Διαφορές ιοντικού και ομοιοπολικού δεσμού

Ιοντικός δεσμός Ομοιοπολικός δεσμός

1. Σχηματίζεται ανάμεσα ένα μέταλλο και ένα 1. Σχηματίζεται ανάμεσα σε δύο αμέταλλα
αμέταλλο. Π. χ. 1Η και 8O
1
Π.χ. 19Κ και 16S 1H : Κ (αμέταλλο)
2 8 8 1 2 6
19K : Κ L M N (μέταλλο) 8O : Κ L (αμέταλλο)
2 8 8 6
16S : Κ L M N (αμέταλλο)

2. Συμβαίνει μεταφορά ηλεκτρονίων από το 2. Συμβαίνει αμοιβαία συνεισφορά ηλεκτρονίων και

μέταλλο προς το αμέταλλο. σχηματίζεται ένα ή περισσότερα ζεύγη ηλεκτρονίων.
Π.χ.
Π.χ.

3. Προκύπτουν αντίθετα φορτισμένα ιόντα τα 3. Τα άτομα ενώνονται με ηλεκτρομαγνητικές έλξεις.

οποία έλκονται με ηλεκτροστατικές δυνάμεις
Coulomb.
Π.χ.
Π.χ.

4. Σχηματίζεται κρύσταλλος. Η αναλογία 4. Σχηματίζεται μόριο. Σε κάθε μόριο υπάρχει

κατιόντων-ανιόντων στον κρύσταλλο είναι συγκεκριμένο πλήθος ατόμων από το κάθε στοιχείο.
συγκεκριμένη.
Π.χ.
Π.χ.
 Μερικές διαφορές στα χαρακτηριστικά των ιοντικών και των ομοιοπολικών ενώσεων

Ιοντικές ενώσεις Ομοιοπολικές ενώσεις

1. Σχηματίζεται κρύσταλλος στον οποίο τα ιόντα 1. Σχηματίζεται μόριο στο οποίο τα άτομα ενώνονται
συγκρατούνται με ισχυρές έλξεις Coulomb. μέσω του κοινού ζεύγους ηλεκτρονίων.
Π.χ. Π.χ.

2. Έχουν υψηλά σημεία τήξης, καθώς απαιτείται 2. Οι ενώσεις με μεγάλη μοριακή μάζα έχουν υψηλότερα
μεγάλο ποσό ενέργειας, ώστε να υπερνικηθούν σημεία τήξης (π.χ. ζάχαρη C12H22O11) και σε
οι έλξεις Coulomb, τα ιόντα να απομακρυνθούν θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι στερεά.
από τις συγκεκριμένες θέσεις που έχουν στον Εκείνες με μικρότερη μοριακή μάζα έχουν μικρότερα
κρύσταλλο και το στερεό να μετατραπεί σε σημεία τήξης και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι
υγρό. υγρά (π.χ. οκτάνιο C8H18) ) ή αέρια (π.χ. υδρογόνο Η2).
Γι΄ αυτό σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι
στερεά. Π.χ.
Σημείο τήξης Σημείο Φυσική
(οC) βρασμού (σε κατάσταση
P=1 atm) στους 25 oC
(οC)
C12H22O11 186 700 Στερεό
C8H18 -57 126 Υγρό
H2 -259 -253 Αέριο

3. Κάποιες ιοντικές ενώσεις διαλύονται στο νερό.
Αυτό συμβαίνει, διότι όταν τα μόρια του νερού
παρεμβάλλονται μεταξύ των ιόντων του
κρυστάλλου, οι έλξεις Coulomb εξασθενούν και
τα ιόντα ελευθερώνονται στο διάλυμα.
Π.χ.
3. Κάποια μόρια έχουν μεγάλη διαλυτότητα στο νερό,
(π.χ. αμμωνία ΝΗ3), οπότε δημιουργείται ομογενές
μίγμα.
Π.χ.

4. Σε στερεή κατάσταση δεν άγουν το ηλεκτρικό
ρεύμα, διότι ενώ υπάρχουν ιόντα, αυτά δεν
μπορούν να μετακινηθούν.
Αφού συμβεί η τήξη ή αν διαλυθούν στο νερό
άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα, διότι τα ιόντα έχουν
ελευθερωθεί από τον κρύσταλλο και
μετακινούνται.
Π.χ.
Κάποια άλλα μόρια έχουν μικρή διαλυτότητα στο νερό
(π.χ. βρώμιο Br2), οπότε δημιουργείται ετερογενές
μίγμα.
Π.χ.
4. Σε στερεή κατάσταση δεν άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα,
διότι τα μόρια είναι ουδέτερα σωματίδια.
Σε κάποια υδατικά διαλύματα τα μόρια αντιδρούν με
το νερό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ιόντα και
να άγεται το ηλεκτρικό ρεύμα.
 Διαφορές πολικού/πολωμένου και μη πολικού/μη πολωμένου ομοιοπολικού δεσμού

Πολικός/ Πολωμένος ομοιοπολικός δεσμός Μη πολικός/ μη πολωμένος ομοιοπολικός δεσμός

1. Σχηματίζεται μεταξύ ατόμων με διαφορετική 1. Σχηματίζεται μεταξύ ατόμων με ίδια

ηλεκτραρνητικότητα. ηλεκτραρνητικότητα, π.χ. ατόμων του ίδιου
Π.χ. χημικού στοιχείου.
Π.χ.

2. Το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων έλκεται πιο ισχυρά από 2. Το κοινό ζεύγος ηλεκτρονίων έλκεται το ίδιο ισχυρά
το πιο ηλεκτραρνητικό άτομο. από τα δύο άτομα τ.
Π.χ. Π.χ.

3. Τα άτομα αποκτούν φαινομενικό φορτίο (Αριθμός 3. Ο αριθμός οξείδωσης κάθε ατόμου είναι 0.
οξείδωσης).
Σε κάθε κοινό ζεύγος το πιο ηλεκτραρνητικό άτομο
θα έχει αριθμό οξείδωσης -1 και το λιγότερο
ηλεκτραρνητικό θα έχει αριθμό οξείδωσης +1.

Π.χ.