Professional Documents
Culture Documents
کیم ناول
کیم ناول
ناول
رډيارډ کيپلنگ
خالصه او ژباړه
صفيه حليم
مارچ ٢٠١١م
.١زمزمه
.٢پير او مريد
.٣د ريل گاډي نړۍ
.۴وړوکې مداري
.۵د سيند لټون
.۶جرنيلي سړک
.٧د سره غويي کنډک
.٨خپل او پردي
.٩د علم دروازه
.١٠د طالي غشي سيند
1
د ليکوال او د ناول پيژندگلوي
کيم د نولسمی پيړۍ د انگريزي ژبی يو شاھکار ناول گڼل کيږي .د دی
ليکوال ،رډيارد کيپلنگ د انگلستان اوسيدونکی اوډيرې نوری لنډی کيسی
او ناولونه يې کښلي دي .دی شاعر او ژورناليسټ و او د ماشومانو لپاره
يې ھم ليکنې کړي دي .په کال ١٩٠٧م کی کيپلنگ د ادب نوبل جايزه
وگټله چې په انگريزي ژبې د ليکنو لپاره لومړې نوبل جايزه وه .جوزف
رډيارد کيپلنگ په ١٨۶۵م کی دبريطانوي ھند د بمبۍ په ښارکی زيږيدلې
و .د پينځو کالو په عمر کی د ده مور پالر دی په انگلستان کی د زدکړو
لپاره ورواستاو .د اوولسو کالو ال نه و پورا چې د ښوونځي د زدکړو نه
وروسته دی بيرته بمبۍ ته ورغلو .ده خپل ماشومتوب د ھندپه رنگين او
کلتوري فضا کی تير کړې واو ھندوستاني ژبه يې زده وه .کيپلنگ د
ماشومانو لپاره د " ځنگله کتاب " نومې ناول اونورې لنډې کيسې وليکلې.
په ١٨٨٢م کی ده د الھور نه خپريدونکې ورځپاڼې " ،ملکي او پوځي
گزيټير " لپاره د يو ژورناليسټ په حيث کار پيل کړو .د خپل ژوند د
لومړيو کلونو او بيا وروسته د خپل مسلکي ژوند تجربې د ده د " کيم "
نومې ناول اساس جوړ شول.
رډيارډ کيپلنگ د کيم نومې ناول په ١٩٠١م کال کی کښلې و .د بريطانوي
امپيريالزم ھغه وخت په اوج کی و او د ھندوستان لويه اوچه د ملکې
وکټوريه د تاج يو داسې غمې و چې انگريزان پرې وياړيدل .ھغه وخت ھر
چا فکر کوو چې انگريزانډٻر ايمانداره او معتبر خلک دې او ھر څه چې
کوي ھغه سم وي .خود " کيم " کيسې دا طلسم مات کړو.
کيم د يو يتيم ماشوم کيسه ده چې د نولسمې پيړۍ په نيماي کی په ھند کی
ژوند کوی .د ده پالر د آيرلينډ يو عادي پوځي و او د اور گاډي په شعبه
کی د انگريزانو تنخوادار مالزم و .د ده ميرمنه "ايني شاټ" د کولرا په وبا
کی مړه شوه .د کيم پالر" اوھارا" له دی غمه شراب ته پناه يوړه او څه
موده وروسته دی ھم په داسی حال کی مړ شو ،چې ماشوم زوې ته يې ھيڅ
پاتې نه و .د کيم پالنه يوه داسې گډ نژادې ميرمنې په غاړه شي چې د اپيمو
نشه کوي .ھغه خلکو ته واي چې کيم مې خوريې دې خو کيم د ښوونځي
2
نه پاتې شو ځکه د ده د پالر په پوځي غونډ کی ھيڅوک خبر نه و چې کيم
څه شو.
کيم له وړکتوبه د کوڅې او بازار ژوند کوي .دی ټوله ورځ د الھور د
ميوزيم شاو خوا لوبې کوي او کله نا کله به په ھغې لوې توپې کښيناستو
چې " زمزمه نوميدو او د پاني پت په جنگ کی يې د کارولو نه وروسته
افغانانو ھم ھلته پريښې و .خو کيم يو ډٻر ھوښيار ماشوم دی اود پيسو
لپاره د ښار د سوداگرو ،دکاندارانو اود کوڅې او بازار د خلکو په وړو
وړوکارونوپسی منډې وھي.
دی خپلې جامې اوکړه وړه بدلولې شي او د خلکو په غولولو او په چل ول
کی پورا مھارت لري .دې په خلکو ملنډې وھي ،په ځان باور لري او
مغروره ھم دې .کيم د اروپايانو په پرتله د ھندوستانيانو سره خوشاله وي،
د ده سوچ په ھندوستاني ژبه کی وي او کله چي انگريزي ژبه واي نو لھجه
يې لکه د نورو ھندوستانيانو په شان وي کيم ته د ده پالرويلي وي چې يوه
ورځ به د ده قسمت ،د دوو سړو اود يو سور رنگ غوي په راتگ
بدليږي ،چې په شين ميدان کی به والړ وي .دا خبره د ده په دماغوکی
ناسته وي او په لټون يې د يو داسې سفر ته اوځي چې په الره د رنگا رنگ
پيښو نه تيريږي .د کيسې په سر کی دی د تبت د يو بوداي جوگي يا المه
سره مخ کيږي چې د يو سيند په لټون راوتلې دې .کيم د خپلو چاالکيو او
د سيمې په اړه د معلوماتو له کبله په دی سفر کی د دی ساده جوگي الر
ښود شي .د دواړو تر منځ يوه داسی انساني تړون جوړ شي چې يو بل ته
ډاډ او توان ورکوي.
د دی ناول ځينو جملو ناندرۍ راپورته کړې خو انگريزي ژبې ته يې څو
محاورې ورکړې ،لکه " ،څوک چې يواځی سفر کوي ،خپل منزل ته ژر
رسيږي" يا "ھر څوک چې زمزمه په الس کی لري ،پنجاب د ھغه دې"
په دی ناول کی کيپلنگ مونږ يو داسی سفر ته له ځان سره وړي چې په
الره د ھغه وخت د ھندوستان د خلکو د ژوند يوانځور راته ښکاري .د
دی د ميداني سيمو ،د گرمې ھوا او دوړ او خاورو نه ،ددی غرونو او شنو
ورشوگانو ،کليو او لويو ښارونو ته ورځو .په کورونوکی د عادي ښځو د
ژوند ژواک نه واخلې ،تر ميوزيم او ښوونځو او په لوې جرنيلي سړک د
اسونوگاډي او د اورگاډي ھر څه وينو .په دی ناول کی مونږ د ھند په
3
خاوره د بيال بيلو توکمونو او د مذھبونو د خلکو ژوند ته گورو .دلته
جوگيان ،درويشان او سادھوان مو تر نظره تيرٻږي.
د افغان ولوستونکو لپاره دا ناول په زړه پوری سياسي اړخ ھم لري .د
نولسمی پيړۍ د انگلستان ھغه سياست چې د "لوې لوبی" په نوم ياديږي ،په
دی کيسه کی داسی اخښل شوی دی چې يوه ژورناليسټيکي ليکنه جوړوي.
له ټول ھند نه د معلوماتو تر السه کول ،ھغه وخت د انگريز يوه اړتيا وه .د
دی لپاره د خلکو گومارول ،د سازشونو او د پالنونو پلي کول او د
سرحدونو او گاونډيانو له وٻرې جنگ ته تياري کول ،د کيسې برخه
جوړوي .په دی سازشي کړيو کی د کيم په شان ماشومان خپله ونډه اخلي
او ھم ورباندی نيوکه لري .که څه ھم د ناول دوه نورکريکټرونه ،محبوب
علي ،چې د اسونو تجار او افغان دی ،په منفي توگه ښودل کيږي خو د دی
کريکټر د کيم لپاره يوه مالتړ په توگه معرفي کيږي .ھم دغسی د ډگر وال
کرايټن کريکټر د کيم په استعداد خبر شي نو د خپلو گټو لپاره تری کار
اخيستل غواړي .خو له بلی خوا د ماشوم په حيث ھغه کيم ته د زدکړو او د
ښه چلن نصيحت ھم کوي .په دی ناول کی د بيال بيلو مذھبونو د مشرانو
کريکټرونه يو څه نا څه د ټوکو او د ملنډو وړ گرځي .په ھره ټولنه کی
داسی کسان څنگه د معصومو خلکو نه د خپل ځان لپاره گټه اخلي ،څنگه
پخپلی عقيدی تينگ والړ وي او ھر ځاې چې موقع پيدا کړي نورو ته تبليغ
پيل کړي .په ھند کی د انگريز د پوځ په چلن دا ناول يو طنز دی .د ناول
کيسه ھم څه نا څه د مادي او معنوي ژوند د انډول يو درس ورکوي .په
ځينو ځايونو کی مونږ د انسان بده او په ځينو کی ښه څيره وينو .دا ھم راته
څرگندٻږي چې ھر انسان يو څه نا څه ښه والې لري .له بلې خوا ډٻر
معتبر او ښه څيرې خپل بد انساني خصلت راښيي .د کيم کيسه د کيسو ھغه
ټول جزيات لري چې ولوستونکی له ځانه سره تر پاې وړي.
4
زمزمه
5
ته وراستولې وی .خو ھغې ميرمنې په جادو باور نه لرلو .کيم چې لږ
لوې شو نو د مسيحي پادريانو په ليدو به يې ځان ترې پټ کړو .که يو
انگريزچې افسر غوندې به ورته ښکاره شو ،له ده د مور پالر يا د کورنۍ
په اړه پوښتنې کولې نو سم ځواب به يې نه ورکوو.
د کيم د کولو لپاره ډٻر څه و .ھغه د الھور ښار ھره کوڅه پيژندله او په
دی کی د ټولوخلکو د کاروبار نه خبر و .د ده ژوند د الف ليال د افسانو نه
ھم په زړه پورې اوخونده ور و .په ښار کی کيم " د نړۍ وړوکې
ملگرې" په نوم پيژندل کيدو .د ده کار به زيات وخت د شپې و ،چې د
خلکو د کورونو په بامونو په تياره کی ده لکه د سيوري ،د فيشني ځوانانو
لپاره منډې ترړې وھلې .په داسی شيطاني کارونو خو کيم له ھغه وخت
راھيسې پوھيدو چې خبرې يې زده کړې وې .ھغه ته دا لکه د يو لوبې
ښکاريدل او ورته به يې خوند ورکوو .په تيارو کوڅو کی منډي ،په
ديوالونو د اوبو په نلونو بره ختل ،د کورونو په بامونو د ناستو ښځو ژوند
ته کتل ،د دوي خبرې اوريدل او د اوړي په شپو د يو کور د بام نه بل ته
وردانگل.
بيا د سيند پر غاړه ملنگان او فقيران و چې د ونو الندې يا د خپلو خښتو د
کوټڼيو سره په ايرو کې يې ځانونه پټ کړي ناست يا والړو .کله چې دوي
به له خيرات راتولولو وروسته روان و نو کيم به ورته ستړي مشي ويل او
دا ټول يې پيژندل او کله چې به د چا پام ورته نه و نو د دوي سره به يې په
يوه کاسه کی ډوډۍ ھم خوړله .ھغې ميرمنې چې د ده ساتنه کوله ،مينت
زارۍ به يې ورته کولې چې د انگريزانو جامې دی په غاړه کړي .دا يو
پتلون ،کميس او يوه زړه خولۍ وه .خو د کيم لپاره دا اسانه وه چې د خپل
کار په مناسبت د ھندو او يا د مسلمانانو جامې پر غاړه کړي.
يو ځوان سړي ھغه ته د ټيټې طبقې د ھندو ھلک پورا جوړه ورکړې وه.
کيم دا جوړه د "نيال رام" د لرگو په ټال کی د يو لوې چارتراش الندې پټ
ايښې وه .کله چې کيم د شپې په پښو وگرځيدو ،نو سھار به ستړې ستومانه
د کور په داالن کی راښکاره شو .د ودونو د جنج ) ورا( شا ته په زوره
زروره چغې وھل يا د ھندوانو په ميله کی شور جوړول ،دا د کيم ھغه
کارونه و چې ضروري به يې گڼل .کله کله به يې په خپل کورکی ډوډۍ
وموندله خوزيات وخت به پکې ھيڅ ھم نه و .په داسی وخت کی به ھغه
بيرته بھر والړو او د محلت ملگرو سره به يې ډوډۍ خوړله.
6
اوس کيم د زمزمه توپ په لوې نل داسې ناست و لکه چې يو باچا پر خپل
اس ناست وي .ده به کله د وړوکي چھوټا الل او د حلوايي زوي د عبد g
سره د باچا وزير لوبه کوله .د ميوزيم په دروازه والړ پوليس ورته داړې
چينگې کړې .د پوليسو کس کيم له پخوا پيژندلو چې دی څوک و ،ھم
دغسی ،مشکي ،چې د اوبو د مشک نه به يې په سړک اوبه شيندلې .د
ميوزيم ترکاڼ جواھر سنگه ھم د کيم له اصله خبر و .د ښار ھر کس خبر
و چې کيم څوک و خو ھغه خلک چې د کليو نه ښار ته راتلل خبر نه و .په
دوي کی ځينې کسان به عجايب خانې )ميوزيم( ته ھم ورتلل چې ھلته د
خپلو سيمو جوړ شيان وگوري .په دی ميوزيم کی د ھندوستان ھنري اونور
شيان ھم ايښي او ھر ھغه چا چې غوښتل يې ځان پوھه کړي ،د ميوزيم
مشر نه به يې پوښتنې کولې شوې .عبد gاوس د زمزمه په لويه پايه
ورختلې و .په چيغه يې وويل،
عبد . gپاڅه ،اوس ما پريږده چې ورباندی کښينم.
کيم .ستا پالر پکوړې خرڅولې او مور به دی غوړي غال کول ،مسلمانان
له زمزمه پخوا راپريوتي و.
چھوټا الل .ما پريږده چی زه پرې کښينم.
کيم .ھندوان ھم له زمزمه غورځيدلي و .دوي له مسلمانانو ماتې خوړلې
وه .ستا پالر پکوړې خرڅولې .ستا مور...
د کيم خبره په خله کی پاته شوه .ھغه په سړک يو داسې ننداره وليده چې د
ده ژبه يې بنده کړه .ھغه د ھند د ھري سيمې خلک پيژندل ،خو د موټرو
او د ټانگو په شورکی ده يو داسې سړې وليدو چې د ھندوستان د ھر توکم
او سيمې نه يې توپير لرلو .ھغه سړې شپږ فټه لوړ و ،لوې لوې څادرونه
يې له ځانه تاو کړي و .کيم نه پوھيدو چې داسې جامې د کوم مسلک خلکو
اغوستې .د ده د کمر بند سره د اوسپنې يو پرانستې قلمدان او د لرگي د
مريو تسبيح ټالۍ وھلې .د ھغه په سر يوه لويه درې گوټيزه خولۍ وه .د ده
مخ ژيړ او گونځې و ،سترگې وړې او له کونجونو بره ختلې وې.
کيم .دا څوک دې؟
عبد .gسړې ښکاري.
کيم .بي شکه ،خو ما په ھند کی داسې سړې چرې پخوا نه و ليدلې.
چھوټا الل .ښاي ،مال وي ،وگوره ،دی عجايب خانې ته روان دې.
7
سړي د ميوزيم مخې ته والړ پوليسونه څه وپوښتل .خو پوليس د پنجاب و
او د ھغه په خبرو پوھه نشو .کيم ورته په چغه وويل،
کيم .دی خارجي دې ...او غوييه ،دی ستا په خبرو نه پوھيږي ،دلته يې
راواستوه .ھغه له زمزمه ټوپ کړ .سپين ږيري اخوا ديخوا کتل او بيا ورو
ورو د ھلکانو په لوري نږدې شو .د ده د وړينو څادرونو نه د غرونو
خوشبوي راوالوتو .ھغه په سوچا اردو ژبې وويل.
سپين ږيرې .اې وړو ،دا لويه ودانۍ د څه شي ده؟
کيم .عجايب خانه...د عجايباتو نړۍ.
سپين ږيرې .آھا عجايب خانه،،،ھن...نودلته ھر څوک ورتلې شي؟
کيم .په دروازه يې ليکلي دي چې ھر څوک ورتلې شي.
سپين ږيرې .بي له پيسو ورکولو ورننوتې شي؟
کيم .زه خو ورته ځم راځم اوډٻرې پيسې ھم نلرم.
راھب .يا ربه ،زه زوړ شوې يم ،نه ووم خبرچې ...
کيم .اې بابا ..بابا ...د کوم وطن يې؟ زات دی څه دې ؟ له ليرې خو به نه
يې راغلې.
سپين ږيرې .زه د " کوھلو " اوسيدونکې يم .د کيالش له غرونو نه وراخوا.
خو ته پرې څه خبر يې؟ له ھغو غرونو يم چې ھوا يې پاکه او اوبه يې تازه
دي.
عبد )gپه وياړ( ،خطاي؟ چين...د چين اوسيدونکې يې؟
چھوټا الل .پھاړي" د غرونو اوسيدونکې يې؟
سپين ږيرې .او بچيه ،له داسې غرونو چې ته به يې چرې وونه ويني .تا د
" بھوټيال " نوم اوريدلې دې چې په تبت کی دې؟ زه خطاي نه يم ،بلکه ،
" بھوټا " يم .او که غواړې نو درته ويلې شم چې زه " المه" يم .ستاسو په
ژبه کی ورته " گورو" يا استاد واي.
کيم ).له ځانه سره( د تبت گورو! ما داسې کس چرې پخوا نه ووليدلې.
نو په تبت کی ھندوان اوسيږي؟
سپين ږيرې المه .مونږ د منځني الرې منونکي او د امن غوښتونکي
بوداي راھبان يو .د مرگ نه وړاندې زه بايد د څلورو سپٻڅلو ځايونو
زيارت وکړم .تاسو ماشومان يئ او دومره علم نه لرئ چې زما په شان
سپين ږيرې به يې ولري .تاسو ډوډۍ خوړلې ده؟ زه اوس اوږې نه يم.
8
خو دا راته ووايئ چې دا رښتيا دي چې د الھور په عجايب خانه کيډٻری
څيرې اٻښي دي؟
عبد .gدا ريښتيا دي .دا ځاې د کافرانو له بوتانو ډک دې .ته ھم د بوتانو
منونکې يې؟
کيم .د ده خبره مه اوره .دا د حکومت اداره ده او دلته د بوتانو لمانځنه نه
کيږي .ھلته يو سپين ږيرې صاحب ناست وي .ما سره راځه چې
درښکاره يې کړم.
چھوټا الل) .د شونډو الندې( نااشنا درويشان ،ماشومان خوري.
عبد ) .gپه ورو غږ( مال نااشناھم دی او بت پرست ھم .
کيم )په خندا( دی نوی دی .خو تاسو ځغلئ ،د خپلو ميندو په غيږ کی
ځانونه پټ کړئ.
کيم د ميوزيم د اوسپنې څرخي دروازې نه ورتير شو او المه ورپسې و.
دننه د ميوزيم په لوې تاالر کی المه وازه خله ودريدو .ھلته د يوناني
بوديزم تمدن شاھکار مجسمې ايښې وې .د لرغونو پيړيو پخواني شيان چې
جوړونکی يې ھم له خلکو ھير و .ھلته په سوونو شيان و ،په تيږه کی
توږلي ،د دروازو او د معبدونو ټوتې چې د ھند د شمال نه راوړل شوي و .
په ھر يوسره نښه )ليبل( لگيدلې وه او د ميوزيم لپاره دوياړ يوه خزانه و.
المه کله يواو کل بل شي ته په خوښۍ ځير و ،بيا والړو او يو داسې انځور
ته ودريدو چې پکی د بودا د تاج اغوستو پيښه کښل شوې وه او دی د
برسنډې په يو گل کی ناست و .د ده چاپيره باچاھان ،زاړه او پخواني نور
بودايان ھم والړ و .د دی نه ښکته اوبه وې چې پکی گلونه ،مھيان او
مارغان جوړ و .د ده د سر د پاسه دوو د لولکيو) پرپرکو( په څير ديوانو
د گلونو اميل نيولې و او د ھغې د پاسه دوو نورو ورباندی چتر نيولې و.
المه په خوشالۍ وويل ،دا پخپله ساکيامني)بودا( دی او په سلگيو شو .په
شونډو يې يوه مرموزه دعا زمزمه کوله او بيا په زوره يې وويل ،ھغه اوس
دلته دی ،تر ټولو ښه او سپيڅلې څټه ھم دلته ده .زما زيارت پھډٻر ښه
شگون پيل شو .دا څومره مھارت دې ،بې شکه مھارت دې.
کيم د چا د راتلو غږ واوريدو نو د يوې المارۍ شا ته پټ شو .يو سپين
ږيرې انگريز را روان و او المه ته يې کتل .المه تاو شو او د ھغه په ليدو
يې ورته الس په تندي کيښودو ،په بل الس يې له څادر يوه کتابگوټې او يوه
9
د کاغذ ټوټه راويستله .انگريز په کاغذ څو توري ولوستل او په موسکا يې
وويل " ،ھو دا زما نوم دې"
المه .زه د خپل ملگري سره څو زيارتونو ته تللې ووم ،ھغه اوس د "
النگ چو" په خانقاه کی مشر راھب دې او دا کاغذ يې راته راکړې و.
ھغه راته د دی ځاې او دلته ايښي شيانو په اړه ډٻرڅه ويلي و.
انگريز صاحب .د تبت المه ،ھر کله راشه .ستا د علم د زياتولو لپاره دا
ټولی څيرې او زه حاضر يو .مھرباني وکړه او د څو شيبو له زما دفتر ته
راشه.
ھغه انگريز صاحب د خوشالۍ نه په جامو کی نه ځايدو .د ده دفتر د لرگي
يوه وړه کوټڼۍ )غرفه( وه چې د مجسمو گيلري سره جوخته جوړه وه .کيم
په دی وخت کی دکوټڼي د لرگين ديوال سره په زمکه سمالستو او غوږ يې
يوسوري ته برابرکړو چې دننه د دواړو سړوخبرې واوري .د المه او د
صاحب خبرې د ده له پوھې لوړې وې .المه د يوعبادت ځاې نوم يادوو
چې د څلورو مياشتو پلې مزل وروسته دی ورته رسيدلې و او ھلته يوه
رنگ شوې تيږه پرته وه .صاحب يوغټ کتاب راواخستو چې د ھغه ځاې
عکسونه يې لرل .دا عبادت ځاې د يوې لوړې غونډۍ پر سر جوړو .المه
د ښکر نه جوړ د نظر چيناي عينکې په سترگو کړې او وې ويل ،دا ھغه
وړه سره دروازه ده چې د ژمي نه وړاندې مونږ ترٻنه لرگي دننه وړل.
ھغه چې اوس لوې راھب دې راته ويل چې انگريزان په ھر څه خبر دي.
ما به پرې باور نه کوو .خو اوس مې وليدل چې زمونږ سپٻڅلې څټه دلته په
احترام ساتل شوې ده او د ده له ژوند ټول خبريږي.
انگريز په دی خوشاله شو او المه يې د نورو مجسمو او د تيږو د اثارو
ليدو ته بوتلو .المه لکه د ماشومانو خوشاله و او ځاې ځاې به يې د
انځورونو او نقشو په اړه خپل معلومات ورزياتول .کوم ځاې چي ده ته به
معلومات نه و ،نو صاحب به ورته الماني او فرانسوي ژبوکتابونه راوړل.
په څو شيبو کی صاحب پوه شوې و چې د ده ميلمه عادي فقير نه و بلکه
يو ولوستې ،ديني عالم و .دوي په ځينو خبرو کی بيرته کتابونه وکتل ،المه
به نسوار خلې ته کړل ،خپلې عينکې به يې پاکی کړې او د اردو او تبتي
ژبو په گډون لکه د تيز اورگاډي خبرې وکړې .ده د چيناي راھبانو ،خوان
زانگ او د فاھيان نومونه ياد کړل او پوښتنه يې وکړه چې د دوي سفر
نامې چا ژباړلي وې که نه .صاحب ورته ھغه ژباړې راوويستې او المه
10
حيرانه پاتې شو .بيا صاحب ورته ھغه ژباړې په اردوکی واړولې او المه
په لومړي ځل خبر شو چې اروپايانو د دوي د دين او کلتور د معلومولو
لپاره څومره ھڅې کړي وې .بيا ھغه ته يې يوه لويه نقشه ښکاره کړه چې
ورباندې ژيړې نښې لگيدلې وي .د المه گوته د صاحب د پينسل پسې
روانه وه او ھغه ورته لرغوني ځايونه په نښه کول.
دواړو سپين ږيرو څو شيبې دی نقشې ته کتل او صاحب يو بل پايپ د
څکلو لپاره بل کړو .په دی وخت کی کيم په فرش ويده شوی و او کله چي
راويښ شو نو د دواړو سپين ږيرو خبرې ال روانې وې خو اوس ھغه د
دوي په خبرو پوھيدو.
المه ..نو ھوښيار صاحبه ،بيا ما فيصله وکړه چې زه دی ھغو زيارتونو ته
ورشم چې زمونږ سپيڅلي )بودا( پرې گام ايښې و .د ھغه آباي ټاټوبي ته
والړ شم ،ھغه ونه وگورم چې ده ورالندې د ژوند حقيقت وموندلو ،ھغه
معبد چې ده پکی عبادت کوو ،او ھغه ځاې پخپلو سترگو ووينم چې ده تری
بلې دنيا ته سفر وکړو .زه يواځې راووتلم .تر څلويښتو کالو دا زما په
زھن کی و ،چې پخوانيو تعليماتو څوک عمل نه کوي .تاسو خبر يئ چې
خلکو دبوتانو لمانځنه ،جادو او د شيطان الره خپله کړې ده .بھريو ماشوم
ھم راته وويل چې بت پرستي کيږي.
صاحب ورته وويل ،چې په ټولو مذھبونو کی ھم داسی ده خو المه وويل،
زمونږ ماليان پخپلو کی په جنگ اخته دي .ستاسو عالمانو ډٻر ښه کارونه
کړي دي خو د دوي په پرتله زه د ھيڅ نه خبر نه يم .زه ورځم چې خپل
روح د مادي نړۍ دڅرخ نه ازاد کړم او په يوې پرانيستی الره گام کيږدم.
ھغه وموسيدو او وې ويل ،د يو زاير په حٻث زه ثواب گټل غواړم .کله
چې زمونږ سپيڅلې بودا تنکې ځوان و نو د ده د پالر په دربار کی يو تن
وويل چې ده ته واده مه کوه ځکه چې دی کمزورې دې .پالر يې دری
وارې دې له ازموينو تيرکړو .دريم وارې يې ورته يو غشې او لينده
ورکړل چې نښه وولي .کله چې ده غشې له ليندې ورخوشې کړو نو ھغه د
نورو ټولو له نښو وړاندې تٻر او له سترگو پناه شو .اخر دا غشې چې په
کوم ځاې پريوتو ،ھلته اوبه راووتلې .په ھغه ځاې کی اوس يو سيند
بھيږي .ھر څوک چې د دې سيند په اوبو کی والمبي نو له گناھونو پاک
شي .ته خبر يې چې ھغه سيند کوم ځاې کی دې؟ ھغه د پوھې چينه به کوم
ځاې وي چې غشې پکی پريوتې و؟
11
انگريز صاحب ورته وويل ،افسوس چې زه خبر نه يم .المه ورته مينت
زارۍ وکړې چې زه اوس زوړ شوې يم او په خوب کی مي ليدلي دي چې
ھغه سيند بايد ولټوم او ھم د دی لپاره دلته راغلې يم .صاحب وويل که دی
خبر وې نو ورته به يې ښودلې وې او المه ته د مينت زارۍ اړتيا نه وه،
خو افسوس چې معلومات نلري .المه بيا ھم خپله خبره کوله او ورته ټينگ
شو چې انگريز له ھر څه خبروي نو د دی سيند معلومات به ھم ولري.
صاحب ورته بيا وويل چې دی ريښتيا واي او د سيند په اړه معلومات نه
لري.
المه راپاسيدو نو ھغه ترې پوښتنه وکړه چې چرته ځي .ده ورته وويل،
لومړې به په بنارس کی کاشي )زيارت( ته ورځم .ھلته د جٻن دين منونکي
يو عالم سره وينم .ھغه ھم د رازونو سپړونکی دی او ښاي له ھغه به يو
څه زده کړم .کيديشي ما سره بوده گيا ته والړ شي .له ھغه ځايه شمال او
بيا په لويديځ کی "کپل وستو" ته ورځم او ھلته به د سيند لټه وکړم .خو
...نه...نه ...زه به د سيند لټون ھر ځاې کووم .ځکه ھيڅوک خبر نه دي
چې ھغه غشې کوم ځاې پريوتې و.
صاحب ترې پوښتنه وکړه چې دومره ليرې به څنگه ځي؟ نو ده وويل ،په
سړک او داورگاډي د الری .دی د پټھان کوټ له غرونو په ټرين کی
راغلي و .صاحب ورته جنوب ته تلونکو اورگاډو د ټايم ټيبل ) محال
ويش( خبره وکړه چې په کاغذ چاپ شوې و .کله چې د ډوډۍ خواړو
پوښتنه يې وکړه نو المه وويل ،د دی سفر لپاره زه به د خپل سپيڅلي په پل
ورځم او د ھغه په شان د خيرات کچکول ھم لرم .کله چې له غرونو روان
شوم نو زما يوه مريد راسره و او ھغه به راته ټوک ډوډۍ راپيدا کړه .خو
په الره ھغه تبي ونيولو او مړ شو .اوس مريد نه لرم خو ھر وختې چې
اړتيا وه کچکول به پخپله ونيسم چې څوک خيرات راکړي.
صاحب خبر و چې په خانقاه کی اوسيدلې د دې المه په شان عالمان خيرات
نه غواړي .خودی د نورو په پرتله ورته ھوډيالې ښکاره شو .ھغه د نوي
سپين کاغذ يوکتابگوټې او دوه درې پينسلونه راوويستل .دا يې المه ته
ورکړل اوله ھغه يې د ده عينکې وغوښتې .د المه د عينکو شيشې زړې
وې او ورباندې دخراشکو ليکې جوړې شوې وې .انگريز صاحب دا
عينکې په خپلو سترگوکړی نو د دې غټ والې ورته د خپلو عينکو په څير
12
ښکاره شو .ھغه خپلې نوي عينکې المه ته ورکړې چې ده په سترگوکړې
نو سر يې يو خوا بل خوا تاو کړو او وې ويل " ،لکه د وزرې سپکې دي"
صاحب ورته وويل او دا د بلورو جوړې دي .خداې دی وکړي چې د سيند
تر لټون درسره پاتې شي ،دا عينکې ستا شوې .المه ورته وويل چې
عينکې او قلم کتاب به د دوو عالمانوتر منځ د ملگرتٻا د نښې په توگه له
ځانه سره واخلي.
بيا د خپل کمربند نه يې د اوسپنې قلمدان پرانستو او انگريز صاحب ته يې
په ميز کيښودو ،دا ستا او زما د ملگرتيا د نښې په توگه دی تا سره وي .دا
زوړ دې او ښاي له ما ھم زوړ وي .په قلمدان پخواني نقشونه جوړ و او
لرغونې معلوميدو .صاحب ورته انکار وکړو چې دا قديمي شې دې او دی
ترې نه شي اخستې .خو ھر څومره چې ده انکار وکړو ،المه ورته ټينگ
شو چې دا د ده له خوا يوه تحفه وه .بيا يې وويل ،کله چې ما سيند
وموندلو نو تا ته به په وريښمو جوړ يوانځور راوړم .ما به په خانقاه کی د
وريښمو د پاسه په رنگ او برش داسی انځورونه جوړول .د صاحب وس
نه رسيدو چې المه يې په کوټه کی بند کړې وې ځکه په وريښمو ھغسې د
بوداي ديني انځورونه جوړونکي اوس د گوتو په شمير پاتې و او دا ھنر
ورک شوې و .خو المه بھر روان و ،د ده سر لوړ و .يوې شيبې له د بودا
يوې مجسمې ته يې وکتل چې په مراقبه کی ناست و او بيا له دروازې
ووتلو.
پير او مريد
کيم ھغه المه پسې لکه د سيوري روان و .ھغه دننه په ميوزيم کې د
انگريز صاحب او د ده تر منځډٻرې خبرې اوريدلې وې او زړه يې په
ټوپونو و .ده په ژوند کی د داسې يوسړي سره نه وومخ شوې او په دی
اړه يې نورې پلټنې غوښتې ،ھم ھغسې لکه چې ده ديوې نوې ودانۍ يا د
الھور په ښار کی د نوي ميلې جاج اخستو .سپين ږيرې المه د زمزمه
نومې توپې سره ودريدو او اخوا ديخوا يې کتل ،چې سترگې يې په کيم
ولگيدې .ھغه ستړې و خو پوليس واال ورته په غرور وويل" ،د توپې
الندې مه کښٻنه" .کيم د ھغه په خبره خان کوڼ واچوو او المه ته يې
وويل" ،که ته غواړې نو د ھغې توپې الندې کښٻنه" او پوليس ته يې يوه
13
ښکنځله وکړه .پوليس واال غلې شو .ھغه خبر و چې که کيم چغې کړې نو
ټول کوڅه ډب ھلکان به پرې راټول شي .کيم د المه سره د توپې الندې
کښٻناستواو پوښتنې يې پيل کړې.
کيم .تا دننه د چا عبادت کوو.
المه .ما د ھيچا عبادت نه کوو ،ھلته مې خپل سپيڅلي پيغمبر ته سر ټيټ
کړو.
کيم .ته څه کارکوې؟
المه .زه خيرات راټولوم ،خو اوس راياد شو چې ما له ډٻره وخته څه نه
دي خوړلي .ته خبر يې چې په دی ښار کی د ډوډۍ لپاره خلک څنگه
سوال کوي؟ د تبت د دود په شان يو ځاې خاموشه کښٻنم او که نه په زوره
غږ وکړم.؟
کيم .ھغه څوک چې په خاموشۍ سوال کوي ،په خاموشۍ د نھرې د السه
مړ شي.
المه د پاڅيدو ھڅه وکړه خو د يو سوړ اسوٻلي سره بيا کښٻناستواو په
"کوھلو" کی خپل مړ شوي مريد يې په سلگيو کی ياد کړو .کيم خپل سر
يوې خوا ته کوږ کړو ،د ھغه حالت يې څارلو او څه سوچ يې کوو .بيا يې
د ده کچکول واخيستو او وې ويل " ،ته آرام وکړه زه دلته خلک پيژنم".
ھغه په مڼده د موتي بازار يوې سابه خرڅوونکي ښځې ھټۍ ته والړو چې
دی يې پيژندلو .ھغې د کيم په ليدوناره کړه،
ښځه .ښه نواوس ته جوگي شوی چې دا کچکول په الس گرځوې!
کيم .په ښار کی يو نوې درويش راغلی دی او ما داسی کس چری پخوا نه
وليدلی.
ښځه) .په قھر( زوړ درويش وي که نوې ،زه له دوي ويزاره يم .لکه د
مچانو زمونږ په خواړو پاي .زما د وړو پالر دلته لنگر نه دې پرانيستې
چې ھر څوک غواړي ھغه له به مفته ډوډۍ ورکوو.
کيم .نه..نه ...ھغه درويش نوې دې .په عجايب خانه کی انگريز صاحب
ورسره داسی خبرې کولې لکه چې څوک خپل ورور سره کوي .اې زما
مورې...دا کچکول راته ډک کړه.
ښځه .ھاي زما قسمته ...سھار يوغواي له دکانه د پيازو ټوکرۍ راله تشه
کړې وه .ھاغه دی بيا را روان دی ،شابه...شو شو..شو ځغله.
14
کيم )غويې په وھلو وھلو د دکان نه وشړلو( وگوره...ما چې څومره سابه
درته له غويي وژغورل ،په دی کاسه کی د ھغې لسمه برخه ھم نه ځايٻږي.
اې مورې ...اوس راته لږې وريژې ،د پاسه پرې اوچ مھې او لږ اينگولې
راکړه.
د دکان د شا نه د يو سړي د غوريدو غږ واوريدل شو چې ښځه يې ترټله.
ښځه) .په ټيټ غږ( ده رانه غواې شړلې دې.
بيا يې کچکول واخستو ،دا يې له گرمو وريژو ډک کړواو وې ويل،
"غريبانو ته ورکول ښه وي" .کيم په خپلو گوتو په سپينو وريژو کی سورې
جوړکړو.
کيم .زما جوگي غواې نه دې ،لږ اينگولې ھم راکړه او که د پاسه پرې يوه
پراټه او ورسره لږه چټني ھم وي نو ھغه به خوشاله شي.
ښځه )د غاښونو په چيچلو( د خپل سر ھومره سورې دی راته په وريژو
کی جوړ کړو.
بيا يې د ترکارۍ اينگولې په کچکول کی واړولو .د پاسه پرې يوه پراټه او
لږ ژيړ غوړي کيښودل او د املي چټني يې يوې خوا ته پکی واچوله.
کيم .دا ښه وشول .اوس تر څو چې زه دی بازار کی يم نو غواې به ستا
کورته نه راځي .زه به يې دومره ووھم.
ښځه).په خندا( غواي ته بد مه وايه .ھم تا خو راته ويلي و چې يوه ورځ
سورغوې به له ميدانه ستا ژغورلو له راځي .گوره پام چې ډوډۍ چپه
نکړې .ھغه درويش ته وايه ما ته دی دعا وکړي او زما د لور د
سترگوعالج تری وپوښته.
کيم تر دې وخته د ډوډۍ کچکول له خپل سر لوړ نيولې او د کوڅې د سپو
او د اوږو ماشومانو نه يې په ساتلو ،په منډو المه ته ورسيدو .المه سترگې
وغړولې او په کچکول کی ايښې شيانو ته يې وکتل .کيم ھغه وخت يو
مشکي )بھشتي( ته ناره کړه چې د ميوزيم مخی ته يې اوبه شيندلې.
مشکي دوي ته نږدې راغې او د خپل مشک له خلې اوبو دارې يې ورته
پريښودې .کيم پخپله لپه کی اوبه واخستې او وې څښلې .خو المه د کمر
بند نه يوه پياله راوويسته او له اوبو يې ډکه کړه .بيا يې پخپله ژبه څو
دعاگانې وويلې او په يو يوگوټ يې اوبه وڅښلې.
دواړو ښه په مړه گيډه ډوډۍ وخوړه او کچکول يې تش کړو .المه خپل
نسوار وکړل ،څو شيبې يې تسبيح اړولې او بيا په خواږه خوب ويده شو.
15
کيم د توپې د گاډي لوې پل سره ډډه لگولې وه او سوچونه يې کول چې
ناڅاپه ورته د نيال رام د لرگيو گودام راياد شو .د سترگو په رپ کی دی د
گودام لوري ته روان و.
ماځيگر په ماښام بدل شو او د سړک د څراغونو رڼا چې بله شوه نو المه له
خوبه راويښ شو .سترگې يې اخوا ديخوا واړولې او مخې ته يې يو ھلک
په خيرنو جامو وليدو چې د ھندوانو پگړۍ يې په سر تړلې وه .ده ورته رډ
رډ کتل چې ھلک ترې وپوښتل" ،ولې چا درنه غال کړې ده؟ "
المه ) پريشانه غږ کی( زما نوې مريد رانه تللې دې او نه پوھيږم چې ھغه
به اوس چرته وي؟ پخوانې مريد می مړ شوې و او د ھغې په بدل کی
خداې راته يو نوې مريد راواستولو .ما ته يې د ژوند الره سمه کړه او چې
زه د ولوږې بي حاله ووم نو زما د ډوډۍ لپاره يې سوال وکړو ،زه يې
موړکړم .ناڅاپه راپيدا شوې و او اوس ناڅاپه رانه ورک دې .ما فکر کوو
چې د بنارس په سفر کې به دی راسره مل شي او ما نه به څه زده کړه
وکړي.
کيم حيرانه پاته شو ځکه المه ريښتيا ويل.
المه ..خو زه اوس پوھيږم چې ھغه د يو ھدف لپاره راليږل شوې و او
دومره خبر يم چې اوس به ھغه سيند پيدا کړم.
کيم ..د غشي سيند .
المه) .حيران( ما خو تراوسه د عجايب خانې د ساتونکي نه عالوه بل
ھيچا ته دا خبره نه ده کړې .ته څوک يې؟
کيم...ستا مريد .ما پخپل ژوند کی ستا په شان څوک ندي ليدلي او زه غواړم
تر بنارس درسره والړ شم .ستا په شان سپين ږيرې يو مريد ته اړتيا لري.
المه .خو د غشي د سيند خبره تا ته چا وکړه؟
کيم .او ...ھغه خو کله چې تا د انگريز سره خبرې کولې نو ما واوريدل .زه
د دروازې سره مالست ووم.
المه) .سوړ اسويلې( ما فکر کوو چې ته زما الر ښود يې .خو زه د دی
شيانو وړ نه يم .ته د سيند په اړه معلومات نه لری؟
کيم .نه..نه ..زه معلومات نه لرم .زه د يو غواي په لټه يم ،سور غويې چې
په شين ميدان کی به والړ وي او ما سره به مرسته وکړي.
المه .د څه لپاره ؟
16
کيم .خداې خبر شه؟ خو ما ته مې پالر ويلي و .ما په عجايب خانه کی
ستا له خلې د نااشنا غرونو او د عجيبه ځايونو په حکله واوريدل .که ته په
دی عمرکی د سيند په لټون راوتلې يې نو زه ھم سفر کولې شم .که زمونږ
په قسمت کی وه نو پخپل لټون کی به بريالي شو .ممکن زه باچا شم.
المه ...زه به تا ته له باچھۍ نه زيات ښه شيان ورزده کړم .راځه چې
بنارس ته روان شو.
کيم .د شپې نه .اوس خوغله راوتلي دي ،سبا سھار به روانٻږو.
المه .خو د شپې تيرولو لپاره ځاې نه لرو.
کيم .مونږ به په کشمير سراې کی ښه ځاې پيدا کړو .زه ھلته يو ملگرې
پيژنم ...راځه راسره.
دوي دواړه د ښار په گڼه گوڼه کی روان و .المه په لومړي ځل د يو لوې
ښار په سړک د شپې حال وليدو او د موټرو له ھارنونو به وويريدو .دوي
اورگاډي سټيشن ته نږدې د کشمير سراې په لويه دروازه کی ورننوتل چې
د دې پراخ انگڼ چاپيره محرابي دروازې او شا ته يې کوټې جوړې وې.
په انگڼ کی له اوښانو ،اسونو او خچرو تجارتي سامانونه راښکته کيدل او
باريدل .د ھند د شمال او د مرکزي ايشيا د تجارانو ډلې دلته ايساريدې .يو
شور ماشور پکی جوړ و .کيم په دی گڼه کی المه بدرگه کوو .دوي په يو
څو پوړيو وختل او د محرابي برنډې بل سر ته ورغلل چې د اورگاډي
سټيشن ته نږدې و .ھلته به د اسونو سوداگر محبوب علي ايسارٻدو .دی د
شمالي غرونو سړې و او کيم پخپل وړوکي ژوند کی اوپه تيرو کلونو کی د
ھغه لپاره څو کارونه کړې و.
محبوب علي يوغټ او دنگ سړې و ،ږيره به يې په نکريزو رنگوله .ده
کله کله يو يا بل کس چې د اسونو د تجارت سره يې ھيڅ کار نه و ،کيم ته
په گوته کړو چې په ھغه دی نظر وساتي .کيم به ټوله ورځ ھغه کس پسې
گرځٻدو او ماښام به يې محبوب علي ته راپور ورکړو چې ھغه کس چا
سره وليدل او چا سره يې خبرې وکړې .محبوب علي به د ھغه خبرې
واوريدې خو ھيڅ به يې نه ويل .کيم احساس کوو چې دا د يوسازش برخه
وه خو پوھيدو چې د محبوب علي نه پرته بل چا سره د دی خبروڅه
ارزښت نه و.
ھغه به کيم ته ښه خواړه اخستل او يو ځل خو يې ورته اته آنې )نيمه روپۍ
( ھم ورکړې وې .کيم يو اوښ په څپٻړه ووھلو او المه ته يې وويل،
17
"ھغه دلته دې" .دوي د يو تياره محراب شا ته وليدل چې محبوب علي ،خپل
د بخارا کمر بند پرانستې ،د وريښمين قالينې جوړ د اس په زين ناست و او
د يوې نقرۍ چلم له نيچې يې تمبکوڅکول .محبوب علي د قدمونو د ښکالو
په اوريدو سترگې محراب ته واړولی او د بوداي راھب په ليدو يې يو سوړ
اسويلې وکړو" ،المه ،سور المه ،ستاسو ځاې خو د الھور نه ډٻر ليرې
دې ،دلته څه د پاره راغلې؟" المه لکه د مشين خپل کچکول ورته وړاندې
کړو .خو محبوب علي په قھروويل" ،په کافرانو دی لعنت وي ،زه د تبت
پړسمنو ته ھيڅ خيرات نه ورکوم ،ورشه ھغه اوښانو شا ته د بلتتستان
ھلکانو نه يې وغواړه .دوي به ستا په قدر پوھيږي ".بيا يې يو سايس ته
ناره کړه" ،وگوره ستا وطن دار راغلې دې ،که وږې وي نود ډوډۍ غم يې
وخورئ ".ھغه بلتي ھلک چې سر يې خريلې و او د اسونو سره مله و ،يو
څه نا څه بوداي دين منونکې و ،راغلو او المه ته يې پخپله ژبه کی وويل
چې د سايسانوډٻرې ته دی ورشي .کيم ھغه ته ورو ټيله ورکړه او په ورو
غږ يې وويل " ،ورشه"
المه والړو او کيم ھم ھلته پاته شو .محبوب علي خپل چيلم ته پام وکړو او
وې ويل " ،ته ھم ورځه ھندو ھلکه ،خداې دې ټول کافران خوارکړي .زه
تښته د ھغو نه يې غواړه چې ستا د خپل دين وي" .کيم له يې خوند ورکړو
چې محبوب علي ھغه نه و پيژندلې ورته يې وويل،
کيم ..مھاراج ،زما پالر مړ دې ،مور مې مړه ده او خيټه مې تشه ده.
محبوب علي ..ورشه د اسونو سره ملو خلکو کې د چا نه وغواړه .ھلته به
څوک ھندو وي.
کيم ) .په انگليسي ژبه( محبوب علي ،ايا زه ھندو يم.
محبوب علي)حيرانتيا( ،داڅه دي ،وړوکي ملگريه؟
کيم .ھيڅ نه .زه اوس د ھغه المه مريد يم او دواړه زيارت ته روان يو،
بنارس ته .ھغه ليونې دې او زه د الھور ښار نه ستړې شوې يم .زه اوس
نوي ھوا او نوې اوبه غواړم.
محبوب علي .خوته د چا لپاره کار کوې او ما ته څه له راغلې يې؟
کيم .زه به نور چا ته والړ شم؟ پيسې راسره نشته او بی له پيسو سفر ته
تلل ښه کار نه دی .ته به په افسرانوډٻراسونه خرڅ کړې .ما وليدل ،دا
نوي اسونه دی ډٻر ښه دي .محبوب علي اوس ما ته يوه روپۍ راکړه او
کله چې ما خپل مال تر السه کړو نو دا به بيرته درکړم.
18
محبوب علي .ھن...تا راته پخوا چرې دروغ نه دي وٻلي .ھغه المه
راوغواړه او ته څو شيبې په تياره کی ودريږه.
کيم) .خندا( زمونږ د دواړو خبرې به يو شان وي.
کله چې المه د محبوب علي پوښتنی ځوابولی نو ھم ھغه خبري يې وکړې
چې دی او ھندو ھلک دواړه بنارس ته روان دي او ھغه ھلک د ده مريد و.
محبوب علي ترې د ھلک نوم وپوښتلو نوالمه سره ھيڅ ځواب نه و .د ھغه
د کور ،کلي ،نژاد ،مذھب ،له دی ټولو ھيڅ خبر نه و او ده ته يې وويل چې
د دی پوښتنو اړتيا نشته .د ھغه لپاره مھمه دا وه چې د خپل مريد نه
بغيردی يواځې ھغه سپيڅلې سيند نشي موندلې او ھيڅوک ھغه مريد ترې
نشي بيلولې .محبوب علي ورله ډاډ ورکړو چې داسی به نه کيږي .المه
چې بيرته والړو نو کيم محبوب علي ته وويل" ،دی روغ ليونې دې .حاجې
صيب زه به ولې تا ته دروغ وايم".
محبوب علي چلم کش کړو او وې ويل" .امباله د بنارس په الره ده .تاسو
بايد لومړې ھلته والړ شئ .ته به زما يو پيغام ھم امبالې ته ووړې .دا د يو
سپين اس په اړه دی چې تير ځلې مې يو افسر ته پلورلې و ".ھغه کيم ته د
اس او د افسر کړه وړه بيان کړل او وې ويل چې افسر ته دی وواي ،چې د
سپين اس بچي په ښه حال دي .افسر به پوھه شي چې ته زما له خوا
ورغلی يې .ھغه به درنه پوښتنه کوي چې تا سره د دی خبرې څه ثبوت
دې .نو ته به ورته واې چې محبوب علي راته ثبوت راکړی دی .په دی
وخت کی د محراب له دروازې يو سيورې رادننه شو .محبوب علي خپل
غږ لوړکړو او وې ويل" ،ښه نو ته په دی ښارکی ډوډۍ پسې گرځې او
مور پالر دې مړه دي" .د ھغه سره څنگ کې ډوډۍ ايښې وه ،له ھغې يې
يوه غوړه ډوډۍ راواخيسته او کيم ته يې په ورکولو کې وويل " ،واخله
زويه دا ډوډۍ ،ورشه ھلته يو المه ھم زما د سايس سره ناست دی ،سبا به
درته يوکار پيدا کړم".
کيم ډوډۍ په الس کی واخسته او په خوړلو يې پيل وکړ ،په ډوډۍ کی دننه
دری نقرۍ روپۍ او ورسره په پريړکاغذ يوه نقشه تاو وو .کيم ھغه روپۍ
او پريړکاغذ پخپل غاړه کی ځوړند د څرمنې په تعويذ کی کيښودل او چې د
سايس خوا ته والړو نو المه د تودې ډوډۍ خوړلو نه وروسته بل اورته
نږدې گونج مونج ويده و .کيم ھم ھغه سره نږدې سمالستو او وې خندل.
دی پوھيدو چې ده محبوب علي له خوا يو کار په غاړه اخستې و او د سپين
19
اس په کيسه يې ھيڅ باور نه راتلو .خو کيم ھيڅ شک نه لرلو چې محبوب
علي د ھند په لروبر کی د اسونو تر ټولو لوې ،شته من او نامتو سوداگر و.
البته ھغه په دی نه و خبر چې دی د ھند د سروې د شعبی په دوسيو کی د
".سي ٢۵الف با" په نوم رجسټر و .په کال کی دوه درې وارې ھغه يوه
کيسه دی شعبې ته وراستوله .د دی کيسو سپيناوې د " ر "١٧او " م "۴له
خوا ھم کيدو او زيات وخت به ريښتا و .په دی کيسو کی د غرونو د ھر
ډول پيښو خبرونه و ،چې د ټوپکو د تجارت او د گاونډيانو د اړيکو سره يې
تړاو لرلو.
په نزدې وختونو کی کيسه داسی وه چې پينځو وړو باچاھانو ته د شمال يو
لوې سلطنت د جنگ گواښ کړی و اود دوي له ملکونونه پټ خبرونه ھند
ته رسيدلي و .نو د ھغو باچاھانو وزيران په دی سخت خواشينې و چې دا
خبرونه څنگه ھند کی انگريزانو ته ورسيدل .دوي ټولو د اسونو په ھغه
سوداگر شک کوو چې ږيره يې رنگوله .ھم دا وه چې سږ کال د ژمي په
واورو کی د محبوب علي په قافله دوه وارې ډزې شوې وې .د ده په قافله
کی د دريو نااشنا کسانو د مله کيدو سره ھغه نور ھم له احتياط کار اخستو
او سږ کال په پيښور کی ايسار نشو او نيغ الھور ته راغلی و .دی دوه
ورځې وړاندې سراې ته را رسيدلې و او له ھغه راھيسې بھر نه و وتلې.
خو ھغه يو ټيليگرام بمبۍ ته وراستولی و چې ھلته په يو بٻنک کی ده خپلې
پيسې ساتلې او بل يې ډٻلي ته استولې و چې د ده د قام يو کس چې په
کاروبار کی ورسره شريک و ،په نوم و .دريم يې امبالې ته استولې و چې
ھلته يو افسر د سپين نسل د اس په انتظار و .خو د محبوب علي درې واړه
ټيليگرام پيغامونه د پوسټ افس نه وړاندې په الره کی ولوستل شوي و .په
دوي کی د اسونو د راوړولو د ځنډ او د پيسو د ورکولو خبره ليکلې وه .په
دی وخت کی محبوب علي ته کيم او المه ورمخامخ شول او اوس ھغه
اصل پيغام کيم ته ورکړې و چې امبالې ته يوسي.
له ډوډۍ خوړلو وروسته محبوب علي ،پټ له سراې بھر ووتلو خو خپله
کوټه يې نه وه قلف کړې .کيم د ھغه په خونه کی د چا د پښو ښکالو
واوريده نو ورو غوندې والړو او وې ليدل چې يو سړي د محبوب علي د
شيانو غوټې خالصولي ،داسی لکه چې څه يې لټول .ھغه په يو چاقو د
محبوب علي د پڼو)پيزار( تلي ھم وسپړدل خو ھيڅ يې وونه موندل.
20
د سپيده چاودې پر وخت محبوب علي سراې ته راغلو نو د سايسډٻره تشه
وه .ھلته نه کيم و او نه المه .ده خپل يو سايس ته چې تر اوسه ويده و ،لته
ورکړه او پوښتنه يې وکړه چې دواړه څه شول .ھغه د سترگو په موښلو
ورته وويل چې المه د چرگ بانگ نه ھم وړاندې پاڅيدو او ھلک يې ځان
سره بوتلو .خو اصل خبره دا وه چې کله کيم د محبوب علي په خونه کی
غل وليدو نو پوه شو چې ھغه يو عادې غل نه و .عادې غل د پڼو تلي په
چاقو نه شکوي .لومړې خو کيم غوښتل چې ناره کړي " چور...چور) غل
...غل( " او ويده خلک راپاڅوي .خو بيا يې پخپلی غاړې کی په تعويذ الس
کيښودو او دی نتيجې ته ورسيدو چې دا به ارو مرو د ھغه سپين اس خبره
وي اوغله ھغه څه لټول چې ده امبالې ته ووړل .ده سوچ وکړو،کوم خلک
چې د پڼو تلي څيرلې شي ،ھغوي د خلکو خيټې ھم څيرلې شي .ھغه د
ويده سپين ږيري په غوږ کی وويل ،بابا ،بنارس ته د تلو وخت شوې دې.
المه د ده په غږ سمدالسه راپاسيدو او دواړه لکه د سيورو له سراې ووتل.
21
ته تلونکې گاډې په غړمباري راښکاره شو نو وې ليدل چې ټول مړي
ژوندي شو .د پکوړو او خوږو پلورونکو نارې ،د پوليسو چغی ،د ښځو
شور ماشور چې د خپلو غوټو او ماشومانو په راټولولو ،د خپلو سړو پسې
يې منډې وھلې .المه په دی وخت کی کيم ته د پيسو يوه کسوړه په الس
کيښوده اودی د ھغه په ساده توب حيرانه شو .د ټکټ بابوسترگې تر اوسه
خوبولی وې او کيم څو پيسې ورکړې نو ھغه ورته د يو داسی ښار ټکټ
ورکړو چې له دی ځايه شپږ ميله ليرې و .کيم ټکټ ته وکتل او وې ويل"،
زه د کلي بزگر نه يم خانه ،د الھور ښار اوسيدونکی يم ،سم ټکټ راکړه د
امبالې" .بابوتندې تريو کړو اوبل ټکټ يې ورکړو .بيا کيم ورته نورې
پيسې کيښودې چې اوس د امرتسر ټکټ راکړه .کيم خپل ځان لپاره ټکټ
وانخستو ځکه د محبوب علي پيسې يې په دی نه لوريدې .د امبالې د ټکټ
دھرې روپۍ په سر کيم د المه نه يوه انه خپل کميشن په توگه تری وساتل.
المه ته يې د پاتې پيسو کسوړه ورکړه اوپه وياړ يې وويل" ،داسې مريد به
د چا وي؟"
المه د اورگاډي د دريمې درجې د ډبې دروازې سره والړ و او دننه يې
وليدل چې ډبه له خلکو ډکه وه نو په کمزوري غږ يې کيم ته وويل " ،ښه به
وي چې مونږ پلي والړ شو" يو چاغ سيک چې مخ يې په ږيره پټ و ،کيم
ته وويل " ،دی وٻريږي؟ مه وٻريږه ،يو وخت زه ھم د ټرين نه وٻرٻدم.
راځئ ،را ځئ ...د حکومت کارونه ھم دغسی دي.
المه .دننه دوه کسان به ځاې شي؟
دکروندگر ميرمنه )په چغه( دننه موږک ھم نه ځاٻږي.
کروندگر .د وړو مورې ،ځاې به ورته پيدا کړو .دا زوې دې پورته کړه،
ھغه محترم جوگي دی وگوره.
ميرمنه) .په قھر( زما په غيږ کی اويا غوټې دي .په دوي څه وکړم؟ زما په
زنگون يې ولې نه کښينوې ،بې شرمه سړي ھم داسی وي.
ھغې چارچاپيره وکتل چې څوک د دی په خبرو د تايد سر وخوځوي .د
امرتسر يوې نڅاگرې ،چې کړکۍ سره ناسته وه د خپلې لوپټې الندې پوزه
کش کړه .يو ھندو بڼيا چې په ټوکر کی تاو خپله د حسابونو دوسيه ،په
ترخ کی وھلې و ،ناره کړه.
بڼيا .دننه شئ ...دننه شئ ...د بې وزلو سره مھرباني ښه کار دې.
22
ډوگره پوځي .او ...او...مھرباني ھم ھغسی لکه چې خوسۍ زيږيدلي نه
وي او اوو فيصده سود دې پرې اخستي وي )ټولو ناستو وخندل(
المه .دا اورگاډې بنارس ته ځي؟
کيم .ھو ھو مونږ ھسې چټي خو ورته نه يو راغلي ،ور دننه شه که نه
وروسته پاتې کٻږو.
د امرتسر جينۍ .وگوره دا سړې پخوا چرې اورگاډي ته نه دې ختلې.
کروندگر خپل غټ الس بھر کړو او المه يې بره گاډي ته کش کړو .يو چا
ورته د لرگي په سيټ ځاې تش کړو ،خو المه وويل ،دا زما د اصولوخالف
کار دې ،زه به په زمکه کښينم .بله دا چې زه په کرسۍ کښينم نو ځان مې
خوږيږي" .کروندگر ورته وويل ،په دی اورگاډو کی مونږ ټول اصول مات
کړي دي .ته وگوره ،د ھر قام او د نژاد خلک د يو بل سره څنگ تر څنگ
ناست يو" .ميرمنې يې وويل ،ھو او ځينې پکی ھيڅ شرم نه لري" .ھغې د
امرتسر جينۍ وليده چې ځوان پوځي ته يې کتل .کروندگر وويل ،ښه به
نه وې چې د غويي په گاډې تللې وی ،څه پيسې به مو سپما کړې وی.
ميرمنې يې وويل " ،ھو ھغه پيسې به مو په ډوډۍ لگولې وی.
المه .که مونږ خبرې ونکړو نو خداې به راباندې مھربانه شي.
کيم .او مورې ،په ھغې ښځې خو به خدای ډٻر مھربانه شي چې يو اوږي
ته ډوډۍ خيرات کی ورکړي.
سيک )خاندی( دا د گدايانو خبره وي .او خورکۍ په ځان دی پخپله
وکړل.
ھغې ښځې د يوغوړ ډبي نه د کيک ټوټه کيم ته ورکړه او پوښتنه يې وکړه
چې دې چرته روان و .کيم ورته د بنارس نوم واخستو .پوځي ورته
وويل " ،ته خو راته مداري معلوميږې .ھره لوبه چې دې زده ده راوښايه
او ستا ژيړ ملگرې ولې غلې ناست دې؟" کيم وويل ،ځکه چې دی سپيڅلې
دې او په ھغو معاملو غورکوي چې له تا او ما پټ دي .سيک وويل ،دا به
سمه وي خو مونږ د لوديانې سيکان يو او په دی خبرو ماغزه نه خرابوو،
مونږ جنگ کوو ...جنگ .او زما د خور ليورزې په يوغونډ کی نايک دې.
ھلته ډوگره خلک ھم دي .پوځي په دی خبره خوشاله شو ځکه دی ډوگره
و .د امرتسر جينۍ وويل ،ما ته خو ټول پوځيان يو رنگ ښکاري .د
کروندگر ښځې ھم په تايد کی سر وخوځوو نو جينۍ بيا وويل ،دا ټول چې د
سرکار مالزمان وي ،يو بل ته د ورور په سترگه گوري.
23
زمينداو وويل " ،زما ورور د جټانو په غونډ کی دی ،خو ډوگره ھم ښه
خلک وي .پوځي وويل ،ھو سيکان ھم په دی نظر دي ،درې مياشتې
کٻږي کله چې دوي د پيرزيۍ په کوتل کی اتو اپريدي ډلو راگيرکړي و ،نو
ډوگره پلټن ورسره کومک کړی و .بيا ھغه د دی غرنۍ جنگ کيسه تيره
کړه نو امرتسر جينۍ وموسيده .ھغه پوھه وه چې پوځي دا کيسه د دی د
خوښي لپاره کوله .د ډبې د بل سر نه د کروندگر ميرمنې په اوريدو ھاې
افسوس وکړل چې پوځيانو د غرونو د خلکو کورونه وسيزل او ماشومان
يې در په دره کړل .پوځي وويل چې ھغوي ھم زمونږ خلک وژلي و او
کله چې مو روغه وکړه نو سرکار ورلھډٻرې پيسې ورکړې.
گاډې اوس امرتسر ته رسيدلې و او د دی د څراغونو رڼا د شپې په ختميدو
پيکه ښکاريده .د مساپرو د ټکټ جاج اخستونکې گارډ راښکاره شو او کله
چې ھغه د کيم ټکټ وکتلو نو ورته يې وويل ،ښکته شه .کيم احتجاج
وکړو چې دی امبالې ته روان دې .گارډ ورته وويل ،زما له خوا دوزخ ته
والړ شه خو ټکټ دی تر امرتسر دی .کيم په ژړا شو او په چغو چغو يې
ويل چې سپين ږيرې د ده پالرھم دی او مور ھم .دی د ھغه امسا په شان
دې او که دی ورسره نه و نو ھغه به مړ شي .په ډبه کی ناستو ټولو خلکو
گارډ ته زارۍ وکړې چې په ماشوم دی مھرباني وکړي .بڼيا ورته تر
ټولوډٻری خبري وکړې خو گارډ کيم د غوږ نه ونيولو او ښکته په پليټ
فارم يې ودرولو.
المه ھک پک ورپسې ښکته شو او نه پوھيدو چې څه وکړي .کيم له
کړکۍ بھر په واويال و" ،زه غريب يم ،زما مور پالر مړه دي ،که زه دلته
پاتې شوم نو د دی غريب سپين ږيري ساتنه به څوک کوي".
المه په دی وخت کی وويل " ،دا څه حال دې؟ دی زما مريد دې او بنارس
ته به راسره ځي ،که د پيسو اړتيا وي نو" ...کيم ژر په ورو غږ ورته
وويل " ،غلې شه بابا...مونږ خو څه راجگان نه يو چې پيسې دی دوړه
کړو ،د نړۍ خلکډٻر زړه سواندې دي" .ھغه له وخته د امرتسر جينۍ وليده
چې په الس کی يې پيسې نيولې وې او له گاډي ښکته شوه .کيم پوھيدو چې
د ھغې په شان ښځٻډٻری سخي وي .ھغې پيسې کيم ته ورکړې چې د
امبالې ټکټ واخلي او له ھغه يې وپوښتل " ،ستا جوگي د شمال نه راغلې
دې؟ کيم په زوره وويل ،د شمال د بل سر نه ،ھلته د غرونو له مينځه.
جينۍ وويل ،په شمال کی د زالغوزي ونې شنې وي او واوره کيږي .زما
24
مور ھم دغرونو وه .خپل جوگي ته وايه چې دعا راته وکړي .کيم په
زوره وويل" ،په تا د خداې رحمت لس زره واري وي .مقدس جوگي يوې
ميرمنې راباندې رحم وکړو چې زه تا سره سفر وکړې شم .دا ميرمنه د
سرو زرو زړه لري" .بيا په منډه والړو چې ځان ته ټکټ واخلي .جينۍ
المه ته وکتل چې لکه د مشين کيم پسې ،ځوړند سر روان و او په تبتي ژبه
يې څه ويل.
د کروندگر ميرمنې وويل" ،دی جينۍ ننډٻر ثواب گټلې دې ،دا جينۍ فرشته
ده" .يو بل وويل ،په امرتسر ښارکی دغسی په زرگونو فرشتې اوسٻږي".
دريم وويل ،شابه زرکوه جوگي صيب چې گاډې درنه روان نشي .کيم په
ھغو پيسو نه يواځې دا چې ټکټ بلکه د خواړو لپاره ھم شيان رااخستي و.
ده په گاډي کې د المه مخې ته ھر څه کيښودل او وې ويل" ،ډوډۍ
وخوره ...دا دی اوس سھار دې" گاډې د پنجاب په ښيرازو زمکو کی په
منډه و او ټولو مساپرو د خپلوخپلو ډوډيو غوټې پرانستې ،څه نا څه خوړل.
د ناشتې نه وروسته د کروند گر ښځی او سيک پان خوړل ،زميندار او
پوځي په الس د تمبکو اوکاغذ نه سيگرټ جوړ کړي او څکول يې .المه
نسوارکړي او تسبيح يې اړولې .کيم په سيټ دواړه پښې تاوکړې ،پرلت
وھلې ناست اوپه دی خوشاله و چې خيټه يې مړه وه.
المه .تر بنارس به کومو سيندونو نه تيريږو.
بڼيا .مونږ گنگا لرو ،نور...نورھم شته.
المه .ما د يو خاص سيند پوښتنه کوله ،ھغه چې اوبه يې شفا لري.
بڼيا .ھم ھغه گنگا ده ،په دی کی چې څوک والمبي پاک شي .ما درې
وارې په گنگا کی المبلي دي.
پوځي .آو ،تا ته د دی اړتياډٻره وه) .ټولو وخاندل(
المه .دا گنگا چا جوړه کړې ده.
بڼيا) .په کرکه( گنگا خدايانو جوړه کړې ده خو ته د کوم مذھب منونکی
يې؟
المه .زه د تر ټولو ښه دين منونکی يم .ښه نو گنگا ستا خدايانو جوړه
کړه .نو ستا خدايان څه ډول دي؟
بڼيا .نو ستا خداې څوک دې؟
المه .واورئ...زه به اوس تاسو ته د ھغه چاخبره وکړم ...واورئ اې د
ھند اوسيدونکو واورئ...
25
بيا ھغه په اردو ژبه کی د بودا د ژوند کيسه پيل کړه ،خو زر د تبت په اړه
يې خبرې وکړې او ورپسې د ھغو صحيفو په اړه لگيا شو چې په چيناي
ژبې ليکل شوي و .ټولو په صبر د ده خبرې اوريدې .په ټول ھند کی
دغسی جوگيان ،سادھوان او پيران ځاې ځاې خلکو ته د خپل دين تبليغ
کوو .کله چې المه ستړې او خاموشه شو نو پوځي خبری پيل کړې.
پوځي .په پير زيۍ کوتل کی مونږ سره د مسلمانانو يوکنډک ھم و .د
دوي يو مال ،فکر کووم د پوځ نايک و .په ھغه چې به چپه راغله نو
وړاندوينې)پيشگوي( به يې کولې .خو ټول ليوني د خداې په امان کی دي.
د ھغه افسرانو به ترې سترگې پټولې.
المه .واورئ زما د پيغمبر د غشي کيسه واورئ.
دا د ھغوي په طبع برابره کيسه وه نو ټولو ورته غوږ ونيولو .د کيسې په
پاې کی ھغه د سيند پوښتنه وکړه خو ټولوھم دا ويل چې دا سيند گنگا دې.
کروندگرښځه .مونږ په جالندھر کی ښه خدايان لرو ،وگوره څومره ښه
فصلونه يې راکړي دي.
کروند گر .په پنجاب کی د سپيڅلې سيند لټھډٻر گران کار دی .زه خو ښه
سيند ھغه ته وايم چې ھرکال نوي خاوره پر زمکه راته اچوي .
او زمونږ د کروندگرو خداې "بھوميا" نوميږي .زه تل د ھغه شکر وباسم
چې داسی ښی زمکی يې راکړي دي.
المه) .کيم ته( زما مريده ...ته څه فکر کوی چې زمونږ پيغمبر به د ھند
تر شمال راغلي وي؟
کيم .ھو ،امکان شته چې راغلي وي.
سيک .په وروستي ځل چې کوم لوې سړې دلته راغلې و ،ھغه سکندر
زوالقرنين و چې خلک ورته سکندر اعظم واي .ھم ھغه د جالندھرکوڅې
پخې کړې او په امباله کی يې د اوبو لويه باولۍ جوړه کړه .دا دواړه اوس
ھم شته .خو ما ستا د پيغمبر په اړه څه نه دي اوريدلي.
پوځي) .په ملنډو( ويښته اوږده پريږده او پنجابي ژبه ووايه .د سيک کيدو
لپاره به دې بس وي.
المه يو سوړ اسويلې وکړو او پخپل ځان کی راتاو شو .دی ھغه وخت د
يوې غوټې په شان ښکاريدو چې تری په تبتي ژبه د دعاگانو او د تسبيح
غږ راتلو .بيا يې سر راپورته کړو او کيم ته يې وويل" ،دا د گاډي غږ په
ما بد لگي ،داسی ښکاري چې مونږ له سينده تير شوي يو" .ھغه ورته
26
وويل " ،صبر وکړه صبر .ستا سيند خو د بنارس سره نږدې دې .تر اوسه
مونږ له ھغه ډٻر ليرې يو" .المه وويل ،خو زمونږ پيغمبر شمال ته ھم
راغلې و او دا واړه واړه سيندونه چې مونږ ترې تيريږو ،ھسې نه په دوي
کی يو سيند ھم ھغه وي چې زه يې لټوم" .کيم ځان پرې ناغرضه کړو
نوالمه بيا وويل" ،ته ما ته راليږل شوې يې ،داسی ده که نه؟ زما د عبادت
په بدل کی ته ما ته راوليږل شوې ،د ھغه توپې سره نږدې ،ھم ته وې چې
يو ځلې په يو صورت او بيا په بل صورت راته راغلی" کيم ورته ورو
وويل" ،دا خبرې دلته د کولو نه دي .ھغه ھم زه ووم ،بيا سوچ وکړه د
توپې سره ھغه ھندو ھلک ھم زه ووم" .المه وويل" ،خو ھلته يو انگريز
سپين ږيرې ھم و چې د سيند په اړه يې راته باور راکړی و" .کيم د
عجايب خانې خبره وکړه .بيا يې ورته ډاډ ورکړو چې يو وارې دوي
امبالې ته ورسيدل نو پلي به د سيند لټه وکړي.
المه په دی خوشاله شواو نيغ کښيناستو .بيا يې وويل "،ته ھم د څه شي په
لټون راوتلې يې؟ کيم ورته د سره غويي او د شين ميدان خبره وکړه خو
ورسره يې زياته يې کړه چې دا يوه افسانه ده .د کروند گر ښځې د دوي
خبرو ته غوږ ايښې و او په خبرو کی راولويده چې د دوي په کلي کی يو
سورغوايې شته چې په شين ميدان کی گرځي او ھيڅوک ورته څه نه واي.
ښاي ھم ھغه ستا غواې وي .سيک وويل "،ښځو له يوه خبره په الس
ورکړئ نوسلگونو نوي کيسې ترې جوړوي .ټول جوگيان خوبونه ويني
اود دوي مريدان ھم ".المه وويل "،ښه نو شين ميدان او بيا سورغوايې به
مونږ ته انعام راکوي؟ کيم وويل" ،نه نه ،دا خو يوه کيسه چا راته وکړه .
زه غواړم چې په امباله کی دا غواې ولټوم .خو ته د گاډي په شور کی د
سيند لټون نشې کولې .کيديشي چې غواې ددی لپاره راليږل شوي وي چې
مونږ دواړو ته الره ووښاي"
المه ټولو مساپرو ته وکتل او کيم ته يې الس ونيولو" ،دی پرون ما ته
راليږل شوې دې او د دی مادي نړۍ بنده راته نه ښکاري" .د کروندگر
ښځې وويل" ،ماډٻر فقيران او جوگيان ليدلي دي خو داسی جوگي او داسی
مريد مې نن وليدل" .د ھغې ميړه خپله گوته سر ته يوړه او اشاره يې وکړه
چې دوي دواړه ليوني دي.
27
وړوکې مداري
اورگاډې امبالې ته ورسيدو او ټولو ھغو مساپرو چې ھلته ښکته کيدل ،خپل
شيان راټول کړل .د کروند گر ښځې کيم ته وويل" ،مونږ دلته د يوې
قانوني معاملې لپاره راغلي يو او شپه به مو زما د ميړه د ماما کشر زوې
کره وي .د ھغوي د کور په غولي کی به ستا او د جوگي لپاره د
ايساريدوځاې ووشي" بيا يې ميړه ته مخ واړوو او وې ويل" ،دوي به راته
دعا وکړي" کيم په زوره وويل" ،اې پيره ،يوه ميرمنه چې د سرو زرو زړه
لري ،د شپې لپاره راته ځاې راکوي .دا د مھربانه خلکو وطن دې ،د
جنوب د مھربانه خلکو ...وگوره له سھاره مونږ سره څومره خلکو مرسته
وکړه" .المه په درناوي سرورټيټ کړو .خو کروندگر خپل کالي کونډي په
راخستلو ښځې ته په قھر وويل" ،زما د ماما د کشر زوي کور د کوڅه ډبو
خلکو لپاره نه دې" .ښځې ھم په قھر وويل" ،ستا د ماما کشر زوې زما د
پالر د کاکا زوې د لورپه واده کی ورله ھيڅ نه و ورکړي .ھغه ډوډۍ اوس
د دوي په حساب کی واچوه .جوگي خيرات درنه نه غواړي" .کيم اوس
ناارامه و چې زر تر زره المه ته سر پناه پيدا کړي او د کروندگر په خبرو
په تلوسه شو .خو ھغه ميرمنې ورته د راتلو وويل .دی پخپله د محبوب
علي پيغام ھغه انگريز افسر ته د رسولو لپاره ھم ليواله و.
کله چې دوي د چاوڼۍ شا ته د ھندوانو يو کور ته ورسيدل نوکيم وويل" ،زه
ورځم چې د ډوډۍ غم وخورم" .المه وار خطا د ده الس ونيولو" ،ته به
بيرته راځې کنه؟ لوز وکړه چې ته به ھم په دی صورت کی راځې ،اوس
که ناوخته نه وي نو د سيند لټه به وکړو" .کيم ورته وويل "،ھواوس ډٻر
ناوخته دې او تياره شوې ده .گوره مونږ د الھور نه څومره ليرې راغلو،
سل ميله خو به وي" .المه وويل" ،زه د خپل خانقاه نه نورھم ليرې شوم او
دا نړۍ څومره لويه اوبده ده"
کيم په تياره کی ورک شو .محبوب علي چې ھغه ته د کوم انگريز د کور
پته ورکړې وه ،دی د ھغې دروازې ته ورسيدو او د برنډې د ديوال سره په
شنو بوټو او واښو کی پټ کښيناستو .په کورکی څراغونه بل و او نوکرانو
په سپينو جاموکی د ډوډۍ د ميز د پاسه لوښي ايښودل .يو انگريز په تورو
او سپينو جامو کی برنډې ته راووتلو چې يوه سندره يې زمزمه کوله .کيم
په تياره کی د ھغه مخ نشو ليدلې .ده د ھند د يو عادي فقير په شان غږ را
28
وويستوچې " د غريبانوساتونکيه ،تاسو ته دی خير وي...محبوب علي
واي "...انگريز د ده د غږ په لوري ونه کتل او نه پری ھيښ شو .ھم
ھغسې والړ يې وويل" ،څه واي محبوب علي؟" "دا چې د سپين اس د نسل
بچي ځاې پرځاې دي" .کيم وويل" .د دی ثبوت څه دې"؟ انگريز د گالبو
بوټي ته ورنږدې شو .کيم ھغه پريړ تاو شوې کاغذ د انگريز پښو ته
واچوو او وې ويل" ،محبوب علي دا ثبوت راکړې دې" سړي زر د کاغذ د
پاسه خپله پښه کيښوده ځکه ھغه وخت يو باغبان د برنډی سر ته راغلی و
او ده نه غوښتل چې ھغه کاغذ وويني.
کله چې باغبان بيرته والړو نو انگريز کاغذ د زمکې نه راواخستو او د
ھغې پرځاې يې يوه روپۍ وغورځوله .کيم د روپۍ شړنگ واوريدو .
انگريز په گړندي گامونو کورته والړو نو کيم وروړاندی شو اوچټک ھغه
روپۍ يې جيب ته کړه .خو ھغه د روپۍ پرواه نه ساتله .ده د خپل پيغام
اغيزې په ھغه سړي ليدل غوښته .له ھغه ځايه د وتلو پر ځاې دې ورو
ورو لکه د مار په زمکه تاو راتاو کور ته نور ھم نږدې شو .دی خبر و
چي د ھند انگريزي بنگلې چار چاپيره خالصې وي .انگريز يو وړوکي
کوټې ته ورغلی و چې د برنډې په يو سر کی لکه د دفتر ښکاريدو .ھلته د
کاغذونو او دوسيو پنډونه ايښې و او انگريز اوس په يوې کرسۍ ناست د
محبوب علي له خوا راليږل شوي کاغذ ته کتل .د سړي مخ د څراغ په رڼا
کی واضح ښکاريدو او د کاغذ په ولوستو د ده رنگ واوختو.
په دی وخت کی د يوې ښځې غږ واوريدل شو چې " ويل يې"...گرانه
چيرته يې؟ ژر د ناستي کوټې ته راشه چې ميلمانه راتلونکي دي" سړي
اوس ھم د کاغذ مطالعه کوله .ښځې څو شيبې وروسته بيا چيغه کړه،
"ميلمه راغلو ،زه په دروازه کی د پوځيانو غږ اورم" سړي ورمنډه کړه او
ھم ھغه وخت يو لوې موټر چې شا ته څلورو پوځيانو بدرگه کوو ،په
دروازه راننوتو .پوځيانو پښې ودربولې او سالمي ودريدل .له موټر يو
لوړ دنگ سړې چي ويښته يې تور و ،را ووتلواو يو بل ځوان ورسره مله
و.
کيم د موټر پاې سره نږدې پر زمکه پروت و ،سړو په خندا خبرې کولې .د
تورو ويښتو سړي د کيم د سړي نه څه پوښتنه وکړه نو ھغه په ځواب کی
وويل " ،بي شکه ،محترم ،د اس په اړه يو خبردی" بيا بل سړي ته يې
وويل "،مونږ به څو شيبو کی بيرته راشو ،تر ھغې ټول مشغول ووساته".
29
پوځيانو ته يې د انتظار وويل او دواړه ھغه وړوکي دفتر ته والړل .موټر
بھر ووتلو او کيم وليدل چې دواړو سړو د محبوب علي له خوا راليږلي
کاغذ ته کتل .دوي په ورو غږ خبرې کولې خو بيا ھم کيم اوريدې شوې.
لوړ سړی .اوس د اوونيو خبره نه ده ،د ورځو معامله ده ،بلکه د څو
ساعتونو .ما د څو ورځو نه د دی خبرې توقع لرله خو دی...دی معلوماتو
ورباندي يو ميخ ټک وھلو .نن دی "گروگن" دلته ډوډۍ ته رابللی دی؟
ځوان سړی .ھو محترم او مٻکلين ھم راځي.
لوړ سړی ...ډٻره ښه ده ،زه به دوي سره پخپله خبری وکړم .دا ھم
ضرور ده چې معامله دی کونسل ته وړاندې شي ،خو په داسی کارونو کی
سمدالسه عمل پکار وي او مونږ د دې لپاره جواز لرو .د پنډۍ او پيښور
کنډکونو ته خبردارې ورکړئ .په دی به د اوړي کومکونه اغيز من شي
خو بله الره نه لرو .که په لومړي ځل مو دوي ته سم گوزار ورکړې وې
نو اوس به دا حال نه وی .اته زره به بس وي.
ځوان سړې .د توپخانې په اړه څه وايئ؟
لوړسړی .په دی بايد د ميکلين سره خبرې وکړم.
ځوان سړی .محترم دا د جنگ مانا ورکوي؟
لوړسړی.نه...دا د سزا مانا ورکوي .لکه چې يوسړی د خپلو مشرانو د
عمل په بدل کی تاوان ورکوي.
ځوان .خو کيديشي .سي ٢۵دروغ ويلي وي.
لوړ سړی .د ده معلومات د نورو د معلوماتو تايد دې .په عمل کی مونږ
شپږ مياشتې د مخه خبر شوي و .دوي سره د روغې يو چانس و ،خو
پرځاې يې دوي په دی موده کی ځانونه نور ھم قوي کړل .ھغه څو
ټيليگرام پيغامونه سمدالسه وروليږه .خو د نوي خفيه شفر سره .زما او د
وارټن د شفر سره .زما په فکر ميرمنو ته به نور د انتظار زحمت نه
ورکوو .نورې خبرې به د سيگرټو پرڅکولو وکړو .زه خبر وم چې
ھمدغسې به کٻږي ،دا سزا ده ،جنگ نه دی.
کله چې د موټر بدرگه پوځيان له لوی دروازی ووتل نو کيم لکه د چينجي د
ديوال سره سره وڅکيدو او د کور شا ته والړو .د خپلې تجربې پر اساس
دی خبر و چې ھلته به ډوډۍ پخيږي .په پخلنځي کی ھر ډول خلک په
کاراخته و او ده ھم پکی ځان ورگډ کړو ،خو يو کس دی وشړلو .کيم په
ژړا وويل" ،ما غوښتل چې لوښي درته ووينځم او يو ټوک ډوډۍ وخورم".
30
ھغه کس ورته وويل" ،زه زه ،د امبالې ټول خلک ھم په دی کار پسې
راوتلي دي .ځه تښته" ،دوي اوس د ښوروا قابونه دننه وړل" ،ته
فکرکوې چې کرايټن صيب د ميلمستيا د کارونو لپاره ستا په شان کوڅه ډب
غواړي؟" کيم د لوړ پوځي په اړه ځان خبرول غوښته .ھغه لويو قابونو ته
وکتل او وې ويل" ،ډيره لويه ميلمستيا ده" .يو چا وويل " ،د حيرانتيا خبره
خو نه ده چې مشر ميلمه جنگ الټ صيب دې .سپه ساالر"
د کيم لپاره دا معلومات بس و او د سترگو په رپ کی دی ورک و .کله
چې دې له ھغه کوره ووتلو نو سوچ يې کوو ،آيا دا ھر څه د يو اس د نسل
لپاره کٻږي؟ محبوب علي ته پکار و چې ما سره راغلې وې او کتلې يې
وې چې دروغ څنگه ويل کيږي .د دی نه وړاندې د محبوب علي ټول
پيغامونه چې کيم ورته اوړل د ښځو په اړه و .اوس د سړو خبرې وې.
لوړ سړي ويل چې دوي به يو ځاې چا ته د سزا ورکولو لپاره پوځ ليږي،
دا خبر به پنډۍ او پيښور ته ځي ،توپې ھم پکی دي .ھغه په الره روان و
او چرت يې وھلو چې که زه لږ نور دوي ته ور نږدې شم نو ډٻر لوې خبر
به پيدا کړم.
دی چې د کروندگر د ماما کشر زوي کور ته ورسيدو نو د يو قانوني
معاملې په اړه بحث کيدو او المه خوبولې و .د شپې د ډوډۍ نه وروسته يو
چا چلم راوړو نو کيم ھم ترې کش وکړو .ھغه ته خپل ځان نن د يوسړې
په شان ښکاريدو .ناستو کسانو د ده سره ډٻر په ادب خبرې کولې ځکه د
کروندگر ميرمنې ټولو ته د سره غويي او د ده له بلې نړۍ نه د راتلو خبره
کړې وه .د دی کورنۍ برھمن مال چې راغلو نو د المه سره يې په ديني
معاملو خبرې پيل کړې .د ادعيانو نه خبره نجوم ته الړه او دواړو ماليانو
د ستورواو د کايناتو خبرې راواخستې .شپه ناوخته د کروندگر ميرمنې د
خپل برھمن نه د المه په اړه وپوښتل نو ده وويل" ،ھغه بې شکه پوھه
سړی دی ،که څه ھم زمونږ خدايان نه مني خو دی د حق په الره روان
دې".
کيم له برھمن نه د سره غواي په اړه معلومات وغوښتل نو ھغه د ده د
زيږيدوورځ ،نيټه او شيبه ترينه پوښتل .کيم وويل" ،په کومه شپه چې په
سري نگرکی لويه زلزله راغلې وه ،د مې لومړۍ نيټه وه .د لومړي چرگ
بانگ او د دويم چرگ بانگ په مينځ شيبو کی زه وزيږيدم" .کيم ته دا ھر
څه ھغې ښځې ويلي و چې د ده پالنه يې کړې وه .په دی خبره يوې
31
ميرمنې ټولو ته وويل "،وگورئ دا د دی خبرې ثبوت دې چې مريد غير
عادي قوت لري" .برھمن د غولي په خاوره کی د ستورو نقشې جوړې
کړې اود سره غواي د اصل په اړه يې وپوښتل.
کيم په جوش ورته ټوله کيسه تيره کړه چې په شين ميدان کی د سره غويي
له ليدو وړاندې ،دوه کسان به الره ھواروي او بيا به د ده قسمت ورسره
بدل شي .برھمن د ستورو او د سپوږمۍ او د لمر خبرې کولې ،بيا ده ته
يې د يو وړوکي لرگي د راوړو امر وکړو .تر نيم ساعت پر زمکه کله
يوې خوا ته به يې ليکه راښکله او کله بل ،اخر ھغه وړوکې لرگي يې د دم
په ويلوويلو په نقشه واچوو او وې ويل " ،ستوري واي چې په راتلونکو
دريو ورځو کی دوه سړي به ھر څه تيارکړي .له ھغوي وروسته به سره
غواې ښکاري خو د دی ھر څه سره د جنگ او د وسله والو کسانو نښي ھم
ښکاري".
د کروندگر ميرمنې وويل "،مونږ سره د اورگاډي په ډبه کی يو سيک
پوځي ناست و کنه" .برھمن سر وخوځوو "،زه د وسله والو پوځيانوخبره
کووم ،په سوونو کی ،ستا د جنگ سره څه سروکار دی؟ ستا ستوری تاوده
او قھر ژن دی ،چې ډٻر ژر د جنگ االمه ښاي" .المه په تلوسه وويل،
"ھچرې نه ...مونږ يواځې د صلح غوښتونکي او د سيند په لټون يو" .کيم
وموسيدو ،ځکه د پيرنگي په کور کی وړاندې يې چې څه اوريدلي و ھغه
ورته په زړه شول.
برھمن په خاوره کی کښلي نقشونه په خپله پښه ورانول او ويل " ،له دی
زيات زه په راتلونکو دريو ورځوکی څه نه وينم ھلکه ،په دريو ورځو کی
سورغواې به درته ښکاره شي" .المه په تلوسه وويل " ،او زما سيند ،زما
سيند به څنگه شي؟ " برھمن ورته په افسوس وويل " ،وروره دا عادي
خبره نه ده"
په بل سھار ټولو په دوي تينگار وکړو چې ايسار شي ،خو المه نه منل.
کوربانو کيم ته د ښې ډوډۍ يوه لويه غوټه برابره کړه او درې انې ھم د
الری د خرڅ لپاره ورته ورکړې .بيا ټولو دواړو ته په مخه ښه وويل او
دوي د جنوب لوري ته پلي روان شول .المه په افسوس وويل" ،داسی
خلک به د خپلو غمونو نه چرې ازاد نشي" .کيم د ډوډۍ پنډ په سراخستې،
وويل" ،که دوي ازاد شول ،نو په نړۍ کی به يواځې بد خلک پاتې شي او
بيا زمونږ په شان خلکو ته به ډوډۍ او سرپناه څوک ورکوي؟" المه يوه
32
وياله وليده نو ورته يې وويل ،راځه وگورو ،ھسې نه زمونږ سيند ھم دا
وي .دوي په پټيو کی روان و او د کلي ټول سپي ورپسې و .کيم او بوداي
المه له سابو د پټيو نه تيريدل چې يو بزگر د خپل ډانگ سره په قھر او په
ښکنځلو د دوي لوري ته په منډه شو .ده د امبالې په بازارکی ترکاري او
گلونه خرڅول او کيم د ده د ژبې نه اندازه لگوله چې دی به د کومی سيمی
وي .المه د سپوھيڅ پرواه ونکړه او کيم ته يې وويل" ،دا سړې څومره بده
خله لري او خبر نه دی چې مساپرو سره خلک مھرباني کوي ،مريده،
خبردار ووسه چې دا سړې د ښې طبقې راته نه ښکاري" .سړې ورته
رانږدې شو،
سړې .ھوھو ...گدايانو ،ووځئ له دی پټيو.
المه).په صبر( مونږ ستا د بی برکته پټيو نه په وتلو يو.
کيم) .په چيغه( ،که بل فصل دی وونشو نو دا به ستا د ژبې گناه وي.
ھغه سړې لږ ناارامه شو او لھجه يې نرمه کړه.
سړی .دا نړۍ له خيرات خورو ډکه ده.
کيم .او باغبانه ،ته څنگه پوه شوې چې مونږ له تا خيرات غواړو؟ مونږ
خو د دی پټيو په سر کی ھغه سيند کتل غواړو.
سړی ).ناخواله خندا( ،سيند...تاسو د کوم ښار اوسيدونکي يئ ،چې کنال نه
مو سيند جوړکړو .وگورئ دا نيغ جوړ شوې دې ،سيمټي مورگې لري او د
دی اوبه زه د سپينو زرو په بيه اخلم .البته د دی نه ور اخوا د سيند يوه
څانگه شته ،خو که ستاسو اوبه پکارې وي نو زه به يې درکړم ،او که پۍ
مو ...
المه) .په تگ( نه نه ...مونږ به سيند ته ورشو...
سړی ).په وارخطاي( پۍ او ډوډۍ...اې ....گورې ،ما ته يا زما پټو ته
ښيرې مه کوئ .تاسو خو خبر يئ چې په دی گرانه گرانۍ کی اوس دومره
سوالگر پيدا شوي دي چې...
33
المه).کيم ته( وو دی ليدل ،اول د قھر په سرو خاوروکی پټ ،ده څومره
سخته ژبه کاروله .اوس يې ھغه دوړه له سترگو لرې شوه ،نو ھم يې زړه
نرم شو او ھم يې ژبه .خدايه...د ده پټي دی تل شنه وي .اې بزگره...پام
کوه چې د انسانانو قضاوت په تادۍ کی مه کوه.
کيم.ما داسی جوگيان ليدلي دي چې خلکو ته يې د انغري نه واخلې،
ترغوجلې پورې ښيره کړې وه .څه فکر کوې ،دی سپيڅلې او ھوښيار دې
او که نه؟ زه د داسې کس مريد يم.
المه.غرور ښه شې نه دې...ھغه څوک چې د توازن په الره روان وي،
غرور نه ډډه کوي.
کيم .خو تا وويل چې دا سړې د ټيټې طبقی دې او خرابه خله لري.
المه .د ټيټې طبقې...ما خو داسی نه دی ويلي .دا څنگه کيدٻشي؟ زه
انسانان په طبقوکی نه وٻشم .ټول د خداې مخلوق يو .په سر کی د ده چلن
ښه نه و خو وروسته مودب شو نو ما د ده گناه ھيره کړه .بله دا چې دی
ھم زمونږ په شان دې ،د مادي نړۍ په څرخ تړلې دی ،خو زمونږ نه په
دی توپيرلري چې دی د خالصون په الره نه ورځي.
دوي دواړه د کنال غاړی ته ودريدل چې د اسونو او د نوروڅاروو د پښو
نښی پری جوړی وې .المه يو څو شيبې اوبو ته کتل ،ھلته د گنې فصل ھم
شين و .کيم د څو گنو د سيوري الندی کښيناستو او ترې پوښتنه وکړه چې
دی به سپيڅلې سيند څنگه پيژني نو المه ويل "،د دی په موندلو ،ما ته به
ھر څه رڼا شي .خو دا ھغه سيند نه دی ،کاشکه په دی اوبو کی اوسيدونکو
وړو چينجو راته ويلي شول چې زما سيند چرته دی".
کيم ھغه وخت يوه لوې ښامار وليدو نو المه يې شا ته راښکلو او دواړه ساه
نيولي ودريدل .ښامار چې ژيړ او نسواري ليکې يې لرلې ،غاړه ښکته کړه
او د کنال اوبه يې وڅښلې .بيا ھم دغسې په زمکه پروت و .کيم اخوا
ديخوا کتل او ځان سره لگيا و چې يوه کوتک راسره وې نو د دی ښامار
مرۍ به مې ماته کړی وې .المه ورته وويل ،ولې؟ دی ھم زمونږ په شان
د ژوند په څرخ سپور دې .کيم وويل چې د ده له ھر ډول مارانو نه کرکه
34
کيږي .خو المه ايسارکړو" ،پريږده چې دی ھم ژوند وکړي" .په دی کی
ښامار په يوشرنگيدلي غږ خپل سر پرانستو او چمچمار تری جوړ شو.
المه ھم ھغسې ورسره خبرې کولې ،چې " وروره ،که زما د سيند په اړه
دی څه معلومات وکړل نو بيا راشه" .کيم ورته په غلي غږ وويل "،ستا په
شان سړی ما تر اوسه نه و ليدلې ،څنگه ،دا ښامار ھم ستا په خبره
پوھيږي؟ "څوک څه خبر دي المه وويل او د ښامار څنگ ته ورو غوندې
تير شو چې په خاوره کی تاو راتاو پروت و.
ھغه کيم ته اشاره وکړه ،خو دی په ويره و" ،زه د بلې غاړې نه درځم".
المه ورته ډاډ ورکړو" ،راځه ھيڅ درته نه واي ".کيم زړه نا زړه و خو
المه ورته الس اوږد کړو او په چيناي ژبه يې څه وويل .کيم فکر وکړو
چې ھغه څه "دم "ويلو .دی ورور ورو د ښامار څنگ نه تير شو خو ھغه
سر ھم راپورته نکړو .کيم له خپلې تندي خوله پاکه کړه او وې ويل" ،ښه
نو اوس کومې خوا ته ځو؟" المه وويل" ،دا ستا کار دې چې فيصله
وکړی ،زه زوړ يم او دا سيمه نه پيژنم .راځه چې يو بل سيند ولټوو".
د سيند لټون
د پنجاب په دی ښيرازه زمکه په يو وخت درې فصلونه کيدل ،گنا ،تمبکو،
او نوره سبزي ،لکه مولۍ او ټيپر .دوي ټوله ورځ گرځيدل او ھر ځاې
چې اوبه يې وليدې نو ورته به والړل .کله به سپي ورپسې شول او کله د
غرمې په خوب ويده کلي وال يې راويښ کړل .په ھر ځاې المه د خلکو
پوښتنې ځوابولې او بيا به ھغوي ورته د يو سيند درک ورکړو .کله کله به
چا ورباندی وخاندل خو زياتو خلکو ورته د دمې وويل ،اوبه يا شوملې يا
پۍ به يې ورله راوړل ،ډوډۍ به يې ورله ورکړه .ښځې به زياتې مھربانه
وې .ماشومان به په پيل کی شرميدل او وروسته به ورسره مله شول.
ماښام دوي په يوکلي کی د خټو د يوې جونگړې څنگ کی د لوې ونې
الندی کښيناستل.
35
د کلي سپين ږيرې مشر ورته راغلو اود دوي کيسه يې واوريده .د المه د
کښيناستو لپاره يې يوکټ واچوو او گرمه ډوډۍ يې راوغوښته .بيا يې چيلم
ورته تازه کړو او د کلي پنډت يې راوبللو .کيم يو څو ھلکانو ته د الھور د
ښايست ،د اورگاډي د سفر او د ښار د ژوند کيسې کولې .سړي پخپلو کی
لگيا و .اخر د کلي پنډت وويل چې دی د سيند په اړه څه نه شي ويلې خو
المه د حق په لټون راوتلی دی او د ده په شان يو بل جوگي ھم تيره مياشت
راغلې و .ناستو والړو خلکوته يې وويل" ،په ياد مو دي ،د شمشتۍ )
کيشپ( جوگي .ټولو سر وخوځوو .ھغه جوگي ته کرشنا په خوب کی ويلي
و چې که دی پخپله پرياگ ته والړو نو بې له سوځيدو به جنت ته ځي.
پنډت اعالن وکړو " ،دا جوگي په ھغو خدايانو باور نه لري چې زه يې
پيژنم .خو صبر وکړئ ...دی زوړدی او له لرې راغلې دې او بله دا چې
ليونې دې .بيا يې المه ته وويل" ،له دی ځايه شپږ ميله لويديځ ته جرنيلي
سړک کلکتې ته ځي" .المه په تلوسه وويل" ،خو زه بنارس ته روان يم"،
پنډت وويل" ،ھو ھغه سړک بنارس ته ھم ځي او د شمالي ھند د ټولو
سيندونو نه تيريږي .خو اوس به ښه دا وي چې تاسو شپه په دی کلي کی
وکړئ ،سھار به سړک ته ووځئ او په الره چې ھر سيند نه تيريږئ ،درته
به معلوم شي".
المه دا خبره خوښه کړه .ھغه څو دعاگانې وکړې چې وروستۍ يې په
چيناي ژبې کی و .بيا يې کيم نه پوښتنه وکړه "په ھر څه پوھه شوې؟" کيم
ورته په ادب وويل "،ھو" د کلي مشر کيم ته وکتل چې د يوې جينۍ سره
يې خبری کولې .المه د کيم د لټون او د ده د مريد کيدو کيسه ټولو ته تيره
کړه او دا چې ھغه د خداې له اړخه له بلی دنيا نه ده ته راليږل شوې دې.
پنډت موسکې شو او کيم ته يې په چغه وويل" ،ته څوک يې؟" ھغه د بل
سر نه په زوره وويل "د سپيڅلي المه مريد" پنډت وويل" ،ستا جوگي واي
چې ته پٻرې يا روح يې ".کيم وويل" ،نو پٻرې ډوډۍ خوړې شي؟ زه خو
اوږې يم ".المه په زوره وويل" ،دا د ټوکو خبره نه ده .په ھغه بل کلي
کی ،چې ما نه يې نوم ھير شو ،نجومي دا خبره کړی وه ".کيم د المه په
غوږ کی وويل" ،ھغه د امبالې ښار و چې بيگا شپه مو پکی وکړه " .د
المه راياد شول" ،ھو امباله نوميدو ،ھلته نجومي پخپل علم څرگنده کړه چې
زما مريد به په دوو ورځو کی خپل مراد ته ورسيږي .خو ھغه ستا د
36
ستورو په اړه څه ويلي و؟" کيم غاړه تازه کړه او د کلي ټولو سپين ږيرو
ته يې وکتل" .زما د ستوری مانا جنگ دې ".يو کس وخندل .خو بل وويل،
"دا وړاند ويٻنه خو نه ده ،په سرحدونو ھر وختې جنگ کيږي" .خو په
سپين ږيرو کی يو پخوانې پوځي ھم ناست و چې په غدر کی د ده په ميړانه
انگريزانو ورته انعامونه ورکړی و او اوس ھم انگريز چار واکي او کمشنر
د ده ليدو ته راتلل .د ده زامن ھم په پوځ کی و .ھغه په زوره وويل،
پوځي ...د ھلک خبره وړاند ويٻنه ده.
کيم )په چغه( ،دا به يو لوې جنگ وي ،د اتو زروپوځيانو...
پوځي .لښکربه د سرو کوټونو وي که د ھند کنډک؟
کيم ).په تلوسه( سره کوټونه به وي ،د گوراگانو لښکر او توپې به ھم
وي.
المه) .وارخطا( نجومي خو راته دا خبره نه وه کړی.
کيم )په جوش( دا خبر يواځی ما ته راغلی دې چې اته زره پوځيان به د
پنډۍ او پيښور نه د جنگ لپاره ځي.
برھمن .ده ارو مرو دا خبره په بازار کی اوريدلی ده.
المه .خو دی ټول وخت له ما سره و .څنگه خبرشو.
پنډت .چې سپين ږيرې مړ شو نو دی ھلک نه بھډٻر ښه مداري جوړ شي.
دا څه نوې لوبه ده؟
پوځي .يوه نښه راوښايه .که د جنگ خبره وي نو زما زامنو به له وخته
ما ته ويلې وې.
کيم .کله چې ھر څه فيصله شول نو ستا زامن به ھم خبر شي .خو ھغه
کس چې دا اختيار يې په الس کی دې ،ستا له زامنوډٻر لوړ ناست دی.
37
بابا ،ته راته ووايه .آيا د اتو زرو پوځيانو د توپونو په بدرگه د تگ خبره
به ټيټو خلکو کړی وي؟
پوځي ..نه
کيم ..نو ته خبر يې چې د دی پوځ امر به چا ورکړی وي؟
پوځي .ھو ،ما ھغه ليدلې دې.
کيم .څوک دی؟
پوځي .زه يې له ھغه وخته پيژنم چې دی د توپخانې افسر و.
کيم ..لوړ دنگ سړې ،تور ويښته او داسی قدم اخلي.
کيم د پوځيانو په شان ايغ نيغ وگرځيدو .يوکس وويل چې ھر پوځي
ھمدغسی گرځي .خو کيم ورته وويل ،نه په دی کی توپير دی ،ھغه لوړ
رتبه کس داسی گرځي او داسی سوچ کوي .دا يې وويل او خپله گوته يې
په تندي کيښوده او ورو ورو يې ښکته جامنې ته برابره کړه .بيا خپله
خولۍ يې په ترخ کی ووھله او د زاڼې په شان ودريدو .ټول خلک دی
ننداری ته ځير و .پوځي پوښتنه وکړه "،دا افسر د امرکولو پر وخت څنگه
چلن کوي؟ کيم وويل" ،دې خپل څټ گروي ،بيا يوه گوته پر ميز وھي او
پوزه راکاږي .بيا امر کوي ،چې فالنی فالنی کنډک راواستوئ ،فالنی
توپې وروليږئ ".ھغه خپل الس يو موټې کړو او په زوره يې وويل" ،دا
جنگ نه دی ،دا سزا ده سزا"
پوځي اوس قانع شو او وې ويل" ،بس بس ،زه پوھه شوم چې دی څوک
دې .ما د جنگ د ميدان په لوگو کی د ده غږ اوريدلې دې ".د کيم غږ
واوښتو او وې ويل "،ما خو لوگې و نه ليدو ،دا ھر څه می په تياره کی
ليدل چې يو سړي ورته الره پاکه کړه ،بيا په اس سپور يو تن راغې ،بيا
دی پخپله راغلو .بابا ،ما ريښتيا ويلي دي که دروغ؟ " پوځي وويل" ،بي
شکه ،دا ھم ھغه افسر دی ".المه په وياړ ټولو ته وويل" ،ما تاسو ته نه
وويلي چې دې له بلې دنيا راغلی دې .دی د ستورو ملگری دی ".يو سپين
38
ږيري وويل" ،خير په مونږ څه اړه لري؟ اې ،که ته د غيب خبر ورکولې
شې نو ما سره يوه غوا ده چې سره ټاکي لري .ښاي ستا د غواي خور
وي ".کيم وويل ،زما ستوري ستا په څاروو پورې نه دي تړلي ".يوی
ښځې وويل"،ھغه غوا ناروغه ده ،دی زما ميړه دی او د خبرو چل ورله
نه ورځي .ته راته ووايه چې ھغه به جوړه شي که نه؟"
کيم که يو عادي چلباز کس وې نو دا لوبه به يې غځولې وې ،خو دی په
الھور کی لوې شوې او ديارلس کاله يې د فقيرانو او د عامو خلکو چلن
کتلې و .د کلي پنډت ھغه ته په کينه کتل .کيم وويل" ،زما په فکر تاسو
يو ډٻر ښه پنډت لرئ چې دا اوس مې وليدو ".ښځی ته يې وويل" ،ته او
ستا ميړه فکرکوئ چې ستاسو غوا به په تشو خبرو جوړه شي .د عبادت
کوونکو سره درغلي مه کوئ .يو خوسکی خپل پنډت ته ورکړئ او که
خدای درته ډٻر په قھر نه و نو غوا به مو په يوه مياشت کی بيا پۍ
ورکوي ".پنډت د ځان سره وويل "،پورا استاد دی ،ما په څلويښتو کالو کی
دا کارونشو کړې" .کيم ور زياته کړه" ،لږ اوړه ،لږ کوچ او يو څو دانې
الچي ،په دی څوک شته من کيږي؟"
پوځي ودريدو او کيم ته يې ست وکړو چې که دوي دواړه شپه له ھغه سره
تيرول غواړي .پنډت د دی تايد وکړو خو وې ويل چې د المه خدمت د
دوي د دھرم شاله )عبادت ځاې( دنده وه .ټول د دوي د ځواب په انتظار
و .کيم ورو غوندې د المه څنگ کی ودريدو او ورته يې وويل " ،پيسې
چرته دي؟ ھغه ورته وويل" ،زما مال سره تړلي کسوړه کی ".کيم ورته
وويل "،شابه زر دا کسوړه ما ته راکړه خو چې څوک پری پوھه نشي" .
المه ويل" ،ولې ،اوس خو مونږ ټکټ نه اخلو ".کيم ورته وويل" ،زه ستا
مريد يم که نه؟ ما تر اوسه ستا ساتنه کړی ده که نه؟ پيسې راکړه او سھار
رانه بيرته واخله ".ھغه د المه په کمر بند الس ووھلو او د پيسو کسوړه
يې په تياره کی راوويسته .المه سر وخوځوو" .زه ھم داسی دی وي .دا
بده نړۍ ده ،زه خبر نه ووم چې پکی دومره خلک اوسيږي".
په بل سھار د کلي پنډت سخت په قھرښکاريدو خو المه خوشاله و او کيم د
زوړ پوځي په کور کی دومره کيسې اوريدلی وی چې ورباندې سم موړ
شو .پوځي ورته په عمل کی وښودله چې کله به ھغه په اس سپور شو نو
39
خپله توره به يې څنگه په زنگانه ايښې وه .المه د کيم په ليدو ورته وويل،
" د دی کلي ھوا ډٻره ښه ده ،نور کله زما خوب کچه وي خو بيگا مې اړخ
ھم نه دی بدلولې ،اوس مې ھم سر لږ دروند دی ".کيم پوھه شو چې پنډت
به المه ته د شپې ښه ډٻر اپيم ورکړی وي چې وې شوکوي .ورته يې
وويل" ،يوگوټ گرم پۍ وڅښه ".کيم د اپيميانو لپاره يو څو کورنيو نسخو نه
خبر و.
دوي د سفر لپاره تيار شول نو المه پوښتنه وکړه چې د کلي والو د خدمت
په بدل کی څه وکړي .ھغه د پنډت نه خوشاله معلوميدو او کيم ته يې وويل
چې کولې شي ،ھغه دھرم شاله ته يوه روپۍ ډالۍ کړي .کيم ورته وويل"،
محترم ،تا کله په سړک يواځی سفرکړې دې؟" ھغه وويل ،خود نو...په
کوھلو کی زما مريد چې مړ شو نو تر پټھانکوټ پوری يواځی ووم .په
الره ھر چا چې راسره ښه وکړل نو ھغه ته به مې يو څه نذر ورکول ".کيم
په سخته لھجه وويل" ،اوس ته په ھند کی يې ،د دوي اسطورھډٻر السونه
لري .دوي پخپل حال پرٻږده".
زوړ پوځي دوي ته په مخه ښه ويلو لپاره پخپلې کچرې )يابو( سپور راغلو،
يوې ډډې ته يې توره ھم ځړيده .د کلي خلک خفه ښکاريدل او پنډت خو
ورتھډٻر بد بد کتل .ھغه د شپې خپل ښه اپيم المه ته ورکړي و خو ھيڅ
پيسې يې ورسره و نه موندلې .پوځي ورته په کچرې د سپريدو اشاره
وکړه ،خوکيم ويل " زه د خپل جوگي غالم يم ".پوځي ورته وويل" ،ته چې
پخپله د جنگ ستورې لرې نو ولې دی ژيړ جوگي پسې روان يې؟" کيم
ورته وويل" ،دی له نوروډٻرو جوگيانو توپير لري .دی يو ريښتونې جوگي
دې .مونږ نه نجوميان يو ،نه مداريان او نه گداي گر ".پوځي وويل" ،ھغه
خو ما پخپله وليدل خو زه دا سړې نه پيژنم".
د سھار په تازه ھوا کی المه د اوښ په شان لوې لوې گامونه اخيستل.
خپلې دعاگانې يې ويلې او تسبيح يې اړولې .دوي د امونو د باغ نه تيرشول
چې د ھغې نه اخوا په پټيو کی ټول خلک په کار اخته و .په ختيځ کی د
ھماليه د غرونو تت انځور ښکاريدو .المه د خپلې تسبيح يو اتيايمه دانه
واړوله نو کيم ته يې وويل ،زما ارمان په زړه کی پاته شو چې ھغه دھرم
40
شاله ته مې يوه روپۍ ورنکړه .پوځي ټوخې وکړو نو المه د ھغه د شته
والي نه خبر شو .مخ يې واړوو او ورسره خبرې پيل کړې،
المه .ته ھم د سيند په لټون راوتلې يې؟
پوځي .دانوې ورځ ده .د سيند د اوبو اړتيا د لمر ډوبيدو نه وړاندې وي.
زه راغلم چې تاسو ته لوې سړک ته ورتلونکې لنډه الره در وښيم.
المه .نودا توره دی ولې راوړې ده؟
پوځي .زه خبر يم چې په ټول ھند کی د پوليسو په امر څوک وسله نشي
گرځولی .خو د دی ځای حوالدار ما پيژني .زما يو ارمان دې چې د اړتيا
پر وخت له دی تورې کار واخلم.
المه )په افسوس( د يو سړي وژنه به درته څه گټه وکړي؟
پوځي .ھيڅ ھم نه ،خو کله کله بد انسانان که وونه وژل شي نو نړۍ به د
زما په شان ارماني کسانو لپاره تنگ شي .ما د ډٻلي نه تر جنوب پوری
زمکه په وينو سره ليدلی ده .څه ليونتوب و.
المه .ھغه خدايان به خبر وي چې دا وبا يې راليږلې وه.
پوځي .د ھند په پوځ کی ليونتوب ورگډ شو او عسکرو خپلو افسرانو ته د
ټوپکو شپيلۍ واړولې .دا ليونتوب که ھلته ودريدلې وې نو ښه به وې ،خو
دوي د افسرانو ميرمنې او ماشومان ھم ووژل .بيا له اوو سمندرونو نه
اخوا نورکسان راغلل او ھغوي ال ظلمونه وکړل.
المه .داسی گنگوسی ډٻر پخوا ما ته ھم رارسيدلې وې .زما ياديږي ،ھغه
کال يې د " تور کال " په نوم يادوو.
پوځي .نه پوھيږم ،تا څنگه ژوند تيرکړی دی؟ گنگوسی؟...ھن...ټوله نړۍ
له دی پيښې په لړزان وه.
41
المه .زمونږ نړۍ تراوسه يو واری خوزيدلی ده ،کله چې زمونږ سپيڅلې
بودا رڼا تر السه کړه.
پوځي )په سخته لھجه( زه خبر يم چې ډٻلي په لړزان وه او ډٻلي د نړۍ "
کولمه" گڼلې شي.
المه .ښه نو دوي ښځې او ماشومان ووژل ،دا ډٻر بد کار واو بايد سزا يې
موندلې وې.
پوځي .ډٻرو خلکو دا کار وکړو خو ھيڅ گټه يې نه وه .زه ھغه وخت د
سپارو په يوغونډ کی ووم .په دی کی شپږ سوه او اتيا تکړه ځوانان و .ته
باور وکړه چې درې تری ژوندي پاتې شول .يو پکی زه وم .ما پخپل اس
يو انگريز ميم صاحب او د ھغې ماشوم سپاره کړل او اويا ميله لرې يو
خوندي ځاې ته مې بوتلل .خو ما نولسو سختو جگړو کی برخه اخستې وه،
د اسونو شپږ څلويښت جگړې مې وکړې .د وړو جنگونو خو حساب نشته.
په وجود می نھه ټپونه خوړلي دي .څومره ميډالونه مې وگټل او دا د کلي
زمکه يې ھم راکړی ده .درې زامن لرم چې زما په غياب کی راپسی
ملنډی وھي.
المه .اوس په دی زاړه عمر کی ته د څه شي ارمان لری؟
پوځي .نيغه مال ،نرم ھډونه ،چابک الس او تيز نظر .زه ھغه طاقت بيا
غواړم.
المه .طاقت کمزوري وي.
دوي څو شيبې د ونې الندی دمه وکړه .کيم د يو مږې سره لوبی پيل کړی.
د کلي يو چاغ ماشوم چې په الره روان و ،د المه په ليدو نږدې راغی او
ھغه ته په ادب ټيټ شو ،خو د ټيټيدو پر وخت بی تولې شو او راپريوتو.
کيم په زوره وخندل نو ماشوم په ژړا شو .پوځي زر ورنږدې شو او دی
يې دالسه کړو" .مه ژاړه ،شھزاده خيردی ،خوږ شوې نه يې ".المه چې
څو شيبو له يې سترگې ورغلې وې راويښ او تسبيح يې اړولې .ماشوم په
42
ژړا تسبيح ته الس کړو چې زه دا غواړم .المه د ھغه سترگو ته وکتل ،
تسبيح يې په واښو لکه د مار کيښودې او يوه سندره يې وويله،
يو موټې الچي...يوڅمڅۍ غوړي
وريژې دال او مالگه...ستا زما ډوډۍ
ماشوم له سندرې خوند ورکړو او په خندا شو .پوځي ترې پوښتنه وکړهَ ،
دا سندره دی له کومه وخته ياده ساتلې ده؟ المه وويل" ،دا مې په پټان
کوټ کی زده کړی وه .ماشومانو سره مھرباني کول پکار دي ".پوځي
ماشوم ته يوه پيسه ورکړه چې ځان ته د کلي په ھټۍ خواږه واخلي .له
دمې وروسته دوي لږ مزل وکړو نو لوې سړک ته راووتل.
جرنيلي سړک
د دی لوې سړک چې انگريزانو ورته جي -ټي -روډ ويل ،منځ برخه پخه )
قيرشوی( وه او د لويو موټرو او الريو لپاره وه .د دې دواړو غاړو ته د
اس او خرگاډو لپاره بيله کچه الره وه .پوځي ورته وويل " ،د اورگاډي د
راتلو نه وړاندې په دی سړک به ھر وختې د انگريزانو موټری تلی راتلی
خو اوس پرې څوک نه تلل .دا خوندي سړک و ،ځکه په ھر څو ميله کی
ورباندې د پوليسو څوکۍ وه .خو پوليس پخپله غله دي او خلکو نه په زوره
شيان اخلي".
په دی سړک پلي خلک روان و او پوځي وويل " ،وگوره داسی ښکاري
چې د خلکو يو سيند بھيږي" .دا جرنٻلي سړک په دې زړه پوری و ،چې
تر پينځلسو سوو ميلو نيغ جوړ شوې و او د ھر نسل خلکو ورباندی سفر
کوو .د دی په ھر فرالنگ دواړو غاړو ته سپينې تيږې او ورباندې د
فاصلو نښې ليکلې وې .دوي په سړک روان و چې د پوليسو څوکۍ ته
نږدې شول .ھلته يو چار واکي د پوځي سره د تورې په ليدو وويل"،څوک
دي چې د قانون پر ضد وسله يې رااخستی ده .آيا پوليس د ژغورنې لپاره
بس نه دې؟" بيا يې وخندل .پوځي وويل" ،د پوليسو نه د ژغورنی لپاره
43
مې دا توره اخستې ده ،په ھند کی ھر څه ټيک ټاک دي؟" د پوليسو کس
داړې چينگې کړې " ،رسالدار صاحب ھر څه ټيک دي .زه خو لکه د
شمشتۍ سر رابھر کړم او بيا وردننه کړم .ھو دا د ھندوستان سړک دی او
ټوله دنيا ورباندې روانه ده".
ناڅاپه څوگامه وړاندې په باديدونکي دوړه کې د چا له خلې ښکنځلې
راووتلې" ،د سپي زويه ،د سړک نرمه برخه ستا د مال گرولو لپاره جوړه
ده؟ د حيوان اوالده ،کم عقل ،سرکوزيه ،د خره لکۍ تا ته چا ويلي و چې د
سړک منځ ته راوخيژه؟ اوس دا مات پل دې او خپل مات سر دواړه يو
ځاې کړه ".کيم وليدل چې پنځوس گزه اخوا ،يو گاډې د سړک په منځ کی
مات پروت و او يوه اسپه چې سترگې او پوزه يې له وينو سره و ،د
راپورته کيدو لپاره زور لگوو او بيا به راپريوته .ھغه پوليس چې ښکنځلې
يې کولې ،په اس سپور او چابک په الس د اسپې د وھلو ھڅه کوله او د
گاډي خاوند ورته مخې مخې ته کيدو چې اسپه وونه وھي .ھغه د انصاف
لپاره زارۍ کولې .خو پوليس اوس د ده په وھلو الس پوری کړ .گاډي
وال په چغه وويل" ،دا بی زبان مال دی ".پوځي له خپل کچرې راښکته شو
نو ھم ھغه وخت د پوليسو ھغه کس ھم د خپل اس نه را کوز شو چې
ښکنځلی يې کولې .بيا دوي دواړه د يو بل سره داسی تر غاړه شول لکه
چې په ھند کی پالر او زوې يو بل ته غاړه ورکوي .ھغه پوليس د دې
پوځي زوې و.
دوي دجرنيلي سړک پر غاړه د يوې ونې الندی کښيناستل .کيم ستړی و
خو المه د سپيڅلي سيند په لټون وړاندی تگ غوښتو .کيم ورته وويل چې
لږ صبر وکړه .پوځي وويل" ،دا ھلک د ستورو ملگرې دی ،پرون يې
راته د ھغه چا خبر راکړو چې د جنگ امر ورکوي ".د ھغه زوې وويل،
"دا ھر څه به يې په بازار کی اوريدلي وي ".پوځي وخندل" ،ھر څه چې
وي ،دا خو يې نه دی کړي چې په اس سپور راشي او پيسې رانه
وغواړي ".زوې ورته وويل" ،پالره دا د دې خبرو ځاې نه دی ،راځه زما
کور ته به والړ شو ".پوځي وويل" ،دومره خو کولی شې چې دې ھلک ته
څه پيسې ورکړې ،ده زما لپاره ښه خبر راوړی دی .د جنگ د امکان
خبر ".کيم وويل" ،امکان نه...د حتمي جنگ خبر".
44
د پوځي زوې يوه سکه ورته وغورځوله او ځان سره د گدايانو او د
مداريانو په اړه يې څه وويل .دا سکه څلور انيز )د روپۍ څلورمه برخه(
و او دوي پرې ترډٻرو ورځو ډوډۍ خوړې شوه .المه د سکې په ليدو
ورته يوه دعا وکړه .پوځي پخپلې کچرې الس راښکلو او دوي ته يې
وويل" ،ورځئ ،په مخه مو ښه شه ،ما په ژوند کی په لومړي ځل يو
ريښتونې پٻغمبر وليدو چې پوځي نه و .پالر پخپلې کچرې او زوې په اس
په يو وار سپاره شول او پخپله مخه والړل .کله چې کيم او المه د
پوليسوڅوکۍ نه ورتيريدل نو يو پوليس چې وړاندې يې د کيم څلورآنيز
ليدلي و ،وويل،
پوليس .په دی څوکۍ کی له ھغې غاړی راتلونکي د ھرسړي په سر دوه
انې ټيکس )ماليه( دې .تاسو به څلورآنې راکړئ .دا د سرکار امر دی او
دا پيسې د سړک پر غاړه د ونو لگولو او د سړک د ښکلی کولو لپاره
کاريږي.
کيم .او د پوليسو د خيټې د ډکولو لپاره ھم کاريږي .ته څه گڼې چې
زمونږ سرونه د خټو جوړ دي؟ يا مونږ د ډنډ چيندخان يو؟ خسر بابا ،ته د
خپل ورورنه خبر يې ،چې څوک و؟
د پوليسو مشر ).له برنډې( پريږده دا ھلک .اې تا ته وايم ...څوک و د ده
ورور ؟
کيم .ھغه د يو واليتي بوتل نه کاغذ ليرې کړې و او په پله يې نښلولې و.
ھر څوک چې به له پله تيريدل له ھغوي به يې پيسې اخستې چې دا د
سرکار امر دی .بيا يوه ورځ ورباندی انگريز راغی او د ده سر يې مات
کړو .اې وروره ،زه د ښار کارغه يم ،د کلي نه.
پوليس وارخطا شو او دوي يې پريښودل .خو کيم ترډٻره وخته شا ته به
څت واړوو او د پوليسو ھغه کس ته له خلې شپيلۍ غږوله چې بد بد يې
ورته کتل .ھغه المه ته وويل" ،داسی مريد لکه زما به بل نه وي .که ته
يواځې راوتلی وې او زه درسره نه وې نواوس به يې د الھور نه لس ميله
ليرې ستا ھډوکي راټولول ".المه وموسيدو او په وروغږ يې وويل "،زه
45
پخپله ھم چرت وھم چې ته پيرې يې او که وړوکی شيطان؟" کيم وويل،
زه ستا مريد يم.
دوي دواړه تر ډٻره وخته په خاموشۍ روان و او تش د المه د تسبيح د دانو
غږ راتلو چې پخپلو دعاگانو کی ډوب و خو کيم چارچاپيره نړۍ ته سترگې
وازې نيولې وې .دی خوشاله وچې د الھور د گڼي گوڼې پر ځاې اوس
پراخو ،شنوميدانونو ته يې کتل .خو له ھغې ھم خونده ورته خلک و .تر
اوسه يې په دې الره څومره نوي څيرې ،نوي جامې او د کړو وړوعجيبه
خلک ليدلي و .اوس يې ھم په سړک يوه لويه ډله د سنياسي درويشانو وليده
چې لوٻي لوې څڼې يې وې او پخپلو ټوکريو کی يې د څمڅرک په شان
ځناوراوړل .بيا يوتکړه کس يې وليدو چې پاکې جامې يې اغوستی وې خو
په پښو کی يې د بيړۍ نښوڅرگندول چې اوس اوس له بنده خوشی شوی و.
يو اکالي سيک يې ھم وليدو چې د خپلې عقيدې نيال لباس يې په ځان کی و.
ده لوی څڼې او سرې سترگې لرلې .د پگړۍ د پاسه يې ھغه تيره د چاقو په
څير د اوسپنې حلقه وه چې د دوي وسلې کار يې ورکوو.
کله کله به يې د يوکلي ټول خلک وليدل چې په رنگا رنگو جامو کی د
کومې ميلې لپاره راوتلي و .ښځو به ماشومان په ډوډه اخستي ،خپل بنگړي
يو بل ته ښودل ،ماشومانو به گني ژوول .د يو پله د الندی يې موسليان
وليدل چې د ډول او باجې په ساز سندرې يې ويلې .بل ځاې د چا ناوې
ډولۍ روانه وه .د المه سترگی پټې وې خو کيم ھر څه ليدل .اخر يې
سکوت مات کړو.
کيم .دا د جنوب سيمه ډٻره ښه ده .اوبه او ھوا يې ښه دي.
المه .ھو خو ټول د ژوند د پل سره تړلي دي.
کيم .اوس مو ډٻرمزل وکړو ،لمر ھم په ډوبيدو دې ،يوه دمه به وکړو.
المه .نن به مو څوک کوربه وي؟
کيم .دا ملک د ښو خلکو ډک دی) ،په ورو غږ( او مونږ پيسې ھم لرو.
46
کله چې دوي د دمی يو ځاې ته نږدی شول نو د خلکو گڼه ھم زياته شوه.
ھلته په يو قطار کی د توکو پلورونکي گاډي والړ و چې تمبکو ،پان او
ارزان خواږه پکی بار و .د لرگو يو ټال او د پوليسو يوه تاڼه ھم وه .يو
کوھې ،ورته نږدې څو ونې او د ونو الندی د پخوانيو بل شويو اورونو
نښې وې چې ښودله يې ،په جرنيلي سړک دا د کاروانونو د پړاو ځاې و.
بره په اسمان په سوونو د کارغانو ،کفترو او د طوطيانو جوپې خپلو زالو
ته روانې وې .په تنورونو د گرمې ډوډۍ او د کبابونو او د پکوړو
خوشبوي ھرې خوا ته خپور و .کيم ته دا ھر څه د کشمير سراې په شان
ښکاره شو خو البته دا ځاې تريډٻر لوې و.
د دوي دواړو اړتياوٻډٻرې نه وې .المه د ډوډۍ په اړه څه خاص بنديز نه
لرلو او کيم د ھری غرفې نه په خيرات کې د خواړو څه نا څه اخستې
شول .ھغه د اورد بلولو لپاره يو څو لرگي په بيه واخستل .خلک د ډوډۍ
او د خواړو لپاره اخوا ديخوا تلل راتلل ،خو دوي دواړه د کوھي پر غاړه
ناست و .مخامخ د اس يوگاډې والړ و چې اسونه تری بيل شوي او دوي
په واښو شونډې وھلې او يا اوبو ته يې خله ټيټه وه .په څو گاډو کی د
ناستو ښځو غږونه اوريدل کيده .په ھند کې اوس که څه ھمډٻرو خلکو
خپلې ميرمنې په اورگاډو)ريل( کی بوتلې چې زرخپل منزل ته ورسيږي
خو ځينو خلکو اوس ھم په پخواني ډول په اس گاډي يا د غوايي په گاډي
کی د کور ښځې ورليږلې .په دی گاډو به پردې تړلې وې چې بيگانه سړي
يې وونه گوري.
کيم د غواي يو گاډې په نښه کړو چې ډٻر ښکلې کړې شوې و او ورباندې
دوه گومبدي خيمې لگيدلی وی .دا گاډې لږه شيبه وړاندې د پړاو ځاې ته
راغلی و او ورسره اته سړي بدرگه و چې د دوو کسانو سره زنگ وھلې
تورې ھم وې .له ورايه ښکاريدل چې دا د يو مھم کس کورنۍ وه ځکه د
ھند عام اولس وسله نه گرځوله .د گاډي د پردې شا نه يوی ميرمنې د بيال
بيلو کارونو لپاره حکمونه کول چې ښکاريده ھغی به تل دا کار کړې وي.
کيم د گاډي سره د بدرگه کسانو جاج واخستو چې نيم نه زيات پکې نري
نروچکي د جنوبي سيمو سپين ږيري و .نيم نور د شمال تکړه غرني و چې
وړينې خولۍ او ھم ھغسې جامې يې اغوستې و.
47
کيم اندازه ولگوله چې ميرمنه د پاخه عمراو شته منه وه او جنوب کی د
خپلو خپلوانوکره روانه وه .ښاي لورکره تله او زوم ورپسې د بدرگې لپاره
خپل کسان وراستولي و .غرني کسان به ورسره د کوھلو يا کانگړې نه
راغلي و .دا ھم څرگنده وه چې د ميرمنې لور په دی گاډي کی نه وه ،که
نه ھلته به سخته پرده کيده او ساتندويانو به ھيڅوک ورته نږدې نه
پريښودلې .کيم سوچ وکړو ،دا ميرمنه خوشاله ښکاري او ھغی سره ليدل
پکاردي .دی خبر و چې المه به دا خبره وونه مني ،خو د مريد په توگه
ھغه دا خپل فرض گڼلو چې د دواړو لپاره تری خيرات وغواړي .ھغه چې
څومره يې امکان کيدې شو ،ھغه ښکلي گاډي ته نږدی اور بل کړو چې په
ساتندويانو کی يې څوک وشړي .المه اوس پر زمکه ناست و او تسبيح يې
اړولې .يو غرني ورته په ماته گوډه ھندوستاني ژبه کی وويل" ،
او...گدايانو ،له دی ځايه ليرې الړ شئ .کيم په غرور وويل " ،ده ته گوره!
دا د غرونو خره کله نه د ھندوستان د زمکې خاوندان شول؟ ھغه يو لرگې
په اور کيښودو او ورو يې وويل" ،مونږ دی ته د مينې خبری وايو ".له
پردی شاته نه ميرمنې ھغه غرني ته څه امر ووکړو نو کيم په زوره وويل،
" وروره،ډٻر تيز مه غږيږه ،دا نه وي چې ښيرې درته وکړو .زمونږه ژبه
توره ده ".سپين ږيرو ساتندويانو وخندل او يوغرنې په گواښنو سترگو ورته
رانږدی شو.
المه سر راپورته کړو او وی ويل ،څه چل دی؟ غرنې پخپل ځاې ودريدو
او ژبه يې چاړه شوه ،نو په ماتو ټکو يې وويل " ،شکر خدايه چې د يو گناه
نه دی وژغورم" په سپين ږيروکی يو دی بل ته په غوږ کی وويل،
"خارجيانو اخرخپل مال پيدا کړو" د پردی شا ته نه ميرمنې په چغه وويل،
" تاسو دا گداي گر ھلک تر اوسه ولې نه دی وھلې؟ " غرنې ،پردی ته
نږدی شو او په ورو غږ يې ورته څه وويل .ھلته يوه شيبه خاموشي وه ،بيا
د ميرمنې غږ اوريدل کيدو خو څوک پرې نه پوھيدل چې څه يې ويل .کيم
ځان داسی ناغرضه ښکاره کړو لکه چې ھيڅ نه ويني .ھغه غرنې کيم ته
نږدې شو او په غوږ کی يې ورته وويل" ،کله چې ستا مال ډوډۍ وخوړه نو
د بيگم صاحبې خواست دی چې له ھغې سره وويني ".کيم په بی پرواي
وويل" ،دی چي ډوډۍ وخوري نو ويديږي ".خو بيا يې په لوړ غږ وويل"،
زه به اوس سپيڅلي ته ډوډۍ ورکړم او د خپلو خلکو نه اجازه ھم واخلم".
48
بيا يې المه ته وويل" ،حضور اجازه درکړې شوه ،دا خلک به راته ډوډۍ
راکوي ".المه په خوبولي غږ وويل" ،د جنوب خلکډٻر ښه دي " او ھم
ھلته ويده شو .کيم بيا په زوره وويل" ،پريږده چې دی لږ ارام وکړي ،خو
کله چې سپيڅلې صيب راويښ شو نو ښه ډوډۍ ورته راوړئ ".په سپين
ږيروکی يو چا سنگ زنه خبره وکړه نو کيم په قھر وويل " .دی خيرات
خور نه دی ،د بانډې گداگر ھم نه دی ،دی تر ټولو سپيڅلې جوگي دې ،تر
ټولو طبقو لوړجوگي او زه د ده مريد يم" .
د گاډي له پردې شا ته نه په يونرم غږ کی بيگم صاحبې ھغه ته د راتلو
وويل .کيم پردی ته ورنږدی شو او پوھيدو چې د دی شا ته نه دوه سترگي
ورته گوري .په تخته يوه الس چې په گوتو کی يې غټې انگشترې وې،
ايښې و.
ميرمن .دی څوک دی؟
کيم .يوه لوړه سپيڅلې څټه چې له ډٻره لری راغلې ،دی د تبت دې.
ميرمن .تبت چرته دی؟
کيم .ھغه د واورو نه اخواډٻر لری دی .دی د ستورونه خبر دی او زايچې
جوړوي .خو دی دا ھر څه د پيسو لپاره نه کوي .د مھربانۍ له کبله يې
کوي .زه د ده مريد يم او ماته ھم د ستورو ملگرې وايي.
ميرمن .ته خو غرنې نه يې؟
کيم .له ھغه پوښتنه وکړه ،زه ورته له ستورو راليږل شوی يم چې د ده د
سپيڅلي سفر تر پاې به ورسره پاتې کيږم.
ميرمن .ھلکه .گوره ښه ،زه سپين سری يم او بی عقله نه يم .زه خبره يم
چې المه څوک وي او ورته درناوې کووم .خو ته د ده قانوني مريد نه يې
،ھم ھغسې لکه چې زما گوته د دی گاډي ډنډه نشي کيدې .ته يو بې طبقې
ھندو يې ،يو بی شرمه گداي گر ،چې ځان يې د خپلی گټې لپاره دې المه
پوری تړلې دې.
49
کيم) .په ورو غږ( نو مونږ ټول د خپلو گټو لپاره نه يو لگيا؟ ما اوريدلي
دي...ما اوريدلي دي چې...
ميرمن .څه دی اوريدلي دي؟
کيم .ھر څه خو راته ياد نه دي خو په بازار کی چا ويل ،خو کيديشي چې
دروغ وي ،داسی يې ويل چې راجه گان ...ھغه چې د ښه لوړې کورنۍ او
د پاکی وينې اود غرونو واړه راجگان وي ،ښاي داسی ونکړي ،خو په
جنوب کی ،کله کله دوي د خپلو گټو لپاره خپلې ميرمنې په زمکه
والوخرڅې کړي .په اودھه کی دا کار ډٻر کيږي .خو د غرونو راجگان
دا خبره نه مني .د بازار په خبره څوک باور نشي کولې ،خو د وينځو)
مينځو( تجارت په ټول ھند کې روان دې.
ميرمن ) .په سخته لھجه( ته خو ډٻر لوې دروغجن يې.
کيم) .په ويره( موری .ته ريښتيا واې ،ستا سترگې ښايسته دی چې انسان
پيژني .
ميرمن) .په خندا( که څلويښت کاله پخوا راته چا دا خبره کړی وې ،او زه
ريښتيا ھمدغسې ووم ،ډٻرش کاله پخوا ھم که چا راته ويلې وې
نو...ارمان...چې په دی ټول ھند کی څوک نه و ،بی له دی خيرن گداي گر
نه چې د يوې باچا د کونډې صيفت يې وکړو.
کيم .درنې ملکې...زه ھم ھغه څه يم چې ملکې حضور فرمايلي دي .خو په
دی کی شک نشته چې زما جوگي ريښتونی دې .دی تر اوسه خبر نه دی
چې محترمې ملکې د ده د ليدو امرکړې دې.
ميرمن .امر..زه به يو سپيڅلي ته ،مذھبي معلم ته ،څنگه امر وکړم چې
راشي او له ما سره ...يوې ښځې سره دی خبری وکړي؟ ھيچری نه.
کيم .ښه دا زما بی عقلي وه ،ما فکر کوو تاسو امرکړې دې.
ميرمن .ھغه امر نه و ،يو خواست و .وپوھيدې؟
50
د گاډي په تخته يوه سکه وکړنگيده چې کيم را واخسته او د بودايانو په شان
يې په دواړو السونو بيگم صاحبې ته سالم وکړو .بيا يې وويل
کيم .زه د ھغه سپيڅلي مريد يم ،کله چې راپاڅيدو او ډوډۍ يې وخوړه نو
تاسو ته به يې راولم.
ميرمن) .په خندا(ډٻر بی شرمه او بدمعاش يې.
کيم) .په ورو غږ( ملکې صاحبی ،په کورنۍ کی خو څه ستونزه به نه
لرې .د ماشوم زوې اړتيا يا داسی نور...د زړه خبره وکړه ،مونږ جوگيان
ډٻر کرامت لرو.
ميرمن .مونږ جوگيان ....ته دومره لوې نه يې )خندا( باور وکړه...او
جوگي)..خندا( کله کله زمونږ د ښځو اړتيا زامن نه وي .بله دا چې زما
لور شکر دی زوې لري.
کيم .په لينده کی د يو غشي نه دوه ښه وي ،او دری خو ال ښه وي.
کيم دا ټولې خبری د الھور د ټکسالي د فقيرانو له خلي اوريدلې وې او د
خبرو کولو پر وخت يې سترگی زمکی ته نيولې وې.
ميرمن .دا خبره ريښتيا ده .او د دی وخت به ھم راشي .خو دا د ښار
برھمنان په ھيڅ نه دی خبر .زه ورته پيسې او ډالۍ ورليږم او دوي راته
وړاند ويٻنې )پيش بيني( کوي چې ټولې دروغ وي.
کيم .ښه...ښه دوي درته وړاند ويٻنې کوي.
ميرمن .بيا ما پخپله خپل خداې راياد کړو ،دعاگانې مې وکړې او ھر څه
مې ھغه ته پريښودل .په بوده گيا کی سپيڅلې زيارت ته ھم والړم او ھلته
می نذرورکړو .اوس له خيره دويم ماشوم يې کيږي ،او که زوې وشو نو
دا به ډٻره لويه خوشالي وي.
المه د خپل خوب نه راويښ شو او کيم ته يې نارې کړې .کيم ورته منډه
کړه او وی ليدل چې د اورچاپيره غرنيو نوکرانو ورته ډوډۍ اوډلې وه .يو
51
څو کسان الس په نامه ورته والړ و .کيم په چغه وويل" ،زه ورشئ ،ورک
شئ ،تاسو څه فکر کوئ چې مونږ به لکه د سپو په ميدان کی د ټولو د
سترگو مخی ته ډوډۍ خورو؟" ټول کسان تيت شول او کيم د المه سره په
ارام ډوډۍ وخوړه .بيا ده ورو غوندې المه ته وويل" ،ما درته نه وويلي
چې د جنوب خلک ښه دي .دا ھر څه يوی ډٻرې درنې د راجه کونډې
رااستولي دي .ھغه بوده گيا ته ھم تللې وه .کله چې تا ارام وکړو نو
ورسره به ووينې".
المه د خپلو نسوارو د ډبلي په لټه و" ،دا ستا کارونه دي؟" کيم وويل" ،نور
به دی څوک غم وخوري ،اوس وايه چې ستا په خدمت کی پاتې خو نه يم
راغلی ".المه ورته دعا وکړه .کيم د ھغه گونځې مخ ته وکتل چې ايله
دری ورځې د مخه يې په لومړي ځل ليدلې و .اوس دا څيره ورته څومره
خپله او مھربانه ښکاريده .ورته يې وويل" ،ھغه گاډي کی ناسته ميرمنه
دويم لمسې غواړي ".المه يو سوړاسويلې وکړو " ،دا د دين الره نه ده.
خوھغه له غرونو راغلی ده نو وربه شم ".کيم غوښتل چی ورسره والړ شي
خو المه ورته نه و ويلي اود دوي خبری په تبتي ژبه کی کيدې چې کيم
ورباندې نه پوھيدو نو دې ھم ھلته ايسارشو.
په پړاو کی شورکم شوې و ،ټولو خلکو ډوډۍ خوړلې او خوبولي و .لرې
يو ځاې د بنگالي سندرې او ستار غږ اوريدل کيدو .کله کله د چيلم
گوړگوړ به پکی گډ شو چې کيم ته د چيندخانو دغږ په شان ايسيدو .المه
چې بيرته خپل اور ته راوگرځيدو نو کيم سترگې پټې کړې او مالست و،
ھغه خپله کمبله ورباندی ھواره کړه نو کيم مخ واړو" ،څه يې ويل؟" المه
ورو ويل" ،ھغه واي چې ما سره مله شئ ،ورته مې وويل چې زما لټون
تر ھر څه مھم دې .خو اوس چې زمونږ الره يوه ده نو ورسره به الړشو
او په الره به د دی لپاره دعا ھم کووم .ما نه د ښار نوم ھيردی خو ھلته به
له دی بٻل شو ".کيم يو څو گزه لرې پروت سپين ږيري نه په ورو غږ
پوښتنه وکړه چې د دوي د بادارصاحب کور په کوم ښار کی و .ھغه ورته
د سھارن پور شا ته د يو وړوکي کلي نوم واخستو چې د امونو باغونه يې
لرل.
52
د سره غويي کنډک
سھار د سپيدې سره په پړاو کی ژوند راويښ شو .کيم راپاسيدو او اخوا
ديخوا يې کتل .بيا د "نييم" د يوې ونې نه يې يو ډنډر را وشوکوو او
مسواک يې ترې جوړ کړل .د مسواک پر وخت ده د ټولو خلکو جاج
اخستو .دی اوس د ډوډۍ نه بې غمه و ،ځکه د ھغې ميرمنې خدمت گارانو
ورته ھر څه برابرکړل .له سبا نارۍ وروسته دوي د ميرمنې د گاډۍ سره
روان شول .ھغې المه ته وويل چې په الره دی ورسره خبرې کوي او ھم
دغسې په خبرو خبرو ټوله الره تيره شوه.
د غرمې دوي دمه وکړه او د ونو په تازه پاڼو اوډلې ښه ډوډۍ يې وخوړه.
ھغې ميرمنې اوس د غرونو يخه او تازه ھوا يادوله او د گرمۍ او د الری د
خاورونه يې شکايت کوو .کله چې په الره د يو سيند نه تيريدل نو المه به
په تلوسه شو .خو بيا به يې سر وخوځوو چې دا ھغه سيند نه دی .کيم ته
يې وويل ،د دی ښځې د خبرو د السه زه خپل عبادت نشم کولې .کيم لرې
شنو پټو ته کتل چې څو نوي کورونه پکې ښکاريدل او ده غوښتل چې ھلته
ورشي او له نږدې يې وگوري .دی او المه يو ځاې ھغو ونو ته روان
شول .کله چې نږدې ورسيدل نو کيم په دی حيرانه و چې ھلته يوعبادت
ځاې ھم نه و ،يو څو د امونو ونې وې.
ډٻر ليرې ده څلور سړي وليدل چې د يو بل سره څنگ تر څنگ روان و.
ھغه پخپل الس کی نيولي د برونزو سيکې ته وکتل او المه ته يې وويل" ،
پوځيان ،سپين پوځيان ،راځه چې وې گورو .مونږ چې کله ھم يواځې تگ
کوو ،د پوځيانو سره مخ کيږو ".المه وويل" ،ما سپين پوځيان پخوا چری نه
دی ليدلي ".کيم وويل ،دوي چې د شرابو په نشه کی نه وي نو ضرر نه در
رسوي ".بيا دواړه د ام د يوی ونې شا ته پټ کښيناستل .پوځيان رانږدی
شول او يوځاې ودريدل .دا د يو رجمنټ )کنډک( ھراول ډله وه او د خپل
کيمپ لپاره يې ځاې په نښه کوو .دوي په السونو کی پينځه فټه لوړې ډنډې
نيولې وې چې ورباندی بيرغونه ځړيدل .کله چې دوي په زمکه خپاره
شول نو يو بل سره يې په زوره زوره خبری کولی .دوه کسان د امونو باغ
ته ورننوتل نو يوپکې وويل" ،د افسرانو لپاره به د دی ونو الندی خيمې
ودروو ".بيا يې ليری خپلو ملگرو ته په چغه وويل چې "د سامان د گاډو
53
لپاره مو ځاې په نښه کړی دی که نه ".له ليری يوکمزوری غږ کی ځواب
وويل شوچې کيم پرې پوھه نشو .المه ورو وويل ،دوي د څه شي لپاره
تياري کوي؟ دا عجيبه نړۍ ده او دا د بيرغ د پاڅه څه جوړ دي؟ يو پوځي
خپل بيرغ له دوي څو گامه اخوا پر زمکه وغورځوو ،څه يې وويل او بيا
يې راپورته کړو .د کيم خله وازه وه او ده په زوره زوره ساه اخسته .بيا
المه ته يې په غوږ کی وويل،
کيم .سپيڅلي صاحب ،زما زايچه...ھغه پيشگوي...په ياد دی دي؟ په
امباله کی چې ھغه مال په خاوره زما د ستورو نقش جوړکړی و او ويل يې
چې لومړې به دوه پيرنگيان راځي او په يو تياره ځاې کی به تياري نيسي.
ھم ھغسی لکه چې په خوب کی وي.
المه .خو دا خوب نه دی.
کيم ..بيا يې ويلی و چې ورپسې به سور غويې په شين ميدان کی ښکاره
شي .وگوره سور غويې...
ھغه بيرغ ته اشاره وکړه چې له دوي لږ ليرې په ھوا کی رپيدو .د بيرغ د
پاسه د ھغه کنډک نشان سور غويې په شين ميدان کی جوړ و.
المه .اوس زما راياد شو .دا خو ارو مرو ستا سور غويې دې او ھغه
دوو کسانو ھم تياري کوله.
کيم) .په جوش( دوي پوځيان دي ،سپين پوځيان.
المه .دا د جنگ نښه ده
کيم .محترم ،دا زما د لټون يوه برخه ده.
المه .ته ريښتيا واې .د امبالې مال ويلي و چې ستا ستورې د جنگ نښه
ده .اوس څه وکړو؟
کيم .دلته به انتظار وکړو.
54
شيبه وروسته د پوځي بينډ غږ يې واوريدو .المه داسی موسيقي چری نه وه
اوريدلی .دا د دې کنډک موسيقي وه چې د مارچ پر وخت به يې غږوله .د
پوځيانو ډلې په ليکو کی راغلې او شيبه وروسته دوي په ميدان کی په لږه
لږه فاصله خپلې کيږدۍ ودرولې .د پوځيانو يوې ډلگۍ په چټک د آم د ونو
الندی يوه لويه کيږدۍ ټک وھله .يو څو نورو د گاډو نه لوښي لرگي
راښکته کړل او ھندي مالزمانو ته يې وسپارل .په څو شيبو کی ھغه ځاې
لکه د يو وړوکي ښارپه بڼه واوختو .المه د تلو لپاره د خپل ځاې نه پاسيدو
خو کيم ورته وويل ،د اورد رڼا نه ليرې ودريږه نو څوک دی نه ويني .د
ھغه سترگي په بيرغ خښې وې .ده د پوځ د کيمپ ننداره پخوا چری نه وه
کړی او ھر څه ورته په زړه پوری و.
د المه لپاره د مسيحيانود پادري راتگ په زړه پوری و .د ھغه توراوږد
کميس په غاړه و او د سرو زرو زنځير ترې ځړيدو چې د صليب نښې
ورسره تالۍ وھلی .دې د لنگر د خيمې مخې ته پروت په کرسۍ کښيناستو
او څلورو افسرانو ورسره ټوکی ټکالې پيل کړی .د المه دا خبره خوښه
نشوه چې مسيحي مال په زوره خندل ،خو ھغه پوھه سړی ښکاريدو او
غوښتل يې چې ورسره خبری وکړي .کيم وويل چې لږه شيبه کی به دوي
ډوډۍ خوري ،خو دوي دومره ښه نه دي چې مونږ ترې ډوډۍ وغواړو نو
الړ به شو.
دوي چې د پوځي کيمپ د نندارې نه وروسته بيرته پړاوته راغلل نو د
ميرمنې مالزمانو ډودۍ ورته کيښوده .ھغوي وليدل چې المه او د ده مريد
دواړه خاموشه و خو پوښتنه يې ونکړه چې بی ادبي وه .له ډوډۍ خوړو
وروسته دوي يو واری بيا د انگريز پوځي کيمپ ته روان شول .کيم د آم
ونو سره يوځاې په نښه کړی و او المه ته يې وويل چې ھلته د ده انتظاردی
وکړي ترڅو ده ورته غږ نه وي کړې .المه په دی امر يو څه احتجاج
وکړو خو کيم ورته وويل چې دا د ھغه خپل لټون و ...د سره غويي لټون.
المه په يوې کندې کی کښيناستو چې د امونو د باغ نه لږ ليری و او کيم
ترٻنه په تياره کی ورک شو.
ھغه پوځيان چې د افسرانو خيمې ته په پھره )څوکۍ( والړ و ،کيم د ھغوي
له پښو لکه د مار تير شو او د لنگر د خيمې څنگ ته کښيناستو .ھغه د سور
55
غويي په اړه نور معلومات غوښتل ،د خپل پالر خبره ورته په زړه شوه
چې نھه سوه شيطانان به ستا ژغورنی ته راشي .ھغه په دی معامله کی د
مسيحي مال سره ھم مشوره کول غوښتل .خو په دی ويرٻدو چې ھسی نه د
الھور د پادريانو په شان ھغه ورته د زدکړی او د تعليم په اړه نصيحتونه
پيل کړي.
کيم د افسرانو د ډوډۍ د خيمې يو سوري نه وليدل چې گوراگان د لوی ميز
چاپيره ناست و .د ميز په سر د ھر څه په منځ کی يو طالي غويې والړ و.
کيم پخپل دې اندازه خوشاله و چې انگريزان د غواي منونکي و او اوس له
ډوډۍ وړاندی يې د دی غواي عبادت کوو .ھغه وليدل چې ټول افسران
ودريدل اوغواي ته د يوې دعا نه وروسته د شرابو جامونه يې وکړنگول.
پادری "آرتھر بينيټ" نوميدو چې د دعا نه وروسته ايسارنشو او له خيمې
را ووتلو .خو په تياره کی د ده پښه د کيم د اوږی سره وجنگيده او
راپريوتو .کيم ورته يوه لته ورکړه او نږدې وه چې ترې تښتيدلی وې ،خو
ھغه کيم د څټ نه ونيولو اوپه زوره يې خپلې خيمې ته راوستلو .کيم ورله
لتې ورکولې خو ځان يې نشو خالصولی .د خيمې په اللټين کی پادري د
کيم مخ وليدو او په حيرانتيا يې ويل " ،دا خو ماشوم دی ".ھغه تری په
ھندوستاني ژبی پوښتنې پيل کړی "،ته څوک يې؟ غال لپاره راغلې وې؟
"کيم ساه صورت په ځاې کړو نو يوه کيسه يې ورته تيره کړه .په دی ټول
وخت کی پادري ھغه د خپل ترخ الندې د څټ نه کلک نيولې و خوھغه
ستړی شو او لږ يې الس سست شو نو کيم موقع پيدا کړه .يو ټوپ يې
ووھلو او له خيمې نه د وتلو لپاره يې منډه کړه.
د پادري يو الس اوږد شو او د ده د نيولو په ھڅه کی د ده له غاړې تعويذ
يې ترې وشکولو .کيم بيرته تاو شو او په بی خبرۍ کی يې په انگريزي
ژبې وويل" ،راکړه ،ما ته بيرته راکړه ،په دی کی کاغذ دی ،ھغه
راکړه".پادري حيرانه شو" ،ته انگريزي ولې واې؟ واړه ھلکان چې غال
کوي ،وھل خوري .ته خبر يې؟ " کيم لکه د زپل شوي څاروي په ټوپونو
و ،چې د پادري له السه خپل تعويذ واخلي" ،ما غال نه ده کړی ،دا زما خپل
تعويذ دې ،دا رانه مه اخله ".خو پادري د خيمې پردی ته والړو او بھر يې
يو چا سره خبری پيل کړی .دا کس پادري "وکټور" نوميدو او ھغه ته يې
56
په لنډو دا کيسه تيره کړه چې ھلک په انگريزي ژبه خبری کوي او يو
تعويذ ورسره دی.
وکټور د مسيحيت د کيتھولک مسلک منونکې و او د راتلو سره يې د تعويذ
په پرانستو پيل وکړ .کيم وويل" ،تاسو ما ته وھل راکړي دي ،اوس راته
خپل تعويذ راکړئ چې ځم" وکټور پادري د کيم د پالر د الس ليکلې ھغه
کاغذ پرانستو .دا د کيم د زيږيدو سند و او د دی په اخره کی د ھغه پالر
څووارې پخپل خط ليکلي و ،د دی ھلک خيال وساتئ ،مھرباني وکړئ ،د
ھلک ساتنه وکړئ .پادري ھک پک پاتې و او د بل نه يې وپوښتل " ،ته
پوھيږې چې دا څه دي؟ دا د کيمبل او ھارا د الس ليکنه ده ،ما پخپله د ده
واده کړی و" بيا يې کيم ته وويل" ،دا له کله نه تا سره دې؟" کيم وويل،
"کله چې زه ډٻر وړوکي ووم ".ھغه ورته نږدې شو او د ده د کميس
گريوان يې خالص کړو .بل پادري ته يې وويل ،ته وگوره دا ھلک تور نه
دی .ھغه ته يې وويل ،ستا نوم څه دی؟
کيم .کيم ،کيمبل ،دوي به راته کيم رشتيکا ويل.
پادري .رشتيکا څه وي؟
کيم .آييريش تيکا .دا زما د پالر د کنډک نوم و.
پادري .ښه ښه .آيريش .ياني د اير لينډ!
کيم .دا راته پالر ويلي و.ھغه اوس مړ دی.
بل پادري وويل ،ښاي ما د ھلک سره زياتې کړې دې .ځکه دی ريښتيا
واي .ھغه بل ورته وويل" ،ده ته يو څه شيدې ورکړه او د ويده کيدو لپاره
کټ" .کيم ته يې ويل" ،مه ويريږه .ته به اوس دلته اوسيږې" .
ھغه ورله تسلي ورکړه چې ھيڅوک به ورته څه نه واي .بيا يې له کيم د
ھغه د موراو پالر او د الھور د ژوند حال واوريدو .کيم د المه سره د ليدو
او د ھغه د مريد کيدو کيسه ھم وکړه او دا چې ھغه ورته بھر په انتظار و.
57
المه د ھيڅ نه خبر نه و او د آم د ونو سره په يوی تيارې کندی کی ورته
ناست و.
وکټورد کيم سره بھر دونو لوري ته والړو .کيم ورته په ھندوستاني ژبه کی
وويل" ،زما لټون اوس پاې ته رسيدونکی دی .ما سورغويې وموندلو
خواوس نه پوھيږم چې نور به څه راپيښيږي .دا ټول خره دي ".المه ورته
وويل" ،دا ښه خبره نه ده چې ته د دوي په ناپوھۍ ملنډې وھې .که ته
خوشاله يې نو زه ھم خوښ يم " .دوي بيرته خيمې ته ورغلل او المه
دواړو پادريانو ته خپل سالم وکړو .دوي د يو بخارۍ چاپيره کښيناستل .د
خبرو پروخت وکټور په انگريزي کې بينيټ ته وويل" ،مونږ يو سپين
پوستې ھلک د بوداي راھب سره نشو پريښودې ،ښه به دا وي چې دی
زمونږ د مسلک په يتيم خانه کی داخل شي ".بينيټ ورته وويل ،بوداي مال
ھم خبرول پکار دي ،دی بد سړی نه ښکاري".
کيم د پادريانو او د المه خبری يو بل ته ژباړلی خو ځينې خبری يې د ځان
نه پکی ورزياتولې .لکه ،المه ته يې ويل ،ھغه چې اوښ په څير مخ لري
واي ،زه د پيرنگي زوې يم .يا ...دا غټ خيټې کم عقل واي چې زه دی
يتيم خانې کی داخل شم چې سبق ووايم .المه خواشينې وچې دی به د مريد
نه بغيرخپل لټون څنگه کوي .کيم پادريانو ته د المه د سيند د لټون خبره
وکړه نو ھغوي وويل چې دا خو کفر دی .ډٻر زر دوي دواړه د خپلو خپلو
مسلکونو په تبليغ شول او ناندرۍ يې پيل کړې .يو پادري ويل چې کيم به
کٻتولک فرقې ښوونځي کی داخليږي او بل ويل چې نه دې به د انگلستان د
پروټسټنټ کليسا په سيوري کی زدکړی وکړي.
کيم او المه د دوي په ډٻرو خبرو نه پوھيدل خو اخر د کيم په دماغو کی يو
حل راغلو .المه ته يې وويل .دوي دواړه غواړي چې زه دی په يوه
مدرسه کی زدکړی وکړم .نو د اوس وخت لپاره زه به دا ورسره وومنم.
يو څو ورځې به تا نه بيله ډوډۍ وخورم ،خو ھر وختې چې مې موقع پيدا
کړه ،وو به تښتم او بيا به تا ته درشم .ته په سھارن پورکی اوسه ،د ھغې
ميرمنې په کلي کی ،زه به دی پيدا کړم .المه خپلو تسبو په اړولو بوخت
شو او مخ يې په خولۍ کی پټ کړو .دواړه پادريان په خبرو ستړي شول
او په دی يې يو بل سره وومنل چې کيم به په غرونو کی د پوځ ھغه يتيم
58
خانې ته ورواستول شي چې بې سرپرسته انگريز ماشومانو لپاره جوړ
شوې و.
المه اوس له خپلی مراقبی راوتلې او له دوي يې پوښتنې کولې چې کيم ته
به څه ډول درس ورکړی کيږي او دا چې د ده د درس پيسې به څوک
ورکوي .ھغوي ورته وويل ،چې د بريطانيې پوځ د يتيمانو لپاره پيسې بيلې
کړي دي او په ښوونځي کې درسونه او په ليليه کی ژوند مفت و .المه تری
وپوښتل چې تر ټولو ښه درسونه په کوم ځاې کی ورکول کيږي .دوي
وويل ،که څوک په پيسو سبق ويل غواړي نو په لکھنئو کی نامتو او لوې
شخصي ښوونځې" ،سينټ سيويٻر" نوميږي .ھلته تر ټولو شته من او
ھوښيار ماشومان سبق ويلي شي .المه پوښتنه وکړه چې په دی شخصي
ښوونځي کی د يو زده کوونکي لگښت به څومره وي .پادري وويل ،دوه
درې سوه روپۍ د کال.
المه وکټور ته وويل ،دا لگښت او د ښوونځي نوم راته په يو کاغذ وليکه او
ښکته خپل نوم ھم وليکه .بيا يې وويل چې دی به په يو څو ورځو کی
ورته ليک راوليږي .المه دا ھم وويل چې دی ښه سړې دې او راپاڅيدو.
بيا د خپل لټون خبره يې وکړه او ټولو ته د سر ټيتولو نه ورسته له خيمې
ووتلو .وکټور ورپسې مندې کړې چې ھسې نه ساتندويان يې ونيسي خو
بھر ھيڅ غږ نه و او المه په تياره کی ورک و .کيم د پادري په خيمه کی
په کټ سمالستو او ھوسا ښکاريدو .المه ورسره ژمنه کړی وه چې دی به
د کوھلو د ميرمنې سره پاتې کٻږي .دواړو پادريانو تر ناوخته د ده په اړه
خبری کولې خو کيم ويده و.
په بله ورځ کيم د پيرنگي د پوځ په يوغونډ کی چې د امبالې په الره يې
کيمپ لگولی و ،د مسيحي پادري په خيمه کی ناست و او سوچونه يې کول
چې له دوي څنگه ځان خالص کړي .دی د شپې په ارام ويده شو خوسھار
يو ډگروال له کيم پوښتنې وکړې او کيم ورله ھر څه ريښتيا وويل ځکه د ده
پالر د ډگروال په اړه ورته ويلي و .له دی وروسته کيم يو سرپرک مشر
ته وسپارل شو او ھغه ته په سخته ويل شوی و چې په کيم دې نظر ووساتي
چې تری ونه تښتي .دا کنډک امبالې ته او بيا له ھغه ځايه "سناور" ته
وراستول کيدو .کيم د سرپرک مشر نه پوښتنه وکړه چې دوي ولې سناور
59
ته ځي ،دوي خو جنگ ته روان و .په دی خبره ټولو وخندل او ھغه ورته
وويل ،د دوي غونډ د جنگ لپاره نه و روان .کيم سوچ وکړو چې که دوي
جنگ ته نه دی روان نو بيا خبر ھم نه دي چې ده په امباله کی څه اوريدلي
و .ھغه ټولو ته وويل " ،تاسو خبرنه يئ ،کله چې امبالې ته ورسيدئ نو
تاسو به جنگ ته وراستول کيږئ ".پادري چې دا واوريدل نو ورته يې
وويل" ،وړاند ويٻنې مه کوه ،د راتلونکي په اړه ھڅوک خبر نه وي او
دروغ ويل گناه ده ".ھغه سرپرک مشر ته امر وکړو چې کيم دی بوځي او
انگريزي جامې دې ورته وگنډل شي.
خپل او پردي
يو ساعت وروسته د کيمپ په بل سرکی ،کيم پاک ووينځل شو او اوس د
ھلکانو لپاره ځانگړی پوځي دريشي )کوټ پتلون( يې په غاړه وه .ھغه په
دی جامو کی سخت ناارامه و ،داسی لکه چي کميس ورباندې چکونه لگول.
دی د يو وحشي په څير اخوا ديخوا تاويدو راتاويدو .سرپرک مشر ورته
حيرانه و .څو شيبې وړاندې يو ھندو ھلک اوس ورک و او د ھغه پرځاې
لږ نسواري شوې انگريز ھلک ناست و چې د جنگ په اړه يې وړاند ويٻنه
کوله .ھغه غوښتل چې دې د کيږدۍ په منځ کې د لوې ډنډې سره وتړي
چې وونه تښتي .خو بيا يې تری وپوښتل" .تا څه ويل څومره کسان به
جنگ کوي؟ اته زره؟ او توپې به ھم ورسره وي!" کيم په ارام وويل" .ته به
ډٻر زر وگورې ".سرپرک مشر ورته يوه ښکنځله وکړه او وې ويل ،ته
دلته د ډرمونو څنگ ته په ارام کښينه او دا دوه ھلکان به ستا څارنه کوي.
په بل سھار وختي د کيمپ کيږدۍ راونغښتل شوې او ټول د امبالې په الره
روان شول .دوی په الره د ھغه پړاو نه تيرنشول چې کيم تری راغلي و.
دی اوس د سامان د گاډو څنگ ته روان و او دواړو خواو ته يې دواړه
پادريان و چې دی يې د نظر الندی ساتلی و .ماسپښين چې دوي دمې ته
ايسار شول نو په اوښ سپور يو ډاکي )نامه بر( له امبالې خبر راوړو چې
دوي به سرحد ته ورځي.
60
کيم شور او لوړ غږونه واوريدل او لږه شيبه وروستو ټولو ته دا خبر
ورسيدو .پادري کيم ته وويل "،د شيطان لکۍ ،ته د دې نه څنگه خبر وې؟"
دې يې له ځان سره په يوې کچرې سپور کړو او ورته د تازه خبر په اړه
وويل چې امر شوی دې مونږ د امبالې نه نيغ محاز ته ورشو .د کيم لپاره د
"محاز" تورې نوې و .له پادري يې وپوښتل چې محاز څه وي؟
پادري ..محاز مانا ،جنگ ته ...ستا جنگ ته.
کيم .ما خو تاسو ته بيگا شپه ويلي و چې تاسو جنگ ته روان يئ.
پادري .تا ويلي وخو ته څنگه خبر شوې؟
کيم موسکی شو ،سترگی يې پټې کړې او لکه د درويشانو په شونډوکی يې
مرموز خبری پيل کړی ،داسی لکه دعا چې يې کوله .ټولو ورته حيرانه
کتل.
پادري .په ھند کی ستا په شان نور خلک ھم شته؟
کيم .ما تاسو ته ھر څه وويل خواوس راته اجازه راکړئ چې زه ھغه سپين
ږيري ته ورشم .که زه ورسره نه ووم ،دی به مړ شي.
پادري .ما چې څه وليدل نو دومره پوھيږم چې ھغه د خپل ځان خيال
ساتلی شي ،ھم ھغسې چې ته يې ساتی .اوس به دا جنگ له تا سړې
جوړکړي .زه تا د سامان گاډو ته اوړم او نن ماښام به له ما سره بيا
ووينې.
پاتې ټوله ورځ د کيمپ خلکو ده ته په درناوي کتل ځکه تر اوسه ھر څوک
د ده د کيسې او ورسره د ده د وړاندويٻنې نه خبر شوي و .په گاډو کی
انگريز ميرمنو يو بل ته د ھغه خبری کولې او يوې چاغې ميرمنې تری
وپوښتل" ،ما ته ووايه چې ميړه به مې له جنگ بيرته راشي او که نه؟" کيم
څو شيبې سترگې پټې کړې او بيا يې وويل" ،ھو دی به بيرته راشي".
ميرمنه خوشاله شوه او ده له يې ښه ډوډۍ ورکړه .کيم ته دا لوٻه قافله چي
کله کله به يې خپل بينډ ھم غږوو د الھور د يوې ميلې په شان ښکاره شوه.
61
ماښام د امبالې د ريل گاډي د سټيشن سره محلي سازندو ورته خپلی سندری
ويلې او د خواړو شيان يې پرې خرڅول .داسی نه ايسيده چې دا غونډ به
جنگ ته روان وي .د ھغه لپاره د صاحب په توگه ژوند کولو کی يو څه نا
څه خوند و ،ولې ډٻر حساب يې پرې نه کوو.
په بله ورځ دی د امبالې بارک ته يې ور واستوو او ھلته د بينډ غږوونکو
ھلکانو د ده څارنه او ساتنه کوله .دوي ھغه ځاې پخپله پاک کړو او کيم نه
يې ښه کار واخستو .کله چې دی ستړی ستومانه پخپل کټ پريوتو نو يو
سړې راغې او ورته يې وويل چې دی معلم و او درسونو ته دی راشي .کيم
په الھور کی د ډوډۍ په بدل کی يوې الماني انځورگرې نه د انگريزي يو
څو توري زده کړی و خو اوس يې زړه نه و چې څه زده کړی .ھغه سړي
ته يې وويل" ،ورشه زه نه درځم ،زه ستړی يم ".معلم دی له گريوانه
ونيولو او له کټ يې نيغ ودروو .بيا يې په راښکلو راښکلود بارک په بل
سر کی يوی کوټې ته بوتلو چې لس دولس ھلکان پکی سبق ته ناست و.
معلم ورته په يوې کرسۍ د کښيناستو وويل او امر يې وکړوچې ښوريږي
به نه.
کيم په دی کارکی ډٻر ښه و .معلم په تورې دړی )بورډ( د سپين تباشير )
چاک( سره څه ليکل او دوي يې پوھيول .خو کيم ويده و .د ھغه لپاره
زدکړه يوه سزا وه چې تر اوسه يې تری ځان ساتلی و .ناڅاپه د ده په زھن
کی يو پالن سر پورته کړو .معلم ھلکانو ته د تلو وويل نو له ھر چا
وړاندی کيم له ھغه کوټې راووتلو .يو چا ورپسي ناره کړه نو کيم مخ
واړوو .دا ھغه څوارلس کلن چاغ ھلک و چې مخ يې خال دار او لوې ډول
يې غږوو.
ھلک .ودريږه .زه ستا ساتونکې يم .ما ته امر شوی دی چې ته به زما له
سترگو پناه کيږې نه .ته چرته روان يې؟
کيم .بازار ته ځم چې خواږه واخلم.
ھلک .ته بازار ته نشې تلې .که مونږ ھلته والړو نو وھل به خورو ،بيرته
راوگرځه.
62
کيم .مونږ څومره ليری پورې تلې شو؟
ھلک .د ليرې او نږدې نه دی څه مطلب دی؟ مونږ ھغه ونې پوری تلې
شو.
کيم .نو زه بيا ھغې ونې پوری ځم.
ھلک .سمه ده ،زه نه ځم زما گرمي کيږي .خو زه له دی ځاې نه تا ته
گورم .د تښتيدو ھڅه ونکړې ،که داسی دی وکړل ،سمدالسه به دی
ونيسي ،دا لباس چې تا اغوستی دی زمونږ د غونډ يونيفارم دی .په امباله
ښار کی د ھر چا الس ته چې ورغلې نو وو به دې نيسي او ھم دلته به دی
بيا راولي.
کيم په دی معلوماتو دومره نه و حيرانه څومره چې په دی خبره چې داغونډ
به ورپسی لټون وکړي .دی د ھغې ونې سره جوخت ودريدو او بھر بازار
ته تلونکی تش سړک ته يې وکتل .ده ھغو خلکو ته کتل چې په دی الره
روان و ،په دوي کی زيات د کنډک بيراگان او نور د ټيټې طبقې ھندو
مالزمان و .ھغه يو خاکروب ته ھرکلې وويلو نو ھغه ورته پخپله ژبه کی
يوه ښکنځله وکړه ،په دی اند چې اروپاي ھلک به پری پوھه نشي .کيم
ورته په ھندی کی وويل" ،ورشه بازار ته او يو منشي له ځانه سره راوله،
مونږ يو ليک وراستول غواړو ".خاکروب په حيرانۍ وويل " ،ته څنگه
گورا صاحب يې چې د ليک لپاره د بازار نه منشي راغواړی ".کيم ورته
څو نرمی ښکنځلې وکړی او بيا يې په سخته لھجه وويل "،منډه کړه زما
تادي ده".
خاکروب له ويرې منډه کړه او په بازار کی لومړې منشي چې د ده سترگې
پرې ولگيدې نو ورته يې د راتلو وويل .دا يې زياته کړه چې گورا ھلک په
ھندی ژبه کی خبری کولی شي .منشي د کاتبانو وړوکې ميز ،قلم او کاغذ
راواخستل او پوښتنه يې وکړه" ،پيسې به راکوي؟" خاکروب ورته وويل،
"زه نه يم خبر ،خو ھغه د نورو گورا ھلکانو په شان نه دی .پخپله به يې
وگوری ".کيم د منشي په انتظار کی ھم ھلته د ونې سره تاويدو راتاويدو
اود ھغه په ليدو يې ورته په زوره څو ښکنځلې وکړی .منشي له ليری
63
ورته وويل " ،زه خپل حق الزحمه پيشکي اخلم او ستا د بدو ردو له کبله
اوس مې معاوضه زياته شوی ده .خو ته څوک يې چې په دی جامه کی او
په دی ژبه خبری کوی؟" کيم ورته وويل " دا خبری به په ليک کی وليکې،
خو امباله ښار د منشيانونه ډک دی ،زه به بل څوک راوغواړم ،زما ھيڅ
تادي نشته ".منشي پر زمکه کښيناستو او وې ويل" ،څلورآنی به راکوې".
ھغه يو څادر په زمکه وغوړوو او کيم ھم ورسره کښيناستو .بيا يې وويل،
"د پيسو خبره راته سمه وکړه ،چل ول به نه کوې ".منشي وويل " ،ښه ده
يوه نيمه آنه راکړه ،خو زه څه خبر يم چې د ليک نه وروسته ته به رانه نه
تښتې ".کيم وويل ،زه له دی ونې اخوا نشم تلې او د پوستې)ډاک( د ټکت
اړتيا ھم په نظر کی وساته ".منشي وويل ،ما ته د پوستې د ټکټ کميشن
څوک نه راکوي ".کيم وويل " .دا به په ليک کی وليکې چې محبوب علي
ته به ورليږې .دی د اسونو تجار او د الھور په کشمير سراې کی ايسار
دی .ھغه زما ملگری دی ".منشي وويل" ،عجيبه ده عجيبه ".بيا يې د
نيچې )لرگي( قلم د روشناي په مشوانۍ کی ډوب کړواو وي پوښتل " ،په
ھندي کی وليکم؟" کيم وويل" ،ضرور" د ليک متن داسی و،
" زه د سپين ږيري سره تر امبالې په اورگاډي کی راغلم .امباله کی مې د
خړی اسپی د نسل خبره ورسوله .مونږ بيا په پښو بنارس ته روان شو .خو
په دريمه ورځ مو يو پوځي غونډ وليدو .زه د دوي کيمپ ته والړم نو وې
نيولم .زما تعويذ يې ھم کتلی دی او لکه چې زما په قسمت کی د سره
غويي ليدل و .نو ھغه مې وليدو .اوس پادريانو راته نوي جامې او نوې
نوم راکړی دی خو دوي ناپوھه دي .دا جامې راته درنې ښکاري .دوي
مې ښوونځي ته ليږي او وھل راکوي .زما د دی ځاې اوبه او ھوا نه
خوښيږي .راشه او زما مرسته وکړه او يا څه پيسې راواستوه چې دې
منشي ته يې ورکړم ځکه ما سره ده ته د ورکولو لپاره ھيڅ نشته".
منشي وروستۍ جملې په ليکلو ورته بد رد وويل چې پيسې نه لري او ده
سره يې چل کړی و .کيم ورته وويل ،که دا ليک محبوب علي ته دی
ورسوو نو ھغه به درله ډٻرې پيسې درکړي .منشي وبونگيدو خو د خپل
ميز د يوی خانې نه يې د پوستې ټکټ راوويستو ،ليک يې پکې بند کړو او
دا يې ورباندې سليخ کړو .کله چې ليک يې کيم ته وسپارلو نو کاتب په
64
روانيدو کی وويل "،ليک دې ورسيدو نوډاکي به د ټاکل شويو پيسو نه
غبرگې ترينه اخلي.
چاغ ھلک د کيم شا ته والړ و او وې ويل "،تا ھغه تورسړي ته څه وويل؟
ما د برنډې نه درته کتل .ته د دوي ژبه واې؟" کيم وويل ،نه نه زه معمولي
ھندي ويلې شم ".دغرمی د ډوډۍ وخت شوی و .کيم ترې پوښتنه وکړه"،
ته انگلستان ته تللې يې؟" ھلک وويل " .زه خو څو مياشتې د مخه ھلته نه د
خپلی مور سره راغلې يم .ته لکه چې د دې ځاې په الرو کوڅو کی لوې
شوې يې ،سم دم فقيرښکارې ".کيم وويل " .ما ته د انگلستان کيسه وکړه،
زما پالر د ھغه ځاې و ".ھلک ورته داسی خبری وکړې چې د کيم پرې
باور نه کيدو .بيا دوي د لوی ميز پر سر ډوډۍ ته کښيناستل ،خو کيم
ناھيلې شو ځکه داسی بی خونده خواړه ده په ژوند کی چری نه و خوړلي.
که ھغه محبوب علي ته ليک نه وې وراستولې نو اوس به ډٻر خفه وې.
ھغه دلته ځان يواځې احساسوو.
له ډوډۍ وروسته يو لوړ دنگ پوځي دی پادري وکټور ته بوتلو .ھغه د يو
ليک په ولوستلو بوخت و او د ده په ليدو يې تری حال احوال وپوښتلو.
ورته يې وويل چې د المه له خوا يو ليک يې تر السه کړې دې .کيم
خوشاله شو خوپادري وويل ،ته د ده د پيسو د معاملې نه خبر يې؟ کيم په
انکار کی سر وخوځوو .ھغه ورته د ليک متن ولوستلو چې په ماته گوډه
انگريزي ژبه کی د ده لپاره يو کاتب ليکلی و ځکه المه په انگريزي نه
پوھيدو .ليک داسې و.
" تعليم او زدکړه د خدای رحمت دی خو ھله چې دا ښه زدکړه وي .که نه
دا ھيڅ دنياوي گټه نه لري .که تاسو په شان مھربانه کس دې ھلک ته په
سينټ سٻويٻر کی د زدکړو موقع برابره کړه ،چې ژمنه يې تاسو پخپل ليک
کی راته راکړی وه نو په دی به د ھلک دری څلور نسلونو ته گټه
ورسيږي .دا خاکسار دومره پيسې لري چې د کال دری سوه روپۍ په
لکھنو کی ھغه ښوونځي ته ورواستوي .خو د خداې لپاره د دی ھلک د
سبق غم وخورئ".
65
د ليک په پاې کی المه د بنارس د يو بوداي خانقاه پته ليکلې وه .پادري
کيم ته وويل " ،زما باورنه کيږي ،مونږ خو پالن جوړ کړی و چې نن به
تا د سناور پوځي يتيم خانې ته ورواستوو .سينټ سيويٻر د تعليم لپاره لوې
نوم لري او ھلته مذھبي زدکړی ھم کولې شې .خو د سپين ږيري سره به
دومره پيسې له کومه شوي وي؟ ھغه يوملنگ دې .يو واری ته په
ښوونځي کی داخل شوې او بيا په مياشتينو پيسو کی ناغه وشوه نو زه به
دی سمدالسه پوځي يتيم خانې ته وراستوم .المه ډٻره لويه ژمنه کړې ده
خو خير زه په ھره مياشت کی د پيسو د را رسيدو لپاره ده ته د دريو ورځو
مھلت ورکولی شم ".کيم چرت وھلو چې محبوب علي به ورته يوه روپۍ
راواستوي او که نه؟ په دی به ھغه کاتب ته پيسې ورکړي اوھم بنارس کی
المه ته ليک ورواستوي .پادري ورته وويل "،تر څو چې نور خبر
راځي ،ته ورشه د ھلکانو سره لوبې وکړه او له دوي څه زده کړه" .
څو ورځې نوری ھم تيرې شوې چې د کيم لپاره سختې وې .کله چې ده
خوب غوښتو نو ورته به امر ووشو چې جامې دی قات کړې او بوټان دی
پاک کړي .سھار د سپيده چاودې نه وړاندی به دوي د بيگل )صرنا( په غږ
راپاڅيدل .سبا نارۍ به يې ال نه وه خوړلې چې معلم به ورپسې شو او د
بی مفھومو تورو د ليکلو امر به يې وکړو .په نه څه خبره به په سوټۍ
ووھل شو .کيم به پالنونه جوړول چې کاشکه د بارک د خاکروب نه ښه
ډٻر اپيم واخلي او د معلم په ډوډۍ کی يې گډ کړي چې دی مړ شي .خو بيا
به يې فکر وکړو چې دوي ټول يو ځاې ډوډۍ خوري او دا کار به
خطرناک وي.
د ھغه د ميز په سر د قاشوغې او پنجې سره د ډوډۍ خوراک کول ھم نه
خوښيدل .کله به يې غوښتل چې ھغه کلي ته وتښتي چې سپين ږيرې پوځي
پکی اوسيدو .خو د بارک په ھره الره محافظان والړ و .ھغه د ھلکانو نه
د انگريزي ژبی د نويو ښکنځلو نه عالوه څه نه و اوريدلي .دی به زيات
وخت خاموشه و او د نورو ھلکانو د ده دا عادت نه خوښيدو ،په تيره بيا د
ھغه چاغ ھلک چې د ده د وھلو نه به يې خوند اخستو .په څلورمه ورځ
دوي د امبالې د اسونو د ځغاستي ميدان ته والړل خو څو شيبې وروسته
چاغ ھلک په ژړاژړا بارک ته راغلو چې اوھارا )کيم( د يو ږيره ور
66
سړي له خوا تښتول شوې دې او دا چې د ھغه ږيره سره وه .پادري وکټور
په دی خبر خواشينې شو .ھغه نن سھار د بنارس د يو خانقاه له خوا ليک
او د يو بانک د دريو سوو روپو رسيد تر السه کړی و .چرت يې وھلو
چې د ھلک ورکيدل ښه و او که د ده بيا موندل به ښه وي.
د امبالې د اسونو د ځغاستي د ميدان په بل سر کی ،درې ميله ور اخوا
محبوب علي د خپل کابلي اس واگې راښکلې او کيم ته ،چې د ده مخې ته
ناست و ،وويل " ،دا زما د غيرت او د عزت خبره ده .د امبالې خلک ما
پيژني او په ميدان کی ټولو وليدل چې ما ھغه ھلک ووھلو او ته مې
راوتښتولې .زه څنگه تا له دی بارک نه وباسم؟ دوي به مې بندي کړي.
ته صبر وکړه ،ته اوس صاحب يې ،قسمت به پخپله درته الره وښاي ".کيم
شونډې بوسې نيولې وې او د محبوب علي نه يې پيسې غوښتی چې بنارس
ته به والړ شي او المه سره به وويني .ھغه په ځيل وويل " ،زه صاحب
جوړيدل نه غواړم او ياد دی نه دي ،ما ستا پيغام امبالې ته رسولې و ".خو
محبوب علي د اسپې مخ بيرته تاو کړو.
کيم دا کار يوه دوکه وگڼله او محبوب علي سره په جنگ شو .خو بيا يې
ورته نوې لومه واچوله" .دا يو معمولي خبره ده .بنارس د امبالې نه په
نيغه الره دی ،ما ستا څومره ليکونه او پيغامونه پيرنگيانو ته اوړي دي
چې ھيڅ حساب يې نه کيږي .او ھغه وروستې پيغام دی پيټر صاحب ته د
خړی اسپې دنسل په اړه چې ليږلې و ".د محبوب علي رنگ واوختو نو کيم
وويل " ،نه نه ما نه پيغام نه و ھير ،ھغه خړه اسپه نه وه ،سپين اس و".
محبوب علي وويل " ،تا په ليک کی ھم د خړی اسپې نوم ياد کړی و " .کيم
وويل ،زه د بازار کاتبانو ته ټول معلومات په الس نه ورکووم " .محبوب
علي د کيم په سينه الس کيښودو ،خو په دی وخت کی يو چا پری چغه کړه،
" اې محبوب علي ،زوره وره ،ودريږه ".بيا يو انگريز خپل د پولو د
لوبی اس د دوي د اس سره يو ځاې وځغلوو.
سپور .زه له ډٻره وخته درپسې ځغلم .فکر کووم چې دا کابلي اس به
وپلورې.
67
محبوب .په يو څو ورځو کی ځوان اسونه راروان دي چې ستاسو د لوبې
لپاره به ښه وي.
سپور .دا څوک له ځانه سره ووړې؟
محبوب .دا ھلک چې راسره دې؟ د ځغاستې د ميدان په سر کې می
وليدلو چې ھغه بل ھلک ډٻر سخت وھلو .د ده پالر پوځي و او په الھور
کی اوسيدو .ھلته چې دی ماشوم و نو کله کله به يې زما د اسونو سره
لوبې کولې .اوس مې چکر ته راوستو .ھلکه ! راته ووايه چې په کوم
بارک کی اوسيږې چې ھلته دې ورښکته کړم؟
کيم .ما ھم دلته ښکته کړه ،زه پخپله تلې شم.
محبوب .او که ته وتښتيدې نو ھر څوک به واي چې دا زما گناه وه.
سپور .دی به ډوډۍ ته ورشي .بل چرته تښتيدې شي؟
محبوب .ھو ،خو په دی خاوره زيږيدلی دی او ملگري لري ،ھر چيرې چې
وغواړي تلې شي .ډٻر ھوښيار ھلک دې .ھر وختې چې يې جامې بدلې
کړې د سترگو په رپ کی به تری ھندو ھلک جوړ وي.
سپور انگريز د کيم جاج اخستو او ھغه محبوب علي ته غاښونه چيچل.
داسی احساس ورته کيدو لکه چې محبوب علي ورباندی ملنډې وھي .دوي
بارک ته ورسيدل نو مخامخ ورته پادري والړ و .کيم له اس ښکته شو او
غلې ودريدو .ھغه سپور ډگر وال کرايټن و چې کيم د ده غږ په انباله کې د
شپی اوريدلې و او نن يې په رڼا ورځ وليدو .خو ده داسی ھيڅ څرگند نه
کړل چې گوندی کرايټن پٻژني .سپور پادري ته خپل ځان ور وپيژندلو چې
" زه ډگروال کرايټن يم ".پادري وويل " ،د ټولن پوھنې د سروې مشر!"
سړي سر وخوځوو .پادري ورته وويل " ،ستا په ليدو خوشاله شوم او مننه
چې دا ھلک دی راته بيرته راوستلو ".ډگروال وويل " ،زما د مننې اړتيا
نشته ،ھلک چرته نه و تللې ،ته محبوب علي پيژنې .خود دې ھلک په اړه
راته ووايه .پادري وويل " ،زه به درته ھر څه ووايم .ھم ته يې چې زما
دا معمه به راته حل کړې".
68
په دی وخت کی يو سايس ښکاره شو او ډگروال په زوره وويل " ،محبوب
علي ،د دريو نيمو سوو نه يوه روپۍ زياته نشم درکولې ".محبوب علي د
اس مخ تاو کړو او وې ويل " ،صاحب ستړې دې نو ځکه په قھر دی .تر
څو دی پادري صيب سره خبری کوي ،زه به د ھغه ونې الندی ورته
انتظار وکړم ".پادري او ډگروال په برنډه کی په کرسيو کښيناستل نو کيم
محبوب علي ته ورغلو او ورته په قھر لگيا شو چې له ده سره يې دوکه
کړی وه .ھغه ده ته تسلي ورکوله او ډگروال چې په اردو ژبه پوھيدو د
دواړو خبرو ته غوږ نيولې و .پادري د کيم د اسنادو لپاره دننه والړو
نوکرايټن ځان سره وويل " .د دی ھلک نه پوځي نشي جوړيدې ".پادري
چې د المه ليک راوړو نو محبوب علي کيم ته وويل "،چاغ پادرې ډگروال
ته څه ورښۍ؟" کيم وويل " ،د المه ليک .ھغه زما د زدکړو لپاره پسې
رالٻږلي دي .ھغه له تا ډٻر ښه دی ،دروغ خو نه واي ،ته خو دروغجن
يې " .محبوب علي ورله ډاډ ورکړو چې لږ صبر وکړي نو ھر څه به سم
شي.
پادري او ډگروال تر ډٻره وخته د کيم په اړه غږيدل او اخر دی نتيجې ته
ورسيدل چې کيم به لکھنو ته ورواستوي چې ھلته په سينټ سيوير ښوونځي
کی زدکړی وکړي .ډگروال وويل چې دی راتلونکې اوونۍ پخپله ھم
لکھنئو ته روان و نو کولې شي چې ھلک له ځانه سره بوځي .دا د ھغه
لپاره د ټولن پوھنې يوه په زړه پوری بيلگه وه .ھغه پادري ته سپارختنه
وکړه چې د کيم د ھندي ژوند په اړه دی چا ته خبره ونکړي ځکه ده
غوښتل چې پخپله په دی اړه يو څه ليکنې وکړي .اخوا محبوب علي اوس
کيم ته د اسونو د نسل او د دوی د خسمانې په اړه معلومات ورکول او ده
ورته غوږ نيولی و .محبوب علي وليدل چې د پادري او د ډگروال خبری
پاې ته رسيدلی وی ،نو کيم ته يې يوه روپۍ په الس کيښوده او وي ويل ،زه
بچو ستا ستونزه حل شوه ،گورو چې کرايټن څه واي؟
ډگروال له برنډې کيم ته وويل " ،دری ورځې وروسته به ته له ما سره
لکھنو ته ځې .وونه تښتې ".کيم په ژړغوني غږ کې وويل " ،زه به سپين
ږيرې ووينم که نه؟" کرايټن وويل " ،لکھنئو د بنارس سره نږدې دې او
69
ممکن ھلته د المه سره ووينې ".کيم وويل " ،زه به انتظار وکړم خو ھلکان
به مې وھي".
ماسپښين محال کيم د بارک د معلم مخې ته والړ و چې سخت په قھر و .ده
ورته وويل چې له درسونو يې خارج کړې دې .د کيم لپاره دا يوه بی مانا
خبره وه .ھغه له صنف ووتلو او بازار ته والړو .ھم ھغه کاتب يې
وموندلو او پيسې يې ورله ورکړی .بيا يې وويل ،اوس زه يو بل ليک
وراستول غواړم .دا ليک په بنارس کی يوسپين ږيري ته مخاطب و .متن
يې داسی و.
" د ھغه سپيڅلي لپاره چې د سيند په لټون گرځي او اوس د بنارس په خانقاه
کی دی .په دريو ورځو کی زه به لکھنئو ته روانيږم .د ښوونځي نوم
سيويردی خو نه پوھيږم چې د ښار په کومه برخه کی دی ".کاتب وويل" .
زه خبر يم ".کيم ورته وويل " ،نو وې ليکه او زه به درته يوه آنه زياته
درکړم ".کاتب چې د ليکلو نه وروسته سر پورته کړو نو وې ويل " دا
مونږ ته څوک گوري؟" کيم مخ واړوو نو وې ليدل چې ډگروال کرايټن په
ساده جامو کی د سړک نه اخوا والړ و .ھغه کيم ته اشاره وکړه او چې دی
والړو نو وې پوښتل.
کرايټن .دلته دی څه کول؟
کيم) .په ويره( ما بنارس کی سپين ږيري ته ليک ورليږلو.
کرايټن .دا خو دی ورته نه دي ليکلي چې ما سره به ځې؟
کيم .نه .داسی می نه دی ورته ليکلي ،که باور دی نه کيږي ،ورشه ليک
ولوله.
کرايټن) .خندا( نو ولې دی ورته وونه ليکل چې زه دی لکھنو ته بيايم؟
کيم ) .په جرات( ما ته ويل شوي دي چې د بيگانه خلکو نومونه مه يادوه.
ډٻر ښه ښه پالنونه د نومونو په يادولو د خاورو سره خاوری شي.
70
کرايټن .ھر چا چې درته ويلي دي ښه درس يې درکړې دې .ما خپل د
تمبکو ډبلې د پادري په کور کی پريښې دې ماښام ھغه راته راوړه.
کيم .ستاکور چرته دی؟
کرايټن .په بازار کی له چا پوښتنه وکړه.
ډگروال پخپله الره والړو او کيم بيرته کاتب سره کښيناستو خوسوچ يې
کوو .د تمبکو ډبلې يوه بانه ده .ډگروال معلومول غواړي چې زه د ده د
کور په اړه خبر يم که نه .دوي فکر کوي چې زه ماشوم يم ،ما به تير
کړي .ھغه له کاتب د ډگروال په اړه وپوښتل .ده ورته وويل ،چې کرايټن
داسی کم عقل ډگروال دې چې کنډک نه لري .ھر وختې اسونه اخلي او د
خداې د مخلوق په اړه پوښتنې کوي .دا د بوټو او کاڼو او د خلکو د
رواجونو په اړه له ھر چا پوښتنی کوي .محبوب علي واي دې د نورو ټولو
گوراگانو نه زيات ليونې دې .کيم د ډگروال په اړه په فکر کی شو .ده د
ھند عادي خلکو ته چې ډٻر ھوښيار نه و درناوې کوو ،خو ھغه څوک چې
چاالکي يې کوله دې ورسره ډٻر نه غږيدو .کيم بارک ته چې والړو نو د
وکټور نه يې د تمبکو د ډبلي پوښتنه وکړه .ھغه د پادري سره خپل د
ټمبکو ډبلی نه و پريښې او غوښتل يې چې معلوم کړي ،کيم د ده په اړه
څومره معلومات لري.
د علم دروازه
پادري وکټور د سھار له دعا او سبا نارۍ نه وروسته کيم ځان سره بازار ته
بوتلو او د جامو او بوټانو سربيره ،نور شيان يې ورته واخيستل .د سينټ
سيوير په شان ځانگړي او معتبر ښوونځي لپاره دا ھر څه ضرور و .د
سفر په ورځ د پادري په بدرگه او د سامان د بکس سره کيم د اور گاډي
سټيشن ته والړو .وکټور ورله د دويمې درجې د اورگاډي ټيکټ واخيستو
او د ډگر وال کرايټن د لومړي درجې سره جوخته ډبه کی يې کښينولو .بيا
يې ورته دعا وکړه او وې ويل " ،په ښوونځي کی ھغوي ستا د راتلو نه
خبر دي ،ډگر وال به په الره ستا خيال وساتي چې ورک نشې ".اور گاډې
روان شو خو کيم د دويمې درجی په دی خونه کی يواځی ناست و او په
71
کړکۍ کی د المه سره د الھور نه تر امبالی سفر يې يادولو .په کړکۍ کې
يې د ھغه سفر خبرې په تصور کې ليدې.
يوځای ډگروال کرايټن کيم خپلی ډبې ته راوبللو او ورسره يې په انگريزي
ژبی خبری پيل کړې .ده ته يې وويل چې په ټول ھند کی انگريزان د خپلو
خلکو يو زنځير لري .کيم کولی شي چې د دی زنځير يوه کړۍ شي او که
په ازموينو کی بريالې شو نو د اوولسو کالو په عمر کی د مياشتې دٻرش
روپۍ تنخاه گټلې شي .کيم ورته سر خوځوو خو داسی لکه چې د ډگروال
په نيمو خبرو نه پوھيدو .اخر ھغه په اردو ژبه خبری پيل کړی نوکيم
ورته غوږ ونيولو .ورته يې وويل ،ته چې ھر ځاې ته ورځې نو ھغه په
حافظه کې ياد ووساته او بيا چې دی موقع پيدا کړه نو په کاغذ يې انځور
جوړکړه .کيديشي يوه ورځ چې ته پوخ زنځيري شې نومونږ دواړه يو
ځاې کار وکړو.
کيم سوچ کوو چې د ډگروال خبرو ته ځواب ورکول به ښه وي او که نه.
کرايټن وويل ،که تا د دی غرونو نه وراخوا د يو سيند يا د يو کلي معلومات
راته راکړل نو زه به درته سل روپۍ درکړم .ته خبر يې د دی غرونو شا
ته څه دي؟ کيم وويل " ،زه څه خبر يم؟ زه خو ماشوم يم ".ډگروال يوه
روپۍ له جيبه راوويسته اووي ويل " ،زه اوس ووايه ".کيم د روپۍ د
اخيستو لپاره الس وړاندی کړی و خو بيا يې شا ته کړو .ورته يې وويل" ،
نه صاحب .زه خبر يم چې د ځواب لپاره به ته پيسې راکوې خو ته ولې له
ما پوښتنه کوی؟" ډگروال روپۍ ورته ورکړه چې دا د ھغه له خوا يوه
تحفه ده .بيا يې وويل ".ته يوه ځانگړې روحيه لرې چې په سينټ
سيويرکی يې ورک نه کړی .ھلته ډٻر ھلکان د تور پوستو نه کرکه کوي
خو ته د يو صاحب او د يو ريښتوني صاحب زوې يې .نو ھيچرې به د
تور پوستو نه کرکه نه کوې .زه داسی کسان پيژنم چې نوي نوي د
حکومت په مالزمت کی شامل شول او د ځاي خلکو په دود دستور نه
پوھيدل .په دې خبره د دوي نه يې معاش وگرځوو .دا ياد لره چې د
ناپوھۍ نه لويه گناه بله نشي کيدې.
د ھغو څليرويشتو ساعتونو په سفر کی ډگروال څو وارې کيم راوبللو او ھر
وارې يې ده ته نوي خبرې وکړی .کيم اوس پوه شوې و چې ده پخپله څه
72
کارکوو .کيم محبوب علي ته معلومات ورکول او محبوب علي ډگروال ته.
ده سوچ کوو ،که د دی کار لپاره زه يو واری بيا له ټولو بنديزونو ووځم
نودا به ښه وي.
کله چې اور گاډی د لکھنئو سټيشن ته ورسيدو نو کيم اخوا ديخوا وکتل .د
ده ھيله وه چې المه به ورته د ھرکلی لپاره والړ وي ،خو ھلته ھيڅوک نه
و .ډگروال دې په يو اس گاډي کی د سامان سره کښينولو او سينټ سيوير
ښوونځي ته يې ورواستوو .ده ته يې د بيا ليدو وويل او د خلکو په گڼه
گوڼه کې ورک شو .د لکھنئو فضا کيم ته د الھور نه ښه ښکاره شوه .د
خپل گاډي کوچوان ته يې وويل ،د ښار د بازارونو منځ نه مې بوځه.
کوچوان ورته مخ واړوو چې ھغه ته د سينټ سيوير لپاره امر شوې دې.
کيم والړو د کوچوان سره په لوړه تخته کښيناستو او په اردو ژبې کی يې
ورسره خبری پيل کړی .راتلونکي دوه ساعته دوي د ښارټول بازارونه
وليدل .ھغه کوچوان ته وويل " ،دا خو راته د افسانو ښار ښکاري".
کوچوان ورته د لکھنئو د نوابانو او د غدر د وختونو د انگريزانو د جنگ
کيسه وکړه .اخر ستړی شول نو کوچوان ښوونځي ته مخه کړه.
د گومتي سيند پر غاړه د سينټ سيوير ښوونځې په ډٻره لويه زمکه کی
جوړ و .د ودانۍ په ليدو کيم د څه خبری لپاره خله خالصوله چې د چونه
شوي ديوال د يوی ستنې سره د ماښام په تيارې کی ناست څوک يې وليدل.
ھغه کوچوان ته په چيغه وويل "،ودريږه!"...کوچوان گاډې ورو کړو اوکيم
ترې ټوپ وکړو او په منډه د ستنې لور ته والړو .په بله شيبه دی د ستنې
سره نږدې پرزمکه پروت د المه د ژيړ لباس الندې د ھغه پښې ښکلولې.
المه .زه د يوې نيمې ورځې نه دلته ستا په انتظار شيم .ما سره د خانقاه
يو راھب ھم و چې الره يې راته سمه کړه .کله چې ستا ليک را ورسيدو
نو زه په اورگاډي کی له بنارس روان شوم.
کيم .ته د ھغه کوھلو ميرمنې سره ولی پاتې نشوی؟ بنارس ته په کوم
حال وورسيدې؟ کله چې له تا بيل شوم ،زړه مې خفه و.
73
المه .د ھغې ښځې په خبرو زه ستړی شوم .ھر وختی يې رانه تعويذونه
غوښتل .ھغه ډٻره سخي ميرمنه ده خو زه تری روان شوم چې دا پخپله د
عبادت ثواب وگټي .بيا مې د بنارس ټکت وکړو او ھغې خانقاه ته والړم
چې خلک می پکی پيژندل.
کيم .او ستا سيند؟ ما نه خو ھير و.
المه .ما نه سيند ھير نه دی .خانقاه ته ځکه راغلم چې دلته مشوره وکړم.
ھند ډٻر لوې وطن دی او کيدٻشي له مونږ وړاندی پوھو استادانو په دی اړه
څه ليکنی پريښي وي .په خانقاه کی په دی اړه بحث روان دی ،څوک يو
څه واي او څوک بل څه .د سره غويي مال راته ليکلي و چې ھر څه زه
غواړم ھم ھغسی به کيږي .ما ستا د سبق لپاره د يو کال پيسې دوي ته
واستولی او بيا دلته کښيناستم چې د دی علم د دروازې نه په تيرٻدو ،تا
ووينم .ددی لپاره نه چې ته په ما گران يې بلکه د دی لپاره چې دومره
پيسې مې درباندې ولگولې چې د دی نتيجه پخپلو سترگو وگورم .مينه
دنياوي خبره ده او زه دنياوي شيان نه غواړم.
کيم .ای محترم .تا خو د سيند لټون کوو ،تا سره په الره تگ څومره
خونده ور و! زه په دی نړۍ کی يواځې يم ،يو محبوب علي مې پيژندلو خو
ھغه راسره درغلي وکړه .زه بی له تا څوک نلرم.
المه .زه ھم څوک نه لرم خو زه غواړم چې ته زدکړه وکړی .تا نه
ھغسې صاحب جوړ شي چې ما ته يې دا عينکې راکړې وې .زه به بيا ھم
ستا حال اخلم خو اوس ورشه .يوه ورځ به تا نه دا ھر څه ھير وي.
کيم ) .په ژړا( ما تا سره ډوډۍ خوړلی ده ،زه به تا څنگه ھيروم؟
المه .مه ژاړه زويه ،زه بنارس ته ځم او ته به ښونځي ته والړ شې .کله
کله به راته ليکونه راليږي .د ھغه خانقاه پته ياده ساته .زه که ھر چيرې
يم ،ليکونه به راته رارسيږي.
د سينټ سيوير په ښوونځي کی درٻو سوو ھلکانو زدکړه کوله چې د يو
سخت رژيم الندی يې ژوند تيروو .دا ټول د ھغو انگريزانو زامن و چې په
74
ھند کی يې حکومتي يا پوځي خدمتونه سر ته رسول .خو کيم ھر وختی
چې موقع پيدا کړه ،اصول به يې ماتول .په ښار کی د کولرا د وبا پر وخت
دوي اجازه نه لرله چې بھر ووځي خو کيم د ليک استولو لپاره کاتب ته
والړو .ډٻر زر ده ليک ولوست زده کړل او پخپله به يې ليک ليکلې شو.
ھرھلک خپلی کيسې لرلې او کيم د دی ژوند سره څه نا څه عادت شو .بيا
د اوړي لپاره د دريو مياشتو رخصتۍ پيل شوې.
کيم ته خپل معلم د پادري وکټور له خوا پيغام ورکړو چې په اورگاډي کی د
امبالې نه وراخوا د غرونو يو سټيشن ته دی ورشي .خو کيم سر زوري
کوله .د ده دليل و چې د اوړي رخصتۍ د ده خپل وخت و ،ولې د ده وخت
حساب دی بل څوک وکړي .خو ھغه د المه له خوا ليک نه و تر السه
کړی او زړه يې غوښتو چې ھندي ډودۍ وخوري ،وريژې ،کباب ،دال،
چټني .په الس يې وخوري ځکه په ښوونځي کې به دوي پر ميز د قاشوغو
او چړو او پنجو سره ډوډۍ خوړه .ھغه ته د ښوونځي ډوډۍ خوند نه
ورکوو .بله الره ورته دا وه چې محبوب علي ته ورشي خو دې له ھغه
مرور و .د ده ھم صنفيان او ملگري خپلو خپلو کورونو ته والړل او اخر
ټول ښوونځې تش شو .د کيم صندوق ھم د نورو ھلکانوپه شان د لوې
دروازې سره کيښودل شو نو ده يو گاډې راوغوښتو او د بازار د يو ملگري
کور ته والړو .خپل صندوق يې له ھغه سره امانت کيښودو ،څوشيان يې
ترې واخيستل او چې بيرته په اس گاډي کی کښيناستو نو په مخ يې تور
رنگ وھلې ،ھندو ھلک ترې جوړ شوې و.
کيم په سټيشن د دريمې درجې ټکټ واخستو او په اورگاډي کی کښيناستو.
مساپرو ته يې وويل چې دی د يو مداري شاگرد و .تر امبالې ده د خپل
ځان په اړه نورو مسافرو ته رنگا رنگ کيسې کولې .اخوا په شمله کی
ډگروال کرايټن ته په تار)ټيليگرام( کی خبر ورسيدو چې کيم اوھارا ورک
شوی و .ډگر وال يو سھار د اس د ځغاستي په ميدان کی محبوب علي ته
دا خبر ورکړو نوھغه ورته وويل " ،انسان او په اس کی توپير نشته .کله
کله اس مالگه غواړي او که خاوند ورته مالگه ورنکړي نو بيا زمکه څټي.
ھغه ھلک سړک ته وتلې دې ،د ښوونځي نه به يې زړه ستړې وي .پخپله
به راشي .که نه زه به يې لټه وکړم ".ډگروال پوښتنه وکړه" ،اوکه دی مړ
75
وي؟ محبوب علي وخندل" .که تبې وونه وژلو نودی به ژوندی وي .شادو
له ونې نه غورځيږي ،بی غمه اوسه ".ډگروال وويل " ،د ده سر زوري
ورته تاوان رسولی شي".
محبوب علي امبالې ته په الره د اسونو د يوې قافلې سره روان و چې يو
سھار د کالکه سره نږدې ترې چا خير وغوښتو .ھغه خيرات غوښتونکې
وترټلو نو ھغه په انگريزي کی ورته ځواب وويلو .محبوب علي د کيم غږ
وپيژندلو او وي ويل " ،ته چيرته ورک وې؟ انگريزان درپسی په لټون
خوارشول ".بيا دی کيم سره د يوې ونې الندی کښيناستو او ھغه ورته خپله
کيسه تيره کړه چې څو ورځې يې په امباله کی د خپل يو ملگري کره
واړولی .بيا د ھغه سره ډٻلي ته والړو ،ورپسې څو ورځې يې د تيلو د
گاڼۍ غواې وگرځوو .بيا يې د پټيالې د ميلې په اړه واوريدل نو بيرته
پنجاب ته والړو .ھلته يې د پټاخو جوړولو په يوه کارخانه کی د اور لوبې
شيان جوړکړل .راجه گان يې په پيالنو سپاره وليدل چې د اور لوبی ټولو
توکو ته يې په يوه مخه اور ورته کړو او يوولس کسان پکې مړه شول .د
کارخانې مشر ھم پکی مړ شو .کيم د بارودو د چودنې په زور له يو تمبو
نه بلی خوا ته والوتو خو ھيڅ زيان ورته ونه رسيدو .بيا يو سيک سره د
سايس په توگه مله شو او ھغه چې ورله کومې پيسې ورکړې وې ،په ھغی
تر دی سټيشن را ورسيدو .محبوب علي تری پوښتنه وکړه " ،نو ته اوس
ما سره ځې؟" کيم سر وخوځوو نوھغه له ځان سره يو سراې ته بوتلو.
محبوب علي ورته د مسلمانانو جامې واخيستې .کيم په سراې کی ځان
پاک کړو او نوي جامې په غاړه کړی .ھغه ورته ښه ډوډۍ راوغوښته چې
شيريني ھم پکی وه .بيا د چيلم په سر دواړو خبرې پيل کړې.
کيم ..ډگروال صيب راته په قھر و؟
محبوب .ھو خو ما دالسه کړو .بيا ھم دا تښتيدل او پټيدل ښه خبره نه ده.
کيم .حاجي صيب دا زما د رخصتيو ورځی دي .زه دری مياشتې د دوي
غالم ووم ،اوس سکول بند دی نو ولې پخپله خوښه وونه گرځم .بله دا چې
دوي زما د لگښت نه بې غمه دي.
76
محبوب علي .د پيرنگي لپاره دا څو روپۍ ھيڅ نه دی .دوي يې ھم د يو
ھدف لپاره درباندی خرڅوي ،ستا په غم کی نه دي.
کيم .زه ډٻر پخوا له دی خبر ووم.
محبوب .تا ته چا وويل؟
کيم .ډگروال صيب پخپله راته وويل .په ھم دی الفاظو کی به يې نه وي
ويلي خود ھوښيار لپاره اشاره کافي وي .دا خبره يې راته په ټرين کی
وکړه کله چې مونږ لکھنئو ته تلو.
محبوب .که داسی ده نو زه به درته يو څه نورې خبرې وکړم .تا چری ما
ته دروغ نه دی ويلي نو زه دی قدر کووم .ته دا ښوونځې جدي وگڼه ځکه
سبق ښه شې دې .
کيم .سمه ده ،زه به ښوونځي ته والړ شم او ټول سبق به ووايم .خو له سبق
وروسته به دوي ما پريږدي چې په خپلو خلکو کی پاتې شم او که نه وي نو
گورا صاحب به رانه جوړ کړي.
محبوب .ستا خپل خلک څوک دي؟
کيم .د دی لوې او ښکلې وطن خلک زما خلک دي .بله دا چې زه به خپل
المه ووينم ،او دريمه دا چې زما پيسې پکارې دي.
محبوب .پيسې خو د ھرچا پکارې وي .زه به درته اته انې درکړم .دا
ځلې مې په اسونو کی ډٻره گټه نه ده کړی .خو ته زر زر سبق ووايه،
درې کاله به دی تير شي .بيا ممکن زما ھم پکار شې.
کيم) .خندا( تر اوسه مې درته کارونه نه دی کړي؟
محبوب .ځوابونه مه راکوه .د نن نه ته زما د اسونو نوې سايس يې .زه
ورشه او زما د سړو سره د شپې لپاره خپل ځاې جوړ کړه .دوي د سټيشن
شمالي څنډو کی ډٻره دي.
77
کيم .که ستا له خوا راسره څه نښه نه وي نو ستا سړي به می په وھلو د
سټيشن جنوبي څنډو ته وشړي.
78
خو مونږ د سرحد نه ډٻر ليرې يو .که پيښور وې نو ھلته دا کاراسانه و.
لومړي وويل ،ھو...پيښور چې پکی د ده خپلوان پراته دي .زمونږ لپاره
ھغه ځاې او دوزخ يو دې .دويم وويل ،نو بيا څه وکړو؟ لومړې بې صبره
شو،
" او بې عقل ،ما درته ويلي دي چې انتظار وکړه چې دې راغلو او
څمالستو نو بيا يوه گولۍ ورته بس ده .دا الرۍ به زمونږ تر منځ شي او
مونږ به د اورگاډي په پاټلۍ والړ شو او ځان به ورک کړو .دوي به نه
خبريږي چې ډز له کومې خوا ووشو .لږه شيبه خاموشي وه بيا يو کس
وويل ،ياره زما خوډٻر ساړه کيږي .بل په سخته وويل ،ته څنگه فقير يې
چې لږ ساړه نشی زغملې ".د کيم سترگی پټی وې خو ھغه سوچ کوو"،
ښاي محبوب علي ته ھغه سپين اس گران تمام شو ،يا کيديشي کوم بل خبر
يې خرڅ کړي وي .خو اوس څه وکړم؟"
شيبه وروسته ،ده کمبله د ځان نه لری کړه او لکه چي څوک په خوب کی
ويرٻږي ،ناره يې کړه " ،وۍ بال مې خوري ...مورې ...بال ده ھله
نيسئ ...بده بال ده ...ټول خلک راويښ شول او ده ته په بدو ردو وئيلو بيا
ويده شول .کيم په دی شور ماشور کی د خپل ځاې نه څو گامه ليرې د
اورگاډي د پاتلۍ سره نږدې سمالستو او څو شيبې د پوزې او غوږونو نه د
خرړيدو غږونه يې ايستل ،داسی چې ھغو غلو ته وښاي چې دې ويده شوې
و .بيا ورو غوندې لکه د مار په زمکه ورغړيدو اوپه تياره کی د تور
سړک يوه برخه شو .ترډٻره وخته دې روان و تر څو داسې يو ځاې ته
ورسيدو چې د سړک يوې غاړې ته زمکه ښکته شوې وه .دی ھلته د يوې
تيږې شا ته کښيناستو .بره په سړک ده ته ھر څه ښکاريدل.
يو څود غوايانو گاډي تير شول .يو پولٻس او څو الروي چې د بال گانو نه
د ساتنې لپاره يې مناجات ويل ،پخپله الره والړل .څو شيبې وروسته ھغه د
اس د ټکاري غږ وارويدو نو پوه شو چې دا به محبوب علي وي .ھغه په
ټيټ غږ د ده نوم واخيستو" ،پام کوه وړاندی مه ځه ".اس سمدالسه ودريدو
او محبوب علي په زوره وويل " ،داسی سست اس به بيا چرې نه اوړم .د
ښار ټول ميخونه او ھډوکي يې په پښو کی راټول کړی دی " .دی له اس
راښکته شو او د دی وړاندينۍ پښه يې راپورته کړه .بيا يې ورو وويل" ،
79
سر ښکته کړه څوک به دی وگوري ".کيم وويل ،ستا د اسونو الرۍ شا ته
دوه کسان درته په انتظار ناست دي .کله چې ته سمالستلې ،دوي به
درباندی ډزکوي چې ستا د وژلو لپاره پيسې واخلي " .محبوب علي په
وروغږ کې وويل " ،تا وليدل؟ يو تن پکی د فقير جامې خو نه وې
اغوستې؟" کيم وويل " ،ما نه دي ليدلي خو يو کس بل ته ويل چې ته څنگه
فقير يې چې ساړه نشې زغملې ".محبوب علي وويل "،شابسې ،ورشه
پخپل ځاې ويده شه ،زه نن شپه نه مرم".
کيم بيرته ھم ھغه ځاې ته ځان ورسوو او په کمبله کی ويده شو .کله کله به
يو اورگاډې د ده څنگ کی تير شو خو دی نه ويښيدو .محبوب علي خپل
اس د سټيشن سره نزدې وتړلو او پخپله دننه ورغلو .ھلته د ټريفک يو
مشر يې وليدو او ورته يې د دوو فقيرانو حال ورکړو چې د ده د الريو
سره نزدې ليدل شوي و او وٻره يې څرگنده کړه چې ھغوي د غال لپاره
ھلته ايسار و .مشر ورته ډاډ ورکړو او يوتکړه پوليس سره د گاډي انجن
ته وختلو.
محبوب علي سھار خپلو کسانو ته والړو نو ھيچا ورته د دوو فقيرانو کيسه
ونکړه چې د اورگاډی پوليسو نيولي و .خو کيم د محبوب علي سره د بارد
ښکته پورته کولو پر وخت ورته د دوي د نيولوکيسه تيره کړه .د ورځې
په پٻل کی د دوي قافله په سړک روانه شوه .کيم به کله په الرۍ او کله
اس سپور و او د الری خوند يې اخستو .دوي شمله ته ورسيدل نو محبوب
علي د خپلو اسونو د پلورلو نه وروسته کيم ته د يوځاې پته ورکړه چې ھلته
د لورگن نومی سړي سره وويني .د ده کور د لرغونو توکو او د مداريانو
له شيانو ډک و .کيم څو ورځی د ده ميلمه شو او رنگا رنگ شيان يې
وليدل چې د پلورلو لپاره به يې ھر ډول خلک راتلل.
ھلته د کيم د عمر يو ھندو ھلک اوسيدو او دوي دواړو به د لورگن واړه
کارونه کول او د پيسو حساب به يې ھم زده کوو .کيم لس ورځې په خندا
او خوشالۍ تيرې کړې .اخر د ده لپاره د کالکه نه د اورگاډي ټکټ
واخستل شو او دی له شملې روان شو .لورگن ورته پينځه روپۍ ورکړې
وې چې ھغه وخت د کيم لپاره يوه خزانه وه .د اوړي رخصتۍ خالصې
شوې اود لکھنئو په ښوونځي کی د ھغه زدکړی بيا پٻل شوې .وخت په
80
الوتو شو او راتلونکي درې کاله دی ھم ھغه ښوونځي کې و .کله به په
رخصتيو کی دی د بنارس خانقاه ته والړو او ليدل يې چې المه نور ھم
ضعيف شوې و خو ده خپل سيند تر اوسه نه و موندلې .کيم ته يې وويل،
ما څو واری خوب ليدلې دې چې تر څو راسره خپل مريد نه وي زه دا سيند
نشم موندلی.
کيم اوس زيات وخت د کتابونو په ولوستلو تيروو او ھغه ھومره سر زوري
پکی نه وه پاتې .په يو اوړي کی ده د محبوب علي سره لومړې بمبۍ او
له ھغه ځايه په بيړۍ کی کراچي ته سفر وکړو .په بل کال ،دی کويټې ته
والړو او دغرونو قبايل يې وليدل .په دريم کال دی پيښور ته والړواو ھلته
د يو پښتون په جامه کی وگرځيدو .کرايټن ده ته يو وړوکې شين رنگه
لرگين بکس وراستولی و .په دی کی رنگونه ،برشونه او سپين کاغذونه و.
ورسره د نقشې جوړولو سامان ھم و .کيم به کله نا کله په ھغو کاغذونو
انځورونه جوړول .د المه سره د سيند لټون د ده ھم يو ارمان و چې تر
اوسه تری ھير نه و.
کيم اوس د شپاړسوکالو و او دواړه کرايټن او محبوب علي د ده له ارمان
خبر و .د ښوونځي د سبق په پورا کيدو ،په وروستي ورځ ھغوي کيم ته
اجازه ورکړه چې د المه سره تلې شي خو دې به په ھغه سفر کې د دوي
لپاره کار ھم کوي او د ھغی په بدل کی ورته د مياشتې شل روپۍ ورکول
کيږي .کيم خپل ځان د بودايانو په جامه کی پټ کړو او د يوې غوټې سره
بنارس ته والړو .المه ته په پښو پريوتو او د سفر پالن يې ورسره
جوړکړو .ھغه ته يې وويل چې حکومت له خوا ورته د کاتب دنده ورکړې
شوې ده .المه تری پوښتنه وکړه " ،پوځي خو يې درنه جوړ نکړو؟" کيم
وويل " ،نه زه جنگ نشم کولې ".په خانقاه کی نورو راھبانو ،کيم ته يوه
لرغوني نقشه وروښودله چې ورباندی څرخ جوړ و .المه ورته وويل ،زه
به درته د دې څرخ د جوړولو چل وښايم چې يو پخوانې چيناي ھنر و.
په بل سھار دوي په خانقاه کی د شپې پاتې وريژې د ترخو چايو سره
وخوړې او بھر راووتل .کيم تر سھارن پور د اورگادي ټکټونه واخستل او
د دريو ورځو د سفر نه وروسته دوي ھلته د کوھلو د ميرمنې کره ورغلل.
د ھغې په کور کې يې دوه ورځې دمه وکړه اوھلته يو ھندو ھری بابوھم د
81
دوي سره مله شو .ھري بابو د کيم سره په شمله کی ليدلي و او د حکومت
د زنځير يوه کړۍ و .دوي شيوالک د غرونو نه دون او بيا شمال کی د
مسوري لوړو ته ورسيدل .ھلته ھري بابو دوه کاتبان چې يو يې کيدار ناته
او بل بدري ناتھه نوميدو ،ورسره کړل .کيم پوھيدو چې ھغوي ھم د
زنځير وړې کړۍ وې ،چې خپل خپل کارونه ورته سپارل شوي و .يو په
روسي او بل په فرانسوي ژبی خبرې کولې شوې.
دوي په څو کچرو خپل سامان چې تمبوان او د خواړو شيان يې لرل
بارکړي و .ھر څومره چې دوي په لوړو ختل ،د دی قافلی خلکو ته مزل
گران ايسٻدو .خوکيم ليدل چې د غرونو په سفرکی المه يو واری بيا تازه
شوی و .د صنوبر او د زالغوزي د ونو وږمې د ھغه په وجود کی نوې
توان پيدا کړی و .دلته ساړه ھم ډٻر و او کيم په الره ورته د وړۍ يوه
کمبله اخستې وه .خو المه ورپوری وخاندل چې دا خو ټيټ غرونه دي ،د
دی ھوا دومره سړه نه ده .کيم ريښتيا چې د غرونو د تگ سره اشنا نه و
او په څو ځايونو کی يې پښه خطا شوه .خو دی خوشاله و چې المه په ارام
روان و .په وړو کليو کی خلکو به دوي ته د اوزې پنير ،شيدې او د کاڼي
په شان سخته ډوډۍ راوړه .کيم به ماښام د خپلو پښو پرھرونو ته کتل او د
ھند غوړي او مساله داره ډوډۍ به يې مخی ته ودريده چې اوس د ده له
ھډوکو نه ھم وتلې وه .کيم د تسبيح د اړولو چل زده کړی و .خو ده به
زيات وخت د تسبيح په دانو د خپلو گامونو حساب کوو .کله چې دوي د
شپې اوده کيدل نو ھغه به څو شيبې په کاغذ ليکنه وکړه .په ځينو ځايونو
کی يې انځورونه ھم جوړول .د دوي د دمې له ځايونو څو واری ليکلي
پيغامونه ښکته په شمله کی ډگروال کرايټن ته وراستول شوي و.
يوه ورځ دوي له يوې تنگی درې تيرٻدل چې واورې پکی شوې وې .المه
ھم ھلته پر زمکه په سجده پريوتو .خو د يو واورين طوفان نښې وې او د
غرونو شپانه د خپلو ميږو او د اوزو رمې په چټکۍ خوندي ځايونو ته
اوړل .ھری بابو او د ده دواړه کاتبان وارخطا و .د لږ مزل نه وروسته
دوي يوې ھوارې شنې زمکی ته چې د غره په ډډه و راووتل .له دی
غرونو کيم ته احساس ووشو چې دوي اوس يوې نوې نړۍ ته رارسيدلي
و.
82
درې ورځې نور په لوړه د مزل نه وروسته د سپينو واورينوغرونو په ليدو
کيم وويل ،باور لرم چې خداې ھم دلته اوسيږي .ھلته په يوې ھواری کی
دوي خپل پړاو جوړ کړو .د ده ملو کسانو په يو دوربين کی وليدل چې دوه
کسان له لوړو غرونود دوي په لوری را روان و.
دوي چې رانزدی شول نو کيم احساس وکړو چې دوي د بل وطن و.
ھغوي د پوستين جامې اغوستی او مخونه يې سره و ،داسی لکه چې د
اروپايانو وي .بدری نات او کيدار نات ورسره کله په روسي او کله په
فرانسوي خبری کولې او کيم دومره خبر شو چې معامله د ھغو پينځو
رياستونو وه چې يو لوی گاونډي ورته سترگې سری کړې وې .د سپين
اس د بچيانو خبره وروستي حد ته رسيدلی وه .دی کسانو ورسره ډوډۍ
وخوړه خو دومره شراب يې وڅښل چې په ځان خبر نشول او يو غرنی بار
اوړونکې يې ووھلو .د کيم لپاره دا کار د منلو نه و او دې د يو کس سره
ونښتو .د داسی بدی ورځی لپاره ورته محبوب علي يوه طماچه ورکړی وه
خو په پړاو کی دومره غوبل جوړ شو چې ھغه کسان په تيښته شول .دوي
خپلې کچرې په مخه کړل ،خو د کيم وينه توده وه .ورټوپ يې کړل نو د
يوې کچرې پښه خطا شوه او له غرونو ښکته وغورځيدو .په ھغه يابو بار
سامانونه ھم ورسره والړل.
ھری بابو ،کيم ته په قھر و چې بی ځايه يې شخړه جوړه کړه .په بله ورځ
دوي وړاندی والړل نو د وړو وړو کورگيو يوه جوپه کی د ژوند نښي ليدل
کيدې .دوي چې ورنږدې شول نو يو کس ورته د خپل کور دروازه پرانسته
المه په يوه کمبل سمالستو او وې ويل" ،دا زما غرونه دي" .د شپې اسمان
صفا او د څوارلسمی د سپوږمۍ رڼا له کړکۍ ټوله کوټه روښانه کړی وه.
المه کيم ته وويل ،نن شپه عبادت راته مھم دې .بيا تر سھاره دې په عبادت
بوخت و .کيم د ده په تندي الس کيښودو نو پوھه شو چې د ھغه تبه وه.
دی د نور سفر جوگه نه و خو سھار کيم ته يې په ټينگار وويل چې د
غرونو نه وراخوا د کوھلو خاوره ده او دی د خپل ټاټوبي لوې عبادت ځاې
ته تلل غواړي .کيم ورله د ښکته غرونو نه يو حکيم راوبللو چې په راتگ
يې څو ورځې تيرٻدې.
83
سھار کيم له کوره بھر ووتلو نو خبر شو چې د ده سره مله ټول خلک بيرته
تللي و .د دوي کارونه سر ته رسيدلي و .کيم خپل غاښونه مسواکول چې
يوه غرنۍ ښځه ورته رانزدې شوه .ھغې په فيروزي سرپيچک سر تړلې و
او ده ته يې يوه توبره وښودله چې يو بار اوړونکي ورته ښکته د غرونو له
لمنو راوړی وه .دا توبره په ھغه کچرې بار وه چې د خارجيانو سره وه او
ښکته لويدلې و .کيم د ھغی ښځې کور ته ورغلو او د توبری ټول شيان يې
پر زمکه واړول .د دی په تل کی څو کاغذونه و چې په ترکي ژبه
ورباندې څه ليکلي و .کيم پوھيدو چې د کرايټن ھم دا اسناد پکار و .ده د
توبری نه يو پرکار ځان ته وساتلو ،څو د خواړو شيان يې ښځې ته ورکړل
او پاتی توکي يې بيرته له غره ښکته ور واچول .ده يو غوز )جوز( په
غاښونو مات کړو ،يو ليک يې وليکلو او په غوز کی يې بند کړو ،بيا ښځی
ته يې ورکړو چې شملی ته يې ورواستوي.
د ھغه کلي خلکو ورله سبا نارۍ ورکړه .المه کله تسبيح اړولې او کله به
يې کيم ته د الرې نومونه ورښودل .بيا يې وويل " ،د دی غرونو نه وراخوا
د ونو الندی به ما د خپلو ھمزولو سره لوبې او جنگونه کول .ما دری کاله
په ھند کی سفر وکړو خو خپله زمکه د مور په شان وي .اوس راته
احساس کيږي چې زه بيرته د مور غيږې ته رانږدې شوم .خو ھغه غشې
په ميدانونو کی پريوتې و ،غرونو کی نه .ځکه خو زه ھلته ورغلم .په دې
دريو کالو کی د ھند زمکې ما ته علم او ډٻر درناوې راکړو .خو اوس د
تگ وخت دی ".کيم ورته وويل ،ما يو حکيم درته رابللی دی چې عالج
دی وکړي .المه وويل " ،زه خبر يم چې زما روح به نور څومره وخت په
دی وجود کی پاتې وي ،وگوره زما د ازاد کيدو وخت رانږدې دې".
کيم ھغې ښځې ته وويل ،چې دوي به دوه دری ورځې پلي سفر کوي او د
الری لپاره ورته ډوډۍ پکار وه .وروسته کيم د ډوډۍ توبره په اوږه
واړوله ،د المه الس يې ونيولو او له غرونو بلې خوا ،ښکته لوري ته يې
مزل پيل کړو .المه د خپل پورا توان سره روان و خو کيم پوھيدو چې دی
ناروغه و .کله کله به يې د ھغه الس پخپله اوږه کيښودو او لکه د امسا به
يې د ھغه کمزورې وجود په الره وړلو .د شپې به يې په يوځاې کی اور بل
کړو او دی به يې په کمبلو کی تاو کړو .زارۍ يې ورته وکړې چې بل
84
سھار به يو کلي کی ايساريږي .خو المه د ده خبره نه منله .کيم ورته
پښې چاپي کولې او د ټولو اړتياو خيال يې ساتلو .ھغه اوس د پٻټي او د
المه د وړلو نه ستړې و خو زيار يې ايستلو چې المه خپل منزل ته
ورسوي .په بله ورځ دوي د واورې په يو داسې طوفان کی راگير شول
چې الره يې نه شوه ليدې .اخر په يو ځاې کيم راپريوتو او داسی احساس
يې وکړو لکه چې په ھواکی الوځي .بيا د ده زھن په تيارو کی ډوب شو.
څو ورځی وروسته کيم چې سترگې وغړولې نو په يوه توده کوټه کی په
کټ پروت و .د ده سر ته محبوب علي او المه دواړه ناست وو .د دوي
په ليدو کيم د پاڅيدو ھڅه وکړه خو بی شيمې و .د کړکۍ نه بھر ھوا ورته
بدله ښکاريده .دوي په يوه گرمه سيمه کی وو .کيم وويل" ،زه لکه چې
سل کاله اوده ووم ".محبوب علی وويل ،ښه ده چې اوده وې او په ھغه
واورو کی مړ نشوې .ھری بابو شمله کې راته ټول حال تيرکړو .کله چې
کرايټن ته په غوز کی ستا ليک راورسيدو ،نو مونږ پوه شو چې ستاسو
وړاندی تگ به درته خطرناک وي .ھم ھغه وخت مو تاسو پسې خلک
ورواستول او قسمت مو ښه و چې دواړو ته پر وخت کومک ورسيدو.
کيم المه ته وکتل چې خپلې تسبې يې اړولې .د ده باور نه کيدو چې دی به
ژوندی وي .ھغه راپاسيدو د ده پښو ته يې الس يوړو نو ده ورته په سر
الس کيښودو .بيا يې وويل " ،زمونږ لټون پاې ته رسيدلې دې .ھلته په
غرونو کی زه ناروغه ووم او نږدې وه چې خپل ځان می مرگ ته وړاندی
کړی وې .خو بيا يو غږ راته وويل " ،چې ته نه وې ،نو دا ماشوم به څه
کوي؟ " د دی پوښتنې ځواب راسره نه و .ته بې ھوشه پروت وې او زه
خبر ووم چې تا د بيرته تگ الره نشوه موندلی.
بيا راکی دومره زور پيدا شو چې ته مې له ھغه ځايه راوويستې لکه چې
څوک مھې له اوبو راباسي .يو غږ راته وويل ،سيند ته ورشه .ما چې
ښکته وکتل نو ھغه سيند چې ما لټوو راته مخکی بھيدو .ما د سيند په اوبو
کی ټوپ کړ او چې تری راوتلم نو ځان می بيا د انسان په وجود کی وليدو.
ھغه وخت مې احساس وکړو چې زه د ټولو گناھونو نه پاک شوم ".کيم د
ھغه په شونډو يوه موسکا وليده .داسې موسکا چې يواځې خپل منزل ته
رسيدلي کس په شونډو ښکاري.
85
پاې
86
87