หนา ๗

เลม ๑๒๖ ตอนที่ ๘๕ ก ราชกิจจานุเบกษา ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

พระราชบัญญัติ
เทศบาล (ฉบับที่ ๑๓)
พ.ศ. ๒๕๕๒

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ใหไว ณ วันที่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒
เปนปที่ ๖๔ ในรัชกาลปจจุบัน
พระบาทสมเด็จ พระปรมิน ทรมหาภู มิพลอดุล ยเดช มีพ ระบรมราชโองการโปรดเกล า ฯ
ใหประกาศวา
โดยที่เปนการสมควรแกไขเพิ่มเติมกฎหมายวาดวยเทศบาล
จึง ทรงพระกรุณ าโปรดเกลา ฯ ให ต ราพระราชบั ญญั ติ ขึ้ น ไว โ ดยคํา แนะนํ า และยิ น ยอม
ของรัฐสภา ดังตอไปนี้
มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้เรียกวา “พระราชบัญญัติเทศบาล (ฉบับที่ ๑๓) พ.ศ. ๒๕๕๒”
มาตรา ๒ พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับตั้งแตวันถัดจากวัน ประกาศในราชกิจจานุเบกษา
เปนตนไป
มาตรา ๓ ใหยกเลิกความในมาตรา ๔๘ สัตต แหงพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖
ซึ่งแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติเทศบาล (ฉบับที่ ๑๒) พ.ศ. ๒๕๔๖ และใหใชความตอไปนี้แทน
“มาตรา ๔๘ สัตต ใหนายกเทศมนตรีดํารงตําแหนงนับตั้งแตวันเลือกตั้ง และมีระยะการดํารง
ตําแหนงคราวละสี่ปนับแตวันเลือกตั้ง”
 หนา ๘
เลม ๑๒๖ ตอนที่ ๘๕ ก ราชกิจจานุเบกษา ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

มาตรา ๔ ใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

ผูรับสนองพระบรมราชโองการ
อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
นายกรัฐมนตรี
 หนา ๙
เลม ๑๒๖ ตอนที่ ๘๕ ก ราชกิจจานุเบกษา ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่พระราชบัญญัติเทศบาล มีบทบัญญัติ

บางประการไม เหมาะสมกับ สภาวะในปจ จุบั น เปน การจํ ากั ด สิท ธิข องประชาชน ทั้ง สิท ธิข องผูส มัค ร
รับเลือกตั้งและสิทธิของประชาชนผูมีสิทธิเลือกตั้ง สมควรเปดกวางใหเปนดุลพินิจของประชาชนโดยเสรี
จึงจําเปนตองตราพระราชบัญญัตินี้