PRAWO OPIEKI SPOŁECZNEJ I

EDUKACJI
by Hania
 WYKLUCZENIE SPOŁECZNE
sytuacja uniemożliwiająca lub znacznie
utrudniająca ludziom podejmowania społecznej
aktywności na przykład korzystanie z usług
publicznych człowiek wykluczony odchodzi od
norm i postępowania życiowych wzorców co
jest efektem braku możliwości pełnego
uczestnictwa w życiu społecznym.

istotne jest zjawisko zerwania więzi między

osobą wykluczoną a społeczeństwem.
zbiorowość odrzuca osoby, które nie spełniają
pewnych kryteriów ogranicza z nimi kontakty
zerwanie więzi może nastąpić także na skutek
pozostawania jednostki poza określoną sferą
życia społecznego na przykład poza rynkiem
pracy.
 ZAGROŻONE WYKLUCZENIEM SPOŁECZNYM SKUTKI

·Osoby żyjące w złych warunkach materialnych np. ubodzy, bezdomni, ·Schorzenia psychiczne (depresje,
żebracy załamania, nerwowe, apatia)
·Długotrwale bezrobotni ·Rozwój zachowania patologicznych
·Osoby nie dysponujące umiejętnościami umożliwiającymi funkcjonowanie (alkoholizm, narkomania,
przestępczość, przemoc, autoagresja)
w społeczeństwie
·Dziedziczenie wykluczenia (wykluczeni
·Osoby nieposiadające dostępu do organizacji i instytucji umożliwiających
wychowują kolejne pokolenie
podnoszenie kwalifikacji (słabo wykształcone o niskich kwalifikacjach
wykluczonych)
zawodowych)
·Skutki prawne - problemy z realizacją
·Osoby głęboko niepełnosprawne, długotrwale chore lub uzależnione od praw obywatelskich (np. brak
narkotyków, alkoholu, leków ubezpieczenia czy meldunku
·Byli więźniowie zakładów karnych utrudnienia korzystanie ze świadczeń
· osoby dyskryminowane z powodu stereotypów lub odmienności społecznych)
kulturowej (uchodźcy, imigranci, przedstawiciele niektórych mniejszości ·Zjawisko braku zaufania społecznego
narodowych) do osób wykluczonych
·Osoby, które doświadczyły niekorzystnych działań ze strony innych ludzi
np.ofiary patologii życia rodzinnego takich jak przemoc
 UBÓSTWO
za jedno z podstawowych źródeł
wykluczenia społecznego jest
uznawane ubóstwa
jest to zjawisko polegające na
braku dostatecznych środków
materialnych dla zaspokojenia
potrzeb życiowych jest ono
stopniowalne: może przybierać
formę
-niedostatku
- biedy
- nędzy.
może być także spowodowany
wieloma czynnikami stanem
zdrowia poziomem wykształcenia i
kwalifikacji z sytuacją rodzinną lub
takimi zjawiskami jak masowe
bezrobocie
najważniejszym wyznacznikiem
sytuacji materialnej jest pozycja
zajmowana przez jednostkę na
rynku pracy dlatego też
najbardziej zagrożona ubóstwem
są osoby bez możliwości
aktywnego uczestniczenia w rynku
pracy czyli bezrobotne osoby
 PROBLEM BEZROBOCIA
nazywamy tak sytuację, w której osoba w wieku produkcyjnym
zdolna i gotowa do podjęcia tej pracy pozostaje bezczynne
zawodowe i mimo chęci i starań nie może znaleźć zatrudnienia

PRZYCZYNY
1.Przemiany gospodarcze,
2.ograniczenie produkcji spowodowane spadkiem
BEZROBOCIE popytu na towary na przykład w czasach kryzysu,
3.nieposiadanie przez bezrobotnych odpowiednich
kwalifikacji do podjęcia pracy w wiodących gałęziach
gospodarki,
4.likwidacja bądź przeniesienie zakładu pracy,
5.duże obciążenia pracodawców na przykład
podatkowe które prowadzą do redukcji zatrudnienia z
powodu oszczędności wprowadzenie,
6.nowych technologii do procesu produkcyjnego,
7.brak umiejętności znalezienie zatrudnienia.
bezrobocie opis

obejmuje osoby będące bez pracy przez krótki okres, np.

frykcyjne z powodu zmiany miejsca pracy zamieszkania lub
zawodu albo powracające do pracy po przerwie
JAK MOŻNA WALCZYĆ Z BEZROBOCIEM?
jest wynikiem postępu technologicznego i
unowocześnienia produkcji, co skutkuje
technologiczne
wyeliminowaniem udziału pracowników w procesach
produkcyjnych
metody aktywne metody pasywne
występuje, gdy wiedza i umiejętności pracowników nie
pokrywają się z zapotrzebowaniem rynku pracy, ·działań na rzecz utrzymania
strukturalne istniejących miejsc pracy
najczęściej w okresach intensywnych przemian
technologicznych czy transformacji gospodarczej ·zwiększenie zatrudnienia przez
tworzenie nowych stanowisk
·Udzielanie zasiłków i świadczeń
pracy
jest związane z cyklem koniunkturalnym w gospodarce socjalnych dla bezrobotnych
koniunkturalne ·ulepszenie systemu doradztwa
– w fazie spadku i recesji gospodarczej zmniejsza się ·wydłużenie trwania obowiązku
cykliczne zawodowego i pośrednictwa pracy
popyt co skutkuje m.in. ograniczeniem zatrudnienia szkolnego
·prowadzenie szkoleń i kursów
dzielenie czasu pracy obniżeniem
zawodowych
wieku emerytalnego
występuje w branżach, które charakteryzują się wspieranie rozwoju małych
sezonowością popytu oraz podaży i w których przedsiębiorstw, m. in. przez
sezonowe
zatrudnienie uzależnione jest od pór roku czy warunków upraszczanie procedury
pogodowych, np. w rolnictwie turystyce zakładania firmy
 OPIEKA SPOŁECZNA

Osoby i rodziny pozostające w trudnej sytuacji formami pomocy społecznej są:

życiowej mają prawo do korzystania z opieki -świadczenia pieniężne (zasiłek stały,
społecznej. Zapewniają ją organy administracji zasiłek okresowy, zasiłek celowy)
rządowej i samorządowej oraz organizacje -świadczenia niepieniężne (praca
pozarządowe. Pomoc społeczna jest socjalna, składki na ubezpieczenie
przeznaczona dla osób dotkniętych
zdrowotne, schronienie, posiłek,
- ubóstwem
pobyt w domu opieki społecznej)
-bezdomnością
-bezrobociem
-niepełnosprawnością
-długotrwałą chorobą
-przemocą w rodzinie
-sieroctwem
URZĘDY PRACY
Urzędy pracy są samorządowymi instytucjami które realizują
politykę państwa w zakresie walki z bezrobociem. to organy
pośredniczące między potencjalnymi pracownikami a
pracodawcą a pracodawcami. funkcjonują na szczeblu powiatu i
województwa a ich działalność koordynuje minister
odpowiadający za sprawy zatrudnienia. urzędy pracy dostępne
są dla wszystkich bezrobotnych - działają w powiatach i
większych miastach. ich zadania zostały określone we
właściwej ustawie.
·prowadzenie rejestru bezrobotnych,
·wypłacanie zasiłków,
·pośrednictwo pracy oraz pośrednictwo zawodowe dla
młodzieży i osób chcących zmienić kwalifikację,
·realizowanie szkoleń zawodowych praktyk podnoszących
kwalifikacje,
·organizacja prac interwencyjnych (np. robot publicznych,
straży),
·wypłacenia pożyczek w funduszu pracy na rozpoczęcie
działalności gospodarczej.
KSZTAŁCENIE USTAWICZNE
Kształcenie ustawiczne oznacza podejmowanie działań
w celu zdobycia wiedzy i umiejętności oraz rozwoju
uzdolnień w trakcie całego życia. Pozwala na rozwijanie
indywidualnych zdolności, daje możliwość szybkiego
dostosowania się do wymogów rynku pracy i
zmieniającej się rzeczywistości. Nabyte w szkole i na
studiach umiejętności oraz wiedza powinny być
sukcesywnie uzupełniane przez doświadczenie
zawodowe oraz szkolenia.
W ostatnich latach coraz większą popularność
zdobywa e learning, czyli nauczanie na odległość, za
pośrednictwem programów komputerowych i internetu.
Pozwala ono na samodzielne zarządzanie czasem
poświęconym na zdobywanie wiedzy
EDUKACJA
Polski system edukacji obejmuje m. in. przedszkola i szkoły (w tym podstawowe, ponadpodstawowe i
artystyczne).

Za politykę edukacyjną odpowiada Minister Edukacji Narodowej. Jego głównymi zadaniami są:
-decydowanie o obowiązkowych treściach nauczania zawartych w podstawie programowej kształcenia
ogólnego i zawodowego,
-dopuszczenie podręczników do użytku szkolnego oraz określenie warunków wykonywania zawodu nauczyciela.

Ministrowi Edukacji Narodowej podlegają kuratorzy oświaty, którzy wykonują swoje zadania przy wsparciu
kuratoriów oświaty. Sprawują nadzór pedagogiczny nad placówkami oświaty. uczniowie i rodzice mogą kierować
do nich odwołania od decyzji np. dyrektorów szkół. Za realizację wymagań opisanych w podstawach
programowych odpowiadają nauczyciele pracujący w szkołach, którymi zarządzają dyrektorzy.

Szkoły i inne placówki oświatowe są prowadzone przez samorządy terytorialne odpowiedniego szczebla oraz
inne uprawnione do tego przedmioty, np. przez ministra, organizacje społeczne, związkowe i wyznaniowe,
samorządy zawodowe, instytucje, przedsiębiorstwa czy osoby fizyczne. Z reguły dla publicznych przedszkoli i
szkół podstawowych organami prowadzącymi są gminy, a dla publicznych szkół ponadpodstawowych –
powiaty.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku prawo o szkolnictwie wyższym i nauce ma każdy uczeń,
który zdały egzamin maturalny, może kontynuować naukę na studiach wyższych.
Na polskich uczelniach, tak jak w innych szkołach wyższych w Europie, na większość kierunków obowiązuje
system boloński. Został on wprowadzony na mocy deklaracji bolońskiej, podpisanej w 1999 roku przez
ministrów edukacji z 29 państw europejskich. obecnie w systemie tym funkcjonuje szkolnictwo wyższe w 48
krajach. Zakłada ona trójstopniową strukturę studiów wyższych. W Polsce obejmuje ona:
• studia pierwszego stopnia - studia licencjackie lub studia inżynierskie, co najmniej trzyletnie.
• studia 2 stopnia - studia magisterskie, co najmniej 1,5 roczne.
• studia 3 stopnia- studia w szkole doktorskiej, co najmniej trzyletnie.