Nośniki danych jest to przedmiot umożliwiający

fizyczne zapisanie danego rodzaju informacji, i z

którego możliwe jest późniejsze odczytanie tej
informacji. Pod pojęciem nośnik danych najczęściej
rozumie się przedmioty i urządzenia ściśle związane z
komputerami. Nośnik danych to inaczej medium do
zapisywania danych w celu ich przechowywania.
Pierwszym cyfrowym nośnikiem danych była karta
dziurkowana opatentowana przez Hermana Hollertiha.
Maszyna tabulacyjna służyła do wprowadzania ,
sortowania i podliczania danych i wykorzystywała do
tego celu dziurkowane karty. Od połowy XIX wieku,
używano taśm dziurkowanych jako medium do
zapisywania danych. Taśmy dziurkowane obok kart
dziurkowanych były stosowane w pierwszych
komputerach. Z czasem zostały zastąpione przez
bardziej pojemne media na przykład taśmy
magnetyczne. Rozwój technologii komputerowej
umożliwił tworzenie co raz to lepszych, pojemniejszych
nośników danych. Zespół badawczy firmy IBM
zaprojektował pierwszą dyskietkę w 1969 roku. Miała
ona, jak na tamte czasy, niezwykłe możliwości na
ośmiocalowym nośniku można było zmieścić 80 KB
danych, czyli tyle, ile na tysiącu kart dziurkowanych.
Przez kolejne lata gabaryty dyskietek malały, zaś ich
pojemność rosła. Pierwowzorem twardego dysku była
pamięć bębnowa. Pierwsze dyski twarde takie, jak
dzisiaj znamy, wyprodukowała w 1980 firma Seagate.
Dysk przeznaczony dla mikrokomputerów miała
pojemność 5MB, 5 razy więcej niż standardowa
dyskietka. Dziś oprócz dysków twardych
(wewnętrznych) w komputerach, są dostępne tzw.
dyski zewnętrzne. Najnowszymi osiągnięciami
technologii są płyty CD, płyty HD DVD oraz płyty
BLuRay. Pierwszą kartą pamięci używającą pamięci
MAND była karta SmartMedia(SM). Karty pamięci
powszechnie stosuje się w przenośnych urządzeniach
takich jak aparaty, kamery, odtwarzacze muzyki, a
także palmtopy. Pendrive jest urządzeniem
przenośnym typu Plug&Play – do komputera dołączony
jest najczęściej bezpośrednio przez złącze USB.