SEVEN SUNDAYS (SCRIPT OF CUTTED
Turn off naman sa
SCENES)
(Scene na kinausap ng tatay 'yung mga
anak niya na totoong may sakit siya.
Timestamp (10:24 - 15:00))
Tatay: I'm sick. I'm dying. Lung cancer.
Siguro daw mga... dalawang buwan
magrereunion na kami ng nanay ninyo.
Cha: Tay! Hindi pwede! Ayoko...
Tatay: Haha anong hindi pwede..
Allan: Hindi kaya nagbibiro ka lang dahil
hindi kami pumunta sa birthday mo
kahapon?
Cha: Tay, sorry. Sorry.
Jun: Sus... sanay na si Ninong diyan.
Taon-taon na rin naman, e.
Bryan: Tay, we need to get a second
opinion. Kukuha tayo ng magaling doctor
sa Manila.
Tatay: Huwag na. Para ano pa? Aksaya
lang ng panahon 'yan. Aksaya ng pera.
Bryan: Tay! Tay, money is not an issue
here. It will never be. What I'm trying to
say is that, let's just get a second opinion.
For all we know, baka... baka na
misdiagnosed ka lang.
Tatay: E kung tama?
Bryan: Then we'll do as the doctor says.
Kung kinakailangang
magpachemotherapy tayo, radiation...
gawin natin lahat, kahit ano, basta
gumaling ka lang.
Tatay: Bry. Ayaw ko ng chemo. Ayokong
maglabas-masok sa hospital. Pagkatapos
ano? Makakalbo ako?
nanay niyo 'yun kapag nagkita kami doon.
Cha: Tay, seryoso na!
True. Cha, seryoso ako. Gusto ko gwapo
pa rin ako hanggang doon sa kabila.
Tatay to Allan: 'Di ba, anak?
Bryan: Tay, ayaw niyo bang gumaling?
Don't you want to live?
Tatay; I have lived... 69 years. Okay na
'yun...
Bryan: But why are you giving up? Ha?
Allan: Bakit hindi nalang natin hayaan ang
tatay, 'di ba?
Anong hayaan? Ha.. hayaan natin siyang
mamatay, Kuya? Gano'n?
Allan. Hindi gano'n ang sinasabi ko—
Bryan: Hindi kasi that's exactly what's
gonna happen if we don't get him the
proper treatment.
Anak: Ang sinasabi ko, nasa tamang
wisyo naman ang tatay. Bakit hindi natin
siya pagbigyan kung anong gusto niya?
Allan. Oh, talaga? That's what I've been
doing all my life, Kuya. Just in case you
haven't noticed.
Allan: Talaga?
Bryan: Yeah.
Jun: Ehem. Botohan nalang! Botohan
nalang siguro para...
Tatay: Pwede! Oh sinong gustong
magpasecond opinion ako?
*Bryan and Cha will raise their hands*
Tatay: Ngayon, sino ang gustong
pagbigyan ako?
*Allan and Tatay will raise their hands*
Cha: Tie—
*Jun will join Allan and Tatay*
Jun: -Tiebreaker
Bryan: Not counted ka pinsan ha.
Jun: *points at Dexter* 'Yun!
*Dex will enter the scene*
Jun: 'Yun oh, counted.
Dexter: Sup?
Dexter: Sup? You'd know what's up kung
mas maaga ka sanang dumating. Nakuha
mo naman siguro 'yung text 'di ba?
Bryan: Pinag-uusapan namin ngayon
kung dapat bang magpasecond opinion si
Tatay o hindi. Kami ni Cha, we believe na
kailangan niyang magpacheck for second
opinion. Si Kuya Allan atsaka si Tatay
ayaw nila. Oh ikaw? Anong boto mo?
Dexter: *points at himself*
Bryan: Sa 'yo ako nakatingin 'di ba?
Dexter: Buhay niya, choice niya.
Tatay: Parang lalong ayaw ko na
magpagamot, e.
Bryan: Ha?
Tatay: I like what I see. 'Yun lang naman
ang gusto ko, e. 'Yung nakikita ko kayong
kumpleto. Kasi... no'ng namatay ang
nanay niyo, bigla e hindi ba? Hindi tayo
nakapaghanda e. Ni hindi tayo
nakapagpaalam nang maayos. Pero
ngayon, gusto ko sana magkakasama
tayo bago ako makipagkita kay San
Pedro. Tutal, pitong linggo nalang, e…
—
(Conversation of Cha with her family
(16:53 - 17:52))
Cha: Kayo ang magdedecorate, okay?
Kayo ang magcocolor. Huwag na cry!
Hmm? Dapat happy tayo para happy si
Tatay Lolo, okay? Tapos every Sunday,
dadalawin natin siya.
Jerry: Uy, parang linggo-linggo tayong
mag-a-outing nun.
Cha: Kami lang.
Jerry: Bakit?
Cha: Matatalas 'yung mga kapatid ko.
Baka makahalata 'yung mga 'yon.
Jerry: Wow. Hanggang ngayon allergic pa
rin sa 'kin 'yang mga 'yan?
Cha: Oo! Lalo na kapag nalaman nila
'yung mga kalandian mo!
Jerry: Ayan na naman! Nagbabago—
nagbago na nga!
Cha: Oo! Nagbago ka na naman ng
babae!
Kid 1: You know we can still hear you
right?
Jerry: Oh 'yan sige iparinig mo.
Cha: Talaga?!
Jerry: Iparinig mo.

Cha: Talaga?!
Cha: Anak, nagtatalo lang kami ng Daddy
niyo dahil hindi namin alam kung sinong
magbabantay kay Tatay Lolo everyday... e
may work si Mommy everyday...
Kid 2: Absent nalang tayo—
Cha and Jerry: No!
Kid 2: Okay! Okay!
—
(Conversation of Mr. Kim with Allan.
Timestamp (24:39 - 27:00))
Jaring: Sir, magsasara na po ba tayo?
Allan: Bakit mo naman naisip 'yan? Jaring,
kakayanin natin 'to. Hindi ko kayo
pababayaan. Hindi tayo magsasara.
Jaring: Eh.. sir, gabi na ho. Hindi ho ba
tayo magsasara?
Allan: Isara mo na.
Jaring: Sir! Sir! Si Mr. Kim oh.
Mr. Kim: Mr. Allan Bonifacio!
Mr. Kim: Ooh! Dirty! *looks at Jaring* mas
dirty!
Allan: Jaring, sige na. Doon ka muna. Ano
na naman ang ginagawa mo rito, Mr. Kim?
Mr. Kim: Well, Allan, I'm just visiting the
future parking lot of my superstore right in
front of you.
Allan: Oh, sorry! Hindi ko pa rin ibebenta
'to.
Mr. Kim: Allan, my friend, your store is
bankrupt. And you are bankrupt as well!
Allan: Well this is not a bank, so I cannot
be bankrupt!
Mr. Kim: Allan, tanggapin mo nang lugi ka
na! Sayang ang property. E lahat ng
property dito sa lugar niyo e nabili ko na,
e. It's just a matter of time before mapunta
rin sa 'kin 'to. So if you want a better offer,
ibenta mo na ngayon.
Allan: Umalis ka na.
Mr. Kim: Manners! Ganiyan ka ba talaga
sa mga customers mo? Baka kaya naubos
na sila. Oh, walang barya. Oh.. keep the
change. I know you need it. Bye.
Mr. Kim: Allan, pag-isipan mong mabuti.
Babalik ulit ako.
—
(Surprise birthday party kay tatay.
Timestamp (32:11 - 33:57) (34:10
-35:27))
Tatay: Oh? E nandito na pala silang lahat,
e
Jun: Oo, kaya nga ho pinapatago ko na
sila, e
Tatay: Ha? Anong ibig mong sabihin?
Anong meron?
Jun: Wa.. wala wala ho, 'Nong. 'Yung..
'yung ano kasi kwan—
Tatay: Ikaw Jun kanina pa kita nahahalata,
e. Inaano mo ako, e!
Jun: Hindi ho, 'Nong 'yung ano kasi, e...
Tatay: Jun, magsabi ka ng totoo.
Jun: May surprise birthday party po sila sa
inyo, e...
Tatay: Oh? E 'di hindi na surprise ano?
Jun: Eh...! Kaso 'Nong huwag niyong
sabihin.. kasi ho baka sakalin ako ng mga
'yun, e. Baka ba pwedeng magkunwari
nalang kayo na nasurprise?
Everyone: Surprise!!! Happy Birthday!!!
Tatay: Ay! Susmaryosep naman kayo!
Ginulat niyo 'ko ah!
Jun: Galing mo 'Nong ah.
Tatay: Aba'y syempre...
Mga apo: Happy birthday, Tatay Lolo!!
Tatay: Salamat mga apo...
Allan: Happy birthday.
Bryan: Happy birthday.
Dexter: Happy birthday, Tay.
Allan: 'Yung cake...! 'Yung cake! Halika na.
Jun: Oh, tara na!
Bryan: Kuya!
*everyone sings happy birthday*
Bryan: Kuya, mamaya na 'yan. Kuya,
mamaya na 'yang cake.
Allan: Okay na 'yun. Nagkakalungkutan
na, e.
Allan: Okay... happy birthday! Wish?
Tatay: *blows the candle*
Everyone: Yay!
Cha: Tara kainan na! Go!
---
*bryan gets the plate of Tatay*
Tatay: Oh. Thank you, Bry.
Cha: Taaaay, Liempo!
Allan: Crispy pata! At your service.
Tatay: Susmaryosep! Sarapay!
Bryan: Uy! Huwag 'yan! Bawal 'yan.
Allan: Bawal 'to?
Bryan: Dapat healthy. Ito salad! E sabi sa
research vegetables, fish... 'yan! 'Yan ang
pwede. Hindi 'yang ganiyan.
Bryan: Tay, fruits? Okay lang 'yun?
Allan: *with disbelief* Tay, fruits?
Tatay: E... kung ako ang masusunod,
gusto ko ito.
Allan: Oh? Ito raw, e. Ito na!
Bryan: Wow! Ako lang ba ang may pake
dito kay Tatay? Parang gusto niyo na
siyang mamatay riyan, e.
Tatay: Bry, e talaga namang mamatay na
ako, e. Huwag na. Wala nang
bawal-bawal! Para happy naman ang
natitira kong panahon dito sa daigdig.
Allan: 'Yan! Atsaka ito ang paborito ng
tatay, e.
Bryan: Sana pala hindi na ako nagpacater.
Allan: Sino bang nagsabing magpacater
ka? Sana kasi nagtatanong ka. 'Di ba?

Dexter: Pwede naman kasing half-half 'di
ba—
Cha: Huwag ka nang makisali, Dex!
Tatay: Hindi. Kakainin ko naman lahat ito,
e. Half-half!
Cha: Ayun naman pala, e! Tama na 'yan!
Tatay: Akin na, Bry. Dalhin mo rito 'yan.
Bryan: Teka, kukuha lang ako.
*Bryan and Allan will make a short eye
contact*
—
(Basketball scene, unang away ng mga
magkakapatid at nagalit 'yung tatay sa
kanila ((38:22 - 40:55))
*cheers*
Allan: Oh, tapusin na natin 'to!
*Allan scores*
*The ball is now on Bryan's team*
Dexter: Kuya, ipasa mo sa 'kin!
*Bryan passes the ball to Marc*
Dexter: Dito! Dito!
*Marc shoots the ball and scores*
Allan: *points to Dexter* Ayaw pasahan
oh! Libreng-libre oh!
*The ball is now on Allan's team*
*Allan tries to shoot but Bryan snatches
the ball. Allan will try to stop him from
shooting. When Bryan tries to shoot, he
collided with Allan, which made Allan loss
his balance*
Allan: Oh! Charge! Offensive ka!
Tinamaan ako sa dibdib. Ang sakit oh!
Dexter: Charging talaga!
Bryan to Dexter: Isa ka pa!
Dexter: E kasi kung pinasa mo na sana
edi sana tapos na 'yung laro, 'di ba?
Bryan: Paano kung mamiss mo? E 'di
gano'n din!
Dexter: Huh? Libreng-libre! Sabagay, ikaw
lang naman ang magaling 'di ba?
Allan: Oo! Boss 'yan, e.
Bryan: Anong boss? Ikaw ang boss!
Allan: Ako? Paanong naging ako? Ikaw!
Bryan: Bakit sinong nasusunod kanina
pa? Oh, sa pagkain ni Tatay, sinong
nasunod?
Allan: Oh siya! *points at Tatay*
Bryan: E dahil ginatungan mo!
Allan: Ako lang? Bakit, si Cha rin naman
ah!
Cha: Oh? Ba't pati ako nasali diyan?
Tatay: Oh tama na 'yan... nagkakapikunan
na kayo, e—
Bryan: O 'yung cake, hindi pa naman
dapat ib-blow 'yun 'di ba? Pero pinablow
mo. Pabida ka kasi!
Allan: Ako pa ang pabida?! Baka ikaw ang
pabida diyan! Pa-cater-cater ka pa! Oh?
Ano? Pinamumukha mo pera mo sa 'min?

Bryan: Hoy, wala akong pinamumukha,
ha? Binibigay ko lang kung anong meron
ako pero kahit anong ibigay ko, ikaw pa
rin ang bida! Ikaw pa rin ang nasusunod!
Parati!
Allan: Huh? saan ka galing?! Ha?!
Cha: Tigilan niyo na 'yan! Baka kung saan
pa mapunta 'yan, e!
Allan: Hindi! May sinasabi 'to, e! Hindi lang
'to tungkol sa basketball o sa cake. Ano
ba 'yan?!
Bryan: Wala.
Allan: Tumbukin mo na!
Bryan: Wala.
Allan: Hindi wala! Hindi wala 'to! Halika
dito! Hindi wala 'yan! Matagal na tayong
hindi nagkikita-kita. Hindi bagong issue 'to.
Malamang 'to luma na 'to. Ano? Tungkol
sa tindahan? Oh? Matagal mo nang
hinihumutok 'yan!
Bryan: Hindi ko pinaghihimutok 'yun dahil
kusa akong umalis!
Allan: Eh 'yun na nga! Kusa kang umalis!
Hindi kita pinaalis!
Bryan: Natural! Hindi mo ako kailangang
paalisin dahil magmula noong bumalik ka
sa Japan, etchepwera na ako!
Allan: E 'di tama nga ako! E 'di may issue
ka nga!
Cha: Tama na sabi, e! Para kayong mga
bata ayaw niyong makinig!
Bryan: Wow! Nagsalita ang Ate akala mo
sinong marunong makinig!
Cha: Oh ba't sa 'kin napunta bigla?
Tatay: Hoy! Oh! *puts down the knives*
Magpatayan nalang kaya kayo? Kung
pupunta lang kayo rito para
mag-away-away, huwag na! Para kayong
hindi magkakapatid ah?!
—
(Agreement scene na magkasundo
kunwari para sa tatay. Timestamp
(42:25 - 45:20))
Allan: Kumusta ang Tatay?
Jun: Ayun... okay lang.
Bryan: So pwede na siyang kausapin?
Jun: Parang... gusto niyang mapag-isa
muna para makapagpahinga daw.
Cha: So anong mangyayari?
Jun: E 'di gano'n... parang mamamatay si
Ninong nang mag-isa.
Jun: Sorry ha? Na-offend ko ba kayo?
Akala ko kasi okay lang sa inyo na gano'n,
e.
Cha: Gago. Syempre hindi.
Jun: Oh 'yun naman pala, e. Ba't parang
ang bigat-bigat para sa inyo na isantabi
niyo muna 'yung mga bubog niyo sa isa't
isa? Tutal... ilan? Pito... hindi. Anim. Anim
na linggo nalang din naman pala. Siguro
kahit magplastikan nalang muna kayo.
Allan: Ako, kaya ko.
Tatay: Good morning, Mahal.
Apo 1: Mama, si Kuya oh!
Apo 2: Akin na 'yan! Habulin niyo muna
ako!

Apo 3: Kuya! Kuya akin na!
Asawa ni Allan: Baka magkapikunan kayo
ha!
Cha: Oh! Tay!
Cha: Tay! Tay!
Asawa ni Allan: Good morning!
Cha: Ang aga niyo naman magising, Tay!
Tatay: Kayo itong maaga, e.
Bryan: Dapat kasi nagtuyo nalang tayo, e.
Jun: Good morning, 'Nong!
Allan: Ito nga ang gusto ng Tatay, e!
Dexter: Good morning, 'Tay!
Bryan: Ano naman kung paborito ng
Tatay? Ang tagal pakuluan, e—
Allan: E 'di sana nagpacater ka.
Bryan: Saan ka naman nakakita ng
umagahang limang oras na
pinakukuluan... e 'di sana andami na
tayong naluto.
Jun: Parang mas maganda siguro kung
magPLASTIK nalang tayo ng kubyertos,
'no? Kukuha nga ako ng mga PLASTIK na
kubyertos doon sa likod.
Bryan: Pero parang masarap kuya ha?
Ang bango ha! Tay! Okay 'yung gawa ni
kuya.
Dexter: Sipsip–
Allan: Ano?
Dexter: Hindi! 'Yung ano... 'yung sabaw
tay! Sipsipin niyo. Masarap!
Cha: Dex, 'yung mga bata. Patawag nga.
Sige na!
Allan: Tay, gusto lang sana namin bumawi
sa 'yo at magsorry dahil sa nangyari
noong isang linggo.
Bryan: Tay, today's Sunday. It's your day.
Kaya kayo na ang bahala kahit anong
gusto niyong gawin.
Allan: Kahit saan! Kayo ang masusunod.
—
(Piano scene, makikita dito 'yung bond
ng mga magkakapatid (49:48 - 52:13))
Cha: *playing the piano*
Bryan: Alam mo, sa 'ting lahat, ikaw lang
ang nagmana kay Nanay, ano? Sa
Muuusic.
Cha: Sa music lang? Hello?!
Bryan: Ano 'yon?
Cha: Ganda! Obvious ba? Tignan mo!
Bryan: Anong ganda? Hindi kaya!
Cha: Kamukhang-kamukha ko kaya si
Mommy.
Bryan: Saan? Tingin nga...
Bryan: Ang layo ah! Tignan mo.
Cha: Wow! Oh? Sinong kamukha? Ikaw?
Allan: Ako! Huwag na kayong
magdiskusyon. Ako ang kamukha ng
nanay oh.
Bryan: Hindi kaya.
Allan: Anong hindi? Tignan mo nga 'yan
oh. Kitang-kita oh?
Bryan: Psh.
Allan: Sige, ikaw na.
Cha: Alam niyo, ba't kayo ganiyang
dalawa? Ha? Eh dati ang sweet-sweet
niyo dito magkahug pa kayo... Oh...
Jun: Anong nangyari?
Cha: Oh, hug nga.
Jun: Oo nga, patingin nga ulit. Paano ba
'yung mga hug niyo dati?
Cha: Sige na, Kuya! Patingin na! Hug na..
sige na sige na..
Bryan: Ito nalang! Hindi! Hindi! Tignan
niyo mag-isa palang 'yung tindahan dito
walang katabi oh 'di ba. 'Yan ang classic.
Pahug-hug.
Allan: Pero buhay pa rin.
Bryan: Buhay? Wow ha. *Gets the pic of
Cha's family* Ito nalang si kups.
Cha: Galing ka 'no?
Jun: Dex, halika!
Cha: Halika nga, Dex!
Bryan: Anong ginagawa mo diyan?
Dexter: E wala naman akong pictures
diyan, e!
Jun: Anong wala?
Dexter: Wala nga.
Jun: Meron! Ayun oh! Oh, ikaw 'yun oh.
'Yung kalbo oh.
Allan: Si baby D!
Cha: Ay oo nga naman!
Bryan: Ah! Ito 'yung ano.. naalala ko
hinihintay natin si tatay 'to galing Bahrain,
e. Bahrain 'di ba?
Allan: Ay hindi. Hindi Bahrain yata 'to. Ito
'yung Guam. Ito 'yung Bahrain. Nasa
Bahrain si tatay tapos sabay tayong
nagpatuli dito. Ayan oh.
Bryan: Oo... tama tama.
Cha: Eh magkakasabay kaya kayo ng
tuliversary.
Bryan: Oo nga.
Allan: Oo nga. Sabay nga kami.
Cha: Pati si Dex!
Bryan: Oh 'yun naman pala, e.
Allan: Naiiyak ako!
Cha: Bakit?
Allan: Sa tuwa!
Cha: Dahil?
Allan: Dahil tuli pala siya.
Jun: Ganda ng ngiti mo 'Nong ah.
Tatay: Natutuwa akong makita silang
ganiyan. Magkakasama. Hindi nag-aaway.
Alam mo, 'yung pangarap ko... sana...
laging ganiyan.
—
(Nalaman na mali 'yung diagnosis sa Bryan: Oh, anong sabi?
tatay (52:20 - 53:45))
Tatay: Wala wala. Ah... nangungumusta
Tatay: Doc. lang. Pinaalala lang 'yung gamot ko.

Doc: Manuel... Ah, good news! Mali 'yung Bryan: Nainom niyo na ba 'yung mga
unang reading ko. I was wrong. Wala kang gamot niyo?
cancer.
—
Tatay: Anong ibig mong sabihin?
(Letter Scene (1:00:29 - 1: 03: 43)
Doc: Pinadala ko sa Manila for retesting. I
got the test back and they came back Tatay: Here we go! Tada!
negative.
Marc: Woah!
Tatay: Teka... ang sinasabi mo ba wala
akong cancer? Cha: Tay? Buhay pa pala 'yan?

Doc: Wala. TB infection lang. Pero don't
worry, madali lang magamot ngayon 'yan
at hindi ito nakakahawa. I'm sorry, Manuel.
I'm sorry sa kaba na ibinigay ko sa 'yo.
Pero at least hindi ba, 2 to 6 months
nalang ang pinag-uusapan natin dati. E
baka ngayon, kaya mo pang
magdalawang dekada. Gamot pangTB na
ang dapat ireseta sa 'yo. Pasensya na.
Tatay: Oh sige salamat, Doc.
Jun: 'Nong? Nong? Wala kang sakit?
Wala kang sakit, 'Nong.
Kids: Ano po 'yan, Tatay Lolo?
Dexter: Mga sulat namin 'yan noon para
sa Tatay Lolo niyo.
Allan: Noong nasa abroad kasi ang Tatay
Lolo niyo, lahat ng mga nangyayari sa
amin sinusulat namin.
Bryan: Hmm. Tapos iniipon niya diyan! Sa
latang 'yan tapos binabasa niya kapag
umuuwi siya.
Kid 1: Wow! Ang cool!

Tatay: Oo, e... Kid 2: Tatay Lolo, paano po 'yung game

natin?
Jun: Wow, magandang balita 'yan! Tara
sabihin natin sa kanila— Tatay: Ah.. bubunot tayo ng sulat
pagkatapos babasahin natin tapos
Tatay: Teka teka... natatakot ako, e. Kasi... huhulaan natin kung sino ang sumulat
kung sasabihin ko sa kanila, baka hindi na no'n.
sila bumalik dito...
Allan: Okay, game!
Allan: Tay.
Tatay: Basahin natin... basahin natin...
Bryan: Tay, sinong kausap niyo?
Jun: Ako na 'Nong.
Tatay: Si Doc.
Tatay: Basahin niyo!

Jun: Ako na! Ako na! Dear Tatay,
tinulungan ko si Nanay sa tindahan
kanina. Umabot ng 1,532 ang benta
namin—
Cha: Kuya Bry!
Allan: Bryan!
Bryan: Aba syempre! Best in Math!
Everyone: Wow!
Baby: Boss B! You're the
everything, right?
Tatay: Next! Ito ba?
Baby: Akon. Ako na. Ako na talaga.
Baby: Dear Tatay, Tay, sana mahanap ko
na ang prince charming ko at ma-inlove
kami forever parang kayo ni Nanay.
Bryan: Cha!
Kids: Mommy?
Cha: Yup.
Tatay: Tama.
Allan: Mali! Mali ang napili.
Cha: Mabait na tatay 'yun. Parang si
Tatay. 'Di ba mga anak?
Kids: Opo.
Bryan: E asawa?
Cha: Oo nga! Next na!
Jun: Next! Dear Tatay, gusto ko po
mag-ice cream kasi birthday ko ngayon
pero wala po akong kasama.
Kids: Aww...
Cha: Dex?
Jun: Wala po sila kuya at ate. Sana
nandito po kayo.
Kid 3: E tito, ilang taon ka na po no'n?
Dexter: Mga 8.. or 9 ata?
Kid 4: Wala bang naiwan doon kahit isa sa
inyo? Pa?
best in Allan: Kami yata ng mama mo nasa Japan
pa yata tayo no'n ano? Ewan ko, kayo?
Bryan: *shrugs* Ako nasa school ako no'n.
Cha: Ako nasa school din ako nag-aaral
ko no'n!
Kid 2: E si Tatay Lolo nasaan?
Tatay: Ah... nasa baranggay ata ako no'n,
e. Sorry...
Allan: Hayaan mo, Dex. Sa birthday mo,
magpapa-ice creama ako!
*everyone cheers*
Dexter: Promise? Sabi niyo 'yan ah!
—
('Yung scene na kinonfront si Dex
about doon sa scam then naglabasan
na ng sama ng loob lahat ng
magkakapatid. (1:31:02 - 1:41:54))
Bryan: Oh, Louie?
Louie: Sorry to call you this late on a
weekend. Mr. Tesoro, our VP, he asked for
legal advice. 'Yung anak niya, nascam sa
isang music festival. And... they want to
file a case. Eh... kapangalan ng kapatid
mo 'yung kakasuhan.
Bryan: Sino?
Louie: Si... Dexter. Social media influencer
na pala siya ngayon?
Bryan: Anong.. anong kaso raw?
Louie: Dami. Fraud. Syndicated estafa, to
name a few.
Bryan: Paano raw nangyari?
Louie: People paid for festival tickets pero
hindi natuloy 'yung event so they want
their money back. Kausapin mo nalang
siguro 'yung kapatid mo.
Bryan: Sige, salamat.
Bryan to Dexter: Halika nga.
Bryan: The head of our legal department
just called me. 'Yung anak ng boss ko,
naloko mo raw. He wants to sue you. Is
this true?
Bryan: Hay.. Dex! Dex, you stole money
from these people. That's a crime, you
know? At sa lahat ng taong lolokohin mo,
'yung anak pa ng boss ko—
Dexter: Kuya, hindi ako nagnakaw. Naloko
lang din ako.
Bryan: E bakit ka nagtatago?
Dexter: E syempre hinahanap nila ako, e.
Bryan: Malamang! What do you expect?
Dexter: E bakit ako sinisingil nila? Kuya,
promoter lang ako, hindi ako 'yung
producer.
Bryan: Hindi mo ba inalam kung legit man
lang 'yang lecheng event na 'yan?
Dexter: Hindi ko naman alam na isasabit
nila 'yung event, e!
Bryan: Well, your ignorance doesn't make
you a victim. It just makes you stupid!
Dexter: Okay, sige. Tanga ako.
Bryan: And irresponsible! Dahil magmula
noon, ganiyan ka na talaga! Iresponsable!
Dexter: Heto na naman po kami! Huwag
kang mag-alala, Kuya Bry, babayaran ko
'yung utang ko sa 'yo. Hindi ko
makakalimutan 'yon, e.
Bryan: Hoy—
Tatay: Ano ba 'yan?
Dexter: Wala pa nga bilang ka nang
bilang, e.
Bryan: Hindi ito tungkol sa doon sa perang
'yon.
Dexter: E ano?
Tungkol sa pagiging iresponsable mo!
Dahil ang dami mong sinayang 'di ba?
Ano? 'Yung thesis mo sinayang mo! E 'di
sana nakagraguate ka! E 'di sana
nakapaghanap ka ng magandang trabaho!
Pero anong ginawa mo? Sinong pinili mo?
Ano? Babae!
Dexter: Hindi lang siya babae. Pamilya ko
siya!
Bryan: Anong tawag mo sa 'min? Hindi ba
kami pamilya?
Dexter: Anong sinasabi mong pamilya? E
iniwan niyo 'ko, e! Mula nang mamatay
ang nanay, parang namatay na rin kayong
lahat, e.
Tatay: Dex…
Dexter: Si tatay may baranggay,—
Allan: Dex.
Dexter: -si Kuya, Ate Cha, nag-asawa.
Ikaw? Alipin ng trabaho. E ako? Kuya,
bata pa ako no'n. Kinalimutan niyo 'ko, e.
Kaya si Aira... siya lang ang naging
pamilya ko.
Bryan: Oh, nasaan na 'yung pinili mo?
Nasaan na 'yung Aira? Nasaan?! Dex,
grow up! Stop fucking up your life! And
stop fucking up other people's lives! You
fucker!
Dexter: You mean stop fucking up your
life?! Fuck you!
Cha: Dex!
Allan: Hoy! Hoy!
Cha: Huwag ka nang sumagot!
Allan: Bry!
Cha: 'Yung bibig mo, Dex—
Dexter: Oo!
Allan: Ang kulit mo! Ikaw naman 'yung
gumawa ng kalokohan, e!
Dexter: Bibig ko? Oo, bibig ko talaga!
Cha: Tsk, ano ba?
Dexter: Ang peperfect ng buhay niyo e
'no? Ano Ate cha? E bakit hindi natin
pag-usapan kung gaano kaperfect 'yung
babaero mong asawa?!
Cha: Huwag mo ipasa sa 'kin, Dex—
Dexter: Hindi! Hindi! Pag-uusapan natin 'to
para malaman nilang hindi lang ako ang
olats dito! 'Yung asawa nito? Hindi totoong
nag-abroad!
Allan: Ha, andito siya sa Pinas?
Dexter: Oo! Nahuli ko pa mismo 'yung
asawa niya na may kasamang babae!
Allan: An.. andito asawa mo? Ha?
Cha: Kuya, huwag na. Kuya, huwag na!
Allan: Hindi niya pwedeng gawin sa 'yo
'yun!
Dexter: Pwede! E hinahayaan siya ni ate,
e! Oh?
Allan: Cha, ano ba! Noon pa namin
sinasabi sa 'yo, gago 'yang lalaking 'yan!
Ang tigas kasi ng ulo mo!
Cha: Oo na! Oo na! Kaya ayokong
magsabi sa inyo, Kuya. Kasi kasalanan
ko! Ako gumawa ng problema. Titiisin ko...
Bryan: Kahit ginagago ka niya ng
paulit-ulit? Anong logic do'n! Bakit
hinahayaan mo?
Cha: Para sa mga anak ko. Dahil ayoko
silang mawalan ng ama! Tsaka ayoko na
magsabi kay Tatay kasi ayoko
mamroblema siya, e! Kasi may sakit siya.
Baka lumala...
Dexter: Wala namang sakit si Tatay, e!
Bryan: Shut up, Dex!
Dexter: Wala siyang sakit—
Bryan: Shut up!
Dexter: Narinig kong nag-uusap sila ni
Kuya Jun kanina. 'Di ba, Tay?
Bryan: Ha? Ano? Jun? Tay? Kaya ba
ayaw niyong magpatingin sa Doktor?
Tatay: Hindi...
Allan: Hindi. Ah, Bry, hin.. hindi niyo
naiintindihan...
Bryan: Hindi, sandali. Alam mo 'to, Kuya?
Bryan: Ha! Ano? Ginagago niyo lang
kami?
Allan: Hindi gano'n, Bry! Hindi cancer ang
sakit ng Tatay. Mali 'yung unang findings
sa kaniya.
Bryan: E bakit hindi niyo sinabi sa 'min
kaagad? May- may balak ba kayong
sabihin? O parang wala kasi! Ha? Parang
wala!
Allan: Nag-usap nga kami—
Bryan: Ah nag-usap nga kayo? Kayo
lang? O ikaw lang?
Allan: Bryan.
Bryan: Tay, no'ng tumawag kayo sa 'kin
para humingi ng tulong sa tindahan, alam
niyo na bang wala kayong sakit no'n?
Tatay: ...
Bryan: So ginamit niyo lang 'yon para..
para tulungan ko si Kuya. Sinamantala mo
naman!
Allan: Pucha! Bry! Hindi ko sinabihan si
Tatay na hingian ka ng pera ha! Tay, 'di ba
sinabi ko "huwag"?
Tatay: Hindi, ang.. ang intensyon ko lang
naman ay tulungan 'yung tindahan, e.
Gusto ko magtulungan kayong
magkakapatid.
Allan: Tay! Alam niyo ba 'yung
pakiramdam na para kang charity case na
kailangan laging tulungan?! Sana tinirhan
niyo naman ako ng konting dignidad!
Sana pinaniwalaan niyo 'ko no'ng sinabi
kong "Tay, sabi ko kaya ko 'to"!
Bryan: Hindi naman kasi magkakagano'n
'yun kung na-manage mo nang maayos
dati 'yun, e—
Allan: Napaka yabang mo talaga! Napaka
yabang nito! Ako naman, ang tanga ko
naman, dahil pinawalaan ko na totoo at
bukal sa loob mo 'yung pagtulong mo!
Bryan: Ah ako na nga tumulong ako pa
mayabang? Wow!
Allan: Hindi! Kahit kailan kasi ang tingin
mo sa tao, puro pera lang ang habol sa
'yo!
Dexter: E tumutulong ka lang naman para
ipamukha sa 'min na may narating ka sa
buhay! Ikaw, meron! Magaling ka, 'di ba?
Bryan: Why.. why are you taking it against
me na may narating ako sa buhay? Why?
Is.. is it my fault na unlike you and kuya, I
chose to stay and study? Is it my fault that
I worked hard para sa kung anong meron
ako? Is it my fault that I have the means to
help you? Ha? Do you even know.. what I
went through? What I had to give up just
to help you? Hindi! Hindi, 'di ba? Dahil
wala namang ni isa sa inyong nagtanong
sa 'kin kung okay ako!
Bryan: Ikaw, Kuya... no'ng nagtrabaho ka
abroad para makamit 'yung pangarap mo
sa pagsasayaw. Wala ka namang narinig
sa 'kin na kahit anong reklamo no'ng
kinuha ko 'yung responsibilidad mo sa
tindahan. 'Yung mga pangarap ko, sige,
isinantabi ko muna, walang problema!
Bakit? Kasi walang maiiwan dito sa
tindahan, e! Pareho kayong wala ni Tatay,
e! I just wanted to be a good son. I just
wanted to be a good brother. To the point
that I coudn't even be a father to my own
son.
Bryan: Pero no'ng bumalik ka, parang
walang nangyari, ikaw pa rin ang
magaling. Pero okay lang 'yun dahil
desisyon ko naman na umalis sa tindahan
na 'yon, e. Alam mo kung bakit? Dahil
pinakiusapan ako ni Tatay na kailangan
mo ang tindahan! Na mas kailangan mo
ang tindahan dahil ikaw may asawa at
anak. Dahil ikaw, kuya, may pamilya. Ako,
wala. Kaya kayo? Kayo? Kayo lang
naman ang meron ako. Kayo lang ang
pamilya ko. But why is it that you always
make me feel that I'm the enemy. Not a
brother. Not family.
Tatay: Bry!
*Batang-bata ka pa plays in the
background*
Jun: Magpahinga na kayo.
Tatay: Sana totoong nagkasakit nalang
ako...
— magulang na hindi nahihirapan 'pag
(Nagkabati na 'yung mga magkakapatid
and nagkaayos na ang buong family
(1:54:38 - 1:59:53))
Tatay: Naku, Nay. Matutuwa ka. Nakuha
na ni Cha 'yung recipe ng pancit mo! Ang
sarap! E... ang problema nito, baka hindi
ko na matikman uli, e. Kasalanan ko e..
kasi... nagsinungaling ako sa kanila, e.
Actually, alam mo? Ang dami kong
pagkukula— Ang dami kong pagkukulang
sa kanila. Ikaw naman kasi, e... Iniwan mo
kaagad ako e ang aga-aga e... tapos hindi
mo man lang ako tinuruan.. kung
papaanong maging nanay sa kanila. Ayan
ang nangyari! Palpak tuloy ako! Sunduin
mo na ako, Nay.
Cha: Huwag, Nay. Kailangan pa siya ng
mga anak niya. Kailangan pa siya ng mga
apo niya.
Allan: Kailangan pa namin bumawi sa
kaniya.
Tatay: Hindi, e... ang laki ng kasalanan ko
sa inyo, e. Wala ako no'ng nagsisilaki
kayo, e—
Cha: Shhh! Tay! Tay, eulogy mo 'to.
Tatay: Ha?
Cha: Hindi ka dapat nagsasalita. Umupo
ka na.
Tatay: Hindi ba pwede?
Cha: Hindi nga! Shh. Sige na. Upo na.
Tatay: Ano? Tagapakinig lang ako?
Bryan: Tay, please don't blame youself. I
know you did your best as a father. Kasi
alam ko... alam ko 'yung sakripisyo niyo
tuwing umaalis kayo. Wala namang
iniiwan ang anak. Kaya kung namimiss
namin kayo... alam kong mas namimiss
niyo kami.
Tatay: Pero... nagsinungaling pa rin ako,
e...
Cha: Shhh! Tay!
Bryan: Uhm, Tay. Tungkol doon sa lie, I
may not agree with it or we may not agree
with it, but... I understand. I understand
kung bakit niyo nagawa 'yun.
Tatay: Thank you.
Allan: Pasaway kasi kami, e!
Dexter: Atsaka good news 'yun, Tay! Mas
matagal ka naming makakasama. Mas
makakabawi kami sa 'yo. Lalo na ako.
Mula nang mamatay ang nanay,
nakalimutan ko na... nahihirapan ka rin.
Namiss ko lang po talaga kayo, Tay. Imbis
na lumapit ako sa inyo, mas pinili kong
lumayo. I'm sorry, Tay.
Allan: Guilty lahat kami doon, Tay. Naging
busy kasi kami sa pag-aayos ng... ng
sari-sarili naming buhay, nakalimutan
namin naiwan ka naming mag-isa. Kaya
Tay, kami dapat ang magsorry sa 'yo.
Tatay: Pwede na?
*everyone chuckles*
Tatay: Pwede na ako ha?
Tatay: Sa lahat ng pagkakamali ko, kayo
ang tamang nangyari sa buhay ko. Kaya...
aalis akong masaya ako. Alam ko kasi e,
kaya niyo na.
Tatay: Nay, pwede na. Sunduin mo na 'ko
talaga.
Allan: Hoy...!
Cha: Tay naman, e!
Tatay: Nay, okay! Ayos na!
— kayo sa KSP!
(LAST SCENE)
*Don Romantiko plays in the background*
Cha: Hello, mga kapit-bahay!
Allan: Salamat po! Para sa inyo! Salamat!
Salamat! Thank you!
Mr. Kim: Oh? Anong meron? 'Yun oh?
Tatay: Mga apo ko ito!
Mr. Kim: Excuse me!
Allan: ABCD! Yay!
Mr. Kim: Excuse me!
Allan: Go, Tatay!
Mr. Kim: Excuse me! Uy, sandali lang! Ang
ingay-ingay niyo! Tigil niyo 'yaaan! Tignan
niyo sa tapat! May groundbreaking event
ako sa tapat niyo!
Tatay: Ha! E may relaunching kami rito.
Sino ka ba?
Mr. Kim: Ako si Mr. Kim. 'Yung mas
gwapong Mr. Kim.
Allan: E... sino 'yung isang Mr. Kim?
Mr. Kim: Ahh! 'Yung Kim na pangit?
Kapatid ko 'yun! Ako 'yung may-ari ng
KSP at bibilhin ko 'tong ABC na 'to—
Dexter: Excuse me? ABCD na ito!
Everyone: Oo nga!
Mr. Kim: Excuse me din? Miski
ABCDEFGHJIKLMMOP wala akong
pakialam! Ang importante... talo pa rin
Jun: Oo, KSP nga! Koreanong Sobrang
Pink!
*everyone laughs*
Cha: KSP, Kaloka Sa Panget!
*everyone laughs*
Cha: Go, Dex!
Mr. Kim: Excuse me, excuse me! Porket
may butas ang inyong mga bunganga? *Dex dances*
Salita kayo ng gano'n?! Nakaka-offend
'yun ah! *Mr. Kim dances and show off*

Someone: Ah, na-offend pa? Everyone: Tatay! Tatay! Tatay!

Mr. Kim: E kayo? Kulang Sa Pera! Haha! *Tatay dances*

Sibklings: Ayyyyy *pushes Bryan to the Everyone: Wala! Wala na kayo! Uwi na!
front*
Jun: Babye! Uwi! Uwi!
Bryan: Palibhasa ikaw... Koreanong
Sobrang Panis! Tatay: Ikaw, hindi ka talaga uubra sa
ABCD. Kasi... tunay kang KSP. Kulang Sa
*everyone cheers* Pamilya :(

Mr. Kim: Ahh Koreanong Sobrang Panis? Everyone: Aww...

Oh, kayo? ABCD? Ang Bulok Chaka Dull!
Ano? Bryan: Well...

Allan: ABCD! Tatay: Wala siyang katulad ng ganito.

Jun: Ano 'yon? Allan: Bonifacio family!

Allan: Aba Bulol Ca Daw! Everyone: Bonifacio!

Mr. Kim: Ikaw ha! A Bongga Ca 'Day!

Showdown! Showdown! Showdown!
Everybody, atras!

*Totoy Bibo plays in the background*

Mr. Kim: *dances* Ohh ha! Ohh ha! Ohh

ha! Ano?

*Allan dances and everyone cheers*

*Mr. Kim dances and his company cheers*

*Allan brings Bryan to the front* *Bryan

dances and everyone cheers loudly*

*Mr. Kim dances and his company claps*

*Dex goes to the front*