You are on page 1of 14

*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

USA Inc. jest korporacją, "Spółką zarządzającą


niewolnikami" Watykanu
i-uv.com/the-usa-inc-is-a-corporation-the-slave-management-co-of-the-vatican/

BZ ⒾAM Riger

Niepodważalne dane: USA Inc. jest korporacją, "Spółką zarządzającą niewolnikami" Watykanu

Opublikowano na Stillness in the Storm, 23 grudnia 2013 r.

Kiedy zobaczysz dokumenty na własne oczy, twój umysł


rozpadnie się na tysiąc kawałków

W rzeczywistości wyimaginowany prezydent, wyimaginowani


przedstawiciele, wyimaginowani senatorowie, wyimaginowani sędziowie
Sądu Najwyższego i wyimaginowani sędziowie Federalni nie są opłacani
przez rząd Stanów Zjednoczonych. W rzeczywistości rząd Stanów
Zjednoczonych nie ma żadnych pracowników. Są oni opłacani przez
Międzynarodowy Fundusz Walutowy w postaci elektronicznej. Widzisz, nie
ma czegoś takiego jak rząd Stanów Zjednoczonych. W rzeczywistości nie
ma rządów. Istnieją korporacje (fikcje), takie jak Federal Reserve Inc. i
United States Inc., które w rzeczywistości są prywatnymi korporacjami.
United States Inc. to po prostu firma zarządzająca niewolnikami. Zgadnij,
kim jesteś? Jeśli powiedziałeś, że własnością, to masz rację! Jesteś
kapitałem ludzkim. Akcje, które zostały wyemitowane dla Rezerwy
Federalnej, kiedy została utworzona w 1913 roku, kosztowały tylko 100,00
dolarów. To była niezła okazja.

Aby zweryfikować fakty w poprzednich akapitach, zobacz (5 U.S.C. 903, 12 U.S.C. 95, 18 U.S.C.A. 914, 22 U.S.C. 263,
285, 286, 287, 288. Prawo publiczne 89-719, Prawo publiczne 94-564, Prawo publiczne 101-167, Prawo publiczne 91-
151 Prawo publiczne 103-465, Raport Izby 103-826 T.D.O 150-10, T.D.O. 92, 41 Stat. Chap 214 pg. 654, Nadzwyczajna
Ustawa Bankowa 48 Stat. 1, Artykuły Umowy 60 Stat. 1440, 20 CFR rozdział 111, podczęść B 422.103 (b) (2) (2),
Zrewidowany System Rachunkowości Narodowej Sekretariatu Narodów Zjednoczonych, Dywersyfikacja Produktów
Metalowych v. IRS et al. CV-93-405E-EJE U.S.D.C.D.I., Cromelin v. United States, 177 F.2d 275, 277 Tomalewski v.
United States, 493 F.Supp 673, 675 Foster v. Bork, 425 F.Supp 1318, 1319-20 FRC v. GE 281 U.S. 464, Keller v. PE 261
U.S. 428, United States v. LePatourel, 571 F2d 405, 410, Respublica v. Sweers 1 Dallas 43, Konstytucja INTERPOL Art.
30, Rozporządzenie wykonawcze 10422, Papers, Keller v. PE 261 U.S. 428, United States v. LePatourel, 571 F2d 405,
410, Respublica v. Sweers 1 Dallas 43. 30, rozporządzenie wykonawcze 10422, bulle papieskie z lat 1455 i 1493. 42
Pa.C.S.A. 502. Porozumienie Ogólne w sprawie Handlu i Taryf Celnych.

Kiedy sam zobaczysz te dokumenty, twój umysł rozpadnie się na tysiąc kawałków. Będziesz musiał przyznać, że całe
twoje życie było jedynie halucynacją. Będziesz musiał przyznać, że NIE MA, ANI NIGDY NIE BYŁO RZĄDU, KRAJÓW,
PIENIĘDZY ANI KONSTYTUCJI. Wszystkie RZĄDY I KRAJE SĄ FABRYCZNYMI FIKCJAMI WPROWADZONYMI
POŚREDNIO DO TWOJEGO UMYSŁU. Są to fikcje akceptowane przez Ciebie, ponieważ byłeś okłamywany i zatruwany
przez całe życie. Co byś zrobił bez zewnętrznego autorytetu nakazującego Ci, co masz robić, a czego nie? Czy byłbyś
zagubiony? Czy potrafiłbyś sam sobą zarządzać?

Zobaczmy, jak do tego doszło.

Pomiędzy latami sześćdziesiątymi XIX wieku a początkiem XX wieku, mechanizmy bankowe i podatkowe zmieniały się
poprzez ustawodawstwo. Przebiegli ludzie blisko związani z władzami w Anglii mieli ogromny wpływ na ustawodawstwo
uchwalane w Stanach Zjednoczonych. Oczywiście takie ustawodawstwo nie miało zastosowania do stanów ani do ludzi
w stanach, ale dokonanie rozróżnienia nie było uważane za konieczny obowiązek ustawodawców. Obowiązkiem ludzi
było zrozumienie ich relacji ze Stanami Zjednoczonymi i prawami uchwalanymi przez ustawodawcę. To rozróżnienie
między Stanami Zjednoczonymi a stanami było nauczane w domach, szkołach i kościołach. Wczesne sądy admiralicji nie

Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe


*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

interpretowały przepisów tak szeroko w tamtym czasie, ponieważ ludzie wiedzieli, kiedy sądy przekraczają swoją
jurysdykcję. Ludzie mieli kontrolę, ponieważ wiedzieli, kim są i gdzie się znajdują w stosunku do Korporacji Stanów
Zjednoczonych.

W 1913 roku Stany Zjednoczone dodały do swoich ksiąg wiele prywatnych przepisów, które ułatwiły zwiększenie liczby
poddanych (nowo uwolnionych niewolników z czasów wojny secesyjnej) jako własności Stanów Zjednoczonych. 14.
poprawka wprowadziła nową klasę obywateli - obywateli Stanów Zjednoczonych, którzy wcześniej nie byli uznawani. Do
czasu wprowadzenia 14. poprawki w 1868 r. nie było osób urodzonych lub naturalizowanych w Stanach Zjednoczonych.
Wszyscy urodzili się lub zostali naturalizowani w jednym z kilku stanów. Obywatelstwo Stanów Zjednoczonych było
wynikiem obywatelstwa stanowego. Po wojnie secesyjnej uznano nową klasę i był to początek demokracji po raz
pierwszy umiejscowionej w Dystrykcie Kolumbii. Naród amerykański, w republice, którą można było znaleźć w kilku
stanach, mógł zdecydować się na skorzystanie z jednego z tych nowych obywateli Stanów Zjednoczonych Z WYBORU.
Nowa klasa obywateli otrzymała przywilej głosowania w demokracji w 1870 roku na mocy 15. poprawki. Ci nowi
obywatele musieli ubiegać się o małżeństwo, zarejestrować się do głosowania, rejestrować narodziny, zgony itp.
Wszystko to wymagało złożenia wniosku. Wraz z nowym obywatelstwem pojawiły się korzyści, ale wraz z korzyściami
pojawiły się obowiązki i zobowiązania, które zostały całkowicie uregulowane przez ustawodawcę Dystryktu Kolumbii.
Edwardowi Mandellowi House'owi przypisuje się przedstawienie bardzo szczegółowego zarysu planów, które miały
zostać wdrożone w celu zniewolenia narodu amerykańskiego.

(1) 13. poprawka z 1865 r. otworzyła ludziom drogę do dobrowolnego oddania się w niewolę w celu przyjęcia korzyści
oferowanych przez Stany Zjednoczone. To, czy House rzeczywiście wypowiedział te słowa, czy nie, jest tak naprawdę
nieistotne, ponieważ scenariusz opisany w przypisywanej mu wypowiedzi został wyraźnie wdrożony. Bankowość
centralna w Stanach Zjednoczonych została ustanowiona ustawą o Rezerwie Federalnej w 1913 roku. Zdolność do
zmniejszania ilości waluty w obiegu poprzez opodatkowanie została ustanowiona 16. poprawką w 1913 roku. Wsparcie
dla domniemania, że naród amerykański zgłosił się dobrowolnie do udziału w demokracji Stanów Zjednoczonych, zostało
ustanowione 17. poprawką w 1913 roku. Wraz z utworzeniem Amerykańskiej Izby Adwokackiej (BAR) w 1913 r.
zapewniono możliwość kontrolowania sądów przez Koronę Brytyjską.

W 1917 roku ustawodawca Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę o handlu z wrogiem i ustawę o nadzwyczajnych
uprawnieniach wojennych, otwierając drzwi dla Stanów Zjednoczonych do zawieszenia ograniczeń, które w przeciwnym
razie byłyby nakazane w Konstytucji. Nawet w czasach pokoju, każda wymyślona i stworzona sytuacja społeczna,
polityczna lub finansowa była wystarczającym upoważnieniem dla funkcjonariuszy Stanów Zjednoczonych do
przekroczenia swoich uprawnień w czasie pokoju i wdrożenia "prawa", które zwiększyłoby kasę Stanów Zjednoczonych.
W Stanach Zjednoczonych i ich stanach (jednostkach administracyjnych) zawsze ogłasza się stan wyjątkowy, ale dotyczy
on tylko ich poddanych.

W latach dwudziestych XX wieku stany przyspieszyły nacisk na matki, aby rejestrowały swoje dzieci jako pierwsze
wymagane na nowej własności federalnej - tak zwanych uwolnionych czarnych niewolników. Życie było dobre, a ludzie
nie zwracali uwagi na to, co działo się w rządzie. Rynek akcji załamał się, a ci, którzy nie byli w środku, nie zostali
ostrzeżeni, aby zabrać swoje pieniądze, zanim stracą wszystko.

W latach trzydziestych XX wieku ustawodawstwo federalne przewidywało rejestrację dzieci poprzez składanie wniosków
o wydanie aktów urodzenia, dzięki czemu pracownicy rządowi mogli uzyskać płatny urlop macierzyński. Stany naciskały
na rejestrację (zrzeczenie się własności) samochodów poprzez składanie wniosków o świadectwa własności oraz
rejestrację gruntów poprzez rejestrację aktów powierniczych, które przekazywały ziemię państwu. Konstruktywne
fundusze powiernicze zostały potajemnie stworzone, gdy każdy z ludzi ślepo wszedł do demokracji Stanów
Zjednoczonych, zgadzając się w ten sposób na poręczenie za długi Stanów Zjednoczonych. Wielka depresja zapewniła
dywersję, aby odwrócić uwagę ludzi od tego, co robił rząd. Wdrożono program ubezpieczeń społecznych, wraz z wieloma
innymi programami Stanów Zjednoczonych, które zapraszały Amerykanów do dobrowolnego poręczenia za nową
zarejestrowaną własność Stanów Zjednoczonych i umowy adhezyjne za pośrednictwem nowych podmiotów Stanów
Zjednoczonych.

Plan ten był na dobrej drodze do roku 1933. Masowa rejestracja (zrzeczenie się) własności za pośrednictwem agencji
Stanów Zjednoczonych, w tym pododdziałów "stanowych", zapewniała Stanom Zjednoczonym i ich urzędnikom
wzbogacenie się ponad ich najśmielsze oczekiwania. Wszystko to odbywało się bez pełnego ujawnienia istotnych faktów,
które towarzyszyły każdemu wnioskowi o rejestrację. Czy to jest oszustwo? Oszustwo było wystarczającym powodem,
aby oskarżyć wszystkich funkcjonariuszy Stanów Zjednoczonych o zdradę stanu, chyba że istniałby środek zaradczy,
dzięki któremu ludzie mogliby odzyskać swoją własność i odzyskać odszkodowanie za szkody poniesione w wyniku
oszustwa.

Jeśli środek zaradczy był dostępny, a ludzie nie zdecydowali się lub nie skorzystali z niego, nie można było postawić
zarzutu oszustwa nawet w sądzie powszechnym. Stany Zjednoczone musiały jedynie zapewnić środek zaradczy. Nie
musiały go wyjaśniać ani nawet informować obywateli, gdzie można je znaleźć. Adwokaci nie musieli być nawet
informowani o środkach zaradczych. Dało im to możliwość wiarygodnego zaprzeczenia, gdy ludzie mieli trudności ze
zrozumieniem nowych przepisów. Ustawodawcy nie musieli mieć wyjaśnionych zawiłych szczegółów prawa dotyczących
uchwalanych przez nich ustaw. Dawało im to możliwość wiarygodnego zaprzeczenia. Jeśli obywatele nie skorzystali ze
swoich środków zaradczych, Stany Zjednoczone za każdym razem wychodziły z tego zwycięsko. Jeśli ludzie odkryli swój

Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe


*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

środek zaradczy, Stany Zjednoczone musiały go uszanować i zwrócić zarejestrowaną własność z powrotem do ludzi, ale
tylko wtedy, gdy ludzie wiedzieli, że mają środek zaradczy i tylko wtedy, gdy poprosili o to we właściwy sposób. To był
świetny plan.

Dzięki wiarygodnemu zaprzeczeniu, nawet gdy ludzie wiedzieli, że mają środek zaradczy i dochodzili go, prawnicy,
sędziowie i ustawodawcy mogli zachowywać się tak, jakby nie rozumieli roszczeń ludzi. Wymaganie od szkół publicznych
nauczania wiedzy obywatelskiej, rządowej i historii z zatwierdzonych politycznie poprawnych podręczników również
zapewniło, że ludzie nie znajdą lekarstwa przez bardzo długi czas. Uchwalanie nowych praw stanowych i federalnych,
które zdawały się poddawać ludzi zasadom i przepisom, dodało kolejny poziom ochrony przed znalezieniem przez ludzi
środków zaradczych. Publiczne "socjalistyczne media" zostały ukształtowane tak, aby dzień po dniu przekazywać
politycznie poprawne, choć merytorycznie niepoprawne wiadomości, aż niewielu ludzi nawet pomyśli, że może być dla
nich dostępne lekarstwo. Ludzi można było oddzielić od ich pieniędzy i czasu na poszukiwanie środków zaradczych na
tyle długo, by rozwiązania zaginęły na milionach stron książek w ogromnych bibliotekach prawniczych w całym kraju. Tak
wielu ludzi wiedziało, że coś jest nie tak ze wszystkimi konfliktami w prawie z "faktami" nauczanymi w szkołach
rządowych. Jak Amerykanie mogą być wolni i jednocześnie podlegać kaprysom rządu? Kto by pomyślał, że ludzie będą
na tyle zaradni, by znaleźć rozwiązanie? A jednak to zrobili!

W 1933 r. Stany Zjednoczone wprowadziły w życie swoją politykę ubezpieczeniową za pomocą rezolucji House Joint
Resolution 192 i zapisały ją w rejestrze Kongresu. Nie wymagano jej ogłoszenia w Rejestrze Federalnym.
Rozporządzenie wykonawcze wydane 5 kwietnia 1933 r. utorowało drogę do wycofania złota ze Stanów Zjednoczonych.
Przedstawiciel Louis T. McFadden wniósł 23 maja 1933 r. formalne zarzuty przeciwko Radzie Gubernatorów Systemu
Banków Rezerwy Federalnej, Kontrolerowi Waluty i Sekretarzowi Skarbu Stanów Zjednoczonych (Congressional Record
z 23 maja 1933 r., s. 4055-4058). Ustawa HJR 192 została przyjęta 3 czerwca 1933 roku. Pan McFadden złożył wniosek
10 czerwca 1933 roku:

"Panie przewodniczący, mamy w tym kraju jedną z najbardziej skorumpowanych


instytucji, jakie kiedykolwiek znał świat.
Mam na myśli Zarząd Rezerwy Federalnej i Banki Rezerwy Federalnej...".

HJR 192 to polisa ubezpieczeniowa, która chroni ustawodawców przed skazaniem za oszustwo i zdradę narodu
amerykańskiego. Chroni również naród amerykański przed szkodami spowodowanymi działaniami Stanów
Zjednoczonych. Za swoją wypowiedź pan McFadden został otruty przez agentów federalnej korporacji.

HJR 192 stanowiła, że ten, kto ma złoto, płacił rachunki. Usunięto wymóg, zgodnie z którym poddani i pracownicy
Stanów Zjednoczonych musieli spłacać swoje długi złotem. W rzeczywistości zakazywała włączania klauzuli do
wszystkich kolejnych umów, które wymagałyby płatności w złocie. Zniesiono również klauzulę w każdej umowie zawartej
przed 5 czerwca 1933 r., która wymagała zapłaty w złocie - z mocą wsteczną. Przewidywał on, że podmioty i pracownicy
Stanów Zjednoczonych mogą używać dowolnego rodzaju monet i walut w celu wywiązania się z długu publicznego, o ile
były one używane w normalnym toku działalności w Stanach Zjednoczonych. Przez pewien czas banknoty Stanów
Zjednoczonych były walutą używaną do spłacania długów, ale później Rezerwa Federalna i Stany Zjednoczone
zapewniły nowy środek wymiany w postaci papierowych banknotów i instrumentów dłużnych, które można było
przekazać wierzycielom dłużnika w celu spłacenia jego długów. Ta sama waluta, banknoty Rezerwy Federalnej, jest
wykorzystywana do spłacania długów publicznych. Uwaga: banknoty Rezerwy Federalnej nie mają żadnej wartości, jak
stwierdziła Rezerwa Federalna!

W latach 50-tych XX wieku Jednolity Kodeks Handlowy został przedstawiony Stanom jako sposób na ujednolicenie
ogólnie przyjętych procedur postępowania z nowym systemem prawnym dotyczącym transakcji handlowych i fikcji, tak
jakby były one rzeczywiste. Instrumenty zabezpieczające (papier komercyjny) zastąpiły substancję jako zabezpieczenie
długów. Instrumenty zabezpieczające mogły być wspierane przez umowy domniemane. Zamiast pieniędzy można było
używać instrumentów dłużnych z zabezpieczeniem i stronami akomodacyjnymi. Pieniądze (wymiany) i potrzeba
pieniądza znikały, a tworzono NOWE pieniądze, tj. "Pieniądze rozliczeniowe" (tworzone przez weksel) i należało
wprowadzić jednolity system przepisów, aby umożliwić podmiotom komercyjnym i sądom utrzymanie instrumentów
zabezpieczających, które zależały od fikcji handlowych jako podstawy do wymuszenia płatności lub wykonania ( zobacz
Wezwanie do zapłaty w statucie swojego stanu!). Wszystko to zostało osiągnięte do połowy lat sześćdziesiątych. A do
1964 r. większość stanów przyjęła Jednolity Kodeks Handlowy.

Kodeks handlowy jest jedynie kodyfikacją przyjętych i wymaganych procedur, których muszą przestrzegać wszyscy
ludzie zaangażowani w działalność handlową. Podstawowe zasady handlu zostały ustalone tysiące lat temu, ale z
biegiem lat zostały udoskonalone i stały się bardziej wyrafinowane. W 1900 roku odwieczne zasady handlu zmieniły się z
treści na formę. Domniemanie stało się ważną częścią prawa. Bez nadania pewnej mocy domniemaniu, nowy kierunek w
egzekwowaniu roszczeń handlowych nie mógł być wspierany w sądach. Jeśli powodowie musieliby przedstawiać swoje
roszczenia za każdym razem, gdy próbowali odebrać pieniądze lub czas od ludzi, rzadko odnieśliby sukces. Zasady
wyrażone w kodeksie łączyły środki radzenia sobie z materialną działalnością handlową ze środkami radzenia sobie z
domniemaną działalnością handlową. Zasady te działają zarówno na ludzi, jak i na oszustów. Zasady nie respektują
osób.

Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe


*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

Ci, którzy nakłaniali ludzi do rejestrowania (oddawania) swojej własności (ziemi, samochodów, broni, dzieci itp.) w
pododdziałach (stanach) pod dyktando Stanów Zjednoczonych, uzyskali kontrolę nad substancją poprzez "rejestracje", a
stany były w stanie pobierać więcej podatków od "użytkowania" od ludzi w celu korzystania z własności państwa! Stany i
USA stały się posiadaczami tytułów własności do wszystkich nieruchomości, nawet dzieci i wielu innych rzeczy.

Definicja "własności" to interes, jaki ktoś ma w jakiejś rzeczy. Rzecz to kapitał. Własność to udział w rzeczy. Zyski
(odsetki) uzyskane z własności innej osoby należą do właściciela rzeczy. Zyski zostały osiągnięte przez oszustów
poprzez zastawienie zarejestrowanej własności na rynkach komercyjnych, ale zyski nie należą do oszustów. Zyski należą
do właścicieli "rzeczy". To zawsze są ludzie. Korporacja pokazuje jedynie własność papieru - tytuły do rzeczy. Substancja
nie może pojawić się w fikcji. [Obejrzyj film "Bohater ostatniej akcji" i zobacz, jakie zamieszanie powstaje, gdy próbują
mieszać treść i fikcję]. Czasami fikcja wygląda bardzo podobnie do substancji, ale fikcja nigdy nie może stać się
substancją. To niemożliwe!

Zyski ze wszystkich zarejestrowanych rzeczy musiały zostać umieszczone w "konstruktywnym" funduszu powierniczym
na rzecz właścicieli. Gdyby zyski zostały przekazane do ogólnego funduszu Stanów Zjednoczonych, a nie do oddzielnych
funduszy powierniczych dla właścicieli, program stanowiłby oszustwo. Zyski dla każdego właściciela nie mogły być
mieszane. Jeśli właściciel nie skorzystał z dostępnego środka zaradczego (fikcyjne kredyty przechowywane na
konstruktywnym rachunku powierniczym, funduszu lub księdze finansowej), aby skorzystać z zysków, nie byłoby to winą
oszustów. Jeśli właściciel nie zapoznał się z prawem, które otworzyłoby mu drogę do skorzystania z przysługującego mu
środka prawnego, nie byłoby to winą oszustów. Właściciel jest odpowiedzialny za zapoznanie się z prawem, aby
zrozumieć, że zyski z jego rzeczy są dostępne dla niego w celu spłacenia długów lub opłat wniesionych przeciwko jego
osobie publicznej (dłużnikowi-chochołowi) przez Stany Zjednoczone.

Jeśli Stany Zjednoczone posiadają "złoto", płacą rachunki (z rachunku powierniczego, funduszu lub księgi finansowej).
Definicja "funduszu" to pieniądze odłożone na spłatę długu. Fundusz ma na celu spłatę długów publicznych przypisanych
podmiotom Stanów Zjednoczonych, ale ostatecznie z powrotem do stron przyjmujących - ludu amerykańskiego. Dług
publiczny jest tym, co jest należne właścicielom zarejestrowanych rzeczy - ludowi amerykańskiemu, a także innym
wierzycielom!

Jeśli Stany Zjednoczone są winne dług właścicielowi rzeczy, a właściciel jest domniemany (poprzez porozumienie), że
jest winien dług publiczny Stanom Zjednoczonym, logiczną rzeczą jest zwrócenie się do Stanów Zjednoczonych o spłatę
tego długu publicznego z funduszu powierniczego. Sposobem Stanów Zjednoczonych na obejście konieczności
spłacania długów publicznych za ludzi jest twierdzenie, że właściciel nie może być właścicielem, jeśli zgodził się być
stroną akomodacyjnąi dla osoby będącej dłużnikiem. Jeśli ludzie naprawdę są władzą, to wiedzą, jak radzić sobie ze
swoimi sprawami finansowymi i politycznymi, CHYBA ŻE nigdy ich tego nie uczono. Jeśli właściciel przyznaje poprzez
swoje działania z niewiedzy, że jest stroną akomodacyjną, to wziął na siebie zobowiązania dłużnika, nie otrzymując w
zamian zapłaty. Tu znów tkwi fikcja. Właściciel rzeczy nie musi świadomie zgadzać się na bycie stroną akomodacyjną dla
dłużnika; musi tylko zachowywać się tak, jakby się na to zgodził. Jest to łatwe, jeśli ma do wyboru pójście do więzienia
lub podpisanie umowy za dłużnika. Domniemanie, że jest on stroną akomodacyjną, jest wystarczająco silne, aby sądy
uznały właściciela rzeczy za odpowiedzialnego za podatek od rzeczy, którą faktycznie posiada lub jest winien.

Dłużnicy mogą "używać" pewnych rzeczy, ale rzeczy te należą do wierzycieli. Wierzyciel jest panem. Dłużnik jest sługą.
Jednolity kodeks handlowy bardzo szczegółowo określa obowiązki i odpowiedzialność dłużnika. Jeśli domniemywa się,
że właściciel rzeczy jest dłużnikiem ze względu na jego wcześniejsze przyznanie się i umowy adhezyjne, trudno będzie
mu przekonać Stany Zjednoczone, że mają obowiązek spłacić za niego długi publiczne. Ponadto sądy są obsadzone
lojalnymi sędziami, którzy będą szukać każdego błędu popełnionego przez ludzi, próbując skorzystać z przysługujących
im środków.

Teraz quasi-właściciel (użytkownik) nieruchomości (rzeczy), po zapoznaniu się z prawem i odkryciu, kim jest w stosunku
do korporacji Stanów Zjednoczonych, może złożyć oświadczenie finansowe UCC oparte na Umowie Zabezpieczającej,
rejestrując swój udział w zabezpieczeniu w sztucznym podmiocie DEBTOR / OSOBA, będącym ENS LEGIS, który Stany
Zjednoczone stworzyły po tym, jak Twoja mama podpisała "Root of Title / Newborn Identification", a następnie została
zmuszona do ubiegania się o akt urodzenia. Był to akt rejestracji jej biologicznej własności, jej dziecka (substancji), w
stanie ____. Stany Zjednoczone posiadają papierowy tytuł własności (formularz), a nie substancję (dziecko). Do czasu
złożenia oświadczenia finansowego Stany Zjednoczone są posiadaczem tytułu do sztucznego podmiotu. Jego nazwa jest
pisana wielką literą - JOHN HENRY DOE. Gdy John Henry Doe złoży oświadczenie finansowe poparte Umową
Zabezpieczającą podpisaną przez sztuczny podmiot (JOHN) i właściciela (John), staje się on posiadaczem tytułu
prawnego do JOHN. UCC i stanowe prawo handlowe bardzo szczegółowo określają skutki zarejestrowanego
zabezpieczenia. Ma on pierwszeństwo przed większością innych roszczeń (tylko roszczeń) dotyczących tej samej rzeczy.
Dowodem, którego brakuje w sądzie, jest zarejestrowane roszczenie wobec osoby (JOHN).

Właściciel musi również powiadomić Sekretarza Skarbu, że w przyszłości będzie prowadził własne sprawy. Odbywa się
to w procesie CHARGE BACK poprzez złożenie Bill of Exchange do Sekretarza, za pośrednictwem którego "obciąża on
rachunek powierniczy kontraktu UCC" w odniesieniu do "wartości" wyrażonej w akcie urodzenia i liście przewodnim "
Dyrektywy". Numer ubezpieczenia społecznego, należący do dłużnika, jest numerem rachunku powierniczego dla
obciążenia zwrotnego, dla wszystkich domniemanych opłat wniesionych przeciwko dłużnikowi w celu prawidłowego
zwolnienia.

Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe


*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

Pomyśl o całej transakcji w odniesieniu do rozładowanej baterii. Akumulator reprezentuje twoją publiczną osobę (JOHN),
która jest martwym bytem, który może funkcjonować w publicznej masie fikcji, przekazując korzyści z publicznej do
Ciebie w prywatnej, JEŚLI jest naładowany. Nie możesz wejść do sfery publicznej, ponieważ nie jesteś fikcją. JOHN nie
ma mocy, dopóki nie zostanie naładowany energią. Energia ta pochodzi z wezwania do zapłaty IRS, wyroku sądowego,
rachunku za kartę kredytową, rachunku za media, mandatu drogowego lub innego instrumentu, na którym widnieje kwota
w dolarach i nazwisko JOHNA jako domniemanego dłużnika. Rachunek jest energią. Obciąża on zmarłego JOHNA.
Możesz teraz zwolnić JOHNA i przywrócić zerowe saldo konta memoriałowego JOHNA u strony obciążającej. Ty, jako
wierzyciel strony zabezpieczonej, po obciążeniu rachunku powierniczego umowy UCC, teraz za "prezentację" otrzymaną
w imieniu długu JOHN, możesz zwolnić grzywnę, opłatę, podatek lub dług zbywalnym instrumentem na taką samą kwotę,
jaką przewiduje instrument obciążający (prezentacja). Strona pobierająca opłatę, która otrzymała przedmiot
bezgotówkowy, może przetworzyć go z powrotem za pośrednictwem Departamentu Skarbu Stanów Zjednoczonych za
pośrednictwem swojej instytucji finansowej. Uwaga: w przypadku zwolnienia z obowiązku podatkowego IRS,
paczka/instrument trafia bezpośrednio do Sekretarza Skarbu – USA.

Kiedy jako właściciel rzeczy zarejestrowałeś ją w Stanach Zjednoczonych lub jednym z ich oddziałów, pozwoliłeś Stanom
Zjednoczonym na posiadanie tytułu prawnego do Twojej rzeczy w oparciu o fałszywe oświadczenie i nieujawnienie Ci
istotnych faktów w momencie rejestracji. Prawdopodobnie zachowałeś posiadanie rzeczy, ale Stany Zjednoczone
zainwestowały tytuł i osiągnęły zysk. Jeśli nie upoważniłeś wyraźnie Stanów Zjednoczonych i ich agentów do
zainwestowania tytułu prawnego, zyski osiągnięte z tego tytułu należą do Ciebie, ponieważ jako właściciel pozostajesz
posiadaczem tytułu prawnego. Zgodnie z prawem wszystkie zyski z inwestowania tytułów do wszystkich
zarejestrowanych rzeczy muszą trafić do funduszu na Twoją korzyść. Jeśli zyski nie trafią do jakiegoś funduszu
powierniczego, będzie to oszustwo.

Samo nabycie tytułów poprzez to, co jest promowane jako obowiązkowa rejestracja, jest oszustwem. Jeśli scenariusz
przypisywany Mandell House jest obecnie w pełni stosowany w Stanach Zjednoczonych, a tak jest, urzędnicy Stanów
Zjednoczonych mogliby zostać oskarżeni i skazani za zdradę stanu, gdyby nie zapewnili środka zaradczego, co zrobili. -
Wspólna rezolucja Izby Reprezentantów nr 192 z 5 czerwca 1933 roku. Jest to ich polisa ubezpieczeniowa
zapewniająca, że nie zostaną skazani za zdradę. Nie oznacza to, że nie można ich oskarżyć o zdradę, ale sądy oddalą
powództwo z powodu braku roszczenia, na podstawie którego można przyznać zadośćuczynienie. Ponieważ masz
środek zaradczy poza sądem, nie możesz podtrzymać oskarżenia o zdradę. Ale Tort, to już inna sprawa! Roszczenia
deliktowe omówimy później!

Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe


*** Tłumaczenie wyłącznie grzecznościowe ***

i ang. accomodation party: Strona akomodacyjna to termin związany z transakcjami handlowymi. Strona
akomodacyjna to osoba, która podpisuje zbywalny instrument lub papier komercyjny lub umowę w celu uzyskania
poręczenia dla innej strony (zwanej stroną akomodowaną) instrumentu, aby pomóc stronie akomodowanej uzyskać
pożyczkę lub przedłużenie kredytu. Strona akomodacyjna może podpisać się w dowolnym charakterze, takim jak
wystawca, szuflada, akceptant lub potwierdzający. Strona akomodacyjna podpisuje zbywalny instrument bez
żadnych bezpośrednich lub pośrednich korzyści, rekompensaty lub wynagrodzenia. Strona akomodacyjna
podpisuje go jako przysługę dla osoby, która jest winna pieniądze i staje się odpowiedzialna wobec wszystkich
stron z wyjątkiem strony akomodowanej. Strona akomodowana zgadza się spłacić instrument i zabezpieczyć stronę
akomodacyjną przed wszelkimi stratami poniesionymi w związku z jego spłatą. Ogólnie rzecz biorąc, akomodacja
jest dokonywana, gdy zdolność kredytowa akomodowanej strony nie zadowala osoby przyjmującej zbywalny
instrument.
Strona akomodacyjna jest również nazywana, w przypadku weksla własnego, wykonawcą akomodacji.
[za: https://definitions.uslegal.com/a/accommodation-party/]

UCC § 3-419. INSTRUMENTY PODPISANE W CELU AKOMODACJI.


(a) Jeśli instrument jest wystawiony za wartość przekazaną na rzecz strony instrumentu ("strona akomodowana"), a
inna strona instrumentu ("strona akomodacyjna") podpisuje instrument w celu zaciągnięcia zobowiązania z tytułu
instrumentu, nie będąc bezpośrednim beneficjentem wartości przekazanej za instrument, instrument jest podpisany
przez stronę akomodacyjną "w celu akomodacji".

(b) Strona akomodacyjna może podpisać instrument jako wystawca, remitent, akceptant lub indosant i, z
zastrzeżeniem podsekcji (d), jest zobowiązana do zapłaty instrumentu w charakterze, w jakim strona akomodacyjna
składa podpis. Zobowiązanie strony akomodacyjnej może być egzekwowane bez względu na ustawę o oszustwach i
niezależnie od tego, czy strona akomodacyjna otrzymuje wynagrodzenie za akomodację.

(c) Domniemywa się, że osoba podpisująca dokument jest stroną akomodacyjną i istnieje powiadomienie, że
dokument jest podpisany w celu akomodacji, jeśli podpis jest nietypowym indosem lub towarzyszą mu słowa
wskazujące, że podpisujący działa jako poręczyciel lub gwarant w odniesieniu do zobowiązania innej strony
instrumentu. Z wyjątkiem przypadków określonych w sekcji 3-605, na zobowiązanie strony akomodacyjnej do
zapłaty instrumentu nie ma wpływu fakt, że osoba egzekwująca zobowiązanie powiadomiła w momencie przyjęcia
instrumentu przez tę osobę, że strona akomodacyjna podpisała instrument w celu akomodacji.

(d) Jeżeli podpisowi strony na dokumencie towarzyszą słowa wskazujące jednoznacznie, że strona gwarantuje
windykację, a nie zapłatę zobowiązania innej strony instrumentu, sygnatariusz jest zobowiązany do zapłaty kwoty
należnej z tytułu instrumentu osobie uprawnionej do egzekwowania instrumentu tylko wtedy, gdy (i) egzekucja
orzeczenia przeciwko drugiej stronie została zwrócona niezaspokojona, (ii) druga strona jest niewypłacalna lub w
postępowaniu upadłościowym, (iii) drugiej stronie nie można doręczyć procesu lub (iv) w inny sposób oczywiste
jest, że nie można uzyskać płatności od drugiej strony.

(e) Jeśli podpisowi strony na dokumencie towarzyszą słowa wskazujące, że strona gwarantuje płatność lub
sygnatariusz podpisuje dokument jako strona akomodacyjna w inny sposób, który nie wskazuje jednoznacznie na
zamiar zagwarantowania windykacji, a nie płatności, sygnatariusz jest zobowiązany do zapłaty kwoty należnej z
tytułu instrumentu osobie uprawnionej do egzekwowania instrumentu w takich samych okolicznościach, w jakich
strona akomodacyjna byłaby zobowiązana, bez uprzedniego odwołania się do strony akomodacyjnej przez osobę
uprawnioną do egzekwowania instrumentu.

(f) Strona akomodacyjna, która zapłaciła instrument, jest uprawniona do zwrotu kosztów od strony akomodowanej i
jest uprawniona do egzekwowania instrumentu od strony akomodowanej. W odpowiednich okolicznościach, strona
akomodacyjna może uzyskać ulgę, która wymaga od strony akomodowanej wykonania jej zobowiązań
wynikających z instrumentu. Strona akomodowana, która opłaca instrument, nie ma prawa do regresu wobec strony
akomodacyjnej i nie jest uprawniona do otrzymania od niej rekompensaty.
*** Original ***

The USA, Inc. is a Corporation, the ‘Slave Management


Co.” of the Vatican
i-uv.com/the-usa-inc-is-a-corporation-the-slave-management-co-of-the-vatican

BZ ⒾAM Riger

Irrefutable Data: The USA, Inc. is a Corporation, the ‘Slave Management Co.” of the
Vatican

Published on Stillness in the Storm, on December 23, 2013

When you see the documents for yourself, your mind will shatter into a
thousand pieces

As a matter of fact the imagined President, imagined Representatives, imagined


Senators, imagined Supreme Court Justices and imagined Federal Judges are not paid
by the United States Government. Actually the United States Government does not have
any employees They are paid by the International Monetary Fund in electrons. You see
there is no such thing as the United States Government. In reality there are no
Governments. There are Corporations (Fictions) such as the Federal Reserve Inc., and
the United States Inc., which in fact are private corporations. The United States Inc., is
just a slave management company. Guess what that makes you? If you said property, you
are correct! You are Human Capital. The shares that were issued for the Federal Reserve
when it was created back in 1913 only cost $100.00. That was quite the bargain.

1/8
*** Original ***

To verify the facts in the preceding paragraphs see (5 U.S.C. 903, 12 U.S.C. 95, 18
U.S.C.A. 914, 22 U.S.C. 263, 285, 286, 287, 288. Public Law 89-719, Public Law 94-564,
Public Law 101-167, Public Law 91-151 Public Law 103-465, House Report 103-826
T.D.O 150-10, T.D.O. 92, 41 Stat. Chap 214 pg. 654, Emergency Banking Act 48 Stat. 1,
Articles of Agreement 60 Stat. 1440, 20 CFR chapter 111, subpart B 422.103 (b) (2) (2),
United Nations Secretariat Revised System of National Accounting, Diversified Metal
Products v. IRS et al. CV-93-405E-EJE U.S.D.C.D.I., Cromelin v. United States, 177 F.2d
275, 277 Tomalewski v. United States, 493 F.Supp 673, 675 Foster v. Bork, 425 F.Supp
1318, 1319-20 FRC v. GE 281 U.S. 464, Keller v. PE 261 U.S. 428, United States v.
LePatourel, 571 F2d 405, 410, Respublica v. Sweers 1 Dallas 43, INTERPOL Constitution
Art. 30, Executive Order 10422, Papal Bulls of 1455 and 1493. 42 Pa.C.S.A. 502.
General Agreement on Trade and Tariffs.

When you see the documents for yourself, your mind will shatter into a thousand pieces.
You will have to acknowledge that your entire life has been nothing but a hallucination.
You will have to acknowledge that there is NOT, NOR HAS THERE EVER BEEN A
GOVERNMENT, COUNTRIES, MONEY, OR CONSTITUTIONS. All GOVERNMENTS
AND COUNTRIES ARE FABRICATED FICTIONS CLEVERLY WOVEN INTO YOUR
MIND. They are fictions accepted by you because you have been lied to and poisoned
your entire life.. What would you do without an external authority commanding you what
to do and what not to do? Would you be lost? Could you govern yourself?

Let’s see how things got this way.

Between the 1860′s and the early 1900′s, banking and taxing mechanisms were changing
through legislation. Cunning people closely associated with the powers in England had
great influence on the legislation being passed in the United States. Of course such
legislation did not apply to the states or to the people in the states, but making the
distinction was not deemed to be a necessary duty of the legislators. It was the
responsibility of the people to understand their relationship to the United States and to the
laws that were being passed by the legislature. This distinction between the United States
and the states was taught in the homes and the schools and churches. The early
admiralty courts ‘did not interpret legislation as broadly at that time because the people
knew when the courts were overstepping their jurisdiction. The people were in control
because they knew who they were and where they were standing in relation to the United
States Corporation.

In 1913 the United States added numerous private laws to its books that facilitated the
increase of subjects (the newly so-called freed slaves from the Civil War) as property of
the United States. The 14th Amendment provided for a new class of citizens – United
States citizens that had not formerly been recognized. Until the 14th Amendment in 1868,
there were no persons born or naturalized in the United States. They had all been born or
naturalized in one of the several states. United States citizenship was a result of state
citizenship. After the Civil War, a new class was recognized, and was the beginning of the
democracy first positioned in the District of Columbia. The American people, in the
republic to be found in the several States, could choose to benefit as one of these new

2/8
*** Original ***

United States citizens BY CHOICE. The new class of citizens was given the privilege to
vote in the democracy in 1870 by the 15th Amendment. These new citizen subjects were
required to apply for marriage, registered to vote, register births, deaths, etc. It all
required was an application. Benefits came with this new citizenship, but with the
benefits, came duties and responsibilities and liabilities, that were totally regulated by the
legislature for the District of Columbia. Edward Mandell House is attributed with giving a
very detailed outline of the plans to be implemented to enslave the American people.

(1) The 13th Amendment in 1865 opened the way for the people to volunteer into slavery
to accept the benefits offered by the United States. Whether House actually spoke the
words or not is really irrelevant because the scenario detailed in the statement attributed
to him has clearly been implemented. Central banking for the United States was
legislated with the Federal Reserve Act in 1913. The ability to decrease the currency in
circulation through taxation was legislated with the 16th Amendment in 1913. Support for
the presumption that the American people had volunteered to participate in the United
States democracy was legislated with the 17th Amendment in 1913. The path was
provided for the control of the courts by the British Crown, with the creation of the
American Bar Association in 1913.

In 1917 the United States legislature passed the Trading with the Enemy Act and the
Emergency War Powers Act, opening the doors for the United States to suspend
limitations otherwise mandated in the Constitution. Even in times of peace, every
contrived and created social, political, or financial emergency was sufficient authority for
the officers of the United States to overstep its peace time powers and implement
volumes of “law” that would increase the coffers of the United States. There is always a
declared emergency in the United States and it’s States (administrative units), but it only
applies to their subjects.

In the 1920′s the States accelerated the push for mothers to register their babies as first
required upon the new federal property – the so-called freed Black slaves. Life was good
and people were not paying attention to what was happening in government. The stock
market crashed, and those who were not on the inside were not warned to take their
money out before they lost everything.

In the 1930′s federal legislation provided for registration of babies through applications for
birth certificates, so government workers could get maternity leave with pay. The States
pushed for registration (surrender of ownership) of cars through applications for
certificates of title, and for registration of land through registration of deeds of trust, which
turned the land over to the State. Constructive trusts secretly were created as each of the
people blindly walked into the United States democracy, thereby agreeing to be sureties
for the debts of the United States. The great depression supplied the diversion to keep
the people’s attention off what government was doing. The Social Security program was
implemented, along with numerous other United States programs that invited the
American people to volunteer to be the sureties behind the United States’ new registered
property and adhesion contracts through the new United States subjects.

3/8
*** Original ***

The plan was well on its path by 1933. Massive registration (surrender) of property
through United States agencies, including the ‘State’ subdivisions, was assuring the
United States and its officers would get rich beyond their wildest expectations. All of this
was done without full disclosure of the material facts that accompanied each application
for registration. Is that fraud? The fraud was a sufficient reason to charge all the United
States officers with treason, UNLESS a remedy could be supplied for the people to
recoup their property and collect for the damages they suffered as a result of the fraud.

If a remedy was available, and the people chose not to or failed to use the remedy, no
charge of fraud could be sustained even in a common law court. The United States only
needed to provide the remedy. It was not required to explain it or even tell the people
where the remedy could be found. The attorneys did not even have to be taught about the
remedy. That gave them plausible deniability when the people struggled to understand
the new laws. The legislators did not have to have the intricate details of the law
explained to them regarding the bills they were passing. That gave them plausible
deniability. If the people failed to use their remedy, the United States came out the winner
every time. If the people did discover their remedy, the United States had to honor it and
release the registered property back to the people, but only if the people knew they had a
remedy, and only if they requested it in the proper manner. It was a great plan.

With plausible deniability, even when the people knew they had a remedy and pursued it,
the attorneys, judges, and legislators could act like they did not understand the people’s
claims. Requiring the public schools to teach civics, government, and history classes out
of approved politically correct text books also assured the people would not find the
remedy for a very long time. Passing new State and Federal laws that appeared to
subject the people to rules and regulations, added another level of protection against the
people finding their remedy. The public ‘socialist media’ was molded to report politically
correct, though substantially incorrect news day after day, until few people would even
think there could be a remedy available to them. The people could be separated from
their money and their time to pursue the remedy long enough for the solutions to be lost
in the millions of pages of the books in huge law libraries across the country. So many
people knew there was something wrong with all the conflicts in the laws with the “facts”
taught in the government schools. How’ can the American people be free and subject to a
de-facto government’s whims at the same time? Who would ever have thought the people
would be resourceful enough to actually find the remedy? BUT they did!

In 1933 the United States put its insurance policy into place with House Joint Resolution
192 and recorded it in the Congressional Record. It was not required to be promulgated in
the Federal Register. An Executive Order issued on April 5, 1933 paving the way for the
withdrawal of gold in the United States. Representative Louis T. McFadden brought
formal charges on May 23, 1933 against the Board of Governors of the Federal Reserve
Bank system, the Comptroller of the Currency, and the Secretary of the United States
Treasury (Congressional Record May 23, 1933 page 4055-4058). HJR 192 passed on
June 3, 1933. Mr. McFadden claimed on June 10, 1933:

4/8
*** Original ***

“Mr. Chairman, we have in this country one of the most corrupt institutions
the world has ever known.
I refer to the Federal Reserve Board and the Federal Reserve Banks…”

HJR 192 is the insurance policy that protects the legislators from conviction for fraud and
treason against the American people. It also protects the American people from damages
caused by the actions of the United States. For speaking like he did, Mr. McFadden was
poisoned by the powers that be by agents of that federal corporation.

HJR 192 provided that the one with the gold paid the bills. It removed the requirement
that the United States subjects and employees had to pay their debts with gold. It actually
prohibited the inclusion of a clause in all subsequent contracts that would require
payment in gold. It also cancelled the clause in every contract written prior to June 5,
1933, that required an obligation to be paid in gold – retroactively. It provided that the
United States subjects and employees could use any type of coin and currency to
discharge a public debt as long as it was in use in the normal course of business in the
United States. For a time, United States Notes were the currency used to discharge
debts, but later the Federal Reserve and the United States provided a new medium of
exchange through paper notes, and debt instruments that could be passed on to a
debtor’s creditors to discharge the debtor’s debts. That same currency, Federal Reserve
Notes, is used to discharge public debts. Take note; the Federal Reserve Notes have no
value, as stated by the Federal Reserve!

In the 1950′s the Uniform Commercial Code was presented to their States as a means of
unifying the generally accepted procedures for handling the new legal system of dealing
with commercial transactions and fictions as though they were real. Security instruments
(commercial paper) replaced substance as collateral for debts. Security instruments could
be supported by presumptive contracts. Debt instruments with collateral, and
accommodating parties, could be used instead of money. Money (of exchange) and the
need for money was disappearing, and NEW money was being created i.e., ‘Money of
Account’ (created by Bill of Exchange) and a uniform system of laws had to be put in
place to allow the commercial venue and the courts to uphold the security instruments
that depended on commercial fictions as a basis for compelling payment or performance
(see ‘Tender of Payment in your State statute!). All this was accomplished by the mid
1960′s. And by 1964, most all the States had adopted the Uniform Commercial Code.

The commercial code is merely a codification of accepted and required procedures all
people engaged in commercial activities must follow. The basic principles of commerce
had been settled thousands of years ago, but were refined and became more
sophisticated over the years. In the 1900′s the age-old principles of commerce shifted
from substance to form. Presumption became a big part of the law. Without giving a
degree of force to presumption, the new direction in enforcing commercial claims could
not be supported in their courts. If the claimants were required to produce their claims
every time they tried to collect money or time from the people, they would seldom be
successful. The principles expressed in the code combined the means of dealing with

5/8
*** Original ***

substantive commercial activities with the means of dealing with presumptive commercial
activities. These principles work as well for the people as they do for the deceivers. The
rules do not respect persons.

Those who enticed the people to register (surrender) their property (land, cars, guns,
children, etc.) to the sub-divisions (States) under dictate by the United States, gained
control of the substance through the ‘registrations’ and the States were able to extract
more ‘use’ taxes, from the people to use the property of the State! The States and the
United States became the Holder of the titles to all the property, even children and many
other things.

The definition of “property” is the interest one has in a thing. The thing is the principal.
The property is the interest in the thing. Profits (interest) made from the property of
another belong to the owner of the thing. Profits were made by the deceivers by pledging
the registered property in commercial markets, but the profits do not belong to the
deceivers. The profits belong to the owners of the ‘things.’ That is always the people. The
corporation only shows ownership of paper – titles to things. The substance cannot
appear in the fiction. [Watch the movie Last Action Hero and watch the confusion created
when they try to mix substance and fiction.] Sometimes the fiction is made to look very
much like substance, but fiction can never become substance. It is an impossibility!

The profits from all the registered things had to be put into a ‘constructive’ trust for the
benefit of the owners. If the profits were put into the general fund of the United States and
not into separate trusts for the owners, the scheme would represent fraud. The profits for
each owner could not be commingled. If the owner failed to use his available remedy
(fictional credits held in a constructive trust account, fund, or financial ledger) to benefit
from the profits, it would not be the fault of the deceivers. If the owner failed to learn the
law that would open the door to his remedy, it would not be the fault of the deceivers. The
owner is responsible for learning the law, so he understands that the profits from his
things are available for him to discharge debts or charges brought against his public
person (Debtor-straw-man) by the United States.

If the United States has the “gold”, the United States pays the bills (from the trust
account, fund, or financial ledger). The definition of “fund” is money set aside to pay a
debt. The fund is there to discharge the public debts attributed to the United States
subjects, but ultimately back to the accommodating parties – the American people. The
national debt is what is owed to the owners of the registered things – the American
people, as well as to other creditors!

If the United States owes a debt to the owner of the thing, and the owner is presumed (by
accommodation) to owe a public debt to the United States, the logical thing is to ask the
United States to discharge that public debt from the trust fund. The way for the United
States to get around having to pay the public debts for the people is to claim the owner
cannot be an owner if he agreed to be the accommodating party for a debtor-person. If
the people are truly the principle, then they know how to handle their financial and
political affairs, ULNESS they have never been taught. If the owner admits by his actions

6/8
*** Original ***

out of ignorance, that he is an accommodating party, he has taken on the debtor’s-


liabilities without getting consideration in exchange. Here lies the fiction again. The owner
of the thing does not have to knowingly agree to be the accommodating party for the
debtor person; he just has to act like he agreed. That is easy if he has a choice of going
to jail or signing for the debtor-person. The presumption that he is the accommodating
party is strong enough for the courts to hold the owner of the thing liable for a tax on the
thing he actually owns or owes.

Debtors may have the ‘use’ of certain things, but the things belong to the creditors. The
creditor is the master. The debtor is the servant. The Uniform Commercial Code is very
specific about the duties and responsibilities a debtor has. If the owner of the thing is
presumed to be a debtor because of his previous admissions and adhesion contracts, he
is going to have a difficult time convincing the United States that it has a duty to discharge
public debts for him. In addition, the courts are staffed with loyal judges who will look for
every mistake the people make, when trying to use their remedy.

Now the quasi-owner (user) of the property (thing), after learning the law and discovering
who he is in relation to the United States Corporation, can file a UCC Financing
Statement based upon a Security Agreement, registering his security interest in the
artificial entity DEBTOR/PERSON, being the ENS LEGIS which the United States created
after your Mom signed the ‘Root of Title/Newborn Identification’ and then was compelled
to apply for a birth certificate. That was the act of registering her biological property, her
baby (substance), with the State of ____. The United States holds the paper title (form),
not the substance (baby). Until your Financing Statement is filed, the United States is the
holder of the title to the artificial entity. Its name is spelled in all capital letter – JOHN
HENRY DOE. When John Henry Doe files the Financing Statement supported by a
Security Agreement signed by the artificial entity (JOHN) and the owner (John), he
becomes the holder in due course of the title to JOHN. The UCC and the State
commercial law are very specific about the effect of a registered security interest. It has
priority over most other interest claimed (only claimed) in the same thing. The evidence
that is missing in the court is the registered claim over the person (JOHN).

The owner also must notify the Secretary of the Treasury that he is going to handle his
own affairs in the future. That is done when you do the CHARGE BACK PROCESS by
filing a Bill of Exchange with the Secretary through which he ‘charges up the UCC
Contract Trust Account,’ in respect to the ‘value’ expressed on the Birth Certificate and
the ‘Directive’ cover letter. The social security number, belonging to your Debtor, is the
Trust Account Number for a chargeback, for all the presumed charges brought against
your Debtor for proper discharge.

Think of the whole transaction in relation to a dead battery. The batter represents your
public person (JOHN), which is a dead entity that can function within the public maize of
fiction, transmitting benefits from the public to you in the private IF it is charged up. You
cannot go into the public because you are not a fiction. JOHN has no power until it is
charged with some energy. That energy comes from an IRS default notice, court
judgment, credit card bill, utility bill, traffic ticket, or some other instrument that has a $

7/8
*** Original ***

amount and JOHN’S name on it as the presumed debtor. The bill is the energy. It charges
the dead JOHN. You can now discharge JOHN and put JOHN’S accrual account with the
charging party back to a zero balance. You as the secured party creditor, having charged
up the UCC Contract Trust Account, now for the ‘presentment’ received in behalf of a
debt owed by JOHN, you can discharge the fine, fee, tax or debt with a negotiable
instrument for the same $ amount as the charging instrument (presentment) stipulates.
The charging party that receives your non-cash item can process it back through the
United States Treasury through their financial institution. Note; if discharging IRS Tax
liability, the package/instrument goes directly to the Secretary of Treasury – U.S.

When you, as the owner of a thing, registered it with the United States or one of its
subdivisions, you let the United States hold the legal title to your thing based on
misrepresentation and failure to disclose material facts to you at the time of registration.
You probably retained possession of the thing, but the United States/States invested the
title and made a profit. If you did not specifically authorize the United States/State and its
agents to invest the legal title, the profits made from that title belong to you, because as
the owner, you remain the equitable title holder. Legally, all the profits from the investment
of the titles to all your registered things must go into a fund for your benefit. If they did not
put the profits in a trust fund of some sort, it would be fraud.

Just acquiring the titles through what is promoted as mandatory registration, is fraud. If
the scenario attributed to Mandell House is now in full application in the United States,
which it is, the officers of the United States could be charged and convicted with treason
IF they had not provided a remedy, which they did. — House Joint Resolution 192 on
June 5, 1933. This is their insurance policy to assure they are not convicted of treason.
That does not mean they cannot be charged with treason, but the courts will dismiss
based on failure to state a claim upon which relief can be granted. Because you have a
remedy outside the court, you cannot sustain a charge of treason. But Tort, now that’s
another matter! We will discuss Tort Claims later!

8/8

You might also like