PROLOGUE

“You don’t know how hard love was, not until the only choice you had was to let go.”

My mind was too preoccupied about something, kaya naman hindi ko naiintindihan ang pinagsasabi ng
teacher ko. Paano ba naman halos Isang oras na siyang manermon sa amin. Porket ang topic lang eh
love, ganyan na makaasta si Maam Sello.

Well if you’re going to ask me if what is love? I think………Love is spelled L-O-V-E. Lmao, I don’t have any
single idea about that thing, I don’t even know that it exist. Basta kapag daw naramdaman mo yun sa
isang tao, tiyak mababaliw ka. Siguro kaya marami akong nakikitang baliw sa daan kasi nagmahal din sila.

Love is dangerous, sometimes venomous.

Maybe it will become dangerous for you and to your partner if it causes to much toxicity to your lives.
And venomous…. Siguro kapag nilamon ka na ng sistema ng pag-ibig. I mean yeah it is okay to love and
to be in loved pero mas okay siguro kung tsaka ka lang magmamahal kapag handa ka na. When your
heart is ready, when you’re not afraid to commit and there’s no ‘what ifs’ or doubts kapag e-enter ka na
ng relationship.

Mahirap kasi yung seryoso na sayo yung tao tapos ikaw hindi pa pala sure. Diba parang ang unfair? Well
I can’t blame others about their decisions in life since that is their business. And I don’t give a damn
anyway. Ang problema ko ay problema ko lang, kaya kung may problema ka… problema mo na yan.

“Dude kanina ka pa tulala jan ah. Natatae ka ba?” So here’s my walking heartbreaker friend, Gio Evan
Natividad, the most handsome and jerk man in this room. Halos kilala siya ng buong girls dito sa campus,
paano ba naman eh nagpatayo pa sila ng ‘Gio: The Great, Greater and Greatest Fan’s Club’ hindi ko alam
kung baliw ba yung president. But knowing that the founder of that club was Mikee, alam kong nadala
lang siya sa mga maisang banat ng kaibigan ko.

“Baka nga ikaw ang natatae jan eh, kanina ka pa smile ng smile. Tanga lang amp!” Keifer slightly
punched Gio’s stomach, making a scene again para magpapansin. Pero minsan hindi naman sa
nagpapapansin sila, kusa lang na napupunta lahat ng atensyon sa kanila.

Sino ba kasing hindi mahuhulog sa mapuputing ngipin… este maaliwalas na ngiti ni Keifer James
Fernandez? Pati nga teacher at bakla, nagkakandarapa sa kanya. Ang kaso pafall naman, takot sa
commitment, tamang landi lang daw muna. Kayo kung tatanungin niyo siya kung single or taken?
Malamang ang isasagot single kahit may ka M.U na.

“Aga-aga nag-aaway, para kayong unggoy na nakatakas sa kulungan,” I said while reading my module
in calculus, probably doing some advance reading. Natatakot kasi ako baka bumaba grades ko ngayong
School Year, second year pa naman ako dito sa Gremoire Ultimatum University. Though third day of
school pa lang naman, better to be ready kaysa naman makipagbangayan lang jan. Wala eh talagang
magwawala buong class kapag umalis ang teacher.

I remembered something during our Elementary days, halos mag-concert kami sa room nung malamang
pinapatawag siya sa Principal’s office. Pero natahimik din kami agad nang bumalik siya, natahimik tuloy
kami ng wala sa oras.

“Aba! Study hard itong si Joker ah. Haist hirap kasi kapag ‘di habulin. Huwag mainggit ha.” I rolled my
eyes to Gio after saying that, hindi naman yun ang dahilan ko kaya nagbabasa ako. Nakalimutan ata
nilang mas madaming naghahabol sa akin. Kaso lagi kong sinasabi na may gf na ako kahit wala pa
naman, ayoko lang kasing may umasa sa akin na mamahalin or magugustuhan ko pabalik. Their feelings
should be respected. Kapag ayaw mo sa isang tao, then tell them directly na ayaw mo. Huwag yung
magrarason ka pa na hindi ka pa handa or pag-iisipan mo pa, syempre aasa mga yun.

“Habulin? Well there goes this saying, ‘Low prices always attract many customers. Cheap items have
many buyers.’ So bakit ako maiinggit?” I saw him frowned kaya tinawanan siya nang pagkalakas-lakas ni
Keifer.

“Mama mo inggit, gago!” Inis na sabi ni Gio at sinamaan agad ng tingin si Keifer. I chose to ignore them
and had my eyes focused to the module I’m holding when our adviser entered the room. Napaawang
ang labi ko ng mapansin ang babaeng nakahoodie ng black sa likuran niya. She had a gray aura…. Gray
na parang black, basta ang taray niya tignan. Maybe she’s around 5 feet tall, maputi, hanggang shoulder
ang buhok, tamad ngumiti, galit sa mundo at…. Maganda. She looked like a fairy, well sa paningin ko
lang naman.

“Goodmorning class. We have a transferee so kindly listen to her, as he introduce herself..” Ngumiti si
Maam pero bored look pa rin ang iginawad ng transferee. Nakinig na lang ako kahit alam kong wala rin
akong pake sa sasabihin niya.

“Hello everyone, I’am Alice Smiley Cordova. It’s my pleasure to meet you all.” After speaking in front
she dashed to my left side, since yun na lamang ang natitirang bakanteng upuan.

Uh-oh awkward! How can I approach someone like her? She’s too mataray!

“Psst Joker! Pakilala mo ‘ko mamaya ha.” I glared at Gio, hindi man lang niya ba naisip na katabi ko lang
yung tinutukoy niya? Ghad! My fucking braincells are shouting inside my brain.
I looked at my left side to see if Alice heard that. Mabuti na lang talaga at wala siyang pakielam sa
surroundings niya kaya kahit siguro sumayaw at sumigaw kami dito, nakaflashed pa rin ang bored look
niya.

“Huyy Joker hinay-hinay lang baka mahulog puso mo niyan ha, mamaya ‘di ka masalo… ikaw pa
masaktan jan.” I averted my gaze in front ng mapansing masyado na pala akong nakatitig kay Alice. I
can’t help, it was my first time seeing someone like her. I mean madami akong kilalang magaganda, but
her beauty is unique and rare.

“Jozephyr Kervyn! Answer me, do you like her? Na love at first sight ka na ba?” I glanced at Keifer and
made my forehead creased a little, asking kung bakit yun ang naisip niya. Pero ano pa nga ba ang mae-
expect ko sa isang sikat na gwapo plus judgemental na tao?

But to answer his question……

“No Keif, I don’t like her. She’s not my type.” I answered without hesitation, there’s no point thinking
naman kung gusto ko siya. Paano ako magkakagusto sa taong hindi ko naman natitipuhan?
CHAPTER 1

I woke up early since kailangan ko pang dumaan mamaya sa coffee shop, maybe dun na lang din ako
mag-aalmusal. Hindi naman gaanong malayo itong apartment sa school na pinapasukan ko, in fact isang
sakayan lang ng jeep.

As soon as I entered the 'Mang-Chaa' coffee shop, I could smell the addicting scent of the brewed coffee.
The reason why I chose to stay here longer than staying at the school canteen. And also, this is the best
place to unwind and relax, nakaupo ka na, libre aircon pa. Oh, diba nice?

I was about to close my eyes when suddenly I felt someone tapped my shoulder so I turned around to
know who it was, only to see Keifer and Gio smiling like an idiot.

"Yow dude musta ang weekends? Musta ang buhay after weekends?" Gio asked and sat beside me. I
saw Keifer went to the counter to order some food and drinks, well anak ba naman ng Mayor kaya
maraming pera.

"I slept all day so I think it was fine. And about my life, well still alive and breathing. Pero yung laman
ng wallet ko, naghihingalo na," I answered and sipped my coffee. Wala pa kasi akong narerecieve na
message ni Mama kaya salat pa 'ko sa pera. Nagpaparinig nga ako sa kanya eh, para naman magbayad
na siya ng utang. Almost a month na ata eh…. .no! scratch that, ALMOST MONTHS!!
"Nako pare wala pa akong kita ngayon, alam mo na bantay sarado ako ng gf ko kaya di ako
nakakalabas kapag gabi," the devil replied.

Well built ang katawan ni Gio talagang mapapaisip ka na nagg-gym siya but I don't fucking get why he
cannot find some decent job out there. He said it was easier to flirt some gays and do that "wampipti
thingy" all night than to work hard and earn money. Konting himas lang naman daw sa hita, may
suweldo kana. Kapag hinalikan mo naman daw nako may bonus kana. 'Mahirap lang makipagsalisihan
dahil parehas na espada ang dala', that was his motto and I don't fucking like that idea.

But who am I to complain? I couldn't even help him when it comes to financial problem, miski ako
nangangailangan din ng pera. My mom is just an employee at our Town's office and my Dad is a tricycle.

"Asan pala mga gf mo?" Keifer asked while sitting at the chair, adjacent to my spot. Here we go again,
dealing with Keifer's personality. Lahat na ata ng bagay may meaning sa kanya. Fuch! Napaka
judgemental. Close lang naman ako sa mga girls minsan eh.

Kapag may kasama kang dilag, jowa na agad. Eh ako nga mismo ang may ayaw pang magkajowa. I'm not
still ready and I haven't met my soulmate yet. So why rush? If I could wait for it.
"Wala namatay kakadeliryo dahil sa kagwapuhan ko," he rolled his eyes and faced Gio instead, totally
ignoring my presence. Kapag sila nagyabang at nagjoke sinasakyan ko, number one follower at supporter
nga nila ako. Pero kapag ako na ang nagjoke, ang sasabihin nila "yabang" "korny". I don't get them at
all!

"Haha gago Keif may pupuntahan pa pala tayo," tarantang tumayo si Gio at isinubo ang buong egg
pie."Tol kita na lang tayo sa room."

At naiwan akong mag-isa…..Ngunit payapa. Hindi naman sa dahil mas gusto kong walang kasama pero
mas gusto ko kasi ng tahimik. Buti nga naiintindihan yun nila Keifer at Gio, nang dahil sa kanila natuto
akong maging clown. You know, the one who makes everyone laugh and smile, ganun ako minsan. But
it depends on my mood.

After I finished drinking my coffee, pinag-iisipan ko kung saan pa pwedeng pumunta but I remembered I
need to go to the nearest store to buy a ballpen. Yes, A BALLPEN, isa lang kasi stick to one ako.

Bibili ako ng ballpen na tig-sisingko pesos lang. Alangan naman kasing mag G-tech ako... Isang hulog,
goodbye 70 pesos na. Di ko naman na kailangan pa ng papel dahil maraming stock ang seatmate ko. Isa
ako sa mga taong "may pangload pero walang papel" atleast nagpapakopya naman ako kapag may quiz.
Mali nga lang minsan.
I was plastering my best smile all the way to the Golden's Mall ala Store. Nice name, right? Sa unang
rinig akala mo pang sosyal pero chill lang, it was just a mini store. Dito ako madalas manood ng
Showtime kapag nag-eexcuse akong iihi pero diretso meryenda naman. Studyante feels!

"Te magkano po ito?" The vendor frowned when I asked kung magkano iyong panda na ballpen. I didn't
know if it was just her look or she was really mad at me. Masama bang magtanong? Dapat ba kapag
nasa Ritemed ka lang? So weird.

"Walong piso," sagot naman niya. Woahh! Masyadong mahal para sa matipid na taong kagaya ko.

"Eh eto?" I showed her the HBW brand and again she frowned, lakas ata ng galit sa akin ni Manang ah. I
tried to use it para naman makita kung worth it ba at hindi peke. Maybe this will last for about weeks or
month, pwera na lang kung may mangdedekwat.

"Limang piso," pasungit na sumbat niya. Aba'y palaban si ate girl, akala mo naman mukha akong
gusgusing napadaan para mamalimos o di kaya mga nag-aala myembro ng simbahan na mag-aabot ng
sobre bilang tulong sa simbahan. Kahit ang totoo para lang naman sa araw-araw na gastusin.
"Eh yung pilot?" Sabi ng nanay ko, wag kang matakot magtanong. Matakot kang hindi ka sagutin so I
keep on asking kahit na lumalabas na ang pangil niyang itim.

"Bente singko." She looked at me seriously and tried to calm herself so that she won't slap me, right in
front of other customers. Siguro akala niya budol-budol lang ako.

"Ahh mahal naman," bulong ko sa sarili ko pero di ko alam kung narinig niya. Sabi na yung HBW na lang
talaga bibilhin ko.

"Bibili ka ba o magtatanong lang?!" I bit my lower lip, trying to stifle a laugh by just looking at her
reaction. Galit na galit, gusto ata manakit ah, hindi ba siya nalecturan na dapat igalang ang customer?

"Hindi naman ako siguro naparito para umutang o magnakaw ATE?" Ngumiti ako nang nakakaloko at
kinuha na ang ballpen na HBW. Inabot ko na rin ang bayad na limang daan.

Akala niya siguro pumunta ako dito para maki-aircon, eh sa 7/11 lang ako ganun.
"Nako namang bata ka! Limang piso lang iyang ballpen tapos limang daan ang ibibigay mo. Ayaw mo
sa mahal tapos ganyan naman kalaki ang ibabayad mo," she raised her eyebrow but I ignored her.
"Ako ba'y pinagloloko mo?"

"Baon ko po yan sa isang linggo Manang, kung ayaw niyo akong suklian edi huwag niyo na'ko singilin."
That was too basic! Papakahirap pa kasi eh pwede namang libre na lang.

"Or I could pay you 5 candies. Would you like that?" Nakanganga lang siya habang nagsasalita ako,
siguro hindi niya gets. Hindi bat napaka unfair kasi na pwede ka nilang suklian ng candy pero 'di ka
pwedeng magbayad ng candy. Weird as fuck.

Padabog niyang binigay ang sukli sa akin, hindi ko na lang din siya pinansin at dumiretso na ako
papuntang classroom. Baka malate pa ako, di ko pa man din nagagawa ang assignment ko. Pero sabagay
uso naman ngayon yung Homework pero sa school gagawin.

Mabuti na lang at meron na ang katabi kong ubod ng bait, I was worried about him baka kasi abusuhin
ng iba ang kabaitan niya. Binigyan niya ako ng papel pati na rin ng assignment. Ako na siguro ang pinaka
maswerteng estudyante kapag ganito palagi. But I couldn't just depend on him, I need to stand on my
own too.

"Uyy pasahan mo ulit ako ng anime bukas ha? Yung Boku no Pico ba yun, yung nirecommend mo
noon," bulong sakin ni Shiela. Kung siguro may iniinom lang ako baka naibuga ko na sa kanya iyon.
Boku no Hero Academia kasi dapat yun kaso iyon ang unang lumabas sa bibig ko nung
nagpaparecommend siya ng magandang anime. Eh kaso Hentai yung Boku no Pico, Yaoi pa. Well not my
fault anymore, tinapos nga niya yung first 2 episodes eh. So basically, she's okay with that genre.

I nodded and quickly copied her answers. After that, I fixed my things at hinanap ang index card ko since
paparating na si Maam Pablo. Ang reyna ng index card, ang gurong hawak lagi ay index card. Kung gaano
mo kagustong mabunot sa raffle, nako dito kulang na lang tawagin mo lahat ng santo at mag summon ng
demon para di ka mabunot. Dahil kapag di ka nakasagot, detention ang abot mo.

"Goodmorning class" magiliw na bati nito. Hindi ko alam kung bakit hindi siya masungit ngayon eh
kadalasan beastmode yun. Speaking of beastmode, may bigla akong naalala kaya naman lumingon ako
sa left side ko. Nagulat ako ng magtama ang paningin naming dalawa!

Umiwas siya agad ng tingin kaya umiwas din ako. Hindi ko alam kung bakit nahihiya ako. Fuck I wasn't
like this before, what happened to me? Habang abala si Maam sa pagsusulat sa blackboard na kulay
green naman. I gathered all my courage to start a conversation with her.
"Hello Smiley," I cheerfully said. I wanted to praised her parents for naming her "Smiley" but at the
same time naaawa ako kasi mukhang hindi siya marunong ngumiti. Maybe I should make her smile
sometimes or maybe it would be better kung palagi na lang.

"What do you need?" On the second thought, maybe it should be better not to bother her precious life.
Jusko patawarin! English speaking. I bit my l my lower lip to hide a smile upon thinking about some plan.

"You is fine?" with confidence kong tanong. Madali lang sakin mag-English, parang humihigop lang ng
sabaw gamit ang tinidor. Joke! Ofcourse I knew how to speak English though not that fluently. I just
wanted to see her reaction, baka kasi tumawa.

"Huh? I dont understand you, so get lost!" She looked so furious, I could see her head creased. Kulang
na lang ata maglabas ng pangil eh. But why the fuck I found it more interesting and attractive?!

"Me is not lost, I'm not money so why is me is going to lost?" I waggled my eyebrows twice and
winked, letting the remaining thin thread of her patience to break.

Inirapan naman niya ako kaya nagpeace sign na lang din ako sabay tingin sa harap para makinig ng
lesson. Napatigil naman si Maam sa pagsasalita kaya kinabahan na ako.
Wag niyo sabihing magpaparecite na siya? Fuck no!

I haven't yet digested all the lesson to my braincells!!

"By the way, I will be given you two days to think kung anong club ang gusto niyong salihan. Miss
Cordova, I know you aren't still aware of those clubs here," dumako ang tingin sa akin ni Maam kaya
napataas ako ng kilay, pero ibinaba ko din agad dahil baka isipin niyang tinatarayan ko siya. "Mr. Santos
kindly elaborate all the clubs we have to her. Is that clear?"

"Noted Maam," Sana naman ma-approach ko na siya nang maayos. But wait… anong sasalihan ko?

Martial Arts Club? Baka mapatay ko mga kasamahan ko dun. I never had dream to become a criminal,
not even in my wildest dream. Masakit kasi akong manipa at manuntok, paano kapag training?

Hindi din naman ako pwede sa Theater, kasi anong gagawin ko dun? Maging propsmen? Walking tree
kapag may play? O hindi kaya walking pader? So lame! Me, doing those? Nah...Never!
Sa Cookery 'di rin pwede dahil baka masunog ko ang buong campus o kaya maubos ko lahat ng stock ng
ingredients dahil patago ko ng inuuwi.

My eyes blazed with excitement, the corner of my mouth quirked up. I could only think about one club
that will surely satisfy me!

"MYSTICAL MUSIC CLUB!" I immediately covered my mouth when some of my classmates looked at me.
Sorry guix, nacarried away lang.

Pwede akong mag lead vocalist kaso nahihiya akong kumanta, siguro guitarist na lang din or drummer.
Pwede din naman sa piano kaso mas pabor ako sa pag-gigitara.

Well, that could wait naman. Sa ngayon, sasabihin ko muna kay Alice lahat ng club dito. Baka pagalitan
pa ako ni maam kapag nagsumbong siya.
"Hey if you want to join-" I didn't finish my words because she stood immediately and dashed outside. I
shrugged and took a deep sigh. I guess, approaching her would be too impossible.

------------------------

I decided to go at the Music Club's room to register and meet Boss Dexter, one of my music instructors
during Senior High School days. Hindi ko nga alam kung may asawa na yun, hindi rin maitatanggi na
gwapo siya. But I am more handsome than anyone.

Napakurap ako ng ilang beses ng makita ko kung sino ang lumabas sa room na iyon, it was no other than
ALICE!

Sumali din ba yun? Ano naman gagawin nun? Taga ayos ng gamit? Pero baka marunong din naman siya
sa instruments. Sabi nga nila, "Dont judge the book by its cover" paano kapag walang cover? Edi di mo
majajudge.

I didn't hesitate to knock or greet anyone, basta dire-diretso na lang ako sa loob. Napatigil ako ng makita
ang mga instruments sa may mini stage. God! I could feel the excitement. The soul of the music was
running through my veins!
"Ow Joker sasali ka din?" Agad akong nilapitan ni Boss Dexter at tinapik sa balikat. For additional
information, sikat siya dito dahil sa taglay niyang talento sa musika and he was also a varsity player
when he was still studying here. Close kami kasi sumali na din ako noong Senior High, natigilan lang ako
kasi tinamad ako.

Or maybe nawalan ng gana.

"Namiss ko din to eh," sagot ko naman habang palinga-linga ako sa paligid. I was thinking if I should ask
him kung sumali din ba si Alice pero bakit ko gagawin yun? Kailan pa ako nagka-interes sa isang
transferee? Hell! Ano bang pinagsasabi ko!

"Bukas audition niyo ha, kaya magready kana dapat matanggap ka. Kaya galingan mo," he reminded
so I nod. Ganun kasi dito kahit na magaling ka, dapat dumaan ka pa rin sa tamang proseso. Bawal ang
bayad lang, tanggap ka na. No to suhol or padulas system.

"Boss alam mo ba kung bakit gitara ang instrument na pinaka excited pag magpeperform?" I had been
thinking about it since I entered the room. Kailangan masabi ko ito, dahil baka mabaliw ako kapag
nakatambak lang sa isip ko.
"Hindi eh, bakit ba?" His eyebrows furrowed, marahil iniisip na nababaliw na ako at kung ano-ano na
lang ang pumapasok sa isip ko. O kaya siguro nagtataka siya kung bakit bigla-bigla na lamang akong
magtatanong.

"Kasi napapa... G, tara! Sa ibang instruments Hahahaha diba?" I couldn't stop laughing, I even placed
my hand to my stomach because I couldn't contain all the laughter. Akalain mo yun may humorcells ako.
Bihira din yung ganun.

Pinagmasdan ko si Boss kung anong reaksyon niya pero tinapik niya lang ang balikat ko. Sabay sabing,
"Kung may problema ka sa buhay, meron din ako. Kaya utang na loob labanan mo yan bago ka
tuluyang sapian ng masamang demonyo," and he left me, still confused about what was happening.

Wait was that a lame joke? But I thought it would make him laugh. Matagal kong pinag-isipan yun eh.

Fuck! Maybe it should be better kung pupunta na lang ako sa classroom. Maybe I need some rest and
sleep.
CHAPTER 3

“Gitara, check.” Palinga-linga ako dito sa sala, inaalala kung mayroon pa ba akong naiwan na gamit.
Ayoko kasing pabalik-balik pa, nakakapagod kaya maglakad. “Baon, check.”

Nakipagtitigan ako sa TV ng may maalala akong hindi ko pa nache-check. “Utak…check na check,”

kinabahan pa ako nang slight baka kasi wala na utak ko eh.

“Go self! We’ll win this fight.”

Nang makarating ako sa Club’s room, hindi pa gaanong mahaba ang pila so I took that opportunity to
buy some coffee at InfiniTEA. My heart keep on pounding, I never felt this before.

I slowly closed my eyes and took a deep breath. I know I can do this.
Dire-diretso kong ininom yun, huli na ng mapagtanto kong mainit pala. Kaya ayun, napaso ang dila. I
groaned in pain while walking, buti na lang talaga at hindi ako kakanta. Gusto kong iuntog ang ulo ko sa
pader, pero hindi naman ako tanga para gawin yun.

Minutes had passed and it is now my turn to perform. I closed my eyes and say my prayers silently. “Let
the will of You be done.”

Every strum, every beat, every rhythm it was slowly flowed throughout my veins. I reminisced all my
memories when I was still a kid, staring the guitar while holding it. Not knowing what to do, so my dad
taught me how to play it. The first time I laid my fingers was also the time I promised myself that I will
become a great musician someday.

I know that was too impossible, lalo na’t hindi ako ganun kagaling. Pero sabi nga nila, “Only you can
make it possible.” Hence, as long as I am breathing, I’ll continue pursuing that dream. Kahit na madapa
pa ako sa daan, kahit na mabigo pa ako nang paulit-ulit….babangon at babangon ako.
They say "Music is Life" but for me "Music makes me more alive"

Nang matapos ako sa pagpeperform hindi ko inaasahang mapapatayo ko lahat ng judges, pati na rin si
Boss Dexter.

“You surprised me Joker,” bati sa akin ni Boss Dexter kaya naman ngumiti ako nang pagkalaki-laki. I was
overwhelmed, that was my first time hearing some compliments except from my friends. “You really
improved huh, you always reach my expectations.”

“Thank you very much Boss,” I replied. Hindi pa rin sumasagi ang lahat ng nangyari sa akin.

“I am very proud of you Joker,” he tapped my shoulder ang nod. “Maiwan na muna kita ha, pupunta
na ako dun sa harap. See you around.”
After that umalis na si Boss at umupo ulit sa may harap, sa pwesto ng mga judges. Since wala na akong
ibang gagawin, I decided to stay there to watch other performers. Andaming kabado, yung ilan nga hindi
pa nagpe-perform nagbackout na agad. I couldn’t even stop myself laughing nang kumanta yung isang
babae tapos biglang pumiyok.

“Anakampucha,” bulong ko nang makita ko yung isang drummer na napanganga habang nagpeperfrom.
Pano ba naman kasi sa sobrang thrill, nabali yung hinahawakan niyang stick. Tapos yung isang pianist
naman minsan nawawala sa timing, para namang may hinahabol. Pero ang pinakamalupet sa lahat ay
yung lalaking mukhang nerd na naihi dahil sa di nakayanang harapin ang mga judges.

I was about to leave the room when I saw Alice at the stage. Napaawang ang labi ko dahil sa
pagkamangha, yung datingan niya….ang astig! She was wearing a checkered mini skirt, white tube top
na pinatungan ng checkered ding blazer at heeled boots na hanggang tuhod. I was thinking kung ano ang
gagawin niya kasi wala naman siyang dalang instrument. Maybe she’s going to sing.

Halos mapako ako sa kinauupuan ko nang magtama ang paningin naming dalawa. I couldn’t feel see any
emotions in her eyes, hindi ko mawari kung kinakabahan ba siya o masaya. Seconds had passed and she
looked away, kaya naman napayuko ako at nakipagtitigan na lamang sa sahig. I could feel my face
heated up. Damn! What was this feeling again?!
“Sa dami ng pinagdaanan…..Bakit ngayon mo pa naisipan, ako'y iwanan?” Napaangat ang tingin ko
nang maramdaman ang banayad niyang boses. It was like a voice of an angel, it sends tranquility all over
my body and soul.

“Gabi-gabi na lang akong nalalasing, lumuluha….Sa bawat oras, dahil wala ka na.” I looked again to
her eyes and there I saw a glimpse of sadness, pain and misery.

“Nagtatanong, nagtataka….Kung bakit ba lumisan ka….Gumising na ako'y nag-iisa.” Siguro kung

broken lang ako ngayon tapos maririnig ko yung boses at kanta niya, talagang maiiyak ako nang sobra.
Imagine I’m not a brokenhearted person but I could feel how my heart ached.

“Wala na pala akong kasabay na uuwi

Dati-rati, kasabay kang tatawid
Wala na palang mag-aalala tuwing nalalasing
Dati-rati, may nagsasabi.”

Napatigil ako saglit nang mapansing umiiyak ang isang babae sa harapan ko. I scratched my head and
faced her. “Hey could you please lower your voice, I mean stop crying already. No hard feelings but,
hindi na siya babalik.”
Kumunot naman ang noo niya dahil sa sinabi ko kaya tumaas ang isang kilay ko. “Paanong babalik kung
ako ang nang-iwan. Pssh! Epal ka naman kuya eh. Nagmo-moment lang ako.”

I rolled my eyes and chose to focus in front. Malay ko ba kasing siya ang nang-iwan, gusto ko lang naman
patahimikin kasi nadi-distract ako.

“Hindi ba, dati naman nandito ka?

Nasanay mo ang puso kong kasama ka
'Di ba, dati naman nandito ka?
Nasanay mo ang puso kong kasama ka”

Buong buhay ko wala pa akong narinig na ganitong boses, hindi ko alam kung dahil ba sa kanta kaya
nadadala ako o dahil sa boses niya.
Natapos na niya ang kanta pero hindi pa rin nagre-react ang mga nanonood pati mga judges. After 5
seconds they regained from the shock, agad silang nagsi-palakpakan kaya nakisabay na rin ako. I saw
her smiled after that, and then she left.

I couldn’t move my feet, parang nanghina ako sa nakita ko. Her smile! There was something behind it.
Ngumiti siya, ngumiti siya pero hindi dahil masaya siya. Ngumiti siya dahil iyon na lamang ang natitirang
paraan para hindi siya maiyak. Parang pinipiga ang puso ko ng dahil dun. May parte sa akin na gusto
kong malaman kung anong nararamdaman niya.

I was moved by her song and now I am move by her pain. Susundan ko pa sana siya kaso tinawag ako ni
Boss Dexter.

"Classmate mo siya diba?" I unconsciously nodded, my lips parted making me more stupid in this look.

"Pakisabi na lang sa kanya na tanggap siya. Sabi ko hintayin niya sasabihin namin kaso umalis agad
eh," pagkasabi sakin ni Boss ay agad na rin akong umalis para habulin siya.
I was still panting nang makarating ako sa room, I looked every four corners of our room pero wala siya.
Ampupu naman! Puntahan ko na kaya sa CR? Baka kasi nandun siya. Wait? Am I too desperate to find
her?

“Ow fuck!” Napasabunot na lang tuloy ako ng buhok ko dahil sa badtrip.

Siguro antayin ko na lang din siya mamayang hapon dito.

Nag-antay ako hanggang hapon pero wala akong natagpuang bored looking girl, hindi siya pumasok
nitong hapon and God knows where she is. Wala kasing professor na dumating kaya hindi siya na
absent, galing din naman niyang mag-timing. Psychic ba yun?

"Joker!" Hinanap ko kung saan nanggaling ang boses na yun at nalaman kong si Aivy lang pala.
Aivy, ang babaeng mapusok sa mga kalalakihan. Handang makipagtwerk sa bar at makipagjugjugan kahit
saan, kahit anong oras at kahit sino. Baka nga sa future malaman ko na lang na HIV positive siya.

"Bakit?" Ngumiti siya kaya naman ngumiti ako kahit na sa totoo lang eh kinakabahan na ako. Mahirap na
kung pagsungitan ko to, baka di ako ilibre ng milktea kung nagkataon. Mahal pa naman yun ngayon.
Joke! Iyakin kasi, baka isumbong ako kay dean.

"Ahm didiretsuhin na kita ha. Baka naman gusto mong magpanggap na bf ko kahit ngayon lang,
nandyan kasi sa labas ng gate yung nakahalikan at nakaanuhan ko kagabi eh lasing ako nun,” kalmado
niyang sambit kahit na kanina ko pa gustong busalan ng unan ang bibig niya. “Alam mo na nasobrahan
sa alak, kaya kung ano-ano pinaggagawa. Hindi ko naman alam na hahanapin ako, and worst is
pupuntahan pa talaga ako dito.”

Kung pwede lang siyang maging statue siguro papangalanan ko siyang, "Say no to Alcohol, Iwas lantod,
Iwas kantot." May pahaplos-haplos pa siya sakin akala naman niya maaakit niya ang gwapong tulad ko.
Pero pumayag pa rin ako, I had no other choice but to agree.

Padaan na kami sa gate kaya hinapit ko na siya sa bewang bilang senyal na magjowa kami. I was thinking
if I should pin her to the wall and slam her face there. Naiinis talaga ako.
“Siya yun,” bulong niya sa akin sa papalapit na pigura ng lalaking mukhang pinaglihi si Gorilla. Kumapit
siya nang pagkahigpit-higpit sa braso ko, gusto ko tuloy sakalin siya. Grabe siya kumapit, may balak
atang ibaon ang kuko sa balat ko eh.

Mabuti na lang at wala dito si Kiefer kundi pagchichismisn na naman ako o mas masahol ay makikipag
Boy Abunda sakin, fast talk kumbaga. Napatigil ako sa pag-iisip ng kung ano-ano nang biglang magsalita
si Gorilla.

"Siya ba yung pinalit mo sakin?!" I raised my eyebrow, aba’t galit na galit gustong manakit sakin ah.
Akala mo naman may ibubuga tuwing recitation to.

"Oo! Kaya lubayan mo na ako! Utang na loob lang ha," sagot din naman ni Aivy. Pasaway din naman to,
kung ano-ano pinaggagawa tapos todo reklamo. Kung sino-sino hinahalikan at ipinapapasok sa kweba,
yan tuloy nasarapan kaso last na pala yun.
"Magaling ba yan! Baka nga jutay yan. Di aabot ng 5 rounds," pagmamalaki sakin ng bisugong Gorilla.

"Aba'y malay ko gago! Hindi ko pa naman nagagawa yan tsaka may respeto ako sa mga kababaihan.
Tsaka anong jutay pinagsasabi mo? Adik ka boy? Oo di ako aabot ng 5 rounds kasi pinakamababa
palang sakin yun, matakot ka baka maka sampung rounds ako." Kaya ko naman talaga ng sampung
rounds... sa inuman nga lang at basketball court.

Uulitin ko lang "Hindi ako makikipagtalik sa taong diko pakakasalan."

Hindi ako katulad ng ibang lalaki jan na ang kakapal ng mukhang magpaputok sa loob tapos ‘di naman
paninindigan kapag andyan na. Napakatoxic ng mga ganung tao sa totoo lang, mas duwag pa sila eh.
Mabuti pa yung baklang inaapi at sinasabihan ng duwag, alam panindigan ang mga desisyon at ginagawa
sa buhay. Pero sila? Pakasaya? Pasarap at sarili lang ang iniisip.

Nagulat na lang ako sa sumunod na nangyari.

“O my gosh! Why did you do that?” Inis na inis si Aivy dahil sa ginawang pagsuntok ni Gorilla.
Yawa na! Papatol pa sana ako kaso naalala kong bawal nga pala pumatol sa hayop dahil animal abuse
yun. Aalis n asana ako kwinelyuhan ako ng gagong yun. Ayaw talaga paawat eh! Epal amputa!

At sa ikalawang pagkakataon, kinimkim ko pa rin ang suntok ng gagong yun. Syempre kung papatulan
ko, masusumbong ako sa guard at malalaman yun ng dean. Ayokong ma expel, magiging Engineer
Santos pa ako no.

Agad siyang pinituhan ng guard at kinaladkad sa loob para mainterrogate ng staff. Well kasalanan niya
naman, naghukay siya ng sarili niyang libingan. Pinunasan ko ang gilid ng labi kong nasuntok, may dugo
na pala roon at may bukol na din sa may noo ko. Ngayon obligado ko pang lagyan ng ice pack to
mamayang gabi.

"Sorry Joker, sorry talaga" naiiyak na sabi sakin ni Aivy. Wala naman akong magagawa, nangyari na eh
alangan namang bawiin ko.
"It's okay Aivy pero please next time iwas-iwasan mo na ang pagiging lasenggera mo, baka mamaya
kakabukaka mo bata na lumabas jan. If you want to be respected, respect yourself first. Yun
lang," usal ko. Wala na akong pake kung kamuhian niya ako sa pagsasabi ko ng totoo.

Mabuti at konti lang ang mga taong narito dahil malapit na ring mag-alas sais. Mabuti pa sila nakauwi na
samantalang ako pauwi pa lang. Baka kung nagkataon magviral pa ako sa internet tapos ang
caption "Lalaki sinuntok sa mukha, di umano jutay daw"

Malas nga talaga ako, akalain mo fake bf palang ganito na paano kapag totoo na.

Nag-grocery muna ako sa may Want Mo? Bili ka Market. Baka kasi mamayang gabi ay meron na ang
bisita ko...este yung makakasama ko sa bahay. Makakasama sa buhay sana kaso lalaki eh. Ayoko naman
magpromote ng My Husband's Lover.

Nang mabili ko na ang dapat bilhin umuwi na ako sa bahay. Napahinto ako nang mapansing nakabukas
ang bahay. Sa pagkakatanda ko ay isinara ko naman yun kanina. Hindi naman siguro umuwi si Tita kasi
wala naman siyang sinabi kagabi.
Nanakawan ba kami?

“What the hell!”

Nagmadali akong pumasok ng bahay at tinanggal ang belt para may weapon against the criminal ako.
Mahirap na no, adik pa naman mga magnanakaw ngayon. Sabihan ka ba namang "Walang kikilos ng
masama" eh akala mo naman mabuti yung kinikilos nila.

Pinagmasdan ko ang salas at kusina pero wala namang nabago maliban na lang sa kusina dahil may mga
ilang pagkain doon. Huwag niyo sabihing nakikain pa ang magnanakaw dito?

Pero sa pagkakatanda ko ay wala ng laman ang refrigerator kaya nga bumili ako kanina.
Pero pwede din namang may dala yung magnanakaw tapos dito kumain kasi napagod kakanakaw. “Oo
ganun nga siguro.” Tumango-tango na lang ako sa sarili kong konklusyon.

Nang magawi naman ang mata ko sa bandang bakanteng kwarto, may nakita ako doong nakapaskil na
papel. "Don't fucking disturb, I'm studying" iyon ang nakalagay. Aba't mataray ang housemate ko. Lalaki
ba to? O bakla?

Sabi nga nila masarap gawin ang bawal kaya binuksan ko ang pinto. Hawak-hawak ko pa din syempre
ang mahiwagang belt ko.

Nagulat ako nang may makita akong natutulog sa kama.... A-at.... B-babae..P-pa!

"Fuck. Shit!" I blinked twice, thrice I thought I was dreaming. But hell NO!
Pero baka transgender na magnanakaw?

Akmang lalapitan ko siya ng biglang nag-inat at napakurap ito. Napaawang ang labi ko nang makita ko
ang mukha niya.

"Shit!" sabay naming sambit.

CHAPTER 4

My mouth formed “o” because of shocked, I even blinked twice and slapped my face to make sure that I
wasn’t dreaming. But hell! Everything I could see now is real. Hahakbang pa sana ako papalapit kaso
biglang niyang binato sa mukha ko yung hawak niyang libro. Iiwas pa sana ako kaso huli na ang lahat,
dumapo na ang libro sa bibig ko.

“Chill, wala man lang Hi o Hello. Bato agad?” Napapiksi ako nang maramdamang mas sumakit ang sugat
sa bibig ko. Tangina! Nasuntok na nga tapos nabato pa. Damn double kill!

“What are you doing here?!” Her face reddened because of anger, parang may usok pang bumubuga sa
ilong niya. Siya pa talaga may ganang magalit ha, damn it!

"Wala man lang sorry? Binato mo na nga ako ng libro tapos gaganyanin mo pa ako. Nakakasakit ka
na," I pouted and observed her reaction. Akala ko kakalma siya kapag nakita niyang ganun ang itsura ko.
Pero pucha! Mas lalong nagalit. Kulang na lang ata lalapain ako na parang leon. “Mag-sorry ka sa akin
Miss.”
"Don't expect me to apologize. Ghad you just entered my room without my consent,” nagulat ako
nang bigla siyang tumayo at lumapit sa akin habang hawak ang isang stick. “Ughh! No pala, you even
trespassed here. Tell me are you a thief?”

Me? Fuck! A fucking thief?! Hala ang gwapo ko namang magnanakaw niyan.

“Huh what are you saying Miss? Baka nga ikaw ang magnanakaw eh. Tsaka ikaw kaya ang trespasser
dito," I calmly said to ease the atmosphere inside the room. Masyado kasing nakakapressure ang
tension sa pagitan namin. Pasalamat nga siya hindi ko siya sinisigawan, kasi ayokong idisrespect ang
kababaihan. Wala sa vocabulary ko iyon.

No! I am not a trespasser. Baka ikaw!" I raised my eyebrow, humakbang ako papalapit sa kanya pero
humakbang din siya papalayo sa akin. Ano ‘to atras abante?

I seriously looked to her eyes and she did the same too. “Miss I am sorry but eversince 1 st year college
ako dito na ako naninirahan, dito kumakain, dito umuuwi, dito naglalaba, dito naliligo, dito nanonood
ng tv at nakikinig sa radio at kung ano-ano pang bagay na ginagawa sa bahay. Now tell me, ako ba ang
trespasser sa ating dalawa?”
Her forehead creased, confusions plastered in her face."Still I don't get everyting. Ang sabi sakin ni Tita
Donna may nakatira na dito but she didn't mention that it's a boy," nasapo niya ang kanyang noo dahil
pa rin sa pagtataka. Ako din naman naguguluhan, pero hindi ako naninigaw. Unlike sa iba jan. maganda
nga pangit naman ugali.

"Wala din naman akong alam, tsaka pwede huwag kana magalit sakin. Sorry kung naging invader ako
sa kwarto mo. Akala ko kasi magnanakaw ka," sa isang iglap nabato na naman ako ng unan. Tumakbo
ako papuntang pintuan at hinawakan ang doorknob. Natatakot na ako eh, baka mamaya pati kama
ihagis niya sa akin.

"What?! Me? Magnanakaw? No way!" Ang sakit-sakit na ng tenga ko dahil sa lakas ng boses niya.
Pwede namang hindi sumigaw eh, kabadtrip! Nasa loob talaga kulo. Bwisit!

"Chill lang, kung hindi edi hindi. Bat ka affected kung hindi naman. Defensive, amp!" I laughed hard
because of that, mas tinodo ko pa kasi kitang-kita ko kung paano siya mainis. Sige gigil pa! Atakihin ka
sana, bahala ka mangisay jan.

Panong inis? Hahaha

Yan tayo eh, akala ata lahat ng patamang nakikita ay para satin. Sabi nga nila "If the shoe fits then it's
yours" sa madaling salita....Kung natamaan ka edi ibig sabihin totoo.

"Will you please leave this room already and also stop talking to me like we're close to each other.
We’re just a roommate here. We’re not friends. Duhh!" Taray ubusin ko kaya lahat ng pagkain tsaka
huwag ko pagamitin ng banyo, bahala siya maghanap ng sariling CR.

“We’re not friends. Duhh!” I mimicked her words kaya naman na-beastmode ulit siya. Bago pa ako
tuluyang mabato ay lumabas na ako. Pero tumigil din ako sa paglalakad nang may maalala ako.

Biglang sumagi sa isip ko yung sinabi sa akin ni Boss Dex. Mabuti na lang talaga naalala ko pa rin.
Kumatok ako sa pinto at hinintay na pagbuksan niya ako. Bumungad agad sa akin ang galit niyang
mukha.

“Diba sabi ko umalis kana!” Bwisit naman eh may sasabihin lang. Kapag to hinalikan ko, baka mapipi pa.
“Binuksan mo pa rin naman,” bulong ko sa pader.

“Hey are you saying something?!” Mama mo saying something! Alice, ang supladang Smiley. Pssh!

"Lah galit na galit, may sasabihin lang naman ako. Pinapasabi sa akin ni Boss Dexter, yung
nagmamanage ng Music Club, sabi niya tanggap ka na basta bawas-bawasan mo na daw pagiging
masungit. Tsaka ang galing mo nga pala kanina, grabe nakaka-," hindi ko na natapos ang sasabihin ko
dahil nagsalita na siya agad.

"Okay" tipid niyang sagot. Tipid na tipid akala mo naman may word limit kapag nakikipag-usap sa iba.
Hindi ba niya alam na napapanis rin ang laway. Conscious na tuloy ako sa laway niya, amp!
"Congrats hehe galing mo talaga, kanta ka nga ulit tapos mag-gigitara naman ako. Ano gusto
mo?" Suhestiyon ko sa kanya pero napakamot lang siya sa ulo, halatang inis na inis na sa presensya ko.
Mas lalo ko naman siyang hindi tinantanan.

"Gusto ko din sanang sabayan ka kumanta kaso baka mapatulala ka kapag narinig mo 'kong
kumanta,"dagdag ko baka sakaling makumbinsi ko siya. Pero ang kaso masungit pa rin kahit anong
gawin ko.

"Please shut the fuck up! Let me live in a peaceful life!" sigaw niya. Pero hindi ako titigil, kailangan
makumbinsi ko siyang kumanta or kahit magsalita lang. ang awkward naman kung hindi kami
magpansinan eh roommate ko siya.

"Smiley, alam mo ba kung anong tawag sa wallet na may laman at walang laman?" tanong ko. Siguro
papatok tong joke na to. Tinaasan niya lang ako ng kilay kaya sinagot ko na lang din yung tanong ko.

Pag to tumawa, ikikiss ko agad. Biro lang! baka sapakin pa ako, kawawa na nga bibig ko.

"Ang tawag sa wallet na may laman eh wallet pa din tapos yung walang laman naman edi walley
hahahahaha," tangina ang galing ko talaga magjoke. Pang international ang datingan.
Bahagya kong tinignan ang reaksyon niya pero wa epek pa rin. Mas nabadtirip pa ata siya ng dahil
dun. Hindi ba nakakatawa yung joke ko?

"You wanna die?" Fuck! Hindi lang natawa tapos die agad. Ano ba yan.

"Smile ka naman Smiley. Alam mo ba magandang dilag, mas maganda ka kung nakangiti ka. Kaya
smile kana. Sayang naman kung nakabusangot ka tapos Smiley ang pangalan mo,” I said with a teasing
smile.

“Shut up okay? Stop talking to me! And don’t ever call me Smiley, gosh that was too gross.” She
immediatedly slammed door, kaya naman napapiksi ako sa gulat.

Shut up daw, pero nakikinig naman sa sinasabi ko. So weird!

Pumunta na lang ako sa sala at nanood ng TV. I changed the channel to Sports channel. Bored na bored
akong nanonood dahil napakatahimik ng bahay. Shit! Tahimik naman talaga dito ah, pero bakit ngayon
ko lang na-feel?

Dahil ba sa may kasama na ako? Kaya nag-expect ako na kahit papaano eh magiging lively na rin dito?

“Ahh bwisit,” singhal ko.

I watched for almost 30 minutes, pupunta na sana ako sa kwarto ko kaso natigilan ako nang makita kong
papunta si Alice sa kusina. I quietly glanced at what she was doing, mukhang may hinahanap ata sa
cabinet. She sighed because of frustration ng mabuksan na lahat ng cabinet sa baba pero wala pa rin
doon ang nais niyag makita.
She then got the chair and stood there to look for the upper part of the cabinet, where the stock of new
condiments was placed. Pilit niyang inaabot iyon pero kahit nakatungtung na siya sa upuan ay hindi pa
rin niya ito maabot dahil na rin sa height niya. Napabuntong hininga na lang ako at naglakad papuntang
kusina.

Nang mapansin niya ang papalapit kong kagwapuhan, I mean ang papalapit kong pigura agad siyang
tumingkayad at nagtatalon upang maabot iyon. Takot ata sa akin.

"Grabe takot siya sa kagwapuhan ko?" bulong ko sa sarili ko. Nang saktong nasa gilid na niya ako ay
biglang hindi niya nabalanse ang kanyang katawan kaya naman natumba siya at------

At sa akin pa talaga nahulog! Triple kill para sa aking bibig. Nagulat ako ng hindi naglaon ay nakaramdam
ako ng sakit sa may likuran ko dahil sa pagtama sa sahig. Ang malas malas ko naman ata ngayon. Ganito
ba talaga kapag hindi mo naipasa yung chain message noon? Tinambak ko lang kasi mga yun.

Napamulagat ako nang maramdaman ang malambot niyang labi na tumama sa labi ko. Bwisit! Siya ang
first kiss ko! Ngayon ko lang napagtanto na parang biglang nawala yung sakit sa gilid ng bibig ko, na
siyang pinagtakahan ko nang husto.

Ano to kiss lang katapat? Yawa na!

Ramdam na ramdam ko ang dalawang bulubundukin niya dahil nga sa posisyon namin ngayon. Ayokong
pag-isipan siya ng masama pero taksil ang utak ko.. lalo na't dalawa pa ang ulo ko. I ignored those
thoughts and avoid her face.

Mukhang hindi pa siya nakakarecover dahil titig na titig pa rin siya sa akin habang hawak-hawak ang
kanyang labi. Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig rin sa kanya, napahinto lang ako sa pagtitig nang bigla
siyang magsalita. "Shit! Get off!" I rolled my eyes because of what she said, paano ako aalis aber?

"Pano ako aalis eh ikaw nakapatong sakin?" taranta kong sagot. Narealized naman niya iyon kaya
bumangon na siya agad at lumayo sakin.

Nahiya pa sakin akala mo naman di ako hinalikan.

"Why did you kiss me?" tanong niya agad.

"Wow ha! Miss ikaw kaya humalik sakin. Remember ikaw ang nasa ibabaw. Grabe ha you stole my
first kiss," sagot ko naman. Ako pa talaga humalik ha? Para sa kanyang kaalaman hindi ako ganun
humalik.

"Uh nevermind nahulog pala ako..So..ahm.. accidentally lang yun. Just forget about it,” I saw her face
became red, that’s why she looked away.

"Hayaan mo na, kahit mas sumakit bibig ko dahil dun." Uhh that was a lie ofcourse, sa tingin ko nga
umokay ang sugat ko ng dahil doon. Weird right?

"Fine, sorry. Sorry sa lahat. Can I touch it?" Bigla akong pinagpawisan sa sinabi niya. Ano daw t-touch?
Ano hahawakan niya? Junior ko ba? Nako patawarin hindi ako ready!
"A-anong h-hawa-" napatigil ako sa pagsasalita ng hawakan niya ang sugat sa bibig ko.

Will she going to kiss me again? Shit! I wasn’t ready for this. I slowly pursed my lips to ready myself, I
even closed my eyes para damang-dama. Kaso naramdaman kong naglakad siya paalis at dumiretso siya
sa may refrigerator. Naglabas siya ng ice cubes at kinuha iyun.

Akala ko naman hahalikan na niya ako. Wait…At bakit ako naghihinayang ng dahil dun? Damn!

Lalagyan lang pala ng ice. Pero okay na din atleast hindi ko na kakailangin pang lagyan mamaya. Kumuha
siya ng ilang ice cubes at nilagay sa panyo niya, dahan-dahan niya itong idinampi sa sugat ko at
marahang hinawakan ang kaliwang pisngi ko. Ang lapit din ng mukha niya sakin. And again I felt my
heart doubled its beat. Bakit ba kahit ang sungit-sungit niya kapag tinititigan ko siya, I always feel at ease
and calm.
"Done staring at my face? Wala naman sigurong dumi ‘tong mukha ko," she said without looking at
me. Kasi nga yung atensyon niya nasa sugat ko lang.

"I was wondering why you were so angry with me. And why you always crave for peace," alam ko
namang may rason siya dun pero gusto ko lang din malaman.

"Pain changes a person and experiences in life. I always crave for peace because until now, hindi ko pa
rin yun nararanasan," she gave me a weak smile and continued what she was doing.

I stared at her face for a moment. My mind was filled with a lot of questions but I chose not to ask.
Maybe it wasn’t the right time for it, maybe I need to give her more time.

But before I could do that. I need to know her more.

CHAPTER 6

“Today I don’t feel like doing everything, tururot tururot. I just wanna lay in my bed.” Finally, sabado
na rin, makakanood na rin ako ng anime. Grabe I really missed watching, when was the last time I
watched? I think it was last last week. And that made me feel sick.

“Ano ba could you atleast lower your voice! Umagang-umaga nambabadtrip,” bungad sa akin ng amo
ko…este roommate ko. Epal lang no?

Mas linakasan ko naman ang boses ko, yung halos makakabasag na ng mga pinggan. “Ohh chill ka lang
yeyeyehe~ Smile ka naman jan wohuwo~” Napatigil ako sa pagwawalis nang may makita akong
lumilipad na sandok. Pucha naman!

“Are you insulting me?!” Mama mo insulting! Kumakanta lang naman kasi eh, pinasadahan ko naman
siya ng tingin. I realized that she was wearing a t-shirt and pajama with a panda design. Gusto kong
matawa kasi hindi bagay sa kanya yun, dapat dragon o kaya lion ang design.
“Am I?” I tried to stifle I smile but it failed, so I just grinned at her. Nainis naman siya ng dahil doon kaya
pumasok na lang sa kwarto niya.

“Lalabas-labas pa kasi, hindi rin naman maglilinis. Tssk spoiled!” Natapos na ako sa paglilinis dito sa
sala kaya lumabas na ako ng bahay upang magdilig ng halaman.

Tamang dilig lang ng cactus mga tol!

I suddenly stopped when my phone vibrated inside my pocket. Tinignan ko kung sino ang nag-text at
napakunot ako ng noo nang makitang si Gio lang pala iyon.

From: GioTheGreat

Bojek laturr.

Sabi ko na nga ba mandedemonyo lang ulit siya. Naalala ko na namn yung nangyari noong sumama ako
kila Gio at Keifer sa bar. Grabe nadamay ako sa away, ako pa napuruhan noon. Mabuti na lang talaga at
sembreak na, kaya walang nakaalam.
Nagreply naman ako ng, “Busy, bebe time.” Agad naman siyang nagreply. Sagana talaga yun sa load eh.
Magkabilaan sponsor nian.

From: GioTheGreat

Utot mo! Wala kang bebe. Sunduin ka namin ni Keif.

I kept my phone again inside my pocket without texting back. Ang useless din naman eh kahit umayaw
ako, susunduin at susunduin pa rin nila ako.

“Bahala sila jan,” bulong ko.

Pumasok na ako sa loob ng bahay upang makaligo na rin at makakain ng almusal. Kinuha ko na ang
towel ko at pumasok na sa CR. Lumabas ako ng Cr na tanging pang-ibaba lamang ang natatakpan gamit
ang towel. Dumiretso na ako sa kusina upang magtimpla ng kape.

Halos masamid na ako ng kapeng iniinom ko nang biglang bumungad ang mukha ni Alice. Anak ng
timawa!

“Holy shit! Why are you naked?!” My forehead narrowed because of that, anong naked ba sinasabi
nito? Nakatwalya naman ako. Bulag amp!
“Ha? Anong naked? Nakatwalya ako, tignan mo pa kung gusto mo. Naked daw? Yucks! Ano ka bulag?”
Akmang susugurin na sana niya ako kaso hinawakan ko ang twalyang nakapulupot sa pang-ibabang
katawan ko. Napatakip tuloy siya ng mata, akala niya siguro maghuhubad ako. Ano to, porn show? I just
threathened the beast inside of her.

“Don’t you worry Miss. Rest assured, you won’t see my sexy body. Sayang nga di mo mahahawakan
abs ko,” she glared and rolled her eyes at me.

“I don’t need your abs no, ghad you’re so makapal din pala no?” Inubos ko na lang ang iniinom kong
kape para makapagluto na rin ako. I was about to open the refrigerator when she stopped me.

“Ako na jan! Magbihis ka na lang at umalis na rito. Please lang, kanina a ako na-aalibudburan sa
pagmumukha mo.” Inilapit ko naman ang katawan ko sa kanya kaso parang nandidiri pa siya sa akin,
todo atras. Kaya naman hindi ko maiwasang hindi matawa, tsaka lang ako napatigil at umalis nang
muntikan na niyang ibato sa akin yung kawali.

“Sungit,” wika ko tsaka humakbang na paalis ng kusina. Kaso nakakailang hakbang pa lamang ako nang
nagsalita ulit siya. “What am I going to do with your egss?” Sumilay ang nakakalokong ngisi sa mukha
ko at nag-activate ang pagka-green minded ko.

‘My eggs? Seriously, you wanted to know what I want you to do with my e—” Anak ng potchi! Binato
talaga sa akin yung kawali. Wala talagang sinasanto, basta kung ano ang mahawakan yun na ang
ibabato.
“Moron! I’m talking about this fucking egg!” Para na siyang tren na bumubuga ng mga maiitim na usok
dahil sa galit. “Nevermind na pala, just get lost!

Nang matapos ako sa pagbibihis ay dumiretso na ako ng kusina para kumain. Hindi ko na nadatnan si
Alice doon, probably nagkukulong na naman sa kwarto niya.

Wala din masyadong ibang ganap sa buhay ko, nood lang hanggang sa madeadbatt ang phone at laptop.
Late na ako nagdinner kasi tinapos ko pa yung pinapanood ko. My attention was too focused on what
am I doing when I heard a thud outside. Bumangon ako agad at tinignan kung ano iyon, nagulat ako
nang makita ko si Alice na paalis ng bahay.

Isinawalang bahala ko na lang din iyon since it wasn’t my business. Nanood na lang ulit ako at hindi ko
namalayang nakatulog na pala ako.

Pasado ala-una ng magising ako, may naririnig kasi akong umiiyak. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang
o baka may umiiyak lang na pusa sa labas. Kahit pagod ang katawan ko, bumangon pa rin ako upang
makumpirma kung ano nga talaga iyon.
I blinked twice when I saw Alice crying in her room. "Okay ka lang?" I was too worried about her, hindi
ko alam kung bakit.

"Ako okay? Sana nga eh," I heard her laughed but I know that it was a fake one. I suddenly felt pain
because of her state, she looks so messed.

"Where have you been?" I asked again though I already knew where the hell it was. Alam ko namang
nakipag-inuman siya pero gusto kong marinig iyon mula sa kanya.

"Jan lang sha bar, parchy parchy ganun..hahah..Ang shaya kaya," tatawa pa sana ako dahil sa inasal
niya kaso naalala kong hindi ngayon ang tamang oras para dun. Okay, what am I going to do now?

"Why did you go there?” I looked at her with an intensity in eyes, naiinis kasi ako. God it was already
midnight tapos ngayon lang umuwi, kung saan-saan siya pumupunta. Babae pa naman siya, paano na
lang kung may manyak at adik jan sa daan? Pano pag napagtripan siya?

"Ustu ko lang naman sumaya ihh., bawal ba?” The next thing happened was that she dashed to the CR
and puked there.

“Fuck alcohol!” usal niya. Iinom-inom tapos ngayon susuka naman. Weak!
I caressed her back and get her some water to relieve her hangover. Kung katulad lang siguro ako ng
ibang lalaki jan siguro tinake advantage ko na yung kalasingan niya kaso hindi ako ganung tao. Mas gusto
kong landiin yung tao gusto ring magpalandi.

"Ano ba kasing problema mo, bat ka nagpakalasing?" Nakahinga naman ako nang maluwag dahil kahit
papaano ay umokay na ang kanyang pakiramdam. I was wondering kung bakit nagpakalasing siya, hindi
naman kasi siya basta-basta iinom na lang kung wala siyang problema. Ganoon din kasi ako minsan pero
tinigilan ko na ang pag-iinom.

"Problema? Madami…madami akong problema. Sa sobrang dami nga hindi ko alam kung
malalagpasan ko pa. Why? Are you interested with my problems?" I saw her cheeks flushed and her
eyes were filled with tears.

"Yes, I am interested in you," I remarked while looking directly at her eyes. My brows drawn together
when I heard her laughed. Did I say something funny?

"Hahaha..Mukha mo gago, bakit ka naman magkaka-concern sakin?" Hell! Ofcourse you’re my

roommate and also my classmate, friend din sana kaso ayaw mo sa akin eh.
"Because I care," I said but she just bursted into laughter. The next thing she did were made me shock.
S-she’s crying!

May nasabi ba akong mali?

"Then stop caring at me!” I couldn’t move my feet, there was a sharp thread stabbing at my heart.
Nasasaktan ako para sa kanya, masakit. Yung tipong parang pinipiga nang buo ang puso ko, gusto kong
sumigaw sa sakit. If I could take all her pain, I will surely take it.

"Why would I stop?” Gusto kong malaman kung bakit ayaw niya. Gusto kong malaman ang problema
niya. Kung bakit ang lungkot niya, kung bakit nasasaktan siya. Gusto ko, gustong-gusto ko malaman.

"Dahil pagod na ako!" Tears flowed in her eyes again, hindi ko alam kung ilang beses na siyang umiyak.
Pagod na akong tignan siyang umiiyak, kaya hinayaan ko na lang siya. Hinayaan ko lang siyang ilabas niya
lahat ng sakit na nararamdaman niya, kung yun lang ang tanging paraan para maging okay siya.

"Ganyan din kasi dati eh. Someone really cares about me, he always asks me if I’m okay, if I already
eat, if my day went right. I could see sincerity in his eyes, ramdam kong mahalaga ako sa kanya.
Though he was just my stepbrother, pinaramdam niya sa akin na parang totoo na niya akong
ate." Hindi ko na napigilan ang sarili kong hindi maiyak dahil sa kuwento niya. I didn’t know she
experienced all of that.

“I was afraid to get attached to other people, because I have a trust issue. Pero lahat ng iyon nawala
mula nung dumating siya. Everything was still okay, not until that day happened. Naiinis ako, galit na
galit ako. Galit ako sa taong sumagasa sa kanya, kasi putangina eh! Bakit hindi niya binalikan? Bakit
umalis na lang siya agad!” So that was the reason why she was still holding grudges to the world, to her
surroundings and to everyone. Dahil sa insidenteng iyon, hindi ko din naman siya masisisi. Masakit
talaga ang mga nangyari, she’s too brave.

I hope I could do something to ease her pain.

“Kung alam ko lang na mawawala din siya, dapat hindi na lang ako na-attach nang husto. Dapat hindi
ko na lang siya pinansin noon, kasi hindi ko tanggap ang daddy niya. I couldn’t accept the fact that I
have a new dad and he’s my brother. Pero as days passes by, natanggap ko rin. Pero wala eh, wala na
eh. Wala na yung kapatid ko….I looked away because I couldn’t take all the pain. Hindi ko kayang
nakikita siyang umiiyak, mas okay pa na nakapoker face eh. “Yung kapatid ko na mahal na mahal ko.”

When she was still crying, I grabbed her hand and pulled her close in an embrace. I hugged her tightly,
yung sobrang higpit, yung tipong ayoko nang bumitaw. I hugged her so tight that I could feel her soul,
her heart and her soul.
"Just cry it all. Let it go," sambit ko. Pero huminto na rin siya kaya inabutan ko siya ng pamunas, “Oh
panyo.”

“Thanks,” she said. My eyes focused to the light outside, so I pulled her. Akala ko ay magrereklamo siya,
ngunit tahimik lang siyang nagpahila sa akin. Itinaas ko ang ang aking hintuturo, sinundan naman niya
iyon ng tingin.

I looked at her face while she was looking at the moon. My eyes were stunned when I saw her smile, s-
she s-smiled! Her smile was like it is the most beautiful scenery I had ever seen. I want to see that smile
again! I want to see her smile always.

I didn’t notice that she was looking at me, napaiwas tuloy ako ng tingin nang dahil doon. I took all my
remaining courage and speak."From now on, you have me. You have a friend like me, I won’t leave
you no matter what happen. I’ll stick with you in all circumstances. Remember that you have a
shoulder to cry on.” She casted a swift glance at me and then I saw her lips parted, like she didn’t have
any idea about what was happening. “Sa akin pwede kang ma-attach kasi hindi ako mawawala sayo.”

We stayed there for almost an hour, gusto ko sana siyang kausapin pero ayoko namang mabadtrip siya.
She sat there silently, maybe she was thinking about something or someone. It’s already 3 am in the
morning, I could feel the cold breeze touching my skin. We decided to go back to our room and sleep.
While we were walking I called her name, "Alice!" I thought she wouldn’t look back but she did.
"Goodnight," I said while wearing my sincerest smile. I didn’t know if she’s already okay but I think it is
better to get some enough rest and sleep.

"Goodnight too," she replied and gave me a half-smile. Pumasok na kami sa kanya-kanya naming
kwarto at natulog na.

Well I guess there is still Good in this night.

“Fuck! It should be Goodmorning. What the fuck I’m thinking!”

CHAPTER 7

"Fuck!" I heard my classmate cussed for the third time because of annoyance. Paano ba naman kasi,
first time naming malate kaya ngayon narito kami sa faculty room at abalang nag-susulat ng "I promise I
won't be late again" sa isang manila paper.

This is hell! Kung bakit ba kasi nagkataon pang may schedule kami ngayong lingo. I thought I’m going to
enjoy my weekend. Ang you know what’s more hell? Kailangan daw cursive writing ang gamitin tapos
back to back ang susulatan. And worst is ang gagamitin naming panulat ay chalk, kailangan pa daw
malinis.

How the fuck can we do that?

Frustrated na frustrated na si Alice kasi kanina pa nangangawit ang kamay niya sa pagsusulat. Bigla
namang may sumagi sa isip ko na plano habang nakatitig ako sa mukha niya.
"What?" See? Badtrip na badtrip! She should be thankful, I didn’t tell her what happen last night. Baka
nga hindi pa maniwala sa akin kung sinabi kong lasing na lasing siya.

"I have a plan," abot ngiti kong saad. Ang swerte ko talaga at gumagana pa rin ang utak ko sa kabila ng
mga nangyayari. Mas active pa ata braincells ko kaysa sa mga active resellers.

“What is it?” She looked at me seriously, like she was trying to assess if I have something on my sleeves.
“Make sure na uubra yan dahil kung hindi, siimulan mo ng magdasal.”

Woaaahhh! Like I’m scared pssh!

"Kiss mo muna ako," pagkasambit ko palang ay sinampal na niya ako. Putspa naman! Last week
nasuntok ako sa bibig ngayon naman nasampal, aba mukhang minamalas ako. Is this a cursed?

"Kiss your face, moron!" sigaw niya sa mukha ko. Agik! Paano ko kaya ikikiss ang sarili ko. Harap sa
salamin tapos makipaglaplapan ganun? Gross!

I grinned when I saw her face crumpled. “How can I kiss myself? Can you just do it for myself? Plea—” I
couldn’t finishmy words because she interrupted it.
“Fuck you!” Biglang nagtaasan ang balahibo ko dahil sa sinabi niya. I think she chose the wrong word…
but I often said that word too, I used that as my expression. Mukhang dinedemonyo na naman utak ko. I
should stop this!

"Hindi ka ba naiinitan?” I should stop myself thinking about some weird things. Huminga ako ng
malalim at ikinalma ang sarili mula sa kahibangan.

“Huh?” Nakita kong kumunot ang noo niya at pinaikot-ikot ang eyeballs niya, so weird.

“Ang hot ko kasi,” nagulat ako ng tumayo na siya agad. Nabadtrip na naman ba siya sa sinabi ko? but I’m
just stating facts. “Baka nga mamaya crush mo na ako nian.” Hindi din naman kasi impossible yun dahil
gwapo ako at maraming nagkakandarapa sa akin.

"Alis na ako," hahakbang na sana siya paalis ng faculty room ngunit agad kong hinawakan ang braso
niya. Napapiksi naman siya agad dahil masyadong madiin ang pagkakahawak ko.

"Joke lang to naman, hindi mabiro. Sayang pogi ko kung sayo ako mapupunta, baka umiyak lahat ng
mga nagkakandarapa sakin." Sinamaan niya naman ako ng tingin kaya nagpakawala ako ng malakas na
tawa.

"Buti hindi ka kinakabag no, grabe ang hangin mo. Siguro pati utak mo hangin ang laman
eh," seryosong sambit niya. Hala pasmado bibig amputa!
"Foul!” Masyadong realtalk mga sinasabi niya sa akin, hindi matanggap ng kagwapuhan ko. “So ganto
gagawin natin, una magtiwala ka sakin kasi-" kasi bakit ba ang epal niya. Laging sumasapaw nakakainis!
She’s really getting on my nerve, sama mon a sa atay at apdo ko. Masakit rin siya sa gallbladder!

"And why would I trust you?" Mama mo trust you! Ngayon alam ko na kung bakit Alice ang ipinangalan
sa kanya, kasi nandun yung word na "ICE" napakacold. Waley no? Waley din kasi akong pakielam sa
kanya. Kawawa magiging jowa nito, sigurado magiging under yun. Goodluck na lang sa kanya.

"Because you should trust me, basta wala ng explain explain. Kung ayaw mo gawin edi bahala ka na,
okay lang sakin kasi makakasama naman kita hanggang matapos to hehe" I heard her sigh, see?
Papayag rin naman pala.

"So ganto yung plano, kailangan ko ng acting skills mo. Magpapanggap ka na nahihirapang huminga,
yun lang gagawin mo. Dapat yung with emotion ha para convincing,” tumango naman siya bilang
pagsang-ayon. Sana naman maging effective to, kung hindi…edi hindi. Ano pa magagawa ko ngarod?
“The rest ako na bahala, so deal na yun. Ayusin mo kung ayaw mong maiwan dito."

“Paulit-ulit?” Napasapo na lamang ako ng aking noo, dapat kasi tumakas na lang ako mag-isa. Bakit ko
pa ba kasi siya isasama?
"Game na ha... lights, camera, action," bulong ko dahil may teacher na pumasok sa faculty room. Si Sir
Nobitzky iyon, yung teacher ng BSED, nakita kong may hinahanap siya sa may drawer niya. kinurot ko
ang tagiliran ni Alice para ipaalam na pwede na niyang isagawa ang plano nagulat ako ng inapakan niya
ang paa ko.

Tangina! Pakiramdam ko bumaon na yung takong ng sapatos niyang mas maliwanag pa sa future ko.

Wala pang isang minuto ay narinig ko na ang paghihingalo niya. napansin kong napahawak rin siya sa
kanyang dibdib, hindi ko naman maiwasang hindi tumingin doon. Tsaka lamang nabaling ang paningin ko
sa ibang direksyon ng biglang may dumaang ibang guro. Mahihinuha sa kanilang mukha ang labis na
pagtataka dahil sa ikinikilos ni Alice.

Chill everyone is just an acting.

Lumapit ako at binuhat ko siya in a bridal style, pagkatapos ay pwersa kong ibinalibag sa sahig. Joke! As
if I could do that, baka ako pa ang ibalibag niya from rooftop hanggang sa first floor.

Para talaga siyang nahihirapang huminga sa inaakto niya kaya naman yung mga teacher na nakatayo
lang sa gilid at pasilip-silip sa amin, ngayon ay nagbubulong-bulungan na. Okay chismis muna bago
tulungan! Naramdaman kong isinubsob ni Alice ang mukha niya sa dibdib ko habang buhat-buhat ko
siya. Fuck! Ngayon ko lang naalala, hindi pala ako naligo kanina. What if maamoy niya ako?
Wait? Ano palang pake ko?

"What's this?" I smiled at her to know that it was part of our plan, I heard her groaned because of that.
She covered her face with her hands when Mr. Vergara came into our direction. Bigla tuloy akong
kinabahan dahil parang naiihi ako. Ayokong maghasik ng ihi dito sa maraming tao.

"Oh iho napano yan? I flashed my worried face so that I can convince na hindi okay si Alice pero
mukhang kailangan kong i-explain ang lahat. Buti na lang talaga at nakapagplano ako nang mabuti.

"Sir pinapasulat kasi kami ni Maam kesho punishment daw namin kasi nalate kami, eh ang kaso Sir
masama ang pakiramdam ni Alice kaya siya nalate. Hindi niya tanggap na nagdecide na lang agad si
Maam ng hindi man lang pinapakinggan yung side niya,” huminto ako saglit sa pagsasalita dahil parang
malalagutan na ako ng hininga at nagsisimula nang mangawit ang kamay ko. “She just considered the
partial point of view, it should be holistic point of view. Yun ang natutunan ko noon sa Philosophy,
back when I was still a Senior High School student, “ I added.

I thought my explanations were convincing ngunit base sa reaksyon ni Sir, parang hindi niya naintindihan
lahat ng mga pinagsasabi ko.

Masyado bang lame yung ginawa kong reason?

And fuck nangangalay na talaga ang kamay ko kakabuhat kay Alice. Ano to interview muna bago
papuntahin sa clinic? Pano pag totoo talaga to, edi malamig na bangkay na ang buhat ko at diretso na sa
morgue.

"Sige maglakad ka na at dalhin na natin siya sa clinic." Nakahinga ako ng maluwag ng sinabi ni sir iyon.
Akala ko mamamanhid na tong mga kamay ko.

Dahan-dahan naming inihiga si Alice sa may higaan at chineck siya ng school nurse. Medyo umaayos na
rin ang paghinga niya. Hindi ko akalaing ganun pala siya kagaling umarte, dapat sa Theater siya sumali
baka sumikat pa siya ng dahil dun.

"Yun lang ba talaga ang rason niya kung bakit nahirapang huminga? Baka naman may Asthma siya
iho,” biglang tanong ni sir. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya naniniwala pero okay lang may backup
na ako. Kapag ‘to hindi pa nakumbinsi, babatukan ko na talaga!

Pinasadahan ko ng tingin si Alice at nakatulog na ito. Acting pa rin ba yun?

"Ah eh... kasi Sir..kaya siya late kasi hindi siya makatulog ng maayos kagabi dahil naaalala niya yung
namatay niyang kapatid, alam ko yun kasi kasama niya ako,” I saw how his forehead creased and he
gave me a questioning look because of what I said. “Uhh I mean parang kasama kasi kausap niya ako sa
phone. Eh ayoko namang balewalain na lang siya dahil malay mo Suicidal pala siyang babae, baka
kung nagkataon ako pa ang masisi kung bakit nagpakamatay siya."

Still nagdududa pa rin si Sir. I have no choice, I need to show my alas.

"Not having enough sleep increases the risk of cardiovascular diseases. You will also experience
fatigue because of sleep deprivation. It is also sometimes associated with increased heart rate, an
increase in blood pressure and higher levels of certain chemicals linked with inflammation, which may
put extra strain on your heart. Too little sleep takes a toll in your heart," napaawang ang labi ni Sir sa
mga pinagsasabi ko pero hindi pa rin ako tumigil sa pagsasalita. Bakit kasi ayaw mo maniwala? Nganga
ka ngayon!

"If you will continue to operate without enough sleep, you may see more long-term and serious
health problems. Some of the most serious potential problems associated with chronic sleep
deprivation are high blood pressure, diabetes, heart attack, heart failure or stroke. Other potential
problems include obesity, depression and lower sex drive, sa madaling salita.... Talagang normal lang
na mahirapan kang huminga kapag puyat ka.... Okay na ba Sir?" Pag to di pa sumang-ayon hindi ko na
alam. Yun lang na-search ko noon sa Google eh. Buti nga kabisado ko pa rin, nauuhaw na tuloy ako. Ikaw
ba naman mag-ala genius dahil lang sa pagpapalusot. Salute to pakingly self!

"Alam mo kanina pa ako naniniwala sayo pero hindi ko inexpect na marami ka palang alam sa mga
ganung bagay. You should take Educ you know, you can share those knowledge to other
people," suhestiyon ni Sir sakin.

Ano na namang ituturo ko? Sex education ganun? Safe sex?

"Nako Sir mas bagay po ako sa Engineering," sabat ko naman sa kanya. There’s no way I’m going to
take Educ! Ayokong mastress nang sobra. Sa pogi ko ba namang to magteteacher ako? Baka mainlove pa
lahat ng student sakin eh. Worst is katawan ko pa ang habol nila, kawawa ang abs ko kapag ganun.

"Sige ako na ang magpapaliwanag sa Adviser mo, hayaan mo muna siyang magpahinga dito kapag
okay na siya balik na lang kayo sa klase niyo, okay?" Aral na naman? Pwede next time ulit? Naantok pa
ko eh.

"Ahh Sir paano kapag ako naman po ang mahirapang huminga? Remember puyat din po ako. Ano na
lang sasabihin ng parents ko kapag nalamang pinabayaan niyo lang kami para lang mababad sa
lessons?....Baka naman po pwedeng umuwi na po kami mamaya at magpahinga na lang. Bukas na
lang po kami papasok para mas masaya.. este mas may energy kami."

Sana naman pumayag, tinatamad talaga ako ngayon.

I heard him sighed, probably giving himself in. Nagtatalon naman sa tuwa ang puso ko, mukhang lalabas
na nga rin mula sa katawan ko.

My heart went opppsss

"Sige sasabihin ko na rin yan kay Maam Pablo, siguraduhin niyo lang na magpapahinga kayo. Wag na
wag kayong gagala o magmo-mall," he then said so I nod.

Akala mo naman may panggala ako tsaka may pang-mall.

"Hindi po kami ganung student Sir, mabait po kami….Well maybe ako oo, yung kasama ko hindi ko
alam," saad ko kayat tumango na rin siya at umalis ng clinic.
Naiwan naman kaming dalawa ni Alice, muli kong nasaksihan nang lantaran ang huwad niyang
pagmumukha. Ang sarap tuloy pisilin ng pisngi niya tas tusukin mga mata. Why not try no? Tinapik ko
ang braso niya para gisingin siya pero bago pa lumapat ang kamay ko doon ay bumangon na siya agad.

Hindi naman pala natutulog. Tssk! So narinig niya lahat ng sinabi ko kay Sir?

"Tara na," sabi ko sabay hila sa kamay niya.

"Saan tayo pupunta?" Confusion started to show in her face, marahil nagtataka kung saan kami
pupunta. At mas lalong nagtataka kung bakit hinawakan ko pa ang kamay niya. Uhh! Awkward!
Tinanggal ko iyon agad at hinarap siya upang sagutin ang tanong niya.

"Home, we’re going to rest ofcourse." Pagkasabi ko ay tumalikod na ako at binuksan ang pinto. Kating-
kati na mga paa kong makaalis dito.

"What? We’re not going to attend class!" She covered her mouth when she realized what she did.
Ebarg, tatakas na nga lang mag-papahalata pa. Luminga-linga siya sa paligid upang makasigurado na
hindi siya narinig ng ilang mga estudyanteng dumaraan sa may pasilyo.
"No. Kaya halika na, let’s go home already. Tsaka wag kana mag-alala, nakapagpaalam na ako kay Sir.
Huwag ka matakot na ma-absent, di ka nga rin nagpaalam nun," inis kong sambit. Naiinis ako! Buti pa
siya hindi na-absent eh. Well di pa naman ako umabsent pero unfair kasi. Nawa’y all talaga!

Sumunod na lang din siya sakin at sabay na rin kaming umuwi. Mabuti na nga lang at busy si manong
guard, nakikipaglandian kasi sa may “BJ Moco” vendor sa may gilid kaya ayun nakalabas kami ng campus
ng walang problema.

Pagkarating namin ay dumiretso na siya sa kwarto niya pero ako umupo lang sa may sofa. Isa-isa kong
tinanggal ang butones ng uniform ko at tinanggal ang pang-ibabang suot kaya nakaboxer na lang ako.
Papunta na ako ng kwarto ko para sana kumuha ng shorts nang biglang lumabas naman si Alice.

Anak ng ubeng halaya! Kagulat man uy!

"Shit!" After sumigaw pumasok rin ulit siya sa kwarto niya. Nagtaka naman ako, anong shini-shit nun?
Weird talaga!
CHAPTER 8

Kanina pa ako palakad-lakad dito sa salas dahil hindi pa rin ako makatulog. Great? Wasn't it? Umuwi ako
para sana matulog at makapagpahinga pero heto....nakatunganga lang din ako. Ano kayang gagawin ko?
tumambling ganun?

Napatigil ako sa paglalakad nang lumabas si Alice mula sa kwarto niya. Agad kumunot ang noo niya dahil
napansin niyang tinititigan ko siya. Sungit talaga akala mo naman may pagtingin ako nang dahil lang
doon. Kapag ba tinignan, may pagtingin kana?

"What?" Mama mo what? Watwatin kita jan eh! I just show her my deadliest smile. Yes deadliest, yung
tipong kapag nakita niya ang ngiti ko ay mahihimatay siya. But based on what I could see, parang nakakit
siya ng nakakadiring pangyayari. What the fuck!

“You know, you should smile often,” I said but she just walked straight to the sofa and sat there,
opposite from me. “Taray ka gurl?”

“You know, you should better eat your tongue sometimes,” sabat naman niya. How can I fucking eat
my tongue? And what did she think? Mukha bang pagkain ang dila? I mean nakakain ba ang dila.
“Why don’t you eat my tongue then?” I flashed my lopsided grin at her that’s why I saw her eyes
widened. Huli ka balbon! Ay hindi pala mabalbon. Huli ka walang balbon! “Why, you can’t do it? Weak.”

“Moron! I’m not a psycho to do that. That’s gross!” Mama mo gross! Gross naman pala pero ang kapal
magsabi na kainin ko dila ko. Huwaw!

Tumayo ako upang kuhanin sana ang remote pero sinadya kong dumaan sa likuran niya. I took that
opportunity to whisper at her ear. “Well suck it then,” I said in my husky voice before sitting beside her.
Gusto ko tuloy matawa dahil sa reaksyon niya. Grabe! Parang natatae lmao.

“Shut up! Stop pestering my innocent mind!” Right after that, I burst into laughter to the point that I
even held my stomack because I feel like couldn’t contain it all. Natigilan lang ako nang bigla siyang
tumayo at aalis na sana, pero agad akong nagsalita.

"Movie Marathon tayo?" She glared at me kaya naman itinaas ko ang dalawang kamay ko, kunware ay
sumusuko. Wew sana all sumusuko!

"What movie?" Bigla akong napangisi nang may maisip akong kalokohan. Kasalanan ko pa bang pinaglihi
ako sa joke, na pati palayaw ko Joker?

Bwisitin ko nga to!

"Porn sigu--" sumabat agad siya dahil sa sagot ko. Grabe joke lang naman kasi yun, hindi naman ako
nanonood ng ganun.... Kapag may kasamang iba lalo na kapag babae pa. Nako mahirap na, baka
gumawa pa kami ng sariling videos naming, biro lang!

"On the second thought, just shut the fuck up and watch alone." Watch alone daw tapos nakaupo pa
rin sa pwesto niya. Nakita ko siyang abala sa pagkakalikot ng phone niya. hindi ko alam kung anong
ginagawa niya. Hindi ko alam kasi wala akong pakielam! Muntik na akong mapatalon nang bigla niya
akong binato ng magazine. Bwisit!

Attitude gorl!

"Hahaha joke lang ito naman hindi mabiro. Mabait ako no, pero nanonood ako ng ganun
minsan," hindi pa rin siya umimik at ang atensyon ay nakafocus lamang sa cellphone niya. Dahan-dahan
akong umusog upang tumabi sa kanya para masilip kung ano yung ginagawa niya, kaso paatras naman
siya ng paatras. Okay urong sulong lang kuno.

"What about watching some anime movies. What do you think?" I saw her face lighten up, her eyes
were filled with excitement. I think she's an otaku like me and I think magkakasundo kami rito.

"I have some movies in my flash drive can I connect that to the TV?" I just nodded and fix the television
so that we can watch. We decided to watch the latest anime movie which is Weathering With You, it is
about a girl who can stop the rain and change the bad weather just by praying and rest story….well..I
don’t know still, ngayon ko lang naman papanoorin yun eh.
I suddenly remember something I should ask kanina pa kaso hindi ko na nasabi kasi nakalimutan ko. So I
took that noice mood to ask. "Hey, can I ask for your facebook account?” Hindi ko kasi alam kung ano
ang facebook account niya kaya hindi ko tuloy siya ma-chat kung hindi kami magkasama, well what if my
emergency diba? And ofcourse I have a big responsibility when it comes to her, she’s my roommate and
my classmate.

"Im not interested to Facebook, masyadong toxic minsan ang mga tao dun. Ang weird naman kung
gagawa ako tapos wala din akong friends,” she replied without even looking at me. “Anyway, why did
you ask for it?"

"Syempre para kapag hindi tayo magkasama or may emergency mas madali nating mahanap or
makausap ang isa't-isa," I explained.

Ganun naman talaga kapag hinihingi mo fb account ng isang tao, para makausap and to be informed.

“Oh really, I thought it’s because you started to like me na,” sagot naman niya. Natigilan naman ako
saglit dahil doon at biglang nagpakawala ng tawa. Grabe lang ha, ako? Magugustuhan siya? No way!

“Excuse me Miss but you’re not my type,” I replied confidently. “There’s no way I’ll be liking you, baka
ikaw ang may gusto sa akin. If yes, I’m sorry but you can’t have me in your life.”
"Uhh you’re not my type also. Anyway, I have my IG account but I won't give it to you" aniya at
nanood na. Itinuon ko na rin ang atensyon ko roon. Mga ilang minuto rin kaming tutok na tutok sa
panonood ng sumuko na rin ang mata ko at pakiramdam ko’y bumibigat ang mga talukap nito kaya sa
huli ay hinayaan ko na lamang ang sarili kong makatulog. I know I deserved some rest too.

Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nang mapansing nakayakap ako kay Alice, bale siya nakapatong
yung ulo niya sa balikat ko tapos ako naman yung kaliwang kamay ko nakahawak nang mahigpit sa
bewang niya. Mahimbing ang tulog niya kaya pinigilan ko ang sarili kong gumalaw.

“Shit!” Kapag talaga nagising siya at nakita niya ang pwesto naming dalawa, talagang ako ang
malilintikan.

Dahan dahan kong binitawan ang bewan niya at pinahiga siya sa may sofa at tinanggalan ng damit...
hindi biro lang. Tinanggal ko lang yung phone na kanina pa niya hawak-hawak, baka kasi mabitawan
niya.

Masakit pa naman kapag binatawan ka.

Napansin kong may mga notification doon kaya agad sumilay ang ngiti sa mukha ko.

Ayaw mo ibigay ha? Well gagawan ko ng paraan. Diskarte ang siyang solusyon hehe.
Kinuha ko ang phone niya at tinangkang buksan ito kaso kailangan pala ng password, buti naka activate
yung facelock niya kaya tinapat ko yun sa mukha niya. Problem solved!

Kinalikot ko ang IG account niya at nakita roon ang username niya, meron din siyang twitter account.
Hindi ko napigilan ang sarili ko na huwag pakielaman ang gallery niya. At dahil sa nakielam na rin ako,
susulitin ko na. Shinare it ko lahat ng pictures niya dun since konti lang naman din ang nakasave.

May pangblackmail nako kapag nagkataon. Don’t think na gagamitin ko mga pictures para gawing
wallpaper o hindi kaya profile sa fb no. Why would I do that? She’s not even my type!

Binalik ko na rin yung phone niya, syempre clinear ko lahat ng recently used apps para di siya magtaka.
Nakaramdam naman ako ng gutom kaya nagtungo na ako sa kusina upang magluto ng pang lunch.
Napag-isipan kong magluto ng sinigang na baboy. At dahil nasa mood ako ngayon triny kong magvlog
para may content na rin ang youtube channel ko.

"Wazzup mga kaibigan, kamag-anak, kapamilya, katropa, kalandian, KAJUGJUGAN! This is Joker, the
number one pogi in the universe. Welcome to my..... life!! este youtube channel ehem ehem. So
bagong araw na naman, bagong luto tayo ngayon, so eto magluluto ako ng sinigang na butiki.....De
joke... Sinigang naaaaa baboy,” Sinunlyapan ko ang masungit kong roommate kung nagising ba siya sa
kaingayan ko pero mukhang sleeping beast naman mas iingayan ko pa.

“So unang proseso syempre maghugas tayo ng kamay lalo kapag kakagaling lang tumae kasi baka may
nakabaon pang tae sa mga kuko natin. Sunod hiwain ang karne ng baboy, kayo na bahala sa size basta
kung anong trip niyong sukat edi yun na. Pag ayaw niyong hiwain dahil tamad kayo edi huwag,
kakainin din lang naman eh. Tsaka niyo na hatiin pag kakain. Isama ring hiwain yung kamatis at
sibuyas pero kapag tamad talaga kayo edi huwag na, tsaka niyo na lang din hatiin kapag kakain na."

Pinause ko muna saglit yung record kasi kailangan ko nang iprepare yung paglulutuan. Bahagya akong
sumilip sa gawi ni Alice, baka kasi nagising na siya pero tulog pa rin naman ang babaen pinaglihi sa
dragon. Buti na lang kasi baka kapag gising siya hindi ko na marerecord itong vlog ko.

"Proceed na tayo sa highlight ng vlog na to mga kajugjugan. Painitin sa lutuan ang kaserolang may
tubig, kung hindi niyo mapainit ang tubig hanap na lang kayo ng magbibigay init sa malamig niyong
lovelife. After nun lagay mo na rin sa kaserola yung karne, kamatis at sibuyas pagkumulo yun tapos
may bula-bula edi tanggalin, parang yung mga taong toxic sa buhay mo.... Then after 30 minutes na
pakulo, lagay mo na yung hiniwang gabi, kapag malambot na yung karne maglagay ka na ng sinigang
mix. Pampaasim yun pero pwede din naman katas ng pawis mo sa kili-kili kong malakas putok mo at
maasim-asim dagdag mo na rin yung siling green.” Naiimagine ko na tuloy kung ilan magiging
subscribers ko kapag inupload ko ‘to. Pero naiimagine ko rin yung sasabihin ng mga tita ko kapag nakita
nila ako, “Nak regards kay mama mo ha.”

After 5 minutes lagay mo na yung sitaw at okra. Then pakuluan mo ulit for 5 minutes....mag-antay ka
huwag kang atat, iiwan ka rin... este makakakain ka rin. Pag medyo matamnay yung lasa lagyan mo ng
konting patis at asin, huwag sobrahan dahil lahat ng sobra ay nakakasama. So ayun antay ka ulit ng 2-
3 minutes tapos patayin mo yung apoy kasi luto na. Pero kapag gusto mo mas exciting edi sindihan mo
LPG niyo. So yun nga no... thank you for listening and watching, next time ulit no mga kajugjugan. Ligo
lang everyday, stay hydrated. Inom tubig huwag alak. Huwag kalimutang magsubscribe, Avishala
imong mama!!"

Nang maluto ko na iyon ay naghain na ako ng kanin at ulam. Inayos ko na rin yung plato, kutsara at
tinidor. Nagtimpla na rin ako ng juice. Wow parang pwede na ako mag-asawa. Asawa na lang ang
kulang.
Nang tatawagin ko na sana si Alice, sakto namang nagising na siya at umupo. Kinukusot-kusot pa niya
ang mata niya nang magsalita ako.

"Madame," I said in a most nice and honorific way of saying. “The table is now open for Vice
President…este your food is now served Madame. You may now eat.”

Tumayo naman siya at inayos ang buhok bago siya maglakad papunta dito sa kusina. Umupo siya sa may
tapat ko at kumuha na ng makakain. Pansin ko ang pagtataka sa mukha niya.

Pinagdududahan ba niya ang skills ko sa pagluluto?

"Luto ko yan, safe kainin walang lason," pagpapaliwanag ko. Tumango naman siya at nagsimula nang
kumain. Nilagyan ko ng juice yung baso niya at nagsimula na rin akong kumain. Tahimik lang kaming
dalawa, pansin mo talagang ayaw niya ng ingay kaya hindi na ako nag-abalang magsalita pa.

Nang matapos na kami, isa-isa kong niligpit ang pinagkainan ko at dinala ang mga iyon sa lababo.
Maghuhugas na sana ako ng tumayo siya sa gilid ko at inirapan ako.

"Bakit?" She gave me a serious look kaya naman kinilabutan ako..slight.

"Ako na dito," aniya. Tam aba itong nakikita ko? May kakayahan pala siyang maghugas no? himala!
“Naku huwag na ako na, kaya ko na ‘to,” ngumiti pa ako para ipakitang kaya kong hugasan ang mga
pinggan pero nag-insist pa rin siya na siya na daw ang bahalang maghugas.Nung una ayoko sana kasi
nakakahiya sa kanya pero nagpupumilit pa rin kaya ayon hinayaan ko na lang din. Bahala siya kung yun
ang gusto niyang gawin sa buhay, basta wala na akong pake.

Dumiretso naman ako sa kwarto ko at binuksan ang phone, agad kong hinanap ang IG account niya at
finollow siya. Dinownload ko na rin yung twitter kasi ifa-follow ko rin siya dun. Lahat pala nun
nakaprivate, ang secretive naman niyang tao. Napatitig ako sa phone ko nang makita sa gallery ko ang
picture niya. Tila ako isang baliw na bigla-bigla na lamang ngingiti sa hindi malaman na dahilan.

Cringe!
CHAPTER 10 WEDENESDAY

I woke up at exactly 4 a.m in the morning since kailangan kong pumasok ng maaga. Paano ba naman kasi
biglang nag-pm kahapon si Boss Dexter sa akin sabi niya agahan ko daw pumasok sa Miyerkules dahil
mag-iinform ako sa mga members ng club na may meeting na magaganap. Kung bakit ba kasi biglaan pa
ang pagpostponed ng klase kahapon, yan tuloy ako ang naaabala.

6 a.m na ng magstart akong gawin ang mission ko. Almost one hour din ang ginugol ko sa pagtatawag
and I am damn tired running and walking! I could even smell sweat in my uniform, I was really glad I
brought some white t-shirt to wear later since ayoko namang pumasok sa room sa ganitong lagay.

Andito ako sa tapat ng room naming dahil may isa pa akong hayop…este estudyante na hindi pa
natatawag. Akmang papasok na sana ako ngunit napaawang ang labi ko dahil bumulaga sa akin ang
magulong scenario sa classroom, akala mo tuloy nasalanta ng bagyo eh.

"Uyy pare ‘wag kana pumasok," wika sakin ni Gio. Nagtaka naman ako kung bakit ayaw niya akong
papasukin. Do I haven’t right to go inside? Mukhang nabasa naman niya ang reaksyon ko kaya tinapik
niya si Keifer.

"Gago may nagsuntukan, ayaw nga magpaawat nung nang-aawat eh. Kaya ayun nasuntok tapos
nakisali na rin sa away." Ay ang gandang bungad naman yan, pagod ka na nga tapos ganito pa
madadatnan mo. Bakit ‘di na lang kaya sila magpatayan no? Tsaka bakit yung umaawat ang inawat nila?
Mga gago din naman to gustong- gusto makanood ng wrestling.
"Where’s Alice?" tanong ko dahil baka makalimutan ko ang pinapagawa sakin ni Boss, mahirap na baka
matanggal pa ako sa Club.

I saw them looked at each other na parang may narinig na kababalaghan mula sa akin. "Wow
hinahanap, jowa mo ba tol?" tukso sa akin ni Keifer. Jugemental talaga eh no. Hinahanap lang, jowa na
agad? Ganun na ba talaga mindset ng mga tao ngayon. Parang tinabihan lang, jowa na agad? Pano pag
niyakap, asawa na? Kinausap, sinamahan, kachat, jowa na agad? Issue nga naman eh no.

"ARE YOU NUTS? JUST GO FUCKING CALL HER, I NEED TO SAY SOMETHING IMPORTANT," I said it loud
because my annoying classmates were making to noise inside. Kapag ako talaga nabadtrip, ako mismo
makikipag-away sa kanila.

"Keif oh inuutusan ka. Yaan mo siya mismo magsabi nun gago,” wika ni Gio at hinila na si Keifer
papalayo sa akin. “Just go call her dude, ikaw naman may kailangan eh." I was about to complain but
the devil went inside and left me at the door.

Nakakainis talaga sila, mga deputang yun!

I shook my head and went inside since I have no other choice but to call her by myself. Ayoko lang
namang pumasok kasi baka mapansin nila ako tapos mamaya issue'han na naman kami, edi mamaya yun
pa ang madatnan ng teacher na sitwasyon namin. So saan kami mapapadpad? Edi sa dean's office. I was
just thinking about her side too, paano kung may bf pala siya at malaman niyang iniissue kami?

Hinanap ko siya sa bawat corner ng room but she was nowhere to be found. “Ahh shit!” Where the hell
is she?!
Nang hindi ko na talaga siya nahanap ay umalis na ako ng room at naglakad pabalik ng Club namin. I
guess gagawan ko na lang ng palusot kung bakit wala siya. Kasalanan din naman niya, kung saan-saan
siya nagpupunta. Muntikan na akong mapatalon sa hagdan ng may nakita akong babaeng nakaupo at
nayuko sa may gilid.

Anong trip nun at doon pa natulog?

"Hoyy!" sigaw ko para gulatin siya, napatayo siya bigla at gulat na gulat ang reaksyon nang makita ako
pero agad din naman niyang binawi iyon at inirapan ako bigla.

Adik lang?

"What do you need?" Told you, attitude talaga siyang babae. Wait, babae pa ba ‘to? Baka kasi tomboy
eh.

"We have a meeting at the Music Club’s Room. So come on, let’s go!" Tumango naman siya pero nung
hahakbang na ako ay nanatili pa rin siya sa ganung posisyon. Inuubos talaga ng babaeng to ang pasensya
ko! I know I said before na gusto kong maging close kami but damn! How could I even do that? She’s too
maldita!

"Ano? Di ka sasama? Tara na kasi, malelate na tayo oh," hinila ko na ang kamay niya dahil kanina pa
ako pagod kakalakad tapos siya aarte-arte pa dito. Pasalamat nga siya mabait pa rin ako sa kanya eh,
baka kapag di ako nakatimpi kanina ko pa siya sinipa dito. Pero joke lang, hindi ko magagawa sa kanya
yun.
“You jerk! Bitiwan mo ako!" sigaw niya kaya hindi ko na napigilan ang sarili kong huwag lumingon. Ubos
na ubos na talaga ako! Ano ba kasing problema niya sa akin?

Annoying naman kasi eh, she’s too mad at me. Alam ko namang aloof siyang tao pero sana naman
huwag niyang ipagtulakan yung taong walang ibang ginawa kundi tulungan siyang baguhin ang sarili
niya. Yes, the reason why I keep on bugging her though she’s too cold with me was that I want us to
become friends. Baka kasi matulungan ko pa siya sa mga problema niya eh, but how can I fucking help
her? I couldn’t even do anything to make a way para maging close kaming dalawa. Or maybe I did
something already but still she didn’t want me to be her friend.

I took all my remaining strength and courage and speak."Ano bang problema mo?" I said in a low voice,
I couldn’t raise my voice since I am too tired dealing with this…dealing with her. She’s too fragile, too
vulnerable. I was afraid that if ever I’ll shout at her, she might be hurt. I might hurt her feelings and I
don’t want that to happen.

"YOU ARE MY PROBLEM!" singhap niya. My eyes widened because of shock. Parang may biglang
tumusok na karayom sa puso ko, ang sakit.

Putangina naman eh! Ganto na lang ba? Wala akong ibang ginawa kundi magpakita ng kabutihan tapos
ganto lang din ang matatanggap ko? Bat ang unfair naman na? Punong-puno na ako sa ganto eh,
sawang- sawa na akong maging mabuti, pagod na pagod na akong tumulong. Hindi naman ako
humihingi ng kabayaran o sukli sa mga ginagawa ko eh, simpleng “Salamat” lang okay na, sobra pa nga
eh.

Pero yung hindi nila maappreciate ginagawa ko? Masakit yun.

"Sorry, sorry kung problema lang ang dulot ko sayo," sagot ko at nagpatuloy na sa paglalakad. I left
immediately because I couldn’t consume all the pain, I couldn’t stand the situation. Masyado pang
naguguluhan ang isip ko ngayon, siguro mas okay kung mananahimik na lang din ako.

Pagkarating ko sa Club ay pumwesto na ako sa bandang likuran dahil may dalawa pang bakanteng upuan
doon. Mabuti na lang at hindi pa nagsisimula ang meeting. Umangat naman ang tingin ko nang
mapansing pumasok na si Alice at dumiretso sa tabi ko dahil nga isang upuan na lang ang bakante.

Ganda din umayon ng tadhana minsan eh no, sarap batukan.

Hindi ko na lang siya pinansin at inadjust and upuan paharap para diko siya pagtuunan ng pansin. But
according to my peripheral vision, nakatingin siya sakin. At wala na akong pake dun, naiinis ako eh.

NABABADTRIP AKO.

Tumagal ang meeting ng halos dalawang oras kaya nang matapos iyon ay bagot na bagot akong tumayo.
Tatayo na sana ako kaso nilapitan na ako agad ni Boss Dexter.

Huwag niyo sabihing ako rin magliligpit ng upuan! Anakanampucha!

"Joker, salamat kanina ha. Maasahan ka talagang bata ka,” he said so I nodded as saying that it was not
a big deal. “Nga pala may ipapakilala ako sayo," tinaas niya ang kamay niya at tinawag ang isang lalaki.
"Jokermeet Winston,” napatitig ako sa lalaking nasa harapan ko dahil pakiramdam ko ay nameet ko na
siya noon. “Winston this is Joker," pormal na sabi sakin ni Boss kaya tinapik ko lang ang balikat niya
bilang pagbibigay respeto. Ang pangit naman kasi kung beso beso eh.

Iniwan nakami ni Boss para makapag-usap. Nalaman kong siya pala ang kanang kamay ni Boss sa Club na
ito. So probably isa rin siyang musician or vocalist.

"Yow dude," wika niya sakin. Akala ko kung siga siga siyang tao pero mukhang hindi naman.

"Hello Sir," sagot ko naman. Alangan namang makidude din ako eh mas matanda naman siya ng ilang
taon. Pero mas gwapo pa rin naman ako. Siguro kailangan niya pa ng isang libong ligo para malamangan
ako.

"Dude na lang din, drop the formality Joker. Para namang masyado akong matanda niyan eh," giit ni
Sir Winston. Natawa na lang din ako nung tumawa siya. "So guitarist ka pala? Bass or Electric?"

"Both pero Electric muna sa ngayon, hindi ko pa kasi gamay yung bass kaya yun na lang muna," sagot
ko naman. Napansin ko namang paalis na si Alice. Aalis na rin sana ako kaso naalala ko pala yung sinabi
niya kanina.

PROBLEMA LANG AKO

"Kung gusto mo pwede kitang turuan," agad lumiwanag ang mukha ko sa sinabi ni Sir Winston. “PWede
kitang turuan for free.”

"Talaga ba Sir?... este Winston?" Hindi pa rin matanggap ng tenga ko ang mga narinig kong sinabi niya.
Nanaginip lang ba ako? Tangina eto na ‘to oh, may magtuturo na sakin, may willing ng tumulong
sakin. Pero baka scam din ito?

"Oo, pero medyo busy ako minsan kaya dapat iinform mo ako kung kailan ka available para
masabihan kita kung available din ako," nakangiting sambit sakin ni Winston. God sent talaga siya.
Medyo naweiweirduhan ako kanina dahil baka bakla to tapos kailangan niya lang ng kasama o jowa pero
sa tingin ko hindi naman, kasi matipuno siyang lalaki, lagi pa atang nasa gym kasi maskuladong-
maskulado. Nahiya yung maliliit kong abs na di pa lumalaki.

"Salamat dude," wika ko naman. Parang gusto ko na araw-arawin magpaturo tapos sasama na rin ako
pag magji-gym siya para mas pumogi ako.

Nag-excuse naman siya sakin dahil may tumawag sa phone niya, umalis na lang din ako since uwian na
namin. Iniisip ko rin kung anong gagawin ko sa bahay mamaya, knowing na nandun din si Alice.

Uuwi pa ba ako?

Tangina bakit ako ang mag-aadjust? Bahala siya sa buhay niya!

Naglakad na ako papuntang classroom pero nagulat ako dahil nandoon pa pala sila Keifer at Gio. Ang
sweet naman nila sakin. Willimg to wait amp!
"Oh bro andito ka na pala," sabi ni Keifer. Dumiretso lang ako sa upuan ko at kinuha ang bag ko sabay
suot. Halata na nga kasing andito ako tapos magtatanong pa. Sinulyapan ko ang upuan ng katabi ko
upang makita kung….Wait, why the fuck I care?

"Pre, bar mamayang gabi. Sama kana please," anyaya sakin ni Gio. Kaya naman pala inantay pa nila ako
kasi magyayaya. Too bad I don’t drink, de joke tinatamad lang akong makihalunilo sa iba.

"Lakompera gago," palusot ko. Ayoko kasing sumama talaga pero wala din talaga akong pera. Hindi pa
ako pinapadalhan ni Daddy ng pera eh, wala naman akong update sa kanila since alam kong busy din sila
sa work.

"Libre ko gago, bingwit lang kami ni Keif mamaya. Samahan mo lang kami, baka isipin mo
nakalimutan ka na namin eh." Pagpapaliwanag naman ni Gio. Libre naman pala eh, tsaka ayos na rin
siguro ito. Limot problema. “Sama ka na gago, alam ko problemado ka.”

Hindi ko alam kung paano nila nalaman na may problema ako but I was thankful kasi kahit papaano
nandyan sila.

"Diretso na tayo sa bahay para sabay-sabay tayong pupunta dun," pagbibigay alam ni Keifer. Okay lang
naman sakin yun. Okay na okay nga kasi hindi ko makikita si Alice, ang kaso wala akong dalang damit.
Alangan namang nakauniform akong pumunta dun? As if pwede namang ganun.

"Wala akong dalang extra shirt tol," wika ko naman. “Tsaka paano kapag uuwi? May pasok pa bukas.”
"Tanga, madaming damit si Keifer,” saad ni Gio. “Tsaka chill ka lang planado na lahat." Tumango
nalang din ako since wala akong ambag. Nagdadalawang-isip pa ako kung ichachat ko si Alice na late na
ako uuwi pero naalala ko ulit na wala naman pala siyang pake sa akin. ‘Di hamak na problema lang ako
sa kanya.

"Tara na!" Nagmadali na silang lumabas at dumiretso sa may parking lot dahil nandun ang kotse ni
Keifer. Anak mayaman nga naman.

But one thing is on my mind now. “Makakalimot din ako sa problema ko.”

******

*MOGU-MOGU BAR*

"Gago tama na yan, nakakailang bote ka na jan," saway sa akin ni Gio. Kanina pa kasi ako umiinom dito,
paano ba naman kasi alis sila nang alis eh bored na bored na ako. Minsan may pumupuntang babae sa
couch pero hindi ko din kinakausap. Badtrip ako eh, tsaka wala naman akong pake sa kanila. “Alalahanin
mo sinabi ni Sam Door boi, Drunk Respectfully.”

"Tanga Drink Responsibly yun," sagot ko naman. “Tsaka sabi niyo libre, kaya nga sinusulit ko na eh.”

"Babe sayaw na tayo," rinig kong sabi nung babaeng nakapulupot na parang sawa sa braso ni Keifer.
Tssk! Aarangkada na naman ang playboy ng bayan.
"Enjoy niyo lang, enjoy na enjoy ko nga eh." Pumikit ako saglit dahil nakakaramdam ako ng konting hilo
at nang iminulat ko iyon ay wala na sila. Gago talaga mga yun. Binuksan ko na lang ang phone ko at
kumuha ng litrato, tinapat ko iyon sa ilaw ng bar. Ilalagay ko lang naman sa IG story ko. Nang mapost ko
iyon ay may nagreply agad.

Kunot-noo kong tinignan kung sino iyon pero napabuga na lang ako ng iniinom ko nang makitang ang
pangalan ni Alice

All_Ice: Where art thou?

Probema na naman ba niya? Pati kung nasaan ako, prin- problema niya tapos sasabihing "ikaw ang
problema ko." Adik din namang Yelo yun ah.

JOzephyrKERvyn_: Huwag mo na alamin, mamaya problemahin mo pa tapos masisisi na naman ako

kasi ako ang problema mo. Adik ka girl?

Muling nabuhay ang inis at galit na kanina ko pa kinikimkim. Nakaramdam din ako ng kaunting sakit
dahil nagagalit na naman siya sa akin. Kapag iba naman ang nagagalit, okay lang sakin. Baliw na ba ako?
Should I consult some psychologists?

All_Ice: It's already 1 am, kailan mo balak umuwi? Do you have even plan to go home?

Alalang-alala akala mo naman may pake sakin, eh sinusungitan naman ako lagi. Bahala kang manigas
jan!
JOzephyrKERvyn_: Matulog ka na lang, huwag mo na ko alalahanin. Papalipas problema lang ako.

Nagpost ulit ako pero dahil sa medyo nahihilo na ako at lumalabo na ang paningin ko, hindi ko
inaasahang mapindot ang location ng bar kaya napasama na iyon sa post ko. Ayoko sana ilagay kasi baka
makita ni Alice. Pero bakit ako matatakot? Para namang may pake yun at susundan ako dito.

Ipinagpatuloy ko na ang pag-inom ko hanggang sa makaubos pa ako ng isang bucket. Dibale nang
mahangover kahit may pasok bukas, atapang ah tao naman ako. Mabuti pa yung dalawa enjoy na enjoy,
Hindi ko alam kung ssan na nagsusuot mga yun. Baka nasa CR or kotse nakikipag makeout.

Nagulat ako nang may kumalabit sa akin at nang lingunin ko kung sino iyon ay agad bumilis ang tibok ng
puso ko.

Bakit siya nandito?

"So when are you going home Mr. Santos?" tanong niya habang nakapamewang. Akala mo nanay ko na
nahuli akong nakahiga lang sa higaan imbis na magtrabaho at maghugas ng pinggan.

Inirapan ko lang siya at tumungga ulit sa iniinom na alak. Sarap din nito eh, Bacardi 151. Damang-dama
ko ang init sa lalamunan at sikmura ko. Pero hindi ko na lang din yun pinansin. Nang nainip siya
kakaantay ng sagot ko ay pumunta na siya sa counter ng bar at nag-order din ng maiinom.

Habang hinihintay niya ang order niya ay may tumabi sa kanyang lalaki. Napakunot ang noo ko nang mas
lumapit pa iyon at may ibinulong kay Alice. Pansin kong naiilang na si Alice kasi nga aloof yun tsaka
mukhang lasing na rin yung lalaki.
Tutungga na ulit sana ako pero napansin kong pasimple niyang hinihimas ang hita ni Alice, hindi
magawang itulak ni Alice ang lalaki dahil hindi niya rin alam kung anong gagawin niya. Dali-dali akong
tumayo sa kinauupuan ko at pinaulanan ng suntok ang mukha ng lalaki. Putangina badtrip na nga ako
tapos babadtripin pa ako!

Hindi ko alam pero biglang nainis ako. Gusto kong sakalin yung lalaki hanggang sa mahirapan siyang
huminga kasi ang bastos niya. ang manyak-manyak, sarap patayin puta!

"Fuck shit! Problema mo?!" sigaw sakin nung lalaki. Ako pa talaga tinanong niya, anaknamputa!

"Bullshit! Stop playing innocent, alam ko kung anong kamanyakan ang pinaggagawa mo!" Mas nainis
pa ako sa sunod niyang sinabi. Sa tingin ko umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko at anytime pwede na
akong sumabog.

"Chill lang bro, sulitin mo na rin siya mamaya pagkatapos ko. Diko pa nga nalalasahan," ngumisi pa
ang demonyo. Toxix talaga sa lipunan yung mga ganitong tao eh. Not because you have the power to
control and manipulate woman, you can harrass them. There’s no valid reason to harass someone, kahit
pa sabihin mong hindi naman sila pumapalag at hindi ka inaawat.

Demonyo tangina! Kampon siguro to ni Satanas.

"Hindi ako ganung tao gago!" I was about to punch his face but Alice held my arm. Tinignan ko naman
siya sa mata at mas nasaktan ako ng mapansin ang takot at pag-aalala.
Putangina kasi yung lalaki eh!

Hinila ko na lang siya at lumabas na ng bar. Mabuti na lang din at may taxi sa labas kaya nakasakayi kami
agad. Tahimik lang kaming dalawa sa biyahe, walang may gustong magsalita ni gumalaw wala. Kung
hindi nga kami tatanungin ng driver siguro napanis na rin laway ko eh.

Hawak-hawak ko pa rin ang kamay niya nung makapasok kami ng bahay. Nang medyo humupa na rin
ang galit ko ay kinausap ko na siya.

"Are you okay?" tanong ko pero hingal na hingal pa rin ako dahil kinikimkim ko yung inis na
nararamdaman ko mula pa kanina. I waited for her to answer but she just nodded, making me more
pissed.

"Sumagot ka naman oh! Naiinis na nga ako sa lalaki tapos hindi mo man lang ako sagutin. Mas nagi-
guilty tuloy ako na pumunta pa dun, edi sana di nangyari sayo yun," dire-diretso kong sambit. Alam ko
dapat sa kanya ako mainis pero wala eh mas naiinis ako sa sarili ko. Kung sinabi ko na lang sana sa kanya
na hindi ako uuwi edi sana hindi siya pupunta roon at walang harassment na nangyari.

"Sorry," sabi niya naman at yumuko ng bahagya. Napabuntong hininga na lang din ako. Nakakapagod
din magalit wala din namang patutunguhan kung galit lang paiiralin ko.

"Dapat hindi ka na lang pumunta, bakit ba kasi pumunta ka pa?" tanong ko sa kanya. Napasapo ako ng
noo ko dahil medyo nahihilo ako. Tanginang alak!

"Because I'm worried," mahinang sagot niya. Pinaningkitan ko naman siya ng dahil doon, siya mag-
aalala? Nah, too impossible.
"Worried? Hahaha ayos ka rin eh no, mag-aalala ka sakin tapos proproblemahin mo ako. Ang ending
ako pa magiging problema mo, ako pa ang sisisihin mo." Napaawang naman ang labi niya at mukhang
dismayado sa mga sinabi ko.

"I'm sorry, I'm sorry for being impulsive sometimes. Sorry kung sinusungitan kita. Sorry kung naiinis
ako sayo. Sorry dahil ang pangit pangit ng ugali ko. Sorry sa pagiging ako." Nagulat ako nang
magsilaglagan ang mga luha niya. Ano na naman bang ginawa ko?

Funny how I'm scared to hurt her, but still I did something to hurt her.

Agad ko siyang hinila at niyakap. I caressed her hair ang hugged her tightly. Hindi ko alam kung bakit
nasasaktan ako kapag nasasaktan rin siya. Kung bakit nasasaktan ako kapag may hindi siya magandang
nasabi sakin. Kung bakit naiinis ako kapag may nambabastos sa kanya, kung bakit nakakaramdam ako ng
kakaiba kapag may kausap siyang iba. Hindi ko alam gulong-gulo ako.

“I’m really sorry,” she whispered but it was enough for me to hear that.

“Shhhh, it wasn’t your fault,” I said and tried to calm her. Natigilan ako sa pag-iisip ng yumakap din siya
pabalik. She rested her head to my chest and cried out loud. Mas humigpit ang yakap niya sa akin, yung
tipong parang takot siyang umalis ako sa tabi niya, maging sa buhay niya. Ayaw niyang kumalas ako,
ayaw niyang mawala mula sa presensya ko.
“Let’s end the fight, okay?” I held her face and lifted her chin as I was looking at her eyes. “Starting
from now, I am your friend. I can be your friend, you can share your thoughts with me. You can secure
your secrets, you can rest your problems with me.”

She looked into my eyes and there I could see a glimpse of surprise and confusion. “Alice, let me be
your friend. I can be your crying shoulder, your human comforter. Just let me.”

We stared for almost a minute until she smiled. A genuine smile! “I’m sorry again,” she said.

“I guess that means yes,” I smiled at her too and patted her head. “Friends?”

She accepted my hand and shook it as a symbol that we’re not a stranger nor enemy to each other.
“Friends.”
CHAPTER 12 SATURDAY

“Finally, I can rest now,” usal ko sa sarili ko. Mabuti naman ta weekend na, makakapagpahinga na rin
ako kahit papaano. Nakakapagod din kasi ang practice kahapon eh. Imagine almost 8 hours kaming
nagpa-practice. Actually, may practice sana kami ngayon, pero sabi ko pass muna kasi need ko talaga ng
rest.

Abala ako sa kung ano ang magandang anime ang pwedeng panuorin sana ngayon kaso biglang sumagi
sa isip ko na kausapin si Alice, baka kasi may alam siyang pwedeng gawin tutal wala rin naman siguro
siyang pagkaka-abalahan ngayon.

JOzephyrKERvyn: Yow

All_Ice: ?

What the hell cold as usual pa rin. Ang hirap naman kapag ikaw lang bumubuhat ng sariling convo niyo.
Nakakangawit sa bewang.

JOzephyrKERvyn: Boring no? Suggest ka nga pwedeng gawin.

All_Ice: Pakamatay ka

Putangina! Seryoso ba siya?

JOzephyrKERvyn: Parang ang ganda ng weather para mag mall no?

All_Ice: Edi pumunta ka.

Sabi na nga eh, I shouldn’t just ask her. Panay rin naman pambabara ang sinasagot sa akin.

JOzephyrKERvyn: Ayaw mo sumama?

All_Ice: Bibili ka PH care?

Amputspa naman pinapaalala pa! Kinakalimutan ko na nga iyon eh.

JOzephyrKERvyn: Move on girl, pa-aircon lang ganun

All_Ice: Pass

JOzephyrKERvyn: Libre kita, arat arcade

All_Ice: G!

Ay wow, so that’s the magic word ha? Arcade lang naman pala katapat niya.

I was wearing a black turtle neck sweater partnered with black pants and my vans slip-on core classics. I
put some perfume na rin para kahit papaano may magandang appeal pa rin ako. Nang lumabas ako ng
kwarto ay nakabihis na rin si Alice, halatang excited pumunta sa mall eh. I looked at her from head to
toe, assessing her outfit. Napakamot na lang ako sa ulo ng dahil doon. She’s wearing a tube top
accompanied with a denim jacket and partnered with maong shorts, shoes were just a white adidas.
"Let’s go," alok ko at sumunod naman siya sa akin. Naiilang tuloy akong tumingin sa kanya, para kasing
ibang-iba siya sa Alice na kilala ko. Ewan ko ba, nabighani ata ako sa kanyang ganda. What the fuck?
Where did I get that lines?

“Ang init naman. Ano ba yan!” Kasalukuyan kaming nag-aabang ng masasakyan dito sa may mapabaho
at mainit na waiting shed. Malas nga lang kasi saktong umepal si pareng araw, grabe bumuga ng init,
mala free trial sa impeyerno ang dating. Tinanggal ko ang suot kong cap at iniabot ito kay Alice. Kanina
pa kasi nagrereklamo na mainit, eh siya naman ‘tong nakalimutan magdala ng payong.

“Oh ‘yan Madam,” wika ko. Nakita ko naman ang pagtataka sa kanyang mukha. Don’t tell me she
doesn’t know how to use it?

“What’s this?” tanong naman yan. Pambihira sumbrero lang hindi pa alam. Para namang ngayon lang
siya pinanganak o hindi kaya ngayon lang nagkaisip.

“I think that’ not an umbrella so definitely it’s a cap,” barumbado kong sagot. Obvious na nga kasi kung
ano yun, magtatanong pa. Para namang sila Gio at Keifer minsan, makikita ka na nga lang sasabihin pang
“Oh andito ka na pala.” “You know you can consult Merriam Webster if you don’t know the use of it.”

“I know na cap pero bakit mo binibigay sakin?” masungit niyang sagot. Jusko naman! Wala ba talaga
siyang alam sa sombrero?
“Laruin mo para di ka mabored.” Nagcrossarm naman siya, halatang galit na sa mga sinasagot ko.
Tangina naman kasi eh, ano ba dapat gawin pag inabutan ka ng sumbrero? Syempre isusuot mo, alangan
namang kainin mo diba?

Sakit sa ulo!

“Isuot mo na lang, dami pa reklamo eh.” Laking pasasalamat ko nang may dumaan na ring jeep, simula
nun ay hindi na kami nakapag-usap pa. As if she’s going to insist in starting a conversation, himala na
lang siguro.

“Oh kasya pa dalawa jan sa may kanan.”

“Maryosep puno na nga eh.”

“Hay nako malelate nako sa trabaho.”

Jusko patawarin! Kasya pa daw ng dalawa eh halos hindi na nga makaupo ang pwet ko. Ang kaso kapag
babae pa ang dadating at wala na talagang mauupuan kailangan mo magpaka-gentleman, kasi kung
hindi baka mamaya maviral ka pa sa fb. Kaya ang ending dun ka sa labas, kakalambitin na parang
unggoy.

“Thank God nandito na tayo, makakahinga na rin ako ng maayos,” wika ni Alice. Pansin ko ang ilang
butyl ng pawis sa may noo niya pero syempre hindi ko pinunasan, wala nga akong pamunas eh. Bwisit
nga eh, ngayon ko pa nakalimutan.
“Why? Weren’t you breathing kanina?” tanong ko naman. Medyo weird siya kapag ganun. “How did
you manage not to breathe for almost 10 minutes?”

“Moron! Common sense hello? Ofcourse I am breathing no! What I mean is that nakakahinga naman
pero hirap din. Ang sikip-sikip kasi plus napakabaho. You know that, amoy putok!” I laughed because
of that, well she got a point there. Buti nga hindi namin nencounter yung may sasakay na manang with
matching support sa may hawakan, yung tipong halos mahimatay ka na sa amoy kapag itataas niya ang
kamay niya.

“Let’s eat first before going to the arcade,” I said and looked at her. “Where do you want to eat
Madame?”

“I want Mcdo,” wika ni Alice sabay pout! Ang cute niya kapag ganun pero syempre hindi ko sasabihin
baka sapakin pa niya ako.

“I want you.” Her eyes grew bigger and then she immediately looked away. I laughed because of her
reaction, nagbibiro lang naman kasi ako eh.

“Hahaha joke lang, tara na. Shookt ka ghurl?” Hinila ko na lang siya hanggang sa makapasok na kami sa
Mcdo. Siya na ang nag-insist na mag-order kaya naghanap na lang din ako ng mauupuan. Buti nga hindi
gaanong marami ang kumkain dito ngayon, knowing na weekend at walang pasok ang mga students and
even those employees.
We didn’t waste any time, kaya nung maideliver na ang pagkain sa pwesto namin ay agad na kaming
kumain. We stayed there for 20 minutes to take some little rest. No one made a noise after that, so I
broke the silence between us. Hindi ako sanay kapag sobrang tahimik eh.

“Hey Ali,” wika ko upang makuha ang atensyon niya. ‘Mind if I ask you some questions?”

“As long as I can answer those, it’s okay.” I just want to know about her more, I mean I want to know
her deeper. She’s like a poetry book, so easy to turn its pages and read it but too hard to undertans its
meaning.

“What’s your favorite color? Favorite food? Favorite song? Favorite author of some book? Favorite
anime movie? Favorite---” I stopped talking when I realized na andami ko na palang nasabi. “Okay, I
think that was too hard to answer it all. Just tell me your whereabouts in life. Let’s get to know each
other more.”

“Uh oh, okay.” I focused my gaze to her and listened carefully to whatever she will going to say. “I like
every color except brown and red. I dunno why, for me those color symbolizes the word boring. I like
every food so I think they are all my favorites. I’m into Ben and Ben songs and also The Juans,
especially the song “Lumalapit”. When it comes to anime naman, I love them all but I am more into
Horror and Mystery genre pero syempre with some romance na rin yun. I like enjoy my own pace,
treating myself alone, loving myself more and trying to make my weaknesses as my strengths. I like
the motto, “Move in silent and let your success be the noise. Do you want me to continue still?”

“Yes please,” I said as I sipped some cola from my cup. Eventhough I know those things, it wasn’t still
enough for me. Lahat ng nalalaman ko ay parte lang ng pagkatao niya, I want to know also her
weaknesses and fears. Those things that make her cry and laugh. I want to know it all. “Tell me about
your fears and weaknesses, those things you don’t want, attitude you can’t stand with.”
“I’m afraid with frog,” she almost whispered. “Also with the image or sight of a snake, I am afraid of
darkness. I usually encounter some panic attacks to the point that I hardly catch my breathe. I’m
afraid not to take risks. Some says they are afraid to fail but for me, I am more afraid not to
experience failure. Because without failure, I couldn’t be challenge and achieve success. I have many
weaknesses but I make those as my inspirations to strive harder. “

“I hate ma-pride and braggy persons, basta nakakainis sila pero I will try to understand them naman if
they are important to me. I don’t want collecting some friends just to prove that I got some karamays,
I’m too tired dealing with fake bonds. Like one time, they will talk some nice and sweet words with
you pero kapag tumalikod ka na, they are going to backstab you naman. I hate toxic people,” she took
a deep sigh and looked at my eyes. “Was that enough na? I’m tired talking already.”

“Yeah yeah, it was too much that I couldn’t even absorb all information. Gonna tell you about myself
too some other time.” I glanced at my wristwatch and saw that it’s already 9 a.m, pansin ko ring
marami na rin ang nag-aabang ng mauupuan. “So where are we going now?”

“I want to play games. What about arcade?” I nodded to her and started to gather all our cups, forks,
spoons and tray in a one place. This is what I learned during my high school days, we were taught about
“CLAYGO” or the clean as you go. I think it’s become a habit since then, though I know it is part of the
janitors and staff to clean the table. Wala naman sigurong masama kung gagawin ko.

“Dun tayo!” excited na sambit ni Alice. Gusto niya raw itry yung sa Prize Claw ba yun, hindi ko alan name
ng game eh basta yung may stuff toys sa loob. Want niya daw kasi iyong Pokemon na stuff toy.

“Shit!” singhal niya. Kanina pa kasi siya naglalaro roon eh halos hindi na nga niya maiwan-iwan yun kaso
malas ata siya. Ayaw pakuha nung Pokemon eh.
Pa hard to get amp!

“Huy huwag ka magalit jan, walang ginawang masama sayo yan. Tara na dun.” Bumuntong hininga na
lang din siya at sumunod na sa akin papunta sa may basketball ring. Bored na bored siya habang
nanonood sa akin, halatang walang pake sa laro.

“Itsura mo?” I throw the ball to her so she immediately catched it. I made a peace sign when I realized
that the ball almost fell to her face. Malay ko bang doon dadapo yun?

“Ano gagawin ko jan?” tanong niya. Okay heto na naman po tayo sa pagsagot ng obvious na tanong.

“Throw it to yourself,” sagot ko naman at inismiran siya. Mukhang nabadtrip siya sa sagot ko kaya sakin
niya ibinato ang bola, mabuti na lamang at nasalo ko iyon agad.

“Badtrip na badtrip ka ata ah. Hold it, turuan kita pano magshoot.” She got the ball from my hand and
tried to calculate her distance to the ring. She raised her right hand supported with her left hand and
was about to shoot it but I immediately moved. Positioning myself behind her as I held her hand to
support it and finally help her to shoot the ball inside the ring.

“Bat mo ‘ko hinahawakan?” tarantang tanong niya. Nagulat naman ako dahil parang namumula na ang
pisngi niya. did she just put some blush-on? But I didn’t notice that when we were still at the fast food
chain.
“Inaalalayan lang para sure na mashoot, huwag ka assuming ha. Di kita type.” Magiging type lang
siguro. Would that even possible? Well who knows.

Hindi na siya umangal at ipinagpatuloy na lang din ang nilalaro. Nag-excuse ako sa kanya saglit dahil
pupunta ako ng Restroom kaso dumiretso ako sa nilalaro niya kanina. Sinubukan kong laruin yun, swerte
dahil unang sugal panalo agad.

“I hope she will smile,” I said to myself as I tried to imagine her possible reaction after giving this stuff
toy.

Nang balikan ko si Alice ay nakaupo na siya sa may bench at titig na titig sa may sahig. Gusto ko sanang
kurutin yung psingi niya kaso baka bigla akong suntukin kaya huwag na lang. Nang maramdaman niya
ang presensya ko ay unti-unti siyang nag-angat ng tingin pero agad ding dumako iyon sa may paper bag
na hawak ko.

“May nabibili pala sa Restroom?” tanong niya. Inismiran ko lang siya at lumabas na kami ng Arcade.
Napagpasyahan naming tumambay muna saglit sa may Coffee Shop sa labas bago tuluyang umuwi. Kahit
na gusto ko pa sanang maglaro kaso mukhang ubos na energy ng kasama ko kaya susundin ko na lang
ang sigaw ng puso ko… at ang sinisigaw ng puso ko ay sundin ang kagustuhan ng kasama ko.

“Tired already?” I asked while looking at her sad face. Tumango na lang din siya bilang pagsagot kaya
inilapag ko na lang sa harapan niya yung inorder kong mini cake at strawberry shake. Sabi kasi nila
gustong-gusto ng mga babae ang matatamis… kaya heto nagiging sweet na ako sa kanya. Joke! I’m
obligued to do this kasi sino pa bang gagawa kundi ako na kasama niya diba?
“Sorry ha hindi mo masyadong naenjoy yung paglalaro, nahihilo na kasi ako eh. I just wanna go home
now.” Pagod na nga talaga siya kasi medyo namumutla na yung mukha niya.

“It’s okay Ali, as long as you enjoy it.” Nginitian ko na lang siya ng medyo tipid, baka kasi may tinga pa
ako. Mahirap naman magsmile ng todo tas mamaya pala may nakasiksik na kanin o karne sa ngipin ko.

Saktong ala-una na ng makarating kami sa bahay, hindi ko pa naibibigay yung paper bag sa kanya.
Tangina di ko alam pero nahihiya akong ibigay. Siguro mamaya na lang din total dumiretso na siya agad
sa kwarto niya.

I went to my room and sleep also since pakiramdam ko ay bumalik na naman ang sakit ng katawan ko
mula sa matinding practice kahapon.

Ang ganda ng panaginip ko, tinatawag ako ni Alice na kumain ng hapunan. Sana araw-araw ganun ang
panaginip ko. Para naman hindi ko na problemang magluto araw-araw.

“Wake up Sleepyhead.” Ano ba yan kanina ko pa naririnig boses ni Alice, parang ayaw ko na tuloy
magising. Baka kapag nalaman niyang kanina pa ako gising eh batukan niya ako rito.

“Hindi ka pa rin ba babangon?” Nagtataka ko kung bakit mas lumalakas ang boses na naririnig ko,
animoy narito siya sa tabi ko.
“Bahala ka jan!” Halos malaglag na ako sa kama nang may tumamang plato sa tiyan ko. Tangina ngayon
lang ako nakaencounter ng lumilipad na plato!

“Kain na ho tayo, kanina pa kayo natutulog. Lalamig na yung ulam,” nakangiting sambit ni Alice pero
mas natakot ako dahil parang may halong inis iyon.

“Alalayan mo naman ako bumangon oh,” pagsusumamo ko kahit ang totoo eh nagbibiro lang naman
ako.

“Talk to my hand,” wika niya kaya dali-dali kong hinila ang kamay niya. agad naman siyang napapiksi at
gulat na gulat sa ginawa ko.

Sabi niya kasi kausapin ko kamay niya, eh ayun hinalikan ko hehe.

“Pervert!” I laughed when she rushed outside and slammed the door, creating a loud thud sound.

“OA naman, pervert agad? You should be thankful, a handsome person like me kissed your hand,”
bulong ko at tuluyang bumangon. Baka magalit si Madame at hindi ako tirhan ng makakain.

“Ikaw nagluto?” tanong ko habang kumakain kami ng kare-kare. Grabe ha talagang pinagluto pa niya
ako. Mukhang crush niya ako ah, todo effort pa mag-express ng pag-ibig.
Crushback ko na ba?

“Ninakaw ko siguro,” masungit niyang sagot. Pikunin ko nga para mas mabadtrip sa akin.

“Hala ka masyado ka na bang nagcrecrave ng kare-kare at halos nakawin mo na to sa karinderya. Tssk.

Tssk. Tssk. Masama iyon Madame.” Napatigil ako sa pagsubo nang padabog niyang ipinatong ang baso
at binilisan ang pagkain. Kaya heto ako halos lunukin ko na lahat ng patatas at carrots. Medyo wrong
move ako dun ah. Hindi ko tuloy nasulit yung pagkain.

“Uyy sorry na.” Nagliligpit na kami ng pinagkainan at ako na ang naghugas kasi baka basagin niya lahat
ng plato at baso. Ako mapapagalitan kay Tita kapag ganun.

Warning Typhoon weather anger Level 6!

Dumiretso na lang siya sa salas at nanood ng TV. Habang nag-iisip ako kung ano ang sasabihin ko para
mag-apologized sa kanya, agad namang lumiwanag ang buhay ko ala Meralco ng maalala ang stuff toy.

“Ali! Pasuyo naman oh,” malambing kong sambit. Para akong tanga kapag ganun boses ko. Pero para sa
ikauunlad ng relasyon namin pagtyatyagaan ko. I mean our friendship, anyway relasyon din naman yun
ah. Don’t get me wrong guys.

“Ano na naman ba?” Sungit talaga, mamaya baka halikan pa niya ako kapag nabuksan niya yun eh. Baka
nga ihug pa niya ako nang sobrang higpit tapos sasabihin niya “Salamat Shopee.”
“May regalo ako sayo, kung gusto mo buksan mo na lang yung paper bag. Pero pag ayaw mo itapon
mo na lang jan sa labas,” sigaw ko. Pinagpatuloy ko na lang ang paghuhugas ko nang makitang nakaupo
pa rin siya sa sofa at ayaw kumilos na buksan yung paper bag.

Bahala siya jan. Kung ayaw niya edi huwag!

Isang baso na lang ang binabanlawan ko nang biglang may pumulupot na kamay sa may bewang ko.
Lilingon pa sana ako kaso nagsalita na siya agad.

“Huwag! Huwag kang lilingon, nahihiya ako. Thank you..Thank you talaga.” Hinayaan ko na lang din
siya na yakapin ako, hindi na rin ako lumingon kasi nahihiya akong harapin siya. Baka di ko mapigilan
sarili ko at mahalikan ko pa siya.

But why did my heart leap?

Normal lang ba na bumilis ang tibok ng puso mo kapag may yumakap sayo? But this wasn’t the first time
I’ve been hugged, my girl cousin hugged me too even some of my girl classmates. But I never
experienced this. Do I started to like her? Or am I already inlove?
CHAPTER 16 Tuesday

“Goodmorning Madame,” I said with a smile. Maaga akong gumising ngayon dahil plano kong ipagluto
ng masarap na bacon and egg si Alice. Day number 1 “Spoil her with your delicious food, kung feeling mo
food ka, edi wow.”

“Goodmorning,” she said without even looking at me. Ang sungit naman, mabuti na lang crush ko siya.

“What do you want to eat? Bacon or egg?” I asked cheerfully but she was too mad. Bad mood na
naman? Is it because I confessed yesterday?

“I don’t want to eat.” I felt like my heart stabbed with a sharp stone. Why did she suddenly change?

“Do you have any problem love?” I tried to sounded it sweeter yet husky to enlighten her mood but she
was now glaring at me. Why do she looked cute when she’s pissed?

“What’s with the eanderment! And shut up nga kasi. I am mad, I am in a bad mood. I hate noise!” she
exclaimed and went to the bathroom. I was left at the kitchen staring at her back when I noticed
something on her pajama. There’s a blood!
My mind was occupied with that thought, I don’t know if I should dial the emergency number or ako na
mismo magdadala sa kanya paputang hospital. Because of curiousity, I surf the internet and asked
google if what are the reasons why woman got some blood to their pajama. Muntik ko nang maibato
ang phone ko nang makita ang mga possible reasons. What the fuck! Buti na lang pala at hindi ako
tumawag ng ambulance, baka napahiya pa ako.

I went to the pharmacy and buy some sanitary pads. Since I got no idea on what brand should I buy,
kumuha na lang ako ng tig-iisang brand. I also bought a salonpas and hot pack, I found that it helps to
relieve muscle cramps to your puson. Nag-grocery na rin ako ng makakain namin since paubos na ang
stock sa ref.

When I went back, the house is too silent. Para namang haunted house ang bahay dahil sa katahimikan. I
knocked on her door but she didn’t open it. Dahil nga sa maiksi lang ang pasensya ko ay sinubukan kong
buksan ang doorknob, bukas din naman pala iyon. I saw her lying at her bed while wincing in pain. Agad
akong lumapit sa kanya kaya naman nagulat siya.

“What are you doing here?” she asked almost whispering. Naawa naman ako sa kalagayan niya, hiniling
ko na lang n asana pwede kong kunin lahat ng sakit na nararamdaman niya. This is why I never imagine
myself hurting a girl, I know they struggle too much in life. Imagine they will go through a lot during their
menstruation period, then during their delivery masasaktan na naman sila, even during..you know.

“Oh lagay mo sa puson mo, it can soothe musle cramps,” I gave her the salonpas and hot pack. “I
bought some sanitary pads, magpalit kana.”

“Pero masakit eh! I don’t want to move,” she pouted like a toddler. I was about to laughed with her
reaction but then I remembered she’s in pain.
“But there’s a leak to your pajama. Come one, I’ll guide you to the bathroom.” Lumapit na ako upang
alalayan siya pero hindi siya kumibo. Left with no choice, binuhat ko na siya in a bridal style and I
grabbed the sanitary pads. Kumuha na rin ako ng pamalit niya at ipinasok siya sa CR.

“Hey put me down!” she exclaimed though she doesn’t have any strength to said it louder.

“Stay still, you might fall. I badly want you to fall but not to the floor,” I said and placed her at the
bathtub. Iniwan ko na sa kanya ang sanitary pad at ang pamalit niya, my heart keeps on saying that I
should just wash her but my mind knows that it’s unnecessary to do. ‘Make it quick para hindi ka
lamigin, I’ll wait for you outside.”

After 20 minutes ay lumabas na rin siya, I carried her again and laid her to her bed. Mabuti na lang at
mamayang hapon pa ang klase namin kaya makakapagpahinga siya ngayon. Paano na lang kapag may
pasok? Baka sa clinic lang din siya buong maghapon.

“Rest here okay? Kukuha lang ako ng pagkain mo.” I didn’t wait for her respond, I went straight to the
kitchen and cooked breakfast. I decided to make a soup para naman mainitin siya kahit papaano.
Kumuha rin ako ng mainit na tubig para may mainom siya, sabi kasi sa article na nabassa ko ay kapag
may period ka ay bawal kang uminom ng malamig na tubig even softdrinks.

“Here, eat this.” Inalalayan ko siyang bumangon at inilapag ang tray sa harapan niya. Looking at her
state, ako na rin ang nagpakain sa kanya. My baby looked so cute even she’s weak now. “You look cute,
Madame.”
“Stop looking then,” she said and rolled her eyes as she opened her mouth to eat the food I was
serving.

“Even if I stop looking at you, you still look cute. How could you do that Ali?” I asked and handed her
the warm water. She sipped a little and fixed her blanket, medyo nakikita ko kasi ang hinaharap niya
since she’s wearing a v-neck shirt. I tried to looked away so that she won’t notice that i was blushing.

“Do what?” I looked again at her but accidently my eyes diverted to her neck down to her breast. Fuck
eyes! “Pervert! Stop looking at me!”

“How could you be so cute even if you’re just breathing? How could you capture my heart even just by
staring? How could you steal my heart even just by smiling?” I saw her eyes widened and her cheeks
blushed.

“Ewan ko sayo,” she said. I smiled when I noticed her smiled too. Will God answer my prayer if I ask Him
to be with this girl forever? Will He grant my wish? I hope He will.

“Ubusin mo na ‘to oh, kakain pa ako. Kanina pa ako gutom.” Her eyebrows furrowed but later she
rolled her eyes. “Stop rolling your eyes, mas lalo kang nagiging cute eh.”

“Then stop saying banat!” How cute! Now I’d rather not stop making her fluttered. “Banatan kita jan
eh.”

‘Bakit kinikilig ka?” I plastered a lopsided grin and whispered to her ear. “Kiligin ka beh o pwede naman
pakiligin mo ako.”
“Edi umihi ka para kiligin ka,” she said. Then she grabbed the plate on her side and thrown it to my
face, mabuti na lang at nakailag ako. Basag rin siguro mukha ko kapag ganun. An idea crossed into my
mind so I started to act like I was hurt.

“Hey, I’m sorry. I-I n-never thought that you will get hurt,” tarantang sambit niya pero nakayuko pa
rin ako habang sapo ko ang noo ko. “Hey Vyn, sorry.”

“Shit! My head hurts, m-my heart i-is,” I stopped when she held my hand to see if my wound
was deep. I grabbed her hand and looked at her eyes. “My heart took a leap whenever I see
you.”

“Aray ko naman Ali! Masakit na ha.” Bigla ba namang hilain ang buhok ko, sama pati anit
grabe. Kapag ‘to hinila ko buhok, damay pati baba eh.

“Puro ka banat, babaero ka no?’ Wow kapag banat ng banat babaero na? Hindi ba pwedeng
marami lang dalang banat. Dumadaloy sa Sistema ko ang mga banat na sinasabi ko eh,
dumadaloy lang ah.

“Ofcourse not, the only girl I like is you. Ikaw lang sapat na,” I said and made a heart sign.
“Kabahan ka baka bukas pakasalan na kita.”

“Marry yourself asshole! Get out my room, I’m going to sleep.” Nag-heart sign ulit ako
sabay flying kiss pa para kiligin siya pero mukhang nababadtrip na dahil hawak-hawak na niya
ang mug at handa nang ibato sa akin.
“Balik ako dito mamaya kapag 11 na, baka makalimutan mong may pasok pa tayo,” wika
ko at lumapit sa kanya sabay halik sa noo niya. after nun ay mabilis akong tumakbo papuntang
kusina at nagsimulang kumain ng breakfast.

Matapos kong kumain ay umidlip muna ako sa kwarto ko, pero dahil sa hindi rin ako mapakali,
napagpasyahan kong manood na lamang ng Anime. Nang pasado alas dies y media ay naligo na
ako. Matapos kong magbihis ay nagluto na ako ng pang lunch.

“Gising na Madame, papasok pa tayo sa school.” Kanina ko pa ginigising si Alice pero tulog
na tulog ata. Halos hindi man lang kumibo eh, halikan ko kaya? Akmang hahalikan ko n asana
siya kaso biglang nagmulat siya ng kanyang mata.

‘What are you doing?” seryoso niyang tanong. Tangina sayang! I mean hala kagulat! “What
are you doing here?”

“Ginigising ka, bakit?” I replied and looked away. She bit her lower lip and looked into my
eyes. Woahhh! Bakit parang ang init ng aircon?

“Why are you looking at my lips?” Natigilan naman ako agad at umayos ng tayo. This is bad!
Really bad!
“Just wondering if what is the taste of your lips.” My eyes grew bigger when I realized what I
said, what the fuck I’m saying? “I m-mean kung anong lasa ng alikabok jan sa labi mo.”

“Ha?” Stop asking more questions please, my mind isn’t functioning well. Mukhang napunta na
ata sa tuhod ko yung utak ko eh. “Anyway, umalis ka na. I’m going to change my clothes.”

“Okay, the food was served already. I’ll go ahead.” Naghain na ako ng makakain at inumin sa
hapag habang hinihintay si Alice. Nang dumating siya ay nakauniform na ito at hawak-hawak
ang bag. Sa tingin ko’y ayos na siya. Glad to know that.

“Ali let’s go out tomorrow,” wika ko habang nagsasandok siya ng kanin. Pilit ko namang
ikinakalma ang sarili ko kahit kanina ko pa gustong magwala at yakapin siya. Okay gusto ko
tuloy iuntog sarili ko, I kept on saying that I wan’t inlove. But look at me now?

“But we’re going out now diba?” she said. “Lalabas naman tayo ng bahay ah, bakit
kailangang bukas pa?”

Nice joke! Pasado mga .5 over 5. I fake a laughed and glared at her. That wasn’t funny at all. “I
mean let’s date.”
“Did I agree when you told me that we’re going out?” Girl, how would you agree if I didn’t
ask you. That was a statement! I stated it not asked.

“That wasn’t a question, I just said it so that you’ll be informed,” I smirked and started
eating my food. “There’s no point asking you, kahit naman tanggihan moa ko, pipilitin pa
rin kita.”

“Wew, baka sa susunod nian sasabihin mo. Ali, you will marry me ha,” she laughed but I
looked at her seriously. Anong nakakatawa dun?

“So what if I’ll do that? Papalag ka ba?” In order not to be rejected, then you better not ask.
Just do it, as long as hindi ka makakaistorbo sa isang tao. “Eat first.”

“Dude you’re too impossible,” she said making me stopped from drinking water. Did she just
call me dude? What the hell! Pwede nmang love o hindi kaya baby. Honey or hubby, pero bakit
dude pa?

“Hey stop calling me dude, it should be love or honeybunch. Pwede din namang baby or
babe, basta don’t call me dude.” Kahit naman magkaibigan kami, hindi pa rin valid na tawagin
niya akong dude. Kung siguro hindi ko siya gusto, okay lang. Pero gusto ko siya eh, kaya bawal
na.

“Okay dad,” she bursted into laughter. Do I look like her dad? Better if she said, dad of my
sons/daughters. I put down my spoon violently, creating a sound to warned her but she laughed
even more.
“Ali stop it!” I gave him a deadliest glare but she didn’t even flinch. I stood up and placed my
mouth to her ear whispering, “If you won’t going to stop, I’ll kiss you.”

In a second, she shut her mouth and instantly finish her food. I went back to my chair and stared
at her, sometimes she will look at me and then when our eyes met, she’ll look away. The cat was
scared huh?

“Starting from now, kapag may pupuntahan ka, sabihan mo ako. I’ll go with you,” I calmly
said to her when we were walking to school. Sinamahan ko pa siya papuntang Restroom,
syempre sa labas lang ako. Sino bang loko ang papasok sa Women’s Room diba?
CHAPTER 17 Thursday

“Mine”

“Out!”

“Prrrt!”

It has been 2 days that we’re too engaged in practicing volleyball. Sa sabado na kasi ang laban, at
Thursday na ngayon. Coach advised us to condition ourselves tomorrow so that we won’t fucked
up on the tournament day. Abala akong nagliligpit ng gamit ko habang hinihintay si Alice. Since
naging busy nga ako netong nagdaang araw, hindi na natuloy ang date namin. I was glad she
understood the situation and she said that it was better if I will focus on the game. But still I
insisted.

“Let’s go,” I said and get laptop bag from her hand. We decided to go at the beach to witness
how the sun will set and enjoy ourselves with the cold breeze.

“Hindi ka pa pagod? Kanina pa kayo nagprapractice ah,” she said while looking at my other
teammates, totally devastated by the intense practice. “Baka naman masakit na katawan mo,
we can just reschedule it.”
“No, Ali. We won’t reschedule it. Ilang araw na akong busy, ilang araw na rin ang lumipas
since I told you that we’re going out. But look, ngayon lang tayo lalabas,” I grabbed her
hand and intertwined it. “You don’t need to worry about me. I’m maybe tired from practice,
but God knows you’re my strength. With you, I am fully charge.”

“Ano ako charger? Edi sana all charger.” We both laughed in her statement, mabuti na lang at
nahiram ko ang kotse ni Keifer kaya hindi na naming kakailanganing mag-taxi pa. “Whose car
is this?”

“Keifer,” I opened the car’s door and waited for her to go inside. “Hop in Madame.”

Pumunta na rin ako sa may driver’s seat at binuhay ang makina. The two days practice really
helped me, not just in playing volleyball but also in learning how to drive. Lagi kasi kaming
sabay umuwi ni Keifer kaya napagdesisyunan kong magpaturo kung paano magdrive ng kotse.

“Seatbelt,” I reminded her. It will take 1 hour to go there but 2 hours if there will be traffic. I
turned on the music to atleast brighten the mood. I was stunned when I heard the music, it’s “It
Will Rain” by Bruno Mars, one of my favorite songs.

If you ever leave me baby

Leave some morphine at my door

I glanced at Alice when she started to sing, I smiled and focused my gazed towards the road.
Mahirap na no, baka mabangga pa kami. Problema ko pang bayaran ang damage ng kotse tapos
mahuhuli pa ako ng LTO.

Cause it will take a whole lot of medication

To realize what we used to have, we don’t have it anymore

I stopped the car when the traffic lights turned into red light. After 2 minutes waiting,
nagproceed na rin kami. Alice was still singing and tapping her leg with her hand, seems like
she’s into that song.

“Cause there’ll be no sunlight…If I’ll lose you baby,” I sang as I peeped to her side.
Unpredictably she looked at me and we stared at each other for seconds. Tsaka lang ako
bumaling sa daanan ng biglang may nagbusinang sasakyan sa likuran namin. Shit! It’s an
Ambulance.

There’ll be no clear skies

If I’ll lose you baby

Just like the clouds my eyes will do the same

“If you’ll walk away…Everyday it will rain, rain, rain, yeheey,” I gaped when I heard her
sang and placed her hand to my right leg.
I think I’m going to fell harder and there’s no way to get out from this state.

After driving for almost an hour, we arrived at our destination. I stretched my hands and neck
because I felt like it was stiffened. I faced Alice on my left side and sighed when I saw her
sleeping. She looked so calm, peace was visible through her face.

“Ali, we’re here,” I pinched her nose, making her groaned and glared at me. Nagkusot-kusot
naman ito ng mata niya at lumabas na ng kotse. We were both amazed with the view, saktong-
sakto lang kasi palubog na yung araw. I placed my jacket at the sand and guided her to seat there.

“It’s too beautiful,” she whispered, eyes were focused to the sun.

“Indeed, too beautiful,” I said while staring at her face. Everything seems to stopped when I
saw her smile so bright. That smile, that face, I’m addicted to it. I get my phone from my pocket
and took a quick picture of her, I posted it to my IG account with a caption of “Nirvana.”

“Vyn,” wika niya kaya napalingon ako agad sa kanya. “What is your perception about love?”

I looked up to the sky, thinking about her question. Ano nga bang pananaw ko pagdating sa pag-
ibig? “Love is you,” I said, but she wasn’t satisfied with it.

“Honestly, I don’t have any idea about love before. But when I met you, everything
becomes clear. Love is unexplainable yet full of thoughts. Love is strong yet can make you
weak. Love can make you happy and at the same time, can make you sad. It’s a roller
coaster feeling, where you experience and encounter different emotions. Love is magical,
but it is real,” I stated. Woahh! Didn’t expect that coming huh. “What about you? What do
you think about love?”

“Honestly too, I don’t know about love. Ang alam ko lang, kung magmamahal ka sa isang
tao dapat handa kang masaktan. Love is free to give, but it is too scary kung naibigay mo
ito sa taong hindi rin sigurado sayo. Many people had cried because of love, but many of
them were happy being with their love ones. I always wonder how it felt to be loved and to
love at the same time. Whenever I see my mom, it reminded me that love is dangerous.
Love is a traitor and can destroy you. But I’m trying my best to know what’s the real
meaning of love,” she said, smile formed into her face.

“We have different insights about it, because we also experienced it in a different way,
different time and different person. It’s up on you if how you will handle it,” I added. I
handed her a pack of chips and chuckie. We stayed there until 7 p.m, inaabangan kasi naming
lumabas lahat ng stars. Nang makaramdam na kami ng gutom at lamig ay umuwi na kami.
Dumaan na rin kami sa drive thru para bumili ng makakain, since we couldn’t able too cook
now.

We were still along the way when my phone rang, so I took it out from my pocket and answer it.
Tssk Gio!

//Yow dude, istorbo ba me?// Hell! Yes you are dude.

“What’s the matter Gio? We’re on our way. So kindly say what you wanted to say
already.”
//Taray amputa, we’re on our way. Sino na naman yang chix mo?// Bumaling ako sa pwesto ni
Alice, nagulat ako nang nakatingin siya ng masama sa akin. Ano na naman ginawa ko?

“You don’t care dude, better not now her because she’s only mine. Backoff, you cheater!
Sabihin mon a lang kasi kung ano sasabihin mo.”

//Wala kinakamusta lang kita, baka kasi walang nangangamusta sa iyo eh. Sige baba ko na
ha, dito na girlfriend ko eh. Rakrakan pa kami this night!// I took the liberty to end the call
immediately and vehemently turned it back to my pocket. What the fuck he was doing? He just
called because of that? Ang alam ko nang-iinis lang sa akin yun, kasi nasabi ko sa kanya na may
lakad ako ngayon. He even stated something about chix? Do I look like a playboy?

“You’re too harsh with your friend ha,” I gulped when Alice started to sound more serious
than her usual voice. “Was that because you’re afraid he might say something that will
expose your true color?”

“I’m not afraid, he’s just annoying,” I said and faced her but she looked away. “Ganun kasi
yun, laging nambabadtrip. So Ali, huwag kang maki—”

“Ahh wala akong naririnig,” she covered her both ears like a kid who doesn’t want to listen to
her playmates. I let out a loud laugh, making her infuriated because of that. She’s too cute when
she’s mad. “Why are you laughing moron?!”

“Nothing, I just find it cute when you’re mad.” How to be like her? When I’m mad, I looked
like a handsome beast. “Come on, don’t make it a big deal. Was that because you heard
something about chix?”
“Hindi ah!” she exclaimed, teeth were now gritting. “Kahit nga magbabae ka pa, wala
naman akong pakielam. Sino bang may sabing may pake ako? Sinabi ko ba? Masyado ka
na atang mahangin para isiping affected ako nang dahil lang doon. Because I’m telling you,
I don’t---”

“Yeah, you don’t care.” I tried to stifle my smile but I couldn’t. “I see, you don’t really really
care. But to make things clear, wala akong chix. I only have someone I like and that’s you.
So don’t be mad please. You’re just allowed to love me.”

“Bakit kita mamahalin, eh GUSTO mo lang naman ako. Ano ka swerte?” Sucks! I didn’t
make it clear before, I should tell her that I love her too. Pero ayoko kasing sabihin na lang yun
agad, baka akala niya naguguluhan at hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko.

“Ali, when I said I like you, that doesn’t mean it will end easily like that,” I stopped the car
at the sideway and held her face. “I didn’t confess so you will know what I feel, I want you to
feel it too. W-what I m-mean is that, when I confessed to you, I already start courting you.”

“What!!” What the hell! Hindi niya ba alam na nanliligaw na ako sa kanya? I thought she knew
about that because I already confessed to her. Kailangan ba ipagpaalam ko pa na manliligaw ako
sa kanya? Eh paano kapag ayaw niya? Well kahit naman ayaw niya, gagawin ko pa rin naman.
So there’s no need asking for that. “Why didn’t you tell me?”

“There’s no point telling you, I’m still gonna do it whether you like it or not,” she shook her
head, looking so disbelief by what I had said. “Come on, dun din naman punta nun eh.”
 “You’re too impossible, sumasakit ulo ko sayo,” she replied, I continued driving again
because it’s already 7:30 p.m and the lights here were too dim.

When we arrived, Alice went directly to the sofa and sat there. I closed my eyes for a while and
opened it again, I suddenly felt dizzy because of what I did. Alice stood up and held my
shoulders, I saw how worried she is just by seeing her eyes.

“Hey are you okay?” she asked as she guided me to sit down. “Sit here, I’m going to get some
wa--“

“No need Ali, just stay here. Stay with me,” I pulled her hand and put my head on her
shoulder, feeling better now that she’s here beside me. “Let’s stay like this for a while, please.”

“O-okay,” she stuttered. I could evidently hear her deep sigh as I was savoring this moment of
us. “Idlip ka muna. I’ll wake you up after 30 minutes.”

I wanted to say yes but my eyes were now tired, so I just shut it as I placed my hand to her waist.

I hope I can stop time from running. I sincerely wished we could spend the rest of our lives
together. I hope she’s the one for me, the one I have been waiting for.
I woke up feeling like my head was hammering with something. Bit by bit I opened my eyes, I
became immobilized when I saw Alice’s hand on my lap. What the fuck is this?! What
happened? Did I get drunk unknowingly? But we didn’t go to the bar.

“Oh shit,” I uttered when my head started to ache. I sighed because of frustration, I don’t know
what I should do now. Nakakahawak ang kamay ko sa bewang niya at nakalapag naman ang
kamay niya sa hita ko. Ow shit! I’m torn between letting go or stay still. While looking at her
calm face, I felt relieved. How come she looked like an angel though she’s too aloof.

“Ali, I love you,” I said while my index finger was tracing down from her forehead, down to her
nose and..and to her lips. I blinked twice when my eyes stopped to her lips. This is bad! This is
bad! “I’m sorry Ali, but I can’t hold back.”

It was too late for me to stopped because I could feel her soft lips touching mine. It tasted like a
sweet candy, I want to take a bite but I know she might wake up and slap me. I kiss her again but
this time to her forehead and finally decided to carry her to her room.

Dahan-dahan ko siyang inihiga sa kanyang kama at inalis ang kanyang sapatos sabay lagay ng
kumot. Before I could take a step away from her room, I glanced at her for the last time and
mouthed. “Goodnight, my love.”
CHAPTER 18 Saturday

“Breathe Ali, it’s not that you’re going to play okay?” Kahapon pa kasi hindi mapakali si
Alice, siya pa yung kabadong-kabado imbes na ako eh. I was worrying about her the whole day
yesterday, mabuti nga at nakapagpahinga pa ako kahit papaano. “Chill okay? We’re going to
win.”

“Moron! I’m not worried about the game,” she said while biting her nails. “It’s because you
keep on pleasing me to wear your jersey. Kita mo nga, andaming nakatingin sa akin. And
mostly mga babae pa. Parang anywtime sasampalin ako bigla eh.”

“Then don’t look at them, focus your eyes on me,” I pulled her towards the area where we
were sitting and handed her my towel and tumbler. “Cheer on me, ‘kay?”

“Are you dumb? Why would I do that? I’m not even talking to anyone, tapos pasisigawin
mo ako,” she rolled her eyes on me and I pouted. “Stop pouting, you’re not cute.”
“But you are, so please cheer on me. Pleaseeeee.” Everyone was looking at me now because I
was acting like a kid who had tantrums but the hell I care? “Or you can give me a kiss.”

“What the fuck! Seriously?” Why do I find it more interesting when she says “what the fuck”?
Ganun din naman ako magmura ah. Weird. I was stiffened for a moment when she suddenly
grabbed my collar and pulled me closer to her face. She was about to kiss my cheek when
someone….no… TWO DEVILS INTERRUPTED US!

“Aga-aga naglalandian. Ano ba yan Keif,” I gave Gio a menacing look and our eyes met.
“Bakit Joker? Mukhang affected ka ah. Nagbabasa lang ako ng post sa fb. Gusto mo
tignan? May nakalagay pa dito oh, sandali…Oh eto quote, “Remember to put ointment to
the burned area.”

“Inggit ka ang eh, babaero ka kasi,” sagot ko naman, na siyang dahilan para mabadtrip siya.
Remember to know your opponent. “And oh, always check your brain if it is still in your
skull. Nabasa ko rin yan kanina sa newsfeed ko eh.”

“Mama mo brain! Ulol, tara na nga Keif. Huwag na huwag mong papansinin yang
chickboy na yan,” Gio said and raised his middle finger to me but I ignored him. Minsan naiisip
ko na lang, baka kailangan ni Gio ng Psychologist eh. May sira ata sa ulo.

“Bro, arat warm-up na. Bilisan niyo na jan ha,” wika sa akin Keifer bago sila tuluyang umalis
ni Gio. Pansin ko lang kay Kefier parang nag-iba siya, he’s not that judgemental person
anymore. Nagtataka ako kung may problema pa rin ba siya na hindi niya sinasabi sa akin.

“Aren’t you going na? Baka mapagalitan ka na oh,” Alice said without even looking at me. I
held her shoulder so that she can face me but she didn’t even move. “Punta ka na dun.”
“Give my kiss first before I will go,” I said in a husky voice and pinched her cheeks, it turned
red though I didn’t pinch it hard. Ganun na ba ka sensitive ang mukha niya? “Sorry I never
thought your skin is too sensitive.”

“Moron! It’s not because of that,” she said. My eyebrows furrowed because of confusion, then
seconds after that, she cupped my face and made a quick kiss to my left cheek. “Do your best.”

What a lucky charm? I think I’m the luckiest man in this world. I smiled and waved my hand and
went to the court so that I can do some warm-ups. Ganadong-ganado na tuloy akong maglaro.
Can we start the game now?

“Prrrt!” We heard a whistle from the referee and he signaled us to take a break since we won
the first set. If we can score 25 points this second set then we will be the winner. Arghh! I have
been hoping for that, what a comeback if that will happen.

“You did a great job,” Alice said whilst she handed me my tumbler. I drunk it unceasingly and
coughed hard, upon realizing that I almost drunk it all. Stupid me! This was because I was too
excited to finish the game. “Buti hindi mo ininom pati tumbler?”

Though I want to respond, I chose not to. How can I speak? Ang kati-kati na tuloy ng lalamunan
ko, feeling ko nga yung tubig pumunta sa ilong ko eh. “Mas pinagpawisan ka tuloy,” Alice
added. She made me face her and wiped all my sweats with the used of my towel. I stared at her
for a moment, smile was now forming to my face. Susulitin ko pa sana yung pagpunas niya sa
akin kaso halos hampasin na niya ako ng towel. “Punasan mo mukha mo, ano ako yaya mo?”

“Ofcourse not, you’re my girl Ali,” I said, now wiping my own face.
“Nako on game na nga, inuuna pa panlalandi. Jusko talaga Keifer sinsabi ko sa’yo ako na
lang matino mong kaibigan,” Gio blurted when he passed toward our direction. Inutusan siguro
siya ni Keifer na bumili ng makakain at tubig sa labas. “Ebrag PDA.”

“Wow nagsalita naman ang babaero, kaya siguro walang dalang babae ngayon kasi
natatakot malaman ng limang girlfriend,” I whispered but enough to be heard by him. “Haist
hirap kapag hindi seryoso, Keifer gayahin mo ako ah.”

“Alam niyo kanina pa kayo nag-aaway jan, pati ako dinadamay niyo. Bahala nga kayo
jan,” Keifer said, problematic as hell.

“Nagjojoke lang naman ako eh. Ang sama-sama kasi sa akin ni Joker, lagi akong
binabalewala. Nakakatampo na,” he complained to Keifer. Kasalanan ko pa ngayon? Tsaka
anong pina-puppy eyes niya jan, mukha naman siyang bulldog.

“You’re acting like a kid Gio, stop it. It doesn’t suit you,” I said, with all honesty left in me.
“And I’m not ignoring you, you’re just annoying. Annoyance and me doesn’t go along,
remember that.”

“Chair?” Gio asked.

“What ab--,” he interrupted my words. Gusto ko tuloy siyang banatan dahil sa sunod niyang
sinabi.
“Chair mo lang?” barumabado niyang sagot. See? Kung kalaban lang naming siya, baka mag-
spike ako tapos isakto ko sa mukha niya.

CHAP 20

Naalimpungatan ako dahil sa tunog na nagmumula sa kusina, hindi ko alam kung sino iyon kaya
upang makasigurado ay bumangon na ako. Kinusot-kusot ko ang mata ko habang naglalakad,
nang matanaw ko ang papalapit na pigura ng isang babae ay…wait. What?! Babae? Pero ang
alam ko natutulog pa si Alice, kung hindi siya sino iyon?

“Uyy Joker,” wika ng babae. Napamulagat naman ako nang marealized kung sino iyon. “Uuwi
na pala ako mamaya, sorry pala kagabi ha. Nakaistorbo pa tuloy ako.”

“Are you sure? Madaling-araw pa naman ah, tsaka may susundo ba sa iyo?” tanong ko. 3
a.m pa lang kasi, ayoko namang gisingin si Keifer para lang hiramin yung susi ng kotse niya.

“Mag-aabang na lang ako ng tricycle or taxi jan sa labas. Baka kasi malate ako sa klase,
wala pa naman akong dalang uniform,” sagot niya naman. Gusto ko sana siyang sisihin kung
bakit siya nagpakalasing pero hindi ko kayang pagtaasan siya ng boses. Hindi ko nga alam kung
bakit kapag nakikita at nakakasama ko siya eh parang ang gaan-gaan ng loob ko.
“Ganito na lang, antayin mong magising sina Keifer at Gio para sila na ang magahatid
sayo,” nakangiti kong sambit. “Huwag ka na lang umangal ha, bilang pasasalamat mo na sa
akin iyon.”

“May choice pa baa ko? Ayoko namang tanggihan ka, ang bait-bait mo pa naman sa akin.”
Napako ako sa kinatatayuan ko nang bigla niya akong niyakap at binigyan ng halik sa pisngi ko.
“Thank you.”

“Wala iyon,” I replied. I was the first one who loosen from the hug when I saw Alice looking at
us, eyes were widened in shock. “Sige Keisly, antayin mo na lang sila ha. Pupunta lang ako
sa kwarto.”

When she saw me coming to her direction, she immediately shut the door and locked it. I
knocked not even one and twice, I knocked until she opened it. I was about to speak but words
didn’t come out from my mouth, like my mouth losses its ability to produce sound. As I looked
to her eyes, there I saw sadness, pain and grief. Like she has been trying not to breakdown, not to
let me see how broke she is.

“Why?” she asked, gone those emotions in her eyes.

“Yung kani-“my courage where now burried to a deepest pit when she cut me off from talking.

“It wasn’t a big deal,” a cold replied by her. “Who cares about what you were doing. Who
cares when you hugged other woman except me? Who cares who you flirt someone?”
“She hugged me, I didn’t hug back. I didn’t expect that to happen. Please believe me, trust
me Ali,” I closed the door and knelt down in front of her, begging her to forgive me. Hindi ko
naman kasi talaga inexpect na yayakapin ako ni Keisly. Ayoko namang itulak na lang siya, hindi
ko kayang gawin yun. Tangina kasi eh! Bakit ba hindi ko kayang saktan yun? Bakit ba ang lapit
ng puso ko sa babaeng yun?

“But you let her to hug you? What’s the difference between you initiate the action and let
the action control you?!” she exclaimed, now eyes were blazing with rage. “Ginusto mo pa
rin naman iyon eh, hinayaan mo pa rin naman iyon eh. Tangina naman! Kung pingaloloko
mo lang ako, utang na loob lang, parang awa mo huwag na lang. Pagod na ako
makipaglokohan eh.”

“Ali, I’m not fooling around. Why can’t you just believe me? Diba sabi ko naman sayo
ikaw lang? Pagkatiwalaan mo naman ako oh.” Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang
mga luha ko sa sahig. Pakiwari ko’y dinudurog ang puso ko dahil hindi pala ako
pinagkakatiwalaan ng taong mahal ko. Masakit pala kapag yung taong inaakala mong
pinaniniwalaan ka, yun pala ang hindi magtitiwala sayo. “Please trust me.”

“You know what,” she said in a serious tone. “Maybe it’s better if you just leave me alone.”

“I won’t do that Ali, I won’t leave you.” Tumayo ako at hinawakan ang balikat niya ngunit
humakbang lang siya paatras, ni ayaw mahawakan. “Let’s talk please.”

“We’re done talking LAST NIGHT, there’s no more reason to talk. Everything is clear
now,” she turned her back and walked away. I gathered all the remaining strength I have and
pulled her into a tight hug. “Ano ba! Bitawan mo ako!”
“No, I don’t want to let you go. I won’t let you go!” Pilit niyang inaalis ang mga bisig kong
nakayakap sa kanya ngunit hindi ako nagpatinag, mas niyakap ko pa siya nang mahigpit. Like
I’m still holding a stem of flower even though it is full of thorns. More like sacrificing my own
life in the midst of a battle. The pain is too evident, too strong yet I chose not to give up.

“Hindi ka ba nakaka-“she stopped talking when someone knocked the door. I wiped all my
tears and heaved a deep sigh. As soon as I opened the door, I immediatealy looked down, not
meeting the person’s eyes standing in front of me.

“Okay ka lang?” tanong niya kaya tumango ako, natatakot na may kumawalang salita mula sa
bibig ko at baka mas tumindi pa ang galit ng taong mahal ko. “Hindi halata ah, ahmm anyway,
aalis na pala kami. Ako na rin ang nagsabi kay Keifer na sasabay ako sa kanila, mukhang
nakalimutan mo atang sabihin eh.”

“Sorry, may importante kasi akong inaasikaso,” wika ko at lumingon sa gawi ni Alice. “Sige
ingat kayo ha, pakisabi na lang din kila Keifer at Gio na kakausapin ko na lang sila
mamaya.”

“Sige, kung ano man yang problema mo ngayon, malalagpasan mo rin yan,” she said and
tapped my shoulder but I didn’t move nor respond to her sweet smile. She looked at my back
then she waved her hand to Alice and mouthed, “Una na ako, thank you.”

Akala ko ay magsasalita si Alice ngunit nakaalis na si Keisly ay hindi pa rin siya kumibo,
mataman lang siyang nakatingin sa akin. Doble-doble ang kabang nararamdaman ko nang isinara
ko ang pinto at humarap ulit sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya ngunit nagpumiglas siya
agad at sinamaan ako ng tingin.
“Now, get out” kalmado niyang sambit. Humakbang ako papalapit sa kanya at mabilis na
hinalikan ang kanyang noo bago yumuko.

“We’ll talk later,” I said and went to the sofa. I sat there for a while and stupidly stared at the
TV. Out of frustration, I grabbed a handful strand of my hair and pulled it. “Arghhh! Hell!”

“Wait up…That’s my room right? Why did I fucking get out from my fucking room?
Arghhhh!” singhap ko at tumayo na upang bumalik sa kwarto ko. Kakatok pa sana ako ngunit
nakabukas na pala ang pinto, takot na takot pa akong humakbang papasok dahil baka meron si
Alice pero mukhang nakaalis na siya.

-At school-

“Nag-away kayo no?” tanong sa akin ni Keifer habang nagsasalin ng maiinom sa baso namin.
“Halatang hindi pa kayo okay ah, akala ko ba nakapag-usap na kayo kagabi?”

“We’re fine already but…dude she saw Keisly hugged and kissed me on my cheek this
morning!” I explained. Gio’s attention was focused to me then later to Keifer, brows were
furrowed as he was eating his food. I didn’t mention anything to him, as if he has something to
say kung sasabihin ko.

“Chickboy ka kasi gago. Hindi mo rin naman pala seseryosohin si Alice, akin na la—” I get
the knife from the table and showed it to him while smirking, as if anytime I will stab it to his
chest. “A-akin n-na lang ‘yang patatas bro. sayang naman eh. Hindi ka naman ata kakain
hehe.”
“Did you initiate the hug?” Keifer aked.

“No dude, she was the first one who hugged me. I didn’t even hug her back. And about the
kiss,” I clenched my fist when Gio smirked at me. “It was unexpected, I didn’t know she
would do that.”

“Edi kausapin mo para magkaayos kayo,” pagsasapaw naman ni Gio. Himala mukhang nasa
matinong pag-iisip ngayon. Dapat na ba kaming kabahan? “Huwag kang shookt jan gago.
Pasalamat ka binibigyan kita ng payo.”

“Make sense then, say all your tips. How can she forgive me or how can I approach her,” I
gave all potatoes to Gio while waiting for his answer.

“First, let her be. Kapag ayaw ka niyang kausapin edi hayaan mo. Tapo-”

“Take it seriously Gio!” I exclaimed. Napakawalang kwenta niya naman kausap eh.

“Chill, ganito lang yan eh. Si Alice para siyang apoy, kasi galit diba? Tapos ikaw,
panggatong. Oh kung apoy siya tapos panggatong ka, diba mas okay kung huwag muna
kayo magsama, I mean cool off ganun,” I stared at him seriously, still unsatisfied by his
advices. “Huwag ka kasing makigaya sa ilang couples jan na, “Walang matutulog hanggat
hindi tayo nagkaka-ayos” paano kapag tatlong araw na tapos hindi pa kayo okay? Edi
hospital na abot niyo, pasalamat na lang din kayo kapag hindi kayo umabot sa St. Peter.”
“Mas okay namang pahupain mom una yung inis na nararamdaman niya, hindi naman
ibig sabihin nun hindi mo na siya gusto o mahal. Nirerespeto mol ang din naman yung
desisyon niya, tsaka hindi naman porket tumigil ka sa pangungulit eh hanggang dun na
lang lahat. Why not give her some space? Give her a peace of mind. Kung gusto ka niyan,
babalik rin sayo,” Gio stated and crossed his arm to his chest. Somehow may sense din naman
yung explanation niya kahit papaano. Knowing Alice, she wants peace and I don’t want to
deprived her from the things she wants.

“Tsaka huwag kang kabahan jan hindi ka naman niya hihiwalayan,”I looked at him and
raised my eyebrow. “How will she break up with you? Eh hindi naman kayo? Ayos ka lang
boi?”

Okay na sana eh, bakit may pahabol?

“Gio ang bibig punasan, masyadong pasmado,” usal naman ni Keifer. The two chuckled but I
gave them a deadliest glare. Nakakainis sila!

“Chill lang dude, masyado kang stress. Keif rewind nga ulit tayo, dun sa time na sinabi ni
Joker na wala siyang pake sap ag-ibig. Look at him now, so stressed,” Gio teased. Ayaw
talaga ako tigilan kainis!

“When true love hits you hard. Yung sa’yo kasi Gio matagal pa kaya siguro gustong-gusto
mo makipaglokohan sa iba no?” sabi naman ni Keifer. Mukhang sila na lang ata
nagkakaintindihan dito ah.

“Ikaw din naman gago!” sagot ni Gio.

“Nagbabago na ako, huwag ka,” sumbat naman ni Keifer.

Since they were already enjoying the moment, I excused myself from them and went to our
room, though I should let Alice have some peace of mind, I still wanted to talk to her. Susubukan
ko lang naman baka kasi pakikinggan na niya ako. Nakita ko siyang nakupo sa kanyang upuan
habang nakasalampak ang mukha sa may armchair. Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa
kanya at nagsalita.

“Hey, Ali I’m really so—”

I was shocked by her movement, she stood up agitatedly and left me, still couldn’t digest about
everything that’s happening around us. She ran away again. She didn’t listen to me again. When
I revived from the shock, I ran immediately outside and followed her. She stopped for a short
time to looked back and when she saw me, she ran faster like she was chasing by a jaguar. I
finally reached the gap between us and grabbed her hand.

“Please don’t runaway from me. Stop running so that I can catch up. Stop running because
it getting too hard for me to chase you. Just don’t run please,” I held my chest because my
heart’s pounding so bad. It was too tiring chasing someone who keeps on running, not even tried
to stopped even for a bit. But I couldn’t let myself to give up. “I’ll let you walk slowly, I’ll let
you have what you wanted, the peace of mind, the space you need. But please, just please,
don’t run away.”

When she looked at my eyes, tears were starting to flow, then she loosened the grip. Now I’m
like a person who’s not happy nor sad, I felt so empty. Like a clock without a battery, I felt so
useless. Like an effort that never been appreciated, I felt so wasted. And like a body without a
soul, I felt so lifeless.
Ganito pala yung sinasabi sa nabasa kong tweet noon. “The person who always made you happy
is also the same person who’ll be the reason for your sadness.” Now I get everything now. I get
why it is too har to love someone and why it is too hard to stay, even if the person you love,
keeps on running away.

CHAPTER 21

After that day, my mom and dad has been calling me but I declined all their calls. I wasn’t still
ready to talk to them, i need to accept everything I learned first before hearing other revelations
from them.

Naikwento ko na rin kay Alice ang tungkol doon maging kila Keifer at Gio, mabuti at lagi nila
akong inililibang kaya kahit papaano ay gumagaan na rin ang aking pakiramdam. May mga oras
na bigla-biglang magfla-flashback lahat ng kaganapan simula nang malaman ko ang mga iyon
pero iniiyak ko na lamang. Wala rin naman akong magagawa, nangyari na iyon. Ang tanging
magagawa ko na lamang ay ipagdasal na kung nasaan man ang kapatid ko, kung buhay man siya
o patay, sana nasa maayos lang siyang kalagayan.

But there’s a part of me that silently wished, my twin is still alive.

“Hey, you okay?” my baby asked. Eversince that day, she never failed to comfort and lighten up
my mood. Whenever she saw me crying she would pull me into hugged. “Woi! Tulala ka na
naman.”
“I am just amazed by my baby’s beauty, sa’n ka galing?” I saw her blushed when I called her
baby, ganun na ganun siya lagi, masyado kasing kinikilig. “Baby? Where have you been?”

“Hey, I told you stop calling me baby when we are her at the campus. Baka sabihin nila
PDA tayo no, tsaka we’re not yet an official couple,” she stated and pouted her lips. I handed
her the burger and milktea, kinuha naman niya iyon at umupo na sa tabi ko. Naglatag kasi ako ng
mat dito sa may park, gusto ko lang din maka-langhap ng sariwang hangin.

“Tssk! Then say yes already,” sinamaan naman niya ako ng tingin kaya tumawa ako.
“Kidding, you can have your time to think about that baby, alam ko namang tayo pa rin sa
dulo eh.”

“Paano kung walang dulo? Edi hindi magiging tayo?” I frowned because of her question.

“Then even if there’s no end, we can still be lovers,” I replied. Minutes had passed, Keifer and
Gio approached us while holding a galloon of ice cream.

“Andito lang pala kayo naglalandian, kung saan-saan pa naming kayo hinanap,” saad ni
Gio. Kung hindi lang ako inalaag niyan nung panahon down na down ako siguro baka inupakan
ko na siya. “Hello Alice, namiss kita….ko kayo pala hehe.”

“Stop flirting my wife dude,” I stated, making the three of them shocked.

“Hindi pa nga kayo, wife agad. Speed lang bro ah,” usal naman ni Keifer at naglagay ng ice
cream sa may styro cup. “Palamig ka muna.”
“Oo nga, huwag ka masyado advance mag-isip. Mamaya ‘di mangyari yan, bahala ka,”
singit naman ni Gio kaya natigilan ako. Kung sabagay tama naman siya, dati kasi kapag
nagplaplano ako eh hindi natutupad. Pero iba naman ‘to eh, pag-ibig naman. Nasa sa iyo na ‘yun
kung hahayaan mong hindi mangyari.

“Basta I’ll marry her,” pagmamatigas ko at hinarap si Alice habang kumakain ng ice cream.
“Ali, I will marry you. It’s a promise.”

Tumango lamang si Alice at umiwas ng tingin, halatang nahihiyang kiligin dahil may iba kaming
kasama. Nagstay kami roon hanggang matapos ang vacant period namin. Sabay-sabay kaming
pumasok sa room, buti nga at wala pa ang Prof naming.

We were dismissed earlier than the usual time, dahil may urgent meeting na naman ang mga
guro. Ngunit kaming mga may club ay ipinatawag dahil kailangan raw naming mag-practice para
sa performance na gagawin naming this coming party. Since malapit na rin kasi ang semestral
break at nakagawian na ng school ang magsagawa ng isang masquerade party. Hindi ako
umattend nun kasi wala naman akong matipuhang partner. Pero iba na ngayon.

“Ali, be my date on the party,” I whispered. We were here at the stage and fixing the
insturments to start the practice. Mas ginanahan nga akong mag-gitara dahil isa sa kakanta ay si
Alice.

“Hindi ako sigurado kung aattend ako, hindi pa kasi ako umaattend sa mga party,” saad
naman niya kaya nakaramdam ako ng pagkadismaya.

“Pero nakikipag-party-party ka sa bar?” she glared at me when I said that. “Come on join
the party. Isa pa, magpeperform tayo kaya matik nang aattend ka.”
“Pinag-iisipan ko pa kung magba-backout ako sa pagkanta. I’m not really fond of
attending parties, lalo kapag kilala ako ng mga taong dadaluhan ko,” she explained. I held
her shoulder and lifted her chin.

“Then pretend like you didn’t know them, focused your attention to me. Just me, only me,”
I said and smiled. I nervously shoved my hand away from her when someone coughed.

“Joker maya na yang landian ha, practice na tayo,” paalala sa amin ni Boss Dexter. Tumango
naman ako at nagmadaling kinuha ang gitara sa gilid ng piano at nagsimula nang mag-ensayo.
Ang mga napili naming kanta ay KLWKN, The Way You Look Tonight and Put Your Head On
My Shoulder. 3 hours din kaming nagpractice, kaya medyo nangangalay at namamanhid na rin
itong kamay ko kakastrum at pluck.

“Daan muna tayo sa Pharmacy,” sambit ko habang inaayos ang bag ko.

“Namumula kamay mo,” wika niya at agad hinawakan ang kamay ko. Hinuli ko naman ang
kamay niya at pinagsiklop iyon sa kamay ko. “Hey, mas sasakit yan kung hahawakan mo pa
kamay ko!”

“Gumagaling na nga eh,” I said and winked. Naglakad na kami papunta sa Market at nag-
grocery ng mga pagkain, paubos na rin kasi ang stock sa ref. Bumili na rin ako ng gamot para
mawala yung pananakit sa kamay ko. Nagtricycle na kami pauwi para less pagod.

“Kapagod!” singhap ko nang makarating kami sa bahay. Umupo ako agad sa sofa at binuksan
ang TV. Dumiretso naman si Alice upang magbihis at nagluto ng makakain sa kusina. Tumabi
siya sa akin at nag-alok ng juice. I pursed my lips and pointed my side so that she will sit beside
me. Gladly she understood that.

“Hey, ano ba!” reklamo niya nung hinila ko siya papunta sa lap ko. “Let me go.”

“Stay still baby, I want to hug you,” I said and hugged her waist. Naupo na lang din siya at
hinayaang yumakap ako sa bewang niya sa loob ng limang minuto. I sniffed her neck when I
smelled her perfume, making her moan a little. Tumigil naman ako sa pagsinghot at niyakap na
lamang siya.

“Magluluto pa ako, pahinga ka muna jan.” Tumango na lamang ako at humiga sa sofa habang
patagilid na nanood sa balita. Grabe nakakasulasok naman iyong balita, paulit-ulit lang naman.
Paano ba kasi eh yung senador puro talak nang talak, sabi raw gagawin ang lahat para
masolusyonan ang problema eh hanggang ngayon problema pa rin naman. Incompetent leaders!

Isinalpak ko na lang ang flah drive ko sa likuran ng TV at nanood ng anime. I decied to watch
this “Your Name” hindi ko tuloy amiwasang matawa nang maalala ko yung comment section sa
page ng subtle anime. Nag-ask kasi yung isa about sa picture tinatanong kung ano yung title,
tapos may sumagot ang sabi Your Name. Ang sabi naman nung nagtanong Ruben, lmao. Your
Name kasi yung talagang title eh ang kaso hindi nagets nung nagtanong akala ata yung literal na
pangalan niya. Funny right? Skl.

“Baby, come hereeeeeeee,” more sounded like a baby while calling her mother to come.

“Chotto matte,” sagot naman niya. Napaawang naman ang labi ko dahil sa sinagot niya, that
was a japaneses word meaning wait.
“Anata, daisuki da yo. Zutto zutto,” I replied and gave her a flying kiss. She twitched her lips
and acted like she wanted to puke.

“BAKA!” she exclaimed. We both laughed because of that. Naghain naman na siya ng makakain
kaya tumayo na ako upang tulungan siya. Malapit na pala ang party, nakabili na kaya siya ng
damit niya?

“Hey you wanna go to Mall? Aren’t you going to buy gown for the party?” I asked.
Nagsandok naman ako ng ulam at inilapag iyon sa mesa, naghain na rin ako ng kanin habang
kumuha siya ng kutsara at plato.

“Later I think, bukas pa naman siguro ang Mall diba?” she asked and I nod. May shop
naman kasi dito na bukas hanggang 12 midnight eh, so magtaxi na lang din siguro kami para mas
mabilis.

“Bilisan na natin dito para makaalis na tayo, huwag mo masyado galingan sa pagpili ng
maisusuot ha. Baka magstandout ka sa party, agawin ka pa sa akin nian,” saad ko at
nagpakawala ng buntong-hininga.

“I won’t be noticed by anyone, trust me.” Nagpatuloy na kami sa pagkain at binilisan kong
hinugasan ang mga pinagkainan naming. Nauna na kasing magbihis si Alice, tapos mamaya
pagkatpos ko rito ay magbibihis na rin ako.

Exactly 8 p.m ay nakabihis na kaming dalawa, I was wearing my hoodie and short pants while
she was wearing a maong short and croptop shirt. We waited for a taxi at the waiting shed for
about 10 minutes. Mabuti at hindi gaanong traffic kaya mabilis din kaming nakarating sa malapit
na Mall.

We bought all what we need, I was waiting for her outside the ladies’ room while replying to
Keifer’s message.

Napakunot naman ang noo ko nang makitang tumatawag si Keifer. Anon a naman kaya ang
problema niya?

/Bro, I need your help. Gio is in trouble/ he said and ended the pall. He texted their location,
mabuti na lang at lumabas na rin si Alice, agad ko siyang hinila papunta sa labas ng Mall.

“Hey where are we going?” she asked. I waved my hand to call a taxi and get inside the car.
“Vyn saan tayo pupunta?”

“Napaaway si Gio, kailangan ko siyang puntahan. Hindi ko maipapaliwanag ngayon dahil

yun lang ang alam ko,” seryoso kong tanong. I clenched my fist when I spotted their location,
tiim-bagang kong pinagmamasdan ang ginagawa nila. Tsaka lang ako kumalma nang hawakan ni
Alice ang kamay ko.

“Baby calm down. Go ahead, okay? I’ll wait here,” she whispered and smiled to me. I nodded
and let go of her hand, now walking to those bastards’ direction.

“Punch his face again and I’ll smash your fucking face until blood covered that freaking
face of yours,” I seriously said while walking, hands were in my pocket. They all looked at me
like they saw a ghost. “Do you guys have rights to hurt someone?”
“Fuck are you all deaf? You,” the man with a skull design shirt faced me. “What is your
problem with him?”

“Uutang-utang sa amin eh, tapos hindi magbabayad. Pinagbigyan namin noon pero hindi
na ngayon,” paliwanag ng lalaki. “Kulang pa nga lang yan sa utang niya.”

“Did you ask him why he couldn’t pay it? Or you just fucking resorted it to violence?” I
asked again. I saw the man holding Gio’s collar smirked, I looked around to see Keifer but I saw
him wincing in pain at the side of the bastard’s car. “Your reason is valid, but it wasn’t valid
to hurt someone, especially physically.”

“What if he really din’t have money to pay his debt? Ano gusto niyong gawin niya?
magnakaw? Ibenta sarili niya para magkapera? You know that’s bullshit!” Alam ko kahit
hindi masyadong nagsasabi sa amin si Gio, alam naming may problema siya pagdating sa pera.
Kung gaano kami kahirap, mas lalo na sila. But that wasn’t the reason para kamuhian at iwasan
namin siya.

“Take this fucking money and eat stabbed it to your fucking lungs through your intestine
and release it to you fucking anus,” I mouthed and help Keifer to stand up. Nagmamadali
namang umalis ang dalawang lalaki nang biglang kumuha ako ng kahoy sa gilid. Tssk! Insane.
Kinuha ko lang naman yun para gawing saklay ni Keifer.

“Explained everything to me Gio, but first get inside the car.” I waved my hand to Alice and
called her to help me. Akon a lang ang nagdrive sa sasakyan ni Keifer papunta sa apartment niya.
Doon ko na rin inuwi si Gio dahil alam kong mapapagalitan siya kung malalaman ng tatay
niyang nakipag-away siya.
“Ali, just stay here okay. I’ll go help Keifer change his clothes.” Alice nodded and went to
the kitchen to prepare foods for us. Sinabi ko kasi sa kanyang pakielaman na lang niya mga
gamit doon tutal tutulungan naman naming sila.

Nang matapos ko siyang bihisan ay inalalayan ko na siyang maupo sa sofa kasama ni Gio, na
kanina pa tulala at hindi nagssasalita.

“Gio explain everything,” I said and looked to him keenly. “Ano yung kanina?”

“Wala akong choice eh, kailangan ko ng pera kaya umutang ako,” he started to say and
paused for a while to heaved a sigh. “Walang-wala ako ngayon dud. Si Mama hindi pa
nagpapadala ng pera, dalawang buwan na. Ni hindi ko alam kung okay pa ba siya o ano.”

“What about your dad? Hindi ba nagtratrabaho naman siya,” Keifer interrupted.

“Yun? Tangina! Nagtratrabaho nga pero uubusin din naman ang sweldo para sa alak.
Nakakabwisit lang eh, hindi man lang mag-alala kung okay pa ba si Mama. Minsan nga
nakikita ko pa siya may kasamang babae. Putangina lang diba?” I saw pain in his eyes, I
never know he experienced those. Ang alam ko maayos lang sila, maayos lang siya. Ganu’n
siguro talaga no? Yung mga taong masayahin, sila pa pala yung mas maraming dinadamdam at
prinoproblema.

“Why you didn’t say to us?” I asked. We stopped talking when Alice came, she placed a juice
and sandwich. I held her hand and guided her to sit beside me. “We’re friends right?”
“Nahihiya ako eh, kalian lang nung sinabi mo sa amin yung problema ako. Alam ko rin
namang may problema si Keif kahit hindi niya sabihin sa akin. Ayokong maging pabigat sa
inyo eh kaya kinimkim ko lahat. Yung mga times na sinasabi niyo sa akin itigil ko
pambabae ko, gusto ko rin naman eh. Kaso wala akong magagawa, dun lang ako
nakakatanggap ng pera. Alam ko unfair sa kanila kasi parang pineperahan ko sila, pero
wala akong magagawa eh. Kailangan ko buhayin sarili ko, tsaka hindi ko naman sila
inaabuso. Sila naman ang kusang nagbibigay at nag-aalok. Tangina ang gulo-gulo ng
buhay ko, gusto ko na lang maglaho bigla.”

Then he brokedown as tears filled his eyes. Pain, shame, anger, mixed emotions were playing
through his feelings. He is hurting, we are affected. We let him cry and suffer, but we didn’t let
him suffer alone. We suffered together.

“Gio dito ka muna mag-stay,” Keifer said when Gio stopped crying. “Me and Joker will
sustain your financial needs. TEMPORARILY. But promise us, huwag na huwag mong
ipapahamak ulit ang sarili mo.

“Magtatanong-tanong ako kung may available pang part-time job kay Boss Dexter. Kaya
mo naman siguro magbanat ng buto diba?” I asked and he nod.

“Thank you mga bro, kulang na kulang ang thank you para matumbasan lahat ng
kabutihang ginagawa niyo sa akin. Lalo na ikaw Joker, alam ko minsan bwinibwisit kita
pero tinutulungan mo pa ako. Keif, thank you talaga ha,” he stated.

“We’re dudes and also brothers. Sino pa bang magtutulungan kundi tayo rin diba?” I said
and sipped my juice.
“Alice narinig mo yun?” biglang tanong ni Gio kay Alice, napakunot naman ang noo ko.
“Brothers daw tayong lahat dito oh. Sayang naman sabi niya pakakasalan ka niya, paano
ba yan eh magkakapatid na tayo rito?”

I scowled Gio and glared at him. Bwisit siya na nga tinulungan nang-iinsulto pa. Pero bigla
akong kinabahan sa sinabi niyang kapatid ko raw si Alice. Bigla kasing sumagi sa isip ko ang
kakambal ko.
CHAPTER 22

“Baby, let’s go. Matagal pa ba yan?” inis kong sambit. Mag-iisang oras na siyang nag-aayos,
hanggang ngayon hindi pa rin siya tapos. Normal pa ba yun?

“I said wait! Mauna ka na lang!” she shouted, sounded so pissed.

“Okay I’ll shut up, take your time baby. Just tell me if you’re done,” I calmly said. Looking
at the mirror, I fixed my bowtie and made a pose.

“Ang gwapo ko talaga,” I murmured. Napalingon naman ako nang kusang nalaglag ang hand
lotion ko at biglang humangin nang malakas. Tangina may nagpaparamdam ata ah. Dali-dali
akong lumabas at nag-abang na lang sa labas ng kwarto ni Alice.

“Done?” tanong ko nang lumabas na siya. Finally, after how many minutes. “What kind of
dress is that? My brows furrowed when I surveyed her dress. She’s wearing a black gown that
totally meets the floor, there’s a long slit on the chest part, revealing her cleavage and partnered
with silver high heels.
“U-uhh I think it’s Plunging High Neck Puffy Tulle gown. Why?” Ang haba-haba naman ng
pangalan kasing haba ng gown pero bakit pati hiwa nun mahaba.

“Ginalingan mo masyado, baka magsiuwian sila nian ah. Bakit mo ginunting yan?” I asked,
pointing at the long slit but I immediately looked away when she noticed me staring at her
cleavage. “Bakit may ganyan ‘yan?”

“It’s a style, I didn’t cut it. Come on, let’s go.” I offered my hand to her but she just stared
with it, making me annoyed because she didn’t figure out what I’m trying to do. “Anong
hinihingi mo?”

I grabbed her hand and intertwined it together with mine. Luckily, I hailed a taxi minutes ago, so
we didn’t wait here for too long.

“Kinakabahan ako,” she whispered. I gently squeezed her hand and lifted it to my mouth, then
gave a kissed.

“You can do it baby,” I whispered to her ear, making her mouth slightly opened because of
astonishment. “You look good, Madame. Now I’m getting scared.”

“Why? Mukha ba akong multo?” curiously she asked. “Hala! Baka naman ang pangit ko
tignan sa suot ko, dapat pala iba na lang pinili ko. Baka nagmumukha akong gothic nito
eh.”
“Nah, you’re beautiful. I’m scared, they might take you away from me. I’m really scared
baby,” I said and pouted. Baka mamaya agawin siya sa akin nian, pero syempre hindi ko naman
hahayaang mangyari ‘yun.

“I won’t let myself be taken away from you. So chill baby,” she replied, happiness was now
plastered over her face. Napatigil ako saglit nang may maalala ko.

“Hey, did you bring our mask?” Ngayon ko lang naalala na masquerade party pala itong
pupuntahan namin tapos wala kaming suot na maskara. Fuck!

“It’s here,” she opened her silver clutch purse bag and handed me my mask. “Isuot mo na yan.
Malapit na tayo.”

“Wait,” I looked at her eyes and gave her a kissed before putting my mask. “Ayos ka lang?
Parang namumula pisngi mo.”

“I-it’s a b-blush on,” she stuttered and looked outside.

“You okay baby?” I asked when she suddenly become quiet. “You look so tense,
kinakabahan ka pa rin ba?”

“No! I’m f-fine,” she replied and gave me a half-smile. Tumango na lang din ako at masayang
nilalaro ang palad niya. Kinukurot ko pa nga minsan tapos siya naman, babatukan ako kaya
itinigil ko na lang. Nang makarating kami sa venue ay dumiretso na kami agad sa backstage para
makapag-setup.
“Pormadong-pormado ang lover boy ah. Asan bebe?” tanong sa akin nung pianist naming si
Zach. Kasalukuyan ko kasing inaayos yung tune ng gitara ko para sa performance mamaya,
kinakabahan nga ako, slight. Ako kasing kakanta nung The Way You Look Tonight, gusto kong
tumanggi kay Boss kaso sabi niya final na raw yun.

“Dun sa gilid bro nagprapraktis,” sagot ko naman sabay turo kay Alice na nakaupo sa gilid.
Nagulat pa siya nang sabay naming siyang tinignan ni Zach pero ngumiti lang ako, siya nama’y
inirapan ako.

“Ganda ah, sayang kung hindi lang ikaw ang nakauna baka kami na ngayon.” Napataas
naman ako ng kilay sa kanya. Bakit ba lahat na lang sila, nagugustuhan si Alice? “Ohh, kalma
hindi ko siya aagawin sa’yo hahaha.”

“Kahit pa hindi ako ang nauna, kahit pa huli na ako. Hindi ko hahayaang mapunta siya sa
iba,” sagot ko at tinitigan nang seryoso si Zach bago naglakad papunta sa pwesto ni Alice.
CHAPTER 22

Three days had passed since Alice become my girlfriend, grabe din tuwa ko that day. Eh ang
kaso sabi nga nila, kapag sobra ang saya, mas grabe rin naman daw yung lungkot na kapalit.
Kaya heto kami ngayon psupusan na naman sa pag-aaral para sa nalalapit na midterm exam.

“Baby, did you sleep last night?” I asked while rubbing my eyes. I wasn’t sure if she slept last
night or not, basta pagkagising ko kasi nasa sofa na siya at abalang nagha-highlight ng mga
important lessons.

“About 3 hours I think,” she replied, I surveyed her from head to toe. Her body has changed, I
think she become thinner than the first time I saw her. But just a bit lang naman, as in konti lang
talaga, siguro mga 1.5 kilos ang ibinawas niya mula sa dati niyang timbang. “Why the fuck are
you staring at my body?”

“Wala naman, parang pumayat ka nang kaunti. Did you eat already?” She shook her head
and fixed her eyes again to the module. I sighed and walked to the kitchen to get her milk and
cook pancake. “You should eat baby. I don’t want you to lose your weight, dapat
magpataba ka.”
“I don’t want to become a pig,” she boringly replied. “Tsaka I don’t have time to slack,
ayoko magcram no.”

“So you’re acad is life student huh? Nice, surely you’re going to be a successful woman
someday.” I envied her, I hoped I can be like her too. Pero ano nga bang magagawa ko? puro
procrastinate lang naman ang alam ko gawin sa buhay. I mean I’m not that an idle person pero
hindi rin naman ambitious. Yung tipong seasonal lang yung kasipagan at katamaran ko. “Pero
huwag mo dapat pababayaan ang sarili mo. Kahit studious person ka pa, you need to take
care of your mental health and check yourself if you are still okay.”

“I know, it’s just a habit. I graduated as a class valedictorian back on Elementary days,
salutatorian on Junior High. Then back as valedictorian again on Senior High, tapos
ngayon napapasama pa rin naman sa dean’s lister. So parang habit ko na talagang
magpursige, yung para bang ayaw mon a hindi nae wan pero kailangan kaya mo gagawin.
I don’t even know what I really want to achieve in life,” she stated. We’re opposite, I could
visualize myself being an engineer someday, wearing a hard hat, keeping your blueprint,
building your own house and other structures. Arghhh I am so excited, pero at the same time
kinakabahan. Paano kung bumagsak ako? Tapos hindi ako nakagraduate. Awit lang ‘pag ganu’n.

“Malalaman mo rin yan soon. Tapos kwento mo sa akin mga naging karanasan mo while
you are searching what you really want to achieve in life,” I said and placed the food on the
table. “Eat first.”

“What if we break up before I finally know what I want?” I halted and looked at her deeply. I
felt a nervous just by thinking about that. Paano kung dumating kami sa part na ganu’n?
Makakaya ko ba? Pero alam ko sa sarili ko na hindi ko kaya eh. Mahirap at ayokong
maramdaman. Yung gigising ka kinabukasan tapos biglang sasagi sa isip mo na wala na talaga
siya. Yung bigla-biglang magfla-flashback lahat ng memories niyo together kapag nasa isang
lugar ka, tapos biglang magpapatugtog ‘yung ubeng halaya mong kaibigan ng sad songs. At ang
masagwa maglalagay ng baso sa harapan ng picture niyong mag-ex sabay sabing, “Kung nariyan
ka pa, galawin mo ang baso. Galawin mo ang sira niyong puso.” “Hey Vyn, you’re spacing out.
Ayos ka lang?”

“We’re not going to break up Ali, I don’t want that to happen. Stop saying something
about break up please,” I said, voice was cracked down. My mind was still occupied by those
thoughts when I felt tears fell down from my eyes. Alice agitatedly stood up and approached me,
she pulled me into a hug and soothingly caressed my back. But eventhough she tried to comfort
me, tears wouldn’t want to stop from falling. Like the clouds during a rainy day, raindrops
continuously poured from it. “Just don’t say something like that Ali.”

“I’m sorry baby. I’m just considering the both sides you know. Hindi naman natin hawak
ang kapalaran at tadhana. Hindi natin alam hanggang saan tayo,” she uttered and touched
my face. “If our relationship may vanish, remember my love for you will never be forgotten
nor end.”

“I’ll make our own destiny, my own faith. I may not be the planner of my own future but I
can control it,” I whispered and gave her a kissed. “Let’s try our best not to break up. Or
even when that time will come, I promise, I’ll make a way for us to comeback.”

“Do comeback really exist? I doubt that, may kilala nga akong babae na isang taon nang
single kesho hinihintay ‘yung ex niyang bumalik kaso hindi naman dumating. Nangako pa
siyang babalik pero napunta rin pala sa iba,” she expressed. Parang may kilala rin akong
nagbreak up tapos nagkabalikan din kaso nagbreak din agad. “Hindi naman siguro tayo
maghihiwalay.”

“Hindi talaga,” pagmamatigas ko at galit na kinain ang isang pancake na dapat sana ay para sa
kanya. Sa huli, ipinagpatuloy pa rin niya ang pagre-review habang ako naman ay abala sa
pagsusubo sa kanya ng pagkain at pagpapainom ng gatas. “After that, rest okay? You need to
rest, masamang nagpupuyat lagi. Maaapektuhan ang utak mo jan, kitams baka maging
makakalimutin ka kapag lagi kang kulang sa tulog.”

“Tssk! Okay doc noted,” she replied.

Nang mahugasan ko na ang plato, kutsara at baso, dumiretso na ako sa kwarto ko upang kunin
ang mga module ko. I have decided, I’m going to review my lessons. I need to become
productive, I have no time to procrastinate. Hindi ako pwedeng maging tama---

“Ohh what the fuck is this?” I mumbled when I saw the page I’ve been following in fb for
years. Hell! It’s a new released anime movie, ow fuck! I badly want to watch it but I need to
study. Uhh lessons can wait, anime can’t lmao.

I watched for almost 1 hour and 30 minutes, when I went to the kitchen I didn’t notice Alice so
maybe she slept already. I stretched out my neck and hand, it was too tiring to laid down for
hours. Maybe now is the right time to review my notes.

I placed my module to the table and leaned my back to the sofa. I got the Calculus 1 book and
read it. I seemed to enjoy reading it not until I couldn’t stop myself from yawning. This is hell!
This is one of the reasons why I hate reading, I would ended up closing my eyes and reviewing
my dreams not my fucking lessons! But maybe I should follow my heart, I need to sleep first
before stressing myself out.

“Hey wake up,” I dreamed someone calling out my name, I wonder who it was. ‘I said wake
up! Your saliva has been dripping to your module!”
I stood up in an instant and covered my head with my two hand, then duck under the table.
Wait… what the fuck I’m doing?!

“Sana ayos ka lang bhie,” she chuckled and continuously hit the pillow she was holding. Hell!
Gusto ko siyang tumawa nang ilang beses pero hindi dahil sa katangahan ko. Stupid me!

“Stop laughing,” I pouted and looked down. I thought she will be going to stop when i showed
her my pitied look but she didn’t. “Stop or I’ll suck you?”

And like a kid who broke the hanger, she stopped and sat there quietly. She bit her lower lip,
trying so hard to suppress a laugh.

“Did you finish reviewing or finish dreaming?” she asked still trying not to burst into laughter.
I squinted my eyes and glared at her bcause of irritation. “Taray ka ghorl?”

After 3 days of being drowned into the deeper part of ocean…I mean studying, here we are now.
Burried to this fucking examination! Ni hindi ko pa nga nalalandi si Alice kasi busy kaming
dalawa sa pagrereview. Yes, I did review….slight.

“Cheating is a crime students. Don’t dream to become a detainee someday,” Maam Pablo
announced to us. Tssk this teacher never failed to remind us. Pero nakakainis ang ingay-ingay,
hindi ko tuloy maalala ‘yung nireview ko nung isang araw.

“Fuck you test paper. Fuck you sagad,” I mumbled and clenched my fist as I stared to my
exam paper. Mula noon hanggang ngayon, galit na galit pa rin ako sa mga test paper, masyadong
paepal. Like gusto mong magkapapel ka sa buhay ng isang tao pero ang binigay sayo test paper.
Putragis yan! Gigil amp!

“Mr. Santos, you’re crumpling your test paper. Do you hold grudges to the paper?”
Napatigil ako sa pakikipagtitigan sa papel ko at nag-angat ng tingin sa gilid ko. Yawa! Nandito
pala sa tabi ko si Maam.

“Na carried away lang Maam. Masyado kasing madali ‘tong mga questions, naghihimutok
tuloy braincells ko. Sagutin mo nga rin Maam baka pareho tayo ng answers,” I said and
plastered a fake smile. My classmates laughed because of what I had said.

“Everyone, focus on your exam!” Maam Pablo shouted, making them shut up. “Mr. Santos if
that exam is too easy, bakit blangko pa rin iyang papel mo?”

Eto na nga ba ang senyales na babagsak ako. Sinasabi ko na nga dapat shinare ko sa fb ‘yung
post about sa exam. Mukhang babagsak na talaga ako. O baka dahil ito sa chain messages na
hindi ko finorward sa 15 closest friends ko.

“Maam kapag nagsulat na ako, edi ipinasa ko na agad ‘tong papel ko. Tapos kakabahan na
silang lahat at maprepressure kaya dadalian na naling mag-answer. Edi bagsak na sila kasi
hindi sila sure sa inanswer nila,” pagpapaliwanag ko. Babagsak sila Maam, parang ako lang.

“Okay,” sagot ni Maam at umalis na sa tabi ko. Naglibot-libot muli siya at mataman kaming
sinusulyapan. Napatigil naman siya sa gawi ni Gio. Patay kang hayop ka! Ano to bagsak isa,
bagsak lahat? Si Keifer na lang ata ang papasa sa amin. Okay na rin ‘yun atleast may isang
successful sa aming magbabarkada.
“Mr. Natividad, why are you staring at Ms. Exelia’s paper?” Kalmado naman siyang
humarap kay Maam na parang planado na niya ang lahat at kahit mabisto pa siya’y hindi na siya
maaapektuhan.

“Maam anong tinititigan? Hindi ko naman type ‘yang papel niya para titigan ko”
barumbadong sagot niya sabay sulat sa papel. Kita mo ang gago, wala talagang kinatatakutan.

“Look at your answer at the essay part,” nagsisimula nang uminit ang ulo ni Maam habang
itinuturo ang papel ni Gio. Hindi tuloy naiwasan ng ibang hindi makinig sa usapan nila. “Bakit
pareho kayo ng sagot?”

“Eh pareho rin naman kasi ang tanong Maam. Bakit kasi hindi niyo inibahan?” sagot
naman niya. I shook my head and did a facepalm. Gio’s too hopeless, help him God.

‘Goodness gracious! You’re making my head ache!” sigaw ni Maam at naupo na lamnng sa
harap.

“Problema ko pa?” Gio mumbled but still we could hear it as clear as the sound of siren.

Mabuti na lamang at natapos na rin namin ang exam Grabe rin ‘yung 8 hours exam ha, 30
minutes lang awat kada subject. Feeling ko nga lumipad na utak ko tapos palangoy-langoy na
lang sa langit. Maam said that she will inform us tomorrow regarding about the dean’s lister.
Yes, ganu’n po kabilis dito ang resulta. Nira-rush na nila since malapit na kasi ang sembreak, as
in super duper lapit na.
“I’m fucked up,” Alice uttered while we were walking. She looked so distress, nagmumukha na
siyang zombie dahil sa eyebags pero maganda pa rin, at baby ko pa rin.

“Want to experience real fucked?” I joked but she took it seriously. Sarap naman ng bungad
niya sa akin after nang ilang araw no landian, sampal talaga ah. So sweet! “Chill babi, I’m just
hoking okay? You looked so serious, smile ka naman jan oh.”

“Kaladkarin kita jan gusto mo?” inis niyang tanong kaya naman ipinagkrus ko ang dalawa
kong kamay at humakbang paatras habang nakaharap sa kanya. “Nagawa mue?”

“Minamahal ka,” I winked and made a heart sign while smiling ear to ear. “I love you Mahal.”

“Murahin kita jan eh,” she flashed a poker face but faded when she saw me walked like a
model. “Bakla!”

“Bakla? Ha! Sinong bakla? Ako ba? Hindi no,” seryoso kong sagot at hinila siya papalapit sa
akin. Natigilan ako nang may biglang nagsalita.

“Hey Joker!” sigaw ni Keisly sa akin at masayang ngumiti, dumako naman ang paningin niya
kay Alice kaya pilit na ngumiti. Lah peke! “Uhh hello Alice. Hiramin ko lang saglit si Joker
ha.”

“Bakit?” tanong ko nang hilain niya ako papunta sa gilid, malayo kaunti sa kinatatayuan ni
Alice.
“Wala namiss lang kita, ahmm ano…. Yayain sana kita sa birthday, actually sembreak na
‘yun so baka naman makapunta ka diba?” excited niyang sabi sa akin. Gusto ko sanang umoo
kaso may plano na kami nina Keifer at Gio at balak ko ring isama si Alice.

“Actually, hindi ako makakapunta. Sorry ah, advance happy birthday na lang.” I glanced
at Alice again before looking at Keisly and gave an apologetic smile. “Sige ha, una na kami.”

Before I could take a one step, she wrapped her arms around me and was about to hug me but I
shoveed her away, in a respectful way ofcourse. I couldn’t hurt her, I don’t know why basta
there’s a part of me na nagsasabing huwag siyang saktan.

“I’m sorry my girlfriend is waiting. I don’t want her too wait for too long,” I said and ran
away from her. Hindi ko alam kung nakita iyon ni Alice pero mukhang hindi naman kasi wala
naman siyang sinabi. But I planned to confess, I felt like I betrayed her eventhough she didn’t
see that.

“Baby, I have something important to say. Hear me out okay?” she just nodded and waited
for me to speak out. “Keisly was about to hug me, but I shoved her before she could do
that.”

“O-okay, I didn’t ask you to confess. Anyway, thank you for being honest with me. Let’s
go,” she said and held my hand, squeezing it a bit.

“Yeah let’s go home already and sleep all day,” I said and laughed. Kailangan talaga naming
bumawi ng tulog para maenjoy ang sembreak vacation naming. “What do you want to eat?
Kare-kare or adobo? Or you want me to eat you?”
“You want to be killed by me? Adobo will be better,” she replied.

As soon as we entered our house, we laid down to our room and sleep. Tsaka lang ako nagising
mga pasado alas dose ng hatinggabi, kaya dumiretso ako sa kwarto niya at ginising siya. Ayoko
sanang istorbohin siya pero hindi naman pwedeng hindi siya kumain. Mabuti na lamang at hindi
siya nabwisit, kas inga masamang bwisitin ang taong bagong gising.

“Finish your food already so that you can continue your sleep,” I said and ate my food.
Ipinagsalin ko na siya ng tubig dahil parang bangag na bangag siya habang sumusubo. “Baby,
can I sleep beside you?”

“Okay,” she simply replied, eyes were focused to her food.

“You sure?” I asked again, mamaya nian scam lang pala.

“Yeah,” she answered and finished her food. Nang matapos siya ay agad na siyang
nagtoothbrush at nag half-bath saglit, bago pumasok sa kwarto niya. Hinugasan ko pa ‘yung mga
pinagkainan at baso naming bago maligo at magsipilyo.

Buhat-buhat ko na ang aking unan at humot habang papunta sa kwarto ni Alice. Kinakabahan
ako nang konti baka mamaya issa prank lang pala lahat. When I entered her room, she was
already sleeping peacefully, so I slowly laid down and turn the lights off. I pulled her closer to
me and rested her head to my left arm while stroking her hair with my right hand. I leaned closer
and kissed her forehead before hugging her as I sleep.
Kinaumgahan ay sinend na sa aming groupchat ang resulta ng examinations. Hindi na ako nag-
abalang tignan pa iyon kasi alam ko namang wala rin naman ako kasama sa dean’s lister. Isang
himala na lang kung napasama ako no.

“Woahhh I did babe!” sigaw sa akin ni Alice habang nag-iiscrol sa messenger ko. Wala pa rin
kasi siyang fb hanggang ngayon, ewan ko rin ba kung bakit ayaw niya.

“Congrats,” wika ko sabay yakap sa kanya nang mahigpit. Mag-aalas dies na kasi ng umaga
pero nakahiga pa rin kami. Nagulat nga ako pagkagising niya bigla niya akong sinapak. Kesho
bakit daw dito ako natulog sa tabi niya, eh sinabi ko naman na pumayag siya kagabi.

“Congrats din. You did great,” saad niya at ngumiti sa akin, kaya naman ngumiti rin ako
bilang ganti. Ngunit natigilan din ako nang marealized ang sinabi niya.

“Anong I did great?” taking tanong ko. Ipinakita naman niya sa akin ‘yung message ni Maam.
Ganu’n na lamang ang gulat ko nang makita ang pangalan ko sa listahan. Aba himala.

“Did’nt expect that coming. So Keifer is the rank 1 again. Nice.” Nag-inat na ako at
dumiretso sa banyo upang maghilamos. Hindi ko pa pala nasasabihan si Alice na may lakad kami
this coming week, we decided to have a camping. Pero kami lang nina Keifer, Gio at syempre
isasama ko na rin si Alice. Hindi ko alam kung magdadala sila ng mga babae nila, wala naman
silang sinasabi sa akin tungkol sa buhay pag-ibig nila eh.

“Baby,” tawag ko sa kanya habang nanonood sa may sala. Lumingon naman siya sa akin pero
agad ding umiwas ng tingin nang mapagtantong nakatopless ako. “May pupuntahan tayo next
week, we’re going to have a camping.”
“Ha? Ayokong sumama. Dito na lang ako,” sagot naman niya kaya kumunot agad ang noo ko.

“No you’re coming with me. Ayokong iwan ka rito nang mag-isa,” pagpapaliwanag ko
naman. “Yun na lang treat mo sa akin tutal rank 5 ka naman. I love you babe.” Nagmadali
na akong pumasok sa kwarto ko at nagbihis na. Isa-isa kong binuksan angcabinet at hinanap ang
aking camping bag, dapat makapag-impake na kami ngayon. 3 days din kasi yung camping eh,
meaning 3 days no internet, no social media, basta enjoy view lang.
CHAPTER 23 Vacation

“Baby make it faster! Malapit na raw sila Keifer at Gio!” I shouted. Ang tagal niya kasing
nagbibihis, ako pa itong huling naligo pero ako pa mas naunang nakabihis eh. “Hey matagal ka
pa ba jan?”

“Lalabas na!” inis naman niyang sagot at malakas na isinara ang kanyang pinto. Lah beastmode
amp!

“Are you mad?” I asked. She walked straight and ignored my presence. “Ali, wait!”

“Epal,” she murmured, enough for me to hear that. I ran fast to catch her hand and made her faced me.

“Sorry,” I apologized.

“Sorry mo mukha mo,” sagot niya at nagpuiglas na. Gusto ko pa sana siyang kausapin pero sakto
namang meron na sila Keifer kaya isinantabi ko na muna iyon. Nauna nang pumasok si Alice, umupo siya
sa may likuran kaya naman nagmadali akong pumasok at umupo sa tabi niya. Hindi nakaiwas ang
paningin ko sa iba pang kasama naming dito sa sasakyan. Woah ano ‘to triple date?

“Aga-aga may away ah,” saad ni Gio habang kumakain ng potato chips. Todo lingkis naman sa kanya
‘yung babaeng katabi niya, gf niya ata iyon.

“Wala kang pake,” sagot ko naman at hinarap si Alice, nakadungaw lang kasi siya sa labas ng bintana.
“Hey baby, look at me please.”

“Ayos ba ‘tong van na nirentahan ko Joker?” tanong naman ni Keifer habang nagmamaneho. Napansin
ko rin ang babaeng katabi niya, maputi, medyo matangkad, medyo may pagka-brown ang buhok kagaya
ko at……at….. Wait bakit parang pamilyar siya? Nagulat ako nang lumingon siya at nagtama ang paningin
naming dalawa.

“Hello Joker,” masayang bati niya. According to my pheripheral vision, Alice was looking at me and
Keasly. Bakit ba nandito siya? Akala ko ba malapit na ang birthday niya? Bakit sumama pa siya?
Tumango naman ako at ngumiti na lang bago muling humarap kay Alice.

“Baby, sorry na.” I carried her bag that was placed between us. Lumapit ako sa kanya, ngunit siya
naman itong sumiksik sa gilid. Lumapit pa ako nang lumapit hanggang sa hindi na siya maka-atras pa.
“Hey stop ignoring me.”

“Lumayo ka nga sa akin,” mahinang sambit niya since hindi lang naman kami ang nandito sa loob ng
sasakyan. “Lumayo ka sabi eh.”
“Bati muna tayo. Sige na kasi baby,” pagmamatigas ko kaya naman iniripan niya ako. Muli na naman
siyang tumingin sa may bintana, talagang iniiwasan ako. Kunware nama’y nag-inat ako at pasimpleng
inilagay ang kamay ko sa balikat niya. Pilit niya iyong tinatanggal pero hinila ko siya agad, kaya naman
napsubsob siya sa dibdib ko.

“Ano ba! Bitiwan mo nga ako,” sambit niya at tinignan ako nang masama. Kinurot-kurot pa nga niya
‘yung utong ko, grabe ansakit pala. I blown to her ear, making her stunned for a while. I slowly placed
my nose to her neck and moved it up to her ear.

“I love you,” I whispered before kissing her neck. I licked and sucked it lightly while she craned her neck
because of pleasure. I stopped when she gripped into my thigh and Gio tuned his back.

“Oh, mukhang tense na tense ka Alice ah. Maini ba jan sa likod?” tanong ni Gio. Umiling naman si Alice
kaya tumango na lang din si Gio at itinuon na ang atensyon sa harap. I sighed heavily, afraid that
someone might see what we were doing.

I leaned my back against the seat and held her head, then rested it to my shoulder. Placing my left hand
to her waist while the other one, holding her right hand on her thigh. We stayed in that position for the
entire travel.

“Dude, we’re here,” Keifer said, trying to wake me up by slightly slapping my face. I looked around to
know where we are but to my surprise, I saw the waves of the sea and felt the cold breeze of air.

“Baby wake up,” I whispered to Alice’s ear. Gladly, I didn’t need to tickle her neck and ear so she would
awaken. “We are already here. Let’s go?”
Sumunod naman siya sa akin at lumabas na kami sa van. I closed my eyes and savored the
awesomesauce feeling yearning from the bottom of my heart. This is what they called euphoria. I really
love to be in this place forever.

“Hoy Joker itayo mom una iyang tent niyo bago ka pumikit-pikit jan,” Gio shouted. I rolled my eyes and
got the tent at the side of the van. Carefully assembling its every part so I won’t get some wounds.
Mahirap mag-swimming tapos may sugat ka sa kamay no. Sinabihan ko si Alice na makipag-usap na lang
muna siya sa mga kasama naming babae pero ang sabi niya huwag na lang daw, kesho nahihiya kasi
tsaka hindi raw niya ka-vibes ang mga iyon.

“Keif, bakit kasama mo si Keasly?” tanong ko. Medyo nawe-weirduhan na rin ako minsan kay Keasly eh,
todo lingon siya sa akin tapos kung lilingon din ako sa kanya, ngingiti siya agad. “Baka kasi magselos si
Alice kapag umaligid ‘yan sa akin.”

“Sorry dude. I have no other choice but to agree with her terms,” he said and looked at Keasly’s
direction. “Nagkita kasi kami sa bar last week, sobrang lasing ako nun kaya hindi ko sinasadyang
masabi ‘yung plano natin. Tapos ni hindi ko rin alam na nagkahalikan pala kami. Basta kinaumagahan
nagchat siya sa akin tapos sabi niya para raw mapatawad niya ako mula sa kamanyakan kong ginawa.
Isama ko raw siya.”

“Tssk! She’s really something dangerous,” I said and we both chuckled. Napalingon naman tuloy sa
amin si Gio habang kumakain ng banana chips.

“Sana all patawa-tawa,” saad niya sabay tayo sa pwesto naming habang nakahawak sa magkabilang
bewang niya. “Mag-share naman kayo. May secret na naman kayong dalawa no? Dali na, chix ba yan?
Pasali naman.”

“Gago, babaero ka talaga no. May kasama ka na ngang babae mo ngayon. Maghahanap ka pa,”
nakangising sabi ni Keifer. Napangiwi naman si Gio na animo’y nadidirihan sa sinabi ni Keifer.
“Hindi ko babae yun no. Kababata ko lang yun. Nakwento kasi nung madaldal kong kapatid sa kanya,
kaya ayun hindi ako tinantanan buong linggo. Blinackmail pa ako, sabi niya isusumbong niya kay Papa
na nakikipag-basag-ulo ako. Kaya ayan no choice ako,” galit na sumbat niya at isinubo ang buong pack
ng banana chips sa bibig niya.

“Kababata lang? Eh todo kapit nga sayo kanina,” sabat ko naman at ngumisi sa kanya. Andaming
sinasabi, baka mamaya siya pa ‘yung inlove na inlove sa childhood niya. “Baka naman natorpe ka na at
ayaw mong aminin na gusto mo ‘yang kababata mo.”

“Ha? Gusto? Bobo ba you? Mas siga pa nga sa akin ‘yun. Tsaka hindi ko siya type no,” giit niya at halos
lumabas na ang usok sa dalawang butas ng ilong niya. “NEVER!!”

“Galit na galit grabe, tsaka ka umiyak-iyak sa amin kapag tinangay siya mula sa’yo.” Napangiti na lang
din ako sa sinabi ni Keifer, ganu’n naman pagdating sa pag-ibig eh. It’s either manghihinayang ka kapag
nawala na sa’yo or huwag mong hahayaang mawala sa’yo kahit pa hindi ka sigurado kung pareho kayo
ng nararamdaman. It’s just a matter of taking risks.

“Mama mo tinangay, ulol.” Lumayo na ako sa kanila nang maramdaman kong nag-uumpisa na naman
silang magbangayan. Dahan-dahan akong lumapit sa likuran ni Alice bago siya ginulat.

“Hoooooy!”

“Puta ka!” gulat niyang sigaw sabay suntok sa sikmura ko. Anak ng yan! Bakit iba ata nangyari, ako
naman ata ang sinurpresa ng suntok.
“Sadista ka talaga babe,” saad ko habang hawak-hawak ang tiyan ko. Grabe namimilipit sa sakit, bakal
ata kamay niya eh.

“Sorry, bakit ka kasi nang-gugulat jan? Let me massage it,” she said so I walked near her and lifted my
shirt up to my chest. “Taman a jan, huwag mon a itaas.”

“Massage it properly, don’t you dare break my bones. Kapag may nabali kang buto ko, babalian talaga
kita,” pananakot ko kaya naman inirapan niya ako. We sat at the bench while she was gently massaging
my tummy. Her touch eased all the pain, kinda relieving and soothing not only to my stomach but also in
all parts of my body.

“Okay na yan. Masyado ka nang nawiwili, baka kung iba pa ipamasahe mo nian.” I laughed with her
statement and stood up to place our bag inside the tent. May nakaprepare na ring pagkain at maiinom
sa may table, malapit sa pwesto nila Keifer at Keasly. Sa banda naman nila Gio ay lutuan at tambakan ng
kahoy. Nauna nang magpalit si Alice ng swimsuit niya kaya dumiretso muna ako kila Keifer para kumuha
ng makakain.

“Joker can we talk?” I turned around to know who it was eventough I know that was Keasly’s voice.

“Anong pag-uusapan natin?” tanong ko. I wanted to push her away but I couldn’t, making me hate
myself because of that. “Is that something important?”

“For me I guess,” she faked a smile. I got no choice but to listen to whatever she will going to say. “Let
me be honest, whenever I see you, I really feel like we’re connected to each other. I don’t know if it
was infatuation or not. Tsaka kahit naman umamin ako sa’yo na gusto kita, alam ko namang wala
akong laban. You really love Alice, right? And she loves you too. So I don’t have chance, I hope you
won’t ignore me. and I really do wish we can be friends.”
“I would be glad to be your friend,” I said and offered my hand as a sign of friendship, she shook it a bit
and smiled genuinely. I excused myself after that and dashed to the tent to change my clothes. I was
wearing my swimming trunks and sunglasses to look more fashionable. My eyes were locked to the
woman standing in front of me. I surveyed her swimsuit, she was wearing a halter bikini top and high-
waisted bikini bottom.

“Okay lang ba?” she asked. I nodded and walked straight, pretending not to see her. Palubog naman na
ang araw ngayon pero hindi ko alam kung bakit pinagpapawisan ako nang husto. “Hey why are you
ignoring me? Hindi ba bagay sa akin?”

“Bagay na bagay, it suits you well. I j-just f-feel something like my cheeks were burning, maybe it
because of the heat of sun,” I explained, still avoiding her face and body. “Ligo muna ako ha, mainit
kasi.”

Wala pang ilang minuto ay tumalon na ako sa tubig at naglangoy papunta kila Keifer at Gio. When I was
close to them, I noticed that they were looking to someone. Tinignan ko naman kung sino iyon. Una ay
ang tinititigan ni Gio, kita mo ang gago nakaawang pa ang labi. I smirked when I realized that it was her
childhood friend, wearing a tankini. Next is Keifer, he was keenly looking at Keasly, who wears a skirtini. I
shook my head in disbelief. Tssk! Naaakit na naman sila. I swam again and stopped when I bumped into
someone. I lifted my head, eyes were still closed since I dove to the water. When I finally opened my
eyes, I saw Alice standing in front of me. What the fuck! She looked so….so arghhhh! This is bad.

“O-oh h-hello b-babe,” I stuttered. I tried not to keep my eyes to her wet body, but my eyes betrayed
me. “Y-you’re w-wet.”

“Ofcoure nabasa ako eh. Basa ka rin naman. Why are you looking away?” she asked, trying to cupped
my chin.
“I want to make you wet,” I mumbled and gulped. It was too hard for me to breathe. Hell! My other
head didn’t want to calm down.

“May sinasabi ka ba?” out of curiousity she asked. She squinted her eyes and tried to looked at my face
but I turned around. I know my face was now reddened.

“Wala, sige bihis na ako ah. Mukhang lalamigin ako,” I said and ran as fast as I could to change. Ang
ending hindi ko rin nasulit ang first day camp, nagmukmok lang ako sa tent buong gabi hanggang sa
makatulog ako. Hindi na rin ako ginising na alis dahil akala niya antok na antok ako.

I heard my stomache growled so I woke up, I glanced at my wristwatch and realized that it’s already 5
a.m. Nag-inat na ako at dumiretso sa labas upang maghilamos at uminom ng kape. Tahimik ang tent nila
Gio at Keifer kaya sigurado akong tulog pa sila, maliban na lang kung may napuyat jan buong gabi. Pero
wala naman siguro since si Keifer at Keasly eh wala namang something tapos mas malabo namang may
mangyari kila Gio at sa childhood friend niya.

Bumalik na muli ako sa tent at kinuha ang phone ko at earphones. Balak kong magjogging saglit para
maenjoy ang malamig na simoy ng hangin dito sa dagat. While I was searching for my earphones,
bumangon naman si Alice at kinusot-kusot niya ang kanyang mata.

“Goodmorning,” I greeted with a smile. Her brows knitted together like she was asking me if where am I
going. “Jogging lang, you want to join me?” She nodded and stoo up to wash her face. I waited for
almost 10 minutes, then we started to jog. Halos isang kilometro rin ata ang nilakbay naming kaya hingal
kaming umupo sa may buhanginan. I handed her tumbler and wiped her sweat. She gave it back to me
and did the same thing.
“I don’t know if I supposed to ask this to you but,” she looked so scared while saying her words. “May
narinig ka bang kakaiba kagabi?”

“What kind of sound was that?” I asked, starting to get serious about that strange sound she heard last
night. Hindi kaya sirena ‘yun? Or baka shokoy.

“Like she/he was in pain, para kasing umiiyak din eh. Ewan ko ba basta ganu’n,” wika niya at pinulot
‘yung shell sa gilid niya. “Nevermind baka guni-guni ko lang or may nanonood ng drama.”

“Siguro nga, knockout ako kagabi eh kaya hindi ko narinig. I’m sorry babe,” I apologized. Gusto ko
sanang ienjoy naming dalawa ‘tong camping kaso sinayang ko na agad ‘yung first day.

“It’s okay babe. Balik na tayo, baka hinahanap na nila tayo.” I helped her to stand and I knelt in front of
her, telling her to ride on my back. “Baka mapagod ka?”

“I won’t, basta ikaw.” Sumakay naman siya sa likuran ko at ipinulupot ang dalawang kamay niya sa leeg
ko. I carefully held her legs and walked slowly.

Pagkarating namin sa camp ay dumiretso na kami kila Keifer at Keasly na kasalukuyang nagluluto ng
makakain. My brows furrowed when I noticed Gio sitting at the sand, mouth was slightly opened,
looking so stupid with that expression.

“What happened to Gio?” I asked Keifer. He was cracking the egg while Keasly slicing tomatoes.
“Hindi ko rin alam bro. Mukhang sabog eh. Baka nag-away sila nung kababata niya. kita mo hanggang
ngayon hindi pa nagigising ‘yung kasama niya,” sagot nman niya. Siguro nga nag-away sila kagabi, baka
siya rin ‘yung umiyak na sinasabi ni Alice. Pambihira talaga ‘tong si Gio, pati kababata inaaway.

Pinanood ko na lang sila Keifer at Keasly habang nagluluto. Si Alice bumalik ata sa tent, probably ayaw
makihalubilo lalo na’t narito si Keasly. Dahil sa nakaramdam ako ng pagka-bagot, nilapitan ko si Gio at
binigyan siya ng tinapay. Baka kasi gutom siya.

“Kain ka muna. Mukhang gutom ka,” wika ko ngunit umiling lang siya. Himala!

“Kagabi pa ako busog tol,” sagot naman niya. Napansin kong may namumulang part sa leeg niya, kaya
may biglang sumagi sa isip ko.

“May kumagat sa’yo kagabi no?” tanong ko. Gulat naman siyang tumayo at tumingin sa akin nang
diretso.

“Bakit nakita mo ba? Huwag mo sasabihin ah. Secret lang natin,” bulong niya sa akin. Naguguluhan
naman ako sa ikinikilos niya kasi parang kinakabahan siya na may makarinig sa aming iba. Grabe ganu’n
na ba siya kaconfidential?

“Sus para namang ikababagsak mo kung nalaman ng ibang kinagat ka ng lamok. Mag off lotion ka kasi
de pungal!” sigaw ko. Tumawa naman ang loko dahil sa sinabi ko at todo iling. Tatanungin ko pa sana
siya kung bakit siya tumatawa kaso dumiretso na siya sa tent nila. Weird.

Tahimik lang kaming kumain ng brunch. Wala naman kaming masyadong gagawin ngayong hapon since
medyo tirik na tirik ang araw. Buti nga sa pwesto namin eh hindi gaanong nasisikatan ng araw dahil na
rin sa mga puno. Nagmovie marathon din lang kami at foodtrip. Katabi ko si Alice sa gawing kanan at sa
kaliwa ko naman ay si Keasly tapos katabi niya si Keifer. Samantalang sa likuran naman naming ay si Gio
at ‘yung kasama niya. Isinandal sa akin ni Alice ang ulo niya sa balikat ko at ganu’n din si Keasly, agad
kong sinamaan ng tingin si Keifer kaya dahan-dahan niyang hinawakan ang ulo ni Keasly at isinandal sa
balikat niya.

Ilang minute pa ang lumipas at ako na lang at natitirang gising sa amin. Tulog na ata sila Gio kasi kanina
pa sila tahimik. Baka nga patay na silang dalawa. Pagkapikit ng mga mata ko ay nagsalita si Gio.

“Stefie sorry na oh,” bulong niya pero rinig ko pa rin. Kaya naman pala hindi sila nagkikibuan kasi nag-
aaway.

“Sorry mo mukha mo,” sagot naman nung kababata niyang Stefie pala ang pangalan.

“Pabebe ka pa ikaw nga nagfirst move. Kunware ka pang ayaw mo, lakas-lakas din naman ng u—“
hindi ko na narinig ang sunod niyang sinabi dahil tinakpan iyon ni Stefie. Ipinikit ko na lang din nang
tuluyan ang mga mata ko at hinayaan ang sariling makatulog.

“Alam ko mag-truth or dare nalang tayo,” suggest ni Keasly. Napagdesisyunan kasi naming magliwaliw
ngayong gabi since uuwi na kami bukas ng hapon. “Ang dare is kakain ng kalamansi with sili or iinom ng
san mig with yakult. Oh ano game?”

“Game,” sagot naman ni Stefie. Nakapalibot kami sa maliit na bonfire habang nakaupo sa buhanginan.
Tumango naman din sila Keifer, Gio at Keasly kaya sinulyapan ko si Alice.
“Game,” she casually said and smiled at me. We then started the truth or dare, on the first game the
bottle pointed Stefie’s direction.

“Truth or dare?” tanong ni Keifer.

“Truth,” sagot naman niya. Bagot na bagot lang si Gio na kumakain ng marshmallow at tortillos habang
hinihintay na mapunta sa kanya ang bote.

“Do you have feelings for Gio?” Gio was frozen like he heard something cringe. I looked at Stefie and
there I saw a glimpse of pain in her eyes.

“Yes, before. It’s fading now.” A moment of silence covered the hall place, like there was meteor
shower crossed and everyone were shocked.

Muling umikot ng bote at tumigil iyon sa gawi ni Keifer, kalmado lang din siyang nag-abang ng tanong.

“Truth or dare?” si Gio naman ang nagtanong.

“Truth,” sagot ni Keifer.

“Do you still love Devonie?” Keifer then looked down and closed his eyes before looking at Gio.
“I have always love her,” he answered and looked up to the sky. Hindi pa rin pala siya nakakamove on
sa babaeng ‘yun. Devonie was his first girlfriend, they really loved each other. Todo nga silang
maglandian kahit na meron kami nila Gio sa likuran nila. Everything was still fine, not until Keifer’s dad
found out their relationship. His dad is too strict, he controls everything, he manipulates Keifer’s life
hanggang ngayon. They made an agreement, magte-take siya ng BS Engineering kung magfofocus siya sa
pag-aaral at magra-rank 1 sa course, syempre kung focus dapat wala raw sagabal.

Nalaman iyon ng gf niya kaya siya mismo ang nakipaghiwalay. Walang nagawa si Keifer kundi tanggapin
na lang na wala na siya. After that Keifer didn’t enter to another relationship, fling fling na lang. Simula
rin nung nagbreak up sila hindi na naming muling nakita si Devonie kasi bumalik na sa States. Keifer had
changed eversince that day, hindi na siya gaanong ngumingiti at tumatawa.

“Huy!! Joker. Truth or dare? Kanina ka pa naming tinatawag,” sigaw ni Keasly.

“Truth,” sagot ko naman. Malay ko banag kanina pa pala nila ako tinatawag.

“Paano kung nakipaghiwalay si Alice sa’yo, babalikan mo pa rin ba siya?” seryosong tanong sa akin ni
Keasly. Ngumiti lang din ako at humarap kay Alice.

“Ofcourse I will. Hahanapin ko siya kahit pa maligaw ako ng daan, kahit mapagod ako sa gitna ng
paghahanap, hindi ako susuko hangga’t hindi ko siya nahahanap. Our love is like the sun, it may set
when the night will come, still it will rise during the day,” I answered and squeezed Alice’s hand.

Inikot ko naman ang bote at dumako iyon kay Gio. Ngumisi naman ang loko.

“Do you like Stefanie?” I asked. He sipped the can of the beer and heaved a sigh.
“No. Never,” he replied and drank straight to his can again.

Another turn of bottle and it landed to Keasly.

“Do you like my boyfriend?” biglang tanong ni Alice kaya napatingin ako sa kanya. She smiled a bit and
caressed my hand, like she was saying that it’s okay.

“I don’t know if it’s infatuation or not. Basta I feel so comfortable with him and happy at the same
time,” she directly said and smirked to Alice.

“Truth na lang din no Alice? Ikaw na lang naman ang natira eh,” sabi ni Stefie. “Do you have any
regrets, loving Joker?”

“No, I don’t have. Mas magsisisi ako kung hindi ko siya minahal, he’s too worthy to love. And if ever I
will come to the point where I needed to end our relationship, I might feel scared to see him and build
our bond again,” she replied. Nalungkot naman ako sa sinabi niya, sana kahit magkalayo kami, sana
bumalik pa rin siya sa akin. Di bale nang masasaktan niya ako, mas masakit ‘yung mawala siya ng tuluyan
sa akin eh.

After that game, we went to our tent and slept. I cuddled my legs to Alice leg and gave her a goodnight
kiss. Pero mukhang pareho kaming hindi tinatablan ng antok kaya umupo ako habang nakapatong ang
ulo niya sa lap ko.
“Baby when is your birthday?” I asked. Narealize ko na hindi pa naming gaanong kilala ang isa’t-isa dahil
maging ang birthday niya ay hindi ko alam.

“March 18. How about you?” I become immbolized with her answer, a memory from my past once
again flashed trhough my mind. Why do I have this feeling that my twin is really alive. But I wished it
isn’t Alice, I couldn’t live with her just by the thought that she’s my twin.

“Same date baby. Do you think we’re soulmate?” I faked a laugh and stroked her hair. “Do you know
your blood type?”

“I think it’s A+ since ‘yun naman ang nakalagay sa medical record ko,” she said. My breathe become
ragged, my mind started to overthink. I massaged my temple and tried to encourage myself not to
become pessimistic. “Are you okay?”

I nodded and plastered a smile. Hindi naman siguro lahat ng magkasame blood group eh magkapatid. I
need to asked Mom about my blood type, I need to make sure that me and Alice are not blood related.
CHAPTER 24

“Babe where are we going?” Akala ko ba uuwi na tayo?” Aliced asked while we were crossing the road.
I had already decided last night to go home and confirm my suspicions about me and Alice. I was hoping
that it will went well.

“Exactly,” I stopped and faced her. “We’re going home now. To my… oh I mean… to our house.”

“What?!” she exclaimed. Some people looked at us, probably thinking that we were fighting about
something, so she lowered her voice and pinched my ear. Goddamn! It hurts! “So, I’m going to meet
your parents? Ano ba naman ‘yan! Bakit hindi mo man lang sinabi kanina.”

“Calm down woman. Meet up lang para ma-introduce kita sa kanila bilang girlfriend ko,” I said.
Nagpatuloy naman kami sa paglalakad dahil masyado nang tirik ang araw at wala pa kaming dalang
payong. Sayang naman kung magsa-sun bathing lang kami dito no! “Kalma ka lang babe, hindi pa ako
mamamanhikan.”

“Wow ha, you’re asking me to calm down? Like hello, ipapaalala ko lang sayo,” she blurted out and
smirked, like she has something to reveal. “Who was the one who almost pee to his shorts when my
mom visits me?”
My eyes grew bigger remembering that scene before. Fuck! Sobrang kabado pala ako nung marinig kong
may kumatok sa pinto noon. Halos hindi na nga rin ako makahinga nang maayos, tapos ang mas
nakakainis pa, muntik na akong maihi sa shorts ko. Mabuti na lang at biglang sinaniban ang katawan ko
ng adrenaline rush kaya kahit papaano nailabas ko naman sa CR.

“So?” I asked, raising an eyebrow to her. “Baka nga ikaw mamaya jan, mangisay eh. Don’t worry I’ll
record it, tapos post ko sa youtube channel ko.”

“Fuck you!” she shouted. I held her hand smoothly, then lifted it to my mouth and slowly kissed it.

A playful smile showed to my face before speaking. “You can fuck me everytime babe.”

“Bastos ka!” she yelled and walked faster.

“Hahaha joke lang babe. Reserved natin, isa’t-isa ha,” wika ko at inakbayan siya. Hindi na lamang siya
sumagot at hinayaan akong landiin siya habang naglalakad kami sa may eskinita. Nagulat pa ako nang
may sumigaw sa aming isang babae.

“Putangina naman hanggang dito may naglalandian. Oo na, ako na walang jowa. Kailangan ba talaga
araw-araw may makakasalamuhang mag-jowa? Ano to parusa!”

We stopped and tuned around to know who it was. To my surprise it was Evangeline, yung anak ni
Ninang Martha, maglalako sa may palengke. Sa tingin ko nga, pinagliha siya sa sama ng loob eh, laging
badtrip. Pero sabi naman ni Ninang pinaglihi lang siya sa sama ng panahon, kaya tuwing umuulan grabe
pagkabadtrip niyang si Evangeline.
“Kapag inggit, edi pikit,” saad ko. “Iniwan ka lang naging bitter ka na, huwag ganun ghorl. Hindi
naming kasalanang iniwan or pinagpalit ka. Labas na kami du’n.”

“Oh edi sher mo lang? Dami sinasabi jusko, sumbong kita kay Mama niyan eh,” she warned, trying to
frighten me. “Subukan mo lang humingi ng pamasko kay Mama, batuhin kita ng arinola with tigpi-
pisong barya.”

“Huh? Kuripot Mama mo ulol,” wika ko at hinila na si Alice. Masyado akong abala ngayon para
pagtuunan siya ng atensyon. Kailangan kong magawa ang dapat kong gawin, at alamin ang dapat kong
malaman.

“Your hand is cold. Are you okay?” Alice asked while squeezing my hand slightly.

“As long as you’re with me, I’m okay.” I saw her brows furrowed like she didn’t get what I was saying. I
couldn’t tell her about what’s on my mind now. Ayokong ito ang maging dahilan para magkalabuan
kaming dalawa. Kailangan ko munang malaman ang katotohanan bago ko sabihin sa kanya ang lahat.

She took a deep sigh when I was opening the gate. Buti nga hindi nakalock ‘yun. Maybe Dad was
informed na uuwi ako ngayon. Humarap ako kay Alice at pinasadahan siya ng tingin bago dumampi ang
labi ko sa labi niya. “Chill, everything will be fine.”

“O-okay,” she replied.

Nginitian ko siya nang paglaki-laki at mas hinigpitan pa ang hawak sa kanyang kamay. I was about to
knocked on the door when Dad suddenly opened it. He looked surprise to see me in front but he shifted
her gaze to my side. He stared for about 10 seconds to Alice and looked at me again.

“Oh son you’re here,” he said. Weird, para anmang wala ako kanina ah. Ano ba naman ‘yan huwag niyo
sabihing nastrastruck din si Dad sa ganda ni Alice?

“Yeah… Uhh. Dad,” I smiled and looked at Alice. “This is Alice, she’s my girlfriend.”

“Oh is that so?” he said and smiled also to Alice. I smelled something fishy here. My brows shot up
when my Dad’s eyes were back to Alice direction again. Hinilot ko ang sentido ko dahil parang
nakakaramdam ako ng selos kahit hindi naman dapat. “Iha, have we met before?” my Dad suddenly
asked.

Bigla naman akong kinabahan sa tanong ni Dad. Parang mas gusto ko na lang ata na nastastruck siya sa
ganda ni Alice kaysa nakaramdam siya ng lukso ng dugo. Andami ko na ngang iniisip, masyado nang
naguguluhan ang utak ko dahil sa mga napapansin at nalalaman ko.

“I’m not sure po eh. Ang alam ko lang po eh ngayon ko lang po kayo nakita,” Alice formally replied,
giving a half smile.

“Sorry, pakiramdam ko kasi nagkita na tayo noon pero hindi ko lang maalala. Anyway, pasok kayo.”
Mabuti naman at pinapasok na kami ni Dad, akala ko kasi tatanungin niya pa ang number ni Alice o hindi
kaya sasabihin niyang mag-follow’n sila sa IG. I kennat!
“Where’s Mom?” I asked. Pansin ko kasi pagkapasok ng bahay eh antahimik sa loob kaya sa tingin ko ay
wala si Mom. Hindi pwedeng wala siya dahil may kailangan akong malaman sa kanya. Lumapit naman sa
akin si Dad at may ibinulong na siyang ikinangisi ko.

“I made her tired last night,” he whispered. Alice glanced at me with a questioning look. I smiled and
shook my head to let her know that it wasn’t important. But she tilted her head a bit, waiting for me to
say it.

“Tssk! It’s nothing” I said but still she didn’t give up. I winced in pain when she held my hand tightly.
Halos ibaon na niya ata mga kuko niya eh.

Dad went to his room kaya naman naiwan kaming dalawa ni Alice.Pilit ko siyang inihaharap sa akin pero
ayaw niya. Fuck! Do I really need to say that? Mamaya sampalin niya pa ako eh.

“Hey babe look at me please,” I begged.

“May pa secret ka pang nalalaman jan ha. Bakit ba kasi ayaw mong sabihin?” she sounded so rude
now.

“I told you already that it was nothing Bakit ba ang kulit mo?” I sighed in frustration. Ano ba naman
‘to?

“Don’t talk to me then. Tsaka mo ako kausapin kapag sinabi mo na sa akin ‘yun.” Woahhh she’s too
unbelievable! Ang tigas talaga ng ulo. Bahala na siya kung isipin niyang gawa-gawa ko lang ‘to.
“Fine. Sasabihin ko na.” I calmed myself and signaled her to lean closer to me so that I could whisper
what I’m going to say. “Dad and Mom made love last night. Satisfied?”

“What the hell! You’re polluting my innocent mind!” she exclaimed. See? I told her na it was nothing
tapos ngayong sinabi ko na, ako naman sisisihin niya?

“Chismosa ka eh, sabi na kasing wala ‘yun. Tsaka anong polluting your innocent mind huh? Darating
din naman tayo sa ganoong stage. Wait mol ang babe,” I said and wrapped my arms around her.

“Bitiwan mo nga ako. Let me go, pervert!” I hugged her tighter and sniffed to her neck, getting addicted
by her smell. I wonder what kind of perfume she was using. It smells like strawberry and cotton candy.
Gusto ko tuloy lasahan. Natigilan naman ako nang biglang bumaba sa hagdan si Mama.

“Oh anak andito ka na pala. And…” my Mom said, then she averted her eyes to Alice. “Who is that
gorgeous woman beside you?

“Her name is Alice…. And she’s my girlfriend,” I answered, now waiting for her reaction.

“Nako naman, binata na ang anak ko. Baka bukas makalawa, mag-aasawa ka na ha. Please don’t rush
your time Sweeties.” Ang OA talaga kahit kailan. Ofcourse I need to become a successful person first
before marrying Alice. Kailangan planado na ang lahat, may budget na para sa kasal at may sapat na
pera para sa gastusin naming sa future.

“We’ll soon get there Ma,” I said and held Alice hand. Kinakabahan ulit kasi siya, paano ba naman kasi
eh kanina pa siya tinititigan ni Mama. It was like my Mom trying to look at her keenly, her eyes were
squinted. “Ma ‘yang titig mo parang kakain ng tao ah. Baka mausog girlfriend ko niyan eh.”
“Don’t worry she’s not a baby,” she replied.

“But she’s my baby,” I smirked. Pasimple namang sinundot ni Alice ang tagiliran ko. Pero hindi naman
ako nakiliti nang dahil doon kasi taba ko naman ang nasundot niya. “Kapag ikaw sinundot ko, baka
umiyak ka pa,” baling ko kay Alice.

“Is that the reason why you came here?” inayos ko naman ang upo ko at tinignan siya nang seryoso.
Akala ko’y makakalimutan ko na ang sinadya ko rito.

“Eat first Mom. I’ll ask it later to your room. Sa kwarto lang po muna kami,” pagpapaala, ko pero
natigilan si Alice sa pagtayo nang magsalita si Mama.

“Alice remember to stay safe okay? Don’t give in easily.” Alice just nodded eventhough confusion
swallowed her mind. Inosente nga naman no? I chuckled after seeing her reaction, making her forehead
creased. Hinila ko na lang din siya papunta sa kwarto ko, dahil baka kung ano pa ang sabihin ni Mama.

I laid down my body to my bed as soon as we entered my room. I was about to closed my eyes when
Alice punched my stomache. What the hell!

“Hey, what is that for?” I asked and blocked her punches by covering my stomache with pillow.

“Bakit ka tumatawa kanina when you saw me confused about your Mom’s statement? Kindly explain
it to me,” she said and pouted. Hinala ko naman ang kamay niya kaya napahiga siya sa dibdib ko. agad
naman niyang sinipa ang paa ko bago siya nag-ayos ng pagkakahiga sa tabi ko.
“She’s just teasing me okay? She might be thinking that I’ll do something to you nung sinabi kong sa
kwarto muna tayo,” I explained and scooted over to her side, resting my face to her neck.

“Do something like? Ano bang ginagawa sa kwarto? Hindi ba matutulog lang naman or mahihiga.
Bakit may stay safe pa?” she asked. I couldn’t stifle my smirk so I just let it show. Napaasinghap naman
siya dahil sa reaction ko at pilit na inilalayo ang sarili mula sa akin.

“Do you want to know it?” I asked.

When she nodded, I immediately cupped her face and gave him a kiss. At first, she was just looking at
me with eyes widened, then later after that I felt her kissing me back. The kiss become more intense and
intimate, I pushed my tongue to her mouth, tasting every corner of it. Like I was searching for
something. I bit her lower lip before breaking the kiss, we were both gasping for air like we were
drowning in the middle of the sea.

She stared at me for a minute and unconsciously licked her lower lip, awakening the beast inside of me. I
lifte her chin again and gave him a kissed, my left hand was now crawling down to her waist up to the
hem of her shirt. I stopped kissing her midway to asked if I could continue what I was doing but she just
nodded and initiated the kiss. I put my left hand inside of her shirt and slowly crawled my hands to her
breast, I touched her tube then pulled it down to her stomache.

“Hmm,” she moaned while I was caressing her mound. With the warmth of my hand and hot sensation
forming, pleasure and last filled our minds. She held my hair tightly like anytime she would pull every
strand of my hair so I stopped kissing her mouth and kissed her mound instead. My left hand caressed
her breast gently, scared that she might be hurt of what I was doing. The other hand of mine was now
on her thigh up to her shorts. I was about to put my hand inside her short when I hear a knock.

“Wait me here,” I said to Alice and planted a kiss to her forehead before opening the door to see who it
was. I gulped when I saw my Mom standing in front of me with her arms crossed, brows were furrowed.
“So kailan mo balak ako kausapin anak?” she asked, her mouth curved into smile as she was waiting for
me to speak.

“May inasikaso lang saglit eh,” pagrarason ko. “Ano ba ma bakit mob a tinititigan ‘tong mukha ko?
Masyado ka na bang nagwa-gwapuhan sa akin?”

“Kilabutan ka nga sa sinasabi mo Jozephyr. Nagtataka lang ako kung bakit may pula na parang
napahid jan sa bibig mo, nagli-lipstick ka ba?” Nanlaki ang mga mata ko dahil sa tinuran ni Mama, anak
ng pating! Lipstick ‘to galing sa labi ni Alice!

“Ay baka naman iba na yan ha. Utang na loob Zephyr ayoko pang maging lola,” sumbat sa akin ni
Mama. OA naman, hindi naman ako gagawa ng bagay na alam kong hindi ko rin mapapanindigan no. Oo
gustong-gusto kong bumuo ng pamilya kasama si Alice pero hindi pa sa ngayon, kailangan ko pang mag-
ipon at maging successful.

“Lah hindi no. Sige na sige na, pupunta na ako.” Pagkasabi ko nun ay agad kong isinarado ang pinto at
tumakbo papunta kay Alice. Magtatanong pa sana siya kung ano ang pinag-usapan ni Mama ngunit
sinunggaban ko na siya ng isnag halik, malalim at matagal kaya nang maghiwalay kami ay hingal na
hingal siya.

“Stay here okay? May pag-uusapan lang kami ni Mama,” I said and gave her a hug.

Bawat hakbang ko papunta sa kwarto ni Mama ay siya rin namang pagbilis ng tibok ng puso ko. yung
tipong may nagtatambol sa loob, akala mo naman fiesta. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko,
tuwa, lungkot, kaba at excitement. Sana lang hindi, sana hindi tama ang iniisip ko, sana hindi tugma ang
bawat pala-isipang nabubuo sa isip ko.
“Now tell me Son, what do you want to know?” my Mom asked as I sat down to her couch. I heaved a
sigh and looked straight to her.

“Can you tell me about my twin?” I asked. I didn’t make it straight to the point kasi ayokong magtaka
siya.

“Ang naaalala ko lang ay may nunal siya, I think sa dibdib na parte. Hindi kayo masyadong
magkahawig kasi fraternal twins naman kayo,” saad niya at pasimpleng napapangiti kahit pansin ko ang
pagkislap ng kanyang mga mata. I know it must be hard for them to accept everything. Ako rin naman
eh, pero wala na akong magagawa, she was gone.

“Do you know my blood type?” there I finally asked it. I silently wished that it won’t match with Alice
blood type. I even begged to God that we’re not twins. Kasi hindi ko kakayanin kapag nalaman kong oo.
Remembering every moment with her, the kiss we had shared to each other, th hugged, the intimate
scenes, parang hindi ko kakayaning tanggapin na nagawa naming ‘yun kahit magkapatid kami. I never
like the idea of incest relationship.

“I think it’s A+ since iyon ang nakalagay sa medical record mo noon. Why are you asking Son?” Para
akong nabuhusan ng malamig na tubig dahil sa nalaman ko, Fuck! No it can’t be! Maaaring nagkamali
lang si Alice about her blood type, baka nagkamali lang siya. Desperate as it seemed but I won’t
conclude further until I have proofs.

“Wala ma, curious lang po ako. Sige Ma, una na ako ha. Medyo sumakit ulo ko eh,” I said in a low voice
and walked out. Bakit ganun, bakit parang sa tingin ko pinaglalaro ako ng tadhana? Ayokong iconsider na
kapatid ko nga siya pero bakit lahat ng mga nalalaman ko ay unti-unting nagtutugma na kambal ko nga
siya.
“Babe are you okay?” Alice asked as soon as I entered the room, looking so stress about everything. I
tried to smile genuinely but it failed. How the fuck could I smile kung ganito ang nangyayari?

“Yeah. Tulog muna ako ha,” saad ko at humiga na sa tabi niya. Mahigpit ko siyang niyakap na parang
ipinapahiwatig na hindi ko siya kayang bitawan. As I closed my eyes, I hope all of my assumptions were
wrong. I hope she’s not my twin.

CHAPTER 25