PSYCHIATRIC NURSING RLE

BSN 4-2 C

Boñon, Eliza
Branzuela, Audrey
Constante, Cheila
Dayrit, Patricia
Gato, Monjay
Gremio, Alyannah
Hermenegildo, Daniela
Mallari, Cyrelle
Masikat, Jonathan
Oliveros, Carlo
Peje, Ishi
Backstory:
Ishi was diagnosed with Severe Depression at the age of 19. She is experiencing suicidal thoughts
and attempted to end her life recently but failed. Her parents decided to admit her to Mental
Hospital for better treatment.

Scene 1: Orientation phase

Nurse: Good morning, Maam. I am (name) your nurse for today. I’ll be with you throughout the
day for your health assessment. Pwede ba tayong magpakilala sa isa’t isa? Can you state your
name?
Patient: Hi, I am Ishi Peje.
Nurse: Kamusta ka, Ms. Ishi?
Patient: I am doing okay. Medyo maayos naman po ang tulog ko kahit papaano. Kanina po
pinainom na po ako ng gamot kanina. Thanks for asking.
Nurse: Thank you for sharing that. Now, pwede po ba akong magtanong ng mga questions? Rest
assured that this conversation will be between us.
Patient: Ok po. Go ahead!
Nurse: Start tayo sa simple questions muna. How old are you?
Patient: I’m 21 years old.
Nurse: Ishi, when is your birthday?
Patient: May 20, 2002
Nurse: Bago ka ba pumasok dito sa hospital, nag aaral ka ba or working?
Patient: Nag aaral po pero nagstop po last month po before ako pumasok dito.
Nurse: Based sa chart mo, nabasa ko na may Severe Depression ka and you actually attempted to
end your life. Ok lang bang pagusapan natin yun?
Patient: Ok lang naman po.
Nurse: Gaya nang namention ko kanina na nagattempt ka magsuicide, may nangyari ba o may
nagtrigger sayo kaya napunta sa ganoong situation?
Patient: *silence* *nagiisip*
Nurse: *naghihintay ng sagot*
Nurse: Take your time, Ishi. Hindi tayo nagmamadali.
Patient: Hindi ko po alam kung saan po ako magsisimula or paano sabihin sa inyo. Hindi ko pa po
kayang iopen sa inyo.
Nurse: it’s okay, I understand. Pwede naman nating pag-usapan next time kapag ready ka na.

Scene 2: Working phase

Nurse: Good morning, Ishi! How are you today?
Patient: I’m good, maam/sir! Thanks for asking. How are you?
Nurse: I’m good as well! Kumain ka na ba?
Patient: Yes po. Kumain na po ako.
Nurse: So, last session, naopen ko yung topic about your attempt. Are you comfortable to talk about
it na ba?
Patient: Yes po. I’ve been wanting to share my thoughts and feelings po.
Nurse: Ok, good to hear that. Nung araw na ba na yun, may nangyari ba na nakapagtrigger sayo
kaya napunta ka sa ganoong situation, pwede mo bang ishare sa akin?
Patient: Actually, meron po. Nagsabay sabay po yung problem. Sa bahay, sa school, and sa sarili.
Nurse: Nabanggit mo na nagsabay sabay yung problem sa bahay, sa school, at sa sarili. Unahin
muna natin yung problem sa school. Pwede ko po bang malaman kung anong nangyari sa school?
Patient: Sa school po. Ang daming pinapagawa na mga school works, sobrang nadrain po ako.
Wala na po akong masyadong tulog. Dumating na po ako sa point na hindi po maayos yung kain ko
at bombarded ng mga deadlines.
Nurse: *nodding* Go on…
Patient: Sobrang naoverwhelm po ako sa mga gawain. Nung una, tinatry ko pang isurvive yung
college, pero one day biglang ayaw na magfunction ng katawan at utak ko. Naapektuhan na pati
mga grades ko.
Nurse: *nods* I see… everytime ba na nasa ganyang situation ka, ang una mong response is
magshut down?
Patient: opo? Di ko po alam.
Nurse: Wala ka bang ways to deal with your overwhelming situation?
Patient: dinidistract ko po sarili ko.
Nurse: how do you distract yourself?
Patient: nainom po alcohol beverages. Nagvevape pang parelax.
Nurse: aware ka naman ba sa mga effect nito sayo?
Patient: opo. Aware naman po ako.
Nurse: aware ba parents mo about sa situation mo sa school? Did you try to open up to your
parents?
Patient: No. Kasi po hindi kami close ng parents ko.
Nurse: *nods* can you tell me about your relationship with your parents?
Patient: We’re not that type of family na nagseshare ng personal matter about ourselves. I tried a
lot of times, iniinvalidate lang nila yung feelings ko. Hindi sila nakikinig sa akin. Sinasabi lang nila
na nasa isip ko lang daw ito. Hindi naman daw totoo yung depression. Kaya simula noon, hindi na
ako nagtry magshare pa ulit sa kanila.
Nurse: I’m sorry to hear that and I understand you. Your feelings are valid.
Patient: thank you for that. Kasi po minsan nafifeel ko na ako yung may kasalanan kung bakit ako
ganito. Kung bakit ganto yung nararamdaman at mga naiisip ko.
Nurse: nabanggit mo na kasalanan mo, paano mo naman ito nasabi?
Patient: kasi nagstart na talaga siya sa mismo sa bahay namin. Sa mga kapatid ko, navavalidate
sila ng magulang ko. Samantalang ako, hindi. Hanggang sa naranasan ko na sa school gang sa
nadala ko na sa sarili ko. Nawalan gana na pagpatuloy.
Nurse: ganun ba. Pansin ko na hindi ka na comfortable na ituloy tong usapan. Pwede naman natin
tong pagusapan sa next session natin.
Patient: Thank you po.
Nurse: Thank you for sharing this to me.

Scene 3: Termination phase