ბილეთები

Ბილეთი 1
1. Თიაქრის ჩამოყალიბების ეტიოლოგიური ფაქტორები; შემადგენელი
ნაწილები

2. Ტიტცეს სინდრომი
:
 3. Ფილტვის ექინოკოკოზი
:
 4. Სწორი ნაწლავის ტრავმა

5. Პანკრეატიტის სიმძიმის განმსაზღვრელი სკალა APACHE-II

დაავადების პროგნოზული მნშვნელობის განსაზღვის მიზნით მწვავე პანკრეატიტის
დროს დანერგილია apache-II სისტემის გამოყენება,რომელიც დაფუძნებულია
ფიზიოლოგიური კრიტერიმუს დღე ღამური ცვლილების,ავადმოფობის ასაკზე და
ქრონიკული დაავადების გამწვავებაზე.
ეს შკალა მოწდებულია 1991 წლიდან. ფიზიოლოგიური კრიტერიუმები( რექტალური
ტემპერატურა, არტერიული წნევა, პულსი,სუნთქვის სიხშირე, ოქსიგენაცია, PH-
ის,Na+,K+,კრეატინინი,ჰემატოკრიტი და გლაზგოს კომის შკალა.
პროგნოზული მნიშვნელობა ასევე ენიჭება რანზონის კრიტერიუმს: ჰიპერგლიკემია
>200, ლეიკოციტოზი >16k,გლუკოზოქალიტ ტრანსამინაზა
>250,ჰიპოკალცემია,ჰემატოკრიტი,ტუტიანობა.
ინსტრუმენტული კვლევებიდან მნიშვნელობანია სონოგრაფია,მორფოლოგიური
ცვლივლებების დასანახად. კომპიუტერული ტომოგრაფია. ERCP ქოლესტაზის დროს
:
ცვლივლებების დასანახად. კომპიუტერული ტომოგრაფია. ERCP ქოლესტაზის დროს
სანაღვლე გზებში კონკრემენტის შესამოწმებლად.

6. Ბანტის სინდრომი
:
 7. Ნაწლავთა გაუვალობა, დიაგნოსტიკა
ნაწლავთა გაუვალობა
გაუვალობა ესაა ნაწლათვა შიგთავსის გადანაცვლების შეფერხება,რომელიც
განპირობებულია ნაწლავის დახშობით ან დამბლით.
კლასიფიკაცია:
მექანიკური- ობსქტრუქციული და სტრანგულაციური
დინამიური - პარალიზური და სპასტიური.
შიგთავსის გადაადგილების მიხედვით - სრული და არასრული
მიმდინარეობის მიხედვით - მწვავე,ქვემწვავე,ქრონიკული,მორეციდივე.
ლოკალიზაციის მიხედვით - მაღალი (წვრილი ნაწლავი) და დაბალი (მსხვილი
ნაწლავი)

ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა

ნაწლავთა პასაჟის გამავლობის ნაწილობრივი ან სრული შეფერხება,რომელიც
განპირობებულია მექანიკური ფაქტორებით მექაიკური გაუვალობა ეწოდება.
ეტიოლოგია - შეიძლება გამოწვეული იყოს:
1. ობსტრუქციით მიზეზით (ბეზოარით, ნაღვლის კენჭი,ჭიებით- ვერმინოზული
გაუვალობა. სტრიქტურით და სტენოზით რომელიცგანპირობლებულია სანათურშიგა
სიმსივნით.
2.სტრანგულაციური გაუვალობის დროს სანათურის დახოშობასთან ერთად
სისხლძარღვებიც იხშობა. მისი სახეებია : ჩაჭედვა( incarceracio)თიაქრის დროს,
კვანძი და შემოგრეხა(volvus),გამოწვეულია შეხორცებებთი და ინვაგიანცია-
ორალური ნაწილი პერსიტალტიკთი ააბორალურში შედის.
პათოგენეზი
მოტორული ფუნქციის დარღვევისა და სზტაზის განვითარების შედეგად ნაწლავებში
გროვდება აირები და სითხე ,რასაც მოყვება სისხლის მიმოქცევს მოშლა. იზრდება
ნაწლავის გამავლობა, ტოქსიკემია და ენდოტქოსიკოზი, წყლისა და ელექტორლოტებს
ცვლის მოშლა. ჰიპოვოლებია უფრო აღრმავებს მდგოამრეობაას და იწვევს
ნაწლავების დამბლას.
კლინიკა
გაუვალობის დროს მთავარი ნიშანია მუცელში ძლიერი ტკივლი, სტრანგუალციურის
დროს მკვეთრი დასაწყისით, ობსტურქცულის დროს ნელენელა. ტკივლის გაქრობა
პროგნოზულად ცუდი ნიშანაია. უხშირესად ახასიათებთ:
შებერილობა,გულისრევა,ბოყილი,პირღებიენბა(მაღალი გაუვალბოს დრს). დაბალი
გაუვაობის დროს დიდი შუალედური პრიღებინება განავლოვანაი მასებით.
ინვაგინაციური გაუვალობსი დროს გვაქვს ტრიადა: ძლიერი მოვლითი ტკივლი
მუცლის არეში, ძეღვისებური წარმონაქნმნი მუცლის არეში, სწრონი ნაწლავის
დიგიტალური გამოკვევით სისხლი. დედის ცრემლები.
დიაგნოსტიკა: ანამანეზი- გადატანილი ოპერაციები, ოპეიატები,ანთებითი
დაავადებები. კლინიკური გამოკვლევა- ინსპექცია, ჭრილობები ნაწიბურებ,მუცლის
ასიმეტრია,გამობერილი ნაწლავის არსებობა -ვალის სიმპტომი . პაპლაციით მუცლის
კედლის რეზისტენოტბა და მტკივეულობა,შხეფის ხმა. პრეკუსიით და აუსკულტაციით-
ხმაურიანი და გალძიერებული პერისტკალტიკა. პარალიზურის დროს პირიქით
სამარისებული სიჩუმე. რენტგენოლოგურიად კლოიბერის ფიალები.
მკუნალობა- შოკის საწინააღმდეგო მკურნალობა. ოპერაციილი მკრუნალობა -
მექანიკური გაუვალობა კენჭით,ნაწიბუროვანი შეხეროცებით, სიმსივნოით. პრინციპი-
შუ ლაპარატომია, ნაწიბური გადაიკვეთება და ხდება დაბრლოკების ლიკვიდაცა.
ნაწლავის დანეკროზების შემთხვეაში ნაჩვენებია ამოკვეთა სურლად.
8. Ლიმფანგინიტი, ლიმფადენიტი
:
:
:
 9. Არტერიების მწვავე თრომბოზი და ემბოლია
:
:
 10. Პილონიდური სინუსი
:
Ბილეთი 2 ხელნაწერი
1. Თიაქრის არხის ანატომია
Კანი , პარკი, პერიტონეუმის ფურცელი, შიგთავსი.

2. Წინა კიბისებრი კუნთის სინდრომი

დამახასიათებელია კიბისებრ კუნთში მიმდინარე დისტროფიული ცვლილებები და
მყესოვანი ნაწილის ჰიპერტროფია. სიხშირე თანაბარია კაცებსა და ქალებს შორის.
30-40წლის ასაკში. 90% შემთხვევებში კისრის ოსტეოქონდროზის ფონზე
მიმდინარეობს.
კლინიკა ადგილობრივი სისხლძარღვოვან-ნერვოლოგიური დაზიანებებით
ხასიათდება. ტკივილი იწყება კისრის მიდამოში და ირადირებს იდაყვის ძვლამდე.
არ შუეძლია მაღლა აწიოს ხელები,ტკივილი ძლიერდება თავის მობრუენბისას.
კიდურების კუნთების სისუტე(გამშლელი). ვეგეტატიური
მოშლილობები(ჰიპერჰიდროზი). შეიძლება განვითარდეს არტერიული
სპაზმი,ლავიწქვეშა არტერიის თრომბოზი.
დიაგნოსტიკა პათოგნომური ნიშანია- იდაყვის სახსარში მოხრილი კიდურის
უკან გაწევის და თავის საწინააღმდეგო მხარეს მობრუნებისას პულისს
გაქრობა სხივის არტერეიაზე. ოსცილოგრიაფია გვეხმარება დიაგნოზის დასმაში.
მკურნალობა- წინა კიბისერბი კუნთის ნოვოკაინით
ბლოკადა,ფიზიოთერაპია,მსასაჟი. უეფექტობის შემთხვავაში წინა კიბისებრი კუნთის
რეზეექცია.
:
 3. Გულმკერდის ტრავმული დაზიანებები
:
:
 4. Ელენთის ტრავმული დაზიანება
:
:
:
:
 5. Პანკრეასის ცისტები
:
 6. Დინამიური გაუვალობა
:
:
 7. Სწორი ნაწლავის გამოვარდნილობა
:
 8. Ჩირქოვანი მასტიტი
:
:
 9. Მუცლის აორტის ანევრიზმა
:
:
 10. Მელორი-ვეისის სინდრომი
:
Ბილეთი 2 ბეჭდური
1. Თიაქრის შემადგენელი ნაწილები

2. Წინა კიბისებრი კუნთის სინდრომი

დამახასიათებელია კიბისებრ კუნთში მიმდინარე დისტროფიული ცვლილებები და
მყესოვანი ნაწილის ჰიპერტროფია. სიხშირე თანაბარია კაცებსა და ქალებს შორის.
30-40წლის ასაკში. 90% შემთხვევებში კისრის ოსტეოქონდროზის ფონზე
მიმდინარეობს.
კლინიკა ადგილობრივი სისხლძარღვოვან-ნერვოლოგიური დაზიანებებით
ხასიათდება. ტკივილი იწყება კისრის მიდამოში და ირადირებს იდაყვის ძვლამდე.
არ შუეძლია მაღლა აწიოს ხელები,ტკივილი ძლიერდება თავის მობრუენბისას.
კიდურების კუნთების სისუტე(გამშლელი). ვეგეტატიური
მოშლილობები(ჰიპერჰიდროზი). შეიძლება განვითარდეს არტერიული
სპაზმი,ლავიწქვეშა არტერიის თრომბოზი.
დიაგნოსტიკა პათოგნომური ნიშანია- იდაყვის სახსარში მოხრილი კიდურის
უკან გაწევის და თავის საწინააღმდეგო მხარეს მობრუნებისას პულისს
გაქრობა სხივის არტერეიაზე. ოსცილოგრიაფია გვეხმარება დიაგნოზის დასმაში.
მკურნალობა- წინა კიბისერბი კუნთის ნოვოკაინით
ბლოკადა,ფიზიოთერაპია,მსასაჟი. უეფექტობის შემთხვავაში წინა კიბისებრი კუნთის
რეზეექცია.
3. Მონდორის დაავადება
:
 4. Სწორი ნაწლავის ტრავმა
:
 5. Გაუვალობის კლასიფიკაცია

6. Პორტული ჰიპერტენზიის სინდრომი

არჩევენ სამ ძირითად ფორმას: პრეჰეპატური,პოსტჰეპატური და
ინტრაჰეპატური ბლოკს.
ნორმაში პორტულ სისტემაში წყლის სვეტით 100მმ-მდეა წნევა,პორტული
ჰიპერტენზიის დროს კი იგი წყლის სვეტით 200მმ-ზე მეტია და იწვევს პოროკავალური
ანასტომოზების კომპენსატორულ გაგანიერებას.
არსებობს ოთხი ჯგუფი: 1.კუჭის კორონალური ვენის(კარის ვენაში ჩაედინება)=
კენტი და ნახევარკენტი ვენებს შორის.
2. თორაკოეპიგასტრალურვენასა(ზემოღრუვენაში) და კანქვეშა ეპიგასტრალურ და
ქვემო ეპიგასტრალურ ვენება და პარაუმბლიკალურს შორის.
:
ქვემო ეპიგასტრალურ ვენება და პარაუმბლიკალურს შორის.
3. შუნტი ზემო რექტალურ ვენასა(ქვემო მეზენტრალური ვენით უერთდება კარის
ვენას) და ქვემო და შუა რეაქტალურ ვენებს შორის.
4. რეტროპერიტონეალურად არსებული შუნტი. კუჭის და ელენთის ვენებს და მარჯვენა
თირკმლის ვენას შორის.
აღნიშნულ პორტოკავალურ სისტემაში მკვეთრი ჰიპერტენზია შეიძლება გახდეს
მიზეზი პროფუზული სისხლდენის და მედუზას თავსი წარმოშობის.
დაავადებები და ფაქტორები რომლებიც განაპირობებენ პორტულ ჰიპერტენზიას.
პრეჰეპატური ბლოკის მიზეზი შეიძლება იყოს - კარის ვენის ან ელენთის ვენის
თრომბოზი,სისხლის მომატებული კოაგულაციური თვისება ან სეპტიური
პროცესი,კარის ვენის თანდაყოლილი მანკები,კერძოდ მისი
ჰიპოპლაზია,არტერიოვენური ფისტულა,სპლენომეგალია,გარედან სიმსივნური
პროცესით ზეწოლა.
ინტრაჰეპატური ბლოკი (90%) ძირითადად ჰეპატოცელალური გენეზისაა: იგი
შეიძლება გამოწვეული იყოს ღვიძლის ციროზით,პორტული ფიბროზით,ღვიძლის
გაცხიმოვნებით,ქოლანგიტით(ბილიარული ციროზი),უილსენის
დაავადებით,დარიშხანით ინტოქსიკაციით,სარკოიდოზით,თანდაყოლილი
ცისტით,შისტოზმიაზით.
პოსტჰეპატური ბლოკი ძირითადად გამოწვეულია ღვიძლის ვენების
ობსტრუქციით,ქვემო ღუ ვენის ან ღვიძლი ვენის თრომბოზით,გულის უკამრისობით
გამოწვეული ხანგრძლივი შეგუბებით,"ჯავნშნიანი გულით,სისხლის
დაავადებით,კერძოდ სისხლის შედედების დარღვევით.
კლინიკა პორტული ჰიპერტენზიის კლინიკური სურათი დამოკიდებულია პრიველად
დაავადებაზე რამაც განაპირობა სინდრომის ჩამოყალიბება.
ძირითადი მიზეზია ღვიძლის ციროზი,როდესაც ღვიძლის პარენქინმა ზიადნება,რაც
აისახება მის ფუნქციაზე.
დიაგნოსტიკა
ანამნეზი. ენდოსკოპირუი გამოკვლევით ვლიდნება საყლაპავის ვარიკოზი,ხშირად
იმავდროულად ადგილი აქვს კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულსაც.
სინოგრაფიით- ამ დროს გამოლვიდნება ღვიძლის პარენქიმის ციროზული
სტრუქტურული ცვილებები და კარსი ვენის გაგანიერება 15მმ+ (ნორმ 13),
დუპლექსონოგრფიით აღინიშნება სისხლის ნაკადსი გახანგრძლივება.
კარის ვენის სიტემის რენტგენოლოგიური გამოკვლევსი მიზნით გამოიყენება
დიგიტალური სუბსტრქციული ანგიოგრაფია,ჯორჯლის ზემო არტერიიდან კონტრასტის
შეტყვანით(ეს ინვაზიურია). მრი სჯობს.
ლაბორატორიულად იკვლევენ- სისხლის
საერთო,ტრანსამინაზები,ალბუმინი,ბილირუბინი,კოაგულოგრამა,
მკურნალობა: კოსერვატიული მეთოდები- ინტრაჰეპტური ბლოკის დროს
პათოგენეზური მკრუნალობა არ არსებს. მიამრთავენ მხოლოდ სიმპტომურს:
თავშეკავება და აკრაძალვა ღვიძლზე ტოქსიკურად მოქმედეი ნივითერებების.
ასციტის შემთხვევაში ტარდება სამ საფეხურიანი მედიკამენტოზური მრკუნალობა.
წოლითი რეჟიმი,დიურეტიკები,სპირინოლაქტოინი. ასციტისპუნქცია 2-6 ლტირიი
სითხე. ალბუმინით ჩანაცვლება. გართულება: ელეტროლიტების ცვლის მოშლა(k
კორექციაა საჭირო). თიაქრები,კოაგულოპათია,ფილტვის შეშუპება, იფნექციები
ჰეპატორენული სიდნრომი. ღვიძლი ციროზის და დეკომპენსაციის გამოლვენის დროს
აღინიშნება ღვიძლის ფუნქციური პარამეტერების დაკლება,ასციტი,კუნთების
ატროფია.
7. Ზედა ეზოფაგოგასტროინტესტინური სისხლდენები
ზედა გასტროინტენსიტური სისხლდენის დროს ჰემორაგიის მიზეზი ტრეიცის იოგის
პროქსიმალურად გავნითარებული პათოლოგიითაა განპირობებული და მოციავს
საყლაპავს,კუჭ და თორმეტგოჯა ნაწლავს,ისინი შეადგენენ საერთო სისხლდენების
90%.
ზედა სისხლენები განპირობებულია ძირითადად წყლულოვანი დაავადებებით
(50%) საყლაპავისა და კუჭის კარდიალური ნაწილის ვარიკოზულად
:
(50%) საყლაპავისა და კუჭის კარდიალური ნაწილის ვარიკოზულად
გაგანიერებული ვენებიდან სისხლდენით(25%),ეროზიებით,მელორვეისის
სინდრომით,სისმივნეებით.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი.
კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება გამოვლინდეს სისხლიანი
ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან ჰემოგლობინის რკინა შედის
მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა როცა გოგირწყალბადი
უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს ზოგჯერ ადგილი აქვს
ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.
8. Შემოფარგლული პერიტონიტები
:
:
 9. Არტერიების მწვავე თრომბოზი და ემბოლია
:
 10. Ლიმფანგინიტი და ლიმფადენიტი
:
:
:
Ბილეთი 3
1. Საზარდულის თიაქარი
:
:
:
:
:
 2. Კისრის ფლეგმონა და აბსცესი
:
 3. Ფილტვის ექინოკოკოზი
:
:
 4. Მექანიკური გაუვალობის სახეები
ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა
ნაწლავთა პასაჟის გამავლობის ნაწილობრივი ან სრული შეფერხება,რომელიც
განპირობებულია მექანიკური ფაქტორებით მექაიკური გაუვალობა ეწოდება.
ეტიოლოგია - შეიძლება გამოწვეული იყოს:
1. ობსტრუქციით მიზეზით (ბეზოარით, ნაღვლის კენჭი,ჭიებით- ვერმინოზული
გაუვალობა. სტრიქტურით და სტენოზით რომელიცგანპირობლებულია სანათურშიგა
სიმსივნით.
2.სტრანგულაციური გაუვალობის დროს სანათურის დახოშობასთან ერთად
სისხლძარღვებიც იხშობა. მისი სახეებია : ჩაჭედვა( incarceracio)თიაქრის დროს,
კვანძი და შემოგრეხა(volvus),გამოწვეულია შეხორცებებთი და ინვაგიანცია-
ორალური ნაწილი პერსიტალტიკთი ააბორალურში შედის.

5. Მწვავე პანკრეატიტის სახეები

:
 6. Ასციტი
:
 7. Ჰემოლიზური ანემია
ჰემოლიზური ანემიისთვის დამახასიათებელია ზრდასული ერითროციტებსი
დაჩქარებული დაშლა. იგი შეიძლება იყოს თანდაყოლი და შეძენილი. თანდაყოლილი
ანემიებისთვის დამახსიათებელია ერთიროციტების სპეციფიური დეფექტის გამო
ამთი დაჩქარებული დაშლა,ხოლო შეძენილი ფორმების დროს ერითროციტების
ფუნქციურად ნორმალური,მაგრამ ექსტრაკორპუსკულარული ფაქტორის გავლენით
ხდება მათი ნაადრევი დაშლა. ჰემოლიზური ანემიის სახეებია თანდაყოლილი
სფეროციტოზი,ეზიმოპათეიები,თალასემია,ნამგლისებრუჯრედოვნაი ანემია.
8. Პერიტონიტის კლასიფიკაცია
:
 9. Ქვემო კიდურების მწვავე ანთება - თრომბოფლებიტი
:
 10. Ტიტცეს სინდრომი
:
Ბილეთი 4
1. Ბარძაყის თიაქრის ანატომია
:
:
 2. Კაროტიდული ქემოდექტომა
:
 3. Გულმკერდის ტრავმული დაზიანება
:
:
:
 4. Კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ობსტრუქციით გამოწვეული მაღალი
გაუვალობა
5. Პანკრეასის ცისტები
:
 6. Თრომბოციტოპენიური პურპურა
:
:
 7. Ქვედა ინტესტინური სისხლდენები
ქვედა გასტრსისხლდენის მიზეზი ნაწლავებსი ტრეიცის იოგიდან ანუსამდე
განპირობებული სისხლდენებია. იგი შეადგენს საერთო სისხლდენების
10%ს.ქვედა ინტერსტინალური სისხლდენები შეიძლება გამოწვეული იყოს
წვრილი ნაწლავის და მსხვილი ნაწლავის პათოლოგიებით.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
:
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი.
კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება გამოვლინდეს სისხლიანი
ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან ჰემოგლობინის რკინა შედის
მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა როცა გოგირწყალბადი
უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს ზოგჯერ ადგილი აქვს
ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.

8. Ქრონიკული პერიტონიტი

9. Მწვავე პარაპროქტიტი
პარაპროქტიტი,სწორი ნაწლავის ირგვლივდმებარე ფაშარი შემაერთებელი ქსოვილის
ანთებაა. ვარჩევთ მწვავს და ქრონიკულს.
მწვავე-ძირითადად ანალური ხვდრელიდან სწორი ნაწლავსი ფაშარში ინფექციის
შეჭრით ვითარდება. დასაწყისსი გვაქვს ინფილტრატი,რომელსაც მოყვება აბცესის
ჩამოყალეიბება.
მიზეზები: ანატომიური-ანალური ჯირკვლები, ასაკობრივი და სქესობრივი -
უხშირესად ვხვდებით 20-50 წლის მაკაცებში, სწორი ნაწლავის დაავადებები-
ბუასილი,ნახეთქები. დეფეკაციის მშლა.
ლოკალიზაციის მიხედვით განირჩევა : 1. კანქვეშა(პერიანლაური) 2.საჯდომ
:
ლოკალიზაციის მიხედვით განირჩევა : 1. კანქვეშა(პერიანლაური) 2.საჯდომ
სწორნაწალვის(იშიორექტალური) 3. მენჯსწორნალწავს(პლევიორექტალური). 4.
ლორწვეშა.
პათოგენეზი: უდიდესი მნიშვნელობა აქვს სწორი ნაწლვაის მიკროტრამვებს. ეს
შეიზლება იყოს საკვები მასის მიანრებიებით ან სამედიცინო მანიპულაციებით.
გამოიყოფა ორი სტადია - სეროზულ ინფლიტრაციული(2-3 დღე) და ჩირქოვან-
ნეკროზულ.
კლინიკა დამოკიდებულია ჩირქგროვის მდაბარეობაზე.
კანქვეშა- ანალურ ხვერლთაან ახლოს მდებარებოს და ამ დროს აღინიშნება ანუსის
არეში ძლიერი ტკივილი,გარედან დახევდით ასიმეტრია და შესიება. პალპაიით
მკტუვნეულბა.
იშიორექტალური- იშიორექტალურ ფოსში მდერებობს. შეიძლება გავრცელდეს
წინამდებარე ჯილვეკმდე. კლინიკა გვიან ვლიდება როდესაც აბცესი დიდ ზომებს
მიარჭევს.
პლევიორექტალურის შმეთევაში მენჯსი ფსკერზე უკანა ტანის არეში. სიმპტომატიკა
არ გვაქვს. ავადმყოფს აწუხებს შემცინება,ზოგადი სისუსტტე,სიმძმე ქვედა მესამედში.
რეტრორექტლურის დროს სწორი ანწლავის არეში ძლიერი ტივილი ირადიაციით
კუდუსუნისკენ. ადგილობრივი გართულებაა ჩირქროგვის გახსნა. ან ფისტულის
ჩამოყალიბება.
მკურნალობა - დასაწყისიში კოსნერვაიტულია,ანტიბიოტიკოთერაპია. ძირითადი
მეთოდი ქირურგლი ჩარევაა. ხდება ჩირქგროვის გახსნა და დრენეირება.
10. Მაგისტრალური არტერიების დაზიანება
მაგისტრალური სისხლძარღვების დაზიანბა საერთო ტრამვულ დაზიანებათა 2%
შეადგენს. ბოლო წლებში აღინიშნება მისი ზრდის ტენდენცია. სისხლძარღვთა
ტრამვულ დაზიანებათა 51% მოდის დანით და სხვა ბასრი საგნებით მიყენებულ
ჭრილობებზე,ხოლო 35.5% დახურულ ტრამვებზე. უხშირესად ზიანდება ქვედა
კიდურებსი და ზედა კიდურების სისხლძარღვები.

კლასიფიკაცია:
1. არტერიების ტრამვული დისტონია არტერიული სპაზმით.
2. ცეცხლსასრული ჭრილობა შემავალი არტერიის სანათურში.
3. არტერიის კონტუზია.
4. გამჭოლი ცეცხლსასროლი ჭრილობა სსიხლძარღვის კედლის ყველა შრის
დაზიანებით. 5. სისხლძარღვის კედლის დაზიანება მოპულსირე ჰემატომის
არსებობოთი.
6.არტერიის და ვენის ერთდოული დაზიანება ფისტულის ჩამოყალიბებით.

კლინიკა: სისხლძარღვთა დააზიანების უმთავრესი სიმპტომი სისხლდენა, ჰემატომის

გაჩენა,დისტალური პულსის არარსებობა და სხვა იშემიური მოშლილობებია.
ღია დაზიანების დროს სისხლდენა ჭრილობიდან 50-80% შემთხვევაში მიანიშნებს
მაგისტრალური სისხლძარვის დაზიანებაზე.
ჰემატომის არსებობა დაზიანების არეში მაგისტრალური სისხლძარღვი დაზიანების
დამახასიათებელი ნიშნანია და იგი გვხდება როგორც ღია,ისე დახურული ტრამვის
დროს.
უნდა აღინიშნოს,რომ აორტის დაზიანების შედეგად მოჰყვება მასიური სისხლდენა და
ავადმყოფის უეცარი სიკვდილი.
პულისირებადი ჰემატომის ჩამოყალიბების შემთხვევაში შეგვიძლია დაზიანების
არეში მოვისმინოთ შუილიც.
პულსის ცვლილება დაზიანების დისტალურად უხშირესი სიმპტმია (96%) გვხვდება.
მას მიეკუთვნება კიდურის სიფერმკრთალე,მისი გაციება,მგრძნობელობის
დაქვეითება,ტკივლი,იშემიური კონტრაქტურა და ბოლოს კიდურის დისტალური
ნაწილის განგრენა.
დიაგნოსტიკა- მაგისტრალური სისხლძარღვების დაზიანებისდროს გამოიყენება,
ანგიოგრაფია და ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფია. კონტრასტული ანგიოგრაფიის
დროს დაზიანების დისტალურად კონტრასტირება არ ხდება. ზოგჯერ სისხლძარღვის
:
დროს დაზიანების დისტალურად კონტრასტირება არ ხდება. ზოგჯერ სისხლძარღვის
დაზიანების დროს ადგილი აქვს კონტრასტული ნივთიერების გამოსვლსას და დეპოს
შემქნეას. დიდი პრაქტიკული მნიშვნელობა აქვს დოპლეროგრაფიას. იგი
შესაძლებლბოას იძლევა განისაზღვორს დინების ხაზოვანი სიცაქრე და კიდურების
სხვადსხვა მონაკვეთში გაიზომოს რეგიონალური სისხლის წნევა.
მკრუნალობა- შუეცერებელი სისხლდენა და მწვავე იშემია ითვლება გადაუდებელი
ოპერაციის ჩვენებად. ოპერაცია უნდა გაკეთდეს დაზიანებიდან არაუგვიანეს 6
საათისა. ოპერაციისას დაზიანებული არტერია გამოიყოფა,დაედება ზემოთ და
ქვემოთ მომჭრები. დახურული ტრავმის შემთხვევაში სისხლძარვის რევიზიის დროს
აუცილებელია დავადგინოთ მისი დაზიანების გავრცელების ზონა,თრომბის არსებობა
და მისი ზომები. თუკი ეჭვია სისლხძარღვის ინტიმის დაზიანებაბაზე უნდა გაკთედეს
არტერიოტიომია. თრობმოზის შემთხვევაში უნდა გაკეთდეს თრომბოექტომია. იდება
გვერდითი ან ცირკუალრუი ნაკერები. თუ 3-5 სმზეა დაზიანებული ნაჩვენებაია
რეკონსტრუქციული ოპერაცია(აუტოვენური პროტეზით).

Ბილეთი 5
1. Საყლაპავის დიაფრაგმული ხვრელის თიაქარი
:
:
:
 2. Ქრონიკული პერიკარდიტი
:
 3. Ქრონიკული პანკრეასის მკურნალობა
:
 4. Ასციტი
:
 5. Ელენთის ინფარქტი

6. Მექანიკური გაუვალობის სახეები

ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა
ნაწლავთა პასაჟის გამავლობის ნაწილობრივი ან სრული შეფერხება,რომელიც
განპირობებულია მექანიკური ფაქტორებით მექაიკური გაუვალობა ეწოდება.
ეტიოლოგია - შეიძლება გამოწვეული იყოს:
1. ობსტრუქციით მიზეზით (ბეზოარით, ნაღვლის კენჭი,ჭიებით- ვერმინოზული
გაუვალობა. სტრიქტურით და სტენოზით რომელიცგანპირობლებულია სანათურშიგა
სიმსივნით.
2.სტრანგულაციური გაუვალობის დროს სანათურის დახოშობასთან ერთად
სისხლძარღვებიც იხშობა. მისი სახეებია : ჩაჭედვა( incarceracio)თიაქრის დროს,
:
სისხლძარღვებიც იხშობა. მისი სახეებია : ჩაჭედვა( incarceracio)თიაქრის დროს,
კვანძი და შემოგრეხა(volvus),გამოწვეულია შეხორცებებთი და ინვაგიანცია-
ორალური ნაწილი პერსიტალტიკთი ააბორალურში შედის.

7. Შემოფარგლული პერიტონიტი
:
 8. Ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია
:
:
 9. Არაქირურგიული დაავადებები განპირობებული ცრუ მწვავე მუცელი
:
 10. Ელენთის სიმსივნეები
არჩევენ ელენთის კეთილთვისებიან და ავთვისებიან სიმსივნეებს.
კეთილთვისებიანებს მიეკუთვნება - ჰემანგიომა(რომელიც ყველაზე ხშირად
გხვედება. ჰამარტომა,ლიმფანგიომა,ჰემანგიოპერიციტომა,ანთებადი
ფსევდოსიმსივნეები.
ავთვისებიანი სიმსივნეები ელენთაში იშვიათია:გვხვდება პირველადია
ვთვისებიანი(სარკომა,ჰემატოსარკომა) და მეორადი მეტასტაზრუი
სიმსივნეები(უხშირესად საკვერცცხე).
ორივე შემთხვვევაში ნაჩვენებია სპლენექტომია.

Ბილეთი 6
1. Დაჭიმვისგან თავისუფალი თიაქარპლასტიკა (ლიხტენშტეინი, რამირესი)
:
 2. Გულის ჭრილობები
:
 3. Მწვავე პარაპროქტიტი
პარაპროქტიტი,სწორი ნაწლავის ირგვლივდმებარე ფაშარი შემაერთებელი ქსოვილის
ანთებაა. ვარჩევთ მწვავს და ქრონიკულს.
მწვავე-ძირითადად ანალური ხვდრელიდან სწორი ნაწლავსი ფაშარში ინფექციის
შეჭრით ვითარდება. დასაწყისსი გვაქვს ინფილტრატი,რომელსაც მოყვება აბცესის
ჩამოყალეიბება.
:
ჩამოყალეიბება.
მიზეზები: ანატომიური-ანალური ჯირკვლები, ასაკობრივი და სქესობრივი -
უხშირესად ვხვდებით 20-50 წლის მაკაცებში, სწორი ნაწლავის დაავადებები-
ბუასილი,ნახეთქები. დეფეკაციის მშლა.
ლოკალიზაციის მიხედვით განირჩევა : 1. კანქვეშა(პერიანლაური) 2.საჯდომ
სწორნაწალვის(იშიორექტალური) 3. მენჯსწორნალწავს(პლევიორექტალური). 4.
ლორწვეშა.
პათოგენეზი: უდიდესი მნიშვნელობა აქვს სწორი ნაწლვაის მიკროტრამვებს. ეს
შეიზლება იყოს საკვები მასის მიანრებიებით ან სამედიცინო მანიპულაციებით.
გამოიყოფა ორი სტადია - სეროზულ ინფლიტრაციული(2-3 დღე) და ჩირქოვან-
ნეკროზულ.
კლინიკა დამოკიდებულია ჩირქგროვის მდაბარეობაზე.
კანქვეშა- ანალურ ხვერლთაან ახლოს მდებარებოს და ამ დროს აღინიშნება ანუსის
არეში ძლიერი ტკივილი,გარედან დახევდით ასიმეტრია და შესიება. პალპაიით
მკტუვნეულბა.
იშიორექტალური- იშიორექტალურ ფოსში მდერებობს. შეიძლება გავრცელდეს
წინამდებარე ჯილვეკმდე. კლინიკა გვიან ვლიდება როდესაც აბცესი დიდ ზომებს
მიარჭევს.
პლევიორექტალურის შმეთევაში მენჯსი ფსკერზე უკანა ტანის არეში. სიმპტომატიკა
არ გვაქვს. ავადმყოფს აწუხებს შემცინება,ზოგადი სისუსტტე,სიმძმე ქვედა მესამედში.
რეტრორექტლურის დროს სწორი ანწლავის არეში ძლიერი ტივილი ირადიაციით
კუდუსუნისკენ. ადგილობრივი გართულებაა ჩირქროგვის გახსნა. ან ფისტულის
ჩამოყალიბება.
მკურნალობა - დასაწყისიში კოსნერვაიტულია,ანტიბიოტიკოთერაპია. ძირითადი
მეთოდი ქირურგლი ჩარევაა. ხდება ჩირქგროვის გახსნა და დრენეირება.
4. Ელენთის აბსცესი,ცისტა
:
 5. Სარძევე ჯირკვლის ქირურგიული ანატომია
:
:
 6. Მწვავე პანკრეატიტის კლინიკა და დიაგნოსტიკა
:
 7. Პილოროდუოდენური სტენოზი, კლინიკა, დიაგნოსტიკა
წყლულოვანი დაავადების ერთერთი ხშირი გართულებაა. არჩევენ:
:
წყლულოვანი დაავადების ერთერთი ხშირი გართულებაა. არჩევენ:
1. ნაწიბუროვანი სტენოზი,შედარებით იშვიათი ფორმაა, ხშირად გვხვდება
ქალებში,მარტივად ნაწიბრუდება და იწვევს სანათურის შევიწროებს.
2. სტენოზი რომელიც გამოწვეულია წყლულის პენეტრაციითა და ანთებითი
პროცესებით.
გამოიყოფა სამის ტადია: კომპენსაციის, სუბკომპენსაციის და დეკომპენსაციის.
კლინიკა: სტენოზის გამო ირღვევა ევაკუაციური ფუნქცია. კომპენსაციის დროს
გაძლიერებულია მოტორიკა და დარღვეული არაა ევაკუაცია. კუჭში უფრო დიდიხანს
ყოვნდება საკვები. გაძლიერებული სეგმენტური პერისტალტიკა გვაქვს რაც
პილორუსის შევიჭორების ნიშნაია. უზმოზე კუჭის წვენს ჰიპერსეკრეცია.
რენტგენოლოგიურუად კუჭში ჰაერის ბუშტი მცირდება. ტკივილის გამო ავადმყოფი
ხელოვნურ ღებიენბას იწევვევს. დეკომპენსაციამდე კუჭი განიერდება. ამის შედმეგ
ნენლენა კუჭის კედლების ატროფია იწყება,დუნე პერისტლატიკა,ამ დროს ვლიდნება
კლინიკური დეკომპენსაციის სტადია. კუჭი არ იცლება. სუბკომპენსაციური სტადიის
დროს ჩანს "კუჭის პერსიტალტიტკური წუხული".
გასტრიული ტეტანია ფინალური ეტაპია. ელექტროლიტული დისბალანსი იწევევს.
მეანის ხელი ვითარდება. ტეტანუსისგან იმით განსხავავედება რომ ხელიდან იწყება.

მკურნალობა: ოპერაციულია. კუჭის რეზექცია ან ვაგოტომია.

8. Პერიტონიტის კლინიკა, დიაგნოსტიკა
:
 9. Ქვედა ინტესტინური სისხლდენები
ქვედა გასტრსისხლდენის მიზეზი ნაწლავებსი ტრეიცის იოგიდან ანუსამდე
განპირობებული სისხლდენებია. იგი შეადგენს საერთო სისხლდენების
10%ს.ქვედა ინტერსტინალური სისხლდენები შეიძლება გამოწვეული იყოს
წვრილი ნაწლავის და მსხვილი ნაწლავის პათოლოგიებით.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
:
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი.
კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება გამოვლინდეს სისხლიანი
ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან ჰემოგლობინის რკინა შედის
მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა როცა გოგირწყალბადი
უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს ზოგჯერ ადგილი აქვს
ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.
10. Სწორი ნაწლავის გამოკვლევის მეთოდები
:
Ბილეთი 7
1. Თიაქრის გართულებები
:
:
:
 2. Საყლაპავის ქიმიური დამწვრობა
:
 3. Ქრონიკული პერიტონიტი
:
 4. Გინეკოლოგიური პერიტონიტი
:
 5. Მსხვილი ნაწლავის კიბოს მკურნალობა

6. Მსხვილი ნაწლავიდან სისხლდენა

მისი ძირითადი მიზეზი ბუასილია (80%),ხოლო დანარჩენი 20% მოდის ისეთ
პათოლოგიებზე როგორიცაა წევრილი და მსხვილი ნაწალავის
ლივერტიკულოზი,მეკელის დივერტიკული,ნაწლავთა ინვაგინაცია.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
:
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი. კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება
გამოვლინდეს სისხლიანი ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან
ჰემოგლობინის რკინა შედის მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა
როცა გოგირწყალბადი უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს
ზოგჯერ ადგილი აქვს ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.
7. Გოშეს დაავადება
:
 8. Მედიასტინიტი
:
 9. Მწვავე პანკრეატიტის მკურნალობა
:
:
9. Მწვავე პანკრეატიტის მკურნალობა
 10. Არ ეწერა

Ბილეთი 8
1. Თიაქრის გართულებები
:
 2. Კაროტიდული ქემოდექტომა
:
 3. Ჩირქოვანი პლევრიტი
:
:
 4. Სარძევე ჯირკვლის ქირურგიული ანატომია
:
 5. Მექანიკური გაუვალობის სახეები
ნაწლავთა მექანიკური გაუვალობა
ნაწლავთა პასაჟის გამავლობის ნაწილობრივი ან სრული შეფერხება,რომელიც
განპირობებულია მექანიკური ფაქტორებით მექაიკური გაუვალობა ეწოდება.
ეტიოლოგია - შეიძლება გამოწვეული იყოს:
1. ობსტრუქციით მიზეზით (ბეზოარით, ნაღვლის კენჭი,ჭიებით- ვერმინოზული
გაუვალობა. სტრიქტურით და სტენოზით რომელიცგანპირობლებულია სანათურშიგა
სიმსივნით.
2.სტრანგულაციური გაუვალობის დროს სანათურის დახოშობასთან ერთად
სისხლძარღვებიც იხშობა. მისი სახეებია : ჩაჭედვა( incarceracio)თიაქრის დროს,
კვანძი და შემოგრეხა(volvus),გამოწვეულია შეხორცებებთი და ინვაგიანცია-
ორალური ნაწილი პერსიტალტიკთი ააბორალურში შედის.

6. Მელორი-ვეისის სინდრომი
:
 7. Პერიტონიტის კლასიფიკაცია
:
 8. Სწორი ნაწლავის კიბოს კლინიკა და დიაგნოსტიკა
:
 9. Ლიმფანგიტი და ლიმფადენიტი
:
:
:
 10. Კისრის დახურული ტრავმა
:
Ბილეთი 8 v2
1. Ინციზიური თიაქარი/მკურნალობა
:
 2. Კისრის ტრავმული დაზიანება
:
:
2. Კისრის ტრავმული დაზიანება
:
 3. Ქრონიკული პერიკარდიტი
:
 4. Ჩირქოვანი მასტიტი
:
 5. Სწორი ნაწლავის კიბოს ქირურგიული მკურნალობა
:
:
5. Სწორი ნაწლავის კიბოს ქირურგიული მკურნალობა
 6. Ქრონიკული პანკრეატიტის ეტიოპათოგენეზი
:
 7. Ბანტის სინდრომი
:
 8. Ნაღვლის კენჭით გამოწვეული გაუვალობა/ ფისტულა
:
:
 9. Მწვავე მუცლის კლინიკა მკურნალობა
:
:
:
 10. Მუცლის აორტის ანევრიზმა
:
Ბილეთი 9
:
Ბილეთი 9
1. Საყლაპავი მილის დიაფრაგმის ხვრელის თიაქრის მკურნალობა

2. Კაროტიდული ქემოდექტომა
:
 3. Სარძევე ჯირკვლის გამოკვლევის მეთოდები
:
 4. Მწვავე პანკრეატიტის კლასიფიკაცია, კლინიკა
:
 5. Ჰემოლიზური ანემია
ჰემოლიზური ანემიისთვის დამახასიათებელია ზრდასული ერითროციტებსი
დაჩქარებული დაშლა. იგი შეიძლება იყოს თანდაყოლი და შეძენილი. თანდაყოლილი
ანემიებისთვის დამახსიათებელია ერთიროციტების სპეციფიური დეფექტის გამო
ამთი დაჩქარებული დაშლა,ხოლო შეძენილი ფორმების დროს ერითროციტების
ფუნქციურად ნორმალური,მაგრამ ექსტრაკორპუსკულარული ფაქტორის გავლენით
ხდება მათი ნაადრევი დაშლა. ჰემოლიზური ანემიის სახეებია თანდაყოლილი
სფეროციტოზი,ეზიმოპათეიები,თალასემია,ნამგლისებრუჯრედოვნაი ანემია.
6. Პილოროდუოდენალური სტენოზი, კლასიფიკაცია
წყლულოვანი დაავადების ერთერთი ხშირი გართულებაა. არჩევენ:
1. ნაწიბუროვანი სტენოზი,შედარებით იშვიათი ფორმაა, ხშირად გვხვდება
ქალებში,მარტივად ნაწიბრუდება და იწვევს სანათურის შევიწროებს.
2. სტენოზი რომელიც გამოწვეულია წყლულის პენეტრაციითა და ანთებითი
პროცესებით.
გამოიყოფა სამის ტადია: კომპენსაციის, სუბკომპენსაციის და დეკომპენსაციის.
კლინიკა: სტენოზის გამო ირღვევა ევაკუაციური ფუნქცია. კომპენსაციის დროს
გაძლიერებულია მოტორიკა და დარღვეული არაა ევაკუაცია. კუჭში უფრო დიდიხანს
ყოვნდება საკვები. გაძლიერებული სეგმენტური პერისტალტიკა გვაქვს რაც
პილორუსის შევიჭორების ნიშნაია. უზმოზე კუჭის წვენს ჰიპერსეკრეცია.
რენტგენოლოგიურუად კუჭში ჰაერის ბუშტი მცირდება. ტკივილის გამო ავადმყოფი
ხელოვნურ ღებიენბას იწევვევს. დეკომპენსაციამდე კუჭი განიერდება. ამის შედმეგ
ნენლენა კუჭის კედლების ატროფია იწყება,დუნე პერისტლატიკა,ამ დროს ვლიდნება
კლინიკური დეკომპენსაციის სტადია. კუჭი არ იცლება. სუბკომპენსაციური სტადიის
დროს ჩანს "კუჭის პერსიტალტიტკური წუხული".
გასტრიული ტეტანია ფინალური ეტაპია. ელექტროლიტული დისბალანსი იწევევს.
მეანის ხელი ვითარდება. ტეტანუსისგან იმით განსხავავედება რომ ხელიდან იწყება.

მკურნალობა: ოპერაციულია. კუჭის რეზექცია ან ვაგოტომია.

7. Ენდოსკოპიის როლი სისხლდენის დიაგნოსტიკასა და მკურნალობაში

Ძალიან მაღალია 99%შემთხვევაში სისხლდენის ლოკალიზაციას ზუსტად
ადგენს. Მკურნალობა კლიპირება ან ნაკერები.
8. Პერიტონიტის კლასიფიკაცია
:
 9. Არაქირურგიული დაავადებები, რომლებიც იწვევენ მწვავე მუცელს
:
 10. Მაგისტრალური არტერიების დაზიანება
მაგისტრალური სისხლძარღვების დაზიანბა საერთო ტრამვულ დაზიანებათა 2%
შეადგენს. ბოლო წლებში აღინიშნება მისი ზრდის ტენდენცია. სისხლძარღვთა
ტრამვულ დაზიანებათა 51% მოდის დანით და სხვა ბასრი საგნებით მიყენებულ
ჭრილობებზე,ხოლო 35.5% დახურულ ტრამვებზე. უხშირესად ზიანდება ქვედა
კიდურებსი და ზედა კიდურების სისხლძარღვები.

კლასიფიკაცია:
1. არტერიების ტრამვული დისტონია არტერიული სპაზმით.
2. ცეცხლსასრული ჭრილობა შემავალი არტერიის სანათურში.
3. არტერიის კონტუზია.
4. გამჭოლი ცეცხლსასროლი ჭრილობა სსიხლძარღვის კედლის ყველა შრის
დაზიანებით. 5. სისხლძარღვის კედლის დაზიანება მოპულსირე ჰემატომის
არსებობოთი.
6.არტერიის და ვენის ერთდოული დაზიანება ფისტულის ჩამოყალიბებით.

კლინიკა: სისხლძარღვთა დააზიანების უმთავრესი სიმპტომი სისხლდენა, ჰემატომის

გაჩენა,დისტალური პულსის არარსებობა და სხვა იშემიური მოშლილობებია.
ღია დაზიანების დროს სისხლდენა ჭრილობიდან 50-80% შემთხვევაში მიანიშნებს
მაგისტრალური სისხლძარვის დაზიანებაზე.
ჰემატომის არსებობა დაზიანების არეში მაგისტრალური სისხლძარღვი დაზიანების
დამახასიათებელი ნიშნანია და იგი გვხდება როგორც ღია,ისე დახურული ტრამვის
დროს.
უნდა აღინიშნოს,რომ აორტის დაზიანების შედეგად მოჰყვება მასიური სისხლდენა და
ავადმყოფის უეცარი სიკვდილი.
პულისირებადი ჰემატომის ჩამოყალიბების შემთხვევაში შეგვიძლია დაზიანების
არეში მოვისმინოთ შუილიც.
პულსის ცვლილება დაზიანების დისტალურად უხშირესი სიმპტმია (96%) გვხვდება.
მას მიეკუთვნება კიდურის სიფერმკრთალე,მისი გაციება,მგრძნობელობის
:
მას მიეკუთვნება კიდურის სიფერმკრთალე,მისი გაციება,მგრძნობელობის
დაქვეითება,ტკივლი,იშემიური კონტრაქტურა და ბოლოს კიდურის დისტალური
ნაწილის განგრენა.
დიაგნოსტიკა- მაგისტრალური სისხლძარღვების დაზიანებისდროს გამოიყენება,
ანგიოგრაფია და ულტრაბგერითი დოპლეროგრაფია. კონტრასტული ანგიოგრაფიის
დროს დაზიანების დისტალურად კონტრასტირება არ ხდება. ზოგჯერ სისხლძარღვის
დაზიანების დროს ადგილი აქვს კონტრასტული ნივთიერების გამოსვლსას და დეპოს
შემქნეას. დიდი პრაქტიკული მნიშვნელობა აქვს დოპლეროგრაფიას. იგი
შესაძლებლბოას იძლევა განისაზღვორს დინების ხაზოვანი სიცაქრე და კიდურების
სხვადსხვა მონაკვეთში გაიზომოს რეგიონალური სისხლის წნევა.
მკრუნალობა- შუეცერებელი სისხლდენა და მწვავე იშემია ითვლება გადაუდებელი
ოპერაციის ჩვენებად. ოპერაცია უნდა გაკეთდეს დაზიანებიდან არაუგვიანეს 6
საათისა. ოპერაციისას დაზიანებული არტერია გამოიყოფა,დაედება ზემოთ და
ქვემოთ მომჭრები. დახურული ტრავმის შემთხვევაში სისხლძარვის რევიზიის დროს
აუცილებელია დავადგინოთ მისი დაზიანების გავრცელების ზონა,თრომბის არსებობა
და მისი ზომები. თუკი ეჭვია სისლხძარღვის ინტიმის დაზიანებაბაზე უნდა გაკთედეს
არტერიოტიომია. თრობმოზის შემთხვევაში უნდა გაკეთდეს თრომბოექტომია. იდება
გვერდითი ან ცირკუალრუი ნაკერები. თუ 3-5 სმზეა დაზიანებული ნაჩვენებაია
რეკონსტრუქციული ოპერაცია(აუტოვენური პროტეზით).

Ბილეთი 10
1. Დაცურებული თიაქარი

2. Კაროტიდული ქემოდექტომა
:
 3. Მედიასტინიტი
:
 4. Პილონიდული სინუსი
:
 5. Კუჭნაწლავის ბეზოარები
:
:
 6. Ქრონიკული პანკრეატიტის მკურნალობა
:
 7. Ელენთის აბსცესი, ცისტა, ექინოკოკოზი
:
:
 8. Ზედა ეზოფაგოგასტროინტესტინური სისხლდენები
ზედა გასტროინტენსიტური სისხლდენის დროს ჰემორაგიის მიზეზი ტრეიცის იოგის
პროქსიმალურად გავნითარებული პათოლოგიითაა განპირობებული და მოციავს
საყლაპავს,კუჭ და თორმეტგოჯა ნაწლავს,ისინი შეადგენენ საერთო სისხლდენების
90%.
ზედა სისხლენები განპირობებულია ძირითადად წყლულოვანი დაავადებებით
(50%) საყლაპავისა და კუჭის კარდიალური ნაწილის ვარიკოზულად
გაგანიერებული ვენებიდან სისხლდენით(25%),ეროზიებით,მელორვეისის
სინდრომით,სისმივნეებით.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი.
კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება გამოვლინდეს სისხლიანი
ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან ჰემოგლობინის რკინა შედის
მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა როცა გოგირწყალბადი
უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს ზოგჯერ ადგილი აქვს
ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
:
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.
9. Ბილიოდიგესტიური ფისტულები
:
:
ხანგრძლივად მიმდინარე ნაღველკენჭოვანიდ აავადების გართულებას წარმოადგეს.
არსებობს სამი სახის: ქოლეცისტოდუოდნეური (70%),ქოლეცისტომსხვინაწლავის
და ქოლეცისტოგასტრალური.
კლინიკა ნაღველკეჭნოვანი დაავადებისთივს დამახასიათებელი სიმპტოემები აქვს.
გართულებას მიეკვუთენბა პილორუსის და ნაწლავთა ობსრუაციულიგაუვალობა.
დიაგნოსტიკა: რენტგენოლოგიუური კლვევა მნიშვნელოვანია. სანაღვლე გზებში
ჰაერი-აეროქოლია. დიდი დიაგნოსტიკური მიშნლევობა აქვს
გასტროდუოდენოსკოპიას და კოლონოსკოპია. ხვლემიელბის აღმოჩნეაში.
10. აქალაზია
:
:
:
Ბილეთი 11
1. Თანდაყოლილი თიაქრები

2. Მედიასტინიტი
:
:
 3. Გინეკომასტია
:
 4. Სწორი ნაწლავის კიბოს მკურნალობა
:
:
 5. Ასციტი
:
 6. Ელენთის ტრავმული დაზიანება
:
:
:
 7. Მელორი-ვეისის სინდრომი
:
 8. Შემოფარგლული პერიტონიტები
:
 9. Ქვედა ინტესტინური სისხლდენები
ქვედა გასტრსისხლდენის მიზეზი ნაწლავებსი ტრეიცის იოგიდან ანუსამდე
განპირობებული სისხლდენებია. იგი შეადგენს საერთო სისხლდენების
10%ს.ქვედა ინტერსტინალური სისხლდენები შეიძლება გამოწვეული იყოს
წვრილი ნაწლავის და მსხვილი ნაწლავის პათოლოგიებით.
პათოგენეზი: გამოყოფენ სისხლდენის სამ ვარიანტს-
1. მასიური სწრაფი დანაკარგი როცა იკარგება ცირკულაციაში არსებული სისხლის 30%
ამ დროს ვითარდება ჰემორაგიული შოკი.
2. როცა ავადმყოფი რამდენიმე საათის განმავლობაში მასიური სისხლდენის სახით
კარგავს ცირუკაციაში არსებულის 30%..
3. სისლხდენა რომელიც არამდენიმე დღე გრძელედება და იგი არეინტენსიური და
რეციდიული ხასიათისაა.
ძლიერი სისხლდენის საპასუხოდ,როცა ცირკულაციაში დანაკარგი 30%ია
ორგანიზმშია ქვს პერიფერიულ ვაზოკონსტრიქციას და ცენტრალური სისლხის
მიმოქცევის სრულ შენარჩუნებას. ამის ფონზე პროგრესირებს არტერიული წნევის
შემცირება და ჰემორაგიული შოკი ვითარდება.
შოკის სიმძიმე შოკური ინდესით განისაზღვრება (ალგოვერით) . პულსი
გაყოფილი სისლხის სისტოლური წნევის მაჩვენებელზე. ნორმაში იგი
<1ზე,მანიფესტიორებუალია თუ იგი >1ზე მეტია.
პერფუზიული სისხლდენის დროს,სისხლის უმნიშვნელო დანაკარგით(10-
20%),ქსოვილოვანი სითხის გადასავლით ხდება ჰემოდილუცია. ხდება სისხლის
დანაკარგის ადექვატური ავტოშევსება.
დიდი სისხლდანაკარგის დროს ზოგჯერ ვითარდება სისხლძარღვის სანათურსიგა
შედედების სიდნრომი.
კლინიკა: გასტროდუოდნელაური სისხლდენა შიეძლება გამოვლინდეს სისხლიანი
ღებინებით,უხშირესად იგი ყავის ნახარში ფერია რადგან ჰემოგლობინის რკინა შედის
მარილმჟავასთან რეაქცაიში. ან განვითარდეს მელენა როცა გოგირწყალბადი
უერთდება რკინას. წყულოვანი გენეზის სიხლდენის დროს ზოგჯერ ადგილი აქვს
ტკივლის სიდნრომის გაქრობას (ბირგმანის სიმტპომი)
სისხლდენის ზოგად სიმპტომებს მიეკუთვნება: საერთო სისტუსტე,ყურებში
შუილი,გულის ფრიალი,ცივი ოფილი,გონების დაბინდვა და დაკარვა.
ნებისმეიერ მომეტნში შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული შოკი.
დიაგნსოტიკა: ენდოსკოპირუ გამოკვლევა 99% ში პასუხს სცემს სისხლდენის წყაროს
გამოვილებას. ქვედად ინტესტინალური სისხლდენის გამოსარკვევად ენდოსკოპიურ
გამოკველვასთანე რთად კეთება სწორი ნაწლავსი დიგიტალური გამოკვლევა.
გაურკვეველი გენეზის სიხლდენის დროს კონტრასტით ხდება გამოვკევლა. წვრილი
ნაწალვიდან სისხლდენის დასადგენად გამოიყნება კაფსუალრული ენდოსკოპიურ
გამოკვლევა.
:
გამოკვლევა.
კოლაფსის შემთხვევაშიც ჩვეულებრივ კეთდება ენდოსკოპირუ გამოკვლევა. თუ
აქტიური სისხლდენა არ გვაქვს უნდა შეფასდეს მისი რეციდივის საკითხი. სისხლდენა
საიმედოდდ შეჩერებულაი თუახალი სისხლი კუჭში და თორმეტგოჯაში არაა,არ
არსებობს პულისრებადი სისხლძარღვი და პათოლოგიურ უბანში თეთრიფ ერის
ფიქსირებული თრომბებია.
იმ შემთხევევაში როცა კალოზური წყლულის ფსკერზე ჩანს დათრომბილი
პულსირებადი სისხლძაღვი,თრომბი წითელი ფერისაა ან მოყავისფრო,შეიძლეა
განვითადეეს რეციდივ.
მკურნალობა: გასტროინტესტინური სისხლდენების 70-80% სპონტანურად
ცერდება.თუ მასიური სისხლდენა გვაქვს მივმართავთ სისლის გადასხმას, ვიყენებთ
ვაზოპრესორს,ენდოსკოპიას. თუ პულსირებადი სისხლდენაა სუბმუკოზურად
ადრენალინი ან ფიბრინული წებო.
10. Ფილტვის ექინოკოკოზი
:
:
Ბილეთი 16
1. Თიაქრის გართულებები

2. Წინა კიბისებრი კუნთის სინდრომი

დამახასიათებელია კიბისებრ კუნთში მიმდინარე დისტროფიული ცვლილებები და
მყესოვანი ნაწილის ჰიპერტროფია. სიხშირე თანაბარია კაცებსა და ქალებს შორის.
30-40წლის ასაკში. 90% შემთხვევებში კისრის ოსტეოქონდროზის ფონზე
მიმდინარეობს.
კლინიკა ადგილობრივი სისხლძარღვოვან-ნერვოლოგიური დაზიანებებით
ხასიათდება. ტკივილი იწყება კისრის მიდამოში და ირადირებს იდაყვის ძვლამდე.
არ შუეძლია მაღლა აწიოს ხელები,ტკივილი ძლიერდება თავის მობრუენბისას.
კიდურების კუნთების სისუტე(გამშლელი). ვეგეტატიური
მოშლილობები(ჰიპერჰიდროზი). შეიძლება განვითარდეს არტერიული
სპაზმი,ლავიწქვეშა არტერიის თრომბოზი.
:
სპაზმი,ლავიწქვეშა არტერიის თრომბოზი.
დიაგნოსტიკა პათოგნომური ნიშანია- იდაყვის სახსარში მოხრილი კიდურის
უკან გაწევის და თავის საწინააღმდეგო მხარეს მობრუნებისას პულისს
გაქრობა სხივის არტერეიაზე. ოსცილოგრიაფია გვეხმარება დიაგნოზის დასმაში.
მკურნალობა- წინა კიბისერბი კუნთის ნოვოკაინით
ბლოკადა,ფიზიოთერაპია,მსასაჟი. უეფექტობის შემთხვავაში წინა კიბისებრი კუნთის
რეზეექცია.
3. Მწვავე პანკრეატიტის მკურნალობა

4. Სისხლდენა საყლაპავის ვენებიდან

:
:
:
 5. Ჰემოლიზური ანემია
ჰემოლიზური ანემიისთვის დამახასიათებელია ზრდასული ერითროციტებსი
დაჩქარებული დაშლა. იგი შეიძლება იყოს თანდაყოლი და შეძენილი. თანდაყოლილი
ანემიებისთვის დამახსიათებელია ერთიროციტების სპეციფიური დეფექტის გამო
ამთი დაჩქარებული დაშლა,ხოლო შეძენილი ფორმების დროს ერითროციტების
ფუნქციურად ნორმალური,მაგრამ ექსტრაკორპუსკულარული ფაქტორის გავლენით
ხდება მათი ნაადრევი დაშლა. ჰემოლიზური ანემიის სახეებია თანდაყოლილი
სფეროციტოზი,ეზიმოპათეიები,თალასემია,ნამგლისებრუჯრედოვნაი ანემია.
6. Ნაწლავთა დინამიური გაუვალობა
:
 7. Არაქირურგიული დაავადებები, რომლებიც იწვევენ მწვავე მუცელს
:
 8. Არტერიების თრომბოზი და ემბოლია
:
:
 9. ლიმფანგინიტი
:
:
 10. Შუასაყრის ემფიზემა
:
 თიაქრის ოპერაციები
:
Საზარდული
:
:
:
 Ბარძაყი
:
:
 ჭიპი
:
: