BADANIE PRZEDMIOTOWE SCHEMAT

• Stan świadomości,
• Objawy oponowe,
• nerwy czaszkowe,
• układ ruchu,
• badanie czucia,
• badanie mowy,
• badanie praksji
Ocena stanu świadomości
Ilościowe zaburzenia świadomości Jakościowe zaburzenia
1. Senność patologiczna – pacjent wybudza się na silny bodziec świadomości
dźwiękowy.
2. Sopor (semicoma) – pacjent wybudza się jedynie pod 1. Stan majaczeniowy (deliryjny)
wpływem bodźca bólowego.
3. Śpiączka mózgowa (coma) – brak reakcji na bodźce głosowe 2. Stan splątaniowy (amentywny)
i bólowe, zachowane jedynie podsta-wowe odruchy pniowe,
możliwa reakcja ruchowa na bodziec bólowy, zachowany 3. Stan pomroczny
oddech własny. (zamroczeniowy)
4. Śpiączka głęboka (coma extremum) – zniesione odruchy
pniowe, brak reakcji na ból, zachowany, jednak zwykle 4. Stan snopodobny (onejroidalny)
niewydolny, oddech własny.
5. Śpiączka przekroczona (coma depasse) – brak odruchów
pniowych, brak reakcji bólowej, niewydolny oddech własny lub
jego brak.
Do obiektywnej oceny używamy Glasgow

Objawy oponowe
odpowiedź na toczące się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych bądź w następstwie krwotoku
podpajęczynówkowego
Sztywność karku badanie polega na przygięciu głowy w kierunku mostka – wystąpienie oporu
świadczy o objawie dodatnim
Objaw Kerniga w trakcie badania zginamy kończynę dolną w stawach biodrowym i
kolanowym, a następnie próbujemy prostować w stawie kolanowym – objaw
interpretujemy jako dodatni przy wystąpieniu oporu w obu kończynach
Objaw Brudzińskiego badamy, przyginając kark w kierunku mostka, w przypadku dodatniego
karkowy objawu obserwujemy zgięcie kończyn dolnych
Objaw Brudzińskiego badamy, uciskając na spojenie łonowe, w przypadku objawu dodatniego
łonowy również widzimy u pacjenta zgięcie kończyn dolnych
Objaw Amossa przy próbie sadzania chory podpiera się o wyprostowane kończyny górne,
rozstawione na boki i ku tyłowi (w postaci porażennej choroby Heinego-
Medina )
Opistotonus na sztywnieniu kręgosłupa i wygięciu go łukowato ku tyłowi z głową odgiętą
do tyłu
Objaw Hermana podczas próby badania sztywności karku i zbliżenia brody do klatki piersiowej
dochodzi do odruchowego zgięcia grzbietowego palucha (objaw karkowo-
paluchowy) (częściej w gruźliczym ZOMR)
Objawy Flataua: karkowo-mydriatyczny – podczas badania sztywności karku w wyniku
zgięcia głowy do przodu w kierunku klatki piersiowej dochodzi do
odruchowego rozszerzenia źrenic.

Objaw Weila-Edelmana
Bolesność uciskowa gałek
ocznych
Nadwrażliwość na bodźce
słuchowe
Światłowstręt (photophobia)
Objaw policzkowy
I -nerw węchowy , II-nerw wzrokowy, III-nerw okoruchowy, IV-nerw bloczkowy, V-nerw trójdzielny, VI-nerw
odwodzący, VII-nerw twarzowy, VIII-nerw przedsionkowo-ślimakowy, IX-nerw językowo-gardłowy, X-nerw
błędny, XI-nerw dodatkowy, XII-nerw podjęzykow
NERW
Nerw węchowy (I)
Nerw wzrokowy (II)
Nerwy gałkoruchowe (III-
okoruchowy, IV- bloczkowy, ocznych, osadzenia gałek ocznych oraz ruchów gałek ocznych;
VI-odwodzący)
Nerw okoruchowy
erekcyjny – badanie wykonuje się u pacjenta leżącego na plecach.
Kilkukrotne uniesienie i przechylenie tułowia ku przodowi wywołuje wzwód
prącia (najczęściej w gruźliczym ZOMR)
w czasie wywoływania objawu Kerniga (dolnego) stwierdza się grzbietowe
zgięcie palucha (tak jak w objawie Babińskiego)
jeden z najszybciej pojawiających się objawów oponowych polegający na
widocznej reakcji bólowej wskutek lekkiego nacisku skierowanego od góry
na gałki oczne przy zamkniętych powiekach
naciskając na policzek poniżej kości jarzmowej; jest on pozytywny, jeśli
dojdzie do odruchowego zgięcia ręki i przedramienia
Badanie nerwów czaszkowych
TECHNIKA BADANIA WYNIK
rozpoznawaniu przez hiposmia lub anosmia (osłabienie lub
pacjenta próbek zapachów całkowite zniesienie węchu) po urazach głowy
(zwykle na poziomie blaszki sitowej) lub guz
okolicy przedniego dołu czaszki i płata
czołowego
parosmia- odczuwanie nieprawidłowych
zapachów, stwierdzana bywa w uszkodzeniu
płata skroniowego.
᛫ostrość wzroku (tablic Ocena pola widzenia
Snellena lub orientacyjnie)
Miejsce uszkodzenia Rodzaj
᛫pole widzenia (metoda uszkodzenia
konfrontacyjna lub Nerw wzrokowy całkowite
perymetru) zaniewidzenie
Skrzyżowanie niedowidzenie
wzrokowe połowicze
᛫dno oka (oftalmoskop)
dwuskroniowe –
hemianopsia
᛫reakcję źrenic na światło bitemporalis
Pasmo wzrokowe niedowidzenie
połowicze
jednoimienne –
hemianopsia
homonyma
Promienistość niedowidzenie
wzrokowa kwadrantowe
Odruchy źrenicy na światło
Reakcja Reakcja
bezpośrednia- konsensualna-
zwężenie źrenicy w zwężenie źrenicy w
reakcji na oświetlenie reakcji na
oświetlenie źrenicy
po przeciwnej stronie
część zewnętrzna: ocena szerokości szpar powiekowych, ustawienia gałek
część wewnętrzna: ocena wielkości i kształtu źrenic, reakcji na światło,
zbieżności i akomodacji.
Oftalmoplegia zewnętrzna- gałka oczna zrotowana do boku i ku dołowi,
powieka górna opadnięta
Oftalmoplegia wewnętrzna- źrenica szeroka, nie reaguje na światło
Oftalmoplegia całkowita- wszystkie ww. objawy
 Nerw bloczkowy
Nerw odwodzący
Korowy ośrodek
skojarzonego spojrzenia (w
płacie czołowym przed
okolicą ruchową)
Mostowy ośrodek
skojarzonego spojrzenia (w
pobliżu jądra nerwu VI)
Porażenie międzyjądrowe
(uszkodzenie pęczka
podłużnego przyśrodkowego)
Zespół Hornera
podwójne widzenie podczas patrzenia w dół
brak odwodzenia gałki ocznej po stronie uszkodzenia, dwojenie obrazu przy
patrzeniu do boku
rotacja gałek ocznych w stronę ogniska uszkodzenia
rotacja gałek ocznych w stronę przeciwną do ogniska uszkodzenia
upośledzenie przywodzenia gałki ocznej podczas patrzenia w bok,
zachowana zdolność ruchu zbieżnego, oczopląs w oku odwodzącym
zwężenie źrenicy (miosis) opadnięcie powieki (ptosis), zapadnięcie gałki
ocznej (endophtalmus)

Objaw Parinauda porażenie spojrzenia w kierunku pionowym

(uszkodzenie blaszki
czworaczej)
NERW TECHNIKA BADANIA WYNIK
Nerw trójdzielny (V) ᛫czucia na twarzy (badamy Posiada trzy gałązki końcowe:
zakresy kolejnych gałązek nerw oczny
końcowych nerwu), nerw szczękowy
᛫odruchu rogówkowego nerw żuchwowy
(badamy zwykle tylko u
chorych nieprzytomnych),
᛫odruchu żuchwowego,
᛫ocena czynności mięśni
żwaczy: zaciskanie szczęk z
oceną napięcia mięśni
żwaczy, ruchy żuchwy
Odruchu żuchwowy odruch wywoływany przez skierowane ku dołowi, lekkie
uderzenie młoteczkiem neurologicznym w palec badającego
ułożony na bródce pacjenta mającego delikatnie otwarte usta.
Rozciągnięcie ścięgien wywołujące odpowiedź w postaci
przymknięcia ust i uniesienia żuchwy na skutek odruchowego
skurczu żwaczy.
odruch miernie żwawy – fizjologia,
odruch osłabiony – uszkodzenie łuku odruchowego na
obwodzie,
odruch wygórowany – uszkodzenie ośrodkowe (np. zespół
rzekomoopuszkowy).
Odruchu rogówky powieki dotkniętego oka zamykają się
Odruch jest przewodzony przez:
nosoworzęskową gałąź nerwu ocznego (V1) (od nerwu
trójdzielnego)
nerw twarzowy (VII)
Nerw twarzowy (VII) ᛫marszczenia czoła Uszkodzenie Uszkodzenie
obwodowe ośrodkowe
᛫zaciskania powiek ᛫osłabienie lub wygładzenie
zniesienie fałdu nosowo-
marszczenia wargowego,
᛫szczerzenia zębów
czoła, obniżenie
᛫czucia smaku na 2/3 ᛫osłabienie lub kącika ust.
przednich języka niemożność
zaciśnięcia
powiek,
᛫wygładzenie
fałdu nosowo-
wargowego

Nerw przedsionkowo-ślimakowy (VIII)
Nerwy opuszkowe (IX, X, XII)
Nerwy językowo-gardłowy (IX)
Nerw błędny (X)
Nerw podjęzykowy (XII)
Nerw dodatkowy (XI)
Układ piramidowy
᛫ocena słyszalności szeptu
lub mowy potocznej z
odległości 6 m,
᛫ocena oczopląsu,
᛫audiogram,
᛫próby błędnikowe (Webera,
Rinnego).
᛫artykulacji,
᛫funkcji połykania,
᛫ułożenia i ruchów łuków
podniebiennych w spoczynku
oraz w czasie fonacji,
᛫odruchów gardłowych i
podniebiennych,
᛫położenia języka w czasie
wysunięcia,
᛫ruchomości języka,
᛫ewentualnych zaników i/lub
fascykulacji w obrębie język
ocena ruchów skrętnych
głowy (dowolnych i
przeciwko oporowi),
ocena ruchów unoszenia
ramion (dowolnych i
przeciwko oporowi)
᛫obniżenie
kącika ust
uszkodzenia części słuchowej to
niedosłuch lub głuchota.
Uszkodzenie części przedsion-
kowej powoduje układowe
(wirowe) zawroty głowy,
nudności, wymioty, oczopląs.
obejmuje czucie smaku z tylnej
1/3 języka, błonę śluzową
podniebienia, gardła i jamy
bębenkowej, baroreceptory
zatoki szyjnej oraz
chemoreceptory kłębka
szyjnego
błona śluzowa gardła, krtani,
przełyku, tchawicy, mięśnie
gardła, krtani, gór- nej części
przełyku, języczka, dźwigacz
podniebienia miękkiego,
narządy trzewne klatki
piersiowej i jamy brzusznej
zaburzenia artykulacji: dyzartria,
anartria;
zaburzenia połykania: dysfagia;
brak/osłabienie ruchomości
podniebienia miękkiego,
zbaczanie języczka w stronę
prawidłowo unerwioną;
brak/osłabienie odruchów
gardłowych i podniebiennych;
zbaczanie języka;
w przypadku uszkodzenia
ośrodkowego – zbaczanie
języka w stronę przeciwną, bez
zaniku mięśni;
w przypadku uszkodzenia
obwodowego – zbaczanie
języka w stronę uszkodzenia z
zanikiem mięśni i drżeniem
pęczkowym;
obecność zaników i/lub
fascykulacji w obrębie języka.
upośledzenie ruchów głowy w
stronę przeciwną, trudno- ści w
unoszeniu barku, niedowład i
zanik ww. mięśni
korzystamy ze skal oceniających siłą mięśniową,
najczęściej wykorzystywana 6-stopniowa skala
Lovetta

Technika badania: ᛫uszkodzenie w obrębie półkul mózgu- objawy połowicze,

uniesienie badanych kończyn na polecenie
badającego, ocena asymetrii, opadania
kończyny;
zaciśnięcie dłoni;
wykonywanie ruchów wbrew oporowi
stawianemu przez badającego.
również obejmuje mięśnie unerwiane przez nerwy czaszkowe
᛫uszkodzenie w obrębie pnia mózgu- prowadzi do zespołów
naprzemiennych, objawy zespołu piramidowego występują po
stronie kontralateralnej natomiast uszkodzenie nerwów czasz-
kowych po stronie ipsilateralnej do uszkodzenia

W trakcie badania ruchów biernych Kończyna górna Kończyna dolna

stwierdza się wzmożenie napięcia Gdy (+) objawy
mięśniowego o charakterze spastycznym. obserwujemy toniczne objaw Babińskiego-
Następnie ocena odruchów głębokich i zgięcie palucha ku górze wywoływany drażnieniem
powierzchownych objaw Hoffmana – bocznej części podeszwy,
przywiedzenie kciuka w
Technika badania: odpowiedzi na drażnienie objaw Chaddocka wywoływany
kończyna górna – odruchy z mięśnia paliczka dalszego palca III, drażnieniem okolicy kostki
dwugłowego, trójgłowego i kości objaw Jacobsona – w bocznej,
promieniowej; trakcie badania odruchu
kończyna dolna – odruch kolanowy i promieniowego następuje objaw Oppenheima
skokowy; szybkie zgięcie dłoniowe wywoływany drażnieniem
tułów – odruchy brzuszne. palców, okostnej piszczeli.
objaw Sterlinga – uderzenie
opuszkami ręki badającego W przypadku (+)objawów
w opuszki palców badanego obserwuje się toniczne zgięcie
powoduje nagłe i szybkie palucha ku górze
zgięcie dłoniowe palców
swobodnie zwisającej ręki
badanego.
Objaw Rossolimo polega na wachlarzowatym rozszerzeniu palców stopy w
odpowiedzi na drażnienie opuszek
Klonusy (trząsy) to rytmiczne skur- cze Technika badania:
mięśni w odpowiedzi na nagły bierny ruch. stopotrząs – szybkie zgięcie grzbietowe stopy powoduje
Badamy stopotrząs oraz rzepkotrząs rytmiczne drżenie stopy,
rzepkotrząs – szybkie naciągnięcie ścięgna mięśnia
czworogłowego powoduje rytmiczne ruchy rzepki.
Układ pozapiramidowy
Technika badania: Objawy uszkodzenia:
᛫ocena napięcia mięśniowego: w zespole
parkinsonowskim charakterystycznie ᛫wzmożone
napięcie mięśniowe o charakterze „koła zębatego” lub zespół parkinsonowski (zespół hipertoniczno-
„rury ołowianej”; hipokinetyczny): wzmożenie napięcia mięśniowego
ocena aktywności ruchowej: i spowolnienie ruchowe;
– w zespole parkinsonowskim występuje spowolnienie
ruchowe (bradykineza), tj. trudność w zainicjowaniu zespół pląsawiczy (zespół hipotoniczno-
ruchu dowolnego, osłabienie mimiki twarzy, chód hiperkinetyczny): osłabienie napięcia mięśniowego i
drobnymi kroczkami; aktywacja czynności ruchowej (np. ruchy
pląsawicze)
– w zespole pląsawiczym pojawiają się ruchy o
obszernych zakresach, „taneczny” chód;
ocena ruchów mimowolnych:
– w zespole parkinsonowskim stwierdza się drżenie
spoczynkowe; – w zespole pląsawiczym występują ruchy
pląsawicze.
Móżdżek
Objawy uszkodzenia: Technika badania:
᛫niezborność (ataksja), • próba palec–nos;
᛫dysmetria, • próba pięta–kolano;
• próba Romberga – utrzymanie postawy pionowej ze złączonymi
᛫dysdiadochokineza lub
stopami i wyciągniętymi przed siebie kończynami górnymi;
᛫adiadochokineza, • naprzemienne uderzanie grzbietową lub dłoniową powierzchnią
᛫drżenie zamiarowe, ręki o podłoże lub próba „wkręcania żarówek” – ocena
᛫oczopląs, adiadochokinezy;
᛫hipotonia mięśniowa, • badanie chodu: w uszkodzeniu półkul móżdżku pojawia się chód na
poszerzonej podstawie, w uszkodzeniu robaka chód niepewny, z
᛫mowa skandowana,
podaniem na boki;
᛫niewłaściwa ocena wagi • badanie oczopląsu – faza wolna w stronę uszkodzonej półkuli
przedmiotów móżdżku

Neuron obwodowy
Objawy uszkodzenia:
• niedowład ew. porażenie
wiotkie,

• obniżone napięcie
mięśniowe,

• osłabione lub zniesione

odruchy głębokie,

• zanik mięśni i drżenie

pęczkowe (fascykulacje)

• nie występują objawy

patologiczne
• eksteroreceptory –
czuciowe receptory skórne
(dotyk, ból, temperatura),
• proprioreceptory –
receptory czucia głębokiego,
• telereceptory – zdalne
receptory (zmysły),
• interoreceptory – receptory
z narządów wewnętrznych.
Technika badania:
Czucie powierzchowne (ból i
temperatura): najczęściej za
pomocą tępo zakończonej igły lub
monofilamentu badamy
Badanie czucia
Drogi przewodzenia czucia:
• czucie powierzchniowe (ból, dotyk, temperatura) – droga
rdzeniowo-wzgórzowo przednia i boczna,
• czucie głębokie (ułożenie, ruch, wibracje) – drogi
tylnosznurowe.
Objawy uszkodzenia (w zależności od lokalizacji):
ognisko korowe lub podkorowe – przeczulica lub znieczulenie po
stronie przeciwnej,
uszkodzenie poniżej wzgórza – zniesienie wszystkich rodzajów czucia
po stronie przeciwnej,
porównawczo (podobne obszary na
obydwu połowach ciała) oraz
odcinkowo (kolejne części tułowia
lub kończyny).
Czucie głębokie (czucie ułożenia i
wibracji):
a) ocena ustawienia palców dłoni i
stopy bez kontroli wzroku,
b) ocena czucia wibracji za pomocą
wprawionego w drgania kamertonu
(stroika), przykładanego do
elementów kostnych.
drogi rdzeniowo-wzgórzowej przedniej – zniesienie wszystkich
rodzajów czucia (z wyjątkiem bólu i temperatury) po stronie przeciwnej
tułowia,
drogi rdzeniowo-wzgórzowej bocznej – zniesienie czucia bólu i
temperatury po stronie przeciwnej tułowia,
dróg tylno-sznurowych – ataksja tylnosznurowa, zniesienie czucia
położenia, zniesienie czucia wi-bracji, astereognozja, zniesienie
dwupunktowego różnicowania (dyskryminacji).

Badanie mowy
W przypadku uszkodzenia na Afazja ruchowa (spowodowana przez uszkodzenie ośrodka Broca w
poziomie korowym pojawia się tylnej części zakrętu czołowego dolnego) – mowa niepłynna, wolna,
afazja, przy uszkodzeniu na „zacinająca”, z wysiłkiem przy zachowanym rozumieniu mowy
niższych piętrach występują
zaburzenia dyzartryczne. Afazja czuciowa (w efekcie uszkodzenia ośrodka Wernickego w
dyzartria – mowa staje się powolna, tylnej części zakrętu skroniowego górnego i środkowego) – mowa
niewyraźna, czasami afoniczna płynna, szybka, chaotyczna, wypowiedzi nielogiczne, brak rozumienia
(czyli bezgłośna), jest wynikiem mowy, często pacjent nie jest świadomy choroby.
dysfunkcji aparatu wykonawczego;
afazja – osłabienie lub utrata
zdolności mowy i rozumienia na
skutek uszkodzenia ośrodków
korowych.
Badanie praksji
Objawy uszkodzenia wyższych czynności korowych: aleksja – utrata zdolności czytania; agrafia – utrata
zdolności pisania;akalkulia – utrata zdolności dokonywania obliczeń; agnozja (dotykowa, wzrokowa,
słuchowa) – brak możliwości czuciowo-percepcyjnego rozpoznawania przedmiotów;apraksja – niemożność
wykonania celowego ruchu dowolnego lub użycia przedmiotów, narzędzi, mimo braku ograniczenia w postaci
niesprawności/niedowładu
Badanie kręgosłupa
zwrócić uwagę na objawy miejscowe:
• bolesność odcinkową kręgosłupa,
• zniesienie krzywizn kręgosłupa,
• wzmożone napięcie mięśni grzbietu,
• reaktywne (czynnościowe) skrzywienie boczne – skoliozę,
• bolesność uciskową i opukową wyrostków kolczystych
zwrócić uwagę na ewentualne objawy uszkodzenia korzeni nerwów rdzeniowych:
• czuciowe: parestezje, niedoczulica,
• ruchowe: niedowład mięśni w zakresie unerwienia odpowiednich korzeni,
• osłabienie lub zniesienie odruchów ścięgnistych,
• zaniki mięśniowe i towarzyszące fascykulacje.
Objawy pozwalające częściowo potwierdzić zgłaszane przez pacjenta subiektywne nasilenie
rozciągowe bólu
(korzeniowe)
Objaw Bikelesa dodatni, jeśli podczas prostowania zgiętego uprzednio przedramienia uniesionej i
(odcinek szyjny) odwiedzionej kończyny górnej pojawia się ból (w przy- padku rwy barkowej)
W odcinku lędźwiowo-krzyżowym:
Objaw Lasegue`a obecność bólu wzdłuż wyprostowanej kończyny dolnej podczas jej biernego unoszenia
(należy zanotować kąt uniesienia w momencie pojawienia się bólu), objaw dodatni
potwierdza rozpoznanie rwy kulszowej
Objaw polega na pojawieniu się bólu w chorej kończynie podczas unoszenia kończyny zdrowej
Fajersztajna-
Krzemickiego
Objaw rozpoznajemy jako dodatni, jeśli u pacjenta leżącego na brzuchu w trakcie biernego
Mackiewicza zginania w stawie kolanowym (przez badającego) wystąpi ból w obrębie uda (świadczy
o rwie udowej)
Najczęstsze zespoły neurologiczne
 Zespół piramidowy
Zespół móżdżkowy
Zespół parkinsonowski
Zespół torebkowy
Zespół wzmożonego ciśnienia
śródczaszkowego
Zespoły naprzemienne
Zespół opuszkowy
Zespół rzekomoopuszkowy
Zespół korzeniowy
Zespoły uszkodzenia rdzenia kręgowego
Zespół poprzecznego
uszkodzenia rdzenia
niedowład/porażenie, napięcie mięśniowe wzmożone (spastyczne),
wygórowane odruchy ścięgniste, objawy patologiczne, obecne klonusy
niezborność (ataksja), drżenie zamiarowe, dysmetria, oczopląs, zawroty
gło- wy nieukładowe, nudności, wymioty, mowa skandowana (zwykle po
dłuższym czasie trwania zespołu)
wzmożenie napięcia mięśniowego („rura ołowiana” lub „koło zębate”),
spowolnienie ruchowe (bradykinezja), drżenie spoczynkowe
niedowład połowiczy (lub porażenie) o typie piramidowym oraz
tożstronne uszkodzenie ośrodkowe nerwów VII i XII
obecne bóle głowy, nudności, wymioty, przeczulica ciała, światłowstręt.
niedowład lub porażenie spastyczne (piramidowe) po stronie przeciwnej
do uszkodzenia oraz niedowład nerwu czaszkowego po stronie
uszkodzenia
(uszkodzenie jąder ruchowych nerwów IX, X, XII w rdzeniu
przedłużonym): zaburzenia połykania – dysfagia, mowa dyzartyczna,
brak odruchów gardłowych i podniebiennych, zniesienie odruchu
żuchwowego
(uszkodzenie dróg korowo-opuszkowych): zaburzenia połykania –
dysfagia, mowa dyzartyczna, wygórowanie odruchu żuchwowego,
objawy deliberacyjne
ból promieniujący wzdłuż toru podrażnionego korzenia, zmiana
konfiguracji kręgosłupa (zniesienie fizjologicznych krzywizn, pojawienie
się czynnościowej skoliozy), obecne objawy rozciągowe, w niektórych
przypadkach również objawy ubytkowe (czuciowe, ruchowe, zniesienie
odruchów ścięgnistych)
porażenie kończyn i zniesienie wszystkich rodzajów czu- cia poniżej
ogniska, zatrzymanie moczu i stolca (zespół Bastiana)

Zespół połowiczego uszkodzenia po stronie ogniska niedowład piramidowy i zaburzenia czucia

rdzenia (zespół Browna-
Sequarda)
Zespół sznurów tylnych
Zespół stożka rdzeniowego
głębokiego, po stronie przeciwnej zaburzenia czucia bólu i temperatury
zaburzenia czucia głębokiego, ataksja tylnosznurowa, obniżenie
napięcia mięśni, zniesienie odruchów
nietrzymanie lub zatrzymanie moczu i stolca, niemoc płciowa, zaburze-
nia czucia „spodenkowe”

Zespół ogona końskiego bóle krocza, okolicy krzyżowej, zaburzenia czucia „spodenkowe”,
niedowład/porażenie wiotkie kończyn dolnych, zniesienie odruchów
ścięgnistych w kończynach dolnych, zaburzenia zwieraczy

ZABURZENIA CHODU
Hemiparetyczny ",koszący", w postawie Wernickego-Mana

Paraparetyczny /spastyczny na sztywnych, lekko ugiętych nogach, uderzając piętami o podłoże

Brodzący z opadniętymi stopami

Ataktyczny móżdżkowy, na poszerzonej podstawie

Parkinsonowski drobnymi kroczkami, na wąskiej podstawie, Z

szuraniem O podłoże
Kaczkowaty w miopatiach
Astazja niemożność utrzymania pozycji pionowej