Adam Smith jest uważany za twórcę nowoczesnej ekonomii.

Jego pojęcie
„niewidzialnej ręki rynku” weszło już na stałe do słownika każdego współczesnego
człowieka.

W swym dziele Bogactwo narodów Smith wyodrębnił najważniejsze jego zdaniem

założenia. Według niego, ingerencja państwa w gospodarkę krajową jest zbędna, a dzięki
działaniu praw ekonomicznych może ona sama regulować rynek i reagować na różnego
rodzaju niebezpieczeństwa. Wprowadza pojęcie homo oeconomicus, czyli człowieka
gospodarującego, który jest skłonny do wymiany, a także specjalizacji w danej dziedzinie.
Cechuje go także chęć zysku, przez co te jednostki dążą do maksymalizacji swoich dywidend,
a dzięki temu pojawiają się mechanizmy samoregulujące. Dzięki takim działaniom na rynku
kształtują się ceny wolnorynkowe, a także wyrównują się stopy zysku.

Dla Adama Smitha pieniądz sam w sobie nie jest bogactwem, ale jedynie środkiem do
nabywania towarów. Był zwolennikiem handlu międzynarodowego widząc płynące z tego
korzyści. Zauważał zatem, że można podzielić świat wedle specjalizacji pracy, dzięki czemu
zminimalizuje się koszty produkcji, a nadwyżki produkcyjne można zawsze sprzedać po
korzystnej cenie za granicą. Według niego płace robotników powinny równać się minimum
ich egzystencji. Zbyt mało zarabiający pracownicy szybko mogliby umrzeć, a zbyt dużo
zaczęliby się rozmnażać powodując, że płace musiałyby się zmniejszyć do poziomu minimum
egzystencji lub poniżej.

W swym dziele Adam Smith jako godny przedstawiciel swojej epoki korzystał z
metod empirycznych do przedstawianych w swym dziele problemów. Wskazywać może na
to, fakt że w każdym przedsięwzięciu człowieka doszukiwał się takich cech jak: użyteczność,
kalkulacja zysków, czy też korzyść indywidualna lub społeczna danych przedsięwzięć.
Trudno mówić o posługiwaniu się przez Smitha danymi statycznymi w rozumieniu nam
współczesnym, ale podaje on w swym dziele dane historyczne, które mają potwierdzać
stawiane przez niego tezy.

Według Smitha najważniejsza dla gospodarki jest wymiana towarów. Jak już zostało
wspomniane kruszec, czy też pieniądz miał być tylko środkiem do otrzymania
wartościowszego towaru. Nawet w przypadku wymiany barterowej człowiek dąży do
uzyskania wartościowszego dla niego towaru, a co za tym idzie dochodzi do wymiany, w
której obie strony są zadowolone. W wymianie tej uczestniczy oczywiście własność
prywatna, która nieodłącznie wiąże się z jednostką, a jest podstawą w systemie
ekonomicznym opisanym przez Smitha.