Ενδέκατο μάθημα – lekcja jedenasta

Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι

Στο χωριό της γιαγιάς

Στη Μαρία και στον Κώστα αρέσει πολύ να πηγαίνουν στο χωριό της γιαγιάς τους, πάνω στα βουνά.
Κάθε πρωί τρέχουν έξω από το σπίτι στην αυλή. Τους αρέσει να βλέπουν τι κάνουν τα διάφορα ζώα που
ζουν εδώ. Και είναι τόσα πολλά! Δεν παίζουν όμως, βοηθάνε τη γιαγιά τους – ταΐζουν τις κότες, τις
πάπιες τις χήνες της. Πολύ προσεκτικά μαζεύουν ολόφρεσκα αυγά από τις κότες, και μετά τρέχουν να
δουν τι κάνει ο μεγάλος τους φίλος, το γαϊδουράκι. Δεν ξεχνούν ποτέ να του φέρουν καρότα. Τους
ακολουθάει πάντα ο σκύλος του παππού τους, ο γερο-Αργός.

Η γιαγιά μας η καλή

Η γιαγιά μας η καλή Άσπρη πάπια με παπιά,
έχει κότες στην αυλή, Γάιδαρο με τόσ αυτιά,
κότες και κοτόπουλα, Γαλοπούλες κι ένα γάλο
χήνες και χηνόπουλα. Φουσκωμένο και μεγάλο.
Και τον πρώτο πετεινό
Μέσα σ όλο το χωριό,
Που λαλεί κάθε πρωί
Στης γιαγιάς μας την αυλή.
(Δημοτικό τραγούδι)
Διάλογος
Στο μανάβη (Α’)
Πελάτης: Γεια σου, Βασίλη.
Μανάβης: Καλημέρα, Λεωνίδα. Τι γίνεσαι; Τι θέλεις σήμερα;
Λεωνίδας: Δώσε μου τρία κιλά πορτοκαλιά, δυο κι/ια μήλα, μισό κιλό κρεμμύδια, μερικά αχλάδια και
δυο κιλά πατάτες. Οι ντομάτες τι λένε; Είναι καλές;
Μανάβης: Νοστιμότατες. Να πάρεις οπωσδήποτε. Και κατέβηκε και η τιμή τους σήμερα.
Λεωνίδας: Εντάξει, βάλε δυο κιλά λοιπόν, α... και τρία αγγούρια.
Μανάβης: θέλεις τίποτε άλλο;
Λεωνίδας: Ναι, έχω ολόκληρο κατάλογο εδώ γιατί το βράδυ θα έχουμε κόσμο στο σπίτι. Λοιπόν, 5-6
πιπεριές, λίγα καρότα, 2 μελιτζάνες για τηγάνι, κάμποσα κολοκυθάκια, μαϊντανό και σκόρδο, θέλω
ακόμη και 15 αυγά.

Στο μανάβη (Β’)

Βασίλης: Περάστε, μαντάμ. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
Πελάτισσα: θα ήθελα ένα κιλό φράουλες, δύο κιλά ροδάκινα, δύο βερύκοκα, και αυτά τα μήλα. Πόσο
κάνουν τα κεράσια;
Βασίλης: 550 δραχμές το κιλό.
Πελάτισσα: Τι ωραίο πεπόνι! Δώστε μου 2, μα όχι αυτά, εκείνα στη μέση. Μάλιστα! Πόσο έχει σήμερα
το καρπούζι;
Βασίλης: 150 δραχμές το κιλό, δηλαδή τζάμπα!
Πελάτισσα: Δώστε μου ένα μεγάλο.
Βασίλης: Έχετε δίκιο, μαντάμ. Το καρπούζι όσο μεγαλύτερο είναι τόσο νοστιμότερο. Αυτό εδώ είναι
έντεκα κιλά. Εντάξει;
Βασίλης: Ευχαριστώ, μαντάμ. Ορίστε, τα ρέστα σας.
Πελάτισσα: ευχαριστώ. Ηρακλή, παίδι μου, πάρε τις σακούλες! Να, και το καρπούζι!
Ηρακλής: Ουφ!

Μαντέψτε:
Αχώριστοι σύντροφοι είμαστε:
Πάντα μαζί δουλεύουμε,
Μα ποτέ ο ένας τον άλλο δεν βλέπουμε.
Τι είμαστε;
 Fasolka do fasolki i napełni się worek

Na wsi u babci

Maria i Kostas bardzo lubią jeździć do swojej babci na wieś w górach. Każdego ranka kręcą się po
podwórku przed domem. Lubią patrzeć (tu: obserwować), co robią różne zwierzęta, które tu żyją. A ile
tego jest! Nie bawią się jednak (tu: tylko), pomagają swojej babci – karmią kury, kaczki i jej gęsi. Bardzo
ostrożnie zbierają świeże kurze jajka, a potem biegną zobaczyć, co robi ich wielki przyjaciel, osiołek. Nie
zapominają nigdy, by przynieść mu świeże marchewki. Zawsze im towarzyszy pies dziadka, stary Argos.

Nasza dobra babcia

Nasza dobra babcia
ma kury na podwórku,
kury i kurczaki,
gęsi i gąski.
Białe kaczki i kaczątka
Osiołka z wieloma uszami,
Indyczki i jednego indyka
Nastroszonego i wielkiego.
I pierwszego koguta
W całej wsi,
Który pieje każdego ranka
Na podwórku u naszej babci
(szkolna piosenka)
Dialog 1
W warzywnym
Klient: Witaj, Bazyli.
Sprzedawca: Dzień dobry, Leonidas. Co słychać? Co dziś potrzebujesz?
Leonidas: Daj mi trzy kg pomarańczy, dwa kg jabłek, pół kilo cebuli, trochę gruszek i dwa kilogramy
ziemniaków. Pomidory po ile? Dobre są?
Sprzedawca: Najsmaczniejsze. W każdym razie weź. I staniały dziś.
Leonidas: Dobrze, więc włóż dwa kilo, a... i trzy ogórki.
Sprzedawca: Chcesz coś jeszcze (innego)?
Leonidas: Tak, mam całą listę tutaj, dziś wieczór będziemy mieli ludzi w domu. Zatem, 5-6 papryk,
trochę marchwi, 2 bakłażany na patelnię, kilka cukinii, natkę pietruszki i czosnek, Chcę jeszcze 5 jaj.

Dialog 2
W warzywnym
Bazyli: Proszę wejść (tu: Niech pani wejdzie). W czym mogę pomóc?
Klientka: Chciałabym kilogram truskawek, dwa kilo brzoskwiń, dwie morele i te jabłka. Ile kosztują
czereśnie?
Bazyli: 550 drachm za kilogram.
Klientka: Jaki ładny melon! Proszę mi dać dwa, ale nie te, tamte w środku. Tak! Po ile ma pan tego
arbuza dzisiaj?
Bazyli: 150 drachm za kilogram, czyli darmo!
Klientka: Proszę mi dać jednego dużego.
Bazyli: Ma pani rację, proszę pani. Im większy arbuz tym smaczniejszy. Ten tu ma 11 kg, O.K.?
Klientka: Dziękuję. Proszę wziąć pieniądze.
Bazyli: Dziękuję pani, proszę, oto reszta.
Klientka: Dziękuję. Herakles, moje dziecko, weź torby! A, i arbuza (weź)!
Herakles: Uff…

Zgadnijcie:
Nierozłącznymi towarzyszami jesteśmy:
Zawsze pracujemy ze sobą,
Ale nigdy jeden drugiego nie widzimy.
Kim jesteśmy? (odp.: oczami)