Type of clause

Independent clause

Dependent clause Adjective clause

Noun clause

Adverbial clause

Principal clause

Coordinate clause

Non-finite clause
Independent Clause
Independent Clauses could stand by themselves as discrete sentences,
except that when they do stand by themselves, separated from other
clauses, they're normally referred to simply as sentences, not clauses. The
ability to recognize a clause and to know when a clause is capable of
acting as an independent unit is essential to correct writing and is
especially helpful in avoiding sentence fragments and run-on
sentences..

An independent clause is a full sentence. It does not need to be joined to

any other clauses because it contains all the information necessary to be
a complete sentence.

Independent clauses have three components

1.subject

2.predicate(action) tell the reader what the subject is doing

3. A complete thought a full picture of what happened or was said

If you add direct objects to the sentences, they’re still independent

clauses:

อนุประโยคที่ไม่การส่วนเติมเต็ม อนุประโยคที่ให้ใจความครบถ้วนสมบูณณ์โดยไม่
ต้องมี Dependence Clause อยู่ในประโยค รูปแบบประโยคคล้ายกับ Simple
Tense

ยกตัวอย่างเช่น

• She will come tomorrow.

• There are many tourist attractions.

การรวมกันของ Dependence Clause กับ Independent
Clause

หนึ่งประโยคที่มีทั้ง Dependent Clause กับ Independent Clause อยู่ด้วย

ยกตัวอย่างเช่น

Jim studied in the Sweet Shop for his chemistry quiz; however, it was hard to
concentrate because of the noise.

จิมเรียนอยู่ที่สวีทช้อปเพื่อทดสอบทางเคมี ถึงอย่างไรมันก็เป็นเรื่องยากทีจ
่ ะมี
สมาธิเพราะว่ามีเสียงรบกวน

ประโยคนีม
้ ี 2 Clauses

Jim studied in the Sweet Shop for his chemistry quiz (Clause ที่ 1 คือ Dependent Clause)

however, it was hard to concentrate because of the noise.(Clause ที่ 2 คือ Independent
Clause)

ข้อควรจํา

ในกรณีที่มีทั้งสอง Clause ใน Independent Clause ต้องมีการเติม Independent

Marker ซึ่งในประโยคนี้ก็คือ (;) semi colon ต้องวางไว้หน้า Independent Clause
 Clauses are combined in three different ways: coordination,
subordination, and by means of a semicolon.

Coordination involves joining independent clauses with one of the

coordinating conjunctions: and, but, or, nor, for, yet, and sometimes* so.

Clauses thus connected are usually nicely balanced in length and import.

• Ramonita thought about joining the church choir, but she never talked to her
friends about it.

Subordination involves turning one of the clauses into a subordinate

element (one that cannot stand on its own) through the use of
a Subordinating Conjunction (sometimes called a dependent word) or
a Relative Pronoun.

When the clause begins with a subordinating word, it is no longer an

independent clause; it is called a dependent or subordinate clause
because it depends on something else (the independent clause) for its
meaning.

There are other ways of combining ideas — by turning independent

clauses into various kinds of modifying phrases.

• Although Ramonita often thought about joining the choir, she never talked to
her friends about it.
• Ramonita never talked to her friends about joining the choir, because she
was afraid they would make fun of her.
• Yasmin is Ramonita's sister. Yasmin told Ramonita to join the choir no matter
what her friends said.
Joining these with the use of a relative clause:
Yasmin, [who is] Ramonita's sister, told Ramonita to join the choir. . . .

Semicolons can connect two independent clauses with or without the

help of a conjunctive adverb (transitional expression). Semicolons
should be used sparingly and only when the two independent clauses
involved are closely related and nicely balanced in terms of length and
import.

• Ramonita has such a beautiful voice; many couples have asked her to sing at
their wedding.
• Ramonita's voice has a clear, angelic quality; furthermore, she clearly enjoys
using it.
Common errors combining independent clauses
when you combine independent clauses without proper punctuation, you
get a run-on sentence. For ex.,”jim reads the newspaper he understands
what’s happening in town” is a run-on sentence.

When two independent clause are joined only by a comma (such as “Jim
reads the newspaper, he understands what’s happening in town”), it
creates a grammatical error called a comma splice. Avoid these common
mistake by combining independent clauses correctly.

It functions on its own to make a meaningful sentence and looks much like
a regular sentence.
In a sentence two independent clauses can be connected by
the coordinators: and, but, so, or, nor, for*, yet*.

Example:
o He is a wise man.
o I like him.
o Can you do it?
o Do it please. (Subject you is hidden)
o I read the whole story.
o I want to buy a phone, but I don’t have enough money. (Two independent
clauses)
o He went to London and visited the Lords. (Subject of the second clause is
‘he,' so “he visited the Lords” is an independent clause.)
o Alex smiles whenever he sees her. (One independent clause)
Dependent Clauses
Dependent Clauses cannot stand by themselves and make good
sense.

Noun clauses – function as subjects or objects in a sentence

Adverbial clauses – function as adverbs to modify verbs, adjectives

or other adverbs

Relative clauses - function as adj to modify nouns

It cannot function on its own because it leaves an idea or thought

unfinished. It is also called a subordinate clause. These help the
independent clauses complete the sentence. Alone, it cannot form a
complete sentence.

อนุประโยคที่ต้องการส่วนเติมเต็ม หากอยู่เดี่ยวๆจะทําให้ประโยคไม่สมบูรณ์ให้
ใจความที่ไม่ครบถ้วนจําเป็นต้องพึ่ง independent clause จึงจะเป็นประโยคที่
สมบูรณ์ โดยปกติ จะมีคําเหล่านี้อยู่ด้วย although, since, if, when, and because.

The subordinators do the work of connecting the dependent clause to

another clause to complete the sentence. In each of the dependent clauses,
the first word is a subordinator. Subordinators include relative pronouns,
subordinating conjunctions, and noun clause markers.

Example:
o When I was dating Daina, I had an accident.
o I know the man who stole the watch.
o He bought a car which was too expensive.
o I know that he cannot do it.
o He does not know where he was born.
o If you don’t eat, I won’t go.
o He is a very talented player though he is out of form.
ยกตัวอย่าง

When Jim studied in the Sweet Shop for his chemistry quiz

แปลว่า เมื่อจิมเรียนอยู่ที่สวีทช้อปเพื่อทดสอบทางเคมี….สังเกตว่าประโยคนี้ มีทั้ง

ภาคประธาน (Jim) และภาคแสดง (studied)แต่ให้ความหมายของประโยคทีย ่ ังไม่
ครบถ้วน (ประโยคมันไม่จบ มันต้องข้อความอื่นเสริมเข้าเพื่อจะได้ใจความที่
ครบถ้วน พอมาอ่านแล้วรู้สึกว่าแล้วยังไงต่อ เกิดอะไรขึ้น)มาดูกันต่อ

When Jim studied in the Sweet Shop for his chemistry quiz, it was very noisy.

ตอนที่จม
ิ เรียนทีส
่ วีทช้อปเพื่อแบบทดสอบเคมีของเขา มันเสียงดังมากit was very
noisy.เป็นส่วนขยายที่ทําให้ประโยคใจความของประโยคครบถ้วน

You can spot a dependent clause by the presence of a subordinating

conjunction (such as before, after, because, since, in order to, although,
whenever, while, or even though).

• Adverb clauses provide information about what is going on in

the main (independent) clause: where, when, or why. "When the
movie is over, we'll go downtown." or "John wanted to write a
book because he had so much to say about the subject."
• Adjective clauses work like multi-word adjectives. "My
brother, who is an engineer, figured it out for me." or "The
bridge that collapsed in the winter storm will cost millions to
replace." A special kind of adjective clause begins with
a relative adverb (where, when, and why) but nonetheless
functions as adjectivally.
• Noun clauses can do anything that nouns can do. "What he
knows [subject] is no concern of mine." or "Do you know what he
knows [object]?" or "What can you tell me about what he has
done this year [object of the preposition "about"]?"

ข้อควรจํา

Dependence Clause มักจะมีคําเหล่านี้วางอยู่ด้านหน้าประโยคด้วยเสมอ: after,

although, as, as if, because, before, even if, even though, if, in order to,
since, though, unless, until, whatever, when, whenever, whether, and
while.
Dependent Clauses are divided into three types and
they are
1. Adjective Clause
It is a Dependent Clause that modifies a Noun. Basically, Adjective Clauses
have similar qualities as Adjectives that are of modifying Nouns and hence
the name, Adjective Clause. These are also called Relative Clauses and
they usually sit right after the Nouns they modify.
An adjective clause, or relative clause, is a type of dependent clause that
works to describe a noun in a sentence. It functions as an adjective even
though it is made up of a group of words instead of just one word. In the
case of an adjective clause, all the words work together to modify
the noun or pronoun.

Examples:
o I’m looking for the red book that went missing last week.
o Finn is asking for the shoes which used to belong to his dad.
o You there, who is sitting quietly at the corner, come here and lead the
class out.

Adjective clauses begin with a relative pronoun, which connects

them to the word they describe. Relative pronouns include the words
that,where,when,who,whom,whose,which and why.
Each of the adjective clauses begins with a relative pronoun. This connects
it to the noun being described, which comes directly before the relative
pronoun in the sentence.

Subject and verb in adj. clause

Each adj clause also contains a subject and a verb, all of which work
together to describe the original noun being modified.

Ex. “which many people adore” contains the subject people and the verb
adore, yet it is not a complete sentence by itself. Instead, its job is to
provide more information to describe the noun chocolate in the sentence,
“Chocolate,which many people adore,is fattening”

In some cases,the relative pronoun also serves as the subject of the

clause. For example, in the adjective clause “who are smart,” the relative
pronoun who also acts as the subject.
Essential vs non-essential adj. clauses

Essential

For cases where the sentence wouldn’t hold the same meaning without the
clause, the adj clause is called an essential clause.

Ex. I don’t like children who eat ice cream with their hands.

The adj. clause gives essential information to describe which children the
speaker doesn’t like. If you got rid of that clause, the sentence would
simply say,”I don’t like children,”

Which is very different from not liking messy children who eat with their
hands!

One quick way to pick out essential clause is that an essential adj clause
does not require any additional punctuation.

Non-Essential

Ex. The kitten, which was the smallest of the litter, finally found a foster
home.

The adj clause gives extra information, but it isn’t necessary to get the gist
of the sentence about the cat finding a home.
3. Which
Which – ใช้เป็น Relative Pronoun เพื่อขยายคํานามที่เป็นสิ่งของหรือสัตว์ และ
สามารถเป็นทั้งประธานหรือกรรมในประโยคได้ ซึ่งจะมีความหมายเหมือนกับคําว่า
that แต่ดูเป็นทางการมากกว่า เพราะฉะนั้นจึงเหมาะสําหรับการเขียนเรียงความ
มากกว่า

เรามีตัวอย่างประโยคเช่น

• This is the book which I like best.

= นี่คือหนังสือที่ผมชอบมากที่สุด

ในประโยคนี้ which ใช้เพื่อขยายคํานาม the book ที่ทําหน้าที่เป็นกรรมในประโยค

• This species of fish, which is found in Thailand, is rare.

= ปลาชนิดนีซ
้ ึ่งพบในประเทศไทยนั้นหายาก

ในประโยคนี้ which ใช้เพื่อขยายคํานาม the book ที่ทําหน้าที่เป็นประธานใน

ประโยค

4. That

คําว่า That เป็น relative pronoun หรือคําสรรพนามสัมพัทธ์ที่ใช้ระบุถึงทั้งบุคคล

และสิ่งของ โดยคําว่า that สามารถใช้แทน Whom Whom และ which ใน
Defining relative clause

• This is the book that I like best.

= นี่คือหนังสือที่ผมชอบมากที่สุด

• My father is the person that I admire most.

= คุณพ่อคือคนที่ฉันเคารพนับถือมากที่สุด

• I can see the girl and her dog that are running in the park.
= ผมเห็นเด็กหญิงกับสุนัขของเธอที่กําลังวิ่งอยู่ในสวนสาธารณะ
 VII – Relative clause ที่ต้องใช้
THAT โดยไม่สามารถใช้ WHICH ได้
1.that เมื่อวลีหรือคํานามนําหน้า relative clause มีทั้งนามทีบ
่ ง
่ บอกบุคคลและ
สิ่งของ

ตัวอย่างเช่น

• I can see a girl and her dog that are running in the park.
= ฉันเห็นเด็กผู้หญิงและสุนัขของเธอทีก่ ําลังวิ่งอยู่ในสวนสาธารณะ

that เมื่อ relative clause ตามหลังคํานามที่มีคําคุณศัพท์ในรูปการเปรียบเทียบขั้น

สูงสุด

ตัวอย่างเช่น

• This is the most interesting book that I’ve ever read.

= นี่เป็นหนังสือที่น่าสนใจที่สุดที่ฉันเคยอ่านมา

that เมื่อ relative clause ตามหลังคํานามหรือนามวลีที่มีคําว่า all, only และ very

ตัวอย่างเช่น

• That is all the things that I can say.

= นั้นคือทุกอย่างที่ฉันสามารถพูดได้

• I bought the only coat that the shop had.

= ฉันซื้อเสือ
้ โค้ทตัวเดียวทีท
่ างร้านมี

• You’re the only person that I would like to see.

= คุณเป็นคนเดียวที่ผมอยากพบ

that เมื่อ relative clause ตามหลัง Indefinite Pronoun (สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะ)

ตัวอย่างเช่น

• He never says anything that pleases people.

= เขาไม่เคยพูดอะไรที่ทําให้ผู้อื่นพอใจ

• She’ll tell you something that you want to know.

= เธอจะบอกคุณบางอย่างที่คณ ุ อยากรู้
2. Noun Clause
Dependent Clauses acting as Nouns in sentences are called Noun Clauses
or Nominal Clauses. These often start with “how,” “that,” other WH-words
(What, Who, Where, When, Why, Which, Whose and Whom), if, whether etc.

Examples:
o I like what I hear.
o You need to express that it’s crossing a line for you.
o He knows how things work around here.

3. Adverbial Clause
By definition, these are Dependent Clauses acting as Adverbs. It means that
these clauses have the power to modify Verbs, Adjectives and other
Adverbs.
Examples:
o Alice did the dishes till her legs gave up.
o Tina ran to the point of panting vehemently.
o I went through the book at a lightning speed.

Dependent clause ที่ละประธานและคํากริยาไว้

- When (I was) in Greece, I began to study philosophy.
- He performs his best when (he is) under pressure.
- While (she was) studying in the library, she discovered a book
that changed her life.

Common errors combining dependent clauses

Dependent clauses can’t stand alone as a full sentence. If they’re not
joined to another clause, they create a sentence fragment.

Ex. “because I forgot my homework” is a sentence fragment because it doesn’t express a

complete thought. When you combine it with an independent clause to make “Because I
forgot my homework, I got sent home,” it’s no longer a sentence fragment.
Principal Clause
These have a Subject (Noun/Pronoun), Finite Verb and an Object and make
full sentences that can stand alone or act as the main part of any Complex
or Compound Sentence.
Independent and Principal Clauses are functionally the same but named
from different perspectives.
Examples:
o I know that boy.
o He can jog every morning.
o Robin fishes like a pro.

Coordinate Clause
Two or more similarly important Independent Clauses joined
by Coordinating Conjunctions (and, or, but etc.)
in terms of Compound Sentences are called Coordinate Clauses.
Examples:
o I like taking photos and he loves posing for them.
o You prefer flying but she always wants to take a bus.
o We are going to visit Terry or he is coming over.

Non-finite Clause
They contain a Participle or an Infinitive Verb that makes the Subject and
Verb evident even though hidden.

In terms of a Participle, the Participial Phrase takes place of the Subject or

Object of the sentence.

Examples:
o He saw the boy (who was) staring out of the window.
o She is the first person (who is) to enter the office.
o Hearing the fireworks, the children jumped up.
Relative clause
Relative clauses are dependent clauses introduced by a Relative
Pronoun (that, which, whichever, who, whoever, whom, whomever,
whose, and of which).

Review the section on Comma Usage for additional help in determining

whether relative clauses are restrictive or nonrestrictive (parenthetical or
not) and whether commas should be used to set them off from the rest of
the sentence.

In a relative clause, the relative pronoun is the subject of the verb

(remember that all clauses contain a subject-verb relationship) and refers
to (relates to) something preceding the clause.

• Giuseppe said that the plantar wart, which had been bothering him for
years, had to be removed.

(In this sentence, the clause in this color is a restrictive [essential] clause
[a noun clause — see below] and will not be set off by a comma; the
underlined relative clause [modifying "wart"] is nonrestrictive [nonessential
— it can be removed from the sentence without changing the meaning of
the sentence] and is set off by commas.)

Some relative clauses will refer to more than a single word in the
preceding text; they can modify an entire clause or even a series of
clauses.

• Charlie didn't get the job in administration, which really surprised his friends.
Charlie didn't get the job in administration, and he didn't even apply for the
Dean's position, which really surprised his friends.

A relative clause that refers to or modifies entire clauses in this manner is

called a sentential clause. Sometimes the "which" of a sentential clause
will get tucked into the clause as the determiner of a noun:

• Charlie might very well take a job as headmaster, in which case the school
might as well close down.
แบ่งออกเป็น 2 ชนิด คือ

• Defining Relative clause

• Non-defining Relative clause

E.g:

The man who is wearing the glasses is our new English teacher.
= ผู้ชายที่กําลังสวมแว่น คือครูสอนภาษาอังกฤษคนใหม่ของเรา

ในประโยคข้างบน “who is wearing the glasses” เรียกว่า Relative Clause และ

อยู่หลังคํานาม “the woman” เพื่อขยายคํานาม หากทิ้งประโยคนั้นไป เรายังมี
ประโยคทีส ่ มบูรณ์: The man is our new English teacher. แต่ความหมายจะไม่
ชัดเจน เราไม่รู้ว่าผู้ชายคนนัน
้ คือคนไหน

E.g:

The little girl is Tom’s daughter. She is smiling at you.

เราสามารถผสมผสานสองประโยคนี้เป็นหนึ่งประโยคที่ใช้ relative pronoun คือ:

The little girl, who is smiling at you, is Tom’s daughter.

= เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่กําลังยิ้มให้คณ
ุ คือลูกสาวของทอม
 II – ประเภทของ Relative Clause
1. Defining relative clause คืออะไร
Defining relative clause คือ relative clause ที่ระบุเจาะจงลงไปว่าหมายถึงใคร
อันไหน ถ้าไม่รุบุเจาะจงจะทําให้เกิดความเข้าใจผิดได้

Defining relative clause ใช้เมื่อคํานามเป็นคํานามไม่แน่นอน และไม่ได้ใช้

เครื่องหมายจุลภาคเพื่อเว้นวรรคออกจากประโยคหลัก เพราะ Defining relative
clause มีหน้าที่เพื่อขยายและระบุคํานามทีม ่ น
ั ตามหลังดังนั้นจึงไม่สามารถตัดออก
ได้

E.g 1:

• The man whom you just met yesterday is a famous lawyer.

= ผู้ชายที่คุณเพิ่งพบเมือ
่ วานนี้เป็นทนายความที่มีชอ
ื่ เสียงมาก

E.g 2:

• Do you remember the time when we first met each other?

= คุณจําเวลาที่เราพบกันครั้งแรกได้ไหม?

2. Non- defining relative clause คืออะไร

Non-defining relative clause คือ relative clause ที่เสริมข้อมูลเข้าไปเฉย ๆ เป็น
การอธิบายขยายความเพิม ่ เติมให้กับคํานาม ซึ่งเป็นที่เข้าใจกันดีอยู่แล้วระหว่างผู้
พูดและผู้ฟง
ั จะตัดทิ้งออกไปก็ได้ และจะอยู่ในเครื่องหมายจุลภาค (comma)

Non-defining relative clause คือ อนุประโยคที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับบุคคล

สิ่งของ หรือเหตุการณ์ที่ได้รับการระบุแล้ว non-defining relative clause จึงไม่
จําเป็นต้องอยู่ในประโยคเพราะถ้าไม่มีประโยคนัน ้ ก็จะยังสมเหตุสมผล เรายัง
สามารถรู้ได้ว่าคํานาม บุคคล สิง่ ของที่เราได้กล่าวถึงก่อนหน้านีม
้ ันคืออะไร

E.g 1:

• Bangkok, which is the capital of Thailand, has been developing rapidly in recent
years.
= กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศไทยมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วในช่วง
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา

E.g 2:

• Chiang Mai, which I visited last summer, is very beautiful.

= เชียงใหม่ เมืองที่ฉันไปเมื่อฤดูร้อนทีแ
่ ล้วนั้นสวยงามมาก
หมายเหตุ:

เพื่อสามารถแยกได้ว่า อนุประโยคได้คือ Non – defining relative clause เรา

สามารถสังเกตได้จาก

• เมื่ออนุประโยคตามหลังและขยายคํานามที่เฉพาะ
• เมื่ออนุประโยคตามหลังและขยายคํานามที่มาพร้อมกับคําคุณศัพท์บ่ง
บอกความเป็นเจ้าของ possessive adjective (my, his, her, their,
your, our, its)
เมื่ออนุประโยคตามหลังและขยายคํานามที่มาพร้อมกับคํานําหน้านาม this, that,
these, those,…

Relative clause ที่ละ relative pronoun ไว้

- I couldn’t understand the point (that/which) he was making.
- The book (that/which) I wanted to borrow wasn’t available.
- He fell in love with the girl (whom/that) he met on the bus.