μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ
ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ ὃν
εἶπεν ὁ Ἰησοῦς.
Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
γ΄ 22 - 33
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν
γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβεν μετ' αὐτῶν καὶ
ἐβάπτιζεν. 23 ἦν δὲ καὶ Ἰωάννης
βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ,
ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ
παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο· 24 οὔπω
γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ
Ἰωάννης. 25 Ἐγένετο οὖν ζήτησις ἐκ
τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου
περὶ καθαρισμοῦ. 26 καὶ ἦλθον πρὸς
τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπον αὐτῷ· Ραββί, ὃς
ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ
μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ
πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. 27
ἀπεκρίθη Ἰωάννης καὶ εἶπεν· Οὐ
δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδὲν
ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ. 28 αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυρεῖτε
ὅτι εἶπον· οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός, ἀλλ'
ὅτι Ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμπροσθεν
ἐκείνου. 29 ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος
ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ
ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ
χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου.
αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. 30
ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ
ἐλαττοῦσθαι. 31
Ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος
ἐπάνω πάντων ἐστίν. ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς
ἐκ τῆς γῆς ἐστιν καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ·
ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος ἐπάνω
πάντων ἐστί, 32 καὶ ὃ ἑώρακεν καὶ
ἤκουσεν, τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν
μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει. 33 ὁ
λαβὼν αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν
ἐσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς ἀληθής ἐστιν.
Τῌ ΚΥΡΙΑΚῌ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ
ἤτοι ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΩΜΑ
Εἰς τὸν Ὄρθρον Τὸ Α΄ Ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον
ΕΩΘΙΝΟΝ Α΄
Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον
κη΄ 16 - 20
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ ἕνδεκα μαθηταὶ
ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς τὸ
ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, καὶ
ἰδόντες αὐτὸν προσεκύνησαν, οἱ δὲ
ἐδίστασαν. καὶ προσελθὼν ὁ ᾽Ιησοῦς
ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων, ᾽Εδόθη μοι
πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.
πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα
τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ
ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ
ἁγίου πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς
τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν·
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾽ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς
ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ
αἰῶνος.
Εἰς τὴν Λειτουργίαν
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην
κ΄ 19 - 31
Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ
σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν
κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ
συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν
Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς
τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη
ὑμῖν. 20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς
τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ.
ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν
Κύριον. 21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς
πάλιν· Εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ
με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ
τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει
αὐτοῖς· Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον· 23 ἄν
τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται
αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε,
κεκράτηνται. 24
Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν
δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν