Podstawowe reguły gramatyczne

Język angielski jest językiem pozycyjnym. Oznacza to, że każdy wyraz w zdaniu ma swoje
miejsce.

1. W zdaniach twierdzących na pierwszym miejscu stoi podmiot, później orzeczenie a

następnie tzw. reszta (okoliczniki, dopełnienia, przydawki):

I like Sue.
Lubię Sue.

We went to New York last week.

W zeszłym tygodniu pojechaliśmy do Nowego Jorku.

The Browns will visit us tomorrow.

Państwo Brown odwiedzą nas jutro.

2. W pytaniach ogólnych na pierwszym miejscu mamy operator (do, did, will), jako
drugi podmiot, jako trzeci orzeczenie, a następnie tzw. reszta (okoliczniki,
dopełnienia, przydawki):

Does she go to school?

Czy ona chodzi do szkoły?

Did they meet Susan?

Czy oni spotkali Susan?

Will we watch TV?

Czy będziemy oglądać telewizję?

3. W przeczeniach jako pierwszy piszemy podmiot, następnie operator + wyraz

przeczący not, po nim orzeczenie, a na końcu tzw. resztę (okoliczniki, dopełnienia,
przydawki).

We do not want to stay here.

Nie chcemy tutaj zostać.

They will not read your novel.

Oni nie przeczytają twojej powieści.

She did not forget to lock the door.

Ona nie zapomniała zamknąć drzwi.
 Rzeczownik

I. Rodzaj

1. Wszystkie rzeczowniki angielskie posiadają określony rodzaj. Podział jest prosty: ludzie to
he (on) lub she (ona), czyli rodzaj męski lub żeński, a rzeczy to it (to), czyli rodzaj nijaki.
2. Część rzeczowników ma taką samą formę dla rodzaju żeńskiego i męskiego.

dancer
tancerz - tancerka

singer
piosenkarz - piosenkarka

3. Istnieją rzeczowniki rodzaju męskiego, które posiadają swoje żeńskie odpowiedniki.

waiter - waitress
kelner - kelnerka

bull - cow
byk - krowa

king - queen
król - królowa

II. Liczba mnoga

1. Regularną liczbę mnogą tworzymy poprzez dodanie końcówki -s do rzeczownika w liczbie

pojedynczej.
2. Istnieje szereg zasad tworzenia regularnej liczby mnogiej:
Do rzeczowników zakończonych na -x, -ss, -sh, -ch oraz niektórych zakończonych na
-o dodajemy -es.

fox - foxes
dress - dresses
bush - bushes
bench - benches
potato - potatoes

W przypadku rzeczowników zakończonych na literę -y, poprzedzoną spółgłoską

dokonujemy zamiany -y na -i, a następnie dodajemy -es.

baby - babies
country - countries
 Uwaga powyższa nie dotyczy rzeczowników zakończonych na literę -y, poprzedzoną
samogłoską. W takim przypadku dodajemy jedynie -s.

day - days
key - keys

U niektórych rzeczowników zakończonych na -f lub -fe w liczbie mnogiej dochodzi

do wymiany -f(e) na -v, do którego dodajemy -es.

wife - wives
knife - knives
leaf - leaves

3. Niektóre rzeczowniki posiadają nieregularną liczbę mnogą.

man - men
woman - women
child - children
mouse - mice
foot - feet
tooth - teeth

4. Istnieją rzeczowniki, które nie posiadają liczby mnogiej.

advice
information
furniture

5. Istnieją również rzeczowniki, które występują jedynie w liczbie mnogiej.

scissors
trousers
clothes

III. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

1. W języku angielskim są dwa rodzaje rzeczowników pospolitych: policzalne i niepoliczalne.

2. Rzeczowniki policzalne to te, które można "policzyć" i utworzyć ich liczbę mnogą.

a boy - boys
a duck - ducks

3. Rzeczowniki niepoliczalne to te, które określają materiał lub substancję: steel, wool, soil,
rice oraz te, które określają rzeczy abstrakcyjne: courage, beauty, health.
4. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne mogą w określonych przypadkach być poprzedzone
przedimkiem określonym the.
IV. The Saxon Genetive - forma "dzierżawcza" rzeczownika

1. Formę Saxon Genetive - formę dzierżawczą rzeczownika - w l.poj. tworzy się dodając do
rzeczownika 's, a w l. mn. dodając sam apostrof ', jeśli rzeczownik w l. mn. zakończony
jest na -s.

my sister's dog
the boss's wife
Ann's dress
boys' ball
my friends' friend

2. Rzeczowniki, które w liczbie mnogiej mają inną końcówkę niż -s, w Saxon Genetive l. mn.
przybierają końcówkę 's.

men's cars
women's hats
 Przedimki

I. Przedimek nieokreślony - zasady ogólne

1. Przed rzeczownikiem typu policzalnego w liczbie pojedynczej piszemy przedimek

nieokreślony a/an.

a dog
a boy
an animal

2. Przed spółgłoskami stawiamy przedimek nieokreślony a.

a book
a lamp

3. Przed samogłoskami stawiamy przedimek nieokreślony an.

an orange
an uncle

4. W liczbie mnogiej nie piszemy przedimka nieokreślonego przed rzeczownikiem.

a cat - cats

II. Przedimek określony - zasady ogólne

1. Przedimek określony the możemy pisać zarówno w liczbie pojedynczej, jak i w mnogiej:

the book - the books

the comb - the combs

2. Użycie tego przedimka definiuje obiekt, o którym wspomina mówiący.

I met a girl last Tuesday. The girl was very pretty.

Spotkałem (jakąś) dziewczynę w zeszły wtorek. Ta dziewczyna była bardzo ładna.
 Zaimki

I. Zaimki osobowe

Zaimki osobowe w funkcji Zaimki osobowe w funkcji

podmiotu. dopełnienia.
I ja me mnie, mi, mną
you ty you ciebie, tobą
he on him jego, go, jemu, mu, nim
she ona her jej, niej, ją, nią
it ono it je, jego, go, jemu, mu, nim
we my us nam, nas, nami
you wy you was, wam, wami
they oni them ich, im, nimi, nich

Uwagi:

Zaimki w funkcji podmiotu zazwyczaj znajdują się na pierwszym miejscu w zdaniach

twierdzących.

I want some sugar.

Chcę trochę cukru.

She will come tomorrow.

Ona przyjdzie jutro.

Zaimki w funkcji dopełnienia nigdy nie znajdują się na pierwszym miejscu w zdaniu.
Stanowią dopełnienie czasownika.

Give her these flowers.

Daj jej te kwiaty.

I want them to come.

Chcę, żeby oni przyszli.

II. Zaimki i określniki dzierżawcze

 Określniki dzierżawcze Zaimki dzierżawcze
my mój, -a, -e mine mój, -a, -e
your twój, -a, -e yours twój, -a, -e
his jego his jego
her jej hers jej
its jego -
our nasz, -a, -e ours nasz, -a, -e
your wasz, -a, -e yours wasz, -a, -e
their ich theirs ich

Uwagi:

Określniki dzierżawcze występują zawsze z rzeczownikami.

my sister
their house

Zaimki dzierżawcze występują samodzielnie.

This house is theirs.

Ten dom jest ich.
 Przymiotniki

Przymiotniki w języku angielskim mają formę taką samą dla liczby pojedynczej i mnogiej.

a nice boy - nice boys

a pretty girl - pretty girls

I. Stopniowanie przymiotników

Stopniowanie regularne

1. Do przymiotników jedno- lub dwusylabowych dodajemy końcówkę -er w stopniu

wyższym, a -est w stopniu najwyższym. Dodatkowo należy pamiętać, że w stopniu
najwyższym przed przymiotnikiem stoi przedimek określony the.

slow - slower - the slowest

high - higher - the highest

2. Istnieją zasady ortograficzne mówiące o pisowni przymiotników w stopniu wyższym i

najwyższym.
Do przymiotników zakończonych na -e dodajemy samo -r i -st.

large - larger - the largest

W przypadku przymiotników jednosylabowych zakończonych na spółgłoskę,

przed którą stoi samogłoska, dochodzi do podwojenia ostatniej spółgłoski.

big - bigger - the biggest

hot - hotter - the hottest

Jeśli przymiotnik jest zakończony na -y, przed którym stoi samogłoska,

zamieniamy -y na -i, a następnie dodajemy końcówki -er i -est.

pretty - prettier - the prettiest

happy - happier - the happiest

3. W przypadku przymiotników wielosylabowych i niektórych dwusylabowych stopień

wyższy tworzymy przy pomocy przysłówka more, a stopień najwyższy przy użyciu
przysłówka the most. Oba przysłówki stoją przed przymiotnikiem.

expensive - more expensive - the most expensive.

Stopniowanie nieregularne

1. Niektóre przymiotniki tworzą stopień wyższy i najwyższy w sposób całkowicie

nieregularny.

good - better - the best

bad - worse - the worst
little - less - the least
many, much - more - the most
 Przysłówki

1. Większość przysłówków tworzymy regularnie poprzez dodanie końcówki -ly do

przymiotnika w stopniu równym.

quiet - quietly
slow - slowly

2. Istnieją reguły ortograficzne mówiące o pisowni przysłówków:

Jeśli przymiotnik kończy się na -l, to przysłówek będzie miał końcówkę regularną z
podwójnym ll.

beautiful -beautifully
wonderful - wonderfully

Jeśli przymiotnik zakończony jest na -le, to przysłówek przybierze postać z końcówką

-ly.

simple - simply
visible - visibly

Jeśli przymiotnik zakończony jest na -y, przed którym stoi spółgłoska, w formie
przysłówkowej piszemy -i zamiast -y oraz dodajemy końcówkę -ly.

sleepy - sleepily
lucky - luckily

3. Niektóre przysłówki mają formy nieregularne.

good -well
high - high
fast - fast
 Liczebniki

Liczebniki w języku angielskim dzielimy zasadniczo na dwie grupy: główne i porządkowe.

I. Liczebniki główne

one twelve forty

jeden dwanaście czterdzieści
two thirteen fifty
dwa trzynaście pięćdziesiąt
three fourteen sixty
trzy czternaście sześćdziesiąt
four fifteen seventy
cztery piętnaście siedemdziesiąt
five sixteen eighty
pięć szesnaście osiemdziesiąt
six seventeen ninety
sześć siedemnaście dziewięćdziesiąt
seven eighteen a hundred
siedem osiemnaście sto
eight nineteen a thousand
osiem dziewiętnaście tysiąc
nine twenty one thousand six hundred and seventy one
dziewięć dwadzieścia tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden
ten twenty one a million
dziesięć dwadzieścia jeden milion
three million ten thousand three hundred and
eleven thirty
two
jedenaście trzydzieści
trzy miliony dziesięć tysięcy trzysta dwa

Uwagi:

Należy zwrócić uwagę na pisownię grup liczebników:

3-13-30 - three-thirteen-thirty
4-14-40 - four-fourteen-forty
5-15-50 - five-fifteen-fifty

Liczebniki hundred, thousand, million poprzedzamy przedimkiem a lub liczebnikiem

one albo innym liczebnikiem głównym. Należy pamiętać, że inaczej niż w języku
polskim liczebniki te nie są w liczbie mnogiej, a pojedynczej.

a hundred
sto
 three thousand
trzy tysiące

five million
pięć milionów

II. Liczebniki porządkowe

Liczebniki porządkowe tworzymy poprzez dodanie końcówki -th do liczebników głównych:

1st - first - pierwszy, a
2nd - second - drugi, a
3rd - third - trzeci, a
4th - fourth - czwarty, a
5th - fifth - piąty, a
6th - sixth - szósty, a
7th - seventh - siódmy, a
8th - eighth - ósmy, a
9th - ninth - dziewiąty, a
10th - tenth - dziesiąty, a
11th - eleventh - jedenasty, a
12th - twelfth - dwunasty, a
13th - thirteenth - trzynasty, a
14th - fourteenth - czternasty, a
15th - fifteenth - piętnasty, a
16th - sixteenth - szesnasty, a
17th - seventeenth - siedemnasty, a
18th - eighteenth - osiemnasty, a
19th - nineteenth - dziewiętnasty, a
20th - twentieth - dwudziesty, a
21th - twenty first - dwudziesty pierwszy,
dwudziesta pierwsza
100th - one hundredth - setny, a

Uwagi:

Liczebniki porządkowe mają własne nieregularności, na które należy zwrócić uwagę:

first
second
third
fifth
eighth
ninth
twelfth

Liczebniki porządkowe oznaczające dziesiątki tworzymy poprzez zmianę końcówki -y

na -ie oraz dodanie końcówki -th.

thirty - thirtieth
fifty - fiftieth

Dni miesiąca podajemy przy pomocy liczebników porządkowych.

1st October - the first of October,

22nd May - the twenty second of May
 Czasownik

I. Bezokolicznik

1. W języku angielskim bezokolicznik czasownika wyrażany jest przy pomocy słówka to:

to come
przyjść

to be
być

to run
biec

2. Istnieje grupa czasowników, tzw. czasowniki modalne, których forma bezokolicznikowa

nie jest poprzedzana przez słówko to:

can
móc

must
musieć

II. Formy czasownika - podstawowe wiadomości

1. Każdy czasownik w języku angielskim - poza czasownikami modalnymi - posiada trzy

podstawowe formy.
Infinitive Past Past Participle
play played played
do did done

2. Czasowniki w języku angielskim dzielimy na regularne i nieregularne. Regularne tworzą

formę Past i Past Participle poprzez dodanie do bezokolicznika końcówki -(e)d.

Infinitive Past Past Participle

walk walked walked
smile smiled smiled
cry cried cried

3. Czasowniki nieregularne posiadają własne formy Past i Past Participle.

 Infinitive Past Past Participle
go went gone
bring brought brought
cut cut cut

4. W języku angielskim, szczególnie w mowie, funkcjonują skróty niektórych form

czasowników posiłkowych i ułomnych.

I am - I'm
he is - he's
she is - she's
it is - it's
we are - we're
you are - you're
I am not - I'm not
is not - isn't
are not - aren't
was not - wasn't
were not - weren't
do not - don't
does not - doesn't
did not - didn't
I will - I'll
will not - won't
I have - I've
you have - you've
he has -he's
we have - we've
they have - they've
have not - haven't
has not - hasn't
cannot - can't

III. Czasowniki to be, to have, must, can

Odmiana czasownika to be - być

1. Czas Simple Present

 Zdania twierdzące Przeczenia Pytania
I am (Jestem) I am not Am I?
you are you are not Are you?
he is he is not Is he?
she is she is not Is she?
it is it is not Is it?
we are we are not Are we?
you are you are not Are you?
they are they are not Are they?

2. Czas Simple Past

Zdania twierdzące Przeczenia Pytania

I was (Byłem) I was not (wasn't) Was I?
you were you were not (weren't) Were you?
he was he was not (wasn't) Was he?
she was she was not (wasn't) Was she?
it was it was (wasn't) Was it?
we were we were (weren't) Were we?
you were you were (weren't) Were you?
they were they were (weren't) Were they?

3. Czas Future Simple

Zdania twierdzące Przeczenia Pytania

I will be (Będę) I will not (won't) be Will I be?
you will be you will not (won't) be Will you be?
he will be he will not (won't) be Will he be?
she will be she will not (won't) be Will she be?
it will be it will not (won't) be Will it be?
we will be we will not (won't) be Will we be?
you will be you will not (won't) be Will you be?
they will be they will not (won't) be Will they be?

Odmiana czasownika to have - mieć.

1. Czas Simple Present

 Zdania twierdzące Przeczenia Pytania
I have (Mam) I have not (haven't) Have I?
you have you have not (haven't) Have you?
he has he has not (hasn't) Has he?
she has she has not (hasn't) Has she?
it has it has not (hasn't) Has it?
we have we have not (haven't) Have we?
you have you have not (haven't) Have you?
they have they have not (haven't) Have they?

Odmiana czasowników can - móc i must - musieć w czasie Simple Present

1. Zdania twierdzące

I can (Mogę) I must (Muszę)

you can you must
he can he must
she can she must
it can it must
we can we must
you can you must
they can they must
Uwagi:

Należy pamiętać, że po czasownikach can i must piszemy czasowniki w formie

bezokolicznikowej z pominięciem słówka to:

I must go.
Muszę iść.

She can run fast.

Ona potrafi szybko biegać.

2. Przeczenia

I can not (can't) (Nie mogę)
you cannot (can't)
he cannot (can't)
she cannot (can't)
it cannot (can't)
we cannot (can't)
you cannot (can't)
they cannot (can't)
I need not (needn't) (Nie
muszę)
you need not (needn't)
he need not (needn't)
she need not (needn't)
it need not (needn't)
we need not (needn't)
you need not (needn't)
they need not (needn't)

Uwagi:

Przeczenia od can i must tworzymy przez dodanie do nich wyrazu przeczącego

not.
Forma przecząca czasownika must oznacza zakaz.
Żeby wyrazić, że czegoś nie musimy robić, używamy formy przeczącej
czasownika need.

I must do it.
Muszę to zrobić.

She mustn't go there.

Nie wolno jej tam iść.

We needn't come to school tomorrow.

Nie musimy przychodzić jutro do szkoły.

3. Pytania

Can I? (Czy mogę?) Must I? (Czy muszę?)

Can you? Must you?
Can he? Must he?
Can she? Must she?
Can it? Must it?
Can we? Must we?
Can you? Must you?
Can they? Must they?
Uwagi:

Pytania od must i can tworzymy przy pomocy inwersji - przestawienia

podmiotu i orzeczenia.

Can I come at 5?
Czy mogę przyjść o 5?
Must we do it?
Czy musimy to robić?
Czasy

Czasy gramatyczne (tenses) są czymś innym od czasu fizycznego (time). Czas fizyczny to
teraźniejszość, przeszłość i przyszłość. Wszystkie trzy aspekty rzeczywistości możemy wyrazić
w języku angielskim przy pomocy odpowiedniego czasu gramatycznego lub jego formy (np.
ciągłej - continuous).

Simple Present Tense

Present Continuous Tense
Simple Past Tense
Simple Future Tense
 Simple Present Tense

I. Formy czasu Simple Present

1. Zdania twierdzące

to eat - jeść

I eat - Jem

you eat
he eats
she eats
it eats
we eat
you eat
they eat

Uwagi:

Wszystkie czasowniki z wyjątkiem to be, to have i czasowników modalnych

odmieniamy w powyższy sposób.
Należy zwrócić uwagę na charakterystyczną cechę czasu Simple Present - dodatkowe
-s w 3 osobie liczby pojedynczej.
Pisownią 3 os. lp. w czasie Simple Present rządzą zasady ortograficzne:
Do czasowników zakończonych na -ch, -sh, -ss, -x, -o dodajemy w 3 os. lp. -es.

kiss - kisses
watch - watches
push - pushes
fix - fixes
go - goes
do - does

Jeśli czasownik jest zakończony na -y, przed którym znajduje się spółgłoska,
wtedy zamiast -y wpisujemy -i, a następnie dodajemy -es.

cry - cries
try - tries
marry - marries

Jeśli czasownik jest zakończony na -y, przed którym znajduje się samogłoska,
dodajemy jedynie -s.

pay - pays
 buy - buys

2. Przeczenia

Przeczenia w czasie Simple Present tworzymy w następujący sposób:

to cry - płakać

I do not (don't) cry - Nie płaczę

you do not (don't) cry

he does not (doesn't) cry
she does not (doesn't) cry
it does not (doesn't) cry
we do not (don't) cry
you do not (don't) cry
they do not (don't) cry

Uwagi:

Przeczenia w czasie Simple Present tworzymy przy pomocy wyrazów pomocniczych

do(does) oraz słówka not. Skrótem od do not jest don't, a od does not - doesn't.

She doesn't cry.

Ona nie płacze.

I don't like Kate.

Nie lubię Kate.

3. Pytania

Pytania w czasie Simple Present tworzymy przy pomocy słowa pomocniczego do(does)

to live - mieszkać

Do I live here? - Czy ja tu mieszkam?

Do you live here?

Does he live here?
Does she live here?
Does your dog live here?
Do we live here?
Do you live here?
Do they live here?

Uwagi:
 Pytania w czasie Simple Present tworzymy przy użyciu wyrazów pomocniczych
do(does), które stoją na pierwszym miejscu w zdaniu. (Te pytania zaczynają się po
polsku od wyrazu Czy...?)
Does she speak English?
Czy ona mówi po angielsku?

Do we live in Warsaw?
Czy my mieszkamy w Warszawie?

II. Podstawowe zasady użycia czasu Simple Present:

1. Czasu Simple Present używamy wtedy, kiedy chcemy mówić o codziennych sytuacjach i
czynnościach, które się powtarzają co jakiś czas (cyklicznie).

I go to work every day.

Chodzę do pracy codziennie.

We visit our grandmother every year.

Odwiedzamy naszą babcię co roku.

They sometimes play football.

Oni czasami grają w piłkę nożną.

Kate smokes cigarettes.

Kate pali papierosy.

My dog does not like fresh milk.

Mój pies nie lubi świeżego mleka.

You never get up at 6.

Nigdy nie wstajesz o 6.

2. Czasowi Simple Present towarzyszą okoliczniki częstotliwości:

never
seldom
sometimes
often
usually
always
every day
every month
every year

You seldom go to the cinema.

Rzadko chodzisz do kina.

Diana always comes to class on time.

Diana zawsze przychodzi do klasy punktualnie.

We watch TV every day.

Oglądamy telewizję codziennie.
 Present Continuous Tense

I. Formy czasu Present Continuous

1. Zdania twierdzące

to sing - śpiewać

I am singing - Śpiewam

you are singing

he is singing
she is singing
it is singing
we are singing
you are singing
they are singing

Uwagi:

Czas Present Continuous tworzymy przy użyciu czasownika to be (we właściwej

formie osobowej) i imiesłowu czasu teraźniejszego (czasownik + ing). W tłumaczeniu
na język polski pomijamy czasownik to be.
Imiesłów czasu teraźniejszego (czasownik + ing) tworzymy poprzez dodanie
końcówki -ing do czasownika:
Jeśli czasownik jest zakończony na -e, wtedy w formie imiesłowu ta końcówka
zanika.

ride - riding
smile - smiling
write - writing

Jeśli czasownik jest jednosylabowy zakończony na spółgłoskę, przed którą stoi

samogłoska, wtedy na ogół występuje podwojenie ostatniej spółgłoski

shut - shutting
begin - beginning
sit - sitting
swim - swimming
put - putting

Czasowniki to die, to lie, to tie mają swoją własną formę imiesłowu:

die - dying
lie - lying
 tie - tying

2. Przeczenia

to read - czytać

I am not ('m not) reading - Nie czytam.

you are not (aren't) reading

he is not (isn't) reading
she is not (isn't) reading
it is not (isn't) reading
we are not (aren't) reading
you are not (aren't) reading
they are not (aren't) reading

Uwagi:

Przeczenia w czasie Present Continuous tworzymy przy pomocy słówka przeczącego

not. Skrótem od are not jest aren't, a od is not - isn't. Przeczenie stoi za
czasownikiem to be.

We are not looking for Jim now.

Nie szukamy teraz Jima.

3. Pytania

to work - pracować

Am I working? - Czy ja teraz pracuję?

Are you working?

Is he working?
Is she working?
Is it working?
Are we working?
Are you working?
Are they working?

Uwagi:

Pytania ogólne w czasie Present Continuous tworzymy przez inwersję (przestawienie

miejscami podmiotu i orzeczenia). Forma czasownika to be stoi wtedy na pierwszym
miejscu. (Te pytania zaczynają się po polsku od wyrazu Czy...?)

Is she sleeping now?

Czy ona teraz śpi?
II. Podstawowe zasady użycia czasu Present Continuous:

1. Czasu Present Continuous używamy do wyrażenia czynności, która ma miejsce w

momencie, kiedy o niej mówimy.

I am drinking tea now.

Piję teraz herbatę.

We are looking at the picture at the moment.

Patrzymy w tej chwili na obraz.

Lucy is talking to Jim.

Lucy rozmawia z Jimem.

2. Czasowi Present Continuous towarzyszą wyrażenia:

now
at the moment
at the present

Alex is not sleeping at the moment.

Alex nie śpi w tej chwili.

Are they watching TV now?

Czy oni oglądają teraz telewizję.

Is Mark studying at the university at the present?

Czy Marek studiuje obecnie na uniwersytecie?
 Simple Past Tense

I. Formy czasu Simple Past

1. Zdania twierdzące

czasowniki nieregularne czasowniki regularne

to leave (wyjść, opuszczać) to finish (kończyć)

I left (Wyszedłem) I finished (Skończyłem)

you left you finished
he left he finished
she left she finished
it left it finished
we left we finished
you left you finished
they left they finished

Uwagi:

W przypadku czasowników nieregularnych, czas Simple Past posiada własne

formy. Są nimi drugie formy czasownika.

go - went - gone.
break - broke - broken.

W przypadku czasowników regularnych czas Simple Past tworzymy poprzez

dodanie końcówki -ed do czasownika.

look - looked
open - opened

Pisownią i wymową 2 i 3 formy czasowników regularnych rządzą zasady

ortograficzne:
Czasowniki zakończone na -e, w drugiej formie przybierają końcówkę -d;
-e pozostaje nieme.

smile - smiled
move - moved

Do czasowników zakończonych na spółgłoski -d i -t dodajemy końcówkę -

 ed, którą wymawianym jako [-id].

add - added
end - ended
wait - waited

Do czasowników zakończonych na spółgłoski dźwięczne dodajemy

końcówkę -ed, którą wymawiamy jako [-d].

borrow - borrowed
rain - rained
fill - filled

Do czasowników zakończonych na spółgłoski bezdźwięczne dodajemy

końcówkę -ed, którą wymawiamy jako [-t].

help - helped
look - looked
wash - washed

Czasowniki zakończone na -y przed którym stoi spółgłoska, w drugiej

formie tracą -y i przybierają końcówkę -ied.

marry - married
carry - carried

Do czasowników zakończonych na -y, przed którym stoi samogłoska,

dodajemy końcówkę -ed.

play - played
enjoy - enjoyed

Istnieje grupa czasowników jednosylabowych, zakończonych na

spółgłoskę, przed którą stoi samogłoska. W ich drugiej i trzeciej formie
następuje podwojenie ostatniej spółgłoski.

beg- begged
drop - dropped
stop - stopped

2. Przeczenia
 czasowniki nieregularne
to come - przyjść
I did not (didn't) come (Nie przyszłam)
you did not (didn't) come
he did not (didn't) come
she did not (didn't) come
it did not (didn't) come
we did not (didn't) come
you did not (didn't) come
it did not (didn't) come
Uwagi:
Formę przeczącą czasu Simple Past tworzymy zarówno dla czasowników
regularnych, jak i nieregularnych przy pomocy operatora did i słówka not.
Skrótem od did not jest didn't.
Należy zwrócić uwagę na to, że czasownik podstawowy w przeczeniu występuje
w pierwszej formie.
I went to school yesterday.
Poszedłem wczoraj do szkoły.
I did not go to work.
Nie poszedłem do pracy.
3. Pytania
czasowniki regularne
to call - wołać
Did I call? (Czy wołałam?)
Did you call?
Did he call?
Did she call?
Did it call?
Did we call?
Did you call?
Did they call?
czasowniki regularne
to stop - zatrzymać się
I did not (didn't) stop (Nie zatrzymałam
się)
you did not (didn't) stop
he did not (didn't) stop
she did not (didn't) stop
it did not (didn't) stop
we did not (didn't) stop
you did not (didn't) stop
they did not (didn't) stop
czasowniki nieregularne
to get up - wstawać
Did I get up? (Czy wstałam?)
Did you get up?
Did he get up?
Did she get up?
Did it get up?
Did we get up?
Did you get up?
Did they get up?
 Uwagi:

Pytania dla czasowników regularnych i nie regularnych tworzymy przy pomocy

operatora did, który znajduje się na pierwszym miejscu w zdaniu.
Należy zwrócić uwagę na czasownik, który w pytaniach jest w pierwszej formie.

Jimmy went to school.

Jimmy poszedł do szkoły.

Did Jimmy go to work?

Czy Jimmy poszedł do pracy?

II. Podstawowe zasady użycia czasu Simple Past

1. Czasu Simple Past używamy do wyrażenia czynności przeszłej - takiej, która odbyła się i
zakończyła się w przeszłości.

Alex got married last month.

Alex ożenił się w zeszłym miesiącu.

Sue didn't use your computer.

Sue nie użyła twojego komputera.

Did you buy a car yesterday?

Czy kupiłeś wczoraj samochód?

2. Czasowi Simple Past towarzyszą wyrażenia:

last week
last month
last year
yesterday
ago

I met Kate two days ago.

Spotkałem Kate dwa dni temu.

Did you see that film last week?

Czy widziałeś ten film w zeszłym tygodniu?

We didn't borrow that umbrella last month.

My nie pożyczyliśmy tej parasolki w zeszłym miesiącu.
 Simple Future Tense

I. Formy czasu Simple Future

1. Zdania twierdzące

to stand up - wstać

I will stand up (Wstanę)

you will stand up

he will stand up
she will stand up
it will stand up
we will stand up
you will stand up
they will stand up

Uwagi:

Czas Future tworzymy przy pomocy operatora will, za którym stoi czasownik w
formie podstawowej - bezokolicznika bez to.

I will visit her next month.

Odwiedzę ją w przyszłym miesiącu.

2. Przeczenia

to stay - pozostać

I will not (won't) go (Nie pójdę)

you will not (won't) go

he will not (won't) go
she will not (won't) go
it will not (won't) go
we will not (won't) go
you will not (won't) go
they will not (won't) go

Uwagi:

Formę przeczącą tworzymy przy pomocy słówka not, które stoi za operatorem will.
Skrótem od will not jest won't.
 They won't read that book.
Nie przeczytają tej książki

3. Pytania

to come - przyjść

Will I come? (Czy przyjdę?)

Will you come?

Will he come?
Will she come?
Will it come?
Will we come?
Will you come?
Will they come?

Uwagi:

Pytania tworzymy przy pomocy operatora will, który stoi na pierwszym miejscu w
zdaniu.

Will you phone her?

Czy zadzwonisz do niej?

II. Podstawowe zasady użycia czasu Simple Future

1. Czasu Future Simple używamy dla wyrażenia przyszłości.

Dan will come at 6.

Dan przyjdzie o 6.

We won't buy that dog.

Nie kupimy tego psa.

Will you phone me?

Zadzwonisz do mnie?

2. Czasowi Future Simple towarzyszą wyrażenia.

tomorrow
next week
next month
next year
Will they visit us next week?
Czy odwiedzą nas w przyszłym tygodniu?

Susan won't see you tomorrow.

Susan nie zobaczy się z tobą jutro.