MEKANİK VENTİLASYON SIRASINDA MONİTÖRİZASYON TEKNİKLERİ

Ventilatöre ait parametrelerin monitörizasyonu

Hastanın monitörizasyonu

Oksijenasyonun değerlendirilmesi

← Mekanik ventilasyon sırasında hastanın monitörizasyonuna ait

temel başlıklar nelerdir?

Gerekli monitörizasyonun sağlanmadığı mekanik ventilasyon uygulaması hastaya faydadan

çok zarar verebilir. Solunum gibi yaşamsal önem taşıyan bir  fonksiyonun yapay olarak
sürdürüldüğü bu durumda ventilatörün etkinliği ve yararlılığı ancak monitörizasyon
tekniklerinin ayrıntılı olarak uygulanması ile sağlanır. Mekanik ventilasyon sırasında;

1. Ventilatörün efektif çalıştığından emin olmak gerekir:

Bu amaçla özellikle ventilatöre ait güç ve gaz kaynağı girişlerinin değerlendirilmesi, ilgili
alarm sistemlerinin çalışır olduğundan emin olmak gerekir.

Eksternal pnömotik devrelerin doğru olarak yerleştirilmesi ve bunlara ait devre basınçlarının
monitörizasyonu şarttır.

İnspire edilen oksijen konsatrasyonun sürekli değerlendirilmelidir.

2. Hastanın ventilasyonuna ait klinik gözlemler önemlidir:

Bu amaçla solunum sayısı, solunum eforu, düzenliliği, toraks hareketi, toraks bütünlüğü ve
havalanmanın eşit olması, solunum güçlüğü, interkostal, supra sternal çekilme ve abdominal
solunum, cilt altı amfizemi, yapay havayoluna ait obstüksiyon, sekresyon artışı, kanama ve
ventilatör-hasta uyumu dikkatle izlenmeli ve hemen gerekli müdahale yapılmalıdır.

3. Ventilasyon uygulaması sırasında solunumsal parametreler denetlenmelidir;

Mekanik soluklara ait;

Maksimum (pik) havayolu basıncı özellikle barotravma riskine karşı monitörize edilmeli
alarm sistemi devrede olmalıdır.
Minimum ve maksimum solunum dakika volumleri ve frekanslara ait alarm sistemleri
dikkatlice ayarlanmalıdır.

Her mekanik soluk için ekspiryum volumü ve akımı ventilatörde izlenebilmelidir.

End - tidal karbondioksid (PETCO2) veya transkutaneal karbondioksid  izlenerek alveoler

ventilasyon değerlendirilebilir.

Pulse oksimetre ile izlenecek kapiller oksijen saturasyonu oksijenasyon hakkında ilk bilgileri
verecektir.

4. Mekanik ventialsyon sırasında arteriyel kan gazı dikaktle izlenmelidir;

Ancak ventilasyon ve respirasyonun değerlendirilmesinde en önemli parametre arteriyal kan

gazı; PH,PaO2 ve Pa CO2; analizleridir. Bu değerlerin dikkatlice izlenmesi ve fizyolojik
sınırlara yakın tutulması mekanik ventilasyon uygulamasının temel monitörizasyonudur.

5. Mekanik ventilasyon sıarsında hemodinamik denetleme şarttır;

Mekanik ventilasyon uygulanan tüm olgularda kalp ritminin elektrokardiyografik olarak

değerlendirilmesi ve arteriyel kan basıncının  monitörizasyonu da şarttır. Olanaklar elverirse
hemodinamik parametrelerin(kardiyak debi, kardiyak indeks, doku oksijen sunumu vb.)
ölçülmesi de respirasyonun etkinliği kadar sistemik yan etkilerinin sınırlanmasında önemli bir
yöntemlerdir.

Kaynaklar:

1.Collins VJ:Principles of Anesthesiology 3rd Ed,Lea&Febiger,USA1993,p618.

2. Pillbeam SP: Mechanical ventilation:Physiological and Clinical Application. 2nd Ed. St Louis,Mosby-Year
book,Inc;1992,p.59.