การเขียนเรียงความ

เรื่อง เรื่องราวชีวิตของฉัน

เรื่องราวชีวิตของฉันนั้นจริงๆแล้วก็เป็นชีวิตที่เรียบง่าย ฉันมีครอบครัวที่อบอุ่น มีครอบครัว

คอยสนับสนุนในทุกๆเรื่องที่ถูกต้อง เมื่อตอนที่ฉันยังเด็กนั้น ฉันเป็นคนที่กล้าแสดงออกมากๆ
ค่อนข้างซนเลยแต่กเ็ ชื่อฟังพ่อแม่เสมอ พอขึ้นประถมปีที่ 4 ฉันก็ได้ย้ายโรงเรียนเข้ามาอยู่ในอาเภอ
สันป่าตองจนถึงประถมปีที่ 6 ตอนวัยประถมก็มีความสุขดี ไม่มีความเครียดกับการเรียนมาก และ
หลังจากนั้นฉันก็เข้ามัธยมปีที่ 1 ที่โรงเรียนสันป่าตองวิทยาคมห้องเรียนที่ 3 เนื่องจากได้อยู่ห้อง
เดียวกันกับเพื่อนที่โรงเรียนเก่า ฉันก็ดีใจมาก การเรียนไม่ได้เครียดมากเป็นปีที่ค่อนข้างสนุกเพราะ
ได้เข้าโรงเรียนใหม่เจอเพื่อนสังคมใหม่ๆ พอขึ้นมัธยมปีที่ 2 ฉันก็ได้ย้ายห้องมาอยู่ห้อง 5 ฉันได้ยิน
มาเยอะมากจากเพื่อนๆว่าห้องนี้เป็นห้องที่เก่ง ฉันเลยค่อนข้างกดดันนิดหน่อย คะแนนเทอมแรก
เลยไม่ค่อยดีนักเมื่อผลสอบออกมา แต่พอฉันเริ่มปรับตัวได้ คะแนนฉันก็เริ่มดีขึ้นมาแต่เนื่องจากมี
คนที่เก่งเยอะมาก ถึงคะแนนฉันจะดีแต่ก็ได้อยู่ลาดับเกือบท้ายๆของห้อง มัธยมศึกษาปีที่ 3 ก็
คล้ายๆกันกับมัธยมปีที่ 2 ไม่ได้ย้ายห้องหรือเปลี่ยนห้อง ปีนี้เป็นปีที่เกิดไวรัสโคโรนา(COVID-19)
ขึ้นทาให้ได้เรียนออนไลน์ปลายๆภาคเรียนที่ 2 แต่กไ็ ม่ได้กระทบกับผลการเรียนของฉันมาก ตอน
เรียนในห้องเรียนฉันค่อนข้างทีจ่ ะตั้งใจเรียนและฉันก็เรียนเสริมพิเศษ ทาให้คะแนนปลายภาค
ออกมาดี เมื่อขึ้นมัธยมปีที่ 4 เป็นปีที่ฉันขี้เกียจที่สุดเนื่องจากได้เรียนออนไลน์เกือบทั้งปีเพราะ
ผลกระทบจากไวรัสโคโรนาและเป็นปีที่ฉันไม่ชอบด้วย ได้เปลี่ยนห้องเรียน ฉันเรียนห้อง
คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์และเจอเพื่อนเจอสังคมใหม่ๆอีก ผลการเรียนของฉันตกไปนิดหน่อย
เพราะฉันไม่ชอบเรียนออนไลน์ เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ฉันพลาดเนื้อหาของปีนี้ไปและการเรียน
ออนไลน์นี้ทาให้ตัวฉันเปลี่ยนไป เป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ค่อยพูดกลายเป็นคนพูดน้อยไป ไม่
เป็นคนเฮฮาเหมือนเมื่อก่อนที่เคยเป็น เมื่อขึ้นมัธยมปีที่ 5 ไวรัสโคโรนาเริ่มหายไปบ้างแล้ว
โรงเรียนจึงเปิดให้เรียนในห้องเรียนอีกครั้ง ปีนี้ฉันค่อนข้างเรียนยากเพราะฉันพลาดเนื้อหาของปี
ก่อนไปเยอะ ทาให้ต้องพยายามตั้งใจเรียนมากๆ ฉันค่อนข้างเป็นคนที่ให้ความสาคัญกับคะแนน
เพราะมันเป็นสิ่งที่วัดความรู้ของเราว่าเราเข้าใจมากแค่ไหน ปีนี้ฉันจึงรักษาคะแนนของฉันไว้ดีมาก
ฉันพอใจและภูมิใจกับตัวเองสุดๆที่ทาได้ดี พ่อและแม่ก็ภูมิใจในตัวฉัน พ่อและแม่สนับสนุนฉันใน
เรื่องต่างๆได้ดีมาก ทาให้ฉันรู้สึกดีใจมากๆที่มีพ่อกับแม่ที่คอยให้กาลังใจและสนับสนุนอยู่เสมอ
และปีนกี้ ็เป็นปีที่ฉันได้รับรู้และได้พบเจออะไรหลายๆอย่างที่ทาให้ใจอึดอัดและสับสนคือ เพื่อน
เพื่อนใหม่ที่ได้พบเจอกันในห้องเรียนครั้งแรกในมัธยมปลาย แรกๆนั้นก็ดี ฉันมีความสุขมากและดี
ใจมากที่มีเพื่อนกลุ่มนี้และเพื่อนในห้อง และหลังจากนั้นก็มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับกลุ่มเพื่อนของ
ฉัน ทาให้ฉันค่อนข้างอึดอัดและ ไม่สบายใจมากๆ ฉันรู้สึกแย่มากในตอนนั้นและต้องเก็บทุกอย่าง
ไว้ ไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลย ณ ตอนนัน้ มันทาให้ฉนั คิดอะไรได้หลายๆอย่าง ทั้งโทษตัวเอง
และสิ่งต่างๆ ทาให้ฉันเป็นคนพูดน้อยลง และเป็นคนเก็บตัวขึ้นมาก ฉันเครียดมากกับเรื่องนี้ทาให้
ไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อน ก่อนที่จะพูดอะไร ฉันเป็นคนที่จะคิดเยอะมากก่อนที่จะพูดอะไรออกไป
เพราะกลัวว่าเมื่อพูดออกไปแล้วเขาจะไม่ชอบ เป็นคนที่กลัวความผิดพลาด ฉันไม่เคยบอกกับ
เพื่อนตรงๆ ฉันคิดว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้ว ในปีนี้ฉันได้เรียนรู้อะไรเยอะมากๆแต่ถึงฉันจะ
เครียดมากแต่ฉันก็ไม่เสียการเรียน และตอนนี้ฉันก็ขนึ้ มัธยมปีที่ 6 คือปัจจุบัน ตอนนี้เรื่องเพื่อน
หรือเรื่องต่างๆก็ดีขึ้นมาก ฉันมีความสุขขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน ฉันหวังว่าเพื่อนๆจะรักกันให้มากๆคิด
ก่อนทาเสมอ แต่มาเครียดกับการเรียนแทนเนื่องจากใกล้เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ทาให้ต้องวางแผน
ชีวิตในเรื่องต่างๆ เมื่อโตขึ้นฉันอยากทีจ่ ะเป็นหมอฟัน ฉันจึงอยากเข้าคณะทันตแพทยศาสตร์ใน
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ให้ได้และฉันจะตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือ ศึกษาหาความรู้ให้มากๆ
พยายามทาสิ่งต่างๆให้ดีที่สุด ตอนนี้เป้าหมายสาคัญที่สุดของฉันคือการเข้าคณะที่อยากเรียนให้ได้
เพื่อที่ฉันจะไม่เสียใจทีหลังและเพื่ออนาคตของตัวฉันเอง
ชื่อ-สกุล : นางสาวพชรมณ ดอนคามูล

ชั้น/ห้อง : ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ห้อง 3

เลขที่ : 17

ชื่อเล่น : พัน้ ช์

ความฝันในอนาคต : หมอฟัน

บอกความเป็นตัวเอง : เป็นคนพูดน้อย คิดก่อนพูดคิดก่อนทา เข้าสังคมไม่เก่ง เป็นคนคิดมากแต่ก็

เป็นคนที่หัวเราะเก่งและร่าเริงมากเมื่ออยู่กับคนที่สนิทหรือคนที่สบายใจ เป็นคนจริงใจชอบ
ช่วยเหลือในสิ่งที่สามารถช่วยได้เสมอ เห็นใจผู้อื่น เอาใจเขามาใส่ใจเรา ปฏิเสธคนไม่เป็น เป็นคนที่
ทาอะไรแล้วอยากที่จะทาออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทาได้ เมื่อทาแล้วจะตั้งใจทามากๆจนบางครั้งก็
ลืมทานข้าวเลย ชอบตั้งเป้าหมายให้กับตัวเองและพยายามทามันให้สาเร็จ เป็นคนที่อยากเห็นคน
รอบข้างมีความสุขและรักครอบครัวมากๆ