Professional Documents
Culture Documents
ΙΣΤΟΡΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Ορισμός διαφωτισμού:
Διαφωτισμός ονομαστηκε το κίνημα που:
- απέρριπτε κάθε αυθεντία
- ασκούσε κριτική σε κάθε υφιστάμενη γνώση
- αποδεχόταν τη λογική ως τον μόνο ασφαλές τρόπο ερμηνείας του κόσμου
- είχε την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος μπορούσε να προοδεύει διαρκώς
Ο Διαφωτισμός πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία στο τέλος του 17 ου αιώνα και κορυφώθηκε στη Γαλλία
τον 18ο αιώνα. Κατόπιν εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη και έξω από αυτήν.
Οι εκπρόσωποί του ονομάστηκαν φιλόσοφοι ή διαφωτιστές, σημαντικότεροι από τους οποίους
υπήρξαν οι Ρουσό, Βολτέρος, Ντιντερό, Μοντεσκιέ και Ντ’ Αλαμπέρ.
Γαλλική Κοινωνία
Η Γαλλική κοινωνία αποτελείτουν από τρεις τάξεις:
- ο κλήρος
- οι ευγενείς
- η τρίτη τάξη (αστοί, αργότες, εργάτες)
=> Οι δυο πρώτες τάξεις είχαν προνόμια ενώ η τρίτη τάξη μόνο υποχρεώσεις (πλήρωναν το σύνολο
των φόρων).
Γεγονότα
- Αντίδραση αντιπροσώπων τρίτης τάξης και αυτοανακήρυξή τους σε Εθνική Συνέλευση.
- Όρκος Σφαιριστηρίου: Οι αντιπροσώποι της τρίτης τάξης ορκίστηκαν ότι θα συντάξουν Σύνταγμα.
Μαζί τους τάχθηκαν ορισμένοι κληρικοί και ευγενείς.
- Η Εθνοσυνέλευση αυτοανακηρύσσεται σε Συντακτική Συνέλευση, με σκοπό να δώσει Σύνταγμα στη
Γαλλία.
- 14 Ιουλίου 1789: Ο λαός, οργισμένος με τη στάση του βασιλιά, καταλαμβάνει τη Βαστίλη, τόπο
φυλάκισης και βασανιστηρίων, μισητό σύμβολο της απολυταρχίας.
ΕΝΟΤΗΤΑ 4: Η τελευταία φάση της Γαλλικής Επανάστασης (1794 – 1799) και η εποχή του
Ναπολέοντα (1799 – 1815)
Νεοελληνικός Διαφωτισμός: ήταν ένα κίνημα που, επιδιώκοντας τη διάδοση των ιδεών του
Διαφωτισμού μεταξύ των Ελλήνων, αποσκοπούσε στην ιδεολογική προετοιμασία του αγώνα για την
ελευθερία. Διαμορφώθηκε στα μέσα του 18ου αιώνα και αναπτύχθηκε κυρίως στις παροικίες και σε
ορισμένα από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα του ελληνισμού (Σμύρνη, Ιωάννινα, Χίος).
Κύριοι εκπρόσωποι Διαφωτισμού στην Ελλάδα: Ρήγας Βελεστινλής, Αδαμάντιος Κοραής, Ιώσηπος
Μοισιόδακας, Δημήτριος Καταρτζής κ.α.
ΕΝΟΤΗΤΑ 7: Η Φιλική Εταιρεία και η κήρυξη της ελληνικής επανάστασης στις παραδουνάβιες
ηγεμονίες
Φιλική Εταιρεία: Ήταν μια μυστική οργάνωση που δημιουργήθηκε το 1814 στην Οδησσό της Ρωσίας
με σκοπό την προετοιμασία του ένοπλου αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία. Πρωτεργάτες της
Φιλικής Εταιρείας ήταν οι Νικόλαος Σκουφάς, Αθανάσιος Τσακάλωφ, Εμμανουήλ Ξάνθος και
Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος.
Λόγοι αποτυχίας:
Οι πλούσιοι Έλληνες των Ηγεμονιών δεν ανταποκρίθηκαν υλικά και η στρατολόγηση δεν
προχωρούσε.
Ο τσάρος αποκήρυξε την επανάσταση και επέτρεψε την είσοδο τουρκικού στρατού στις
Ηγεμονίες για την καταστολή της.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ πιεζόμενος από τον σουλτάνο αφόρισε όσους συμμετείχαν στο
κίνημα.
Ο Βλαντιμηρέσκου θεωρήθηκε προδότης και με εντολή της Φιλικής Εταιρέιας εκτελέστηκε.
Παρά τις δυσκολίες ο Υψηλάντης συνέχισε τον αγώνα. Η κρίσιμη μάχη δόθηκε στο Δραγατσάνι,
όπου διακρίθηκε ο Ιερός Λόχος, μια μονάδα που συγκροτήθηκε από εθελοντές σπουδαστές. Ο
στρατός του Υψηλάντη ηττήθηκε και ο ίδιος κατέφυγε στην Αυστρία, όπου και συλλήφθηκε.
Ιερός Λόχος: Ήταν μια μονάδα που συγκροτήθηκε από εθελοντές σπουδαστές, η οποία διακρίθηκε
στη μάχη που δόθηκε στο Δραγατσάνι από τον Υψηλάντη.
Ποιοι λόγοι ευνοούσαν την έναρξη της ελληνικής επανάστασης στο Νότιο ελλαδικό χώρο:
Οι Ελληνικοί πληθυσμοί ήταν πυκνότεροι.
Η παρουσία Οθωμανικού στρατού δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, ενώ τη δεδομένη στιγμή μεγάλο
μέρος των οθωμανικών δυνάμεων ήταν απασχολημένο στον πόλεμο εναντίον του Αλή πασά
της Ηπείρου.
Πολυάριθμοι Φιλικοί στο νότιο ελλαδικό χώρο προετοίμαζαν και ανέμεναν τον ξεσηκωμό.
Υπήρχαν ένοπλα σώματα Ελλήνων (κλέφτες), ελληνικά εμπορικά σκάφη, που τότε ήταν
εφοδιασμένα με κανόνια.
Πολλοί Έλληνες διέθεταν σημαντική εμπειρία ένοπλων συγκρούσεων τόσο στην ξηρά όσο και
στη θάλασσα.
Τα ορεινά εδάφη της Πελοποννήσου και της Στερεάς διευκόλυναν τον κλεφτοπόλεμο.
Εμφύλιος Πόλεμος: Εκδηλώθηκε το Φθινόπωρο του 1823, αρχικά ως σφοδρή πολιτική σύγκρουση
και λίγο αργότερα ως ανοιχτή ένοπλη αναμέτρηση.
Αίτια:
Οι αντιθέσεις ανάμεσα στους Έλληνες που προεπαναστατικά διέθεταν εξουσία και τώρα
επιδίωκαν να την κρατήσουν (πρόκριτοι, ιεράρχες, Φαναριώτες) και σ’ εκείνους που
αναδείχθηκαν στα πεδία των μαχών και θεωρούσαν αυτονόητο δικαίωμά τους την
πρωταγωνιστική συμμετοχή τους στα κοινά (οπλαρχηγοί, Φιλικοί).
Οι τοπικιστικές αντιθέσεις.
Οι διαφωνίες για τη διαχείριση των χρημάτων του δανείου που είχε συναφθεί στην Αγγλία.
Οι καθαρά προσωπικές αντιπαλότητες και φιλοδοξίες.
Έργο Καποδίστρια
Πολίτευμα και Διοίκηση: Συγκέντρωσε στα χέρια του όλες τις εξουσίες, κρίνοντας ότι αυτό ήταν
αναγκαίο για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της χώρας.
Ένοπλες Δυνάμεις
- Συγκρότηση τακτικών ενόπλων δυνάμεων για αντιμετώπιση τουρκικού στρατού στη Στερεά Ελλάδα
και σοβαρών προβλημάτων εσωτερικής τάξης.
- Ίδρυση Λόχου των Ευελπίδων.
- Πρώτα βήματα για οργάνωση τακτικού πολεμικού ναυτικού και καταπολέμηση πειρατείας.
Οικονομία
- Σχηματισμός κρατικού ταμείου: προήλθε από εισφορές Ελλήνων του εξωτερικού και Φιλελλήνων.
- Ίδρυση Τράπεζας και κοπή νομίσματος (Φοίνικας) με τη βοήθεια του Γαλλοελβετού Τραπεζίτη
Εϋνάρδου.
- Εφαρμογή αυστηρής λιτότητας στις δημόσιες δαπάνες.
- Εκσυγχρονισμός της γεωργίας με την εισαγωγή νέων καλλιεργειών και νέων μεθόδων.
Εκπαίδευση
- Ορφανοτροφείο Αίγινας
- Πρότυπον Σχολείον (όσοι προορίζονταν για δάσκαλοι στα αλληλοδιδακτικά)
- Κεντρικόν Σχολείον (όσοι προορίζονταν για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού)
- Πρότυπον Αγροκήπιον
ΕΝΟΤΗΤΑ 18: Από την άφιξη του Όθωνα (1833) έως την 3 η Σεπτεμβρίου 1843
Η 3η Σεπτεμβρίου 1843
Αίτια εξέγερσης
1. Χειροτέρευση οικονομικής κατάστασης αγροτών.
2. Αδυναμία Ελλάδας να ξοφλήσει τα δάνειά της, με αποτέλεσμα οι Δυνάμεις να επιβάλουν
οικονομικό έλεγχο στη χώρα και περικοπή των κρατικών δαπανών.
3. Οι στρατιωτικοί, θύματα των περικοπών, στράφηκαν εναντίον του Όθωνα.
Έντονη πολιτική κινητοποίηση με πρωτεργάτες τους Α. Μαυροκορδάτο, Ι. Κωλέττη, Α. Μεταξά και
Α. Λόντο. Αυτοί, είχαν κοινή πεποίθηση ότι η παραχώρηση Συντάγματος θα απάλλασσε τη χώρα από
τους Βαυαρούς και θα την ανακούφιζε από την οικονομική και την κοινωνική κρίση.
3η Σεπτεμβρίου 1943: Δυνάμεις της φρουράς της Αθήνας και πολλοί πολίτες με επικεφαλείς τους Δ.
Καλλέργη και Μακρυγιάννη, συγκεντρώθηκαν έξω από τα ανάκτορα και απαίτησαν από τον Όθωνα να
παραχωρήσει Σύνταγμα. Ο βασιλιάς αρχικά αρνήθηκε, αλλά τελικά υποχρεώθηκε να προκηρύξει
εκλογές για Εθνοσυνέλευση, που θα ψήφιζε Σύνταγμα.
Τέλος Απόλυτης Μοναρχίας του Όθωνα.
ΕΝΟΤΗΤΑ 19: Από την 3η Σεπτεμβρίου έως την έξωση του Όθωνα (1862)
Κίνημα Νεοτούρκων
Ιδρυτές: Τούρκοι αξιωματικοι, αστοί και διανοούμενοι ίδρυσαν την οργάνωση «Ένωση και Πρόοδος».
Τι πέτυχαν:
- Υποχρέωσαν τον Σουλτάνο να παραχωρήσει Σύνταγμα
- Δόθηκε αμνηστία στους ένοπλους Έλληνες και Βούλγαρους κι έτσι έλαβε τέλος ο Μακεδονικός
αγώνας.
Αφορμή
Η άρνηση του Σουλτάνου να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις υπέρ των βαλκανικών εθνοτήτων τον
Οκτώβριο του 1912.
Βαλκανικές Συμμαχίες
Οκτώβριο 1912Ξεκίνημα Α’Βαλκανικού Πολέμου
26 Οκτωβρίου 1912Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης
22 Φεβρουαρίου 1913Απελευθέρωση Ιωαννίνων
Συνθήκη Λονδίνου
13 Μαϊου 1913
Τερματίστηκε ο Α΄Βαλκανικός Πόλεμος
Η Οθωμανική αυτοκρατορία υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει όλα τα εδάφη της
Το μέλλον των νησιών του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου, της Χερσόνησους, του Αγίου Όρους
και το καθεστώς της Αλβανίας θα καθοριζόταν από τις Δυνάμεις.
29 Ιουλίου 1926Η Αλβανία αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητο κράτος
Τα δωδεκάνησα παρέμειναν υπο Ιταλική κατοχή και διοίκιση.
Β’Βαλκανικός Πόλεμος
Αίτια: Η συνθήκη του Λονδίνου άφησε πολλές εκκρεμότητες
Συμμαχίες: Ελλάδα με Σερβία για την αντιμετώπιση της Βουλγαρίας
ΕΝΟΤΗΤΑ 30: Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους
Αντίπαλα Στρατόπεδα
1. Τριπλή Συμμαχία-Κεντρικές ΔυνάμειςΓερμανία, Ιταλία, Αυστροουγγαρία
2. Τριπλή Συνεννόηση ή ΑντάντΓαλλία, Αγγλία, Ρωσία
Συνέπειες
1. Το φθινόπωρο του 1918, οι Κεντρικές Δυνάμεις και οι σύμμαχοι τους άρχισαν να
συνθηκολογούν.
2. Στη Γερμανία ξέσπασε η σοσιαλιστική επανάσταση.
3. Αφησε 8.000.000 νεκρούς, 20.000.000 τραυματίες και υλικές καταστροφές.
4. Η Ευρώπη έβγαινε από αυτόν αλλαγμένη, εξαντλημένη και με την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία
της κλονισμένη.
Συνθήκη των Σεβρών: Η Ελλάδα πήρε από την Τουρκία την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο
και προσωρινά την περιοχή της Σμύρνης.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 36: Ο Ελληνισμός της Δυτικής Μικράς Ασίας και του Πόντου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39: Εξελίξεις σε Ελλάδα και Τουρκία μετά τον Μικρασιατικό πόλεμο
Συνθήκη της Λοζάνης: Η Συνθήκη της Λοζάνης υπογράφτηκε μετά από πολύμηνες συζητήσεις στις
24 Ιουλίου 1923. Ο εκπρόσωπος της Ελλάδας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Με τη συνθήκη αυτή
επισημοποιήθηκε η τουρκική κυριαρχία στη Μ. Ασία και στην Α. Θράκη, ενώ παραχωρήθηκαν στην
Τουρκία η Ίμβρος και η Τένεδος. Επίσης, στη συνθήκη της Λοζάνης ενσωματώθηκε η ελληνοτουρκική
σύμβαση ανταλλαγής πληθυσμών (Ιανουάριος 1923), σύμφωνα με την οποία όλοι οι ορθόδοξοι
χριστιανοί της Τουρκίας έπρεπε να μετακινηθούν στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι Μουσουλμάνοι της
Ελλάδας να πάρουν τον αντίστροφο δρόμο. Εξαιρέθηκαν το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και
οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, καθώς και οι Μουσουλμάνοι της Δ.
Θράκης.
Φιλική Εταιρεία
Μέλη της Φιλικής Εταιρείας υπήρχαν και στην Κύπρο (Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός).
Γιατί αποφασίστηκε να μην επαναστατήσει η Κύπρος;
- Βρισκόταν κοντά στα τουρκικά παράλια και μακριά από την Ελλάδα.
- Οι Κύπριοι δεν διέθεταν ναυτικό.
- Η Κύπρος θα πρόσφερε μόνο οικονομική βοήθεια.
Αφοπλισμός – Προγραφές
- Με την έναρξη της επανάστασης του 1821 διατάχθηκε αφοπλισμός του νησιού.
- Ο Τούρκος διοικητής Κουτσιούκ Μεχμέτ ζήτησε στρατιωτικές ενισχύσεις για αποτροπή
μελλοντικών εξεγέρσεων. Ζήτησε επίσης να εγκριθεί η απόφασή του για εκτέλεση 486
προκρίτων και ανώτερων κληρικών, για να αποφευχθεί μελλοντική εξέγερση των Κυπρίων.
9 Ιουλίου 1821
- Άρχισε η σύλληψη κι εκτέλεση επισκόπων και προκρίτων σε όλη την Κύπρο. Ανάμεσά τους
ήταν και ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός με τους τρεις Μητροπολίτες.
- Θανάτωση και δήμευση περιουσιών προκρίτων και Εκκλησίας.
- Πολύ λίγοι από αυτούς που ήταν γραμμένοι στις προγραφές κατάφεραν να γλυτώσουν.
1. Οικονομία - Διοίκηση
Οι Κύπριοι δέχτηκαν με χαρά τη μεταβίβαση της εξουσίας στην Αγγλία, επειδή πίστευαν ότι η Αγγλία
μελλοντικά θα έδινε το νησί στην Ελλάδα.
Οικονομία
- Η οικονομική κατάσταση των Κυπρίων δεν βελτιώθηκε.
- Η βαριά φορολογία εξακολουθούσε να υπάρχει, ενώ συγχρόνως επιβλήθηκε επιπλέον
φορολογία => Η Αγγλία είχε συμφωνήσει να πληρώνει φόρο υποτελείας στην Τουρκία και η
αύξηση των φόρων ήταν αναγκαστική. Αυτό προκάλεσε δυσφορία και δυσανασχέτηση στους
κατοίκους.
Διοίκηση
- Αναδιοργάνωση διοικητικού συστήματος. Μπαίνουν οι βάσεις για μια καλά οργανωμένη
δημόσια υπηρεσία.
- Επικεφαλής ήταν ο Ύπατος Αρμοστής και μια ομάδα από ανώτερους Άγγλους διοικητικούς
υπαλλήλους. Σε κάθε τμήμα προΐστατο ένας Διευθυντής και τις έξι επαρχίες κυβερνούσαν
Άγγλοι διοικητές. Στις πόλεις και κωμοπόλεις οργανώθηκαν οι Δήμοι, οι Δήμαρχοι των οποίων
εκλέγονταν από Δημότες.
- Εκσυγχρονισμός δικαστηρίων με την εισαγωγή αμερόληπτου νομικού συστήματος.
- Εδραίωση δικαστικών θεσμών. Τέθηκε τέρμα στις καταχρήσεις και αυθαιρεσίες των κρατικών
οργάνων.
Νομοθετικό Συμβούλιο
- Μερικά μέλη του Νομοθετικού Συμβουλίου εκλέγονταν από τον λαό και παρά το γεγονός ότι
είχαν δικαίωμα να εκφέρουν γνώμη σε θέματα φορολογίας, η τελική έγκριση δινόταν από τον
Άγγλο κυβερνήτη, που είχε το δικαίωμα αρνησικυρίας (veto).
- Τα μέλη του Νομοθετικού Συμβουλίου ήταν: 6 Άγγλοι, 12 Κύπριοι (9 Έλληνες και 3 Τούρκοι).
- Ο θεσμός του Νομοθετικού Συμβουλίου δεν ήταν δημοκρατικός. Καταργήθηκε μετά τα
Οκτωβριανά του 1931.
2. Το Εθνικό Ζήτημα
ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών): Η μυστική αυτή οργάνωση ανέλαβε τον αγώνα
για την ελευθερία της Κύπρου. Η τακτική που ακολούθησε ήταν επιθέσεις και δολιοφθορές εναντίον
του Αγγλικού στρατού κατοχής. Οι Άγγλοι αντέδρασαν με εφαρμογή μέτρων εκτάκτου ανάγκης:
- Ίδρυσαν κρατητήρια, όπου έκλειναν όσους θεωρούσαν ύποπτους για συμμετοχή στον αγώνα.
- Εφάρμοσαν φρικτά βασανιστήρια στους αγωνιστές.
- Πολλοί έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης και άλλοι απαγχονίστηκαν.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα 1955 – 1959 άρχισαν οι πρώτες συγκρούσεις ανάμεσα στους
Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους.
Πολιτικές εξελίξεις
- 1955: Η Αγγλία κάλεσε σε τριμερή διάσκεψη την Ελλάδα και την Τουρκία για να συζητήσουν για
το θέμα. Η διάσκεψη αυτή απέτυχε. Αξιοσημείωτο είναι ότι η Τουρκία κλήθηκε ως ισότιμος
συνομιλητής για το Κυπριακό.
- 1956: Γίνονται απευθείας διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Άγγλο κυβερνήτη Χάρτιγκ και τον
Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Οι συνομιλίες αυτές απέτυχαν και ο Μακάριος εξορίστηκε στις
Σεϋχέλλες.
- Οι Άγγλοι εισηγήθηκαν το Σύνταγμα Ράντκλιφ και το Σχέδιο Μακμίλλαν, που είχαν καθαρά
διχοτομικό χαρακτήρα.
- Ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις κατέληξαν στις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου το 1959
4. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
1. Η Κυπριακή Δημοκρατία (1960 – 1974)
Η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία με τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου που
υπογράφτηκαν τον Φεβρουάριο του 1959.
Ανάπτυξη
- Αλματώδης ανάπτυξη σε όλους τους τομείς
- Βελτίωση οδικού και τηλεφωνικού δικτύου
- Κατασκευή φραγμάτων για άρδευση
- Επέκταση ηλεκτροφωτισμού
- Δημιουργία έργων υποδομής για ανάπτυξη βιομηχανίας
- Η Μέση Εκπαίδευση έγινε κρατική και βελτιώθηκαν αισθητά οι συνθήκες μόρφωσης
- Παρατηρήθηκε άνθηση στη λογοτεχνία και άλλες τέχνες
Τουρκοκυπριακή Ανταρσία
- 1963: Ο πρόεδρος Μακάριος προτείνει να αλλάξουν δεκατρία σημεία του Συντάγματος για την
πιο εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Τον Δεκέμβριο του 1963 εκδηλώθηκε η Τουρκοκυπριακή
ανταρσία. Οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από την κυβερνητική μηχανή και περιχαρακώθηκαν
σε έξι περιοχές, όπου δεν επιτρεπόταν η είσοδος σε Ελληνοκύπριους.
- 1964: Το καλοκαίρι του 1964 η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε την Τηλλυρία και η Τουρκία
απειλούσε να εισβάλει στην Κύπρο. Η κρίση τερματίστηκε με επέμβαση του ΟΗΕ. Για πρώτη
φορά χαράσσεται στην Κύπρο η «πράσινη γραμμή». Την ίδια περίοδο αρχίζουν
διαπραγματεύσεις, οι οποίες όμως καταλήγουν σε αδιέξοδο.
- 1967: Ξεσπούν νέες συγκρούσεις με επίκεντρο το χωριό Κοφίνου. Η Τουρκία επαναλαμβάνει τις
απειλές της για εισβολή στην Κύπρο. Ακολουθούν ενδοκυπριακές συνομιλίες, που όμως δεν
οδηγούν σε λύση του προβλήματος.
Εισβολή
- 20 Ιουλίου 1974: Οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο χωρίς να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε
αντίσταση, αφού η Εθνική Φρουρά ήταν αποδυναμωμένη από το Πραξικόπημα.
- 14 Αυγούστου 1974: Διενεργείται η δεύτερη εισβολή από τους Τούρκους, που καταλαμβάνουν
το 37,6% του Κυπριακού εδάφους.
Συνέπειες
1. 200,000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να γίνουν πρόσφυγες στην
ίδιά τους την πατρίδα.
2. Πολλοί κακοποιήθηκαν ή έχασαν τη ζωή τους.
3. 1619 αγνοούμενοι.
4. Καταστροφή πολιτιστικής κληρονομιάς.
5. Ο δημογραφικός χαρακτήρας του νησιού αλλοιώθηκε.
6. Εκκλησίες, μοναστήρια και αρχαιολογικοί θησαυροί λεηλατήθηκαν.
7. Χιλιάδες Τούρκοι Έποικοι εγκαταστάθηκαν στις κατεχόμενες περιοχές και οικειοποιήθηκαν τις
περιουσίες των Ελληνοκυπρίων.
8. Το μεγαλύτερο μέρος πλουτοπαραγωγικών πόρων του νησιού, το αεροδρόμιο και το κυριότερο
λιμάνι εξαγωγής (Αμμόχωστος) έπεσαν στα χέρια των Τούρκων.
9. Ελάχιστοι Ελληνοκύπριοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στις κατεχόμενες περιοχές και ζουν κάτω
από πίεση και σε απάνθρωπες συνθήκες.
10. Ίδρυση παράνομου Τουρκοκυπριακού κράτους που αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.