“Autonomía es una capacidad

de segundo orden que permite a

las personas reflexionar
críticamente sobre sus
preferencias de primer orden,
deseos, apetencias, etc... y
aceptarlas o intentar cambiarlas
al examinarlas a la luz de
preferencias más elevadas.”
(Gerald Dworkin, 1993)
Esta definición establece que existe un nivel básico (1º orden) e un máis elevado ((2º orden):

- Nivel básico: o que preferimos, o que nos gusta; encauza as nosas accións. Se non tivesemos control sobre as nosas
preferencias, seríamos escravos dos nosos desexos. Se a miña conducta se limita a satisfacer o que me apetece, son
unha máquina de satisfacer, pero iso non é libedade. Ej. si me aburro, leo un libro para entretenerme.

- Nivel superior: consiste en evaluar as nosas preferencias e establecer cal é preferible entre as nosas preferencias. Ej.
teño moitas ganas de fumar, pero son capaz de non facelo pola miña saúde, estou sendo capaz de decidir seguindo
criterios máis elevados, a miña saúde é un ben superior. En relación cos demáis, non podo darme a min privilexios que
non recoñecería aos demáis. Xustificamos a nosa autonomía en función de razóns, entonces entendo que calquer outra
persoa racional, podería entender o mesmo que eu. Sacrificar o que vale en función do que vale menos, é racional.