Grupa 3 Podgrupa E Aleksandra Wróbel

Limfadenektomia, LION

W przypadku raka jajnika przerzuty do węzłów chłonnych występują u 14-70% pacjentek

● częstość przerzutowania oraz ilość i rozmieszczenie zajętych węzłów chłonnych
zależy od stopnia zaawansowania (wg FIGO) oraz od typu nowotworu
● są to głównie przerzuty w węzłach miedniczych i okołoaortalnych

Systemowa limfadenektomia miednicza - usunięcie węzłów chłonnych z rejonu miednicy

Limfadenektomia okołoaortalna - usunięcie węzłów chłonnych okolicy aorty

Decyzja o limfadenektomii miedniczej i okołoaortalnej w leczeniu raka jajnika zależy od

stopnia zaawansowania nowotworu wg FIGO i skuteczności wcześniejszego leczenia
cytoredukcyjnego - wytyczne NCCN dot. leczenia raka jajnika zalecają:
● dla stopni I-IIA:

● dla stopni IIB-IV:

Badanie z 2016 roku (Eoh i wsp.)

● cel: ocena wpływu usunięcia węzłów chłonnych na przeżycie u pacjentek z
zaawansowanym rakiem jajnika leczonych optymalną cytoredukcją
● 158 pacjentek ze stopniem zaawansowania IIIC–IV po optymalnej cytoredukcji, które
podzielono na dwie grupy:
- LNS (lymph nodes sampling): usunięcie <20 węzłów
- LND (lymph nodes dissection): usunięcie ≥20 węzłów
● wyniki:
- pacjentki po LND miały istotnie dłuższy całkowity czas przeżycia (OS) niż
pacjentki po LNS
- zaobserwowano istotnie mniej nawrotów węzłowych u pacjentek po LND

Badanie z 2007 roku (Chan i wsp.)

● cel: ocena wpływu limfadenektomii na przeżycie u kobiet z rakiem jajnika w I stopniu
zaawansowania
● grupa kobiet różnych ras z I stopniem zaawansowania raka nerki
● wyniki:
- limfadenektomia poprawiła 5-letnie przeżycie (87% → 92,6%)
- na długość życia pacjentek miała wpływ także zakres limfadenektomii:
zwiększył 5-letnie przeżycie z 87,0% (pacjentki bez limfadenektomii) do

1
 91,9% (przy usunięciu <10 węzłów) oraz do 93,8% (przy usunięciu ≥10
węzłów)

Badanie LION z 2017 roku

● cel: ocena wpływu limfadenektomii na czas przeżycia całkowitego OS (overall
survival) pacjentek z rakiem jajnika
● 647 kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika w stopniu IIB–IV po całkowitej
cytoredukcji, bez makroskopowych i klinicznych cech zajęcia węzłów chłonnych
- 323 z tych kobiet przeszło limfadenektomię (grupa eksperymentalna)
- 324 kobiety nie przeszły limfadenektomii (grupa kontrolna)
● wyniki:
- mediana OS podobna w obu grupach
[eksperymentalna: 66 miesięcy; kontrolna: 69 miesięcy]
- mediana PFS taka sama w obu grupach [26 miesięcy]

*u 56% pacjentek z grupy LNE w badaniu histopatologicznym rozpoznano przerzuty w

węzłach chłonnych

Wykazano więc, że systemowa limfadenektomia miednicza i okołoaortalna niezmienionych

węzłów nie ma wpływu na OS w grupie chorych ze stopniem zaawansowania IIB–IV u
których podczas leczenia uzyskano całkowitą cytoredukcję.

Poza tym w grupie eksperymentalnej zaobserwowano:

- dłuższy czas operacji [280 → 340 minut]
- więcej utraconej krwi [500 → 650ml]
- większa częstość przetoczeń krwi
- istotnie większa częstość powikłań pooperacyjnych
- istotnie większa częstość ponownych hospitalizacji
- istotnie większa częstość zgonów w ciągu 2 miesięcy po operacji

Powyższe cechy wskazują więc na ryzyko wystąpienia poważnych powikłań w czasie

zabiegu oraz po jego zakończeniu przy jednoczesnym braku korzyści systemowej
limfadenektomii u tej grupy kobiet.

Wniosek: systemowa limfadenektomia u chorych z zaawansowanym rakiem jajnika po

uzyskaniu całkowitej cytoredukcji, u których węzły chłonne nie są zmienione nie wiąże się z
dłuższym przeżyciem całkowitym ani wolnym od progresji w porównaniu z brakiem
limfadenektomii, a za to zwiększa częstość powikłań pooperacyjnych.