You are on page 1of 9

H διαφορά τιμής του pH σε σχέση με τρεις

χυμούς διαφορετικών φρούτων

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Β΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜA: ΤΖΙΒΟΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ


ΠΕΛΛΟΥΜΠΙ ΈΛΕΝΑ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΑΦΑΕΛΑ

ΤΜΗΜΑ Α Γ’2

2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΙΤΟΥΡΑΣ


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕΛ 3

2. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΕΛ 3

3. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΕΛ 3

3.1 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΕΛ 3

Α. ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΣΕΛ 3

Β. ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ ΣΕΛ 3

3.2 ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕΛ 3

3.3 ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕΛ 3

3.4 ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕΛ 3

3.5 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΛ 4


ΕΡΕΥΝΑΣ

3.6 ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕΛ 4

4. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΣΕΛ 4

5. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΣΕΛ 6

5.1 ΧΡΟΝΟΔΡΙΑΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕΛ 7

5.2 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΛΙΚΩΝ ΣΕΛ 7

5.3 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕΣΩΝ ΣΕΛ 7

5.4 ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ ( ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ) ΣΕΛ 7

5.5 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ ΣΕΛ 8

6. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΣΕΛ 8

6.1 ΑΠΟΔΟΧΗ Ή ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΕΛ 8

6.2 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΉ ΕΡΕΥΝΑ

7. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ- ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕΛ 9


8. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕΛ 9

1.ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η εργασία αυτή πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη του κυρίου
Αλέξανδρο Τσίτουρα και εντάσσεται στα πλαίσια του μαθήματος της
τεχνολογίας Γ ΓΥΜΝ.
Στην εισαγωγή αναφέρονται, η οριοθέτηση του θέματος, οι μεταβλητές, οι
προβλέψεις, ο σκοπός και οι κοινωνικές ωφέλειες της έρευνας.
Το θεωρητικό μέρος περιλαμβάνει υπάρχουσες πληροφορίες γύρω από το
θέμα.
Το ερευνητικό μέρος περιλαμβάνει όλες τις εργασίες και υπολογισμούς που
πραγματοποιήθηκαν για την επαλήθευση της υπόθεσης.

2.ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σε αυτό το πείραμα μελετήσαμε την διάφορα τιμής του pH φυσικών χυμών


από τρία διαφορετικά φρούτα ,(πορτοκαλί , λεμονί , μήλο ). Πήραμε τρία
πλαστικά ποτηράκια ιδίου μεγέθους , προσθέσαμε τους χυμούς τους
οποίους στύψαμε και μετρήσαμε με το πεχαμετρικό χαρτί την τιμή του pH
τους .Ειδικότερα ανάλογα με το χρώμα στο όποιο άλλαξε το χαρτί
παρατηρήσαμε τη τιμή του pH. Συγκεκριμένα βουτήξαμε το παχυμετρικό
χαρτί σε κάθε χυμό ξεχωριστά. Ύστερα από 10 δευτερόλεπτα αφού
βγάλαμε το κάθε ένα από αυτά τα τοποθετήσαμε σε μια λεύκη κόλλα χαρτί
προκειμένου να διακρίνουμε με μεγαλύτερη έμφαση και ακρίβεια το χρώμα
στο όποιο μεταβλήθηκαν.

3.ΕΙΣΑΓΩΓΗ
3.1.ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Α. Οριοθέτηση: Ερευνήθηκε ακριβώς η μεταβολή της τιμής του PH σε
σχέση με διαφορετικές γεύσεις φυσικών χυμών.
Β. Μεταβλητές:
Ανεξάρτητη μεταβλητή: Θερμοκρασία, ποσότητα, φρούτα
Επίπεδα: πορτοκαλί , λεμονί και μήλο λαϊκής αγοράς
Εξαρτημένη μεταβλητή: Το PH
3.2Υπόθεση της έρευνας
Υποθέτουμε ότι η λεμονάδα θα είναι πιο όξινη σε σχέση με το χυμό
πορτοκάλι και τον χυμό μήλου.
3.3Μεθοδολογία της έρευνας
Μετρήσαμε τη τιμή του PH τριών διαφορετικών χυμών σε ποτήρια των
30ml σε θερμοκρασία δωματίου.
3.4.Σκοπός της έρευνας
Σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας είναι να εξετάσουμε τη διαφορά της
τιμή του pH των αγαπημένων μας χυμών, προκειμένου να διακρίνουμε σε
ποια είδη χυμών ( χυμός πορτοκάλι, λεμόνι, μήλο) παρατηρείται
περισσότερη ή, αντιθέτως, λιγότερη οξύτητα για να βοηθήσουμε
ανθρώπους, οι οποίοι δεν επιτρέπεται να πίνουν όξινα ροφήματα λόγω
πιθανόν προβλημάτων υγείας
3.5.Παράγοντες που δεν επηρεάζουν τα αποτελέσματα της έρευνας
Ελεγχόμενες μεταβλητές
1) Η ποσότητα των χυμών
2) Το είδος του ποτηριού
3) Θερμοκρασία
3.6. Όρια της έρευνας:
Το πείραμα για κάθε χυμό επαναλήφθηκε δύο φορές με τη χρήση του
πεχαμετρικού χαρτιού .Οι ενδείξεις διαβάστηκαν από εμάς τις τρεις
μαθήτριες εν παρουσία του καθηγητή μας για μεγαλύτερη αξιοπιστία.

4.ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΑΝΑΔΡΟΜΗ – ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο χυμός είναι ένα ποτo που παρασκευάζεται από την εκχύλιση


ή συμπίεση του φυσικού υγρού που περιέχεται στα φρούτα και τα
λαχανικά . Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε υγρά που αρωματίζονται
με συμπύκνωμα ή άλλες βιολογικές πηγές τροφίμων,
όπως κρέας ή θαλασσινά, όπως χυμός αχιβάδας . Ο χυμός καταναλώνεται
συνήθως ως ρόφημα ή χρησιμοποιείται ως συστατικό ή αρωματικό σε
τρόφιμα ή άλλα ποτά, όπως για smoothies . Ο χυμός εμφανίστηκε ως
δημοφιλής επιλογή ροφήματος μετά την ανάπτυξη
μεθόδων παστερίωσης που επέτρεψαν τη διατήρησή του χωρίς
χρήσηζύμωση(η οποία χρησιμοποιείται στην παραγωγή κρασιού ). [ Οι
μεγαλύτεροι καταναλωτές χυμού φρούτων είναι η Νέα Ζηλανδία (σχεδόν
ένα φλιτζάνι , ή 8 ουγγιές, κάθε μέρα) και η Κολομβία (πάνω από τα τρία
τέταρτα του φλιτζανιού κάθε μέρα). Η κατανάλωση χυμού φρούτων
αυξάνεται κατά μέσο όρο με το επίπεδο εισοδήματος μιας χώρας.

Ιστορία χυμού
Ομάδες από κουκούτσια σταφυλιών που χρονολογούνται στο 8000 π.Χ.
δείχνουν πρώιμα στοιχεία παραγωγής χυμού. αν και πιστεύεται ότι τα
σταφύλια μπορεί να χρησιμοποιούνταν εναλλακτικά για την
παραγωγή κρασιού . [Ένας από τους πρώτους χυμούς που παράγονται
τακτικά ήταν η λεμονάδα , που εμφανίστηκε στην Ιταλία του 16ου αιώνα,
ως εισαγωγή, μετά τη σύλληψή της στη Μέση Ανατολή. Ο χυμός
πορτοκαλιού δημιουργήθηκε τον 17ο αιώνα. Τον 18ο αιώνα, ο Τζέι Λιντ
συνέδεσε τα εσπεριδοειδή με την πρόληψη του σκορβούτου , το οποίο,
έναν αιώνα αργότερα, οδήγησε στην εφαρμογή του νόμου περί εμπορικής
ναυτιλίας του 1867, που απαιτούσε από όλα τα βρετανικά πλοία που
συνδέονταν με τον ωκεανό να μεταφέρουν χυμούς με βάση τα
εσπεριδοειδή.
Το 1869, ένας οδοντίατρος με το όνομα Thomas B. Welch ανέπτυξε μια
μέθοδο παστερίωσης που επέτρεπε την αποθήκευση του χυμού, χωρίς ο
χυμός να ζυμωθεί σε αλκοόλ . Η μέθοδός του περιελάμβανε το
φιλτράρισμα του στυμμένου χυμού σταφυλιού σε μπουκάλια, το σφράγισμα
τους με φελλό και κερί και στη συνέχεια τοποθέτησή τους σε βραστό
νερό. Αυτή η μέθοδος σκοτώνει τη μαγιά που είναι υπεύθυνη για τη
ζύμωση. Στη συνέχεια πούλησε το νέο του προϊόν ως "Dr Welch's
Unfermented Wine". Στα τέλη του 18ου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η
κυκλοφορία των ξένων χυμών φρούτων ρυθμιζόταν σε μεγάλο βαθμό
από δασμούς. Το τιμολόγιο McKinleyΟ νόμος του 1890 αύξησε τους
φόρους εισαγωγής από 38 σε 49,5 τοις εκατό και όρισε φόρους στους
χυμούς φρούτων με βάση την περιεκτικότητα του ποτού σε αλκοόλ. Οι
χυμοί με 18% ή λιγότερο αλκοόλ φορολογούνταν με 60 σεντς ανά γαλόνι,
ενώ οτιδήποτε άνω του 18% φορολογήθηκε με 2,50 δολάρια ΗΠΑ ανά
γαλόνι proof.

λιγα λόγια για την ιστορία του PH


Η έννοια του pH εισήχθη για πρώτη φορά από τον Δανό χημικό Søren
Peter Lauritz Sørensen στο εργαστήριο Carlsberg το 1909 και
αναθεωρήθηκε στο σύγχρονο pH το 1924 για να φιλοξενήσει ορισμούς και
μετρήσεις όσον αφορά τα ηλεκτροχημικά κύτταρα. Στις πρώτες εργασίες, ο
συμβολισμός είχε το H • ως δείκτη του πεζού p , επομένως: p H •.
Για το πρόσημο p , προτείνω το όνομα «εκθέτης ιόντων υδρογόνου» και το
σύμβολο p H •. Στη συνέχεια, για τον εκθέτη ιόντων υδρογόνου (p H •)
ενός διαλύματος, πρέπει να γίνει κατανοητή η αρνητική τιμή
του λογαρίθμου Briggs του σχετικού παράγοντα κανονικότητας ιόντων
υδρογόνου.
Η ακριβής σημασία του γράμματος p στο "pH" αμφισβητείται, καθώς ο
Sørensen δεν εξήγησε γιατί το χρησιμοποίησε .Ο Sørensen περιγράφει
έναν τρόπο μέτρησης του pH χρησιμοποιώντας διαφορές δυναμικού και
αντιπροσωπεύει την αρνητική ισχύ του 10 στη συγκέντρωση ιόντων
υδρογόνου. Το γράμμα p θα μπορούσε να σημαίνει το
γαλλικό puissance, το γερμανικό Potenz ή το δανέζικο potens , που
σημαίνει «δύναμη», ή μπορεί να σημαίνει «δυναμικό». Όλες οι λέξεις για
αυτά ξεκινούν με το γράμμα p στα γαλλικά, γερμανικά και δανικά— όλες οι
γλώσσες που δημοσίευσε το Sørensen: Το εργαστήριο Carlsberg ήταν
γαλλόφωνο, τα γερμανικά ήταν η κυρίαρχη γλώσσα επιστημονικών
εκδόσεων και ο Sørensen ήταν τα δανικά. Χρησιμοποιούσε επίσης το
γράμμα q με τον ίδιο τρόπο σε άλλα σημεία της εφημερίδας. Μπορεί επίσης
να σημείωσε αυθαίρετα το διάλυμα δοκιμής "p" και το διάλυμα αναφοράς
"q". αυτά τα γράμματα συχνά συνδυάζονται. Ορισμένες βιβλιογραφικές
πηγές αναφέρουν ότι το "pH" σημαίνει τον λατινικό όρο pondus
hydrogenii (ποσότητα υδρογόνου) ή potentia hydrogenii (δύναμη
υδρογόνου), αν και αυτό δεν υποστηρίζεται από τα γραπτά του Sørensen.
Επί του παρόντος, στη χημεία , το p σημαίνει " δεκαδικός λογάριθμος
του ", και χρησιμοποιείται επίσης στον όρο p Ka , που χρησιμοποιείται
για σταθερές διάστασης οξέος και pOH, το ισοδύναμο για ιόντα υδροξειδίου.
Η βακτηριολόγος Alice C. Evans , διάσημη για την επιρροή της δουλειάς
της στα γαλακτοκομικά προϊόντα και την ασφάλεια των τροφίμων ,
απέδωσε στον William Mansfield Clark και στους συναδέλφους του (από
τους οποίους ήταν ένας) την ανάπτυξη μεθόδων μέτρησης του pH στη
δεκαετία του 1910, οι οποίες είχαν μεγάλη επιρροή στην εργαστηριακή και
βιομηχανική χρήση στη συνέχεια. . Στα απομνημονεύματά της, δεν
αναφέρει πόσα ή πόσα λίγα γνώριζαν ο Clark και οι συνεργάτες του για το
έργο του Sørensen λίγα χρόνια πριν. Είπε:
Σε αυτές τις μελέτες [του βακτηριακού μεταβολισμού] η προσοχή του Δρ
Κλαρκ στράφηκε στην επίδραση του οξέος στην ανάπτυξη των
βακτηρίων. Βρήκε ότι είναι η ένταση του οξέος ως προς τη συγκέντρωση
ιόντων υδρογόνου που επηρεάζει την ανάπτυξή τους. Αλλά οι υπάρχουσες
μέθοδοι μέτρησης της οξύτητας καθόρισαν την ποσότητα και όχι την
ένταση του οξέος. Στη συνέχεια, με τους συνεργάτες του, ο Δρ Κλαρκ
ανέπτυξε ακριβείς μεθόδους για τη μέτρηση της συγκέντρωσης ιόντων
υδρογόνου. Αυτές οι μέθοδοι αντικατέστησαν την ανακριβή μέθοδο
τιτλοδότησης για τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε οξύ που
χρησιμοποιείται σε βιολογικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Επίσης,
βρέθηκε ότι μπορούν να εφαρμοστούν σε πολλές βιομηχανικές και άλλες
διεργασίες στις οποίες άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως.
Η πρώτη ηλεκτρονική μέθοδος για τη μέτρηση του pH εφευρέθηκε από
τον Arnold Orville Beckman , καθηγητή στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της
Καλιφόρνια το 1934. Ήταν απάντηση στον τοπικό καλλιεργητή
εσπεριδοειδών Sunkist που ήθελε μια καλύτερη μέθοδο για τον γρήγορο
έλεγχο του pH των λεμονιών που ήταν μαζεύοντας από τα κοντινά
περιβόλια τους

5.ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
5.1.ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
Ε Β Δ Ο Μ Α Δ Ε Σ
1 ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 1 1 1 1 1 1 1
0 1 2 3 4 5 6 7
2 ΕΚΛΟΓΗ
ΘΕΜΑΤΟΣ
3 ΣΥΛΛΟΓΗ
ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
4 ΕΚΤΕΛΕΣΗ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
5 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
6 ΑΝΑΛΥΣΗ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤ
ΩΝ
7 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΤΑ
8 ΣΥΓΓΡΑΦΗ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ
9 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ

5.2.ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΛΙΚΩΝ

α/α ΕΙΔΟΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ

1 ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ 1 τεμάχιο
2 ΛΕΜΟΝΙ 2 τεμάχια

3 ΜΗΛΟ 2 τεμάχια

5.3ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕΣΩΝ

ΔΟΚΙΜΗ 1 ΔΟΚΙΜΗ 2 ΔΟΚΙΜΗ 3 M.O


Μ.Ο
ΔΟΚΙΜΗ 1 ΔΟΚΙΜΗ 2 ΔΟΚΙΜΗ 3 .
Α 4 5 4 4,6
Β 5 6 6 5,6
Γ 1 1 2 1,3

α/α ΕΙΔΟΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ

1 Ποτήρια ποσότητας 100ml 3

2 Πεχαμετρικό χαρτί 1

3 Στίφτης 1

4 Μαχαίρια 1

5.4.Εκτέλεση του πειράματος


Πήραμε τρία ποτηράκια, γεμίσαμε το καθένα με χυμό. Έπειτα πήραμε τρία κομμάτια
πεχαμετρικό χαρτί και τα βουτήξαμε μέσα στους χυμούς. Μετά από 10 δευτερόλεπτα
αφού αφαιρέσαμε τα τρία χαρτιά, φανερώθηκαν οι τιμές του Ph του κάθε χυμού .
Παρατηρήσαμε τις διαφορές των τιμών pH αφού πρώτα τοποθετήσαμε τα χαρτία σε
μία λευκή κόλλα χαρτί

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΠΕΔΑ
ΔΟΚΙΜΕΣ pH
ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ
1η 4
ΠΟΡΤΟ
ΚΑΛΙ
(Α)
2η 5
3η 4
Μ.Ο 4,6
1η 5
ΜΗΛΟ
(Β)

2η 6
3η 6
Μ.Ο 5,6
ΛΕΜΟΝΙ

ΧΥΜΟΙ 1η 1
(Γ)

2η 1
3η 2
Μ.Ο 1,3

6.Κατάλογος συμπερασμάτων
Το pH κάθε χυμού φαίνεται στο παρακάτω
πίνακα:

Χυμοί pH
Πορτοκάλι 4,6
Μήλο 5,6
Λεμόνι 1,3

6.1.Αποδοχή η απόρριψη της αρχικής υπόθεσης


Τελικά η αρχική μας υπόθεση επιβεβαιώθηκε γιατί μεγαλύτερη οξύτητα έχει ο
χυμός λεμόνι.

6.2.Προτάσεις για νέα συμπληρωματική έρευνα


1. Η επίδραση της θερμοκρασίας των χυμών στην μεταβολή τιμής του pΗ.
2. H επίδραση άλλων χυμών φρούτων στην μεταβολή της τιμής του pH.

7.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://en.wikipedia.org/wiki/Juice#Etymology
https://el.wikipedia.org/wiki/PH

You might also like