Professional Documents
Culture Documents
- - - افغانستان د تاریخ په هنداره کې
- - - افغانستان د تاریخ په هنداره کې
افغانستان ته
د تاریخ په هنداره کې
یوه کتنه
واقعیتونه
او
ځینې ترخې کیسې …
ملړۍ برخه
کابل
کال ۱۳۸۳
2004
3 of 1205
سریزه
کابل
وو .چه دا شاه په خپل وطن مین آمان اله خان وو .کابل
خپل یو داسې همالسی دوست پیدا کړی وو چه خذمت
ئې کوي ،او قدر ورکوي او په نوو پالنونو ئې ښکلی او
پاک ساتي .په واقعیت کې دې رنګه تالش ژوند ته د عزت
په سترګه د کتلو انساني احساس بیاناوو .چه څومره
آمان اله خان په خپله دننه په ځان کې وړنګین او آزاد
ژوند په خپل ځان لوراوو .نو ئې همدا الهام په خپل
محیط او ماحول کې هم لټاوو .دا د هر انسان د درون
مائې د پیژندنې موضوع هم ده .کله چه انسان پاکي ته
احترام لري ،نو بیا همدا انسان دی چه د خپل ژوند
محیط ته مثبت تغیر ورکوي .ورسره د داسې دروني نیکو
تمایالتو په لرلو هم د خپل پایتخت او هم د ټول وطن په
وړاندې په یو مسئولیت تړل کیږي ،بیا هیڅکله دا نشي
ویلی چه په "ما څه“.
کابل او بابر
النجو کې تیر شول .دې کار هم دوه علتونه درلودل .چه یو
علت فامیلي وو او هغه دا وو چه کله امیر د برطانوی هند
واکمنانو هند ته د ځینو معاهدو په خاطر وغوښت ،نو ده
خپل ۱۲کلن شهزاده عبداله جان ئې هم له ځان سره
بوته او بیا ئې له انګریز واکمنانو د رسمي وارث په توګه
د منلو خواهش وکړ .حال دا چه خپل بالغ او ځوان او له
عبداله جان څخه مشر بل زوی درلود چه محمد یعقوب
خان نومیده او د هرات والي وو .دا کار هم په محمد
یعقوب خان او هم ئې د هغې په پښتنې مور بد ولګید .او
سبب شو چه عبداله جان د فامیلي دسیسو قرباني شي
او د زهرو په تسمم مړ شو .او د هغه له مرګ سره د
امیر روح هم مړ شوی وو.
دوهم علت سیاسي وو .دا هغه کال وو چه د روس
د تزار " الکساندروس" له خوا یو لوی هئیت کابل ته له
سینت پترزبورګ څخه راورسید چه دوه جنراالن او یو
ډاکتر هم پکې وو .آیا هدف څه وو؟ واقعیت دا وو چه
امیرشیرعلي خان د هند دبرطانوي واکدارانو هم له
سیاسي چلونو او هم له بې مورده سیاسي فشار څخه
نور بیخي په تنګ شوی وو ،نو غوښتل ئې چه د
47 of 1205
***
55 of 1205
او نن …
***
64 of 1205
کوي .دا د دوی فلج شوی انساني وجدان دی ،مني چه
”زه جهاد کووم" او هر مجاهد او یا پدې الره کې شهید
بې لدې چه د محشر په ورځې د کړو نورو زیاتو ګناوو
او جرمونو پوښتنه ترې وشي راسا َ د خدای په امر جنت
ته د تلو اجازه لري.
یو مسلمان چه کله خدای مني ،بیا نو نشي کوالی
چه د اسالم پیغمبر او د اسالم په الر کې جهاد ونه
مني! او دا تبلیغ په پیړیو په افغانستان کې جاري
وساتل شو چه:
.۱د هر مسلمان له خوا شوې ګناه د هغې ورځې د
اوداسه په اوبو مینځل کیږي.
.۲او که په ټول ژوند کې تش یو ځل د خدای د مبارک
کور " کعبې" ته د حج کولو او لیدلو په منظور یو
مسلمان د دین فرض تر سره کړي نو ټولې ګناوې او
جرمونه او خیانتونه ئې پاک کیږي ،داسې چه له موره
نوی زیږدیلی وي .بس مهمه نده چه څومره او څرنګه ګناه
یې کړی وي ،حج ته په تلو هر څه پاکیږي او بښل کیږي.
د بې مسئولیی او بد اخالقي انتها !
93 of 1205
دوهمه برخه
102 of 1205
یې څو کاله بندي کړ ،نو بیا وروسته دوی د مغولو په ضد
پاڅیدل او پښتانه یې د مغولو په ضد تحریک کول.
ال په هغو زمانو کې پښتنو ته "اوغان" یا "افغان" ویل
کیدل .او په هند کې د خیبر د غرو او هم لرو او برو غرني
پښتنو اوسیدونکو ته "پټان" ویل کیدل .په "روه" هم یاد
شوي دي چه مانا ئې غر یا د غره خلک دي.
***
152 of 1205
***
ساکان :
کوشانیان :
سپین هون:
***
203 of 1205
جوړ شوی تبر وو .مګر بیا یو چا وویوړ معلوم نشو چه غل
ئې څوک وو او چیرته هغه مهم تاریخي اثر خرڅ شو؟ د
بلې آتشکدې ځای د "کاکو" د غونډۍ په سر نښې لري.
دوهم ئې د "میرابدال" د غره څوکه ده چه هم کاکو او هم
میرابدال تحریف شوي نومونه دي چه اسالم له ټولو
تاریخي عابدو سره همدا کار کړی دی او اوس د زیارت په
نوم یادیږي .د آتشکدې بل ځای د "سرایک" کال ده .په
همدې سیمه کې ال هم له هغو زمانو ځینې نومونه پاته دي
چه یو نوم د "اورمړ" نوم دی .اورمړ او "لویه پادخا" د
دواړو سیمو اوسیدونکي د زردشت د آتشکدو پیروان وو او
ال نن هم په هماغو سیمو کې د "برات" په نوم شپه کې
څراغونه لګول کیږي او تر نیموې شپو ئې هلکان له یو
ځای نه بل ځای ته وړي.
او د کابلشاهانو او د عربو د جنګونو په کلونو کې به
چه کله یوه ډله یا واکمن او یا نور له سیستان څخه د پکتیا
ګردیز نومی ځای ته یا کډه شول او یا به مجبور په عقب
نشیني شول ،نو دوی ته به ئې په ګردیز کې "ګبر" ویل چه
225 of 1205
دریمه برخه
231 of 1205
معنوي خالیګاه
دغو ۱۶کسیزې ډلې مشر وو .او د راتلو علت ئې بابر ته
داسې وویل:
”مونږ پښتانه یو ،د هیڅ چا غالم شوي نه یو .مونږ
توره پیژنو او غیرت پیژنو .مګر نن زمونږ خپل پښتون
ابراهیم غواړي چه له مونږ نه نوکران جوړ کړي .خو له
یاده ئې وتلي دي چه پښتون نوکر شوی ندی او په آزادي
ئې سر ورکړی .نو مونږ له تا خواهش کوو چه ډهلي ته
راشې .مونږ د مختلفو پښتنو قامونو نمایندګان یو او
هغوی تاته په همدې پیام را آستولي یاستو او ډاډ درکوو
چه پښتانه به د تا تر څنګ ودریږي او د ډهلي تخت به
تاته ونیسي!“
بابر باالخره لدوی څخه وپوښتل چه له تخت نیولو
وروسته دوی له بابر څخه څه غواړي؟ دوی په ډیره
خوشالي په یوه غږ بابر ته وویل چه " :موږ ته صاحب چه
هره نوکري راکوې موږ ئې په سر او سترګو منو…!“.
***
259 of 1205
تاریخي خالیګاه
پکې وو .او هغه د وژلو او قتلونو مینه او د ورانولو خوی او
فخر وو چه ال ئې ال زیات ګمراهي درلودله .آن تر دې چه
خپل جهالت ته غیرت ووائي او د همداسې حقیقت منلو ته
بدرد ووائي او حقیقت منل بیغیرتي وګڼي .ضرر ئې بیرته
پښتنو ته د نفاق او د خودخواهي او ځان پرستي کندې
شولې .او لدې پکر او قضاوت څخه ئې ناخبره پریښودل
چه دوی به د نفاق په ورکولو لوړ وو ،دوی به د وطن په
آبادي او جوړولو لوړ وو .مګر که دوی نفاق لري او تر
خپلو منځو دښمن دي ،همدا کافي ده چه پوه شي چه
نفاق کوم عزت ندی او عزت او لوړوالی نلري ،بلکه بدنامي
او شرم پکې دی .او کله چه یو وطن له همداسې کسانو
جوړ شو چه په افغانستان یاد شو ،نو د وطن په جوړونکو
کې همداسې اخالقي بیګانه توب او د غالم فرهنګ ټول
جرمونه د ”تاریخي خالیګاه" په علت واووښتل چه ال دوام
لري.
په حقیقت کې د پښتنو پیژندل د غزنوي امپراطورۍ او
بیا وروسته د غوري واکمنۍ د کړو جنایتونو د پیژندلو
تاریخ دی .دا یو داسې تاریخي شرم دی چه تر داننه په
263 of 1205
***
351 of 1205
څلورمه برخه
352 of 1205
چه" :د ترکانو قام د دنیا له نورو قامونو څخه فرق پدې
کې دی چه کله د نورو هیوادونو اوسیدونکي په خپل پلرني
هیواد کې قدر لري ،مګر کله چه نورو پردیو هیوادونو ته په
تلو مجبور شي نو قدر ئې په پردیو هیوادو کې څوک نه
پیژني بیقدره شي .الکن د ترک قام برعکس دی ،ځکه چه
کله چه خپل پلرني ټاټوبي کې وي خپل او خپلوان او
وطنوال ئې قدر نه پیژني ،لکه هغه غمی چه د بحر دننه په
صدف کې پروت وي .خو کله چه هغه مرغلره د صدف له
پټوکي څخه اووځي نو قدر ئې ښکاره شي یا د سلطان
په تاج کې یا د پیغلو د غاړو په امیل کې وي…!“.
د افراسیاب دا خبره په هند کې د یو واقعیت تصویر
شو.
مګر پښتنو هم له اسالم نه مخکې داسې یو رهبر ندرلود
چه د مشترک قام مشترکه وینه او بقا په یو مشترک روح
واړوي او نه هم وروسته له اسالم نه دوی د خپل مټ په
واکمني د یو مشترک "قام تفکر" پیدا کړ چه له همدې
مشترک تفکر څخه خپل منځني نفاق او دښمنۍ له قامي
مشترکې ملنې څخه پریمینځي.
360 of 1205
نو پښتانه …
.۱پښتانه
.۲د پښتیو ژبه
.۳پښتیو
.۱پښتانه :هغه وخت چه د کوم پښتون په مقابل کې
هم په ژبه او هم په خټه "غیر پښتانه هر څوک او په هر
ځای کې" چه وي ،نو پښتانه که دوه وي او که یا ډیر ،خو
چه کله مقابل "غیر پښتانه" په اکثریت کې وي ،بیا هغه
وخت دا اقلیت پښتانه تر خپلو منځو په اتفاق لکه وروڼه یو
ځای کیږي .پدوی "پښتیو او ژبه" غلبه کوي او تر مرګه له
یو او بل سره د پردیو په وړاندې متحد پاته کیږي .او کله
چه بیا "د پردیو مسئله" مطرح نه وي او دوی بیرته تر خپلو
منځو وي نو نتیجه هماغه نفاق وي.
مانا دا چه :پښتنو ته د ننه په افغانستان کې له
پښتیو ژبې پرته د بلې ژبې چه "عموما َ فارسي" ژبه ده ،په
دوهمه درجه ژبه ښکاري او پښتون دا نغواړي چه د هیواد
پاچائي له پښتون څخه پرته د بلې خټې وي .دا ځکه چه
پښتانه دا هیواد د ځان ګڼي او نور قامونه خپل یا راغلي
میلمانه او یا کشر وروڼه ګڼي .او که وغواړي چه له پښتنو
368 of 1205
پیژندلو نه وي .چه آیا هغه محتاج پښتون یوه دقیقه مخکې
هماغه پښتون دی چه دا اوس دی؟ چه د خدای پاماني
الس ال هم اوس نه درکوي .دا که پیسې وي او که د
پښتانه د ځان یوه بله ګټه وي ،تل همدا خوی لري .د
اسالم له غوښتنې څخه ئې هم مقصد د خدای په عبادت
د خپل روح د پاکي غوښتنه نده ،چه پدې عزم عبادت
وکړي چه ټولنه ئې له غال او له غلو او له حرامو څخه پاکه
شي .او خپل ځان هم یو دین ته ورنژدې کړي چه وکړای
شي پکر او پام ئې د خپل اخالقي فضیلت د مقام په
جوړولو او ساتلو مشغول پاته شي .غال او حرام یا دروغ
په ځان و نه مني .او خپل اخالقي فضیلت ته ئې یو ذلت
وګڼي او په نتیجه کې د یو معنوي دیسپلین په پیروی
عبادت سر ته ورسوي .او د همدې نجات بښونکې الرې
وړنګو ته خپل دین ووائي ،نه داسې نده!
بلکه پښتنو په اسالم کې ځان لید ،چه هغه جهاد وو .او په
جهاد کې ئې د وژنې غیرت او عادت ژوندی کیده .په جهاد
کې ئې د چور هر رنګه اعمال او "خپل سري" لیدله .ځکه
چه د پښتنو مطلق اکثریت په غرونو کې لوی شوي وو او د
374 of 1205
غره د ژوند قانون "خپل سري" وه ،چه دوی "آزادي" ورته
ویله .د الرو نیولو آزادي ،د همسایه په رمو د غال د پالن
آزادي ،او بیا د غرو د ځنګلونو د وهلو آزادي ،چه ټول دا
کارونه د "خودسري" خوی وو .د جهاد په وخت کې به دا
ټول د خدای په قانون واووښت .ځکه چه قاتل د قانون له
تعقیب څخه آزاد وو ،بلکه قاتل به د مجاهد په نوم او د
غازي په لقب د احترام مقام ته رسیده .په جهاد کې به د
غال او د حرامو ګناه په ثواب آووښتله .داسې یو دین له
پخوا څخه او مخکې لدې چه اسالم ومني د پښتنو په
رګونو کې پروت وو او اسالم پښتنو ته طبعتا َ پردی نه وو.
خصوصا َ چه جنت هم ورسره وو او جنت له ډیرو نعمتونو
ډک وو.
د پښتنو "زه" بیرته پښتانه په یو مفت خوره ژوند هم
وتړل .ځکه چه خبره د هغه د ځان او د هغې ورځې د
زمان په محدوده کې د تر السه شوو هغو شیانو وو چه د
دوی السونه ئې د تورې او د غیشي او بیا د ټوپکو په
نیولو مشغول ساتل .چه غیرت همدا وو ،توره وه ،غشي وو
او ټوپک وو .هیڅ څوک بهر له خپله کوره نه وتل چه دا ډیره
375 of 1205
***
381 of 1205
منلې وه .دا قامونه "ترکان ،آیماق ،عرب ،سارت ،هزاره او
پښتانه" دي .د بابر خزانې ته ۸۰۰۰۰۰شاهي روپۍ
راتللې .یو شاهي روپۍ "۵ګرامه نقره“ وه .دا مختلف
قامونه هم په کابل کې او هم شاوخوا نژدې لیرې سیمو
کې اوسیدل چه نفوس ئې ډیر نه وو .مګر په مقابل کې د
بابر پوځ او فامیل او وروڼو ته د زیات مصرف د منابعو
لټول د بابر په غاړه شوی وو .نو ئې د "قالت د غلجیو په
سیمه ،په هزاره جات او په سند" حملې پیل کړلې.
پدې وخت کې د آمو دریا او د هندوکش تر منځه
پراته والیتونه د "ازبکو" په قبضه کې ولویدل ،چه مشر ئې
"شیبک" وو .او په هرات کې واکمن "حسین بای کرا" په
کال ۱۵۰۶م کې بابر ته احوال واستاوو چه ورشي او
ازبکان له خپلې پلرنۍ "تیموری" سیمې څخه وباسي.
بابر هرات ته چه کله ورسید حسین بای کرا مړ شو .او
کله چه بیرته راستون شو کابل د بابر د آکا زوی ”میرویس
میرزا" نیولی وو ،مګر شکست ئې ورکړ.
ورپسې د ازبک د قام مشر "شیبک" هرات هم ونیوو
او بابر کندهار له "ارغون" څخه ونیوو .مګر کله ئې چه
385 of 1205
له هغه وخته چه بابر کابل کې ځانته پناه پیدا کړې وه
او د پاچاهي تر اعالن پورې یوازې آرمان ئې بیرته د
منځنۍ آسیا د سیمو دوباره نیولو آرمان وو ،چه ئې ځان
د تیمور وارث ګاڼه .مګر خزانه ئې دومره نه وه چه دې
آرمان ته د خپل پوځ په زور ورسیږي .بله خوا شاه
اسماعیل د ایران واکمن غوښتل چه هم لوی ترکستان
فتحه کړي او هم د شیعه مذهب په هغو سیمو کې رواج
کړي .نو له بابر سره ئې تړون امضا کړ چه بابر بیرته
خپلې پلرنۍ سیمې له ازبکو څخه وژغوري او شاه
اسماعیل به پدې توګه د بابر له "تیموري نسل توب" څخه
ګټه پورته کوله چه د هغه په وسیله او د هغه په دوستي
خپل مقصد ته ځان ورسوي .نو بابر ته ئې د "شیعه مذهب
د شایع کولو او پخشولو په شرط" د پوځ کومک ورکړ او
بابر وکړای شوای چه "بخارا ،سمرقند ،تاشکند او
فرغانه“ له ازبکانو څخه بیرته تر السه کړي او خپل
پخواني آرمان ته د شاه اسماعیل په مټ ورسید .او په
تیموري تخت دوباره کشیناست .کال ۱۵۱۱میالدي.
مګر کله چه د منځنۍ آسیا خلکو په مینه بابر هرکلی کړ
387 of 1205
کې پیدا نکړ ،بلکه برعکس بنیاد ئې په نفاق آباد شوی وو.
او هر نفاق د همداسې علت یو معلول دی چه ال تر ننه
دوام لري او د څو ورځو په اتفاق تکیه کیدلی نشي ،چه
تجربو د همداسې واقعیتونو شاهدي تل بیان کړې ده.
مګر کله چه پښتانه د عربي جهاد په غږ ډیر ژر راټول
شوي دي ،دا رنګه راټولیدل ددوی په قامي ،اخالقي او په
وطني ضرر تمام شوی دي:
.۱د وژلو ،د جرم او تجاوز په آرمان اتفاق
.۲د آبادي په ځای د وراني ،د چور او غال اتفاق
دا کومه ساده خبره نده ځکه چه د ورانونکي منفي ذهن او
ورانونکي تمایل حاکمیت بالخره په همدې مسیر کې په
شیطاني استعداد آوړي او ژوند ورسره په هر اړخ کې
عمالَ تړل کیږي .او هغه بد عاقبت چه لري هغه دادی چه:
.۱نور مونږ معنا َ د وران شوي روح سره مخامخ یاستو،
چه د فضیلت او صداقت دښمن دی .لکه څرنګه چه اتفاق
د نفاق ناروغی له منځه وړي ،نو ناروغ روح هم معنا َ په
زوال کې دی ،چه خپلې بقا ته ئې د اتفاق او د شرف
399 of 1205
***
404 of 1205
له بلې خوا پښتنو چه کله د خدای په نوم هند ړنګاوو ،مګر
پدې پوه نشول چه هم ئې د خدای مشفق او پاک خدائي
مفهوم او هم ئې خپل دننه اخالقي جوهر او معنویت هم
وراناوو .او د داسې جرم او مجازات نتیجه دا وه چه
بالخره د افغانستان هیواد له خپلو "مجرم ذهنو"
اوسیدونکو څخه هم سخت عذاب ولید .پوه نشول چه د
وطن نوم یوازې د غرونو او د سیندونو خالي نوم ندی ،بلکه
416 of 1205
شریعت څخه کوم عزت ته رسیدلي دي؟ بلکه باید ومني چه
تر سلطان محمود پورې له ۹۰۰کلونو څخه ال زیات تر دا
ننه دا ټولې هغه پیړۍ دي چه افغانانو د اسالم په ګناوو
چټلې کړلې .دا په واقعیت کې د ژوند موضوع ده چه د
افغانانو له السه ئې عذاب ولید او بیرته خپلو ګناوو
مجازات کړل .کاڼه ئې کړل چه اوس د حقیقت غږ نه
اوري.
تاریخ او ژوند هم دواړه په داسې یو ځای او په
داسې یو شي شاهد شوی ندی چه په هغه ځای به د
مسلمانو افغانانو د شفقت او علم الس لګیدلی وي .علمي
وړنګې او د اخالقي فضیلت لوړ انساني فخر ترې پاته
وي .او ال تر اوسه هم پدې الهي حقیقت پوه شوي ندي چه
ژوند ولې عاق کړل؟
***
421 of 1205
همایون ،اکبر او …
ته پام وو .او پدې پوهیده چه دا رانګه خشم او مرګ له
پخوا پیړیو څخه د اسالم په راتلو سره د هند خلکو او
خاورې ته یو تور تعصب راوړی وو .او همدا مالیان د
اسالم له همداسې الرې د هر رنګه سیاسي او اقتصادي
قدرت او ثروت ته رسیدلي وو .او پوهیدل چه د ثروت او
حتی شهرت راز چیرته دی؟ نو په اسالم ټینګ دریدل! او
دا د مالیانو د قدرت سیاسي السونه په ټول هند کې له
”خیبر“ څخه نیولې بیا تر "بنګال" پورې د جماتونو په
وسیله یوه ټینګه سیاسي سلسله وه ،چه د اسالم خبرې
پدغو جماتونو کې یوازې او یوازې نقل کیدلې .چه هماغه
د عربو د زمانې او ژوند زړې خبرې وې او په "نقلي" توګه
په پیړیو تکرار شوې وې او تکراریدلې .کوم "عقلي" تفکر
او منطق پکې پیدا شوی نه وو ،چه یو مطلق تعصب ترې
جوړ شوی وو .او هر نوی ذهن او هم عقلي تفکر او دلیل
ئې رداوو ،او دوی ته د منلو نه وو .کله چه دغو مالیانو
یوازې هماغه زړې خبرې په پټو سترګو نقل کولې او بې
لدې چه خپل عقل هم پکې شریک کړي ،نو په پټو سترګو
ئې هم تکرارولې او نوی منطق ئې کفر ګاڼه .او اسالم ئې
428 of 1205
***
455 of 1205
او د هغو زمانو د همدې باغ په وهلو هغه وخت برید وشو
چه کله "نادر افشار" له کابل نه د هند په لور حرکت وکړ
458 of 1205
ته ورغی .دا "علي مردان خان" د شاه جهان په دولت کې
د لوئې چوکۍ خاوند شو ،چه ډیر پوه او فعال انسان وو.
او د همدې سړي نوم هم په کابل کې د "علي مردان خان“
په خپل نوم ال تر ننه پاته ده چه نوموړي آبادي پکې کړې
وه .که څه هم د کندهار مسله حل شوې وه ،مګر په کال
۱۶۴۹م د ایران د واکمن "دوهم عباس" له ولکې الندې یو
ځل بیا راغی.
شاه جهان په کال ۱۶۳۹م کې کابل ته راغی او د بابر
پاچا په قبر ئې خیراتونه وکړل .په کابل کې یې د نوي باغ
د جوړولو پالن په الس کې ونیوو او د کابل خلک ئې په
پیسو ونازول .او بل مقصد ئې دا وو چه د "توران خان
ازبک" امام قل کار یکطرفه کړي .امام قل پوه شوی وو خو
ډیر زوړ شوی هم وو او هم په سترګو هم ړوند وو .شاه
جهان ته ئې احوال راواستاوو چه "زه زوړ یم او حج ته
ځم .د کابل خرابي زما ناپوه ورور له ځواني څخه او له
بیعقلي څخه وشمیرئ !“ .پدې توګه ورور ئې "نظیر محمد
خان" د امام قل په ځای د "بخارا" په تخت کشیناست.
462 of 1205
قوت سره دوامداره جنګ نشي کولی .نو پدې فیصله وشوله
چه بلخ او بدخشان د د ګرګاني واکمني په حساب کې
وي ،مګر پروا نلري چه د نظیر محمد ازبک پوځ د پکې وي
"ځکه دواړه ترک نژاده دي !" .او کله چه دا د اورنګ زیب
له مشري الندې په بلخ د یرغل د هغه وخت ماخذونه
مطالعه کیږي ،نو یوه ډیره مهمه موضوع وینو چه هغه
موضوع د بامیانو د بودا لوړې ۵۳متري مجسمې د پوښو
ورانیدل دي.
د شاه جهان دریم زوی "شهزاده اورنګ زیب“ د یو
متعصب مال ډلې له نظارت الندې تربیه شو .د جاهلو
مالیانو په زړونو کې د اکبر پاچا د زمانې د ټولو عقیدو د
آزادي او احترام له شعار څخه کین او انتقام ال هم پروت
وو .که څه هم د جهاد پاڅون شوی وو او زیات جنګونه
رامنځ ته شوي وو ،الکن له شکست سره مخامخ شول.
اوس دادی چه د ګرګاني واکمني په لستوڼي کې پیدا
شوي مارانو غوښتل چه د شاه جهان په فامیل کې یو
شهزاده ال له وړکتوب څخه د اسالم په خرافاتي تدریس او
تبلیغ وروزي .او یو ځل بیا د تیرو کلونو او د تیرو پیړیو
465 of 1205
او ستا پوښتنه کوي .مګر ته به وتلی وې ،مګر دادی چه
اوس وختي راغلی غواړي تا وویني“ .ما تعجب وکړ چه له
ما سره د دې پټان څه کار دی او ما له کومه جایه پیژني؟
ما اجازه ورکړه چه سالون ته د راشي د چای فرمایش
مې ورکړ .دا یو پښتون وو او د دې پښتانه په تخرګ کې
یو زوړ سولیدلی بکس په احتیاط ټینګ او په ډیر پام نیولی
وو .مطلب وروسته له ډیر خوش و بوش څخه دا وو چه:
"زه خبر شولم چه یو دولتي دیپلومات شخص له
افغانستان څخه راغلی دی .ته مې بالخره په ډیر زحمت
پیدا کړلې چه عرض ورته وکړم .او زما عرض که ته دهند
صذراعظمې انداګاندي ته ورسوې چه زما دا د کلونو
مشکل حل شي .نو شکر هزار بار شکر صاحب چه خپل
پښتون مې پیدا کړ .خدای د پښتانه آباد لري صاحب.
شکر شکر ډیر ډیر له خدایه شکر صاحب .که خدای کول
اوس به زما کار حل شي ...هو! صاحب!
د دې پښتانه مشکل هغه ځمکه وه چه ډیرو پخوانیو
نیکونو ئې چه کله د هندوانو وژلو ته ،د هندوانو د عبادت
خانو او هندوانو د کورونو چورولو او ړنګولو ته راغلي وو
480 of 1205
پکر وکړه .هر چا ته خپل اوالد خپل ناموس عزیز وي .دا
ته ولې له افغانستان څخه فراري راغلې او هند ته د پناه
راوړې ده؟ آیا کوم هندو هم د خپل دولت او حکومت له ظلم
او بیعدالیتو څخه افغانستان ته پناه وړې؟ ها! ووایه ووایه
غازي خان آکا حقیقت ووایه!!“.
غازي خان مې لید چه یو په یو په ژړا او حتی په کوکو
شو ،پدې اوښکو چه:
”وطن مې یادیږي وطن مې! کلی کور مې یادیږي .خپل
د وطن غرونه مې یادیږي .له ما سره کومک وکړه .زه خبر
شوی یم ،ماته ئې وویل چه ته د جمهور رئیس سردار
محمد داود خان نژدې همکار ئې ،نو ماته له هغه نه یو
فرمان واخله چه وطن ته والړ شم او ما پسې ماسل راونه
لیږي .زه اوس زوړ شوی یم ،که زما تیره ګناه وبښي ...له
ماسره کومک وکړه“*.
قیمتونه:
یو من " ۱۴کیلو" غنم قیمت = ۱۲دام.
د من پوسه غوښه = ۶۵دام
د عادی ترین روزمره مزدور مزد چه کوم تخصص ته
ضرورت نه وو ،بلکه جوالي ګري او یا د اوبو د سقاو،
روزمره مزد له ۲تر ۷دام پورې وو .او د یو ماهر کارګر
روزمره مزد کوالی شولی چه ۸کیلو غنم واخلي او یا یو
نیم کیلو د پوسه غوښه واخلي.
په هغو زمانو کې له هند څخه اروپا ته ډیر پیداوار
صادریدل .د مثال په توګه :په ۱۶مه پیړۍ کې انګلستان له
هند څخه ۲۰۰۰ټن مرچ آخستل.
493 of 1205
***
500 of 1205
***
نادر افشار
نادر افشار له پوځ سره زیات کومکونه وکړل .د غلجي او
ابدالي قام تر منځه له کلونو پخوا سخته دښمنۍ وې ،آن
تر دې چه د ابدالي قام اکثرو خپل کورونه او باغونه او
ځمکې د غلجیو د تجاوزونو په علت په کندهار کې غلجیو
ته پریښودلې او هرات ته کډه شوي وو .مګر اوس چه ورځ
د ابدالیانو په ګټه وه ،مشرانو ئې له نادر افشار څخه د
خپل پخواني دښمن په ټکولو کې کومک وغوښت .او دا
هغه څه وو چه نادر افشار په خپله ګټه کار ترې واخیست
او ابدالي قام نادرافشار ته د خپلې دوستی په نښه خپل
ډیر اوالدونه د نادرافشار پوځ او نوکري ته ورکړل .چه له
هغو لسهاوو ابدالي پښتنو له جملې څخه یو هم ۱۵کلن
احمد نومیده او لس کاله ئې د نادر افشار په پوځ کې
نوکري وکړه .او د هند په سفر او د ډهلي په نیولو کې هم
ورسره وو .چه کله بیا نادرافشار په کال ۱۷۴۷م کې ووژل
شو ،نو دا احمد ابدالي ۲۵کلن شوی وو.
518 of 1205
په " ُدراني" واړاوو .چه له " ُدر" څخه مقصد هماغه د "کوه
نور" د املاس غمۍ او ُدر وو.
د نادرافشار یوه پخوانۍ هیله دا وه چه کله نوموړی
وروسته د ایران د بشپړ آزادي په نظامي حرکاتو کې له
تزارانو او عثماني سلطانانو سره مشغول وي ،نو پدې
وخت کې چه هم کندهار ،هرات ،غزني ،کابل او مزار د
نادر افشار له ولکې الندې وو ،غوښتل یې چه له خپل څټ
نه باید یو سیاسي آرام او امنیت ولري .چه ددې کار لپاره
ئې احمد خان له پخوا څخه په خپل څنګ نیولی وو او
ابدالیان یې مالتړي بلل .مګر پدې خاطر چه په پښتنو کې
د غلجیو د پښتنو د مخالف تبلیغ او یا عملي اقدام او
مخالفت مخه ونیسي ،نو یو ملنګ یې چه اصالَ په خټه
ایرانی وو له خپلو نورو مخفي کسانو سره په وظیفه
ګمارلی وو ،چه په مناسب وخت کې خپلې مذهبي وظیفې
سرته ورسوي .خو د نادرشاه نا ببره مړینې د دې پالن
مخنیوی رامنځ ته کړ .په سیاست کې له ملنګ او یا
روحاني چا څخه کار آخستل په سیمه کې د فریب یوه
معموله اسالمي وسیله وه.
521 of 1205
****
***
531 of 1205
پنځمه برخه
532 of 1205
ملړۍ مرحله:
دا مرحله د کابل شمال ته چه په شمالي یادیږي ”کوهدامن
او کوهستان“ کې پیل شوله .پدې سیمه کې فارسي ژبي د
دولت په ضد پاڅیدلي وو .مشر ئې یو خوار کلیوال وو او
د کلي نوم ئې "کلکان" وو .او پخپله "حبیب اهلل" نومیده
چه هم د "سقاو" په زوی مشهور وو او هم ئې نوم په غله
"دزد" وتلی وو.
حبیب اهلل کلکاني له خپلو فارسي ژبو یارانو سره د
دولت په ضد د عصیان سیاسي پریکړه هغه وخت وکړه
چه کله د شاه آمان اهلل په ضد د افغانستان په ځینو
پښتنو سیمو کې پټې خبرې او مذهبي تحریکات پیل
شوي وو ،چه اصل مقصد پکې د " کفر او داسالم" د تور
535 of 1205
دوهمه مرحله:
که جهاد پیل شوی وو ،مګر داځل د فارسي ژبو السو ته
هغه قوت ورغلی وو ،چه دوی په خوب کې ال هم لیدلی نه
وو.
یو :د غرب بیحسابه ډالر وو.
دوهم :په الس کې یې هر رنګه وسلې.
***
558 of 1205
کابل او کابلیان:
***
629 of 1205
شپږمه برخه
630 of 1205
د محمدزيو په کلونو کې …
دار او واکمن مقرر کړل شوی وو .او د همدې واکمن یو
دولتي ډله چه کله له خوست نه کابل ته راتله په الره کې ئې
د قافلې ټول شیان چور او پخپله هغوی یولس نفره ووژل
شول ،چه دا الره د ځدراڼو له سیمې تیریدله .بیا د کابل
واکمنانو به همیشه د دغو قامونو مشرانو ته د الرې د
امنیت ساتلو په منظور پیسې ورکولې .چه همدا کار د
خیبر د درې د اوسیدونکو پښتنو مشرانو سره هم کیده چه
معاشونه ورته مقرر کړل شوي وو .او بیا ددې پیسو او
معاش ورکولو عادت دننه په افغانستان کې د مختلفو
قامونو تر منځه تر ننه پاته شو.
خصوصا َ هغه مهم تاریخي جنګ چه د افغانانو او
انګلیسانو تر منځه "د افغان -انګلیس" د ملړي جنګ په
نوم یاد شو "۱۸۳۹م ۱۸۴۱ -م" یوازنی مهمه انګیزه ئې
همدا معاشونه وو ،چه مشرانو له "شاه شجاع" او هم د
نوموړي له سیاسي صالح کار انګلیس "مکناټن" څخه ئې
غوښتل .مګر د هند برطانوي مشر واکمن به تل له کابل
څخه د آستول شوو لیکونو او د قامونو مشرانو ته د هغوی
د معاشونو د ورکولو پیشنهادونه پدې دلیل ردول چه:
642 of 1205
اوبه بهیږي .نه پخپله دوی په ډاډه زړه پدې غرنیو درو کې
ګرځیدلی شي او نه هم هیڅ یو پردی د دوی له سیمو
ژوندی تیریدلی شي .خو عجیبه خبر مې د دوی له یو
مشر څخه دا واوریدله چه ویل ئې" :مونږ خپل دښمن په
الره کې که بې وسلې ګیر کړ ،بیا ئې نه وژنو .او که وسله
ورسره وي ،نو ملړی غږ پرې کوو ،بیا وروسته له غږ نه
حمله کوو .“! ...ددوی وسلې پیشقوزې دي .د منګلو د
قام تبرونه دي او عموما َ تورې هم وي.
نوټ " :د ۱۳۵۸ش ۱۹۷۹ -م د نوی کال په ملړی شپه
کمونستانو پخپل کور کې ماښامي ونیولم .او بیا د
تحقیقاتو او تهدیدونو او ورسره د برق په وسیله د شاک له
الرې د شکنجو ورځې مې د ”شیرپور" په پوځي قشلې
کې په بند کې ،بیله کوم دلیله تیرې کړې .په هماغه شپو
کې د یو دوست له خوا یوه چوله راته برابره شوه چه له
هغه ځایه اووځم .نو له خپل یو وزیرستاني دوست "زرعلي
خان" سره له کابل نه غزني ته ،بیا له غزني نه اورګون او
له اورګون څخه پیاده "برمل" ته واوښتو .او بیا له هغه
648 of 1205
ئې د هغه قامي مشر جایداد ضبط کړ .او کالوې به ئې
یا د فیل په وسیله او یا د توپ په مرمیو ونړولې .خصوصا َ
هغه قامي مشران چه د امیرشیرعلي خان دوستان وو .نو
رحم ئې په هغوی ونکړ .او یا دا چه کله چه امیر د
پاچاهي په تخت کشیناست او د انګریزانو له خوا ئې
واکمني رسما َ ومنل شوله ،مګر پدې شپو ورځو او میاشتو
کې هلته په کندهار کې د انګریزي پوځ په ضد جنګونه ال
ختم شوي نه وو .چه د هغو جنګونو مشر رهبر د
امیرشیرعلي خان زوی "شهزاده محمد ایوب خان" په غاړه
درلودل .او له انګریزي پوځ سره ئې مشهور د "میوند"
جنګ سرته رسولی وو .د سردار محمد ایوب خان مالتړ د
مختلفو سیمو قامي مشرانو سرونه هم وروسته له هغه د
امیر په توره ووهل شول چه کله سردار محمد ایوب خان د
میوند له جنګ نه وروسته جنګ پریښود او ایران ته وتښتید
او بیا له هغه ځایه برطانوی هند ته ئې پناه ویوړه.
*د یادولو وړ ده چه هغه سردار محمد ایوب خان کوم چه
د انګریزانو په ضد پاڅیدلی وو او ځینې قامي مشران او
قامونه یې هم په ځان راټول کړل ،چه د میوند خونړی
667 of 1205
دي .او د یو منفي الس وهنې نښې پکې پاته دي .حتی د
ځینو پرګرافونو مطلب ال آوښتی او تغیر ئې موندلی دی.
چه د کتاب له اصلي روح سره د شوي خیانت په جرم
حسابیږي! خصوصا َ د یو داسې امیر له قلم سره خیانت
کول چه په خپله توره ئې د ټولو اختالفاتو او د نفاق او
پاچاګردیشیو او د قامي دښمنیو او خود سریو او
خودخواهیو او خان خانیو څخه پدې هیواد کې پروت
مرض له منځه ویوړ .او دائې په ثبوت ورسول چه له سلو
پاچایانو څخه هیواد ته یو پاچا ګټور دی .دا د یو
سرتاسري امنیت ملړنۍ یوه تاریخي مرحله وه چه دا هیواد
ئې شاهد وو .د امنیت په الر کې امیر هیڅکله له
شدیدترینو مجازاتو دریغ ونکړ .یو مثال ئې د یو غله دی
چه د کابل او د جالل آباد د الرې په اوږدو کې ئې غالوې
کولې او د دولت د کاروان مالونه ئې هم څو ځله چور کړې
وو .او د امیر په خذمت کې ئې اوښان هم غال کړې وو .
بالخره ئې دا غل ونیوو او د مجازات په منظور ئې په یو
قفس کې کیښود .دا قفس ئې د کابل جالل آباد د سړک
په غاړې چه خلک ترې تیریدل د غره پداسې یوه کمره له
672 of 1205
کوي .مګر مونږ داسې یوه تکیه ندرلودله .ال تر ننه په مونږ
کې یو په بل ،هم په دولت او هم مو په هیڅ مسلک باور
پیدا نکړ.
همدې بې باوري ددې هیواد اوسیدونکي سخت
ستومانه کړل .بیا دې ستوماني بیرته په مونږ کې دننه دننه
د یو سرګردانه روح په ناروغه ذوق وتړلو .چه کله مونږ په
همدې ناروغ ذوق عادت شولو ،بیا په مونږ د عدالت نوم او
د عدالت قانون بد لګید او مونږ ته پردی وو .د انساني
ژوند په هکله زمونږ دا رنګه انساني پکر فلج شوی وو .او
داسې انساني غوښتنې البته چه یو انساني عزم غوښت
چه جوړونکی وو .مګر په مونږ کې پیدا نشو ،ځای ئې
ورانونکي عادت او هم ورانونکي ناروغ ذوق ونیوو.
دا قامي دښمنۍ نه وې چه د بې باوري علت وګرزید،
بلکه دا بې باوري وه چه یو ئې بل ته دښمنان کړل .دا
پخپله ال له ابتدا څخه په هماغو اوسیدونکو کې د معنوي
فضیلت کمزوري وه چه نیک پکر ته ئې وده او تکامل
ورنکړ .بلکه دا د دروني تمایل خشم وو چه خشم پذیر
شول .چه هم شاه او هم ګدا په همدې هیواد کې په
685 of 1205
پوښو ته پراته وو ،چه د سردار محمد داود خان د مور قبر
له نورو قبرونو څخه د سپین مرمر په کارولو فرق درلود“.
کودتا هم په رڼا ورځ وه ،نو خلکو په رڼا ورځ ولیدل چه
داود خان څومره تنها وو .څوک ئې مالتړ ته رانغلل
پداسې حال کې چه پوځي قشلې او تاڼې له ارګ څخه
ډیرې لیرې نه وې ،نژدې پرتې وې .مګر که پوځي قشلې
لیرې نه وې خو د خلکو زړونه د داود خان د پرله پسې
اشتباهاتو په علت له داود خان څخه ډیر لیرې وو.
له نژدې څخه ما د داود خان د جمهوري نظام روحیه
او د هغه د خپل خطاب او مانیفست د بیان الره چه داود
خان خلکو ته وړاندې کړی وو له نژدې څخه لیدله ،چه
څرنګه بیرته د خپل خطاب له الرې مګر خپل ګامونه د
خپل بیان په خالف آخلي .په هر ګام کې به غورځیده ،او
پخپله ئې ځان غورځولو ته ورساوو .اصالَ خبره دا وه چه
داود خان د جمهوري نظام له اعالن سره دوه شوی وو.
پدې مانا چه دننه خودخواه او لیونی شهزاده او نازولی
محمدزی وو او بهر په ژبه د خپلې کودتا د مشروع
ښکاره کونکي یو حرکت مدافع وو ،چه تش دا یوه ژبه وه.
چه د جمهوري نظام د مانیفست په مطن کې ادبي جملې
شوې وې ،الکن پخپله داود خان په خپل بطن کې هماغه
دیکتاتور وو ،نه دیموکرات .غوښتل ئې چه په خپلو خلکو
740 of 1205
آیا ولې؟؟
***
757 of 1205
اوومه برخه
758 of 1205
)(۱
ټول هغه مکتبونه چه د امیر حبیب اهلل خان له
پاچاهي سره او بیا وروسته له هغه تر کال ۱۳۵۷ش
پورې جوړ شوي وو .او په ټولو هغو تحصیل ځایونو کې
چه په لسهاوو زرو افغانانو خپل تحصیل سر ته رسولی
وو .او د ۱۳۵۷کال تر نیټې پورې دا مکتبونه او د
تحصیل یافته ګانو په نوم او د تعلیم او د تربئې د
عمومي هلو ځلو او ورسره د شوو مصرفونو مخې ته یو
لوی امتحان ودرید چه دا تاریخي امتحان د مکتب او
پوهنځیو له امتحان څخه یې ډیر فرق درلود.
بې علمه افغان څخه ضرر ندی لیدلی ،بلکه ټول ضرر او
وراني د هغو کسانو له السه ورورسید چه دوی ته
روشنفکران ویل کیدل .دوی بې سواده نه وو ،بلکه د
تحصیل خاوندان وو.
دا ځکه چه په افغانانو کې اسالم په پیړیو د ژوند
هغه نیک حقیقت ورک کړی وو چه :ملړی د پاک احساس
یو نیک روح او بیا تحصیل.
د طالبانو د ناروغ ذهن اوړ تور جهان وو ،دا ټول پدې
هیواد کې زیږیدلي له روحي فضیلت څخه پردي پردي
لوی شوي ،د خپل انساني احساس دښمنان وو.
دوی په هر نوم که وو ،چه کله ئې په خپل ځان کې د
خپل عزت او کرامت مقام ته پام نه وو ،په نتیجه کې همدا
علت وو چه د بل شرف هم دوی ته هیڅ معلومیده .که
طالبانو په مخ ګیره د اسالم مهم شرط ګاڼه ،ددې رنګه
تیاره او واړه جهان تعصب او جهالت د هغو کمونستانو
په ذهن کې هم په یو جنایت او ذوق اووښتی وو چه په
شکنجه ځای کې او په زندان کې ددوی د تحقیقاتو د
منطق تیارې ئې میدان ته ویستلې ،چه ماته به یې ویل:
***
787 of 1205
)(۲
ما ،یو سر پټی صندوق لید چه زنګ وهلي او زاړه قلفونه
ورلویدلي وو او د پیړیو تیارې پدې صندوق کې قلف
شوې پاته وې .چه نه جهان ترې خبر وو او نه ئی هم
جهانیان پریښودل چه ترې خبر شي .خو جهان موجود
وو ،او ژوند هم.
دې قلف شوي او سر پټي صندوق نشوای کوالی
چه له جهان او ژوند څخه تر ابده لیرې پاته شي .ځکه
چه ژوند څپې درلودلې ،یو لوی سین وو .که خواږه
موجونه ئی درلودل ،مګر توپانونه هم ورسره وو .او چه یوه
ورځ د توپان الس را اوږد شو او څپې ئې پدې سر پټی
صندوق هم ولګیدلې .قلفونه مات شول او د صندوق سر
والوت .او پکې ډنډ شوې تیارې راووتلې او له صندوق
څخه بهر وبهیدلې ،وبهیدلې او بیا هم وبهیدلې او د ډیرو
نورو هیوادونو په ملنو هم پریوتلې.
788 of 1205
***
***
792 of 1205
د ۱۹۵۰م کلونه…
زمونږ بل دوست د جرمن قام وو .په نړیوال دوهم جنګ کې
د افغانستان اکثره خلک د جرمن د قام د مشر "هتلر"
ستاینه کوله او ذهنا ً یې پلويان وو .حتی ویل به ئې چه
"هتلر په افغانستان کې زیږیدلی دی" .ددې علت دا وو چه
د هتلر د جنګ او پوځي قوت له شهرت څخه به افغانانو
خوند آخست .هتلر ته به ئې د زړور او باتور جنګیالي په
سترګه کتل .خصوصا َ په پښتنو کې جنګ او توریالیتوب
منل شوی منفي فرهنګ وو .بله د جنګ څهره "ستالین"
وو ،او د ستالین په هکله له افغانانو سره ډیر معلومات نه
وو .یوازې یو لوی تبلیغ د کمونیزم د بې دیني په ضد په
ټولو جماتونو کې جاري وو .چه البته معلومیدل چه دا د
بین املللي اخوانیزم د لوی تشکیالت له خوا رهبري کیږي.
بل دا چه ستالین له شوروي اتحاد نه د هر چا د لیدلو او
ماسکو ته د تللو الرې بندې کړې وې .چه دا کار په جهان
کې پدې تعبیر شهرت درلود چه "له شوروي اتحاد څخه د
اوسپنې دیوال چارپیر کړل شوی دی“ .نو په شوروي
اتحاد کې هر څه نامعلوم او مرموز وو ،مګر د پیشرفتونو
په هکله ئې تبلیغات موجود وو .د شوروي اتحاد له کار او
814 of 1205
دا مرحله یوه پیچلې تاریخی مرحله وه ،چه کابل ته له
ماسکو څخه "خروسچف" له ګڼ شمیر چارواکو سره
راغی .او کابل ته یې څو ښاري بسونه ورکړل او له
ترافیک سره یې د موټرو او موټر سیکلونو کومک وکړ.
نورې ډیرې معاهدې هم امضا شولې .د پوځ د ټولو وسلو
له ټانګونو نیولې تر میګ طیارو شوروي ومنل چه
819 of 1205
نیولې وه .داود خان ځان پدې مقصد چه خپله ناکامي ئې
جبران کړې وي او په راتلونکو کلونو کې ئې له پاکستان
څخه د پشتونستان په موضوع انتقام آخستی وي ،نو ئې
د خپل پوځ او پوځي سامان آالتو ټول واک په ماسکو
وتاړه .خصوصا َ د ماسکو دا ابالغیه د ټول افغانستان په
غوږونو په هماغو حساسو مګر ناکامه شیبو کې لکه د یو
نژدې دوست او ورور غږ ولګید چه ،زما یاد شي هغه غږ
داسې وو چه د ماسکو له رادیو نه خپور شو:
***
839 of 1205
په پیل کې ونیول شول او تري تام شول .ځینې نور غړي
یې د اخوانیانو په الس په مهاجرت کې ووژل شول.
او بیا ئې ډیر قامي مشران له خپل والیت کنړ څخه هرات
او شبرغان ته فامیل واره تبعید کړل.
دا هماغه داود خان وو او ما له نژدې څخه لید چه
کله قدرت ته ورسید .بیا کرار کرار له هغه داود خان څخه
لیرې شو او هغه داود خان ئې هیر کړ چه په منځ کې یو
کال تیر شوی وو .څټ او مخ ئې یو په یو غوښې پیدا
کړلې .معلومیده چه یو پخوانی آرمان ته رسیدلی وو .پیش
آمد کې ئې هم تغیر راغلی وو او د مشورو د آوریدلو
تحمل ئې هم نور ندرلود .کله ئې چه په جاسوسانو او
پولیسانو تکیه وکړه ،نو داسې نښې او نښانې په ښکاره
کیدلو شولې چه په ځینو خلکو کې دا ګمان کیده چه:
”اصالَ دا د کودتا پالن د شاهي خاندان په ګډې
مشورې شوی دی ،چه داود خان دومره ظلم وکړي او
دومره د جمهوریت نوم بدنامه کړي چه خلک بیرته په
اعلحضرت محمد ظاهر خان شکر وباسي“ .خصوصا َ چه
د جمهوریت نوم د داود خان له شخصي دیکتاتوري او له
خپلې خودخواهي څخه هومره بدنامه شوی هم وو چه هغه
خطر چه هم د اعلحضرت محمد ظاهر خان شخصي ژوند
869 of 1205
ته متوجه شوی وو ،او هم نور د شاهي خاندان واکمني په
ختمیدو شوې وه ،نو داسې ګمان ال هم په ډیرو کسانو
کې پیدا شوی وو چه خلک بیرته د جمهوریت په ځای
شاهي وغواړي .او هم بیرته هغه نرم خویه او ملنګ
اعلحضرت بابا ته ورشي .هغه بیرته افغانستان ته راولي
چه خلک د داود خان له لیونتیا څخه وژغوري .او خلک
ددې جوړ شوي جاسوسي تشکیالت له شر څخه خالص
شي ،چه هیڅکله دومره ډار له جاسوسانو څخه د
اعلحضرت ظاهر خان په ۴۰کلنې پاچاهي کې چا لیدلی
نه وو.
کړ .په چور ،وژلو او فریب کاریو کې لوی شول .دا د یو
مشترک خبیثه روح میراث وو چه وارثین ئې مونږ افغانان
یو ،چه زمونږ په دننه کې بیرته ”زمونږ له زه او ځان" څخه
پیدا شوی دی او د هر رنګه چل او دروغو په وینه مو
روزلی دی.
پدې توګه د افغانانو مخې ته بل کوم داسې آرمان پاته
شوی نه وو چه پدغو تیرو څلورو مرحلو کې ئې ځان
ښکاره کړی نه وي .د مثال په توګه د اعلحضرت محمد
ظاهر شاه په ۴۰کلنې واکمني اوږدې مودې کې په ډیرو
اذهانو کې دا آرمان پروت وو چه:
دا هیواد به هغه وخت د ترقي الره پیدا کړي چه په
”راس کې ئې سردار محمد داود خان غوندې یو آګاه او
پاک او ملي شخصیت اقتدار ته ورسیږي ."...او دا
آرمان پوره شو.
دوهم آرامان دا وو چه:
”ټول جهان د سوسیالیزم په لور رهي دی او د استعمار
تاریخي مرحله پای ته رسیدلې ده .اوس یې ځای نوې
تاریخي مرحلې نیولی چه سوسیالستي نوي افکار د وخت
872 of 1205
قول او فضیلت نژدې نشي .او له خپل "ناروغ زه" څخه به
تیر نشي .لکه چه دا مرض په مونږ کې په %۹۹موجود
دی .او مونږ په سلو کې %۹۹په معنوي خالیګاه کې
پراته یو .او مونږ %۹۹اکثریت د خپل روح مینځلو او د
خپل اخالقي وجدان پاک ساتلو ته پام نلرو .او په خپل
وجدان هره ورځ د دروغو او فریب کاري په ژبه لوبې کوو.
له همداسې اخالقي عمومي زوال څخه په مونږ کې
جنګونه راغلل او زمونږ دننه خپل خبیثه روح په مختلفو
نومونو او په مختلفو مرحلو یو د بل په وژلو ښکاره شو ،چه
همدا زمونږ دننه وران اخالقي جهان وو چه بیرته په زندانو
واووښت او د کمونیزم او د جهاد په عام قتل او په فرار او
مهاجرتونو ښکاره شو .خپل ځانونه مو پخپله غولول .پخپلو
وحشتونو مو پخپله نومونه کیښودل .خپلو باغونو او کورونو
ته مو پخپله اورونه آچول .دا خپل زمونږ له پیړیو خپل
خبیثه روح وو چه په څو شپو ورځو کې پیدا شوی نه وو،
بلکه پخوانۍ اوږدې او زړې ریښې ئې درلودلې او ال هم
پاته دي ،له منځه تللې ندي.
***
879 of 1205
اتمه برخه
880 of 1205
پراته وو ،یو اوړ ګروپ پکې مټکې رڼا درلودله .چه یو
خواشیني حالت په اطاق کې پروت وو ،خصوصا َ چه زما
پام ئې ځانته واړاوو چه د ګروپ په ځان کې د رڼا توان
ډیر کمزوری وو .لکه داسې چه دغو پرتو ته د راتلونکي
مرګ د غم له سترګو په ویر ګوري .همداسې هم وو ،چه
هره شپه به چه کله د کاغوش ور په خوب کې د ویدو نیول
شوو متهمینو په مخ خالص شو ،درۍ راغلي واسله والو به
د دوو یا دریو نفرو نومونه واخستل او په توره شپه به
ووتل .بیا به ئې هیڅ چا ته ،نه مور ،نه ورور او نه پالر ته
له مرګ او نه له ژوند څخه خبر لګید .تري تام به شول.
دا هغه خطرناکې شپې او ورځې وې چه د
”نورمحمدترکي“ په رهبري د خلق ګوند د اقتدار په مستي
او نیشه مست وو .چه نه ئې غوښتل په ټول افغانستان
کې حتی یو فرد ال چه ددوی د اقتدار مخالف وي ژوندی
پاته شي ،نو خطر همدا وو .د همدې خطر نښې چه یوه
برخه کې زمونږ د زندان په اطاق کې د پرتو متهمینو او
هغو کسانو وو چه په مختلفو قشرونو تړلي وو .د مثال په
886 of 1205
نړوي .او پرتې تیارې زما مخې ته رڼا کیږي او ماته مې
الره راښئي .یوازې پدې مطلب چه د هغوی دردونو ته ما
قول ورکړی وو .ما که خپل ژوند هم غوښت په یوازنی
همدې پاک مقصد چه په مونږ افغانانو کې د ورک شوي
پاک روح او د ورک شوي انساني معنویت پوښتنه وکړم.
او همدا پوښتنه بیرته د افغانانو مخې ته کیږدم که ګوندې
په خپل ژوند کې که تش یو ځل هم وي یو ځل دغه
الیتناهي کائیناتو ته وګوري او د ژوند مفهوم ته یو پکر
پیدا کړي .پوه شي چه خپل فریب کاریو څومره اوړ کړی
دی .پوه شي چه ذلت هیڅکله شریف ندی ،ځکه چه ژوند
تل پاک او شریف دی ،خو په شریف روح لرلو شریف پاته
کیږي“.
دا د شریف روح لرلو پکر ،آرمان او مطلب دی چه انسان
ته روحي سکون او باور بښي ،انساني احساس بښي.
که دا نه وي لکه څرنګه چه په افغانانو کې تل تجربه شوي
او ال اوس هم تجربه کیږي ،تحصیل او علم په افغانستان
کې شیطانان روزلي دي .علم په شیطاني الرو او فریب
893 of 1205
د اوبو بند جوړ شوی وو ،مګر ماشینونه ئې غال کړل ،که
شفاخانه جوړه شوې وه ،میز ،چوکۍ ،البراتوارونه او د
مریضانو بسترې ئې غال کړې .ځنګلونه ئې ووهل ،موزیم
او تاریخي آثار ئې ړنګ او چور کړل.
.۵کله چه هیواد او دولت جوړ شوی نه وو ،ددې هیواد
اوسیدونکو د خپل الس تولید په خپله خوړل او خپل د کلي
داخلي ژوند ئې پخپله پخپل کلیوالي قانون جوړاوو .مګر
دولت چه کله جوړ شو ،نو خلکو یو نوی دښمن پیدا کړی
وو چه هر رنګه فساد ،رشوت او ظلمونه پکې وو .ددې
خلکو هغه طبعي آرامش ئې ګډوډ کړ ،دولت یو بداخالقه
قشر وروزه او د خلکو ساده اخالق ئې له منځه ویوړ.
ساده مال څخه ئې یو سیاسي مال جوړ کړ .اخوانیزم په
سیاسي قوت ښکاره شو چه دولت نازاوو .دا دولت وو چه
پردي راغلي عربانو ته ئې د پیغمبر د اوالدې مقام ورکړ.
ځمکې ئې ورکړې او د دولت په اسالمي فیصلو کې ئې
شریک او واکمن کړل .خپل خلک ئې د همدغو نامعلومو
عربو مخې ته د "مریدانو" او غالمانو په سویه په سجده
او الس په نامه ودرول ،وئې روزل او تشویق ئې کړل.
897 of 1205
غړي به یا د الرویو الرې د یوه کمره شاته نیولې وې ،یا به
ئې د خپل مخالف حزبي غړي د وژلو په مقصد کمین پګې
نیولی وو.
ټول مسلمان افغانان ،فرد فرد حزبي افغانان ،نن چه
افغانستان د بین املللي ساتونکو له خوا څارل کیږي،
نشي کوالی چه په هسک سر د خپل هیواد د غرونو
خاموشو هسکو څوکو ته په پاکو سترګو او په پاک وجدان
وګوري .دا یو حقیقت دی چه د جهاد د جنایتونو د کلونو
او د مجاهد د غال او د جرمونو له ورځو څخه پاته د
وحشت خاطرې تل په زړونو کې په ډار پاته دي .چه په هر
ځل د جهاد له السه زخمي شوې سینې غرونو ته وګوري
بیرته له خپلو غرونو هم ډاریږي .هم شرمیږي چه انسان ته
هماغه کلونه او هماغه ورځې ور په یادوي .هغه ورځې او
هغه کلونه چه د افغانستان اوسیدونکي پکې د یو اشغالګر
قوت په توګه ښکاره شول او هر حزبي افغان چه هر
جنایت غوښت هغه ئې سرته ورساوو .تیر کاذب او
دروغجن د مخ نقابونه او پوښونه ئې له مخونو څخه ولویدل
چه دوی ته په کلونو کلونو "آریائي ،باتور ،آزادګان" ویل
899 of 1205
.۱،خراسان نو
.۲تاجکستان کبیر،
.۳هزارجات.
درۍ نیمه مستقله هیوادونه پکې پالن شوي وو .د درۍ
واړو قامونو"تاجک ،ازبک او هزاره" یوازنی مطلب دا وو
چه له پښتنو څخه لیرې شي .او د خپل خپل قام مستقل
نیمه هیوادونه ولري .اسالم یوه ظاهري بهانه وه.
***
913 of 1205
)(۱
***
922 of 1205
زاړه سیاستونه نور زاړه شوي او بدنامه شوي دي .ال نن
هم دروغ او فریب حکومت کوي .د سیاست مدارانو خام
پکرونه او کاږه کاږه ګامونه دي چه د اسالم منافقت ته
بهانه په الس ورکوي ،چه د خپل تیروریستي اعمالو لپاره
یا فقر بهانه کړي ،یا د جهاني بې عدالتیو په لور ګوته
ونیسي او یا د فلسطین موضوع مطرح کړي.
مګر ناخبره لدې چه د اسالم جهاد او تیرور د اوس
خبره نده ،بلکه د اسالم بنیاد د تیرور او جهاد په جنایتونو
جوړ شو .د اسالم ملړنی تیروریست او قاتل د اسالم
جوړونکی "محمد" وو .عرب دا نشي ردولی چه د "محمد"
په مشرۍ د هغه ډلې ملړني جنایت د دین په نوم ترسره
کړي ندي .عرب دا نشي انکار کولی چه "محمد" د مقدس
جنګ په نوم کورونه چور کړي ندي او د جهاد د غنیمت په
پلمه د نیول شوو ښځو په شرف او په ناموس تجاوزونه
کړي ندي .همدا عرب پخپله د ډیرو ښځو په پت او عزت
قهرا َ تجاوز وکړ .د ټولو ښځو شمیر ئې لسهاوو ته
رسیدلې ،چه خپله د عربو ماخذونه ئې شاهد دي .دا هغه
927 of 1205
۲۱ - ۱۲ - ۲۰۰۴
۱/۱۰/۱۳۸۳
پوهیږم چه…
***
961 of 1205
په سلو کې ۵۵څخه لږ زیات وو .او هغه نور ۱۵ - ۱۴
کاندیدانو فیصدي ډیره کمه وه.
ددې کامیابي علت دوه وو:
یو :د پښتنو نوم د طالبانو په ظلمونو بد شوی وو ،ځکه
چه د طالبانو هم قاطع اکثریت پښتانه وو او هم همدغو
طالبانو ته قامي مشرانو د پښتنو په سیمو کې خپل
اوالدونه په نظامي کومک ورکړي وو .خصوصا َ چه د
افغانستان ټول پښتانه د طالبانو په قدرت خوشاله وو .مګر
کله چه د امریکا نظامي قوت راښکاره شو ،دا یوه داسې
تاریخي پیښه او بدلون وو چه چا تصور کوالی نشوالی
چه د طالبانو واکمني به هم یوه ورځ ختمه شي .پرته له
یوې آسماني معجزې نه چه د افغانستان دننه د ځمکې په
سر د داسې پکر ناممکن وو .مګر کله چه دا بدلون راغی
دا په واقعیت کې د پښتنو په مخ د شرم څپیړه وه .پښتانه
که په طالبانو کې وو او که د طالبانو مالتړ وو ،په
کوهدامن ،په هزاره جاتو او نورو فارسي ژبو سیمو کې
خپل پروني ظلمونه لیدل او مخې ته ئې کتار کتار د خپلو
ظلمونو صحنې ودریدلې ،چه دا واقعا َ یو شرم وو .اوس
973 of 1205
***
نه وو! افغان خپل ملي قانون ندرلود ،چه هم د کمونیزم او
هم د اسالم پردی قانون محاکمه کړي .پدې هیواد کې ټول
حزبي یا تنظیمي افغانان مجرمین وو .پاک څوک نه وو
چه مجرم د قانون منګولو ته وسپاري او انساني عدالت او
بشري حق پر ځای کړل شي .د افغانستان د هیواد تاریخ
یو ځل بیا له خپلې تاریخي اشتباه سره د شلمې پیړۍ په
پای کې مخامخ شوی وو چه افغانستان تش په نوم د
افغانانو وو ،مګر په واقعیت کې افغانانو د خپلو میندو
شیدې له یاده ویستلې وې .او پدې واقعیت د افغانانو
میندې باالخره د یو پکر خاوندې شوې وې ،که څه هم دا
پکر او قضاوت د علمي الفاظو په مسیر کې مخامخ او
لوڅ غږ ندرلود او دا غږ ئې خپلو نارینه وو ته په هوشدار
آووښتی نه وو ،چه د غالمي کړۍ له خپلو غاړو وباسي او
خپله وینه د پیړیو له بیګانه پرستیو او تیارو څخه
پریمینځي .ووائي چه ملړی زه "انسان" یم او بیا "افغان"
یم ،خپلې د مور شیدې او خپل وطن لرم ،د خپل اخالقي
وجدان آزادي لرم او په خپل وجدان باور لرم .مګر د داسې
بربنډ شعور او غږ په ځای سترګې خاموشه غږیدلې.
988 of 1205
***
992 of 1205
نهمه برخه
993 of 1205
.۱روسان چا رواستل؟
.۲او روسان چا له وطن څخه وویستل؟
***
قلف کړی وو .او بیا داود خان وروغوښت ،پدې تعهد چه د
جمهوریت په ګټه به په جاسوسي تشکیالت کې داخلیږي
او تبلیغ به کوي! او همداسې هم شوي وو .مګر دا ځیرک
مال بیا پاکستان ته وتښتید او همالته ئې خپل حزب ته
وسعت ورکړ ،چه بیا د اسالمي حزبونو په جهادي رهبري
کې ئې په ځان د "امیر" لقب کیښود .تیر کال چه کله مړ
شو بیا هم له نژدې څخه خبر شولم چه "حامد کرزي" یوه
طیاره پاکستان ته واستوله او مړی ئې افغانستان ته
راوړل شو .او بیا د زوی "احمد نبي محمدي" له خوا
انتقال کړل شو .زوی ئې راغونډو شوو خلکو ته د قبر په
سر وویل چه" :زما مرحوم مجاهد پالر امیر صاحب ماته
وصیت کړی وو چه له پیسو څخه ئې ۹۰۰لکه کلدارې
مصرف کړم او زه به د خپل پالر وصیت په ځای کړم او په
قبر به ئې ۹۰۰لکه کلدارې مصرف کړم"! په هغه کال
زمونږ سل افغانۍ د پاکستان د یوې کلدارې معادل وه .نو
انسان دا پکر کولی شي چه پدې فقر وهلي وطن کې ۹۰۰
لکه کلدارې د یو پروني خوار مال او بیا د جهاد د کلونو د
یوه لوی غله یوازې په قبر لګیدلې .په پاکستان کې د
1024 of 1205
ورځې ال پکر پرې ونکړ .زمونږ همدا پردی شوی روح او
حالت ال نن هم کال ۲۰۰۴م د دسامبر ۲۶مه دوام لري.
پدې توګه د حفیظ اهلل امین مخې ته د حزب دننه کوم رقیب
پاته شوی نه وو ،خپل استاد ئې وژلی وو ،ببرک کارمل او
نور حزبۍ مهم رهبران ئې ال له پخوا څخه له کابل نه لیرې
کړي وو .نو ئې خپل مرکز هم تبدیل کړ .له شاهي ارګ نه
ئې د امیرامان اهلل خان شاهي قصر ته ټول کارونه انتقال
کړل ،پدې مقصد چه د کومې احتمالي کودتا مخه ونیسي.
د دارالمان لوی سړک کې ئې څو پوځي او تاالشي
کونکي مرکزونه هم جوړ کړل ،چه هر پوځي موټر به درۍ
څلور نظامي ځایه بیل بیل ”د شپې یا ورځې نوم" په
ورکولو به بیا وروسته د حفیظ اهلل امین رسمي مقام ته
رسیدلی شو .هره خوا یو شدید کنترول پیاده شو .نور
امین ډاډه وو چه هم د نورمحمد ترکي له طرفدارانو او هم
د پرچم له دښمنانو څخه په امنیت کې دی .نو ئې کله چه
دا امنیت او ډاډ حاصل شو ،دا هغه وخت وو چه د
افغانستان په لویشت لویشت ځمکه د کمونستانو د ظلمونو
په ضد هر ګام کې د خلکو د مقاومت او پاڅون له خوا د
دولت عسکر له منځه تلل ،وژل کیدل او اسیران کیدل .د
1049 of 1205
میلونه “! ....؟ دا د یو عام قتل خبره هغه وخت وشوله چه
په عمل کې د ثور له کودتا سره پیاده شوې وه.
یو مثال ئې دادی چه یوه ورځ د کنړ قامي قیام ګرانو او
ځوانانو اسیران راوستل .او ما په یو صحبت کې د یو
خوار ځوانکي دا کیسه واوریدله چه اصالَ د شبرغان
فارسي ژبی خام ځوان وو .چه په زوره ئې نیولی وو او
جنګ ته ئې آستولی وو .ویل ئې چه" :زمونږ د ټولي
نظامي مشر یو پښتون خوردضابط خلقی کمونست وو.
مونږ هره شپه چه له محاصرې الندې راغلي وو ،د
کالشینکوف ۴جاغوره چه په هر جاغور کې به ۳۰مرمۍ
وې انداخت کاوو .مونږ نه پوهیدلو چه څرنګه نښه وولو،
الکن د ماشیندارې خوله به مو هوا ته نیولې وه .جاغورونه
به مو په فیر کولو تشول .یوه شپه چه زما زړه په دومره
بیځایه کالتوسو او په مصرف خوږیده ،نو د دوو جاغورو
مرمۍ مې ذخیره کړلې .مګر په هغه سهاري چه کله زمونږ
خوردضابط خلقي قوماندان د ټولي په لیکو کې معاینه
کولو ،لکه د هرې ورځې په شان چه آیا څوک وژل شوي یا
زخمیان شوي دي .او نشي چه څوک تښتیدلي وي .نو کله
ئې چه زما د ماشیندار دوه جاغوره له کالتوسو ډک ولیدل،
نو په نوموړي اور بل شو .د ټول ټولي تر مخ ئې په ځمکه
1054 of 1205
نو په زارۍ مې ورته وویل چه" :مرانه ،نه نه ،مرا نه ،این
نانه بخو…“.
مداخان ویل چه کله زه په سنګر ورننوتلم ،نور څلور
نفره پراته وو لګیدلي وو مړه شوي وو ،مګر ما همدغه
عسکر ته وویل چه تسلیم شه .ده خپل جیبونه په
وراخطائي لټول او نان نان ئې ویل .ما ګمان وکړ چه بم
به ورسره وي .مکر کله ئې چه له جیب نه الس راووت د
بم په ځای ډوډۍ ورسره وه…“.
دا زمونږ قامي پیژنه ده ،چه مونږ ډیر ښه څه هم لرو ،مګر
که مونږ ته بیرته پریښودل شوي وای او عربي اسالم په
مونږ کې د دین او د خدای په نوم مداخله کړې نه وای .زه
پوره ایمان لرم که اسالم په خدای ایمان درلودلی او که د
دین او عقیدې په پاک معنویت تړل شوي وای ،نه به ئې
1060 of 1205
چه یوې خوا ته به واړه وري ورسره وو بله خوا به د خرو په
سر واړه هلکان او د بار په بله نیمایه کې چرګان تړل
شوي وو .د نیمو شپو په تورو تیارو کې به د اوښانو
هسک اورمیږونه او پستې پوښې او بیا په سپیدو کې د
خرو د بار له سرونو د چرګانو آوازونه پیل شول .په همدې
مزلونو کې کله چه د کاروان الره د آلتمور له تیرې څخه چه
یو لوړ غر وو او ال د "افغان -انګلیس" د ملړي جنګ په
وختونو کې یو نری سړک ددې کوتل په سینه کې تیر شوی
وو .بیا د ۱۹۶۰کال په لسیزه دولت یو بل لوی او قیر
سړک له کابل څخه ګردیز ته جوړ کړ .نو دا نری سړک له
یاده اووت! کاروان د ګردیز په لور په پاخه او پراخ سړک
کې چه کله ګډ شو ،نو د خلقي کمونستانو ځوړند
ستالیني بریتونه او ټانګونه هلته لیرې په تاالشي والړ وو،
چه کوچیان آیا په خپلو بارونو کې توپک لري که نه؟ خو
مخکې له مخکې یوه سپین سرې کوچۍ زما د آس مخې
ته ځان په بیړه راورساوو .زما له سره ئې زما وریښمینه
لونګی واخستله او د خپل زوی شکیدلی پټکی ئې راکړ .او
هم ئې د یو بل ځوان کوچي له ځانه د هغه زوړ د سنیو
1066 of 1205
***
1071 of 1205
عینا َ همدا خبره وه .لکه څرنګه چه بیا د شوروي اتحاد له
ړنګیدو وروسته ډیر پټ سندونه او ماخذونه د مطبوعاتو
میدان ته راووتل .چه د شوروي یو نظامي او د "کې جې
بي“ یو غړی د امین د وژلو ټول داستان ولیکه .د هغه
داستان د سلسلې په یو پراګراف کې دا مطلب د پند وړ
موضوع ده چه :د دارالمان قصر د شوروي د نظامي
خاصو قواوو له خوا محاصره شو ،کوم چه دا قواوې کابل
ته په هماغو هوایي عملیاتو کې نوي راغلي وې .د
شورویانو مخصوص تربیه شوي کوماندو چه د الفا په نوم
1074 of 1205
یوه برخه هم پکې وه ،په ډزو ئې پیل وکړ .مګر مخکې له
کوماندوئي عملیاتو نه ،په هغې ورځې د کي جي بي په
پټ الس د ډوډۍ په دیګ کې یوه دوا ګډه کړل شوله ،چه
امین خپل ځینې وزیران دارالمان قصر ته د یوې جلسې
لپاره راغوښتي وو .په نتیجه کې له پاخه شوي ”آش" څخه
وزیرانو زهر چه کله وخوړل ،نو دوه عوارض ډیر ژر ښکاره
شول .یو :دوی له ملنې شول ،دوهم ګنګس په خوب شول او
له حاله ووتل! مګر د ډزونو په نژدیکیدلو سره امین چه کله
لږ په هوش شوی وو ،له خپل نژدې پلوي څخه ئې پوښتنه
وکړه چه” :آیا دښمن رارسیدلی دی چه د قصر په ملړي
پوړ کې دا درانه ډزونه دي؟“ .ګران ملګري ئې ځواب ورکړ
چه" :نه امین ملګرې! دا زمونږ د دوستانو د شوروي د
کوماندو خیانت دی چه له مونږ سره ئې وکړ!“ .پدې حالت
کې "امین" د میز په سر سګرټ داني واخستله او په خپل
نژدې یاور او ملګري ئې پدې خبرې ګذار وکړ چه" :ته
څرنګه زمونږ دوستانو ته د خائن خطاب کوې ها؟“ .څو
دقیقې وروسته چه د قصر برق له منځه تللی وو او هره
خوا د شپې تیاره وه ،په قصر کې قیامتي ډزونه کیدل .چه
1075 of 1205
او د شکنجو ورکولو درد ډیر شو ،چه له کوره دکان ته
وتونکي کس بیرته کورته د راستنیدلو امید ورک شوی وو.
معلوم به نه وو چه څه شو؟ هم به چا پوښتنه کولی نشولی
او پوښتنه کونکی به هم ډیر ځله الدرکه شو.
نو زما یاد شي چه د هغو ورځو د یاداشتونو په لیکلو
مشغول ووم ،د یو کتاب په یو ځای کې ماته دا پوښتنه
پیدا شوې وه چه:
.۱آیا دا کمونست شوی افغان له کمونست کیدو مخکې
اخالقا َ دومره کمزوری وو چه کمونستي ومني؟
.۲او که نه چه کمونست شو نو ئې خپل وجدان له یاده
ووت ،ړوند شو چه د څه لپاره څوک وژني؟
.۳یا دا چه دوی د خپلو رهبرانو د خودخواهیو قرباني
شول او السونه ئې په وینو ککړ شول .چه اوس بله د
نجات الره نلري پرته لدې چه خپل په وینو ککړ السونه د ال
زیاتو وینو په تویولو پریمینځي؟ ځکه چه نور په خپلو خپلو
سیمو او په هغو قامونو کې ځای نلري .چه دوی د هماغو
سیمو خلک ووژل او بیرته خپلو قامونو کې د ژوند کولو
ځای نلري!؟
1082 of 1205
نوټ :د ډاکتر نجیب اهلل او دده د ورور نامردانه وژل او
بې عزته کول د طالبانو په الس د آی اس آی په مستقیم
امر ،یو بیل او نه بښونکی عمل وو او دی ،چه په مناسب
فرصت کې به یې د همدې عنوان الندې په تفصیل ولیکم.
1097 of 1205
لسمه برخه
1103 of 1205
الندې کړي وو .پدې مقصد چه ځانونه د هند تودو اوبو ته
ورسوي .دا ځکه چه د روسې امپراطورۍ مخه د "تورې
بحیرې" او د "بوسفورس آبنا" له لوري ”مدیترانې“ بحیرې
ته هم "عثماني امپراطوري" او هم د اروپائي هیوادونو له
خوا نیول شوې وه .نو روسي تزارانو ته د بحر په لور
یوازنۍ الره په وچه کې دا د منځنۍ آسیا سیمه پاته وه.
او چه بیا له همدې وچې نه په خپل وخت د افغانستان له
الرې او د افغانستان په اشغالولو ځان د هند بحر ته
رسول وو .دا ځکه چه روسي تزارانو د بحر الرې ته سخت
احتیاج درلود ،چه نور د اروپایي او عثماني امپراتوري له
خوا د محاصره شوې روسئې مخه خالصه کړي.
د تزاري امپراطورۍ د توپونو مخې ته د منځنۍ
آسیا د هیوادونو کمزورو خانانو یا پاچایانو د خپل
درباري عیش او خودخواهیو په علت خپل توان له السه
ورکړ او ه ددوی تر خپلو منځو نفاق ددې علت شو چه د
روسي تزاري امپراطوري ملنه د آمو د دریا تر څنډو په
سلهاوو کیلومتره وغځوي .مګر ها خوا تر هغه وخته چه د
عثماني امپراطوري قوت په خپل ځای وو ،نو ئې په توره
1105 of 1205
بل لوی بین املللي پالن درلود ،چه هغه په ټوله نړۍ کې د
بین املللي جهاد اسالمي پالن وو.
دا پالن هغه وخت د افغانستان په خاوره کې د پیاده
کولو شکل ونیوو چه کله د افغانستان له خاورې څخه
ملحد کمونستان ووتل .او بیا هم دا د افغانستان خاوره وه
چه پدې ځل د واقعي اسالم د الرې د مجاهدینو په
نظامي اډې واووښتله .دا ځکه چه د افغانستان پاکې
خاورې خپل پاک ضمیره اوالد ندرلود .بلکه د فوټبال توپ
ترې جوړ شوی وو چه د کمونستانو او د اخوانیانو له
پوښو الندې یو بل ته د افغانستان د هیواد عزت غورځاوو
او په پت او شرف ئې لوبې کیدلې.
***
1119 of 1205
چه له هغه ساده توب څخه په وتلو دي .نن خطر د دین په
نوم ،مګر دا سیاسي شوی مال دی ،چه د سیاسي
اخوانیزم په خطر آووښتی دی .ددوی خطر ددوی په الس
کې د دیني عوام فریبي وسیلې دي ،چه د افغانستان
ساده او عوام خلک ئې خبرې د دین په نوم ډیر ژر
مني…’“.
مګر دا قوت باالخره پیدا شو ،چه طالبان وو .خام خام
ځوانان وو او د واقعي اسالم پابند په مطلق اکثریت ناداره
کلیوال وو.
دا طالب نومی مخلوق د افغانستان د خوارو سپیرو
جماتونو واقعي څهره وه .د افغان د رټل شوي ژوند یوه
اسالمي مجسمه وه .خو د یو ساده ژوند له سینې څخه
پورته شوې پردۍ ناره وه .او چه د ځیرکو مالیانو په
شیطاني السونو کې یوه نه ماتیدونکې تیره وسله شوله.
د طالب نوم عقیده وه ،بریښنا او صاعقه وه ،افسانه
او معجزه وه .لکه پاڅیدلی خاموش توپان چه د هر
آخستي ګام مخې ته ئې د مجاهدینو له خوا د الرو د سر
جوړ شوي اوسپنیزه پاټکونه او دا د کبر ځنځیرونه دړې
وړې کیدل .د همدې غال او غدیو سنګرونه فتحه کیدل .او
په همدغه توپاني سرعت دا معجزه شوی د طالب نوم له
کندهار څخه تر هرات او تر شمال پورې راورسید.
کابل ته د مجاهدینو د څلورو کلونو د جنګ په اوږدو
کې هومره وسلې راوړل شوې وې چه لدې اوړ کابل نه د
1133 of 1205
مسلمان جهاد فرض کړی دی .دا خبره پدې کتاب کې څو
څو ځله تکرار شوله ،ځکه چه دا یو حقیقت دی او د
حقیقت تکرار یو عبادت دی.
امریکا او ډیرو جهانیانو "کمونیزم" له "جهاد" څخه
نړۍ ته خطرناک ګاڼه ،چه دا یوه لویه اشتباه وه.
فرق ئې دا وو چه:
الف :د ماسکو کمونیزم د "دولت له خوا" او د دولت په
مټ په ډیرو خلکو د زور له الرې یو "ایزم" قبالوو.
مګر اسالم او د اسالم جهاد په افغانستان کې د همدې
هیواد اوسیدونکو په سلو کې %۹۹،۹غوښتی وو .او
خلک اسالم غواړي ،د خلکو غوښتنه د دولت له غوښتنې
فرق لري.
ب :کمونیزم په روسیه کې سلو کلو ته ونه رسید ،مګر
اسالم په افغانستان کې د لسو پیړیو ریښې درلودلې.
ت :کمونیزم منطق درلود ،د ګناه او د دین موضوع نه وه.
مګر اسالم د خدای په خبرو تړل شوی وو! په همدې علت
د اسالم جهاد د روسئې له کمونیزم څخه ډیر خطرناک
وخوت.
1150 of 1205
***
1157 of 1205
چه" :د لیوانو خطر دی ،پاڅ”!“ ،نو ځواب به ورکړل شو
چه” :هغه سړی د کوم حزب دی؟“ .د حزبي نفاق ملبې تر
کورونو رسیدلې وې.
ورسره ما چه له راتلو څخه مخکې همدا خبرې
آوریدلې ،مګر کله چه راغلم ،دا خبره ګرمه وه ،چه نن یا
سبا به د اعلحضرت ظاهر خان زوم چه خپله لور ئې هم
ورکړې وه او د آکا زوی "جنرال سردارعبدالولي" کودتا
وکړي .او یا به د اعلحضرت ظاهر خان بل د آکا زوی چه
خور ئې هم ورسره واده وه او لس کاله په خپل کور کې
ناست متقاعد "سردار محمد داود خان" کودتا وکړي .په
هر ګام کې د یو بدلون حزبي او سیاسي نښې لیدل
کیدلې.
زمونږ په پښتو ژبه کې یوه منل شوې خبره حتی په
متل هم آووښتې ده ،یو څوک چه وائي "ماته مې زړه
وائی چه داسې یو کار به وشي" او یا دا چه "زړه مې
وائي چه دا کار فالني ندی کړی“ ،او ورسره په کتابي
غوندې ژبه کې بیا دا خبره داسې تکراریږي چه "حس مې
راته وائی چه …" .څوک وائي چه دا شپږم حس دی او یا
1161 of 1205
بایللی وو ،مسلمان وو .په ظاهرا َ انسان معلومیده ،مګر په
خوی هغه سرحد ته ورسیدل چه بیرته د یو او بل د ظلمونو
او تجاوزونو له السه د خپل هیواد مسلمان افغانان پدې
پوه نشول چه د اسالم د کثافت په چټل تور ډنډ کې پراته
دي .دا د هغه سقوط او زوال نښې وې چه په "آموخت"
یادیږي او افغانان په همدې ډنډ کې بالخره آموخته شوي
وو .چه دا ددوی په دننه کې د انساني روح د پای ټکی
وو .اسالم نه یوازې چه د افغان پاک ،طبعي او ساده
انساني روح ځبلی او خوړلی وو ،ورسره افغان بیرته د
خپل افغان د نوم ملي روح هم عربي اسالم ته سپارلی
وو .تجربو وښودله چه خپلې وینې به ئې د هماغه عربي
اسالم د ساتلو لپاره تویه ولې ،چه له افغان څخه ئې
همدا د شرم غالم جوړ کړی وو.
دا د علم او پوهې علت نه وو چه افغانان ئې په
جهالت کې پریښودل .دا د پوهې ګناه نه وه چه له افغانانو
څخه ئې هم د افغان خپل انساني پکر او انسانیت
واخیست او په اسالم ئې بدل کړ .او نه هم له افغان څخه
د هغه افغانیت د علم په وسیله ورک شو.
1167 of 1205
ځای وو ،لکه مور .که عرب د خپلې مور شیدې رودلې،
الکن پوښتنه دا ده چه تا هم مور درلودله ،خو د خپلې مور
شیدې د د پردي عرب په اسالم خرڅې کړلې .د جهاد په
نوم له شوروي پوځ سره په جنګ کې تا خپلې خویندې هم
په عربو خرڅې کړلې .د هغوی کوکې به هم له تا نه
پوښتنې کوي چه د عربو د تجاوز ښکار شولې.
د خپل ناموس له شرف سره خیانت همدغو خلکو وکړ،
نه دولت .دا خیانت همدغه مجاهد افغان له خپل ناموس
سره وکړ ،نه افغانیت .دا کوم ظالم خان نه وو چه د خپل
مظلوم دهقان لورانې ئې په عربو خرڅې کړې وې ،بلکه دا
همدغه قاطع اکثریت فقر وهلي خلک وو چه د اسالم په
جهاد کې د وسلو او پیسو او غال په زور لوی لوی مجاهد
قوماندانان ترې جوړ شول .چه له جهاد نه وروسته ئې په
خپلو کلیو کې سترګې د نورو کورونو دننه په لورانو پاته
شولې او د ماشیندارو په زور ئې دا اوس هم چه کال
۲۰۰۵م واده کوي .همدا دوی دي چه د مخدره موادو
قاچاق کوي او د نورو ځمکې ئې په زور الندې کړي دي.
1173 of 1205
همدا ننی حالت ،زما زړه په کلونو پخوا لید .څومره له
خپل زړه نه خوښ یم ،چه کله په افغانستان پرله پسې
ورانونکې حادثې راغلې او ورور له ورور سره په حزبي
مرض او نفاق دښمنان شوي وو ،فرار او مهاجرتونه پیل
شول ،مګر زما دوست زما تنهائی وه.
داسې ورځې هم راورسیدلې چه زما به پام شو چه
چیرې نه چه دا تنهائی له ما سره په تنګ نشي .هو! کسم
چه له تنهائي څخه شرمیدلم .د تنهائي خاموشي زما په
کور کې په هغه ځای کې چه ما دا ټول ورځني حاالت
1174 of 1205
کابل د چټلیو دردناکه څهره ده .چه هره خوا له پیاده روو
څخه نیولې تر کوڅو تر سړکونو هره لویشت د یو افغان د
دروني تیاره ژوند د روحي زوال بهرنی تصویر دی .چه په
مادي توګه چټلي ګانې هره خوا د کابل په هر ګام ځمکه
له غولو څخه نیولې د خوسا اوبو ډنډونه ،د میوو پوستکي،
خځلې ،پالستیکونه او بد بوی چه یوازې د یو ناروغ د
درنې دردناکې تبې د شپې ډارونکی خوب کیدلی شي.
خو د کابل ځمکه په رڼا ورځ له خپلو اوسیدونکو درد لري.
کابل له خپل نوم څخه شرم لري ،کوم چه دې خلکو دا شرم
ورآړولی دی .د ځمکې هر ګام ئې په کثافت په یو نفرت
آووښتی دی .دا یو مثال وو چه د شاهد په توګه په همدې
روان ۲۰۰۴م کال څخه ذکر شو.
خو بله مهمه موضوع داده چه ممکن په جارو یا په
اوبو د ځمکې له سر څخه چټلي جارو شي او ومینځل
شي ،الکن هغه چټلي د افغانانو له ژبو پاکیدلی نشي او
په اوبو مینځل کیدلی نشي ،چه هغه د دروغو ویلو د
اخالقي سقوط موضوع ده.
1178 of 1205
له ګناه څخه لیرې په خپل قلف شوي کور کې ساتلی دی.
پدې مانا چه :ما له خپل وطن څخه "له ۱۹۷۸کمونستي
کودتا څخه بیا تر ۱۹۹۷پورې" بهر د وتلو او د مهاجرت
ګام وانخیست .یوازې د یو ډیر کم وخت لپاره ،یو وار د
طالبانو د اقتدار په ملړیو ورځوکې او بیا ددوی د اقتدار
په آخرو ورځو کې د یو لنډ وخت لپاره د یو ضروري
تداوي په مقصد تر پاکستان پورې والړم .نور نو له وطن
سره پاته شولم ،د وطن له دردونو سره پاته شولم او بیا هم
په خپل کور کې تکی تنها ووم .پدې اوږدو کلونو کې ما د
خپل هیواد اوسیدونکي د هر راغلي رژیم په تله کې ولیدل.
ومې لیدل چه څرنګه هر ډُول ته د خپل ځان د "زه" د ګټې
لپاره ګډیږي .ما وپیژندل چه دا څرنګه عجیبه مخلوق دی
چه کله جنګ او د جنګ توپانونو یو ځل وښورول ،او کله
چه دا مخلوق یو ځل وښوریده ،دا انسان ته ډیر مشکل
دی چه ومني او یا تخمین ال وکړي ،چه څرنګه د هر
حزبي شوي او تنظیمي شوي افغان له دننه څخه د
څومره پیړیو ذخیره شوي او په څومره ورانونکي استعداد
د چل بازیو او د دروغو څلي په څیر د کثافت دا څلی مات
1180 of 1205
نتیجه دا وه چه:
شول .او د ډیرو فاتحانو د دربار ژبه شوله .لکه څرنګه چه
د ډهلي د مغلي فاتحانو دولتي رسمي ژبه فارسي ژبه وه.
په منځنۍ آسیا کې د تاجکستان د هیواد فرهنګي هویت
په فارسي ژبه تړل شوی دی او په افغانستان کې د
رسمي ژبې مقام ته ختلې ژبه ده.
له فارسي ژبې پرته بله ژبه د "پښتو" ژبه ده چه
شعرونه یې اکثرا ً حماسي پیام لري او د پښتنو د جنګ
فخر ستائي .بیا د جنګ او باتوري تر څنګ بل ویاړ د
اسالم ستاینه ده چه د پردي عربو په وړاندې د پښتنو د
غالمي کولو د شرم او شعر آواز لري .مګر هیڅکله ئې د
کوم داسې ادبي فرهنګ او ادبیاتو په هغو افکارو کې
ځان ښکاره نکړ چه د یو واحد ملت نمایندګي وکړي .بلکه
برعکس جنګونه ستایل شوي او هم د جنګونو تر څنګ د
پښتنو د نفاق د خوی او خصلت څهره ئې میدان ته
ویستلې ده .چه په مختلفو سیمو کې یې امال او انشا یو
له بله لږ فرق لري.
زما یاد شي چه کله د شیرپور له زندان څخه ماته
یوه وړه چوله مساعده شوله چه د جنوبي وزیرستان په لور
1200 of 1205
کې یو وخت تیر کړی وي او بیا بیرته خپل کور او کلي ته
راشي .که ئې د پښتیو په ژبه کې د کندهار د ژبې لهجې
ګډې شوې وي او تلفظ ئې کړي مثالَ د "نه" په ځای د
کندهار د پښتیو په لهجه "یه" ووائي ،بس همدومره کافي
ده چه تر ډیرې مودې هغه ته پیغور شي .یا د "څه" تلفظ
په "چه" ووائي مثالَ "زه کله څې ورغلم" ووائي "زه کل چې
ورغلم“ .نو دا یو ټاپی ده چه په هغه غلجي او ستانیزي
پښتون لګي.
دا اوس هم د کندهار لهجه کې ”ژغ“ د غلجي ژبې
د "غږ" په ځای استعمالیږي.
د پښتو ژبه څو لهجې لري:
غلجي لهجه،
ُدراني "کندهاری" لهجه،
د پکتیا د غرونو د اوسیدونکو د ژبې لهجه ده چه په لیکلو
کې نه استعمالیږي.
د "لرو پښتنو" چه د پاکستان د سرحدي سیمې د پښتنو
لهجه ده لکه د وزیرستان ،د خیبر پښتانه او نور.
1202 of 1205
***
1205 of 1205
***