შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.

ge 1

საავტორო უფლება

ჰაინრიხ ბიოლი - შემდეგი მატარებელი ერთ საათში გავა

ქვეყნდება შპს აიბუქს-ის მიერ

ვაჟა-ფშაველას მე-3 კვ., მე-7 კ.
0186 თბილისი, საქართველო
www. ibooks.ge

Heinrich Böll - Eine Stunde Aufenthalt

Erzählungen, Hörspiele, Aufsätze, 1961

ქართული თარგმანი ეკუთვნის ნოდარ რუხაძეს.

iBooks© 2017 ყველა უფლება დაცულია.

მოცემული პუბლიკაციის არც ერთი ნაწილი არ შეიძლება იქნას

რეპროდუცირებული, გავრცელებული ან გადაცემული ნებისმიერი
ფორმითა და ნებისმიერი საშუალებით, მათ შორის ელექტრონული,
მექანიკური, კოპირების, სკანირების, ჩაწერის ან რაიმე სხვა გზით
გამომცემლის წინასწარი წერილობითი თანხმობის გარეშე.
გამოქვეყნების უფლების შესახებ გთხოვთ მოგვმართოთ შემდეგ
მისამართზე: info@ibooks.ge

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 2

სარჩევი შემდეგი მატარებელი ერთ საათში გავა

შემდეგი მატარებელი ერთ საათში გავა რადიოპიესა

რეკომენდებული ლიტერატურა
I

სცენა თამაშდება ვოგზლის მიყრუებულ კუთხეში, ბარგის

შემნახველი საკნის წინ. ხანგამოშვებით შორიდან მოისმის
შემოსული და გასული მატარებლების ხმაური. ისმის დიქტორის
ხმა, ნაბიჯების ფრატუნი, ხმაურით იღება და იკეტება
სალაროების სარკმლები.

მებარგული. ბარგი ჩავაბარო, თუ...?

ხრანტოქსი. მოითმინეთ.
მებარგული. ჯერ კიდევ ვერ გადაწყვიტეთ, ბატონო?
ხრანტოქსი. ვერა.
მებარგული. შემდეგი მატარებელი მხოლოდ ცამეტ საათსა
და ცხრა წუთზე გადის. მთელი ერთი საათი თქვენ ხელთაა.
ხრანტოქსი. არ ვიცოდი მატარებელი ამის იქით თუ არ
მიდიოდა, თორემ მაშინ სხვას ავირჩევდი. ბედი არ გინდა, რამ
ჩამომიყვანა აქ?!
მებარგული. ასეთი საშინელება რა დაგემართათ, ბატონო?
ათენამდე თქვენ სამ დღეს მოუნდებით მგზავრობას და აქ ერთი
საათი მოცდა ნუთუ ასე გეძნელებათ?
ხრანტოქსი. ერთი საათი არაფერია, მაგრამ ქალაქს რა
ვუყო?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 3

მებარგული. იქნებ ქალაქი დაათვალიეროთ. სულაც არ ხრანტოქსი. შეიძლება თქვენ მართალი ხართ.
იქნება ცუდი. სანახავი და დასათვალიერებელი ბევრია, ძველი მებარგული. აბა, რა გადაწყვიტეთ, ჩავაბარო ბარგი
ნანგრევები, ახალი ნაგებობანი, ეკლესიები, ძეგლები და შემნახველ საკანს, თუ გირჩევნიათ ბაქანზე დაუცადოთ
თავაზიანი ხალხი. თქვენ სიტყვებზე შეიძლებოდა მატარებელს?
გავნაწყენებულიყავი, მაგრამ (დაღლილი ხმით) ასე ადვილად ხრანტოქსი. მე მირჩევნია შემდეგი მატარებლით მეზობელ
უკვე აღარ ვბრაზდები. სადგურამდე ვიმგზავრო და იმ სადგურზე დავუცადო
ხრანტოქსი. მე ვიცნობ ამ ქალაქს. ათენისაკენ მიმავალ მატარებელს.
მებარგული. ნამყოფი ხართ? მებარგული. ასეთი საშინელი მოგონებები რა გაქვთ ჩვენს
ხრანტოქსი. დიახ. ქალაქზე?
მებარგული. დიდხანს დაჰყავით აქ? ხრანტოქსი. საშინელიც და კარგიც.
ხრანტოქსი. ჩვიდმეტი წელიწადი. მებარგული. მაშინ კარგი გაიხსენეთ, ბატონო.
მებარგული. არა, მართლა? ხრანტოქსი. ეხლა (შეჩერდება) თერთმეტი საათი და
ხრანტოქსი. მე თქვენ გეუბნებით: ჩვიდმეტი წელი ორმოცდაჩვიდმეტი წუთია, ცამეტ საათსა და ცხრა წუთამდე, ესე
ვიცხოვრე აქ. არ გჯერათ? იგი, ჯერ კიდევ ერთ საათზე მეტია დარჩენილი. (ხმა შეეცვლება,
მებარგული. რასაკვირველია, გიჯერებთ, მაგრამ რატომღაც უფრო რბილად) აქ ომი იყო?
ვერ წარმომიდგენია. ჩვიდმეტი წელი დიდი დროა, თქვენ კი მებარგული. დიახ. უკანასკნელი ომი ოცი წელია რაც
(ჭოჭმანით) ორმოცისა თუ იქნებით, ჰა და ჰა. დამთავრდა. (დაღლილი) ხანდისხან ომები ერთმანეთში მერევა.
ხრანტოქსი. ჭეშმარიტებასთან ახლოს ხართ, ორმოცდასამი ხრანტოქსი. მე კი ისე შორს ვიყავი, რომ ჩემამდე მხოლოდ
წლისა ვარ. მერედა, რატომ არ შემეძლო ამ ქალაქში ჩვიდმეტი ხმები თუღა აღწევდა: ყუმბარები - შიმშილი - სიკვდილი -
წელი მეცხოვრა? მკვლელობა. აქ ბევრია დანგრეული?
მებარგული. თქვენ უცხოელის შეხედულება გაქვთ. მებარგული. იცოცხლე-თქო. თუმცა ნანგრევებს ვეღარ
ხრანტოქსი. ვარ კიდევაც უცხოელი. ნახავთ. როცა ამ ქალაქში ცხოვრობდით, რომელ ქუჩაზე
მებარგული. თქვენ გერმანულს კარგად ლაპარაკობთ, ბინადრობდით?
თითქმის... მაგრამ... (გაჩერდება) ხრანტოქსი. ზოფიენშტრასეზე.
ხრანტოქსი. რას ფიქრობთ? მებარგული. ჰო, მდიდარი ხალხი ყოფილხართ. იქ ბევრი
მებარგული. მე ვფიქრობ, თქვენ რაღაცნაირად არ დანგრეულა. ზოფიენპარკთან ცხოვრობდით, ხომ ასეა?
ჩვენებურადაც კი უქცევთ, მაგრამ ეს ალბათ მეჩვენება. ხრანტოქსი. ის პარკი კიდევ არსებობს?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 4

მებარგული. რასაკვირველია. გააფართოვეს კიდეც. ხრანტოქსი. ეგ, რა თქმა უნდა, ეგრეა, მაგრამ მამაჩემი
ხრანტოქსი. ოჰ, კაფე და საცეკვაო მოედანი ისევაა? მდიდარი იყო.
მებარგული. დიახ. იქნება მოინახულოთ კიდეც? (ვიდრე მებარგული. ვერაფერი გამიგია...
ხრანტოქსი დუმდა, ცოტახნის დუმილის შემდეგ) ოცი წელი ხრანტოქსი. მაშინ მეგონა ვიცოდი, რატომაც
გავიდა მას შემდეგ, რაც ომი დამთავრდა, ექვსი წელი მივემგზავრებოდი. მაგრამ ახლა მიზეზი კარგად ვეღარც
გრძლდებოდა ომი. ჩვიდმეტი წელი იცხოვრეთ თქვენ აქ. როდის მომიგონებია. შესაძლებელია, უბრალოდ წასვლა მინდოდა და
იყო ეს? მეტი არაფერი. ყოველ შემთხვევაში მიზეზი მქონდა. ეს ერთ
ხრანტოქსი. მე აქ დავიბადე. ზაფხულს საღამოს მოხდა. მე უბრალოდ წასვლა მსურდა, ეს იყო
მებარგული. ჰო, ემიგრაციაში წახვედით? და ეს.
ხრანტოქსი. დიახ. მებარგული. თქვენ რომ თქვით, იმ გოგონას ბრალი ხომ არ
მებარგული. თქვენ ებრაელი ხართ? იყო?
ხრანტოქსი. არა. ხრანტოქსი. დიახ, იმ გოგონას ბრალი იყო და ფულიც იყო
მებარგული. პოლიტიკურ ნიადაგზე, ხომ? ამის მიზეზი. ფულის შესახებ მე არაფერი მითქვამს. მე ფულიც
ხრანტოქსი. არა. თან წავიღე.
მებარგული, მაშინ, ბოდიშს ვიხდი და რატომღა წახვედით? მებარგული. ბევრი?
ხრანტოქსი. ხანდახან მე თვითონვე ვეკითხებოდი ხრანტოქსი. არც ისე ბევრი.
საკუთარ თავს, რატომ წავედი. ბევრი რამ იყო მიზეზი. შეიძლება მებარგული. მერედა გოგონა?
ერთი გოგონას ბრალიცაა. ხრანტოქსი. დიახ, გოგონას ვუყვარდი. მეც მიყვარდა.
მებარგული. საყვარელმა გიღალატათ? მამაჩემი მდიდარი იყო, მამამისიც მდიდარი კაცი იყო.
ხრანტოქსი. არა... (წუთით ორივენი დუმან, შემდეგ მებარგული. ჰო.
ხრანტოქსი განაგრძობს) ვერ მიხვდით? ხრანტოქსი. გოგონა ლამაზი იყო. მეც მოხდენილი ბიჭი
მებარგული. ვერა. თუკი თქვენ ზოფიენშტრასეზე ვიყავი.
დაიბადეთ, მამათქვენი მდიდარი იქნებოდა? მებარგული. ჰოდა, თქვენც გზას გაუდექით?
ხრანტოქსი. დიახ, მამაჩემი მდიდარი კაცი იყო. ხრანტოქსი. დიახ. გოგონას გულისთვის კი არა, არც
მებარგული. მეტი წილი კი იმიტომ მიემგზავრება, რომ ფულის გულისთვის.
მათი მამები ღარიბები არიან. მებარგული. მაშ, რისი გულისთვის?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
ხრანტოქსი. იცით რა, ყველაფერი ერთმანეთზე წაეწყო.
გოგონა, დედაჩემი, გაზაფხულის საღამო. (დაღლილი, თითქმის
გაღიზიანებული) სასაცილოა, რომ ამდენის ნება მოგეცით,
მეკითხებით და მეც ისეთ რაიმეებს გიყვებით, რაც არასოდეს არც
ერთი სულიერისთვის არ მომიყოლია. რას იღებთ ერთ საათში?
მებარგული. საქმეს გააჩნია, ბატონო. მძიმე სამუშაო უფრო
ძვირად ფასობს, ვიდრე მსუბუქი.
ხრანტოქსი. ჩემი სამუშაო ადვილი შესასრულებელი
იქნება.
მებარგული. არ ვიცი. ვატყობ მძიმე სამუშაო არ იქნება,
მაგრამ არც თუ მთლად საინტერესო.
ხრანტოქსი. ესე იგი, (იცინის) რამდენს გამომართმევთ?
მებარგული. ხუთ მარკას - ბევრია, ბატონო?
ხრანტოქსი. არა, თანახმა ვარ. ეწევით?
მებარგული. სიამოვნებით.
ხრანტოქსი. ინებეთ, აიღეთ.
(კოლოფს გახსნის, ასანთს მოუკიდებს)
მებარგული. კარგი სიგარეტებია, კარგი. ამერიკულია?
ხრანტოქსი. დიახ, სამხრეთამერიკული.
მებარგული. იქ ცხოვრობდით?
ხრანტოქსი. მხოლოდ ბოლო ათი წელი.
მებარგული. ომის შედეგები მართლა არ იგრძნობოდა იქ,
ნუთუ სრულიად არა?
ხრანტოქსი. არაფერი, მხოლოდ გავიგონეთ. აქა-იქ
გაზეთში თუ წავიკითხავდით; ისიც ძალიან ცოტას, შიმშილი,
ყუმბარები, მკვლელობა; სოფლის დუქანში ევროპის პატარა
რუკა ეკიდა; დუქნის მეპატრონე პატარა ალმებს არჭობდა
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
5
რუკაზე, ზუსტად არ აკეთებდა, ორას კილომეტრსაც იპარავდა
ზოგჯერ. რუკაზე ვარშავა მოსკოვიდან ახლოს იყო, პრაღა, ვენა,
ბუდაპეშტი - მეზობელ ქალაქებივით ერთმანეთის გვერდით იყო
განლაგებული, მაგრამ ერთი რაიმეს გამოცნობა მაინც
შეიძლებოდა: ომი გადამდებ ავადმყოფობასავით
ვრცელდებოდა. მაგრამ ავადმყოფობისაგან ჩვენ დიდი
მანძილით ვიყავით მოცილებული. არავითარი ინფექციური
საშიშროება არ გველოდა. საქონელს ფასი დაედო. საქონლის
ხორცის ფასი მაღლა და მაღლა იწევდა. ის კი არა და, სიმინდს
დაედო ფასი. ომამდე სიმინდის მყიდველი კაცი არ
მეგულებოდა. ტყავს, თივას - ყველაფერს დოლარები
შემოჰქონდა.
მებარგული. ახლა კი, როცა თქვენ აქ ხართ, ერთი საათი
დაცდა არ შეგიძლიათ და ბრაზობთ.
ხრანტოქსი. მე მერჩივნა გამევლო ეს ქალაქი და არ
გავჩერებულიყავი.
მებარგული. თქვენ ლაპარაკობთ დედათქვენისა და
გოგონას შესახებ. მათ იცოდნენ, რომ თქვენ მიდიოდით და აღარ
დაბრუნდებოდით?
ხრანტოქსი. ამის შესახებ მე არავისთან არ მისაუბრია.
მებარგული. ცხადია, ისინი ჯერ კიდევ ცოცხლები არიან.
ხრანტოქსი. შესაძლებელია. (ხმადაბლა) ომში ბევრნი
დაიხოცნენ, და სხვა რაიმეც... (გაჩერდება)
მებარგული. (ისევ ხმადაბლა) მართალია, ომში ბევრნი
დაიხოცნენ და სხვა რაიმეთიც... (გაჩერდება)
ხრანტოქსი. (იმავე ტონით, როგორადაც ადრე) თქვენ ვინმე
დაკარგეთ?
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
მებარგული. შვილი. შვილი მომიკლეს.
ხრანტოქსი. გმირული სიკვდილით დაეცა ფრონტზე?
მებარგული. ასე უწოდებენ. მაგრამ მე ასე არ ვუწოდებ.
ხრანტოქსი. რამდენი წლისა იყო თქვენი ვაჟი? ალბათ ჩემი
ხნისა იქნებოდა?
მებარგული. უფრო ახალგაზრდა იყო. ახლა ორმოცისა
იქნებოდა.
ხრანტოქსი. ჩემი უმცროსი ძმის კბილა ყოფილა.
მებარგული. და-ძმები გყავდათ?
ხრანტოქსი. დიახ, სამი, ორი ძმა და ერთი და, თუმცა...
(გაჩერდება)
მებარგული. როგორ?
ხრანტოქსი. მხოლოდ ერთი მათგანის შესახებ მსურს
ვიცოდე, ის თუ არის ცოცხალი. მხოლოდ კრუმენის ბედი
მაინტერესებს. იგი ყველაზე უმცროსი ძმა იყო. მაშინ კრუმენის
გულისათვის ცოტაც არ გაწყდა და არ დავრჩი.
მებარგული. კრუმენი?
ხრანტოქსი. ასე ვეძახდით მას; ჩვეულებრივ მას ჰერიბერტი
ერქვა, მაგრამ ეს სახელი თვითონვე არ უყვარდა. კრუმენი... იგი
კიბეზე იდგა, როცა მე მივდიოდი, მანქანაში უნდოდა
ჩამჯდომოდა. სხვა დროს ყოველთვის თან მიმყავდა,
გზატკეცილზე დავქროდით როგორი სისწრაფითაც კი
შეგვეძლო, კრუმენი გვერდით მეჯდა და ყოველთვის
მეუბნებოდა: უფრო ჩქარა, უფრო ჩქარაო - მაგრამ იმ საღამოთი
კრუმენი თან არ წამიყვანია.
მებარგული. რამდენი წლისა იყო კრუმენი?
ხრანტოქსი. თოთხმეტის. მე ჩვიდმეტისა ვიყავი.
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
6
მებარგული. კრუმენი ტიროდა?
ხრანტოქსი. არა. მხოლოდ ეს ვუთხარი: დღეს არა კრუმენ,
დღეს არ მცალია-მეთქი.
მებარგული. ჩვიდმეტი წლისას უკვე მანქანა გქონდათ?
ხრანტოქსი. დედაჩემის მანქანა იყო. (ხმადაბლა,
მკვეთრად) შემდეგ ის მანქანა სადღაც არდენში უფსკრულში
გადავჩეხე; ნამცხვარი რომ გაგიბრტყელებიათ, ისე გაბრტყელდა.
მშვენიერი წითელი ლაქი სულ გადასძვრა.
მებარგული. გოგონა, ფული, მანქანა - ძმა.
ხრანტოქსი. დიახ, დიახ - მაგრამ ამის გულისთვის არ
წავსულვარ, ამის გულისთვის არა.
მებარგული. აბა, რის გულისთვის წახვედით?
ხრანტოქსი. (იცინის) თქვენ ისე მეკითხებით, თითქოს მამა
იყოთ, მაგრამ მამაჩემი ასე არასოდეს ჩამეძიებოდა.
მებარგული. (ხმადაბლა) არ გინდათ იცოდეთ,
თქვენიანებიდან ვინ გადარჩა ცოცხალი?
ხრანტოქსი. მხოლოდ კრუმენის ბედი მაინტერესებს.
მებარგული. თქვენი მშობლები ცოცხლები იყვნენ, როცა
სახლიდან წახვედით?
ხრანტოქსი. დედაჩემი ორმოცდახუთი წლისა იყო, როცა მე
სახლიდან წავედი. ახლა იგი... (ოდნავ შეყოყმანდება) დედაჩემი
სამოცდათერთმეტი წლისა იქნებოდა.
მებარგული. მერედა, დედათქვენის ნახვა მაინც არ გსურთ?
ხრანტოქსი. არა.
მებარგული. დედათქვენის, ბატონო. დაფიქრდით. ნება
მომეცით ეს ბარგი ჩავაბარო და თქვენ დედასთან წადით.
ხრანტოქსი. წყნარად, მოითმინეთ!
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
მებარგული. მამათქვენი?
ხრანტოქსი. იგი ახლა სამოცდაცამეტის იქნებოდა.
მებარგული. (გაბრაზებული) იქნებოდა! იქნებოდაო, რომ
გაიძახით, იქნება არის და ოცდაექვსი წლის განმავლობაში თქვენ
გელოდებათ.
ხრანტოქსი. თუკი მამაჩემი ცოცხალია, ნამდვილად
მელოდება.
მებარგული. თუკიო, იქნებოდაო. თქვენი ვერაფერი
გამიგია.
ხრანტოქსი. ალბათ გვიან გაიგებთ. მე ყველაფერი
დავივიწყე, ყველა და ყველაფერი, კრუმენიც, ანაც, ამ ქალაქის
სახელიც; როცა ქალაქის სახელი გავიგონე, მხოლოდ მაშინღა
მომაგონდა რაღაც.
მებარგული. უცხოობაში ძალიან გაგიჭირდათ?
ხრანტოქსი. ის კი არადა, გამიადვილდა. ვმუშაობდი და
გასამრჯელოსაც კარგს ვიღებდი, ფული ყოველთვის მქონდა,
ახლაც მაქვს. ბედი მწყალობდა. გაწბილებული არასოდეს
დავრჩენილვარ. დიდი მოთხოვნილებები არ მქონია, მინდოდა
ვყოფილიყავი უბრალო ოფიციანტი ანდა მიწის მუშა. მაგრამ
საკმარისი იყო ოფიციანტობა მეთხოვა, მმართველად
დამნიშნავდნენ, მიწის თხრას თუ გადავწყვეტდი, უმალვე საქმის
მწარმოებლად გადამიყვანდნენ და მალე პატარა მამული
გამიჩნდებოდა. თქვენსავით მებარგულიც ვიყავი, ხელზე
მოსამსახურე, მაგრამ მხოლოდ ერთადერთი დღის მანძილზე.
მებარგული. ნუთუ ნამდვილად იყავით მებარგული?
ხრანტოქსი. მხოლოდ ერთადერთი დღე. სამ კლიენტს
მოვემსახურე. პირველს შეკვეთილი წერილი წავუღე ფოსტაში
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
7
და უკან ქვითარი მოვუტანე, მოსაცდელ დარბაზში იცდიდა;
მეორეს ჩემოდანი, ხელჩანთა და ფეხსაცმელების ყუთი წავუღე,
ხოლო მესამემ დამავალა ერთი ქალბატონისათვის დამერეკა,
რომელსაც ზაილა ერქვა; ტელეფონში ხმა უნდა
გადამესხვაფერებინა, თავი ჰარად უნდა გამესაღებინა და
ზაილასთვის პაემანზე მოსვლა მეთხოვა. ზაილა პაემანზე
მოსვლას დამთანხმდა, მაგრამ მე თვითონ არ წავსულვარ.
ბატონმა თავის პირად მოსამსახურედ ამიყვანა, შემდეგ
მდივნობა ჩამაბარა, დამიმეგობრდა, მაგრამ მომწყინდა და
იქედანაც წავედი. ეს ერთ მამულში მოხდა, ხალხი ერთმანეთში
ისე ლაპარაკობდა, თითქოს წიგნებში ჰქონდათ წაკითხული
ერთმანეთში როგორ ელაპარაკათ. მაშინ მე ჯერ კიდევ
ვფიქრობდი ჩემიანებზე.
მებარგული. თქვენი მშობლები. იფიქრეთ, იფიქრეთ იმაზე,
რომ არც ისე ადვილია მამა ან დედა იყო.
ხრანტოქსი. არც ბავშვობაა ადვილი, არც ძმად ყოფნა.
კრუმენი თხუთმეტისაც არ იყო, როცა სახლიდან წავედი, მე
ჩვიდმეტისა ვიყავი, ანა - თექვსმეტისა. (ხმადაბლა) მითხარით
გეთაყვა, ქალაქგარეთ რომ სასაფლაო იყო, ისევ არსებობს?
მებარგული. ისევ არსებობს.
ხრანტოქსი. არაფერი შეცვლილა.
მებარგული. არაფერი შეცვლილაო? რას გულისხმობთ?
ახლა უფრო მეტი მკვდრები ასვენია, ბევრად უფრო მეტი, ვიდრე
მაშინ, გინდათ წავიდეთ?!
ხრანტოქსი. დიახ. ბარგი ჩააბარეთ. ტაქსი ავიყვანოთ.
მებარგული. ჩვენ?
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
ხრანტოქსი. მე თქვენ სიამოვნებით წაგიყვანდით თან. იქ არ
მინდა მარტო ვიყო.
მებარგული. მერედა ასე, ფორმის ტანსაცმლით წამოსვლა
შეიძლება?
ხრანტოქსი. მე ხომ თქვენ ერთი საათით დაგიქირავეთ?
მებარგული. რასაკვირველია. ესეც მუშაობაა.
ხრანტოქსი. თავისთავად ცხადია, სხვაგვარად შეიძლება
კი? წამოდით.
მებარგული. განა თქვენ ასე დაჟინებით მთხოვთ?
ხრანტოქსი. დაჟინებით გთხოვთ.
მებარგული. კეთილი, წავიდეთ.
(ორივეს ნაბიჯების ხმა ხმაურში თანდათან იკარგება,
შემდეგ ისევ გარკვევით ისმის, ორივენი ჩერდებიან)
II
(ისმის ავტომანქანის ხმაური, ქუჩის ხმაური)
მებარგული. თავდაპირველად სასაფლაოზე რატომ
მიდიხართ?
ხრანტოქსი. რადგანაც სასაფლაოები ყველაზე უფრო
საიმედო სამისამართო წიგნებია, ყოველ შემთხვევაში, იმ
ადამიანებისათვის, რომლებიც ზოფიენშტრასეზე
ცხოვრობდნენ; მათ იქ ქვის სამისამართო წიგნი აქვთ, თეთრი
მარმარილოსაგან ნათალი სადარბაზო მოსაწვევები დიდ
ქანდაკებაზეა ჩამოკიდებული აკლდამის შესასვლელში. (წინ
გადაიხრება და მძღოლს მიმართავს) გეთაყვა ცოტათი ნელა
იარეთ.
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
8
მძღოლი. როგორც თქვენ გნებავთ, ბატონო.
ხრანტოქსი. ნამდვილად ბევრი ახალია, მაგრამ შეცვლითაც
ცოტა შეცვლილა. იმ სკოლას ხედავთ, ექვსი წელი დავდიოდი იქ.
მებარგული. გოეთეს სახელობის გიმნაზიაში, ხომ? ჩემი
ბიჭიც იქ დადიოდა. კარგი მოწაფე იყო. ექიმი სურდა
გამოსულიყო, მართლაც და მისგან კარგი ექიმი კი დადგებოდა.
ხრანტოქსი. რომელ წელში იყო დაბადებული.
მებარგული. 1917.
ხრანტოქსი. კრუმენიც ჩვიდმეტიანი იყო, იგიც გოეთეს
სახელობის სკოლაში დადიოდა. რა ერქვა თქვენს ვაჟს?
მებარგული. ბრუნო, ბრუნო პლანერი, თქვენ რა გქვიათ?
ხრანტოქსი. ახლა ჩემი გვარია ხრანტოქსი. ადრე კი
დონათი ვიყავი. არა, თქვენი ვაჟიშვილის სახელი კრუმენისაგან
არ გამიგონია.
მებარგული. დონათი, ზოფიენშტრასეზე, მამათქვენიც
ძალიან მდიდარი კაცი იყო?
ხრანტოქსი. დიახ, ძალიან მდიდარი იყო. თქვენ შვილს
კრუმენის შესახებ არასოდეს ულაპარაკია?
მებარგული. გვარი დონათი მისგან არასოდეს გამიგონია,
ბევრი მეგობრები მოჰყვებოდნენ ჩემს შვილს თან, მაგრამ
კრუმენი, დონათი, ჰერიბერტი, არა. (ხმამაღლა) ჩვენ უკვე
სასაფლაოზე მივედით, ბატონო. ჩემი ბიჭი არ დაუსაფლავებიათ,
სადღაც ლენინგრადის მისადგომებთან დარჩა, კაცი არ იყო მისი
პატრონი, ჯიბეში დაუმთავრებელი წერილი უპოვნეს.
ბრუნო. (ვიდრე ბრუნო ლაპარაკობს, მანქანის და ქუჩის
ხმაური შეწყდება) ძვირფასო მამა, ძვირფასო დედა, ბელდონგი
მკვდარია. არ გაგონდებათ იგი? პატარა ქერა ყმაწვილი,
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
რომელსაც ხანდახან გერმანულ ენაში ვეხმარებოდი. მამამისს
ვულნერგასეს კუთხეში ერთი ფარდული ჰქონდა. ბელდონგი
მკვდარია. იგი გუშინ მოკლეს. იგი გმირული სიკვდილით არ
დაცემულა. რატომ აძლევდით იმის უფლებას, რომ ჩვენთვის
ჩაეგონებინათ, მკვდრები ომში გმირული სიკვდილით ეცემიანო;
ეს ისე ისმის, თითქოს ყველა კვდება, როცა შეტევაზე გადადიან,
მაგრამ ყველანი, ვინც კი ჩემს თვალწინ კვდებოდა, დაწოლილი
დაიხოცნენ, არც ერთი გმირული სიკვდილით არ დაცემულა. აქ
არა. ბელდონგი მოკვდა. მე არ შემიძლია ამის გადატანა, არ
შემიძლია; სიცივემ და ყინვამ რომ არ მომკლას, სიძულვილი
მომიღებს ბოლოს, შეიძლება ორივემ მომკლას, მე არ დავეცემი
გმირული სიკვდილით...
(კვლავ ხმაური გაისმის)
მებარგული. ჩვენ სასაფლაოზე ვართ.
(მანქანა გაჩერდება)
ხრანტოქსი. (წინ გადაიხრება) რამდენიმე ხანს ვერ
დაგვიცდით?
მძღოლი. სასაფლაოს ორი გამოსასვლელი აქვს, ბატონო.
ხრანტოქსი. რასაკვირველია. ათი მარკა გეყოფათ?
მძღოლი. გმადლობთ, საკმარისია. დაგელოდებით.
(უცებ სიჩუმე ჩამოვარდება, ჩიტების ჭიკჭიკი ისმის...
რბილ მიწაზე ხრანტოქსისა და მებარგულის ნაბიჯების ხმა)
III
მებარგული. თქვენ გზა ზუსტად იცით?
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
9
ხრანტოქსი. გზა ზუსტად ვიცი. აქ არაფერი არ შეცვლილა.
იმ დღეს ვიდრე სახლიდან წავიდოდი, გზად გამოვიარე აქ.
დეიდაჩემი ანდრეა დაასაფლავეს. ხედავთ, აი, ეს აკლდამა
ჰუმანისაა, ის -ფრუკლამის, ის კი კრომლახის.
მებარგული. მთელი ზოფიენშტრასე აქაა.
ხრანტოქსი. დიახ, აქ კვლავ ხვდებიან ისინი ერთმანეთს. აქ
კიდებენ ისინი თეთრი მარმარილოს სადარბაზო მოსაწვევებს
რუხ ქვაზე. (მკაცრად) ნეტავი ვიცოდე, იქ მიწაშიც ღალატობს
ცოლ-ქმარი ერთმანეთს, ნეტავი იქ ქვევითაც ცვლიან
ერთმანეთში კვირის ბოლოს ცოლებს, ნეტავი იქაც აწამებენ
თავიანთ ბავშვებს, ნეტავი თუ მოილაპარაკებენ ხოლმე, ვისი
ჯერი დგება ქრთამის მისაცემად, რომელ პარტიას მისცენ ხმა.
ნეტავი იქ ქვევით...
მებარგული. (ენერგიულად გააწყვეტინებს ლაპარაკს)
მკვდრებს, ბატონო, თავი დაანებეთ, იძინონ თავისთვის, თქვენ
კი თქვენს მშობლებზე იფიქრეთ.
ხრანტოქსი. სწორედ ჩემს მშობლებზე ვფიქრობდი.
მებარგული. ბატონო, მშვიდობას ნუ ურღვევთ აქაურებს.
ხრანტოქსი. მტვრად ქცეულთ მე მშვიდობას ვერ
დავურღვევ. ვინმე რაიმეს ამბობს თუ? (უფრო ხმამაღლა) ვინმე
რაიმეს ამბობს? ამდაგვარი არაფერი მესმის. იქნებ ვინმეს მაინც
სურს ჩემი ბრალდების წინააღმდეგ რაიმე თქვას? ჰო, ჩვენ აქ
ვართ. (ორივე ჩერდება)
მებარგული. ანდრეა დონათი, დაიბადა 1882 წლის 12
აპრილს, გარდაიცვალა 1931 წლის 16 ივლისს. - თქვენ
ოცდათერტმეტი წლის ივლისში წახვედით სახლიდან?
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 10

ხრანტოქსი. დიახ, წაიკითხეთ შემდეგ, ყველა სახელები დაეცა ბელოგორშთან. ამიტომაც იყო ცივად მოვიხსენიებდი ამ
წაიკითხეთ. ქალაქს, რადგან კრუმენი აღარაა ცოცხლებს შორის, ცარიელია
მებარგული. (დაბალი ხმით, მაგრამ გარკვევით) ჰუგო ჩემთვის ეს ქალაქი თავისი რომაული, რომანული, გოთური და
დონათი, დაიბადა 1786 წელს, გარდაიცვალა 1832 წელს; ვერნერ ბაროკოს სტილის ძეგლებით. რადგან კრუმენი აღარ არის აქ.
დონათი, დაიბადა 1801 წელს, გარდაიცვალა 1873 წელს; კრუმენსაც უნდოდა ექიმი გამოსულიყო, ექიმი მისიონერი,
გოტფრიდ დონათი, დაიბადა 1836 წელს, გარდაიცვალა 1905 მაგრამ ოცდაოთხი წლის მეტი ვეღარ ატარა ამ დაწყველილმა
წელს; ერიჰ დონათი, დაიბადა 1881 წელს, გარდაიცვალა 1943 დდამიწამ. (დაბალი ხმით) იცით, რას ნიშნავს, იყო მდიდარი, და
წელს. ისიც ასორმოცდაათი წლის მანძილზე, მდიდარი,
ხრანტოქსი. მამაც მომკვდარა და დედაც. მარადისობიდან მარადისობამდე. სიმდიდრე კანის ფერივით
მებარგული. ერიჰ დონათი, ქალიშვილობის გვარი არის, ძალიანაც რომ გინდოდეს, ვერ მოიცილებ. იცით, რას
შმილინგი, 1886 – 1944. სხვა ქალებისა და ბავშვების გვარებიც ნიშნავს, ცამეტი წლის ბავშვი თავისი დედის ღალატის მომსწრე
წავიკითხო? რომ გახდება?
ხრანტოქსი. არა, მხოლოდ ისინი წაიკითხე, რომლებიც მებარგული. (ნაზად) არა, ეს არ ვიცი. მე ერთი რამ ვიცი
1931 წლის შემდეგ გარდაიცვალნენ. მხოლოდ, სიღარიბე, იყო ღარიბი მარადისობიდან
მებარგული. ჰერიბერტ დონათი, დაიბადა 1917 წელს, 1941 მარადისობაში. თქვენ იცით ეს?
წელს გმირული სიკვდილით დაეცა ბელოგორშთან, უნტერ- ხრანტოქსი. არა. ყოველთვის მინდოდა მცოდნოდა, მაგრამ
ოფიცერი. ვერასოდეს ვერ შევიტყვე: მშიერიც ვყოფილვარ, ზოგჯერ ჩემი
ხრანტოქსი. დიახ, კრუმენი მკვდარია. პირველი საქმე უკუღმა წასულა, მაგრამ გაჭირვებაში ყოველთვის ჩემი
შეხედვისთანავე შევნიშნე ეს წარწერა. უნტერ-ოფიცერი კანის ფერი მშველოდა.
დონათი. მითხარით, ნიშნავს რაიმეს, რომ იგი უნტერ-ოფიცერი მებარგული. აქ კიდევ არიან 1931 წლის შემდეგ
იყო? გარდაცვლილები.
მებარგული. არაფერს არ ნიშნავს, ბატონო, არაფერს. ხრანტოქსი. ანე დონათი?
ხრანტოქსი. უნდა წამეყვანა კრუმენი თან, მინდოდა კია. მებარგული. ვინ?
უკან დავბრუნდი, ბოპარდამდე მოვაღწიე, მაგრამ შემდეგ ისევ ხრანტოქსი. კრუმენის ცოლი.
უკან გავბრუნდი. ტრიერში ერთხელ კიდევ შემოვბრუნდი, მებარგული. კრუმენი ცოლიანი იყო?
კვლავ ნახევარი მოზელი გავიარე და ისევ უკან გავბრუნდი. არ ხრანტოქსი. იგი თოთხმეტი წლისა იყო, როცა მე სახლიდან
წამიყვანია კრუმენი. უნტერ-ოფიცერი დონათი, გმირულად წავედი... ანე დონათის სახელი არ ჩანს?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
მებარგული. არა.
ხრანტოქსი. მაშინ ანე ცოცხალი ყოფილა.
მებარგული. ვინ?
ხრანტოქსი. ანე. კიდევ ვინ გარდაცვლილა 1931 წლის
შემდეგ?
მებარგული. ფრიდერიკე შმილინგი, ქალიშვილობის გვარი
დონათი, დაიბადა 1912 წელს, გარდაიცვალა 1942 წელს.
ხრანტოქსი. ოჰ, ფრიტცი, ჩემი და. ამ შმილინგმა მოუღო
ბოლო მას. ჩემ დას არ უნდოდა შმილინგი, არ სურდა ცოლად
გაჰყოლოდა, იშვიათად გამოდიოდა ოთახიდან, არც სკოლაში
დადიოდა, არც ეკლესიაში, არც არასოდეს სადილობდა სხვებთან
ერთად. იგი იწვა ლოგინში და რაღაცაზე ფიქრობდა, ისეთ
რაღაცაზე, რაც თვითონვე არ იცოდა, ლამაზი იყო,
მარმარილოსავით თეთრი, შავი თმა და თაფლისფერი თვალები
ჰქონდა. ჩემს დას ეს ქვეყანა არ მოსწონდა, ხოლო სხვა არ სწამდა.
იგი მარგარინიან პურს სჭამდა და ლიმონის წყალწყალა
ლიმონათს აყოლებდა. ერთადერთი ადამიანი, რომელსაც იგი
ეგუებოდა, კრუმენი იყო. კრუმენი საათობით იჯდა მასთან
მთელი დღე, საღამო, ხშირად მთელი ღამეებიც; კრუმენი
საწოლთან იჯდა და ფრიტცის ხელი ეჭირა. დას არ
ელაპარაკებოდა, მაგრამ როცა კრუმენს წასვლა სურდა, და ხელს
უჭერდა და არ უშვებდა. ფრიტცი იბანდა თუ არა, თეთრეულს
იცვლიდა თუ არა - მართალი გითხრათ, არ ვიცი. ფრიტცი: იგი
არასოდეს ტიროდა, არასოდეს არ იცინოდა. არასოდეს არ
კითხულობდა. ესე იგი იმ შმილინგზე მაინც დასწერეს ჯვარი.
ამიტომაც გარდაცვლილა ოცდაათი წლისა. კიდევ არის ვინმე?
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
11
მებარგული. ფრიდერიკე დონათი, დაიბადა 1936 წელს,
გარდაიცვალა 1944 წელს.
ხრანტოქსი. დაბადებულა მას შემდეგ, რაც მე სახლიდან
წავედი, გარდაიცვალა, ვიდრე უკან დავბრუნდებოდი.
ფრიდერიკე დონათი, რვა წლისა. ეს მხოლოდ ვერნერის
ქალიშვილი შეიძლება ყოფილიყო. (დაბალ ხმაზე) ჩემი ძმა
ვერნერი ჩემთვის ყოველთვის უცხო იყო. ისე თითქოს, იგი სხვა
ენაზე ლაპარაკობდა: საერთოდ ჩვენ არცერთი სიტყვაც არ
გვქონია საერთო: ჩვენ ერთმანეთისათვის უცხონი ვიყავით, იმ
კაცებივით, რომლებიც ბანკის სარკმელთან შეხვდებიან
ერთმანეთს, გაკვირვებულები წამით ერთურთს შეხედავენ,
შემდეგ კი თავის ქნევით ერთმანეთს დასცილდებიან. უცხო იყო.
აბა, ერთი იმ აკლდამასთან მივიდეთ. ბორცვის ძირას რომაა
კუთხეში.
მებარგული. ხომ არ გნებავთ თქვენი ოჯახის
გარდაცვლილთათვის ილოცოთ? ანდა ყვავილები ხომ არ
გნებავთ?
ხრანტოქსი. ყვავილები? ეს ადრე უნდა მომეფიქრებინა.
გამოსწორება შეიძლება. ლოცვა? მე ვფიქრობ მკვდრები
ლოცულობენ ჩემთვის. კრუმენი და ფრიტცი, პატარა
ფრიდერიკეც.
მებარგული. თქვენ ზეცაში მოწყალედ ანაწილებთ
ადგილებს. ილოცეთ. (ცოტა ხანს გაჩერდება, შემდეგ
გააფთრებული) აბა, ილოცეთ. (სიჩუმე, ჩიტების ჭიკჭიკი)
ხრანტოქსი. წავიდეთ. (ნაბიჯების ხმა) მე წარწერას არ
შევხედავ. აი, იმ ქვაზე ჩამოვჯდები. მხოლოდ მათი გვარები
წამიკითხე, ვინც 1931 წლის შემდეგ გარდაიცვალა.
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
მებარგული. თქვენ ივლისში წახვედით აქედან?
ხრანტოქსი. დიახ. მერედა რა?
მებარგული. დოროთეა ფონ დემ ჰიუგელი, ქალიშვილობის
გვარი შმილინგი, დაიბადა 1890 წლის მარტში, გარდაიცვალა
1931 წლის აგვისტოში.
ხრანტოქსი. ოჰ, ანეს დედაა - შემდეგ.
მებარგული. კარლ ფონ დემ ჰიუგელი, დაიბადა 1916 წელს,
ობერლეიტენანტი 1940 წელს ამიენთან გმირული სიკვდილით
დაეცა.
ხრანტოქსი. ვერც ეს უზიდია ამ წყეულ დედამიწას
ოცდაოთხ წელზე მეტხანს. იგი თხუთმეტი წლისა იყო, როცა მე
აქედან წავედი, 1931 წელს; სისხლივით წითელი დროშით
დააბიჯებდა ქალაქში, მღეროდა სიმღერებს სისხლზე და
შურისგებაზე. თქვენ გგონიათ, რაიმეს ნიშნავს, რომ იგი
ობერლეიტენანტი იყო?
მებარგული. არც არაფერს არ ნიშნავს, ბატონო.
ხრანტოქსი. შემდეგ.
მებარგული. ვილჰელმ ფონ დემ ჰიუგელი, დაიბადა 1885
წელს, გარდაიცვალა 1942 წელს.
ხრანტოქსი. ანეს მამაა. - შემდეგ.
მებარგული. მეტი არავინ არაა, 1931 წლის შემდეგ აღარავინ
გარდაცვლილა.
ხრანტოქსი. ანე ცოცხალია.
მებარგული. შეგიძლიათ ტელეფონით დაურეკოთ.
ხრანტოქსი. დიახ. რომელი საათია ახლა? (ცოტა ხნის
შემდეგ) თორმეტი საათი და ოცდახუთი წუთია - რა ნელა გადის
დრო. ჩვენ ვოგზალზე დავბრუნდეთ და ტელეფონების წიგნი
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
12
მოვნახოთ. შეიძლება ვჭამოთ კიდევაც რაიმე. ანე - იგი
ცოცხალია. მამა და დედა გარდაცვლილა, ფრიტცი და კრუმენიც.
მხოლოდ ვერნერიღაა ცოცხალი და შესაძლებელია ანეც.
მებარგული. ნუთუ მეტი არავინ აღარაა ისეთი ვინმე,
ბატონო, ვინც თქვენ დაგაინტერესებდათ თუ...? სკოლის
ამხანაგები? მეგობრები? მასწავლებლები?
ხრანტოქსი. ზოგიერთების კი მინდოდა. რომ
გამახსენდებოდეს მათი გვარები და დრო რომ მქონდეს;
ოცდათხუთმეტ წუთში ჩემი მატარებელი გავა.
მებარგული. თქვენ არ გსურთ ცოტახანს კიდევ დარჩეთ აქ?
ხრანტოქსი. (მკვეთრად) არავითარ შემთხვევაში. წავიდეთ.
მებარგული. არ ილოცებთ, ბატონო? არ შეიძლება
საფლავზე მოხვიდეთ და გარდაცვლილის სული არ
მოიხსენიოთ.
(სიჩუმე, ჩიტების ჭიკჭიკი, შემდეგ გაისმის ხრანტოქსისა
და მებარგულის ნაბიჯების ხმა)
ხრანტოქსი. შმილინგი - ქალიშვილობის გვარი ფრულკამი.
ფრულკამი - ქალიშვილობის გვარი შმილინგი. დონათი -
ქალიშვილობის გვარი შმილინგი. შმილინგი - ქალიშვილობის
გვარი დონათი. ფონ დემ ჰიუგელი - ქალიშვილობის გვარი ფონ
დემ ჰიუგელი. ოთხი გვარია მხოლოდ, რომლებიც ორასი წელია
ერთმანეთში ირევიან. ირთავენ და ერთმანეთში ითქვიფებიან.
მებარგული. ამის გულისათვის მიატოვეთ აქაურობა?
ხრანტოქსი. ამის გულისათვისაც.
მებარგული. მერედა გოგონა?
ხრანტოქსი. იგი ახლა ორმოცდაორისა უნდა იყოს. კარლის
სიკვდილის შემდეგ მამამისის საქმეები მის ხელში გადავიდა.
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
იგი ხელმძღვანელობს რკინა-ავეჯეულობისა და ხალიჩების
წარმოებას.
(ქუჩის ხმაური ახლოვდება, თანდათან მატულობს)
ხრანტოქსი. თქვენ ნამდვილად დაგველოდეთ?
მძღოლი. რასაკვირველია, ბატონო. ტაქსის მრიცხველზე
მხოლოდ་ ხუთი მარკა და ოცი პფენიგი სწერია. საით წავიდეთ?
ხრანტოქსი. ვოგზალში დაბრუნდით.
(მანქანებისა და ქუჩების ხმაური მოისმის)
მებარგული. ძმას არ ესტუმრებით?
ხრანტოქსი. რა საჭიროა? ჩვენ მაშინაც უცხოები ვიყავით
ერთმანეთისათვის, თქვენ ფიქრობთ, რომ ჩვენ ოცდაექვსი წლის
დაცილებამ ერთმანეთს უფრო დაგვაახლოვა?
მებარგული. თქვენმა ძმამ პატარა ქალიშვილი დაჰკარგა.
დაჰკარგა და, მშობლები, თქვენ. თქვენ უნდა წახვიდეთ მასთან,
ბატონო. ის თქვენი ძმა არის.
ხრანტოქსი. თქვენ ძმა გყავთ?
მებარგული. სამი ძმანი მყავს. (შეჩერდება ცოტა ხანს)
ვილჰელმი ლიუტიჰთან მოკლეს, 1914 წელს, ოტო 1942 წელს
გარდაიცვალა.
ხრანტოქსი. დაბომბვის დროს?
მებარგული. არა, იგი ანგინით გარდაიცვალა.
ხრანტოქსი. მესამე ძმა სადღაა?
მებარგული. ცოცხალია, მაგრამ ერთმანეთს ვერ გავუგეთ.
იგი განსწავლულია. ჩემს გამო კი ერცხვინება. ისე ძალიან
ერცხვინება, რომ მთავარი ვოგზლიდან არასოდეს არ მგზავრობს
იმის შიშით, სადმე არ გადამეყაროს. თქვენ გესმით ასეთი რამ?
რომელიმე ადამიანის გამო განა როდისმე შეგრცხვენიათ?
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
13
ხრანტოქსი. არა, არც ერთი მდიდრის, ვისაც მე ვიცნობდი,
არასოდეს არ შემრცხვენია. არც დედაჩემის მერცხვინებოდა.
მებარგული. დედათქვენის?
ხრანტოქსი. დედაჩემი ჩვენივე სახლში სხვა კაცებთან
ატარებდა დროს, მხატვრებთან, არც მამაჩემი აკლებდა ხელს, იგი
მხატვარ ქალებთან ერთობოდა.
მებარგული. რას ბრძანებთ, ბატონო!
ხრანტოქსი. რაც ვთქვი, ბატონო! კრუმენმა ეს იცოდა. ამას
ყველაფერს იგი უყურებდა, ესმოდა - ამის სუნიც კი სცემდა,
ბატონო!
მებარგული. თქვენ, თქვენ არავისთან არ ატარებდით
დროს?
ხრანტოქსი. არა.
მებარგული. არასოდეს?
ხრანტოქსი. არასოდეს. ზაილასთანაც კი, რომელიც გვიან
გავიცანი კიდეც. მე ქვევით, აი იქ მყავდა ერთი ქალი... (მძღოლს
მიმართავს) თუ შეიძლება ზოფიენშტრასეზე წავიდეთ?
მძღოლი. როგორც თქვენ გნებავთ, ბატონო.
(მანქანა უხვევს)
მებარგული. ცოლი გყავდათ?
ხრანტოქსი. დიახ, მაგრამ ცოლი გავუშვი, ფული მივეცი.
მას სურდა (ზიზღნარევად) თავისუფალი ყოფილიყო. ისიც
მივეცი.
მებარგული. ბავშვები არ გყავთ?
ხრანტოქსი. არა - ოჰ, ზოფიენშტრასე: მართლაც ოდნავ
შეცვლილა. მხოლოდ ძველებური ხის ფანჯრის ჩარჩოების
მაგივრად ახლა სპილენძის ჩაუსვამთ, სჩანს ისინი უფრო
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 14

მდიდრები გახდნენ, ვიდრე იყვნენ, და აი, იქ ფრულკამის მძღოლი. გმადლობთ, ბატონო, დიდად გმადლობთ.
გისოსებიან ჭიშკარზე ღილაკებს დააკვირდით, თითქოს ოქროსი ხრანტოქსი. ნახვამდის.
უნდა იყოს, არა? (ხრანტოქსი და მებარგული კიბეებზე ადიან, ვოგზლის
მებარგული. ოქროა, ბატონო. ხმაური თანდათან ახლოვდება, ისეთივე ხმაური, როგორც
ხრანტოქსი. აი, ჩვენი სახლიც, ვერნერს ჩამოჰგავს: პირველი სცენის დროს იყო)
სოლიდურია, გემოვნებიანი, თვალში არ გეცემა, მაგრამ მებარგული. აგერაა ტელეფონების წიგნი.
მდიდრულია - აი, აი, იქ კი ანე ცხოვრობს: იგი ჯერ კიდევ ხრანტოქსი. გმადლობთ. არ მიირთმევთ რაიმეს?
ცოცხალია, ცოცხალი. მებარგული. თქვენ ჭამთ?
მძღოლი. გავაჩერო, ბატონო? ხრანტოქსი. არ ვიცი.
ხრანტოქსი. არა, გზა განაგრძეთ. მებარგული. თორმეტი საათი და ორმოცდახუთი წუთია.
მებარგული. ანე ცოცხალიაო რომ ამბობთ, საიდან იცით? თქვენ ნამდვილად გსურთ ჭამა?
ხრანტოქსი. ყვავილებზე ვხვდები. ნემსიწვერები. ხრანტოქსი. არა, მაგრამ დალევა კი მინდა. ლუდი გსურთ?
ნემსიწვერებისათვის ჭკუას კარგავდა, მაგრამ სახლში დარგვის მებარგული. დიახ.
ნებას არ აძლევდნენ, სუნი აქვსო. ნემსიწვერები ვულგარულად ხრანტოქსი. (ოფიციანტს) ორი ლუდი.
იყო მიჩნეული. ახლა კი, არ შეგიხედავთ, მთელი ფანჯრები ოფიციანტი. ორი ლუდი.
ნემსიწვერებითაა გავსებული. ხრანტოქსი. გადაშალეთ ტელეფონის წიგნი და მოძებნეთ
მძღოლი. ახლა ვოგზლისკენ? დონათი ანე, ზოფიენშტრასე 7.
ხრანტოქსი. დიახ, ვოგზლისკენ. მებარგული. დონათი?
მებარგული. თქვენ მართლა ცამეტ საათსა და ცხრა წუთზე ხრანტოქსი. (ოდნავ გაღიზიანებული) დიახ, მე ვფიქრობ
რომ მატარებელი გადის, იმას გინდათ გაყვეთ? იგი ცოლად გაჰყვა კრუმენს.
ხრანტოქსი. დიახ. მანამდის რაღაცას შევჭამ. როგორმე მებარგული. თქვენ ძმას?
ტელეფონების წიგნი უნდა მომიძებნოთ. ხრანტოქსი. (გაბრაზებული) ნუ მეკითხები. წიგნი
მებარგული. ბუფეტში ვითხოვ. გადაშალეთ.
ხრანტოქსი. ძალიან კარგი. ოფიციანტი. ინებეთ, ორი ლუდი.
მძღოლი. მოვედით, ბატონო. შვიდი მარკა და ოთხმოცი ხრანტოქსი. გმადლობთ.
პფენიგი.
ხრანტოქსი. ხურდა თქვენ დაიტოვეთ.

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
მებარგული. (ტელეფონის წიგნს ფურცლავს, ბუტბუტებს)
დომანი, დომშიკი, დომ-ბოსკო-ჰაიმ, დონათი, ვერნერ,
ზოფიენშტრასე 9 - ანე დონათი არ ჩანს.
ხრანტოქსი. კარგად მოძებნეთ.
მებარგული. სათითაოდ ჩავიკითხე. ანე დონათი არ ჩანს.
ხრანტოქსი. მაშინ ფონ დემ ჰიუგელი ნახეთ.
მებარგული. „ჰ“ ასოზე თუ „ფ“-ზე?
ხრანტოქსი. (მოუთმენლად) ფ-ზე ნახეთ.
მებარგული. (წიგნს ფურცლავს, ბუტბუტებს) ფონ ააკენი
ფონდერიჰი, ფონდეზეენი, ფონ დემ ჰიუგელი ანე,
ზოფიენშტრასე 7.
ხრანტოქსი. პროფესია?
მებარგული. არ სწერია.
ხრანტოქსი. ანე არ გათხოვილა. ამოიწერეთ ტელეფონის
ნომერი, (დაბალ ხმაზე) იგი თექვსმეტი წლისა იყო, როცა მე
სახლიდან წავედი; ჩვენ სამნი სულ ერთად ვიყავით, ანე,
კრუმენი და მე; ჩვენ დავდიოდით ზღვაზე, ვსეირნობდით
აკვაპლანებით, მე ნავს ვმართავდი, ანე და კრუმენი ფიცრებზე
დამდგარი მომყვებოდნენ; ვიცინოდით, ძველისძველ მუხაზე
ჩვენ ინიციალებს ვაწერდით: აფდჰ-პდ - და კდ. თუ წვიმა
წამოვიდოდა, მთელი დღის მანძილზე ტყეში დავრბოდით,
კენკრას ვკრეფდით და აგიზგიზებულ ცეცხლზე სუფს
ვხარშავდით, იმისაგან რისი შოვნაც მოვახერხეთ. ბურღული,
კარტოფილი, ზოგჯერ ერთი კვერცხიც გვქონდა. ჩვენ
გვეშინოდა. სახლში დავბრუნებულიყავით, იმის შიში კი არ
გვქონდა, დაგვსჯიანო, გვეშინოდა იმისი, რასაც ჩვენი მშობლები
თავიანთ თავისუფლებას უწოდებენ.
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
15
მებარგული. იქნებ სჯობდა ძმა და ის გოგონა თან
წაგეყვანათ.
ხრანტოქსი. ომმა მომისწრო.
მებარგული. ომი 1939 წელს დაიწყო, თქვენ უკვე რვა წლის
გამგზავრებული იყავით.
ხრანტოქსი. ჰო, თქვენ სწორად გამოითვალეთ. არა,
კრუმენი ანეს გარეშე არ წამოვიდოდა.
მებარგული. მერედა თქვენ?
ხრანტოქსი. მე კი უკრუმენოდ არ წავიდოდი. მე მეგონა,
უკეთესია, თუკი მარტო წავიდოდი - და მარტო ვიქნებოდი. მე
დარწმუნებული ვიყავი, რომ იმ გოგონას ტელეფონების წიგნში
ანე დონათის გვარითა და სახელით ვნახავდი.
მებარგული. ჰოო!
ხრანტოქსი. გამიგეთ?
მებარგული. მთლად ვერა.
ხრანტოქსი. რაღაც ხომ გაიგეთ?
მებარგული. დიახ.
ხრანტოქსი. მეტი არც მე მესმის. იმ ზაფხულის საღამოს
დარწმუნებული ვიყავი, რომ მე უნდა წავსულიყავი, მარტოდ-
მარტო უნდა წავსულიყავი და წავედი კიდეც.
მებარგული. მერედა თქვენ ძმის გულისათვის უნდა
მობრუნებულიყავით და არა გოგონასათვის.
ხრანტოქსი. დიახ, ორჯერ დავაპირე დაბრუნება,
დავბრუნდი კიდევაც, მაგრამ ორჯერვე შუა გზაზე გადავიფიქრე.
კრუმენს ვუყვარდი, როგორც ღმერთი უყვართ ხოლმე. მე
მისთვის ხალასი, მართალი და დიადი ვიყავი. ყველაფერი, რასაც
მე ვაკეთებდი, კარგი იყო, მაგრამ მას ისეთი თვისებებიც ჰქონდა,
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
რაც მე მანცვიფრებდა; უკეთესიც იყო, თუკი ჩვენ
დავცილდებოდით და ანე მასთან დარჩებოდა. გამიგეთ?
მებარგული. ცოტა მეტი კი გავიგე, მაგრამ ყველაფერში
მაინც ვერ გავერკვიე. (დაბალ ხმაზე) თორმეტი საათი და
ორმოცდახუთი წუთია, არ დარეკავთ?
ხრანტოქსი. ანე დონათისათვის კი შემეძლო დამერეკა,
შესაძლებელია ვსტუმრებოდი კიდეც - მაგრამ ანე ფონ დემ
ჰიუგელთან ლაპარაკი არ შემიძლია. მე უკვე ჩვიდმეტი წლისა
როდი ვარ. მას შემდეგ ოცდაექვსი წელი გავიდა. ბევრი რამ
დავივიწყე, თითქმის ყველაფერი. მაშინ დარწმუნებული ვიყავი,
ასე უკეთესი იყო, მარტოდმარტო დავდგომოდი გზას, ვიდრე
ორიდან ერთი მათგანი, ანდა ორივე ერთად წამეყვანა. გამიგეთ?
მე თქვენ გასამრჯელოს გადაგიხდით მძიმე სამუშაოს
შესრულებისათვის და ვფიქრობ, მაშინ მიმიხვდებით. კეთილმა
ხელზე მოსამსახურე კაცმა ყველა აღსარებას ყური უნდა
დაუგდოს.
მებარგული. რაც დრო გადის, თანდათან მეტსა და მეტს
ვიგებ. (დაბალ ხმაზე) თორმეტი საათი და ორმოცდაექვსი
წუთია. ვფიქრობ, თქვენ ამ მატარებლით არ გაემგზავრებით!
ხრანტოქსი. მერედა რატომ არ უნდა გავემგზავრო?
მებარგული. ათენში რაღას გააკეთებთ?
ხრანტოქსი. სასტუმროს დავიქირავებ. დიდი ხნით არა.
მერე ვნახავ. შესაძლებელია უკან დავბრუნდე, შინ წავალ, ანდა
სხვაგან სადმე. ფული მაქვს. საქონლის ხორცს კარგი ფასი აქვს,
საქონელი კი ბევრი მყავს. ბედი მწყალობს. ბევრს ვმუშაობ,
მაგრამ არა ფულის გულისთვის - და ამით ბევრ ფულს
ვშოულობ. მე ადამიანებისაგან, რომლებიც სხვაგან
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
16
სახლდებოდნენ, ვყიდულობდი მათ გამოფიტულ მიწებსა და
სახლებს, მათ საქონელს. ამას იმიტომ ვაკეთებდი, რომ მათთვის
სამგზავრო ფული მიმეცა, დავხმარებოდი. მაგრამ შემდეგ
ყველაფერი ფულად იქცა. მიწას ფასი დაედო, რვა წლის შემდეგ
სახლებიც გაძვირდა, საქონლის ფასმაც აიწია. ჩემმა მოწყალე
გულმა ბანკნოტებით ამავსო, თანაგრძნობამ მოულოდნელი
მოგება მომიტანა.
მებარგული. თქვენ გეტყობათ ღმერთი გიმართავდათ
ხელს.
ხრანტოქსი. თქვენ ამას უწოდებთ, რომ ღმერთი
მიმართავდა ხელს. მე რა, აბრამი ვარ, იაკობი თუ იოსები?
მებარგული. დავლიოთ, თქვენი დღეგრძელობისა იყოს -
თქვენი გოგონასი. თორმეტი საათი და ორმოცდაათი წუთია.
ხრანტოქსი. დიახ, ანეს დღეგრძელობისა იყოს.
მებარგული. თქვენ ახლავე დაურეკავთ მას, მასთან
წახვალთ და შეიტყობთ, რომ მაშინ არავითარი მიზეზი არ
არსებობდა თქვენი მარტოდ-მარტო წასასვლელად.
ხრანტოქსი. კრუმენი, იგი ხომ ანეს გარეშე ვერ
იცოცხლებდა.
მებარგული. მერედა, თქვენ შეგეძლოთ?
ხრანტოქსი. დიახ. არც გარდაცვლილა ამის გამო, არა - იგი
ოცდაოთხი წლისა იყო. ტელეფონის ნომერი ჩაინიშნეთ?
მებარგული. დიახ. უკვე დროა. თხუთმეტი წუთი კიდევ
გვაქვს. თუკი თქვენ ამ მატარებლით გამგზავრებას აპირებთ,
მაშინ ჩემოდანი უნდა გამოვიტანოთ.
ხრანტოქსი. (წამოდგება, ფულს ისვრის მაგიდაზე)
ლუდისთვის კმარა?
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 17

მებარგული. დიახ. ხრანტოქსი. ანე?

(ორივენი მიდიან) ანე. პაული ხარ?
ხრანტოქსი. (სიარულში) ტელეფონების ჯიხურში კიდევ ხრანტოქსი. შენ რა, ჩემი ხმა იცანი?
არსებობს ღილაკები, რომელზედაც ხელი უნდა დააჭირო? ანე. არავინ მეგულებოდა ისეთი ვინმე, შენს გარდა,
მებარგული. არა. მაშინვე შეგაერთებენ. არავითარი რომელიც ნიუ-იორკიდან დამირეკავდა, და რომელიც უკვე
ხმაური. აღარაა ცოცხლებს შორის.
ხრანტოქსი. კეთილი, აკრიფეთ ნომერი, რომელიც ხრანტოქსი. მე ჯერ ცოცხალი ვარ.
ჩაინიშნეთ, იკითხეთ ფროილაინ ფონ დემ ჰიუგელი. როცა იგი ანე. არა.
ტელეფონთან მოვა, უთხარით, რომ ნიუ-იორკიდან (მცირე პაუზა, რაღაც ხმაური ისმის: წიკწიკი, საყვირის ხმა
გთხოულობენ-თქო, წუთით მომითმინე-თქო. (შეჩერდება) არ აღწევს და სხვა)
შეგიძლიათ? მე ხომ დაგიქირავეთ. ხრანტოქსი. მე აღარ ვარსებობ?
მებარგული. რატომ გსურთ ამდენი კილომეტრის გადება ანე. არა, ის წელი, როცა შენ ოცდაათი წლისა შესრულდი,
თქვენს ხმასა და იმ გოგონას შორის? ჩემთვის შენი სიკვდილის წელი იყო.
ხრანტოქსი. რადგან არ მინდა კვლავ ჩვიდმეტი წლისა ხრანტოქსი. 1944 წელი?
გავხდე; ოცდაექვსი წელიწადი ძალაუნებურად დგას მრავალი ანე. დიახ. დიდხანს მქონდა იმედი, რომ შენ
კილომეტრის სახით იმ გოგონასა და ჩემ ხმას შორის. მაშ ასე, დაბრუნდებოდი, მომწერდი მაინც რაღაცას. რატომ წახვედი?
აკრიფეთ; და როცა კავშირს დაამყარებთ, ჩემი ბარგი გამოიტანეთ ხრანტოქსი. შენ არ იცი?
და ვოგზალზე მომგვარეთ. რომელი ბაქანი იყო? ანე. ვიცი, მაგრამ შენ ხომ ორივეზე ჭკვიანი იყავი?! ჩვენ რა
მებარგული. ბაქანი მესამე. ჭკუა გვეკითხებოდა?! კრუმენზე და ჩემზე ჭკვიანი შენ იყავი.
(ტელეფონის ჯიხურში. ტელეფონის დისკოს ხმაური ხრანტოქსი. ეს არ იყო სიჭკვიანე.
ისმის) ანე. არა?
ანე. დიახ - ფონ დემ ჰიუგელი ვარ. ხრანტოქსი. ეს იყო...
მებარგული. ქალბატონი ანე ფონ დემ ჰიუგელი? ანე. რა იყო ეს? შენ ოცდაექვსი წელიწადი გქონდა დრო
ანე. დიახ. ამაზე ფიქრისათვის, თუ არც გიფიქრია?
მებარგული. წუთით მოითმინეთ, თქვენ ნიუ-იორკიდან ხრანტოქსი. ხშირად არა, მაგრამ ეს არ იყო სიჭკვიანე.
გთხოულობენ. ანე. ეჭვიანობა?
ანე. ნიუ-იორკიდან?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
ხრანტოქსი. ცოტა კი. და მე ვიფიქრე, შენთვის ეს უკეთესი
იქნებოდა.
ანე. ეს ჩემთვის არ იყო უკეთესი. ცუდი იყო. ეს იყო
ჯოჯოხეთი, რადგან შენ აქ არ იყავი. შენ ან უნდა
დარჩენილიყავი, ან არადა ორივენი თან წაგეყვანეთ.
ხრანტოქსი. დავრჩენილიყავი? ფელდფებელი დონათი,
ლეიტენანტი დონათი, ეფრეიტორი დონათი, გმირული
სიკვდილით დაეცნენ - არა, მოკლეს ვიტებსკთან, კიევთან,
სევასტოპოლთან, ან არა და ბერლინთან?
ანე. შესაძლებელია. მერედა რატომაც არ უნდა მოეკლათ?
შენც აღარ არსებობ, მართალია გმირული სიკვდილით არ
დაცემულხარ ბრძოლის ველზე, არ მოუკლავხართ, მაგრამ მაინც
აღარ სწერიხარ ცოცხლებს შორის. ჩემთვის არ არსებობ.
ხრანტოქსი. ვერნერი როგორაა?
ანე. ჩვენ იშვიათად ვხვდებით ერთმანეთს, და როცა
ერთმანეთს ვნახავთ, შენ არც გახსენებთ.
ხრანტოქსი. ფრიტცი მოკვდა, შენი მშობლებიც, ჩემიც,
კარლიც გარდაიცვალა - შენ, შენ კრუმენთან არ იყავი
ჯვარდაწერილი?
ანე. არა. მე არასოდეს მიფიქრია ასე მოვქცეულიყავი.
დავამთავროთ. ტელეფონზე ლაპარაკი ძვირი ღირს.
ხრანტოქსი. ფული მაქვს. რა მოხდება ელაპარაკო ისეთ
ვინმეს, რომელიც აღარ არსებობს. (შეისვენებს) არ
გათხოვილხარ?
ანე. მხოლოდ შემდეგ, როცა კრუმენი მოკვდა და აღარც შენ
გამოჩნდი. შემდეგ კვლავ გავეყარე, იმას ასე სურდა,
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
18
(ზიზღნარევად) უნდოდა თავისუფალი ყოფილიყო. მეც მივეცი
თავისუფლება.
ხრანტოქსი. მეც მყავდა ცოლი. მასაც სურდა თავისუფალი
ყოფილიყო. მეც მივეცი თავისუფლება (შეისვენებს, დაბალ
ხმაზე) შენი ნახვა მინდოდა.
ანე. არა.
ხრანტოქსი. შენი ნახვა მინდოდა.
ანე. არა, რა საჭიროა?
ხრანტოქსი. ოც ივლისს, დეიდა ანდრეას დასაფლავებიდან
ერთი დღის შემდეგ, მე გარეთ ბაღში ვიწექი, ბალახში, შენ და
კრუმენი კარებში იდექით. ოც ივლისს კულემში.
ანე. ჰო, შენ ყველაფერი გაიგონე, ყველაფერი?
ხრანტოქსი. დიახ. იმ ღამით წავედი სახლიდან.
ანე. ნამდვილად ის ღამე იყო?
ხრანტოქსი. დიახ.
ანე. კრუმენისაგან ბავშვი მეყოლა, მაგრამ ეს გვიან მოხდა,
ძალიან გვიან, ცოტათი ადრე, ვიდრე კრუმენი
გარდაიცვლებოდა. ბიჭია. იგი თოთხმეტი წლისაა.
ხრანტოქსი. ამდენი წლისა იყო კრუმენი, როდესაც
სახლიდან წავედი. შემიძლია ის ყმაწვილი ვნახო?
ანე. მოგვიანებით.
ხრანტოქსი. შენი ნახვა?
ანე. არა. რა საჭიროა. მე არ შემიძლია. მე კრუმენთან
გავატარე ის ღამე, ვიდრე დახვრეტდნენ.
ხრანტოქსი. დახვრეტდნენ? კრუმენი, რა, დახვრიტეს?
ანე. დიახ. საგვარეულო აკლდამის ფილაზე აწერია:
გმირულად დაეცაო, მაგრამ გმირულად არ დაცემულა.
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge
დახვრიტეს, თივის ზვინთან, პოლონეთის ერთ სოფელში,
საღამოს ჟამს, სრულიად მოულოდნელად, როგორც ამას
მკვლელები აკეთებენ. (მოკლე პაუზა, კვლავ სადღაც ხმაური
მოისმის) მღვდელი ყოფილა მასთან, მაგრამ კრუმენს ზიარებაზე
უარი უთქვამს, არავითარი ნუგეშისცემა არ მსურს და ისიც ასეთი
ხელებიდანო. იგი მარტო ყოფილა, გესმის, მარტოდ-მარტო -
მისმენ?
ხრანტოქსი. დიახ, ჯერ კიდევ მესმის. რატომ? რის
გულისთვის დახვრიტეს კრუმენი?
ანე. პატიმრები გაუნთავისუფლებია, ვაგონის კარები
გაუღია და გერმანიაში ჩამოსაყვანი მონებისათვის
თავისუფლება მიუცია. თურმე მათ პურსაც ურიგებდა.
ხრანტოქსი. ამის გულისათვის დახვრიტეს? პურს
აძლევდა, ამის გულისათვის?
ანე. ესეც იყო მიზეზი. მე... მე ყოველთვის კრუმენის ახლოს
ვიყავი, თუკი შემეძლო. კიდევ გაქვს ჩემი ნახვის სურვილი?
(პაუზა) ხმას არ მცემ. ჩემი გესმის?
ხრანტოქსი. ჯერ კიდევ მესმის. კრუმენის შვილს ჩემთან
გამოგზავნი?
ანე. გამოვგზავნი, ოღონდ მოგვიანებით.
ხრანტოქსი. ძალიან ნუ დააგვიანებ.
ანე. ყველაფერი მოიმოქმედე, რათა, იგიც კრუმენივით არ
მოკვდეს. მე კი - მე ვერ მნახავ. მე უკვე აღარ ვარსებობ, ისე
როგორც შენ არ არსებობ. მე მიყვარდა ჩვიდმეტი წლის ბიჭი,
მიყვარდა მაშინაც, როცა იგი გაიქცა, დედამისის მანქანითა და
მამამისის ფულით. ბიჭი, რომელმაც თავისი ძმა ბედის ანაბარა
მიატოვა, ბავშვი, რომელსაც მხოლოდ მისი სჯეროდა. მე
საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks
19
ველოდებოდი, ველოდებოდი, როცა კრუმენი უკვე მკვდარი იყო
და მისგან ბავშვი მყავდა, მაგრამ დადგა დრო, გამოხდა ჟამი და
შენც შესწყვიტე არსებობა. შენ, შენ ხარ უცხო ადამიანი, მხოლოდ
პაულის ხმას ჰგავს, ორმოცდასამი წლის, რომელმაც მთელი
დუნია მოიარე. ფელდფებელი დონათი, ლეიტენანტი დონათი,
ეფრეიტორი დონათი, ვიტებსკთან, კიევთან ანდა
სევასტოპოლთან მოკლული? არა... ერთი წლის მანძილზე ერთი
წერილი მაინც მოგეწერა. არაფერია.
ხრანტოქსი. ბიჭს გამოგზავნი ჩემთან.
ანე. დიახ. გამოვგზავნი კრუმენის წერილებს, შენ რომ
მოგწერა. წერილები ძალიან ბევრია. ისინი ჯერ კიდევ აქ აწყვია,
ჩაკეტილია და არავის წაუკითხავს, ასე აწყვია თხუთმეტი წელია.
გამომგზავნი უნტერ-ოფიცერი დონათი, ბელოგორშთან
დახვრეტილი, თივის ზვინთან, საღამო ჟამს, მარტო, მარტოდ-
მარტო, გესმის, მარტოდ-მარტო... (ყურმილს ჩამოკიდებს; კიდევ
ისმის რაღაც ხმაური, შემდეგ ხრანტოქსიც დადებს ყურმილს,
ჯიხურის კარს გააღებს, მოისმის ვოგზალში გამეფებული
წინანდელი ხმაური, ხრანტოქსი მიაბიჯებს)
მებარგული. ცამეტი საათი და ხუთი წუთია. თქვენი
მატარებელი უკვე ჩამოდგა: ვენა-ბელგრადი-ათენი.
ხრანტოქსი. დიახ, კეთილი.
მებარგული. თქვენ...?
ხრანტოქსი. ანეს ველაპარაკე, დიდხანს ველაპარაკე.
ყველაფერი შევიტყვე. არც ჩემი ძმა დაცემულა ბრძოლის ველზე
გმირული სიკვდილით. დაუხვრეტიათ, საღამოჟამს, თივის
ზვინთან, მარტოდ-მარტო ყოფილა, გესმით, მარტოდ-მარტო.
მებარგული. (დაბალ ხმაზე) გავიგონე. მარტოდ-მარტო.
 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 20

ხრანტოქსი. მარტოდ-მარტო. და თქვენც მარტოდ-მარტო ხრანტოქსი. თქვენ თუ გსურთ. ხელი მაინც დამიქნიეთ.
არა ხართ? მებარგული. (უყვირის) დაგიქნევთ ხელს, თითქოს თქვენი
მებარგული. ცოლი მყავს. ორმოცდახუთი წელიწადია ძმა ვიყო, თქვენი გოგონა, თქვენი და, თითქოს თქვენი პატარა
ჯვარდაწერილები ვართ. ვფიქრობ, მე კი არა ვარ მარტოდ- არარაობა ვიყო, რომელსაც თქვენ ვერ ხედავთ... მშვიდობით.
მარტო, არამედ ჩემი ცოლია ეული: საღამოჟამს, ლოგინში როცა (მატარებლის ხმაური თანდათანობით ძლიერდება)
ვწევართ, იგი ტირის: მე ცრემლებს ვუშრობ - ეს არის და ეს. ხრანტოქსი. კიდევ რამდენიმეჯერ მსუბუქად აამოძრავეთ
(გაცხარებული) ნუ ახვალთ მატარებელში, გაუშვი, წავიდეს. ხელი, რამდენიმეჯერ მსუბუქად აამოძრავეთ, და აღარაფერი
სისულელე იყო თქვენი მაშინდელი წასვლა, გაუგებრობა იყო და გამოჩნდება.
მოდი ნუღარ გაიმეორებ იმ სისულელეს: შესაძლებელია თქვენ (ისმის მატარებლის ძლიერი ხმაური)
ოცი წლის შემდეგ იმ გოგონას გვერდით იწვებით და ცრემლებს
მაინც მოსწმენდთ. ნუ ჩაჯდებით მატარებელში.
ხრანტოქსი. მე? მე უკვე აღარ ვარსებობ. ბარგი ადგილზე
დააწყვეთ?
მებარგული. დიახ, პირველი კლასის ვაგონში, ხომ სწორია?
ხრანტოქსი. სწორია. ფული რამდენი უნდა მოგართვათ?
მებარგული. საათ ნახევრის, ბატონო. მძიმე სამუშაო იყო?
ხრანტოქსი. დიახ. შვიდი მარკა და ორმოცდაათი პფენიგი.
შემდეგ თქვენ სასაფლაოზე წახვალთ, ესეც ერთი საათის
შესრულდება, და სულ იქნება თერთმეტი მარკა და ორმოცდაათი
პფენიგი. სასაფლაოზე კრუმენისათვის ყვავილებს იყიდით,
ფრიტცისთვისაც, ფრიდერიკესა და კარლისათვის.
მებარგული. რა ყვავილებს?
ხრანტოქსი. სწრაფად, გამომართვი ფული, აი, აიღეთ,
მატარებელი უკვე დაიძრა.
(ისმის დაძრული მატარებლის ხმაური)
მებარგული. (ბაქნიდან) თქვენი მშობლებისთვისაც,
ბატონო? თქვენი მშობლებისათვის არ ვიყიდო ყვავილები?

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks

 შეძენილია ელ. წიგნების ონლაინ მაღაზიაში iBooks.ge 21

რეკომენდებული ლიტერატურა

ჰ. ბიოლი ჰ. ბიოლი ჰ. ბიოლი

საავტორო უფლება ამ წიგნზე ეკუთვნის გამომცემლობას iBooks