საანალიზო კითხვებზე პასუხები:

1.ბებოს ენატრება თავისი შვილები, რძლები და შვილიშვილები.

2.იგი უყვება სიზმრებს თავის სოფლელბს.

3.“ ერთი-ორი მასავით ბებერი კიდევ იყო ამ სოფელში“

4.სოფლელებს ებრალებათ ბებო და ისინი იმედს აძლევენ მას, რომ მისი ოჯახიდან მალე
ვიღაცა ჩამოვა.“– დღეს აუცილებლად ვინმე მოგივა, – ეუბნებოდნენ ისინი.“

5. შვილებს აბრალებს იმაში, რომ არ ჩამოჰყავთ თავიანთი შვილები სამსახურის გამო. მე

ვფიქრობ, რომ ეს მოგონილი მიზეზია.

6. ბებო ნერვიულობდა და დეპრესიაში იყო.

7. ისინი ბებოს პატივს სცემდნენ.

8.“ ბებოს ერთ ხელში სანთელი ეჭირა, მეორეში – წყლით სავსე ჭიქა. რომელსაც სუფრის
თავზე წაღმა ატრიალებდა და ილოცებოდა“

წარმოსახვითი ინტერვიუ ავტორთან:

1.- რა მიზნით იყო დაწერილი ეს ნაწარმო?

- რომ მეჩვენა თუ როგორ გვენატრებით ჩვენს მარტო დარჩენილ ბებოებს.

2. - მოთხრობაში წარმოდგენილი ბებო მოგონილი პერსონაჟია?

- დიახ, ის მოგონილი პერსონაჟია, მაგრამ გამოხატავს ყველა იმ ბებოს, ვინც შორს

არის თავიანთი შვილების და შვილიშვილებისგან.

3. - რატომ უჭერენ მხარს მთავარ გმირს მისთანა ბებოები?

- ისინი მხარს უჭერენ იმირომ, რომ მატ ესმის მთავარი გმირის მწუხარება.

4. - რატომ ბებო იყო ყოველდღე მზად სტუმრებისთვის?

- მას არ დაუკარგავს იმედი, რომ შვილები ნებისმიერ წუთას შეიძლება

ჩამოსულიყვნენ.

5. - როგორ ფიქრობთ რა არის უფრო მთავარი; სამსახური და სხვა ნებისმიერი მიზეზი

თუ დროის მოპოვება იმისთვის, რომ მოინახულო ძვირფასი და საყვარელი ადამიანი?

-მე ვფიქრობ, რომ ძვირფასი ადამიანის ნახვა უფრო მთავარია.

საანალიზო კითხვები:

1.ბებოს მდგომარეობა დამძიმდა. სიცივეში დარჩა უსითბოდ.

2.მაშინაც, როცა სიზმარი ნახა შვილებზე და შვილიშვილებზე ფიქრობდა, და იმ

დროსაც, როცა სხვა საფიქრალი ჰქონდა მაინც ისინი იდგნენ თვალწინ.

3.მისი ყივილი მაუწყებელია იმისა, რომ ბებოს ოცნება ასრულდა, ოთხივე ვაჟი ჩამოვიდა
დედის სანახავად.

4.მე ვთვლი, რომ მოთხრობა მთავრდება ოპტიმსტურ განწყობაზე, რადგან ბებოს

ლოდინი ამაო არ ყოფილა.

5.“ – გეხვეწებით, გაუფრთხილდით სიმარტოვეში ეულად დარჩენილ ბებოებს.“

6. ავტორის რჩევა მკითხველს არის ნაწარმოს მთავარი სათქმელი.

7:

 ბებოს ცხოვრება გადის შვილების ნახვის მოლოდინში. ის ყოველდღე მზად არის

სტუმრების მისაღებად.
 ის არის სტუმარმოყვარე, შრომისმოყვარე და კეთილი.
 სოფლელებს ებრალებათ ბებო და ისინი იმედს აძლევენ მას, რომ მისი ოჯახიდან
მალე ვიღაცა ჩამოვა.“– დღეს აუცილებლად ვინმე მოგივა, – ეუბნებოდნენ ისინი.“

8. ”შუაღამისას რაღაც საშინელმა ხმაურმა გამოაღვიძა.

ტორტმანებდა მიწა და სახლის მინებს ზრიალი გაჰქონდა.
ლოგინში წამომჯდარი ბებო პირჯვარს იწერდა.”

დავალება 1:

1.-რატომ დარჩით სოფელში და არ მიჰყევით შვილებს?

-სოფელში მთელი ჩემი ცხოვრება გაიარა. აქ ჩემი სახლ-კარია, მეუღლის სასაფლაო.

2.-რატომ არ ესტუმრებოდით ტქვენს შვილებს?

- არ შემეძლო უპატრონოდ ჩემი სახლ-კარის მიტოვება.

3.-გჟეროდათ თუ არა, რომ თქვენი მოლოდინი ამაო არ იყო?

-დიახ, რადგან ყოველთვის ვიცოდი, რომ კარგი შვილები აღვზარდი.

4.-როგორ გეხმარებოდათ მეზობლებთან ურტიერტობა?

- ისინი ყოველთვის გვერდით მიდგნენ და იმედს მაძლევდნენ.

5.-რა გრძნობა დაგეუფლად, როცა შვილები ჩამოვიდნენ?

-ძალიან გახარებული ვიყავი!თითქმის რამდენიმე წელი სიცოცხლე მომემატა!

დავალება 2:

ეს ამბავი მოხდა დიდი ხნის წინ. ახალგაზრდა ოჟახს ეყოლათ ვაჟი. ის პატარა იყო, როცა
ქვეყანაში ომი დაიწყო. მამამისი ომის დროს დაიკარგა. დედა მარტო აღზარდა. ბევრი
სირთულეების გადალახვა მოუწია. გავიდა წლები. ვაჟი სასწავლებლად მოსკოვში
ჩავიდა. ჯერ სწავლით იყო დაკავებული და ვერ ახერხებოდა დედის ნახვა, მერე დღე და
ღამე მუშაობდა. ცნობილი ადამიანი გახდა. დედა მას მხოლოდ ტელევიზორში ხედავდა.

დიდი ხნის შემდეგ, როცა მაინც და მაინც მოახერხა ჩამოსვლა სამშობლოში, ის

ყვავილების თაიგულით დედის სასაფლაოზე მივიდა...