Politechnika Wrocławska

Katedra Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i

Wodnego
Pracownia Geomechaniki i Budownictwa Podziemnego

SPRAWOZDANIE
BADANIE W EDOMETRZE

Justyna Mochol
nr. indeksu 265141
Piątek, godzina 11:15
nr. grupy B00-21y, TP
1. Opis teoretyczny

Ściśliwością gruntu nazywa się zdolność gruntu do zmniejszania swojej objętości pod
wpływem obciążenia. Wielkość osiadań jest zależna przede wszystkim od ściśliwości gruntu,
na którym projektuje się posadowienie danej budowli, od wielkości obciążenia oraz od
rodzaju i wymiaru fundamentów w planie.
Ściśliwość gruntu jest charakteryzowana przez moduł ściśliwości wtórnej (sprężystej), który
określa się ze wzoru:
Δ σ i ∙ hiw
M i=
Δ hiw
W którym:

M i– edometryczny moduł ściśliwości dla zakresu naprężeń σ i do σ i+1

Δ σ i=σ i+1−σ i – przyrost obciążenia
Δ hi=hi −hi+1 – zmniejszenie wysokości próbki na skutek przyrostu naprężenia
Δ hi /hi – jednostkowe zmniejszenie wysokości próbki na skutek wzrostu naprężeń

Ze wzoru wynika, że moduł ściśliwości gruntu jest stosunkiem przyrostu naprężeń do

jednostkowego zmniejszenia wysokości próbki, wywołanego tymi naprężeniami.
Laboratoryjnie moduł ściśliwości wyznacza się za pomocą edometru.

Edometryczny moduł ściśliwości pierwotnej (ogólnej) określa się ze wzoru:

Δ σ i ∙ hi
M i o=
Δ hi

Δ σ i – przyrost naprężenia
hi – wysokość próbki przed zwiększeniem naprężenia
Δ hi – zmniejszenie wysokości próbki na skutek zwiększenia naprężenia
ε =Δ hi /hi – odkształcenie jednostkowe próbki
x – współczynnik poprawkowy redukujący błędy badania

Edometryczny moduł ściśliwości wtórnej określa się tak samo jak edometryczny moduł
ściśliwości pierwotnej, z tym że odpowiednie wartości do wzoru przyjmuje się z krzywej
ściśliwości wtórnej.

Ściśliwość gruntów można określić również za pomocą współczynnika ściśliwości.

Współczynnikiem ściśliwości gruntu nazywa się stosunek przyrostu wskaźnika porowatości do
przyrostu naprężeń, które spowodowały przyrost wskaźnika porowatości. Współczynnik
ściśliwości określa się na podstawie krzywej ściśliwości, wyrażającej zależność między
przyrostem naprężenia Δ σ , a zmniejszeniem się wskaźnika porowatości Δ e, wywołanego
przyrostem naprężenia.

Wskaźnik ściśliwości określa się na podstawie nachylenia pierwotnej krzywej ściśliwości,

narysowanej w skali półlogarytmicznej wg wzoru:
− Δe
C c=
Δ log σ i
2. Opis makroskopowy gruntu
o wg PN-88/B-04481
- nazwa gruntu – piasek drobnoziarnisty
- stan gruntu – sypki

3. Dane do badania

Wysokość pierścienia h 0 [mm] 20

Średnica wewnętrzna pierścienia d 0 [mm] 65
Objętość pierścienia V [cm3 ] 66,36
Masa próbki m m [ g] 412,97 - 301,35 = 111,63
Wilgotność próbki w [%] 2/3
g
Gęstość objętościowa ρ[ 3
] 1,65
cm
g
Gęstość właściwa ρ s [ 3 ] 2,65
cm
Wskaźnik porowatości e 0 [-] 0,64

3. Ściśliwość gruntu badana w edometrze – tabela – obliczenia

4. Wykres krzywej edometrycznej

Wykres krzywej edometrycznej

20.2

20

19.8

19.6

19.4

19.2

19

18.8

18.6
0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500

5. Wykres krzywej edometrycznej

 Wykres krzywej edometrycznej
0.622

0.62

0.618

0.616

0.614

0.612

0.61

0.608

0.606

0.604

0.602
0 0.5 1 1.5 2 2.5 3

6. Wnioski

Wykresy krzywej edometrycznej nie wyszły tak jak powinny, ponieważ pomiary na zajęciach
laboratoryjnych zostały zaburzone. Pomiędzy pomiarami nastąpiło przed wczesne odciążenie,
które nie powinno mieć miejsca.