Narrator: sa isang nayon ay mayroong isang

mayaman negosyante, mayroon siyang dalawang

anak at sila ay parehas na lalaki, isang araw
kinausap ng bunsong anak ang kanyang ama tungkol
sa kaniyang mamanahin dahil napag isip isip ng
binata na gusto na niya mamuhay nang mag-isa.

Cath: tay, ibigay niyo na saakin ang aking mana at

ang iba pang ari arian mo na saakin mo ibibigay

Narrator: agad na pumayag ang kanilang ama at

kaniyang hinati hati ang mga ari arian nito para sa
dalawa niyang anak. At ilang araw lamang bago
nakuha ng bunsong anak ang kaniyang mana ay
napag isip isip na nito na umalis sakanila kaya
kinuha niya lahat ng kaniyang gamit at nagpasiya na
lumuwas patungo sa isang siyudad na malayo
sakanila.
Cath: itay, napag isip isip ko po na mas Mabuti kung
aalis na ako dito sa atin, gusto ko mamuhay ng mag
isa.

Jr: bakit? Hindi mo ba gusto manatili rito sa atin?

Maayos naman ang pamumuhay mo rito, hindi ka
naman naghihirap sa pagtratrabaho, bakit ka aalis?

Cath: itay, gusto ko mamuhay ng marangya,

mayroon na ako’ng sariling pera hindi naman ako
mahihirapan kung mamumuhay ako ng mag-isa

Narrator: walang nagawa ang kanilang ama,

pumayag ito dahil ayaw niyang magtanim ng sama
ng loob ang kaniyang anak.

jp: itay, hindi ba’t mas Maganda kung dito nalang

siya?
Jr: anak hayaan nalang natin ang iyong kapatid, nasa
tamang pag-iisip na siya, alam na niya kung ano ang
mga tama at mali.

Jp: sige po itay

Narrator: habang nagluluksa ang kanilang ama sa

pag alis nito, narito nama’t nagpapakasarap ng
buhay ang bunsong anak, grabe kung magwaldas ng
pera, akala mo’y wala ng bukas, binili niya lahat ng
luho niya ginto, alahas, alak, mga mamahaling
damit, at maging ang sexual na pantasya’y hindi nito
pinalagpas, at namuhay ito ng marangya gaya ng
sabi nito sakaniyang ama.

Scene 2:
Pamilihan:
Tindera ng ginto: bili ka na iho, babagay ang mga ito
saiyo
Cath: abay kung ganon, sige po bibilhin ko lahat ‘yan

Tindero ng damit: iho, halika rito madami ako’ng

binebentang damit, swak na swak ang mga ito saiyo.

Cath: sige po

Scene 3: bar scene

Narrator: pinagbigyan nito ang kaniyang kagustuhan

sa lahat ng bagay, madaming bayaran na babae ang
kaniyang pinag gastusan, maging ang mga luho ng
mga ito ay siya rin ang nagbibigay.

Bar sceneeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee:
Narrator: lumipas ang ilang linggo ay napansin nito
na halos maubos na pala ang kaniyang pera na
ipinagkaloob ng kaniyang ama, kakapirangot nalang
ang natira at maging pagkain ay hindi na rin nito
kayang bilhin.

Scene ulit:

Narrator: dahil sa wala na siyang makain ay

nagpasiya itong manilbihan sa isang taga roon, agad
itong natanggap at siya ay pinag trabaho sa isang
Babuyan, dahil sa hirap ay natis nitong kumain ng
kaning baboy at manirahan kasama ang mga hayop
dahil hindi na nito kayang sustentuhan ang lahat ng
kaniyang pangangailangan

Scene manen:

Narrator: isang araw ay napag pasyahan nito na

bumalik sakaniyang ama ngunit pinangungunahan
na ito ng takot dahil baka ipamukha ng kaniyang
tatay ang maling desisyon na kaniyang nagawa.

Cath: dapat nga siguro’y bumalik nalang ako saamin

at hihingi ako ng kapatawaran sa aking ama at
maging saaking kapatid

Scene:

Narrator: napagpasiyahan na nitong bumalik,

malayo pa’y natanaw na siya ng kaniyang ama at
nakapagtataka dahil masaya nitong sinalubong ang
kaniyang anak, nang makarating ito ay agad na
tinawag ng kaniyang ama ang kanilang mga katulong
at inutusan nito na maghanda para sa isang
pagsasalo

Cath: itay, nagkamali ako, patawarin niyo po ako,

inuna ko ang mha luho ko at hindi ko man lang
naisip na dapat ay mas inuna ko ang mga bagay na
mas kailangan ko.

Jr: hindi na iyon mahalaga anak, ang importante ay

may natutunan ka sa Napili mong desisyon
halikayo’t ipaghanda natin ang pagbabalik ng aking
anak, piliin ninyo ang satingin ninyong pinaka
Magandang damit at ipasuot ninyo ito sakaniya
Narrator: sa di kalayuan ay napansin ito ng kaniyang
panganay na anak at kaagad niyang nilapitan ang
kaniyang ama

Jp: itay, maaari po ba tayo mag usap?

Jr: oo naman anak, bakit? May problema ba?
Jp: itay, hindi ba’t pinili niyang magwaldas ng pera
sa mga hindi importanteng bagay? Hindi ba’t inuna
niya ang kaniyang luho kaysa sa mga
pangangailangan niya? Bakit niyo po siya tinanggap
ulit?
Jr: anak, nagkamali man ang iyong kapatid sa
tinahak niyang daan, ngunit hindi ba’t ang mahalaga
ay humingi siya muli ng kapatawaran saakin? At
hindi ba sapat na kaniya nang pinagsisihan ang mga
naging desisyon niya sa buhay?
Jr: anak palagi mo tatandaan ha, hindi masamang
mag bigay ng pangalawang pagkakataon.
Jp: siguro nga’y mali ako sa aking naisip itay, saglit
lang po at pupuntahan ko ang aking kapatid
sapagkat ako’y sabik rin na makita siyang muli

Scene: happy hapyy HAHAHAHAHHA

Moral of the story: to be continued.

HAHAHAHAHHHAHAHAHA