Dingdong: huh? Ano? Jun? tay?
Kaya ba ayaw Dingdong: ako nanga yong tumulong, ako pa
niyong magpatingin sa doctor?
Tatay: Hindi…
Kuya: Hi-hindi niyo naiintindihan.
Dingdong: sandali.. alam mo to kuya? Heh!
Ano ginagago niyo lang kami?
Kuya: Hindi ganon bry, hindi kanser ang sakit
ng tatay. Mali ang unang findings sa kanya.
Dingdong: eh, bat hindi niyo sinabi samin
kaagad? May balak ba kayong sabihin oh
parang wala kasi eh! Ah parang wala!
Kuya: nag-usap nga kami…
Dingdong: Nag-usap kayo! Kayo lang! oh
ikaw lang!
Kuya: Bryan…
Dingdong: Tay, nong tumawag kayo sa akin
para humingi ng tulong sa tindahan.. alam
niyo na ba na wala kayong sakit non?
(panandaliang katahimikan)
Dingdong: so, ginamit niyo lang yon para
tulungan ko si kuya.. sinamantala mo
naman!
Kuya: Putcha! Bry… hindi ko sinabihan si
tatay na hingan ka ng pera ah!
Kuya: Tay, di ba sabi ko sayo wag?
Tatay: Hindi, a-ang intension ko lang naman
eh tulungan yong tindahan eh.. gusto ko
magtulungan kayong magkakapatid…
Kuya: Tay!, alam niyo ba yong pakiramdam
na para kang charity case na kailangang
palaging tulungan? Sana tinirhan mo naman
ako ng konting dignidad! Sana pinaniwalaan
mo akong nong sinabi ko sayong “Tay sabi
ko kaya ko to!”
Dingdong: hindi naman kasi magkakagon
yong kung namanage mo ng maayos dati
yon eh!
Kuya: Napakayabang mo talaga!
Napakayabang neto! Ako naman ang tanga-
tanga ko naman dahil pinaniwalaan ko na
totoo at bukas sa loob mo yong pagtulong
mo!
mayabang! Wow!
Kuya: kahit kailan kasi, tingin mo sa tao,
puro pera lang ang habol sayo!
Dexter: eh tumutulong ka lang naman para
ipamukha sa amin na wala kaming narating
sa buhay! Ikaw meron! Magaling ka diba?
Kuya: Why are you taking it against me na
may narating ako sa buhay? Well, is it my
fault, na unlike you and kuya I chose to stay
and study? Is it my fault that I work hard
para sa kung anong meron ako? Is it my fault
that I have the means to help you ha? Do
you even know what I went through? What I
had to give up just to help you? HINDI! Hindi
diba? Dahil wala naman ni isa sa inyo na
nagtanong sa akin kung okay ako? Ikaw
kuya, yong nag trabaho ka abroad, para
makamit mo yong pangarap mo sa
pagsasayaw.. wala ka naming narinig sa
aking na kahit anong reklamo nong kinuha
ko yong responsibilidad mo sa tindahan…
Yong mga pangarap ko sige isinantabi ko na
muna.. walang problema bakit kasi walang
maiiwan dito sa tindahan eh! Pareho kayong
wala ni tatay eh. I just wanted to be a good
son. I just wanted to be a good brother… to
the point that I couldn’t be a father to my
own son. Pero nong bumalik ka, parang
walang nangyari ikaw pa rin ang magaling.
Pero okay lang yon dahil desisyon ko naman
na umalis ako sa tindahan na yon eh.. alam
mo kung bakit? Dahil pinakiusapan ako ni
tatay na kailangan mo ang tindahan. Na mas
kailangan mo ang tindahan dahil ikaw may
asawa at anak, dahil ikaw kuya, may
pamilya, ako wala! Kaya kayo? Kayo lang
naman ang meron ako. Kayo lang ang
pamilya ko. But why is it that you always
make me feel that I’m the enemy? Not a
brother. Not family