ΚΥΡΙΑΚΗ 09 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
ΦΥΛΛΟΥ 1156
Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ – ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ευψυχίου μ., Βαδίμου οσιομ. συν 7 μαθητών εν Περσίδι
(Απ. Αν: Φιλιπ. δ΄ 4 - 9 – Ιωαν. ιβ’ 1-18)
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
Λόγος εις την Κυριακή των Βαΐων
Η Ιερουσαλήμ ήταν γεμάτη κόσμο, ο
οποίος ήλθε από παντού για να
γιορτάσει τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.
Όλη η πόλη μιλούσε για τον μεγάλο
προφήτη και θαυματουργό από τη
Ναζαρέτ, ο οποίος μόλις τώρα έκανε το
μεγαλύτερο από όλα τα άλλα αμέτρητα θαύματά Του,
ανέστησε τον Λάζαρο, ο οποίος τέσσερις ολόκληρες μέρες
βρισκόταν στον τάφο. Τον περίμεναν να έλθει στην πόλη
και προετοιμάζονταν για τη θερμή υποδοχή Του.
Αυτός, συνοδευόμενος από τους μαθητές Του, δεν
περπατούσε πεζός, όπως πάντα, αλλά, ξεκινώντας από
τη Βηθσφαγή, ανέβηκε σ’ ένα θηλυκό γαϊδούρι και το
πουλάρι του, για να πληρωθεί το ρηθέν του προφήτη
Ζαχαρία: «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε,
θύγατερ Ἱερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι,
δίκαιος καὶ σῴζων αὐτός, πραῢς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ
ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Ζαχ. 9, 9). Οι απόστολοι
έβαλαν πάνω στο γαϊδούρι και το πουλάρι του τα ρούχα
τους, ενώ ο λαός πήρε κλαδιά φοινίκων και έστρωνε τα
ρούχα του στο δρόμο, στα πόδια των ζώων,
κραυγάζοντας με μεγάλη χαρά: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ
ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ιω.
12, 13).
Οι Αρχιερείς, οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς άκουγαν με
τρόμο τις κραυγές αυτές, που προανάγγελαν την πτώση
της πνευματικής τους εξουσίας πάνω στον λαό.
Ας στρέψουμε και εμείς τώρα το βλέμμα μας και ας δούμε
τον Κύριο Ιησού Χριστό κατά τη στιγμή αυτή. Με έκπληξη
θα δούμε ότι δεν χαίρεται την πανηγυρική αυτή υποδοχή.
Αντίθετα έσκυψε το κεφάλι Του και κλαίει με λυγμούς.
Ω, Κύριέ μας! Γιατί κλαις τώρα, όταν όλος ο λαός
χαίρεται;
Το ήξερε μόνο Αυτός ο Παντογνώστης. Δεν έκλαιγε για
τον Εαυτό Του αλλά για τον λαό Του, σκεφτόμενος: «Εἰ
ἔγνως καὶ σύ, καί γε ἐν τῇ ἡμέρᾳ σου ταύτῃ, τὰ πρὸς
εἰρήνην σου! νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· ὅτι
ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ περιβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου
χάρακά σοι καὶ περικυκλώσουσί σε καὶ συνέξουσί σε
πάντοθεν, καὶ ἐδαφιοῦσί σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4
ΑΡΙΘΜ.
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
οὐκ ἀφήσουσιν ἐν σοὶ λίθον ἐπὶ λίθῳ, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἔγνως
τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου» (Λκ. 19, 42-44).
Τι σημαίνουν εδώ τα τελευταία λόγια του Κυρίου Ιησού;
Σημαίνουν το εξής: για το ότι δεν πίστεψες στον Μεσσία
Χριστό, ο οποίος ήλθε σε σένα, για το ότι σκότωνες τους
προφήτες τους οποίους έστελνα σε σένα και για το ότι
πέντε μέρες μετά από αυτή την υποδοχή ως Βασιλιά, θα
ζητήσετε από τον Πιλάτο να με σταυρώσει, για όλα αυτά,
θα σας βρουν πολλά δεινά.
Άραγε ο Θεός που είναι Βασιλιάς όλου του κόσμου
διεκδικούσε την εξουσία και προσδοκούσε να γίνει
βασιλιάς του μικρού αυτού και σκληροτράχηλου λαού του
Ισραήλ, ο οποίος δεν γνώρισε και δεν δέχθηκε τον
Μεσσία του και τώρα ετοιμαζόταν να Τον παραδώσει στο
φρικτό και βασανιστικότατο σταυρικό θάνατο;
Όλες οι άγιες επουράνιες ασώματες δυνάμεις θα
θρηνούσαν κατά την πανηγυρική Του είσοδο στην
Ιερουσαλήμ, αν ήξεραν για τον φρικτό σταυρό που Του
ετοιμαζόταν στον Γολγοθά.
Μόνο για τους σύγχρονούς Του Εβραίους έκλαιγε ο
Κύριος Ιησούς Χριστός;
Ασφαλώς όχι! Αυτός ο Παντογνώστης ήξερε ακόμα και
αυτά που βλέπουμε εμείς στις ημέρες μας. Ήξερε ότι με
το πέρασμα των αιώνων το ανθρώπινο γένος όλο και
περισσότερο θα Τον ξεχνούσε, ότι θα Τον βλασφημούσε
και θα έβριζε το άγιο όνομά Του. Το ήξερε, γι’ αυτό και
έλεγε ότι ο Υιός του Ανθρώπου, όταν θα έλθει για
δεύτερη φορά, πιθανώς, δεν θα βρει την πίστη πάνω στη
γη.
Πρέπει να κλαίμε και εμείς που τόσο συχνά ξεχνάμε τον
σταυρό του Χριστού και ιδιαίτερα αυτοί για τους οποίους
λέει ο απόστολος Παύλος: «ὁ τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ
καταπατήσας καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν
ἡγησάμενος, ἐν ᾧ ἠγιάσθη, καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος
ἐνυβρίσας;» (Ἑβρ. 10, 29).
Και τόσο πολλοί, και σε ποιο τρομερό βαθμό, υπάρχουν
μεταξύ μας τέτοιοι κακότυχοι αδελφοί μας!
Σώσε τους, Κύριε!
Σώσε τους, Κύριε!
Σώσε τους, Κύριε! Αμήν.
Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 09 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
ΟΙ ΛΙΘΟΙ ΚΕΚΡΑΞΟΝΤΑΙ
Ὅταν ὁ Χριστός ἐπῆγε γιά τελευταία
φορά στά Ἱεροσόλυμα, ὁ λαός βγῆκε σέ
προϋπάντησή του. Ἀναρίθμητα μάτια Τόν
κοίταζαν. Καί ἀμέτρητα στόματα
ἐφώναζαν μέ ἐνθουσιασμό: Ὡσαννά Υἱέ Δαβίδ!
Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος… Ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ!
Μά αὐτό ἔκαμε τούς Φαρισαίους καί πρασίνισαν ἀπό τό
κακό τους! Καί εἶπαν στό λαό, νά μήν κραυγάζει!
Ἀπάντησε ἤρεμα ὁ Χριστός: «Ἄν αὐτοί σιωπήσωσιν, οἱ
λίθοι κεκράξονται». Καί τώρα, εἴκοσι αἰῶνες μετά, μέ
ἐρωτᾶς: Πῶς εἶναι δυνατόν νά φωνάξουν οἱ πέτρες; Σοῦ
ἀπαντῶ: Μέ πολλούς τρόπους.
Πρῶτος τρόπος: Πέντε μέρες μετά τήν εἴσοδό Του στά
Ἱεροσόλυμα, οἱ Ἑβραῖοι σιώπασαν, καί οἱ πέτρες
φώναξαν: Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὅταν αὐτός
τή Μεγάλη Πέμπτη ἦταν ἐπάνω στό Σταυρό «ἡ γῆ
ἐσχίσθη καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν». Αὐτό τό σχίσιμο
εἶναι ἡ φωνή τῶν λίθων! Μπορεῖ νά ὑπάρξει γλῶσσα πιό
δυνατή καί πιό φοβερή ἀπ᾿ αὐτήν;
Δεύτερος τρόπος: Ὅταν οἱ Ἑβραῖοι σιώπαιναν, οἱ
εἰδωλολάτρες φώναζαν “Ὡσαννά”! Οἱ Ἑβραῖοι ἔβλεπαν
τούς εἰδωλολάτρες σάν νεκρές πέτρες! Ὅταν λοιπόν οἱ
Ἑβραῖοι σιώπαιναν γιά τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, οἱ Ἀπόστολοι
τούς ἐκήρυξαν καί τούς ἐβάπτισαν. Καί αὐτοί ἀπό τότε
ἔγιναν λίθοι ζῶντες, ζωντανές πέτρες! Ὁ Ἀπόστολος
Πέτρος λέγει: «καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε
οἶκος πνευματικός» (Α´ Πέτρ. 2, 5)! Καί νά τώρα,
ζωντανές πέτρες, τά εἰδωλολατρικά ἔθνη, δοξάζουν τόν
Κύριο. Ἐνῶ ἀντίθετα οἱ Ἑβραῖοι πετρωμένοι σιωποῦν.
Τρίτος τρόπος: Οἱ Ἑβραῖοι σιώπαιναν, μά ἐφώναζαν οἱ
λίθοι τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Ἀκόμη καί σήμερα μᾶς
φωνάζουν: Δέν θά μείνει “λίθος ἐπί λίθον”! Τό καύχημα
καί ἡ δόξα τῶν Ἑβραίων, ὁ ναός τοῦ Σολομῶντος, σήμερα
δέν ὑπάρχει. Μόνο ἕνας τοῖχος ἔχει ἀπομείνει. Γιά νά
πηγαίνουν ἐκεῖ οἱ υἱοί καί οἱ θυγατέρες τῶν Ἑβραίων, νά
χτυποῦν τά κεφάλια τους! Καί ὀνομάζεται μέχρι σήμερα
“τό τεῖχος τῶν δακρύων”! Ἀπόμειναν οἱ πέτρες αὐτές, γιά
νά φωνάζουν!
Τέταρτος τρόπος: Οἱ Ἑβραῖοι πρό πολλοῦ σιωπαίνουν γιά
τό Χριστό. Οὔτε χαίρονται. Οὔτε ἑορτάζουν. Οὔτε
φωνάζουν Ὡσαννά! Γι᾿ αὐτό καί ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά
καταστραφῆ ὁ μοναδικός ναός τους καί νά σταματήσουν
οἱ θυσίες! Ἀλλά 100.000 ναοί πέτρινοι χτίσθηκαν ἀπό
τότε! Καί δοξολογοῦν ἀνά τήν οἰκουμένη τό ὄνομα τοῦ
Χριστοῦ. Νά λοιπόν, οἱ λίθινοι ναοί κραυγάζουν! Καί οἱ
Ἑβραῖοι σιωποῦν.
Πέμπτος τρόπος: Μέχρι τώρα βέβαια δέν φώναξαν οἱ
πέτρες! Μά θά φωνάξουν κι᾿ αὐτές, πρίν νά ἔλθει τό
τέλος τοῦ κόσμου! Πρίν ἀπό τή δευτέρα παρουσία τοῦ
Κυρίου! Καί τί εἶπε γιά τή συντέλεια; Ὁ ἥλιος
σκοτισθήσεται καί ἡ σελήνη καί τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ
πεσοῦνται! Ὅλα αὐτά δέν εἶναι ἀπό πέτρα; Ναί. Μά μέ τή
γλῶσσα τους, μέ τόν τρόπο τους, θά φωνάξουν!
Ὅταν θά ἔλθουν οἱ ψευδοπροφῆτες καί οἱ ψευδόχριστοι,
καί ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν θά “ψυγῆ”, καί ἡ ἀνομία θά
πληθυνθῆ, καί μαζί μέ τούς Ἑβραίους θά σιωποῦν ἀκόμη
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1156
καί οἱ χριστιανοί, τότε θά ἀρχίσουν νά φωνάζουν τά
οὐράνια σώματα. Θά φωνάζουν μέ τό δικό τους τρόπο.
Μέ τή δική τους γλῶσσα. Καί θά ἀναγγέλλουν τόν
ἐρχομό τῆς δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.
Ἁγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Πιστεύω δεν σημαίνει ότι παραδέχομαι μερικές
αλήθειες της θρησκείας…
Πιστεύω δεν σημαίνει ότι παραδέχομαι
μερικές αλήθειες της θρησκείας, ότι
υπάρχει Θεός, ψυχή.Αυτά τα πιστεύει και ο
διάβολος.
Πιστεύω θα πεί εμπιστεύομαι,παραδίδομαι ολόκληρος
στην Αγάπη του Θεού και δεν αμφιβάλλω για την
προστασία Του.
Όταν όλοι οι δρόμοι κλείνουν,ο άνθρωπος που έχει πίστη
περιμένει την επέμβαση του Θεού.Τότε ο Θεός θα δώσει
την λύση.
Η πίστη είναι αυτή που συνδέει την θεωρία με την πράξη
και αυτό βιώνεται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας.
Ο Χριστός για μας τους Ορθοδόξους δεν είναι ένας
επιπλέον σοφός και καλός άνθρωπος που γεννήθηκε
πριν από δύο και πλέον χιλιετίες.
Αλλά είναι ο παρών Θεός που προσφέρεται μέσα από τα
Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Η πίστη σ’ αυτόν τον
Θεό δίνει νόημα στη ζωή μας
Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος
Η μετάνοια δεν είναι ένας παροξυσμός τύψεων
και αυτολύπησης, αλλά μεταστροφή…
«H μετάνοια συνήθως θεωρείται ως
θλίψη για την αμαρτία, ένα αίσθημα
ενοχής, μια αίσθηση στενοχώριας και
τρόμου για τις πληγές που
προκαλέσαμε στους άλλους και στον εαυτό μας.
Μια τέτοια άποψη όμως είναι επικίνδυνα ατελής. Η
στενοχώρια και ο τρόμος υπάρχουν πράγματι συχνά
στην βίωση της μετάνοιας, αλλά δεν είναι ολόκληρη η
μετάνοια, δεν αποτελούν καν το σπουδαιότερο τμήμα
της.
Όμως, μετάνοια σημαίνει «αλλαγή του νου»· όχι απλώς
λύπη για το παρελθόν, αλλά μια θεμελιώδης
μεταμόρφωση της όρασής μας, ένας νέος τρόπος να
βλέπουμε τον εαυτό μας, τούς άλλους και τον Θεό.
Η μετάνοια δεν είναι ένας παροξυσμός τύψεων και
αυτολύπησης, αλλά μεταστροφή, επανατοποθέτηση του
κέντρου της ζωής μας στην Αγία Τριάδα».
Επίσκοπος Κάλλιστος Ware
Όλη μας η ζωή μια Μεγάλη Εβδομάδα . . .
Mπαίνεις στη ζωή κάποιων ανθρώπων
και σε χειροκροτούν, μετά όμως τα
χειροκροτήματα γίνονται ραπίσματα.
Σε βλέπουν από συμφέρον και όταν
δεν μπορούν να πάρουν αυτό που θέλουν ή δεν δώσεις
αυτό που θέλουν, οι χαρές γίνονται κακίες. Κάποιοι είναι
φίλοι σου στα ωραία αλλά στα δύσκολα σε
εγκαταλείπουν. Με άλλους τρως στο ίδιο τραπέζι, τους
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 09 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
δίνεις τη ζωή σου και σε προδίδουν σε μια νύχτα για
πλάκα. Κάποιοι σε παρερμηνεύουν και τελικά σε
δικάζουν ενώ εσύ σιωπάς. Έχουν βγάλει συμπεράσματα
και πόρισμα χωρίς μάλιστα να σου δώσουν δικαίωμα
στον λόγο. Άλλοι σου λένε ότι σε αγαπούν και σε
εκτιμούν και μετά από λίγο διάστημα μπορεί να σε
πετάξουν και να κάνουν ότι δεν σε ξέρουν, χωρίς να
χρειαστεί να λαλήσει κανένας κόκορας. Πολλές φορές
περνάς τον δικό σου Γολγοθά, κουβαλάς σταυρούς και
τελικά δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει. Στις χαρές
όλοι είναι πρώτοι αλλά τα δάκρυα τα ρίχνεις μόνος σου.
Άλλοι σε ποτίζουν αγάπη και άλλοι ξύδι.
Τελικά η ζωή δεν είναι στιγμές, είναι πληγές, σημάδια
και σφραγίδες. Μια πορεία ζωής με ενδιάμεσους
σταθμούς. Κάποιοι σταθμοί έχουν χρώματα και ευωδίες
ενώ κάποιοι σκοτάδι και δυσωδίες. Ευτυχώς που το τρένο
της ζωής δεν σταματάει σε σταθμούς αλλά έχει έναν
τελικό προορισμό που είναι η αγκαλιά του Χριστού και
ευτυχώς Αυτός είχε , έχει και θα έχει τον τελευταίο λόγο
και θα βάλει την υπογραφή Του στο τέλος του βιβλίου
μας.
Η ελπίδα είναι ότι ενώ σταυρώνεσαι, πονάς και
υποφέρεις στο τέλος πάντα θα θριαμβεύσει η Ανάσταση.
Έρχεται ο Νυμφίος, ας τρέξουμε να τον αγκαλιάσουμε….
.Προλαβαίνουμε…
π. Σπυρίδων Σκουτής
Πρέπει να μπορείς να αγαπήσεις...
Για να υπάρχει Νυμφίος πρέπει να
υπάρξει νύμφη. Δηλαδή η πιο βαθιά
καθάρια γωνιά της ψυχής μας. Αυτή
είναι η νύμφη. Όμως για να
πραγματοποιηθεί συνάντηση αυτή
χρειάζεται έρωτας. Στο γεροντικό
λέει, «εάν έχεις καρδιά μπορείς να
σωθείς..». Δηλαδή εάν μπορείς να
αγαπήσεις και να δοθείς δίχως
κρατούμενα και υπολογισμούς, τότε μπορείς να βρεις τον
Θεό, τον άλλον.
Πόσες φορές στο χώρο της θρησκείας, άνθρωποι του
νόμου και όχι της Χάριτος, δεν μας είπαν ότι ο έρωτας, η
αγάπη, ο πόθος και η έλξη, η δίψα για τον άλλον, είναι
αμαρτία; Πόσες φορές δεν ενοχοποίησαν εκείνο που μας
κάνει ανθρώπους, την επιθυμία, την δίψα, την ελευθερία
και θέληση να κινηθώ προς τον άλλον.
Μπορεί όμως ένας ανέραστος άνθρωπος να γνωρίσει τον
Χριστό; Κάποιος που φοβάται να δοθεί, να αφεθεί, να
τσαλακωθεί, να πέσει στα πατώματα, να κλάψει και να
πενθήσει, μπορεί να αισθανθεί την παρουσία του
Νυμφίου;
Μονάχα η αγάπη ξέρει να δίνει χωρίς να ζητάει, να ζει
χωρίς να υπολογίζει, να αφήνεται χωρίς να κρατιέται, να
πεθαίνει για τον αγαπημένο της.
Η εκκλησία του Χριστού, του Αγίου Πορφυρίου και Ισαάκ
του Σύρου, μας λέει ότι για να σωθείς, πρέπει να
προσέξεις κάτι πολύ σημαντικό, να μην χάσεις την
καρδιά και την ανθρωπιά σου.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1156
Πολλές φορές στην προσπάθεια μας να γίνουμε
«πνευματικοί άνθρωποι» χάσαμε την ανθρωπιά μας.
«Αναζητώντας» τον Θεό, χάσαμε τον άνθρωπο. Εάν δεν
μάθεις να ερωτεύεσαι, να αγαπάς, να συνδέεσαι, να
σχετίζεσαι, να μοιράζεσαι, να δίνεσαι και να
ταπεινώνεσαι, δεν θα αναγνωρίσεις ποτέ στο πρόσωπο
του Νυμφίου της Μεγάλης Εβδομάδος τον Χριστό.
Θα βλέπεις τα κατορθώματα και τις πνευματικές αρετές
σου. Τους νόμους και κανόνες που αρέσκεσαι να
επιδίδεσαι ικανοποιώντας το "εγώ" σου, μα δεν θα μάθεις
ποτέ ότι "σε κάθε έρωτα ξαναζεί η εμπειρία της γεύσης
του παραδείσου και της απώλειας του...."
π. λίβυος
Μεγάλη Εβδομάδα
Τι να γράψεις για την Μεγάλη
Εβδομάδα όταν η ζωή σου πνίγεται
σε μια μικρή πεζότητα. Πώς να
προσεγγίσεις τα Μεγάλα όταν είσαι
τόσο μικρός. Πώς να μιλήσεις για
την όντως χαρά(ολοκληρωμένη πρόταση ζωής) όταν
φυλλομετράς δάκρυ και αίμα στο ημερολόγιο της ψυχής
σου.
Αλλά όμως μήπως νιώθοντας μονάχα έτσι μπορείς να
εισέλθεις στον "Νυμφώνα Του" ;
Μήπως τα άνθη του "Λειμώνα Του", τότε μόνο μπορείς να
τα μυρίσεις;
Όταν δηλαδή η δυσωδία των παθών σου σε πνίγει και εσύ
ζητάς λίγο καθάριο οξυγόνο για την ανάσα της ψυχής
σου στο δικό Του ουρανό;
Μήπως τότε μονάχα μπορείς να Τον ακολουθήσεις, όταν
αισθανθείς και «μαρτυρήσεις» την αδυναμία σου, τα όρια
σου, την γύμνια και την ορφάνια της καρδιάς σου;
΄΄Εν ψυχή συντετριμμένη, προσπτίπτομεν σοι, και
δεόμεθα σου Σωτήρ του κόσμου. Συ γάρ ει ο Θεός των
μετανοούντων΄΄ (Τροπάριο Προφητείας Όρθου Μεγ. Δευτέρας)
Γιατί αυτό τελικά που θα ανοίξει την «θύρα του ουρανού»
δεν θα έχει σχέση με τις αρετές μας. Ούτε με τις υπόγειες
διαδρομές στα ναρκισσιστικά παιχνίδια του
εγωκεντρισμού μας και ας έχουν το προφίλ της
«πνευματικότητας».
Το ''μυστικό του ουρανού'' είναι μια τέχνη που την
γνωρίζουν μονάχα οι ταπεινοί. Εκείνοι που αρνούνται
αυτό που ονομάζουμε «life style».
Είναι απλό μα θέλει ''τσακισμένο εγωισμό''.
Είναι σοφό μα θέλει να είσαι «μωρός».
Είναι για τους πιστούς, μα όχι για αυτούς που κάνανε την
πίστη εγγυήσεις. Είναι μια γλώσσα μυστική που δυο είδη
ανθρώπων τη γνωρίζουν στην ζωή˙ οι Άγιοι και οι πολύ
αμαρτωλοί Άλλωστε για να «φτάσεις στον παράδεισο
πρέπει να πάρεις φόρα από τον πάτο της κόλασης...» ή να
είσαι στον προσωπικό σου «Άδη και να μην
απελπίζεσαι».
Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι γι΄ αυτούς που
αισθάνονται ισχυροί, που ζαλίστηκαν μες στην
αλαζονεία της δήθεν αρετής τους, στην δύναμη της
εξουσίας τους και των «κατορθωμάτων» τους.
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
 ΚΥΡΙΑΚΗ 09 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 ΕΤΟΣ 23Ο
Δεν είναι γι΄ αυτούς που έμειναν πιστοί στα «έθιμα» και
τις «παραδόσεις» μιας κοινωνικής συνθηκολόγησης.
Δεν έχει τίποτα να πει στους καταναλωτές της εόρτιας
αγοράς, στους εραστές του μελό, σ΄ αυτούς που ζούν για
να καταναλώνουν συναισθήματα και όχι να εκφράζουν
μύχια καρδιακά αισθήματα.
Είναι όμως, για όλους εκείνους που πονούν, που
σταυρώνονται καθημερινά στους Γολγοθάδες της ζωής,
που τα δάκρυα έγιναν οι λέξεις, για να μιλούν τα
πράγματα της ζωής τους.
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εμπειρία μιας πίστεως, είναι
μια πρόταση ζωής, μια πρόσκληση προσωπικής
κοινωνίας, μια ερωτική θέα του Θεού, του πάσχοντος
έρωτα μας, ένα υπαρξιακό ταξίδι στο ΄΄πέλαγος του
Θείου ελέους΄΄.
Από τότε που πάψαμε να «μετράμε την ποιότητα της
ζωής με την χαρά της Γιορτής…» να μεταμορφώνουμε
τον πόνο σε προσευχή, τους καημούς και τα μεράκια της
υπάρξεως μας σε τέχνη, δεν μπορούμε να βιώσουμε την
Μεγάλη Εβδομάδα.
Γιατί για να βιώσεις την Μεγάλη Εβδομάδα πρέπει με
θάρρος πνευματικό να ομολογήσεις «ότι στα δάκρυα της
Μαγδαληνής είδες τα δάκρυα σου..».
π.λιβυος * Αυτή την ανάρτηση την αφιερώνω στην μνήμη, του
σεβαστού και πολύ αγαπημένου μου π. Μιχαήλ Καρδαμάκη,
που σημάδεψε βαθιά την ζωή μου, ένα ευχαριστώ!
Έρχεται ο Νυμφίος ! Να ετοιμάσουμε τη στολή
της ψυχής !
Έρχεται ως Θεάνθρωπος .
Έρχεται ως πατέρας και
περιμένει να επιστρέψουμε
στην αγκαλιά Του. «Εἶδεν
αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ
ἐσπλαγχνίσθη καὶ δραμὼν
ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν
αὐτόν» (Λουκ. ιε 11-32).
Έρχεται ως Οδός, Αλήθεια και Ζωή και μας ανοίγει τον
δρόμο. «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις
εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων
εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιωάν.11:26).
Έρχεται και μας προσκαλεί να Τον ακολουθήσουμε
ελεύθερα. «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω
μοι». (Μάρκ. 8,34)
Έρχεται ως εραστής του σύμπαντος κόσμου.
Έρχεται ως φίλος του ανθρώπου.
Έρχεται ως αδερφός.
Έρχεται μέσα στον γάμο σου, τη βάπτισή σου.
Έρχεται ο ίδιος προσωπικά ως Σώμα και Αίμα με τη Θεία
Κοινωνία.
Έρχεται μέσα από τα Ιερά Μυστήρια.
Έρχεται με την ενσάρκωση ως ανύπαρκτος για να
υπάρξω εγώ αιώνια μαζί Του.
Έρχεται Σταυρώνεται και Ανασταίνεται για να μου
καταργήσει τον θάνατο και να με προσκαλέσει ώστε να
γίνω κατά Χάριν Θεός.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 1156
Έρχεται και χτυπάει την πόρτα της καρδιάς μας αλλά το
πόμολο είναι από τη μέσα πλευρά. Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν
θύραν καί κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καί
ἀνοίξῃ τήν θύραν, καί εἰσελεύσομαι πρός αὐτόν καί
δειπνήσω μετ' αὐτοῦ καί αὐτός μετ' ἐμοῦ. (Αποκάλυψη 3,20).
Έρχεται «ήλθε γαρ ο υιός του ανθρώπου ζητήσαι και
σώσαι το απολωλός» (Λουκ. ιθ' 10).
Έρχεται… αλλά εμείς φεύγουμε από κοντά του λόγω των
αστοχιών μας αλλά Εκείνος με περιμένει με την αγκαλιά
ανοιχτή . . .
Έρχεται ο Νυμφίος της Εκκλησίας, μπορεί εγώ να φεύγω
αλλά Εκείνος συνεχίζει να αγαπά και αυτό μας
συγκλονίζει…
Μια αγάπη "σκάνδαλο" που δεν μπορείς να την
καταλάβεις, να την αντέξεις αλλά την βιώνεις και την
Κοινωνείς!
Έρχεται ο Νυμφίος μην ξεχάσουμε να καθαρίσουμε τη
στολή της ψυχής για να τον συναντήσουμε.
Ιδού ο Νυμφίος… Εμείς άραγε που είμαστε ; ; ;
π. Σπυρίδων Σκουτής
Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται
«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ
μέσῳ τῆς νυκτός καί μακάριος ὁ
δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα·
ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει
ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή
μου, μή τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μή τῷ θανάτῳ
παραδοθῇς, καί τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλά
ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεός
ἡμῶν, προστασίαις τῶν ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς.»
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την
Ευχή,για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά
στον τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και
σε κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
ἘπισκεφθεῖτετὴνἱστοσελίδατῆςἘνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ. π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ:
28210-43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ