Oude last in lichte

doses
Al mijn gedichten tot juli
2005

Bas Huygen
27 Juli 2005
Inhoud

Nederlandse sectie....................................................................5
Inleiding................................................................................6
Duisternis..............................................................................8
Zomerlief..............................................................................9
Dromica..............................................................................10
Avondrood 1.......................................................................11
Avondrood 2.......................................................................12
Glinstert..............................................................................13
Magie..................................................................................14
Herfst..................................................................................15
Regenbui.............................................................................16
Verscheurde hoofden..........................................................17
Stationszwerver..................................................................18
Zilte regen...........................................................................20
De lichter............................................................................21
Computer............................................................................22
Lieve verliefdheid...............................................................24
Koud...................................................................................25
Straatmuzikant....................................................................26
Menselijk............................................................................27
Tussen muren......................................................................28
Klote...................................................................................29
Treinreis..............................................................................30
Woordenaar........................................................................31
Woordreigers......................................................................32
Dichter?..............................................................................33
Huisraven............................................................................34
Boekenwurm.......................................................................35
Avond.................................................................................36
Mijn Meisje........................................................................37
Mijn Meisje 2.....................................................................38
Tintelingen..........................................................................39
Aan zee...............................................................................40
Gezicht................................................................................41
Volmaakt............................................................................42
Moment...............................................................................43
Verband..............................................................................44
Verzwachteld......................................................................45

2
Zomernacht.........................................................................46
In woorden..........................................................................47
Blad.....................................................................................48
Ontvoering..........................................................................49
Avondlicht..........................................................................50
Licht beneveld....................................................................51
Lieve verliefdheid...............................................................52
Ray......................................................................................53
Irritant.................................................................................54
Rot tijd................................................................................55
Wetenschappelijk...............................................................56
Carnaval..............................................................................57
Moderne mens....................................................................59
De einder............................................................................61
In mezelf gekeerd...............................................................62
Moeilijk..............................................................................63
Vlak voor het slapen gaan..................................................64
Hete zomer..........................................................................65
Silhouetten..........................................................................66
Avondtocht.........................................................................67
Ogen...................................................................................69
Hard....................................................................................70
Krullen 1.............................................................................71
Krullen 2.............................................................................72
Binding?.............................................................................73
Verliefdheid 1.....................................................................74
Dagdromer..........................................................................75

3
Engelse Sectie.........................................................................84
Despair................................................................................85
In a Moment.......................................................................86
Dreaming 1.........................................................................87
Fairytale..............................................................................88
Etherial...............................................................................90
Secret hour..........................................................................92
Becoming............................................................................93
To inspiration......................................................................94
Tedious...............................................................................95
Drunk..................................................................................96
Dionysus.............................................................................97
Overdoses...........................................................................98
Thinking of you..................................................................99

4
Nederlandse sectie

5
Inleiding

Hier voor u ligt een bundel gedichten van Bas Huygen. Hij is
geen bekende dichter van Nederland en zal dat ook nooit
worden.
De reden voor dit werkje is gewoonweg een opstelling van
alle gedichten gemaakt door zijn hand van de periode 1992 tot
1997 en enkele incidentele perioden hierna.
Ik hoop dat u net zoveel plezier beleeft aan het lezen van deze
poëzie als ik daar aan heb gehad.
Santé en de groeten

Bas Huygen

6
Zin

Ik heb een zin gedood,

met grote zwarte handen.
Ik heb de andere zinnen belooft,
om hem tijdig te veranderen.

Ik heb een zin gegeven.

Woord voor woord.
Zij hebben hun zin gekregen,
in de ruimste zin van het woord.

Zin in zin,
gaan hand in hand,
en wat de zin niet zint,
wordt met de pen verband

Ik heb me op de zin bezint,

dat is iets wat men altijd doet,
als men aan iets nieuws begint.
en heb een nieuwe zin verzonnen.

En ik ben toen weer opnieuw begonnen,

Maar omdat ook deze zinnen me niet zinde,
heb ik heel het zootje maar verbrand.

7
Duisternis

Diepe geeuw,
doffe schreeuw.

Ik sta op, kijk rond.

Maar zie geen reet.

Alles is duister,
en iedereen is weg.

In de verte is gefluister:
'die vent is gek'.

licht
verdonkerd.

De dag verdwijnt
Alles went,
Ook zwarte eenzaamheid.

8
Zomerlief

Ik vang jou lieve lach,

in een oogwenk op jouw lippen.

Verliefde ogen, verdrinken elkaar.

En blauw, zinkt in blauw,
drijvend in het zomergras.

Een vleugje vrij zijn wij,

en ogen en armen omsluiten elkaar,
als dat dit eeuwig was.

9
Dromica

Door het ruisen van de bomen

klinken duizend en een dromen
en over de klinkers van de weg
Ebben doodse klanken weg

Op de drempel van de avond

Vallen veel druppels tezamen
en verworden tot een waas
van mist en kleffe dampen.

En de wind
Waait door mijn geest
en vat de kluwen mee
van zijn geweest

Zo droom ik weg
Over de weg, weg, en geweest.

10
Avondrood 1

Ik kijk verveeld naar buiten.

De wolken scheren voorbij
Als grote donkere vlekken in de lucht.

Ik zie daar in de verte

Een melancholieke rode schemer
En de wolken vlekken voorbij,
in hun donkergrijze vlucht.

Als een waterverf schilderij,

Lost mijn verveling op
En laat mezelf geheel bevrijd
vrij vliegen in de buitenlucht.

Ik vlieg hier weg, dwars door de tijd.

Terwijl de wolken vlekken voorbij,
In hun allerlaatste vlucht.

11
Avondrood 2

Oh avondrood ik heb je lief

Zodat de avonddood jouw bleke tint verhief
Tot een diep rood met roze randen
Zo heb ik je lief zo zou ik je willen vangen.

Met mijn armen strekkend naar....

Reik ik naar je
Tast ik naar.....

En dan net als ik denk je te kunnen vangen

Los je op en breekt mijn steels verlangen

Oh avondrood ik heb je lief

en als ik mijn ogen sluit
Ben ik jouw lief.

12
Glinstert

In de geeuw van de avond,

Ziet men in de winterplas,
Weerspiegeld in het water.
Een oranjerode glans.

Als de glans van een spiegel,

Weerspiegelt het water mijn gedachten.
Tot in versplinterd geraas,
Een kei mijn dagdromen verscheurt.
En het rimpelende water mij toefluistert,
'Wacht op de nacht'.

13
Magie

Het is avond
en nog licht

De avond schreeuwt
Houd me vast
Dit licht dat in je ogen ligt

Maar als de zon dan verdwijnt

en in de nalucht de maan verschijnt

Verandert de avondgeest
Van licht in 'zijn geweest'
en wordt het donker
Een nieuwe leest
Waarin de magie
Haar verhaaltje dicht.

14
Herfst

Eenzame blaren dansen over de grond.

Verkleurt gelijk de avondlucht,
Die een decor vormt van een oude Novemberavond.

De bomen ontdaan van hun kroost,

staan zich hier eenzaam te vervelen.
Op een bankje in het park, zit een man.
Eenzaam gelijk de bomen, met zijn handen te spelen.

De lucht bloost, zo in de avond vuurrood.

Van het aardse aangezicht,
als ze haar lieveling, liefkoost,
in een hemelsbrede omarming

15
Regenbui

Vieze natte regenbuien

Zijn langdradig aan het neerdruilen.

Met zijn witte natte haren,

Doet hij blaadjes stroomafwaarts varen.

In goten en in putten
is het water aan het gutsen,
En suist met onverbiddelijke kracht
In de donkere duistere schacht,
van de put.

Waar het tot rust en bedaren,

zich gewillig mee doet varen.
Naar plassen en rivieren.

Die uitmondt tussen pieren,

in de zee van strand, en zeedieren.
Maar die zitten daar niet mee.

16
Verscheurde hoofden

Mensen strijden.
In het hardst van hun lijden,
Om de barst te lijmen,
in hun verstand en hun gezicht.

En iedereen wil het vermijden,

Stoutmoedigen menen het zelfs te kunnen bestrijden,
Met medicijnen, Zon- of zelfs kunst-licht.

Voor elke prijs kan men het kopen,

de wondermiddelen, en maar hopen,
dat ze werken.

Om na jaren van proberen

En veel te hebben moeten ontberen,
heeft men toch moeten leren,
dat de wonderwerker niet werkt.

Zodat gescheurde gezichten,

en afkeurende gezichten,
in verdoemde pijnen verzwichten.

In de barsten van hoofdpijn.

17
Stationszwerver

De stationshal is koud.
En mensen vlagen voorbij.
En ik, ik voel me oud.
En ik zit er wat verlopen bij.

Treinen rijden af en aan.

En ik zwerf hier wat rond.
Geen mens die mij hier ziet staan.
Ik ben vies en ruik als een oude hond.

Ik heb geen geld voor een kaartje,

loop niemand in de weg,
Ik zit op mijn vertrouwde stek.
En in gedachte reis ik weg naar andere plaatsen.

Met een vaartje,

van een droom reis ik eerste klas.
Maar met dit gevaarte, gaat het wat sloom,
en wenste dat dit een vliegtuig was.

Ik vlieg door bergen en door dalen.

Ik vrees mensen noch gevaren,
zo reis ik nog een tijd,
in mijn vliegtuig en herfstige blaren.

Door een storm gaat mijn blad en schud.

Mijn droomtuig valt pijlsnel uit de lucht.
En ik val keihard op de grond.

18
Ik zie mensen staan hier op de grond,
ze staan als een kring om me heen in het rond.
Iemand zegt:'meneer, meneer,
wat is er gebeurt U ging zo tekeer.

Ik kijk verwonderd op,

en betast de bult op mijn kop,
En nu merk ik, dat ik in slaap moet zijn gevlucht,
Op een kussentje van lucht.

19
Zilte regen

Ik wens voorbij in je dromerige ogen

Als de tranen die over jouw wangen lopen.
In een bootje van herinneringen,
ga ik een zilte plas ontginnen.

Het water is diep en grauw

en haar opwaartse stuwkracht enorm
Mijn bootje zou zelfs van waarnemingen gemaakt
kunnen zijn, dan nog zou ik op het water blijven drijven
als een vlot.

Uit de diepten van de plas

Kolken belletjes op gevuld met gas.
Die als ze boven het water vervliegen
een klaaglijk treurlied zingen.

Traag drijf ik weg over dit verdriet

Hoe dit zal aflopen dat weet ik nog niet.
Maar opeens zie ik een zonnig strand, Ik fleur op, roei
aan en strand op de grond van het verstand.

Die tegen mij zegt:

"Het is toch louter herinneringen
Die men hier opdregt".

20
De lichter

Als dagenlang ik dwalen kan,

in lange vreemde lagen.
Als lucifer het brandend water nam,
zou ik de lichter halen.

De lichter die zo schijnen kan,

Vanuit zijn lichtbokalen.
Tot duister en de schemer kwam
Om zuiver licht te halen.

Om zuiver licht, dit sluimerlicht,

in haar binnenste op te nemen.
Omdat ik hen niet grijpen kan.
Dat lichten in duister wenen.

21
Computer

Men ramt op je, men scheld je uit.

Men liefkoost je en men zet je uit.

Jij rekent en rekent maar door, ook als men het niet aan je
vraagt.
Als je een mens was zou men je verwijten en je benijden
voor ijverigheid,
maar nu kan men dat vermijden, jij bent namelijk toch
een apparaat.

Als men jouw op de juiste manier bespeelt, kom je in je

element.
Geen mens die het kan nadoen, ja je bent dan ongekend.
jouw organen werken op stromen die worden
aangevoerd door draden.
Al maar weer gevoed, wat dat betreft wordt je echt
verwend.

Doch jouw spreektaal is niet als de menselijke, maar wel

erg veelzijdig.
Voor de mens is hij niet de meest wenselijke daar het is er
mee te doen.
Jij spreekt door vele kanalen, kan ook met andere
apparaten praten die ook een dergelijke structuur hebben
als de jouwe, op die manier kan men via jou wel tien
dingen tegelijk doen.

Jouw gedachten kan je ook in de realiteit brengen.

Door middel van printers plotters, kan je jouw werk
uitspugen in woorden en zinnen achter elkaar en hoe

22
beter en nieuwer jouw communicatie men jouw
soortgenoten, hoe sneller jouw gedachten worden
uitgebraakt.

Je bent nog erg jong en vaak ook (in de ogen van de

mensen) snel opgebrand, zodat je dan word vervangen
door een jonger en sneller broertje en jij beland op de
schroothoop van menselijk afval en afdankertjes.

Wie had dat ooit gedacht, de ene dag geliefkoosd, de

andere dag uitgelachen.
Dat jouw leven zo raar in elkaar zat, dat had jij niet
kunnen uitpluizen, sterker nog je kreeg er gewoon geen
tijd voor, wat zit het leven dan toch vreemd en raar in
elkaar
Je zou je hoofd er bijna bij laten zakken.

23
Lieve verliefdheid

Meisje jouw onverdroten eenvoud, maakt dat ik van je

houdt als het kan het liefst in tweevoud.
Mijn god je bent geschapen als geen ander, je bent als een
vlijmscherp wapen dat mijn verstand doorboort.

Jouw ogen, jouw borsten, jouw billen, wouw; ik zou wel

kunnen gillen.
Ongelooflijk voel jij aan, wat ik wel en wat ik niet meer
kan weerstaan.

In gedachte keer ik terug naar het zachte, en in een zucht

wordt ik wakker in jouw warme warme armen en voel ik
vrij
vrij oh god wat heerlijk vrij, even me aan jouw te
warmen
Nu kan ik verder, voel me blij en voel me leven.

24
Koud

Koud
Koel

Oud

Geen doel

Ik
Voel
Honderdvoud

Maar houd mijn smoel

Want
Eentonigheid
Verlamd
Gevoel.

25
Straatmuzikant

de straatmuzikant
staat aan de kant
want met de straatmuzikant
in geen land mee te bezeilen.

26
Menselijk

Wanneer de kalmte en rust

Wederkeert
en zich nestelt in mijn armen

Wanneer de zwaarte mijn lichaam

kust
en het zonlicht mijn huid doet warmen

Wanneer je ogen
blikken
en je vredig lichaam omhelzen

Wanneer verliefdheid de atmosfeer doet

verstikken
moeten wij elkander bevrijden

en als we elkaar dan niet langer

benijden

Keren we terug tot onszelf en

leren

Dat jij bent wat ik ben

Beiden zijn wij zeer...

Menselijk.

27
Tussen muren

Muzen huizen
tussen
muren
suizen

tussen huizen
en bij de buren

ze horen
echte vuren
schieten
in de lach

ach wat
die avonduren.

28
Klote

Regen
Mot
Motregen
Rot
Rotregen
Motregen
Kutdag

't is me om het even.

29
Treinreis

Een stel zat op de trein naar berghare,

en snel, zo ging de trein over zijn ijzerbaren.

Ook zat er in de trein, stil en verlaten

een mannetje in zichzelf te praten.
Hij zei:"Ik heb de pech,
Ja ja mijn auto is weg
Weg van de weg
Weg van thuis
Nu moet ik met de trein op en neer naar huis.

Het stel zei daarop tegen hem:

"Oh wat zielig"
en trokken hard aan de noodrem,
Waarop heel de handel naar voren vloog.

Eenmaal bijgekomen zei de eenzame man droog,

Nu kan ik kiezen,
Met de trein of lekker vliegen.

30
Woordenaar

Het zijn deze kille woorden

die in een koude vlaag
mijn hart willen vermoorden
in de duistere strop van een vraag.

De meesterwoordenaar
Hoogleraar in communicatie
Heeft hier wel oren naar
en begroet met een welgemeende oratie.

Jij maakt zin uit zinnen (althans dat denk je)

met jouw vlakke hand,
die geheel volgens de lijn der dingen
de emotie uit jouw lichaam bant.

Als een welbespraakte machine

die rookt en prutteld in een vlaag van verstandsverlaging
dirigeer jij het woord
naar de guillotine van verstand en gelijkmaking.

De woorden heiligen jouw daden

je loopt op gelijkgebaande paden
want daar buiten die paden
daar stikt het van de maden.

Die als ze een maal weldoorvoed

de woorden van hun jasje ontdoet
En krioelend, spartelend en met velen
jouw welbespraakte kameraad komen kelen.

31
Woordreigers

Een filosoof is als een woordreiger

stappend door het water van oneindigheid.
Ook een dichter is als een woordreiger stappend in het
water van oneindigheid.
Ze zijn beide reigers die vissen naar de waarheid, alleen
Hun methode echter verschilt.

En hun vangsten communiceren ze met elkaar,

Of naar andere reigers die stappen door het water van
onwetendheid.

32
Dichter?

Ik ben een doelloze dwaler,

En ik schrijf doelloze verhalen.
Ze gaan over van alles, maar in feite over niets
Ze raken kant noch wal, maar toch is er iets.

Ik houd van schrijven,

Ik houd van dichten,
Zodat in deze donkere tijden,
Ik mijzelf kan verlichten.

Ik ben een gewetenloze verlichter.

En schrijf gewetenloos gedichten.
Ze gaan over niets, maar in feite over alles.
Ik schrijf ze op, maar denk:
'ik laat ze zodadelijk toch vervallen'.

33
Huisraven

Een vieze kleffe bassenbrei

kleeft in de kamer onder mij.

Het heeft totaal geen constitutie

maar is volgens de breinlozen de solutie.

Eentonige melodielijnen lijken pijn te lijden

in hun toch door base-drums, hi-hats en andere
contreien.

Ook de harmonielijnen zijn om te snijden

daarom zijn die er grotendeels uitgelicht.
Deze muziek moet jouw doen pijn lijden
daarom doe ik mijn oren dicht.

Zwart als de raven

zitten verdoofde mensen zich in deze muziek te
begraven.

Ze voelen zich thuis

in deze sfeer van hard en lomp
Maar ik zie de gruis
die die muziek maakt in jullie romp.

34
Boekenwurm

Ik zie je naast me
Verzwolgen door een boek

Ik zoek je ogen
Ze lijken zoek

Zo-even zat je naast me

En nu haast je
Jezelf weer zoek

Het is niet erg

Het is maar een boek.

35
Avond

In een atmosfeer van bloemen

Hing een zacht geluid van zoemen

Er zweefde zowaar wat leven

Op de vijver tussen bloemen

En nu nog
Hoor ik ze zoemen

Door de lange flarden van dromen

Geluiden

Geuren

Gevoelens

Dat het haast

Onbeschreven beter te lezen is

De geluiden
Van zomerleven

36
Mijn Meisje

Want bij elke ademtocht

Voel ik jou

Mijn lief

Mijn vrouw

Jij verhief

Het leven tot een lief beleven

En laat mij zijn

Zo puur

Als een gegeven

37
Mijn Meisje 2
Mijn meisje

Is wel eens boos

Op de dingen die ik zeg

Dan wil ze weg

Terug naar huis

Want daar thuis

Doen ze niet zo gek als ik

En zijn ze niet zo bezig met die tik

Hier is heb overgenomen van de filosofen

Om te geloven
Dat de rede
Alle moeilijkheden
Kan analyseren

Tot en met datgene

Waarop alle dingen

Veruïneerd zijn
Door redelijkheid

En de tijd vrolijk
Verder glijd

In onvrede

38
Tintelingen

Diep in de nacht
Als er niemand wacht
En ik zacht
Je huid streel

Is het alsof
Er heel veel

Misschien wel duizenden

Vingertjes

Mijn huid strelen

Ze zijn met velen

En oh wat zijn ze zacht.

39
Aan zee

Een laatste blik

Werp ik
Op het door zon overgoten strand

Het zand
Dat licht
Die zee

Ik neem de wolken met me mee

40
Gezicht

Een rond gezicht

Ogen
Neus
En lippen

Hangen in licht
En staan wijd open

Om te kunnen drinken
Aan het al en om het even

Wat ze doen
Is louter leven

41
Volmaakt

I grootse stilte
Zie ik je staan

Jij kijkt
Ik kijk

En in het volle licht

Ontstaan wij geheel
En vol van liefde
Terwijl geel

Als een gloed

Onze lichamen omgeven

Je lippen zoet
Je armen zacht

Een vlug ontmoet

Zomermiddag

Verstomd
Als alle buitengeluiden
Verstillen

En onze zielen
Overgieten
Van binnen.

42
Moment

In de glinsterende stralen
drijft het geluk.

Het ogenblik vangt de magie

Van de eenheid van geest en materie.

Jij vangt me op
drijft om me heen

Ik drink je op
en drijf gelukzaam mee

de dagen sferen
en ze blijven hangen in je kleren

Wij dromen weg

naar hogere sferen

Verlichtte warmte
verdicht onstesamen
en blijft dan hangen

In onmetelijke kamer
zijn wij samen.

43
Verband

Ik moet toch toegeven,

even zag ik het verband.
Maar nu is hij verdwenen,
als de zwachtels van een onzichtbare hand.

44
Verzwachteld

De zwachtels van eeuwen,

staan mij gezapig aan te geeuwen.

In hun vliegen om mijn hoofd,

Word ik als een slappe dweil verdooft.

In de zwachtels is het behaaglijk.

Maar de zuurstof bereikt me niet.

Het gelukt me om wat klagelijk,

Wat woorden uit te spuwen.

Maar wat gek,

Waarom horen ze me niet?

45
Zomernacht

de zomernacht
lacht
liggend op je lippen

ik kijk naar je
en zie je hoofd
de bed rand tippen

de maan verligt
je lichaam
dat hier ligt
en langzaam
zich opricht
en tot me zegt
jij bent echt
verliefd.

46
In woorden

Duizend woorden
heb ik je gegeven
en even
leek het
alsof
ik echt had verwoord
wat ik voel
toch zijn de woorden
veel te koel voor het warme leven.

47
Blad

Er was eens een blad

Dat niet wist dat die het in zich had.
Toen werd het maar een klad.

48
Ontvoering

Ach kon ik toch eens zeggen

hoe diep jij mij beroerd
jij hebt mijn ik
mijn hart
mijn ziel en zaligheid en stem ontvoerd

49
Avondlicht

Takken in het avondrood

slaan vlakken
in het glas en
kwijnen dood

als het laatste rood

achter de horizon
verdwijnt.

50
Licht beneveld

Vaag als grijs

Is de overgang van denken naar dronken

Vaak is het moeilijk om hieruit wijs te worden

Doch soms ook mis ik gewoon de juiste woorden

51
Lieve verliefdheid

Meisje jouw onverdroten eenvoud

Maakt dat ik van je houdt
Als het kan het liefst in tweevoud.

Mijn god je bent geschapen als geen ander

Je bent als een vlijmscherp wapen
Dat mijn verstand doorboort.

Jouw ogen, jouw borsten, jouw billen

Ik zou wel kunnen gillen.

Ongelooflijk voel jij aan

Wat ik wel en wat ik niet meer kan weerstaan.

In gedachte keer ik terug naar het zachte

En in een zucht word ik wakker
In jouw warme armen voel ik vrij

Vrij, oh god, hoe heerlijk vrij, me even aan jou te warmen

Nu kan ik verder,
Voel me blij
En voel me leven.

52
Ray

Mistige schimmen duiken op

uit de mist.
Verminkte gezichten lossen op
in de mist.

Verlaten verleden
slaat als dampen naar beneden,
en het licht vergaat
in een duister verleden.

verleden vol met haat,

los toch op
in kolkende warmte
van het zonlicht,

en kluister me niet,
aan het hek van verdriet,
maar laat me zweven
op de luchtstroom van het heden.

53
Irritant.

Zielenroerselen kloppen in me op.

Tot grote schuimmassa's,
Bruisen in mijn kop.

Het wil naar buiten.

Door ogen, neus, en mond.
"He' zit je daar nu te huilen",
Roept een man die voor me stopt.

"Ach, flikker op", zeg ik,

"Dat gaat jou toch geen reet aan!".

54
Rot tijd

Koud

Koel

oud

geen doel

ik
voel
honderdvoud

maar houd mijn smoel

want
eentonigheid
verlamd
gevoel.

55
Wetenschappelijk

Ondoordringbare mist ligt voor de bergen van waarheid,

Waarachter de mens zijn geest zich schuil houdt voor alle
naarheid.
De bergen zitten vol gaten en hiaten,
En velen hebben hier hun leven gelaten op zoek naar
nieuwe normen en waarden.

Maar de mens heeft toch als grote wens om te

achterhalen wat de waarheid is.
Daartoe moet men beklimmen de bergen van waarheid
om aan de andere kant te geraken,
De kant van de naarheid,
waar men eenmaal aangekomen bedroefd beslist,
Daar aan de andere kant daar heerst alleen maar mist.

56
Carnaval

Alaaf roept een man carnavalesque gekleed.

Aloof zegt het blad aan de boom oudbruin en vergeeld.

Alleen zegt iemand zittend op een bank, Alweer

diezelfde zucht naar drank.

Alover de straten bewegen mensen stil en verlaten, of dat

is van koude of feeststemming weet men niet.

Altemeer zie ik ze gaan, die gedachten van vrijheid en

leven zonder remming.

Alsof men 't erom doet ik loop erlangs ontvang een

feestgroet.

Alonder de drank verwacht men het wonder.

Een vrouw jankt ze kan niet meer zonder.

Alouds is het feest en vanouds moet men verkleed dollen

en dralen over straten en door hete zalen.

Alweer die zotte zatteling die mij begroet.

Altijd hetzelfde gedol in de straten.

Aan het eind van de carnaval kan men het niet meer
laten,
om te vechten en te slaan over kwesties als auto's en
straten.

Als dan uiteindelijk volgens velen te vroeg

57
de carnaval is beëindigd in de laatste kroeg,
gaat men op huis aan om hun roes uit te slapen,
want men moet weer werken morgenvroeg.

58
Moderne mens

In een stoel,
zit in een duistere kamer,
een versomberd gezicht,
langdradig voor zich uit te staren.

Met deze langdradige draden,

spint hij zijn duister web.
Waarin de geest,
verstoken en eenzaam
gevangen word gezet.

En door zijn tralies heen,

ziet hij naar buiten.
Maar het deert hem niets.

Vereenzaamt en gevangen,
is binnen hem een plan gaan verlangen.
Het verwordt tot een scherp metaal,
dat door de traliën heen zaagt
En verlangend naar vrijheid,
naar buiten toe, zijn weg snijdt.

En terwijl zijn gevangenis

in vereenzaamt geraas,
als een kaartenhuis ineenvalt.

59
Kijkt het gezicht naar buiten.
Het ziet het grauwe stadslicht met moede ogen
aan en denkt:
"Ba, ik ga lekker weer naar binnen T.V. kijken."

60
De einder

Hoe zal de einder zien?

Zien in donker?, zien in licht?

Hoe zal de einder zien?

Met kille ogen?, kijkend in duisternis?

Hoe zal de einder zien?

Over land?, of over zee?

Hoe zal ik de einder zien?

Ik zal geen weerstand bieden,
drijf met hem mee.

61
In mezelf gekeerd

Ik luister

Naar je stem

En ik ben

Hier niet meer aanwezig

Want mijn geest

Is tijdelijk verhuist

En kijkt bedeesd

Naar de buis

Van het leven.

62
Moeilijk

Het leven

Vliegt als een zucht voorbij

Voorbij

Zie ze gaan

Daarginder

Zucht!

63
Vlak voor het slapen gaan

De lucht

Gloeit na

Van een lange, hete dag

En de lach op je gezicht

Verzoend zich met het licht

Terwijl de avond valt

Zo laat tot diepe schemer

Ze sluimert mijn gedachten

Kom, laten we uit slapen gaan.

64
Hete zomer

Mijn dagen zijn lang

Ze zijn als stroop

Die door
De hete dagen droop.

Alles verkwistend
Alles verjagend.

Ik weet niet meer hoe

Ik mezelf zou behagen.

Daar komt het weer

Die zoete sfeer
Van zachte lijven
en warme tijden.

65
Silhouetten

Silhouetten zwijgen
In hun plicht
Een schaduw te zijn
Van het licht.

66
Avondtocht

Twee mensen
twee zielen
en onder hun doorrollen
twee wielen

terugkomend
van een avondtocht
draaien ze om
en ronden de bocht.

Ze verdwijnen uit mijn zicht

en uren later sta ik daar nog
ik haal diep adem
het wordt al licht.

67
Zwaar

Zinken
Wil ik
Wegzinken
en verdrinken
Wil ik

In een zee van gemoed

Zodat ze mij geheel
Ontdoet
Van onrust
en zwaar beladen dingen
Die zich hier van binnen
In mij staan te verdringen.

68
Ogen

Je blauwe kijkers

Ze staren me aan

Ze zijn zo lief

En zijn de dief

Van mijn lijzige gevoelens

En armlastige bestaan.

69
Hard

Koud, koud
Zijn de woorden uit je mond
Die mijn oude wond
Uitzweren

Ik kan me niet meer verweren

Tegen die koudegloed
Met houtvuur
Of met warme kleren.

70
Krullen 1

Jouw krulletjes

Ze hangen dunnetjes

En omlijsten

Je gezicht

En het licht

Doet de rest.

71
Krullen 2

Krullen krullen
In geel en glans
en hangen vermoeid om je gezicht

Ze leven in weelde
Terwijl het licht vergeelde

En tot een diep rood

Je gezicht ontbloot
Als ik met je haar begin te spelen

72
Binding?

Mag ik je kussen

Oh ik hou van je lief!

Ik zou je met lussen

Aan me binden willen

Maar dan wordt ik een dief

Van mijn eigen vrijheid.

73
Verliefdheid 1

Het is

Dat ik niet weet

Wat ik verwacht

Jij lacht

En ik voel zo licht

Het is alsof gewicht

Geen plaats meer heeft vannacht.

74
Dagdromer

Door de lege takken

Staart de lucht
Naar grijze wolken.

Een man kijkt op

en ziet een vlucht
ganzen overdrijven.

Als een mens kon vliegen

zou hij er ook voor kiezen
om weg te zweven over wolkenlanden.

En te vliegen naar een zomernest

Weg te vliegen van de winterpest.
Ja te vliegen naar gouden stranden.

Om te scheren over zon en zee.

En om te duiken het water in,
zo heerlijk naar benee.
En om te dobberen op zoute handen.

Zo droomde de man weg,

tot op een gegeven moment een andere man zegt:
Zeg meneer kunt u even doorlopen?
U staat hier in de weg, en ik wil nog wat spullen kopen.

'O sorry' zegt de man,

'Ik was even weg in gedachte naar de zomer.
'Lul niet' zei de ander.
'U bent gewoon een hippie, en u was aan het dagdromen.

75
Meditatie

Ik ben niet meer wie ik was

Ben geworden tot een waas

Een gewas

Geen mens meer maar een ding

Die alleen maar dingen wil

Die alleen maar gilt wanneer het mag

Die alleen maar rilt

Bij een lach die niet van hem is

Maar van een ander, een lach vervreemd

En maakt die ander

Zoveel echter dan hemzelf

Het is dan verder

Dat vanzelf

De realiteit het overneemt van de droom

En de mens doet ontwaken

76
Nee hij weet het echt niet meer en zit bij de pakken neer

Gaat maar weer wat doet wat die doet

Alweer

En dat doet hij goed maar het brengt hem

Al te zeer verder weg van zichzelf

Hij doet dan toch niet wat hij doen moet

Maar laat zichzelf meestromen op de rivier

Wat het leven kan zijn

Nog eenmaal richt hij zich op

Ben ik dit

Is het een pop

Doe ik dit? ben ik dat?

Ik moet gevallen zijn door een gat

Van de realiteit waardoor ik dacht dat ik was bevrijd van

fantasie en fanatisme

Maar uiteindelijk ben ik verder van mezelf weggeraakt

dan voorheen

77
Ik ben dit niet meer

Ik ga heen weg van hier door de dromen

Vanwaar ik in dit leven ben gekomen

Vaarwel en toch ook weer

Tot een volgende keer

78
Reprise

Uitgekleed,

Is de geest van de fantast

Hij weet niet meer

Dat hij zich wast

In de onschuld

‘Mag ik even interrumperen’

Zegt hij met opgewekte stem

U weet toch ook dat het niet zo is maar zo

Ik kan me niet verweren

Tegen roddel achterklap en verweren van diegenen die de

zaken telkens weten te

verdraaien tot zaken die hun zint

Maar de waarheid verkrachten

In hun lust die niet van hier is

Laat me gaan,

79
Laat me zijn met mijn eigen ideeën

Dan kan ik me verkleden

In gewaden van mijn geest

En ben ik terug van weggeweest

Waar ik zijn moet

Terug naar hier

Naar de bron

Wat een rust

80
Ontwikkeling

Lang geleden was ik dwaas

Maar zoveel beter dan vandaag

Toen had ik energie

Blaak- te van zelfvertrouwen

Wilde maar een ding van de vrouwen

En wist niet wat ik verder moest

Nu ben ik ouder

Heb veel gelezen uit het boek

Van alledag, en vergetelheid

Spijt heb ik niet

Alleen verdriet

Omdat de muze mij verliet.

81
Luchtig

Mag ik je lezen?

En je zien?

En je kussen bovendien?

En mag ik je strelen

En met je spelen

Tot we tien keer hebben gevreeën

En mag ik dan kijken hoe je slaapt?

Hoezeer je lief bent

Hoe je gaapt

En hoe je mens bent bovendien

En mag ik dan terugkomen misschien?

En mag ik bovenop dit alles

Wensen dat ik wordt als een zucht, een vlaag de lucht

Die over jouw huid strijkt als geen ander

82
Die jouw overal betast

Zonder bijbedoelingen, en last

Wat alleen de lucht kan

Jouw bewegen

Je laten beseffen:

Dit is een droom, een wens een gedachte

Hier achter bevind zich niets

Het is het einde die ons geeft wat de oorsprong ons niet
geven kan.

83
Engelse Sectie

84
Despair

And after I had burned my boats

I saw how burned wood floats on the water of existence

I have no consience
I have no remorce of what has been done or how i have
been
Except that this time debt was very close to me.

I blame myself for my stupidity

I blame myself that it was me who did not cut the rope of
insanity.

As from now on my confidence is gone

and all that remains is some burned wood that still floats
on the waters of resistence.

85
In a Moment

Moody moments are running by

I stand before them as they murmur by
I jump on top of then
I' m jumping high
The scent the spred on me
makes me wonder why.

They tell me nothing

Although the want to say
magnificent things in tenfold ways.

but i cannot hear them

why do they let me stay?

86
Dreaming 1

If i could close my eyes

and toutch the skies

The lines i'd see

see them curl up
and lay down beside me

If i could be
in the way you are
than maybe i would see
we're quite different
that's the definition of freedom.

87
Fairytale

In a wintry rest
Lay a maiden fair
and tucked to her breast
she wore a scarsely dress of hair.

As frail and fragile as her sleep

her thoughts were pale in exile
and lay down deep.

That way, she lay there

for quite some time
go gain some strength
after a period of decline.

next to her a flower bloomed

stretching out his leaves to her
pale and grey and transperant in the moonlight gloom.

And if they could touch her

she could wake up
she looks so happy
i want to make her mine

But the maiden did not wake up

as much as the flower tried to feed her
with a leaflike cup filled with wine

and so the days went by

and the flower end was nearby
as for once the maiden woke up
and saw beside her his leafheadded cup

88
the flower tried to reach
her lovely cheak
but alas his force was used up
as he lay there to rest his head
the maiden already thought he was dead
and so she tried to toutch his weary head
but instead she fel
on his flowerbed

she thought she saw him moving

but that was nothing, he was already dead.

89
Etherial

Kisses are gone

But the love thy gaveth

Will shine along

Along the lines thy liveth

It sleeps in songs

And beds of wine

It’s like the gods

An immortal line

Of words that came to the living

They’ll swarm along

All kindly giving

Things the living

All had lost

Thingst, that were taken at a higher cost

And resting in a voilent place

Its cheeks all wet

90
A worn out face

Gave life to a new

And heavenly fire

Sent an odour of love

The eternal instrument.

91
Secret hour

The ancient time,

locks faith and crime,
into a ruinous old tower.

And when full moon descents its climb,

Out of this shrine,
come into midnight hour.

Slumbering spirits who slime

The branches of the secret oak,
to make it their own bower.

But somtimes deamons climb

up into this tree,
trying to take over the power.

And when they try,

Gods in the sky awaken the next hours
So that spirits that slime and deamons climb
back into the tower.

And the tree, its branches dew,

In the morning light anew.
Awaiting his next shower.

92
Becoming

As the rythm of life enchanted me

I have come back to thee
For i found out,
the whole world is much to big for only me

And together you and i,

will slide away into the sky

As from now on the world around us will see,

Life is not only me,
but it is i together with thee.

93
To inspiration

Me and my own reality

Sometimes bring forth a brand new melody.
Chords and strings provide my soul wings and while my
earthly body lies unmoved, my soul will fly up the roof.
Up into the sky to where clouds hang out and birds do
cry.

Chershlike choirs whose sounds accompany

Make hamonious lyres and float round free.
And when melody lines twinckle in lights, dark notes
supply grounds of lows and hights.

Beautiful flowers will open to musical lines that never

before were spoken.
Shed their luminous lights right into my eyes ,bringing
out the best of their lines.
That glittering glance of yellows and red's i would like to
grasp the powers these flowers reflect.

But suddenly a voice says "aren't you fed up with flowers

and red's?
Isn't it a fact that these sights of nature are just an act?
Of stories and rhyme's of glories devine?

No i replied "I was just composing a dream in the sky

and i like that sound of natures own of melodies and
rhyme of chords and tone.
Isn't it as yet that nature from you has fled?

94
Tedious

Another Saturday
Another way
To get away

From this tedious

Habits like working and stuff..

As if we don’t have
Enough

Distraction

Or mutual satisfaction
The other days

Makes you want to dream away

Or scream the same way

As we call it a day

95
Drunk

I am
At the peak
Of (a) being light

Just take a leak

And call it a night.

96
Dionysus

Dionysus ‘s got
Me in his embrace

He is giving me
All his grace

Of intoxicant
Delight

It’s enlighten
It’s also a bit frightening

To be there
At his cost

Since al this will be lost

When you wake

In your bed

It’s all just fake

But it’s now ache
In your head.

97
Overdoses

Sees’t thy not that ,what life imposes

is not as you say
is like heavenly roses that fill your room
With odorous fragrances and heavenly faces.

It seems to me you got some overdoses.

98
Thinking of you

I cannot forget
The days we spent
From the time we met.

Although it has been some time ago,

At this time still I love you so.

And though I will still be incomplete

Without thee

I have learned
To get on through,
And maybe
I’ll get over you.

99