POPULIZM

W dzisiejszy czas termin „populizm”, pochodzący od łacińskiego „populus” (lud)

jest wykorzystany dla oznaczenia pewnego stylu polityki. Chociaż termin nie ma
jednego poprawnego znaczenia, często jest używany dla określenia polityki, która
wykorzystuje problemy czy strachy obywateli, mając na celu poszukiwanie
wsparcia wśród prostego ludu.
Populiści korzystają się z prostego, „dostępnego” stylu mówienia oraz z narracji,
że wszyscy problemy nie są tyle skomplikowani i mogą być łatwo rozwiązani
rządem populistów. Nierzadko można usłyszeć z ich ust słowa „biurokracja” czy
„korupcja” oraz narracje o zlej elicie, która dąży tylko do wchłaniania pieniędzy
zwykłych obywateli. Rząd populistyczny cechuje radykalny nacjonalizm oraz
ksenofobia, chociaż nie zależy na tym w jakim obozie politycznym znajdują się
członki rządu: może to być lewica czy prawica z poglądami innych ideologii.
Oprócz głośnych sloganów populiści wykorzystają różnorodne sposoby
manipulacji. Przed wyborami, referendami oraz innymi zachodami politycznymi
możemy spojrzeć aktywizację populistów, którzy pragną zaangażować lud do
głosowania, buntu czy nawet rewolucji.
Populiści dzielą ludzi na „my” oraz „oni”. Znaczy to, że sami politycy są
wsparciem dla obywateli w walce z elitą, rządem czy innymi oponentami. Mówią,
że oni są wrogami oraz zdrajcami interesów ludu.
W latach 1940 argentyński lider Juan Peron założył Partię Peronowską. Ustrój
Perona zyskał niemały sukces wśród prostego ludu. Między zasługami założyciela
peronizmu są, na przykład, nacjonalizacja kraju, zwiększenie wynagrodzenia
pracowników, zwiększenie integracji państwa w gospodarce. Natomiast Juan
Peron kierował się poglądami faszytowskimi, autorytarnymi, antybrytyjskimi oraz
antyamerykańskimi. Dzisiaj istnieje niemało wyznawców Perona, chociaż na
arenie międzynarodowej inni zajmują stanowisko przeciwne dyktatorskiemu
rządowi peronistów.
Wśród nowoczesnych zwolenników populizmu znajduje się Amerykanin Donald
Trump. Podczas swojej kampanii prezydenckiej w 2016 roku Trump przyjmował
populistyczne motywy i taktyki, aby połączyć się ze znaczną częścią
amerykańskiego społeczeństwa. Przedstawiał się jako outsider, przemawiał
prostym i bezpośrednim językiem. Krytykował także elity polityczne, media i
interesy globalistów.
Każdy ma swoje poglądy na populizm: ktoś może myśleć, że ten styl polityki jest
przeciwny społeczności demokratycznej, ponieważ nie daje ludziom tyle swobody
i nie toleruje mniejszości. Jednak są ludzi, którzy uważają ustrój populistycznie
orientowany efektywnym. To jest powiązano z tym, że ten system daje prawo
głosu zwykłych obywatelom oraz agituje ludzi do uczestnictwa w politycznym
życiu tego kraju.
Jak widzimy, podobnie do każdej innej ideologii, populizm ma swoje zalety oraz
wady. Musimy pamiętać, że trzeba krytycznie oceniać wpływ ruchów
populistycznych w różnorodnych kulturach i krajach, dlatego że skutki panowania
tego rządu mogą odróżniać się. Natomiast nowocześnie termin „populizm”
zostaje wykorzystany w raczej negatywnym kontekście, kiedy chodzi o tym stylu
polityki.