Nowa Zelandia – państwo wyspiarskie położone na

południowo-zachodnim Pacyfiku, w Australazji, na

południowy wschód od Australii. Składa się z dwóch
głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu
mniejszych, w tym wyspy Stewart i wysp Chatham. W skład
Nowej Zelandii (a dokładniej w skład królestwa
stowarzyszeniowego Nowej Zelandii, połączonego unią
personalną z Wielką Brytanią i innymi królestwami
stowarzyszeniowymi) wchodzą również terytoria
stowarzyszone z Nową Zelandią lub od niej zależne: Wyspy
Cooka i Niue, które są samorządne
oraz Tokelau i Dependencja Rossa. Stolicą jest Wellington,
natomiast największym miastem jest Auckland, w którym
mieszka 1,5 mln osób (ok. 29% ludności państwa).
Oceania – nazwa zbiorowa wysp i archipelagów w środkowej
i zachodniej części Oceanu Spokojnego. Oceania łącznie
z Australią tworzy część świata. Za granice Oceanii przyjęło
się uważać: atol Kure (28°25′N) wysunięta najdalej na północ
wyspa archipelagu Hawajów, Wyspy Campbell (52°37′S)
południowe wyspy archipelagu Nowej Zelandii, Wyspa
Salawati (130°38′E) położona na zachód od Nowej
Gwinei i Wyspy Sala y Gomez (105°28′W) położone na
wschód od Wyspy Wielkanocnej. Łączna powierzchnia wysp
wynosi ok. 1,3 mln km².