"Zbrodnia i kara" to powieść autorstwa Fiodora Dostojewskiego, opublikowana w 1866 roku.

Poniżej przedstawiam streszczenie tej znaczącej lektury na jedną stronę A4:

Akcja powieści toczy się w Petersburgu i skupia się na głównym bohaterze, Rodionie
Raskolnikowie. Raskolnikow jest młodym studentem, który pod wpływem swoich teorii o
nadludzkim prawie i idei, że pewne jednostki mają prawo do zabijania dla dobra
społeczeństwa, popełnia morderstwo staruszki lichwiarki, Alyony Iwanowny.

Po dokonaniu zbrodni, Raskolnikow zaczyna zmagać się z wewnętrznym konfliktem i

poczuciem winy. Zdruzgotany i osaczony przez własne myśli, staje się coraz bardziej
paranoiczny i nękany wyrzutami sumienia. Jednocześnie, prowadzone jest śledztwo w
sprawie morderstwa, co zwiększa napięcie i ryzyko odkrycia prawdy.

Równolegle, powieść ukazuje życie innych postaci, takich jak Sonja Marmieładow,
prostytutka, która staje się ważną postacią dla Raskolnikowa. Sonja staje się symbolem
dobra, wiary i nadziei, a jej oddanie i cierpliwość wpływają na przemianę głównego bohatera.

W miarę rozwoju fabuły, Raskolnikow doświadcza konsekwencji swojego czynu. Cierpienie

psychiczne, które go nawiedza, pogłębia się, a on musi zmierzyć się z wyborem między
wyznaniem swojej winy, a dalszym ukrywaniem prawdy. Powieść osiąga kulminację podczas
spotkania między Raskolnikowem a detektywem Porfiryem, który podejrzewa głównego
bohatera o zbrodnię.

Ostatecznie, Raskolnikow decyduje się przyznać do swojego czynu i poddaje się karze.
Jednak jego wyznanie i pokuta stają się również źródłem nadziei i oczyszczenia, co
wskazuje na możliwość odradzania się moralnego dla jednostki.

"Zbrodnia i kara" to głęboko psychologiczna powieść, która porusza tematy moralności, winy,
kary i odkupienia. Poprzez opis wewnętrznej walki bohatera i spojrzenie na społeczeństwo,
Dostojewski stawia pytania dotyczące natury człowieka, granic moralności i konsekwencji
naszych czynów.