Mitologia

Słowiańska
MARIIA FEDORENKO 1 A
Na początku było
morze i niebo...
 Perun i Weles
Na początku było morze i niebo. Na gładkiej tafli morza
pojawił się pierwszy z bogów - Perun (władca nieba,
burz i błyskawicy). Znudzony samotnością, wychylił się
z łódki i spojrzał w bezkresną otchłań morską. Z jego
odbicia narodził się bóg otchłani - Weles.

Perun poprosił Welesa, aby przyniósł z głębi morza garś

piasku ze słowami “biorę Cię w imię Peruna”.

Odtąd wszystko należało Perunowi, ale Weles chciał

zdobyć władzę, dlatego postanowił zabić boga
błyskawicy.
Zaczęła się walka, w wyniku ktorej, powstały góry.

Stworzono również dwóch smoków -

Wielki Smok (należał do Welesa)
Żmij (do Peruna).

Wierzono, że podczas walki zrodziło się

Drzewo Życia, z mocy Perunowego ognia i
Welesowej wody.

Po zakonczeniu walki prabogów, Perun wymówił -

“Zostałeś strącony do podziemia i w nim
pozostaniesz, będziesz przybywał wśród wód
którymi władzasz”.
Wielkiego smoka stracono razem z właścicielem.

Żmij Wielki Smok

Tak oto powstał świat - z ognia i wody.
Z połączonych sił bogów Peruna i Welesa - narodziła się
ziemia, jaką znamy.
Każdy z bogów zamieszkał w swojej krainie -
Perun w koronie Drzewa Życia,
a Weles w jego korzeniach.
Pomiędzy nimi jest łączona potężna moc i słabość
Stworzenie niebios
Bóg Swaróg - Bóg Kowal. Dadźbóg - ten, który daje wszelkie dobro Chors - wynędzniały
 Mokosz
Bogowie Matka ziemia. Tam gdzie się udała,
pojawiały się nowe rośliny i zwierzęta
Ziemi...

Strzybog
Bóg wiatrów i dawca bogactw. Syn
Mokosz i Peruna. Lączył niebo z tym,
co jest ziemskie
Człowiek

Kobietę stworzyłą Mokosz, a

mężczyzne Weles...
 Kraina Umarłych

Dawni Słowianie wierzyli w Wyraz „naw” – służył jako nazwa

dwoistość duszy ludzkiej:
część z niej wywodziła się od
Welesa, a część od Peruna.
Ta pierwsza po śmierci człowieka
trafiała do otchłani pana podziemi.
Druga była natomiast kierowana do
Wyraju, czyli wspaniałej domeny
boga Roda.
krainy zmarłych w mitologii
pogańskich Słowian.
Również był kojarzony ze
śmiercią, służąc jako synonim i
odpowiednik greckiego Tartaru
czy chrześcijańskiego piekła.