Ιστορία Γιουγκοσλαβίας 1918 - 1992

Την 1η Δεκεμβρίου του 1918 ιδρύθηκε το κράτους του

«Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων» όταν ο
Αλέξανδρος Καραγεώργης κήρυξε από μόνος του την ίδρυση
του.

Στις 3 Οκτωβρίου 1929 μετονόμασε το κράτος σε Βασίλειο

της Γιουγκοσλαβίας. Ο Αλέξανδρος δολοφονήθηκε στις 9
του Οκτωβρίου το 1934 και τη θέση του ανέλαβε το
συμβούλιο της Αντιβασιλείας.

Με την εισβολή της Γερμανίας και της Ιταλίας στη χώρα το

1941 το κράτος είχε διασπαστεί. Όταν αποχώρησαν οι Ιταλοί,
έμεινε στην κατοχή των Γερμανών. Το Δεκέμβριο του 1944 οι
Γερμανοί υποχώρησαν και το 1945 ιδρύθηκε η Λαοκρατική
Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία η οποία το 1946
μετονομάστηκε σε Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της
Γιουγκοσλαβίας.

Συνοδοιπόροι Σερβία και Μαυροβούνιο (Γιουγκοσλαβία)

Στις 27 Απριλίου 1992 η Δημοκρατία της Σερβίας (με τις

επαρχίες Βοϊβοντίνας και Κοσσυφοπεδίου) και η Δημοκρατία
του Μαυροβουνίου ψήφισαν την ανακήρυξη τους ως
Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Η αστυνομία του Μαυροβουνίου μαζί με τις στρατιωτικές
δυνάμεις συνέπραξαν με τα στρατεύματα της Σερβίας στις
επιθέσεις του Dubrovnic από το 1991-1995.

Το σερβικό Δικαστήριο τον Ιούλιο του 1995, καταδίκασε

εξήντα οκτώ αλβανόφωνους του Κοσσυφοπεδίου σε
φυλάκιση κατηγορώντας τους ότι δημιούργησαν ένα
παράλληλο αστυνομικό σώμα.

Ο UCK (Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου -

ΑΣΚ), ομάδα άτακτων ανταρτών, τον Σεπτέμβριο του 1997
οργάνωσε επιθέσεις μεταξύ άλλων και κατά της σερβικής
αστυνομίας. Η σερβική αστυνομία τον επόμενο μήνα
αντιμετώπισε βίαια τις διαδηλώσεις πράγμα που οδήγησε σε
νέες επιθέσεις του UCK. Ο Μιλόσεβιτς (πρόεδρος της
Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας) αφού
αρνήθηκε να διαπραγματευτεί με τρίτες δυνάμεις για
τερματισμό της κρίσης, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ
επέβαλε οικονομικό αποκλεισμό. Οι συγκρούσεις στο
Κοσσυφοπέδιο συνεχίζονταν. Στις 7 Μαΐου 1998 συγκλήθηκε
η Σύνοδος των 8 ή αλλιώς G8 δηλαδή των πιο ισχυρότερων
κρατών θέλοντας να εξετάσουν το θέμα των εθνικιστικών
συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Κάποιες από τις αποφάσεις της
Συνόδου ήταν α) ότι θα πρέπει να αποσυρθούν άμεσα όλες οι
δυνάμεις, όπως αστυνομικές, από το Κοσσυφοπέδιο β) το
Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εγκαθιδρύσει μια
προσωρινή διοίκηση στο Κοσσυφοπέδιο έτσι ώστε να
διασφαλίσουν συνθήκες ειρήνης και να έχουν φυσιολογική
ζωή οι κάτοικοι του Κοσσυφοπεδίου. Στις 10 Μαΐου η
κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας ανακοίνωσε ότι θα
αποχωρήσει τις στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις από
το Κοσσυφοπέδιο.

Το Μάρτιο του 1999 η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση δέχτηκε

να παραχωρήσει αυτονομία στο Κοσσυφοπέδιο αλλά κάτω
υπό όρους. Το ΝΑΤΟ άρχισε βομβαρδισμούς εναντίων της
Γιουγκοσλαβίας χωρίς την εκ των προτέρων έγκριση του
Συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ. Με τα προαναφερθέντα,
ζητήθηκαν να υλοποιηθούν μεταξύ άλλων και τα πιο κάτω: β)
να αποχωρήσουν από το Κόσοβο όλες οι αστυνομικές
δυνάμεις γ) ο ΟΗΕ θα πρεσβεύει την ανάπτυξη του Κοσόβου
για μια διεθνή πολιτική και στρατιωτική παρουσία δ) με τη
συμμετοχή του ΝΑΤΟ, η διεθνής δύναμη ασφάλειας να
αναπτυχθεί με βάση τον ενιαίο έλεγχο και διοίκηση και η
αρμοδιότητα της να είναι η διασφάλιση ενός ασφαλούς
περιβάλλοντος για τα άτομα που ζουν στο Κόσοβο καθώς και
τη διασφάλιση ότι οι εκτοπισθέντες και οι πρόσφυγες θα
επιστρέψουν στους τόπους τους.

Η UCK το Σεπτέμβριο του 1999 αποστρατηκοποιήθηκε

επίσημα και διαλύθηκε. Κάποια από τα μέλη του
στρατολογήθηκαν στην αστυνομική υπηρεσία του
Κοσσυφοπεδίου (KPS) ή στα Σώματα Προστασίας του
Κοσσυφοπεδίου(ΤΜΚ) σε αντίθεση κάποιους που
δραστηριοποιούνταν παράνομα όπως η παράνομη διακίνηση
και εμπορία όπλων, ναρκωτικών αλλά και ανθρώπων. Αξίζει
να σημειωθεί ότι από το 1989 έως το 1998 η διοίκηση της
αστυνομίας απόλυσε περίπου 1500 αλβανόφωνους.
Στο Κοσσυφοπέδιο είχαν εντοπιστεί αστυνομικοί
επανειλημμένα να προστατεύουν μπαρ ή/και να συμμετέχουν
στο εμπόριο θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Αν είχαμε
διεθνείς αστυνομικούς ή στρατιώτες και επαναπατρίζονταν
λόγω της συμμετοχής τους σε παράνομες δραστηριότητες
εμπορίας και διακίνησης, δεν ασκείτο καμία ποινική δίωξη.

Η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων στο

Κοσσυφοπέδιο οδήγησε στη δημοσίευση κανονισμού στις 12
Ιανουαρίου 2000. Η αποτελεσματικότικα αυτών των μέτρων
περιορίζεται στην έλλειψη θεσμοθετημένου προγράμματος
προστασίας των θυμάτων και συνειδητοποίησης των
συνεπειών αυτών των πράξεων. Επίσης επηρεάστηκε η
άσκηση του δικαστικού λειτουργήματος και υπάρχει
ανεπαρκής επιβολή του νόμου στο Κοσσυφοπέδιο. Αρμόδιοι
για την αστυνόμευση ήταν οι στρατιωτικές δυνάμεις (KFOR),
η διεθνής CIVPOL (Civil Police) και η τοπική αστυνομία KPS
(Kosovo Police Service). Η έλλειψη προσωπικού σε
συνδυασμό με τις δυσκολίες συνεννόησης της γλώσσας, η
ανεπαρκής κατάρτιση, τα εμπόδια που είχαν στο χειρισμό των
περίπλοκων υποθέσεων, η δωροδοκία και οι εκβιασμοί σε
συνδυασμό με τη χαμηλή αμοιβή μείωναν το συνολικό της
έργο.

Σερβία - Μαυροβούνιο

Στις 4 Φεβρουαρίου 2003 έγινε η διακήρυξη του νέου

κράτους υπό το όνομα Σερβία – Μαυροβούνιο.
Σε συνέντευξη που είχε ο πρώτος πρόεδρος της Σερβίας –
Μαυροβουνίου Σβέτοζαρ Μάροβιτς αναφερόμενος κατά τη
διάρκεια που κυβερνούσε, είπε ότι στη Σερβία αλλά και στο
Μαυροβούνιο οι αστυνομικές δυνάμεις ενεργούν με
δημοκρατικό και δημόσιο έλεγχο και οποιεσδήποτε αλλαγές
γίνουν στο σύστημα ασφάλειας γίνονται υπό την επίβλεψη
διεθνών παραγόντων. Η αστυνομία αποτελεί Υπηρεσία
καταστολής κάθε είδους εγκλήματος και προστασίας όλων
των συγχρόνων επιτευγμάτων. Επίσης, ανάφερε ότι οι
αστυνομικές Υπηρεσίες της Σερβίας και του
Μαυροβουνίου συνεργάζονται με συναρμόδιες υπηρεσίες
γειτονικών περιοχών για την πρόληψη όλων των μορφών
διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος.

Μαυροβούνιο

Το Κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου ανεξαρτητοποιήθηκε

στις 3 Ιουνίου το 2006.

Τον Οκτώβριο του 2005, η αστυνομία αποτελεί ξεχωριστή

αρχή δηλαδή είναι υπό την διεύθυνση Αστυνομικού
Διευθυντή διοριζόμενο από την Κυβέρνηση.

Η οργάνωση και η δομή της Αστυνομικής διοίκησης από

γεωγραφικής άποψης χωρίζεται σε οκτώ Περιφερειακές
Αστυνομικές Μονάδες, με ευθύνη την αστυνόμευση και την
ποινική έρευνα στο έδαφος της δικαιοδοσίας τους.
Λειτουργικά, η Αστυνομική Διοίκηση είναι στο κεντρικό
επίπεδο και αποτελείται από πέντε τομείς, δύο τμήματα, δύο
κέντρα και δύο ειδικές μονάδες. Το μοντέλο αστυνόμευσης
του Μαυροβουνίου είναι κατά τη δική μου άποψη Ενιαίο
Συγκεντρωτικό διότι διοικητικά υπάγονται όλα κάτω από
αυτό.

Το Τμήμα Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας και

Ευρωπαϊκών Ενοτήτων της Αστυνομικής Διεύθυνσης είναι
υπεύθυνο για τη στρατηγική διμερή συνεργασία με τις
υπηρεσίες επιβολής του νόμου των ξένων χωρών, καθώς και
με διεθνείς οργανισμούς (Ηνωμένα Έθνη, ΟΑΣΕ, Συμβούλιο
της Ευρώπης, Ιντερπόλ, Europol, κτλ). Το Εθνικό Κεντρικό
Γραφείο της Ιντερπόλ ασκεί επιχειρησιακή αστυνομική
συνεργασία με άλλες αστυνομικές υπηρεσίες και διεθνείς
αστυνομικούς οργανισμούς,.

Όσο αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, εργοδοτούνται τόσο

άντρες όσο και γυναίκες. Η εθνική δομή της Αστυνομικής
Διεύθυνσης αντανακλά τον πληθυσμό του Μαυροβουνίου.

Η Αστυνομική Ακαδημία είναι ένα πλήρως οργανωμένο

ίδρυμα βασικής εκπαίδευσης επαγγελματικής αστυνομίας.
Ενισχύθηκε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του
Μαυροβουνίου, η οποία επιτρέπει τους αποφοίτους του να
συνεχίσουν την εκπαίδευση σε αυτό το τμήμα για να λάβουν
πτυχίο στην εγκληματολογία. Η βασική εκπαίδευση της
αστυνομίας είναι δύο έτη μετά το Οκτωβριο του 2010.

Η δημοσιονομική διαχείριση είναι ένας από τους βασικούς

τομείς. Η έλλειψη χρηματοδότησης και οι χαμηλοί μισθοί
συχνά θεωρούνται ως σημαντικός παράγοντας αποθάρρυνσης
των αστυνομικών και ως το κύριο εμπόδιο για τη
μεταρρύθμιση της αστυνομίας στο Μαυροβούνιο.

Το οργανωμένο έγκλημα έχει επηρεάσει βαθιά τον

κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό τομέα στο Μαυροβούνιο.
Έξι τομείς του οργανωμένου εγκλήματος που
προσδιορίστηκαν το 2010 ως οι πιο συνηθισμένοι ήταν: (1) τα
ναρκωτικά, (2) την παράνομη μετανάστευση και την εμπορία
ανθρώπων (3) λαθρεμπόριο οχημάτων με κινητήρα, (4)
ξέπλυμα χρήματος, (5) έγκληματα που αφορουν τους
ηλεκτρονικούς υπολογιστές και (6) το λαθρεμπόριο αγαθών.

Η συνοριακή αστυνόμευση χαρακτηρίστηκε ως την ταχύτερη

και η πληρέστερη στον τομέα της αστυνομικής
μεταρρύθμισης γιατι α) εξυπηρετούσε την επιβεβαίωση του
Μαυροβουνίου για ανεξαρτησία και β) είναι ένας από τους
βασικούς τομείς στις πολιτικές, οικονομικές και ασφαλιστικές
σχέσεις του Μαυροβουνίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά
την ανεξαρτησία του το 2006 έχει 28 συνοριακούς σταθμούς
σημεία. Η κοινοτική αστυνόμευση των συνόρων αποτελεί ένα
μοναδικό τρόπο αστυνόμευσης που εξυπηρετεί ολόκληρη τη
κοινότητα. Επίσης η συνεργασία με οργανισμούς όπως η
Interpol, μπορούν να εντοπίσουν άτομα που αναζητούνται και
κλεμμένα οχήματα.

Η κοινοτική αστυνόμευση του Μαυροβουνίου έδωσε

έμφαση στον εντοπισμό, την κατάρτιση και την ανάπτυξη των
ορισθέντων κοινοτικών αστυνομικών σε καθορισμένες
γεωγραφικές περιοχές. Ο αστυνομικός για τη κοινοτική
αστυνόμευση έπρεπε να εργαστεί σχετικά με την οικοδόμηση
εταιρικών σχέσεων, την πρόληψη του εγκλήματος, την
εκπαίδευση των μαθητών και την επίλυση προβλημάτων μέσω
συστηματικών περιπολιών και ενεργώντας ως
διαμεσολαβητής μεταξύ των ενδιαφερομένων πολιτών και
άλλων αρχών.