Gintong Pamana

Mga mata’y namulat

Sa salapi’t yaman ay salat
Tila ba’y pinagkaitang ganap
Ba’t isinilang akong mahirap?

Sa munting salu-salo sama-sama

Sa hapag ay siglang-sigla
Daing tuyo at suka hindi alintana
Kasiyahang dala’y ‘di maipinta.

Sa mga gawain ay magkatuwang

Si kuya kay tatay siya ang timbang
Si ate naman ay kay nanay
Sa gawaing bahay umaalalay.

Kay dilim tuwing gabi

Tanging ilaw ay bituing nakakubli
Ngunit saganang kwento ni ama’t ina
Daig pa’y liwanag sa tawana’t saya.

Aking napagtanto
Ako’y mapalad higit kanino
Isinilang man akong mahirap
Pagmamahal ng pamilya kay sarap.

Pagdadamayan, pagmamahalan
Pamilyang tunay kung kinagisnan
Mahirap man ay nagtutulungan
Gintong pamanang ipagyayaman.
 Butil ng Pangarap

Kasabay ng simoy ng hangin

‘di wari ang lamig hangga’t akoy antukin
Tuluyang maglakbay sa alon ng panaginip
Pinipintang nais kay tamis habang naiidlip.

Sa bawat ugong ng eroplano

Sigla’t sulyap ng mga matang maamo
Sabay sigaw ng pusong uhaw
Pangarap ko nga ba’y abot tanaw?

Tuwing makakadaan sa gusaling kainan

Pintig ng dibdib tila nag-uunahan
Gusto ko man ngunit ako’y salat
Aanhin ang lahat sa panahong karapa’t dapat.

Bagkus ay iisipin kong mataimtim

Ang mag-aral at ugaliing manimdim
Butil ng pangarap ay aking ipunla
Bukas ko’y siguradong sisigla.

Mahirap man ang daraanan

Huwag susuko sa adhikaing sinimulan
Sasabay sa huni ng ibong ligaw
Hanggang pangarap ko’y abot tanaw.

Sa isang butil ng pangarap

Taglay ay masaganang hinaharap
Pag-aaral ko’y pag-iibayuhin
Pinipintang nais aking aanihin.