Zabezpieczenie Konstrukcji Stalowych Przed Korozją

14.06.
2023, 11:40 Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją
Loguj \ Wyloguj πSklep
Blog Chodor Encyklopedia πWiki
 Ekspertyzy budowlane  Kategorie πWiki, najnowsze
Biuro Projektów  Teoria πWiki
Strefa studenta
 Kontakt
 Polityka prywatności  Strefa partnera
Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją
A B C D E F G H I K Ł M N O P R S T U W Z
Za Zb Zg Zm
Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją
Omówiono metody ochrony przed korozją atmosferyczną wyrobów oraz konstrukcji stalowych. Podano przykład
rozwiązania projektowego oraz wzorcową specyfikację wykonania i odbioru robót zabezpieczenia antykorozyjnego
konstrukcji stalowych poprzez nakładanie powłok ochronnych z farb i lakierów.
Ochrona antykoroyzjna konstrukcji stalowych jest przedmiotem wielu podręczników, np. [1], [2], [3], a także innych opracowań, np.:
[4], [5].
Korozją nazywa się niezamierzone, odbywające się stopniowo niszczenie metali, powstające wskutek chemicznego lub
elektrochemicznego oddziaływania środowiska, które je otacza. W przypadku konstrukcji budowlanych konsekwencje tego zjawiska
mogą być katastrofalne, dlatego ogromne znaczenie mają właściwie przeprowadzone działania prewencyjne [5].
Na rys. 1 przedstawiono przykłady różnych kształtowników oraz ubytki korozyjne przy takiej samej eksploatacji, lecz różnym
ustawieniu ścianek
Rys.1. Ubytki korozyjne w mm w zależności od rodzaju

kształtownika stalowego [5]
Translate »
https://chodor-projekt.net/encyclopedia/zabezpieczenie-korozyjne/ 1/18
14.06.2023, 11:40 Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją
Spis treści [ ukryj ]
1 Sposoby zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją

2 Kategorie środowiska korozyjnego
3 Rodzaje farb i systemów antykorozyjnych
4 Specjalne zestawy malarskie
4.1 Systemy Branth-Chemie – Hamburg
4.2 Farby Teknos-Oliva
4.3 Farby Hempel
4.4 Produkty Sika
4.5 Produkty Sigma
5 Przykład rozwiązania projektowego
5.1 Klasyfikacja korozyjności środowiska
5.2 Oczyszczenie powierzchni elementów stalowych
5.3 Zestawy malarskie
5.4 Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej
5.5 Trwałość systemu malarskiego, a okres gwarancyjny producenta
6 Przykład specyfikacji technicznej malowania konstrukcji stalowych
6.1 Zgodność wykonania z projektem, specyfikacją i normami
6.2 Dokumentacja do opracowania przez Wykonawcę
6.2.1 Dokumentacja dotycząca ochrony korozyjnej
6.2.2 Dokumentacja eksploatacji ochronnego systemu malarskiego
6.2.3 Dokumentacja zapewnienia jakości
6.2.4 Inna dokumentacja technologiczna
6.3 Prowadzenie prac malarskich
6.3.1 Przekazanie elementów konstrukcyjnych do malowania
6.3.2 Farby i lakiery
6.3.3 Wykonywanie prac na warsztacie
6.3.3.1 Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni elementów
6.3.3.2 Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni blach czołowych
6.4 Pakowanie i transport
6.5 Naprawa pokrycia antykorozyjnego przed i po montażu
6.6 Program kontroli jakości
6.6.1 Program zapewnienia jakości
6.6.2 Dokumentacja kontroli jakości
6.7 Ocena i odbiór zabezpieczeń antykorozyjnych na budowie
6.7.1 Ocena jakości zabezpieczeń antykorozyjnych na budowie
6.7.2 Odbiór powłok malarskich
6.7.3 Podziel się:
6.7.4 Like this:
6.7.5 Podobne artykuły
Sposoby zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją

Najczęściej stosuje się następujące sposoby zabezpieczenia konstrukcji stalowych przez korozją [6]:
1. Ochrona przed korozją na etapie projektowania poprzez dobór właściwych materiałów konstrukcyjnych, możliwie
nieskomplikowany kształt profili, rozwiązania konstrukcyjne zapobiegające możliwości gromadzenia się cieczy, sposób łączenia
poszczególnych elementów konstrukcji (śruby, spawy, nity), unikanie możliwości spiętrzania naprężeń i lokalnego
przegrzewania.
2. Stosowanie inhibitorów korozji, czyli substancji, które wprowadzone w niewielkich ilościach do środowiska korozyjnego
powodują znaczne ograniczenie szybkości korozji, inhibitory korozji mogą być anodowe lub katodowe, odpowiednio
zmniejszające i zwiększające polaryzację anodową metalu i przez to przesuwające potencjał korozyjny metalu w kierunku
ujemnym
Translate » lub dodatnim.
3. Ochrona elektrochemiczna polegająca na ochronie katodowej elektrolitycznej lub galwanicznej, ochrona elektrochemiczna
konstrukcji (np. rurociągów, obiektów mostowych) dzięki zastosowaniu zewnętrznego źródła napięcia powoduje, że metal
chroniony staje się katodą lub anodą ogniwa, co znacznie ogranicza intensywność korozji, w przypadku ochrony galwanicznej
stosuje się specjalne kształtki ochronne z materiału o niskim potencjale elektrochemicznym, które montuje się na chronionej
konstrukcji.
4. Stosowanie powłok ochronnych organicznych (farby, lakiery, tworzywa sztuczne) oraz metalicznych anodowych w postaci
wyniku lub kadmu lub katodowych z miedzi, niklu, chromu i cyny; powłoki metaliczne mogą być nakładane przez zanurzenie w
ciekłym metalu albo natryskiwanie roztopionego metalu na powierzchnię chronioną lub za pomocą elektrolizy.
Na rys. 2. pokazano przykłady nieprawidłowych i prawidłowych rozwiązań konstrukcyjnych, wpływających na wzmożony proces
korozyjny.
Na rys.3a przedstawiono zalecane ze względu na ochroną korozyjną sposoby przygotowania spawów, a na rys.3b prawidłowe i
nieprawidłowe rozwiązania konstrukcyjne przygotowania szczelin między elementami. Na rys. 4 przedstawiono sposoby
przygotowania krawędzi elementu ze względu na ochronę korozyjną.
Translate »
Translate »
Kategorie środowiska korozyjnego

Kategorie środowiska korozyjnego atmosferycznego oraz przykłady środowisk typowych dla klimatu umiarkowanego podano w
tab.1.
Translate »
Tab.1. Kategorie korozyjności atmosfery i przykłady typowych środowisk [7]
Szczególną rozwagę należy mieć w przypadkach, gdy konstrukcja jest częściowo zanurzona w wodzie lub częściowo
eksploatowana w gruncie. Korozja w takich warunkach jest często ograniczona do małych powierzchni, ale szybkość korozji jest
znaczna. Nie zaleca się wykonywania badań polowych do określenia korozyjności wody lub gruntu . W normie [7] opisano warunki
eksploatacji w wodzie i gruncie, dla których wprowadzono następujące kategorie korozyjności dla wody i dla gruntu są następujące:
Im1 – zanurzenie w wodzie słodkiej,
Im2 – zanurzenie w wodzie morskiej,
Im3 – eksploatacja w gruncie.
W załączniku B do normy [7] podano przykłady sytuacji szczególnych, które należy wziąć pod uwagę przy dobieraniu systemu
zabezpieczeń antykorozyjnych.
Rodzaje farb i systemów antykorozyjnych

Do zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją stosuje się następujące rodzaje farb:
alkidowe– farby jednoskładnikowe, szybkoschnące o właściwościach antykorozyjnych. Stosowane przy produkcji i renowacji
maszyn rolniczych i budowlanych, konstrukcji stalowych, budowie hal, kontenerów.
epoksydowe – farby dwuskładnikowe o bardzo dobrych właściwościach antykorozyjnych. Stosowane w temp. Od -5⁰C,
szybkoschnące i dobrze kryjące, odporne na działanie czynników chemicznych i mechanicznych. Stosowane do zabezpieczania
Translate » stalowych, przy budowie dróg i mostów oraz w szeroko pojętej branży przemysłowej.
konstrukcji
poliuretanowe – farby dwuskładnikowe o właściwościach antykorozyjnych i dekoracyjnych. Stosowane w temp. Od -5⁰C.

Odporne na wpływ czynników chemicznych, atmosferycznych i mechanicznych. Stanowią bardzo dobre zabezpieczenie maszyn
budowlanych, przemysłowych, rolniczych, konstrukcji stalowych, również ocynkowanych, przy budowie dróg i mostów oraz w
branży przemysłowej
poliwinylowe – farby jednoskładnikowe, szybkoschnące o właściwościach antykorozyjnych. Stosowane przy produkcji i renowacji
konstrukcji stalowych, kontenerów oraz słupów elektroenergetycznych.
silikonowe – farby termoodporne tworzące barierę ochronną w temp od +200⁰C do +600⁰C. Stanowią ochronno-dekoracyjną
powłokę w urządzeniach i instalacjach technologicznych, m.in. w piecach, kominach, rurociągach.
etylokrzemianowe – farba termoodporna tworząca doskonałe zabezpieczenie antykorozyjne w wysokiej temp. +500⁰C.
Stosowana w piecach, rurociągach.
poliwinylowo-akrylowe, wodorozcieńczalne, chlorokauczukowe, wodne, epoksydowo-poliuretanowe, alkidowo-
chlorokauczukowe.
W tab. 2 zamieszczono propozycje systemów zabezpieczeń antykorozyjnych dla poszczególnych kategorii korozyjności środowiska
wraz z przykładowymi cenami.
Tab.2. Przykłady systemów zabezpieczeń antykorozyjnych [5]
Składnię oznaczania systemu malarskiego wraz z przykładem podano na rys.5
Rys.5. Oznaczanie systemu malarskiego
Specjalne zestawy malarskie

W celu przyśpieszenia procesu zabezpieczenia antykorozyjnego powierzchni konstrukcji coraz szerzej stosuje się zestawy
jednowarstwowe (jednoskładnikowe) , to znaczy takie, gdzie jedna warstwa powłoki jest jednocześnie warstwą podkładową i
nawierzchniową. Wskutek specjalnych procesów produkcyjnych uzyskuje się też farby do powłok o specjalnych własnościach (efekt
gumy itd)
Translate »
Systemy Branth-Chemie – Hamburg

Jednoskładnikowa farba Brantho-Korrux 3w1 jest farbą podkładowo-nawierzchniową odporną na temperatury do +300°C, z
możliwością aplikacji również w temperaturach ujemnych do -10°C. Farba posiada atest NORSOK-Test M 501, Ed.6, Sys.1., Atest
PZH do wody pitnej, aprobatę IBDiM na konstrukcje mostowe, Eko-Audyt. Farba jest szeroko stosowana w Polsce przez wodociągi,
producentów zbiorników do wody pitnej, producentów instalacji odsiarczania spalin oraz przy renowacjach konstrukcji i urządzeń
stalowych w energetyce i gazownictwie w Polsce i Niemczech.
Brantho-Korrux „nitrofest” matowa farba antykorozyjna do powszechnego zastosowania o krótkim czasie schnięcia, nadaje się do
wymalowań po ręcznym oczyszczeniu powierzchni z rdzy
Brant-Chemii produkuje również farbę dwuskładnikową Brantho-Korrux 2K-Durasolid między innymi do wymalowań wewnętrznych
zbiorników wodnych na zimną i gorącą wodę oraz wszelkich konstrukcji trwale zanurzonych w wodzie.
Farba antykorozyjna 2K-Flexi-Lack ma wyjątkowe właściwości, takie jak:
odporność na uderzenia podobne do odporności gumy

właściwości amortyzowania uderzeń,
duża odporność na ścieranie
izoluje od ciepła i zimna ( redukuje powstawanie rosy)
zjawisko pamięci kształtu
właściwości izolacji dźwiękowej
ciepła w dotyku
Farby Teknos-Oliva
Farby Oliva, to nie tylko fraby jachtowe. Fińsko-polska grupa Teknos-Oliva jest czołowym producentem farb przemysłowych znanych
z wysokiej jakości i niezawodności oraz produkowane w nowoczesnych technologiach i bazują na ekologicznych rozwiązaniach.
W tab.3a. zestawiono najbardziej ekonomiczne systemy malarskie TEKNOS do zabezpieczenia konstrukcji stalowych, a w tab.3b
podano charakterystykę tych zestawów.
Tab.3a. Zestawy malarskie TEKNOS [8]
Translate »
W zestawach f) do h) można zwiększyć skuteczność zestawu poprzez zastosowanie wysokocynkowego podkładu epoksydowego TEKNOZINC 80 SE
Tab3b Charakterystyka zestawów TEKNOS z tab. 3a [8]
Translate »
Inne produkty Oliva-Teknos zestawiono w grupach Teknos oraz Oliva.
Farby Hempel
Produkty Hempel zestawiono na stronie.
Produkty Sika
Produkty Sika zestawiono na stronie.
Produkty Sigma
Produkty Sigma zestawiono na stronie.
Przykład rozwiązania projektowego

Klasyfikacja korozyjności środowiska
Na podstawie analizy zagrożeń środowiskowych przyjęto, że klasa korozyjności środowiska jest:
C2 wewnątrz obiektu,
C4 na zewnątrz obiektu.
Translate »
Nie stwierdza się szczególnych zagrożeń środowiskowych, w tym eksploatację elementów stalowych pozostających częściowo w
wodzie lub zanurzonych częściowo w gruncie.
Oczyszczenie powierzchni elementów stalowych

Elementy stalowe zakwalifikowane do zabezpieczenia antykorozyjnego, oczyścić metodą strumieniowo-cierną do stopnia czystości
SA 2 1/2 wg [9].
Zestawy malarskie
Zabezpieczenie antykorozyjne elementów konstrukcji stalowej wewnątrz obiektu można uzyskać przy zastosowaniu zastawu
malarskiego, na przykład:
epoksydowo-poliuretanowy ISO 12944 EPPUR 120/2-Fe Sa2½

LANKFITZER: farba epoksydowa do gruntowania SF30 50 μm+emalia poliuretanowa SF13 80 μm
Zabezpieczenie antykorozyjne elementów konstrukcji stalowej na zewnątrz obiektu można uzyskać przy zastosowaniu zastawu
malarskiego, na przykład:
epoksydowo-poliuretanowy ISO 12944 EPPUR 160/2-Fe Sa2½

epoksydowo-poliuretanowy LANKFITZER: farba epoksydowa do gruntowania SF30 100 μm + emalia poliuretanowa SF13 60
μm
lub inny równoważny system epoksydowo-poliuretanowy.
Można zastosować inne równoważne systemy epoksydowo-poliuretanowe lub wysokocynkowe.
Powierzchnie blach czołowych, nie należy malować farbą nawierzchniową i pęczniejącą , lecz tylko farbą gruntującą o grubości
około 40μm przy zastosowaniu rozcieńczalnika w ilości 30%.
Stalowe marki i inne części stalowe wystające z elementów żelbetowych czyścić i malować jak elementy konstrukcji stalowej.
W związku z malowaniem całości konstrukcji na warsztacie wykonawca zobowiązany jest do starannego opakowania elementów
wysyłkowych, tak by uniknąć jakichkolwiek uszkodzeń podczas transportu. Zalecane jest składowanie elementów w paczkach z
przekładkami drewnianymi, owijanie w folię oraz związywanie taśmami z tworzyw sztucznych.
Kolorystykę konstrukcji stalowej uzgodnić z zarządzającym realizacją umowy i/lub Architektem.
Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej

Całość prac wykonać zgodnie ze specyfikacją wykonania i odbioru robót. Przykład specyfikacji podano w pkt. 5.
Trwałość systemu malarskiego, a okres gwarancyjny producenta

Trwałość systemu malarskiego jest kategorią techniczną, określaną w dokumentacji projektowej , pozwalającą ustalić właściwy plan
renowacji powłoki i nie może by utożsamiany z okresem gwarancji producenta, który stanowi kategorię kontraktową umowy
pomiędzy Inwestorem i Wykonawcą. Trwałość systemu malarskiego określana jest w trzech okresach:
okres krótki (L) – od 2 do 5 lat
okres średni (M) – od 5 do 15 lat
okres długi (H) – powyżej 15 lat
W zastosowaniach przemysłowych najczęściej projektowo wymaga się okresu (M). Natomiast okres gwarancji Wykonawcy może
być inny krótszy, co oznacza , ze po okresie gwarancji Użytkownik powinien przeprowadzić przegląd stanu powłoki malarskiej i
najczęściej jej renowację.
Przykład specyfikacji technicznej malowania konstrukcji stalowych

Przykład specyfikacji technicznej malowania konstrukcji stalowych opracowano na podstawie raportu [10].
Zgodność wykonania z projektem, specyfikacją i normami

Translate »
Obowiązkiem Wykonawcy jest zabezpieczyć antykorozyjnie konstrukcję zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją
techniczną i wymienionymi w niej normami, a także z warunkami kontraktu oraz innymi przepisami prawa w tym kodeksu cywilnego.
Wykonawca zobowiązany jest do przestrzegania norm technicznych dotyczących przedmiotowego zagadnienia w pierwszej
kolejności norm europejskich i polskich, a dopiero w drugiej kolejności, ale wyłącznie gdy warunki są ostrzejsze – norm narodowych.
Wykonawca nie może zwolnić się z obowiązku przestrzegania innych pisanych i zwyczajowych zasad, wynikających z wiedzy
technicznej, ekologicznej, z zasad bezpieczeństwa osób i mienia, bezpieczeństwa pożarowego, warunków higieniczno-sanitarnymi,
itd.
Firmy zawierające umowy nas zakładanie ochronnych systemów malarskich na konstrukcje stalowe i ich personel, powinny być
zdolny do wykonania tych prac w sposób prawidłowy i bezpieczny. Zdolność do wykonania prac zgodnie z projektem, niniejszą
specyfikacją i powołanymi normami powinna być potwierdzona prawnie wiążącym oświadczeniem Wykonawcy. Wykonawca
powinien wykazać, że będzie zdolny do osiągnięcia wymaganego poziomu jakości na każdym etapie. Powinien w tym celu
dostarczyć Zleceniodawcy wyciągi wszystkich, podanych w jego księdze jakości, standardów dotyczących wykonania i nadzoru prac,
lub w uzgodnionym czasie uzupełnić taką dokumentację.
Dokumentacja do opracowania przez Wykonawcę

Dokumentacja dotycząca ochrony korozyjnej
Wykonawca opracuje roboczą dokumentację dotyczącą prac ochrony przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych
systemów malarskich zgodnie z normą [11]. Dokumentacja powinna zawierać zgodnie z pkt. 5 tej normy: informacje ogólne,
określenie rodzaju projektu, określenie rodzajów konstrukcji i elementów składowych, opis każdego elementu składowego, opis
środowiska dla każdego elementu składowego, trwałość, ochronne systemy malarskie i szczególne wymagania dotyczące
powierzchni i sposobu przygotowania powierzchni.
W dokumentacji Wykonawca uwzględni wymogi zawarte w dokumentacji projektowej, a w szczególności określenie stopnia
korozyjności: (najczęściej C2 wewnątrz obiektu oraz C4 na zewnątrz obiektu),oraz wymagany okres trwałości pokrycia (najczęściej
10 lat).
Zgodnie z [9] okres trwałości pokrycia jest przyjmowany jako okres M (średni okres trwałości). Okres trwałości nie jest „okresem
gwarancji”. Trwałość jest kategorią techniczną, która pomaga Inwestorowi ustalić plan renowacji. Okres gwarancji jest kategorią
prawną, która jest przedmiotem klauzul umownych. Okres gwarancji jest zwykle krótszy (choć niekoniecznie) od okresu trwałości.
Brak jest reguł, które wiążą te dwa okresy.
Wykonawca opracuje dla każdego elementu składowego konstrukcji oddzielnie formularze dokumentacji ochronnego systemu
malarskiego zgodnie z Załącznikiem G do normy [6]. Wykonawca w szczególności opracuje formularze: protokołu dotyczącego
postępu prac malarskich i warunków nakładania zgodnie z Załącznikiem I oraz końcowego protokołu prac antykorozyjnych zgodnie z
Załącznikiem J [6].
Wykonawca obowiązany jest przygotować projekt wykonania powierzchni referencyjnych , czyli powierzchni służących do ustalenia
minimalnego, możliwego do przyjęcia poziomu wykonania prac, sprawdzenia czy podane przez producenta dane są prawidłowe
oraz umożliwienia oceny właściwości powłoki w dowolnym czasie po zakończeniu prac. Należy wziąć pod uwagę postanowienia
[12].
Dokumentacja eksploatacji ochronnego systemu malarskiego

Wykonawca opracuje i przedstawi Projektantowi instrukcję eksploatacji ochronnego systemu eksploatacji, przynajmniej na okres
zakładanej trwałości (najczęściej 10 lat), a w tym przedstawi procedurę oceny ochronnego systemu malarskiego, tak by w trakcie
eksploatacji obiektu można było obiektywnie ocenić potrzebę renowacji powłok. Wymaga się, by formularz protokołu zawierał układ i
pozycje zgodnie z Załącznikiem K [6]. Instrukcja wraz z formularzem oceny ochronnego systemu malarskiego powinna stanowić
część dokumentacji powykonawczej.
Dokumentacja zapewnienia jakości

Wymogi odnośnie wytwarzania, obiegu, przechowywania oraz uzgadniania dokumentacji zapewniania jakości, podano w pkt. 5.6
niniejszej specyfikacji.
Inna dokumentacja
Translate » technologiczna
Wykonawca zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej opracuje: harmonogram robót, dokumentację operacyjną,
dokumentację wysyłkową, projekt manipulowania, transportu i montażu, oraz dokumentację powykonawczą.
Harmonogram robót/dostaw konstrukcji powinien być zsynchronizowany z ogólnym harmonogramem realizacyjnym i powinien
określać wszystkie węzłowe daty (punkty kontrolne), Powinien w stopniu wystarczającym uwzględniać czas na montaż próbny, a
także na zabezpieczenie antykorozyjne elementów wysyłkowych na warsztacie, w tym czas potrzebny do wyschnięcia powłok
malarskich przed transportem elementów z wytwórni na budowę.
Projekt manipulowania, transportu i montażu zgodnie z [7] powinien uwzględnić metody podnoszenia, w projekcie należy zaznaczyć
miejsca zaczepienia. Należy uwzględnić konieczność mocowania elementów podczas podnoszenia i transportu oraz
przedsięwzięcie środków dla zapobieżenia zniszczenia ochronnego systemu malarskiego podczas podnoszenia transportu i prac na
miejscu montażu, np. podczas spawania, cięcia szlifowania. Jako zasadę należy przyjąć zakaz stosowania spawania na budowie, a
dopuszczenie go tylko w sytuacjach wyjątkowych nie przewidzianych projektem. Na etapie projektowania należy przewidzieć
czasową i ostateczną ochronę korozji miejsc łączenia prefabrykowanych elementów.
Wykonawca będzie gromadził dokumentację wysyłkową, zawierającą: a) wykaz elementów wysyłkowych, a w nim protokoły odbioru
prac malarskich, b) specyfikację wysyłkową, a w niej: liczbę, zawartość i masę poszczególnych pakunków, c) deklarację zgodności
dostawy z [13], d) protokoły zdawczo-odbiorcze.
Dokumentacje powykonawcza zostanie opracowana przez wykonawcę wraz z dokumentacją projektową z naniesionymi wszelkimi
zmianami i poprawkami, które zostały wprowadzone w trakcie wytwarzania i montażu konstrukcji.
Prowadzenie prac malarskich

Kolorystykę konstrukcji stalowej uzgodnić (potwierdzić) z Architektem i/lub Inwestorem przed rozpoczęciem prac.
Przekazanie elementów konstrukcyjnych do malowania

Elementy konstrukcji stalowej przekazywane do malowania powinny być wykonane w taki sposób, by umożliwić prawidłowe
nałożenie powłok ochronnych.
Dokumentacja warsztatowa konstrukcji opracowywana jest przez Wykonawcę na podstawie dostarczonej dokumentacji
wykonawczej. Podczas jej wytwarzania Wykonawca powinien uwzględnić wszystkie uwarunkowania wynikające z warunków
stawianych przez normę [6], a w szczególności: dostępność, prawidłowe postępowanie ze szczelinami, zapobieganie gromadzeniu
się osadów i wody, odpowiednie przygotowanie krawędzi, dokładne wykonanie spawów, odpowiednie kształtowanie wycięć,
usztywnień zapobieganie korozji galwanicznej. Szczególną uwagę należy poświęcić doborowi powłok z farb do połączeń śrubowych
z naprężeniem wstępnym.
Do zabezpieczenia antykorozyjnego należy przekazać elementy konstrukcji stalowej, które zostały pozytywnie zakwalifikowane
przez wszystkie, poprzedzające fazy międzyoperacyjnej kontroli jakości.
Farby i lakiery
Wszystkie materiały i wyroby powinny mieć zaświadczenie o jakości zgodnie z wymaganiami normy [13] i [14] oraz wynikami badań
laboratoryjnych potwierdzających wymaganą jakość.
Laboratoryjne badania jakości farb i lakierów oraz całego systemu malarskiego należy przeprowadzić zgodnie z [15]. Należy
przestrzegać rodzajów wymaganych badań oraz czasów ich trwania. W przypadku prowadzenia badań laboratoryjnych należy
przedstawić protokół badania zgodny z formularzem wg Załącznika B [15].
Wykonywanie prac na warsztacie

Wymaganą jakość konstrukcji powinien zapewnić wykonawca przez stosowanie właściwych materiałów, metod wytwarzania i
montażu oraz nadzoru technicznego i kontroli. Wymagania dotyczą również działalności projektowej wykonawcy, a także kwalifikacji
osób wykonujących konstrukcję i montaż.
System jakości stosowany przez wykonawcę powinien być otwarty na dodatkową kontrolę ze strony zamawiającego lub organu
niezależnego, w całym procesie realizacji kontraktu. Kontrola ta nie zwalnia wykonawcy od Wymaganą jakość konstrukcji powinien
Translate »
zapewnić wykonawca przez stosowanie właściwych materiałów, metod wytwarzania i montażu oraz nadzoru technicznego i kontroli.
Wymagania dotyczą również działalności projektowej wykonawcy, a także kwalifikacji osób wykonujących konstrukcję i montaż.
System jakości stosowany przez wykonawcę w całym procesie realizacji kontraktu powinien być otwarty na dodatkową kontrolę ze
strony zamawiającego lub organu niezależnego. Kontrola ta nie zwalnia wykonawcy od odpowiedzialności za jakość wykonanych
prac.
Wykonawca zobowiązany jest przestrzegać wymogów dotyczących wykonywania i nadzoru nad pracami malarskim zgodnie z [12], a
w szczególności: sprawdzenia wyrobów lakierowych bezpośrednio przed nakładaniem, zapewnienie odpowiednich warunków
nakładania, stosowanie odpowiednich warunków nakładania, kontrolować powłokę lakierowaną, stosować powierzchnie
referencyjne oraz prowadzić wymaganą tą specyfikacją dokumentację jakości.
Przygotowanie powierzchni pod malowanie
Wykonawca zobowiązany jest spełnić wymagania ogólne dotyczące przygotowania powierzchni i wykonywania powłok zgodnie z
normami [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23], [24] oraz [9] do [25] i z uwzględnieniem rozwiązań projektowych.
W projekcie należy określić stopień oczyszczenia powierzchni przeznaczonych pod malowanie. Najczęściej przewiduje się
oczyszczenie metodą strumieniowo-cierną do stopnia czystości SA 21/ 2 wg [16].
Po procesie przygotowania powierzchni (czyszczeniu) przygotowane powierzchnie powinny być oceniane tak jak opisano w [16], tj
czystość oceniana jest wyłącznie na podstawie wyglądu powierzchni.
Ze względu na silny związek prawidłowego oczyszczenia powierzchni i trwałości powłoki – wymaga się, by każdorazowo (dla
każdego elementu) odbiór powierzchni był prowadzony przez inspektora jakości i był zaznaczony w protokole częściowego odbioru.
Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni elementów
Zabezpieczenie antykorozyjne elementów konstrukcji stalowej wewnątrz i zewnątrz obiektu należy wykonać za pomocą zestawu
opisanego w projekcie i zgodnego z późniejszymi uzgodnieniami. W każdym przypadku należy uwzględnić wymagany okres
trwałości 10 lat oraz klasę korozyjności środowiska C2 wewnątrz obiektu i C4 na zewnątrz.
Wykonawca ostatecznie odpowiada za prawidłowe zastosowanie systemu antykorozyjnego, tak by spełniał warunki norm [25].
Nakłada się obowiązek prowadzenia konsultacji z producentem farb w celu ustalenia zaleceń i odebranie stosowanych gwarancji.
Stalowe marki i inne części stalowe wystające z elementów żelbetowych czyścić i malować jak elementy konstrukcji stalowej.
Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni blach czołowych
Zgodnie z [25] – powierzchnie blach czołowych połączeń sprężanych , powinno się zastosować takie systemy malarskie, które nie
powodują niedopuszczalnego zmniejszenia siły naprężenia wstępnego. W tym celu powierzchnie blach czołowych nie należy
malować farbą nawierzchniową, lecz tylko farbą gruntującą o grubości około 40mm przy zastosowaniu rozcieńczalnika w ilości 30%.
Pakowanie i transport
W związku z malowaniem całości konstrukcji na warsztacie wykonawca zobowiązany jest do starannego opakowania elementów
wysyłkowych, tak by uniknąć jakichkolwiek uszkodzeń podczas transportu. Zalecane jest składowanie elementów w paczkach z
przekładkami drewnianymi, owijanie w folię oraz związywanie taśmami z tworzyw sztucznych.
Elementy konstrukcyjne mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu. Podczas transportu materiały i elementy konstrukcji
powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami oraz utratą stateczności.
Wymaga się, przed załadunkiem na środki transportu sprawdzić kompletność oznakowania elementu, przeprowadzenie próbnego
montażu z udziałem elementu oraz prawidłowości suchej powłoki malarskiej.
Naprawa pokrycia antykorozyjnego przed i po montażu

Przed przystąpieniem do montażu oraz po jego zakończeniu należy naprawić uszkodzenia elementów wysyłkowych. W celu
renowacji powłok powinien stan istniejącej powłoki i powierzchni. powinien zostać sprawdzony, przy użyciu stosownych metod, np.
[26] do [27]. Zaleca się, by renowacje powłok prowadzić analogicznymi systemami do określonych w projekcie na zabezpieczenie
Translate »
podstawowe. Wszelkie miejsca, które wymagałyby korekt wprowadzonych na placu budowy wymagają uprzedniej konsultacji z
projektantem.
Program kontroli jakości

Wymaga się, by wytwórca konstrukcji stalowej miał zakładowy system jakości produkcji spełniający wymagania standardu
wprowadzonego normą [28] lub równorzędny system kontroli lub na użytek prac objętych niniejszą specyfikacją opracował, wdrożył
i praktykował system tymczasowy.
System jakości stosowany przez wykonawcę powinien być otwarty na dodatkową kontrolę ze strony zamawiającego lub organu
niezależnego, w całym procesie realizacji kontraktu. Kontrola ta nie zwalnia wykonawcy od odpowiedzialności za jakość wykonanych
prac.
Program kontroli jakości powinien przewidywać ocenę stanu przygotowania powierzchni wg [29], procedury kontroli warunków
otoczenia w trakcie czyszczenia, malowania, schnięcia i utwardzania pokryć, kontrolę przestrzegania czasów pomiędzy nakładaniem
poszczególnych warstw farb oraz grubość mokrej powłoki zgodnie z [30].
Program zapewnienia jakości

Plan jakości Wykonawca opracuje wg [31]. Plan jakości powinien objąć: a) przegląd wymagań projektu pod kątem możliwości ich
spełnienia, b) podział zadań i odpowiedzialności w poszczególnych fazach realizacji, c) procedury i instrukcje procesów specjalnych,
a w szczególności czyszczenia powierzchni i lakierowania, d) wykaz badań kontrolnych, e) procedury w prowadzania zmian i
modyfikacji, f) procedury postępowania w przypadku niezgodności, g) punkty kontrolne związane z kontrolą zewnętrzną i odbiorem
robót.
Dokumentacja kontroli jakości

Dokumentacja kontroli jakości powinna zawierać: a) dokumenty jakości wyrobów zastosowanych w konstrukcji wystawione przez ich
producentów i dostawców, b) dokumenty dodatkowych badań kontrolnych jakości wyrobów zastosowanych w konstrukcji, c)
dokumentację procesów specjalnych stosowanych podczas prac oraz dokumenty badań kontrolnych tych procesów, d) dokumenty
badań/pomiarów kontrolnych elementów oraz zmontowanej konstrukcji, jej podpór i połączeń.
Deklarację zgodności (świadectwo jakości) wydaje wykonawca godnie z wymaganiami [13].
Ocena i odbiór zabezpieczeń antykorozyjnych na budowie

Ocena jakości zabezpieczeń antykorozyjnych na budowie
Kontrola na miejscu budowy powinna obejmować w pierwszym rzędzie przegląd końcowego protokołu prac antykorozyjnych
zgodnego z [11], który powinien być dostarczany wraz z każdą partią elementów. Inżynier budowy powinien następnie
przeprowadzić ocenę wyglądu, oraz ocenę twardości powłoki malarskiej, w celu określenia prawidłowego wyschnięcia powłoki. W
przypadkach wątpliwych przeprowadzić odbiór komisyjny i skierować do usunięcia niezgodności poprzez odesłanie partii wyrobów.
W przypadkach uzasadnionych należy przeprowadzić ocenę przyczepności metodą siatki nacięć lub metodą odrywania [32] , [33].
Ze względu na niszczący charakter badań metodę odrywania stosować tylko w uzasadnionych przypadkach.
Systematyczna, statystyczna kontrola powinny dotyczyć grubość powłoki (DFP) wg [30]. W okresie początkowym zaleca się
kontrolować każdy element w każdej partii dostawy. W przypadku braku niezgodności, można przejść na kontrolę wyrywkową, np.
poprzez losowy wybór kilku elementów z dostawy.
Procedura kontroli nominalnej grubości powłoki, obejmująca rodzaj stosowanych przyrządów oraz ich kalibrację oraz wymagane
naddatki wykonane w celu uwzględnienia wpływu chropowatości powierzchni na wynik – powinna być uzgodniona między
Wykonawcą a Inżynierem budowy.
Ocenę wyników pomiaru grubości należy interpretować zgodnie z [12].
1) wszystkie wyniki mniejsze niż 80% nominalnej grubości powinny być odrzucone, a powierzchnie te powinny być dodatkowo
malowane,
2) pojedyncze wyniki pomiarów zawarte pomiędzy 80% a 100% nominalnej grubości powinny być przyjęte, jeżeli średnia
arytmetyczna
Translate » z wszystkich pomiarów jest równa wartości nominalnej lub od niej wyższa. Przyjmuje się, że minimalna liczba
pomiarów, z której można wyciągnąć średnią jest 10.
3) wyniki równe wartości nominalnej lub wyższe powinny być przyjęte, przy czym pojedyncze wyniki nie powinny przekraczać
trzykrotnie wartości nominalnej. W przypadku nadmiernej maksymalnej grubości powłoki, strony dokonają uzgodnień na podstawie
ekspertyzy uwzględniającej również estetykę oraz zalecenia producenta podane w kartach technicznych.
We wszystkich przypadkach usuwania niezgodności kontrola powinna być wykonana ponownie.
Odbiór powłok malarskich

Odbiór powłok malarskich należy przeprowadzić zgodnie z procedurą wynikającą z protokołu szczegółowej kontroli stanu
istniejącego systemu malarskiego, łącznie z oceną potrzeby renowacji, stanowiącego Załącznik K do normy [11], a mianowicie:
Protokół sporządzać odrębnie dla każdego ocenianego elementu konstrukcyjnego,

Ocenić ochronny system malarski poprzez pomiary grubości (DFT) zgodnie z pkt B tego protokołu,
Ocenić stan ochronnego systemu malarskiego, a to: stopień spęcherzenia, zardzewienia, spękania, złuszczenia i skredowania,
skorodawania spawów, przyczepności oraz korozji nitkowej poprzez ocenę opisową, fotograficzną. Zaleca się, by oceniać
również stan twardości powłoki z punktu widzenia oceny wystarczającego jej wyschnięcia.
Oszacowanie przyczyn uszkodzenia, jeśli wystąpiły, i ocena czy jest potrzebne usunięcie niezgodności lub uszkodzeń.
Wykonawca opracuje i przedstawi Inwestorowi instrukcję eksploatacji ochronnego systemu eksploatacji, przynajmniej na okres
zakładanej trwałości (najczęściej 10 lat), a w tym przedstawi procedurę oceny ochronnego systemu malarskiego, tak by w trakcie
eksploatacji obiektu można było obiektywnie ocenić potrzebę renowacji powłok. Wymaga się, by formularz protokołu zawierał układ i
pozycje zgodnie z Załącznikiem K normy [11].
Instrukcja wraz z formularzem oceny ochronnego systemu malarskiego powinna stanowić część dokumentacji powykonawczej.
Bibliografia artykułu
1. Baszkiewicz, J., & Kamiński, M. (2006). Korozja materiałów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
2. Chmielewski, A. (1997). Zabezpieczanie przeciwkorozyjne konstrukcji stalowych – powłoki malarskie, Wydawnictwo Andrzej Chmielewski
3. Liberski, P. (2013). Antykorozyjne powłoki zanurzeniowe. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
4. ITB. (2008). Zasady diagnostyki zabezpieczeń antykorozyjnych stalowych konstrukcji budowlanych (No. 441/2008; Instrukcje, Wytyczne , Poradniki). Instytut
Techniki Budowlanej
5. Broniewicz, M. (2014). Jak przeciwdziałać korozji? Builder. Biznes. Budownictwo. Architektura, 7 lipiec 2014, 46–49. http://www.ebuilder.pl/index.php?
act=article&sub=view&id=9502
6. PN-EN ISO 12944-2:2001, Farby i lakiery, Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich, Część 2: Zasady
projektowania
7. PN-EN ISO 12944-3:2001, Farby i lakiery, Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich, Część 3: Klasyfikacja
środowisk
8. TEKNOS. (2015). Konstrukcje stalowe Malarskie rozwiązania antykorozyjne. TEKNOS. http://mz.teknos.com/marketingzone/getitem.asp?id={24CEEBE7-6EDB-
4470-8941-705413E6B388}
9. PN-EN ISO 12944-1:2001, Farby i lakiery, Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich. Część 1: Ogólne
wprowadzenie
10. Chodor, L. (2015). Szczegółowa specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych. Konstrukcje stalowe. Malowanie antykorozyjne (Raport
Wewnętrzny Chodor-Projekt No. 3/2015). Inżynierowie i Architekci, Chodor-Projekt, sp. z o.o.; Archiwum Chodor-Projekt, sp. z o.o
11. PN-EN ISO 12944-8:2001, Farby i lakiery, Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich. Część 8: Opracowanie
dokumentacji dotyczącej nowych prac i renowacji
12. PN-EN ISO 12944-7:2001, Farby i lakiery. Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich, Część 7: Wykonywanie i
nadzór prac malarskich
13. PN-EN ISO-IEC 17050-1:2010. Ocena zgodności. Deklaracja zgodności składana przez dostawcę, Część 1: Wymagania ogólne
14. PN-EN 10204:2006, Wyroby metalowe. Rodzaje dokumentów kontroli
15. PN-EN ISO 12944-6:2001, Farby i lakiery, Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich. Część 6: Laboratoryjne
metody badań właściwości
16. PN-EN ISO 8501-1:2008, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie
skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok
17. PN-EN ISO 8501-2:2011, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów- Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Część 2:
Stopnie przygotowania wcześniej pokrytych powłokami podłoży stalowych po miejscowym usunięciu tych powłok
18. PN-EN ISO 8502-4:2000, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Badania służące do oceny czystości powierzchni.
Wytyczne dotyczące oceny prawdopodobieństwa kondensacji pary wodnej przed nakładaniem farby
19. PN-EN ISO 8502-6:2007, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Badania służące do oceny czystości powierzchni.
Ekstrakcja rozpuszczalnych zanieczyszczeń do analizy. Metoda Bresla
20. PN-EN ISO 8502-9:2002, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów- Badania służące do oceny czystości powierzchni,
Część 9: Terenowa metoda konduktometrycznego oznaczania soli rozpuszczalnych w wodzie
21. PN-EN ISO 8503-1:2012, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów- Charakterystyki chropowatości powierzchni
podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej, Część 1: Wyszczególnienie i definicje wzorców ISO profilu powierzchni do oceny powierzchni po obróbce
Translate »
strumieniowo-ściernej
22. PN-EN ISO 8503-2:2012, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów- Charakterystyki chropowatości powierzchni
podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej, Część 2: Metoda stopniowania profilu powierzchni stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej. Sposób
postępowania z użyciem wzorca
23. PN-EN ISO 8503-3:2012, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Charakterystyki chropowatości powierzchni
podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej, Część 3: Metoda kalibrowania wzorców ISO profilu powierzchni do określania profilu powierzchni. Sposób
postępowania z użyciem mikroskopu
24. PN-EN ISO 8503-4:2012, Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Charakterystyki chropowatości powierzchni
podłoży stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej, Część 4: Metoda kalibrowania wzorców ISO profilu powierzchni do określania profilu powierzchni. Sposób
postępowania z użyciem przyrządu stykowego
25. PN-EN ISO 12944-5:2009, Farby i lakiery. Ochrona przed korozją konstrukcji stalowych za pomocą ochronnych systemów malarskich, Część 5: Ochronne
systemy malarskie
26. PN-ISO 4628-1:2016, Farby i lakiery. Ocena zniszczenia powłok. Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie,
Część 1: Wprowadzenie ogólne i system określania
27. PN-ISO 4628-8:2013, Farby i lakiery. Ocena zniszczenia powłok. Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie,
Część 8: Ocena stopnia odwarstwienia i skorodowania wokół rysy lub innego sztucznego uszkodzenia
28. PN-EN ISO 9001:2015, Systemy zarządzania jakością. Wymagania
29. PN-EN ISO 8501-1:2008. Przygotowanie podłoży stalowych przed nakładaniem farb i podobnych produktów. Wzrokowa ocena czystości powierzchni. Stopnie
skorodowania i stopnie przygotowania niezabezpieczonych podłoży stalowych oraz podłoży stalowych po całkowitym usunięciu wcześniej nałożonych powłok
30. PN-EN ISO 2808:2008, Farby i lakiery, Oznaczanie grubości powłoki
31. PN-ISO 10005:2007. Systemy zarządzania jakością. Wytyczne dotyczące planów jakości
32. PN-EN ISO 4624, Farby i lakiery, Próba odrywania do oceny przyczepności
33. PN-EN ISO 16276-1. Ochrona konstrukcji stalowych przed korozją za pomocą ochronnych systemów malarskich. Ocena i kryteria przyjęcia adhezji/kohezji
(wytrzymałość na oderwanie) powłoki. Część 1: Badanie metodą odrywania
_______________
Koniec
12 lis 14 By : Leszek Chodor
O autorze
* dr inż. Leszek Chodor. Architekt i Inżynier Konstruktor; Rzeczoznawca budowlany. Autor wielu projektów
budowli, w tym nagrodzonych w konkursach krajowych i zagranicznych, a między innymi: projektu
wykonawczego konstrukcji budynku głównego Centrum "Manufaktura" w Łodzi, projektu budowlanego
konstrukcji budynku PSE w Konstancinie Bielawa, projektów konstrukcji "Cersanit" ( Starachowice, Wałbrzych,
Nowograd Wołyński-Ukraina), projektu konstrukcji hali widowiskowo-sportowej Arena Szczecin Autor
kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu teorii konstrukcji budowlanych, architektury oraz platformy BIM w
projektowaniu.
Portale spolecznościowe
You must log in to post a comment.
Popularne na πWiki Kontakt Tłumacz strony

Połączenia śrubowe Wybierz język
Chodor-Projekt, al. IX Wieków Kielc 6, lok. Technologia Tłumacz

Standard rysunku warsztatowego
konstrukcji stalowej 3 , Kielce
biuro@chodor-projekt.net
Stalowe dżwigary kratowe
(+48) 881 949 956
glosbe.com
Najnowsze na πWitryna
Translate »
Etyka Architekta i Inżyniera.

Dziedzictwo a współczesność
Rewelacyjny kalkulator żelbetu

LCżelbet
(C) Chodor Projekt Leszek Chodor (2014,15)
Translate »

Zabezpieczenie Konstrukcji Stalowych Przed Korozją

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Zabezpieczenie Konstrukcji Stalowych Przed Korozją

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

14.06.

2023, 11:40 Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją

Loguj \ Wyloguj πSklep

Blog Chodor Encyklopedia πWiki

 Ekspertyzy budowlane  Kategorie πWiki, najnowsze

Biuro Projektów  Teoria πWiki

 Polityka prywatności  Strefa partnera

Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją

Zabezpieczenie konstrukcji stalowych przed korozją

Rys.1. Ubytki korozyjne w mm w zależności od rodzaju

Spis treści [ ukryj ]

1 Sposoby zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją

Sposoby zabezpieczenia konstrukcji stalowych przed korozją

Kategorie środowiska korozyjnego

Tab.1. Kategorie korozyjności atmosfery i przykłady typowych środowisk [7]

Rodzaje farb i systemów antykorozyjnych

poliuretanowe – farby dwuskładnikowe o właściwościach antykorozyjnych i dekoracyjnych. Stosowane w temp. Od -5⁰C.

Tab.2. Przykłady systemów zabezpieczeń antykorozyjnych [5]

Składnię oznaczania systemu malarskiego wraz z przykładem podano na rys.5

Rys.5. Oznaczanie systemu malarskiego

Specjalne zestawy malarskie

Systemy Branth-Chemie – Hamburg

Farba antykorozyjna 2K-Flexi-Lack ma wyjątkowe właściwości, takie jak:

odporność na uderzenia podobne do odporności gumy

Tab.3a. Zestawy malarskie TEKNOS [8]

Tab3b Charakterystyka zestawów TEKNOS z tab. 3a [8]

Inne produkty Oliva-Teknos zestawiono w grupach Teknos oraz Oliva.

Przykład rozwiązania projektowego

Oczyszczenie powierzchni elementów stalowych

epoksydowo-poliuretanowy ISO 12944 EPPUR 120/2-Fe Sa2½

epoksydowo-poliuretanowy ISO 12944 EPPUR 160/2-Fe Sa2½

Kolorystykę konstrukcji stalowej uzgodnić z zarządzającym realizacją umowy i/lub Architektem.

Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej

Trwałość systemu malarskiego, a okres gwarancyjny producenta

okres krótki (L) – od 2 do 5 lat

okres średni (M) – od 5 do 15 lat

okres długi (H) – powyżej 15 lat

Przykład specyfikacji technicznej malowania konstrukcji stalowych

Zgodność wykonania z projektem, specyfikacją i normami

Dokumentacja do opracowania przez Wykonawcę

Dokumentacja eksploatacji ochronnego systemu malarskiego

Dokumentacja zapewnienia jakości

Prowadzenie prac malarskich

Przekazanie elementów konstrukcyjnych do malowania

Wykonywanie prac na warsztacie

Przygotowanie powierzchni pod malowanie

Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni elementów

Zabezpieczenie antykorozyjne powierzchni blach czołowych

Naprawa pokrycia antykorozyjnego przed i po montażu

Program kontroli jakości

Program zapewnienia jakości

Dokumentacja kontroli jakości

Deklarację zgodności (świadectwo jakości) wydaje wykonawca godnie z wymaganiami [13].

Ocena i odbiór zabezpieczeń antykorozyjnych na budowie

Ocenę wyników pomiaru grubości należy interpretować zgodnie z [12].

pomiarów, z której można wyciągnąć średnią jest 10.

We wszystkich przypadkach usuwania niezgodności kontrola powinna być wykonana ponownie.

Odbiór powłok malarskich

Protokół sporządzać odrębnie dla każdego ocenianego elementu konstrukcyjnego,

12 lis 14 By : Leszek Chodor

You must log in to post a comment.

Popularne na πWiki Kontakt Tłumacz strony

Chodor-Projekt, al. IX Wieków Kielc 6, lok. Technologia Tłumacz