21 Yuzyilda Islamin Dirilisi

y k k tapla r v a r . . .
Tİ MAS YAYINLARI
İstanbul 2020
timas.com.tr
Günümüzde Hırsızlık Yasallaştı ........................................ 53
21. Yüzyıl Fıkhını Yapmalıyız ............................................ 54
7. MÜSLÜMANLAR GELECEĞE NASIL YÜRÜYECEK? ...... 56
İSLAM'LA BATI ARASINDA SAVAŞ MI?
Kur'an'ın Açık Bildirisi

HZ. İSA, İSLAM'IN BİR PEYGAMBERİDİR ............................ 61
Kur'ana Göre Hz. İsa........................................................... 63
Tek Allah İnancı .................................................................. 65
Hz. İsa İlah Değildir! .......................................................... 66
Hz. İsa'nın Tanrılık İddiası Olmadı................................... 69
Tasavvufi Bakış Açısından Hz. İsa .................................... 71
İSLAM'IN HASTALIĞI: İSLAMCILIK ....................................... 79
İslamcı Hareketin Kaynağı ................................................. 81
İçtihat, İslamın Vazgeçilmezidir ....................................... 83
Büyük Sorumluluk Altındayız ........................................... 85
Kur'anın Seslendiği Dönem ............................................... 87
Kadın Hakları Meselesi ...................................................... 89
Kur'an'ın Ruhunu Kavramalıyız! ....................................... 91
Tarihsel Yan ve Ebedi Yan .................................................. 92
Kur'an Her Çağa Seslenir ................................................... 94
Şeriat: Allah'a Götüren Yol ................................................. 97
Lafızcılığa Karşı Tefekkür................................................... 98
Karikatürümsü Suudi Şeriatı ............................................. 99
Hırsızın Elini Kesmek. .............................................. 1O1
İslam'ı Suudileşmek ten Kurtarmak ......................... 104
Batılılara Göre İyi ve Kötü Müslüman.................... 106
Kur'anı Şeriat Nedir?................................................. 107
İslam, Batı Kültürünün Bir Kaynağıdır.................. 108
MÜTERCİMİN NOTU...................................................... 111
GARAUDY BİBLİYOGRAFYASI ESERLERİ ................. 113
ESERLERİ ÜZERİNE İNCELEME V E TEZLER............ 121
TÜRKÇEDE GARAUDY ................................................... 126
ESER HAKKINDA
i spanyanın Sevilla şehrinde (Müslüman Endülüs döne-

_
mindeki adıyla Işbiliye'de), Roger Garaudy (Roje Ga
rodi)'nin önderliğinde, 1985 yılında, "1. Avrupa Müslü
manları Kongresi" yapıldı. Temmuz ayının 19, 20, 21'inde
gerçekleştirilen ve üç gün süren bu toplantıda "Yüzyılı
mızda İslam'ı, ilk yayılış dönemlerindeki canlılığına nasıl
kavuşturmalıyız?" konusu enine boyuna tartışıldı.
Bütün dünya dinlerinin kutsal kitaplarını büyük bir
özenle ve dikkatle okumuş, Batı felsefesini dünüyle bu
günüyle en iyi bilen, Marksist felsefede uzman olan, Batılı
aydınlar tarafından kendisi de filozof kabul edilen Roger
Garaudy, bütün bu engin birikimiyle İslam dünyasının
günümüzdeki halini o kongrede geniş bir açıdan değer
lendirdi. Eksikliklerin neler olduğunu tek tek gözler önü
ne serdi. Yaptığı konuşmalarda İslamın dirilişi için nasıl
bir yol izlenmesi gerektiğini anlattı.
Kongre için Avrupa ülkelerinden gelen seçkin katılım
cılarla görüştü. İslam'a yeni girmiş İspanyollar başta ol
mak üzere çok sayıda Avrupalı kadın ve erkekle, İslam'ı
seçen üniversiteli gençlerle; bilim, fikir ve sanat adamla
rıyla sabahtan akşama, hatta gecenin geç vakitlerine ka
dar sorulu cevaplı sohbetler etti. Çeşitli toplantılarda "İs-
8 · Roger Garaudy
lam ve İnsanlığın Geleceği", "İslam Dünyasının Yükseliş ve

Çöküşleri", "20. Yüzyılın Biyografisi" gibi eserlerinde yer
alan görüşlerini onlarla paylaştı.
Kitabın Giriş bölümünde o görüş ve düşüncelerinin
bir özetini sunduk.
Bu konudaki fikirlerini zaten davet edildiği İslam ül
kelerinin pek çok üniversitesinde de daha önce dile ge
tirmişti.
Elinizdeki eserin ana konusunu, Roger Garaudy tara
fından hazırlanıp oy birliğiyle kabul edilen "Sevilla Bildi
risi" oluşturuyor.
Söz konusu bildiri, Fransızca ve İngilizce başta olmak
üzere hem Batı dillerinde, hem de Arapça, Farsça ve Uzak
doğu'nun Müslüman ülkelerinin dillerinde yayınlandı.
Günümüzde İslamın yeniden şahlanışı için ne yapmak
gerektiğini belirten Sevilla Bildirisi'nin hemen ardından
da, Garaudy'nin "Bir Din Savaşına Doğru mu?" kitabın
dan aynı konuyla çok yakından ilgili bir bölüme yer ver
dik.
Birçok İslam düşünürünün kesin kanaatine göre,
Roger Garaudy tarafından uzun bir tefekkür ve araştırma
sonrasında hazırlanmış olan bu çok özlü, bir o kadar da
kapsamlı "Sevilla Bildirisi", aslında en az beş yüz sayfalık
bir esere sığdırılabilecek bir incelemenin özeti mahiyetin
dedir. O yüzden de bu bildiri bir çırpıda değil, her cümle
si üzerinde kafa yorularak okunması gereken çok değerli
bir fikir ambarıdır.
Garaudy Müslüman olduktan sonra son nefesine ka
dar durmadan şu çığlığı attı:
"Bir zamanlar, gece kelebeklerinin, o pervanelerin ışı
ğa üşüşmesi gibi İslama ve İslam'ın adaletine koşan in
sanlar vardı.
21. Yüzyılda İslam'ın Dirilişi· 9
Asırlar var ki artık öyle insanlar yok.

Peki, niye yok?
Çünkü bizler İslam'ı dondurduk!
Yeni çağların, yeni toplumların yeni sorularına ve yeni
sorunlarına geçmişteki büyük alim ve hukukçuların yeni
dönemlerde artık hiç de derde deva olmayan cevaplarını
verme hatasını yaptık ve hala da yapmaya devam ediyo
ruz.
Kur'anda ''Allah her an bir işte, bir yaratıştadır" (Rah
man, 55/29) denirken, Allah'ın yeryüzündeki halifesi olan
bizler, eski fetvaları başımıza yastık yapıp yattık, uyuduk!
Kur'an'ı da, hadisleri de ölülerin gözleriyle, ölüp gitmiş
alimlerin gözleriyle okumaya devam ettik!
Müslümanlar olarak derhal harekete geçmek ve İslamı
yeniden ışıldatmak zorundayız!
Batı kapitalist dünyasının mahvettiği insanlığı İslam'ın
nuruyla aydınlatıp ölümden, daha doğrusu intihardan
kurtarmalıyız!"
Hemen hemen her konferansında ve birçok kitabında
sürekli bu çığlığı attı.
Ne yazık ki öldü gitti sesini duyuramadı, derdini anla
tamadı, sözünü bir türlü dinletemedi.
Umarız, elinizdeki eser, özellikle genç düşünürlerimizi
bu yolda kamçılayacak bir uyarı vazifesi görür, genç di
mağları harekete geçirir ve Garaudy'nin ruhu da şad olur.
Cemal Aydın
Fındıkzade, 15 Ağustos 2020
GİRİŞ
Ş u hakikati bütün insanlığa, dünyanın kuzey yarımkü

resine de, güney yarımküresine de duyurup anlatma
mız lazım:
İslam, insanoğlunun ilk yaratılışından bugüne kadarki
tek ve temel dinidir!
Bu gerçeği tam anlamıyla ve en ikna edici şekilde geze
genimizin her yerine duyurmamız, Müslümanlar olarak
kaçınılmaz bir görevimizdir.
Bizler, bu ilk ve ebedi Mesajı, öncelikle en iyi şekilde
yaşayıp temsil etmek ve dolayısıyla da bütün cihana ilan
etmekle yükümlüyüz.
İslamın kendisinde bugünün dünyasının muhtaç ol
duğu asıl mesaj özetlenmiş bulunuyor. İnsanlık bu mesajı
benimsemediği takdirde mahvolacaktır.
Böyle bir yükümlülüğü yerine getirmek için bizler ne du
rumdayız ve ne yapmamız gerekir, öncelikle ona bakalım:
Biz Müslümanlar, İçtihat kapısını kapatmakla kendi uf
kumuzu kapattığımızın artık bilincine varmalıyız.
Hicret'ten dört asır sonra, hiçbir zaman resmen ilan
edilmeksizin uygulamaya konulan "İçtihat kapısının ka
panışı" (ki bunu yapmaya İslam'da hiç kimsenin yetki ve
salahiyeti yoktur!), sürekli düşünmeye ve araştırmaya
12 · Roger Garaudy
davet eden Kur'an'dan kaynaklanmamıştır. Tam aksine

dış tesirlerden, en başta da, Emevi Hanedanı zamanında
Bizans İmparatorluğu'nun, Abbasi Hanedanı sırasında da
Pers İmparatorluğu'nun mutlakiyetçi idarelerine özen
mekten ileri gelmiştir.
Bu "kapanış': daha sonra Abbasi İmparatorluğu'nun
çöküşü, dış tehditler (Moğol ve Haçlı istilaları) ve "yıkıcı
lık", anarşi gibi iç tehditlerle perçinlenecektir.
Moğol ve Haçlı istilaları döneminde, tehdit altındaki
İslam dünyasında, işte bu fikren büzülüp kasılış ve kendi
içine kapanış, artık başkalarını ve tarihi anlamayı reddet
meye, İçtihad'ı giderek daha fazla tekeli altına almaya ve
Kur'an'ın lafzına çok daha sıkı sarılmaya sevketti. Sonun
da da hahamların Halakah'ı (değişmez din hükümleri)
veya Roma Hıristiyan Kilisesi'nin en tutucu ruhban sınıfı
tarzında bir dogma inşa edildi.
"Talmudcu" diyebileceğimiz bir İslam işte böyle çıktı
ortaya.
İçtihat en aza indirgendi.
Bilinmelidir ki içtihat, uyanışın olmazsa olmaz şartı
dır. Çünkü içtihat, asıl olanı bizzat Kur'an ve hadisten diri
gözlerimizle okuyup öğrenmek, dolayısıyla da "taklit" ge
cesinden çıkmaktır!
İçtihat, Kur'an'ın temel bildirisi "tevhid"den hareketle,
bilimcilik ve teknokrasi (yani bilim ve teknik bizim bütün
problemlerimizi çözer, Allah tarafından gönderilmiş pey
gamberlere ve kitaplara ihtiyacımız yoktur) gibi modern
müşrikliklerle (putperestliklerle) karşı mücadeleye atıl
maktır. Zira bu modern putperestlikler, "niçin'' sorusunu
hiç sormazlar, gaye ve anlam sorusunu boş verirler. On
lar sadece körü körüne alabildiğince büyüme ve giderek
daha fazla güçlenme arzusunu kamçılarlar.
21. Yüzyılda İslamın Dirilişi· 13
İlk büyük İslam hukukçusu, yani Basra'da 699 yılında,

Hicret'in üzerinden henüz 80 yıl geçmeden dünyaya gel
miş olan Ebu Hanife, kendi döneminin yeni problemleri
ni Kur'an'ın genel mantığından hareketle ele almıştı. Her
zaman Kur'anın özünü ve varmak istediği hedefleri göz
önünde bulundurmuştu. Meselelere Hz. Peygamber ha
yattayken gelişmiş olan o "içtihat" anlayışıyla yaklaşmıştı.
Muhammed İkbal, Ebu Hanife'nin metodunu şu şekil
de özetler:
"Ebu Hanife'nin metodu, belli bir toplumu eğitmek ve
onu evrensel bir şeriat'ın inşası için çekirdek olarak kul
lanmaktan ibarettir. O, bunu yaparken bütün insanlığın
sosyal hayatındaki gizli prensipleri gün yüzüne çıkartır
ve doğrudan doğruya kendi gözünün önünde bulunan
halkın özel alışkanlıklarından/gelenek ve göreneklerin
den ilham alarak, bunları somut durumlara tatbik eder.
Şeriat'ın bu tatbikattan doğan değerleri (mesela cinayet
cezalarıyla ilgili hükümler), bir bakıma sadece o halka öz
güdür; bunların aynen uygulanması başlı başına bir gaye
olmadığından, söz konusu hükümler gelecek kuşaklara
harfiyen kabul ettirilemez! İslam'ın evrensel niteliğiyle
ilgili çok açık bir anlayışa sahip olan Ebu Hanife'nin o
geleneklerden hareketle hiçbir uygulama yapmamasının
sebebi belki de budur...
Fakat kendi mezheplerinin ruhuna ters bir şekilde, ça
ğımızdaki Hanefilik, kurucusunun veya onun ilk öğren
cilerinin yorumlarını ebedileştirmiştir. Hem de bu, Ebu
Hanife'nin ilk tenkitçilerinin somut vakalar üzerinde ve
rilmiş hükümleri ebedileştirmelerine çok benzer bir şe
kilde yapılmıştır. Şafü'nin haklı olarak belirttiği gibi, bu
mezhebin temel prensibi, yani kıyas, doğru bir şekilde
anlaşılıp tatbik edilmek şartıyla, içtihadın bir başka adın-
14 · Roger Garaudy
dan başka bir şey değildir. İlahi metinlerin sınırları içinde

kalındığı sürece, içtihat kesinlikle serbesttir. Üstelik onun
ilke olarak önemi, Kadı Şevkani'nin bize bildirdiği gibi,
hukukçuların çoğunluğuna göre, buna Hz. Peygamber'in
hayatında bile izin verilmesinde de kendini gösterir.
İçtihadın reddi, kısmen İslam'daki hukuk düşüncesi
nin sabitleşip belli bir çerçeveye oturmasından, kısmen
de manevi çöküş dönemlerinin özelliği olarak, büyük
düşünürleri putlaştırma yoluna giden düşünce tembelliği
yüzünden ortaya çıkmış katıksız bir uydurmadır. Sonraki
fıkıhçılardan bazıları bu uydurmaya taraftar olmuşlarsa
da, çağdaş İslam, bu fikri bağımsızlığı gönüllü terk edişi
devam ettirmek zorunda değildir:'
Nitekim Hz. Peygamber, sahabelerinden birini (Muaz
İbn Cebel'i) Yemen'e yetkili olarak gönderirken, karşısına
çıkacak meseleleri çözerken nasıl bir metot kullanacağını
sordu: "Kur'ana müracaat ederim; orada çözümü bula
mazsam senin örneklerine (Sünnetine) bakarım; bunlar
da yeterli olmazsa, kendi kanaatime göre hüküm veririm
(ectehidüliçtihat edeceğim)" cevabını alan Hz. Peygam
ber çok mutlu oldu.
Akıl vahiyden vazgeçemez. Akıl ile vahiy arasında hiç
bir çatışma yoktur. Tezat olsa olsa kötürüm bir akıl ile mi
yop bir okuma arasında olur.
Kötürüm akıl nedir? Kötürüm akıl, pozitivist akıldır,
bilgelikten ve vahiyden kopmuş bir akıldır!
Nedir miyop okuma? Miyop okuma, (ilahi) metnin
her parçasını (ayetini) genel bağlamından koparan lafzi
(sırf oradaki kelimelerin dış anlamına bağlı kalarak) oku
madır!
Allah'ın sürekli yaratışının bir eseri olarak her an doğ
makta, her an yenilenmekte olan bu dünyada, nasıl olur
da sadece insan, gözlerini geçmişe sabitlemiş bir şekilde

hareketsiz durabilir? Hem de Allah, Kur'andaki uyarıla
rıyla, insanı bütün kainattaki bu sürekli yaratışın dina
mizmini kendisinde taşımaya yöneltirken? ...
Bu dinamizmi Muhammed İkbal, mükemmel bir şe
kilde tanımlamıştır:
İslam düşüncesindeki "eylem anlayışı", tarihin her
anında, zaman ve şartların karşımıza çıkardığı yeni yeni
sorunları, ezeli ve ebedi mesajın (yani ilahi vahyin) bize
gösterdiği "doğru yol" istikametinde çözmenin çarelerini
bulmak için yapılan "içtihat"tır, yani bu uğurda gösterile
cek "gayret"tir.
"İlk dönemlerin'' İslamı, eskilere körü körüne teslimi
yete taban tabana zıttır.
"İlk dönemlerin'' İslamı, sahte bir geleceğe de yine bir
o kadar karşıdır.
Çünkü bir Müslüman için modern olmak demek, Ba
tı'nın, yani bizzat batı kelimesinin de işaret ettiği gibi,
batmakta olan ülkelerin ne büyüme modellerini taklit et -
mektir, ne de kültür modellerini!
Batı medeniyetinin iyi yanlarını, İslamın insani ve
ilahi gayelerine dahil ederek kurtarmamız gerekir, ama o
iyi yanları da maalesef bugün can çekişmekte ...
Batı medeniyeti, tıpkı Roma medeniyeti gibi, çoktan
geçmişin malı olmuştur.
İslamın geleceği, Batı'nın geçmişinde aranamaz!
Yüzyılımızın sorunlarına özgün, İslami çözümler ge
tiremiyoruz!
Acaba eski hukukçularımız, mezhep imamları bu konu
da ne demişler diye durmadan geçmişe müracaat ediyoruz!
Tekrar Ebu Hanife'ye dönüp bakalım, ne demiş ve ne
yapmıştı o?
16 · Roger Garaudy
İşte onun gerçek anlamda Kur'an ve Sünneti anlamış

ve onlara uymuş kafası:
''Allah'tan gelenin başımızın üstünde yeri var. Peygam
berimiz aleyhisselamdan gelene kulak kesilir ve kabul
ederiz. Sahabilerden gelen görüşlere bakar ve içlerinden
birinin görüşünü tercih eder, onların yolundan şaşmayız.
Sahabeden sonra gelen ikinci kuşaktan bize aktarılan gö
rüşlere gelince, onlar alimse, biz de alimiz:'
İşte onun yolu, ufku ve geniş görüşlülüğü buydu! O
bu sözüyle kendisinden sonraki kuşaklara nasıl bir yol ve
yöntem izlemeleri gerektiğini açık ve net bir şekilde gös
teriyordu.
Ebu Hanife'yi çok iyi anlayan seçkin talebeleri, hocala
rının verdiği fetvaları aynen tekrarlamak yerine kendile
ri yepyeni fetvalar verdiler, yeni içtihatlarda bulundular.
Hocalarıyla ters düştükleri noktalar oldu. İslam o sayede
dünyanın çok geniş kesimine kısa zamanda yayıldı.
Bakışlarımız geçmişe dönük oldukça, günümüze söy
leyebilecek sözümüz olmaz!
Kur'an'ı kendi gözlerimizle, şu anki dipdiri gözleri
mizle okumamız gerekirken, Allah'ın emri de zaten bu
iken, bizler Allah'ın o ebedi mesajını ölülerin gözleriyle
okuyoruz.
Kur'anın sonsuz vahyinden hareketle, kendi çağlarının
sorunlarını çözme dehası göstermiş olan o eski alim, o
büyük fakih, fakat günümüzden çok uzaklarda kalmış in
sanların gözleriyle okuyoruz Kur'an'ı!
Oysa biz kendi çağımızın problemlerini onların for
müllerini tekrarlamakla yetinerek değil, ancak onların
metotlarından ilham alarak halledebiliriz.
Kaynaklara dönüş demek, gözlerini geçmişe dikip
hep geçmişe bakarak, geleceğe geri geri giderek girmek
değildir. Aksine, kaynaklara dönüş, yaşayan kaynağı ve

İslamın ilk yüzyıllarının dinamizmini bulmak demektir.
"Şeriat': içinden alınsa alınsa sadece kokuşmuş ve bu
lanık bir su alınabilecek, durgun bir su birikintisi/bir gö
let değildir.
Şayet insan öyle kokuşmuş suyu baş tacı ederse, ken
disindeki yeni bir şeyler merak etme melekesine hıyanet
etmiş olur.
"Şeriat': ışıldayarak gürül gürül akan ve güçlü dalga
larıyla kıyılarını döverken oraları verimlileştiren güzelim
bir nehirdir.
Demek ki "şeriat': ilahi mesajın bütününden ve onun
gerektirdiği hayat tarzından ayrılmış birkaç hukuki dü
zenlemeye indirgenemez.
"Şeriat" bir kanunlar bütünü değil, bir hayat tarzıdır.
Bir kanunlar bütünü değildir, yani bağlamlarından
koparılmış, doğrudan ilgili ve ilişkili olduğu dönemleri
ve de toplulukları dikkate almayan (yani onlara anlamını
kazandıran mesajlar bütününün dışında) birkaç Kur'an
ayetinden harfiyen çıkarılmış bir anayasa veya ceza hu
kuku değildir.
Bir ayeti, mesajın bütününden soyutlamak, İslami olan
her türlü düşüncenin ve her türlü eylemin kilit taşını
oluşturan birliğin ve bütünlüğün (tevhidin) temel ilkesini
çiğnemek demektir.
"Şeriat': Kur'an mesajının genel ruhuyla ortaya konan
ebedi ve mutlak değerlerden1 kaynaklanan bir hayat tar
zıdır.
1
Mutlak değerlerden kastedilen paha biçilmez, pazarlanamaz ve herkes için
ortak olan insana saygı ve insanın haysiyet ve şerefi, adalet, eşitlik gibi değer
lerdir. Bir başka ifadeyle: Sana yapılmasını istemediğini, başkalarına yapma,
düsturudur.
18 · Roger Garaudy
Allah'ın yarattığı ve insanı sorumlu halifesi olarak il

gilenmekle görevlendirdiği dünyanın birliğine (tevhide)
imana dayanan bir hayat tarzıdır. Allah'ın çağrısına kayıt
sız şartsız boyun eğmeye dayanan bir hayat tarzıdır "şe
riat"...
Öyle bir Allah ki O'nun "işaretlerini" (ayetlerini) her
bir kimse tabiatın ahenkli işleyişinde, tarihin hadisele
rinde ve peygamberlerin sözlerinde görüp anlamak için
gayret sarf etmekle yükümlüdür.
"Şeriatı" uygulamak demek, insanlara kendi haysiyet-
!erinin ve sorumluluklarının manasını öğreten bir eğitim
sistemi ve siyasi bir düzen ortaya koymadan önce, işe
doğrudan doğruya ceza vermekle başlamak değildir.
"Şeriatı" yürürlüğe sokmak demek, müslüman olmak
demektir, yani hayatının her anını Allah'ın kendisini sü
rekli görüp gözetmekte olduğunu bilerek yaşamak de
mektir.
"Fıkıh': Kur'an veya Hz. Peygamber'in Sünneti'nin apa
çık bir cevap vermediği meseleleri çözmek için fakihlerin,
özellikle de Sünni İslam (Ehl-i Sünnet) tarafından kabul
edilen dört (Hanefi, Maliki, Şafii, Hanbeli) mezhep ima
mının çıkarabildikleri dersler, yani yaptıkları içtihatlardır.
Asıl mesele, bu örneklerden hareketle, bir 21. yüzyıl
"fıkhı" meydana getirmektir.
İslam'ın dramlarından biri belki de, insanın sözü (mü
fessirlerin ve fakihlerin sözleri) ile Allah'ın Sözü arasın
daki her türlü sınırı ortadan kaldırma (her iki kelamı da
aynı kefeye koyma) eğiliminin bin yıldan daha fazla süre
dir devam edip gelmesidir.
İslam, bugün, doruk noktasına ulaştığı dönemdekin -
den çok daha büyük bir yayılma gücüne, imkanına ve
ufuklarına sahiptir.
Çünkü hem Amerikan (kapitalist), hem de Sovyet

(sosyalist) modelinin birlikte ve kesin bir şekilde iflas et
mesinden dolayı İslam, bu çifte başarısızlıktan ötürü, ha
yatta kalıp kalmama tehdidi altındaki bir dünyaya yeni
bir umut verebilir.
Eğer İslam dünyası, kendisini çare bulunmaz bir çökü
şe mahkum eden zihinleri kısırlaştırıcı, kapalı "içtihat" ka
pılarını açar da, kendisine ihtişam kazandıran o canlı ilke
lerini yeniden bulursa, bunu kesinlikle gerçekleştirebilir.
Hinduizmin ve Budizm'in aksine İslam, dünyayı bir kö
tülük yeri olarak görmez; fertler için ebedi huzur ve kurtu
luşun da dünyadan kopmaktan ibaret olduğunu düşünmez.
İslam, Hıristiyanlığın tersine, "Sezara ait olan ile Al
laha ait olanı" (bkz. İnciller: Matta, 22/21; Markos, 12/17;
Luka, 20/25) karşı karşıya getirmez; manastır hayatını da
tavsiye etmez (Hadid suresi, 57/27).
İman ile eylem bir bütündür, çünkü iman, dış tezahü
rü eylem olan şeyin derunudur/içidir. Biri diğeri olma
dan olamaz.
Biz bu dini kesinlikle günümüzdeki uygulandığı ha
liyle değerlendirmiyoruz, aksine insanın. insanileşmesine
yaptığı katkılarına bakarak değerlendiriyoruz. İslam yine
insanlığa katkıda bulunacaktır:
Yeter ki geleneklerinin son on asırlık mahvedici o lafza
bağlılığına değil de, özgün vahyinin dinamizmindeki o
canlandırıcı sadakatine yeniden kavuşulsun ...
Yeter ki, Kur'anın sure ve ayetleri ezberden okunup
durmakla yetinilmesin ve mesaj organik ve canlı bütün
lüğü içinde yeniden okunsun...
Yeter ki vahyin ilahi sözü olan Kur'an ayetleri, İslam
dünyasındaki gelenekleriyle ve insan sözüyle karıştırıl
masın ...
20 · Roger Garaudy
Yeter ki vahyolunan her ayetin bir halka, o halkın ta

rihinin bir anında ortaya çıkan somut sorunlara cevap
vermek için "indiği" ve bu ayetlerin ebedi değerinin de
böylece soyut bir formül olmayıp yaşanan bir meseleye
yaşayan bir cevap olmasından ileri geldiği unutulmasın ...
Yeter ki bugünümüzün capcanlı sorularına, kendisin
den hareketle, capcanlı bir cevap bulmaya bizi davet eden
Kur'an çağrısının o ebedi değerini, bizim için on dört asır
sonra dahi muhafaza ettiği akıldan çıkarılmasın ...
Yeter ki Kur'an metninde sık sık bize hatırlatıldığı gibi,
aşkın (müteal) bir Allah'ın insanların dilinin yetmediği
bir dille, yani mesel/misal/benzetme diliyle konuştuğunu,
bunu da bize hakikati hazırlop halde vermek için değil
de, bizi hakikati aramaya yöneltmek ve teşvik etmek için
yaptığı akıldan çıkarılmasın ...
Yeter ki Hz. Peygamber'in sahabilerinin, ilk dört hali
fenin "Hulefa-i Raşidin'in'' ve geçmişin büyük İslam hu
kukçularının, sorumlu müçtehitler olarak, kendi zaman
larının yeni problemlerine, Medine toplumundan çok
farklı bir imparatorluk içinde, çözümler bulabildikleri ve
onlara sadık kalmanın, onların sözlerini tekrarlamak de
ğil, aksine onların örneğini, yaratıcı ve sorumlu girişimi
ni taklit etmek olduğu iyi bilinsin ...
Çünkü onlar, Allanın dosdoğru yolu istikametinde,
kendi zamanlarının problemlerini halletmesini bildiler.
Çünkü onlar bize kıyamete kadar uzayıp gidecek genel
geçer reçeteler vermediler, zaten bu mümkün değildir, fa
kat onlar bize çok daha önemli bir şey öğrettiler:
Karşımıza çıkacak yeni yeni sorunları çözebilmemiz
için ebediyen kullanışlı bir metot bıraktılar.
Bu hakikatin bilincine varır ve uygulamaya koyarsak
önümüze yepyeni ufuklar açılacaktır.
İşte İslam, ancak o zaman, başlangıcında olduğu gibi,

yaşayan, evrensel ve herkese açık bir din niteliğine tekrar
kavuşacaktır.
İşte ancak bu durumda İslam, bütün dinlerin en evren
seli olarak, çağımızın insanlarına, insanlığın kaybedilmiş
aşkınlık (Allah'a hakkıyla inanıp bağlanma) ve topluluk
(Allah'ın bütün kullarına sahip çıkma) boyutlarını yeni
den hatırlatacak, bütün bir dünya insanlığını ölümden
kurtarıp selamete erdirebilecektir.
YİRMİ BİRİNCİ
YÜZYILIN
İSLAM'I
1
İSLAM, İNSANLIĞIN DİNİDİR
irmi biri�ci yüzyılın İslam'ı, ezelden ebede uzanan

Y din olan Islam'dan başkası değildir.
Çünkü İslam, diğerleri arasında herhangi bir din değil,
Kur'anda belirtildiği üzere, Allah'ın "Ruhundan insana üf
lediği" (Hicr, 15/29) andan bu yana, insanlığa sürekli ola
rak gönderilen ilk ve temel dindir.
İslam, Adem atamızdan bize kadar gelen yegane, asıl
dindir.
Nasıl Siyah Afrika İslam'ı, Arap İslam'ı, Hint veya En
donezya İslam'ı diye bir İslam yoksa, Batı İslam'ı diye bir
İslam da yoktur.
Sadece tek bir İslam vardır.
Kur'an'ın "Sünnetüllah/Allah'ın Sünneti" adını verdiği,
Allah'ın tarih boyunca peygamberlerine indirdiği vahiy
lerin devamı olan ve son vahyini de Hz. Muhammed'e in
diren Rabbimizin değişmeyen dinidir İslam.
Bizim en önemli vazifemiz, İslam inancının evrensel
olduğu bilincinden hareketle, inancımızı yaşayıp uygula
yarak dinimizi hakkıyla temsil etmektir.
Bir diğer temel görevimiz de, İslam adına ortaya atılan
ve gerçekte çeşitli müslüman ülkelerin kendilerine has
26 · Roger Garaudy
örf, adet ve geleneklerinden başka bir şey olmayan görüş

ve uygulamalarını asla İslam olarak değerlendirip savun
mamaktır.
2
İSLAM, İLK VE TEMEL DİNİ
HATIRLATMADIR
eygamberimiz Hz. Muhammed, hiçbir zaman yeni bir

P din ortaya attığını söylememiştir:
Ben ilk ve tek peygamber değilim!

Ahkaf, 46/9; Fussılet, 41/43, vb.
Peygamberimiz, o ilk ve temel dini, insanlara hatırlat-

maya gelmiştir:
Hakk'a yönelerek kendini Allah'ın

insanlara yaratılıştan verdiği dine ver!
Zira Allah'ın yaratışında değişme yoktur.
Bu, dimdik ayakta duran bir dindir.
Fakat insanların çoğu bunu bilmez.
Rfım, 30/30
Biz, Allah'a ve bize indirilene;

İbrahim, İsmail, İshak, Yakup
ve onun torunlarına indirilene,
Musa ve İsa'ya verilenlerle Rableri
28 · Roger Garaudy
tarafından diğer peygamberlere verilenlere,

onlardan hiçbiri arasında fark
gözetmeksizin inandık, deyin!
Bakara, 2/136; Al-i İmran, 3/84
Hz. Muhammed, önceki mesajları teyit etmek, onları

uğradıkları tarihi tahriflerden/ değişikliklerden arındır
mak ve onları tamamlamak için Allah tarafından gönde
rilmiştir.
Her Müslümandan, daha önceki bütün peygamberlere
hürmet göstermesi istenir, dolayısıyla da bu, onları Al
lah'ın elçileri olarak kabul etmesi anlamına gelir. Kur'anöa
şöyle denilir:
Bütün bunlardan sonra, (ey insanoğlu!),

sana indirdiğimiz şey(in doğruluğun)dan
hala şüphede isen, önceki çağlarda
vahyedilmiş metin(leri) okuyan kimselere sor!
Yunus, 10/94
Diğer dinler hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadan,

kendi dinimizin en iyi din olduğunu ilan edersek, inancı
mızı zenginleştirmek yerine yoksullaştırmış oluruz!
Dışarıya açılmama... kendi içine kapanma ... inancı
konusunda iddialı bir tavır takınma ... ve "kendi kendi
ne yeter" görünme ... gibi tutumlar, dünyanın Müslüman
olmayan yerlerinde İslamın bugün ışıldayıp parıldaması
nın önündeki en büyük engellerdir.
3
İSLAM'IN ÜÇ TEMEL MESAJI
slam'ın, dünyanın bütün dinlerinin ve bütün bilgelik-

I lerinin ortak paydası olan, temel ve evrensel mesajı
şudur:
a) Allah'ın mutlak yüceliğini ve birliğini kabul etmek,

b) Dünya insanlığına tek bir topluluk gözüyle bakmak,
c) Bu topluluğun insanlarına sorumluluklarını hatırlat
mak.
Allah'ın Mutlak Yücelic3i ve 5irlic3i

a) Allah'ın tek ve yegane olduğuna kesinlikle inanmak
(tevhid):
Allah'tan başka ilahlar olsaydı, kaos olurdu!

Enbiya, 21/22
Allah 'ın her türlü insani yapı, hal ve hareketle kıyasla

nabilecek hiçbir yanının olmadığını da yürekten kabul
lenmek.
30 · Roger Garaudy
b) Allah her şeyin Yaratıcısıdır, dolayısıyla bizler Al

lah'ın yardım ve desteği olmadan kendi kendimize yetecek
varlıklar değiliz:
Nice canlılar vardır ki,

rızıklarını kendileri elde edemez!
Sizin de onların da rızkını veren Allah'tır!
Ankebut, 29/60
c) Allah'ın bu birliği ilkesinden ve bizim Yaradan Allah'a

olan "bağımlılığımız"ın bu bilincinden (çünkü "bağımlı"
olmayıp da "kendi kendine yeterlik" iddiasında bulunmak
Allah'ın yüce kudretini tanımamak anlamına gelir) Allah 'ın
mutlak yüceliğine imanın şu üçüncü yönü çıkar:
Kişilerin, grupların ve milletlerin bencil menfaatlerinin
üstünde yer alan mutlak değerlerin olduğunu kabul etmek.
İnsanları Bütün Olarak Görmek

Allah 'ın mutlak yüceliği ve birliğinden sonraki ikinci
temel esas "Ümmet/Topluluk''tur.
İnsanı (birey olarak) her şeyin merkezi ve ölçüsü olarak
gören bireyciliğin zıddıdır ümmet/topluluk ilkesi.
İslam'ın topluluğa bakış açısı şudur:
Her insan, diğer bütün insanlardan şahsen sorumlu
dur ve bu bilinçle yaşamak zorundadır!
İnsanlık birdir, çünkü Allah, yani insanların Yaradan'ı
Bir'dir.
Bütün insanlar aynı kökenden gelir ve aynı gaye için
yaratılmışlardır.
O sizi tek bir varlıktan yarattı.

A'raf, 7/189; Nisa, 4/1; Zümer, 39/6
Herkes Herkesten 8orumludur

Allah'ın mutlak yüceliği ve topluluk anlayışının ardın
dan, ilahi vahyin üçüncü esası, sorumluluktur.
İslam, kaderciliğin ve zulme boyun eğmenin tam zıd
dıdır.
İslam, her türlü baskı ve zulme karşı direnmeye yöne
lik sürekli bir çağrıdır.
Çünkü İslam, Allah'ın iradesine boyun eğmenin dı
şındaki bütün teslimiyetçilikleri reddeder ve insanı yer
yüzünde ilahi düzenin gerçekleştirilmesinden sorumlu
tutar. Tabiatta her şey, Allah'ın kanununa tabidir, "müslü
man"dır (yani, ''Allah'a teslim" olmuştur):
Bir taş düşerken, bir ağaç boy atarken, bir hayvan içgü-
düleriyle hareket ederken, Allah'ın kanunlarına "tabidir".
Bizim Rabbimiz, (her şeyi) yaratan ve
gayesine uygun olarak şekillendiren,
(bütün varlıkların) tabiatını belirleyen ve
onu (hedefine doğru) yönelten Varlık'tır.
A'la, 87/1-3
Sadece insan, itaatsizlik etmenin o müthiş ayrıcalığına

sahiptir:
Doğrusu Biz, emaneti
(el-emaneh, iman, hürriyet, dolayısıyla
da sorumluluk emanetini, R. G.)
göklere, yere, dağlara sunmuşuzdur da
onlar bunu yüklenmekten çekinmiş
ve bundan korkup titremişlerdir.
Onu sadece insan yüklenmiştir.
Ne var ki insan adaletsiz ve cahildir.
Ahzab, 33/72
32 · Roger Garaudy
İnsan flür Oldu8u İçin 8orumludur

Şayet insan "rnüslürnan" olursa, [yani "müminlerin
atası" (Hac, 22/787) Hz. İbrahirn'in Allah'ın rehberliğini
(hidayetini) tereddütsüz kabul etmesi ve kurban imtiha
nını kazanması örneğinde olduğu gibi], Allah'ın çağrısına
kayıtsız şartsız cevap verirse, o zaman iradeli, hür ve so
rumlu bir tutumla İslarn'a girmiş olur.
İşte Allah bundan dolayı, itaatsizlik edebilme imtiyazı
olmayan meleklere insanın önünde secdeye kapanmala
rını emretmiştir:
Meleklere, Ademe secde etmelerini

emrettiğimizde hemen secde ettiler...
Bakara, 2/34; Hicr, 15/30
Kur'an'da,
Dinde zorlama yoktur!

Bakara, 2/256
denildiğinde, sadece fiziki, askeri veya polisiye türünden

bir zorlama değil, aynı zamanda her türlü deruni, manevi
zorlama da dışlanıyor dernektir.
Çünkü Kur'an açık ve net şekilde belirtir:
(Bu) hak, Rabbinizden (gelmiş)tir:
Artık ona dileyen inansın,
dileyen de reddetsin!
Kehf, 18/29
Yüce Allah şu hatırlatmayı da yapar:

Biz ona doğru yolu gösterdik.
İster inanır, ister inkar eder!
İnsan, 76/3
Kur'an bize, Allah'ın insanı yeryüzünde Kendisinin

"Halifesi" yaptığını söyler.
Bir "Halife", üstündeki amire bağımlı ve pasif bir uy
gulayıcı değil, tam aksine kararlar almakla yükümlü bir
yöneticidir.
Bu görev, sadece bazı kimselere yüklenmiş bir sorum
luluk da değildir, her Müslümanın yapması gereken bir
iştir:
Allah yolunda savaş!

Sen yalnız kendinden sorumlusun!
Nisa, 4/84
(Hesap Günü) her insan,

yapmış olduğu bütün (kötü) fiiller
için rehin olarak tutulacaktır!
Müddessir, 74/38
Bizler ''Allahü Ekber!" diye haykırdığımızda, her türlü

iktidarı, her türlü serveti ve her türlü bilgiyi izafileştirmiş/
göreceleştirmiş oluruz.
Yani iktidar da, mal mülk de, bilgi de Allah'ındır demiş
oluruz.
Bu inanç haykırışının önünde, bu "Allahü Ekber!" ni
dasının karşısında, en küstah orduların silahlarının bile
direnemediğini, çaresiz kaldığını görmüşüzdür!
4
BATI MEDENİYETİ
İFLAS ETMİŞTİR
u Mesaja (İslam mesajına) duyulan ihtiyaç, bugün

B Batı'nın manevi iflası ile iyice hissedilir hale gelmiştir.
Dünyadaki binlerce erkek ve kadın, inançları ne olursa
olsun, geleceği seviyorlarsa, bilmelidirler ki:
Batı medeniyeti iflas etmiştir!
Şayet Batı'nın bu savrulmalarına ve bu sapmalarına
kendimizi bırakıverirsek, Batı medeniyeti bizi gezegen
çapında toplu bir intihara sürükleyecektir.
Batı'nın yapıp ettiklerinin şu 1985 yılındaki bilançosu
nedir?
Geçen yıl (yani 1984 yılında) silahlara 700 milyar do
lardan fazla para harcandı!
İki bloğun süper güçleri (ABD ve Rusya) Hiroşima'ya
atılan nükleer bomba türündeki bombanın bir milyon
dan daha fazlasına denk çapta bomba stoku yaptı!
Hiroşima'ya atılan bomba bir anda 70 binden fazla in
sanı öldürmüştü!
Bugün ise, 70 milyar insanı imha etmek, yani şu anki
dünya nüfusunun toplamının 1 O katından daha fazlasını
yok etmek, teknik olarak artık mümkündür!
İnsanlık destanının üç milyon yılından bu yana, ilk

defa, yeryüzündeki bütün hayat izlerini yok etmek, bun -
dan böyle teknik açıdan hiç de zor değildir!
Ne acıdır ki bu teknik imkana, hayret edilecek bir keli
meyle, "ilerleme" deniyor!
Ve Doğu ile Batı'nın bu iki "bloğu" arasındaki şu ''deh
şet/terör dengesi"ne (sen bana karşı nükleer silah kullanır
san, ben de sana karşı nükleer silahla cevap veririm teh
didine) de çok daha garip bir şekilde "barış" adı veriliyor!
Balı 8ömürüsünün Korkunç Mirası

Zengin ülkeler ile Yoksul ülkeler arasındaki ilişkilere
gelince, onlar da akla ziyan temeller üzerinde yürütülü
yor.
Böylesi bir facianın asıl sebebi ise, hem sömürgeciliğin
yol açtığı ve geride bıraktığı ağır hasarlar, hem de zengin
ülkeler ile yoksul ülkeler arasındaki gayri adil ticari alış
verişlerin devam ettirilmesidir.
Şu hale bakın:
Geçen yıl (1984'te), A merika Birleşik Devletleri buğ
day üretimini sınırlandırır, Avrupalılar da ellerindeki çok
fazla miktardaki et ve tereyağına buzdolaplarında yer bu
lamazken ... dünyanın geri kalanında aynı yıl 80 milyo
nu aşkın insan açlıktan veya yetersiz beslenmeden dolayı
öldü!
"Üçüncü Dünya'' olarak adlandırılan yoksul ülkelerin
borçları yıldan yıla katlanıyor ve çok daha kötüye gidiyor!
Zengin ülkeler ile fakir ülkeler arasındaki uçurum
durmadan derinleşiyor!
Zengin ülkeler gitgide daha fazla zenginleşirken, yok
sul ülkeler de gittikçe daha çok fakirleşiyor!
36 · Roger Garaudy
Batı'nın tek başına bütün dünyadaki bu beş yüzyıllık

hegemonyasının ardından, işte gezegenimizin hali!
Yeryüzünün bundan daha feci, daha berbat yönetilebi
leceği hayal dahi edilemez!
Batı'nın "Rönesans" adını verdiği şeyden, yani 16. yüz
yılda Avrupa'da kapitalizmin ve sömürgeciliğin eşzamanlı
doğuşundan itibaren yürüte geldiği bu politikanın asıl se
bebi, mutlak değerlere olan o inancın tamamen terk edil
mesidir.
Bir topluluk, mutlak değerleri artık kabul etmeyip de
reddettiği andan itibaren, geriye büyüme hırsının yol aç
tığı çatışmalardan başka bir şey kalmaz! Herkesin herkese
karşı savaşıdır bu! İşte Batı şu an bu durumdadır!
Aslında Batı'nın gerçek dini, gizli bir tanrıya imandır!
O gizli tanrı ise, ekonomik büyümedir!
Yani git gide daha hızlı ve daha fazla üretim yapma
hırsıdır!
Üretilecek şey ne olursa olsun, yeter ki çarçabuk ve
çokça üretilsin:
İster yararlı, ister yararsız, hatta isterse bu sanayilerin
en "karlısı" olan silahlanmalar gibi ölümcül ve öldürücü
olsun!
Balı, İnsanı Tanrıla�lırdı

Dahası, Batı'nın taptığı bu gizli tanrı, acımasız bir tan
rıdır, çünkü sürekli olarak çok sayıda insanın kendisine
kurban edilmesini ister!
Bu sahte ve gizli tanrıya tapınmanın doğurduğu sonuçsa:
a) İnsanın kendi kendine yettiğine kesinlikle inanıp

Allah'a hiç ihtiyaç duymaması;
b) Bireyin çıkarını, toplumun menfaatinden çok daha

üstün görmesidir.
Rönesans'tan itibaren, insanın Allah'a gerek duymayıp

"kendi kendine yettiği" inancı, İngiliz oyun yazarı ve şair
Christopher Marlow (Kristıfır Malır)'ın Dr. Faustus adlı
kitabında şu ifadelerle açıkça ilan edilir:
İnsanoğlu!
Güçlü beyninle sen bir Tanrı ol!
Her bir şeyin sahibi ve efendisi ol!
Aslında (bireyin yararlarını toplumun yararlarından

daha üstün ve daha önemli gören) bu bireycilik, o sözde
"Rönesans"ın, Antik Çağın Grek Sofıstlerinin şu inanışı
na geri dönmesinden ibarettir:
İnsan, her şeyin merkezi ve ölçüsüdür!
Bir medeniyetin, Batı medeniyetinin bu iflası, Batı'da

bir umutsuzluk kültürü doğurdu.
Hiçliğin ve saçmalığın sahte peygamberleri, ortaya çı
kan bu kaosun üstesinden gelmeye çalışmak yerine, onu
kaçınılmaz ve ebedi imiş gibi yansıtarak, gençliğimize ha
yatın bir anlamı olmadığını öğretiyorlar.
Hayatın bir anlamı yoksa, her şey mubahtır, hatta cina
yet işlemek bile!
Hayatın anlamsız olduğu bir dünyada, insanlar da o za
man, ister istemez bireyler, gruplar ve milletler olarak bir
birine girecek ve her türlü hayvani şiddete yöneleceklerdir!
Bu durumu önlemek içinse, günümüzde tek caydırı
cı güç olarak karşımıza çıka çıka "dehşet dengesi" çıka
caktır!
38 · Roger Garaudy
Ve bu "dehşet dengesi': şu an olduğu gibi, sosyal ha

yatın bütün düzeylerinde, insanlar arasındaki bu hayvani
ilişkilerin kanunu haline gelecektir!
Bilim ve Teknik Araçken Din Oldu

Hayatın anlamının ve mutlak değerlerin varlığının bu
inkarı, (insanın hizmetinde olduğu zaman harikulade
araçlar olan) bilim ve tekniği doğrudan doğruya amaç
haline getirmiştir!
Bizleri hep şuna inandırmaya çalıştılar, çalışıyorlar:
Bilim ve teknik, bizim bütün problemlerimizi çöze
bilir; bilim ve tekniğin alanına girmeyen sorunlara, yani
aşk, güzellik, hayatın anlamı gibi sorunlara gelince, onlar
zaten mevcut değildir!
Birer araçtan ibaret olan "bilim" ve "teknik" böylece
kutsallaştırılıp bir çeşit din haline getirildi.
Sonunda da bu "araçlar dini': araçları amaca dönüş
türdü, yani ortaya bilim, teknik, millet, para, cinsellik,
büyüme gibi sahte tanrılar yaratarak, yeni bir çoktanrıcı
lık icat etti; yanı sıra da bilimi bilimciliğe, tekniği teknok
rasiye, siyaseti de Makyavelizme dönüştürerek yeni batıl
inançlar üretti.
Öyleyse asıl mesele nedir?
Elbette insana bizzat kendi insani boyutlarını yeniden
kazandırmaktır!
O boyutlarsa şunlardır:
a) Allanın aşkınlığına (yüceliğine) dört dörtlük iman,

b) İnsan topluluğunu yürekten önemseme,
c) Kişisel sorumluluğumuzun tam anlamıyla bilincin
de olma.
5
İSLAM'IN CEVABI
NASIL OLMALI?
slam'ın bugün, Batı hegemonyasının iflasından kaynak-

I lanan sorunlara bir cevap verebileceğini söylemek,
- İslam bunu tek başına yapabilir!

- Zamanımızın sorunları için İslam'ın elinde hazır çö-
zümler var!
demek değildir.
Tam aksine, günümüzde, İslamın ışıldamasına mani
olan önemli iki iç engel bulunmaktadır:
a. Kendi bildiğiyle ve bilgisiyle yetinip başkalarının bi

lim ve hikmetinden yararlanmaktan kaçınma...
İlk dönemin, yani Hicret'in birinci asrının İslam'ı, bir

yüzyıldan daha kısa bir zamanda, Hindistan'dan Pirenele
re, sadece askeri fetihler yoluyla yayılmadı!
İslam, kendisinden önceki bütün büyük kültürleri
derleyip toplamasını ve onlardan eşsiz bir yaratıcı sentez
çıkarmasını bildiği için, yanı sıra da bütün dinlerin mil-
40 · Roger Garaudy
yonlarca inananı İslam'da kendini ve kendi öz değerlerini

buldukları için yayıldı!
Bugün de İslam, o yürüyüşünü ancak hem bütün din,
kültür ve bilgeliklere açılmakla, hem de onları derleyip
toparlayıp onlardan yaratıcı yeni bir sentez çıkarmakla,
tekrar başlatabilir.
b. Biz Müslümanlar her şeyi biliriz, o yüzden de başarı

rız gururu... Yani "Bizim eski çağlarda yaşamış çok büyük
fakihlerimiz var, onların kurdukları mezhepler var, onlar
tarafından bin yıl boyunca formüle edilmiş hazır cevaplara
sahibiz biz!" diye iddia etmenin boş ve ölümcül gururu ...
Elimizde Hazır Qeçete Yok

Kur'an'da ''eksik bırakılmış hiçbir şey yoktur" (En'am,
6/38) demek, aslında Kur'an bize ebedi "bir hidayet/bir
rehberlik" sunmuştur, dolayısıyla da davranışlarımızın ve
çabalarımızın nihai ve mutlak amaçlarını belirtip apaçık
göstermiştir, demektir.
Bu ise, her çağda, sürekli değişen şartlar altında, o
amaçları gerçekleştirmenin araçlarını insanın bulup keş
fetme sorumluluğunu hiçbir şekilde ortadan kaldırmaz.
Bunun dışındaki bir tutumsa, o ebedi mesajı, gelip
geçici kurumlara veya teorilere indirgemek; Kur'an veya
Sünnetten hazır bir iktisat bilimi, bir siyasi anayasa veya
bir ansiklopedi çıkarmayı iddia etmek olur.
Halbuki vahyolunmuş mesaj, bize paha biçilmez, çok
önemli iki rehber verir:
a) Amaçlar...
b) Değişmez ve ebedi yol gösterici ilkeler. . .
21. Yüzyılda islam'ın Dirilişi· 41
Bu amaçlar ve ilkeler, her devirde yaptıkları sürekli ye

nilenen çağrılarıyla, kendi dönemimizin ekonomi, siyaset
ve kültür problemlerine cevaplar bulalım diye, hem özel
hayatımızı, hem de bütün sosyal veya şahsi faaliyetlerimi
zi yönlendirirler.
Bu ilkeler basittir:
- Ekonomi alanında: Tek sahip Allah'tır.

- Siyaset alanında: Tek hükmeden Allah'tır.
- Kültür alanında: Tek bilen Allah'tır.
Tek c?>ahip Allah'tır

Göklerdeki ve yerdeki her şey Allah'ındır!
Bakara, 2/116 ve 284; Al-i İmran, 3/109, vb.
Allah'ın yeryüzündeki "Halife"si olan insan, bu mülkü

Allah yolunda yönetmekten sorumludur.
Bu anlayış, mülkiyeti "kullanma ve kötüye kullanma
hakkı" olarak tanımlayan Roma hukukunun tersidir.
Müslüman içinse, tam aksine, vazife haklardan önce gelir.
Allah'ın mülkünden sorumlu yönetici olan insan, onu
canının istediği gibi kullanamaz. Kendi keyfine göre onu
imha edemez, israf edemez, işleyip verimli yapmak var
ken ürünsüz bırakamaz, ayrıca başkalarına yardım et -
meksizin üst üste yığıp biriktiremez de:
Altını, gümüşü biriktirip yığıp da

Allah yolunda harcamayanlar var ya,
işte onları acı bir azabın beklediğini müjdele!
Tevbe, 9/34
42 · Roger Garaudy
Nitekim Kur'an'daki en kötü lanetleme ( 111. sure olan

Tebbet'te), o zengin Ebu Leheb'e edilen lanettir; bizzat
serveti onu lanete müstahak kılmıştır:
Kurusun elleri Ebu Leheb'in!

Zaten kurudu da.
Ne malı fayda verdi ona,
ne de kazandığı{
ve kendisine cehennemin alevlerine teslim edileceği de

haber verilmiştir!
Kur'anın bütün emir ve yasakları, özellikle servetin
dini bir yükümlülük olarak, a) toplum içinde elden ele
aktarımı demek olan "zekat"ın farz, b) Allanın çizdiği
yolda meşru bir çaba 'göstermeksizin servetteki her türlü
artış anlamındaki "riba"nın haram oluşu, toplumun bir
kutbunda servetin, diğer kutbunda da sefaletin yığılma
sını önlemeye yöneliktir.
Yüce Allah, paranın siyasi bir astlık üstlük eşitsizliği
doğuracak nitelikteki her çeşit sosyal düzeni toptan ve
kökten yasaklar.
Bu konuyla ilgili olarak Kur'anda Allah açık ve net ola-
rak şu uyarıyı yapar:
Bir toplumu yok etmek istediğimizde,
onların refaha gömülmüş seçkinlerine
son uyarılarımızı iletiriz...
İsra, 17/16
Ayrıca Kur'an'da bize şu çok kesin uyarı da yapılır:
Gerçek şu ki, insan kendini zengin

(kendi kendine yeterli) gördüğünde azar.
A'la, 96/6, 7
İnsanlara faydası dokunmayan aşırı servetlerle ilgi

böyle bir lanetten daha kötüsü düşünülemez!
Çünkü öyle bir servet, Allah'ı unutturur ve toplumu
mahveder!
Tek llükmeden Allahlır

Hz. Peygamber, Medine'de hiçbir şekilde kana, ırka ve
toprak sahipliğine bağlı olmayan, ne bir bölgeye, ne pa
zar/ticaret ilişkilerine, ne de ortak bir kültüre veya tarihe
dayanan, yepyeni bir topluluk oluşturdu.
Kısacası, geçmişten kaynaklanan ve belirli bir miras
la bağı olan hiçbir şey üzerine dayanmayan bir topluluk
meydana getirdi.
Sadece ve sadece iman temeline, yani Allah'ın buyru
ğuna (Hz. İbrahim'in ebedi numunesini verdiği) o kayıtsız
şartsız teslimiyet esasına dayalı bir topluluk gerçekleştirdi.
Öyle bir topluluk, kökenine bakılmaksızın herkese
açıktır.
Mesela, bu Müslüman "ümmetin'' ruhuna hiçbir şey,
Batılı "milliyetçilik'' fikrinden, yani bir devlet tarafından
korunmuş ve bir ırk, tarih veya kültür mitolojisiyle haklı
gösterilmiş bir piyasa anlayışından daha zıt değildir!
Çünkü bu anlayış, (İslam'ın bütünlükçü dünya görüşü
nün kilit taşı "tevhid"in çok özel bir durumu olan) insani
birliğe tamamen zıt olarak, "millet"i başlı başına bir amaç
haline getirir.
İslam toplumunda, Kur'an'ın bir "şura/danışma'' ilke
si vardır. Bu ilke, her alanda ve her düzeyde, topluluğun
üyelerine danışılmasını ve o üyelerin de kendi kaderlerini
ilgilendiren kararların alınmasına ve uygulanmasına, Al
lah'ın rızasını esas alarak, katılmalarını gerektirir.
44 · Roger Garaudy
Öte yandan bu ilke, yani "şura" ilkesi, aynı zamanda,

bir insanın, bir sınıfın ya da bir partinin despotizmini
reddettiği gibi, tamamen istatistiki, temsili veya yabancı
laşmış her türlü demokrasiyi de dışlar.
Ekonomide olduğu gibi, bu konuda da, toplumumuz
daki teknokratik pozitivizmle, siyasi makyavelizmle, ar
kaik ve sapkın etnik çatışmalarla, eşit olmayan ticari mü
badelelerle ve dehşet/terör dengeleriyle mücadele ederek,
o değişmez ilkeleri kendi toplumlarımızın tarihte eşi ben
zeri görülmemiş yeni şartlarına uygulamak için söz ko
nusu amaçlara ulaştıracak araçları bulmak bize kalmıştır.
Tek Bilen Allahlır

Bizler öncelikle, her şeyin bilgisi zaten bizde var...
hepsini biz biliriz ... diyerek başkalarının fikirlerine kapı
ları kapatan ve zihni körelten böbürlenmelerden mutlaka
ve mutlaka kaçınmalıyız!
Ayrıca, günümüzde karşımıza çıkan problemlerin
hepsinin, geçmişteki atalarımız tarafından çözüldüğü id
diasından ... şimdiki ekonomik sorunlara bizim elimizde
çok eskiden hazırlanmış cevapların bulunduğu yanılgı
sından ... Kur'an'ın bize sunulmuş hazır bir siyasi anayasa
olduğu kuruntusundan da kesinlikle yakamızı kurtarma
lıyız.
Öte yandan Kur'an'ı, ilim ve teknik konusunda göste
rilmesi gereken o zorlu çabadan bizi muaf tutan bir ansik
lopediye indirgemek de çocukça bir tutum olur.
Oysa Kurtuba'da, Endülüs İslam medeniyeti dönemin
de, İslam dünyasını dünyanın ışıldayan merkezi yapan ...
işte o zorlu çaba ve o azimli gayretti.
Hatırlayalım:
İslam'ın, ilmin Çina.e bile olsa gidip aranması gerek

tiği emrine uyularak, Grek ve Roma, İran ve Hindistan
gibi geçmişin bütün büyük kültürlerinden muazzam bir
tercüme faaliyetinin ve onları özümseme gayretinin ar
dından, özgün bir medeniyet ve inancın yönlendirdiği bir
kültür doğmuştu.
Temel ilke, nasıl tek sahip Allah ve tek hükmeden Allah
ise, tek bilenin de Allah olduğu ilkesidir.
"Tek bilenin Allah olduğu" ilkesi, insandaki, Allah'ın
mutlak kudret ve bilgisini gasp etmeye varan Firavunvari
iddiayı veya ilk sebeplerin ve nihai neticelerin bilgisine
ermiş, mutlak ve mükemmel bir ilme sahip olma kurun
tusunu kökten reddeder.
Bu açıdan bakıldığında, 10. yüzyıldan 13. yüzyıla ka
dar devam eden Kurtuba Müslüman Üniversitesi örneği,
bir model oluşturur.
Bizler o ruhu, günümüzde, bilimleri geliştirmek için
yeniden canlandırmaya mecburuz.
İşte ancak o zaman bilimler, insanın imha edilmesine
değil, insanın Allah yolunda olgunlaşıp gelişerek yürü
mesine hizmet eder.
O zamanların Kurtuba Müslüman Üniversitesinden,
10. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar kültür, üç kıtaya en tam
ve en bütünlükçü haliyle yayılmıştı:
İlim bakımından: Nesneler arasındaki ilişkileri ve se

bep netice zincirini keşfetmek için deney metodunun
orada ortaya çıkarılmasıyla;
Bilgelik açısından: Hayatın bir anlamının ve gayesinin
olduğu ahenkli, bir ve bütün olan bir dünyada, her şeyin
anlamı ve Allah ile olan bağı konusunda tefekkür edilme
siyle;
46 · Roger Garaudy
İnanç yönünden: İlmin asla ilk sebebe erişemeyeceği

nin, bilgeliğin de nihai gayeye ulaşamayacağının itirafıy
la. Öyle bir inanç ki hem bizi akıl ve muhakememizin bir
sınırı olduğu bilincine erdirir, hem de karşımıza sınırsız
bir akıl olarak çıkar.
Böyle bir bilim ve teknoloji anlayışı (ki güncel olan

yanı da budur), bugün bilim ve teknolojinin, bizi gezege
nimiz çapında bir intihara sürüklemesini elbette engelle
yecektir.
6
İSLAM'IN DİRİLİŞİ İÇİN
NASIL ÇALIŞMALIYIZ?
••
ncelikle, ''.Allah'ın Sünneti" olan Kur'anı ve Peygam-
O berimizin sünnetini, Kur'an onları bize nasıl okuma
mızı emrediyorsa, o şekilde okumalıyız.
Her şeyden önce, Kur'anı da, "sünneti" de, ölülerin (öl
müş gitmiş alimlerin) gözleriyle okumamalıyız!
Kur'an'ı Allah indirmiştir. Peygamberimize vahyetmiş
tir.
Fakat Kur'an'ı da, sünneti de dinleyen ve onları yorum
layanlar insanlardır. Tarihin belli bir döneminde yaşamış
iman sahibi kişilerdir, inançlı fakihlerdir.
Bize düşen, o kimseleri hürmetle yad etmek, eserlerini
ciddiyetle incelemek, günümüzün problemlerini de, on
ları örnek alarak çözmek için elimizden geleni yapmaktır.
Biz onların yöntemlerinden ilham alırız, ama onların
buldukları çözümleri olduğu gibi alıp tekrarlayamayız.
Çünkü onlar, o yöntemleri, toprakları çok geniş alanları
kapsayan yeni devletin yönetiminde İslam'ı yaşatmak için
kullandılar. Yani Medine toplumunun şartlarından tama
men farklı yeni tarihi şartlara göre kurallar ve kanunlar
geliştirdiler.
48 · Roger Garaudy
Öte yandan, geçmişte ve bambaşka dönemlerde çıkmış

olan çatışma ve kavgalarda da bizler, şu veya bu tarafı tu -
tarak Müslümanlar arasındaki bölünmeleri artık devam
ettiremeyiz, ettirmemeliyiz!
Bugün Sünnileri Şiilerle, Şiileri Sünnilerle karşı karşıya
getirenler, Sünnilerin de Şiilerin de, dolayısıyla da bütün
Müslümanların düşmanı kimselerdir! Zira farklı farklı İs
lam yoktur, sadece tek bir İslam vardır!
Fıkhi mezhepler arasında da taraf tutmak mecburiye
tinde değiliz.
O mezhepleri kuran imamların her biri, bizim çağı
mızdan farklı çağların ve farklı halkların problemlerini
çözmek için ellerinden gelen gayreti özenle gösterdiler,
içtihatlarda bulundular.
Bizim şu anki problemlerimizi çözmek ve bizi bu so
rumluluktan kurtarmak gibi bir görevleri yoktu onların.
İslam Mesajı Evrenseldir

Hz. Muhammed, yeryüzünün bütün halklarına hitap
eden ebedi ve evrensel bir mesaj getirdi.
Kur'an bize şu hatırlatmalarda bulunur:
O her an yeni bir iştedir!

Rahman, 55/29
Elbette senin Rabbin sürekli yaratan

ve her şeyi hakkıyla bilendir!
Hicr, 15/86
O, yaratmayı başlatan ve yaratmaya devam edendir!

Neml, 27/64
O her zaman diridir!

Bakara, 2/255
Demek ki Allah ölülere hitap etmiyor!

Doğrudan doğruya bize, biz yaşayanlara sesleniyor!
O halde, Allah'ın ebediyen diri, canlı ve yaşayan bu
çağrısına cevap vermek de, şu an yaşamakta olan bizlere
düşüyor!
O çağrıya cevap vereceksek:
Biz Müslümanlar, Batıyı taklit edemeyiz!

Biz Müslümanlar, geçmiş çağlarımızda yapılanları da
taklit edemeyiz!
Batı'yı taklit etmek demek, Kur'anın 6.300'den fazla

ayetinden 220 yasama (ahkam ve teşri) ayetini ayırıp, on
ları Romalı hukukçuların usullerine göre ele almak de
mektir! Yani o ayetleri, kanun maddeleri olarak harfiyen
alıp, hangi çağda ve hangi şartlarda bulunduğumuzu dü
şünmeden, onları mekanik olarak uygulamaya koymak
demektir!
Yeni Döneme Yeni Çözüm

Halbuki Kur'anı vahiy, Roma hukukunun tam zıddıdır.
Roma hukuku soyut kanunlar ortaya koyar. Bundan
sonra geriye, onlardan kıyas yoluyla, Aristo gibi, şu veya
bu somut vakaya uygulanabilir sonuçları çıkarmak kalır.
Kur'anı vahiy ise bize, mesajın mutlak değerlerinden,
değişmez ve ebedi ilkelerinden hareketle belirli, tarihi bir
soruna bulunmuş çözümlerin somut örneklerini verir.
Yüce Allah bize şöyle seslenir:
50 · Roger Garaudy
İşte Biz, bu Kuran'da

üzerinde düşünsünler diye
insanların önüne
her türlü örnek olayı koyduk!
Zümer, 39/27
O "örnekler" üzerinde bu düşünme, elbette mekanik

bir dedüksiyon (tümden gelim), yani ilkeden sonuçlara
bir iniş olamaz. Tam aksine, o çözümü ilham eden somut
tarihi örnekten hareketle; mutlak, ebedi ilkeye bir yükse
liş olabilir. Tabii ki iyice düşündükten sonra. Yani o ilkeyi
bulup ortaya çıkarmanın ardından yeni, benzeri görül
memiş tarihi bir soruna, kıyas yoluyla, cevap bulmak için
tekrar somuta inmesini bilmektir aslolan.
Mesela Ebu Hanife, Medine toplumundan büsbütün
farklı bir toplumda, (yani Mekke ve Medine'nin de içinde
bulunduğu Hicaz bölgesinin bilmediği merkezi bir mo
narşiye ve bir kültüre sahip bir toplumda) ortaya çıkan
sorunları çözmek için az önce belirttiğimiz yöntemi kul
lanmıştı.
O dahi hukukçu, Roma hukukunun tümdengelim
yöntemlerinin kendisine bulaşmasına, zihnini kirletme
sine izin vermemişti.
İslami yöntem, bizden, Kur'an veya "Sünnetin'' her
hükmünün arkasındaki sebebi, onu ilham eden ilkeyi ve
onun uygulandığı tarihi şartları bulup bilmemizi ister.
Öyleyse bizler, her şeyden önce ve çok daha önemlisi,
bu girişimlerimizin her birini mutlaka Kur'anı vahyin bü
tününü dikkate alarak yapmalıyız!
Peygamberimiz de, ilk dört büyük halife de, ilk büyük
fakihler de (eimme-i fukahtı) böyle yapıyorlardı. Yani on
lar, her bir ayetin hem indiği tarihi bağlamından, hem de
Kur'anı vahyin bütününden koparılıp ayrılarak harfiyen

uygulanamayacağının bilincindeydiler.
Çünkü onlar biliyorlardı (ve bizim de unutmamamız
gerekir) ki Kur'anın her ayeti, Rabbimizin tarihe bir inişi
dir, yani doğrudan bir müdahalesidir!
Mesela Kur'an açık ve kesin bir dille emreder:
Hırsızın elini kesin!

Maide, 5/38
Halbuki Hz. Ömer, bir kıtlık döneminde, bu cezayı as

kıya almakta hiç tereddüt etmez.
Peygamberimiz aleyhisselamın şöyle bir hadisi rivayet
edilir:
Allah,
aç bir insanın bulunduğu bir topluluktan
himayesini/korumasını geri çeker!
Ebu Davud ve Nesai'nin bize aktardığına göre, bir tarla

sahibi, kendisinin buğday tarlasından başakları koparıp
yiyen bir zavallının elinin kesilmesini istediğinde, Pey
gamberimiz ona şöyle demiştir:
O adam açtı ve sen onu doyurmadın!
Ve Allah Resulü, o aç adama bir ölçek buğday verdirir.
Önemli Olan 8osyal Adalettir

Peygamberimiz aleyhisselam için de, Hz. Ömer için
de, sosyal adalet, malın korunmasından çok daha üstün
bir İslami değere sahiptir.
52 · Roger Garaudy
Tarih boyunca ve günümüze gelinceye kadar her dö

nemde, servet ve iktidar sahibi imtiyazlılar, hırsızın eli
nin kesilmesinden söz eden ayeti sık sık gündeme getire
dursunlar ... 111. sure olan Tebbet suresinde, serveti yığıp
biriktiren kimsenin iki elinin de kesilmesi, üstelik de bu
nun çok açık ve net bir şekilde vurgulanması son derece
de önemlidir.
Hırsızın elinin kesilmesini isteyen o ayrıcalıklı kişiler,
şu ayetin doğrudan doğruya kendilerine seslendiğini ise
hiç hatırlamak istemezler:
Altın ve gümüşü (parayı) biriktirip yığıp da

onları Allah yolunda harcamayanlar var ya,
işte onlara acı bir azabı müjdele!
O gün altınları ve gümüşleri,
cehennem ateşinde kızdırılacak, onların
alınları, böğürleri ve sırtları bunlarla
dağlanacak ve
"İşte bunlar, kendiniz için
biriktirip sakladığınız şeyler!
Haydi, tadın bakalım,
biriktirip sakladıklarınızı!" denilecek.
Tevbe, 9/34, 35
İslam dünyasında, eski sömürgeci işgalciler tarafından

dayatılan Avrupa kanunlarından kurtulmak ve gerçek bir
İslami kimliğe tekrar kavuşmak için "şeriatı" uygulamak
gibi tamamen haklı bir istek, servet ve iktidar sahibi o ay
rıcalıklı kimseler tarafından sık sık çarpıtılır ve tu kaka
edilir.
Bir yandan, toplumun sırtından geçinen kimselerin, o
lüks ve savurganlık gösterilerinin ... diğer yandan da sefa
letin ... hiç kimseyi ... hırsızlığa itmediği bir sosyal adaleti
tam anlamıyla gerçekleştirmeden . . . "şeriat" uygulaması

na ilk önce cezalarla başlamaksa, işe en sonundan başla
mak demektir.
Kur'an hükümlerini harfiyen tatbik etmek bahanesiyle
yapılan böyle bir uygulama, Kur'an'ın ruhuna yapılmış bir
ihanettir!
Biz yukarılarda Peygamber Efendimizin ve Hz.
Ömer'in Kur'an'ın ruhunu nasıl anladıklarını gördük:
Onlar uygulamaya, hırsızı değil de, onu doyurmayan,
giydirmeyen ve eğitmeyen zengini cezalandırarak başla
dılar.
"Şeriat" uygulamasının karikatürleri, günümüzde çok
daha vahimdir, çünkü hırsızlık, "riba" ve servet yığma,
Medine toplumu zamanındakinden çok daha karmaşık
hale gelmiş ve çeşitli şekillere bürünmüştür.
Günümüzde liırsızlık Yasallaştı

Çünkü bugün servet, daha çok kumar yoluyla ve mo
dern kumar çeşitleriyle elde ediliyor:
Ticari spekülasyonlarla veya borsa oyunlarıyla toplu
luğun emeğinden parazitçe pay alınıyor.
Bu çok büyük çaplı hırsızlıksa, bunları yasal hale ge
tiren kapitalist sistemin normal işleyişiyle gerçekleştirili
yor.
Hırsızı tespit ve teşhis etmenin kolay olduğu bir top
lumda düzenlenmiş ahlaki bir hükmü, (o kriterlerle an
cak küçük hırsızın belirlenebileceği) bizimki gibi bir dö
nemde harfiyen uygulamaya kalkmak, Batı toplumların
da olduğu gibi, "riba"ya dayalı bir toplum tarafından meş
rulaştırılmış hırsızlığın suç ortağı olmaktır, dolayısıyla da
sadece en yoksul kesimleri hedef almaktır.
54 · Roger Garaudy
"Şeriatı" tatbik etmek demek, Kur'an'ın bütününü özel

ve kamu hayatının her anında tatbik etmek, yaşamak de
mektir. Yani her hareketimizi, her davranışımızı, Yaşayan
ve Gören Allah'ın gözetimi altında yaptığımızın bilincine
ermektir.
O zaman biz ne ticari alışverişlerimizde, ne özel ilişki
lerimizde, ne de siyasi faaliyetlerimizde insanları kandı
ramayız, aldatamayız!
"Şeriatı" uygulamak demek, el kesmek demek değildir!
"Şeriatı" uygulamak demek, gerek fertler, gerekse dev
letler olarak, günün yirmi dört saatini Allah'ın her an
denetim ve gözetimi altında olduğumuzu bilerek ve de
Allah'ın rızasını kazanmak için çabalayarak yaşamak de
mektir.
Yüce Allah bize Kur'ana.a ne yapmamız gerektiğini bil-
dirmiştir:
Sizden her biriniz için
ilahı bir kanun (şeriat)
ve açık bir yol (minhac) belirledik.
Maide, 5/48
İlahi kanunun (şeriatın) Peygamberimizin ve ilk dört

halifesinin hayatını düzenlediği gibi, bizim geleceğimizi
de düzenlemesi için bu açık yolda (minhac) cesurca yürü
memiz gerekiyor.
21. Yüzyıl fıkhını Yapmalıyız

Kur'an'da ilahi kanunu (şeriatı) temsil eden kelime
manidardır, çünkü bu kelime, yani "şira" kelimesi, "kay
nağa götüren yol" (ilahi kaynağa, bizi var eden Allah'a gö
türen yol) demektir.
Öyleyse bize çizilen o yolda, ebedi prensiplerimizden

hareketle, daha evvel İslamın öncülerinin yaptıkları gibi,
bugünün problemlerine cevap verecek ve bu sorunları
Allah'ın "hidayetini" reddeden kimselerden çok daha iyi
çözecek bir "21. Yüzyıl Fıkhı" ortaya koymak, bizim, yani
bütün Müslümanların sorumluluğudur.
Çünkü kanun demek, sürekli tefekkür, sürekli çaba ve
sürekli yaratma demektir.
Dinimizi diri, canlı ve yaşayan bir İslam olarak ayakta
tutmak için, bu, kaçınılmaz bir yükümlülüktür.
Kaynağa geri dönmek demek, bakışlarını geçmişe mıh
layıp, geleceğe geri geri giderek girmek demek değildir!
Tam aksine, mesaj ile aramıza bir duvar diken yüzyıl
ların yorumlarının ötesine uzanarak, kaynağın (Kur'an ve
Sünnetin) o yaşayan esintisini, ürpertisini ve heyecanını
yeniden duyup yakalamaktır.
İlahi kanun olan "şeriat': bir durgun su birikintisinde
yakalayıp sabitleyebileceğiniz bir kaynak suyu, önünü ke
sip hapsedebileceğiniz bir akarsu değildir.
"Şeriat': çağdan çağa coşkun bir şekilde gürül gürül
akan ve sürekli yenilenen kenarlarına bolluk ve bereket
yağdıran ışıltılı, köpüklü, güzel bir nehirdir.
Bir nehir, kaynağından aldığı suyu denize taşıdığı sü
rece kaynağına sadıktır!
Kendi geleneğinin donup kemikleşmesiyle mücadele
etmek zorunda kalan bir adamın yazdığı gibi, "ataların
ocağına sadık kalmanın, o ocağın küllerine sımsıkı sarıl
mak değil, onun alevini aktarıp iletmek olduğunu" hatır
layalım!
7
MÜSLÜMANLAR GELECEĞE
NASIL YÜRÜYECEK?
slam'ın uygulanması, hayatın yalnız birkaç anıyla sınırlı

I değildir:
İslam, hayatın bütün alanlarını ve bütün eylemlerini
kapsar.
Kelime-i şehadet, namaz, zekat, oruç ve hac, sadece
ayin tarzında sembolik uygulamalar değildir. Onlar, İs
lami hayatın beslendiği kaynağı hatırlatır. Onlar, bizim
özel ve sosyal hayatımızdaki tutum ve davranışlarımızın
dallarını ve meyvelerini oluşturduğu o ağacının gövdesi
dirler.
Bu durumda, Müslümanların geleceği konusu, şu çok
basit ve çok açık haliyle ortaya konabilir:
Ya Müslümanlar geleceğe, Emeviler ve Abbasiler za
manında yaşanan problemler hakkındaki fetvaları, yo
rumları, şerhleri ve şerhlerin şerhlerini habire tekrarlayıp
durarak gözleri geçmişe sabitlenmiş halde geri geri gide
rek girecekler ...
Ya da karşılaşılan yepyeni sorunları, kendilerinin dün
yayı ölüme veya intihara sürüklemeyecek tarzda çözebi
lecek güç ve kabiliyette olduklarını ispatlayacaklardır ...
Ve işte o zaman İslam da, Hicret'in ilk yüzyılında, Bi

zans İmparatorluğu ile Pers İmparatorluğunun çöküşün
den kaynaklanan sorunları çözdüğü zamandaki gibi, mu
zaffer yürüyüşüne yeniden başlayacaktır.
Bizim en acil görevlerimiz şunlar olabilir:
a. İnsan bilimleri dedikleri şeylerin ( en çok da ikti

sat, tarih ve toplumbilimin) yapıcı bir eleştirisini vermek
üzere, bilimsel ciddiyet ile inancın eğilip bükülmezliğini
birleştirerek, o bilimlerin temel kabullerini/postulatlarını
açıkça gösterip onların kazanımlarını da -insanın aşkın
boyutunu hiç soyutlamadan- İslam anlayışımızın genel
görünümü içine alarak bir dizi küçük kitap yayımlamak.
b. Önceliği maddi güce, zevkusefaya veya iktisaden

büyümeye değil de, insanın gelişimine veren bilimsel
araştırmaları yönlendirme planları hazırlamak.
c. Basında veya televizyonda gazetecilik "olay"ının,

heyecan uyandıran, erotizme kayan veya şiddete dayanan
ticari kriterlere göre değil de, Allah'ın tarihteki "ayetleri
ni/işaretlerini" ibretle okumayı temel alan İslami kriterle
re göre seçilip servis edildiği yeni bir tür gazetecilik okulu
gerçekleştirmek ve Batılı gazeteciliğin mesleki bozulma
larından tamamen uzak bu yeni tip gazetecilerle de bir
İslam Dünyası Haber Ajansı kurmak.
d. İlmi, bilgelikten/hikmetten ve inançtan asla ayırma

yan o Kurtuba Müslüman Üniversitesi'nin yol gösterici
ilkelerini, şimdiki Kurtuba şehrinde yeniden hayata ka
vuşturmak ve bugün Dünya gezegeninin geleceğinin ve
hatta ayakta kalabilmesinin kendisine bağlı olduğu kül-
58 · Roger Garaudy
türün ihtiyaçlarına cevap vermek için öylesi bir ilmi yeni

bir hayatla tekrar canlandırmak.
e. Nihayet, Müslümanlar olarak zamanımızın sorun

larının çözümüne büyük ölçüde katkıda bulunabilecek
bir güçte olduğumuzu böylece göstererek, bütün bilge
liklerden ve Yahudiler, Hıristiyanlar, Hindular veya hü
manistler gibi bütün inançlardan, insanın kendi kendine
yeterli olamayacağının farkında olan insanları, ilahi bo
yutunun bilincini insana yeniden kazandırarak, dünyayı
ahlaki iflas ve ölümden kurtarmak için işbirliği yapmaya
davet etmek.
Hiçbir bölgecilik, hiçbir gelenekçilik, İslamın bu ev

renselliğini engellememelidir; dünyayı mahvolmaya sü
rükleyen sapmalardan ve aşırılıklardan kurtarmak için,
İslamın bütün bilgeliklerden ve bütün inançlardan insan
ları bir araya getirme gibi temel ve asıl görevinden uzak
laştırmamalıdır.
Roger Garaudy
Sevilla Bildirisi
Sevilla/İşbiliye, 1. Avrupa Müslümanları Kongresi,
19, 20, 21 Temmuz 1985
İSLAM'LA
BATI ARASINDA
SAVAŞ MI?
Kur'anın Açık Bildirisi
I-IZ. İSA, İSLAM'IN
BİR PEYGAMBERİDİR
" vsizlere Ev Edindirme" projesini başlatmasının kır

E kıncı yıldönümünü kutlamak için 26 Şubat 1994'te
UNESCO tarafından düzenlenen toplantı sırasında dos
tum Rahip Pierre (Piyer) bana şöyle demişti:
Sen Müslüman dindaşlarına boynunu vurduracaksın

galiba! Çünkü onların kelime-i tevhidini ''Allah'tan başka
ilah yoktur ve Muhammed bir peygamberdir" diye tercüme
ediyorsun. Benim kabul ettiğim de bu. Evet, Muhammed
bir peygamberdir. Fakat ben hep 'Muhammed O'nun tek
peygamberidir' şeklinde duyagelmişimdir. Sanki yegane
peygamber oymuş gibi. Bu ise kabul edilemez, üstelik sade
ce Hıristiyanlarca da değil!
Ben de kendisine şöyle demiştim: Tanrıya İhtiyacımız

Var Mı? kitabımda ve İslam'la ilgili bütün eserlerimde
verdiğim o tercüme, Kur'an'a kesinlikle ters düşmeyen
gerçek bir tercümedir. Her şeyden önce, dilbilgisi açısın -
dan baktığımızda, Arapça "Muhammed Resul Allah'' ifa-
62 · Roger Garaudy
desinde sadece üç kelime bulunuyor: "Muhammed-Pey

gamber-Allah". Orada O'nun biricik peygamberidir diye
tercüme etmeye imkan verecek hiçbir bağlaç yok. Öyle bir
tercüme, aslında sadece bir yorumdur. Hem de Kur'an'a
taban tabana zıt, kasıtlı, hizipçi ve bağnaz bir yorum.
Yüce Allah tam aksine Hz. Muhammede şöyle deme
sini buyurur:
Ben ilk ve tek peygamber değilim!

Ahkaf, 46/9
Yüce Allah ona defalarca şu hatırlatmada bulunur:
Senden önce de nice peygamberler gönderdik.

En'am, 6/42; Hicr, 15/10; Nahl, 16/43;
Rum, 30/47; Mü'min, 40/78
Kur'an açık ve net olarak belirtir:
Muhammed, sadece bir elçidir.

Ondan önce de elçiler gelip geçmiştir.
Al-i İmran, 3/144
Ayrıca, şüphesi varsa, kendisinden önce vahye muha

tap olmuş kimselere bunu sormasını bile tavsiye eder:
Senden önce kendilerine peygamberler

gönderdiğimiz kimselere sor!
Zuhruf, 43/45
Dahası, bu uyarı aynı ifadeyle üç kere daha tekrarlanır:
Senden önce kendilerine

vahiy verdiğimiz kimselere sor!
Yunus, 10/94; Nahl, 16/43; Enbiya, 21/7
Yüce Allah Kur'an'da, Yahudilerin peygamberlerine ve

Hıristiyanların Hz. İsa'sına hürmet edilmesini de emre
der:
Biz, Allah'a ve bize indirilene;

İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve onun
torunlarına indirilene, Musa ve İsa'ya
verilenlerle Rableri tarafından diğer
peygamberlere verilenlere de,
onlardan hiçbiri arasında fark
gözetmeksizin inandık, deyin!
Bakara, 2/136; Al-i İmran, 3/84
Ayrıca şu ayet de var:
Allah'ı ve peygamberlerini inkar eden,

Allah'la peygamberlerini ayrı tutmak isteyen
"Bir kısmına inanır bir kısmını inkar ederiz!"
diyerek ikisi arasında bir yol tutmak isteyenler,
işte onlar gerçekten kafir olanlardır.
Nisa, 4/150, 151
Dolayısıyla, sevgili Pierre, sen rahat ol, hiç kaygılan

ma! Çünkü böyle bir tercümemden ötürü benim boynu
mu vuracak yobazların önce Kur'an'ı kesip budayıp tahrif
etmeleri gerekecek!
Kur'an'a Göre tiz. Isa

Bazı Hıristiyanlar da bana kuşkulu bir şekilde ve biz
Müslümanlara inanmakta zorlanırcasına şöyle bir soru
soruyorlar:
64 · Roger Garaudy
Nasıl olur da bir Müslüman İsa'dan bu şekilde (saygıyla)

bahsedebilir ki?
Bu konuda da ben sözü Kur'an'a bırakıyorum. Çünkü

Kur'an Hz. İsa'dan övgüyle, hatta Hz. Muhammed'den bile
fazla övgüyle bahseder.
En başta Hz. İsa'nın mucizevi bir doğumla dünyaya ge
lişini anlatırken şöyle der:
İffetini koruyan Meryeme ruhumuzdan üfledik,

onu ve oğlunu, alemler için bir mucize kıldık!"
Enbiya, 21/91
Yani Kur'an'a göre:
Meryem Oğlu İsa Mesih,

Allah'ın peygamberi,
Meryeme ulaştırdığı kelimesi
ve kendinden bir ruhtur!
Nisa, 4/171
Hz. İsa'nın eceli konusunda da Yüce Allah ona şöyle

seslenir:
Şüphesiz, senin hayatına

ben son vereceğim!
Seni kendime yükselteceğim!"
Al-i İmran, 3/55
Bu durum iki kere daha tekrarlanır (Nisa, 4/158; Mai

de, 5/117).
Böylece Kur'an'da Hz. İsa'ya üç özel nitelik verilir ki
bunlar Hz. Muhammed dahil başka hiç kimseye verilme-
21. Yüzyılda İslam'ın Dirilişi · 65
miştir. Nitekim Kur'an'da Hz. İsa; "Mesih': Allah'ın "Keli

mesi" ve Allah'ın "Ruhu" olarak adlandırılır.
Bu durumda, Cardaillac2 'ın dediği gibi, İspanya Müslü
manları ile Hıristiyanlar arasında asırlarca süren ilahiyat
çıların kavgaları ve kalem tartışmaları boşuna yapılmıştır.
Tek Allah İnancı

İznik Konsilinde dile getirilen Teslis konusundaki
Grekçe ifadelerin anlaşılmazlıkları, her türlü karışıklığa/
muğlaklığa yol açsa ve çok sayıda "sapkın mezhep" orta
ya çıkarsa da, aslında Hıristiyan inancını "üç tanrıcılıkla':
"üç tanrıya'' inanmakla itham etmek doğru olmaz.
Kur'an, tek Allah'a inanmayı güçlü bir şekilde ilan eder:
O, Tek Allah'tır! . . .
O doğurmamıştır, doğurulmamıştır;
O'nun hiçbir dengi yoktur!
İhlas, 112/1.3, 4
Aslına bakarsanız, Hıristiyanlık da bundan daha başka

şey söylemez. Latran Konsili (1215) bunu vurgular, evet,
Joachim de Flore (Joahim de Flore)'nin Teslis konusun
daki anlayışını yasaklayan bu Konsil, kelimesi kelimesine
şöyle der:
Yüce hakikat (summa res) aynı zamanda Baba, Oğul ve

Ruhülkudüs'tür; bu hakikat doğurmamış ve doğurulma
mış, ondan başkasından da ortaya çıkmamıştır.
2
Louis Cardaillac (Lui Kardayak), Morisques et Chretiens, Ed. K lincksieck,
1977.
66 · Roger Garaudy
Latince metin, tamı tamına Kur'an'ınki gibidir:
Non est generans, ne que getina, neque procedens.
Demek ki burada ''.Allah'ın birliğini" tartışma konusu

yapacak hiçbir şey yoktur. Bütün mesele, bu hakikatin
Grek dilinin kavramlarına indirgenemeyen karmaşıklı
ğından ileri gelmektedir.
tiz. İsa İlah De8ildir!

İncil veya Kur'an tarafından değil de, yine ilahiyatçıla
rın kelime oyunları yüzünden ortaya çıkan diğer bir yan
lış tartışma da, Hz. İsa'nın ilahlığı meselesidir.
Kur'an'da şöyle denilir:
Allah katında İsa'nın durumu

Adem'in durumu gibidir.
Allah onu topraktan yarattı
ve sonra "Ol!" dedi;
işte (insanoğlu böylece) ortaya çıktı.
Al-i İmran, 3/59
Demek ki Hz. İsa, tıpkı Hz. Adem gibi doğrudan doğ

ruya Allah'ın yarattığı bir insandır (zaten Aziz Pavlus bile
ona "Yeni Adem" adını verir; bakınız: Romalılar, 5/15; 1.
Korintliler, 15/45; 2. Korintliler, 11/3).
Ayette geçen "ve sonra (ona) ol dedi" ifadesi için kul
lanılan Arapça kelime, ''Allah'ın Kelimesi" olan Hz. İsa'yı
belirtir.
Hicretin 10. yılında inen yukarıdaki ayet, Hz. Muham
med ile (Hz. İsa'yı ''.Allah'ın Oğlu" olarak gören) Necran
21. Yüzyılda İslam'ın Dirilişi • 67
Hıristiyanları arasında geçen ve Hz. İsa'nın ilahlığı konu

sunda yapılan tartışmayla (Al-i İmran, 3/61) ilgilidir.
Az önce de gördüğümüz gibi, Hz. İsa'yı Allah'ın "Keli
mesi': "Ruhu" ve "Mesihi" yaparken Kur'an farklı bir şey
söylemiyor.
Ya İnciller, onlar başka bir şey mi yazıyorlar? İncillerin
hiçbir yerinde Hz. İsa'nın "Ben Allah'ım" dediği kaydedil
mez!
Hz. İsa, bütünüyle Allah'a teslim olmuş ("İslam" keli
mesinin yapılabilecek tek tercümesi de ''Allah'a teslim ol
muş, boyun eğmiş" demektir) Oğul'dur.
Hz. İsa şöyle der: "Ben Tanrı'nın Oğluyum" (Matta,
27/43). Allah tarafından gönderilmiştir (Markos'un 12/6
ve Luka'nın 3 meselleri). Fakat hiçbir zaman Hz. İsa Allah
ile özdeşleşmez!
Hz. İsa'yı kafir diye mahkum etmek için bu karıştırma
yı kasten yapanların Yahudiler olduğu, Yuhanna İncil'in
de bize haber verilir. Nitekim Hz. İsa'nın Şabat Günü'nü
(Cumartesi günü dinlenme) yasağını çiğneyip de "Babam
hala çalışıyor, ben de çalışıyorum!" (Yuhanna, 5/ 17) deme
sinin ardından, Yahudiler ( onlara göre Mesih, Allah değil
de, Allah'ın bir elçisi olacağı için) bu sözü fırsat bilip onun
Tanrı ile özdeşleştiğini ileri sürerler:
İşte bu yüzden Yahudi yetkililer onu öldürmek için daha

çok gayret ettiler. Çünkü yalnız Şahat Günü düzenini boz
makla kalmamış, Tanrı'nın kendi Babası olduğunu söyle
yerek kendisini Tanrıya eşit kılmıştı.
Yuhanna, 5/18
Fakat Hz. İsa, kendisinin Allanın dengi olmadığını,

aksine O'na boyun eğdiğini belirterek o yanlış anlamayı
derhal düzeltir:
68 · Roger Garaudy
İsa, Yahudi yetkililere şöyle karşılık verdi: Size doğru

sunu söyleyeyim, Oğul, Baba'nın yaptıklarını görmedikçe
kendiliğinden bir şey yapamaz. Baba ne yaparsa, Oğul da
aynı şeyi yapar. Çünkü Baba Oğul'u sever ve yaptıklarının
hepsini O'na gösterir. Şaşasınız diye O'na bunlardan daha
büyük işler de gösterecektir.
Yuhanna, 5/19-20
Hz. İsa, Yuhanna İncil'inde "Baba ve ben biriz!" (Yu

hanna, 10/30) dediği zaman, gaybda olan Allah'ı söz ve
davranışlarıyla görülür hale getirdiği açıklamasını da he
men yapar. Onu görmek, onu gönderen Allah'ı görmektir:
Beni gören, beni göndereni görür!

Yuhanna, 12/45
ilave eder:
Ben kendiliğimden konuşmadım! Beni gönderen Ba

ba'nın kendisi, ne söylemem ve ne konuşmam gerektiğini
bana buyurdu!
Yuhanna, 12/49
Hz. İsa Baba'nın iradesini yerine getirir ve O'nun ira

desini kendisininkinden daima ayırt eder, hatta ölürken
bile:
Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?

Matta, 27/46 ve Markos, 15/34
Baba, senin isteğine uygunsa, bu kaseyi benden uzak

laştır. Yine de benim değil, senin istediğin olsun!
Luka, 22/42
Ben kendiliğimden hiçbir şey yapamam! İşittiğim gibi

yargılarım ve benim yargım adildir. Çünkü gayem, kendi
istediğimi değil, beni gönderenin istediğini yapmaktır.
Yuhanna, 5/30
fiz. İsa'nm Tanrılık İddiası Olmadı

Bütün bunlardan sonra, peki, Hz. İsa nerede iddia edi
yor kendisinin Allah olduğunu, O'nun dengi olduğunu?
Hz. İsa'ya eski ilahların, yaratma veya hükmetme gibi,
sıfatlarını sıklıkla yükleyen Aziz Pavlus bile, "itaat" ve
"baş" şeklindeki kendi "hiyerarşi" anlayışını ifade eder
ken şöyle der:
Her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek, Mesih'in

başı da Tanrı'dır!
1. Korintliler, 11/3
Şurada da, yani Pavlus'un "Tanrılığın bütün doluluğu

bedence Mesih'te bulunuyor!" (Koloseliler, 2/9) şeklindeki
sözünü yorumlama konusunda da, hangi tartışmalarla za
man harcayacağız? Acaba bu, Aziz Irenee'nin dediği gibi,
"Oğul, görünmez Tanrı'dan görebildiğimiz her şeyi görünür
kılar!" (Adversus Haereses, 4/6, 6) anlamına mı geliyor?
Yoksa "görünür"ü, yani Hz. İsa'nın (Pavlus'un asla sözünü
etmediği) sözlerini ve eylemlerini unutarak, Hz. İsa'nın
kendisinden hareketle (Elçilerin İşleri, 28/23) yeniden mi
oluşturulacak?
Benim söylediklerim, peygamberlerin ve Musa'nın önce

den haber verdiği olaylardan başka bir şey değildir!
Elçilerin İşleri, 26/22
70 · Roger Garaudy
Atalarımızın Tanrısına kulluk ediyorum!

Elçilerin İşleri, 24/ 14
Kutsal Yazılardan hareketle Pavlus, açıklamalar yapı

yor ve Mesih'in acı çekmesi ve ölüleri diriltmesi gerektiğini
delillendiriyor ve 'size duyurmakta olduğum İsa, Mesih'tir'
diyordu.
Elçilerin İşleri, 17/2, 3
Bu tür ifadeler, o mesajdaki yegane ve şu yepyeni olap

hususu tamamen silip atar: Hz. İsa bize Yahudilerin,
Greklerin ve Romalıların ilahlarından büsbütün farklı bir
Tanrı'yı tanıtır.
Son olarak, "Tanrı'nın Oğlu" ifadesinin İnciller'de sa
dece Hz. İsa için kullanılmadığını da ekleyelim ...
En basit meseleleri dahi anlaşılmaz hale getiren sko
lastik teolojiden önce, Kilise Babaları3, İncil'in mesajını
şöyle özetlemişlerdi:
İsa, kendisi neyse insan da o olsun diye, insan olmayı

istedi.
Kartaca Piskoposu Aziz Cyprien, Putlar İlahlar Değildir, 11, 5
İncillerin dediği işte budur. Bereket versin İnciller,

Grek filozofları, ilahiyatçılar ve dilbilimciler tarafından
yazılmadı, basit insanlar tarafından kaleme alındı. Tıpkı
Allah'ın peygamberleri gibi... Çoban Hz. Amos'tan işçi
Hz. İsa'ya veya okuma yazma bilmeyen kervancı Hz. Mu
hammed'e kadar...
İncilleri yazanlar açısından, bütün insanoğullarının,
Tanrı'nın oğulları oldukları açık ve netti.
3
Kilise Babaları veya Eski Kilise Babaları, Hıristiyanlık'ta yazıları din konusun
da kural olarak kabul edilen kişilere verilen isim.
Nitekim İnciller bu konuda bizde hiçbir tereddüt ve

şüpheye yer bırakmaz:
Yüceler Yücesinin oğulları olacaksınız!

Matta, 5/9; Matta, 5/45 ve Luka, 6/35
Allah'ın çağrısının muhatapları olarak:
Ne mutlu barışı sağlayanlara, çünkü onlara Tanrı oğul

ları denecek!
Matta, 5/9
Pavlus da şunu yazar: Hepiniz Tanrı'nın oğullarısınız!

Galatyalılar, 3/26
Tasavvufi 5akı� Açısından liz. İsa

Kur'an'da Hz. İsa'dan sıkça bahsedilmesi, İslam ile Hı
ristiyanlığın derin manevi bir buluşmasının kaynağını
oluşturur. Bu manevi buluşmayı biz en çok da, kaleme
aldıkları uzun manzumelerinde, İslamın içselleştirilme
sini ve İslami muhabbetin boyutlarını dile getiren büyük
mutasavvıflarda görürüz.
Madam Siauve (Siov), Gazzalf'de Allah Aşkı, 12. Yüzyıl
Başında Bağdat'ta Bir Aşk Felsefesi4 kitabında, Gazzali'de
ki aşk anlayışının temel ilkesinin şu olduğunu hatırlatır:
Sevilen her nesne aracılığıyla bizim asıl sevdiğimiz Al

lah'tır5.
4
L'Amour de Dieu Chez Ghazali, Une Philosophie de l'Amour a Bagdad au De
but du XIIe siecle. Ed. Vrin, 1936.
5
s. 151.
72 · Roger Garaudy
Bu sevgi anlayışı, İslami bakış açısının ana fikri olan

şeyden, yani tevhid'den kaynaklanır.
Tevhid, insanın ''ancak Allah sayesinde var olduğu ve
ancak Allah'ın hareket ettirmesiyle hareket ettiği6 " bilinci
ne erişidir. Bu bilinç ise, Hıristiyanlık'ta da olduğu gibi,
bizdeki bütün yeri Allah'a, Bir'e ve Bütün'e bırakmak için
"nefisten/benlik davasından" kurtulmayı gerektirir.
Hıristiyan mistisizmi ile İslam tasavvufu arasındaki o
derin birlikteliğin temeli budur. Bu birliktelik, İbn Arabi
ile Aziz Jean de la Croix (Jan dö la Kruva) arasında, üç
yüzyıl arayla, manevi kardeşlikte zirveye ulaşacaktır7 •
Buharı, Müslim ve Ebu Davud'da yer alan bir hadiste
şöyle denilir:
Peygamberler aynı kökene sahip kardeşlerdir.

Anneleri farklıdır, fakat dinleri birdir.
Benim kendisine en yakın olduğum peygamber,
Meryem Oğlu İsa'dır, çünkü onunla
benim aramda başka hiçbir peygamber yoktur.
Sufiler Hz. İsa'yı, insanın ve Allah'ın kimliğinin bizzat

sembolü kabul ederler. Bir'in ve Bütün'ün göstergesi ola
rak görürler. Aşkı ise, onların birlik ve birlikteliklerinin
ikili ifadesi şeklinde tasavvur ederler.
İbn Arabi, "Birlik içinde yer alan temel ikilik" adını ve
rir buna.
6
S. 262.
7
Rahip Miguel Asin Palacios'un İbn Arabi hakkındaki şu önemli kitabına ba
kınız: Hıristiyanlaşmış İslam/Islam Christianise, Tredaniel Yayınları, Paris,
1982. Sufi Hallac için de Louis Massignon'un dört ciltlik Hallac'ın Çilesi/La
Passion de Hallac, Gallimard Yayınları 1975 ve Henri Corbin'in eserlerine,
özellikle de dört ciltlik İran İslam'ı/Islam Iranien kitabına bakınız, Gallimard
Yayınları, Paris, 1972.
Attar, idam edilen Hallac'a şu şiirini ithaf eder:
İsa gibi ben de, Bütün'ün ruhunu açığa vurayım diledim,

"Ene'l-Hakk" demişim Bütün'ün özünü vereyim istedim.
Aşk İncilinin (Müjdesinin) taşıyıcısı İsa gibiydim her an,
Darağacında o aşkı en tepe noktasına taşıyorum şu an!8
Sufiler için Hz. İsa tarafından verilen ana mesaj (ki on-
lar bunu kendilerinin mesajı olarak da görürler) şudur:
En yüce niteliğe kavuşmuş olan aşk! Bütün varlıklar
gibi Allah'tan gelen ve yine O'na dönen aşk!
Şebüsteri (v. 1320) Gülşen-i Raz kitabında, Hz. İsa
imajı içinde, fena (kişinin kendi nefsini öldürüp Allah'ın
varlığında benliğini yok etmesi) ile keşf (Allah'ın tecellile
rini temaşa etme) arasında bir bağ kurarak şunları yazar:
Hıristiyanlığın gayesi, bizi 'nefs'imizden kurtarmak ve

dini mekanik bir şekilde uygulamaktan çekip almaktır.
Hz. İsa bu hakikati kendi hayatında apaçık göstermiş
tir...
Siz aşağılık "nefs"inizden arınırsanız, o ilahı ve saf Rab
bin varlığını keşfedebilirsiniz ...
Kim "nefsin" elinden yakasını kurtarırsa, melekleşir ve
Allah'ın Ruhu Hz. İsa gibi dördüncü kat göğe yükselir.
Gazzali, Hz. İsa'nın bir cüzzamlıyı iyileştirmesinden

bahsederken, Hz. İsa'nın en çok sevdiği şeyin ne olduğu
nun altını çizer:
En sıkıntılı, en felaketli anlarda bile Allah'ı tanıyıp bilme

mutluluğuna eren kişinin imanıdır bu9!
8
Zikreden Michel Hayek, İslam'ın Mesihi/Le Christ de l'Islam, s. 234.
9
ihya, c. 4, böl. 36/16
74 · Roger Garaudy
Resmi Hıristiyanlığın derin sapkınlığına bizzat şahit

olduğu o Haçlı Seferleri sonrasında bile Mevlana (1207-
1273) Hz. İsa'yı şu övgü dolu sözlerle anıyordu:
Her taraftan topal, kör, çolak, düşkün bunca halk top

lanırdı.
Onun pak nefesiyle şifa bulmak için sabahtan İsa'nın
kapısına gelirlerdi ...
Sen de ... bu dinin sultanlarının himmetiyle iyi oldun.10
İsa'nın nefesi seni yeniden dünyaya getirir, sana güzellik
ve rahmet bahşeder1 1•
İsa ölümü kovar12•
İsa ... göğe çıktı, çünkü meleklerle aynı tabiattandı13•
Meryem Oğlu İsa, dördüncü kat semanın en yukarısına
ulaştı 14•
Küllf ruh, cüz'ı ruhla birleşti. O da bu güzel feyizle gebe
kaldı, Meryem'in gönülleri Allah'a yükselten bir İsa'ya gebe
kaldığı gibi 15•
İbn Arabi, Hz. İsa'yı "veliliğin mührü" olarak adlandırır:
Evet, bu hatemü'l-evliya, dünyada bir eşi benzeri daha

bulunmayacak olan bir nebidir.
O ruhtur. Kutsal Ruh'un ve Hz. Meryem'in oğludur. Bu,
başka hiçbir kimsenin eremeyeceği bir makamdır.
Bir başka sufıden, Ebu Yezid'den bahsederken onu bize

şöyle tanıtır:
10
Mesnevi, 3/300-309.
11
Mesnevi, 1/1910-1911.
12
Mesnevi, 3/4258.
13
Mesnevi, 4/2672.
14
Mesnevf, 2/920.
15
Mesnevf, 2/1196-1199.
Onun müşahedesi (Yaratanı yaratılmışta, Hakk'ı halk

ta görme, her zerrede Cenabıhakk'ın varlığına şahit olma)
Mesihıdir 16, çünkü o hayatı var eden nefesi almıştır.
Hz. İsa'nın dünyaya tekrar "dönüşü" sfı.fılerce kabul

gören bir görüştür:
Ahir zamanda Hz. İsa yeryüzüne tekrar geldiğinde, Hz.

Muhammed'in şeriatını tasdik ve tatbik edecek ... Çünkü
bu son şeriattır ve bu şeriatın Peygamberi de Peygamberle
rin Mührüdür. Hz. İsa adil bir hakem olacak, zira artık o
zamanda ne Müslüman bir sultan, ne imam, ne kadı, ne de
müftü olacak... Müminler onun etrafında toplanacaklar ve
onu kendilerinin hakimi ilan edecekler, çünkü ondan başka
o makama daha layık hiç kimse olmayacak.
Allah onu kendisine yükseltmiştir, ahir zamanda velile
rin mührü olarak yere indirecek ve Hz. Muhammed'in şeri
atına göre adaletin uygulanmasını emredecektir. 17
"İspanya Müslümanları ile Hıristiyanlar 18 " arasında
asırlar öncesinin geleneksel tartışmaları, esas itibariyle
Allah'ın insan şekline bürünmesi meselesi ile Teslis üze
rinde yoğunlaşıyordu.
Hz. İsa'nın tecessümü (Allah'ın ete kemiğe bürünerek
insan olarak görünmesi) ve ilahlığı konularını daha önce
ele alıp izah etmiştik.
Teslise gelince, sfı.fılerin bu konuda reddettikleri şey,
İznik'te yapılan Grek ifadesidir. Homoousios şeklindeki
bu ifadenin İncil'de yeri yoktur ve sadece "ousia/cevher"in
Grek kategorilerine göre bir anlamı vardır.
16
Füsus, İsa Kelimesindeki Hikmet, s. 130.
17 İbn Arabi, Fütuhat, 4/215 ve ayrıca 1/569, 2/139.
18
Louis Cardaillac'ın kitabının adı, bu kitaptan daha önce bahsettik.
76 · Roger Garaudy
Daha başlarda da söylediğimiz gibi, aşkın (müteal)

Mesihi tecrübe, bu tecrübeye tamamen yabancı olan He
len dili ve kültürüyle ifade edilemez.
Sufi Ruzbihan-ı Bakli (1121-1209) bu "Teslis"i kendi
evrensel formülüyle şöyle ifade eder:
Alemlerin var olmasının ve alemlerin oluşumunun ger

çekleşmesinin öncesinden itibaren İlahı Varlık kendi başına
aşk, aşık ve maşuktu 19•
Marifet (Allah'ı bilip tanıma), mükaşefedir (kalp gö

züyle biliştir). O bilgiye erişince, ister istemez ondan mu
habbet hasıl olur. Gazzali, İhya, C. 4, böl. 34/6
Şebüsteri, biri Müslüman delikanlı diğeri Hıristiyan
kız olan iki aşık arasındaki şu konuşmayı nakleder:
- Allah tek iken nasıl olur da O, aynı zamanda Baba,

Oğul ve Ruhu'l-kudüs diye adlandırılabilir?
- Ebedı-Ezeli Güzellik, O'nun göz kamaştıran yüzünü
üç aynada yansıtmıştır2° ...
Bütün ikon kırıcılıklara (geleneklere karşı çıkmalara)

rağmen, her şey o güzelliği ortaya çıkarabilir.
Şamlı Aziz Yahya'nın ikonun21 gizliyi açık edici değeri
hakkında yazdığı harikulade yazılara, Şebüsteri'nin Gül
şen-i Raz'ın son sayfalarında sorduğu şu soru iyi bir kar
şılıktır:
19
Abherü'l-Aşıkin/AşkBağlılarının Yasemini, 7/197.
20
Gülşen-i Riız.
21
İkon veya ikona, Ortodoks Hıristiyanlarda, Hz. İsa, Hz. Meryem veya Hıris
tiyan azizlerin, geleneksel olarak tahta üzerine yapılmış, kutsal kabul edilen
resimlerine ya da küçük heykellerine verilen ad.
Hıristiyan ikonları nasıl bir ışıkla aydınlatılmış ki yüzle

rinden böyle bir ışıldama yayılıyor?
İbn Arabi, İbrahimi mesajın sürekliliğinin bu bilincini

en uç noktasına kadar götürür:
Hıristiyanlar ve vahyolunmuş bir dinden olan kimseler,

İslam'a girdiklerinde aslında din değiştirmiş olmazlar22•
Bir şiirinde şunları dile getirir:
Benim kalbim açıktır sonuna kadar bütün inançlara,

Hıristiyanların manastırına, putların tapınağına da!
Kuran ayetlerine de yer var Tevrat levhalarına da!
Aşk, kendi kervanını hangi yola, hangi ize götürse,

Takip ederim o kervanı her yerde her an sessizce.
İnancın tek yolu vardır, aşktır aşk, bunu bilsenize23!
22 Fütuhat, 4/166.
23 Tutkulu Aşkın Söyledikleri.
İSLAM'IN HASTALIĞI:
İSLAMCILIK
obazlık, büt�n dinlerin bir hastalığı olduğu gibi, İs

Y lamcılık da Islam'ın bir hastalığıdır.
Yobazlık, mutlak hakikate tek kendisinin sahip ol
duğunu iddia etmek, bunun sonucu olarak da o inancı
herkese zorla, gerekirse silahla kabul ettirmenin sadece
hakkına sahip olmakla kalmayıp, bununla yükümlü oldu
ğunu da sanmaktır.
Bu açıdan bakıldığında, aslında bir numaralı yobazlık,
Batı sömürgeciliğidir.
Batı, sömürgeciliğin daha en başındayken, kendini
bütün milletlerden üstün görerek, yaptığı bütün istila ve
işgalleri haklı göstermek için, seçkin bir halk olma ayrıca
lığını kendisinde taşıdığını ileri sürdü.
Kendi dininin de diğer dinlerin hepsinin üstünde ol
duğunu iddia ederek, Hıristiyanlığı bütün dünyaya yay
maya ve kabul ettirmeye çalıştı. Hıristiyanlığın zayıflama
sıyla birlikte daha sonra bundan vazgeçti, fakat kendisini
dünyanın merkezi ve bütün değer yargılarının tek yaratı
cısı olarak görmeye devam etti.
19. yüzyıldan itibarense, "modernite" adını verdiği
teknik ve ticari kültürünü dünyaya zorla kabul ettirme
iddiasına kalkıştı.
80 · Roger Garaudy
"Çin kültür devrimi"nden "İslamcılık"a kadar bütün

öteki bağnazlıklar, gerçekte, Batı'nın o sömürgeci yobaz
lığına karşı ortaya çıkan tepkilerdir.
Bağımlılığa karşı kendini savunmak, ithal edilen kül
türe karşı çıkmak gayesiyle, arkaik ve mitolojik de olsa,
kendi kimliğini muhafaza etmek için "kaynaklara': yani
geçmişte yer alan uzak bir altın çağa, "geri dönmek" gibi
tepkilerdir bunlar.
Kendi kültürünü, diğer kültürler arasında bir kültür
olarak değil de, tek kültür olarak gören Batılının bu id
diasına karşı İslamcılar, ''Allah'a teslim oluş" demek olan
İslamın evrensel karakterini unutarak, "hakikatin tekeli
bizdedir" zihniyetinden hareketle bir "İslamlaştırma'' ef
sanesiyle meydan okuyorlar.
Hegemonyacı, sömürgeci veya imparatorluk amaçlı
bir birliği değil, tam tersine, her kültürün evrensel kül
türe katkısıyla gerçekleşecek senfonik/ahenkli bir birli
ğini sağlayacak ve kültürün hakiki bir evrenselleşmesini
arayacak yerde, İslamcılar kendi içlerine büzülmeyi ter
cih ediyorlar.
Ancak, İslamcılığı, İslam dünyasında milliyetçi veya
sosyalist projelerin sırf başarısızlığından ötürü doğmuş,
tamamen yeni ve hepten zararlı bir akım olarak görmek
de yanlıştır.
Aynı şekilde, İslamcılığı, İran devrimi örneği veya
(Körfez Savaşı sırasında askıya alınan) Suudi finansmanı
gibi dış etkilere indirgemek de doğru olmaz (gerçi, dış te
sirler İslamcılığı etkileyip yönlendirmede veya saptırma
da önemli rol oynamışlar, fakat bu hareketin kaynağı veya
kökeni onlar değildir).
Ayrıca, Ekim 1988cleki sosyal patlamadan sonra, Fili
pinler'den Venezuela'ya kadar diğer kıtalarda görüldüğü
gibi, İslamcı hareketi sadece Uluslararası Para Fonu'nun

(IMF'nin) ekonomik ve siyasi istismarlarına karşı bir tep
ki olarak görmek de yanlıştır.
Islamcı Hareketin Kayna<31

Günümüzdeki İslamcı hareketlerin derin kaynakları,
19. yüzyılın ikinci yarısına, yani Nahda (İslam dünyasının
uyanışı) hareketinin doğduğu zamanlara kadar uzanır.
İslamcı hareket, Ernest Renan (Ernest Rönan) ile Sor
bonne Üniversitesinden Tartışma Günlüğü (Journal des
Debats) gazetesine taşınıp devam ettirilen hararetli bir
polemikle manidar bir şekilde 1883 yılında başlatan Af
gani (v. 1897), peşinden Muhammed Abduh (v. 1905),
onun ardından da Reşid Rıza (v. 1935) ile doğmuştur.
Daha sonra Hasan el-Benna (v. 1949), Hindistan'da Mu
hammed İkbal (v. 1938), Cezayir'de Malik Bin Nebi (v.
1973) ve Şeyh İbn Badis (v. 1940) gibi düşünürlerle de
vam ettirilmiştir.
Bu düşünürler silsilesinin ana tezleri açık ve nettir.
Temel sorun, öncünün, yani Afgani'nin eseriyle ortaya
konmuştur.
Bu sorun, hem Osmanlı Devleti'nin siyasi gerilemesi
ve İslam hukukunun arkaik bir yorumuyla kendini göste
ren manen kemikleşmesiyle, hem de bu siyasi çöküşü ve
bu fikri büzülüşü hızlandıran Batı sömürgeciliğinin yayıl
masıyla baş göstermiştir.
Afgani, bir asır boyu devam edecek ve iki temel eksen-
de gelişecek şu araştırmaların yolunu açtı:
1. İslam'ın hem siyasi, hem de manevi yönden dirilişi,

Kur'an'ın yeni bir okumasını gerektirir. Elbette bu okuma,
82 · Roger Garaudy
resmi/devlet güdümündeki ulemanın kurumuş ve kuru

tucu yorumlarından arınmış bir okuma olmalıdır.
2. "Modernite" meselesi, insanın nihaı gayeleri prob

lemini dışlayan ve aklı, askeriyeden iktisada ve kültüre
kadar sömürgeciliğin esasını oluşturan güç ve servetin
teknik imkanlarını araştırmaya indirgeyen ve adına "mo
dern'' denilen Batılı bir ideolojiden hareketle ele alınma
malıdır.
Bir yüzyıl içinde çok sayıda değişim ve sapmalar yaşa

yacak olan İslamcılığın ilk ilham kaynağı işte budur.
Her şey, İslamın temel prensibi olan tevhide, yani sa
dece Allanın birliğine değil, aynı zamanda evrensel insan
topluluğu da dahil, bütün varlıkların birliğine göre şekil
lendirilmelidir.
İslamın özelliği, der Afgani, Batı'nın budanmış akıl
cılığının -araçlara tapan dini uyarınca- anlamsızlığa
mahkum ettiği bir dünyada, her eyleme bir amaç kazan
dırmaktır.
Tevhid (birlik doktrini), yaşayan İslamın tüm eleştirel
düşüncesinin ana düsturudur. O yüzden, fosilleşmeye
yüz tuttuğunda, kendi geleneğimizi sorgulamak da işte
bu ana düsturun gereğidir.
Ernest Renan'a verdiği cevabında (18 Mayıs 1883 ta
rihli Journal des Debats gazetesi) Afgani, 8. yüzyıl orta
larından 13. yüzyıl ortalarına kadar İslam'ın bilimlere,
Pirenelerden Himalayalara kadar, nasıl güçlü bir şekilde
destek olduğunu ve İslamın nasıl dünyanın öğretmeni
haline geldiğini gözler önüne serer.
Daha sonra ise İslam dünyası düşüşe geçer. Çünkü
eleştirel düşünme (içtihat) sönükleşmiş ve dinin resmi
yorumcularının (bütün despot yöneticilerin sevip bayıl

dıkları) dogmacılığı hüküm sürmeye başlamıştır.
İçtihat, İslam'1n Vazgeçilmezidir

Aynı anlayışla, Muhammed İkbal, İslam'da Dini Düşün
cenin Yeniden İnşası kitabında şu hakikatin altını çizer:
İçtihat, İslam'daki canlılığın temel taşıdır. 24
Ve şu hatırlatmayı yapar:
Kuran, bir kanunname değildir (. .. ), Kuran'ın gayesi

insanda Allah ve dünya ile ilişkileri konusunda çok güçlü
bir bilincin oluşmasını sağlamaktır25•
Şunu da yazar:
Modern hayatınfarklı şartlarının ışığında, temel hukuk

prensiplerinin yeniden yorumlanması görüşünün kesinlikle
haklı ve geçerli olduğunu düşünüyorum. Kuran, hayatın
sürekli bir yaratış olduğunu öğretir. Bu da, öncekilerin ça
lışmaları tarafından yönlendirilen, fakat engellenmeyen,
her kuşağın kendi sorunlarını kendisinin çözme hakkına
sahip olmasını gerektirir26•
İslamın geleceği açısından temel ve öldürücü hata, iç

tihat kapısını kapatıp İslamın bu en canlı hareket ilkesini
tamamen reddetmektir.
24
S. 161.
25 s. 179.
26
s. 182.
84 · Roger Garaudy
Bunun sonucunda da, kendi çağımızın sorunlarını

çözemez hale gelmek ve geleceğe yönelik de hiçbir proje
üretememektir.
"İslamcılık" olarak bilinen şey, İslamın bir hastalığıdır.
Çünkü İslamcılık, gelmiş geçmiş bütün peygamberler
tarafından, Allah adına, açılmış olan ebedi ve evrensel bir
ahlakı yol olan şeriatı, her çağda o dönemin sorunlarını
çözmek için şeriatın ilham verebileceği mevzuatla (fıkıh)
karıştırır.
Bu hastalık bizim karşımıza, mesela, yedinci yüzyı
lın bir ceza kanununu hiç düşünüp taşınmadan günü
müze uygulamak şeklinde çıkar (hırsızlık için el kesme
veya zina için kırbaçlama gibi - "fakihler" bir de bunlara,
Kur'an'a ters düşen bir "sünnet" adına "recm/taşlayarak
öldürme" cezasını da ilave ederler).
Aynı kafa, yedinci yüzyılın tarihi şartlarına cevap ve
ren evlenme, boşanma ve miras paylaşımını, medeni hu
kuku ve kişi hukukunu (ahval-i şahsiyyeyi) çağımızda da
aynı şekilde yürürlüğe koymanın gerekliliğini savunur.
Kur'an'da tanımlandığı haliyle o ilahı şeriatı, zamana
göre oluşturulan fıkıhla bir görerek, yani şeriatı, tarih bo
yunca yapıla gelen insanı uygulamalarıyla karıştırarak,
''şeriatı tatbik etme" şeklindeki bu iddia, günümüzde bile
"İslamcılığı" asıl yolundan saptırıyor.
Batı'nın çöküşü ve Batı "hukuku"nun ikiyüzlülüğüyle
ilgili hususlarda, yanı sıra da ABD'nin ve Batılı uşakla
rının IMF diktasıyla dayatmak istedikleri "pazar/piyasa
tektanrıcılığı27 " ile "işbirliği"ni ve sömürgeciliğin bütün
27
Roger Garaudy'ye göre, tek Tanrılı dinlerden sonra günümüzde ABD'nin ön
derliğinde "pazar/piyasa tektanrıcılığı" şeklinde yeni bir din ortaya çıkmıştır.
İnsanın manevi boyutlarını tamamen reddeden bu din, bütün yeryüzü insan
lığını mahvetmektedir. İnsanlık düşmanı ve gayri ahlaki bu korkunç dinin
kalıntılarını reddetme konularında yüzde yüz haklı olan

bu hareket, geleceği inşa etme söz konusu olduğunda
adeta felç oluyor.
Halbuki Kur'an şeriatı, Batı'nın modernitesinden fark
lı bir "modernite"nin mutlaka bulunmasının araçlarının
araştırılması için yol gösterici ilkeler verir.
Büyük &orumluluk Altındayız

Geçmişin büyük hukukçularının/fakihlerinin, kendi
zamanlarının sorunlarını çözmek için gerekli çabayı gös
tererek (içtihat yaparak) bize örnek verdiği o araştırmayı,
o gayreti bizler de yapmak mecburiyetindeyiz.
Bizler de onlar gibi yapıp, kendi zamanımızın prob
lemlerinin çözümüne katkıda bulunmalı ve yeni bir fıkhı
yürürlüğe koymalıyız. Bu sorumluluk bizimdir.
Altı bin ayetten beş bin sekiz yüzünü oluşturan o ebe
di ve ilahi "yolu': yani şeriatı, dönemin şartlarının ifadesi
olan tarihi yasal düzenlemelere ayrılmış 200 ayetten ayır
mayı aslında bize bizzat Kur'an'ın kendisi öğretir.
Bunlar da Kur'an'da yer alıyor diye, diğerleriyle aynı
düzleme konulamaz.
Öte yandan, şu veya bu hükmün tarihselliği, o ilkenin
aşkınlığını (yüceliğini, ilahiliğini) hiçbir şekilde dışlama
mızı, görmezlikten gelmemizi gerektirmez.
Nitekim Yüce Allanın bizzat ifadesiyle, yeni durumla
ra cevap vermek için bir ayetin yürürlükten kaldırıldığı
ve bir başkasının onun yerini aldığı görülür:
gerçeği ve neler yaptığı konusunda Garaudy "Çöküşün Öncüsü ABD" kitabın

da geniş bilgi verir, çev.
86 · Roger Garaudy
Biz, bir ayetin hükmünü yürürlükten

kaldırır veya onu unutturursak,
mutlaka daha iyisini veya benzerini getiririz.
Bakara, 2/106 ve Nahl, 16/101
İbadet konusunda bile böyle bir değişiklik olmuştur.

Bunun en tipik misali, namazda yönelinecek istikame
tin, yani Kıblenin değişmesidir. Medine'de, 622 yılında,
Hz. Peygamber tarafından inşa edilen ilk caminin kıblesi
Kudüs'tü, sonra Kur'anın bir ayeti kıblenin değiştirilme
sini emretti ve bunun izahını da yaptı (Bakınız: Bakara,
2/142-150).
İşte burada da, Yahudi cemaatiyle ilişkilerin bozulması
yüzünden gerçekleşen tarihsel değişimin ötesindeki an
lam ve gaye, olduğu gibi hiç değişmeden kalıyor:
Kıble değişimiyle, söz konusu olan, hem İbrahimı
inancın birliğini, hem de Ümmet'in, yani İslam toplumu
nun birliğini vurgulamaktır.
Her iki durumda da, bütün Müslümanlar mekanın
aynı noktasına yönelmektedir. Her iki durumda da İb
rahim aleyhisselamın "hayatındaki" gözde bir yer, yani
Kudüs veya içinde Kabe'nin bulunduğu Mekke söz konu
sudur.
Bizzat Kur'an, anlama nispetle olayın göreceliliğinin
altını çizer:
Doğu da batı da Allah'ındır.

Yöneldiğiniz taraf
hangisi olursa olsun,
sonuçta Allah'a yönelirsiniz.
Bakara, 2/115
Nitekim şöyle de buyurulur:
Ama eğer tehlikede iseniz, yürürken

ve binek (üzerin)de (namazınızı ifa edin)!
Bakara, 2/239
Her türlü bağnazlığa ve her türlü şekilciliğe karşı, Al

lah bize şöyle seslenir:
Yüzlerinizi doğudan yana ve batıdan yana

çevirmeniz iyilik ( dindarlık) demek değildir!
Bakara, 2/ 177
Allah, kuru ve şekilci bir ibadete karşı, inancımızı iç

selleştirmemizi bizden istemekle kalmaz, bu imanımızı,
başkaları karşısındaki tutum ve davranışlarla da göster
memizi ister:
Kendiniz için özenle ayırdığınız şeylerden

başkaları için harcamadıkça
gerçek erdeme ulaşmış olamazsınız!
Al-i İmran, 3/92
Kur'an'1n &slendi8i Dönem

Kur'anın bazı ayetlerinin "tarihselliği': hiçbir yerde ka
dınlarla ilgili metinlerde olduğundan daha belirgin değildir.
Kur'an, halka kendi dilleriyle, onların anlayış seviyele
rine göre, seslenerek mesajın duyulup kabullenilebilme
sini sağlar.
Nitekim Kur'an, 7. yüzyılın Araplarına, yani Ortado
ğu'nun "ataerkil" geleneğine ait bir topluluğuna, kadınla-
88 · Roger Garaudy
ra asıl itibariyle alt düzeyde-bir yer veren İbranilerin çiz

gisindeki bir halka, Aziz Pavlus'un tam anlamıyla kadın
düşmanı bir Hıristiyanlığınkine benzer bir topluluğa hi
tap ediyordu. Erkek egemen, kabileci geleneğe sahip Arap
Yarımadasının halkına sesleniyordu.
İlahi Mesajın, bu insanların dilinde ve dört bin yıllık
bu ataerkil geleneğinde yer alabilmesi için, bin yıllık şu
"erkekler kadınlardan üstündür" ön kabulüne ilişilme
mesi gerekiyordu. Yine de, Kur'anda, o ön kabulü hiç de
haklı göstermemekle beraber şöyle deniliyordu:
Allah'ın insanlardan bir kısmını

diğerlerine üstün kılması sebebiyle
ve mallarından harcama yaptıkları
için erkekler kadınların
yöneticisi ve koruyucusudur!
Nisa, 4/3428 •
Hatta kadın geçimsiz ve serkeşçe davranması yüzün

den dövülebilirdi (Nisa, 4/34).
O dönemdeki halkın diliyle, o halkın geleneğine ve on
ların anlayış seviyesine göre hitap eden Kur'an, mesela bir
erkek yerine iki kadının şahitliğini (Bakara, 2/282) veya
bir savaşta galip gelenin esir kadınlar üzerinde hak sahi
bi olduğunu (Nisa, 4/25) yahut da kadının erkeğin tarlası
olmasını ister istemez kabul edecekti.
28
Yahudi geleneğinin önemli kitaplarından biri olan Sirak kitabında şöyle deni
lir: "Kadınının sana egemen olmasına imkan verme!" (33/20).
Hıristiyan geleneğinde Aziz Pavlus şunu yazar: "Kadının başı erkektir!" (1.
Korintliler, 11/3). Efeslilere yazdığı mektubunda bunu daha da açar ve şöyle
der: "Ey kadınlar, kendi kocalarınıza Rabbe tabi olur gibi tabi olun! ... Kadınlar
da her şeyde kocalarına tabi olsunlar!" (5/22 ve 5/24).
Yakın Doğu'nun bu geleneğini devam ettiren Kur'an şunu açıkça belirtir: "Bu
kitap, kendinden öncekileri doğrulayan bir Kitap'tır!" (Ahkaf, 46/12)
21. Yüzyılda İslfım'ın Dirilişi· 89
Belirli bir dönemin ve belirli bir toplumun halklarına

özgü bu dilden (ve bu görenekten) hareketle Kur'an, her
şeyden önce o geleneğin zararlarını sınırlar:
Çocukların öldürülmesini, daha doğrusu, İslam öncesi
Arapların kızları öldürme geleneğinin devam ettirilmesi
ni yasaklar (Nahl, 16/59; Tekvir, 81/8-9).
Çok eşliliğe izin verilir, ancak bu, gündelik hayatta pek
az uygulanabilecek şekilde şartlara bağlanır (Nisa, 4/ 3).
Kur'an'ın çok eşlilik konusundaki bu kısıtlamasını, ta
rihi ve teolojik bağlamı açısından çok daha iyi değerlen
direbilmek için, Hz. Davud'un hareminden ve Hz. Süley
man'ın 700 karısı ile 300 cariyesinden (1. Krallar, 11/1-3)
bahseden Eski Ahit'in çok eşliliği herhangi bir kısıtlama
olmaksızın kabul ettiğini hatırlatmakta fayda var.
İmparator Şarlman döneminde (Kur'anın vahyedili
şinden yaklaşık iki yüzyıl sonra bile) papazlar çok eşliy
diler, ancak Papa 7. Gregorius (1020-1085) zamanındadır
ki rahiplere bekar kalma yemini ettirilmeye başlandı.
Hz. Peygamber döneminden itibaren kadınlara boşan
ma hakkının verildiğini hatırlatmaya gerek var mı? Nite
kim Hz. Muhammed'in hanımı Ümeyme (binti el-Cevn)
boşanmak isteyince, ona bu hakkı tanıdı ve kendisine ar
mağanlar bile verdi (Buharı, 68/3).
Halbuki Batı'da kadına boşanma ve kendi malına sahip
olup kullanma hakkı ancak 20. yüzyılda tanındı.
Kadın Hakları Meselesi

Arap toplumunda, ailenin ve anne babanın bütün
yükümlülüklerinin ve bugün "Sosyal Güvenlik'' olarak
adlandırabileceğimiz her şeyin, kocaya ait olduğu göz
önüne alındığında, erkek çocuğun mirastaki payının
90 · Roger Garaudy
elbette kız çocuğununkinin iki misli olması gerekecekti

(Nisa, 4/11).
Bütün bunlar, belli tarihi şartlarla çok yakından ilgili
dir, o şartlarda da ''Allah'ın kanunu böyledir" (Nisa, 4/13).
Bu kanun, kadınların (eşlerin veya kızlarının) miras hak
larının olmadığı İslam öncesi, Yahudi, Hıristiyan, Grek
veya Roma toplumlarına nispetle çok önemli bir ilerle
meyi gösterir.
Bizler o kanuna baktığımızda, bugün birçok Müslü
man ülkede hüküm süren ayrımcılığı, yani kadınlar aley
hindeki ayrımcılığı haklı çıkaracak hiçbir şey göremeyiz!
Bu ayrımcılık, bir tür Yakındoğugeleneğinden kaynak
lanmaktadır, asla ve kat'a İslamdan değil!
Hz. Peygamber ile "Raşid Halifeler" (ilk dört halife)
zamanında, bir iş ve görev bölümü olmasına rağmen, ka
dınlar herhangi bir sosyal faaliyetten dışlanmadılar. Sa
vaşta bile onlar sadece hemşireler (Buharı, 56/ 67-68) de
ğil, basbayağı askerdiler (Buharı, 56/62-63, 65). Kadınlar
ticaretle de uğraşıyorlardı (Buharı, 11/40).
Halife Hz. Ömer, bir kadıni Medine çarşısının zabıtası
olarak tayin etmişti.
Hz. Peygamberin hanımı Hz. Aişe din dersleri veriyor
du.
Hz. Ömer hutbesinin bir kadın tarafından kesilmesin
den rahatsızlık duymuyor ve kadına haklı tenkidinden
dolayı teşekkür bile ediyordu.
Bütün ayrımcılıklar, bir ülkenin ya da çağın tarihine
aittir ve bu bağlamda Kur'an, bir kopuşun dönüm nokta
sını işaret eder.
Kur'an, Allah'ın erkek olsun, kadın olsun iyilik ya
panlarla kötülük yapanlar arasında ayrım yapmadığını
yedi yerde hatırlatır (Nisa, 4/124; Ra'd, 13/23; İsra, 17/40;
Mü'min, 40/40; Zuhn1f, 43/16-17; Fetih, 48/6; Hadid,

57/18).
Tarihin bütün iyi kötü gidişlerinin ötesinde Kur'an, er
kek ve kadın arasındaki tüm hiyerarşiyi ortadan kaldırır
ve onların sadece "eşitliklerini" veya "tamamlayıcılıkları
nı" değil, "ontolojik birliklerini" de kurarak, Nisa/Kadın
lar suresinin birinci ayetinde, şu asıl gerçeğin altını çizer:
Rabbiniz sizi tek bir varlıktan yarattı!
Tek bir varlık ikiye bölünür, şerefçe eşittirler, sadece

işlevleri bakımından farklıdırlar.
Kur'an'ın Quhunu Kavramalıyız!

Kur'anın ruhuna gerçekten sadık kalınarak yapılacak
asıl iş, İslam geniş topraklara hükmeden bir devlet hali
ne geldiğinde, büyük İslam fakihlerinin (hukukçularının)
gösterdikleri o çabanın aynısını bugün de gerçekleştir
mektir.
Onlar, yüz yüze geldikleri durumlar ve sorunlar karşı
sında, Kur'an ayetlerini yorumlama (içtihat) yoluna git
tiler.
Tekrar edelim, bizim için önemli olan, onların o ta
rihi dönemde gerçekleştirdikleri yöntemlerden, bugünün
sorunlarının çözümlenmesine imkan veren temel esasları
bulup çıkarmasını bilmektir.
Kur'anın tarihselliği, vahyin ebedi mesajının, belirli
bir halka, o halkın tarihinin belli bir döneminde, bu me
sajı anlamalarını sağlayan bir dilde hitap etmesinden de
kaynaklanır.
92 · Roger Garaudy
Biz her elçiyi, mutlaka kendi halkının diliyle

(vahyedilmiş bir mesajla) gönderdik ki,
(hakkı) onlara açık (ve dolaysız)
bir biçimde ulaştırabilsin!
İbrahim, 14/4
Her çağa özgü vahyf bir mesaj vardır!

Ra'd, 13/38
İlk hadis kitaplarının yazarları, her ayetin hangi kesin

ve belli bir tarihi ortamda, hatta bazen Peygamberimizin
hayatındaki en ufak olaylara bağlı olarak "indiği" konu
sunda bilgi vermeye büyük özen gösterirlerdi.
Peygamberimizin içinde yaşadığı toplumda ortaya çı
kan ve çözümünü aradığı bir soruya veya soruna her za
man Allanın "o tarihle doğrudan alakalı" açık ve net bir
cevabı söz konusuydu.
Bu "tarihsellik", mesajın evrensel ve ebedi değerini hiç
bir şekilde ortadan kaldırmaz.
Çünkü gerek Mekke'nin dini cemaatindeki, gerekse
Medine'nin birbirinden ayrılmaz dini ve siyasi cemaa
tindeki sorunlara, Allanın bu müdahalelerinin her biri,
bütün halklar ve bütün zamanlar için geçerli bir davranış
düsturu/bir eylem ilkesi içerir. Dolayısıyla da bu düstur,
o dönemin ve o ülkenin somut şartlarıyla bağlantılı özel
bir şekil alır.
Tarihsel Yan ve Ebedı Yan

Kur'an kölelere nasıl davranılacağından söz ettiğinde,
mesela "Putperest bir kişiden inanmış bir köle kesinlikle
daha iyidir!" (Bakara, 221) dediğinde, köleliğin olduğu
21. Yüzyılda İslam'ın Dirilişi · 93
bir topluma "inmiş" olan bu ayet, artık köleliğin olmadığı

bir toplumda değerini kaybeder mi?
Hayır.
Elbette tarihsel şeklini kaybeder, ama ebedi seslenişi
nin bütün gücünü muhafaza eder, yani şunu:
Bir adamın "değeri': onun mevkiine veya servetine de
ğil, dindarlığına ve erdemlerine bağlıdır.
Bu ise, Kur'an'ı her zaman harfi harfine okuyup ora
da kalınmaması (lafzi bir okuma olmaması) anlamına
gelir.
Davranış düsturunun belirli bir anlamda ve vahyedil
diği dönemin özel şartlarında dile getirildiği her seferin
de, ölü gibi görünen lafızdan, yani artık geçerliği kalma
mış hükümden, diri düsturu/canlı eylemi çekip çıkarma
sını bilmektir söz konusu olan.
Bir başka deyişle, İslam hukukunu (şeriatı) uygulamak
için, tümdengelim yoluyla yetinilemez, kıyasa başvurmak
gerekir.
Peygamberimizin yönettiği toplumdan tamamen fark
lı bir toplumda, o ilkelerin Allah Elçisi tarafından örnek
uygulanışı, bizim için bir model (Sünnet) oluşturur.
O modelin farklı bir toplumda bir maya vazifesi gö
rebilmesi için, ebedi ilkenin uygulanmasının yeni toplu
mun şartlarını dikkate almadan körü körüne taklit edil
mesi gerekmez! Tam aksine o ilkeyi "yeni" vakalara uy
gulamak için kıyas yoluyla bir akıl yürütmenin yapılması
gerekir.
Bilmeliyiz ki: Bu çağda ve tarihte bir benzeri görül
memiş şu yeni sorunlar karşısında, Kur'anı kanuna ve
Kur'anın ruhuna uygun bir çözüm bulma sorumluluğun
dan ve çabasından hiç kimse bizi muaf tutamaz!
İslam hukuku (şeriat), Roma hukukunun tam tersidir.
94 · Roger Garaudy
Çünkü Roma hukuku (kaynağını toplumun güç ve

olgu ilişkilerinden almasına rağmen) ileriye yönelik bir
takım kalıplar ürettiği için hukuku soyut çerçevede yö
nettiği izlenimini verir.
İslam hukukunun prensiplerinin çıkarıldığı Kur'an
ayetleri ise, tam aksine gerçek, somut ve tarihi olayları ele
alır.
Tarihi bir duruma verilen o cevap ilahi vahiydir, fakat
onu yeni bir vakaya uygulamak için o vahiyden her an,
onun maksadını ve var oluş sebebini dikkate alarak bir
hüküm çıkarmak gerekir.
Allah adına konuşan Peygamberimiz, ebedi prensiple
ri özel olarak uyguladığı halkın coğrafi ve tarihi durumu
nu tam anlamıyla dikkate alırdı.
Kur'an Iier Çağa &slenir

Kur'an, sahur vaktinden (siyah ipliğin beyaz iplikten
ayırt edilmesinden, Bakara, 2/187) akşama kadar oruç tu
tulmasını emrettiğinde, elbette gece ile gündüz farkının
pek az olduğu bir halka hitap eder. Bir Eskimo içinse, o
iki an arasındaki fark tam altı aydır!
Demek ki "düşünmek'' gerekiyor. Tıpkı daha önce
kölelik konusunda dile getirdiğimiz durum gibi... Yani
bir ayeti harfiyen tatbik etmek yerine, o ayette güdülen
maksadın sorgulamasını yapmalı, ancak ondan sonra
farklı hal ve şartlara göre onun uygulamasını gerçekleş
tirmeliyiz.
Kur'an'ın çok sayıda ayeti için de aynı durum söz ko
nusudur.
Yüce Allah ve O'nun Elçisi, hitap ettikleri toplumun
şartlarını ve bilinç düzeylerini dikkate alır:
Yüce Allah ve O'nun Elçisi, Mevcut düzeni bir anda

ortadan kaldırmak istemez ve şeriatın mutlak gereklerini
tam anlamıyla karşılamasalar bile, örf ve adetleri de kabul
ederek, mesajın gönüllerde yer etmesini sağlarlar.
Öyleyse bizler de, her kanuni hüküm konusunda, onun
hangi gaye güdülerek konduğunu ve onu gerekli kılan ta
rihi şartların ne olduğunu mutlaka sorgulamakla yüküm
lüyüz. Çünkü "her gün yeni bir şeyin olduğu" (Rahman,
55/29) bir dünyada yaşıyoruz.
Şeriat kelimesi, Kur'anda sadece bir kere geçer (Casiye,
45/18) ve diğer üç ayette aynı kökten türeyen kelimeler
görünür: Şeraa fili (Şura, 42/13) ve isim olarak şira (Mai
de, 5/48).
Bu bize kesin bir tanımlama yapma imkanı verir.
Seni din işi konusunda

açık bir yola (şerfatin) koyduk.
Casiye, 45/18
Nedir, neden ibarettir bu yol (şeriat)?

İşte bunu bize şu ayet açıklar:
O size, dinden Nuha tavsiye ettiğini,

sana vahyettiğimizi, İbrahim'e,
Musa'ya ve İsa'ya tavsiye ettiğimizi
şeriat (hukuk düzeni) yaptı.
Şöyle ki: Dini doğru tutun ve
onda ayrılığa düşmeyin!
Şura, 42/13
O yüzden son derece açıktır ki:

96 · Roger Garaudy
1. Bu yol Allah'ın yoludur.

2. Allah'ın peygamberlerini gönderdiği bütün insanlar
(bütün halklar ve onların her birinin dili) için bu yol, or
taktır.
O yüzden de, mesela hırsızlık ve cezası, kadının statü

sü, evlenme veya miras, Yahudilerin Tevrat'ında, Hıristi
yanların İncillerinde veya Kur'anda farklı farklıdır.
Şeriat (Allah'a gitmek için ilahi kanun) demek ki o
mevzuatları (fıkıh) içermez. Çünkü bunlar, bütün dinler
için ortak olan şeriattan tamamen farklıdır.
Bundan dolayı da, her bir fıkıh (mevzuat), Allah tara
fından bir peygamberin gönderildiği döneme ve topluma
göre farklılık arzeder.
Kur'anda Allah bizleri uyarır:
Her çağa özgü vahyi bir mesaj vardır!

Ra'd, 13/38
Ve bildirir:
Hiçbir topluluk yoktur ki içlerinden

bir uyarıcı gelip geçmemiş olsun!
Patır, 35/24 ve Nahl, 16/36
Şayet bizler şu ikisi arasında, yani:
- Allah ile ilişkiler konusundaki ebedi prensipler ile

- İnsanların bu prensiplerden hareketle sosyal ilişkile-
rini her çağda düzenledikleri belirli kanunlar (fıkıh)
arasında bir ayrım yapmazsak, Kur'an'ın karikatürümsü

bir görüntüsünü veririz.
�riat: Allah'a Götüren Yol

Allah'a tam anlamıyla dini ve ahlaki yöneliş demek
olan şeriat ile daima kendi toplumlarının ve dönemlerinin
somut şartları içinde uygulanmalarının sorumluluğunu
Allah'ın insana bıraktığı "programlar" veya "yöntemler"
arasındaki bu ayrım, şeriat kelimesinin asıl anlamıyla çok
güzel vurgulanır:
Şeriat demek, ''Allah'a giden yol" demenin en güzel tar
zı olan "kaynağa giden yol" demektir.
Kur'an, Hz. Musa ve Tevrat'ın, Hz. İsa ve "içinde reh
berlik ve aydınlık bulunan" İncillerin mesajlarını hatır
lattıktan (Maide, 5/44 ve Maide, 5/46) sonra, şunu ilave
eder:
Her biriniz için bir yol (şeriat)

ve bir program (minhac) belirledik.
Maide, 5/48
Az önce kaydettiğimiz o iki ayetin ışığında şeriatın ev

rensel değere sahip olduğu açıktır.
Çünkü şeriat, özellikle bütün Kitap sahipleri (Yahudi
ler ve Hıristiyanlar) için ortak değerdir.
Şeriat bize asıl ve yüce hedefleri işaret eder, oysa "prog
ram" veya "yöntem': tarihin her anında, o ilahi ve yüce
değerleri benimsettirmeye imkan veren araçlardır.
Şeriat, vahyedilmiş olan üç Kitapta da tam anlamıyla
vardır ve aynıdır:
Kur'an defalarca tek sahibin Allah olduğunu tekrarlar:
Göklerde ve yerdekilerin hepsi Allah'ındır!

Bakara, 2/116 ve 284; Al-i İmran, 3/109, vb.
98 · Roger Garaudy
Eski Ahit'te, Tesniye (Yasanın Tekrarı) kitabında de

nildiği gibi:
Gökler de, göklerin gökleri de, yeryüzü

ve içindeki her şey Tanrınız Rabb'indir.
Tesniye, 10/14
Yeni Ahit'te, Pavlus'un 1. Korintliler, 10/26'da yazdığı

gibi:
Yeryüzü ve içindeki her şey Rabb'indir.
"Tek hükmeden Allah'tır" ve "Tek bilen Allah'tır" için

de, Üç Kutsal Kitab'ın, yani Tevrat, İnciller ve Kur'an'ın
bakış açısı aynıdır.
Lafızcılığa Kar�ı Tefekkür

Kur'anın bize Medine toplumu konusunda bir örneği
ni verdiği gibi, o ilahi amaçları gerçekleştirmek için tarihi
araçları her an bulup ortaya koymak bizim sorumluluğu
muzdur.
Kur'an'ın bu açık ayrımı, her türlü lafızcılığı (Kur'an
ayetlerinin lafzına bağlanıp kalmayı) dışlar ve bizi
Kur'anda yer alan tarihi hükümleri, bütün zamanlar için
geçerli kabul ederek, körü körüne bir uygulamaya giriş
meye değil, verilen örnekler üzerinde derinlemesine dü
şünmeye davet eder.
Kur'an'da yazılı diye bir kanun hükmünü harfiyen
uygulamaya kalkışmak, Allah'ın ezeli ve ebedi kanunu
(bütün dinlerin ve bütün bilgeliklerin ortak ve mutlak
bir "değişmez"i) olan şeriatı, 7. yüzyıldaki Ortadoğu'ya
mahsus (ezeli ve ebedi kanunun o ülkelere ve o döneme
özgü tarihi bir uygulaması olan) bir kanunla karıştırmak

demektir. İkisi de (hem değişmez şeriat, hem de tarih
sel hüküm) elbette Kur'an'da mevcuttur, fakat ikisini bir
birine karıştırmak ve -Kur'an'ın bizi sürekli davet edip
durduğu o "tefekkürü" reddederek- onu körü körüne
uygulamaya koymak, bizi yaşayan mesaja, Yaşayan Al
lah'ın yaşayan ve ebediyen güncel olan Kur'anına tanık
lık edemez hale getirir.
İlahi kanun olan şeriat, bütün iman sahiplerini birleş
tirir, 7. yüzyılın bir mevzuatını 20. yüzyıl insanlarına da
yatmaya yeltenmekse, Kur'anın yanlış ve itici bir görün
tüsünü veren bir bölünmeye yol açar.
İslam'a karşı yapılan bir cinayettir bu!
Karikatürümsü 6uudı ç,eriab

Suudi Arabistan'ın finanse edip dünyaya yaymaya ça
lıştığı karikatürü andıran ve saptırılmış bu şeriat görün
tüsü, İslam'ın bir yüzkarasıdır.
Şeriatı tersine çevirmek ve saptırmak, Suudi prensleri
için, yani Suud hanedanının ayakta kalması için bir zo
runluluktur.
Çünkü Kur'an'ın tanımladığı şekliyle hakiki şeriat,
a) iktidara sahip olmanın da,

b) servet edinmenin de,
c) bilmenin de
her çeşit yozlaştırılmasını ve bunlarla ilgili her türden

yolsuzlukları tümüyle reddeder.
Kur'an şeriatının dediği gibi, eğer "Tek sahip Allah" ise,
o prenslerin bütün servetleri göreceli (izafi) hale gelir,
100 · Roger Garaudy
yani onlar o servetlerin sadece ve sadece sorumlu yöne

ticileri olurlar.
Dolayısıyla da servetlerini ABD, İsviçre veya vergi
cenneti olan ülkelere yatıramazlar!
O serveti dünyanın bütün gazinolarında saçıp savura
mazlar!
O servetle, istedikleri gibi, İspanyanın Marbella'sında
veya Fransa'nın Côte d'Azur (Kot d'Azür)'ünde zevkuse
faları için gösterişli saraylar dikemezler!
Onların yapıp ettiklerinin tam aksine, ister ribanın
(yani alın teri dökmeden elde edilen paranın yasaklanma
sı), isterse zekat verme (servet üzerinden alınan zorunlu
dini vergi) mecburiyeti şeklinde olsun, Kur'anın iktisatla
ilgili bütün hükümleri, servet yığılmasının toplumun bir
kutbunda, sefaletin de öbür kutbunda toplanmasını en
gellemeye yöneliktir.
Kur'an şeriatının dediği gibi, eğer "Tek hükmeden Al
lah" ise, böylesi mutlak monarşi ve ona bağlı böyle uşak
derebeylikler olamaz!
Çünkü onlar, petrol gelirinin paylaşımında, şahsi ka
zançlarla devlet kredilerini birbirine karıştırıyorlar.
Çünkü onlar, bütün kıtalarda en gerici "yobazlıkları"
finanse ederek, hegemonyalarını tam bir teslimiyetle ka
bullenen "müşteriler" ediniyorlar.
Böylece de İslam'ı halkların bir "afyonu" haline getiri
yorlar.
Kur'an şeriatının dediği gibi, eğer "Tek bilen Allah" ise, "iç
tihat (kutsal metinleri yorumlama) kapısını kapatan'' bütün
dogmatizmlerin, tek mutlak hakikate kendilerinin sahip ol
duklarını söyleyen bütün kimselerin sonu gelmiş demektir.
Bu dini tefekkürün (içtihadın) Hanbeliler tarafın
dan kapatılışı, Kur'an'ın istediği şeyin tam tersidir. Zira
Kur'an, her Müslümanı sorumlu kılar ve her Müslümanı

Peygamberimiz tarafından tebliğ edilen ilahi vahyin ver
diği "misaller" üzerinde "düşünmeye" davet eder.
Kitlelerin kendilerine boyun eğmeleri için, Vahhabı
doktrininin Suudiler tarafından bir "tahakküm teolojisinin''
ve en ilkel gericiliğin temeli olarak sahiplenilmesi... bütün
bunlar, Kur'an şeriatının aydınlığında paramparça olacaktır!
Gerçek şeriata karşılık, sahte ve saptırılmış bir şeriat
anlayışıyla, Suudi propagandasının dünyaya yaydığı şey
se, sadece haramlar ve cezalandırmalardır. Bunu da inşa
ettirdiği camiler ve tepeden inme tayin edilen imamlar
aracılığıyla yapmaktadır.
Hırsızın Elini Kesmek

Servet en namussuzca edinilmiş bile olsa, o servetin
mutlaka korunması için hırsızın elinin kesilmesi, zengin
lere ve egemenlere uygun bir şeriatın uygulanış biçiminin
en göze batan sembolüdür.
"Hırsızlık yapan erkek ve kadının ellerini kesin!" (Mai
de, 5/38) ayetini, Kur'an'ın "rahman ve rahim" Allah anla
yışıyla bağdaşmayan el kesme cezası gibi telafisi imkansız
bir cezayı, Kur'an'ın bütün bağlamından koparıp ayırarak
uygulamaya koymak, bir sonraki ayeti tamamen göz ardı
etmek demektir. Çünkü takip eden o ayette şöyle denilir:
Bu suçu işledikten sonra tövbe edip

kendisini ıslah edene gelince,
elbette Allah onun tövbesini kabul eder.
Çünkü Allah çok bağışlayıcıdır,
rahmet kaynağıdır.
Maide, 5/39
Böyle bir cezalandırma, aynı zamanda, Peygamberi

mizin yaptığı aşağıdaki uygulamaya da karşı çıkmak de
mektir29 .
Nesai ile Ebu Davud şu hadisi rivayet ederler:
Abbad ibn Şurahbil anlatıyor: Baba tarafından dedem

ve ninemle Medine'ye geldim. Bir buğday tarlasına girdim.
Birkaç başak koparıp ovup tanelerini ayırıp yedim. Tarla
sahibi geldi. Elbiselerimi aldı ve beni dövdü. Peygambere
gidip kendisini şikayet ettim.
Peygamber onu getirtti ve ona, "Niçin böyle davran
dın?" diye sordu. O da, "Ey Allah'ın Resulü, bu adam be
nim tarlama girmiş, buğday başakları koparmış ve onların
tanelerini ayırıp yemiş!" cevabını verdi.
Bunun üzerine Peygamber şöyle buyurdu: "O cahildi,
sen onu eğitmedin! O açtı, sen onu doyurmadın! Elbisele
rini geri ver!"
Daha sonra Allah'ın Elçisi bana bir ölçek de buğday ver
dirdi.
Yahya bin Abdurrahman bin Hatib anlatır:
Hatib'in köleleri, Mazin kabilesinden bir adamın bir dişi

devesini çaldılar ve (yemek için) onu kestiler. Sonrasında
da suçlarını itiraf ettiler.
29
Osmanlı Devleti'nin yöneticileri el kesme ayetini çok iyi anlamış ve o ayeti insa
na en yaraşır şekilde uygulamışlardır. Şer'i Siciller Arşivi'nde bulunan Sofya'dan
Adene kadarki bütün Osmanlı Devleti mahkeme kararlarını tarayarak doktora
sını hazırlayan, şu an Wisconsin Üniversitesinde profesör olan bir araştırmacının
vardığı sonuç: 400 yılda Osmanlı topraklarında sadece 4 el kesme cezası verilmiş,
bunun sadece biri uygulanmış, uygulayan hakim de görevinden alınmış. Çünkü
Osmanlı yöneticileri, el kesme kararı verilmesi için yirmi küsur şart koymuş, o
kadı o şartlardan birini göz önünde bulundurmadığı için azledilmiş. O şartlardan
işte birkaçı: Yiyecek çalan aç mıdır, giyecek çalan kış günü soğukta kalmış mıdır,
çalınan eşya kilit altında mıdır, değil midir, çalınan kamu malı mıdır ....
Ömer İbn Hattab kölelerin sahibini çağırttı, olup biteni

kendisine anlattı, ardından da kölelerin ellerinin kesilmesi
emrini verdi.
Derken bu kararından hemen vazgeçip kölelerin sahibi
ni yeniden getirtti ve kendisine şöyle dedi:
"Ellerini kestirecektim. Fakat düşünüyorum da, sen kö
leleri o kadar aç bırakmışsın ki, onlar Allah'ın yasakladığı
bu suçu işlemek zorunda kalmışlar. İmdi, madem sen onla
rı aç bıraktın, Allah'a yemin olsun, seni şiddetle cezalq,ndı
racağım. Bunu pahalıya ödeyeceksin!"
Ömer, Mazin kabilesinden olan adama dişi devenin fi
yatını sordu. O da, "Eğer bana 400 dirhem teklif etselerdi,
dönüp bakmazdım!" dedi.
Bunun üzerine Ömer, (kölelerin sahibine) "Ona 800 dir
hem ver!" dedi30•
Bu olay, İmam Malik'in El-Muvatta'ında anlatılır.

Bu örnekler bize, hırsızın elini keserek şeriatı uygula
dığını iddia etmenin, işe en sonundan başlamak olduğu
nu kavramamıza yardım etmelidir.
İlahi kanuna boyun eğme çabasında olan bir toplu
mun ilk vazifesi, hırsızlığa iten sosyal şartları, yani bütün
sosyal adaletsizlik ve sefalet şekillerini ortadan kaldırmak
olmalıdır!
Eğer işe cezalandırmayla başlanırsa, bundan en fazla
zarar görenler en yoksullar olur.
Onların elleri kesilecek olursa, normal çalışma yoluyla
topluma tekrar katılmaları da imkansız hale gelir.
30
İslamın insana verdiği değeri anlamak ve tam anlamıyla kavramak için bu iki
örnekle, Victor Hugo'nun ünlü Sefiller romanındaki aç yavrular için ekmek
çalmak zorunda kalan Jean Valjean (Jan Valjan)'a verilen ağır ceza örneğini
kıyaslayın! Gerçek anlamda İslam şeriatının tatbik edildiği bir ülkede öyle
birine hiçbir ceza verilemez!
Tamiri olmayan bu aşağılama ve dışlama, en çaresizle

rin belini bükerken, "altın ve gümüşü istifleyenler" (Tevbe,
9/34) eşitsizlik yoluyla toplumu bölmeyi sürdürmeye de
vam ederler.
Bu, hem Allah'ın adaletine, hem de O'nun sonsuz mer
hametine meydan okuyan büyük bir günahtır.
Öyleyse, sosyal adaleti hakim kılmadan, bir ceza
landırma sistemini tatbike kalkışmak kadar hiçbir şey,
Kur'an'ın ruhuna daha ters düşemez!
İslam'ı 8uudıle�mekten Kurtarmak

Kur'an bu noktada oldukça açıktır. Kur'an, "Mal birik
tiren ve onu sayıp duran!" (Hümeze, 104/2; Tevbe, 9/34)
kimseyi kesinlikle mahkum eder. Ona cehennem azabını
layık görür.
Bu hükümlerin tavizsiz olarak tatbik edildiği bir ülke
de, Allah'ın kanunu, hakiki şeriat o zaman ekonomi ala
nında da, sosyal planda da, egemen olmaya başlayacaktır.
Hırsız da, artık sadece bir hasta olarak çıkacaktır kar
şımıza.
Çünkü hırsızlığa sevk edebilecek hiçbir "ihtiyaç" kalma
yacaktır ortada.
Suudi dindarlığının sahteliği ve yalancılığıyla ilgili işte
çok çarpıcı ve çok iğrenç bir başka örnek:
Kral Fahd kendisini, kutsallığını sürekli çiğnediği o
"kutsal yerlerin koruyucusu': sonradan da "hadimi/hiz
metçisi" ilan etti.
Mekke'ye giden yol üzerindeki bir levhada, "Müslü
man" olmayanların girmesinin yasak olduğu yazılıdır.
(Halbuki böyle bir yasaklama, Necran Hıristiyanlarının
kendi camiinde ayin yapmalarına bile izin veren Peygam-
berirnizin uygulamasına/sünnetine taban tabana zıt bir

tavırdır.)
Şu hale bakın ki Suud'un Mekke'sinde bir Hıristiyan
dua edemezken, 1979 yılında Suud düzenine isyan eden
ler, Mescidi-i Haramda siper aldıklarında, kral onları ora
dan kovup çıkarmak için hemen Fransız Yüzbaşı Barril'in
bu işin uzmanı Fransız jandarmalarını oraya davet etti.
Ağustos 1987'de de Suud polisi ve ordusu, İranlı hacı
ların bir gösterisini durdurmaktan aciz kalıp da tam bir
katliam yaptıklarında, hemen ertesi günü Alman General
Ulrich Wegener (Ülrih Vejinar) Suud Milli Muhafız Birli
ği'nin eğitim subayı olarak tayin edildi.
1990'da ABD yöneticileri, Kuveyt'i Irak'tan koparmak
için (İngiltere'nin 1961'de yaptığı sömürgeci savaşı), Bas-,
ra Körfezi'nde yeniden başlattıkları zaman, Suudi monar
şisi, devasa bir Amerikan donanmasını (parasını da öde
yerek) o "kutsal toprakta'' bir Arap halkına karşı katliam
düzenlemesi için davet etti. Hem de bir kilisenin ve başka
bir dinin mabedinin inşa edilmesinin yasak olduğu o aynı
yerlere ...
ABD'ye yatırılmış milyarlarca dolarları ve dünyadaki
bütün Müslüman cemaatlere sızmış çıkarcı elemanlarıyla
Suudi Arabistan, İslarn'ın karşıtı ve en amansız düşmanı
olan "piyasa tektanrıcılığı"nın en ikiyüzlü müttefiki ol
muştur.
O yüzden, İslamı "Suudileşrnekten kurtarmak': bütün
ülkelerin Müslümanlarının en önemli vazifelerinden bi
ridir.
Şeriata gerçek çehresini yeniden kazandırmak için bu
nun mutlaka yapılması gerekir.
Çünkü şeriatı uygulamak dernek, insanın kendisini
günün yirmi dört saatinde, "tek sahip", "tek hükmeden" ve
"tek bilen" Allah'ın her an gözetiminde olduğunun şuu

runda olmak demektir!
Müslümanlar, ancak bu şekilde, "pazar tektanrıcılığı" -
na karşı çıkarak, hayata yeniden bir anlam kazandırmaya,
yanı sıra da insani ve ilahi yüzlü bir 21. yüzyıl inşa etmeye
katkıda bulunabilirler.
Çünkü dünyanın bütün dinlerinde ve bilgeliklerinde
aynı umudun beklentisi var ve hepsinde de aynı umut dil
lendiriliyor.
Batılılara Göre İyi ve Kötü Müslüman

Hıristiyanlar, 2. Vatikan Konsili ile, daha sonra da
Medellin Piskoposluk Konferansı ile, 1970 yılında, Latin
Amerika'da kendi inançlarının yeni bir ufkunun açıldığı
nı gördüler. Bunu da Hz. İsa'nın mazlumları önceleyen
tercihinden ilhamla "halk tabanına dayanan topluluklar"
kurarak ve "kurtuluş ilahiyatları" akımını oluşturarak
gerçekleştirdiler.
Böylelikle de, nihayet Hıristiyan ilahiyatçı, iktidar için
bir tehlike arz etmeyen, güçlü devletlerin ve hegemonya
ların evrensel düzenini ve ahengini rahatsız etmeyen, Al
lah adına bir şeyler söyleyen bir kimse, köşesine çekilmiş
bir araştırmacı olmaktan çıkmış oldu.
Hıristiyanların kiliselerini "Roma vesayetinden kur
tarmaya'' ihtiyacı olduğu gibi, Müslümanların da artık
taklit asırlarıyla bağını koparmak için bir "kurtuluş ilahi
yatına'' ihtiyaçları var.
Bu gerçekleştirilirse, iki taraf da, monarşilerin ve emper
yal iktidarların kurulmasını engellemiş ve her türlü hege
monyanın bahanesi olan (Allah tarafından) seçilmiş millet
olma şeklindeki o kabileci efsaneye de son verilmiş olur.
Amerikan liderleri ve onların Batılı uşakları için iyi ve

kötü Müslümanlar vardır:
İyi Müslümanlar, Suudi liderleri gibi onların politikala
rına hizmet edenler ve Mısır liderleri gibi Uluslararası Para
Fonu'nun (IMF) emirlerini kabul edenlerdir.
Kötü Müslümanlarsa, bu diktaları reddedenlerdir.
İşte bütün yobazlıkları asıl besleyip semirten de Müslü
man liderlerin Batı karşısındaki bu teslimiyetçiliğidir. Çün
kü onların (Suudi Arabistan ve Mısır liderlerinin) siyasi fa
hişeliğini, Batılılar istedikleri kadar beğene dursun, halklar
arasındaki namuslu kimseler, kendi şeref ve haysiyetlerini
korumaya yönelik güçlü bir kaygı taşıyorlar. Bu kaygı on
ları, insanın en korkunç inkarı demek olan ve insanı metaa
dönüştüren "piyasa tektanrıcılığına" karşı bir ret cephesi
oluşturmaya yöneltiyor. Elbette böyle bir ret cephesinin ger
çekleştirilmesi, onları yobazca davranışlara itebilir ve inan
cın en arkaik biçimlerine geri dönmeye de sevk edebilir.
Kur'anı ç,eriat Nedir?

Bir zamanların Fransa İçişleri Bakanı Mösyö Pasqua,
(Suudi Arabistan tarafından yaptırılan) Lyon Camiinin
açılış konuşmasında "Fransa'da şeriat uygulanmayacak!"
derken, sadece şeriatın Suudi yorumunu ve ilkel şeklini
kabul etmekle kalmıyor, bu ifadesiyle şeriatın Kur'anı an
lamının da üzerini örtüyordu.
Çünkü Kur'anı şeriat, hem (içinde Yahudi, Hıristiyan
ve Müslüman inanışının da yer aldığı) İbrahimi inancın,
hem de (Allah'a atıfta bulunmasalar bile) bütün dünya
bilgeliklerinin bizzat temelini ve esasını oluşturur.
Dahası, Kur'anı şeriat, gerçek anlamda her insani top
luluğun, yani içinde hiç kimsenin kendi kişisel çıkarını
veya kendi kliğinin çıkarlarını, her şeyin merkezi ve öl

çüsü olarak görmediği insancıl topluluğun da ana kayna
ğıdır.
Yobazlıkla mücadele etmek, bir başkasından, kendi
kimliğini bırakıp "belli bir toplumla bütünleşmesini" iste
mek demek değildir. Tam aksine, onun en derin manada
kendisi olarak kalarak kalmasını ve edindiği tecrübeyle
de insanların toplum ve hayat anlayışlarını zenginleştir
mesini talep etmektir. Yani o toplum ve hayat anlayışla
rına insani -veya her birinin kendi diline göre ilahi- bir
anlam kazandırarak zenginleştirmeye katkıda bulunma
sını istemektir.
Hz. İsa'nın önceki peygamberlerin mesajını daha fazla
içselleştirerek "Tanrı'nın Egemenliği" diye adlandırdığı
ve Kur'anın (Hz. İsa veya Hz. Muhammed gibi Hz. İb
rahim'in yolunun/şeriatının da bu olduğunu açıklayarak)
"yol" (şeriat) olarak tanımladığı istikamet işte budur.
İslam, Batı Kültürünün Bir Kayna8ıdır

İslam'ın, kendi ilkesi gereği, bilimin veya dini hoşgörü
nün düşmanı olduğunu söylemek tam bir zırvadır.
Sanki İslam kültürü, bizim Batı kültürümüzün bir par
çası değilmiş gibi, bazı siyaset adamlarının, Fransa'nın
değişik kültürlü olmayacağını ilan etmeleri için, kendi
kültürlerinin geçmişi konusunda tam anlamıyla zırcahil
olmaları gerekir.
Batı kültürünün, Grek-Roma ve Yahudi-Hıristiyan ol
mak üzere, iki kaynağının olduğunu sık sık duyarız. Bu
iddia, Arap-İslam mirasını yok sayıp unutmak demektir.
Haklı olarak Avrupa'da deneysel bilimin başlatıcısı
kabul edilen İngiliz keşiş Roger Bacon, Opus Majus adlı
eserinde, her şeyi Kurtuba'daki Müslüman okulundan öğ

rendiğini alçak gönüllülükle kabul eder. Mısırlı İbn Hey
sem'in görmeyle ilgili eseri olan Kitabü'l-Menazır'dan sık
ça bahseder. İbn Heysem'i " bir matematik varsayımında
bulunmak, ardından da onu doğrulamak veya çürütmek
için bir deney tertibatı oluşturmak'' şeklindeki metodu ilk
bulan kişi olarak takdim eder.
Diğer alanlarda ise, "Hakiki aşkın Bedevinin siyahım
tırak çadırının altında olduğunu" hatırlatan Stendhal
(Standal)'ın Aşk Üzerine incelemesini okumak kafidir.
Saraylı aşkı, şövalye aşkı ya da kibar aşkı denilen nazik
aşk anlayışını Avrupalı, İbn Hazm'ın (Güvercin Gerdanlı
ğı/Kurtuba'ya Ağıt) eserinden öğrenmiştir.
İbn Arabi'de ise, beşeri aşkla ilahi aşk arasındaki sürek
liliğin ifadesini buluruz.
Rahip Asin Palacios'un güzel ifadesiyle, Dante'nin İlahı
Komedya'sındaki "cennet, cehennem, araf gibi konularda
ki bilgileri" ilham eden işte İbn Arabi'nin bu bakış açısı
olmuştur.
Aynı durum hoşgörü için de geçerlidir:
Hoşgörüsüzlük İslamdan değil, İslamın saptırılmala
rından, yanlış yorumlanmalarından kaynaklanır.
Nitekim Endülüs'te Yahudiler vezirlik/bakanlık görev
lerine getiriliyorlardı. Orada "etnik temizlik" (o zamanlar
İspanya kralları buna "saf kan konusunda'' kanun adını
veriyorlardı) ancak 1492 yılında Gırnatanın düşmesi ve
"Koyu Hıristiyan Krallar"ın Müslümanlara galip gelme
siyle, sonuçta da önce Yahudilerin, ardından da Müslü
manların İspanyadan sürgün edilmesiyle başlar.
Bütün bunların bilinmemesi, mesela, sadece gelenekçi
oldukları ve ülkelerinin örflerine, adetlerine göre davran
dıkları için son derecede masum, sıradan Müslümanları
potansiyel teröristler gibi görerek, Fransa'da, atmosferi

gitgide nefes alınmaz hale getiren tamamen baskıcı şu
politikayı doğuruyor.
İç siyasi ilişkilerde olduğu gibi, milletlerarası bütün
ilişkilerde de diyalog ve savaş seçeneğinden başka bir se
çenek yoktur.
Lanet olsun savaşı seçene!
MÜTERCİMİN NOTU
A slında �oger Garaudy'nin içtihat konusundaki gö

rüşleri, Islam hukukunun yeni dönemlerin sorun
larına cevap veremez hale geldiğini gören son dönem
Osmanlı ulemasının da gündemindeydi. Mesela Filibeli
Ahmed Hilmi Efendi, bu konuda hayli kafa yormuş, yeni
sorunlara yeni çözümler bulmak için bazı fikirler ileri
sürmüş, İslam dünyasının yeni bir fıkha ihtiyaç duyduğu
nu dile getirmişti.
Nitekim Şehbenderzade Ahmed Hilmi Efendi, "İctihad
kapısının kapandığını söylemek, insanların sosyal ihtiyaç
larını görmemek demektir. Bu ihtiyacın karşılanması için
bir yüksek ictihad meclisinin kurulması ve bütün mezhep
lerden yararlanmak suretiyle, problemlere çözüm getirecek,
ortak noktaların belirlenmesi bir zaruret haline gelmiştir!"
diye yazmış, irfan ve iz'an sahibi hiçbir alim de kendisine
karşı çıkmamıştı.
İçtihat kapısının açılması ve yeni bir İslam hukukunun
oluşturulması yönünde yavaş yavaş böyle bir çığır açılır
ken, Sultan İkinci Abdülhamid'i tahttan indiren güruhun
zavallılığı yüzünden patlak veren Balkan Savaşı, onun ar
dından Birinci Dünya Savaşı ve peşinden de İstiklal Sava
şı o girişimleri sonuçsuz bıraktı.
Tarihte elbette "ise': "şayet" veya "keşke" gibi kelimele

rin yeri yoktur, çünkü bu kelimeler olup biteni artık de
ğiştiremez.
Fakat gönül isterdi ki o savaşlar olmasaydı da, ulema bu
konuda hızlı bir fikir üretseydi ve halifelik gibi çok önem
li ve sözü dinlenebilecek bir makam henüz elimizdeyken
yeni bir fıkıh ortaya konabilseydi. .. Çünkü o zaman yeni
hukuk sistemini İslam dünyasına kabul ettirmek "Halife"
otoritesiyle büyük ihtimalle mümkündü.
Günümüzde bu konuda ihlasla ve canla başla çalışacak
alimler grubuna Allah yardım etsin!
Alimler grubu diyorum, çünkü çağımızda artık eski
dönemlerdeki gibi ferdi içtihatlar yapılamaz. İlimler bu
kadar dallanıp budaklanmamış, toplum da bu kadar fark
lı niteliklere bürünmemişti. O yüzden, gerçek anlamda ve
derde deva olacak bir içtihadın yapılabilmesi için, İslami
ilimlerin uzmanları yanında, modern hukuk, felsefe, ikti
sat ve sosyoloji gibi birçok dalın seçkin şahsiyetlerinin bir
araya gelmesi gerekir.
Tek başına çıkıp "her şeyi en iyi ben bilirim'' iddiasın
daki ilahiyatçılarla bu problem kesinlikle çözülemez!
GARAUDY BİBLİYOGRAFYASI
ESERLERİ
I. MARKSİZMİN TARİHİ
A. KAYNAKLAR
1. Les Sources Françaises du Socialisme Scientifique!
Bilimsel Sosyalizmin Fransız Kaynakları. Editions Hier et
Aujourd'hui, 1949. Lehçe, Almanca ve Japoncaya tercü
me edilmiştir.
2. Dieu Est Mort/Tanrı Öldü (Hegel üzerine inceleme).
P.U.F. 1962. Almanca ve İspanyolcaya (Arjantin) tercüme
edilmiştir.
3. La Pensee de Hegel!Hegel'in Düşüncesi. Editions Bor
das, 1966. İspanyolca, Portekizce, Arnavutça, Yunancaya
tercüme edilmiştir.
B. KLASİKLER
4. Karl Marx. Editions Seghers, 1965. On bir dile ter
cüme edilmiştir: Çekçe, Rumence, İngilizce (ABD), Ma
carca, Portekizce ...
5. Lenine. P UF, 1968. İtalyanca, İspanyolca, Portekiz
ceye tercüme edilmiştir.
II. MARKSİZMİN PROBLEMLERİ

6. Theorie Materialiste de la Connaissance/Materyalist
Bilgi Teorisi. P.U.F. 1953. Çekçe, Rusça, Japonca, Alman
caya tercüme edilmiştir.
7. La Liberte!Hürriyet. Editions Sociales, 1955. Ru

mence, Yunanca, Slovakça, Almanca, Bulgarca, İspanyol
ca (Küba), Vietnamcaya tercüme edilmiştir.
8. Perspectives de l'Homme!İnsanın Ufukları P. U.F.,
1961. Sırbo-Hırvatça, İspanyolca (Arjantin), Lehçe, Por
tekizceye (Brezilya) tercüme edilmiştir. Fransızca 4. bas
kısı 1969.
9. Marxisme du XXe Siecle/20. Yüzyıl Marksizmi. Plon,
1961. Norveç dili, İngilizce (ABD ve İngiltere), Türkçe ve
Çekçeye tercüme edilmiştir.
1O. Pour un Modele Français de Socialisme/Sosyalizmin
Bir Fransız Modeli Üzerine. Editions Gallimard, 1968.
11. Peut-on Etre Communiste Aujourd'hui?!Bugün Ko
münist Olunabilir mi? Editons Grasset, 1968. Almanca, •
İspanyolca, Portekizceye tercüme edilmiştir.
12. Le Grand Tournant du Socialisme!Sosyalizmin Bü
yük Dönemeci. Editions Gallimard, 1969. On iki dile ter
cüme edildi: Almanca, Sırbo-Hırvatça, Portekizce, İngi
lizce, Slovence, Türkçe ...
13. Markisme et Existantialisme/Marksizm ve Varoluş
çuluk, Almanca, İspanyolca (Arjantin), Portekizce (Bre
zilya), Japoncaya tercüme edilmiştir.
14. Questions a Jean-Paul Sartre/Jean-Paul Sartre'a So
rular. Editions Clarte, 1960. Macarca, Rusçaya, Türkçe
ye ... tercüme edilmiştir.
15. Prague 68... La liberte en Sursis/Prag 68... Tecilli
Hürriyet. Editons Fayard, 1968. İtalyanca ve Portekizceye
(Brezilya) tercüme edilmiştir.
16. Toute la Verite/Bütün Hakikat. Editions Grasset,
1970. İtalyanca, Almanca, Slovakça, Portekizce (Brezil
ya), İspanyolca (Venezuela), İngilizce (New-York), Hol
landaca, Fince, İsveççeye tercüme edilmiştir.
17. Souviens-toi! Courte Histoire de l'Union Sovietique/

Hatırla! Sovyetler Birliği'nin Kısa Tarihi. Editions Le Tem
ps des Cerises, 1994.
IH.DİN
18. LEglise, le Communisme et les Chretiens!Kilise, Ko
münizm ve Hıristiyanlar. Editions sociales, 1949. Lehçe,
Macarca, Slovakça ve Rusçaya tercüme edilmiştir.
19. De l'anatheme au dialogue/Aforozdan Diyaloğa.
Editions Plon, 1965. On dile tercüme edildi: Almanca,
Hollandaca,
İngilizce (ABD ve İngiltere), Çekçe, İspanyolca, Porte
kizce (Brezilya), Lehçe, İtalyanca, Japonca.
20. Defataliser l'Histoire/Tarihi Kadercilikten Kurtar
mak. Centre protestant d'etudes, Cenevre, 1973.
21. Avons-nous besoin de Dieu?!Allah'a İhtiyacımız
Var mı? (Preface de l'abbe Pierre). Editions Desclee de
Brouwer, 1984.
22. Vers une guerre de religion?/Din Savaşına Doğru
mu? (Preface de Leonardo Boff). Editions Desclee de
Brouwer,
1995. İspanyolca, Hollandaca, Arapça ve Portekizceye
23. Grandeur et Decadence de l'Islam/İslam Dünyasının
Yükseliş ve Çöküşleri, Editions Alpabeta&Chama, 1996.
Rusça, Türkçe, Farsça ve Arapçaya tercüme edilmiştir.
IV. AHLAK
24. Le Marxisme et la Morale!Marksizm ve Ahlak. Edi
tions Sociales, 1948. Lehçe ve İtalyancaya tercüme edil
miştir.
25. Qu'est-ce que la Morale Marxiste?/Marksist Ahlak

Nedir? Editions Sociales, 1963. İspanyolcaya (Küba) ter
cüme edilmiştir.
26. Humanisme Marxiste!Marksist Hümanizm. Editi
ons Sociales, 1957. Rusça, Rumence, Macarca, İspanyol
caya (Arjantin) tercüme edilmiştir.
V. ESTETİK
27. Z:Itineraire d'Aragon (du Surrealisme au Monde
Reel)!Aragon'un Tuttuğu Yol (Gerçeküstücülükten Gerçek
Dünyaya). Editions Gallimard, 1961. Macarcaya tercüme
edilmiştir.
28. Pour un Realisme du XXe siecle. Etude sur Fernand
Leger/20. Yüzyılın Bir Gerçekçiliği Üzerine-Fernand Leger
Hakkında Bir İnceleme. Editions Grasset, 1968.
29. D'un Realisme Sans Rivage!Sahilsiz Bir Gerçekçilik
Hakkında. (Aragon'un Önsözüyle). Editions Plon, 1964.
On üç dile tercüme edilmiştir: Lehçe, Macarca, Yunan
ca, İspanyolca (Arjantin ve Küba), Hollandaca, Çekçe,
Sırbo-Hırvatça, Japonca, Rumence, Türkçe, Portekizce,
Rusça, Çince (Pekin).
30. Danser sa Vie/Hayatını Oynamak (Bejart'ın Önsö
züyle). Editions du Seuil, 1973. İtalyanca, Portekizce, Hol
landaca, İspanyolca, Farsça, Yunancaya tercüme edilmiştir.
31. Sept Siecle de Peinture Occidentale-60 CEuvres qui
annoncerent le futur!Batı Resminin Yedi Yüzyılı-Geleceği
Müjdeleyen 60 Tablo. Editions Skira, Cenevre, 1974.
32. Parole d'Homme!İnsan Sözü, Robert Laffont, 1975,
Rusça, Arapça, İspanyolca, İngilizce.
33. La Poesie Vecue. Don Quichotte/Yaşanmış Şiir-Don
Quichotte. Editions Vegapress, Paris, 1988. İspanyolca ve
Türkçeye tercüme edilmiştir.
21. Yüzyılda İslamın Dirilişi · 117
VI. MEDENİYETLER DİYALOĞU

34. Contribution Historique de la Civilisation Ara
bo-Islamique/Arap-İslam Medeniyetinin Tarihi Katkısı.
Editions Liberte (Cezayir, 1946). Arapça ve (İslam Me
deniyetinin İnsanlığa Katkısı) Türkçeye tercüme edil
miştir.
35. Le Probleme Chinois/Çin Problemi. Editions Seg
hers, 1967 (ve 10/18 Yay.). Çekçe, İtalyanca, Sırpça, Por
tekizce (Brezilya), Almanca, Macarca, Japoncaya tercüme
edilmiştir.
36. Pour un Dialogue des CivilisationslMedeniyetler
Diyaloğu. Editions Denoel, 1977. Arapça, Türkçe, İs
panyolca, İtalyanca, Portekizce, Almancaya tercüme
edilmiştir.
37. Comment l'Homme Devint Humain!İnsanlığın Me
deniyet Destanı. Editions Jeune Afrique, 1978. Türkçeye
38. Promesses de l'Islam!İslam'ın Vadettikleri. Edi
tions du Seuil, 1981. Arapça, Türkçe, Portekizce (Bre
zilya), Endonezya dili, Farsça ve İspanyolcaya tercüme
edilmiştir.
39. I.:Islam Habite Notre Avenir/Geleceğimizde İslam
Var, Editions Descle de Brouwer, 1981. Türkçe, Farsça ve
Arapçaya tercüme edilmiştir.
40. Islam d'Occident. Cordue, une Capitale de l'Esprit/
Endülüs'te İslam. Düşüncenin Başkenti Kurtuba, Edi
tions L'Harmattan, Paris, 1987. İspanyolcaya tercüme
edilmiştir.
41. Mosquees, Miroir de l'Islam/İslam'ın Aynası Cami
ler. Editions Le Jaguar, Paris, 1985, Türkçe, İngilizce ve
VII. İNSANİ YÜZLÜ BİR GELECEĞE

YÖNELİK İNCELEMELER
42. Reconquete de l'Espoir!Umudun Yeniden Fethi. Edi
tions Grasset, 1971. Hollandaca, Portekizce, İtalyanca, İs
panyolcaya tercüme edilmiştir.
43. EA.lternative/Seçenek. Editions Robert Laffont,
1972. Almanca, İspanyolca (Venezuela ve İspanya), Hol
landaca, İngilizce, İtalyanca, Portekizce, İsveççeye tercü
me edilmiştir.
44. Le Projet d'Esperance/Umut Projesi. Editions Ro
bert Laffont, 1976. İtalyanca, Portekizce, Almanca, İspan
yolcaya tercüme edilmiştir.
45. Qui Dites-Vous Que Je Suis?!Sizce Ben Kimim? (Ro
man) Editions du Seuil, 1978. Portekizce, Arapça, İtal
yanca, Hollandaca, Almancaya tercüme edilmiştir.
46. Appel aux Vivants/Yaşayanlara Çağrı. Editions du
Seuil, 1979. Almanca, Arapça, Türkçe, Danca, Portekizce,
İspanyolca, İtalyanca, Katalancaya tercüme edilmiştir.
47. Il Est Encore Temps de Vivre!Hala Yaşama Vaktidir.
Editions Stock, 1980. Portekizceye (Lizbon ve Brezilya)
48. Pour l'Avenement de la Femme!Kadının Yükselişi.
Editions Albin Michel, 1981. Portekizce, Arapça, Alman
ca, İspanyolcaya tercüme edilmiştir.
49. Biographie du X.Xe siecle. Le Testament Philosop
hique de Roger Garaudy/20. Yüzyılın Biyografisi-Gara
udy'nin Felsefi Vasiyeti. (Önsöz, Pere Chenu). Editions
Tougui, Paris, 1985. Türkçe ve İspanyolcaya tercüme edil
miştir.
50. A Contre-Nuit!Geceye Karşı (Şiir). Editions de l'Ai
re, Lausanne, 1987.
51. Memoires. Mon Tour du Siecle en Solitaire/Hatıralar.

Yüzyılımızda Yalnız Yolculuğum, Laffont, 1989. İspanyol
ca, İtalyanca, Türkçe ve Portekizceye tercüme edilmiştir.
52. Ou Allons-Nous? Nereye Gidiyoruz? Messidor, Paris
1990.
53. Integrismes/Yobazlıklar. Ed. Belfond, 1990. Türkçe,
Arapça ve İspanyolcaya tercüme edilmiştir.
54. Les Fossoyeurs!Medeniyet Mezarcıları, l'.Archipel,
1992.
55. Les Etats-Unis, Avant-Garde de la Decadence/Çökü
şün Öncüsü ABD, Vent du Large, 1997. Türkçe, Farsça ve
56. Affaire Israel!İsrail Sorunu. Editions Papyrus, 1983.
Türkçe, Arapça, İngilizce, Almanca, İtalyancaya tercüme
edilmiştir.
57. Palestin, Terre des Messages Divins, Albatros Yayın
ları, 1986, Türkçe, Arapça, Farsça.
58. Les Mythes Fondateurs de la Politique Israelienne/
İsrail, Mitler ve Terör/İsrail Siyasetinin Dayandığı Efsa
neler, Roger Garaudy'nin kendi yayını, 1995. İngilizce,
İtalyanca, Arapça, Türkçe, Almanca ve Rusçaya tercüme
edilmiştir.
59. Mes Temoins/Şahitlerim, Ed. A Contre-Nuit, 1997,
Türkçe, Arapça, Farsçaya tercüme edilmiştir.
60. Le Terrorisme Occidental, Al-Qalam, Luxembourg,
2004, Türkçe, Arapça, Farsçaya tercüme edilmiştir.
61. Le Mythe Americain ou Quest-ce que l'Anti-Ameri
canisme?/Amerikan Efsanesi veya Anti-Amerikancılık Ne
dir? 2003, Samiszdat (kendi yayını), Türkçe ve Farsçaya
62. Antee (Roman), Editions Hier et Aujourd'hui, Pa
ris, 1945.
63. Le Proces du Sionisme Israelien!İsrail Siyonizminin

Davası, Al Fihrist Yayınları, Paris, 1998.
64. Le Proces de la Liberte/Hürriyet Davası, Avukat Ja
cques Verges ile birlikte, Vent du large, Paris, 1998
65. Promethee 48/Promete 48 (Tiyatro), Theatre de li\
pollo, 1958.
66. Le XXIe Siecle: Suicide Planetaire ou Resurrecti
on?/21. Yüzyıl: Dünya Çapında İntihar mı, Yoksa Diriliş
mi? (kolektif), LHarmattant, 2000.
Roger Garaudy'nin eserleri normalde 40'ı aşkın dile

çevrilmiştir. Fakat bu çevirilerin çoğu yazarından izin
alınmadan yapılan korsan çeviriler olduğu için tam ola
rak kaç dile ve kaç defa çevrildiği gibi konular tam olarak
bilinemiyor. Yukarıdaki bilgiler yazara çeşitli ülkelerden
armağan olarak getirilen çeviriler göz önüne alınarak tes
pit edilebilmiştir.
ESERLERİ ÜZERİNE
İNCELEME VE TEZLER
ABD'DE
Russel Bradner Norris: God, Marx and the Future: Di
alogue with Roger Garaudy!Tanrı, Marx ve Gelecek: Roger
Garaudy ile Konuşmalar. Fortress Press, Filadelfiya, 1974.
ALMANYA'DA
Heinz-Horst Schrey: Vom Bonnfluch zum Dialog. Die
Begegnung zwischen Christentum und Marxismus in der
nachstalinistischen Ara/Lanetli Büyüden Diyaloğa. Stali
nist Dönem Sonrası Hıristiyanlık ve Marksizm Arasındaki
Karşılaşma. Evangelische Zentralstelle für Weltanschau
ungsfragen, Information Nr. 30 Stuttgart, 1967.
Adolf Geprags: Wo heute Hoffnung lebt. Marxistische
und christilische Randgruppen als Triiger neuer Hoffnung
/ Umut Bugün Nerede Yaşıyor? Yeni Umudun Taşıyıcıları
Olarak Marksist ve Hıristiyan Marjinal Gruplar. Evange
lische Zentralstelle für Weltanschauungsfragen, Informa
tion Nr. 62 Stuttgart XI/1975.
Volfgang Geiger: Garaudy et le Dialogue des Civilisa
tions!Garaudy ve Medeniyetler Diyaloğu. (Doktora tezi).
Frankfurt Üniversitesi, 1984.
Dr. Wolfgang Geiger: Kulturdialog und Asthetik (Me
deniyetler Diyaloğu ve Estetik): Roger Garaudy, Victor
Segalen, Mircea Eliade, Doktora tezi, Frankfurt Üniver
sitesi, 1986.
Prof. Dr. Reinhard Kirste: Integrismus, Laiziti:it und Re

ligiöser Pluralismus in Frankreich I Fransa'da Yobazlık, La
iklik ve Dini Çoğulculuk, Reinhard Kirste / Paul Schwar
zenau / Udo Tworuschka (Hg.): Interreligiöser Dialog
zwischen Tradition und Moderne. Religionen im Gespra
ch Bd. 3 (RIG 3). Balve: Zimmermann 1994
Prof. Dr. Ecevit Polat: Roger Garaudy - Der Umstrittene
Philosoph: Die wahren Hintergründe über den Weltbekan
nten Denker!Roger Garaudy - Tartışmalı filozof Dünyaca
Ünlü Düşünür Hakkındaki Gerçekler, Tredition Verlag,
Hamburg, 2018.
BELÇİKA'DA
Salim Bustros: Socialisme, Christianisme et Liberation
de l'Homme dans la Pensee de R. Garaudy!R. Garaudy'nin
Düşüncesinde Sosyalizm ve İnsanın Hürriyeti. (İlahiyat
tezi). Louvain Üniversitesi, 1976.
Mark Bijvoet: Le Marxisme du XXe Siecle et le Dialo
gue avec les Chretiens chez R. Garaudy!R. Garaudy'de 20.
Yüzyıl Marksizmi ve Hıristiyanlarla Diyalog. (tez). Liege
Üniversitesi, 1978.
FRANSA'DA
R. P. Cottier: Chretiens et Marxistes. Dialogue avec
Roger Garaudy!Hıristiyanlar ve Marksistler-Roger Gara
udy ile Konuşmalar. (Önsöz, Pere Chenu, O.P., 1967.
Serge Perottino: Garaudy. Editions Seghers, "Bütün
zamanların filozofları" dizisi, Paris, 1969; 2. baskı, 1974.
İtalyanca, Portekizce ve İspanyolcaya tercüme edilmiştir.
Claude Glayman: Garaudy par Garaudy!Garaudy Ga
raudy'yi anlatıyor. Editions La Table Ronde, Paris, 1970.
Japoncaya (en çok satan kitaplar arasına girmiştir) tercü

me edilmiştir. Tokyo, 1970.
Andre Dupleix: Le Socialisme de Roger Garaudy et le
Probleme Religieux!Roger Garaudy'nin Sosyalizmi ve Din
Meselesi. Editions Privat, Toulouse, 1971.
Robert Goulon: I.:Itineraire Spirituel de Roger Gara
udy!RogerGaraudy'nin Manevi Güzergahı (Doktora tezi).
Metz Üniversitesi, 1983.
HOLLANDXDA
Bob Van Geffen: Garaudy et le Materialisme Chretien/
Garaudy ve Hıristiyan Materyalizmi (tez). 1984.
İSPANYXDA
R. P. Antonio Matabosch (S.J.): Roger Garaudy y la
Construccion del Hombre/Roger Garaudy ve İnsanın İnşa
sı. Editions Nova Terra, Barcelone, 1971.
Jose Maria Aguirre Oraa: La Attitud de Roger Garaudy
ante la Religion, Superaccion de las perspectivas de K. Marx
et la incompatibilidad a la fecundation reciproca!Roger
Garaudy'nin Din Konusunda Aldığı Tutum, K. Marks ve
F. Engels'in Görüşlerinin Üzerine Çıkışı: Uyuşmazlıktan
Karşılıklı Zenginleşmeye. (tez). Vitoria Üniversitesi, 1975.
Santiago C. Ruete Fernandez: Dios y la Religion en
la Vida y el Pensamiento de Roger Garaudy!Roger Gara
udy'nin Düşünce ve Hayatında Allah ve Din. (tez). Felsefe
Fakültesi, Barcelone, 1980.
Dominos Anton Garcia Fernandez: L'Evolution de la
Pensee de Garaudy!Garaudy'nin Düşünce Evrimi. (tez).
Pontevadra Üniversitesi, 1988.
İTALYA'DA
Giuliana Marton: Alienazione Religiosa e sue Implica
zioni Morali nel Pensiero di Roger Garaudy!Roger Gara
udy'nin Düşüncesinde Dinf Yabancılaşma ve Manevi Neti
celeri. (Felsefe tezi). Padou Üniversitesi, 1969-1970.
Marta Liva: Il Pensiero Politico di Roger Garaudy!Roger
Garaudy'nin Siyası Düşüncesi. (Felsefe tezi). Padou Üni
versitesi, 1970-1971.
Cosimo Cuppone: Pluralismo i Dialogicita nel Pensiero
di Roger Garaudy!Roger Garaudy'nin Düşüncesinde Ço
ğulculuk ve Diyalogculuk. (Felsefe tezi). Lecce Üniversi
tesi, 1972-1973.
Dino Manfrin: Roger Garaudy e il Problema della Li
berta!Roger Garaudy ve Hürriyet Problemi. (tez). Trente
Sosyoloji Fakültesi, 1974.
Francesca Prinzivalli: EEstetica di Garaudy!Gara
udy'nin Estetiği. (tez). Padoue Üniversitesi, 1974.
Manuel Pagola: La Subjectividad y la Trancendencia en
el Pensimiento de Roger Garaudy!Roger Garaudy'nin Dü
şüncesinde Öznellik ve Aşkınlık. (tez). Pontifıcia Universi
tas Lateranensis. Roma, 1974.
Italo Lini: Roger Garaudy: un Marxista del XXe secolo!
Roger Garaudy: Bir 20. Asır Marksisti. (tez). Universite de
Pise, 1974.
MISIR'DA
Emine Assawi ve Abdülaziz Şeref: Roger Garaudy ve
İslam. Kahire İslam Araştırmaları Vakfı Müdürü ve Genç
Dünya Müslümanları Birliği Başkanı, Ezher Şeyhi Hasan
el Bakuri'nin önsözüyle. Yayımlayan: Dar'misr Littiba'ah,
Kahire, 1984. Arapça.
PORTEKİZ'DE
M. F. Branco: Dialogos com Roger Garaudy!Roger Ga
raudy ile Konı.şmalar. Edicoes Base, Lizbon, 1979.
SOVYETLER BİRLİĞİ'NDE (Rusya'da)

Momdjian: Marksizm i Renegat Garaudy!Marksizm
ve Mürted Garaudy. SSCB Bilimler Akademisi Yayınları
(Nauka), Moskova, 1973.
TÜRKİYE'DE
Erkan Görgöz: Roger Garaudy'nin Din ve Felsefe Anla
yışı, Elazığ Fırat Üniversitesi, 2004.
Nermin Hanay: Roger Garaudy'de İslam Algısı, Recep
Tayip Erdoğan Üniversitesi, 2015.
Halil Koçakoğlu: Roger Garaudy'ye Göre İslam Düşünce
sinin Temel Meseleleri, Şanlıurfa Harran Üniversitesi, 2016.
Ali Işık: Din ve İdeoloji Bağlamında Nurettin Topçu ile
Roger Garaudy'nin Sosyalizm ve İslam Algısı, Afyon Koca
tepe Üniversitesi, 2019.
YUGOSLAVYA'DA
Zdravko Munisic: Filozofska Schzvatania Roger Gara
udy!Roger Garaudy'nin Felsefı Araştırmaları. Slovo Yayın
ları, Belgrad, 1972.
ZAİRE'DE
Lemba-Tiebwa: Fondements Philosophiques du Soci
alisme de Roger Garaudy. Pour une Remise en Question
du Socialisme Africain/Roger Garaudy'nin Sosyalizminin
Felsefi Temelleri. Afrika Sosyalizmini Sorgulamak (tez).
Lumumbashi Üniversitesi, 1982.
TÜRKÇEDE GARAUDY
l. Jean-Paul Sartre ve Marksizm, Çev. Selahattin Hilav,

Sosyal Yayınları, İstanbul, 1962.
2. Sosyalizm ve İslamiyet, Çev. Doğan Avcıoğlu, E. Tü
fekçi, Yön Yayınları, İstanbul, 1965.
3. Gerçekçilik Açısından Kafim, Çev. Mehmet Doğan,
Hür Yayınları, İstanbul, 1965.
4. Gerçekçilik Açısından Picasso, Çev. Mehmet Doğan,
Hür Yayınları, İstanbul, 1966.
5. Gerçekçilik Açısından Saint-John Perse, Çev. Mehmet
Doğan-Said Maden, May Yayınları, İstanbul, 1967.
6. Yirminci Yüzyılda Marksizm, Çev. Galip Aydın, Ha
bora Kitabevi, İstanbul, 1968.
7. Doğmayan Hürriyet, Çev. Aydil Balta, E Yayınları,
İstanbul, 1969.
8. Kari Marx'ın Fikir Dünyası, Çev. Adnan Cemgil, Al
tın Kitaplar, İstanbul, 1969.
9. Sosyalizmin Büyük Dönemeci, Çev. İ. Banguoğlu-K.
Yargıcı, Milliyet Yayınları, İstanbul, 1970.
10. Marks İçin Anahtar, Çev. A . Taner Kışlalı, Bilgi Ya
yınevi, Ankara, 1974.
1 1. Sosyalizm ve Ahlak, Çev. Selahattin Hilav, Süreç Ya
yınları, İstanbul, 1976.
12. Kıyısız Bir Gerçekçilik Üzerine, Çev. Mehmet Do
ğan, Aydın Yayınevi, İzmir, 1982.
13. İsrail Sorunu, Çev. Cemal Aydın, Timaş Yayınları,

İstanbul, 2019.
14. Sosyalizm ve İslam, Çev. M. Şehsuvar, Genç Sanat
Yayınları, Ankara, 1983.
15. Yaşayanlara Çağrı, Çev. Cemal Aydın-Nuri Aydoğ
muş, Pınar Yayınları, İstanbul, 1986.
16. Aforozdan Diyaloğa, Çev. Prof. Dr. Sadık Kılıç, Bi
rey Yayınları, İstanbul, 1986.
17. İslam ve İnsanlığın Geleceği, Çev. Cemal Aydın, Ti
maş Yayınları, İstanbul, 2019.
18. Picasso-Saint John Perse-Kajka, Çev. Mehmet H.
Doğan, Payel Yayınları, İstanbul, 1991.
19. İnsanlığın Medeniyet Destanı, Çev. Cemal Aydın,
Timaş Yayınları, İstanbul, 2018.
20. İsrail, Mitler ve Terör, Çev. Cemal Aydın, Timaş Ya
21. İslam Dünyasının Yükseliş ve Çöküşleri, Çev. Cemal
Aydın, Timaş Yayınları, İstanbul, 2018.
22. Amerikan Efsanesi, Çev. Cemal Aydın, Timaş Ya
23. Hatıralar, Yüzyılımızda Yalnız Yolculuğum, Timaş
Yayınları, İstanbul, 2018.
24. Şahitlerim, Çev. Cemal Aydın, Timaş Yayınları, İs
tanbul, 2020.
25. Kajka, Çev. Mehmet Sert, Yirmi Dört Yayınları,
2007.
26. Batı Terörü, Çev. Ayşe Meral, Pınar Yayınları, İs
tanbul, 2008.
27. İlahı Mesajlar Toprağı Filistin, Çev. Cemal Aydın,
Timaş Yayınları, İstanbul, 2018.
28. Medeniyetler Diyaloğu, Çev. Cemal Aydın, Timaş
29. Yaşanmış Şiir Don Kişot, Çev. Cemal Aydın, Türk

Edebiyatı Vakfı, İstanbul, 2012.
30. İslam'ın Aynası Camiler, Çev. Cemal Aydın, Timaş
31. 20. Yüzyılın Biyografisi, Çev. Cemal Aydın, Timaş
32. Çöküşün Öncüsü ABD, Çev. Cemal Aydın, Timaş
33. Yobazlıklar, Çev. Cemal Aydın, Timaş Yayınları, İs
tanbul, 2018.
34. İslam'ın Vadettikleri, Çev. Cemal Aydın, Timaş Ya
35. Endülüs'te İslam, Çev. Cemal Aydın, Timaş Yayın
ları, İstanbul, 2018.
36. Geleceğimizde İslam Var, Çev. Cemal Aydın, Timaş
37. İslam Medeniyetinin İnsanlığa Katkısı, Çev. Cemal
Aydın, Timaş Yayınları, İstanbul, 2020.
38. 21. Yüzyılda İslam'ın Dirilişi, Çev. Cemal Aydın, Ti
maş Yayınları, İstanbul, 2020.
,
Garaudy, bu eserinde ok runa şöyle sesleniyor:
Sosyalizmin iflas ettigi, kap alizmin de çöktügü bu
yüzyılımızda, insanlıgı uç ruma yuvarlanmaktan
kurtaracak tek çare, ilk ins ndan günümüze kadar
gelen tek ve yegane te l ilahı din olan İslam'ı
y jden şahlandırmaktır.
İslam, doguşunun hemen ar ından, bir yüzyıl içinde
Pirenelerden Himalayala a kadar şimşek hızıyla
yayıldı. Çünkü o ilk dön de İslam, karşılaştıgı
bütün halklara kucak çmış, bütün kültürleri
bagrına basmış ve in anlar arasında adaleti
tam anlamıyla saglamışt O dönemin insanlıgını
bagnazlıklar, despo luklar ve zulümlerden
kurtarmıştı.
Günümüzde de İslam, tü dünya halklarını aynı
hedefe kilitlenmiş olarak ayılma, kucaklama ve
kurtarma gücüne sahiptir. ç· kü İslam, yeryüzünde
huzur, refah ve saadeti gerç leştirebilecek yegane
ahı ve e�edı mesajdır.
Yeter ki İslam, o ilk yüzyılda i ruhuna ve canlılıgına
tekrar kavuşturulsun!
Yeter ki Müslümanlar, can ekişmekte olan Batı'yı
taklit mekten vazgeçsinler!
Yeter ki günümüz Müslüm ları, bundan bin sene
öncesinin dahı alimleri in kendi dönemleriyle
ilgili çözümlerini degil de, nların her çaga cevap
verebilecek yöntemlerini metotlarını, usullerini
benimsesinler!
Yeter ki Kur'an ve hadi er, ölülerin gözleriyle
degil de, dirilerin özleriyle okunabilsin!
İşte o zaman, bu ilk ve so ilahı mesaj, insanları
tekrar sahte mutluluklard gerçek mutluluga ve
h zura kavuşturacaktır.
masayingrubu

21 Yuzyilda Islamin Dirilisi

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

21 Yuzyilda Islamin Dirilisi

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

y k k tapla r v a r . . .

İSLAM'LA BATI ARASINDA SAVAŞ MI?

Kur'an'ın Açık Bildirisi

i spanyanın Sevilla şehrinde (Müslüman Endülüs döne-

lam ve İnsanlığın Geleceği", "İslam Dünyasının Yükseliş ve

Asırlar var ki artık öyle insanlar yok.

Ş u hakikati bütün insanlığa, dünyanın kuzey yarımkü­

davet eden Kur'an'dan kaynaklanmamıştır. Tam aksine

İlk büyük İslam hukukçusu, yani Basra'da 699 yılında,

dan başka bir şey değildir. İlahi metinlerin sınırları içinde

da sadece insan, gözlerini geçmişe sabitlemiş bir şekilde

İşte onun gerçek anlamda Kur'an ve Sünneti anlamış

değildir. Aksine, kaynaklara dönüş, yaşayan kaynağı ve

Allah'ın yarattığı ve insanı sorumlu halifesi olarak il­

Çünkü hem Amerikan (kapitalist), hem de Sovyet

Yeter ki vahyolunan her ayetin bir halka, o halkın ta­

İşte İslam, ancak o zaman, başlangıcında olduğu gibi,

irmi biri�ci yüzyılın İslam'ı, ezelden ebede uzanan

örf, adet ve geleneklerinden başka bir şey olmayan görüş

eygamberimiz Hz. Muhammed, hiçbir zaman yeni bir

Ben ilk ve tek peygamber değilim!

Peygamberimiz, o ilk ve temel dini, insanlara hatırlat-

Hakk'a yönelerek kendini Allah'ın

Biz, Allah'a ve bize indirilene;

tarafından diğer peygamberlere verilenlere,

Hz. Muhammed, önceki mesajları teyit etmek, onları

Bütün bunlardan sonra, (ey insanoğlu!),

Diğer dinler hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadan,

slam'ın, dünyanın bütün dinlerinin ve bütün bilgelik-

a) Allah'ın mutlak yüceliğini ve birliğini kabul etmek,

Allah'ın Mutlak Yücelic3i ve 5irlic3i

Allah'tan başka ilahlar olsaydı, kaos olurdu!

Allah 'ın her türlü insani yapı, hal ve hareketle kıyasla­

b) Allah her şeyin Yaratıcısıdır, dolayısıyla bizler Al­

Nice canlılar vardır ki,

c) Allah'ın bu birliği ilkesinden ve bizim Yaradan Allah'a

İnsanları Bütün Olarak Görmek

O sizi tek bir varlıktan yarattı.

Herkes Herkesten 8orumludur

Sadece insan, itaatsizlik etmenin o müthiş ayrıcalığına

İnsan flür Oldu8u İçin 8orumludur

Meleklere, Ademe secde etmelerini

Dinde zorlama yoktur!

denildiğinde, sadece fiziki, askeri veya polisiye türünden

Yüce Allah şu hatırlatmayı da yapar:

Kur'an bize, Allah'ın insanı yeryüzünde Kendisinin

Allah yolunda savaş!

(Hesap Günü) her insan,

Bizler ''Allahü Ekber!" diye haykırdığımızda, her türlü

u Mesaja (İslam mesajına) duyulan ihtiyaç, bugün

İnsanlık destanının üç milyon yılından bu yana, ilk

Balı 8ömürüsünün Korkunç Mirası

Batı'nın tek başına bütün dünyadaki bu beş yüzyıllık

Balı, İnsanı Tanrıla�lırdı

a) İnsanın kendi kendine yettiğine kesinlikle inanıp

b) Bireyin çıkarını, toplumun menfaatinden çok daha

Rönesans'tan itibaren, insanın Allah'a gerek duymayıp

Aslında (bireyin yararlarını toplumun yararlarından

İnsan, her şeyin merkezi ve ölçüsüdür!

Bir medeniyetin, Batı medeniyetinin bu iflası, Batı'da

Ve bu "dehşet dengesi': şu an olduğu gibi, sosyal ha­

Bilim ve Teknik Araçken Din Oldu

a) Allanın aşkınlığına (yüceliğine) dört dörtlük iman,

slam'ın bugün, Batı hegemonyasının iflasından kaynak-

Ş u hakikati bütün insanlığa, dünyanın kuzey yarımkü

Allah'ın yarattığı ve insanı sorumlu halifesi olarak il

Yeter ki vahyolunan her ayetin bir halka, o halkın ta

Allah 'ın her türlü insani yapı, hal ve hareketle kıyasla

b) Allah her şeyin Yaratıcısıdır, dolayısıyla bizler Al

Ve bu "dehşet dengesi': şu an olduğu gibi, sosyal ha

a. Kendi bildiğiyle ve bilgisiyle yetinip başkalarının bi

b. Biz Müslümanlar her şeyi biliriz, o yüzden de başarı

Bu amaçlar ve ilkeler, her devirde yaptıkları sürekli ye

İslam'ın, ilmin Çina.e bile olsa gidip aranması gerek

İlim bakımından: Nesneler arasındaki ilişkileri ve se

İnanç yönünden: İlmin asla ilk sebebe erişemeyeceği

Halbuki Hz. Ömer, bir kıtlık döneminde, bu cezayı as

Tarih boyunca ve günümüze gelinceye kadar her dö

tam anlamıyla gerçekleştirmeden . . . "şeriat" uygulaması

Ve işte o zaman İslam da, Hicret'in ilk yüzyılında, Bi

a. İnsan bilimleri dedikleri şeylerin ( en çok da ikti

d. İlmi, bilgelikten/hikmetten ve inançtan asla ayırma

e. Nihayet, Müslümanlar olarak zamanımızın sorun

Hiçbir bölgecilik, hiçbir gelenekçilik, İslamın bu ev

" vsizlere Ev Edindirme" projesini başlatmasının kır

desinde sadece üç kelime bulunuyor: "Muhammed-Pey