Prema putopisu Evlije Čelebije iz 1664.

godine u Prijepolju su radile tri medrese, koje su

funkcionisale u neadekvatnim uslovima, odnosno u privatnim kućama.

Izgradnjom jedne velike zgrade 1863. godine objedinjen je rad tri postojeće medrese u
jednu, koja se zvala "Bakije-hanume" Medresa. Ova Medresa je radila do 6. aprila 1941.
godine, a spomenuta zgrada je porušena 1956. godine.

Sa ciljem da se obnovi rad "Bakije-hanume" Medrese, 2006. godine, na imanju hadžija

Kemala i Paše Mujagić, započeta je izgradnja novog objekta u kojem nakon više
decenija ponovo počinje sa radom "Bakije-hanume" Medresa u Prijepolju

Ženska medresa čija je izgradnja započeta 2006. godine je površine 700 m2 i

internatskog je tipa. U okviru objekta medrese postoje svi prateći sadržaji, a uskoro u
kompleksu medrese biće otvoreno i dječje obdanište. Zgrada mederse se nalazi u centru
grada kod Velike džamije. Objekat ovakve vrste i namjene jedini je u Polimlju.

U školskoj 2008/09. godini upisano je dvanaest učenica. Sa izvođenjem nastavnog plana

i programa započeto je u ponedeljak 28.09.09. godine, dok će svječani otvor medrese
biti realizovan u srijedu, 30. septembra u 11h, a svečana akademija u povodu otvora
"Bakije-hanume" Medrese u prijepolju biće održana u velikoj sali Doma kulture u
Prijepolju sa početkom u 19h.

U ponedeljak 28.09. tekuće godine počela je nastava u Medresi. Prvi čas je održao
razredni starješina, prof. Muhamed Halilagić, profesor akaida i turskog jezika.

Stručne predmete će predavati vrhunski tim profesora Rijaseta IZ-e, dok će poznati
prijepoljski profesori svjetovnih predmeta pružiti svoj maksimum kako bi učenice
medrese nakon završetka školovanja bile spremne nastaviti sa studijama na bilo kom
odsjeku.

U svom putopisu iz 1664. godine, Evlija Čelebija kaže da su u Prijepolju te godine

postojale tri medrese. ,,To su bile neke vrste srednjih škola u kojima su pored naučnih
predmeta učeni i verski predmeti, arapski jezik i dr. U medresama nastava je izvođena
na turskom jeziku. Mesto tri medrese koje su radile u privatnim kućama sa veoma
skučenim prostorom i pod teškim uslovima u 1863. godini podignuta je veća zgrada koja
je objedinila prethodne medrese.

Medresa je podignuta prilozima građana, kulukom i novčanom pomoći prijepoljskog

vakufa. Ova verska škola je u početku imala samo prizemlje, a 1890. godine dozidan joj
je i sprat''.
Medresa je radila do Drugog svjetskog rata i bila je u rangu srednjih škola. Nalazila se
preko puta limskog mosta, na glavnoj čaršiji, pored džamije u Šarampovu. Zvala
se ,,Bakije-hanume Medresa''. Zgrada je bila dvospratna, u prizemlju je bio mekteb,
održavala se vjerska pouka, a muallim je bio Bilal ef. Melić.
Na spratu su bile prostorije Medrese. Prizemlje je zidano od kamena u tehnici trpanca sa
malterom od zemlje i kreča. Sprat je zidan od čatme i omalterisan spolja i iznutra.
Medresa je bila pokrivena, prvo daskom, a onda ćeramidom na četiri vode. ,,To je bila
zgrada veličine 15 x 10 m. Ulaz u zgradu je bio od ulice, kroz izbočen dio zgrade, u kome
su bile po dvije sobe. Sa stepenica se ulazilo u hodnik koji je išao sredinom zgrade, a
lijevo i desno su bile po dvije sobe. Na sprat se ulazilo preko spoljašnjih drvenih
stepenica sa istočne strane zgrade, na drveni doksat koji je bio ograđen šašovcima. Na
spratu je bilo veliko predsoblje i šest soba. Dvije sobe su služile za učionice, jedna je bila
zbornica, tri sobe su služile za stanovanje učenika, pošto je Medresa bila internatskog
tipa. Na ulazu u Medresu su se nalazila velika dvokrilna vrata lučnog oblika (kapija) sa
halkama''.

Medresa je trajala četiri godine. Pored vjerskih predmeta, bili su zastupljeni i opšti. Na
osnovu jednog svjedočanstva Medrese iz 1937. godine, saznajemo da su u Medresi tada
izučavani sljedeći predmeti: kur'an, itikadat, ibadat, arapski jezik, arapsko pismo, srpsko-
hrvatski jezik, istorija islama, matematika. Upravitelj Medrese u Prijepolju do 1930.
godine bio je Murad ef. Sukić, a od tada do njenog prestanka sa radom, 1941. godine,
upravitelj je bio Ćamil ef. Čičić. Medresu su isključivo pohažali učenici iz Prijepolja i
okolnih sela, nije poznato da je bilo učenika sa područja neke druge opštine. ,,Školske
1939/40. godine, Medresa u Prijepolju je imala 28 učenika''. Učenici su klanjali pet vakat
namaza u Ibrahim-pašinoj džamiji, koja se nalazi u neposrednoj blizini Medrese. Iznad
Medrese je bilo mezarje u kome su ukopavani ugledniji Bošnjaci. Prilikom posjete
Prijepolju 9. oktobra 1938. godine, reis-ul-ulema Fehim ef. Spaho je ,,posjetio i Medresu,
gdje ga je u ime ilmije i učenika pozdravio Mustafa ef. Hodžić, džematski imam iz
Prijepolja''. Medresa je radila do 6. aprila 1941. godine, a tada je zgrada zaposjednuta od
strane jugoslovenske vojske. U njoj su se u toku rata izmijenile mnoge vojske. U Medresi
su jedno vrijeme boravili i italijanski vojnici, koji su je preuredili za svoje potrebe.
Međutim, Medresa je preživjela Drugi svjetski rat (nije bombardovana). Zgrada Medrese,
kao i mezarje koje se nalazilo okolo nje, porušeni su oko 1955-56. godine, a na tom
mjestu je sagražena stambena zgrada, u kojoj se nalazi veterinarska stanica. Sačuvana
su dva originalna dokumenta ove Medrese, jedno uvjerenje iz 1930. godine koje je izdala
uprava Medrese i jedno svjedočanstvo iz 1937. godine. Poslije rata u zgradi Medrese je
održavana vjerska pouka, a muallim je bio Bilal ef. Melić, dugogodišnji imam Ibrahim-
pašine džamije.

www.medresaprijepolje.com