Professional Documents
Culture Documents
λατινικα εισαγωγή.
λατινικα εισαγωγή.
1. Η Λατινική γλώσσα ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια σε αντίθεση με την Ελληνική.
2. Η λατινική γλώσσα ήταν η διάλεκτος των Λατίνων, των κατοίκων της περιοχής του Βατικανού, όπου
βρίσκεται και η Ρώμη.
3. Οι Ρωμαίοι, όπως και για όλες τις περιπτώσεις έτσι και για τη γλώσσα τους διατήρησαν το επίθετο
«λατινική».
4. Οι ομοιότητες της Λατινικής με την Ελληνική οφείλονται και στην κατάκτηση της ελληνικής Ανατολής από
τους Ρωμαίους.
5. Το πρώτο μεγάλο δάνειο των Ρωμαίων από τους Έλληνες ήταν το αλφάβητό τους.
6. Για τη χρονική περίοδο μέχρι το 240 π.Χ. διαθέτουμε ελάχιστα γραπτά μνημεία χωρίς λογοτεχνική αξία.
7. Ο Λίβιος Ανδρόνικος μετέφρασε στα Λατινικά τα ομηρικά έπη, χρησιμοποιώντας το δακτυλικό εξάμετρο.
8. Η «αριστοκρατική» αξιολόγηση της ρωμαϊκής λογοτεχνίας θεωρείται σήμερα αντιεπιστημονική.
9. Σύμφωνα με την περιγραφική διαίρεση της ρωμαϊκής λογοτεχνίας διακρίνονται η δημοκρατική και η
αυτοκρατορική εποχή.
10.Το τέλος της αρχαίας ρωμαϊκής λογοτεχνίας τοποθετείται στον 6ο αι. μ.Χ., οπότε αρχίζει ο λατινικός
Μεσαίωνας.
11. Σταθερή επιδίωξη όλων των Ρωμαίων λόγιων και λογοτεχνών είναι η γνώση και των αρχαίων ελληνικών.
12.Τα λατινικά λογοτεχνικά έργα έχουν αντίστοιχό ελληνικό πρότυπο.
13. Η σχέση του Ρωμαίου λογοτέχνη με τα ελληνικά πρότυπα βασίζεται στην πρόσληψη («imitatio») και στην
επιλεκτική αφομοίωση («aemulatio»).
14.Η μεγάλη ανάπτυξη της ρωμαϊκής γραμματείας αρχίζει στα ελληνιστικά χρόνια.
15. Η κωμωδία στη Ρώμη ακμάζει πρώτη, ενώ το έπος στη Ρώμη ωριμάζει τελευταίο.
16.Η ρωμαϊκή ελεγεία ταυτίζεται με την ελληνική ελεγεία, ενώ η σάτιρα είναι ένα σχεδόν νέο, καθαρά
ρωμαϊκό, είδος.
17. Η θρησκεία («religio») δεν προβάλλεται στην ρωμαϊκή λογοτεχνία τόσο κυρίαρχα, όσο τα πάτρια ηθη
(«mos maiorum») και υποδείγματα («exempla»), η ρωμαϊκή πολιτεία («respublica») και η οικογένεια
(«familia»).
18.Μετά το 90 π.Χ. και ύστερα από ένα άγονο κενό περίπου εξήντα χρόνων, εμφανίζεται ένας μεγάλος αριθμός
ταλέντων.
19.Στο πρώτο χρονικό τμήμα της περιόδου 133 π.Χ. -,14 μ.Χ, που φθάνει περίπου ως το 40 π.Χ., και είναι
γνωστό παγκοσμίως με τον όρο «αυγούστειοι χρόνοι», κυριαρχεί η υψηλή ποίηση.
20. Η έντονη συμμετοχή του Ρωμαίου λογοτέχνη στα εσωτερικά τεκταινόμενα αποτυπώνεται στην
ανάπτυξη του φιλοσοφικού στοχασμού.
21.Ο Κικέρων ασχολήθηκε όχι μόνο με την ρητορική πράξη, αλλά και με την θεωρία της ρητορικής τέχνης.
22. Ο Βάρων έγραψε πάνω από 600 βιβλία σχετικά με τη ρωμαϊκή και παγκόσμια ιστορία.
23. Ο Ιούλιος Καίσαρ είναι ο καλλιτέχνης της απομνημονευματικής γραφής σε δύσκολη και
δυσνόητη γλώσσα.
24. Ο Σαλλούστιος είναι γνωστός για το έργο του Η συνωμοσία του Κατιλίνα.
25. Ο Πόπλιος Βεργίλιος Μάρων (70-19 π.Χ.) είναι αναμφίβολα ο «εθνικός ποιητής» των
Ρωμαίων.
26. Ο Κάτουλλος, ο κορυφαίος λυρικός και επιγραμματικός ποιητής, επηρεάστηκε κυρίως από τον
Εμπεδοκλή.
27.Ο Οράτιος καθ’ υπαγόρευση του Αυγούστου έγραψε το έργο του Ποιητική Τέχνη.
28. Κορυφαίοι Ρωμαίοι ελεγειακοί ποιητές είναι ο Τίβουλλος, ο Οβίδιος και ο Σουητώνιος.
29. Τίτος Λίβιος (59 π.Χ. – 17 μ.Χ.) έγραψε τις Μεταμορφώσεις.
30. Οι Επωδοίκαι οι Ωδές είναι σπουδαία λυρικά έργα του Οβιδίου.
31. To De rerum natura είναι έργο του Κοϊντιλιανού.
32. ο επιστήμονας λογοτέχνης Βιτρούβιος με το εξειδικευμένο σύγγραμμά του Για την
αρχιτεκτονική (De architectura) αποδεικνύει τις προχωρημένες αρχιτεκτονικές γνώσεις και ευαισθησίες της
εποχής.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗΣ
Στήλη Α Στήλη Β
1. Βιργίλιος α. Απομνημονεύματα
4. Οράτιος δ. Φιλοσοφία
στ. Μυθιστόρημα
ζ. Επίγραμμα
Μονάδες 10
1. περιγραφική Α. δημοκρατική
Γ. Ύστερη Αρχαιότητα
Δ. Αυγούστεια
Ε. αυτοκρατορική
ΣΤ. μετακλασική
1. πεζογραφία Α. Αινειάδα
2. ποίηση Β. Μεταμορφώσεις
Γ. Απομνημονεύματα
Ε. Ab urbe condita
Γ. Ιούλιος Καίσαρ
Δ. Σαλλούστιος Κρίσπος
Ε. Προπέρτιος
Η συνωμοσία του
Βαλέριος Κάτουλλος
Κατιλίνα: De Catilinae coniuratione ).