Dysjunkcja i różnica w globalnej ekonomii kulturowej.

 Główne siły napędowe stałego wzajemnego kulturowego oddziaływania do wieku XX były:

wojna oraz religia.
 Primordializm – idea pierwotnej więzi społecznej.
 Głównym problemem dzisiejszych globalnych interakcji jest napięcie pomiędzy kulturową
homogenizacją a kulturową heterogenizacją.
Homogenizacja kultury – proces ujednolicania kultury na obszarze danego społeczeństwa, w
wyniku mieszania się dwóch różnych kultur, charakteryzujących się tym, iż elementy
kulturowe zaczynają się do siebie całkowicie upodabniać, np. zwyczaje, moda, sposób pisania
artykułów prasie; teza o homogenizacji jest traktowana jako składowa szerszego twierdzenia
albo o amerykanizacji kultur, albo o ich utowarowieniu.
Heterogenizacja kultury – jest to proces odmienności kultury na obszarze danego
społeczeństwa, w wyniku istnienia dwóch różnych kultur, charakteryzujących się tym, iż
elementy kulturowe są od siebie całkowicie odmienne, np. zwyczaje, zachowania, moda.
 Nowa globalna ekonomia kulturowa musi być postrzegana ~jako złożony, alternatywny ład
zachodzących na siebie treści, którego nie można już dłużej wyjaśniać w kategoriach
istniejących modeli centrum-peryferie.
 Model dysjunkcji musi uwzględniać relacje pomiędzy pięcioma wymiarami globalnej
cyrkulacji treści kulturowych:
a) Etnoobrazy – stale zmieniająca się ludzka panorama konstytuująca świat, w którym
żyjemy. Składają się na nią turyści, imigranci, uchodźcy, azylanci, gastarbeiterzy
b) Mediaobrazy – odnoszą się do dystrybucji elektronicznych możliwości produkcji, i
rozpowszechniania aktualnych aktualności (gazety, czasopisma ilustrowane) oraz do
rosnących na całym świecie liczby prywatnych i publicznych grup interesów i
obrazów świata kreowanych przez media; mediaobrazy (m.in. telewizja, filmy i
kasety)prezentują ogromny i złożony repertuar obrazów, narracji i etnoobrazów
odbiorcom na całym globie, repertuar, w którym skrupulatnie wymieszane są ze sobą
towary, informacje i polityka.
c) Technoobrazy - płynna globalna konfiguracja technologii, która w szybkim tempie
forsuje różne, dawniej nieprzenikalne granice.
d) Finansoobrazy – bardziej niż dawniej tajemniczy, intensywny i trudny do śledzenia
ekonomiczny krajobraz, który jest stworzony przez globalny kapitał.
e) Ideoobrazy - powiązane są z państwowymi ideologiami oraz kontrideologiami
ruchów jawnie zorientowanych na przejęcie władzy państwowej lub jej części.
 Przyrostek –obraz podkreśla płynne, nieregularne kształty tych krajobrazów, kształty
charakteryzujące się w równie istotny sposób międzynarodowy kapitał, jak i style ubioru. Nie
chodzi o obiektywne dane relacje, które prezentują się tak samo z każdego punktu widzenia,
lecz raczej o wrażliwe na specyficzny punkt widzenia konstrukty modyfikowane przez
historyczne, lingwistyczne i polityczne usytuowanie różnego typu aktorów.
 Światy wyobrażone – wielorakie światy, które są ukonstytuowane przez zlokalizowaną
historycznie wyobraźnię osób i grup rozrzuconych po całym globie.
 Głównym paradoksem polityki etnicznej w dzisiejszym świecie jest globalizacja tego, co
pierwotne w swym charakterze (język, kolor skóry, sąsiedztwo, pokrewieństwo).
 Fetyszyzm produkcji – złudzenie tworzone przez współczesne transnarodowe miejsce
produkcji, które maskuje ponadlokalny charakter kapitału, ponadpaństwowy transfer zysków,
globalne zarządzanie i niejednokrotnie dalekich pracowników w idiomie i spektaklu lokalnej
kontroli, krajowej produktywności i terytorialnej suwerenności.
 Fetyszyzm konsumenta – w wyniku zalewu towarów dokonała się transformacja
konsumenta, która asymptotycznie zbliża do postaci realnego aktora społecznego.
