ელგუჯა ტაბატძე

მალინოვსკი – მაგია, რელიგია, მეცნიერება

მაგიის შექმნა განაპირობა ადამიანის უძლურებამ იმ პირობებისადმი, სადაც იგი

იმყოფებოდა ან აღმოჩნდებოდა, ხოლმე. ისევე, როგორც რელიგიისა. ჩვენ
შევთანხმდით, რომ რელიგია რადიკალურად განსხვავდება მაგიისგან, მაგრამ მაგია
ისევა რელიგია, როგორც რელიგიაა მაგიური. მათ შორის განსხვავება მხოლოდ ისაა,
რომ მაგიის შესრულება ხდება ერთი ადამინის მიერ მხოლოდ და მხოლოდ იმ
შემთხვევის დროს, როდესაც იგი ვარდება დიდ განსაცდელში ან ემუქრება საფრთხე
ვინმესგან, ხოლო რელიგიის შემთხვევაში „მაგიური“ რიტუალები ტარდება ერთი ან
რამდენიმე ადამიანის ან ადამიანთა ჯგუფის მიერ, ოღონდ ამ შემთხვევაში არ აქვს
მნიშვნელობა იმას, იმყოფება თუ არა განსაცდელში ვინმე. რელიგიურ „მაგიურ“
რიტუალებს არის ხშირი და მაშტაბური.

მაგიის რიტუალები იმდენ ცალკე რიტუალებადაა დაყოფილი, მაგალითად უნდა

შესრულდეს ზუსტ დროს, ზუსტ დღეს, სავსე მთვარობისას და ა.შ რომ ისეთ
შემთხვევაში თუ რამე სწორად არ გამოსდის გამკეთებელს აბრალებს არათუ მაგიას,
არამედ თავის თავს და თვლის, რომ რაღაც არასწორად გააკეთა. (მაგალითად დრო
ვერ დაამხვია და ა.შ) ხოლო გამონაკლისები ყოველთვის ხდება და იმ ერთი
გამართლებული რიტუალის შედეგად მომხდარი მაგიურობა ყველაზე ისეთ
შთაბეჭდილებასა და აღფრთოვანებას იწვევს, რომ ყველას ავიწყდება უამრავი არ
მომხდარი და წარუმატებლობა მაგიისა.

აღსანიშნავია, რომ ისევე, როგორც რელიგია თანამედროვე სამყაროში კარგავენ

თავის ძალას, რადგან ვითარდება მათი „კონკურენტი“ მეცნიერება. ამ შემთხვევაში
მინდა დავაზუსტო, რომ რელიგია და მეცნიერება განსხვავდება და არ აქვთ
ერთმანეთან შეხება გამონაკლისისა, მაგრამ მაგიის შემთხვევაში იგი პირდაპირ
უპირისპირდება მას და ირწმუნება მის არასრსებობასა და სიცრუეს. მაგალითად
დღეს, როდესაც ჩვენ ვხვდებით ცუდად, მაგალითად თავი გვტკივა, ჩვეულებრივ
შემთხვევაში ამ დროს „იმკურნალებდნენ“ მაგრამ დღეს ნებისმიერი ჩვენგანი დალევს
შესაბამის წამალს, იმის და მიხედვით თ რა სტკივა და აწუხებს.