No Strings Attached [COMPLETED] (Editing...

)
by vampiremims

HisBedWarmerWife Sidestory.
Thunder Dela Cruz' story.

=================

No Strings Attached

Thunder Dela Cruz's story.

Try not to fall in love with him.

=================

No Strings Attached

HisBedWarmerWife Sidestory.

Thunder Dela Cruz. The most enigmatic yet the most handsome among his colleague.
Girls want him but he’s aloof. Isang babae lang kasi ang minahal niya.. and yet,
she left him.. ipinagpalit siya nito sa kapatid niya. Now they’re back.. he needs
to face them. His brother Hunter who stole his girl from him at si Storm na tanging
babaeng minahal niya. But he’ll not gonna face them alone. That’s why he hired a
girlfriend named Rain. Before the deal started. Malinaw sakanila ang lahat.
Magpapanggap lang sila. Hindi ito pwedeng mainlove sakanya. Their relationship will
be no strings attached.

========

Date Started:

Feb. 9, 2013
=================

Prologue

“Look Rain, I’m not trying to be an ass here and I’m hoping we are on the same
page," mahinang sabi ni Thunder sa akin.

“You want me to be your what?” I asked him again. Hanggang ngayon kasi, hindi pa
din malinaw sa akin ang nais mangyari ng binatang kaharap ko.

“I want you to be my girlfriend, you’ll just act like one, though. But there’s one
rule on this agreement, for your information,” he said casually.

Kanina pa tila may naghahabulan sa dibdib ko dahil sa presensya ng lalaking kaharap

ko.

“Rule?” kunot noong tanong ko sakanya. Ano bang klaseng deal itong napasok ko?

“Yes. Rule, my lady...” he nodded and smirked. Nagtayuan naman lahat ng balahibo ko
sa katawan dahil sa pagngisi nito. He still had the same effect on me. Damn.

“What rule?” matapang kong tanong kay Thubder kahit na ang totoo, gusto ng tumiklop
ng tuhod ko sa sobrang kaba. I was anticipating his next words.

“Never fall in love with me...” he said formally.

Napatingin siya kay Thunder at napatuwid ang likod.

“What?!” I asked him. Tama ba ako ng dinig? Hindi ba ako dinadaya ng pandinig ko?

Huminga ng malalim si Thunder bago tumingin sa akin. Those stares... those stares
are enough to bring chills on her spine. “I don’t date, I don’t do relationships
but I need you now. But I also need you not to fall for me. What we’ll be having
will be pure sex.” Tila balewala lang talaga dito ang pagsasabi ng salitang iyon.
It was like he's just saying something normal. Iyong para bang araw-araw nitong
nababanggit. Ganoon.

Pakiramdam ko'y naubos lahat ng lakas ko sa katawan dahil sa sinabi niya sa akin.
Napakuyom ang kamay kong nasa ibabaw ng mga hita ko.

“I don’t want it,” iniwas ko ang mata sa lalaking kaharap. Natatakot akong kapag
nakita niya ang mata ko, malalaman niya ang iniisip ko. Ayoko.

“Liar," he chuckled. "The way I see it, you want me, too, Ms. Villegas...” he
smirked. The way he said my name... it was like a music to my ear. Ang sarap
marinig ulit...

“That’s not true,” pagtanggi ko. Kung kaya kong pigilan, pipigilan ko ang sarili
ko.

I actually love Thunder mula pa noon. Noonh college pa sila. Pero tanggap ko na sa
sarili ko na wala akong mapapala dito dahil kahit noon pa man, hindi naman na
namamansin ng babae si Thunder. Masyado itong loyal sa girlfriend nito. Kaya nga
laking tuwa ko ng kausapin ako nito ngayon dahil sa business proposal na iniaalok
ng kompanya namin sa DGC... pero ‘yung gustong mangyari ni Thunder? Hindi ko ata
kaya ‘yun. Hindi kasama 'yon sa business proposal na inaalok ng kumpanya namin
sakanila.

“I assure you Rain, we’ll have fun doing this. You’ll enjoy having me on your bed,
I will make you love every minute of it. You're not going to regret if you'll agree
with my proposal to you,” he smiled again. That dangerous smile that every girl's
dying to see everyday. Kahit kasi parang ang delikadong makasama si Thunder, you
will still ache to be with him. Ganoon ang epekto niya talaga. Noon hanggang
ngayon.

I took a deep breath. I really like him... hindi nga lang gusto, eh. Mahal ko siya.
Hindi siya nawala sa puso ko kahit na ilang taon na kaming hindi nagkita. Iningatan
ko sa puso ko si Thunder kaya ngayon... alam ko na konti nalang papayag na ako sa
gustong mangyari ni Thunder.

Wala naman kasi akong ibang ginustong lalaki sa buhay ko kundi si Thunder lang.
Kaya nga din Rain ang naging nickname ko, eh, dahil sa pangalan ni Thunder. I want
to match my name with his. Kahit sana pangalan nalang.

“So?” he raised a brow on her. He was tapping his fountain pen on his desk, too.

Tinitigan ko si Thunder. Sumandal siya at ngumiti sa akin. "You won't regret it, I
promise," ani Thunder.

Bakit ba parang napakadaling pagkatiwalaan ng sinasabi nito sa akin? Was it because

of the Dela Cruz genes? Para kasing kahit anong gusto nito, kaya nitong makuha
dahil kaya nitong pasunudin lahat ayon sa gusto nito...

"Rain, I need your answer and--"

“Fine...” putol ko sa sasabihin niya sa akin. Halatang nabigla naman si Thunder sa

pagpayag ko. Was he expecting it will take long? Well, gusto ko pa sanang pag-
isipang mabuti. Gusto kong alamin muna kung tama ba ito. I should be offended dahil
sa sinabi nito na pure sex lang ang gagawin namin... pero kasi, there’s something
on him na alam niyang nangangailangan.

Hindi pangangailangan ng laman. It's more than that. Hindi ko maipaliwanag pero
nakikita ko na tila gusto talaga niyang mangyari ito dahil matindi ang
pangangailangan nito.

Hindi ko napansin ang pagtayo ni Thunder at pagyukod sa may harapan ko. Nagulat na
lamang ako nang bigla akong kinabig ni Thunder at hinalikan ang mga labi ko. His
kisses were needy and greedy. He was kissing me possessively. He pulled me closer
that even air won't be able to pass through our bodies.

Pinutol nito ang halik at tinignan ako sa mga mata. Habol ang hiningang sinalubong
ko ang mga mata niya. Those orbs were like a hole full of mysteries. Parang ang
hirap alamin ng iniisip ni Thunder.

“No strings attached, Rain..just sex okay?” he whispered. "But you'll enjoy it.
That's for sure..."

Hindi na ako nakapagsalita pang muli nang kabigin niyang muli ang batok ko at
halikan ang labi ko...

=================

Chapter 1

“Rain, do you know how much I wanted to fuck you now?” he whispered in my ear.
Nasa elevator kami ng building nila. We are on our way down. May pupuntahan daw
kami. He called me para magpunta dito.

Tumayo ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa sinabi niya. He wanted to have sex
with me. Ganun lang. hanggang dun lang naman ang kayang ibigay sa akin ni Thunder.
‘yun lang din naman ang kailangan niya sa akin. Aside from I’ll pretend as his
girlfriend.. I’ll warm up his bed at night.. be his bedmate but still.. no strings
attached.

“Thunder..” I mumbled. I sighed inwardly. Ang hirap naman kasi mag-isip ng matino
kapag kasama mo si Thunder! I mean.. he’s Thunder Dela Cruz. Just by hearing his
name, I know girls are having orgasms already. Ganun kalakas ang dating niya.

“What?” mas lalo pa niyang idinikit ang katawan sa akin. Nasa sulok na tuloy kami
ng elevator. His body against mine is creating sparks inside me. Bumibigat ang
paghinga ko dahil na din sa presensiya niya.

I sighed heavily.. hindi ko alam kung anong sasabihin ko e.

His hands flew down to my exposed legs. I forgot to tell you that I’m wearing a
dress kaya naman mas medaling nahawakan ni Thunder ang hita ko.

His other hand holds my chin and faced me to him. “I want to see your face when I
do this.”

“Oh!” I moaned a loud when I felt his hands slipped in my lacy underwear.

“You’re ready for me Einah..” he chuckled. I’m not aware that I’m already damp down
there. Napasighap nalang ako ng maramdaman ko ang paggalaw ng kamay niya sa parting
iyon ng katawan ko.

‘Sht! Talagang s3x starved monster ‘tong gwapong ‘to!” I thought to myself. His
hands trail down to my neck.. caressing every flesh na madadaanan nito.

“And I really want to be inside you..” he smiled before giving butterfly kisses to
my neck.

“T-thunder..” I tried to stop him. Baka kasi may pumasok na iba e. Kakahiya naman
ano! Kahit naman ganito ka-Adonis ang humahalay sa’yo.. mahihiya ka pa din ng
konti! Pero ang alam ko, private elevator ang pinasukan namin.

“Shhh..” he breathes as he continue massaging me down there. I can feel his thumb
playing with my clit. Doing some circles and teasing it.

“I love it that you’re fvcking wet for me, my lady..” I can feel he’s smiling.

“Thunder..” I bit my lip to control my moans. He’s kissing my neck, suckling it

gently.. leaving marks in my skin.

“You smell divine Einah..” he whispered against my neck. I can feel his warm
breath.. I want to kiss him! I want to feel his lips again.. I want to play with
his tongue again.

“Aah..” I moaned as he inserted a finger on me.

“You’re so hot babe..” Thunder looked at me.. “I want to hear you moan Einah..” he
said seductively.

“Hmmm..” I bit my lip and moan.. I can feel his finger inside me.. slowly moving.

“Open your eyes..” he commanded. I opened my eyes and met his gaze.

He lowered down his face and claimed my lips. I’ve been wanting to taste that lips
again. His soft lips..

I wrapped around my arms on his neck.. I can feel him smiling against my mouth.
“Easy there babe..” he whispered.. his tongue seek for an entrance and I’m gladly
parted my lips to welcome his tongue and played with mine. Our tongue do their jobs
as they move in unison. I can hear his soft groan.

His hands continue playing with me down there.

Then I felt he doubled the finger inside me.. he’s thrusting it faster and faster.

“Aaah.. uhmmm..” I moaned agains his mouth.

“You like that Einah?” he teases me.

“Sht!” I breathes. I want him.

His free hand are now cupping my bosom. I can feel his war palm against the
material of my dress and my brassiere.

“These are mine Einah.. mine alone.” He looked at me salaciously..

He expertly removed my dress.. Shit! I’m now naked inside the elevator! Hindi ko
alam kung anong gagawin ko once na may pumasok dito!

His hand is still on my sex doing it’s magic down there.

“You’re very beautiful Einah..” he beathes.

Hindi ako makasagot. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. I mean.. it’s Thunder
who says I’m beautiful! Speechless ako!

He lowered down his face again.. hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa.. sinalubong ko
siya and start kissing him. I suck his lower lip and that move made him groan in
arousal.

His other hand is massaging my mountains, teasing it’s crown. I can feel my tips
hardened in each and every touch he made.

His lips trails down to my neck.. then to my collar bone.. and then he finds his
way to my tips.

“Hmmmm..” I closed my eyes because of the overflowing sensations I’m feeling right
now. Sht Thunder! Fvck!
He started kissing my left mountain.. sucking it’s tip like a baby seeking milk
from it.

“Thunder...” I moaned. My breathing became heavier and heavier..

“Hmmm?” he moaned/answered.

His fingers continue to thrust inside me.. his thumb simultaneously playing with my
clit.

Sht! I can feel I’m coming!

I feel his lips on my stomach.

Wait.. saan papunta si Thunder?!

I looked down and I saw him, eyes closed trailing kisses down to my..

“Sht!” I cussed. He finally found his goal and now start kissing it.

Napasandal ako lalo sa elevator wall. I never thought I’ll do this thing on the
elevator!

I felt his tongue thrusting inside me. Sht!

“Aaaahh..” Napahawak ako sa buhok ni Thunder. I looked at him again.. doon ko lang
napansin na he’s still wearing his clothes!

Ano ‘to? Ako lang ang hubad?!

“Thunder.. why are—“

“Aaaah...” he inserted two fingers on me in a one swift move and start kissing my
folds at the same time.

He’s sucking my clit, teasing it and gently biting it while his fingers continue
thrusting inside me. Slower.. then faster and faster.

“Aaaah.. Uhhhmmm..” I’m really feeling it. Malapit na ako!

“Thundeeer..” I moaned as I released my orgasm.

He’s licking me down there. Cleaning me..

I can feel my face is flushing. Pakiramdam ko, pulang-pula ako.

“Ang sarap mo.” Thunder smiled at me. He slips his index then his middle finger
into his mouth and sucks on them.

“Thunder..” I called him. He looked at me. Wala pa din akong suot na kahit ano.

“I told you.. I want to fvck you.. but not here. That was just the foreplay honey.
Let’s go to my place. I really wanted to be inside you now.” He looked at me from
head to toe.

“You’re a living temptation Rain.. and I’m very much tempted to take you now..” he
said in a low voice.

“I want you too.” I whispered.

“I know.. You’re orgasm proved that..” he smirked. Humakbang siya palapit sa akin.
“And I also wanted you to know how much I want you.”

He grabbed my hand and put it in his crotch.

My eyes widened ng maramdaman ko ang pamumukol sa kanyang harapan.

“You turned me on Rain.. and when we get to my condo.. prepare yourself. I’m gonna
fvck you hard and senseless. You’ll be screaming my name in pleasure and I’ll make
sure.. hinding hindi mo ako makakalimutan.”

I swallow the gulp in my throat.

Kahit wala kang gawin Thunder.. Hindi kita makakalimutan. I became Rain because of
you. I changed because of you.. because I love you.

“Get dressed.” Utos niya sabay harap sa mga keys ng elevator.

He pushed some buttons at umandar na ulit kami. Ni hindi ko namalayang huminto pala
ang elevator na sinasakyan namin.

My knees feels like jelly. Hindi ako makatayo ng maayos.

He hold my hand. “Can you manage to walk?” he smiled at me.

I rolled my eyes on him. Kasalanan mo ‘to e!

He hold my waist instead at inalalayan akong makapasok sa sasakyan niya.

I looked at him as he walk around para pumasok sa sasakyan.

Every single feature of him, nagpapakita ng authority and perfection. Thunder is

like a gift of heaven to women.

“Buckle up, Rain.” Utos ni Thunder ng makasakay na siya.

I reached for my seatbelt pero nahirapan ako.

“It won’t work Thunder..” I told him.

“Tss.” Ayan lang ang nakuha kong reaction.

He removed his seatbelt.

“Sit here.” He tapped his legs.

“Pardon?” nanlaki ang mata ko.

Hinawakan niya ako sa kamay at hinila palapit sakanya. He’s stronger than me.. kaya
hindi ko namalayang nakaupo na ako sa kandungan niya. Paharap sakanya, legs spread
wider.

“Thunder!” I yelled.

“Never yell at me!” he hissed.

“What’s this!” I looked at our position.

Nakaupo siya habang ako, nakaupo sa kandungan niya. I’m facing him. At nararadaman
ko ang ano niya..

“Your seatbelt won’t work right? Then sit here. You’re safer here.” He smirked.

“Are you sure? Mahihirapan kang magdrive.” I was about to leave him pero hinawakan
niya ang bewang ko at mas idiniin pa sa harap niya dahilan para mas maramadaman ko
ang pagkalalaki niya.

“I want you to stay here.” He said in a low voice. Meaning seryoso siya.

I sighed inwardly. “Fine!”

He started driving. Good thing is tinted ang sasakyan niya. And maybe, kung mahuli
man kami, makita lang ang plate number niya, palalagpasin nalang siya. TDC824.

Hindi ko alam kung sinasadya niya o malubak lang ang daan dahilan para magbounce
ako sa kandungan niya at magmukhang nagpa-pump.

I heard him groan.

Then we’re stucked in traffic.

“Bakit kasi dito ka dumaan?” I asked him. He’s looking at me.

“We can do something while waiting for that fvcking traffic to move.” He said.

“What are you—“ hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng biglang hawakan ni Thunder
ang dibdib ko at imassage.

He unzipped my dress and rolled it down to my waist, exposing my brassiere.

“Thunder..” I’m trying to stop him.

He clasped my bra and tossed in at the back of his car.

He’s moving his hips. Kaya nararamdaman ko ang pagtusok ng hianaharap niya sa
pagkababae ko.

Sht!

He start massaging my bosom. “They fit perfectly in my hands.” He smiled while

caressing my mountains.

He suck the left one while his eyes are on my face. I was biting my lip. Paano nga
kasi, panay ang galaw ng lower part niya.

He pulled me closer. Sumandal siya kaya naman napayakap ako sakanya. He’s still
sucking my nips.
This will be my routine as his pretend girlfriend. And I don’t have a choice.

I’m still a virgin. Hindi pa naming ginagawa ‘yun.

But I know.. when we reached his condo.. I’ll lose it.

But I can feel no regrets. I’m not gonna regret it.. lalo na’t si Thunder ang
makakauna sa akin.

I’m Einah Villegas.. and this is my story.

=================

Chapter 2

Pagpasok pa lang namin sa condo ni Thunder, agad niya akong sinunggaban at

hinalikan ng mariin sa labi. I don’t know why but I can feel that I’m so addicted
to his lips nowadays. I keep on wanting it. Feels like I’m in need of it. To taste
him, to feel him. Sht! This is so not me. I’ve never been in a relationship before.
I’ve never been this to someone, but for Thunder? I’m so much willing to do this.

“F-ck!” He hissed as he cupped my mountains. “You have the most beautiful body I’ve
ever seen, Rain.” he looked at me. His brown eye’s full of desire. I smiled. All
the efforts I made was all worth it, at last. He noticed me. I know that this deal
will end soon, but at least I know, I can affect him. And that makes me happy.

“Thunder...” I murmur. He looked at my eyes, down to my lips. “I want to taste that

luscious lips again.” He lowered down his head and kissed me again. I kissed him
back with equal passion. My tongue seeks for an entrance, forcing its way to his
mouth.

“What are you doing, Ms. Villegas?” he breathes.

“Kissing you.” Then I wrapped my arms around his neck and pulled him closer. He
pinned me on the wall and start his sensual assault on my body.

I sighed inwardly. There’s no turning back now. I want him. I never wanted anything
in my life aside from Thunder. Wala akong ibang ginusto maliban sakanya. Siya lang.

He holds my hand and guides me to his room. I guess it’s his room. He peels his
shirt from his body revealing his beautiful body. He reached for the zipper of my
dress and unzipped it so it falls down to my feet. Now I am almost naked in front
of him.
He walks towards me and touched my cheeks. I can feel the warmth of his hands on my
skin.

“It’s clear what we’re having, right?” his lips lifts a little. I nodded. “I’m glad
you agreed on this, Rain.” He looked straight into my eyes. His eye’s full of
emotion. Emotion that he never wanted to show to anyone. But I’m going to unleash
it. I want to know him more.

“You talk too much, Thunder.” I smirked. I want to show him that I’m not weak, that
I’m strong enough for this—to handle him.

He smiled to me. “That’s what I like about you, you know?” he bends down his head
and kissed me aggressively. My fingers played with the strands of his hair.

He pulled me up kaya naman I don’t have a choice but to wrap my legs around his
waist. So now I can clearly feel his length poking my core.

His hands are on my waist supporting me, I guess.

He walks toward the bed and lay me down. He’s above me so I can feel his weight
over me.

“Now, I want to see you clearly.” He smiled salaciously. He reached for my

underwear and start rolling it down to my legs. Dahan-dahan ang ginagawa niya, he’s
like teasing me and I hated it. I want him.

“Stop biting that lip, Rain. That’s one of my job.” Hinawakan niya ang labi ko. I
freed my lips. Why does Thunder’s every word makes butterflies in my stomach go
wild?

Itinuloy niya ang ginagawang paghubad sa akin. When my underwear reached my toes,
itinaas niya ang paa ko para tuluyang alisin ito. I’m controlling myself not to
bite my lip again.

He holds my legs and slowly spreading it wider. Napapikit ako. Kahit naman kasi na
may ginawa kaming milagro kanina sa elevator, nakakahiya pa din na nandito ako sa
kama niya, legs spread wider in front of him.

“Beautiful.” He murmurs. I reluctantly opened my eyes. I met his gaze. He smiled at

me.

“This is mine now.” His hands flew down to cup me down there. I can feel his hands
brushing my folds. My breathing became heavier. Sht! Wala pa siyang ginagawa,
Einah.. Kumalma ka.
“You’re very responsive, babe.” He smirked. I can feel his thumb teasing my pearl
down there.

“Hmmmm...” I made a soft moan. I can feel the burning desire inside me. I want
him... I want him... I want him. God!

I moved my hips to meet his teasing hand. “Whoa! Easy there, babe.” He smiled to
me. “Darating din tayo diyan.” He said huskily.

Ipinantay niya muna ang mukha niya sa mukha ko. “We’ll do this in my way. Don’t
come until I said so, am I clear?” he asked me. All I am left to do is to nod at
him.

“That’s my girl.” He smiled then kissed me. He bite my lips gently, tugs it even.
His tongue is playing with mine. His hand’s still on my core, massaging it. He’s
not thrusting his fingers inside me and it frustrates me. I just can’t say it.
We’ll do this in his way right?

His lips move down to my neck down to my collar bone and to my mountains. He looked
at it with amusement in his eyes. “I love these.” His other hand cupped one of it
and he started licking the other. Gently tugging its peak.

“Hmmmmm...” I closed my eyes and tilt my head. God! He’s really a monster in bed.
My body is aching for him.

His lips moved down to my ribcage, licking, nibbling and sucking. He reached for my
navel and played his tongue in it. He’s making sensual assault in my body and yet
he asked me not to come? Where’s the justice in that?!

His lips moved down and down and down until he’s face to face with me down there.
He looked at me, his eyes with amusement and his lips smiling like he won
something.

He lowered down his face and start kissing my folds. My legs are on his shoulder
and his hands are on my waist.

“Shit!” I groan as I felt his tongue playing with my pearl. Why do we have to do
this on his way?! It’s a complete torture in my part!

He began thrusting his tongue inside me. Man! I can feel the warmth of it inside
me.

“Thunder...” I called him. It’s really hard to control my orgasm. He’s just getting
started and yet, I want to come already.

“You want this, Rain?” he seductively asked me then pushes one finger inside me.
“Aah!” I cried when he started easing his finger in and out. He doesn’t want me to
come and yet he’s doing that. What a monster.

“Don’t come, Rain... or I’ll stop.” He smirked. Damn it! Subukan mong huminto!

I tried not to come. I’m fighting very hard to keep me still and not to release
whatever it is inside me.

He’s thrusting his middle and index finger inside me while his other hand is busy
caressing my breast, teasing its peak.

“Thunder...” why is he doing this to me? I know, he thinks that I’m not a virgin
anymore. Like who the hell will agree on his rules kung virgin ka pa? Baliw nga
yata talaga ako.

“Enough of this foreplay, baby.” Lumuhod si Thunder sa kama at hinawakan ang kamay
ko upang ibangon ako. What’s he planning now?

He grabbed a foil on his pocket and gives it to me. I looked at it. Condom.

“What—“

“I want you to do it.”

He wants me to...

“Thunder...” I looked at the foil I am holding. It’s the first time that I handle
thing like this. I looked at Thunder. He removed his pants together with his boxer
brief and his impressive length sprang free. I stared at it and it was like looking
at me too.

Hindi ko maiwasang mapalunok. Kakayanin ko ba ‘yan?

“I am waiting, Rain.” Napatingin ako sa mukha ni Thunder. He cocks his head on the
side and quirk his lips up.

I took a deep breath before I tear the foil up and get the condom.

He holds my hand and guided me to hold him. It’s firmer than I thought.

He moves his hands up and down together with my hand. His breathing heavily, his
lips partly opened.
He released my hand and let me do it alone. I squeezed it gently and he gasped.

“F-ck!”

“Sorry!” binitawan ko ito sa takot na baka nasaktan ko siya. Akala ko kasi, okay
lang ‘yun.

“D-mn it, Rain. Bakit mo binitiwan?!” he hissed.

“I thought—“

“Put your hands back.” He commanded. Reluctantly, hinawakan ko ulit siya. I start
moving my hands up and down.

“Sht!” he groans. He looked up, eyes closed. So that means I’m doing it right.
Nasasarapan si Thunder.

I moved faster and faster hanggang sa hawakan niya ang kamay ko. “Put that thing on
my d1ck. I want to fvck you now.” He breathes.

I get the condom and rolled it over to his hard shaft.

“Lay down. Now.” Utos na naman niya. Humiga ako, itinukod ko ang siko ko to see
what is he going to do. Kinakabahan ako.

He positioned himself. He holds my legs and rubs his erection on me.

“Aargh!” I felt the unfamiliar pain when he rips through my virginity.

“You’re a—“ his eyes wide open.

“Just go on...” I closed my eyes. It hurts! Ang laki ni Thunder!

He stays still. I guess he’s just looking at me.

“Are you okay?” he asked me. His breathing was harsh.

“I’m fine.“ I whispered.

“I’m going to move now.” Then he pulls back and in.

“Aaaah!” Napakapit ako sa braso niya. Ang sakit!

“Shhh... It’ll be gone soon, baby.” He whispered in my ear and claimed my lips.

He moved again. Slowly at first. Adjusting for me, I guess.

I moved my hips. Informing him that I’m okay now.

He thrust at me deeper. He’s groaning and moaning and cussing while he’s thrusting
faster and deeper inside me.

“Hmmmm...” I moaned. My hips move tentatively against his.

“More, baby?” he asked me.

I nodded. He moves faster and faster. Slamming his body to mine.

“Thunder...”

“Rain...”

That’s all you can hear in his room. Our moans and groans and gasps.

He speeds up and I tried to keep up with his rhythm. He grasps my head between his
hands and kissed me, hard. His tongue played with mine again. He tugs my lower lip
using his teeth.

“D-mn!” he moves faster and I can feel something building in inside me. I badly
wanted to come!

“Come for me, now.” He groans. That was my call.

“Aaaahhh..” I released it.

“Aaah! F-ck!” he closed his eyes and I know, he came.

He rested above me. His head is on my chest.

We were both panting. Then he stared at me. “May kasalanan ka sa akin.”

“I’m sorry, okay? I just can’t broadcast that I’m still a virgin.” Nag-iwas ako ng
tingin.

“But I’m happy. Ako ang nakauna sa’yo.” He slowly pulls out.

“Aaah.” Sht! Nasanay agad ang katawan ko sakanya.

“Are you okay?” tanong niya sa akin. Naramdaman ko ang paghawak niya sa pagkababae
ko na para bang hinahaplos para maging okay... Ugh! Paano magiging okay kung lalong
nag-iinit anag pakiramdam ko?

“I’m okay.” I took a deep breath.

Nagpatuloy lang ang kamay niya sa paggalaw sa ibaba ko. “Thunder...” I whimpered.

He smiled at me and suck my heavy mounds before he removes his hand.

I saw him removed the condom on his length. “I want to do that again, but you need
to rest.” He kissed my forehead.

“You want to what?” I asked him.

“Just go to sleep, Rain. Get yourself ready. I don’t have a plan for tonight. So
we’ll stay here and do something we’ll both enjoy.” Tumayo na siya sa kama at
naglakad papunta sa isang pinto at pumasok. Maya-maya, lumabas na din siya.
Nagbihis.

“Thunder...” I called him. He looked at me.

“What is it?” he asked me.

Napailing nalang ako. “Nothing.” Umayos ako ng higa.

He nods at me. “Nasa labas lang ako.” Paalam niya then he shuts the door behind
him.

I looked at the bed sheet. Blood. My blood. I lost my virginity. Regrets? Wala
akong maramdaman. Dati pa man, sinabi ko na sa sarili ko na kung may gusto man
akong makauna sa akin, si Thunder lang ‘yun. I had a big crush on him since
college. Tsaka ko na iisipin ang consequence kapag nandyan na. I’ll enjoy the
moment first.

----------
I opened my eyes. Anong oras na ba? Tumingin ako sa bintana but the blinds was
closed. I looked around. Wala si Thunder. Where is he?

Bumangon na ako. Masakit pa din ang ibabang parte ng katawan ko but still, I can
manage.

Hindi ko makita ‘yung damit ko kanina. Saan naman kaya nilagay ni Thunder ‘yun? I
saw his shirt. ‘yun nalang ang sinuot ko. Umabot hanggang legs ko ang damit niya.
Enough to cover the lower part of my body.

Lumabas ako ng kwarto niya. “Thunder?” I called him. “Thunder?”

“In the kitchen.” Narinig ko ang boses niya. Nagpunta ako sa kusina. I saw him...
cooking.

“Thunder?” marunong siya magluto? That’s new information. I never though he knew
how to cook.

“Do you have anything else to say aside from my name?” he asked me.

“What are you doing?” I asked him instead.

“Cooking, I guess?” he arched a brow on me.

“I don’t know you cook.” I whispered.

“I just can’t broadcast that I can cook.” he chuckled.

I flushed. Kasi naman, nakakahiya kayang ipagsigawan na virgin ka pa. I know it’s
something you should be proud of, but when it comes to Thunder, gusto ko kung anong
gusto niya, maging ganun ako.

Umupo ako sa upuan and watched him cook. He’s moving with grace. Tss. Pero sa kama,
napaka-wild.

“What are you thinking?” he asked me while slicing something.

“Nothing.” I shook my head.

“If you want to see me naked, all you need to do is ask.” He smirked.
Pinamulahan ako ng pisngi sa sinabi niya.

“You’re face is red, Rain. And it turns me on, we can fvck later, alam ko gutom
ka.” He teased me.

“Seriously?” tumaas ang kilay ko.

“So what do you want? Kagigising mo lang e. Coffee, tea or me?” he smiled.

“Thunder!” I hissed.

“Here..” inilapag niya ang isang baso sa harap ko. “Iced tea.” He said.

“Iced tea?” napakunot ang nook o.

“Iced tea lang ang meron ako. And beside, that’s what Miki drinks kapag kagigising
niya lang.” he shrugged.

“Miki? You mean, Mikaela?” I asked her. Ang alam ko kasi ‘yun ang tawag niya sa
kapatid niya.

He nodded. “You know her?”

I just nodded. I do a research before. Siyempre kung gusto mo ang isang tao,
aalamin mo ang lahat ng tungkol sakanya. Ang alam ko, tatlo silang magkakapatid.
Thunder, Hunter and Mikaela Michelle. Thunder and Hunter were not on good terms and
I don’t know why. Wala akong mahanap na source and their sister Mikaela, well...
lagi siyang wala sa bansa.

Kumain na kami matapos magluto ni Thunder. He keeps on teasing me. Hindi ko alam
kung inaasar niya ba ako talaga o ina-assume ko lang na inaasar niya ako.

“I’ll do the dishes.” I told him. Tumayo na ako mula sa pagkaka-upo at nagpunta sa
lababo.

“Do you know how sexy you are on my shirt?” he breathes.

Napalingon ako. “Really?” I smiled.

“Yeah... and I think, the dishes can wait.” He pulled me and kissed me.

“Thunder...” I wrapped my arms around his neck.

“Let’s take a bath together.” He whispered.

Take a bath together? Why do I have this feeling that something else is bound to
happen in the bathroom?

=================

Chapter 3

“I’ll pick you up tomorrow night.”

Nilingon ko si Thunder na nasa driver’s seat. Hinatid na niya ako sa bahay ko. It
was fun being imprisoned in his condo for 2 days. Whaat we do is to f-uck and f-uck
and f-uck and f-uck. Sa lahat ata ng sulok ng bahay ni Thunder, gumawa kami ng
milagrong dalawa.

“Tomorrow night? Bakit? Anong meron?” I asked him. He shrugged. Tss. I get it!
Pahinga pala ako ngayong gabi dahil bukas, sasabak na naman ako sa isang masarap na
laban. Sa laban na kamming dalawa lang ni Thunder ang nagkakaintindihan at ang mga
katawan lang naming ang tanging sandata para manalo sa bawat isa... well, I
guess... llamado ako. Lamang ako dahil he can’t get enough of me.

“Okay. Casual or formal?” knowing Thunder, kakain muna kami sa labas bago niya ako
kainin. Iniisip ko pa lang ang gagawin naming ni Thunder bukas, nag-iinit na ang
loob ko. Oh, Thunder! Ano bang ginagawa mo sa akin! You’re turning me into a sex-
starved goddess! Nadedemonyo ang utak ko kapag nandyan ka!

“I prefer you naked.”

My eyes widened when I heard him say that. “Thunder!” pakiramdam ko, umakyat ang
dugo ko sa mukha ko.

“Why, Rain... just so you know... your body is mine and I can do anything I want to
do in that delicious body of yours.”

Napalunok ako... In our agreement, kasama na dun ang pagiging bedwarmer ko, bedmate
ko... sex-slave to be exact. My body is his for the taking. Looks like, he’s the
dominant and I’m the poor submissive. Great! I have my own Christian Grey!

“I know that. I have to go... magpapahinga na ako.” I reached for the door’s lock
ng kabigin ako ni Thunder at halikan ako.

He pressed his lips to mine as he lifts me to seat astride on top of him. I put my
hands on his face and parted my lips for his tongue to play with mine—coaxing with
each other.
Naramdaman ko ang kamay niya sa pang-upo ko... “Soon... I’ll f-uck this,” he
breathes.

His lips travelled south and kiss my neck while his hand keeps on kneading my
behind. I’m wearing short shorts and my creamy legs are exposed for his
satisfaction.

“Sa likod.” Lumingon siya sa likod ng sasakyan and I get the idea. I thought
makakapahinga ako ngayon. I guess, mali ako. I’m with Thunder anyways. What do you
expect?

Umalis ako sa kandungan niya at nagpunta sa likod ng kotse. I removed my blouse and
unclasped my brassiere as he removed my shorts with my panties together.

I am now naked in front of him. “What a great scenery.” I saw him smiled as he
stared at my body with burning desire on his eyes.

Hinubad niya ang damit niya pero hindi niya ginalaw ang pantalon niya. Gusto niya
bang ako ang gumawa?

Lumapit ako sakanya pero pinahiga niya lang ako sa upuan sa sasakyan. He grabbed
both my feet and spread it. He stares at me down there...

“Do you know that I could spend a day staring at this beautiful site?” he looked at
me and grinned.... “But of course, after looking... I’ll have this strong need to
taste it... lick it... and be inside of it...” he lowered down his face and I can’t
help myself from whimpering as I felt his tongue on my damp folds.

“Hmmmm...” I closed my eyes. D-amns-hit! I moved my hips para salubungin ang

naglulumikot na dila ni Thunder.

His hands cupped my bosom as his tongue slowly trusting inside me.

“S-hit!” I breathes. My breathing became heavier! I want him inside me!

His hands are teasing my breast, playing with my peak and tugs it. His thumb plays
circular motion against my hardened tips.

“Thundeer...” I bit my lip as he began thrusting his tongue faster. “Oh...”

Bumaba ang isang kamay niya papunta sa puson ko at minamasahe ito ng mabini... Oh,
God! It feels so good!
“Ang sarap mo talaga.”

I looked at him and he’s licking his lips. Pwede ko din bang sabihing ‘licking your
lips is one of my job?’ he looks so d-amn sexy while he licks his lips.

“Let’s see how you’ll react with this,” he smiled at me then I felt his fingers
inside me.

“Aaaah!” he put three fingers inside me!

“I love it that you’re so tight, baby.” I heard him murmur.

“Thundeeer...” hindi ko na alam kung saan ko ipapalig ang ulo ko. Bakit ba napaka-
halimaw ni Thunder sa ganitong bagay?

Naramdaman ko na naman ang paglapat ng labi niya sa pagkababae ko. His tongue is
playing with my pearl. He’s nibbling it and teases it.

“Aaaahh...” I can’t help myself from moaning so loud. Hindi naman kami maririnig sa
labas e. okay lang ‘yan!

His three fingers ease out and in inside me so fast that it brings billions of
shivers in my spine! He’s so great pleasuring woman! D-amn this sexy monster!

“I’m cumming, Thunder...” I said hoarsely. Nararamdaman ko na din ang pawis ko sa

noo, leeg, sa dibdib ko... hindi ako kumikilos and yet, pawis na pawis ako. It’s so
hot in here!

“Let go.”

Mas binilisan pa ni Thunder ang paglabas-masok ng daliri niya sa loob ko at

nararamdaman ko ang panggigigil niya sa pagkagat sa perlas ko sa baba.

“Aaaaahh... Hmmmm...”I grabbed a fistful of his hair and push him closer to my damp
core. “More... faster...” I moaned. “Thunder... please...”

He moved his fingers inside me in a delightful speed and I feely my body crumbling
in pleasure.

“Aaaaahhh...”

I am panting and I saw Thunder’s body with sweat on his chest. D-amn he’s so effin’
sexy!
Umupo ako para magpantay ang mga mukha naming dalawa. “Thunder...” I raised my hand
and caress his cheeks. I looked into his eyes and move closer to him.

I closed my eyes as soon as my lips touches his. He snake his arm around my waist
and pull me closer.

“Stop or you’ll never have the rest you needed at the moment, Rain...” he breathes
against my mouth. I smiled... “Pinagpapahinga mo ba talaga ako?”

“Tss. Get dressed and sleep. May lakad pa tayo bukas.”

Lumayo na ako para kunin ang mga damit ko. Hindi ko alam na kayang magpigil ni
Thunder. That’s a big news!

I reached for my underwear pero pinigilan niya ako ng susuotin ko na. nagtataka ko
naman siyang tinignan... nagbago isip niya? Gagawin na namin ‘yun?

Nakita kong kumuha ng baby towel? o bimpo ba ‘yun? He pour water on it at lumapit
sa akin. Ano namang binabalak nito?

Hinawakan niya ang magkabilang legs ko and spread it wider to him. He put the towel
on my core and start wiping it.

I bit my lip for me not to create any sounds. Nararamdaman kong pinupunansan niya
lang ako pero bakit lalong nag-iinit ang pakiramdam ko. My God, Thunder!

He looked into my eyes and smiled. “You’re all done.”

I took a deep breathe bago ako kumilos. Isinuot ko na ng tuluyan ang mga damit
ko... “What time will you pick me up?” I asked him.

“Around 6 pm. May dinner pa tayong dalawa.”

“Formal, then. Bye.” I opened the door and went out. Hindi muna ako pumasok sa
bahay hangga’t hindi pa umaalis si Thunder.

I waved at him as his car moves. Pumasok na ako sa bahay ko. I immediately feel the
loneliness in this house. I lived alone. Ang mga parents ko, nasa America na din.
Ako nalang ang nandito and they keep on telling me that I should live with them
there. Ayoko. Lalo na ngayon... ayoko...

Napatingin ako sa mga picture frames sa isang sulok ng bahay ko. Napangiti ako ng
makita ko ang sarili ko. I’m a total nerd! I’ve got braces and a glasses na talo pa
ang magnifying glass sa kapal. Maybe that’s the reason why nobody ever courted me
back then.

I was a freshmen when I met Thunder... he’s like my knight in a sweaty jersey
uniform. He’s 3rd year that time. I’m taking up ECE that time and I’m the school’s
laughingstock. Laging may tumatawag sa akin ng ‘Manang’, ‘Lola’... kung minsan nga
may nagmamano pa sa akin. He saved me... pinagtanggol niya ako sa mga nambubully sa
akin noon. Right that very moment, nagkagusto na ako sakanya. I tried to change
myself... unti-unti lang... but when I became Rain... ‘dun ko naman nalaman na may
girlfriend pala siya... si Storm. He’s the one who gave that nickname to her. Her
real name’s Dominique. Pero dahil sa pagmamahal sakanya ni Thunder, he called her
Storm... para sa ThunderStorm. But I prefer ThunderRain. Mapanira ang Kulog at
Bagyo. Ang Ulan at Kulog, hindi.

Nung pumasok ako sa school as Rain and not Einah... marami ang nakapansin sa akin.
I was like the ECE’s goddess. Sinasali nila ako sa mga school pageant... luckily,
nananalo ako. Mas pinili kong tawagin nila akong Rain kaysa Einah. si Rain kasi,
palaban while Einah is the coward side. Don’t get me wrong. Hindi ako si Rhodora.
Iisa lang ang pagkatao ko.

Enough of this reminiscing. Ayoko munang balikan ang nakaraan. I’m living in the
present world. I’m living as Thunder’s f-uck buddy. Pretend girlfriend but not his
real girlfriend just to show that he already moved on lalo pa’t nandyan si Storm at
Hunter. Ego and pride. What a clever combination.

Umakyat na ako sa kwarto ko para maligo at magpahinga. Napagod ako ng husto sa loob
ng 2 days and Thunder was right. Kung hindi niya ako pinigilan kanina... we might
do it at mas lalo akong made-drain.

I looked at myself in the mirror. I’ve got hickies on the left breast. Ano bang
ginawa ni Thunder sa akin! Walang hiyang ‘yun! Pinanggigilan talaga ako!

Mukha akong pagod and yet, blooming. I guess that’s what s-ex does to you. Pumasok
na ako sa shower at tumapat dito. Feeling the cold water pouring in. Sinabon ko ang
katawan kong nahalikan at nahawakan ni Thunder sa loob ng dalawang araw. We took
bath together and we had fun doing that dahil hindi lang naman ligo ang ginawa
naming dalawa.

Mabilis kong tinapos ang pagligo at lumabas na ako ng banyo. Tinignan ko ang
cellphone ko kung may mga importanteng messages, and Thunder’s message caught my
attention.

From: Thunder Dela Cruz

My bed missed you, Rain. I want to be inside you now but I guess I need to wait.
I
want to f-uck you again and again. I’m having a hard on thinking how delectable
your body is. Dream of me, my Rain. It’s not going to be sweet dreams if you’ll
do
that. See you tomorrow. Good night.
Napailing nalang ako. Of course. If you’ll dream about him. That will be wet
dreams! My goodness!

Minabuti ko nalang na hndi magreply. Baka masabi ko pang puntahan niya ako at
namimiss na din siya ng katawan ko... hindi pa ako makapagpahinga.

Sinuot ko na ang nighties ko at humiga sa kama... tomorrow... another day to f-uck

wit the sexy monster. I need to regain my strength. I closed my eyes and dream of
him.

----------------

Nagulat ako ng makita ko ang BMW ni Thunder sa parking lot ng Villegas Inc., 5 pm
pa lang... ang usapan namin, 6 pm. I still have an hour para makapag-handa. Prente
siyang nakasandal sa sasakyan niya.

“What are you doing here?” I asked him. He smiled to me. “Picking up my pretend
girlfriend?” he cocked his head on the side. I rolled my eyes. “6 pm ang usapan,
Thunder. Hindi pa ako nakahanda.” I told him.

“Yes... and I changed my mind,” he shrugged.

He’s changing minds like I never have my own life to deal with! Great! Mighty
Thunder is a total a-ss!

I sighed. “Is my dress, suit the restaurant we’ll have dinner with?” I asked him.

“Of course... and believed me Rain, kahit pa basahan ang suot mo... you look
exquisite.”

I’m wearing and off-yellow dress na hapit sa katawan. I don’t need to wear office
suits. My family literally own the company I’m working with.

“Fine, let’s go.” Nilagpasan ko na
niya ng hapitin niya ako sa bewang
want to f-uck you now,” he hissed.
niya
sa akin and I can feel his growing
siya para pumunta sa kabilang side ng sasakyan
at isandal sa pinto ng sasakyan niya. “I badly
Idinikit niya ang ibabang parte ng katawan
pet underneath his pants.

“We can do that later,” I told him. He smirked and stared at my eyes. “Yeah...
later. But now, I want to do this...” he lowered down his face and claimed my lips
in a long and hard kiss. His tongue seeks for an entrance and I gladly gave it to
him. Naramdaman ko ang kamay niya sa dibdib ko at bahagyang pinipisil-pisil ito.

“Hmmmmm...” I moaned. Hindi ko ata kakayanin kung mamaya pa! Thunder naman e!
He cuts the kiss and looked at me. “I’m hungry. Let’s eat.” Ayun lang at binitiwan
na niya ako. D-amn this man! Pumasok na siya ng sasakyan niya at tinignan ako na
para bang sinasabing ‘ano pa ang hinihintay mo?’. Pumasok na ako sa loob ng
sasakyan niya at hindi siya kinibo.

“Where do you want to eat?” tanong niya sa akin.

“Sa plato.” I replied without looking at him.

“Funny, Rain. Ituloy mo lang at iba ang kakainin ko kapag ganyan.”

Ituloy ko ba? Leche kasi e! Matapos akong halikan sa parking, bibitinin ako!
Kaasar!

Hindi ako kumibo sa buong duration ng biyahe naming dalawa hanggang sa makarating
kami sa isang restaurant. It’s actually a western restaurant. ‘yung nagseserve ng
mga pagkaing mahirap bigkasin tapos konti pa magserve. Ganun!

“Sa inyo ‘to?” tanong k okay Thunder ng makababa kami ng sasakyan. He nodded. ‘How
did you know?” he asked me back.

“Autumn’s.” I told him. Medyo similar sa name ni Hunter at Thunder?

“It’s my mom’s idea. Autumn was supposed to be Miki’s name but since she’s our only
girl, they choose Mikaela Michelle.” He shrugged. “Tara sa loob.”

Pumasok na kami at sinalubong kami agad ng mga tauhan dun. The women smiled to
Thunder—obviously flirting with him but he seems not to care. Hindi niya pinansin
ang mga ito.

Inakay ako ni Thunder papunta sa isang private room. “I want us to have privacy,”
he whispered. I just nodded to him.

Umupo na ako at umupo naman siya sa tapat ko. May pumasok na babae para kunin ang
order namin. She keeps on smiling to Thunder pero hindi siya pinapansin ni
Thunder... na para bang hindi siya nageexist sa mundo. Hah! Ako nga lang kasi ang
nakikita ni Thunder! Unless you have my body he’s drooling with, baka pa.

He’s the one who ordered for me. Sabi ko nga diba, mahirap bigkasin ang pangalan ng
pagkain dito. Hindi naman kasi ako mahilig sa mga ganito e. Mayaman kami pero kaya
kong kumain sa mura lang. Hindi ako maarte...

Matapos umorder ni Thunder, tinitigan niya lang ako. Sumandal siya sa upuan at put
his hands on his chin habang nakatitig sa akin. “Problema mo?” tanong ko.

“I’m thinking how will I’m going to f-uck you later. I want to hear you scream my
name again and again.”

Like what the F? Kailan ba nawala sa isip ni Thunder ang tawag ng laman?

Dumating na ang order naming. He ordered pasta for me at nagsimula na akong kumain.
Hindi ko nalang pinansin si Thunder habang kumakain kahit na nararamdaman ko ang
pagtitig niya sa akin.

I tried to sneak on him and I saw him put the food in his mouth so sexy! Hindi ko
maiwasang mapalunok. He’s chewing the food like it was the most delicious food that
was ever invented since chocolates.

He’s looking at me while doing that. “Sarap.” he mouthed. I know for a fact that
he’s not pertaining to the food.

I tried to concentrate on eating kaya naman hindi ko namalayan ang pagkalat ng

sauce sa labi ko. I was about to get the tissue ng unahan ako ni Thunder and wipe
the stain on the corner oof my lips using his thumb. Mas ikinagulat ko ng dalhin
niya ang daliri sa bibig and suck it.

He’s seducing me! He’s a bastard!

“Finish your food, Rain. May pupuntahan pa tayo,” he told me and he continue eating
na parang wala lang ang ginagawa niya. I swear! He’s really seducing me!

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Tumayo ako at lumapit sakanya.

“What is it?” he asked me, he even arched his sexy brow on me.

“Stop this seducing part, Thunder...” I sit on his lap. Naramadaman kong nagulat
siya. “I want you now.” I whispered and pulled him for a kiss.

His hands are on my waist and his lips start to move. His tongue is playing with
mine. Tasting every inch of my mouth. His hands reached for the hem of my dress and
rolls it up to my waist.

“D-amn, Rain. You’re driving me insane,” he said between our kisses.

“Am I?” I whispered. My hand touches his crotch and I can hear him cuss. I can feel
him hardening against my touch.

I opened his fly and pull his length and played it with my hands. It’s hard and
ready to fight. I want him inside me.
“Aaah... Rain...” mas dumidiin ang hawak ni Thunder sa balakang ko as I moved my
hands up and down.

“You like this, Thunder?” I whispered in his ear and licked his earlobe.

“S-hit!” he hissed.

Napangiti naman ako. Enough of the foreplay. Kanina pa din naman ako nagtitiis and
I badly wants him!

He cups my core and massage my folds. “Hmmmm...” I moaned in a very flirty way. “I
want you...”

He moved my underwear in the side and thrust himself in me.

“Oh!” we both gasped. “Aaahh...” he’s holding my waist and lifts me up and pull me
down in a delightful way.

“Thundeeer...” I moaned.

“Ang sarap mo, tangina!” he start moving harshly. He kissed my neck and start
sucking it. Another hickies!

“Aaaahhhh...” I looked up and closed my eyes. We’re in a public place in a private

room! Hell! Kung may pumasok, bahala siyang mahiya sa makikita niya!

“Aaaah... F-uck!” he groaned. His hands are still on my waist and I’m starting to
move too kaya naman mas lalong lumakas ang ungol ni Thunder.

“Uhhhmmmm... Aaahhh...”

“Aaaaahhh... Aaahhh...”

That’s all you can hear inside the room.

“I’m coming, babe.” I heard him murmurs.

“Me too...” sagot ko.

He moves faster and faster and faster thrusting himself deeper and deeper and
deeper.
“Aaaaah!”

“Aaaahhhh! Holy f-uck!”

We both came. We’re still wearing our clothes and yet we made a very erotic moment.

Dahan-dahan niya akong inangat and I can feel our love juices flows over my legs.
Ang sarap!

Nagulat ako ng bigla akong iupo ni Thunder sa lamesa and spread my legs in front of
him. Inilapit niya ang mukha sa pagkababae ko and start kissing me. Licking my
folds and nibbling my pearl. ‘di pa pala tapos!

“Hmmmmm...” I moaned as I hold his head and pulled him closer to my core.

He looked me up and smiled. “Tara na sa condo?”

I smiled and nodded. Condo ni Thunder... it will be a red room of pleasure once
again!

=================

Chapter 4

“Rain?!” napatingin ako sa pinto ng kwarto ni Thunder ng marinig ko ang boses niya.

“Einah!” he called out again. Bakit ba ang sarap pakinggan kapag tinatawag nia
akong Einah? Parang ang pangalan ko na ang pinaka-sexy na mababanggit niyang
salita.

“Kitchen!” I yelled.

Nakita ko naman siyang nagmamadaling nagtungo sa kusina. His fly’s still open kaya
naman nakita ko ang pagkalalaki niya, nag-iwas ako ng tingin.

Ang aga-aga, Rain! Nagpakasawa ka diyan kagabi kaya maghunos-dili ka!

“I thought you left.” Lumapit sa akin si Thunder.

“Magluluto lang ako ng breakfast natin... hindi ako aalis.” Sagot ko sakanya.

Nagpunta siya sa likod ko at niyakap ako.

“You can’t leave me, Rain... Alam mo ‘yan...” naramdaman ko ang labi at ilong ni
Thunder sa batok ko. Hindi ko naman mapigilang mapasinghap sa mga halik na
ibinibigay ni Thunder sa akin.

Bumaba ang kamay niya sa pagkakabuhol ng suot kong roba. Mukhang alam ko na kung
anong magaganap.

“Thunder...” I breathe.

“Hmmmm?” seductive ang way ng pag-sagot niya. Ang aga pa!

“Magluluto ako.” I tried to sound normal kahit na naglulumikot ang kamay niya sa sa
loob ng roba na suot ko.

I’m wearing nothing maliban sa robe na suot ko. After ng ginawa namin ni Thunder
kagabi, nakakapagod magbihis kaya naman nung nagising ako kaninang umaga, kumuha
nalang ako ng roba at iyon ang isinuot ko.

“I want to eat you... in a different way, of course.” He said huskily.

My breathing became uneven. Naramdaman ko ang paghawak ni Thunder sa dibdib ko.

He’s kneading it while his manhood is poking my behind.

Napahawak ako sa countertop ng bumaba papunta sa puson ko ang kamay ni Thunder.

“My sexy siren... alluring Rain...” he whispered in my ear. He even licked my

earlobe that brings shivers to my spine. D-mn!

“Thunder...” wala akong masabing ia maliban sa pangalan niya! I can’t think of

anything. Ayaw tumino ng isip ko.

“Aaahh...” hindi ko mapigilan ang malakas na pag-ungol ng maramdaman ko ang kamay

niya sa pagkababae ko.

“As expected, you’re wet already, honey.” Narinig ko ang pagtawa niya. Pati ba
naman pagtawa, sexy? Ugh!

He removed my robe and let it falls off me.

“I like you better when you’re not wearing anything, honey.” He chuckled. I can
feel his hard chest against my back. His hard erection’s poking me hard.
“I want to take you again and again and again...” why is he torturing me?

Sinubukan kong humarap pero pinigilan niya ako. “Stay still. I want to f-ck you
from behind.”

From behind?!

He groans as he played with my pearl down there. “I can’t get enough of you. I want
to f-ck you hard and senseless.”

“Then do it...” I breathes.

Natawa siya sa sinabi ko. “That’s what I like the most about you. Palaban ka.”

“Aaaah!” I groan as he thrust 2 fingers on me by surprise. Ang isang kamay niya any
nasa tiyan ko habang nakadikit ang dibdib niya sa likuran ko at hinahalikan ang
leeg ko. I tilt my neck to give him more access.

“Tight.” He whispered as he licked my neck down to my collar bone.

“Bend down, honey.” Inalis niya ang daliri niya sa akin at inalalayan ako sa
pagyuko.

“What a sexy a-ss, Rain. Soon, I’m going to f-ck this.” He said while kneading my
behind. Anong ibig niyang sabihin? Ipapasok niya ang...

“Aaaah!” napakapit ako ng husto sa countertop ng maramadaman ko ang pagpasok ni

Thunder sa akin.

“Aaah! God. Ang sarap mo, Rain.” He hissed. He bit me on my shoulder blades as he
thrust himself on me deeper.

Itinukod niya ang kamay sa magkabilang gilid ko kaya naman napahawak ako sa mga
ito. ‘dun ako kumuha ng suporta at lakas.

“Aaaaahh...”

“Hmmmm...”

“D-mn!”

“F-ck!”
That’s all you can hear from us. Our moans, groans and our unsteady breathing.

“Harder, Thunder...” I closed my eyes as he thrust himself.

“Harder it is, honey.” Mas diniinan ni Thunder ang bawat pag-ulos sa loob ko.
“Aaaaahh!”

“D-mn it, Rain.” He groans.

“Faster, honey...” I grind my behind to keep him going at dahil sa ginawa ko, mas
lalo akong pinanggigilan ni Thunder.

Hinawakan niya ang balakang ko and move faster. Kumikilos siya na parang may
hinahabol. Hindi ko maiwasang umungol ng malakas dahil sa sensasyong nararamdaman
ko.

“Aaaaah...”

“You are mine, Rain...” he murmurs as he ease out and in inside me.

“I’m yours, Thunder...” I replied in a hoarse voice.

“Sht!” he hissed. he’s coming. I can feel it dahil na din sa mahigpit na

pagkakahawak sa akin ni Thunder.

His hand cupped my core and teased my clit.

“Hmmmmm...” idinikit ko pang lalo ang likod ko sa katawan niya. I can feel our
sweat mixing together.

“I’m coming, Thunder...” I whispered. Nilingon ko siya at sinalubong niya ako ng

isang halik. His other hand is cupping one of my mountains while the other one is
busy teasing me down there.

“Hmmmm...” nakukulong ang mga ungol ko sa bibig ni Thunder. He’s moving faster at
he’s pushing himself deeper. Pakiramdam ko, punong puno ako!

I moved my head away. “Aaaaah!” I cried when I reached my orgasm.

“Aaaargh!” he pulled himself out and spilled his love juice on my behind.

“Aaaaah!” he groans as he released his load.

We’re both panting when he reached for paper towel and wipe my behind.

“I need to take a bath...” I told him. Hinawakan naman niya ako sa bewang. “Let’s
do it together?” he smiled to me.

“Thunder!” nabigla ako ng bigla niya akong buhatin at isama ppapasok sa banyo.
Hindi naman kasi ligo ang magagawa namin kapag ganito e! Bahala na nga!

--------------

I was combing my hair ng marinig ko ang pagdoorbell sa pinto ni Thunder. Nilingon

ko ang pinto ng kwarto ni Thunder.

“Just open it, Rain.” Narinig kong utos niya. Tumayo nalang ako at pumunta sa
pinto. I looked at the peephole. Napaatras ako sa nakita ko. Anong ginagawa niya
dito?!

Tumunog ulit ‘yung doorbell pero natatakot akong buksan ‘yung pinto.

“Open it, Rain.” Napalingon ako kay Thunder ng marinig ko siya. Nakalabas na siya
ng kwarto nia. He’s wearing denim pants. Ayun lang. Bakit ba binabalandra nito ang
katawan niya?!

“Ka-kasi...” Napalunok ako. Paano ko bubuksan ang pinto kung siya ang nasa labas?

“Kasi?” lumapit siya sa pinto at binuksan ito.

“Thunder!” I tried to stop him pero huli na ng mabuksan niya ang pinto.

“What took you so long to open this f-cking door, Thunder?” Hunter’s frowning.

“And who the hell told you to come here?” Thunder asked him.

“Storm did.” Lumingon sa kanan si Hunter... then I finally saw her. Dominique
Sebastian.

Nakita ko ang paghigpit ng hawak ni Thunder sa lock ng pinto.

“What are you two doing here?” seryoso ang boses ni Thunder. Mas nakakatakot, mas
nakakapangilabot.
“Visiting you? It’s been a while since we came back but we heard nothing from you.”
Hunter shrugged at tuloy-tuloy siyang pumasok sa loob.

“Hi Thunder.” Dominique smiled at Thunder. Hindi naman umimik ang huli.

Dumaan sa harap ko si Hunter. I’m wearing spaghetti-strapped top and short shorts.
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa tapos ngumiti siya.

“So, I guess... you’re busy.” He looked at Thunder and me again.

“What do you need?” tanong ni Thunder. Nakikita kong iniiwasan niyang mapatingin
kay Dominique.

“We just want to visit you since hindi mo kami pinuntahan nung dumating kami.”
Dominique told him.

“Busy ako.” Hinapit ako ni Thunder at idinikit sakanya.

“I can see that.” Hunter smirked at him.

“Hi. I’m Hunter. You are?” inilahad niya ang kamay sa akin.

“Rain.” Iniabot ko ang kamay ko sakanya pero nagulat ako ng halikan ni Hunter ang
kamay ko.

“Nice to meet you, Rain.” He smiled. Inakbayan naman niya si Dominique, “This is my
girlfriend, Storm.” Pakilala niya sa akin.

“Hi Rain,” Dominique smiled at me.

“Hi,” tipid akong ngumiti sakanya.

“Nakita niyo na ako. Hindi pa ba kayo aalis?” tanong ni Thunder sakanilang dalawa.

“How rude of you, brother.” Kumunot ang noo ni Hunter. “Hindi mo man lang ba kami
iimbitahin kumain?”

I saw Thunder’s jaw tightened. Hinawakan ko ang kamay niya para pakalmahin siya.
“Of course. Right, Thunder?” I smiled sweetly to him.

Kailangan niyang maipakita na wala na silang epekto sakanila diba? I’ll help him.
“Yeah.” He nodded.

“Great! So who’s going to cook?” tanong ni Hunter.

“Ako nalang.” Paalam ko sa mga ito at naglakad ako papuntang kusina ni Thunder pero
hinawakan ako ni Thunder. “I’ll come with you.”

“No. I’m fine.” I smiled.

“Are you sure?” he asked me.

“Yes.” Lumapit ako sakanya at hinalikan sia sa labi. Alam kong nagulat siya sa
ginawa ko.

“Okay.” He smiled to me.

Iniwan ko silang tatlo sa sala. Mukhang mali ang naging desisyon ko at iniwan ko si
Thunder ‘dun. Pero kailangan niyang ipakita na okay na siya. Kaya nga ako nandito
e. para tulungan siya.

“How long have you been with Thunder?” nagulat ako ng bigla kong marinig ang boses
ni Hunter.

“Just recently.” I managed to say.

“Recently? So pwede pa kayong maghiwalay...” he smiled,

Arrogant. Tss.

“Bakit naman kami maghihiwalay?” tanong ko sakanya.

“He’s not the man for you, Rain...” humakbang palapit sa akin si Hunter.

“Kung hindi siya, sino? Ikaw?” tumaas ang kilay ko sakanya.

“Maybe?” he chuckled.

“Nagpapatawa ka, Hunter.” I rolled my eyes on him. Tumalikod na ako ng bigla niyang
hawakan ang kamay ko.

“Now I know why he likes you. Palaban ka.” He whispered. Hindi ko gustong kabahan
pero kinakabahan ako kay Hunter.
“Just so you know. I like my woman feisty.” He waggled his brow.

“Just so you know. I’m not your woman so I don’t care.” Binawi ko ang kamay ko
sakanya.

“What’s happening here?” napalingon ako sa pinto ng kusina. “Thunder...”

“Nothing, brother. I’m just having a little chat with Rain.” He smiled at me.

Lumapit sa akin si Thunder at inakbayan ako. “I’m warning you, Hunter. Pinabayaan
na kita noon. I’ll not let you steal my girl again.” Hinila na ako palabas ni
Thunder. “Wait, magluluto pa ako!” pigil ko sakanya.

He looked at Hunter. “Ikaw na magtuloy diyan. Ikaw may gustong kumain dito diba?”

Then we walked out together. I looked at Thunder. He’s tensed. Naaapektuhan siya sa
pagdating nila. Sana umalis na sila. Ayokong nakikitang ganyan si Thunder.
Nasasaktan ako.

=================

Chapter 5

Hunter on the side.

-------

It’s been two days since I last saw him. Aminado akong namimiss ko si Thunder pero
wala naman akong magagawa. It’s part of the deal that we’re not going to meddle
with personal stuffs.

Wala din si Thunder sa condo niya. He moved in to their house again. Kasama niya
ngayon ‘dun si Mikaela at Hunter. I hope buhay pa silang tatlo ‘dun.
When I saw Dominique... I felt a sting of jealousy towards her. Siya ‘yung babaeng
minahal ni Kulog mula pa noon and who knows kung hanggang ngayon, mahal pa din siya
ni Thunder. Kung tutuusin, dapat pa nga akong magpasalamat sakanya e... kung hindi
dahil sakanya, baka hindi ko naka-usap si Thunder... baka hindi ko nakakasama si
Thunder... baka hindi ko naranasan kung paano mahalin ng isang Thunder—sa kama.

I don’t know what happened in the past. I mean, bakit naging si Hunter at
Dominique? Bakit naghiwalay sila? Bakit ganun nalang ang galit ni Thunder kay
Hunter? What’s with Hunter? Hindi ko sila naiintindihan. Hindi ako makapagtanong
dahil natatakot ako sa magiging sagot. Natatakot akong malamang mahal pa ni Thunder
si Dominique.

Honestly, isa si Hunter sa pinaka-gwapong nilalang na nakita ko. Unang-una sa

listahan si Thunder, siyempre. Iba ang genes ng Dela Cruz. They’re a head turner.
Mula kay Thunder, Hunter hanggang sa bunsong si Mikaela, lahat sila alam mong
magandang lahi ang pinagmulan.

I can still remember kung paano ako kausapin ni Hunter 3 days ago. Hindi ko alam
pero feeling ko he also wanted to use me against Thunder. May Dominique na siya,
hindi pa ba siya kuntento ‘dun?

I sighed. Itinulak ko nalang ulit ang cart ko para kumuha ng mga supplies na
kakailanganin ko sa bahay.
Tawagan ko kaya si Thunder? Kaso... paano kung busy ‘yun? Tsaka ano bang sasabihin
ko sakanya?

“Ay ewan!” nabitiwan ko ang cart ko sa sobrang inis kaya naman dumire-diretso ito
at tinamaan ‘yung isang babaeng kumukuha ng shampoo.

“Ay naku, Miss! Sorry!” lumapit naman ako agad ‘dun sa babae. Tinulungan ko siyang
makatayo. Mukhang maarte pa naman! Ang kinis ng kamay e... pero clumsy! Napa-upo
agad e.

“Sorry, miss!” hinging paumanhin ko ulit.

“Ate Rain?” napatingin ako sakanya. “Mika?”

“Ate!” nagulat ako ng bigla niya akong yakapin. Ilang beses pa lang naman kaming
nagkasama ni Mika pero ang gaan-gaan ng loob ko sakanya.
“What are you doing here?” tanong niya sa akin ng hiwalayan niya na ako ng yakap.

“Grocery?” alanganing ngiti ang ibinigay ko sakanya. Nakita ko ang hawak niya...
strawberry scented shampoo. “You really like strawberry?”

“Are you kidding me?” she asked me. “I love strawberries!” she exclaimed. So this
is the jolly side of Mika... the energetic side and the hyper side.

Sinamahan niya ako habang namimili ako. Pala-kwento siya... madaldal.

“Uhh... Mika?” tawag ko sakanya habang kumakain siya nung strawberry. Seriously?
Kinuha niya lang ‘yun sa stand nung strawberry tapos kinain na niya. Pambihirang
bata ‘to.

“Yes?” she smiled at me. Siguro naman, may malalaman ako kay Mika.
“Can I ask you a question?”

“Shoot.”

“What happened to... to Thunder and Hunter?”

Natigilan siya sa tanong ko. Biglang naging seryoso ang mukha niya. “Ever since we
were little, there’s a competition between them already. I don’t know... I grew up
seeing them competing with one another. It was actually, Kuya Hunter competing with
Kuya Thunder,” she sighed. Naging interesado naman ako sa kwento niya. “Then she
came... Dominique.” Mas lalong naging seryoso si Mika.

Bakit nakakatakot ang mga Dela Cruz kapag seryoso ang mukha nila? Parang hindi mo
gugustuhing makita ang side nilang ganito.

“What about Storm?”

“Storm? Kuya Thunder gave him that nickname. I used to be closed with her. She’s
like a sister to me aside from Ate Zyline and Ate Stephanie... pero dahil
sakanya... nawala ‘yung chance na magka-ayos ulit ‘yung dalawa.”

“Anong ginawa niya?” tanong ko ulit. Nacurious talaga ako.

She shrugged. “Silang tatlo lang ang nakaka-alam e. Hindi ako pwedeng magtanong kay
Kuya Thunder and Hunter. Hindi din naman nila ako sasagutin.” Naglakad na ulit
siya. Parang gusto kong pagsisihang nagtanong ako... nawala ang ngiti ni Mika e.

Pero may gusto pa akong malaman. “Do you think he still love her? Thunder?”

Huminto siya sa paglalakad. Humarap siya at ngumiti sa akin. “I think my brother

really likes you.”

Gusto ako ni Thunder?

“Michelle...” narinig ko na naman ang boses na ‘yun. Halos magkaboses silang
dalawa...

“Kuya...” naglakad palapit sa akin si Mika pero nilagpasan niya ako kaya naman
nilingon ko siya. Hunter.

“What are you doing here?” Hunter asked Mika.

“Mags-swimming.” Mika rolled her eyes.

“You should. Ang taba mo na e.”

“Nahiya ako sa baby fats mo, Kuya.”

“Wala kang makikitang fats diyan, Michelle.”

“Whatever... anyway, have you seen Yaya? Iniwan niya ako e.”

He shrugged... then his head turned at my side. “Rain...” damn! Bakit ang sexy ng
pagkakabanggit niya ng pangalan ko.

“Hahanapin ko lang si Yaya...” naglakad palayo sa amin si Mika matapos siyang

magpaalam.

“Hi, Rain.” He greeted me again.

I looked away. I sighed. Hindi dapat ako magpa-apekto sa Hunter na ‘to. He’s really
a hunter.
Lumapit sa akin si Hunter. “It’s a surprise to see you here at Summer’s...”

Don’t tell me sakanila ‘to? Seriously? Hindi ko alam na sa mga Dela Cruz ‘to. It’s
the biggest supermarket in the country at ang daming branches nito.

“I am surprised to see you here, Hunter.” Pormal kong sabi sakanya.

He smiled at me sexily. “I’m managing Summer’s and the other branches. Something
tells me to be here today. I guess, its destiny.”

“It’s coincidence.”

He cocked his head on the side. “Coincidence, then.”

I really do have this feeling that he’s up to something.

“Nakuha mo na ba lahat ng kailangan mo?” he asked me. He looked at my cart at halos
puno na ‘yun. Hindi pa ako nakakakuha ng para sa personal hygiene ko.

“Yeah.” I just nod at him. Pwede bang umalis na siya?

“Come on, honey. May kulang pa sa cart mo. I’ll walk with you.” Hinawakan niya ako
sa siko habang tulak niya sa isang kamay ang cart ko.

“Hunter, bitiwan mo ‘ko.” Mahinang bulong ko.

“I’m not going to hurt you, honey.” He said huskily.

“Stop calling me honey!” I hissed.

“Fierce... it’s sexy.” He smirked.

Bbakit ba kasi hindi pa ako kumuha nung mga kailangan ko kanina nung nakita ko si
Mika sa aisle nung mga para sa personal things?!

He gestured his hands to the products telling me to get what I need.

I glared at him and he winked at me. Napailing nalang ako.

Kumuha na ako ng shampoo, sabon, toothpaste and...

“Why does women used this?” tanong sa akin ni Hunter habang hawak ang isang
feminine wash.
“Try to read the back of it.” Bakit ko ba nakasama ‘tong lalaking ‘to dito?

“So you’re using this too?” he asked me.

“It’s none of your business, Hunter.”

Kinuha ko na ang ibang kailangan ko at nilagpasan ko na siya. Tsaka nalang ako

bibili ng sanitary pads... kapag wala ng Hunter Dela Cruz sa paligid ko!

“I’ll walk you to the cashier.” Alok niya sa akin.

“I know where it is, Hunter.”

“I insist.”
“Just leave me alone.”

“Rain—“

“Sir,” may lumapit na isang babae kay Hunter kaya naputol ang sasabihin niya.
“What?” he asked her.

“Uhmmm... nandiyan na po si Miss Storm.”

Andito si Storm?

“Tell her to wait for me in my office...” sagot niya sa babae habang nakatingin sa
akin. “Okay, sir.”
“Wait...” pigil ni Hunter sa babae. “What is it, sir?”

“Tell her...” he looked at me. “That I’m having a hard on just by thinking of her.”

Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Hunter. Pinamulahan naman ng mukha ‘yung babae.
Grabe lang? Ineexpect niya bang sasabihin nung babae ‘yung sinabi niya kay
Dominique?

Ngumiti siya sa akin at kumindat.

“What an a-ss!” napailing nalang ako. Naglakad na ako pero nakasunod sa akin si
Hunter. “Pwede bang umalis ka na?” I hissed.

Nagkibit-balikat lang siya. Hindi ko mapigilang mapapikit ng mariin sa sobrang inis

sakanya. Nakarating na kami sa cashier. Hinihintay kong umalis na siya pero hindi
siya umaalis. Nasa likod ko lang siya.
“Oh!”

Nagulat ako ng bigla siyang dumikit sa likod ko nung nagkatulakan ‘yung nasa likod
namin. I swear! May naramdaman akong matigas na bagay ng dumikit siya sa akin.

He’s really having a hard on!

“Are you okay?” tanong niya.

“Are you?” I asked him sarcastically.

He grinned at me. “I’ll be.”

Of course he’ll be. May Storm na naghihintay sakanya e.

Hindi ako pinagbayad ni Hunter. Kahit anong pilit ko, hindi niya tinanggap ang
bayad ko. Ang dahilan niya? I made him happy just by being there. Kalokohan! The
beast inside him is speaking. Tss.

Hinatid niya pa ako hanggang sa parking lot kung nasaan ang sasakyan ko.

“I’m fine, Hunter. Pwede bang iwan mo na ako?” pagsusungit ko na naman sakanya.

“Yeah, sure.” Nagulat ako ng bigla niyang halikan ang pisngi ko.

“Drive safely, Rain.” He whispered in my ear.

I filled my lungs with air. Come on, Rain. Huwag mong hahayaang maapektuhan ka ng
Hunter na ‘yun. Alam mong ginagamit ka lang niya para saktan si Thunder. Huwag kang
magpapaapekto! Sasabunutan talaga kita! I thought to myself.
Nagmaneho na ako pauwi sa bahay ko. My mind is filled with thoughts about Hunter,
Storm... Thunder. Ano bang meron sakanilang tatlo.

Nakarating naman ako agad sa bahay ko. I parked my car and went out. Dumiretso ako
sa pinto para buksan ito pero nagulat ako ng makita kong bukas ang bahay ko.

Sa pagkakaalala ko, nilock ko ‘to. Pumasok ako sa loob at minasdan ang bahay ko.
Wala namang nawala.

Baka nga hindi ko lang na-lock. I sighed. Nagiging absent-minded na ako. Namimiss
ko na nga ata ng sobra si Thunder.

“Hi, babe.” Napalingon ako sa likod ko ng marinig ko ang boses ni Thunder.

“Thunder?!” nanlaki ang mata ko. He’s only wearing towel at pinupunasan niya pa ang
basang buhok niya. Biglang uminit ang paligid!
“Missed me?” he smiled at me.

“What are you... what...” hindi ako makapag-salita ng maayos. Ang bilis ng tibok ng
puso ko!

“I missed you.” Hinawakan niya ang isang kamay ko at hinila ako. Sinalubong naman
niya agad ako ng isang nakakalilong halik. I missed his lips!

He lifts me up so I wrapped my legs around his waist. Nararamdaman ko naman ang

pagkalalaki niya. He’s only wearing a towel kaya naman damang dama ko talaga!

Iniyakap ko ang kamay ko sa batok niya at mas pinalalim pa ang halik.

“I missed you...” I whispered against his lips. I can feel him smiling.
His hand is on my behind kneading it against the material of my jeans.

“Let’s get you out of these clothes, sweetheart. I want you now.” He said huskily.
I smiled to him and nod.

He put me down and reached for the hem of my blouse. I raised my hand to help him
took off my clothes. Sunod naman niyang hinawakan ang butones ng pantalon ko. He
pulled me closer to him. Lumuhod siya sa harap ko and pulled it down leaving my
underwear. Bakit hindi niya pa sinama?!

Naglakad siya papunta sa sofa at umupo. I was just looking at him.

“Come here, sweetheart.” Tinawag niya ako. Lumapit naman ako sakanya. Tumayo ako sa
harapan niya.

“I want you to ride me, sweetheart.” Hinawakan niya ang hita ko. His thumb
playfully runs in to it.
Hinila niya ako kaya naman napaupo ako sa kandungan niya.

“Sit astride.”utos niya sa akin. I spread my legs wider. I can feel his hardness
poking my core. He’s still wearing the towel and I’m still wearing my underwear.

“Move your hips,” utos niya sa akin.

“What?” napatingin ako sakanya. Pinulupot niya sa bewang ko ang kamay niya and
pulled me. He kissed my neck while he’s guiding my waist.

“Hmmmm...” I can’t help to moan when I felt his growing maleness rubbing at my
groin.

“I missed you, Rain.” He reached for the hook of my bra and unclasped it. He cupped
my mountains and kissed each of it.
“Hmmmm...” I closed my eyes as I moved my hips against him.

His hands crawled down to my underwear and start pulling it down. Umalis naman muna
ako sa pagkaka-upo sakanya at hinubad ang natitirang saplot ko.

Uupo na sana ako sa kandungan niya ng pigilan niya ako.

“Other way, sweetheart.”

Kumunot ang noo ko. Anong ibig niyang sabihin?

Pinaupo niya ako pero patalikod sakanya. My back is on his chest. I can feel his
unsteady breathing.
“Thunder?”

“I’ll take you this way, sweetheart.”

Hinawakan niya ako sa bandang tiyan at pinasandal ako sa kanya.

His hand moved downward and cupped my core.

“Oh, sweetheart, I missed this...” bahagya niyang kinagat ang balikat ko. Ang isang
kamay niya ay nasa dibdib ko.

Naglakas loob na akong hawakan ang pagkalalaki niya.

“I missed your touch, Rain...” he whispered. Nararamdaman ko ang mainit na hininga

ni Thunder na tumatama sa balat ko.

He’s kissing my nape while his hands are caressing my bosom and playing with my
core.

I moved my hands up and down to his hard shaft and I can hear him groan.

“Faster, sweetheart.”

I smiled. Mas binilisan ko pa ang pagtaas baba ng kamay ko. He puts a finger inside
me and slowly thrusting it.

“Aaaah...” I bit my lip.

“Enough of this f-ucking foreplay, sweetheart.”

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako pahiga sakanya.

His hand is still on my dampness. I can feel him rubbing the tip of his hardness on
me.

Come on, Thunder! Ipasok mo na! My God!

Maya-maya pa, naramdaman ko na ang unti-unting pagpasok ni Thunder sa loob ko.

“Aaaaah!” I feel so full. Mas masarap pala kapag ganito? S-hit!

“D-amn! I missed your tightness!” he breathes.

Ang dalawang kamay niya ay nasa bewang ko at sinusuportahan ako sa bawat pagtaas at
baba ng katawan ko.

“Aaaah!”

“Aaargh!”

“D-amn!”

“Ooohhh...”

“F-uck!”
He’s easing in and out in an unexplainable speed. Para siyang may hinahabol.

He moved my upper body to the side and kissed one of my bosom and sucked its peak.

“Thundeeer...”

Hinawakan niya ulit ang magkabilang bewang ko at inalalayan ako sa paggalaw. Maya-
maya, binitiwan niya ako.

“Do it yourself, sweetheart.”

Nilingon ko siya at tumango siya sa akin.

Kaya ko ba?
I did a few pumps and I can hear him moan.

You’re doing good, Rain... kaya mo ‘yan!

I start pumping harder and his breathing became heavier in each pump.

He cupped my mountains as he eases himself inside me.

“Aaaaah...”

He put his hand on my core, playing with my c-lit as he continue thrusting himself.
“Harder, Rain...” he said through gritted teeth.

I moved faster and harder.

I can feel my sweat rolling down from my body. Pawis na pawis na ako!

Nagulat ako ng bigla niya akong patigilin at iharap sakanya ng hindi man lang siya
natanggal sa loob ko.

“You’re doing great, sweetheart. My turn, now.”

Inihiga niya ako sa sofa. Inilagay niya ang isang paa ko sa balikat niya habang ang
isang paa ko naman ay nakatapak sa sahig.

“I can see you better now...” he grinned at me.

He reached for my mountain and kneads it.

He moved inside me. I can’t help to gasped as he pushed himself deeper.

“Aaaaah!”

Idinikit niya ang katawan niya sa akin at binilisan pa ang paggalaw sa ibabaw ko.

“Rain...” he breathes.

“Aaaah...”
“D-amn it.”

“Thunder...”

“You’re mine, Rain...”

“Aaaaah!”

He continue his sensual assault above me hanggang sa nararamdaman ko nang malapit

na ako sa sukdulan.

“I’m coming, Thunder...” I whispered.

“Me, too, sweetheart.”

He moved faster... deeper and in each thrust, he’s groaning my name.

He pulled himself out and spilled his love juice on my tummy.

“S-hit!” he groans as he released his load on me.

I looked at it. I don’t know what but something’s telling me to taste it.

I put a finger on it and touch it. Sticky.

“What are you doing?” he asked me.

I looked at him as I put my finger in my mouth and licked it.

“D-amn!” he hissed.

It’s salty, alright. But it’s Thunder... I like it.

“Do you know that you look so d-amn sexy doing that?” tanong niya.

I smiled to him.

“Come on, sweetheart. You just turn me on again. Let’s continue this upstairs.”
Binuhat niya ako papunta sa kwarto ko.
Mamaya na nga ako magtatanong ng tungkol sa nakaraan! Namiss ko si Thunder e!

=================

Mims.

Hello bedwarmers, bedmates, witches, girlfriends and stringers? Kidding. Hindi ko

kasi alam tatawag sa readers ng BB at NSA. Lols. Well, some of you, alam na po ang
nangyari, pero ang alam ko, mas marami ang hindi nakaka-alam ng kaganapan sa buhay
ko.

My mom passed away last June 13, 2014. Supposedly, mag-uupdate ako ng lahat ng
kwento plus the SPECIAL CHAPTER of HBWW today (June 19) dahil birthday ko... pero
paano ko naman gagawin ‘yun diba? Nawala ‘yung pinaka-importanteng tao sa buhay ko.

Sorry kung MAS matatagalan ang mga updates. Hindi ko alam kung kailan ako magpopost
ulit. Kakailanganin ko po ng MAHABANG PASENSYA, guys.

Again, salamat po sa mga nag-abot ng pakikiramay. We can get through this, alam ko
‘yun. Ayaw ni Mama na malungkot kami... pero I just can’t get back to my normal
life. Wala na ‘yung nangunguna sa inspirasyon ko e.

I’ll be back soon. Sorry guys.

I love you.

=================

Chapter 6

Follow me on twitter – vampiremims

Askfm – vampiremims
Group – Vampiremims Stories

Vote. Comment. Fan. Thanks :P

---------

Storm

“Babe?” napabalikwas ako ng bangon ng hindi ko maramdaman si Hunter sa tabi ko.

Inilibot ko ang tingin sa loob ng silid pero hindi ko siya makita. Lumabas kaya
siya?

Tumayo ako at kinipkip ang kumot bago lumabas ng kwarto. “Hunter?” tawag ko dito
pero wala naman akong naririnig na kahit ano mula dito. Napakatahimik ng paligid.

“Saan naman kaya nagpunta ‘yun?” umupo nalang muna ako sa sofa at inayos ang kumot
na bumabalot sa katawan ko.

I saw their family picture hanging on the wall. ‘Yung mom at dad nila, the bratty
Mikaela in the middle, si Hunter on the left and there’s Thunder. I smiled bitterly
ng makita ko si Thunder.

He hates me. He hates me for what I did to him... I know, I’m the one to blame pero
anong magagawa ko? Nasakal ako sa relasyon naming dalawa. He’s possessive and
demanding. Minahal ko si Thunder at nalulungkot ako sa kaalamang galit siya sa
akin.

When I heard he’s dating a girl, aminado ako... nasaktan a kong marinig ‘yun. I
should be happy for him, pero hindi ko alam pero may kurot e. Lalo na nung nakita
ko silang dalawa sa condo ni Thunder. He never invited a girl sa condo niya but it
looks like mukhang doon pa nagpalipas ng gabi si Rain. I even wonder kung Rain ba
talaga ang pangalan niya.

“What are you doing here?” napalingon ako ng magsalita si Hunter mula sa likuran
ko. “I was looking for you. Bigla kang nawala e,” lumapit ako sakanya at niyakap
siya.
“Nagpahangin lang ako,” inakbayan naman niya ako. “Babe, it’s two in the morning...
may problema ka ba?” I asked him.

Nakita kong natigilan siya nang magtanong ako. “Are you okay?” hinawakan ko ang
kamay niya. “I’m fine,” he nodded.

Inakay niya ako papasok sa loob ng kwarto at hinalikan sa labi. “Hunter...” hindi
ko na nasabi ang sasabihin ko ng bigla niyang hilahin ang kumot mula sa katawan ko.

“I want to f-uck you again, babe... this time, I want to make it hard,” he smirked.
He removed his shirt at isinunod naman niya ang pantalong suot. Now we’re both
naked inside his room. “Beautiful...” he murmurs as he gazed at me. Hearing
compliments from Hunter, nakakataba ng puso.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at itinaas ito. Isinandal niya ako sa pader at
hinalikan sa labi. “Hmmmm...” he moaned. His tongue’s tracing my lips. God!
Madaling-araw and yet, kami ni Hunter, gumagawa ng milagro dito.

He’s biting and sucking my lower lip. “Aaahh...” I groan. Idinidiin niya ang
katawan sa katawan ko kaya naman damang-dama ko ang pagkalalaki niyang bumabangga
sa katawan ko.

“F-uck!” he lifted me up and in one swift move, I can feel him fill me in. “Aaaah!”
I cry. Napayakap ako sakanya. He’s thrusting his hips against mine. “Aaaah...
Hmmmm...” he buried his head in my neck. Nakayakap naman ang kamay ko sakanya. He’s
supporting my weight and kneading me at the same time.

“Sa kama tayo...” bulong niya sa akin. I nodded exhaustedly. Hindi niya
pinaghiwalay ang mga katawan namin ng buhatin niya ako papunta sa kama. Ibinaba
niya ang katawan ko kasunod ng katawan niya.

He eased out himself and holds my ankle and spread my legs wider. “What are you
doing?” itinukod ko ang siko ko at tinignan siya.

“Keep calm and moan louder, baby,” he smiled salaciously. He put two fingers
inside
by surprise. “Aaah!” napakagat ako sa pang-ibabang labi ko dahil sa ginawa
niya.
He’s moving his fingers in and out in a quick succession. “Hunteer...” I clasp
the
bed sheet. Bumagsak ang katawan ko sa kama habang patuloy ang paglabas-pasok
niya
sa katawan ko.

“Hmmmm...” I closed my eyes as he moves in my damp folds.

I felt his fingers gone leaving me wanting for more. Inalalayan niya akong maka-
upo, pinatalikod niya ako sakanya and guided me to kneel down. He caressed my
behind and quickly, I feel him inside me.
I heard him groan as he buried himself deeper inside me. “F-uck!” he hissed. He
pounds into me in a fast and intense pace against my behind.

“S-hit...” I whispered. I feel so full. Punong-puno ako. Ang laki ni Hunter. Argh!

Pabilis ng pabilis ang kilos niya. He even spank me that makes me more aroused. I
can hear him cussed and cussed and cussed. Dela Cruz nga naman, ano bang bago? Even
Mikaela can be a cussing brat machine kapag naiinis. I heard may boyfriend na ‘yun,
buti may nakapag-tiyaga?

“Harder, babe...” I plead. “I’ll make it harder, baby,” he groans. Idinidiin naman
niya ang katawan niya sa bawat pagbaon na ginagawa niya sa katawan ko.

“Hmmmmm...”

“D-amn.”

“Hunter...”

Our gasps, our body slamming with each other, our heavy breathing and our moans...
it sounds music to my ear. I keep in wanting for more and more and more.

“Hunter...”

Maya-maya, nararamdaman ko na ang pamilyar na pakiramdam sa tuwing ginagawa namin,

ito.

“Hunter... I’m coming, babe...” I whispered.

“Wait for me, baby. Sabay tayo...” he slammed his body into me once again.

“Hmmmm...”

He reached for my clit and played with it. He kissed my shoulder and licked it.
Kinakagat-kagat niya pa ito minsan.

“Hunter...” I moaned as I reached my orgasm and let it out.

“F-uck!” he groans as he released his load inside me. “Oooh... Hmmmm...” he’s still
moving inside me kahit na nilabasan na siya.

“D-amn, sarap!” bulong sa akin ni Hunter. Nilingon ko naman siya and he kissed me
hard. Kinakagat niya ang labi ko. Inilayo na niya ang katawan niya sa akin at
humiga sa tabi ko.

“Are you okay?” tanong ko. Pinunasan ko ang pawis na nasa noo niya. “I’m good.
Pinagod mo lang ako,” he said, panting.

“Mas pinagod mo kaya ako...” I whispered. Yumakap ako sakanya at ipinatong ang ulo
ko sa dibdib niya. Niyakap din naman niya ako.

“Let’s sleep, babe. Pupunta pa tayo sa bahay mamaya. Dumating na sila mom and they
want to see us,” bulong niya.

“Us?” kaming dalawa lang?

“Us. Me, you, Mika and her boyfriend, Thunder and...” he sighed. “And?” nag-angat
ako ng tingin sakanya.

“Rain.”

“So we’re going to see them again?” I sighed. Makikita ko na naman ang galit sa
mata ni Thunder.

“Yes. We’ll see them again,” may kakaibang ngiti sa labi ni Hunter. Hindi ko alam
kung ano ‘yun. Hindi ko nalang pinansin.

Pumikit nalang ako at sinimulang magpahila sa antok.

-----------

“Andyan na kaya sila?” tanong ko kay Hunter ng iparada niya ang sasakyan sa malawak
na bakuran ng mga Dela Cruz. “I don’t know. Hindi ko naman tinawagan si Thunder e.
Ikaw, baka gusto mong tawagan?” tumaas ang isang kilay niya sa akin.

“Bakit ko naman gagawin ‘yun? Tara na nga...” huminga ako ng malalim. Ang alam ko,
hindi naman galit sa akin ang mga magulang nila, pero hindi ko pa din maiwasang
kabahan at mahiya sakanila. Sa tagal ng relasyon namin ni Hunter, iilang beses ko
pa lang silang nakita at nakasama. Dala nga siguro ng hiya.

Pumasok kami sa loob at nakita ko naman agad si Thunder na kausap ang daddy nila.
Simpleng long sleeve shirt lang naman ang suot niya pero hindi maitatagong napaka-
gwapo niya talaga. Nagkatinginan kaming dalawa and I was the one who looked away
first. Hindi ko kayang makipagtitigan sakanya.

“Dad, brother...” bati ni Hunter sa mga ito.

“Hunter...” niyakap naman ito ng ama nito. Nakahawak siya sa bewang ko kaya kasama
akong lumapit.

“Good evening, tito...” bati ko dito. “Hello, Storm,” he smiled at me. They’re all
used to call me Storm. Si Thunder ang nagbigay sa akin ng Storm because of his
name. Kaya iniisip ko kung Rain ba talaga ang pangalan ni Rain o si Thunder din ang
nagbigay ng nickname na ‘yun sakanya?

“Where’s mom?” tanong ni Hunter dito. “Nasa kusina, naghahanda,” sagot naman nito
sa huli.

“I can’t hear any noise, wala pa si Michelle?” luminga-linga si Hunter para hanapin
ang bunsong kapatid pero kahit ako nagtatakang wala si Mika sa paligid e.

“Naglayas daw siya e,” natatawang sagot ng daddy nila. “Thunder told me where she
is. Pinapasundan ko naman si Mikaela kaya I know her whereabouts. She’s also the
reason why I wanted to talk to the both of you,” biglang sumeryoso ang tinig ng
matanda.

“What about her?” tanong ni Hunter.

“As if you don’t know, Hunter,” Thunder’s voice was deep and dangerous.

Hunter shrugged. “Uhm, puntahan ko po muna si Tita, Tito, Hunter, Thunder...”

paalam ko sakanila. I guess, it’s something serious and important. Kailangan ata
nilang sila-sila lang e.

“Okay,” pabalewalang sagot ni Thunder sa akin. “Sige, hija, feel at home. Parang
bahay mo na din ito,” nakangiti namang sabi sa akin ng matandang Dela Cruz.

Humiwalay sa akin si Hunter pero hinalikan niya ako sa sentido bago ako tuluyang
binitawan. I saw Thunder’s looking at us.

Naglakad nalang ako palayo at nagpunta sa kusina kung saan naroon ang ina nila. I
can hear a girl talking to her. Sino ‘yun?

“Napakagandang bata mo naman talaga, Rain. Bagay na bagay ka sa anak ko,” masiglang
tinig ng ina nila Thunder ang narinig ko.

“Ay, maganda ka din po, tita. Bagay tayong mag-ina,” Rain smiled at her. “Binola mo
pa akong bata ka. Kung nandito si Mikaela, magkakasundo kayo nung batang ‘yun,
napakadaldal nun kaya minsan, napapagalitan ng daddy nila. She’s talking non-stop!”
nagtawanan naman silang dalawa.

“I already talked to her, tita. Napakaganda niya din, mukhang may pinagmanahan...”
Nagpapalakas ba siya sa mommy ni Thunder? Parang e.

Bahagyang lumungkot ang mukha ng ginang. “I missed her. Mas may oras pa siya ngayon
kasama ‘yung boyfriend niya. I met him already, he’s a good guy. I hope inaalagaan
niya ang anak ko. Childish pa man din ‘yun,” ngumiti siya ng malungkot.

“I met Kerko na din po, he’s nice and he’s so protective of Mika,” hinawakan ni
Rain ang kamay ng ginang.

“I hope so...” she smiled at her.

Napatingin naman sa direksyon ko si Rain. “Dominique...”

Tumingin din sa akin ang kasama niyang babae. “Storm, hija. Anong ginagawa mo
dito?” tanong sa akin ng matandang babae.

“Hello po, tita,” lumapit ako at hinalikan siya sa pisngi. “Is there anything that
I can do? Pwede po akong tumulong...” tanong ko dito.

“We’re almost done. Tinulungan na ako ni Rain dito,” she smiled at me. “Ganun po
ba?” hindi ko maitago na parang mas gusto niya si Rain kaysa sa akin.

“Nasaan na ba sila Thunder?” tanong sa akin ng ginang. “Nasa labas po. Magkaka-usap
sila kasama si Hunter at Tito. They’re talking about—“

“Mika?” putol ni Rain sa sasabihin ko. “Yes. Paano mo nalaman?” tanong ko.

“Thunder told me about her...” nilingon niya ang matandang babae. “Magiging okay
din po ang lahat...” hinawakan niya ang kamay nito.

Thunder told her what? Bakit walang sinasabi sa akin si Hunter? Mas matagal naman
na nila akong kilala pero bakit wala akong alam?

Hindi nalang ako nagsalita. Inihanda na namin ang lamesa para sa dinner dito sa
bahay nila. Medyo awkward sa aming dalawa ni Rain dahil hindi naman kami nag-uusap.

Naiwan kaming dalawa sa loob ng kusina kaya naglakas-loob na akong kausapin siya.
“Hi...”

Nilingon niya ako at ngumiti. “Hi.”

“Ang bait nila ano?” lumingon ako sa pinto ng kusina kung saan kita ang mag-asawang
Dela Cruz. “Very accommodating...”

“They are... I’m lucky na nakasama ko sila at makakasama ko sila sa isang dinner,”
ngumiti ulit siya.

“Uhm... you and Thunder, matagal na ba kayo?” tanong ko. Halatang nabigla siya sa
tanong ko.

“Hindi naman. Ilang buwan pa lang...” sagot niya.

“Paano kayo—“

“Sweetheart?” biglang pumasok sa loob si Thunder at lumapit kay Rain. “Bakit?”

tanong ni Rain dito.

“I told mom na dito tayo matutulog ngayon. You know where my room is, right?”

“Wala akong damit pamalit, Thunder...”

“Eh di huwag kang magdamit. I prefer you naked, sweetheart,” natawang sagot ni
Thunder.

Medyo nailang naman ako sa nasasaksihan ko.

“Thunder...” saway ni Rain dito tsaka tumingin sa akin. Nilingon naman ako ni
Thunder tapos tumingin ulit kay Rain. “Later, okay?” he smiled to her at hinalikan
ito sa labi ng mariin. “Hindi ako magdedessert. I want you,” mabilis na hinalikan
niya ulit sa labi si Rain bago naglakad palabas.

“Hi...” he looked at me tapos lumabas na. Seriously?

“Tara na sa labas?” aya sa akin ni Rain. “Mauna ka na. Susunod ako,” sagot ko
sakanya. “Okay...”

Nagpalipas ako ng ilang minuto bago ako lumabas. Nakita ko namang nakaupo na sila.
Si Tito ang nasa punong upuan.

“Bakit ang tagal mo?” tanong sa akin ni Hunter. Hindi ako sumagot. I saw Thunder’s
looking at me. Pinilit ko nalang ignorahin ang tingin niya. Inalalayan akong
makaupo ni Hunter sa tabi niya. Katapat ko si Thunder at katapat naman ni Hunter si
Rain.

“Sayang, wala si Mikaela. Walang maingay...” simula ni Tito.

“Pauwiin mo na kasi...” sagot ng asawa nito.

“Darling, ikinulong na natin si Mika ng ilang taon. I want her to be happy kaya
iniintindi ko ang ginagawa niya. Babawiin ko si Mika sakanya kapag tamang oras na.”

“But—“

“Babawiin ko si Mikaela kay Kerko, mom. Don’t worry. I will not let allow anyone to
hurt that brat,” hinawakan ni Thunder ang kamay ng ina.

“Pabayaan niyo siya. Malaki na si Mika,” sagot naman ni Hunter.

“Babe...” saway ko dito.

Tinitigan lang siya ni Thunder. “Kumain na po tayo?” aya ni Rain. “Sayang naman
kung palalamigin natin ‘to. Si Tita pa naman ang nagluto...” she smiled to Mrs.
Dela Cruz.

Sumang-ayon ang lahat at nagsimula na kaming kumain. Nag-uusap sila ng tungkol sa

naging European tour ng mag-asawa habang kumakain.

“Hey, wait...” hinawakan ni Thunder ang baba ni Rain at pinunasan ang gilid ng labi
nito. “Thank you,” Rain smiled at her. “You’re always welcome, sweetheart...” he
smiled to her.

I missed his smile. ‘Yung totoong ngiti niya. Ngayon ko nalang ulit nakita ‘yan.

Si Hunter, kausap lang ang daddy nila habang kumakain kami. Hindi niya ako
masyadong pinapansin.

Matapos kaming kumain, nag-aya si Tito na uminom kaya pinagbigyan naman ito ng
magkapatid. Katabi nila kami pero iced tea ang iniinom namin nila Rain at Tita.

“Kailan niyo ba ako bibigyan ng apo?” tanong ni Tito sa dalawa.

“Matagal pa ako, dad,” sagot ni Hunter.

“Kapag nagpakasal na kami ni Rain, dad. I’ll marry her first,” Thunder looked at
Rain.

“Kailan ba kayo magpapakasal?” tanong ni Tita. “Thunder, huwag mo ng pakawalan

‘yang si Rain, ha?”
“Of course, mom. I’ll never let her go. Hindi ako papayag na maagaw pa si Rain sa
akin,” then he looked at us.

Natawa naman si Hunter. “Talaga, bro?” he smirked. “Ayos ‘yan.”

“Hindi naman ako magpapaagaw...” hinawakan ni Rain ang pisngi ni Thunder.

Matapos ang ilang sandali, umakyat ang mag-asawa sa silid nila at nagpaalam na
magpapahinga na. Kaming apat nalang ang naiwan sa baba.

“Let’s go, sweetheart,” tumayo si Thunder at hinawakan si Rain.

“Yeah, tara na nga. Sabay na kami ng pag-akyat sa inyo ni Storm...” tumayo din si
Hunter.

I heard Thunder chuckled. “Okay. Mauna na kayong umakyat...”

“May gagawin pa ba kayo?” tanong ko sakanilang dalawa. Thunder looked at me. “Gusto
mong malaman kung anong gagawin namin?”

“Uhm...” hindi ko alam kung anong isasagot ko.

“Thunder...” tawag ni Rain dito. Si Hunter naman, nakatingin lang sa amin. Hawak
niya ang bewang ko.

“I’ll make Rain moan in pleasure, Storm. I’ll take her again and again and again.
That’s what are we going to do, Storm...”

“Thunder...”

“That’s great, Thunder. That’s exactly what Storm and I will do. Sige, mauna na
kami sa taas ng makarami...” hinila ako ni Hunter paakyat sa kwarto niya. Hindi pa
din ako makareact sa sinabi ni Thunder.

Pagpasok sa loob ng kwarto, agad humiga si Hunter sa kama.

“Hunter...”

“I’m tired. Matutulog ako,” he said coldly. What’s with him.

“D-amn him!” he hissed. “May problema ka ba?”tanong ko.

“Meron... and honestly, hindi ikaw ang kailangan ko ngayon...” tumayo siya at
lumabas. I was left dumbfounded. Humiga ako sa kama at pinakiramdaman ang paligid.
Magkatabi lang ang kwarto ni Hunter at Thunder. Ginagawa nga kaya nila?

Ugh! Hunter... bakit mo naman ako iniwan dito?

--------------

Maya na ‘yung isa. Sana hindi marestricted.

=================

Chapter 7

Rain

“Are you okay?” lumapit ako kay Thunder na nagpapahangin sa balkonahe ng kwarto
niya. Niyakap ko siya mula sa likod at isinandig ang pisngi sa likod niya. I can
feel his heavy breathing. Alam ko nahihirapan siya sa nangyayari. Being on one
house with Hunter and Dominique is enough to make him pissed. Hindi ako sanay na
ganito siya katahimik.

Nilingon naman niya ako and he smiled a little. Hinapit niya ako sa bewang at
pinuwesto sa harap niya kaya naman niyayakap niya ako mula sa likod. “I’m not.”

“You can talk to me. What is it?” bulong ko. “Hmmmm...” he didn’t answer me. He
kissed my neck instead. “Thunder,” I breathed. Sabi ko kausapin ako, hindi halayin
ako. Tsk!

“I don’t want to talk. I just want to hear you moan, sweetheart,” he whispered as
his lips trails down the hollow of my neck dahil pinaharap niya ako sakanya.
“Seriously, Thunder? Dito?” I said with humor. “What’s wrong? Tayo lang naman ang
tao dito,” he smirked.

“Dito, yes. Sa baba? Baka may makakita sa atin dito...” tumingin ako sa malawak na
bakuran ng mga Dela Cruz, wala namang tao pero malay niyo naman may sumulpot, diba?

“Then let them watch, sila naman ang mabibitin... hindi ako,” he chuckled. He
claimed my lips and pressed his body to mine. “Hmmmmm...” I can feel him again.

“You’re hard...” I commented as he kissed my cheeks and caressed my neck. “You make
me hard, sweetheart,” he whispered.

Mas lalo niya pa akong hinapit habang patuloy ang paghalik niya sa akin. I’m still
nervous that someone might see us. Paano kung biglang may lumabas ng bahay at
mapatingala?

Thunder reached for the hem of my blouse and took it off. Bigla naman akong
nakaramdam ng lamig ng mahubad niya ang damit ko. He looked at my eyes and I saw
him smirked. “You’re wearing too much clothes, sweetheart,” he whispered. He moved
his hands to my back and unhooked my brassiere and tossed it inside his room. He
then again stared at me down to my pinkish pebbles peak.

Hinawakan niya ang isang dibdib ko at marahang minasahe. “Hmmmm...” napahawak sa

railings ng balkonahe. Ang isang kamay ni Thunder ay nakasuporta sa likod ko habang
ang isa ay patuloy sa pagdama sa dibdib ko. Bumaba ang halik ni Thunder mula sa
punong tainga ko pababa sa leeg ko hanggang sa maramdaman ko nalang ang init ng
hininga niya sa dibdib ko. I arched my back para mas mapadikit pa ang parte ng
katawan kong iyon kay Thunder. He immediately sucked it like a hungry baby and tugs
my peak even.

“Thunder...” I moaned a little louder. Kinakabahan a din akong baka may makakita sa
amin. Wala talagang pinipiling oras ang lalaking ‘to.

“You’ve got the softest skin, Rain,” he whispered. His breathing’s uneven,
nararamdaman ko din ang init ng balat niya. Hinubad niya ang suot na t-shirt at
hinila ako palapit sakanya kaya naman magkadikit na ang ibabaw na parte ng katawan
naming dalawa.

“Thunder, please... pumasok tayo sa loob, ayoko dito.” I mumbled in his ear. He
smiled salaciously, “You’re the boss, my siren.” He lifted me up so I have to
wrapped my legs around his waist and hugged him tighter. Naglakad naman siya
papasok sa kwarto niya habang hinahalik-halikan ang leeg ko at marahang kinakagat
ang tainga ko. nagdudulot ito ng kiliti sa kaibuturan ko kaya naman hindi ko
maiwasang mapasinghap ng paulit-ulit.

Ang buong akala ko, sa kama niya ako dadalhin pero pumasok kaming dalawa sa banyo
ng kwarto niya. “What are we going to do here?” tanong ko ng makapasok kami sa
loob. Ibinaba niya ako at itinalikod sakanya. Hinawakan ako sa magkabilang balikat
at itinutulak papasok sa shower. “Thunder?” nilingon ko siya pero sinabihan niya
lang akong magpatuloy sa paglalakad.

I stepped in to the shower, mukhang alam ko na kung ano ang pinaplano ng lalaking
‘to ah? Hmmm.

“Strip,” utos niya. I rolled my eyes but do what he says anyway. Hinubad ko ang
suot kong jeans together with my underwear and look at him. “What now?” I asked
him. Nakita ko namang napangiti na naman siya. Gusto talaga ng mga lalaki ‘yung
feeling na ipplease sila ng babae e nu? Bitinin ko kaya si Thunder? Naah. I can’t
do that. Ako lang din mahihirapan.

Hindi siya nagsalita pero hinubad niya din ang suot niya. Hindi ko maiwasang
mapatitig sa pagkalalaki niyang tila nagmamalaki sa harap ko. Lumapit naman ako
agad sakanya at hinalikan siya sa labi. Naramdaman ko ang pagtulo ng tubig mula sa
shower kaya naman nababasa kaming dalawa. Mas nakaka-arouse.

“Hmmmm...” his hands kneading my behind. May halong panggigigil ang pagpisil niya
sa magkabilang pisngi ng likuran ko. Bumabangga naman sa puson ko ang pagkalalaki
niya habang ang kamay ko, abalang-abala sa pagdama sa matipunong dibdib ni Thunder
pababa sa abs... pababa sa...

“Naughty hands, sweetheart,” he smiled against my lips. Hinawakan ng isang kamay

niya ang kamay ko. “I want to touch you,” I whispered. He guided my hand to his
throbbing manhood and moves it slowly. Ang tigas talaga. Gosh!

“Aaahh...” he groans. He pulled me closer and started kissing my neck, my cheeks,

my earlobe and bite and sucked my lips once again.

I moved my hands exquisite slowness. “Rain,” he moans. “Hmmmm?” I asked him.

Binilisan ko ng bahagya ang paggalaw ng kamay ko habang dumidiin naman ang hawak sa
akin ni Thunder. “F-uck!” hinawakan niya ang kamay ko at isinandal ako sa pader ng
shower room at hinalikan ng mariin sa labi.

“Thunder...” he tugged my lower lip with his teeth and sucked it. “Oh, Thunder...”

“My naughty siren,” he chuckles. “You wanna play, sweetheart?” he whispered.

“Later... I just want you... inside me,” I moaned. My hand is on his nape and
playfully pulls his hair. “As you wished, my lady,” he smirked. “Turn around,” utos
niya. “What?” kumunot ang noo ko. Pinatalikod niya ako sakanya at inalalayang
yumukod. “Thunder?”

“Moan louder, sweetheart. It sounds sex to my ear,” hinalikan niya ang balikat ko
bago niya ako biglang pinasok.

“Aaaah!” napahawak ako sa kamay niyang nasa bewang ko ng maramdaman ko ang pagpasok
niya sa loob ko.

“S-hit!” he eases himself slowly at first but starting to thrust faster and
faster... “Thunder...” he reached for my throbbing core and played with my pearl
down there.

“More?” he asked.

“Yes, baby,” I moaned. My body’s accepting him again and again. God! Ang sarap!

He moves again and this time, he’s not stopping. Pabilis ng pabilis ang paglabas at
pagpasok niya sa loob ko.
He speeds up and I moan louder and louder as he groans as he pounds himself into me
harder and harder. I tried meeting up with each thrust pero mas mabilis ang kilos
ni Thunder. “Hmmmm...”

His other hand reached for my bosom and played his thumb around my crown. “Hmmmm...
harder, Thunder...” I moved my hips to meet him.

“Rain... d-amn it!” pinisil niya ang dibdib ko at ramdam ko ang halong panggigigil
dito. “Thunder...”

“F-uck, I’m coming, sweetheart,” he breathes.

Binilisan niya ang bawat pag-ulos at maya-maya, naramdaman kong mas humigpit ang
hawak niya sa akin.

“F-uck! Aaaah...” niyakap niya ako habang patuloy pa din ang paggalaw ng ibabang
parte ng katawan namin. “Sarap mo talaga.”

“Hmmmm...” hinawakan niya ang leeg ko at pinaharap ako sakanya bago ako siniil ng
halik sa mga labi.

“Maligo na tayo?” tanong niya sa akin.

“I highly doubt it kung ligo lang talaga ‘yan, Thunder...” I looked at him.
Nanlalata pa ako e. Natawa naman siya sa akin. “You know me very well, Rain. Of
course, hindi lang ligo ang gagawin natin but I’m sure gugustuhin mo ang gagawin
natin,” he winked at me. Napailing nalang ako. Lahat naman ng tungkol sa’yo,
ginugusto ko e.

----------------

“Good morning, Rain,” Hunter greeted me. Pababa ako ng hagdan sa mansion nila at si
Hunter agad ang sumalubong sa akin with his famous grin. I admit, gwapo talaga
‘tong lalaking ‘to. From his face na wala kang itatapon dahil ubod ng gwapo, his
gray eyes... his toned chest and broad shoulders na kitang-kita sa white sando na
suot niya...

“I’m perfect, I know that,” he smiled at me. I rolled my eyes. “Ang feeling mo ha?”

“What a way to start my day... ikaw agad ang nakita ko,” sinubukan niyang hawakan
ang kamay ko pero umiwas ako. “Okay na sana ang araw ko dahil nagising akong katabi
si Thunder... nasira lang ng makita kita,” irap ko dito. Maaga akong gumising dahil
tutulong ako sa paghahanda ng almusal. Based on what I’ve observe, tulog pa sila
Tita Laura and Tito Lorenzo. Mamaya pa daw sila gigising sabi ni Thunder ng
ginigising ko siya. Almost 3 am na kami natulog ni Thunder dahil after namin sa
shower, sa kama naman kami naglaban.

“I saw you and Thunder...” nakasunod siya sa akin hanggang sa kusina. Napatigil
naman ako sa paglalakad. “What a sexy back, Rain,” he smirked.

“You saw us?” kinakabahan kong tanong. Si Thunder kasi e! I told him na sa loob
nalang... si Hunter pa ang nakakita.

“Yes, I saw you and Thunder.” Naglakad siya palapit sa akin kaya napaatras ako
hanggang sa macorner niya ako at dumikit ang likod ko sa refrigerator. “Hunter...”

“Hmmm... ang sarap naman ng pagkakabanggit mo sa pangalan ko.”

Pinaglandas niya ang isang kamay sa pisngi ko. “Hunter, stop it.”

“I doubt it kung sasabihin mo ‘yan kapag ginawa ko sa’yo ang ginagawa ng kapatid
ko. It’ll be, ‘Hunter faster’, baby,” he smirked.

“Bastos ka,” hinawakan niya ang kamay ko ng akmang sasampalin ko siya. “Do that,
sweetie and I’ll take you right here, right now. I’m not threatening you, Miss. I
can do it and I don’t f-ucking care kung makita tayo ni Thunder.”

“Hunter, ano bang problema mo?” pilit kong binabawi ang kamay kong hawak niya. Ano
bang pinaglalaban ng lalaking ‘to? May Storm naman siya. Gwapo siya, matalino
naman... pero bakit ba lagi siyang nakikipagcompete sa kapatid niya?

Inilapit niya ang mukha sa mukha ko hanggang sa iilang inches nalang ang pagitan ng
mukha namin. “I just want you, Rain. I want to be friends with you,” he smiled.

“I don’t want you to be my friend, Hunter...” pilit kong iniiwas ang mukha ko
sakanya pero corner na nga ako.

“Ako din naman. Ayokong makipagkaibigan sa’yo. I want to be more than friends with
you, baby.”

“Don’t call me baby ‘cause I’m not yours to begin with,” sinubukan ko siyang itulak
pero nabigla ako sa tigas ng dibdib ni Hunter.

“Not yet, baby. Not yet.”

“What’s going on here?” napalingon kaming dalawa ni Hunter ng magsalita si Thunder.

He’s wearing his pj’s and white shirt. I silently cursed dahil I badly wanted to
pull that man and kiss his delicious lips again and again.
“Oh, good morning, brother,” binitiwan ni Hunter ang kamay ko pero ipinaikot ang
kamay sa bewang ko. “Nag-uusap lang kami ni Rain. Right, Rain?” he looked at me and
squeezed my waist gently.

“Yeah...” naglakad ako palapit kay Thunder and I heard Hunter cuss ng lumayo ako
sakanya. “Good morning,” I kissed him on the cheeks. “How’s your sleep?” I asked
him. “Good,” he replied pero nakatingin kay Hunter.

“Good morning,” napalingon ako kay Storm na kapapasok lang sa kusina. “Hi,” bati ko
dito. Lumapit naman siya kay Hunter and hold his hands. “Good morning, babe,” bati
niya dito. Tinanguan lang siya nito.

Cold treatment? Psh! May bago kasing nilalandi. Guess who, Storm! Ako lang naman.
Tss. Pero don’t worry. Wala akong balak patulan ang boyfriend mo. Kuntento ako sa
boyfriend ko. Utang na loob lang.

“Magluluto ka ba, Rain?” tanong sa akin ni Storm. “Ha? Ah... oo.” Sagot ko.
Nawawala naman ako sa sarili ko. Ano ba ‘yan.

“Can I help you?” tanong niya.

“Yeah, sure...” I smiled to her.

“Hunter, can we talk?” tanong ni Thunder dito. Hunter shrugged. Si Thunder, bagong
gising at mukhang masarap gawing agahan. Si Hunter naman, mukhang kakatapos lang
mag-gym at mukha ding masarap iagahan. ‘Yung tipong ipiprito siya? Ganun!
Nakakainis kasi siya e.

Lumabas silang dalawa ng kusina, nakasunod naman ako ng tingin sakanila. “Sa tingin
mo, anong pag-uusapan nila?” tanong sa akin ni Storm.

“I don’t know.” I shrugged. Lumapit nalang ako sa ref at kinuha ang mga lulutuin
ko. “Nasabi na ba sa’yo ni Thunder kung bakit kami naghiwalay?” tanong niya ulit.
Natigilan ako. “No. Wala siyang nasabi.” I guess, ayaw nalang ding isipin ni
Thunder kaya hindi niya sinasabi.

“I slept with Hunter habang kami pa. He saw us and it all started there.”

Napatingin ako sakanya. Pinagpalit niya si Thunder kay Hunter? I can’t believe it.
Is Hunter worth it? I guess not.

-----------

KALMA! Nappressure ako sa inyo :P

=================

Chapter 8

“Wala ka bang balak sagutin ang telepono mo, Rain?” my assistant asked me. May
ginagawa akong designs for the new projects, pero kanina pa nanggugulo si Hunter.

“Hayaan mo ‘yan. Mambubwisit lang ‘yan e.” I rolled my eyes. Mula nung araw na sa
bahay nila ako natulog, lagi na akong kinukulit ng lalaking ‘to. As if naman
katulad ako ni Storm na magpapauto sakanya.

“Sino ba ‘yan?” tanong niya sa akin. “Thunder’s brother.”

“Kapatid ng boyfriend mo? Aba, ang haba ng hair mo, girl.” Nakangiti niyang tugon.
“Okay na ako kay Thunder. I don’t need a Hunter in my life.” Well, obviously, gusto
lang akong gamitin ni Hunter para makaganti na naman kay Thunder. Seriously? Ano
bang tingin ni Hunter sa babae? Props lang?

“Miss Rain, may naghahanap po sa inyo dito...” tumunog ang intercom ko. “Sino daw?”

“A certain Hunter Dela Cruz daw po. Susunugin niya daw ‘tong buong building kapag
hindi ka bumaba.”

“Ano?” Nababaliw na ba talaga si Hunter? “Call a poli—bababa ako.” I can’t call a

police. Dela Cruz ‘yan. Baka ako pa ang mapasama kapag andun na kami.

“Rain, mas gwapo at hot ang boyfriend mo ha... but why do I have this feeling na
mas malakas ang appeal ni Hunter?” hinawakan ni Patty ‘yung kamay ko. “Anong ibig
mong sabihin?” my brow knitted a little.

“Hindi kaya nagkakagusto ka na diyan kay Hunter?”

“Puro ka kalokohan. Bababa na ako.”

Naglakad na ako papunta sa elevator at bumaba para puntahan ‘yung nababaliw na

Hunter Dela Cruz.

“Where is he?” tanong ko sa guard. Itinuro niya naman sa akin ‘yung lalaking
nakasandal sa kotse niya, naka-krus ang kamay sa dibdib at nakasuot ng shades. He’s
wearing a long sleeves na nakatupi hanggang siko at nakabukas ang tatlong butones,
enough to see his sexy chest. Damn this sexy beast.

“Ano bang kailangan mo?” lumapit ako sakanya.

“You.” He shrugged and smiled sexily. Tinanggal niya ang shades niya at tintigan
ako. Nakakatunaw naman tumingin ‘to.

“I didn’t come here to play games, Hunter. May trabaho akong ginagawa.”

“Chill, Einah. I just wanted to see you.” Him calling me by my real name sends
chills to my spine. Bakit may ibang dating sa akin ang pagtawag niya ng Einah?

“Hunter, may trabaho ako. Umalis ka na nga.” Tatalikod na sana ako ng hawakan naman
niya ang kamay ko. “Can you come with me on a date?”

“Nasisiraan ka na ba?” tumaas ang kilay ko. He cocked his head on a side and smiled
at me. “Maybe? Just come with me. Pero kung ibang come ang nasa isip mo... pwede
naman, you can come and scream in pleasure with me, baby.”

“Ang bastos mo, alam mo ‘yun?” binabawi ko ang kamay ko pero hawak niya ng
mahigpit.

“Iba ang sexy sa bastos, baby. Ang bastos, nakikipagsex sa may balcony ng bahay.
Katulad ng ginawa niyo ni Thunder... remember that night?”

Pinamulahan ako ng mukha ng maalala ko ‘yun. Si Thunder naman kasi e.

“You’re blushing, baby.” I startled when I felt the back of his hands on my cheeks.
“Hunter, umalis ka na nga.”

“Sabihin mo munang makikipagdate ka sa akin.”

“Boyfriend ko ang kapatid mo. Adik ka ba?”

“So?” hinila niya ako at inilapit ang mukha sa akin. “Hindi naman natin ipapaalam
ah?” he whispered. Damang-dama ko ang mainit na hininga niya na dumampi sa balat
ko. Pinanindigan ako ng balahibo.

“Hunter, please?”

“Please what, baby?” he asked me and moaned a sexy moan.

“Umalis ka na, please. May girlfriend ka, siya nalang ang ayain mo.”

Lumayo siya ng konti pero ‘yung pagitan ng mga mukha namin, ilang inches lang ang
layo.
“Sorry, baby. Hindi ako basta-basta napapasuko.”

“Hunter...”

He kissed me on my cheeks bago nagpaalam. “I’ll see you later.”

Later? Anong meron later? Sumakay na siya sa sasakyan niya at umalis. Nakakabaliw
magkaroon ng koneksyon sa mga Dela Cruz.

Bumalik nalang ako sa office ko. Nawala din ang concentration ko. Kainis na Hunter
‘yun. Panggulo.

“Aalis nalang ako.” Kinuha ko ang bag ko at nagpaalam kay Patty. Sa amin naman
‘tong company. Pwede akong umalis anytime.

“Saan ka pupunta?” tanong niya sa akin. “Mall.”

Nasa elevator naman ako ng mag-ring ang cellphone ko. “Hello?” I picked up the
phone dahil alam ko kung sino ang tumatawag.

“Where are you?” he asked me, huskily. Bakit ba kahit sa telepono, ang gwapo ng
boses ng lalaking ‘to? Napaka-seductive.

“Office. Why?” I smiled kahit alam kong hindi naman niya makikita ang ngiti ko.
Just by talking to Thunder Dela Cruz makes my day complete. Hindi lahat ng tao sa
mundo, nakaka-usap ang isang kagaya niya, okay? Maraming tao ang gustong mapansin
ng lalaking ‘to.

“I’ll pick you. Well have a date.”

“A date, Mr. Dela Cruz?” pilit kong itinatago ang saya sa boses ko.

“Yes, Ms. Villegas. A date. Do you have other plan? And what’s so amusing about me
asking my girlfriend on a date?”

“None. I was just going to meet someone and—“

“Who is that bastard you’re about to see?” putol niya sa sasabihin ko. Napangiti
ako. Paano ba magselos ang isang Thunder? Hmmm...

“A friend from college. Tumawag siya kanina at—“

“Meet him and he’ll be dead by tomorrow.”

“Thunder...”

“Don’t Thunder me, sweetheart. What’s mine is mine alone. Give me 10 minutes and
I’ll be there.”

“Wait, Thun—“ the line ended. Wala pa nga e! Pagseselosin ko pa nga, binabaan na
ako! Kainis naman talagang lalaki ‘yun!

Pagdating ko sa 1st floor, nagpunta ako sa cr to check kung maganda pa ako. Maganda
naman talaga ako. Unlike before na ang nerd ko. Ngayon, hindi ako mahihiyang itabi
sa mga kilalang models. Mas maganda pa nga ako sa iba.

Naupo ako sa may lounge at hinintay siyang dumating. I was typing something nang
mag-ring na naman ang phone ko.

Kailan mo ba ako patatahimikin, Hunter?

“Ano na naman bang kailangan mo?!” I hissed when I answered his call.

“Chill, baby. Wala pa akong ginagawa sa’yo,” dama kong nakangiti ang halimaw na
‘to.

“Wala kang magagawa sa akin, okay?” mataray kong sagot.

“Yeah, right. Maybe not now... but who knows, right?”

“Hindi ako si Storm. Hindi mo ako makukuha from Thunder.”

“Who says kinuha ko siya? Kusa siyang sumama.”

“Then let me rephrase what I said. Hindi ako si Storm kaya hindi ako sasama sa’yo.”

“Who says sinabi kong kusa kang sasama sa akin? I’ll get you from him. Iba ‘yun,
baby.”

“Stop calling me baby, will you?” nakakainis! Nakakawala ng ganda si Hunter,

promise!

“See you later, baby.”

Ugh! Ang kulit! Bakit ba ang abnormal ng lalaking ‘yun?

“Is there something wrong, sweetheart?”

Biglang nagwala ang puso ko ng marinig ko ang boses ni Thunder sa likod ko.
“Thunder!” narinig niya kayang magkausap kami ni Hunter?

“Okay ka lang ba?” tanong niya sa akin. “Yeah, I’m fine.” I tried to keep calm and
act normal. Bwisit ka talaga, Hunter!

“Let’s go then, may imemeet ka pa diba? Sasama ako sa’yo ng mapaaga ang punta niya
sa langit.” Inakbayan niya ako at iginiya palabas.

“I was just kidding, okay? Wala akong imemeet.” I frowned.

He looked at me. Para bang sinasabi niya na “Oh?”

“Look, I was just trying to see kung magseselos ka. Wala akong imemeet.”

He smirked. “I can do better, Rain. Wanna bet?” tumaas ang kilay ni Thunder. Ang
sexy, shit!

“No, thanks, Mr. Dela Cruz. Baka makalbo ko lang ‘yung babae.”

“Possessive siren?” he teased.

“Yes. So behave, Mr. Dela Cruz. I may not be your real girlfriend pero kung ako ang
kasama, ako ang itinuturing na babae lang sa buhay niya, ako lang. Ayokong may iba,
okay?”

Nakarating na kami sa sasakyan niya. Pinagbuksan niya ako ng pinto pero bago ako
pumasok, may itinanong siya sa akin.

“Paano kung gusto na kitang maging real girlfriend, papayag ka ba?”

=================

Chapter 9

Tweet your reactions. Follow me on twitter @vampiremims

---------------
“Thunder...” napahawak ako sa braso niya ng makita ko si Hunter sa entrada ng
Autumn’s. He’s looking at us at may mapaglarong ngiti sa mga labi. I believe he’s
looking at me.

Nilingon ako ni Thunder at hinawakan ang kamay ko. He didn’t say a word pero sapat
na ang gesture niyang iyon para mawala ang pag-aalala kong nakikita ko na naman ang
mangangasong ‘to.

“Brother, Rain! What a surprise!” Hunter smiled at us at tinapik pa sa balikat si

Thunder.

“What are you doing here?” tanong ni Thunder dito.

“It’s a family business, Thunder. Dumalaw lang ako ako to check things out at para
na din kumain...” he turned his face on me and smiled widely. “Masarap daw ang
pagkain dito e,” he added.

I can’t help but to roll my eyes. Bakit ba ang conceited ng lalaking ‘to? He’s so
arrogant at nakakainis na talaga. Ang sarap niyang putulan ng pagkalalaki, sa totoo
lang!

Thunder smirked at him. “You see, Hunter...” inakbayan ako ni Thunder at hinila
palapit sa katawan niya. “Kapag akin, akin lang.”

Nag-angat ako ng tingin kay Thunder and he’s serious as hell. Kitang-kita na
seryoso siya habang nakatingin ng masama kay Hunter.

Natawa naman si Hunter. “Hindi kita uubusan, Thunder. Pwede ko din naman sigurong
tikman, diba?”

Hindi ko alam kung pagkain pa ba talaga ang tinutukoy ng mga ‘to o ano. Nakakaloko
silang mag-usap.

“Nagpaubaya na ako noon. Hindi na mauulit ‘yun ngayon.” Thunder looked at me and
quirks his lips up. “Come on, sweetheart.” Inaya na niya ako papasok at nilagpasan
namin si Hunter. Ramdam kong nakatingin pa rin sa amin ang lalaki pero pinilit ko
nalang ignorahin ang presensya niya.

Simula ng nakilala ko si Hunter, naging
starting to like him. I do not and will
na
dahil sa pagbabalik niya—nila ni Storm,
think of it... kung hindi sila bumalik,
ngayon e.
magulo na ang mundo ko. Not that I’m
never going to like him. Nakakainis kasi
nagugulo si Thunder ngayon. But come to
hindi naman ako mapupunta sa posisyon ko

“Are you okay, Rain?” Thunder asked me. Napatingin ako sa mukha niya bago marahang
tumango. “Kung may problema ka, you can tell it to me.” Hinawakan niya ang kamay
kong nasa ibabaw ng lamesa.

“Okay lang ako, Thunder. Pagod lang ako marahil sa trabaho.” Pinilit kong ngumiti.

“You’re tired and yet, you still look so yummy. Why is that?” he cocked his head on
the side and grinned at me.

“Maganda lang kasi talaga ako,” pabiro kong sagot. Tumango-tango naman siya.
“Tumataas ang bilib sa sarili ng reyna ko.” Hindi ko naiwasang pamulahan ng pisngi.
Reyna ko.

Tumayo si Thunder at nagpunta sa likod ko. Nilingon ko siya pero naramdaman ko ang
kamay niya sa magkabilang balikat ko. Marahan akong minamasahe.

“Bakit ba gusto kong magtampo na napagod ka dahil sa trabaho at hindi dahil sa

akin, sweetheart?” he whispered. His voice was husky and oh-so-sexy. Hindi ko
mapigilang hindi mapasinghap.

I arched my neck as he caressed my shoulders and neck. “Hmmm...”

Kung malulugi ang negosyo nila Thunder, papasa siyang masahista sa sarap niyang
magmasahe.

Nararamdaman ko ang kamay niyang humahagod mula sa leeg ko pabalik sa balikat ko at

kung minsan, pumapasok sa sleeves ng suot ko.

Thunder and his naughty hands. What a playful combination, eh?

“I missed you, sweetheart,” he whispered again. ‘Yung isang kamay niya ay hinawakan
ang baba ko at pinatingala sakanya upang salubungin ang labi niya. He smiled
against my lips. Ang isang kamay niya ay tuluyang pumaloob sa suot kong damit and
cupped my bosom and caressed it gently.

“Hmmm...” Itinaas ko ang kamay ko upang hawakan ang mukha ni Thunder. His hand’s
massaging my mountain while teasing its peak. The Thunder way.

HInawakan niya ang isang kamay ko at iginiya ito sa nabubuhay na parte ng katawan
niya. I touched him and I heard him groan.

His tongue starts to play inside my mouth teasing mine. Naririnig ko ang mabigat na
paghinga niya at ang malimit na pagmumura.

My hands moving against his pants at damang-dama ng palad ko ang pagkabuhay ng

pagkalalaki niya.
Nadadala na ako sa mga pangyayari. Alam kong ganito lang naman ang magiging
sitwasyon ko sa usapan naming ito. When he asked me kung papayag ba akong maging
real girlfriend niya... I turned down the offer. No strings attached, right?
Ayokong umasa na magiging kami sa totoo kahit na gustong-gusto ko. It’s palpable
that he’s still in love with his ex and hell will freeze first bago niya aminin
‘yun. Kahit gaano ko pa kamahal si Thunder... ayokong matatapos ang meron kami na
magmumukha akong talunan. At least, may maisasalba pa akong pride.

“Whoa...” awtomatikong naghiwalay ang labi namin ni Thunder ng may marinig kaming
nagsalita.

“F-uck.” Thunder murmurs. Pinatalikod ako ni Thunder at binulungan na ayusin ko ang

sarili ko bago lumingon sa lalaking nagsalita. “What the f-uck are you doing here,
Hunter?”

Inayos ko ang damit ko at inipit sa likod ng tenga ko ang buhok ko bago humarap sa
dalawang lalaki.

“Chill, brother. I heard you’re occupying this private room and I just got curious.
You should really lock the door. Hindi ka pa ba nadala noon?” Hunter smirked.

“You’re not funny, a-sshole.”

“I’m not trying to be funny, though. And stop calling me names, Thunder. You maybe
older than me but I’m still a Dela Cruz. You know what I’m capable of.” Biglang
naging seryoso ang mukha ni Hunter.

“Babe?” isang tinig mula sa likod ni Hunter ang narinig namin. “Just in time...”
Hunter grinned. Nilingon niya ang babae and we saw Storm at parang nagulat siya na
nakita niya kami.

“Thunder... Rain... what are you guys doing here?” kumunot ang noo niya. Nilapitan
naman siya ni Hunter at hinalikan sa pisngi. “We’ll be joining their dinner, babe.”
Hunter answered her.

It’s my turn to frown. Ang kapal naman talaga ng lalaking ‘to na magdesisyon ng
ganun-ganun lang. Ano bang akala niya sa sarili niya? Diyos?

“Really?” nilingon ni Storm si Thunder. Wala namang emosyon si Thunder. He just

sighed exasperatedly.

“Yeah, so come on...” hinawakan na niya si Storm at iginiya sa lamesa.

“Are you okay?” hinawakan ko ang kamay ni Thunder. Huminga siya ng malalim bago ako
tinignan. Nakatingin lang siya sa akin at hindi ko alam kung anong iniisip niya.
“Thunder...” I squeezed his hand. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at
hinalikan ako sa labi. It was a long and hard kiss. Hindi ko nagawang pumikit dahil
sa kabiglaan. I heard Storm gasped.

“I am okay now, sweetheart.” Thunder said, panting. “Let’s go.” Hhinawakan niya ako
sa siko at naglakad kami papunta sa lamesa. Naka-upo na ‘yung dalawa. Kapal talaga.

Since apat kami, magkatabi kami ni Thunder at si Storm at Hunter. Katapat ko si

Hunter at kanina pa niya ako tinititigan. Nag-iiwas ako ng tingin pero pilit niya
pa ding hinuhuli ang mga mata ko. Nararamdaman ko din ang paa niyang inilalapit sa
paa ko. Ugh! Sarap tuktukan ng takong sa noo ni Hunter. Ang kulit!

Tahimik lang si Thunder habang kumakain kami. Si Storm, panay din ang sulyap sa
katabi ko.

“Wala pa ba kayong planong magpakasal?” out of the blue, nagtanong ako sa dalawang
nasa harap ko. Halatang nabigla si Storm sa tanong ko.

“Ha?” Storm asked me. Nilingon niya si Hunter na nakatingin lang sa akin. I
shrugged. “Wala pa ba kayong plano? I mean... dapat pinag-uusapan niyo na ‘yun,
diba?”

Hunter scoffed habang si Storm naman, hindi makasagot sa akin.

“Alam niyo dapat pinag-uusapan niyo na ‘yun since ‘dun din naman kayo papunta after
what happened diba?” medyo tumaas ang kilay ko ng tignan ako ni Storm. “Don’t get
me wrong, Storm. What I mean is...”

“Wala pa akong planong magpakasal and Storm knows it. Stop asking some stupid
questions, Einah.” Saad ni Hunter na dumilim ang mukha.

“Why, Hunter? Wala pa nga ba kayong plano? Sayang naman ang ginawa niyo kung hindi
kayo magpapakasal diba? I won’t mind having my ex girlfriend as a sister-in-law.”
Napalingon ako kay Thunder ng magsalita siya.

“Thunder...” halatang nasaktan si Storm sa sinabi ni Thunder. I can’t blame him,

though. Nasaktan si Thunder sa nangyari and obviously, nasasaktan pa din siya
ngayon.

“Talaga, Thunder?” Hunter smirked. “You won’t mind having your ex girlfriend as a
sister-in-law, huh?” then he looked at me. “We’ll see.”

Hindi na ako nagsalita dahil iba ang naging dating sa akin ng sinabi ni Hunter...
na para bang he’s pertaining to me rather than Storm.
Natapos naman ng mapayapa ang dinner namin. Kung mapayapa bang matatawag ang
pagsasagutan ng magkapatid ng mga bagay na sila lang ang nagkakaintindihan.

Hinatid ako ni Thunder sa bahay ko. Hindi siya kumibo sa buong biyahe namin at
hindi ko alam kung galit ba siya sa akin sa pagtatanong ko kung may plano ba ang
dalawang ‘yun na magpakasal.

“Thunder... are you mad at me?” I asked him bago pa man ako bumaba sa sasakyan
niya. He just looked at me. Hindi siya nagsalita. Bumaba siya ng sasakyan at
pinagbuksan ako ng pinto.

“Thunder...” hinawakan ko ang braso niya at pinaharap siya sa akin. “I’m sorry,
okay?”

He sighed. “I’m fine, sweetheart. Ayoko lang na nakikitang lumalapit sa’yo si

Hunter.”

“Lumalayo ako.”

“I know that. Pero masyadong pinaninindigan nung gagong ‘yun ang pangalan niya.
He’s a hunter by nature. Hilig maglaro.”

“Nagsalita ang hindi...” I teased him. He just glared at me. “Give me your keys.”
Iniabot ko naman sakanya ang susi ko.

Nakapasok na kami sa bahay ko ng magsalita ako ulit. “Hindi ka pa ba uuwi? Gabi

na.”

Umupo siya sa sofa at ipinatong ang paa sa center table bago ngumiti sa akin at
nagsalita. “I’ll stay here tonight. I’ve missed you so much at kulang ang isang
gabi para sa gagawin ko sa’yo.”

“What do you mean?” kumunot ang noo ko.

He just shrugged those sexy shoulders and smiled sexily. “You know exactly what I
mean, Ms. Villegas.”

Tumaas ang kilay ko. “Ah... ‘yun ba, Mr. Dela Cruz?” I fake a pout. Lumapit ako
sakanya at umupo sa kandungan niya. Sitting astride.

I start unbuttoning his clothes while planting soft kisses on his lips, cheeks,
neck. Dinadama ko ang matipuno niyang dibdib habang bahagyang gumagalaw ang
balakang. I can hear him groan.
Tuluyan ko ng nahubad ang damit niya and he was about to carry me ng pigilan ko
siya.

“We can’t do it, Thunder.” I bit my lower lip.

“What? Why?” he asked me. Halatang nainis siya sa sinabi ko.

“I just got my monthly period.” Pinipigilan kong matawa sa reaksyon niya.

“D-amn it, Rain!” isinandal niya ang likod sa sofa bago ako tinignan. “You’re so
unbelievable, you know?” nakakunot ang noo niya.

I pout. Hinalikan ko siya sa labi at inilapit ang bibig sa tenga niya tsaka may
binulong. Nagningning naman ang mata niya. As expected. Tumayo na siya at binuhat
ako papunta sa kwarto ko.

Knowing Thunder? Paparaan ‘yan. Kulog pa ba?

=================

Chapter 10

Tweet your reactions. Follow me on twitter @vampiremims

Xoxo

---------------

“Here’s the towel, Thunder,” kumatok ako sa pinto ng cr ng kwarto ko. Nagpaalam
kasi si Thunder na maliligo siya pero naalala kong wala nga palang towel sa loob ng
cr kaya kinuhanan ko siya. Kumakatok ako pero wala akong naririnig na response.

“Thunder?” tawag ko ulit. Pinihit ko ang doorknob at nakabukas ito. “Thunder?” I

called him again. Nakita ko siyang nasa ilalim ng shower at nakasandal ang ulo sa
pader na tiles. Tila malalim ang iniisip. Bumaba ang tingin ko sa katawan niya at
hindi ko naiwasang mapasinghap ng malakas ng makita kong wala pala siyang suot na
kahit na ano. He then, open his eyes at tinignan ako. “Sweetheart,” he smiled.

“Uhm, dinala ko lang ‘to. Sige, lalabas na ako. Maligo ka na—Ay!” napatili ako ng
hilahin ako ni Thunder palapit sakanya kaya naman nabasa din ako ng shower.
“Thunder!”Mabilis naman niyang inangkin ang mga labi ko sa isang mapusok na halik.
“Hmmmm...” ang mga kamay niya ay dinadama ang katawan ko. Nakasuot pa din ako ng
damit at basa na ito dahil nasa ilalim kami ng shower.

“Damn monthly period,” he hissed against my lips. Napangiti naman ako. Isinandal
niya ako at tinanggal ang damit ko, he unhooked my brassiere and cupped my two
mountains. “I should be contented with these... but f-uck, Rain. I want to bury
myself you, fast, deep and hard.”

I bit my lower lip. He’s massaging and teasing my crown while saying those words.
Nararamdaman kong naiinis at nagpipigil siya at the same time.

I caressed his face and he looked at me, mas lalo lang uminit ang paligid dahil
lang sa simpleng hawak ko sakanya dahil inilapit niyang muli ang mukha sa akin at
hinalikan ako. I felt his seeking tongue wanting to taste and play with mine. I
parted my lips and welcome that naughty part of him.

My hand move downwards until I met his length. He’s hot and hard and I know, he’s
so yummy, too. I heard him groan when I squeezed it gently.

“D-amn,” he hissed. Bumaba ang halik niya mula sa labi ko pababa sa leeg ko. Bakit
ba ako man ay gusto ng mainis na nagkaroon ako? Nakakainis.

“Hmmmm...” He began sucking my neck while his hands were busy massaging my bosom. I
want him, too. Bwisit nga naman minsan ang monthly period oh.

“Thunder, we should stop,” halos hirap akong sabihin ang mga katagang ‘yan. He
licked his way from my neck back to my lips again and claimed my lips once more,
“Why, sweetheart?”

“You know why,” I pout. Ngumiti siya sa akin at marahang kinagat ang pang-ibabang
labi ko. “I do know but still, I want you. At sa ginagawa mo sa akin, mas lalo mo
lang pinapatindi ang nararamdaman ko,” he grinned. Naunawaan ko ang sinabi niya ng
yumuko siya. I am still holding him. Hindi ko alam kung bakit pero I feel
possessive over it, over him. Gusto ko sa akin lang siya pero alam ko naman na
hindi mangyayari ‘yun. I am just a sex slave here. Hindi man ‘yun ang tawag sa akin
ni Thunder, it’s more like that. Nagpanggap akong girlfriend para lang ipakita sa
kapatid niya at sa ex girlfriend niya na okay na siya. Pero okay na nga ba talaga
siya?

“Thunder...”

“Chill, honey, I won’t touch you down there though I really wanted to.” Mukhang
nabasa naman niya ang nasa isip ko. Kahit naman kasi si Thunder ang kasama kong
gagawa nun, still, gross! I can’t.

“I was never a fan of masturbating but for you, sweetheart, magtitiis muna ako.”
Hinalikan niyang muli ang labi ko. “Right after that f-ucking monthly period of
yours, expect a mind-blowing sex, Rain.”

“Babawi nalang ako, okay?” I smiled to him. Since nabasa na din ako, naligo na ako
at si Thunder, nakamasid lang sa akin. Hindi siya lumalapit o hinawakan man lang
ako hanggang sa matapos akong maligo. Nakatayo lang siya. Iniiwasan kong mapatingin
sa ibabang parte ng katawan niya dahil alam kong buhay na buhay ito. Lumapit lang
siya sa akin at iniabot ang towel.

“Are you okay?” I asked him. He sighed heavily bago tinignan ang ibabang parte ng
katawan niya. “I guess I’m not.”

“Thunder, I can—“

“Go out. Wala naman akong choice e.” Iginiya niya ako palabas ng pinto ng cr tsaka
sinara ito at nilock. Natawa naman ako. “Thunder?” I knocked the door pero hindi na
niya ako pinapansin. I sighed. Well, mabuti na din atang meron ako. At least,
napapahinga si Thunder.

Nagbihis na ako at nagpatuyo ng buhok. Nakaupo ako sa kama at hinihintay na lumabas

si Thunder. Lumabas si Thunder na medyo nakasimangot. “I’m not going to ask you if
you’re okay.” I teased him.

“Shut up,” he frowns. May damit si Thunder dito sa bahay ko kaya naman hindi niya
poproblemahin ang susuotin pero nagulat ako ng bigla niyang tanggalin ang towel
niya at lumapit sa akin sa may kama.

“Thunder!” saway ko dito. Kung makapaglakad naman ‘to ng nakahubad, parang wala
lang! I know he got the looks and the body pero kasi! Meron ako!

“What?!” he hissed. Lalo naman akong natawa kasi bakas na bakas na naiirita siya.
“Wala. Magkumot ka kako at baka mapulmonya ka,” pagbibiro ko. Inismiran lang niya
ako bago sumampa sa kama at nahiga.Nakatingin lang ako sakanya. He glared at me,
“What?”

“Sino ba ang may dalaw? Ako o ikaw?” lumapit ako sakanya at tumabi. “Magkumot ka
nga,” I told him. Sinunod naman niya ako. “Can I ask you a question?” I asked him.
Nilingon naman niya ako. “What is it?”

“It’s about... Storm, Hunter and you.”

Biglang naging blangko ang ekspresyon ng mukha nito. “Anong tungkol sakanila?”

“Is it too much to ask kung aalamin ko kung anong nangyari sa inyo noon?” I sighed.
“Gusto kong malaman kung bakit ka nagkaganyan. Gusto kong malaman kung ano ang
dahilan ni Hunter. Gusto kong malaman kung bakit niya nagawa ‘yun. Gusto kong—“
“I saw them having sex on Hunter’s room.” He shrugged pero dama ko ang pagbigat ng
aura ni Thunder. “Bakit nagawa ni Hunter ‘yun?” tanong ko ulit. “Because he’s
Hunter.”

Kumunot ang noo ko. Hindi ko alam kung pareho ba kami ng depenisyon ng pangalan ni
Hunter o hindi o ano.

“Thunder...”

“I was madly in loved with Storm. She’s everything to me, back then. I thought she
loves me, too. It turned out that she wanted my brother as well. Nasakal siya sa
relasyon namin ‘cause you see, I’m a very possessive and territorial man. Kapag
akin, akin.”

Hindi ako nagsalita at hinayaan ko lang siya. Nakatingin lang ako sakanya habang
nagkukwento siya sa akin. “She’s my dream girl at siya ang gusto kong makasama
hanggang sa pagtanda noon hanggang sa nangyari ‘yun,” he said in gritted teeth.

I can feel the pain. Alam kong nasaktan talaga siya sa nangyari and I don’t know
kung naka-move on na ba siya o hindi. Magaling magtago ng nararamdaman si Thunder.
He rather f-uck someone kesa sabihin dito ang problema niya. Mas gugustuhin pa
nitong makipagmurahan sa mga kaibigan niya kaysa ikwento ang problema niya. Sa
kanilang apat na magkakaibigan, malimit mong makikitang mag-uusap sila ng seryoso
kapag kasama kami ero alam ko, kapag sila-sila lang, kahit 90% ng usap nila ay
murahan, sinasabi nila ang mga problema nila sa isa’t isa.

“Do you hate Hunter?”

He looked at me and shook his head. “Yes, I’d like to kill that ass many times
before but he’s still my brother. Ipinaubaya ko si Storm dahil naniniwala akong
kung mahal niya ako, she wouldn’t join Hunter in bed. I guess hindi niya nga talaga
ako minahal. I was just that blind to see that.”

“Thunder, kinausap mo ba si Storm after nun?” tanong ko. Umiling siya. “Bakit pa?
nagawa na niya akong lokohin. I don’t want to hear her lie to me again. Masyado
akong nasaktan noon.”

“Love sucks when it’s one-sided, Rain. That’s why I told you that you should never
fall in love with me because what we have will come to its end, too. There’s no
such thing as forever. Tanga nalang ang naniniwala ‘dun.”

Nalungkot ako sa sinabi niya. Alam ko naman na magtatapos din ang meron kami. Pero
bakit masakit marinig mula sakanya? I love Thunder, there’s no doubt about that and
it hurts to know that he doesn’t believe in forever. Oo, alam ko ang karamihan
talaga hindi naniniwala sa forever pero the thought that he’ll not be happy because
he might ended up with just himself bothers me. Kahit hindi naman kami ang maging
endgame, okay lang basta alam kong magiging masaya pa din si Thunder.
“Yeah, tanga nga lang.” I smiled to him. Isa na ako sa mga tanga na ‘yun.
Nilingon
niya ako at tinitigan ako sa mata. “Naniwala ako ‘dun dati. Ngayon, nagbabago na
ang pananaw ko. Kung lagi kang nandyan, Rain, baka magising nalang ako isang araw
mahal na kita at totoo na lahat ng ‘to.”

=================

Chapter 11

Twitter, askfm, IG: @vampiremims

---------------

It was almost a week since I last saw Thunder. He’s busy with their business plus
the fact that they’re having a problem with his sister, Mikaela. Ayoko namang
sumabay kaya hindi ko na sinubukan pang tawagan si Thunder. Kahit naman sinasabi
niya na baka isang araw magising siya na mahal niya na ako, mahirap pa ding hawakan
ang bagay na walang kasiguraduhan lalo pa’t hindi ko alam kung ano na ba ang
nararamdaman ni Thunder.

“Good morning, beautiful,” hindi ko na kailangan lingunin kung sino ang nagsalita.
I am pretty sure, it’s the dare devil hiding on Hunter Dela Cruz’s hot body. Oh no,
did I say he’s hot?

“Ang aga-aga, nakasimangot ka, Einah. Smile. I’m starting to fall with your smile.”
Sinasabayan niya ako sa pagtakbo.

I ignored him and keep my pace. I should not talk to strangers. Yes, I do know
Hunter but he’s a pain in the ass and if I am anywhere near him, that means I’m in
trouble. Mas maganda ng umiwas ako sa gulo kaysa ako pa ang pagmulan nito.

“You know, Einah, we can make a good pair,” he smiled at me. Inunahan niya ako sa
pagtakbo pero ng magkapantay na kami, tumatakbo siya patalikod kaya naman
nakatingin siya sa akin.

I should’ve brought my iPod. Hindi ko siya tinitignan at patuloy lang akong

tumatakbo. Ignore him, Rain. Ignore him. Wala kang nakikitang beast!
“Mukhang mas bagay naman tayo kaysa sa inyong dalawa ni Thunder, what do you
think?” he asked me. He’s smiling at me at nakikita ko ang katawan niya mula sa
sandong suot niya at jersey shorts. Ugh. Ang imposible sa isang babae ang hindi
mapansin ang isang Hunter Dela Cruz.

Hindi pa din ako nagsalita habang patuloy lang ako sa pagtakbo. Iniiwasan ko siyang
tignan pero sadyang papansin siya at humaharang sa dinadaanan ko. Pinagtitinginan
na din kami ng ibang kasabay namin magjogging.

“Come on, Einah, hindi mo ba talaga ako papansinin?” he smiled at me. Nag-iwas ako
ng daan pero sinundan niya pa din ako.

“Come to think of it, bagay naman sa’yo maging Dela Cruz.” He smiled. I just gave
him a blank stare. “Einah, pansinin mo na kasi ako,” nagpapacute na sabi niya at
hinarangan ang daraanan ko.

I sighed. “Umalis ka sa harap ko.”

Naglakad ako palayo pero sinundan niya pa din ako. “Nasa likod mo na ako,” he said
with a tone of humor when I stopped walking.

“Can you just evaporate yourself, Hunter?” I said exasperatedly. Nakakainis na

kasi. Pwede bang huwag ko nalang makita ‘tong lalaking ‘to sa buong buhay ko?

“Ikaw na ang nilalapitan ko, ikaw pa ang tumatanggi? Bulag ka ba, Einah?” he asked.

Humarap ako sakanya at namewang. “No, Hunter. Actually, malinaw na malinaw ang mata
ko kaya naman nakikita kong hindi ako dapat nakikipag-usap sa’yo dahil wala ka
namang kwentang kausap dahil wala ka namang kwentang tao.”

Natigilan siya sa sinabi ko.

“You know what, your existence bothers me a lot! Ayokong nakikita ka, ayokong
napapalapit sa’yo. Ni ayoko ngang naririnig ang pangalan mo e. Pwede bang layuan mo
nalang ako?” Nakataas ang kilay kong sabi sakanya.

He just looked at me. Nawala ang ngiti sa mga labi niya.

Tumalikod na ako para maglakad palayo sakanya ng magsalita siya.

“Anong meron si Thunder na wala ako?” ang lamig ng boses niya. Hindi ko alam kung
bakit pero pinanindigan ako ng balahibo ng magsalita siya.

“Ganun ba ako kagago na kahit pangalan ko, ayaw mong marinig?” he said again.
Naramdaman ko ang pait sa boses niya. Humarap ako sakanya at wala akong mabasang
ekspresyon sa mukha niya. Gusto kong bawiin ang sinabi ko kanina sakanya. Nasaktan
ko ba siya?

“Hunter—“

“I get it, Einah. Thunder’s the good one and I am the evil one.” He smirked. Bigla-
bigla, naging pilyong nakakatakot ang ngiti ni Hunter.

“Hunter, I didn’t mean to—“

“It’s okay. I prefer to be the bad guy.” Lumapit siya sa akin kaya naman napaatras
ako pero hinigit niya ako mula sa bewang kaya naman napadikit ang katawan ko sa
katawan niya.

Walang dudang maganda ang katawan ni Hunter base sa pagkakabangga ng katawan ko sa

kanya. I can smell his natural scent and in that moment, I wanted to bury my face
on his neck and smell him forever.

“Hunter...”

“Bad guys steal their brother’s girl, right?” he whispered in a sexy low voice.

My breathing became ragged. I need to stay away from him.

“Let me go.” I said. Tinignan ko siya sa mata at nakita ko ang paglilipat tingin
niya sa mata ko at sa labi ko. Anong binabalak niya?

“Hunter...”

“I’m not Damon Salvatore and you’re no Elena Gilbert, Einah. Hindi naman tayo unang
nagkita ‘di tulad sakanila. But you know there’s a connection between us.” Ngumiti
siya sa akin. “May sparks.”

“You’re crazy.” I hissed. Tinulak ko siya kaya naman binitawan na niya ako at
sinamantala ko ang pagkakataon para tumakbo at makalayo sakanya. Hindi ko siya
sinubukang lingunin pa si Hunter.

Umuwi din ako agad matapos akong magjogging. Inihanda ko na din ang sarili ko dahil
may usapan kami ng mga college friends ko na magkikita-kita kami mamaya. I saw
Vaughn last time and he asked for my number. I gave it to him since I know him.
Sinabi niya din na tatawagan niya ako kung may lakad ang mga college friends namin
dahil sila ang may contacts sa isa’t isa.
He texted me last night and ask me if I’m free tonight. Of course, I didn’t put any
malice on that. Walang-wala si Vaughn kay Thunder. Jejemon mang pakinggan, Thunder
lang, sapat na.

It was almost 6 pm when he came. Susunduin lang kasi niya ako since sila ang
nakakaalam ng bar na pupuntahan namin. Siya ang nag-initiate na sunduin at ihatid
ako para hindi na daw ako mahirapan pa.

“Ang ganda mo.” Puri sa akin ni Vaughn. I just smiled at him. Buong biyahe namin ay
halos siya lang ang nagsasalita. Kinukwento niya ang nangyari sakanya after
graduating. Nalaman kong architect na pala siya. At siya din ang namamahala ng
business ng pamilya nila.

“Ikaw... may boyfriend ka na ba?” tanong niya sa akin. I smiled at him. “Meron.”

“Sino ang maswerteng lalaki?” tanong niya muli. “Hindi mo siguro kilala.” Sagot ko.
Hindi naman siya nag-usisa pa hanggang sa makarating kami sa BrokenHearted Bar.
Nandidito na daw ang mga kasama namin kaya naman pumasok na din kaming dalawa.

Mausok, maraming tao at madilim ang loob ng bar. It was classy, yes, pero mas
maganda pa din sa Blue’s Haven.

Nakita namin silang nakaupo na sa isang mesa kaya nilapitan namin sila. Some of
them, ang laki ng pinagbago at ang iba naman, ganun pa din.

“My gosh, Rain, ang ganda ganda mo na!” lumapit sa akin si Chesca at hinalikan ako
sa pisngi. “Kamusta na?” tanong niya.

“Okay lang. Ikaw?” sagot ko ng nakangiti. Lahat sila ay masayang nakita ako. Sa
tagal din naman ng hindi namin pagkikita, nakakatuwang nagkita-kita kami ngayon.

Nakaupo na kami at umiinom habang nagkukuwentuhan at nag-aasaran ang mga kasama

naming lalaki. Kami naman ay nagka-catch up sa mga nangyari sa mga buhay namin at
kung sino ang kasal na, ikakasal at may boyfriend na.

“Si Rain daw pare may boyfriend na,” Vaughn looked at me. Nagtinginan naman silang
lahat sa akin. “Baliw ka, Vaughn.”

“Sinong boyfriend mo?” tanong sa akin ng mga babae dito.

“Ha? Ano... uhm...” sasabihin ko bang si Thunder? Siguro naman kilala nila si
Thunder, diba?

“Si?” excited na tanong ni Janina sa tabi ko.

“Si—“

“Vaughn, pare.” May tumapik bigla sa balikat ni Vaughn.

“Hunter?” nagulat ako ng makita ko siya dito. Anong ginagawa niya dito?

“Hunter, pare! Anong ginagawa mo dito?” tumayo si Vaughn at lumapit kay Hunter.
Hunter shrugged and looked at me. “Hello, Einah,” he said sexily. Nag-iwas naman
ako ng tingin.

“Kilala niyo ang isa’t isa?” tanong sa amin ni Vaughn.

“Yes,” Hunter answered. I just rolled my eyes.

“Sumama ka na sa amin, pre.” Aya ni Vaughn dito na masaya naman niyang pinaunlakan.
Magkatapat kaming dalawa sa lamesa at nararamdaman ko ang titig niya sa akin kaya
naman pilit ko siyang iniignora.

“Ang boring na. Laro tayo!” sigaw ni Dexter, ang bully sa group namin noon pa mang
college kami.

“Anong laro?” tanong ni Elisa—ang girlfriend niya.

“Kayo, ano bang gusto niyo?” tanong nito sa amin. Hindi nalang ako kumibo dahil
wala naman akong gusto at nakatitig sa akin si Hunter.

“Body shot.” Napalingon ako kay Hunter ng magsalita siya.

“Oo nga! Great idea!” Venus smiled at Hunter. She’s obviously flirting with him. I
just rolled my eyes.

“Game kayong lahat? Bawal ang KJ ha?” Vaughn smiled. They all said yes at wala
naman akong magawa. Tinitigan ko ng masama si Hunter.

He’s really the bringer of trouble. Ugh!

They spin the bottle at ang rule nila, kung sino ang matapatan ng ulo, siya ang
ibobodyshot ant ang katapat naman ang magbobodyshot. I wanted to back out pero wala
daw KJ so I shut up nalang while I am still sending crunchy cusses to Hunter
mentally. Asar na asar talaga ako sa lalaking ‘to.

They started and I was just watching Chesca doing it with Clarence. I sighed. Ang
ingay-ingay namin sa table namin.
After them, may sumunod pang pair at pinanuod ko lang silang dalawa ulit.

“CR lang ako ha?” paalam ko sakanila pero pinigilan ako ni Vaughn. Spin na daw kasi
ulit. I don’t have a choice but to stay. Nakatingin lang ako sa bote habang umiikot
ito at laking gulat ko ng sa akin tumapat.

“No way!” napatingin ako sa isa pang napili. Hunter!

He smiled at me. Gosh!

“Game na! Go Rain!” they’re cheering for me. Shit!

Asar na asar na asar ako. “Magbabayad nalang ako!” I told them. Nagtawanan naman
sila. “You have to play the game, honey,” Hunter said.

“Fuck you.” I mouthed.

“Where? Your place or mine?” he grinned. Ugh!

Gaya ng rules, kailangan kong umupo sa lamesa sa tapat ng gagawa nun. Nakakainis
talaga!

I looked at Hunter and he’s smiling at me. ‘Yung ngiting nang-aasar.

Itinaas ni Chesca ang damit ko hanggang sa ilalim ng dibdib ko. Kitang-kita ko ang
pagtitig ni Hunter sa may tiyan ko. She put salt on her lower abdomen.

“Hoy! Ang baba naman niyan!” I hissed.

“Shhh... Einah, you’ll spill the tequila.” Hunter whispered. Chesca poured the
tequila on my belly button and put a lemon on my mouth.

Ugh! I so hate you, Hunter Dela Cruz!

Masamang masama ang titig ko kay Hunter ng ibinaba niya ang ulo sa may tiyan ko
para simulan ang bodyshot ng biglang may magsalita sa likuran niya.

“I believed that’s my girlfriend, Hunter.”

Thunder!
Hindi ako nakagalaw dahil matatapon nga ang tequila sa tiyan ko. Pero nakita ko ang
paglapit niya.

“It’s just a dare, Thunder.” Hunter told him.

“I don’t f-ucking care. She’s mine.” Thunder said in a dangerous tone. Nakatingin
naman silang lahat sa magkapatid. Thunder glanced at me. Oh my gosh. Can I just
disappear now?

“I’ll do it,” Thunder told Vaughn. Hindi naman nakaimik si Vaughn. Naintimidate ata
kay Thunder.

“Tangina.” Hunter scoffed.

Lumapit sa akin si Thunder. “You’ve been busy, my queen,” he smirked. Hindi ko alam
kung tatakpan ko ba ang mukha ko o hindi. Nagulat ako ng lumapit siya sa akin at
ibinaba ang ulo sa tiyan ko. I am holding my breath when his tongue touched my
belly button.

He licked the salt off my lower abdomen. I gasped as I felt the warmth of his
tongue. He’s licking it sexily and it turns me on!

I saw him looking at me. He’s not breaking the connection while he’s licking the
salt right before he sucked the tequila on my belly button.

I clenched my hands because of the tensions I am feeling.

Umakyat ang labi niya papunta sa may ilalim ng dibdib ko at pasimple akong
hinahalikan doon. Pinagpantay niya ang ulo namin bago kinuha ang lemon mula sa
bibig ko gamit ang bibig niya. I bit my lower lip. Lumayo siya sa akin at tinignan
ako.

Tumayo na ako para ayusin ang sarili ko ng bigla naman akong kinabig ni Thunder at
hinalikan sa labi. Mapag-angkin ang labi niya. I felt his tongue tracing my lips so
I parted it and welcomed him inside me.

Nakaupo pa din ako sa lamesa at nasa pagitan ng hita ko si Thunder.

He pulled me by my behind. I felt his hard member bulging in front of him. My hand
crept to his neck and pulled him closer.

Lumayo siya ng kaunti at kinagat ng marahan ang pang-ibabang labi ko.

“Let’s continue this later.” He whispered. Hindi ako sumagot. Inalalayan niya akong
tumayo at inayos ko ang sarili ko.
Kitang-kita naman ang kilig at tuwa sa mga babaeng nandun. Ipinakilala ni Vaughn si
Thunder sa ibang mga kaibigan. Kilala naman nilang lahat si Thunder.

Nagpaalam akong pupunta muna akong CR. Kailangan kong huminga! I am so turned on.

Gusto akong samahan ni Thunder pero pinigil ko siya dahil baka ako mismo ang
gumahasa sakanya sa loob ng banyo.

Nag-ayos ako at naglagay ng kaunting make-up bago ako lumabas.

“Dammit, Einah.” nagulat ako ng makita ko si Hunter sa labas ng ladies room.

“Anong ginagawa mo dito?” I asked him. Madilim ang ilaw sa bar kaya naman mas
naging mysterious ang dating ni Hunter.

“Hindi ako makakatulog kung hindi ko gagawin ‘to.” He whispered.

“Anong bang sinasabi mo?” I asked him again. Naglakad siya palapit sa akin.
Napaatras naman ako pero isinandal niya ako sa pader.

“Hunter!”

“One kiss, Einah. Isa lang.”

“No—“ nanlaki ang mata ko ng naramdaman ko ang labi niya sa labi ko.

Sinubukan kong kumawala pero mas malakas siya sa akin.

After a few seconds, he abandoned my lips. Pinagdikit niya ang noo namin. “Bitawan
mo ako!” I hissed.

“Softest and sweetest lips I’ve ever tasted.” He murmurs.

“Hunter, ano ba?!” itinulak ko siya kaya naman napalayo siya ng kaunti sa akin.

Tinitigan niya ako bago nagsalita.

“Gago na kung gago, Einah. Pero gusto kita. Tangina, gusto talaga kita.”
=================

Chapter 12

Twitter, askfm, IG: @vampiremims

---------------

“What is Hunter doing in that bar, Rain?” napalingon ako kay Thunder ng magsalita
siya. Nasa sasakyan niya kami at pauwi na sa bahay ko... o sa bahay niya ba? I
actually don’t know kung saan kami pupunta ni Thunder.

“You’ve been quiet since I came in, what happened? May sinabi ba si Hunter sa’yo? O
ginawa? Tell me.” Hinawakan niya ang kamay ko. Nararamdaman ko ang init ng palad
niya. Mahal ko si Thunder, wala namang duda ‘dun, but with Hunter around... iba.
Iba ang nararamdaman ko.

“Nothing...” I smiled a little. “Hindi ko din alam kung ano bang ginagawa ni Hunter
‘dun. I came with Vaughn and I saw him. Hindi ko alam na magkakilala sila ni
Hunter. Nabigla din ako.” Paliwanag ko sakanya. Who would’ve though they know
Vaughn? Malay ko ba kung sino ang kilala ng mga Dela Cruz at hindi.

“Iba ang dating sa akin ng sinabi mong ‘You came with Vaughn’,” he frowned. “We
know Vaughn. He’s actually our third cousin... he’s a pain in the ass. Nakasama
namin siya ni Hunter noong college dahil halos mapatay na ‘yun ng parents niya
dahil sa pagbubulakbol niya.”

Pinamulahan ako ng mukha sa sinabi niyang iba ang dating sakanya ng unang tinuran
ko. Basta talag si Thunder, iba ang nagiging dating kahit wala namang kamali-
malisya ng sinasabi ng mga tao sa paligid niya.

“He’s a friend of mine when I was in college. Nagkita kami nung nakaraan and he
invited me and I said yes. Wala naman kasi akong ginagawa.” Sagot ko. nakita ko ang
pagdilim ng ekspresyon ni Thunder. “He invited you... paano kung nalasing ka, Rain?
Paano kung dinala ka ng gago na ‘yun sa kung saan-saan? He’s your friend, okay, but
he’s an asshole. He’ll do everthing to make a woman lay on his bed and spread her
legs for him.”

“Like you?” tanong ko. Natigilan siya sa tanong ko.

“I’m different, Rain.” Tumuwid ang likod niya at nagfocus sa daan. Different? Ano
bang pinagkaiba niya sa kapatid niya at sa pinsan niya? They’re all the same in
some way... they’re all monsters in bed. Well, hindi ko sigurado si Vaughn pero I
know he is... and Hunter? No need to show some proof. The thought he kissed me
earlier is enough proof that he’s a sexy beast in bed.

“Why are you blushing?” napahawak ako sa pisngi ko ng marinig kong magsalita si
Thunder. Ako? Nagbblush?

“I’m not. Mainit lang.” nag-iwas ako ng tingin. Bakit ko ba kasi iniisip ang halik
ng demonyong Hunter na ‘yun? Yes, he’s an expert kisser. Sa dami ba naman ng
nahalikan na nun, malamang naman na lahat ng hahalikan niya, hindi mapipigilang
tumugon.

“Maybe it’s because of the alcohol.” I heard Thunder said. I just nodded. Sa labas
nalang ako tumingin at nag-iisip kung paano ko ba maiiwasan ng tuluyan si Hunter.
Parang kahit saan ako magpunta, he’s there. He’s magically popping out from
nowhere.

Naramdaman ko ang paghawak ni Thunder sa hita ko. Napatingin ako sakanya. “What are
you doing?” I asked him. He’s caressing my legs upward. “Thunder?” Hinawakan ko ang
kamay niya pero binalewala niya.

“I missed you.” He said. Ang isang kamay niya ay nasa manibela at ang isa, nasa
hita ko.

“Thunder, magdrive ka nga muna.” Saway ko dito. Sinubukan kong tanggalin ang kamay
niya pero nginisihan niya lang ako. “I can drive this car and drive you insane at
the same time, Rain. Duda ka ba?” he asked me. I rolled my eyes. “I know that, Mr.
Dela Cruz. Ang concern ko lang naman ay paano kung mabangga tayo dahil sa malikot
mong kamay?” tanong ko sakanya.

He stopped the car and stare at me. “What?” I asked him, confused.

“Let’s do it here.” He shrugged. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. “Dito?

Nababaliw ka na ba?” tanong ko sakanya. Hindi ba siya makapaghintay na umuwi muna
para gawin ‘yun?

“I promised you I’ll give you a mind-blowing sex after your period, right? I’m here
to do it. Ayokong magpromise ng hindi ko magagawa, Rain.”

“Thunder, andun na ako sa nagpromise ka. Pero umuwi muna tayo! I can’t do it here.
Paano kung may makakita at—“

“Tinted ang sasakyan ko.” Putol niya sa sasabihin ko.

“Paano kung may kumatok at makita tayo na nag-aano? Paano kung—“

“Hindi natin siya papansinin.” Putol niya ulit. I sighed heavily. “Paano kung—“
“Fine, Rain.” He sighed. He started the engine. Nagmaneho siya papunta sa... condo
niya. Kunsabagay, wala naman siyang sinabing ihahatid niya ako sa bahay ko.

Hindi niya ako pinagbuksan ng pinto gaya ng lagi niyang ginagawa. Nagtatampo ba
siya?

“Thunder...” I called him but he’s ignoring me. Dumiretso ako sa elevator at
kinailangan niya pang bilisan ang paglalakad niya para maabutan si Thunder na hindi
mabasa ang ekspresyon ng mukha. Hindi ko malaman kung galit siya o ano. Hindi niya
din ako kinikibo.

“Thunder,” kinalabit ko siya pero hindi siya nagsalita. Hindi din niya ako
nilingon.

“Thunder...” niyakap ko siya mula sa likuran pero hindi pa din niya ako pinapansin.
“Thunder Dela Cruz...” I softened my voice, I made it seductive, even, pero wala pa
ding epekto. Hawakan ko kaya ang ano niya?

“Sweetheart,” I whispered in his ear pero hindi hindi pa din niya ako pinansin.
“Thunder...” I frowned. Nagtatampo ba ‘to o nabingi na?

Kumalas ako sa pagkakayakap skanya at humalukipkip sa gilid. Ikaw na sinusuyo ang

arte mo pa. Hindi kaya kita pagbigyan sa balak mong gawin?

Bumukas ang elevator at nauna siyang lumabas. Hindi man lang ako hinintay. Pagpunta
ko sa unit ni Thunder, nakabukas ang pinto kaya naman pumasok na ako. Iniwan niya
talaga ako? Gago din talaga!

Isinarado ko na ang pinto at inilock ng biglang may sumunggab sa likod ko at

hinalikan ang leeg ko. He wrapped his arms possessively on my waist while he’s
showering kisses on my nape. “Thunder...” ano bang nangyayari dito? Adik ba si
Thunder? Kanina ayaw akong pansinin ngayon kung makalingkis sa akin...

“Thunder...” humarap ako sakanya kaya naman hinalikan niya ang mga labi ko. “Open
your lips,” he said between the kiss. I remained it close and looked at him. “Come
on, Rain,” he’s kneading my behind and I’m fighting myself not to gasped or
anything. After getting no response, he looked at me. “Seriously?” nakataas ang
isang kilay niya. Ang sexy.

“I was talking to you nung nasa elevator pa tayo pero hindi mo ako pinapansin. I
hugged you from the back but still, hindi mo ako pinapansin. Seriously?”

He pulled me closer to him, undeniably closer to him. “You don’t want us to be

caught by someone else, right? I did what you want. Rain, kung pinatulan ko ang
pagyakap-yakap mo sa akin sa elevator kanina, baka kanina pa tayong dalawa
nakaraos.”
“Thunder!” minsan talaga ag terms na ginagamit nito, hindi mo maiiwasang panlakihan
ng mata.

“What? I’m being honest, Rain. The moment I did that f-ucking body shot on you, I
badly wanted to bury myself to you but I need to control myself. Kanina sa
sasakyan, pinagbawalan mo ako so I need to stay calm hanggang makarating tayo dito.
Now... no one can stop me from taking you.” He lowered down his face and claimed my
lips.

His kisses are demanding. Isinandal niya ako sa pinto at naramdaman ko ang
paglalakbay ng kamay niya sa loob ng damit ko.

“Thunder...” I gasped. He’s playing with my crown. “Let’s get you out of those
clothes.” Tinulungan niya akong hubarin ang damit ko. He left nothing dahil ultimo
underwear ko, siya ang naghubad. I am now standing naked in front of him.

He eyed me from head to toe but he stared at my breast longer. “I missed seeing you
like that, my alluring siren,” he smiled.

Bakit ako pa lang ang nakahubad? Ang daya naman ata?

Lumapit ako sakanya at hinawakan ang damit niya ng lumayo siya sa akin. “I can
manage, sweetheart.” He smirked. “Go to my room, may kukunin lang ako.” He said.
“What?” pupunta akong mag-isa sa kwarto niya?

“Just go, Rain. Susunod ako,” hinalikan niyang muli ang labi ko habang minamasahe
ng dibdib ko. He left my lips and walk away. Pumunta si Thunder sa kitchen kaya
naman pumasok nalang ako sa kwarto niya ng walang kahit anong suot. Nakakapagtaka
kung bakit bigla siyang gumaganun. What’s with him?

Umupo ako sa kama at hinintay si Thunder pumasok. Maya-maya, bumukas ang pinto and
I saw him, naked. As in... naked.

“Thunder?” naglakad siya palapit sa akin. May dala siyang isang tray with a spoon
and... nutella? Uh-oh... I think I know what’s he’s thinking.

“What are you planning?” tanong ko sakanya. He grinned at me. “Nothing, sweetheart.
Can you lay down now and we’re going to start this?” he gave me a boyish grin.
Huminga ako ng malalim bago ako humiga sa kama. Para akong isang pagkain na
nakahain kau Thunder.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa labi. “I just want to try this... I
haven’t done this to anyone,” bumaba ang halik niya sa dibdib ko mula sa labi ko.

“Hmmm...” I moaned as he sucked my crown. My toe’s curling because of the

unexplainable pleasure.

Bumaba ang halik niya papunta sa pusod ko. He dipped his tongue on my navel and he
earned a soft moan from me because of that. I closed my eyes as I felt his lips
kissing the apex of my thigh. “Hmmm...”

Bumangon si Thunder kaya naman napadilat ako. Kinuha niya ang nutella and to my
surprise, nilagyan niya ang dibdib ko.

“Thunder!” Napatingin ako sa dibdib ko na pinapalibutan niya ngayon ng nutella.

“Did you know that chocolates can hype a person to make love? Aphrodisiac, Rain. It
helps us to be more aggressive and to want more...” he stared at my face. “But of
course, sweetheart, even without chocolates, I still want you.”

Bumaba ang ulo niya sa dibdib ko and start licking the chocolates. This is so
erotic, goodness!

Hindi ko alam kung pinipigilan ko ba talaga ang paghinga o sadyang naaanticipate

ako sa ginagawa ni Thunder.

He’s kissing and licking and sucking my mountain while his hand is on my waist,
kneading it.

“Thunder... I want you.” I whispered. He keeps on teasing me by rubbing his hard

member on my tummy. “Thunder...”

Patuloy ang pagdila niya sa dibdib ko habang ang kamay niya ay naramdaman ko sa
pagkababae ko. “You’re ready,” he smirked. “Please?” I plead. “After this,
sweetheart,” hinalikan niyang muli ang dibdib ko at pinanggigigilan niya ang tuktok
nito. He’s biting it softly then sucked it after.

Inabot ng kamay ko ang pagkalalaki niyang bumabangga sa puson ko at marahang

nagtaas baba ang kamay ko dito. Narinig ko ang mahinang pag-ungol ni Thunder.

After cleaning the chocolates on my breast, Thunder moved up and kissed my lips,
biting my lower lip. “Get ready,” he whispered. Hinawakan niya ang kamay kong
nakahawak sa pagkalalaki niya at tinulungan ako sa pagtaas-baba ng kamay ko.
“Shit!” He growls. His impressive length starts to get hard. I missed it, too.

“F-uck!” he groans again. Tinanggal niya ang kamay kong nakahawak dito at yumukod
para hagkan akong muli at naramdaman ko ang pagkalalaki niya sa pagkababae ko.

“Damn it!” ipinasok niya ang sarili sa akin kaya naman hindi ko maiwasang
mapasinghap ng malakas. Niyakap niya ako at hinahalikan niya ang leeg ko habang
gumagalaw ang pang-ibabang parte ng katawan niya.
“Hmmmm...” I moaned. Namiss ng katawan ko si Thunder.

“Aaahhh...” he groaned as he thrusts himself to me. Kinakagat niya ng marahan ang

balikat ko habang patuloy ang paggalaw niya sa ibabaw ko. Each thrust makes me moan
louder.

“Thunder...” iniyakap ko ang kamay ko at bumabaon ang kuko ko sa likod niya sa

bawat pagdiin na ginagawa niya. He’s moving with rhythm and I can’t keep up.
Bumibilis siya tapos bumabagal.

Bumangon siya at inilagay ang paa ko sa balikat niya. He reached for my damp folds
and played with my sensitive part.

“Aaaaahhhh...” I bit my lower lip. He’s moving inside me and yet, he keeps on
teasing me, still. Napahawak ako sa dibdib ko at marahang pinipisil ito. Nakatingin
si Thunder sa ginagawa ko kaya naman mas lalo niyang binibilisan ang pagkilos at
pag-ulos sa loob ko.

“Thunder...” I called his name. His pace became faster. I am moving my hips to meet
his and I earn a groan from him.

“Aaah! God!” he breathes. Niyakap niya ang hita ko habang pabilis ng pabilis ang
paggalaw niya. He’s burying himself deeper to me.

“Hmmmm... Aaaaahhh...” napahawak ako sa bedsheet dahil sa tindi ng sarap na

nararamdaman ko.

“Faster, Thunder...” I moaned. He did what I said at mas binibilisan pa ang

pagkilos sa loob ko. “Shit,” he growls. Nagulat ako ng bigla niyang hugutin ang
pagkalalaki niya pero mas nagulat ako ng ibinaba niya ang ulo niya para hagkan ang
parteng iyon ng katawan ko.

“Thunder!” he kissed my wet folds and teased my pearl. “Hmmm...” I heard him moan.
“Thunder...” he inserted a finger inside me and thrust it inside me. His tongue
keeps on licking my pearl and I am moving my hips for him.

“Aaaah... Hmmmm...” hinawakan ko ang ulo ni Thunder at idinidiin siya sa akin. It’s
undeniably good and I am near to come.

“Hmmmm...” I saw him looked at me and smirked because of my reaction. “Thunder, I’m
coming!” I told him. Lumayo naman siya ng konti sa akin pero binilisan niya ang
palalabas-masok ng daliri niya sa akin.

“Thunder! Hmmmm... Aaaaahhh...” he eases out his finger and put his length inside
me again. “Aaaaaaah!” he buries it deep and hard. “Thunder!”
He reached for my bosom and kneads it. “F-uck it, Rain!” he growls as he eases
himself in and out from me. “I want you to remember how I made love to you every
time Hunter’s near you because what’s mine, stays mine.” He lowered down his upper
body to me and claimed my lips in a possessive kiss. My moans were trapped on his
lips. I wrapped my arms around his neck and kiss him with equal passion as I felt
my self released it.

“Hmmmm...” I moaned as he slows down his pace and looked at my face. “Shit,” he
groans as he slipped himself out of me.

“Do you understand what I said?” he asked me. I nodded. He wiped my sweat away and
kissed my forehead. He’s catching his breath.

Tinignan niya ako sa mata bago niya ako hinalikan muli sa labi.

“I know he kissed you... and I am hoping that will never happen again.”

Natigilan ako sa sinabi niya. Alam niya ang nangyari kanina?

=================

Chapter 13

Twitter, askfm, IG: @vampiremims

---------------

“Saan tayo pupunta?” I asked Thunder who’s now cooking our breakfast. Nakatingin
ako sakanya habang nakatalikod siya sa akin. He’s wearing a white sando and a boxer
and he looks so hot in the morning. Kahit naman ata anong isuot ni Thunder, gwapo
pa din siya at hot.

“Mamaya mo malalaman.” He looked at me and winked. Napangiti naman ako. He’s

acting normal now. He said, alam niyang hinalikan ako ni Hunter kagabi, I was
feeling guilty about it. Hindi ko alam kung ieexplain ko ba kay Thunder o hindi
na... pero I made a mental note that I really really really should stay away from
Hunter. If I want to have a peaceful life with Thunder, mas mainam kung iiwas na
ako sa Hunter na ‘yun.
Nakatingin lang ako sakanya habang inihahanda niya ang niluto niyang breakfast.
Nagtimpla ako ng kape para naman may kontribusyon ako. The though of saying what
happened between Hunter and I, befuddles my mind. Ayokong maglihim kay Thunder.

“Thunder...” I called him. Tinignan niya naman ako. Nilagyan niya ng kanin ang
plato ko at nilagyan niya din ng niluto niyang hotdog, egg and bacon. “Eat that
all, Rain. Mapapagod ka sa gagawin natin.” He followed it with a smirk.

“A-ano bang gagawin natin?” bakit kasi kapag si Thunder talaga nagsabi, iba ang
nabibigay kong meaning? Nagiging green ang environment ko when Thunder’s near me.

“Basta, sweetheart. I promise you, mag-eenjoy ka. Masarap ‘dun.” He smiled again.
Those smile. So infectious! Nakakahawa! Ang lakas makapagdala ng kiliti sa
kaibuturan ko.

Minadali ko naman ang pagkain. Pero ang hirap magconcentrate sa pagkain kung ang
isang kamay ni Thunder ay patuloy ang paghimas sa hita ko. Tinatanggal ko ito pero
ibinabalik niya lang. I looked at him and he just shrugged. Minsan, gusto kong
isipin kung kaya kaya ni Thunder na makipagsex ng isang buong araw? As in non-stop?
Baka matuyuan na siya nun... pero kasi, ang hayok din naman. I’m not saying I don’t
want it. What I’m saying is... until when? Hanggang kailan kami ganito.

Panghahawakan ko ang sinabi niya na baka isang araw mahal na niya ako? Ang hirap
nun. Kahit kasi mahal ko naman ang lalaking ‘to... ayoko namang sobrang masaktan
ako sa dulo.

“Maligo ka na. Ako na bahala dito.” Thunder whispered in my ear. I swear,

naramdaman ko ang dila niya sa punong tainga ko. Ugh! I hate myself for feeling
something down there. Suddenly, I wanted to hug him and inhale his intoxicating
smell and ask him to make love with me...

Pumasok na ako sa banyo at naligo. May damit naman ako sa condo ni Thunder kaya
hindi ako mahihirapan na maghanap ng susuotin. Lumabas ako ng banyo ng nakabalot sa
katawan ko ang tuwalya. Kumukuha ako ng susuotion ko ng bigla namang pumasok si
Thunder. Bagong paligo din siya at nakapulupot sa bewang niya ang tuwalyang ginamit
niya.

Bakit ba parang gusto kong mainggit sa tuwalya? Ugh! Ang lakas talaga makahawa ni
Thunder!

“Casual lang, diba?” I asked Thunder. Iniiwas ko ang tingin sa katawan niyang medyo
basa pa. Nakikita ko ang pagtulo ng tubig mula sa buhok niya pababa sa katawan
niya. Medyo umiinit ang paligid.

“Yeah,” he said in a low voice. Sadya ba ‘yun o talagang ang sexy lang ng boses ni
Thunder?

“Okay,” tatalikod na sana ako kay Thunder pero nagulat ako ng bigla nalang niyang
hubarin ang suot na tuwalya. I thought he’s wearing an underwear but in my
surprise, walang kahit na anong suot si Thunder.

“Thunder!” my face reddened. Gustuhin ko mang huwag tignan, hindi naman madaling
ignorahin ang kahabaan ni Thunder. He’s proud and hard.

“Don’t be so coy, Rain. Ilang beses ko nang naipasok ‘to sa’yo. You should get used
to it.” He shrugged and walked in to his closet naked. I rolled my eyes. You should
get used to it? Hello! Ikaw kaya si Thunder Dela Cruz na pinipilahan ng mga babae
para lang mapansin mo. Paano akong masasanay na makita kang hubad?

“If you’re worrying about your wardrobe, wear anything that makes you feel
comfortable. I prefer you naked but you need to wear clothes, Rain. Your body’s for
my eyes only.” I heard him said while I’m dressing up.

Napailing nalang ako. Magkakaroon kaya kami ng isang araw na walang usapang
kaberdehan? I mean... can I somehow change him? Not that I don’t like him like
that... pero hindi naman pwedeng ang mag-uugnay lang sa amin ay ang pangangailangan
niya. I know, I’m just a pretend girlfriend here... pero hindi ko pa din alam kung
hanggang kailan. Kapag ba umalis na sila Hunter ulit? Kapag nagbreak si Hunter t
Storm at nakipagbalikan sakanya si Storm? O kapag na-in love na siya sa akin na
napaka-imposible namang mangyari.

Lumapit sa akin si Thunder at nakabihis na siya, thank God. Mas lalo siyang naging
gwapo sa suot niyang blue na damit na nag-eemphasize ng muscles niya. I mentally
cursed myself for thinking I should rape this man instead of going out.

Nakatingin siya sa akin kaya naman nailang ako. “May problema ba?” tanong ko
sakanya. He shook his head. “Nakakapagtaka lang... bakit paganda ka ng paganda
araw-araw?”

Pinamulahan na naman ako ng pisngi. “Matagal na akong maganda. Hindi mo lang

nakikita kasi katawan ko lagi ang tinitigan mo.” Pang-aasar ko sakanya.

He chuckled. “Your body’s beyond beautiful and it’s delicious, Rain... pero hindi
lang naman ako sa katawan mo nagagandahan. Sa’yo mismo. You’re beautiful and I’m
such a lucky bastard because you’re mine, Rain. Mine.”

Okay na sana... nahaluan lang ng delicious!

Nakatingin lang ako sakanya. “You know I’m not cheesy, right? Hindi ako katulad ng
mga kaibigan ko na puro kagaguhang kakornihan ang alam. But Rain, having you in my
life was the best thing that’s ever happened to me.”

“Thunder...”

Is it possible? Pwede banag nai-in love na din sa akin si Thunder?

Inaya naa niya akong umalis. I’m still clueless kung saan kami pupunta hanggang sa
makarating kami sa isang bahay-ampunan.

“Anong ginagawa natin dito?” I asked him. It’s not his thing, I guess. Wala sa
itsura ni Thunder na mahilig siya sa bata.

“Come on.” Lumabas na siya kaya sumunod na ako.

“Kuya Thunder!” nagtakbuhan ang mga bata palapit sakanya. Nakita ko naman ang
pagsilay ng ngiti sakanya.

“Hey. Ang laki niyo na ah?” ginulo ni Thunder ang buhok ng mga ito. “How are you?”
he asked them. “Okay lang po!”

“Kuya Thunder, nanalo kami sa basketball.”

“Kuya Thunder, wala na ang isang ngipin ko!” Ipinakita pa ng batang babae ang
ngipin dito. Tawa naman ng tawa si Thunder.

“Kuya Thunder, wala ka nung birthday ko!”

“Kuya Thunder...”

Nakamasid lang ako sakanya habang pinagkakaguluhan siya ng mga bata. I really
didn’t know this side of him. Hindi ko alam na mabait siya sa bata.

“Sino siya, Kuya Thunder?” napalingon naman sa akin si Thunder ng itinuro ako nung
bata.

Lumapit sa akin si Thunder at hinawakan ang kamay ko. “She’s my girlfriend. Say hi
to Ate Rain.”

“Hi, Ate Rain,” chorus na bati ng mga bata sa akin. I smiled to them.

“Hello,” I greeted back. Nakangiti ako habang isa-isa nila akong tinatanong.

“Sweetheart, ipapakilala kita sa head nila.” Inakay niya ako papasok sa loob.
Sumunod naman ang mga bata sa amin.

“Thunder! Long time no see!” isang babae ang sumalubong sa amin pagpasok namin at
niyakap ng mahigpit si Thunder.
“Hey. Oo nga e. I’ve been busy.” He smiled at her. “By the way, this is Rain, my
girlfriend.” Pakilala niya sa akin. “Rain, si Katrina... siya ang head ng
foundation na ‘to. Well, bahay-ampunan talaga ‘to noon but my mom decided na kami
nalang ang magpaaral sa mga bata. Gusto namin silang magkaroon ng sariling pamilya
but we’re scared because of the past experienced ng mga batang inampon. Mas naabuso
sila.”

Nakatingin lang ako kay Thunder. Wala talaga akong idea na may ganito sila. I
mean,
of course, alam kong may tinutulungan silang charities and foundations pero wala
akong ideana si Thunder mismo ang pumupunta dito and based on the kids reaction,
mukhang matagal na nilang kilala si Thunder.

“Kailan dadalaw si Hunter at Mikaela dito?” tanong ni Katrina kay Thunder. She even
touched his arm.

“I don’t know.” He shrugged. Lumapit sa akin si Thunder at tinanong ako kung gusto
kong maglibot. Tumango nalang ako. Hindi ko gusto ang paraan ng pagtitig ni Katrina
kay Thunder.

“Hindi ko alam na mahilig ka sa bata.” I told him. Nasa playground kami habang
pinanunuod ang mga bata na naglalaro.

“Lahat naman nagugulat kapag nalalaman nila ‘yun,” he smiled. “I wanted to have a
family of my own, Rain. Gusto ko din naman na magkaroon ako ng anak.”

Umupo siya sa tabi ko. “Hunter and I used to stay here before. Dito namin nakilala
si Storm. She’s an orphan, pero she’s lucky enough that someone adopted her.”

Kaya ba gusto niya dito? Dahil naaalala niya si Storm?

“She once told me that leaving is better that being left behind... ayaw niyang
maiwan kaya siya ang nang-iwan.”

“Thunder... everyone’s scared of being left behind. Lahat ng tao natatakot na

maiwan nalang ng walang dahilan. Maiwan nalang na hindi mo man lang nasasabi kung
bakit... kung may nagawa ang isang tao. Pero minsan, it’s easier that way... to
shut people out.”

“But that’s unfair, Rain.”

“It is... pero hindi kasi lahat ng reasons, kayang tanggapin ng isang tao e. Hindi
lahat ng dahilan, maiintindihan nila. Minsan, kahit nagmamalasakit ka lang,
napapasama ka pa.”

“I still believe that leaving for no reason’s an act of cowardness. Duwag lang ang
tumatakbo sa responsibilidad.”
“Sometimes, being coward actually means you’re strong, Thunder...” nagsimulang
pumatak ang ulan kaya naman nagsipasok na kami sa loob ng malaking bahay.

Hindi na kami nakapag-usap ulit ni Thunder matapos ‘yun. Naging busy kami pareho sa
pakikipaglaro sa mga bata hanggang sa inabot na kami ng hapunan. Inaya nila kaming
sumabay sakanila kaya naman pinaunlakan na namin.

“Makakauwi pa ba tayo?” lumapit ako kay Thunder na nakatayo sa may bintana. Ang
lakas ng ulan kasi.

He shrugged. “We can stay here. Is that okay with you?” he asked me.

“Oo naman,” I nodded. Lalakad na sana ako palayo nang hilahin ako ni Thunder para
mapunta sa harap niya at niyakap ako mula sa likod. “Dito ka muna...” he whispered.
He rested his chin on my shoulder at hugged me tighter.

“What happened between you and Hunter? I want to pretend that I don’t really care,
Rain... but I am dying to know. He kissed you.”

“Thunder...” hinawakan ko ang kamay niyang nakayakap sa akin.

“Do you like him?” he murmurs.

“No!” I answered immediately. “Thunder, nabigla din ako sa nangyari. Hindi ko alam
kung bakit ganun si Hunter sa akin.”

“He thinks you’re a challenge.”

I scoffed. “I think he’s an ass.”

He laughed softly. “He is.”

“Seriously, Thunder...” I sighed. “I know it looks like I cheated on you by letting

him kiss me, but believe me... I’m trying my best to avoid him. I’m trying to
ignore him and—“

“Naniniwala ako sa’yo.” He kissed my hair.

“Thank you...” I smiled.

Napalingon kami sa isang kwarto ng biglang may mga umiyak. Nagmamadali naman kaming
pumunta ‘dun at may limang bata ngang umiiyak.
“Anong gagawin natin?” I asked him.

“I guess they... they...” he cussed after.

“They?” ano bang gusto niyang sabihin?

“Do you know how to change diapers?” he asked me.

“Ha?” I asked him. Wala akong alam sa ganyang bagay.

Napangiti si Thunder sa naging reaction ko.

“Poor me, kapag pinakasalan kita, mukhang ako ang magpapalit ng diapers ng anak
natin.”

=================

Chapter 14

Check out my new story (collaboration with Race Darwin.) Go to my profile. :)

---------

"Wala ka bang balak magbihis, Thunder?" Tanong ko kay Thunder habang namimili ng
damit na susuotin ko. Dumating ang mga magulang ko noong araw na nagpunta kami ni
Thunder sa orphanage kaya naman hindi ko nakita sila Mommy at Daddy. Kahapon kami
nakauwi ni Thunder. He insisted na sa bahay niya ako umuwi pero nagpumilit akong sa
bahay ko nalang. Why? I need to rest.

Habang nasa orphanage kami, hindi iilang beses kong nakita na tinititigan ni
Katrina na 'yun si Thunder at ang magaling, mukhang hindi napapansin 'yun because
he keeps on smiling at her.

Was it wrong to feel jealous? Masama bang magselos kapag nakikita mo 'yung taong
gusto mo na napapalapit sa iba? Yes, I know that we have something... but I can't
be that confident that he'll never leave me. Lalo't hindi naman malinaw kung anong
meron kami.

We're enjoying each other's company, yes. Pero paano kapag nagsawa na siya and one
day, sasabihin niya na ayaw na niya? Can I bear the pain? Kaya ko bang tiisin ang
sakit na maiwanan? Isa pa kasi 'yun sa mga pwedeng makasakit sa'yo ng sobra. Ang
maiwan ka na walang dahilan.
I'm being paranoid again. Pumasok ako sa isang relasyong walang kasiguraduhan and
yet, aasa akong hindi ako masasaktan? Sinong niloko ko? Sarili ko lang din. I
should prepare myself for anything that might happen. But still, a part of me hopes
for the best. Na sa dulo nito, hindi ako masasaktan at magiging masaya ako. I know
forever doesn't exist for the bitter people but I do believe that forever does
exist. Depende sa paniniwala at sa pagmamahal.

Looking at Thunder, I am having mixed emotions. Should I assume that he likes me...
he loves me or should I wake up in this beautiful nightmare I am having.

"Bakit kasi kailangang kasama ako?" Thunder asked me. Nilingon ko siya at tinaasan
ng kilay. Inilagay niya ang kamay sa likod ng ulo at ngumiti pa sa akin ng
nakakaloko. "It's your family affair. Bakit kailangang kasama ako?" He asked again.

I glared at him. "They saw our picture, okay? Anong ineexpect mo? Hindi ka
hahanapin sa akin ng tatay ko? Just this one, Thunder. Babawi nalang ako."

Nakita ko naman ang pagngisi niya sa akin. "Babawi ka?" Ang malisosyo niyang tignan
sa pagngiti niya.

I rolled my eyes. Mali ata ang sinabi ko. "Just come with me, okay?" For sure, my
dad will ask questions about me and Thunder. Nung tinawagan ko sila, mahigpit ang
bilin niya na isama ko daw ang lalaking kasama ko noong nakaraang umattend ako sa
party ng pamilya nila Thunder. Alam kong may mga cameras... may mga reporters, pero
ano ba namang malay ko na malalaman ng mga magulang ko 'yun? Hindi ako sikat. Hindi
naman ako nalalagay sa news. Pero dahil nga isang Thunder Dela Cruz ang kasama ko,
natural na kumalat ang pictures namin. Hindi lang naman iilan ang may gusto kay
Thunder plus the fact that he's a businessman. Malamang sa malamang, kilala nga
siya ng tatay ko.

"I love to come with you, sweetheart," he smiled to me salaciously. I groaned in

frustration. Iba ang nasa isip ko... iba na naman nasa isip niya. Minsan kahit
lollipop ang tinutukoy ko, iba pa din naiisip niya. Seriously.

Umiling-iling nalang ako at itinuloy ang paghahanap ng damit.

Hindi naman kailangang formal na formal ang suot namin kaya nagdress na lang ako ng
off-white na sleeveless na tinernuhan ko ng 3 inches heels. Hindi ako nagbihis sa
harap ni Thunder dahil duda ako kung makakapagbihis ako ng maayos.

Pagpasok ko sa kwarto, nakita kong nakabihis na din naman si Thunder. He's wearing
a dark blue polo na itinupi niya hanggang siko. He looked at me and smiled.

"Alam kong nakaka-in love ako, sweetheart. You don't have to drool, you know..."
pang-aasar niya. Pasimple kong pinunasan ang gilid ng labi ko. Baka meron nga.
"Let's go." Tumalikod na ako pero hinila niya muna ako at niyakap mula sa likod.

Naramdaman ko ang labi niya sa may bandang batok ko.

"Pwede bang huwag na tayong tumuloy?" He breathed. I groaned. "Thunder, we need to

be there." Humarap ako sakanya and he's staring at me, still. "Come on, Thunder. We
need to be there. My dad will sure going to ask me if--"

"We'll go there, Rain. It's just that..." He looked at me from head to my face then
to my... "Thunder..." tinignan ko siya ng masama.

"Can you blame my pet if he wants you everytime you're near? You look so damn
fuckable, Rain."

"Thunder..." Hindi ko alam kung tatanggapin ko bang compliment 'yun o hindi.

"Okay... okay..." He raised his two hands. "My queen's mad. Baka hindi ako
makascore." He smirked.

"Baliw ka talaga..." I tapped his arms. Hinawakan na naman niya ako sa braso. "Ikaw
lang naman ang kinababaliwan ko e."

Pakiramdam ko, umakyat lahat ng dugo ko sa mukha dahil sa sinabi niya.

I shrugged it off when we went out. Sasakyan ni Thunder ang ginamit namin sa
pagpunta sa bahay namin since 'dun naman ako matutulog para makasama ko ang mga
magulang ko.

Iniisip ko 'din na doon muna ng ilang araw... hindi lang mamayang gabi. Hindi ko
naman alam kung hanggang kailan nandito ang mga magulang ko pero alam ko, hindi
sila magtatagal dito kaya gusto ko 'ding sulitin ang pagkakataon.

Tahimik lang si Thunder habang nagmamaneho. Pero napapansin ko ang palagiang pag-
ayos niya ng damit niya.

"Okay ka lang?" tanong ko sakanya. He gave me a quick look the to the road again.

"Oo naman." he said, cooly.

"Eh bakit panay ang ayos mo? Gwapo ka naman na."

"Alam ko."
I stared at him blankly. Medyo mayabang din.

"Sigurado kang okay ka lang?" para kasing hindi mapakali si Thunder e.

"Oo nga!" He hissed. Hindi na ako kumibo ulit. Tinignan ko nalang siya. Seriously
speaking, hindi ko alam kung anong problema niya. Mukha siyang teenager na aattend
ng prom tapos susunduin ang date niya. I can't imagine Thunder will be nervous like
this. Bakit naman 'din kasi siya kakabahan?

"Turn left." Turo ko sakanya.

"I know. Tss."

"Okay. Mukha kasing kinakabahan ka. Baka hindi mo alam." I said sarcastically.

"Not funny." He frowned. Bumusina siya kaya naman pinagbuksan kami ng gate. Mayaman
din naman kami kaya may malaking mansion kami. Pero kung wala ang parents ko,
walang nakatira dito. I rather stay in my condo kesa dito

Mababaliw ako.

Bumaba na kami ng sasakyan. Binati naman ako agad ng kasambahay namin.

"Let's go?" Aya ko papasok kay Thunder. May halong mexican touch and bahay namin
since my father was a half-mexican and half-filipino.

"Einah!" Nasa pinto pa lang kami, sinalubong na agad ako ni Mommy. Napangiti ako
nang makita ko siya. Kahit nasa late 50's na ang mommy ko, makikita pa din ang
ganda niya. Simpleng bestida lang ang suot niya pero nakakatawang naglalakihan
naman at kumikinang ang alahas na suot niya.

"Mommy! I missed you!" Niyakap ko siya ng mahigpit. She hugged me back even
tighter.

"Ang ganda ng anak ko! Manang mana ka talaga sa akin!" Nakangiting sabi ng Mommy
ko. Napansin niya marahil si Thunder sa may likuran ko dahil bumulong siya sa akin,
"Siya na ba, anak?"

"Mommy..." I glared at her.

Lumapit kami kay Thunder. Hawak ng mommy ko ang kamay ko.

"Mommy, si Thunder. Thunder, mommy ko," pakilala ko sakanilang dalawa.

"Hello, ma'am, good evening. Alam ko na kung saan nagmana ng ganda ang anak niyo,"
hinalikan ni Thunder ang kamay ng mommy ko.

Oh, God. He really knows how to impress a woman. Based on my mother's reaction,
gusto na niya agad si Thunder.

"Kamusta, Thunder? I heard you're dating my daughter?" Diretsong tanong ng mommy

ko.

"Mommy!" saway ko sakanya. Tinignan ko si Thunder. Ngumiti siya sa amin.

"I'm not just dating her, ma'am. I'm already her boyfriend."

Mas lalo namang ngumiti ang nanay ko. "Call me, Mom, then, hijo." Humiwalay sa akin
si Mommy at inakay si Thunder papasok. Tinignan ako ni Thunder at nagkibit-balikat.
Iniwan nila akong dalawa sa living room.

Inikot ni Mommy si Thunder sa kabuuan ng bahay namin. Halatang natutuwa ang nanay
ko dito.

"Ma'am, handa na po ang mesa." Lumapit sa Mommy ko ang isang kasambahay namin.

"Great, halika na Thunder..." inakay niya si Thunder papunta sa kusina. "Einah,

sumunod ka nalang."

I can't help to groan. Ako ang anak e.

Sumunod nalang ako sakanila. Nakaupo na si Mommy nang pumasok ako sa dining. Umupo
ako sa tabi ni Thunder.

"Problema mo, reyna ko?" Thunder asked me.

"Huwag mo 'kong ma-reyna-reyna!" I hissed. He just smirked at me.

Maya-maya, pumasok na ang Daddy ko. Lumapit ako sakanya at niyakap siya ng
mahigpit.

"Daddy! Namiss kita." I smiled to him. Close naman ako sa mom and dad ko so walang
problema.

"I told you sumama ka sa amin, ayaw mo..." then he looks at Thunder. "I know why."
My face turned red. "Daddy..." saway ko dito. He smiled at me.

"Good evening, sir. I'm Thunder Dela Cruz." Iniabot niya ang kamay sa daddy ko.

"Good evening, Thunder." Tumango lang ang daddy ko sakanya.

Umupo na ako ulit at nagsimula kaming kumain. Nagkukwento ang Mommy ko tungkol sa
trips nila ni Daddy. Minsan naman, sinasali nila si Thunder. Nagtatanong sila
tungkol sa business and all.

"Your father must be very proud of you, young man. Ang bata mo pa pero ikaw na ang
namamahala sa negosyo niyo. I remember myself when I was in your age." Ngumiti ang
daddy ko kay Thunder. They're drinking some brandy. Katatapos lang namin kumain at
napagdesisyunan nilang uminom muna.

"I hope he is, sir. Besides, I really wanted to manage our business." Sagot ni
Thunder dito.

Hindi na makikita 'yung kaba na nararamdaman niya kanina. Mukha namang okay na
siya. At ease, kumbaga.

Nagtanong pa sila Mommy at Daddy kay Thunder and I was impressed. Kaya niya
talagang dalhin ang sarili niya.

"Gaano na ba kayo katagal ng anak ko?" Tanong ni Daddy kay Thunder. Nagkatinginan
kaming dalawa.

"Uhmmm..."

"Long enough, sir, that I know how to make her happy and long enough to know that I
will never be happy without her."

Napatingin ako kay Thunder. Anong sinasabi nito?

"Thunder... well, I know you. Kahit papaano ay kilala kita." Napatingin ako sa
daddy ko. Anong ibig niyang sabihin?

"I hope you heard the good side, sir," Thunder chuckled. Tumawa naman abg daddy ko.

"Of course. Alam kong mabuting tao ka." I sighed in relief. Baka kasi mamaya, kung
ano na nabalitaan ni Daddy kay Thunder.

"Pero may gusto akong malaman." My father said. Tumayo siya. "Thunder, can we
talk?"

Napakunot ang noo ko. Bakit sila mag-uusap?

Tumayo si Thunder at sumunod sa Daddy ko.

"Mommy... anong meron?" I asked her. She shrugged.

Iniisip ko kung ano bang pwedeng pag-usapan ni Thunder at Daddy. Medyo

nakakaparanoid kasi.

Baka mamaya, alam ni Daddy ang deal namin ni Thunder. Baka... baka sabihin niyang
layuan na ako ni Thunder. Pero hindi naman ganun ang Daddy ko.

"Einah, dito mo na pagpalipasin ng gabi ang bisita mo." Magkasunod na pumasok si

Daddy at Thunder. Okay? What happened?

"Pero Daddy..."

"May problema ka ba 'dun, sweetheart?" Tila nang-aasar na tanong ni Thunder.

Ngumiti pa siya sa akin.

"Ihatid mo siya sa guest room para alam niya kung saan." Utos ng Daddy ko.

Labag man sa kalooban ko, sinamahan ko si Thunder. Maybe kinausap niya ang daddy ko
about sa sinabi kong babawi ako.

"What did you told him?" Hindi na ako nakatiis magtanong. Nasa labas na kami ng
guest room na tutulugan niya.

"Told who?" Painosenteng tanong niya.

"My Daddy. Anong sinabi mo? Did you tell him about our deal?" tanong ko sakanya.

He smiled at me. "Alam mo kung ano ang dapag tinatanong mo? Ano ang sinabi sa akin
ng Daddy mo."

I was puzzled by what he said. "Anong ibig mong sabihin?"

Lumapit siya sa akin at idinikit ako sa pinto. Idinikit ang ilong sa ilong ko. "He
asked me if when's the wedding."
Nanlaki ang mata ko. "What?" Tinanong ng tatay ko 'yun?

"Alam mo kung ano sinabi ko?" Tanong niya sa akin. Tinitigan niya ako sa mata at
ngumiti.

"A-ano?" Anong sinagot niya? Sumagot ba siya?

Hindi ko alam kung pinipigilan kong huminga o ano. Bakit kasi kailangan niyang
mambitin?

"I didn't gave an exact date. But I assure him that if I'm going to marry
someone... her name will be Einah Villegas. No one else."

----HAPPY NEW YEAR! DAMI NAG-UPDATE E. INGGIT AKO. HAHAHAHAHA.

=================

Chapter 15

-----

"Thunder..."

He automatically looked at the door. Kumunot ang noo niya. Sino naman ang kakatok
sa pinto ng kwartong gamit niya maliban kay Rain, naisip ni Thunder. Tinanggal niya
ang kumot at bumangon sa pagkakahiga sa kama. Kanina pa siya naghahanap ng matinong
posisyon sa pagtulog. Hindi namamahay si Thunder, sadyang hindi lang siya makatulog
dahil sa naging usapan nila ng ama ng dalagang kasalukuyang kinakalampag ang pinto
ng kwarto niya. Asking him about the wedding surprised him... big time. Pero hindi
naman niya pwedeng sabihin ang dahilan ni Rain kung bakit siya nito kasama. That
alone can cause the old man a heart attack. Baka kapag may nangyaring masama dito,
siya pa ang masisi.

"Thunder..." she knocked once again. He heaved a sigh. He shook his head.

"Ano bang problema nitong babaeng 'to?" He whispered while walking towards the
door.

Binuksan ni Thunder ang pinto. He saw Rain standing outside wearing a short shorts
and a loose blouse that makes him groan inside. What the fuck is she thinking?
Kakatok siya ng dis-oras ng gabi, showing her sexy body to him... mas lalo lamang
siya nitong pinahihirapan. Lalaki lang din naman si Thunder. He's pervert, alright,
but he knows how to respect Rain's parents. As much as he wanted to bury himself to
her fast, hard and deep, hindi niya gagawin. Well, not here.
"What is it?" He tried his best to hide the lust in his voice. Umaasa siyang
nagtagumpay siya dahil kumunot ang noo ni Rain. "Okay ka lang ba?" Tanong ng dalaga
sakanya. Humakbang ito palapit sakanya... her scent can cause a boner, too. This is
not good, he thought.

"I'm fine. Do you need anything, Rain? It's late. Aren't you supposed to be
sleeping?" Sumandal siya sa pinto at tinitigan ang babaeng kaharap. Hoping she'll
just leave.

Rain is really beautiful. Ilang beses na niyang tinititigan ang mukha nito kapag
magkasama sila. The way she smile to him, roll her eyes and even the way she glares
at him, nakikita niya ang mga 'yun. He like her, that's for sure. Pero 'yung
sasabihing mahal niya si Rain? Alam niyang salungat ang magiging tugon niya.
Commitment for Thunder is a big no.

"Hindi kasi ako makatulog." Rain lips twitched. Napatingin siya sa lalaking
kaharap. Kung bakit ba naman kasi siya kumatok pa ay hindi niya rin malaman ang
dahilan. Mula nung sinabi ni Thunder sakanya kanina ang sinabi ng huli sa ama niya,
naging balisa na siya. Was he serious about it? Kapag nagpakasal ito, sa babaeng
katulad niya ang pangalan? O siya mismo? That thought alone befuddles her mind.
Ilang Einah Villegas ba ang nabubuhay sa mundo? Siguro naman iilan lang... at siya
ang tinutukoy ni Thunder.

"You are thinking what I said, aren't you?" tanong nito. She saw him smiled a
little. With his boxers and white sando, Thunder looks so hot. If hotness had a
name, that'll be Thunder Dela Cruz. No argument needed.

"I... I..." Rain sighed. What is she thinking. Bakit nga naman niya ginagawang big
deal ang simpleng bagay lang naman para kay Thunder? Of course, he said that to
please her dad. He didn't mean what he said. Hindi siya papakasalan ni Thunder.

"Come on in," hinawakan ng binata ang kamay ng dalaga at hinila papasok sa kwartong
inookupa niya. He smelled her sweet scent again. He groaned inwardly once more. How
can he think properly when Rain's occupying his mind all the time? Hindi miminsang
pumasok sa isip niya bigla si Rain habang nakikipagmeeting siya sa mga kliyente
nila. He's losing his focus when her beautiful face appeared in his mind.

Sa dami ng pinoproblema ni Thunder, ayaw niyang idagdag si Rain. Pero even him
doesn't know how to do that. Hindi niya kayang hindi nakikita si Rain. Daig pa niya
ang nababaliw kapag hindi niya naririnig kahit boses man lang ng dalaga. He thought
their arrangement is clear pero siya mismo, naguguluhan din.

Storm talked to him... about their past. She's asking for Thunder's forgiveness.
Magpatawad? Madali lang naman e. Pero makalimot? It's a big no. He loved her so
much. Mahal na mahal niya si Storm pero anong nangyari sa huli? Pinili lang nitong
saktan siya.

"Uhmm... bakit pala gising ka pa?" Rain asked him. Thunder shrugged. "Can't sleep.
You?" He tried to sound casual as possible. Ayaw niyang mapansin ni Rain ang
namumukol na pagkalalaki niya sa harap. Tumalikod si Thunder sa dalaga at nagtungo
sa bintana. He's calming himself and he keeps on repeating a certain mantra on his
mind.

"Dapat kasi umuwi ka nalang e." Rain said softly. Thunder knows what she mean...
Rain wants the best for him. Hindi napigilan ni Thunder magpakawala ng isang
buntong hininga. He can feel that she's falling for him... or maybe she's in love
with him, already. He should stop this arrangement kung ganito ang nangyayari.

"I like being with you."

Hindi din alam ni Thunder kung bakit nasabi niya ang mga iyan. All he knew is his
heart's speaking.

"Thunder?" Lumapit si Rain sa binata. She can feel him stiffened. Parang may
bumabagabag talaga sakanya... and he just said he likes it when he's with me. Anong
ibig sabihin nun?

"May problema ka ba? You know I'm just here for you..." marahang hinaplos ng dalaga
ang braso ni Thunder. Tinignan siya nito.

"I'm fine, Rain." She doesn't need to know that he talked to Storm. Rain is his
pretend girlfriend-slash-f-uck buddy. He shouldn't involve her too much because
soon, he knows their ways will be parted, too.

"Alam mo ang sabi nila... 'Yung mga taong tahimik daw ang pinakamaraming iniisip."
Napalingon na naman siya sa babaeng katabi. "Your point is?" he cocked his head and
arch a brow.

"That you're so deep, Thunder." Nag-angat ito ng tingin at sinalubong ang mga mata
niya. Kumunot ang noo ni Thunder. Deep? Anong ibig sabihin ni Rain.

"When someone's trying to give you a hand, you wouldn't accept it. Kasi sanay ka na
ikaw ang hinihingian ng tulong. Sanay kang ikaw ang nandyan... kaya kapag ikaw na
ang may kailangan, you're trying to solve your problem on your own."

Nagiging pointless sa paningin ni Thunder ang sinasabi ni Rain. He just shook his
head. "Inaantok ka lang, Rain."

"Thunder... I told you, I'm here. Pwede mong sabihin sa akin kung ano ba ang
problema mo. Hindi man ako makatulong, at least, makakagaan sa kalooban mo."

Marahas na humugot ng hininga ang binata. He smiled a little. "Rain, please. Let's
not talk about that now. Wala akong problema."

"Thunder..."
"Rain... just go to your room. It's hard to control the urge to take you now, just
so you know."

Thunder heard her gasped. "P-pero..."

"Lalabas ka o aangkinin kita at hindi ko iisipin na maari kang marinig ng mga

magulang mong tinatawag ang pangalan ko?" may pagbabanta na sa tinig niya. He's
losing it and he knows that. Nakita naman niyang natigilan si Rain.

"Thunder..."

"Stop it, Rain. Just go. We'll talk tomorrow." Naglakad siya papasok sa banyo at
iniwan ang dalaga. He'll be needing a cold shower.

Rain was left dumbfounded. Nagtataka siya kung ano ang nangyayari sa lalaki. He
left her with a big question mark in her head. Bakit ba kasi napakahirap para dito
na magsabi ng saloobin?

Inisip niya kung hihintayin niya pa ba si Thunder lumabas pero sa huli, lumabas
nalang siya at hinayaan mag-isa muna ang binata.

Dumiretso na siya sa kwarto at pilit na pinatulog ang sarili. This is a no-strings-

attached relationship, she should knoe better. They may kiss, have sex, enjoys each
others company but they will never be the couple she wished they could be.

She shrugged the thought and close her eyes. She should enjoy the moment... habang
kasama niya pa si Thunder.

Maagang nagising si Thunder... halos hindi rin naman siya nakatulog kung kaya
naisipan na niyang lumabas. Nakita naman niya agad ang ama ni Rain.

"Thunder," he greeted him. Tumango siya at binati ito. "Good morning, sir."

"Too formal," the old Villegas frowned. "I told you to call me Dad, right?" He
smiled at him.

Hindi siya umimik. He just sighed.

"My daughter seems to like you..." kumunot ang noo ko at napatingin sakanya.
"Excuse me?"

"She's looking at you with happiness. I saw that kind of smile from her when she's
watching Miami Heat play. Miami lang ang nakakapagpangiti sakanya ng ganun... and
there's you. Nakikita ko din ang panakaw na sulyap sa'yo ng anak ko."
Miami Heat? She's into basketball?

"Am I creeping you out?" He asked again. He shook his head. "No, sir, you're not."

"She's my princess. Einah is like a gift from God to us. Kaya lahat ng bagay na
makakapagpasaya sa anak ko, binibigay ko... but she's independent, isn't she?" He
smiled.

Hindi malaman ni Thunder kung ano ba ang gustong palabasin ng ama ni Rain. He
swallowed the bitterness he's having.

"Sir... I..."

"Can you promise me that you'll take care of my daughter?" He asked him.

Tumingin siya dito. Ayaw niyang mangako. May nangako na sakanya noon na hindi siya
iiwan... wala ding nangyari.

"Daddy?" napalingon kaming dalawa ng may magsalita sa likuran namin. She was
standing there looking at us.

"Einah," he smiled. Tumayo si Thunder at lumapit dito.

"'Morning." He greeted. She just smiled a little. "Ang aga niyo ah?" She commented.
Lumapit siya sa ama at hinalikan ito sa pisngi.

"I'm just talking to Thunder..."

She looked at him, brow arched. Thunder shrugged.

"Pinapatawag na kayo ni Mommy, breakfast is ready." She told them. Tumayo na ang
ama niya at pumasok sa loob. Naiwan silang dalawa ni Rain.

"What did he told you?" Tanong ni Rain kay Thunder.

"Nothing." He smiled. Inakbayan niya si Rain at inaya niya na sa loob. They had
breakfast and everything went well. Nagpaalam sila matapos. Rain told them she'll
visit them again soon. Ganun din si Thunder.

"Seriously, what did my Dad told you?" Kumunot ang noo ni Rain habang nakaupo sa
sasakyan niya. Hindi niya napigilang hindi ngumiti.
"Wala lang 'yun," he answered. She crinkled her nose. "Madaya. Hindi naman gwapo."
She scoffed. He laughed. Si Thunder, hindi gwapo? Biggest joke of the century.

He's still laughing and that made Rain pissed even more. Kanina, nung inabutan niya
ang ama at si Thunder na nag-uusap, she got a hint that they're talking about her
pero wala namang umamin sakanilang dalawa kung ano ang pinag-usapan nila. Now that
she's asking him again, tinawanan lang siya nito.

Hinatid siya nito sa condo niya at nagpaalam na. Gusto pa sana niyang magtanong
pero naisip niyang ayaw pag-usapan ng binata ang problema nito at ang pinag-usapan
nila ng ama niya.

"Thunder..." she called him. Palabas na ito ng unit niya.

"Oh?" He asked her.

"Uhmm... ingat ka." She bit her lower lip. He smiled at her. "I will."

Napayuko siya at hinintay na isara ni Thunder ang pinto. Nag-angat siya ng tingin
at nakitang nakatayo pa rin ito.

"What are you..."

Inilang hakbang ni Thunder ang pagitan nila at sinakop ang labi niya. Iniyakap nito
ang kamay sa bewang niya, she wrapped her arms around his neck. His tongue made its
way to her mouth so she gently parted it.

She heard a moan. She's not sure if that came from her or him. His hands travelled
to her behind and he squeezed it. She gasped.

His kisses were needy and demanding. He groans when she suckled his lower lip.

"Damn it," lumayo si Thunder sakanya at tinignan siya. "I have to go." Tila wala sa
sariling lumayo ito sakanya at lumabas.

Her heart was beating raggedly. Hinawakan niya ang labi niya. Naguguluhan na siya
sa mga kinikilos ni Thunder.

She took her phone and left him a message. She was hoping he'll read it soon.

Wala pang limang minuto ang nakalipas ng makatanggap siya ng tawag mula kay
Thunder...
"Hello, Thunder?" Kinakabahan siya. Her heart's pounding.

"I'll stay with you later... I just need to talk to someone important."

"Oh. Okay." Bakit ba pakiramdam niya kilala niya ang kakausapin nito?

"Rain..."

"Yes? I'm still here."

"Don't think too much, sweethear. You're my queen. Hindi magbabago 'yun."

Kahit na sinabi ni Thunder ang mga 'yun, nababagabag pa din ang kalooban niya.

"Uh, yeah. Take care."

"I will, my queen. I'll see you later."

"Yeah." I heaved a sigh. "Uh, Thunder..."

"Yes? What is it?"

"I'm... uhm... I'm..." She bit her lower lip and she wanted to ask him kung sino
ang kakausapin nito kahit na may idea naman siya.

"What is it, sweetheart?" His voice was deep and sexy.

"Uhmmm. Nothing. I was just imagining you naked in my kitchen." Oh, crap. What was
that? She thought.

She heard him groan. "Sweetheart, the least thing I need now is a painful hard-on."

"I'll see you later." Paalam niya dito. She know she's seducing him... but what if,
it's the only way to keep him?

She was about to hang up when Thunder said something.

"I'll see you my sexy queen. Prepare yourself for a deep and hard thrusts."

---HART HART.
=================

Chapter 16

---

I prepared our dinner since Thunder said he'll stay with me. Until now, iniisip ko
pa din kung bakit kailangan mag-usap ni Thunder at Storm. Hindi sa pinagbabawalan
ko si Thunder... wala naman akong karapatang gawin 'yun. Pero kasi... nagseselos
ako.

"Hay, Rain... you should trust Thunder. Sabi nila, action speaks louder than words.
He's showing that you're important to him. Makuntento ka nalang. Besides... from
the very beginning, alam mo naman kung ano ang meron kayo... you should not keep
your hopes that high. Lahat ng nahuhulog, nasasaktan." I looked at my reflection in
the water and sighed wearily.

Paano kung sa pag-uusap ni Thunder at Storm, magkabalikan sila? It's possible since
Thunder's still affected with her presence. And Storm... kahit naman sino atang
babae ang malink kay Thunder, mahihirapang magmove-on. Kahit pa nasa kanya ang isa
pang Dela Cruz. Iba pa din si Thunder kay Hunter. At hindi lang basta nalink si
Storm... she was Thunder's first girlfriend... the first girl he loved... and who
knows kung hanggang ngayon, mahal pa din siya ni Thunder?

Pilit kong iwinawaksi ang iniisip ko at itinuloy ko nalang ang pagluluto ko matapos
kong hugasan ang gulay na ilalagay ko sa kare-kare na gustong-gusto ni Thunder. May
mga alam din naman akong iluto since my mon taught me how... pero hindi mga
complicated foods like this. Most of the time, mga pagkaing madali lang talaga ang
inihahanda ko. Since I learned that Thunder loves kare-kare, pinag-aralan kong
gawin ito para sakanya. I wanted to feel loved... in my small little ways.

It took me almost 2 hours when I finished cooking. Gumawa din ako ng dessert for
later. Medyo feel ko ang ginagawa ko... feeling ko, isa akong butihing maybahay na
naghihintay sa asawa niya na galing sa trabaho.

I smiled bitterly. Sino ba ang niloloko ko? Butihing maybahay na naghihintay sa

asawa niya? Yes. Siguro darating 'yung araw na 'yun... but with Thunder? I highly
doubt it. What we have now will come to its end. Sooner or later, sasabihin sa akin
ni Thunder na tapos na ang lahat sa amin. I should prepare myself... pero ang gulo-
gulo talaga ng isip ko. I wanted to be with him... I wanted him so much... but I'm
scared. Our relationship's hanging... what I am even talking about? Relationship?
It was more like a realtionshit. Wala naman kasing kami ni Thunder. Sa harap ng
lahat, oo... kami. Pero alam naming dalawa kung ano ang meron kami. I am just his
f-uck buddy. This no-strings-attached hurts me like hell. I wanted him to want me
the way I want him... hindi lang sa kama. I want more than that.

I should be contented, shouldn't I? Pero normal naman kasi sa babae ang umasa ng
higit pa. Normal sa babae na gustong inaalagaan siya... pinapakita na mahalaga
siya. Because girls are paranoid, most of the time. Kung minsan nga, makalimutan
lang ng lalaki ang monthsary o anniversary nila, asahan mo na agad na magwawala ang
babae... ano pa ang sa amin ni Thunder? I have all the right to be paranoid. Gusto
naming mga babae, lagi kaming sinasabihan na mahal kami 'cause we're pretty
observant. Konting changes lang, napapansin namin and we doesn't want to be
clueless.

Inihanda ko nalang ang mesa bago ako naligo. Since almost 6:30 pa lang, maya-maya
pa siguro darating si Thunder.

While washing myself, I was contemplating... what Thunder and I have... hanggang
kailan 'to? Hanggang kailan ako magpapanggap na girlfriend niya? Haven't he develop
any romantic feelings towards me? Mahirap ba akong mahalin? I guess not.

Bakit ba napakahirap minsan sa lalaki na umamin ng nararamdaman nila? Dahil ba

sanay silang babae ang mas vocal? It wouldn't make them less a man kung aamin sila.
Kung gusto ako ni Thunder, pwede namang aminin niya. Eh di ang saya na sana ng
buhay. Kaso hindi e. Ang hirap para sa isang Thunder Dela Cruz na umamin na gusto
niya ang isang tao... it's easy for him to say he wanted me, though we all know
what he means. He just wanted to thrust himself inside me.

Ang relasyon ba, kapag walang sex, nagtatagal? Siguro naman diba? And I'm scared on
the aftermath. What if... what if maghiwalay kami ni Thunder? Will somebody's going
to accept me? Kagaguhan naman kasi ng ibang mga lalaki... gustong magpakasal sa
virgin pero kung makipagsex, sarap na sarap.

Gusto kong gumawa ng paraan para magstay sa akin si Thunder... but how? Paano ko
siya mapapanatili sa tabi ko kung siya mismo, malabo? Sa simula pa lang talaga
dapat nilinaw ko na sakanya ang kasunduang 'to e. Masyado akong nadadarang sa
ginagawa namin.

Mamaya... kapag dumating siya, kakausapin ko siya and ask if we could add some
rules. Kahit mahal ko si Thunder, a small part of me wanted to protect myself from
getting hurt. Bibigyang importansya ko ang maliit na bahagi na 'yun ng pagkatao ko.

I waited for him. It was past 7 pm pero wala pa din si Thunder. I was thinking baka
natraffic siya. I tried to call him but he's not picking up his phone.

Almost 8 pm na pero wala pa din si Thunder... I'm starting to worry. What the hell
happened to him?

Tinatawagan ko pa din siya pero hindi niya pa din ako sinasagot. I decided to call
his sister, Mikaela.

"Hello, Ate Rain?" She picked up on the third ring.

"Uhm, hi, Mika." My voice's worried, I know.

"Napatawag ka? Nag-away ba kayo ni Kuya?" Naramdaman ko ang pag-aalala sa boses ni
Mikaela. I know I should'nt drag her on my problem. Pero nag-aalala ako kay
Thunder. Where's he?

"No. Uhm... I was actually going to ask you if Thunder's home? May usapan kasi kami
and..."

"No, Kuya's not here. And... hey! Give me my phone back!" Kumunot ang noo ko.
What's happening?

"Einah?" Tumayo ang balahibo ko ng marinig ko ang boses ni Hunter. Inagaw niya ang
cellphone ni Mikaela?

"Hunter." I acknowledged him.

"What's wrong?" He asked me. His voice was deep and sexy. Kung magd-DJ siguro si
Hunter, yayaman siya.

"Hey, you beast! Give me my phone back! I'm talking to Ate Rain and you..." I heard
Mikaela on the background. Sinagot naman agad siya ni Hunter. "Can you shut up,
Mikaela Michelle?"

I know that tone... he's getting pissed. And whenever Thunder and Hunter calls
Mikala, Mikaela Michelle... that means, naiinis na sila ng tunay.

"But that's my phone!" Mikaela insisted.

"I'm going to buy you ten fucking phones tomorrow. Now, leave!"

"This is my room. Ikaw kaya ang umalis."

I shook my head. I don't have time for this.

"I'll hang up. Bye, Hunter."

I heard him cursed before I ended the call. I need to know where Thunder is.

Hindi ko alam kung lalabas ba ako ng bahay o maghihintay sakanya. Paano kung
magkasalisi kami?

I looked at the clock hanging on the wall. It's almost 9 in the evening. Malamig na
ang kare-kare na niluto ko, still, no sign of Thunder.
I decided to go out and look for him kahit na wala naman akong ka-ide-ideya kung
saan ko siya hahanapin. Kung saan ko siya matatagpuan. Come to think of it... hindi
ko pala talaga ganun kakilala si Thunder. Ni hindi ko alam kung saan ba siya
madalas magstay.

I tried my luck on his office kaso naalala kong Sunday ngayon so I backed out.
Inisip kong tawagan si Cristine and Stephanie... pero ano naman kasing pakialam
nila sa amin? Buntis ang dalawang 'yun. Baka magworry pa sila, magalit pa sa akin
si PJ at Cupid. I can't call Cyan. We're not close.

Nagstay ako sa sasakyan ko at pilit iniisip kung saan siya naroon. Sinubukan ko sa
condo niya pero walang tao. Nagpunta na din ako sa bar ni Blue, pero si Zyline ang
nakita ko 'dun. Just like Cyan, 'di din kami close. She's nice, yes, pero ewan ko
ba. Hindi talaga kami naging close.

Hindi ko talaga nahanap si Thunder. Tinatawagan ko pa rin siya pero hindi talaga
niya ako sinasagot. I'm starting to lose hope. Nakalimutan niya bang may usapan
kami?

Umuwi nalang ako sa bahay ko. I sighed heavily. Anong pwedeng nangyari kay Thunder
at hindi niya ako pinuntahan? Ayokong magconclude. Hindi naman siguro niya kasama
si Storm hanggang ngayon, diba?

Nasa floor na ako ng unit ko ng may makita akong lalaki sa labas ng pinto ng bahay
ko.

Anong ginagawa niya dito?

"Hunter..." I called him. Nag-angat siya ng tingin sa akin. "Thank God you're safe.
Where have you been?" He asked me. Lumayo naman ako sakanya ng akmang yayakapin
niya ako.

"Anong ginagawa mo dito?" I asked him. Nakita kong worried siya kanina pero nang
makita niya ako, nakita kong para siyang nabunutan ng tinik. What's with Hunter?

"I was worried about you. Bakit si Mikaela ang tinawagan mo. You should've called
me, instead." He hissed.

Kumunot lalo ang noo ko. "And why would I do that? Hindi naman kita kaano-ano."

He paused. "Yeah..."

"Hunter..." Remorse starts eating me. Nakita ko ang paglungkot sa mata niya. I hate
this. Bakit ba ako may pakialam sa lalaking 'to? Wala dapat e.

"Did you find him?" He asked me, instead.

I sighed. "No." I opened the door. Iniisip ko pa kung papapasukin ko si Hunter ng
nauna pa siyang pumasok sa akin sa loob.

"What happened? Why did he left you?" Tanong ni Hunter sa akin.

"He didn't, okay? He just need to talk to someone and maybe, nakalimutan na niyang
may usapan kami." I tried to defend Thunder.

"He's talking to Storm, isn't he?" Napatingin ako kay Hunter na kasalukuyang
nakaupo sa sofa ko. My shoulders squared as I gaze at him.

"I expected that." He chuckled.

"And why is that?" I questioned him.

"Because Storm and I broke up."

Kung kanina, nabigla ako sa pagdating ni Hunter sa condo ko. Tila naman ako may
nakitang estatwang gumalaw sa sinabi niya. They broke up? Why?

"I'm sorry. I..."

"Sorry for what?" Tumawa si Hunter. He doesn't feel sad about the break-up?

"About you and Storm and..."

"You don't have to be sorry about what happened to us, Einah." He smiled but then,
he creased his forehead. "Well, partly, you're involved."

"What do you mean? Why am I involved?" Dahil ba sa 'girlfriend' ako ni Thunder and
Storm's jealous and...

"Because I like you."

Pakiramdam ko, namula ang pisngi ko sa sinabi ni Hunter. Tumayo siya mula sa
kinauupuan at lumapit sa akin. "I really like you."

"Hunter..."

"I get it." He rolled his eyes sexily and smirked at me. "You're in love with
Thunder. Sino bang hindi? Lahat na, na kay Thunder, diba?" I feel the sarcasm and
the bitterness in his voice.

"Hunter, hindi naman sa ganun. Pero..." Napatingin ako sa cellphone kong nasa
ibabaw ng mesa ng mag-ring ito. It was Thunder who's calling. Naglipat ang tingin
ko kay Hunter at sa cellphone ko.

"Go." He moved aside and let me answer the call.

I picked up the phone, "Hello?"

"Hey, sweetheart, I'm sorry. Something came up and I need to stay, I'm sorry.
Ngayon ko lang nahawakan ang cellphone ko at nawala sa isip ko ang dinner natin.
Have you eaten your dinner?"

"It's okay, Thunder." I looked at Hunter. He crossed his arms on his chest and
looked at me.

"I'll just make it up to you, tomorrow. I'm all yours tomorrow, I promise.".

"Yeah, sure." I replied. I was hurt. I know, I don't have the right to be hurt...
but I am. Nasasaktan akong nakalimutan niyang may usapan kami dahil lang kasama
niya si Storm. Ayun naman talaga ang pinakamahirap kalaban sa taong mahal mo e. Ang
taong minahal niya ng sobra bago ikaw.

"Rain..."

"Yes?" I blinked my eyes a couple of times to control my tears.

"I'm sorry."

"It's okay. I just have to ask you something." Nagsalubong ang tingin namin ni
Hunter.

"What is it?" He asked me.

"You would rather enjoy the storm than the rain, right?"

"What do you mean?" halatang nabigla siya sa tanong ko. Now it's clear to me. I
can't replace Storm in his heart. Never.

"Nothing. I'll see you tomorrow." I heard him talking before I hang up the phone.

"Einah..."
"Leave, Hunter. Ayoko munang makipag-usap sa kahit na sino."

"Einah..." Lumapit siya sa akin at niyakap ako. "I'm just here."

"Let me go." I whispered. "Just please... go."

"I'll stay with you." Matigas na sabi nito.

"No. Leave. Please."

"Einah..." Ikinulong niya ang pisngi ko sa kamay niya.

"Hunter, please?" I said, almost pleading. He wiped my tears away and kissed my
forehead. "I'll be here tomorrow. I hate to leave you but I guess, you need time."

"Thank you," I muttered.

I watched him walk towards the door. I let a weary sigh when he shut the door
behind him.

I hugged my knees as I sat on the sofa. I know this time will come. Pero bakit
agad-agad? Yes, magulo pa din ang utak ko. I wanted to fight for him and I wanted
to let go at the same time. Gusto kong ipagpatuloy ang meron kami ni Thunder kahit
walang kasiguraduhan kasi mahal ko siya e. Mahal na mahal. Pero I wanted to let go,
too. Kasi nasasaktan na ako.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na naka-upo roon ng marinig ko ang doorbell
ko. I wiped my tears. It must be Hunter. Bakit ba napakakulit niya?

I opened the door. "Bakit ka bumalik, Hunter?" I asked the person behind the door
but I was surprised to see the other Dela Cruz.

"Thunder..."

He was panting. Nakakunot ang noo niya ng tignan niya ako.

"Hunter? Hunter was here?" He asked me. Pumasok siya sa loob ng bahay ko. "He was
here?"

"What are you doing here?" I asked him

"Fuck, Rain. Answer me. Nagpunta si Hunter dito?" He yelled.

"Ano ngayon kung nagpunta siya dito?" Oh, I don't want to talk to him. Not now.

"What did he told you?" Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko. "Nothing. Umalis
ka na, Thunder."

"Rain... what happened?" He asked me again.

"Just leave!" Bakit ba ang hirap kausap ng magkapatid?

"Damn it! Rain, talk to me. What happened?" He asked again. I stared in his eyes.

"I just... damn it, Thunder. You're making me feel worthless!" I cried. I never
wanted to cry in front of anyone. Kung meron mang pinaka-ayaw ang babae. 'Yun 'yung
makikita din ng lalaki ang kahinaan nila. I don't want him to see this side of me.

"Rain..."

"Just leave, Thunder, please. I don't want you to see me like this." Tumalikod na
ako para pumasok sa kwarto ko pero hinila ako ni Thunder at niyakap mula sa likod.

"I wanted to see that side of yours, sweetheart. Cry all you want. I'm just here. I
wont leave you. I'll wipe all your tears away."

I closed my eyes and let him hugged me.

"I'm sorry, Rain."

Hindi sorry ang gusto kong marinig galing sa'yo, Thunder. Hindi 'yan.

Gusto kong marinig ang pinakapaasang linyang pwede kong marinig galing sa'yo. Gusto
kong marinig na sasabihin mong mahal mo ako.

=================

Chapter 17

Hello sa mga students na readers ko na may ST na FILIPINO MAJOR from EARIST. :)

Pakabait kayo ha? Say hi to your ST's for me, pretty please? Kthanks.

Special hi to 9-Diamond of Quirino High School under Ms. Monica Jane Arceo.
Tumatanggap ako ng strawberries. :) Huwag kay Ma'am Monica ibigay ha? Baka 'di
makarating. Hahahahaha!

Happy 50k followers. :)

--

"Einah."

Natigilan ako sa paglalakad ng marinig ko ang boses ni Hunter. I closed my eyes,

hard. Ano ba talagang kailangan ng taong 'to sa akin?

"Don't come any closer, Hunter." I swallowed the lump in my throat. Pakiramdam ko,
marinig ko lang ang boses niya, nanganganib na ako. Hunter makes me feel special
and I don't want it. Ayoko sa ikinikilos niya dahil ang tangang puso ko, ilang
beses mang saktan ni Thunder, si Thunder at si Thunder pa din ang gusto. Walang
iba.

"What happened to you?" He asked. Naramdaman ko ang paglapit niya. I let out a
harsh sigh. "You happened." I replied. I didn't hear any response from him.

"You and Storm happened. I hate you both." I tried to calm my voice. Hindi ko na
naiintindihan ang sarili ko. Kung tutuusin, dapat nga magpasalamat pa akong
dumating si Hunter at Storm... dahil napalapit ako kay Thunder. Pero dahil
sakanila, nasasaktan ako. I want to regret the day I said yes to Thunder but I
know... deep inside me... I am thankful I said yes because despite of all the pain
I am feeling... I am happy.

"Einah..."

"Ano ba talagang kailangan mo sa akin, Hunter?!" I faced him and looked at him on
the eyes. I saw him startled. Not usual for a DC aside from Mikaela, of course.

"Bakit ba galit na galit ka sa akin?" He asked me. Kumunot ang noo niya at tumingin
sa akin ng matagal. I turned my profile away. Bakit ba ang hirap makipagtitigan sa
mga Dela Cruz? There's something about them that will make you feel unconcious and
I hate it. I hate having this uneasy feelings towards Hunter.

"Answer me, Einah. Why are you so mad at me?"

"Kasi isa kang malaking panggulo sa buhay ng lahat ng tao!" I hissed. "Whenever
you're near, danger comes next. Wala ka ng ibang ginawa kundi manira ng buhay ng
mga tao sa paligid mo. Wala ka ng ibang ginawa kundi agawan ang kapatid mo.
Psychotic beast!"

Hindi pa din kumibo si Hunter. He just stare at me. "Can you just get lost, Hunter?
Bumalik ka nalang sa States because everyone's fine before you came back. Ngayon...
lahat ginulo mo. You ruined everything and I really really hate you!"

He still didn't say a word. Tinignan niya lang ako at humakbang palapit sa akin.
"Tapos ka na?" He asked after a while. I looked at him sharply. "No. I've got one
last thing to say..." I paused for a while. "Go to hell, Hunter."

Hmakbang ako palayo ng hapitin niya ako at idikit ang katawan ko sa katawan niya.
Suddenly, I feel that I am in need of air. He's invading my personal space.

"I've been in hell for so many years now, Einah. You hate me? That's no good news,
sweetheart. Everyone hates me and I don't care about them but damn it, ayokong pati
ikaw magalit sa akin."

"Bitawan mo ako..." I pushed his chest for me to retrieve my personal space but he
just pulled me closer.

"I know I am once again repeating what happened before. Stealing my brother's girl
but bullshit, Einah. Do you really think I want to do this? Hindi ko ginustong
magkagusto ako sa'yo."

I was stunned by a moment. Why does it looks so easy for him to say he likes me?
Bakit si Thunder... "I like you. I really do. And it hurts to know you're mad at
me."

I can't find any words to say.

"Einah..." He called me. I looked at his face and stared at him.

"Bitawan mo na ako..." I said, coldly.

"Einah..." he almost begged.

"Let. Me. Go." I said in gritted teeth. Reluctantly, binitiwan naman ako ni Hunter.
His eyes darkened as he eyed me. "You're just upset, Einah." His voice was full of
concern that I almost believed that he was. "Stop calling me Einah." I said.

"You're upset because you're wishing Thunder should be the one saying he likes you.
You're upset because you're assuming that he has a feelings for you. You're upset
because--" hindi niya natapos ang sasabihin niya ng dumapo ang kamay ko sa pisngi
niya.

"Fuck you! I am upset because I am in love with your a-sshole brother. I am upset
because I am talking to you who's worst. I am upset because I can't accept the fact
that you can actually understand what I feel because that's not you, Hunter. That's
not you! You're a beast! Halimaw ka. Masama kang tao and yet, here I am wasting my
time talking to you because for fuck's sake, Thunder's never at my side when I need
him the most and I so hate it that you're always there! You're always there,
Hunter!"

He pulled me again and wrapped his arms around my body. "Let me go!" I tried to
push him away but he's hugging me tighter, trying to calm me down.

"I'll never leave you, Einah." He whispered.

I closed my eyes and let my tears out. In the first time since I involved myself in
Thunder's life... I feel secured. Really secured... but it was with Hunter. It was
the sad truth.

"Are you sure you're okay?" He asked me. I just nodded. I looked outside. Hinatid
ako ni Hunter sa unit ni Thunder May usapan kami ngayon na magkikita. I texted him
that I'll go straight to his unit and he agreed. I'll just wait him here.

"Einah..."

"Hunter, I am considering you as my friend even if I do not want to. But please,
respect my decision. He's still my boyfriend."

He sighed harshly. "Fine."

Lumabas na ako ng sasakyan at hindi ko na nilingon si Hunter. Sumakay ako sa

elevator para magtungo sa unit ni Thunder.

May sarili akong susi ng unit niya kaya naman nakapasok ako agad. Pagbukas ko pa
lang ng pinto, mas lalong bumigat ang pakiramdam ko.

College pa lang ako, kilala ko na si Thunder. He didn't know me, I know that. Wala
pa halos dalawang taon kong nakakasama si Thunder and I can say, it's not about how
long you've been with that person... it's about how many memories you have created
with them. How many laughters, smiles... tears... because that's the thing about
love. It's not always happy.

I cursed. Kung maka-emote ako, feeling ko naman girlfriend talaga ako... but can
you blame me? He showed me signs that he likes me. He even told me he likes me...
but not the way he's in like or in love with Storm because that's the reality...
his reality. He's still in love... fuckingly in love with Storm.

In his unit, we made love countless times. From the very start, I know, that'll be
my role. No love involved... but that's the consequence I had take. I need to bear
the pain. Kailangan kong tiisin na ang relasyon namin ni Thunder... pang-kama lang
at para lang sa pagpapanggap.
I looked at his couch. I smiled bitterly. Hindi iilang beses naming ginawa ni
Thunder ang ginagawa ng mag-asawa sa couch na 'yan. Aside from those moments, ilang
beses din kaming umpo ni Thunder doon at nag-usap.

I heaved a sigh. Can I really move on after this? After this deal?

Umupo ako at tumitig sa mga pictures ni Thunder na nakalagay sa isang rack sa

malapit sa TV set sa living room niya.

"Why do I have to feel this towards you,Thunder? Napaka-paasa mo din kasi. You gave
me signs... at ako... umasa ako." I wiped my unwanted tears.

Ilang beses ka na bang hindi tumupad sa promise mo? Hindi ko na maalala. Simula ng
maghiwalay si Storm at Hunter... you're always occupied. Hindi ko na halos
nararamdaman ang presensiya mo. I wanted to know what's happening. I don't want you
to continue comforting me with a lie.

I fished my phone out from my bag and dialled Thunder's number.

I was tapping the leather clothing of the couch while waiting for him to pick up
his phone.

"The subscriber's cannot be reached. Please try again later... The subscriber's
cannot be--" I ended the call. Is this once again a broken promise?

I leaned on the couch and look around his unit. Still the same. As days passed
by... nasasanay na din ako. Nasasanay akong wala si Thunder. I should be
thankful... dahil ngayon pa lang sinasanay na ako ni Thunder... but the thing is...
ayokong masanay. Ayoko pang masanay.

I'm getting used to be just his option because I guess... Storm's back on being the
apple of his eyes. What we had... it was good. Beyond good but we can never have
what Storm and he had.

I closed my eyes. Napapagod na ako. Napapagod na akong umintindi. Napapagod na

akong ako ng ako ang uunawa. I know our relationship's not real. Pseudo
relationship but I am hoping... that he can gave me the favor, too. Not because I
am always here doesn't mean that it's okay to always take me for granted. Lahat ng
napapagod kailangan ng pahinga... kahit puso.

Naramdaman ko ang marahang paghaplos sa pisngi ko kaya napamulat ako ng mata.

"Thunder..." he's looking at me. "What are you doing here?" He asked me. Kumunot
ang noo ko. "May usapan tayo... what time is it?" I asked him. Sumama na naman ang
loob ko. Nakalimutan na naman niya.

"Past 11. May dinaanan pa kasi ako." Paliwanag niya. "Kumain ka na?" He asked.
I shook my head and answered no. May dinaanan siya. Si Storm.

"Thunder, can I ask you something?" I asked him. Tumayo siya at pumasok sa kwarto.
"What is it?" He asked me. Tumayo ako at sumunod sakanya sa kwarto niya. Naabutan
ko siyang hinuhubad ang pants niya, leaving his boxers only.

I smiled sadly inside. Sino bang hindi mamahalin ang tulad mo, Thunder? You're
almost perfect... and Storm is one lucky girl because I may have your body... but
never your heart. Never.

"Mahalaga ba ako sa'yo?" I asked him, unsure about my tone. Ayokong magmukhang
nagger girlfriend because I am not. I am not his girlfriend.

Kumunot ang noo niya. "Of course, you are, Rain. You're my queen, right?" Lumapit
siya sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Sino ako sa'yo, Thunder?" I asked him again. More serious than earlier.

He chuckled. "What's this, sweetheart?" He cocked his head on the side. "I'm tired
and you're interrogating me with non-sense questions?"

"So I don't make sense, at all?" I blinked a couple of times because I can feel my
eyes starting to heat up.

"Rain... ano bang problema mo?" Hinawakan niya ang kamay ko.

"Pagod na ako." I looked at his eyes.

I saw his adam's apple moved. I smiled sadly. "Thunder... I wanted out."

"What the fuck are you talking about, Rain?" He hissed. I stared on his face.
Lumapit ako sakanya at hinawakan ang pisngi niya.

"You know I love you, Thunder... pero pagod na ako. Pagod na pagod na ako."

"Rain... No." He said, so sure of himself.

"This deal was way over. Sa simula pa lang hindi na dapat ako pumayag e. Kasi sa
simula pa lang, may feelings na ako sa'yo. Mahal kita, Thunder. Pero ang hirap
ipagpilitan ang sarili mo sa puso ng mahal mo lalo pa kung may mahal siyang iba."

"Rain..." Hinawakan niya ang kamay kong nasa pisngi niya. "You can't do this to
me."
"I can... I don't want to but I can. Ubos na ubos na ako. You made me like this."

"Rain..."

"I don't need your payment, too. I enjoyed your company, Thunder... but I guess,
we'll end this deal now."

"Just because of a forgotten fucking dinner, you'll dump me?" He asked me, mad.

I shook my head. "You really don't get it, do you?" Hindi ko na napigilan ang
luhang pumapatak sa mga mata ko. "Mahal kita. Pero pagod na ako. I know you're in
love with someone else. I want us to be true... to be official. Pero hindi e. Hindi
pwede... Kasi hanggang dito lang ang pwede sa atin."

"Rain, I was just a bit confused and..."

"Well I'm not. I made up my mind. I wanted out. This no-string-attached

relationship's now over."

Nakikita kong naguguluhan si Thunder. I promised not to leave him but he should
realize what he wants... what's he's doing... and why am I doing this.

"You're breaking up with me..." he said, frustrated.

"I'm not... we were not in a relationship in the first place, Thunder... so there's
nothing to break." I smiled a little... at least, I tried to.

"Rain... what the fuck is your problem, really?" He hissed.

"I'm sorry, Thunder... but the way I see it... You're no longer need a pretend
girlfriend. She's back." I wiped my tears again. "I have to go." Tumalikod na ako
at humakbang palayo nang maisipan kong huminto. Just this one. Last one.

Humarap ako at lumapit kay Thunder at hinalikan siya sa labi. I wrapped my arms
around his neck and kissed him passionately. I love you, Thunder... I really do.

Hindi ko man gusto, pinutol ko ang halik at nagmamadaling lumabas ng unit ni

Thunder. I heard him called me but I just ignored him.

I hired a cab at nagpahatid ako sa hotel. I know the chances that he'll look for me
in my unit and in my parent's house so I've decided to just checked in. I turned
off my phone, too.
Nang nasa loob na ako ng hotel room... tsaka ko lang narealize ang ginawa ko. I
left him. I can't stop my tears from falling. Mahal kita, Thunder. Pero alam kong
si Storm ang happiness mo. But I am thankful that you gave me a gift. A very
beautiful one.

Napahawak ako sa tiyan ko. "Baby... it'll be just you and me, okay? Hinding hindi
ka iiwan ng Mommy. Never."

----Maiksi ata. Sorry na. Si Florante kasi. Hays. :(

=================

Chapter 18

KM. Bati na tayo. :/ :(

--

"Who's that?" nakakunot na tanong ni PJ ng pumasok sa opisina ni Thunder. He just

looked at him and shrugged. Napailing naman si PJ.

"What's happening, Kulog?" He asked. He even sat on the couch and put his feet on
the center table like a boss.

"Nothing." Thunder said. Napangiti naman si PJ. "Nothing mo mukha mo, gago.
Magkakakilala na tayong apat, nagsesex pa lang mga magulang natin. Ngayon ka pa
tinablan ng kahihiyan?"

"Tangina mo, lumabas ka na nga ng opisina ko." Thunder gave PJ a deadly glare. Alam
niya na magtatanong ang mga gagong kaibigan niya sa nangyayari sa kanya. But even
him didn't know what's happening.

"We're worried about you, bro. Ako, si Kupido at si Asul."

Thunder gave PJ a fleeting look before turning his head down to the papers on his
desk. Napamura naman si PJ sa isipan. He knows what's happening. His friend and
Rain broke up. He shook his head. Gago naman kasi talaga ang kaibigan niya e. Alam
ng may girlfriend, punta pa ng punta kay Storm. But he can't blame him. Alam ni PJ
kung gaano minahal ni Thunder si Storm. She's Thunder's first. Sa lahat... maliban
sa sex.

"Thunder, hindi masarap kasama sa gabi ang mga papel na 'yan. Why don't you try to
look and find her?" PJ asked again. Naiinis na binagsak ni Thunder ang hawak na
fountain pen. He looked at PJ. "Why would I do that? Siya ang umalis." Nagtagis ang
mga bagang niya. He tried to look for Rain. It's been 4 weeks. 4 fucking weeks and
still no sign of Rain. Sinubukan niya sa mga magulang nito pero wala naman si Rain
doon. He even hired an investigator para hanapin si Rain pero pinakamahirap hanapin
ang taong ayaw magpakita.

"So this is your way to cope up? Ilang babae na ba ang nakikita kong lumalabas at
pumapasok sa opisina mo?" Kumunot ang noo ni PJ. Hindi iisang beses na nakita niya
si Thunder na may kasamang babae. Hindi lang basta kasama... kung minsan, inaabutan
pa niya sa isang eksenang hindi pambata.

"Just shut the fuck up, PJ, and mind your own fucking business!" He hissed. Kilala
ni Thunder ang kaibigan. Sakanilang apat, siya at si PJ ang pinaka-malapit sa isa't
isa kaya naman alam niyang hindi ito titigil sa kakatanong sakanya. He let out a
weary sigh.

"I'm making it my business." He shrugged. Kumunot naman ang noo niya. "You're my
friend, Thunder. You didn't left when my life's a mess. Brother's code. Walang
iwanan."

He just looked at him. Sa iilang pagkakataon, nawalan siya ng sasabihin. Sumandal

siya sa upuan at pumikit ng mariin. "Everything's a mess now." He said. Hindi
nagsalita si PJ. Hinayaan niya ang kaibigan na magsalita.

"Si Mikaela. Ang mommy niya. Si Hunter. Si Storm. Si Rain." He sighed. Everything's
on his shoulder now. Pati ang hindi dapat pinoproblema niya, problema pa din niya.

"Kung hindi ka ba naman kasi isa't kalahating gago, bakit kasi pati mga tao sa
nakaraan, iniisip mo? They should fucking remain in the past. Kakaisip mo sa
nakaraan, nasisira 'yung kinabukasan mo." PJ sighed. "Tangina mo, Thunder. Umayos
ka nga. Hanapin mo si Rain. Ayusin mo ang problema niyo. Ganun kasimple."

Thunder chuckled sarcastically. "You know what's the real score between me and
Rain, PJ. Alam mong hindi totoo ang relasyon namin."

Tumaas ang isang kilay ni PJ. "But the way you looked at her? I guess a part of
you's hoping that what you and Rain have will last. You're just too scared to low
down your pride. Pre, sa relasyon, ang unang sumisira 'dun, pride. Kung mahal mo si
Rain, ibaba mo 'yang pride mo. I know you rather take your pants down but you
should lower down your pride, too." He looked at his friend. Thunder's still
unreadable. Hindi niya alam kung naiintindihan ba nito ang sinasabi niya. PJ's been
in this situation. He didn't beg for anyone... but for Stephanie--his wife, he'll
do everything he can just to make her stay and make her happy.

"She left. Just like that. Anong gusto mong gawin ko?" Naguguluhang tanong ni
Thunder. For the past 4 weeks, hindi niya maalala kung may ginawa pa ba siyang
tama. His beard's growing at wala siyang pakialam. Rain used to shave him. And now
she's gone... Thunder's incomplete. Conpletely incomplete.

"Binigyan mo ba siya ng dahilan para hindi umalis?" Tanong ni PJ sa kaibigan.

Thunder's jaw tightened. "PJ..." He sighed. "Hindi ko alam kung ano ang dapat at
hindi dapat gawin ngayon. She left without trying to ask for my explanations. What
do you expect me to do, PJ?"

PJ smiled. "I expect you to man up and know what have you done. Rain isn't the type
of girl who'll just leave you like that. Maybe you hurt her so bad that she choose
to break it up with you rather than to stay. She loves you."

He just stare at PJ. He knew that Rain loves him and Rain's special to him. She's
very special that she can drive him insane but he's confused. With everything
that's happening, hindi na niya alam kung paano niya hahatiin ang katawan niya.

"Kilala kita, Thunder. Soon enough, malalaman mo din ang kailangan mong gawin."
Tumayo si PJ at tinapik ang balikat niya.

Bumukas naman ang pinto ng opisina niya at pumasok si Cupid at Blue.

"Pre, next week na due date ni Cristine." Cupid smiled to them. Inakbayan pa nito
si Blue na nakakunot ang noo. "Mamatay na nagtanong." He hissed.

"Gago." Tinulak ni Cupid si Blue. "Sabay si Steph at Cristine, di ba, PJ?" tanong
niya sa kaibigan.

Tumango si PJ dito. "Ready naman na ang lahat. Even Stephanie. Dumadalas lang init
ng ulo."

"Ganun naman kapag buntis, di ba? May mood swings." Blue said. Umupo pa ito sa
couch at sumandal.

"Mamatay na nagtanong." Cupid mimicked him. Tinignan siya ng masama ni Blue.

"Tangina ka kasi e. Buntis na ba si Louise?" He asked him. Blue shrugged. Alam
naman ni Blue na hindi din siya titigilan ng special child na si Cupid e.

"Yes. Kapag buntis, madalas, emotional. Ang dadrama. Tipong hindi ka lang nakauwi
on time, sasabihin may babae ka." Natatawang sabi ni PJ.

"Buti ka nga ganun lang e." Cupid frowned. "Sa bahay may lumilipad na apples."

Thunder sighed. Di yata't mas lalo lang sasakit ang ulo niya sa mga kaibigan. Ano
bang alam niya sa mga buntis at 'yun pa ang naisipan nilang gawing topic?

"Have you seen Rain?" Blue asked him. He looked at him and said no. Blue nodded.
"May alam ka ba?" He asked him.

Natahimik naman ang dalawang nag-uusap tungkol sa buntis nilang mga asawa.
Everyone's looking at Blue. They know him. Hindi naman basta kikibo si Blue kung
wala itong alam kaya natitiyak nilang may nalalaman ito sa kung nasaan si Rain.

"Wala."

Laglag ang balikat na napabuntong-hininga silang tatlo.

"Nakakabwisit minsan si Blue." Cupid hissed.

"Dalasan mo na. Nakakabwisit madalas si Blue." PJ scoffed.

Thunder didn't say a thing. He's spacing out.

"Give her time, Thunder. She needs it." Blue told him.

"Pustahan tayo, iba payo ni PJ?" Cupid tapped PJ's back.

"Oo nga." PJ ftowned.

"Kapag nasaktan ka, matututo ka. Been there, done that." Tumayo si Blue at
nagpaalam na. May usapan sila ni Cyan na magkikita ngayon.

"Hindi pa ba nakakamove-on 'yun?" tanong ni Cupid.

PJ shrugged. Kilala din naman niya si Blue. Alam niyang espesyal ang asawa niya
dito pero alam niya din na hindi sisirain ni Blue ang pagkakaibigan nila. May asawa
na din ito.

"May pupuntahan lang ako." Tumayo si Thunder at kinuha ang susi ng sasakyan niya.
Kumunot ang noo ni PJ. May ideya siya kung saan pupunta ang kaibigan.

"Sabi ni Blue, give her space." Cupid told him. Huminto siya sa paglalakad at
lumingon. "Then tell me what the fuck I am going to do because I badly wanted to
see her!" He yelled.

Sumeryoso ang mukha ni Cupid. "Before, you used to tell me things I should do to
get Cristine back. Ngayon, ikaw nangangailangan ng payo." Lumapit si Cupid sakanya.
"Just don't be a coward, Thunder. Give her space and time. Pinaikot ni Rain ang
mundo sa'yo. Pero nasaktan siya. Napagod. Lahat ng napapagod, nagpapahinga. That's
what I learned from Cristine. Kung mahal mo ang isang tao, iintindihin mo siya.
Makikinig ka sakanya."

PJ smiled to Cupid. "Nagdrugs ka na naman no?"

"Gago." He sneered.

"Ganito nalang, Kulog." Inakbayan ni PJ ang kaibigan. "Find her. Just keep an eye
on her. Pero pabayaan mo muna siya. Hayaan mo munang huminga si Rain."

"PJ, hindi naman kasi--"

"Hindi madali. Alam ko." putol ni PJ sa sasabihin niya. "Pero kailangan mong gawin
e. Magiging maayos din ang lahat." Tinapik niya ang balikat nito.

"Kain tayo, Kupido." Aya ni PJ dito. Ngumiti naman si Cupid. "Sige ba. May bagong
bukas na restaurant sa malapit. Sama natin si Blue. Masarap daw pagkain 'dun e."

"Mas masarap ako 'dun." PJ laughs.

Hindi mapigilan ni Thunder makaramdam ng inggit. Buti pa ang dalawang gagong

kaibigan niya, maayos na ang buhay. Samantalang siya... hindi niya mapigilang
mapailing. He needs to see Rain.

"Aalis na ako." Paalam niya sa dalawang nagtatalo pa din kung sinong mas masarap.

"Ingat, pre." Tinapik ni PJ ang balikat niya. Nagtuloy-tuloy siya sa parking lot at
sumakay sa sasakyan niya. Hindi niya alam kung saan niya pwedeng makita si Rain
pero alam niyang kailangan niyang malaman kung nasaan ito.

"Einah, are you sure you're safe here?" Napangiti siya ng magtanong si Hunter
sakanya. Ilang beses na siyang tinatanong nito mula ng dumating sila sa farm nila.

"Yes. Besides, mas makakabuti kung andito ako." She smiled. Simula ng malaman
niyang buntis siya, nakaramdam na siya ng tuwa. Having His child brought so much
joy in her heart. Pero alam niya din na hindi pwedeng malaman ni Thunder ang
tungkol sa sitwasyon niya. Thunder doesn't want commitments. Hindi niya din
babalaking gamitin ang anak nila to make him stay. Never.

"Sa Manila ka nalang kasi." Hunter frowned. Mas lalo naman siyang napangiti ng mas
sumimangit si Hunter. Hindi niya alam kung bakit gumaan ang pakiramdam niya dito.
It was 3 weeks ago when he saw her. Nagpacheck-up si Rain nang makita si ni Hunter.
Nalaman nito ang sitwasyon niya pero nakiusap siyang huwag ipaalam kay Thunder.
Ayaw niyang isipin ng huli na ginagamit niya ang bata. Hindi niya gagawin sa anak
niya 'yun.

"Sa Manila, mas malapit pa." Hunter added. Hindi niya napigilan matawa. "Hunter,
kung sources lang ang kailangan ko, ang daming tanim dito. May malalapit din na
pakengke dito at pwede kong utusan sila Tata Marcing para ibili ako ng mga
kailangan ko. My parents will visit here twice a month." Alam ng mga magulang niya
ang sitwasyon. Ilang beses din na sinabi nito na hinahanap siya ni Thunder sakanila
ngunit alam ng mga magulang niya na ayaw niyang makausap ito. Pinilit siya ng ama
niya na ipaalam kay Thunder ang sitwasyon pero siya na ang tumanggi. Hindi naman
dapat.

He looked at her. "Anong gagawin mo dito?" tanong nito sakanya. Hunter's concern is
palpable. Alam ni Hunter na dapat sinasabi niya kay Thunder ang sitwasyon ni Einah
pero hindi niya kaya. He wanted to make sure she's fine. Iniisip niya pa ngang
akuin ang bata. Alam naman niyang hindi papayag si Einah sa iniisip niya.

"Magpapahangin? Magtatrabaho? Kakain ng marami." She smiled to him. He's stunned.

The way Einah smiled, hindi alam ni Hunter pero parang may humahalukay sa kalamnan
niya at hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya.

"Si Thunder..."

"Don't." Nagyuko si Einah. Ayaw niya na munang pag-usapan si Thunder ngayon. Alam
niya naman na imposibleng mawala sa buhay niya ito dahil dala niya ang anak nila
ngunit umaasa siyang manatili na lamang na lihim kay Thunder ang anak nila.

"Everything will be fine." Lumapit sakanya si Hunter at niyakap siya. "I'm just
here." He whispered.

She inhaled his scent and nodded. "Thank you." Kahit papaano, nagkaroon siya ng
kaibigan sa katauhan ni Hunter.

"Nagugutom ka na ba?" He asked her. Biglang nakaramdam si Rain ng gutom ng

magtanong si Hunter. She nodded. "Parang gusto ko ng manggang hinog at suka."

Kumunot ang noo ni Hunter. "Seryoso ka?" He asked.

"Oo." She smiled. "Ang cute mo!" Pinisil niya ang magkabilang pisngi ni Hunter.
"Tara na." Nauna nang maglakad si Rain, nakatingin naman sa likod niya si Hunter.

"Ang laking gago mo, Thunder. Letting her go's the biggest mistake you did." He
said.

Susundan na sana niya si Rain ng tumunog ang cellphone niya. It was Thunder.

"What?" He answered.

"What are you doing in some province?" He asked.

"Fuck!" He cussed in his mind.

"May sinamahan lang akong kaibigan." He's tracking his phone. He's using his
connections.

"Are you sure?" He asked him again. He heaved a sigh.

"Yes." He can't help to cuss again and again.

"Ipakilala mo ako sa kaibigan mo."

"What the fuck?" He hissed.

"See you later, brother." Thunder ended the call.

What the fuck did just happened?

=================

Chapter 19

Happy 4 Million Reads. Thanks, babies.

Hi to CJ. I remembered I promised to dedic one chapter to you. I don't know yer
wattpad account so... dito nalang. Keep safe. :)

--

"Are you okay?" Kanina ko pa napapansin ang palakad-lakad ni Hunter sa bahay.

Nakaupo ako at kumakain ng mangga habang siya naman, pabalik-balik. Ano bang
problema nito?

"Earth to Hunter?" I called him. Nilingon niya naman ako. "What was that?" He asked
again. "I was asking you if you're okay." I told him. He sighed. "Oo, okay lang
ako."

Tumaas ang isang kilay ko. "Liars go to hell... Ooops. Ikaw nga pala ang King of
hell. Matagal ka ng andun." I followed it with a giggle. He just stared at me. "Oy,
nagbibiro lang ako ah?" I smiled.

"It's actually nice to see you smile like that again, Einah." He said seriously.
Napatigil naman ako. Why he's being serious? Kinakabahan naman tuloy ako.

"May problema ka ba?" I asked him again. He shook his head. "Wala, but I have to
go." Paalam niya sa akin.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko ulit. Sa halos dalawang linggong nakalipas, Hunter was
on my side. Siya din ang naghatid sa akin dito sa farm. Having him on my side,
kahit papaano, lumalakas ang loob ko. Alam kong dapat kong sabihin kay Thunder ang
kondisyon ko pero natatakot ako sa magiging reaksyon niya.

Four weeks. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sakanya. Hinahanap ba niya
ako? Naiisip man lang ba ako ni Thunder? I guess not. Kasi malaya na sila ni Storm.
Pwede na niya ulit makasama 'yung babaeng mahal niya. That thought alone makes me
sick. Pero hindi ako dapat magpaapekto sakanila. I need to be strong not only for
myself but for my baby as well.

"May kailangan lang akong daanan. Babalik ako agad dito." Lumapit siya sa akin at
hinawakan ang kamay ko. "You'll be fine." He said softly. That's unusual to Hunter.
I've known him as a beast. Well, he's still a beast. Pero a gentle one, perhaps?
He's changing and it addles my mind.

"Why are you doing this to me?" I asked him. He looked at me in the eyes. "I don't
know, too."

"Pwede namang pabayaan mo nalang ako. Bakit nag-aabala ka pang tulungan ako? Hindi
talaga ako naniniwalang gusto mo ako e." Siguro overwhelmed lang siya dahil
tumanggi ako sakanya. Hindi ko talaga iniisip na totoo ang nararamdaman niya sa
akin. I am in love with his brother and I'm not like their ex who'll switch just in
case I've got tired. Pero alam ko kung saan ko dapat ilugar ang sarili ko.

"Pwede nga. Pero andito na ako e. Pabayaan mo nalang akong samahan ka." He smiled a
little. I nodded. "Hunter, I hope, hindi mo sasabihin sa kapatid mo kung nasaan
ako. Ayokong malaman niya e." I looked down. "Okay naman na siya."

"Don't worry. Hindi malalaman ni Thunder. I'll protect you." He held my hand and
squeezed it gently.

"Thank you. Hindi ko naman kailangan ng proteksyon. Ayoko lang guluhin pa ang buhay
ni Thunder. I guess, he's happy now." I smiled sadly. He sighed. "He's an ass.
Hindi niya alam kung anong pinakawalan niya."

"He's in love with Storm." That thought is enough reason kung bakit hindi kami
pwede ni Thunder. Wala namang babaeng gustong may kahati sa taong mahal niya. I am
trying to understand his and Storm's situation. Paano kasi kung noon, binigyan lang
sila ng trials pero sa huli, sila pa din? Hindi ko pwedeng pigilan ang tadhana kung
sila ang itinakda.

Hindi kumibo si Hunter. Maya-maya'y tunayo na siya at nagpaalam sa akin. Hindi ko

mapigilang malungkot. Hindi katulad ng iba, hindi marami ang kaibigan ko. Like
Steph to Cristine and vice versa. Si Mika at mga kaibigan niya. I only have myself.
Nasanay akong kasama ko si Thunder but I guess, hanggang 'dun nalang talaga.
Masasanay din akong wala siya.
"I'll be back." He smiled to me before heading out. Hinatid ko naman siya hanggang
sa labas at hanggang sa makapasok siya sa sasakyan niya. Inihatid ko nalang siya ng
tanaw hanggang sa makalabas na siya sa malaking bahay.

Umakyat ako sa kwarto ko para tignan ang cellphone ko. I already changed my number.
Mga magulang ko, si Hunter at mga mapagkakatiwalaang tao lang sa opisina ang
nakakaalam nito. Iniisip ko kasing baka tawagan ako ni Thunder... alam kong may
pagka-assuming ang pag-iisip na iyon pero baka lang naman. Baka sumagi ako sa isip
niya.

"Bakit ba kasi ganun ang Daddy mo, baby? Napakagulo ng isip. Pati tuloy ikaw,
nadadamay." Hinawakan ko ang hindi pa kaumbukang tiyan ko. "Sana maging kasinggwapo
ka ng Daddy mo." I smiled. "Sigurado ako, maraming magmamahal sa'yo."

Thunder Dela Cruz is Thunder Dela Cruz. Minsan, ultimo paghinga niya, kinakikiligan
na ng iba.

"Huwag kang gagaya sa Daddy mo ha? Kapag nagmahal ka, ipapaglaban mo siya. Kahit
anong mangyari."

Maybe Thunder and Rain wasn't a good combination. Ayoko na ding may tumatawag sa
akin ng Rain ngayon. Kaya ko lang naman ginamit 'yun, dahil kay Thunder. Kasi gusto
niya akong mapansin. Pero he loves Storm. He's still madly in love with Storm.

Two months pa bago ko malaman ang gender ng anak ko. Pero may naiisip na akong
pangalan para sakanya. I am hoping lalaki siya. I am choosing between Light and
Hero. Corny pero sweet naman. Light because he's my light now that I am on my
darkest. He's the only hope I am holding on to para patuloy na lumaban at huwag
magpatalo sa lungkot na nararamdaman ko. Hero because... he's my hero. He saves me
from the self-destruction I am thinking. Siya ang dahilan ko.

Nagvibrate ang cellphone ko kaya naman isinantabi ko muna ang pag-iisip ng pangalan
ng anak ko.

1 message recieved.

I opened it and it was Hunter.

"Don't go outside. Stay in your room. I'll be back soon. Promise, Einah."

I sighed. May good side din talaga ang beast. I tapped reply and composed a
message.

"I'm not a prisoner. I'll be fine. Huwag ka magmadali. Keep safe."

I turned off my phone right after I send it. Bumaba na ako ulit para maghanap bg
makakain. Kapag buntis pala talaga, ang daming hahanaping pagkain. I though that
was just an OA reaction from them. Totoo pala.

"Oh, Einah, nagugutom ka na ba?" Tanong sa akin ng kasambahay namin. Manang Lota
was my Mom's nanny. She's 70 something, I guess. Pero malakas pa din siya at sinabi
pa nga niya na siya ang mag-aalaga sa anak ko kapag lumabas na.

"Hindi naman, manang. Pero naghahanap lang ako ng kalamansi." I grinned.

"Kalamansi? Aanhin mo, hija?" Kumunot ang noo niya sa akin.

"Kakainin." I smiled. "Please?" I used my puppy eyes on her.

"Bakit hindi nalang dalandan, ineng?" Tanong ulit niya.

"Kalamansi talaga, Nanay Lota e. Tapos ako ang pipitas." I frowned. Napailing naman
siya at tinawag si Carlota.

"Samahan mo si Ma'am Einah mo sa taniman ng kalamansi. Mangunguha daw siya." Agad

namang tumalima sa akin ang dalagang apo ni Nanay Lota.

I smiled to her. Agad naman akong lumabas para magpunta sa taniman. Ang farm na 'to
ay sa Mommy ko. May mga tanim na kung ano-anong ineexport nila mula dito pa-Maynila
at sa kung saan-saan. May katiwala si Mommy na nag-aasikaso nito dahil si Daddy ay
may sariling negosyo naman at ako... wala akong alam sa mga ganitong bagay.

"Ilang taon ka na?"I asked Carlota. Nauuna siyang naglalakad sa akin.

"Seventeen po." Magalang na tugon niya.

"Ah." I nodded. Wala na akong maisip itanong sakanya. Pero natutuwa ako sa kulot
niyang buhok. Pati sa malaking mata niya.

Nakarating naman kami sa mga tanim na kalamansi matapos ang ilang minutong
paglalakad. Binati ako ng mga tauhan doon. They wanted to picked the calamansi for
me pero tumanggi ako. Mas gusto kong ako ang gagawa e.

Nasa tabi ko si Carlota na may dalang maliit na basket na paglalagyan ko ng mga

kalamansi.

"Carlota," I called her. Lumingon naman siya sa akin. Nakita ko na naman ang
malaking mata niya kaya natuwa na naman ako. "Ano po 'yun?" tanong niya sa akin.
"Wala naman. Natutuwa lang ako sa'yo." I grinned.
Tila nailang naman siya sa kaya nanahimik siya. Pero natutuwa talaga ako sa bilog
at malaking mata niya.

Pinigilan ko nalang ang sarili kong pisilin ang pisngi niya. Pero palihim kong
tinititigan si Carlota. She's so cute.

"Ma'am Einah," narinig kong tawag niya. Nilingon ko siya kaya napangiti ako. Her
eyes.

"Ano 'yun?" I asked her, staring at her eyes.

"Uhm, may itatanong po sana ako." Yumuko siya matapos magtanong. "Ano?" Tanong ko
ulit. Inaya ko siyang maupo sa puno malapit para makapaglilim.

"Naniniwala po ba kayo sa forever?"

Kumunot ang noo ko at napatingin sakanya. Seriously?

"May boyfriend ka na ba?" tanong ko. Umiling naman siya.

"You know what's funny? Bata pa kayo pero pinoproblema niyo na agad kung totoo ang
forever o hindi." I chuckled. Nakatingin naman sa akin si Carlota. "Pero 'di ko
naman kayo masisisi e. Wala naman kasing pinipiling edad ang pag-ibig. Minsan nga
kahit pa pakiramdam mo, ang dami mo ng alam tungkol sa pag-ibig, nasasaktan ka pa
din e." I sighed.

"Forever? Big word kasi 'yan e. Ang laki ng saklaw. If you're asking me kung
naniniwala ako, oo. Naniniwala ako. Kasi kapag nagmahal ka, hindi mo dapat iniisip
na may hangganan." Tumingin ako sa malayo. "Sa simula pa lang ng relasyon niyo,
dapat iniisip mo na agad na magtatagal kayo. Na wala kayong hangganan."

Kami ni Thunder... obviously, wala namang forever. Hindi magkakaroon. Maniwala man
ako o hindi, ang sa amin, kahit baliktarin ang mundo, may hangganan. May katapusan.

"Forever should not be your basis. Hindi mo dapat iasa sa paniniwala kung may
forever o wala ang pagmamahal mo. May forever man o wala, dapat nagmamahal ka. May
forever man o wala, you should take the risks. Masaktan ka man, naging masaya ka
naman." I smiled sadly. Hanggang ngayon, masakit pa din. Pero hindi naman puro
sakit lang ang binigay ni Thunder sa akin. He gave me happiness, too.

"Bakit may mga taong hindi naniniwala sa forever?" She asked again. For a seventeen
years old, dapat exams pa din ang problema niya. Kaso, forever?

"Kasi hindi pa nila alam ang pakiramdam ng magmahal. Naramdaman man nila, nasaktan
sila ng sobra. Kaya naging defense mechanism nila ang paniniwalang walang forever.
As long as God exists, may forever."

Nagkwentuhan pa kaming dalawa ni Carlota ng dumating si Carlito. Kakambal ni

Carlota. Dala ang pananghalian namin.

"Pinapadala po ni Lola Lota." Sabi ni Carlito. May dala siyang kanin at tatlong
klase ng ulam. Inaya ko silang sabayan akong kumain. Minsan, sa mga lugar pang
'di
mo nakasanayan mo makikita ang happiness na hinahanap mo. Like now. Dito sa
ilalim
ng puno habang kumakain kasama ang kambal na kulot at may malaking mata pareho.

"Mamaya, samahan mo ako sa batis, Carlota." Aya ko sa dalaga. Tumango naman siya sa
akin. Plano ko pang maglakad-lakad. Siguro naman bukas pa babalik si Hunter. Kung
tutuusin, pwede namang huwag na. Hindi naman niya ako obligasyon.

Matapos ang halos isang oras na pahinga, inaya ko na si Carlota papuntang batis.
Buti nalang, hindi masyadong mainit ang sinag ng araw.

Umupo lang ako sa isang tabi at ibinabad sa tubig ang paa ko.

Kamusta na kaya siya?

Kahit pala ilang beses mong sabihin sa sarili mo na hindi mo na siya iisipin, hindi
mo kaya. Lalo pa't naging dahilan siya ng saya mo. Naging malaking parte siya ng
buhay mo.

Kahit na ilang beses mong sabihing okay ka o magiging okay ka. Mahirap pa din
talaga. Lalo't sa mga simpleng bagay pa lang, naaalala mo na siya.

Naiisip niya kaya ako?

I smiled sadly. Ilang beses ko bang itatanong sa sarili ko 'yan? The answer was
pretty obvious. No.

Sana dumating 'yung araw na hindi na ako masasaktan kapag naiisip ko siya.'Yung
iisipin ko nalang, kung nakakain na ba ang anak ko. Kamusta na siya. Hindi na si
Thunder.

It was five in the afternoon nang mag-aya na akong umuwi. Naunang maglakad sa akin
si Carlota. Medyo alam ko naman ang daan kaya pinabayaan ko na siyang mauna. May
mga nadaan kasi akong bulaklak kaya namitas ako.

Naabutan ko si Carlotang nakatayo sa tabi ng isang sasakyan. Dayo?

"Diretso lang po ito, lalabas na kayo at makakarating sa bayan." Narinig kong sabi
ng dalaga sa kausap.

"Carlota." I called her. Lumingon naman sa akin si Carlota. "Ma'am, may nagtatanong
lang po ng direksyon." Tinignan ko ang sasakyan. Mukhang mayaman. "Sige. Mauuna na
ako ha?" I told her. Tumalikod na ako at naglakad pabalik sa malaking bahay.

Dahil dala ni Carlota ang kalamansi ko, napagdesisyunan kong maligo na muna. I
checked my phone after. It was a message from Hunter.

"Did something strange happened?"

Kumunot ang noo ko. Anong tinutukoy niya?

"Nothing. Why?" I hit reply. I was waiting for his reply but he called me instead.

"Hello?" I answered his call.

"Are you okay?" he asked me. "Yes, I am. Why?" I asked him, too.

"I'm just a little worried." He said.

"Okay lang ako." I smiled. He's so concerned.

"Hey, Hunter. Babalik ka ba mamaya?" I asked him. He didn't say a word.

"What the fuck?!" I heard him yelled.

"Hunter, are you okay?" I asked him.

"Where is she?" I heard a voice. Napatakip ako sa bibig ko. It was him. It was his
voice.

"Hindi ko nga alam. Ano bang problema mo. Nagpunta ka na 'dun, diba? May nakita ka
ba?" Hunter asked him... Thunder.

"Tangina, ano bang problema mo?! Sigaw ni Hunter.

What's happening? My heart's pounding on my chest.

"Hello." I heard his voice clearly.

Nanginginig ang tuhod na napaupo ako sa kama ko.

"Hello." Ulit niya.

"Give me my phone back, tangina ka." Hunter growled.

"Who the fuck's this Hanie?" Thunder asked him. "Nasaan si Rain?" He asked again.

"I don't know! Nagtatago siya sa'yo, diba? Wasn't that enough reason for you to let
go? Gago ka kasi. Gago ka!" He yelled again.

Hindi ko na kaya ang naririnig ko kaya pinatay ko na ang tawag.

"Thunder was here..." I whispered. The car I saw earlier. That was him.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Pero natatakot ako. Natatakot ako para
kay Hunter... kay Thunder... at para sa akin.

My phone vibrated after a while. Nanginginig ang kamay kong dinampot ang cellphone
ko at binuksan ang mensahe.

"I'd like to know you more, Hanie. Whoever you are. I'll see you, soon. - Thunder."

Damn it.

=================

Chapter 20

--

"Hunter..." kanina ko pa pinagmamasdan si Hunter habang nakaupo at nakayuko, sapo

ng dalawang palad ang kamay. Mula nung dumating siya kaninang umaga, hindi na ako
mapakali dahil na din sa nakikiya kong problemado siya.

Nagi-guilty ako. Hindi naman ganiti si Hunter noon. He used to be the dangerous
beast in town. He used to play games. He used to be a ladies' man, too. Pero
ngayon, he's staying with me. Pakiramdam ko, nilalayo ko siya sa mga bagay na
nakasanayan niya.

"Mas okay siguro kung huwag mo na akong pupuntahan dito." I told him. Nilingon
naman niya ako. "What the f uck are you saying?" bahagyang tumaas ang isang kilay
niya. His eyes darkens.
"Look, hindi kasi ako sanay na ganyan ka. Problemado? Care free ka e. No one can
dictate you what to do, but because of me, hindi mo na magawa ang mga nakasanayan
mo. I'll be fine, seriously."

Tumayo ako at lumapit sa bintana ng kwarto ko. Mula dito, tanaw na tanaw ang
malawak na taniman ng mga palay ng Daddy ko. I used to be here when I'm still in
grade school. Nung nagcollege ako, dumalang ang pagbisita ko dahil seloso ang
engineering.

"Einah..." narinig ko ang paglapit ng mga yabag sa akin. Hinawakan niya ang
magkabilang balikat ko. "This is my choice, okay? Don't blame yourself and I told
you I'll protect you."

"Thunder's not that dangerous." I whispered. I'm not even sure if he's really not
pero naniniwala naman ako na hindi naman ako sasaktan ni Thunder... well, not
physically, I guess.

When I heard his voice, the butterflies in my stomach go wild. Boses pa lang 'yun,
halos parang may humuhukay na sa kalamnan ko. A part of me wanted to talk to him,
too. Pero paano kung masaktan na naman ako? Hindi birong sakit ang naranasan ko kay
Thunder. Seeing the person you love the most love someone else is enough torture.
Kasama mo nga siya, pero iba ang nasa isip niya. Nasa tabi mo nga siya, but he's
hoping na sana 'yung babaeng gusto niya ang kasama niya. Why is it so unfair?

"He's still trying to find you. I'm not going to lie about that." Hunter told me.
He squeezed my shoulders softly. "It'll be your choice if you wanted to see him or
not." Naramdaman ko ang bigat ng pakiramdam sa boses ni Hunter.

I sighed. I used to hate this man. I used to despise him because he's selfish, he's
a beast, he's proud and bragger, he never make any move to make ammends with his
brother. I mean, sinong nasa matinong isip ang aagawan ang kapatid niya sa babaeng
mahal nito? I used to hate him because he's Hunter.

But I am thinking maybe... maybe he's alone that's why he's being like that. Maybe
he needs someone to talk to. Maybe he needs love. A true one.

Hinawakan ko ang kamay niyang nasa balikat ko. "Hindi ako magpapakita kay Thunder
na ganito ang kalagayan ko." I smiled a little. Pinaharap ako ni Hunter sakanya
bago ako tinitigan sa mukha.

"I'm always here for you." He said. I nodded. "I know." I know that but uou should
also leave me, Hunter. I am being unfair to you.

Niyakap niya ako at ipinatong ang baba sa ulo ko. Kung una ko bang nakilala si
Hunter... ganito kaya ang sitwasyon namin?
Sabay na kaming bumaba para kumain. Pero sinalubong kami ni Carlota.

"Ma'am Einah, Sir Hunter, nagugutom na po ba kayo?" tanong niya sa amin. Napangiti
naman ako. Hindi nakatali ang mahabang buhok ni Carlota na kulot kaya naman
nakabuhaghag ito. Hindi ko alam kung uso ba sakanya ang shampoo o hindi pero I
really find her cute plus 'yung mata niyang bilog na malaki. Nakakatuwa!

"Yes, please." Hunter replied. Iginiya ako ni Hunter papasok sa dining room.
Nakatitig pa din kasi ako kay Carlota.

"Einah..." Hunter called me. I looked at him for a fleeting moment and looked at
Carlota again.

"Sa dami naman ng mapaglilihian..." I heard him muttered. I glaref at him. He just
sighed. Gusto kong kurut-kurutin si Carlota. Ang cute cute niya.

Inihain na ni Carlota ang pagkain. Pinilit ko siyang samahan kami sa pagkain pero
tumanggi siya. Medyo nadismaya tuloy ako.

"Einah," Hunter called me. I looked at him. "Why?" I asked him.

"Anong ipapangalan mo sa anak mo?" he asked casually. Huminto muna ako sa pagkain.
I smiled at him. "I am thinking Hero."

Biglang naging blangko ang ekspresyon sa mukha ni Hunter. "Why Hero?" he asked. I
shrugged. "Because he's my hero and I want him to have the same initials with you.
HDC." Naisip ko kasi, paranf weird ng LDC if Light. Parang 'yung pinagpapadalhan na
name e.

Hunter smiled. "He'll be a Dela Cruz."

"Of course. Kahit 'yun man lang, makuha niya kay Thunder."

"What if she's a girl?"

"Artemis." I replied. "Artemis is a huntress, right? I want her to remember that

her Tito Hunter took care of us when I am still carrying her."

Napangiti naman si Hunter. "Mas okay sana kung hindi niya ako magiging Tito
Hunter." He shook his head and continue eating. Hindi nalang ako kumibo at
nagpatuloy nalang din sa pagkain.

Matapos naming kumain, nagpahangin ako sa labas. It's safe here since hindi naman
na siguro babalik si Thunder dito.
"Ano na namang problema mo, Mikaela Michelle?" napalingon ako kay Hunter na may
kausap sa cellphone. Based on the name he said, it's his sister.

"Tell Thunder to go to hell. I'll just meet him there."

Bakas sa higpit ng hawak niya ang inis na nararamdaman. Ano na naman kayang
nangyayari?

"Pati ba naman ikaw curious kung sino si Hanie? Napakachismoso niyong magkapatid."

Napailing ako. Hanie... binaligtad lang ang pangalan ko e. Can't he think a more
unique name? Hindi naman tanga si Thunder at Mika... si Thunder lang pala. Mika's
quite... noob. Minsan kahit obvious na, hindi pa niya pansin. Hindi naman siya
tanga, slow lang talaga.

"Ewan ko sa'yo. I need to go. Bye." He ended the call and looked at me. He sighed.
"You're eavesdropping."

"I'm not. It wasn't my fault na ang lakas lakas ng boses mo." Umupo siya sa tabi
ko. "Tingin mo, bakit ako hinahanap ni Thunder?" I asked him.

He shrugged. "Kasi gago siya?" He chuckled after. "Medyo seryoso ako." I frowned.

"Kasi gago siya." He said seriously. I rolled my eyes. Gago ka din.

"He saw your worth when you gave up the fight already. Nakita niya na dapat pala
hindi ka niya pinakawalan kasi mahalaga ka. Na hindi ka pala niya kayang makita na
may kasamang iba. Na hindi siya sasaya kung wala ka. Pero gago siya e. Pakiramdam
niya kasi, wala kang kapaguran."

I looked at him. Why is he acting like he knew our deal?

"Hunter..." He looked at me. "Gago din ako e. Kasi laging 'yung taong gusto ng
kapatid ko, nagugutuhan ko." Tumingin siya sa malayo. Tinitigan ko ang mukha niya.
He's really alone. Wala siyang makausap na kahit na sino.

Lumapit ako sakanya at niyakap ko siya. "I'm just here for you, too." Halatang
nabigla siya sa ginawa ko pero niyakap niya din ako. Gustuhin ko mang sabihin
sakanya na lumayo na siya sa akin, I guess it's better if he'll stay. Para may
nakakausap din siya... para mas makilala ko pa siya.

"Hunter! Ang bagal mo naman." I was sitting on the car and waiting for Hunter.
Naisip namin na manuod ng sine ngayon. Siyempre, kasama namin si Carlota! Ako ang
nag-ayos sakanya kaya namang tuwang tuwa ako sakanya. I put some make up on her
face pero ayaw niya kaya naman pinilit ko siya. Hindi naman siya nakatanggi.
He sighed. Sumakay na siya ng kotse at tinignan ako. I am wearing my summer dress.
Halata na din ang baby bump ko kaya naman lahat ay nag-aalala sa akin. Hindi nila
ako hinahayaan na mag-isa lang. Almost 5 months na ang tiyan ko pero dahil maliit
ako magbuntis, mapagkakamalang 3 o 4 na buwan pa lamang ang tiyan ko.

My mom and my dad's visiting us more often. Lagi silang may dala-dalang kung ano-
ano. Napapansin ko din na nagiging close ang Daddy ko at si Hunter. They usually
play chess kapag nandito ang Daddy ko.

"Ang tagal mo." I frowned. He smirked. "Napaka-mainipan mo na."

"Let's go." Inayos na niya ang seatbelt niya at pinaandar ang sasakyan. Nasa
kabilang sasakyan naman sila Manang Lota, Carlito, Carlota at iba pa. We've decided
to watch with them.

"Nagugutom ako." I told Hunter. He stopped the car and get the bag at the backseat.
Iniabot sa akin"What's this?" I opened the bag at may pagkaing laman.

"Napaka-gutumin mo ngayon e." He said. I smiled. "Ang bait naman ni Hunter. Hindi
ako sanay." I laughed. Namula naman ang pisngi niya. Kumain na muna ako habang
nagmamaneho siya.

Hindi pa man ganun karami ang mga establishments dito, matatawag na ding may class
ang probinsyang ito. Nagpunta kami sa isang mall na pinupuntahan ng mga taga-rito.

"What do you want to watch?" He asked me. "Ikaw na ang bahala." I replied.

Magkatabi kami ni Carlota habang bumibili si Hunter ng tickets at si Carlito naman

ay inutusan bumili ng pagkain.

"Excuse me," napalingon ako sa lalaking lumapit sa amin. "Bakit po?" Carlota asked
him.

"Matanong ko lang sana, babae na ang anak mo o lalaki?" The man looked at me,
pababa sa tiyan ko.

"Lalaki." I replied. Bakit ba bigla nalang siyang lumapit?

"Anong ipapangalan mo sakanya?" tanong ulit nito. Bakit ba may sa pagkachismoso

ito?

"Hero Dela Cruz."

"Ilang buwan na ang tiyan mo?" tanong nito muli.

"Tatlo." Hunter replied. Napalingon naman kami ng magsalita siya mula sa likuran
namin. Natahimik ang lalaking nagtatanong sa amin.

"May kailangan ka pa?" Hunter asked him. He shook his head and walked away.

"Ang weird nun." I told him. Nakatingin man si Hunter sa direksyon na pinuntahan ng
lalaki. "Bakit mo naman sinabing 3 months pa lang si Hero? Almost 5 na nga siya e."
I told him. He shrugged.

Inakbayan ako ni Hunter papasok sa sinehan. Halos wala naman akong maintindihan sa
palabas dahil inantok ako. Nagtataka pa ako kung bakit romance ang napili ni
Hunter. Nakasandig ako sakanya habang nakapikit. I looked back. Bakit ba pakiramdan
ko, may nakatitig sa akin?

"Are you okay?" Hunter asked me. I nodded. Hanggang sa matapos ang palabas, hindi
na maalis ang pakiramdam kong may nakatingin sa akin.

Palabas na kami ng sinehan ng maisipan kong mag-CR na muna. Nauna na sila sa akin.
Gusto sana akong samahan ni Carlota pero pinili ko na ako malang mag-isa. I looked
at myself in the mirror. Mas humaba na ang buhok ko. Mamula-mula ang pisngi at mas
tumaba ng kaunti. I looked at my tummy. "Kapit ka lang, baby." I told him.

Lumabas na ako pero may nakabangga sa aking lalaking naka-itim na jacket.

"Sorry."
I told him. Hindi ko makita ang mukha niya sa suot na cap at shades. Sino bang
matinong tao ang magsasalamin sa loob ng sinehan. I tried to adjust my vision
dahil
madilim pa sa parteng iyon ng sinehan pero hindi ko makita ng maayos ang mukha
niya.

"Uhm, excuse me, let me go." Magalang na sabi ko. Napansin ko kasi na ang higpit ng
hawak niya sa bewang ko. I saw his jaw tightened. He sighed before letting me go.
"Thank you." I smiled at him.

"Einah?" Hunter called me. I looked at him. "I'm coming." Naglakad na ako palapit
kay Hunter. Nilingon ko ang lalaking nakabangga ko. He's still standing there.

Kumain muna kami sa labas bago kami umuwi. I was dead tired but happy. Ngayon
nalang kasi ako ulit nakalabas.

It was almost 8 in the evening when Hunter brought me my milk. "Nag-enjoy ka ba

kanina?" He asked me. I nodded. "Oo naman."

"Ako din." Humiga siya sa kama ko habang nakatingin sa kisame. "I wish we could
stay like this, forever."
Natawa naman ako. "Naniniwala ka sa forever?"

He shook his head. "Uso e. Ginamit ko na."

"Siraulo ka talaga." I laughed. "Bumangon ka na nga. Matutulog na ako." Tumayo

naman na siya. "Sige na nga. Pinapaalis mo na ako e."

"Hindi bagay, Hunter." I laughed again.

"Good night, sleep well." Hinalikan niya ako sa noo bago lumabas ng kwarto ko. I
sighed. Hihiga na sana ako ng magring ang cellphone ni Hunter. Naiwan niya?

Kinuha ko ito at tinignan. Unregistered number. Sino 'to?

Namatay ang tawag kaya naman napagdesisyunan kong puntahan na si Hunter sa kwarto
niya. I knocked on his door pero nakabukas naman.

"Hunter?" I called him. "Hunter?"

Asan 'yun?

Bigla na namang nagring ang cellphone ni Hunter. I should not answer his phone pero
paano kung emergency? Bahala na nga!

I answered the call and wait for the caller to say anything.

"Hello, Hunter?" I heard a woman's voice. Storm.

"Hello?" She said again. Bakit siya tumawag?

"Ang snob ha. Anyway, tumawag ako para sabihin sa'yo ang magandang balita." I heard
her laughed.

Anong magandang balita ang sinasabi niya?

"Hunter, kami na ulit ni Thunder."

Hindi ko alam kung dinadaya lang ba ako ng pandinig ko o ano... nagkabalikan na

sila?

"Hey, are you listening?" she asked again. I covered my mouth. Nag-iinit ang mata
ko...
"And one more thing, Thunder told me magkaka-anak ka na... he said sana daw kunin
mo siyang ninong. Hindi mo man lang kasi ako nabalitaan. Magkakaanak na pala kayo
ni Rain. Cong-"

I ended the call.

Ang sakit. Ang sakit sakit.

=================

Chapter 21

--

"Einah, baka naman mamaya hindi ka na matunawan." Nag-aalalang sabi sa akin ni

Nanay Lota. Umiling lang ako. "Gutom po ako e." I replied.

Kinuha ko 'yung isa pang hiwa ng manok at kinain ito. Daig pa ang fiesta sa dami ng
pinaluto ko. They are all staring at me na para bang tinubuan ako ng isa pang ulo.

"Magdahan-dahan ka kaya..." Hunter told me. I ignored him. Kumuha ako ng adobo at
menudo at nilagay sa plato ko habang hawak pa din ang manok.

I am trying to divert my attention. Ayokong isipin ang sinabi ni Storm. Ayokong

isipin na masakit pa dahil mas mararamdaman ko lang ang sakit. He's happy now. I
should, too. Dapat maging masaya na din ako.

"May problema ka ba?" Hunter asked me. I shook my head and continue pigging out.
Kumuha na din ako ng papaya na naka-slice at kinain ito.

"May pinya pa, Einah. Isabay mo na kaya?" Hunter said again. I glared at him.
"Pakelam mo ba?" I arched my brow. Kinuha ko na din ang pinya at kumagat dito.
Napailing naman si Hunter.

"Manang, iwan niyo na muna kami." I heard him told them. Nakita ko namang umalis
sila sa loob ng dining room. Kumuha nalang ako ulit ng kanin at nagsandok ng beef
steak.

"May balak ka ba talagang ubusin lahat 'yan?" manghang tanong ni Hunter. Honestly,
hindi ko alam. Ang gusto ko lang, may gawin. Kaya kakain nalang ako ng kakain.

"Einah, ano ba kasing-"

"Nagkabalikan na si Storm at Thunder." Putol ko sa sasabihin niya bago tinuhog ng
tinidor ang hotdog na nakahain. "Storm called you, you left your phone in my room.
I answered it. She said sila na. Saya no?" I faked a smiled before biting the
hotdog. Pinagtuunan ko na ulit ng pansin ang pagkain. Punong-puno na ang plato ko.

"Tumawag si Storm?" kumunot ang noo ni Hunter. Wala ba siyang alam?

"Kakasabi ko lang, diba?" I replied before eating the papaya again.

"Tigilan mo nga muna 'yan..." akmang kukunin ni Hunter ang plato ko pero tinitigan
ko siya ng masama. "Talk to me." He commanded.

"What we should talk about?" I asked him. "Ano bang pag-uusapan natin? Thunder
thought my child is yours. Sila na ni Storm. May dapat ba tayong pag-usapan 'dun?"

"Wala akong pakialam sakanila. I am worrying about you. I know you're not okay so
quit pretending you are. I know you so well, Einah." He said.

"I am fine. I'll live, okay? Thunder found his true happiness. Kasama ko ang anak
ko, okay na ako 'dun." I told him. He sighed heavily. "Einah, you know I'm just
here for you."

"I'm sorry Hunter pero wala akong planong gayahin ang ginawa ni Storm."

"Einah..."

"I am fine, Hunter." I told him. He's not convinced but he nodded. Nakatingin pa
din siya sa akin. His expression were darker. Mas nakakakilabot tumingin si Hunter
kesa kay Thunder. Mas pananayuan ka ng balahibo.

Tumayo na ako at uminom ng tubig. "Aakyat na ako." I told him. Sinundan naman ako
ni Hunter.

Ilang buwan nalang, lalabas na ang anak ko. Ilang
siya. I am still decided that he'll use Dela Cruz
ipagkakait sakanya ang apelyido ng ama niya. Pero
ang
tungkol sakanya? Hindi na siguro. Ayokong guluhin
buwan nalang, makikita ko na
as his last name. Hindi ko
kung ipapaalam ko kay Thunder
pa ang buhay nito.

Nakapasok na ako sa kwarto ko. Pakiramdam ko, busog na busog ako. Inaantok din ako.

"Anong plano mo?" Hindi na ako nagulat nang magsalita si Hunter. Nasa pinto siya ng
kwarto ko at nakatingin sa akin. I shrugged. Umupo ako sa kama ko at hinawakan ang
tiyan ko. "Wala akong plano."
"I'm serious, Einah."

"Seryoso din ako. Wala akong plano." I looked at him. Hindi pa ako makapag-isip ng
matino. Pero nasisiguro kong wala akong planong gantihan si Thunder.

"You can get even. I'll help you." He offered. Napatingin ako sakanya at natawa. I
know what he is saying.

"By being with you?" I asked him while laughing softly. "Like what I said, wala
akong planong gawin ang ginawa ni Storm."

"Give it a try." He insisted.

I shook my head. "Hunter, you're special to me. Pero hindi special na aabot sa
puntong magiging tayo. Special ka because you're my friend. You never left my side
and you're Hero's uncle. Pero 'yung magiging tayo? I don't think so."

Nag-iwas ng tingin si Hunter. Nanahimik siya at hindi kumibo. I wanted to take back
everything I said. But I know, that's the truth. I don't want to lie to him. I
don't want to comfort him with a lie.

"Hunter..." I called him. He looked at me and smiled a little. He cocked his head
on the side. "Okay lang."

Hindi ko alam kung bakit biglang parang lumungkot ako sa sinabi niyang okay lang
siya? I should be happy. Pero kasi naman... alam kong hindi siya okay.

Lumabas na siya ng kwarto ko at iniwan ako. I wanted to say sorry. Pero paano kung
mas aasa lang siya? Humiga nalang ako at ipinikit ang mata. Sa dami kasi ng
magugustuhan, bakit kay Thunder pa? Bakit kasi hindi pwedeng maturuan ang puso?

Natulog akong puno ng agam-agam ang dibdib. Pag-gising ko kinabukasan, naligo ako
at bumaba. Kailangan ko talaga sigurong magsorry kay Hunter. Ayoko namang pati
kami, mag-away.

"Manang?" I called Manang pagbaba ko ng hagdan. "Manang?" lumakad ako papunta sa

kusina ng may tumawag sa akin.

"Rain..." Para akong tinubuan ng ugat sa kinatatayuan ko. Did I heard it right?
Someone called me Rain.

"Rain." He called again. I swallowed the lump in my throat. Dahan-dahan akong

lumingon.
"Thunder..." I acknowledged him. He looked at me. Mula ulo hanggang sa tiyan.
Nagtagal ang tingin niya sa tiyan ko. Binalik niya ang paningin sa mukha ko.

"A-anong ginagawa mo dito?" I asked him. Paano niyang nalaman ang dito? Where's
Hunter? Sila Manang? Si Carlota? Where's everyone? Nananaginip ba ako?

"I came here to see you and my..." he clears his throat. "My nephew." He looked at
my baby bump again.

Inilagay ko sa tiyan ko ang kamay ko. "Bakit ka nagpunta dito?" I asked him again.
I know my voice is shaking. 'Yung titig niya sa akin, nakikita ko ang galit. Why
would he? Hindi ba dapat, masaya na siya ngayon dahil nagkabalikan na sila ni
Storm?

"Visiting you and Hunter." He said coldly.

"Thunder, umalis ka na." I looked away. Asan ba kasi sila? Tumalikod na ako at
nagpunta sa kusina. I filled my lungs with air. Nawalan ako ng ganang kumain pero
kailangan ko. For Hero's health.

Nakahain na ang agahan ko pero nagtataka talaga akong walang tao. Ni isa sakanila.

I tried to ignore his presence pero alam kong nakatingin siya sa akin.

"Hunter's sharp shooter, isn't he?" Umupo sa tapat na upuan si Thunder. Ipinatong
ang dalawang siko sa mesa at ipinatong ang baba sa pinagsaklop na mga kamay. I
glared at him.

"We did it many times, walang nabuo. Si Hunter, nakabuo agad."

Pinilit kong huwag patulan ang mga sinasabi niya. Nasasaktan ako. Iniisip niya
talaga na kay Hunter na anak ang dinadala ko. Iniisip niya na may nangyari sa amin
ng kapatid niya.

"Dela Cruz pa din. Hindi ka na lugi." He smirked.

"Umalis ka na." I blinked a couple of times for my tears to go away. Kulang nalang
sabihin sa akin ni Thunder na maduming babae ako.

"Not so fast, sweetheart." He smiled at me. I sighed sharply. Pinilit kong isipin
na hindi ko kasama si Thunder dito.

Masaya akong nakita ko siya, oo. Pero nasasaktan ako na ganito ang tingin niya sa
akin. Matalim. Nakakasakit.
"Hunter's a good catch, too, Rain. Am I right?" He said again. Pinilit ko nalang
hindi magsalita at kumain ng hotdog. Bakit ba pakiramdam ko, hanggang ngayon,
naglilihi pa ako? At sa hotdog pa.

"What did he promised you? Forever? Commitment?" He tsked after. "Bullshit." He

hissed.

He didn't promise me those. Gusto kong isampal sakanya 'yun. Pero para saan pa ba?

"I was wrong when I thought you're different." He chuckled. "Hindi pala."

Tumawa ako ng patuya. Akala ko din, iba ka, Thunder. Akala ko din.

"So... when's the wedding?" He mocked. I cussed inwardly.

"I'm pretty sure, Miki will be pleased to know that you and Hunter will have a
bouncing baby boy." He smiled sarcastically. "Hero's the name, right? HDC. That's
so sweet of you, sweetheart. You named him that so he'll have the same initials
with his father. Dapat ba akong kiligin para sa inyong dalawa?" Tumaas ang isang
kilay ni Thunder sa akin.

"Hindi ba ako pwedeng kumain ng tahimik?" I asked him. He just stared at me. I
finished my breakfast sluggishly.

Tumayo na ako matapos kong kumain. Kailangan ko ng mapaalis si Thunder. Hindi na

maganda ang pakiramdam ko.

"Rain..." Hinawakan niya ang kamay ko at pilit pinapaharap sakanya. Binabawi ko ito
pero mas malakas sa akin si Thunder.

"Ano ba kasing problema mo?" I hissed. "Umalis ka na. Can't you see? I am fine. Ano
pang kailangan mo? Masaya ka naman na, diba? Kayo na ulit ng babaeng mahal mo.
Bakit ba ayaw mo pa akong tigilan?"

Hindi ko na napigilan ang luha ko. Natigilan siya. Hawak pa din niya ang kamay ko.

"You're fine now, aren't you?" I asked him sarcastically. "Kayo ba ni Storm, kailan
ikakasal? Are you going to invite me, too?"

"Rain..." I saw his adam's apple moved. I badly wanted to hug him. To tell him that
I love him still and I am bearing our child pero hindi ko magawa. Hindi ko kaya.

"Masaya ka na e. Hindi ka pa ba okay 'dun? Hindi ka pa ba kuntento?" I sobbed.

"Umalis ka na, pwede ba?" Marahas kong hinila ang kamay ko mula sakanya at umakyat
sa kwarto ko. I locked the door and leaned on it.

"Bakit ba pumunta ka pa dito?" I shut my eyes tightly and continue crying.

"Rain..." I heard him knocked. "Umalis ka na nga!" I yelled.

"Rain, open this door." He commanded. "Umalis ka na, hindi mo ba naiitindihan

'yun?" I told him.

"Open this fucking door!" he knocked harder. I sighed sharply before opening the
door.

"Ano ba kasing--"

Naputol ang sasabihin ko ng bigla niya akong hinapit at hinalikan ang labi ko.
Tumulong muli ang luha ko. I missed him. Sobrang namiss ko si Thunder.

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi at pinalalim ang halik. Hindi ko alam kung
kailan at paano pero naramdaman ko ang pagtugon ko sa mga halik niya. He pulled me
closer, tumama ang tiyan ko sa kanya at naramdaman kong natigilan siya.

"Fuck." Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at inilayo sakanya. "Tangina."

Hindi ko alam kung tama ang nakita ko pero nakita kong may dumaang sakit sa mga
mata niya.

"Umalis ka na, Thunder." Taboy ko sakanya. I bit my lower lip. Pinipigilan ko na

namang umiyak.

"Rain..."

"Ano ba talagang problema mo?" I said coldly. Pinunasan ko ang magkabilang pisngi
ko tsaka ako humarap sakanya.

"I want answers." He said. "Answers? May sagot na sa isip mo, hindi ba?" I said
sarcastically. "Bakit pa ako magpapaliwanag sa'yo?"

"Kasi hindi ko maintindihan kung bakit, Rain. Hindi!" He hissed. Isinuklay niya ang
kamay sa buhok. Tila gulong-gulo siya.

"Ano ba ang hindi malinaw?" I asked him. Tumalikod ako at huminga ng malalim.
"Magkakaanak na ako..."
"Kay Hunter. Putangina, Rain. Bakit sakanya pa?" I feel the pain in his voice.

Kung alam mo lang... Kung alam mo lang.

"Rain..." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

No, Rain. You're stronger. Kaya mo 'yan... para kay Hero.

"Rain, sweetheart, look at me." He pleads.

He needs to know. Kailangan niyang malaman 'yung totoo. May karapatan siya.

Dahan-dahan akong humarap sakanya. I looked at his face. He's still the same old
Thunder I used to love. Gwapo pa din kahit na tinutubuan siya ng stubbles. He
looked stressed and yet, napakagwapo pa din niya.

"Thunder... there's something you need to know." I started. Kumunot ang noo niya.
"What is it?" He asked me.

"My baby... he's--"

"Thunder, honey." Someone called him from behind. Storm.

Thunder looked at him. "Storm."

"We need to go back to Manila now." She said. "Hi, Rain. You look beautiful. Hiyang
ka sa pagbubuntis?" She asked. Hindi ako makasagot.

"Anong ginagawa niyo dito?" Biglang dumating si Hunter at lumapit sa akin. "Anong
ginawa mo sakanya?" He asked his brother.

"Ano 'yung sasabihin mo tungkol sa anak mo, Rain?" Thunder asked me. Lumapit si
Storm kay Thunder at ipinulupot ang braso sa braso ni Thunder. "What is it, Rain?"
she asked me, too.

"Einah..." Hunter squeezed my hand.

I heaved a sigh. "I just want to say that... that my baby's..." hindi ko napigilan
ang luha ko. Nakakainis na luha, ayaw makisama. "You're baby is?" Storm asked me.

"My baby's lucky to have... t-to have H-hunter as his daddy."

Thunder's jaw tightened. "Talaga?" He asked. Hindi na ako makasagot dahil
pakiramdam ko, sasabog na ang dibdib ko.

"Congrats!" Storm hugged me. Nakatingin lang sa akin si Hunter.

Tinitigan ako ni Thunder. Lumapit siya sa akin at niyakap ako ng bahagya. Inilapit
niya ang bibig sa tainga ko tsaka bumulong. "Congrats, Rain. Magiging Dela Cruz ka
na din pala. Magiging kapatid kita. Tss. Tangina."

=================

Chapter 22

--

"No. Hindi ako sasama sa inyo." Matigas na tanggi ko. Hunter's leaning at the door.
Crossing his arms on his chest habang si Thunder naman ay nakatayo sa harap ko.

"Rain, you need to come with us." Thunder said in full authority. "No!" I said.

Kanina pa nila ako pinipilit ba sumama sakanila pabalik ng Manila.

"Thunder, huwag mo na nga kasing pilitin si Einah." Lumapit si Hunter sa kapatid

niya. Thunder looked at him. "Rain should stay in our house since she's carrying
your child."

I really feel the sarcasm in his voice.

"Yun na nga e. Anak ko kamo diba? I should be the one who will decide for them. Not
you." Asar na sabi ni Hunter kay Thunder.

"You should but since you're not doing the right thing, ako na ang gagawa." Hunarap
si Thunder sakanya at nagsukatan sila ng tingin.

"Wag mong pilitin si Einah na sumama kung ayaw niya." I saw Hunter's jaw tightened.

"Whethere she like it or not, sasama siya." Thunder said on a dangerous voice. Na
para bang wala ka talagang choice kundi sumama sakanila.

"Bakit hindi nalang kayo ni Storm ang bumalik ng Manila?" I asked Thunder. They
both looked at me.

"Rain..."
"You heard him, Thunder." Hunter cuts in again.

"Look, you're carrying a Dela Cruz. I'm sure my mom would love to see you lalo na
kung magkakaapo na pala siya."

I sighed heavily. "Thunder, please naman. Umalis ka na nga. Isama mo si Storm at

umalis na kayo."

"Rain, hindi ako aalis kung hindi ka kasama."

"Thunder, huwag ka na ngang-"

"Huwag kang sumabat, Hunter." He hissed.

"Makikialam ako kung involved si Einah."

"Don't act as if you're the hero here, Hunter. We all know you're just being an
ass." He mocked Hunter.

"Then don't act as if everything's about you. That the world revolves about you
because it's not. Masyado kang bilib sa sarili mo." Mas tila nang-aasar na sabi ni
Hunter dito.

"What the fuc-"

"Okay, fine!" Napalingon na naman silang dalawa sa akin. "Sasama ako pabalik ng
Manila. Okay na?" I asked them sarcastically.

"Einah..." halata ang pag-aalala sa boses ni Hunter.

"I'm fine. Gusto ko ng katahimikan kaya para matapos na 'to, sige. Sasama na ako sa
Manila." I looked at Thunder. "Masaya ka na?"

"Very." He smirked. I rolled my eyes. "Lumabas na kayo. Gusto ko magpahinga." Nag-

iwas ako ng tingin. Alam ko naman na mali din ako na nililihim ko kay Thunder ang
sitwasyon ko e. Na hindi ko tinatama ang alam niya.

I should tell him the truth pero totoo pala ang takot na mararamdaman mo. Love
should not be selfish. Ayokong gamitin ang anak ko para lang mapasaakin si Thunder.

Kung tiwala nga sa akin, wala siya. Pagmamahal pa ba? He should know me better.
Alam niya dapat na hindi ko papatulan ang kapatid niya. Alam niya dapat na wala
akong hinayaang gumalaw sa akin maliban sakanya. Pero hindi e. Inisip niya na may
nangyari sa amin ng kapatid niya and worst, iniisip niya pa na kay Hunter ang
dinadala ko. Ang tanga lang.

"Einah..." Lumapit sa akin si Hunter. "Hunter, please. Iwan mo muna ako. Iwan niyo
muna ako."

"If you need anything, tawagin mo lang ako." Hinawakan niya ang balikat ko at
pinisil ito bago lumabas ng pinto. Naiwan kaming dalawa ni Thunder sa kwarto ko.

"Rain..." humakbang palapit sa akin si Thunder pero pinigilan ko siya.

"Diyan ka lang, please." I bit my lower lip. "Rain..." his voice soften. "Bukas,
sasama ako pabalik ng Manila, kung 'yun ang gusto mo. Pero please, pabayaan mo muna
akong magpahinga. Please."

"I don't know what happened to us." He said in a low voice. "You ran away and this
happened..." he sighed harshly. "Why, Rain?"

Hindi ako nagsalita. Kung magpapaliwanag ba ako, hihiwalayan niya si Storm? Siguro.
Siguro hindi. Walang kasiguraduhan.

"Rain..."

"Nangyari na, Thunder. Aren't you happy?" I asked him. Acting like you're okay was
the hardest thing to do. Next to pretend you don't love someone when you actually
do.

"Anong alam mo sa ikasasaya ko?" He asked me. "Wala kang alam, Rain."

Meron. I know that it's not me.

"Bukas, pupunta tayo ng Manila at sa ayaw at sa gusto mo, sa bahay ka titira."

He stayed for a minute. Nakatingin lang siya sa akin at hindi na nagsalita. Huminga
siya ng malalim bago lumabas ng kwarto ko ay isinara ang pinto. Paglapat ng pinto,
tsaka lamang ako nakahinga ng maluwag. Tumayo ako at nagpunta sa bintana para
magpahangin.

Sasama ako sakanila. Titira ako sakanila... then, what? I'll see him and Storm?
Masasaktan na naman ako? Tumingin ako sa malayo at nag-isip. Kung ipapaalam ko kay
Thunder ang totoo, hindi pa siguro ngayon. Siguro kapag okay na ako. Okay na si
Hero at okay na si Thunder.

Siguro, taliwas ito sa sinasabi kong selfless dapat ang love pero at some point in
your life, magiging selfish ka rin talaga. Katulad ko ngayon.

Bumalik na ako sa kama ko at humiga. Breathing the same air with Thunder isn't a
good idea. Mas nakakasuffocate. Pinilit kong matulog ng gabing iyon. Bukas,
kailangan ko na namang sanayin ang sarili kong nakikita si Thunder. Mas lumala pa
ang sitwasyon.

Maaga pa lang gising na ako dahil halos hindi din naman ako mapakali. Bumaba ako
para mag-almusal. Naabutan ko si Thunder na umiinom ng kape sa kusina. He's wearing
a white muscle shirt and pj's. Iniiwas ko ang tingin sa biceps niya.

God, Rain. Buntis ka! Maghunos-dili ka din naman.

"Magandang umaga po, Ma'am Einah." Bati sa akin ni Carlota. Nilingon naman ako ni
Thunder. "Morning, din." Bati ko dito. "Si Nanay Lota?" I asked her. "Kasama lang
po ni Carlito, maggagatas daw po ng kambing."

"Ah." I just nodded. Umupo nalang ako at nagsimulang kumain. Alam kong nakatitig sa
akin si Thunder. Nagtatayuan ang mga balahibo ko sa katawan e.

"Morning, Rain." Malamig ang tonong bati niya sa akin. Bumilis naman agad ang tibok
ng puso ko. I just nodded. "You looked more beautiful now." He commented. Marami
din naman talaga ang nagsasabi, hiyang daw ako sa pagbubuntis.

"Looks like my brother's really taking care of you."

Sabi na e. Mambubwisit na naman ng umaga si Thunder. Hindi ko nalang pinansin ang

pambubwisit niya hanggang sa matapos akong kumain. Umiinom na ako ng gatas ng
bumaba si Hunter na bagong paligo. Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa
pisngi.
"Morning, Einah." He said. Naamoy ko pa ang sabong ginamit ni Hunter at ang
halong
natural scent niya. Bakit ba kapag mabango ang lalaki, nakakagwapo?

Umupo siya sa tabi ko. "Mag-aayos na ako ng gamit ko." Paalam ko dito. "Tulungan na
kita?" He offered his help.

"Sweet." Thunder said. I glared at him. "No, kaya ko na 'yun." Tumayo na ako at
umakyat sa kwarto ko para ayusin ang mga gamit ko ng makasalubong ko si Storm.

"Rain," she called me. I looked at her. Maganda siya. Mukha naman siyang mabait.
Mukha namang mahal niya si Thunder. Mukha namang okay na sila.

"Bakit?" I asked her. Lumapit siya at hinawakan ang kamay ko. "I know it's not easy
for you... I know what it feels to have them both."
Bahagyang tumaas ang kilay ko sakanya. "Storm, I don't have them both. And will
never have. Huwag mo akong itulad sa'yo."
"What do you mean?" She asked me. I sighed heavily. "You have Thunder again.
Tumigil ka na."

"Si Hunter ba talaga ang ama ng anak mo?" She asked me again. I looked at her.
"Maaga pa para makichismis ka, Storm. Excuse me, mag-aayos pa ako ng gamit ko."
Tinalikuran ko na siya at pumasok ako sa kwarto ko. Naupo muna ako sa kama at
kinalma ang sarili.

Kaya ko ba? May bahay naman kami sa Manila. Baka pwedeng 'dun nalang ako.
Kakausapin ko nalang si Thunder.

Naligo ako at inayos ang gamit ko. Si Hunter na din ang naglagay ng mga ito sa
sasakyan niya. Masama ang loob kong aalis na ako dito. Mas okay dito, kung
tutuusin. Payapa.

"Nanay Lota, dadalaw ako dito kapag lumabas na si Hero." Paalam ko sa matanda. I
hugged her and Carlota. Oh my! I'm going to miss her big eyes!

Sumakay na ako sa sasakyan ni Hunter. Thunder was looking at me the whole time.
Magkasama sila ni Storm sa iisang sasakyan.

"Hunter..." I called the man beside me. Tinignan naman niya ako. "Okay ka lang ba?"
He asked me. "I am worried."

"Worried that?"

"That he'll find out the truth..." I whispered. "I'll never leave you." Hinawakan
niya ang kamay ko at pinisil ito.

Halos magtatanghalian na ng makarating kami sa malaking bahay ng mga Dela Cruz.

Naaalala ko pa ang unang araw na nakatapak ako dito. Parang ganun pa rin ang
pakiramdam.

"Let's go?" Aya sa akin ni Hunter. Tumango ako. Nauna siyang bumaba bago niya ako
pinagbuksan ng pinto. I saw Thunder leaning on his car. Nakatingin siya sa kamay ni
Hunter na nakaalalay sa akin.

"Mamamatay na sa selos 'yan." Bulong ni Hunter sa akin. I nudged him.

"Tagal niyo." Thunder hissed. Nauna siyang pumasok sa loob ng bahay nila.
Sinalubong naman agad kami ng mayordoma nila.

"Where's Mommy?" Thunder asked her. "Nasa salon kasama ang mga amiga niya." Sagot
nito.
"Si Mikaela?" Napalingon din ako sa paligid. Napupuno ng kaba ang dibdib ko.

"Kuya! You're home na!" Pababa si Mikaela sa hagdan. May yakap yakap siyang laptop.
"I'm trying to call you but you're not answering your phone. I tried to call Kuya
Hunter, too, but--" Napalingon siya sa akin. "What the hell?" Napatingin siya sa
tiyan ko.

"Hi, Mika."

"Hi, my ass. What are you doing here?" Biglang sumeryoso ang mukha nito.

"I brought her here." Thunder replied. "What for?" She asked him. "And her, too?"
Tila mas lalo itong nagalit nang makita si Storm. "What the fuck's happening?"

"Watch your words, Mikaela Michelle." Hunter warned her.

"Hunter..." hinawakan ko ang kamay ni Hunter para awatin ito. I can see that he's
starting to get mad at his sister.

"You know what's funny?" Mikaela chuckled. "After, Kuya Thunder, everyone will jump
to Kuya Hunter. Ano bang tingin niyo sa mga Kuya ko? Laruan niyo?" She looked at me
and Storm sharply.

"Mikaela..." Storm tried to walk closer to her but she stopped her. "Don't you
dare, bitch." I gasped when I heard the sharpness on her voice.

"Mikaela Michelle!" Thunder yelled.

"What? Ipagtatanggol niyo sila? Go. The hell I care." She snapped. "And I actually
thought you were different." She looked at me. "Katulad ka din pala ng iba." Then
she looked at Storm.

"Mikaela, wala kang alam so shut the fuck up." Hunter told her.

"Yes, wala akong alam." She looked at her brothers. "Magagalit kayo sa akin because
I am bitching out now sa mga babae niyo? That's is so bullshit, Kuya!"

"Mikaela Michelle, stop it." Tumalikod si Thunder at huminga ng malalim. I can't

even speak a word again. Alam ko may kasalanan din ako. At kung ilalagay ko anh
sarili ko sa posisyon ni Mikaela, I would react the same way.

"Why, Kuya? Aren't you happy now? 'Yung bitch na sinamba mo na pinagpalit ka sa
kapatid mo, girlfriend mo na ulit. Ang saya 'nun, diba?"
"Mikaela..." Walang ibang masabi si Storm.

"Tumigil ka na, Mikaela." Hunter's jaw tightened.

"At ngayon, naman... 'Yung sinasabi mo sa akin noon na babaeng iba sa lahat because
she's nice at wala ka nang hahanapin pa, ano? There..." itinuro niya ako. "Carrying
your brother's son."

"Putangina, Mikaela. Tumigil ka na." Thunder looked at her.

"Why? Kasi totoo? You never liked Mikael so I guess, this will be fair. I liked Ate
Rain before... but now... I despise her. I hate that bitc-"

"Thunder!" Nanlaki ang mata ko ng sampalin niya si Mikaela. "Thunder..." napatingin

din si Storm kay Mikaela na sapo ang kaliwang pisngi.

"Mikaela..." Sinubukang lumapit ni Thunder sa kapatid niya pero tumakbo ito paakyat
sa kwarto niya.

"Tangina, bakit mo sinampal?" Hunter asked Thunder. Hindi ito kumibo. Huminga ito
ng malalim bago tumingin sa akin. "Dalhin mo na si Rain sa kwarto niya, Hunter."
Naglakad palabas si Thunder. Naiwan naman si Storm nang ayain ako paakyat ni
Hunter.

"I should explain to Mika." Nakokonsensya akong nag-aaway silang magkakapatid.

"Maiintindihan din niya 'yan." Tinapik ni Hunter ang balikat ko.

Dapat talaga sa bahay nalang namin ako nagpunta e. Hindi na dito.

Nagpaiwan akonkay Hunter dahil gusto kong magpahinga. Mas lalong dumami ang iniisip
ko ngayon. It was almost 1 am when I woke up. Nakakapagtakang wala man lang
gumising sa akin.

Nagugutom na ako. Naglakas loob na akong bumaba para magpunta sa kusina. Nagtimpla
lang ako ng gatas at gumawa ng sandwich. Good thing was I know where the
ingredients are dahil na din sa naging pamilyar sa akin ang mga ito dahil sa
pagpunta ko dito noon.

Nakarinig ako ng tunog ng sasakyan kaya lumabas ako para tignan kung si Hunter ito.

"Hunter?" I called him. Nakita ko naman ang malaking bulto nito. "Where have you
been? Kanina pa kita hinihintay. Magpapahatid sana ako bukas sa bahay namin. Okay
lang ba, Hunter?"
"Tss. Hunter."

Nanlamig ako sa kinatatayuan ko. It wasn't Hunter.

"Thunder..."

Naglakad siya papalapit sa akin at hinawakan ang magkabilang braso ko. "Anong meron
si Hunter?" He asked me. "Thunder, lasing ka." Naaamoy ko ang amoy ng alak sa
hininga niya.

"Damn it, answer my question. Anong meron si Hunter?" He hissed.

"Hindi kita maintindihan." I told him. Pilit akong kumakawala sa hawak niya.

"Rain... I am so close of doing what Hunter's doing."

Naguluhan ako sa sinabi niya. "What are you talking about?"

"I want to steal you from him. Damn it. Gusto kong akuin ang anak niya para bumalik
ka sa akin. I want you back, my queen. I want you back."

=================

Chapter 23

--

Kanina pa ako pabiling-biling sa kama. He wants me back... pero sila ni Storm? Ano
ba talang trip niya sa buhay?

Halos hindi ako nakatulog sa kakaisip ng dapat kong gawin o sabihin kay Thunder. He
should fix his life first bago ako bumalik sa buhay niya. I wanted to start right.
The last time na nagmadali ako, nasaktan ako.

Maaga akong bumangon para sa magluto. Ayoko naman na magmukha akong reyna-reynahan
dito. I don't want some people to hate me more than they hate me now.

Simpleng almusal lang ang inihanda ko. Bacon, egg, hotdog, rice. Tinulungan din ako
ni Manang Lourdes sa paghahanda. Naglabas siya ng tinapay at sila na din ang
nagtimpla ng juice at naglagay ng gatas sa mesa. Nagtimpla ako ng kape para kay
Thunder at Hunter.
"Wow naman... acting like a wife na?" Nakasandal sa may pinto si Mikaela habang
nakatingin sa akin. Her brow's arched. "Hindi ako nainformed. Tatlo na pala ang
babaeng Dela Cruz. My mom, me and... you?"

Pinili ko nalang na huwag magsalita. I know she's mad at me. Sino bang hindi?
Nagkakagulo ang kapatid niya. Mula pa noon, nagkakagulo na ang mga kuya niya at
nadagdagan pa ng dahil sa akin.

"Kumain ka na, Mika." Alok ko sakanya. She eyed me from head to my baby bump.

"No, thanks, Rain." Inirapan niya ako at naglakad papunta sa refrigerator. I'm
sorry, Mika.

"Morning, Einah." Masiglang bati sa akin ni Hunter nang pumasok siya sa dining
room. Ngumiti ako ng tipid. "Aga mo ata nagising, Michelle?" Nilingon niya ang
kapatid na kasalukuyang umiinom ng gatas. Mikaela shrugged.

"About what happened yesterday, Michelle..."

"I don't want to hear it, Kuya. Papasok na ako sa school." Nilagpasan niya kami ng
hawakan siya ni Hunter. "Michelle..."

Humarap ito at tumingin sakanya. "What?"

Ngayong nasa malapitan si Mika, nakita ko na may sugat siya sa gilid ng kaliwang
labi. Ganun kalakas ang sampal ni Thunder? Pansin ko din na namamaga ang pisngi ni
Mika.

"Soon enough, maiintindihan mo din ang nangyayari."

She mocked a laugh. "Never in my entire life na nasampal ako ng isa sa inyo. Pero
dahil sa isang tao..." she looked at me, "nakalimutan ni Kuya 'yun."

"Mika..."

"Aalis na ako. May lakad pa kami ng mga kaibigan ko." Dire-diretso siyang lumabas.
Nagpakawala si Hunter ng buntong-hininga.

"Dapat ata nating sabihin sakanya." Nilingon ko si Hunter. Umiling siya na para
bang isang malaking kalokohan ang sinasabi ko.

"I know her. Madaldal 'yan. Baka kahit 'di niya sinasadya masabi niya kay Thunder."

"Masabi ang alin?" Napalingon kaming dalawa nang magsalita mula sa likuran namin si
Thunder. Hunter's arm automatically wrapped around my waist. I saw Thunder's jaw
tightened.

"Nothing, brother." Hunter smiled at him. Nanlamig naman ang kamay ko ng tignan ni
Thunder ang kamay ni Hunter sa bewang ko.

"Ku-Kumain ka na, Thunder." I bit my lower lip. Why am I stuttering?

"No, thanks." Lalabas na sana siya ng tawagin ko siya. "I made you coffee." He
stopped. Napayuko ako. Lahat ng nangyayari ngayon, dahil sa desisyon ko.

Wala kang pwedeng sisihin sa nangyayari sa buhay mo maliban ang sarili mo. You have
your own mind at may sarili kang kakayahan para magdedisyon sa sarili mo.

This was my choice. Dati, iniisip ko, wala akong choice but to hide it from
Thunder... pero ngayon naisip ko, desisyon ko pala 'to. y ang nagpasya na huwag
ipaalam kaya nagkakaganito.

"Let's eat, Einah..." inakay ako ni Hunter papunta sa lamesa nang makita ko si
Thunder na naglakad pabalik at palapit sa hapag.

"Tss. Kaartehan kasi." Hunter whispered. I elbowed him. Umupo si Thunder at tahimik
na nagsimulang kumain.

I heard from Manang Lourdes na umalis pala ang ina nila. May pupuntahan daw na
kamag-anak sa France. Nagtataka kang ako na wala man lang nagsabi sa mga ito. Sanay
din ata silang umaalis-alis ng bansa ang mga magulang ng walang paalam.

"Ikaw ba ang nagluto, Einah?" Hunter asked me while eating. I nodded. "It's good to
know. Bihira kasi ang babae na marunong magluto." He smiled and winked at me.

I rolled my eyes inwardly. The sexy beast's back. He's flirting with me in front of
Thunder.

Technically speaking, Hunter's not a rebound for me. He's a friend. Wala na akong
maiooffer more than that at alam niya naman 'yun.

"Einah, gusto mo ng hotdog, diba?" Hunter asked me. I glared at him. Ano bang
pakulo ng lalaking 'to?

"Hindi naman, okay lang." I replied. Nilagyan niya ng isang hotdog ang plato ko at
nilagyan ng dalawang itlog. Seriously?

"Hunter." Tinitigan ko siya ng masama. "Alam mo, you should eat a lot. You know,
you're carrying a Dela Cruz. Malamang, magiging sporty 'yan lalo pa't lalaki."
Itinaas baba pa nito ang kilay.

Dinig na dinig ko naman ang malakas na pagbagsak ni Thunder ng mga kubyertos.

"Tumigil ka na nga. Kumain ka na." Pinanlakihan ko ng mata si Hunter. He smiled at
me widely.

"We should go to your OB. Pacheck-up natin kung kamusta na si Hero." He smiled
playfully.

"Hunter," Thunder's deep voice caught my attention. Napalingon kaming dalawa dito.
"What?" He asked him.

"You need to check Summer's. Ang tagal mo ng hindi binibisita 'yun." Seryosong saad
nito. Hindi mo mababasa ang ekspresyon ng mukha ni Thunder.

Hunter smirked. "Thunder, hindi mo ba narinig? Sasamahan ko si Einah magpacheck-up.

I'll visit Summer's later."

"No. You'll be at Summer's the whole day." Thunder said.

Hunter smiled at Thunder. "Wag ka na pumaraan, Thunder."

"Huwag mo ako itulad sa'yo." Thunder breathes.

"Nasa harap kayo ng hapag." Sita ni Manang Lourdes sa dalawa.

"Sige na, Hunter. Icheck mo na ang Summer's. I'll be fine." I smiled at him.

"Tss." Tumayo na si Thunder at lumabas.

Natawa naman si Hunter. "Napakapikon ngayon ni Kulogo."

"Inaasar mo pa." Asik ko sakanya. "Saya e." He shrugged.

Matapos naming mag-almusal. Umalis na si Hunter para icheck ang negosyo nilang
Supermarket. Hindi ko naman alam kung ano ang gagawin ko sa bahay nila. Good
thing's Storm's not here.

Almost 3 months nalang, makikita ko na si Hero. Kahit papaano, naeexcite na din

ako. Gusto ko na din matuto kung paano ba mag-alaga ng bata. Kung paano ang tamang
paraan ng pagkarga.

I told my mom I'll enroll sa mga parang school for that pero sabi niya, tutor
nalang daw.

"Ma'am Rain, pinapasundo po kayo ni Sir." Kumunot ang noo ko ng kalabitin ako ng
driver nila Thunder. Bakit naman kaya ako ipapasundo ni Hunter? Baka naman pinilit
niyang magpacheck-up kami at pinasundo nalang niya ako para hindi malaman ni
Thunder.

"Sige, magbibihis lang ako." I smiled to him. Umakyat ako sa kwarto ko at nagbihis.
Pinili ko ang isang simpleng yellow dress. Kahit naman na may umbok na ang tiyan
ko, kaya ko pa ding dalhin ang sarili ko. Napili ko din ang flat shoes nalang.

Hindi nakakaganda sa buntis ang pagsusuot ng high heels. You're just putting your
child in danger.

Ipinusod ko nalang ang buhok ko at naglagay ng manipis na make-up. I put a light

lipstick, too. Nang matuwa na ako sa kasimplehan ng itsura ko, lumabas na ako.

Nakita kong naghihintay ang driver nila kaya lumapit ako agad dito. Pinagbuksan
naman niya ako ng pinto at pumasok na din upang paandarin ang sasakyan. Tinignan ko
ang cellphone ko kung may message galing kay Hunter pero wala. Siguro sa clinic
nalang kami magkikita.

Nagtaka ako nang dalhin ako sa mall nung driver. Anong gagawin namin dito? He
parked the car and told me that his boss's waiting for me. Sinabi niya sa akin na
sa isang coffee shop ito naghihintay. Pumasok na ako sa loob ng mall at nagpunta sa
pinakakilalang coffeshop. Ang moonbucks.

Where's Hunter? Inilibot ko ang tingin sa loob ng coffee shop. Wala siya dito.
Pinaglololoko ba ako 'nun?

Tumalikod na ako para lumabas nang may mabangga ako sa pagharap ko.

"Hi." He said. Nag-angat ako ng tingin.

"Thunder?" Napaatras ako pero hinawakan niya ang braso ko. "I'm glad you came." He
said in a low voice. "Sinabi ni Manong si Hunter ang..." I paused. He didn't
mentioned any name. Ang sabi niya, Sir. I just assumed si Hunter ang nagpasundo sa
akin dahil sa sinabi nito kanina.

"Bakit mo ako pinasundo?" I asked him.

"I heard magpapacheck-up ka. Hunter's not available. I have a meeting today but the
client cancelled it so I've decided to go with you." He shrugged. I looked at him.
Parang gusto kong magduda sa sinasabi niya.

"Bakit nasa mall tayo?" Tanong kong muli. "Bibili tayo ng gamit ni Thor." Hinawakan
niya ang kamay ko at inakay na ako papunta sa department store.

"Thor?" Takang tanong ko. Naming my son after a marvel superhero?

"Mas maganda pakinggan ang Thor Dela Cruz. Huwag ka nagpapapaniwala kay Hunter." He
said.

Thor Dela Cruz? TDC? Hindi ko mapigilang matawa. He's being childish.

I am glad na sa department store lang kami nagpunta. Hindi man designer's clothes,
alam ko naman na matibay. Ayoko din na maging masyadong maluho ang anak ko. I'll
give him the world, that's for sure... pero ayokong magiging spoiled siya..

Nagtitingin ako ng mga baby clothes. Naeexcite akong bihisan ang anak ko kapag
nakalabas na siya. I am picturing myself while I am changing his diapers. Mapag-
aaralan naman lahat e.

"Masyado atang malaki 'yan, sweetheart." Tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan

nang bumulong si Thunder sa bandang likuran ko.

"Ha?" I looked at him. "Masyadong malaki kay Thor 'yan." He said again.

"No. This is fine. Lalaki din naman siya e." I told him. Hawak ni Thunder ang push
cart na kinuha niya kanina sa isang babaeng may dala nito. Kumuha siya ng mahigit
sa dalawampung piraso ng damit na hawak ko.

"Thunder! Ang dami naman ata?" Saway ko dito.

"No. This is fine." He mimicked me. I rolled my eyes. Kumuha din siya ng iba pang
damit na iba ang kulay. Most of it was blue. Manly daw kasi. Real men wear pink,
diba?

"Thunder." I called him. Abalang-abala ang loko sa pamimili ng crib ng anak ko.
Nilingon niya ako at lumapit sa akin.

"Wear this." I smiled. Inilapit ko pa sa katawan niya ang isang pink na shirt. He
looked at me. "Seriously?"

I nodded. "Tigilan mo ako." Tumalikod na siya at binalikan ang pagpili sa mga crib.
Ibinalik ko nalang ang damit. I swear, bagay din kay Thunder ang pink.

"Ma'am, asawa niyo po?" tanong sa akon nung sales lady. Tinignan ko kung saan siya
nakatingin. Kay Thunder.
"Naku, Ma'am, ang swerte mo. Ang gwapo ng asawa niyo at mukhang mahal na mahal
kayo." She smiled at me.

"Ha? No. He's..."

"Siguradong magiging masaya ang pamilya niyo, Ma'am." Kitang kita ang kislap sa
mata nung sales lady. Masayang pamilya? I hope.

"Rain, anong mas okay dito?" He called me. Lumapit naman ako. Tatlong crib ang
pinagpipilian niya. Isang blue, isang white na may shades ng blue at isang blue
ulit.

"Yung may white nalang siguro." Sagot ko sakanya. "Okay lang kaya? Baka hindi
makakilos ng maayos si Thor niyan e."

Kumunot ang noo ko. "Bakit ba ang excited mo?"

He shrugged. Tumawag siya ng isang sales man at nagsabi na kukuha ng crib na 'yun.
Namili pa kami ng ibang kailangan ng anak ko. Feeding bottles, socks, towels. Nang
pakiramdam ni Thunder, kumpleto na ang mga gamit ni Hero/Thor, pinapila na niya ako
sa cashier. "I'll be back." He said.

Hindi ko na alam kung saan siya nag punta. Hindi namab umabot ng 5 minuto ng
bumalik si Thunder na may dalang paper bag. "Ano 'yan?" I asked him. Hindi siya
sumagot.

Kulang kulang thirty thousand ang halaga ng binili naming gamit ng anak ko. Sa dami
ba naman ng pinili ni Thunder na damit e.

Kinuha ko ang wallet ko para ibigay ang credit card ko pero inunahan ako ni
Thunder. "Kailan kita pinagbayad, Rain?" He asked me.

"Pero gamit ng anak ko 'yan." I told him. "Gamit ng isang Dela Cruz 'yan. Walang
masama kung gagastos ako." Seryosong saad nito.

Siya ang may dala ng mga pinamili namin. Ilang bags 'din iyon at pinilit kong
tulungan siya pero tumanggi siya hanggang sa may dalawang lalaking nakaputi ang
lumapit sa amin. "Dalhin niyo sa bahay 'to." Utos niya. Tumango naman ang mga ito.

"Hindi ako nainformed na may PSG ka na din pala." I rolled my eyes.

"Kapag gwapo kailangan ng ganun." Hinawakan na naman niya ang kamay ko at dinala
ako sa isang fast food chain. Natuwa ako dahil hindi naman madalas na nakikita si
Thunder sa mga ganitong lugar.
I ordered two-piece chicken, two rice, large fries and two cheeseburgers at large
diet coke. Nanghingi din ako ng maraming maraming gravy.

"Baka may kulang pa?" He asked me. I pout. "Sundae nalang. Dalawa." I smiled.

Naupo na ako at hinintay si Thunder. Dalawang staff ng fastfood ang nagdala ng

orders namin. Kung anong order ko, 'yun 'din ang inorder ni Thunder.

Nandito na lahat ng inorder ko pero wala pa din siya. Where's he?

Habang hinihintay ko siya, idinidip ko ang fries sa sundae.

"Sorry, natagalan." Nag-angat ako ng tingin nang magsalita siya. Napangiti ako.
"Binili mo?"

He shrugged. Suot na niya ngayon ang pink shirt na pinakita ko kanina.

"Ang gwapo mo tignan." I commented. Iniwas naman niya ang tingin. Mas lalo akong
napangiti.

He's so cute and oh, Thunder's blushing!

=================

Chapter 24

*Insert masiglang author's note here.*

--

"Anong oras ba ang check up mo?" nag-angat ng tingin sa akin si Thunder habang
kinakagat ang hawak na burger. Hindi ko alam kung ano ang problema ko sa buhay pero
sa tingin ko ay inaakit ako ng lalaking ito. Ang paaraan nito ng pagkagat,
pangnguya, at pati ang pagdila sa labi nito ay tila isang malaking kasalanan sa
lahat ng makakakita. He's irrefutably hot.

Uminom ako sa drinks kong nasa harap ko at nag-iwas ng tingin. God, Rain! Buntis ka
na't lahat, may malisya ka pa? Ganyan na ba talaga ang epekto ni Thunder sa'yo?
Ganyan pa din ba?

"You know, I am free. I'll come with you. Pinadala ko na ang gamit ni Thor sa
bahay. We can use my car and I'll drive you home. Ganun naman dapat, diba?" Ngumisi
siya sa akin at kumindat pa. Napailing nalang ako. Anong laro ang ginagawa niya?
Kung sasama sa akin si Thunder sa OB ko, ibig sabihin, malalaman na niyang six
months na ang anak ko at hindi three. If he's clever enough, maiisip niyang hindi
anak ni Hunter ang anak ko. Then what's next? Is he gonna leave Storm?

"Thunder..." Untag ko sa kaharap. Hawak nito ang fried chicken niya at kumagat dito
habang nakatingin sa akin. Darn it!

"Hmmm?" Tumaas ang isang kilay niya sa akin. Ibinaba ko ang tingin sa plato ko.
Ngayon ko lang napagtanto, ang takaw ko pala? Pero gutom pa ako.

"Si Storm-"

"What's with her?" Putol niya sa sasabihin ko. Nag-angat ako ng tingin at
sinalubong ang nakakalasong mata ni Thunder. "Storm's fine. Bakit kailangang
mabanggit siya habang magkasama tayo?" Medyo dumilim ang mukha ni Thunder. Gusto
kong pagsisihang sinabi ko pa ang pangalan ni Storm pero naguguluhan na ako sa
sitwasyon. Sila ni Storm pero nagpapapansin siya sa akin habang iniisip niya na
kami ni Hunter at anak ni Hunter ang pinagbubuntis ko. May igugulo pa ba ang
sitwasyon namin?

"Hindi ba siya ma-magagalit kapag nalaman niyang... magkasama tayo?" Nilaro laro ko
ang manok na nasa plato ko habang hinihintay ko ang sagot niya.

"Hindi. Magalit man siya, who the hell cares?" Nagkibit balikat si Thunder at
pinagpatuloy ang pagkain. Napansin ko ang mga babae sa loob ng fastfood na
nakatingin kay Thunder. Pinapanuod ko ang galaw ni Thunder pero parang wala naman
siyang pakialam. Simpleng faded jeans at pink shirt lang ang suot niya pero
naghuhumiyaw ang kakisigan niya. Hindi maipagkakaila na magandang lahi ang mayroon
ang mga Dela Cruz.

"So, the check up... saan 'yun?" tanong nitong muli sa akin. Nagtaas ako ng tingin
para tignan siya pero 'di ko kinaya ang paraan ng pagtitig niya kaya nag-iwas ako
ng tingin.

"May sasama na sa akin, huwag ka na mag-abala." Ani ko. Hindi ganun katanga si
Thunder para hindi malaman na hindi three months ang dinadala ko. Naiisip ko na
baka nabubulagan siya noon? Baka sa sobrang galit niya'y 'di niya naiisip 'yun pero
baka ngayon... okay na siya.

I have this feeling that he's up to something. Nararamdaman ko din na may alam
siya.

"Sweetheart, Hunter's not available. He needs to check Summer's since pariwara na

buhay 'nun. Sa dami ng chains ng supermarket na iyon, mawawalan ng oras sa'yo ang
kapatid ko. And I am here, offering you mine." Umangat ang sulok ng labi ni Thunder
habang nakatingin sa akin. Nagtaasan naman ang balahibo ko sa titig na iyon ni
Thunder.
Should I confront him? Pakirandam ko talaga may alam na siya. Pero kung meron,
bakit hindi niya sinasabi sa akin? Bakit hindi niya ako kinokompronta? Knowing
Thunder, he'll go berserk because I didn't tell him that I am carrying his child.
He'll go beast mode. Pero hindi. Kalmado siya. Normal. At ako, naguguluhan. Ugh!

Kailangan kong makaisip ng excuse para hindi siya sumama sa check up... or better
yet, h'wag na muna magpacheck-up ngayon. Kailangan kong malaman kung may alam ba
'tong lalaki sa harap ko. I need to talk to Hunter.

"Thunder," Tawag ko sakanya. Hindi naman niya inalis ang tingin sa akin.
Nakakailang. The way he looks, para akong isang babasaging bagay na kailangan
bantayan dahil baka anumang oras, bigla akong madurog.

"Uwi nalang tayo." Hindi ko nakitaan ng gulat ang mukha niya nang sabihin ko iyon.
Ipinatong niya ang siko sa lamesa at inilagay ang baba sa kamay habang nakatingin
sa akin. "Why? Ayaw mo bang magpacheck up kasi ako ang kasama mo?" Tanong niya sa
akin.

Umiling ako.

"Then what, sweetheart?" Tumaas ang isang kilay niya sa akin. Damn, he's sexy! Why
is that? I guess, dapat ipinapasa na batas na bawal ngumiti, magtaas ng kilay,
ngumisi, tumawa, ipalig ang ulo at magsalita si Thunder. Because everything he does
wants me to commit a crime! Simpleng ngiti lang nitong lalaking 'to, nababaliw na
ang sistema ko at kailangan kong umayos. I'm not a teen anymore. Hindi dapat ako
nakakaramdam ng makasira ulong kilig!

"Me-medyo napagod kasi ako... oo, tama. Ayun. Medyo napagod ako kaya gu-gusto ko na
umuwi." Sana hindi mahalata ni Thunder ang pagsisinungaling ko. Gaaah! Ako nga,
halatang halata ko na, siya pa ba? Darn it, Rain.

Tumawa naman ng mahina si Thunder. Pati pagtawa talaga, krimen! "Why, sweetheart,
napagod ba kita?" He asked me, sexily. Pinaikot ko ang mata. Inaasar niya ako. 'Yun
ang malinaw sa ginagawa niya ngayon.

"Thunder..." Tinignan ko siya ng masama. Tumango naman siya. "Alright. Uuwi na

tayo." Ngumiti siya sa akin at uminom sa softdrinks na nasa harap niya. Kung si
Thunder siguro ang magmomodel ng fastfood na ito, sigurado akong bebenta ng husto
ang mga produkto nila.

Tinapos na namin ang pagkain at nagtake-out pa. Para sa mga kasambahay nila, sa
akin at binilihan ko din si Mika. Umaasa akong magiging okay kaming dalawa.

Habang nasa sasakyan kami, pinipilit kong huwag magsalita. Wala 'din naman kasi
akong sasabihin kaya nanahimik nalang ako. Tinatapik tapik ni Thunder ang manibela
habang mahinang sumisipol. Isinandal ko nalang ang ulo sa salamin at tumingin sa
labas.
"We should decorate Thor's room, Rain." Napalingon ako kay Thunder ng nagsalita
siya. "Come again?"

"I said we should decorate Thor's room. Bakante ang tabing kwarto ko. Pwedeng iyon
ang gamitin niya." Sagot nito sa akin.

"Bakit doon? Thunder may plano naman ako para sa anak nat-" Napalingon sa akin si
Thunder. Great, Rain! "ko..." Kinagat ko ang labi ko. "May plano ako para sa anak
ako."

"I know that. But he's a Dela Cruz. Hindi ako papayag na hindi siya kasama ng mga
Dela Cruz." Nagkibit balikat ito at tumingin na ulit sa kalsada.

Hindi na ako nagsalitang muli hanggang sa makarating kami sa mansion nila. Nakita
ko ang sasakyan ni Mika sa garahe kaya hindi ko na naman maiwasang kabahan.

"Let's go?" Lumabas na si Thunder kaya binuksan ko na din ang pinto ko. Bitbit ni
Thunder ang mga itinake-out namin at pumasok na sa loob. Nakasunod ako sakanya.

Naabutan ko naman si Mikaela na nanunuod sa sala. Nakaupo siya sa sofa at hawak ang
remote habang yakap ang unan. Nilapitan siya ni Thunder.

"Hey, Miki." Hinawakan ni Thunder ang balikat ni Mika. Mika shrugged it off.
"Baby," malambing na tawag ni Thunder kay Mika. Tumingin si Mika sakanya. "Don't
talk to me." Inirapan niya si Thunder at ipinokus ang tingin sa TV. Nanunuod siya
ng isang US TV series tungkol sa mga bampira.

"Come on, talk to Kuya." Kinukulit niya pa din si Mika. Umupo siya sa tabi nito
kaya umusod palayo ang babaeng Dela Cruz. It's breaking my heart. Nagkakagulo sila,
nagkakasira, dahil sa akin.

"Mikaela Michelle..." Narinig kong tawag ni Thunder dito. Nakatayo lang ako sa
likod nila. Lumapit sa akin si Nanay Lourdes at hinawakan ang kamay ko. Ngumiti
siya sa akin.

"Don't use that tone on me, Kuya. I'm mad at you, just so you know." Hindi man lang
nilingon ni Thunder si Mika.

"Bakit?" Tanong ni Thunder.

Nilingon siya ni Mika. "Because you're an ass."

"Bakit?" Tanong nito muli.

"Because you're so dumb."

"Bakit?" Hindi ko na napigilan mapangiti sa pagiging isip bata ni Thunder para lang
magkabati silang dalawa.

"Because you keeps on hurting yourself."

"Bakit?"

"Oh, shut up, fucker." Kahit hindi ko nakita, alam kong inikot ni Mika ang mata.
Humalakhak naman si Thunder. Hinila si Mika at niyakap. "Papalampasin ko muna ang
sinabi mo, alright? Sorry, Baby."

And they're okay now. Sana ganun 'din kadali sa amin ni Mika. Napalingon si Mika sa
direksyon ko. "Hi." Bati niya sa akin. Nagulat ako pero ngumiti ako pabalik. "Hi."

Tumayo na si Thunder at lumapit sa akin. "Let's go," Hinawakan niya ang siko ko at
iginiya paakyat ng malaking bahay. Nakita kong nakasunod ang tingin sa amin ni
Mika.

"Hey, Kuya!" Malakas na boses niyang tinawag ang kapatid. Nilingon siya ni Thunder.
"Oh?"

"Alam mo ba ang difference ng 3 months at 6 months?" Tanong niya. Pinanlamigan ako

ng kamay. Anong ibig sabihin ni Mika?

"3 months has 90 something days, 6 has 180 something. Why?" Nasa gitna pa lang kami
ng hagdan.

"Nothing. It just shows that I'm not the only noob here." Tumalikod na siya at
nanuod ulit.

"Tss." Bulong ni Thunder. Umakyat na kami. Didiretso na sana ako sa kwarto ko pero
pinigilan ako ni Thunder. "I'll show you something." Iginiya niya ako papunta sa
kwarto katabi ng kwarto niya.

Binuksan niya ang pinto at pinapasok ako. Nauna akong pumasok sa kwartong 'yun.
Nagulat ako nang makita ko ang nasa loob nito. "What's this?" Tanong ko sakanya.

Inikot ko ang paningin sa kabuuan ng kwarto. It was like a nursery room... no, it's
actually a nursery room! Puno na ng gamit pambata ang kwartong ito. Nandito na din
ang crib na binili namin kanina, may isang kama, maraming stuffed toys, maraming
laruang pambata. Malamig sa mata ang kulay asul na kwarto. Relaxing. Calming.
Nakita ko 'din na may aparador sa kwarto. Hindi ko na kailangan lapitan ito para
malaman na nasa loob nito ang mga damit na pinamili namin. Nasisiguro ko 'din na
may mga damit na doon maliban sa pinamili namin.
"Para saan 'to?" Hinarap ko siya at tinanong. Nakapamulsa siya habang nakatingin sa
akin.

"Sa anak ko?" He replied.

Nanlaki ang mata ko. Alam na niya!

"Take a chill pill, sweetheart. Kay Thor ang kwartong 'to." Ngumisi siya sa akin at
lumapit. Hinawakan ang magkabilang balikat ko. "I just wanted to give Thor the
best." Bulong niya sa akin.

"Thunder..." Hinawakan ni Thunder ang kamay ko at nilaro-laro ang daliri ko.

"I want to give the best for you, too." Tumingin siya sa akin na malamlam ang mata.

"Thunder..." Binawi ko ang kamay sakanya. "I know you're concern, pero 'di naman
kailangan e. We're fine. Me and my son."

"Bakit?" Tanong niya sa akin. Idinikit niya ang noo sa akin. Halos magkadikit na
din ang ilong naming dalawa.

"Kasi, okay lang naman kami." Sagot ko.

"Bakit?" Tanong niyang muli. Parang ganito din ang ginawa niya kanina kay Mikaela.

"Kasi, kaya kong maging okay."

"Bakit?" Nakapikit niyang tanong. Huminga ako ng malalim.

"Kasi kailangan kong maging okay. Para sa akin at sa anak ko."

"Bakit-"

"Thunder, will you stop-"

"mo ako iniwan?" dugtong niya sa tanong niya. Natigilan ako. Nakapikit pa din si
Thunder pero dama ko ang pagbigat ng paghinga niya.

"Because you never gave me a reason to stay." Ipinikit ko na din ang mata ko at
hinayaang tumulo ang luha ko sa pisngi ko.
Huminga ng malalim si Thunder. Naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko. "I told
you, I'll steal you from him." Bulong niya. "If that means I need to be like
Hunter, I'll do that. I'll do whatever it takes to win you back." Niyakap niya ako
ng mahigpit at naramdaman ko ang paghalik niya sa buhok ko.

=================

Chapter 25

*Insert mas masiglang author's note here.*

PS. Yea, I know, natypo ako sa 3 months and 6 months, alright? Inedit ko na.
Kumalma. No need to panic. Chill pill, okay? At ang natatypo daw, maganda. Akam nyi
ns? Shit. Typo. Kidding! :P

--

"Where's Kuya Hunter, Kuya?" Nasa dining room kami habang kumakain. Surprisingly,
Mika's not mad at me anymore. Iniabot niya pa sa akin ang ulam na malapit sakanya.

"Baka nakalibing na. Di lang tayo sinabihan." Sagot ni Thunder habang naglalagay ng
kanin sa plato niya.

"Thunder..." Saway ni Nanay Lourdes dito. "Nagbibiro lang ako, Nanny. Masamang damo
'yun." Nagkibit balikat ito. Napailing nalang ako.

Nag-iiwas pa din ako ng tingin kay Mikaela. May alam ba 'tong dalawang 'to na hindi
ko alam?

"You should eat more." Inabot sa akin ni Mika ang kanin. Tinanggap ko nalang kaysa
naman may masabi na naman siya. "Umalis kayo kanina?" Tanong niya sa kapatid habang
hinihiwa ang karne sa plato niya. Thunder nodded. "Mall? Namili kayo ng gamit,
diba?" Naglipat ang tingin niya sa aming dalawa.

"Kuya, we should make this house a child friendly house, too." Ngumiti si Mika.
"I'll ask Cielo and the gang to help me."

"Bahala ka." Thunder gave permission to her. Inilahad ni Mika ang palad dito.
"What?" Nakakunot ang noong tanong ni Thunder. "Money. Duh? Alangang pera ko
gamitin ko? Hindi ko naman anak 'yun. I'll buy him gifts pero ang mga kailangan ni
Baby DC, ikaw magprovide no!" She rolled her eyes.

"Mika, ako nalang ang-".

"No." Nilingon ako ni Mikaela. "Lalaki dapat nagpoprovide nun." Nilingon noya si
Thunder. Tinitigan naman siya ng kapatid niya. "I'll give you the money you need
later."

"Okay!" Ngumisi si Mika at tumingin sa akin. "Malapit na siyang lumabas no?"

"Ha?" Nanginginig ang kamay na binaba ko ang hawak na kubyertos. What's the meaning
of this? Alam ba nila? May alam sila o pinagkakaisahan nila ako? Bakit ba
nahihiling kong sana, andito si Hunter para naman at least, may nasa panig ko?

"Ay, oo nga pala. 6 months." Makahulugang tumingin sa akin si Mika. Bumaling na

naman siya kay Thunder. "Kuya, I saw a new model of Lamborghini. I guess it's good
to have it."

"Bakit?"

Tinitigan siya ng masama ni Mika. I know the feeling, Mika! Thunder's cute when
he's asking that pero nakakairita sa part ko kasi 'di ko maiwasang hindi kiligin.

"Para madagdagan ang collections ni... daddy." Nagyuko siya ng ulo sa pagkain at
nilaro na ito. "He'll be happy."

"Alright, I'll ask my assistant to buy one." Napangiti nito si Mikaela. "Thanks! I
bet you'll be a good father. Just don't talk about something nasty and you'll be
perfect!"

"Nasty, you mean?" Tumaas ang isang kilay ni Thunder. "The f word, brother. Ayaw mo
naman sigurong lumaki ang anak mo na puro f word ang sinasabi." Sagot ni Mikaela
bago sumubo ng kanin.

Anak mo? Alam niya. Alam nila.

"Miki..." Tinitigan ni Thunder si Mika. Tumingin si Mika sakanya. "Oh. What I mean
is kapag nagkaanak ka no. Ang paranoid mo, Kuya. Why? May anak ka na ba na hindi mo
alam o kaya tinatago sa'yo?"

Pakiramdam ko, tinakasan na ako ng tuluyan ng kulay. Ano bang ginagawa nilang
dalawa?

"Mikaela Michelle, kung may anak man ako, malalaman at malalaman ko. Kahit itago pa
sa akin." Yumuko nalang ako at pilit na pinagpatuloy ang pagkain. Where the hell
are you, Hunter?!

"Ma'am Mika, may tawag po kayo. Si Sir Hugh daw po." Lumapit ang isang
nakaunipormeng kasambahay nila kay Mika at inabot ang wireless phone nila.
"Thanks!" Inabot ni Mika ang phone. "Hello, Hugh?" Sagot nito bago tumayo at nag-
excuse. Nang makita kong nakalabas na ng dining room si Mika, para akong nakahinga
kahit papaano. Kailangan ko siyang makausap.

"You can breathe now, Rain." Napalingon ako nang magsalita si Thunder. "She's
really like that. Sasabihin ang nasa isip. Chill." Uminom siya ng tubig habang
nakatingin sa akin.

"She's excited about the baby, too. That was just her initial reaction. She wants
me and Hunter to be okay. Kaya nagalit siya." Paliwanag sa akin ni Thunder.

"Alam ko naman 'yun. Naiintindihan ko siya." Pero ngayon, hindi ko na alam. Ano ang
nangyayari? Base sa ikinikilos ni Mika, parang may pinahihiwatig silang dalawa.

"Hi!" Pumasok si Hunter sa dining room. Nakasuot siya ng longsleeves na itinupi

hanggang siko at naka-jeans. "Late na ba ako?" Tumabi sa akin si Hunter. "How's
your day?" Inilapit niya ang bibig sa tenga ko tsaka bumulong.

"Ba't andito ka?" tanong ni Thunder sa kapatid. Napalingon si Hunter kay Thunder.
Inilagay pa nito ang isang kamay sa likod ng umupan ko kaya nagmistulang nakaakbay
siya sa akin. "Because..." huminto si Hunter at tila nag-isip ng isasagot sa
kapatid. "this is also my house." Ngumisi siya kay Thunder. Nag-igtingan naman ang
panga ni Thunder.

"I'm sorry, 'di kita nasamahan kanina. May nagtambak kasi ng gawain sa akin kahit
na kaya naman niya." Pasarkastikong sabi niya. Naglagay naman ng isa pang plato ang
kasambahay nila sa harap ni Hunter. Tahimik kaming kumakain nang bumalik si Mika.

"Oh, anong ginagawa mo dito?" Gulat na tanong ni Mika sa kapatid niya.

"Dapat bang lumayas na ako?" Tanong ni Hunter dito. "Hindi naman. Kung trip mo
lang, go." Nginisihan siya ni Mika.

"Tss. Brat." Nagpatuloy nalang kami sa pagkain.

"Kuya, Hugh will help us decorating and buying some stuffs pa for Baby DC. He said
Amaranth will help, too." She smiled at him.

"Do you need anything? I'll give you money later." Sabi ni Hunter dito.

"No, thanks, Kuya. Meron na." Ngumisi si Mika sakanya bago nito pinagpatuloy ang
naudlot na pagkain. Hunter's eyes narrowed on Mika. "Sino nagbigay?"

Nag-angat ng tingin si Mika sa kuya niya. Ipinalig ang ulo at ngumiti kay Hunter.
"You should eat, Kuya."
"Mikaela Michelle."

"Shut up and eat, Hunter." Matigas ang boses na sabi ni Thunder dito. Tumikom ang
kamao ni Hunter at nagpatuloy nalang sa pagkain.

"Sir," lumapit na naman ang isang kasambahay na dala ang wireless phone. "Si Ma'am
Storm po, hinahanap kayo."

Tumingin sa akin si Thunder. "Tell her I'm busy." Hindi inaalis ni Thunder ang
tingin sa akin. Mas lalo naman akong nailang. "Sige po."

"Hey." Hinawakan ni Hunter ang baba ko at pinaharap sakanya. Pinunasan niya ang
gilid ng labi ko. "Hunter." Hinawakan ko ang kamay niyang nasa mukha ko at inilayo
ito.

"I'm done. Miki, just go to the library later. I'll give you the money." Tumayo na
si Thunder at lumabas ng dining room.

"Si Thunder magbibigay ng pera sa'yo?" Tanong ni Hunter sa kumakain pa ding si

Mikaela. Tumango naman ito.

"Bakit?"

"He's richer?" Natatawang sagot ni Mikaela. "Umayos ka, Mikaela Michelle."

"Duh? You know why." Uminom na ito ng tubig at tumingin kay Hunter. "Come to think
of it, Kuya. Pwede ka pa din naman magbigay."

Kumunot ang noo ni Hunter.

"Chevy Cruze."

"Anong silbi ng sasakyan mo?" Tanong niya sa kapatid. Nagkibit balikat si Mika bago
tumayo. "I'm done. Tatawagan ko pa sila Cielo e."

Napatingin sa akin si Hunter. "Don't ask me. Kahit ako, hindi ko alam kung may alam
sila." Sumandal ako at tinignan ang saging sa lamesa.

"No. Hindi nila alam. They're just assuming things."

"And oh, Kuya..." halos mapatalon ako nang biglang pumasok ulit si Mika. "My Cruze
or I'll spill what I know? You choose. You see, I know something. Goodnight!"
Napailing nalang si Hunter. "Anong gagawin natin?"

"Knowing that brat, kahit naman hindi ko ibigay ang hinihingi niya, sasabihin niya
ang alam niya. I'll talk to her later."

Hindi na ako nagsalita. Tinapos nalang namin ang pagkain at sinamahan na niya akong
umakyat sa kwarto ko. "What happened, Einah?' Tanong nito sa akin.

"I think, alam na nila." Nakaupo ako sa kama ay nakatayo naman si Hunter sa may
bintana. "How?"

"I don't know." Huminga ako ng malalim bago tumingin kay Hunter. "Naguguluhan ako."

Tumitig sa akin si Hunter. "Don't worry, I will never let him hurt you again."
Umupo ito sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko.

Halos hindi ako makatulog sa kakaisip sa mga sinabi ni Mika at Thunder. Naisipan
kong uminom ng gatas kaya bumaba ako para kumuha sa kusina. Tahimik na ang buong
bahay nila at halos tunog ng aircon nalang ang naririnig ko.

Kumuha ako ng gatas sa kusina at umupo sa isang upuang nandoon at tahimik na ininom
ang gatas ko.

"Can't sleep?" Napapitlag ako nang magsalita si Thunder mula sa pinto. Tumango ako.
"Oo."

"Hindi ba makakasama sa bata 'yang pagpupuyat?" Tanong niyang muli. Shirtless si

Thunder at nakasuot ng pyjamas. Kitang kita ang katawan nitong napakaganda.
From.his broad chest down to his six pack abs... hindi ko maiwasang pamulahan ng
pisngi.

"Hi-hindi ka din ba makatulog?" Tanong ko. Kumuha siya ng isang baso at nagsalin ng
alak dito. Umupo siya sa tapat ko. Nagkibit balikat lang siya. Medyo magulo ang
buhok ni Thunder at malamlam ang mata. Bakit ba parang kahit ata anong itsura niya,
napakagwapo niya?

"Nakausap mo na ba si Storm?" Hindi ko din alam kung bakit iyon ang lumabas sa
bibig ko. Siguro dahil iniisip ko na tumawag ito kanina, pero 'di niya kinausap.

"Why do you keep on mentioning her when we're talking?" Ipinalig nito ang ulo at
tinitigan ako.

"She's your girlfriend, Thunder..." paalala ko sakanya. Natawa lang ito. Tawa na
sapat na para tumayo ang balahibo ko.
"Bakit, hindi ba?" lakas loob kong tanong. Bakit kasi kailangan niyang timawa?

Nagkibit balikat lang si Thunder. Non sense. Inubos ko na ang laman ng baso ko at
hinugasan ito bago naglakad palabas. "Matutulog na ako. You should sleep, too."
Palabas na ako nang natigilan ako.

Napatingin ako kay Thunder. "What is it?" Lumapit si Thunder sa akin. Hinawakan ko
ang tiyan ko. "What's wrong?" Bakas ang pag-aalala sa mukha nito. "Tell me, what
the fuck's wrong?"

"Sumipa siya." Ngayon ko lang naramdaman ang pagsipa niya. Itinanong namin noon sa
OB ko kung bakit hindi pa sumisipa ang bata pero sabi ng doctor, maaaring hindi pa
lang kaya ng bata o 'di kaya'y 'di oa developed ng husto.

Hinawakan ko ang kamay ni Thunder at inilagay ito sa tiyan ko. "You feel it?"
Muling sumipa ang anak ko.

Nilingon ko si Thunder na may malawak na ngiti sa labi. "Yeah. He kicked."

"First time ito." Ani ko. Ang sarap sa pakiramdam na mararamdaman mo ang anak mo na
buhay sa loob mo. Mas sisidhi ang kagustuhan mo na alagaan siya.

Bakas ang saya sa mukha ni Thunder. Hindi niya inaalis ang kamay sa tiyan ko.

Napangiti din ako.

Hanggang sa paggising ko ay dama ko pa ang saya dahil sa simpleng pagsipa ng anak

ko. Naabutan ko sila Thunder, Hunter at Mika sa sala na nag-uusap.

"Good morning," bati ko sa tatlo. Tumingin naman sila sa akin. "Hi." Bati ni Mika
sa akin. Nanunuod ulit siya ng TV series na paborito niya habang yakap ang unan. Si
Hunter sa tabi niya at si Thunder nasa pang-isahang silya.

Nalaman kong nakapagbreakfast na sila kaya ako nalang mag-isa ang kumain.
Nakakahiya tuloy. Hindi ko pa naman bahay ito. Nakangiti sa akin si Nanay Lourdes
habang kumakain ako.

"Mabuti't andito ka na din, hija." Ngumiti siya sa akin. "Bakit po?" Tanong ko
habang kumakain.

"Hindi na bugnutin ang isang alaga ko e." Maaliwalas ang mukha ni Nanay Lourdes.
Ang alam ko, si Mika na ang pinaka-alaga niya ngayon dahil ito ang bunso pero
silang tatlo ang inalagaan nito.
Mabilis kong tinapos ang agahan ko at lumabas na. Naabutan kong nagtatalo si Mika
at Hunter.

"What's with those zombies ba? I want Damon and Stefan, Kuya!" Mikaela yelled at
Hunter.

"Aanhin mo 'yung dalawang 'yun kung andito ako at si Kulog?" Inilipat ulit nito ang
TV channel sa TV series na zombie ang mga bida.

"Like eww? Damon and Stefan's way better than you, too, pwede ba?" Pinaikot nito
ang mata at walang nagawa nang hindi ibigay ni Hunter ang remote sakanya.

"They can't even procreate, Mika. Anong better 'dun?" Tanong ni Hunter.

"Thor kicked last night." Agaw atensyong sabi ni Thunder sa dalawa.

"Who's Thor?" Kunot noong tanong ni Hunter.

"That's Baby DC's name." Sagot ni Mikaela dito. Napatingin sila sa akin.

"No. It's Hero." Sagot ni Hunter.

"Duh, Kuya? Dami na kayang ka-rhyme. Si Kiro tsaka si..." Natigilan si Mika.
"Thor's better." Sabi nalang niya.

"It's Hero." Yamot na sabi ni Hunter dito. "Don't push it, Hunter. It's Thor."
Thunder told him. Tinignan naman ng masama ni Hunter ang kapatid at tila balewala
lang kay Thunder ang titig nito.

Mag-iisip nalang ako ng ibang pangalan para walang gulo. Umupo ako sa isa pang
silya. Tumingin sila sa akin. "Hero kicked last night? Bakit 'di mo sinabi sa
akin?" Tanong ni Hunter sa akin.

"Ha? Hindi ko naman kasi alam na-"

"Oh, come on, Kuya. Bakit kailangang sabihin sa'yo?" Putol ni Mikaela sa akin.
Tinignan siya ni Hunter. "Say bye to your Chevy Cruze, Mikaela Michelle."

Sumimangot si Mika dahil sa sinabi nito. Tumingin sa akin si Mikaela. "Baby DC

kicked." Tumango ako. "Hindi ko alam na kahit pala three months pa lang, nakakasipa
na."

Napatingin ako kay Thunder na nakatingin sa akin. May naglalarong ngiti sa labi
niya.

Tumayo na si Mika at nagpaalam dahil may lakad pa ito. Bago siya umalis, tinawag
niya si Hunter.

"Kuya Hunter, may pinapatanong si Mommy. Kailan mo daw siya bibigyan ng apo? Meron
na kasi 'yung isa."

=================

Chapter 26

---

"You need help?" Halos mapatalon ako nang makita ko si Thunder sa pinto ng kwarto
ng anak ko. Nagpumilit kasi si Mika na ayusin ito dahil hindi niya nagustuhan ang
ayos ni Thunder dito. Akala ko mag-aaway sila pero nakakagulat na um-oo nalang si
Thunder sa kapatid.

"Hindi na, okay lang naman." Nililigpit ko ang mga stuffed toys na nakalagay dito
dahil sabi ni Mika, may mga ilalagay daw silang kung ano-ano. Iniiwasan ko din kasi
ngayon si Mikaela.

Natatakot ako sakanya.

Natatakot ako sa maari niyang sabihin. Natatakot ako sa alam niya pati na sa
mapanuring mata niya.

Noong sinabi niya kay Hunter na nagtatanong ang mommy nila ng tungkol sa pagbibigay
ng apo ni Hunter dito dahil mayroon na ang isa, sino ang tinutukoy niya? Si Thunder
lang naman, 'diba? Ibig sabihin, may alam talaga siya.

Lumapit pa din si Thunder sa akin na naka-sleeveless shirt at shorts lang. Simple

lang ang suot niya pero 'di pa din maitago ang kagwapuhan nito.

"I don't know why Miki wants to change this rooms interior. Okay naman, diba?"
Tanong niya sa akin habang sinasamsam ang mga laruang nasa loob ng kwarto.

Nagkibit balikat ako. "Baka iniisip ni Mika na mas okay ang taste niya kesa sa'yo?"
Pagbibiro ko na lamang.

"Naaah. I have a better taste. I am just stupid I let her go."

Hindi ako nakagalaw sa sinabi niya. Is he talking about me? Kinakabahan ko siyang
nilingon. Nakatingin siya sa akin gamit ang malungkot na mata. Yumuko nalang ako at
pinili na mag-ligpit ng gamit.

Pakiramdam ko, alam na niya. Alam na nila. Pero bakit hindi niya sinasabi sa akin?
Inaasahan ko ang galit niya kung sakali, pero bakit wala?

"Hey, lovebirds, we have a visitor." Halos mapalundag ako nang biglang magsalita si
Mika sa may pinto. Hindi pala isinara ni Thunder.

"I told you to change your clothes, right?" Naiinis na sabi ni Thunder dito. She's
wearing gray tank top and short shorts. Nakapusod ang buhok ni Mika.

"Nothing's wrong with my clothes, Kuya." Pinaikot ni Mika ang mata. "You're showing
too much skin, brat. Andyan pa naman ang manliligaw mo. Sinasabi ko sa'yo, hawakan
ka lang niyan, uuwi siyang baldado."

Pinanlakihan ni Mika ng mata ang Kuya niya. "Ang OA mo naman. Hugh's not
nanliligaw. And you have a visitor kaya bumaba na kayo. I know you're probably
talking about Baby DC's future but I am pretty sure gusto din makialam ng bisita
niyo." Inirapan nito si Thunder bago tumalikod at bumaba na.

"Brat." Iiling-iling na bulong ni Thunder. "Let's go?" Bumaling siya sa akin at

inaya akong bumaba. Inabot ko anh kamay niya at sabay na kaming naglakad palabas.

Inaalalayan niya ako pababa ng hagdan.

"Is there anything you need, Tito, Tita?" Narinig namin ang masiglang boses ni
Mikaela. Nagkatinginan kami ni Thunder. Sinong kausap nun?

"Miki..." Tawag ni Thunder sa kapatid. Nilingon naman ito ni Mika na naka-jacket na

ngayon.

"Oh, there they are!" Turo sa akin ni Mika sa bisitang sinasabi niya.

"Mommy?" Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang mga magulang ko. "Einah, anak!"
Tumayo ang mommy ko at niyakap ako.

"Good morning, Ma'am, Sir." Bati ni Thunder sa mga magulang ko.

"Kuya, why so formal? You should call them Tito and Tita. Or Mom and Dad." Ngumiti
si Mika sa aming apat. Sa nakikita ko, giliw na giliw si Mommy sa kadaldalan ni
Mika pero may talim sa titig nila kay Thunder.
"Why you didn't tell is you'll live here?" Tanong ng Daddy ko sa akin.

"Tito, it's normal naman if the girl will live in the house of the boy kapag may
anak na sila diba?" Umupo pa si Mika sa tabi ng Daddy ko. "Plus, may room na si
Baby DC. We're actually decorating it na." Ngumisi si Mika sa Daddy ko.

Nakita ko namang napapikit nalang si Thunder sa inis. "Mikaela Michelle, don't you
have a visitors to attend to?" Matiim na tinitigan ni Thunder ang kapatid.
Nakatingin naman sa akin ang mommy ko.

"Pero Kuya, aren't we going to plan the wedding? Too bad, Mom's not here pero I can
call her naman and skype nalang. What do you think?" Ngumiti pa si Mika sa amin.

"Mika..." Hindi ko alam kung may magagawa ba ang pagsaway ko sakanya. Hindi ko kasi
alam kung kaninong kasal. Ako o si Hunter o si Thunder? She's not mentioning any
name.

"Fine." Tumayo na si Mika habang nakasimangot. "Nasa garden lang kami nila Hugh."
Lumabas na siya at naiwan kaming apat sa living room.

"Why did you bring our daughter here, Thunder?" Seryoso ang mukha ni Daddy ng
tinanong niya si Thunder. "You brought her here without asking for our opinions?"

Hinarap ni Thunder ang tingin ng Daddy ko. "I'm sorry, Sir, for bringing your
daughter here without asking you. I know I have wronged Rain many times but I
wanted to make it up with her. I brought her here because I guess, it's one of the
right thing to do since she's carrying my... I mean, she's carrying a Dela Cruz."

Napalingon ako kay Thunder. Seryoso ang mukha niya at halatang seryoso din siya sa
sinasabi niya. Tinignan ako ng mommy ko.

"How about you, Einah. Do you want to live here?" Ani Mommy. Napatingin ako kay
Thunder. Nakayuko siya sa kamay niya.

Gusto ko ba dito?

Gusto ko ba siyang makasama?

Gusto ko bang lagi siyang nakikita?

"Yes, Mommy. I want to live here." Napalingon sa akin si Thunder dahil sa sinabi
ko.

"Pero Einah..."
"I'll be fine, Dad. Inaalagaan naman nila ako, dito." Ngumiti ako sakanila. Bakas
pa din ang sama ng loob nila kay Thunder dahil sa nangyari. Pero hindi naman
kasalanan ni Thunder 'yun. It was all mine.

"Kung iyan ang gusto mo. Pero sa oras na masaktan ka na naman, alam mo kung saan ka
pupunta." Nakatingin na sabi sa akin ni Daddy.

"I will never let anyone hurt her again, Sir." Ani Thunder sa tabi ko.

Tinitigan siya ng Daddy ko. "Do it. Don't just say it."

Tumango si Thunder dito.

"So, when's the wedding?" Napalingon kaming apat nang magsalita si Mikaela. "Maid
of honor ako, ah?" Ngumisi siya sa amin. Napailing nalang si Thunder.

"Kuya, outing na kasi tayo." Nag-aalmusal kami nang mag-aya si Mika na mag-outing
daw. Since tapos na ang school year, nakabakasyon na siya. Inagahan ko na din ang
gising dahil nahihiya akong ako lang ang kumakain mag-isa kapag tinatanghali ako.

"May swimming pool tayo, anong problema mo?" Kunot noong tanong ni Thunder sa
kapatid. Pinanlakihan ito ni Mika ng mata. "Sand, kuya! Walang sand sa swimming
pool natin!"

Nakamasid lang ako sa dalawa. Mahirap magsalita kapag kaharap sila. Nilingon ako ni
Mikaela. Gusto kong mapaungol ng makita ko na naman siyang nakatingin sa akin Sa
totoo lang, natatakot na ako sakanya. Sa maaari niyang sabihin. She's adorable, I
know. Pero nakakatakot ang mga sinasabi niya. Lalo na 'yung nangtatanong daw ang
Mommy nila tungkol sa pagbibigay ni Hunter ng apo dito dahil mayroon na ang isa,
sinong isa 'yun? Si Thunder lang naman, 'diba? Pati na din sa pinagpipilitan niyang
kasal noong dumalaw si Mommy at Daddy.

"Gusto mo din magbeach, Ate Rain, diba?" Aniya. Kailan ko sinabing gusto ko? Mas
gusto ko ngang manahimik sa bahay nila e... at tinawag na niya akong ate?

Sumimangot si Mika nang hindi ako sumagot. "Ayaw mo?"

"Ha? Ah... okay lang. Gusto ko din magbeach." Napangiwi ako. Bakit ba pakiramdam
ko, namba-blackmail si Mika?

"See? Gusto ni Ate Rain, Kuya." Ngumiti siya kay Thunder. "We're going to the
beach!" Masiglang sabi niya.

"Sino-sino ba tayo?" Tanong ni Hunter na halatang ayaw din sumama pero napilitan.
"Hmmm..." Ibinaba ni Mika ang hawak na kubyertos. "Si Kuya Kulog, si Ate Rain,
ikaw, ako at si Hugh."

"Wala ka bang nakakalimutan?" tanong ni Hunter dito. Kumunot ang noo ni Mika.
"Hmmm. Let me think..." Tumahimik ito sandali at nag-isip. "Si Yaya Lourdes? Inaya
ko siya pero ayaw niya. Sayang nga e." She pout.

"Si Storm." Tila pinaalala ni Hunter kay Mika na may nag-eexist na Storm sa buhay
nila.

"Oh. I was actually don't want her to come pero okay lang naman." Ngumiti si Mika
kay Hunter. "Wala tayong taga-picture e." Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Si
Thunder naman ay hindi na kumibo matapos sawayin si Mika. Madaldal talaga siyang
tunay.

Pinagpatuloy namin ang pagkain habang dumadaldal si Mika.

"Magpacheck-up ka muna, Ate Rain before we go. Para malaman natinof safe ka
bumiyahe." Nakatingin sa akin si Mika. "Alam mo na, 6 months." Nagkibit balikat
siya.

"Ang daldal mo, Mikaela Michelle." Anas ni Hunter sa kapatid. Sa napapansin ko,
naiinis na din siya sa kakaparinig ni Mika sa akin at sa anak ko.

"Why? I am just concern. Kuya Thunder can come with her since you and I will go to
the mall and buy some stuffs for the outing. You can't say no, Kuya. We'll buy my
Cruze pa." Ngumisi siya kay Hunter.

"I'll give you the money, bumili ka mag-isa." Inirapan nito si Mika.

"Gusto mo, Kuya?" Tumaas ang isang kilay ni Mika dito. "Gusto mo talaga?"

"Fuck it. Fine." Tinitigan nito ng masama si Mika.

"Good." Ngumiti ng pagkatamis-tamis si Mika. She's playing with her brothers. Pero
sa nakikita ko, dehado si Hunter dahil si Thunder ang kinakampihan nito.

"Saan ka magpapacheck-up, Rain?" Tanong ni Thunder sa akin habang kumakain siya.

"I'll cancel all my appointments for today para samahan ka."

"Hindi naman kailangan, Thunder. Magpapasama nalang ako kay Nanay Lourdes." Tanggi
ko sakanya.
"Why? Bakit ayaw mong kasama si Kuya? May something ba sa pinagbubuntis mo?" Tanong
ni Mika sa akin bago sumubo ng pagkain niya.

"Ha? Wa-wala naman." Umiling ako. Ilang beses pa ba akong mailalagay sa hot seat?

"Mikaela Michelle, why so nosy?" Hunter asked her, exasperatedly.

Kuya Hunter, why so protective and defensive? Are you hiding something?" Tumaas ang
kilay ni Mika dito.

Tumingin ako kay Thunder na may ngiti sa labi. Ano bang trip nilang dalawa ni Mika?

"Shut up, brat." Naiinis na sabi ni Hunter dito. "I will. Hurry uo, let's go na."
Mabilis na tinapos ni Mika ang pagkain at inaya na si Hunter na umalis para mamili
sa sinasabi niyang outing.

Naririnig ko pa ang pagrereklamo ni Hunter dito. He's worrying about his credit
cards. Kapag si Mika ang kasama, alam nilang sisimutin sila nito.

"Let's go?" Napatingin ako kay Thunder nang magsalita ito. "Ha?" Nakangiti siya sa
akin.

"Your check up, sweetheart."

"Ah." Kasi naman, nakakadistract kaya ang ngiti niya. Nawawala ang nasa isip ko
kapag ganyang ang aliwalas ng ngiti niya. Napakagwapo na, may mas igagwapo pa pala
siya.

"I get it, ayaw mo akong kasama sa check up mo." Ipinalig ni Thunder ang ulo sa
gilid bago ako tinitigan ulit.

"Hindi naman sa ganun, Thunder. Ka-kaya lang kasi..." Paano ko ba sasabihin? Kapag
sumama siya... malalaman na niya.

"Then what?" Hindi ko alam kung dinadaya ako ng paningin ko dahil nakikita ko na
naman ang ngiti sa labi niya.

"Uhm. Kasi... uh..." Kinagat ko ang labi ko. Ano ba ang pwede kong idahilan?

"Hmmm?" Itinaas pa ni Thunder ang isang kilay sa akin na tila naghihintay ng

sasabihin ko.

Bahala na nga! "Fine. Magpacheck up na tayo. Magbibihis lang ako." Tatayo na sana
ako ng pigilan ako ni Thunder.
"Kung nag-aalala ka na baka mapagkamalan akong tatay ng anak mo, don't worry. Okay
lang sa akin. I'll be more than happy if ever." Ngumiti siya sa akin ng nakakaloko
bago muling nagsalita.

"After all, akin naman talaga 'yan."

Hindi ako nakagalaw sa huling sinabi niya.

=================

Chapter 27

--

"Where's Hunter, Mika?" Nanunuod kami sa may living room nang magtanong si PJ na
bisita ni Thunder ngayon dito sa bahay. Ang narinig ko, pag-uusapan nila ang
tungkol sa binyag ng anak ni PJ at Cupid. Ang alam ko, ang mga lalaki ang mag-
oorganize ng binyag ni Kiro at Caryl. I just don't know what will happen... sana
maging maayos.

"Nandyan lang 'yan, Kuya PJ." Sagot ni Mika na hindi nililingon si PJ dahil abala
sa panunuod na naman sa TV.

Lumingon sa akin si PJ. May hawak akong isang bowl na puno ng prutas na hiniwa-
hiwa. Hindi kami natuloy sa outing na sinasabi ni Mika dahil pinagbawalan ako ng
doctor ko.

Hanggang ngayon, hindi pa din kami nag-uusap ni Thunder. Matapos niyang sabihin na
sakanya ang anak ko, hindi na niya ako kinibo. Mas okay sa parte ko dahil hindi ko
naman alam kung ano ang sasabihin ko sakanya. Dumating ang mommy ko noong araw na
'yun kaya siya ang nakasama kong magpacheck up.

Binilin sa amin ng doctor na dapat kong alagaan ang bata sa sinapupunan ko. Dahil
sadyang maliit ako magbuntis, dapat ay mas doble ingat ako dahil mas malapit daw
ako sa disgrasya. Sinabi iyon ng mommy ko kay Thunder kaya napagdesisyunan niyang
huwag na lang tumuloy.

"Tagal naman ni Cupid, tinawagan mo na ba?" Tinapik ni PJ si Thunder na nakatingin

sa akin. Pilit ko namang iniiwas ang tingin sakanya.

"Thunder..." Binato ni PJ si Thunder ng throw pillow. Nilingon siya nito ng sandali

at ibinalik ang tingin sa akin.

"Matunaw naman si Rain, Kulog. Baka 'di mo na makita junior mo niyan." Napapailing
na sabi ni PJ.

Pati ba naman si PJ?

"Eh di gagawa kami ng bago." Sagot ni Thunder na hindi inaalis ang tingin sa akin.

Humalakhak naman si PJ. "Hahabol ka ba sa dalawa ko, pre?"

Nagkibit balikat lang si Thunder.

"Kukuha lang ako ng tubig." Tatayo na sana ako pero naunahan ako ni Thunder. "Ako
na."

"Six months." Napalingon ako kay Mika nang bigla siyang magsalita. Ano na namang
six months?

"What's with six months, Mika?" Tanong ni PJ dito.

"They said six months pa bago ang new season, pero last season, they said six
months pa daw ang aantayin pero they surprised everyone because three months pa
lang, lumabas na!" Sagot ni Mikaela sa tanong ni PJ.

"Malay mo naman kasi, may nagbago kaya napadali." Tumatawang sagot ni PJ.

Halos hindi naman ako makagalaw sa inuupuan ko. Hindi na ako sigurado kung ano ang
pinag-uusapan nila. Ang palabas ba o ako.

"No! They don't have to lie about it naman. Why lie? To protect who? Duh? That's
absurd!" Niyakap ni Mika ang unan at huminga ng malalim.

"I really can't understand why people lie to protect someone they love. Didn't they
know that it's better to tell the truth rather than comfort them with lies?"

"Chill, Mika." Tumatawang sabi ni PJ dito. Lumingon siya sa akin at ngumiti.

Nag-iwas ako ng tingin. Bumalik naman si Thunder na may kasunod na kasambahay. May
bitbit itong tray na may tubig, juice at snacks pa.

"Ano na namang problema mo, Miki?" Tanong ni Thunder na umupo sa tabi ni Mika. "The
difference between three months and six months."

Inakbayan ni Thunder si Mika. "You worry too much, brat."

Nilingon ako ni Mika pero 'di siya nagsalita. Nagfocus nalang siya sa panunuod. Si
Thunder naman, habang nakaakbay kay Mika, nakatingin sa akin.

"Should we wait for..." nilingon ako ni PJ. "What's your baby's name, Rain?" Tanong
niya sa akin.

"Theon." Sagot ko. Since hindi naman magkasundo ang dalawang magkapatid sa Hero at
Thor, I've decided to change the name. Theon Dela Cruz.

"That's a nice name. Should we wait for Theon para sa binyag? It'll be fine with
Steph and Cristine." Ngumiti si PJ sa amin.

"No. Ituloy niyo na ang sa mga anak niyo. Ako na bahala kay... Theon." Ngumiti sa
akin si Thunder.

"Sige. Ikaw din naman gagastos sa lahat e." Tumatawang sabi ni PJ dito.

"Lagi naman e." Inirapan ni Thunder si PJ. Maya-maya, dumating si Cupid at sumali
na sa usapan tungkol sa pagbibinyag sa mga anak nila.

Hindi natapos ang usapan nilang tatlo na hindi namumura si Cupid ng paulit-ulit.
Napagdesisyunan nilang sa Sweet Desire nalang ang magiging kainan. Ipapasara daw
muna nila PJ ito.

"Paano kapag anak mo na bibinyagan, Kulog?" Tanong ni Cupid dito habang kumakain ng
dala nitong pizza.

Tinignan ni Thunder si Cupid. "Isasabay ko na sa kasal namin ng nanay."

"Tanginang sagutan 'yan. Ligawan mo muna ulit, gago." Iiling-iling na sagot ni PJ.

Pakiramdam ko, pulang pula na ang pisngi ko. Nag-uusap sila na para bang hindi nila
ako kasama dito. Hindi ba nila alam na girlfriend ni Thunder si Storm?

"I'll do that. Like what I said, babawiin ko siya." Sagot ni Thunder habang
nakatingin sa akin.

Doon na sila naglunch at napuno pa rin ng pag-uusap nila ang hapag kainan. Kung
saan-saan na napadpad ang usapan ng tatlo. Napag-usapan din nila si Blue na hindi
pumunta ngayon araw dahil may lakad kasama ang asawa. Naramdaman ko namang iniwasan
nilang mapag-usapan si Kerko sa harap ni Mika. She's still moving on.

"Pero Kulog, bilib ako sa'yo, sa dami ng naikama mo, wala kang nabuntis no?"
Natatawang biro ni Cupid dito.
"Meron na." Sagot ni Thunder dito.

"Oh?" Gulat na tanong ni Cupid. Nilingon niya si PJ. "Meron na, pre?"

"Tangina mo, mukha ka kasing sisiw." Ani PJ dito.

"Sino nabuntis mo?" Tanong ni Cupid kay Thunder.

Ako!

Gusto ko na isigaw na ako! Grabe naman kasi 'tong mga 'to. Mapa-kapatid o kaibigan,
nahahalatang may alam.

Pasimpleng lumingon sa akin si PJ.

"Ikaw, Rain?" Gulat na gulat na tanong ni Cupid sa akin. "Akala ko busog ka lang!"

"Gago talaga." Napapailing nalang na sabi ni PJ dito.

"Ha? Ah..." napalingon ako kay Thunder. Nakatingin din siya sa akin.

"Kumain ka nalang Cupid." Ani Thunder dito.

"Nauna pa kayo magkaanak kesa kasal? Tsk." Hindi pa din makapaniwalang tanong ni
Cupid dito bago nagpatuloy sa pagkain.

"Mas matino pa kausap si Mika kesa sa'yo." Puna ni PJ kay Cupid.

"Gago." Sagot ni Cupid.

Napili kong magkulong nalang sa kwarto kesa makinig sa usapan nila. Mika, PJ and
now, Cupid. Lahat sila may alam.

Humiga ako at ipinikit ang mata.

"Theon, baby. Ready ka na ba sa complicated life? Mom's still scared, baby. I want
to hear those words from your dad. Gusto kong marinig na mahal niya ako."

Hinawakan ko ang tiyan ko habang kinakausap ang anak ko. Alam ko naman na kahit
anong mangyari, hindi ako iiwan ni Theon.
"Mahal na mahal ko pa din si Kulog. Hindi nabawasan, baby. I love him even more
kahit na gago siya. Kahit na nakakabwisit siya. Kahit na may Storm pa siya."

Huminga ako ng malalim at hinayaan ang mainit na likidong nararamdaman ko sa mukha

ko. I love him... I love him so much.

Nagising ako nang maramdaman ko ang paghaplos sa mukha ko. Idinilat ko ang mata at
nakita ko si Thunder na nakaupo sa tabi ko. Hinawi niya ang buhok kong nasa mukha
ko.

"Thunder..." Bumangon ako at inalalayan niya ako. "Nasa baba pa ba sila PJ? Anong
oras na ba?"

"Thunder..." Nakita kong pinikit niya ang mata niya.

"My name sounds so sweet when you're calling me, sweetheart. I missed it."

Hindi ako nakakibo. Nagyuko nalang ako. Narinig ko ang paghugot niya ng hangin at
marahas na pagbuga nito.

"Umalis na sila PJ. It's dinner time, Rain. You should eat. Kailangan ni Theon
maging malakas."

Tumayo na siya at naramdaman ko ang pagtitig niya sa akin.

"I'm sorry for being stupid before. Babawi ako sa'yo. Sa'yo at kay Theon."

Naramdaman ko ang paglapat ng pinto. Tsaka lamang ako nakahinga ng maayos. Hindi ko
na kailangan mag-isip pa. Alam na niya.

Bumaba na ako at naabutan ko si Hunter, Mika at Thunder na nakaupo na sa may hapag.

Lumapit ako at umupo sa bakanteng upuan sa tabi ni Mika.

"Kuya..." Tawag ni Mikaela kay Thunder. "Paano ang sand?" Ngumuso ito at
humalukipkip. Hanggang ngayon pala ay iniisip pa din nito ang naudlot na outing.

"Semento nalang, Mika." Pang-aasar ni Hunter dito. Sinamaan siya ng tingin nito
bago nagsalita. "Ikaw nalang isemento natin. Dakila ka naman e. Dapat pagawan ka ng
rebulto. Inaako mo kahit 'di sa'yo." Inirapan ni Mika si Hunter.

"Kayo nalang ng mga friends mo ang umalis, Mika." Napalingon ako nang pumasok si
Storm na may dala-dalang isang putahe. Nandito siya?
Umupo siya sa tabi ni Thunder. Nakatingin naman sa direksyon ko si Thunder.

"Ikaw nalang umalis. Tapos huwag ka na bumalik." Inirapan ito ni Mika.

"Mika, where's your manners?" Tanong ni Hunter sa kapatid.

"It's with me, Kuya. Pero may binabagayan ang manners ko." Hinawi pa niya ang buhok
niya na tumakip sa mukha niya.

Mukha namang napahiya si Storm sa ginawa ni Mika kaya nanahimik nalang siya.
Tahimik lang din akong kumakain. Si Hunter ay inaalok ako ng inaalok pero hindi
naman ako makakain ng maayos dahil sa tingin ni Thunder sa akin. Para bang
pinagmamasdan niya lahat ng galaw ko.

"Rain, ninang ako ng anak mo, ha?" Nakangiting sabi ni Storm sa akin. Nag-angat ako
ng tingin. Nakita ko namang nakatingin pa din sa akin si Thunder.

"Ha? Uh..." Kinagat ko ang labi ko. Si Storm? Ninang?

"Ang plastic naman." Ani Mika.

"Ano 'yun, Mika?" Tanong ni Storm dito.

"Ang sabi ko, ang plastic naman. Hindi mo narinig?" Sarkastikong sabi ni Mika.

"Mikaela Michelle." Saway ni Thunder dito.

"Fine." Pinaikot ni Mika ang mata bago nagpatuloy sa pagkain. Nilingon niya ako at
tila may gusto siyang sabihin.

"Storm, marami ng ninong at ninang 'yung bata. Hindi na kailangan na dumagdag ka

pa." Narinig kong sabi ni Thunder dito.

"Pero..."

"Don't push it." Saglit lang na nilingon ni Thunder si Storm bago tumayo at
lumabas.

Napansin kong tumahimik si Hunter. Nakatingin lang siya sa akin. "Can we talk?"
tanong niya maya-maya. Tumango ako at tinapos ang pagkain.

"Oh, ano? Iiwan niyo ako dito kasama siya?" Turo ni Mika kay Storm. "No way. Mauuna
na akong umalis." Tumayo si Mika at nagmartsa palabas ng dining room.

"Pagpasensyahan mo na si Mika, Storm." Ani Hunter kay Storm. "She's still mad."

"I know, Hunter. I know." Napayuko nalang ito.

Tumayo na din ako at sumama kay Hunter. Dinala niya ako sa may garden ng bahay
nila. Umupo kami sa isang bench na pinagawa ng mommy nila bilang upuan nito kapag
gusto niyang tignan ang mga bulaklak na nakapalibot dito.

"Are you okay?" Tanong ko kay Hunter nang hindi ito magsalita. Nakaupo lang din ito
sa tabi ko. Nakatingin siya sa mga bulaklak pero sa pakiwari ko'y may malalim
siyang iniisip.

"You are still in love him, aren't you?" Mahina pa sa bulong ang pagkakasabi nito
pero dinig na dinig ko.

Natigilan ako. Napatuwid ang upo ko at napayuko. Huminga ako ng malalim bago
tumango. "Oo. Mahal ko pa din siya."

Ngumiti ng malungkot si Hunter. "Tangina 'nun, ah? Ano bang meron 'yung gagong 'yun
at lahat nalang, siya ang gusto?"

"Hunter..." Hinawakan ko ang kamay niya. Kinakabahan ako sa pwedeng gawin ni

Hunter. He's still the 'Hunter Dela Cruz'.

"Nakakagago kasi, Einah." Sumandal siya at tumingin sa akin. "Sinusubukan ko namang

maging mabuting tao. Bakit lahat kayo, hindi makita 'yun?"

"Hunter, you're not that bad. Believe me, you're not. You're actually one of the
people I know I can trust and I can always count on. Pero hindi natuturuan ang puso
e. Mahal ko si Thunder. Siya lang."

Hindi nagsalita si Hunter. Tanging tunog ng kalikasan lang ang naririnig ko pati na
din ang sariling tibok ng puso ko. Kinagat ko ang labi ko ag huminga ng malalim.
"Hunter, I..."

"Please don't say you're sorry." Putol niya sa sasabihin ko. "Ayokong kakaawaan
ako."

Tumayo siya at tumalikod sa akin. "Hunter..." Tawag ko sakanya.

"Tell him the truth. Kailangan niya malaman ang totoo."

"Saan ka pupunta?" Tanong ko sakanya nang maglakad siya palayo.

"Didistansya sa'yo bago ko pa masira ng tuluyan ang kapatid ko."

Wala na akong nagawa nang maglakad si Hunter at marinig ko ang papaalis na

sasakyan.

Napaupo nalang ako ulit at napahinga ng malalim. Ayokong umiyak kasi alam kong ayaw
ni Hunter 'yun. Mahalaga ako sakanya. May gusto siya sa akin pero ano ang magagawa
ko? Hindi ko kayang suklian 'yung pagmamahal niya.

Sunod-sunod ang pagpatak ng luha ko. I am sorry for being selfish, too. Inaakala ko
na ang ginagawa ko ang magiging daan para maging masaya ang lahat pero bakit
ganoon? Parang mas dumami lang ang nasasaktan?

"Rain."

Nabigla ako nang biglang magsalita si Thunder sa likuran ko. "Thunder..."

Hindi siya nagsalita pero humakbang siya palapit sa akin. Parang mas lalo akong
naiyak ng ibukas niya para sa akin ang mga braso niya at ngumiti siya sa akin.
Lumapit ako sakanya at niyakap siya.

Hindi pa din siya nagsalita. Niyakap niya lang ako ng mahigpit.

"Si Theon..." Hindi ko matuloy ang sasabihin ko dahil sa pag-iyak. Hinawakan ni

Thunder ang pisngi ko at iniharap sakanya. Nakita ko ang ngiti sa labi niya kasabay
ng pamamasa at pamumula ng mata niya.

"I know... he's mine. Kayong dalawa. Akin kayo."

=================

Chapter 28

*speechless ang author.*

I love you, vampires ko. :)

--

Nakatingin ako kay Thunder habang abala siya sa pagluluto. Nakatalikod siya sa
akin. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti kapag naaalala ko kung gaano siya kasaya
kagabi. 'Yung ngiti niyang umaabot sa mata, 'yung sigla sa boses niya. It was a
priceless moment.

Nalaman niyang anak niya si Theon. Masaya din naman ako dahil sa wakas, hindi ko na
kailangan maglihim kay Thunder. Pero hindi ko maiwasang mag-alala kay Hunter.
Naging mabuti sa akin si Hunter. Aaminin ko, hinusgahan ko siya noon. Dahil sa mga
maling ginawa niya, pero ang tao ba, dapat husgahan dahil sa ilang kamaliang nagawa
niya? I have this feeling that Hunter needs someone who'll understand him. Akala
ko, magagawa ko 'yun para sakanya bilang kaibigan. Hindi pala.

"Kuya? Why are you cooking?" Halatang bagong gising si Mika nang pumasok sa kusina.
"Hi, Baby!" Bati ni Thunder dito at ngumiti. Parang 'di naman makapaniwala si Mika
sa inasta ng kuya niya.

"What the fuck happened?" Tanong ni Mika dito. Nagkibit balikat lang si Thunder.
Tumingin siya sa direksyon ko na tila nagtatanong ang mga mata. Ngumiti lang ako ng
kaunti.

"What did I missed?" Umupo siya sa isang stool at tumingin sa akin. "Hey..." untag
niya.

"Uhm..." kinagat ko ang labi ko tsaka tumingin sa kuya niya. God, Thunder! I need
your help here!

"Kuya!" Sigaw ni Mika sa kapatid niya. Lumingon naman ito sa amin. "What?"
Natatawang tanong ni Thunder.

"What happened?" Naglipat ang tingin ni Mika sa amin ni Thunder.

"Theon happnened." Nakangiting sagot nito. Pinaikot ni Mika ang mata. "Umayos ka
nga!" Asik nito sa kapatid. "Kayo na ba ulit?"

Humarap sa akin si Mika. Magulo pa ang buhok niya dahil halatang kagigising nga
lang niya. Nakasuot siya ng oversize t-shirt na may logo ng superman at short
shorts.

Umiling ako. Sumimangot naman si Thunder. Tama naman ako, diba? Hindi pa kami ulit.

Oo, alam kong alam na ni Thunder na siya ang ama ni Theon. Maaaring alam niyang
mahal ko pa rin siya pero gusto kong ayusin niya muna ang mga problema niya. Kay
Storm... kay Hunter... bago kami magkabalikan. At gusto ko din maranasan maligawan.

"Why?" Takang tanong ni Mikaela. "Where's Kuya Hunty, Kuya Thundy?" Nilingon niya
ang kapatid niya. Mas sumimangot naman si Thunder dito. Hindi ko napigilan ang
matawa.
"What?" Tanong ni Mika. Umiling nalang ako. "You should explain to me what
happened." Nalukot ang magandang mukha ni Mika. "Natulog lang ako, paggising ko,
ganyan na 'yan?" Sabay turo sa kapatid niyang nagluluto habang may suot na apron.

"Sana kasi 'di ka natulog." Natatawang sabi ni Thunder dito.

"May sinasabi ka, Kuya Thundy?" Inirapan ito ni Mika. Sinamaan naman ito ng tingin
ng kapatid. Pinaikot ni Mika ang mata bago tumayo. "Hindi ako dito mag-aalmusal.
Wala akong tiwala sa luto mo, Kuya. I'm going out with some friends. Gabi na ako
uuwi."

"Friends meaning Hugh?" Humarap si Thunder dito. Nakataas ang isang kamay at hawak
ang spatula.

"Friends meaning Cielo and Maha." Muling pinaikot nito ang mata. Naglakad na siya
palabas bago lumingon sa akin.

"Hey, pahirapan mo muna. Don't say yes to him right away, alright?"

"Mikaela Michelle..." Tinignan ni Thunder ang kapatid.

Nagkibit balikat na lamang ito at lumabas na. Napatingin sa akin si Thunder. Nag-
iwas naman ako. Dinig na dinig ko ang paghugot niya ng malalim na hininga.

"I know it's not easy to win you back. But I've already done with the first step.
There's no way I'll back out now." Ipinagpatuloy niya na ang pagluluto. Hindi na
din muna ako kumibo.

Kumakain kami ng almusal nang lumapit kay Thunder ang isang kasambahay nila at may
sinabi dito. Kumunot ang noo ni Thunder.

"Tell her I'll just go to her." Napatingin siya sa akin na tila ba may gusto siyang
sabihin. Tumango naman ang kasambahay nila at umalis na.

Gusto kong magtanong kung sino ba 'yung pupuntahan niya. Ito ang mahirap sa
sitwasyon e. Hindi ko naman boyfriend o asawa si Thunder, pero gusto ko, sa akin
lang ang atensyon niya. Nagiging makasarili ako. Pilit ko mang sabihing okay lang
sa akin na may kausap siyang iba, hindi pa din. At wala akong tiwala sa mismong
sarili ko. Dahil hindi ko alam kung anong pwede kong masabi kapag nagburst out ako.

Nagpatuloy nalang ako sa pagkain. Nararamdaman ko ang panaka-nakang pagtingin sa

akin ni Thunder pero pilit kong itinuon ang atensyon ko sa pagkain.

"Sweetheart, that was Storm. She said she'll drop by, wala kaming usapan kaya
sinabi ko na pupuntahan ko nalang siya."
Napalingon ako kay Thunder. Seryoso ang mukha niya pero ang mata niya, tila
nakikiusap sa akin na pakinggan ko siya.

"Okay lang. Hindi mo naman kailangan mag-explain." Uminom nalang ako ng tubig at
pinilit ubusin ang pagkain sa plato ko.

"Tapos na ako." Bahagya kong inurong ang plato at tumayo na. Sumunod naman si
Thunder. "Sweetheart," tawag niya sa akin.

"It's okay. Talk to her. Girlfriend mo siya. Nanay lang naman ako ng anak mo."
Binawi ko ang kamay ko at umakyat sa kwarto ko.

Huminga ako ng malalim at pilit ikinalma ang sarili. Narinig ko ang pagkatok ni
Thunder pero nagkunwari akong may ginagawa.

"Rain, sweetheart, open this door." Dinig kong sabi niya mula sa labas ng kwarto.

"Umalis ka na. Maliligo ako e." Sagot ko dito.

"Rain, please, open the door. I need to talk to you."

Tinignan ko ang pinto. I was waiting for the moment, Thunder will go berserk and
will yell and say he'll break the door... pero wala. Mahinahon ang bawat katok
niya.

"Rain..."

Pumikit ako at huminga ng malalim bago binuksan ang pinto. Nakita ko si Thunder na
nakasandal sa pader sa tabi ng pinto. Bahagya siyang nakatingala at nakapikit.
Nakita ko ang paggalaw ng adam's apple niya.

Hindi ako nagsalita. Tinignan ko lang siya. Hindi niya naramdaman na binuksan ko
ang pinto?

"Rai--" naiwan sa ere ang sasabihin niya nang makita niya ako. Tila siya nakahinga
ng maluwag nang makita niyang pinagbuksan ko siya ng pinto.

"Sweetheart, Storm and I..." Hindi ako kumibo. Tumitig lang ako sakanya.

"Rain, she's not my girlfriend." Tila hirap siyang sabihin ito.

"What?" Kumunot ang noo ko. Hindi niya girlfriend si Storm? Eh ano pala?
"I admit, I was an ass. When you left, everything became a mess. Storm was there.
She wanted us to be together again and I actually don't give a fuck about what's
happening around me. You left me, that's the only thing I am sure of. Hinanap kita.
You're with Hunter. Damn it, sweetheart, you have no idea how much I wanted to kill
my brother for calling you honey or Hanie or whatever that fuck is. I saw you
laughing while talking to him and I am so frustrated to see that you're fine.
Tangina, gusto ko, sa akin ka masaya, hindi sa iba."

"Wait, you saw us? What do you mean?" tanong ko. Anong sinasabi niya?

"In the mall, in your farm. I was there. For one whole month, I was there. I wanted
to pull you fron him but hell, Rain. You looked happy."

"Matagal mo nang alam na ikaw ang tatay ni Theon?" Tanong ko dito. Nag-iwas siya ng
tingin bago umiling.

"Noong una, I really thought it was Hunter's. Nakita ko kung paano magbuntis si
Stephanie at si Cristine. Unlike yours, mas malaki ang tiyan nila. Nagalit ako,
sobra. Pero putangina, kaya kong akuin 'yung bata kung sakaling hindi sa akin e.
Ibibigay ko apelyido ko sa bata kahit hindi ako ang ama basta ikaw ang ina."

"Thunder..." Kumibot ang labi ko. Why can't he say those words? Actions without
words are still confusing. We can't assume things just because of their actions.
Minsan, mas masakit pa mag-assume.

Hinawakan niya ang kamay ko at dinala ito sa sinapupunan ko. "Rain, you and Theon
are the most important to me now. Kung ano man ang mali ko, itatama ko. That's why
I wanted to talk to Storm, lilinawin ko na walang kami."

Pinaliit ko ang mata at tinignan siya. "So you mean to say that she just assumed
that she's your girlfriend?"

Ipinalig ni Thunder ang ulo. "That was my fault, too. I kissed her. She thought
that was a yes when she asked me."

Hindi ko alam kung maaawa ba ako kay Storm o hindi. Napailing nalang ako. Pumasok
ako sa loob ng kwarto ko at umupo sa kama. Sumunod naman si Thunder at umupo sa
tabi ko. "Sweetheart..."

Nilingon ko siya. Hindi ko mapigilang mapailing na muli. Walang duda, gago nga si
Thunder.

"Talk to Storm. Linawin mo kung anong meron sa inyong dalawa. Thunder, I am telling
you, hindi ako papatol sa may girlfriend na. Wala akong balak maging mistress mo."
"I will, okay? I will." Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa labi niya.
Marahang hinalikan ito. "I wanted to be a better person for you and Theon. I know
I'm awesome already, pero gusto ko mas higit pa 'dun. That one day, Theon will say,
"My Daddy's the best." Eh di taob 'yung tatlong gago."

Sumimangot ako. "Mukha ba akong nagbibiro?"

"I am serious, too. Gusto ko bago lumabas ang anak natin, maayos na ang lahat. Sa
amin ni Storm... pati si Hunter."

Tumango ako. "Yes, si Hunter pa."

Huminga ako ng malalim. "He's not that bad, Thunder."

"I know." Mahinang sabi nito.

"He cares for you, too." Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil. "I hope, magkaayos
kayo."

Ngumiti siya sa akin ng tipid bago tumayo. "I have to go. I need to talk to her to
clear thing's out. I'll be back later. May gusto ka bang pasalubong?" Tanong niya
sa akin habang naglalakad papunta sa pinto. Nakasunod ako sakanya.

Umiling ako. "Basta bumalik ka lang sa akin."

Tinitigan ako ni Thunder bago hinapit palapit sakanya at hinalikan sa labi. Pumikit
ako nang maramdaman ko ang malambot na labi niya. Hindi ko din mapigilang
mapangiti.

Pinalalim niya ang halik. Hinawakan niya ang batok ko at inilapit pa sakanya. I can
almost feel his heart beating.

Nang maramdaman ko ang kamay niyang dumadama sa katawan ko, hinawakan ko ang kamay
niya at pilit na kumawala sa labi niya.

Napamura siya sa ginawa ko. Nakita kong kinagat niya ang labi niya.

Hindi siya nagsalita pero nakatingin siya sa mata ko at tila ba naiintindihan niya
ang gusto kong sabihin. Tumango-tango na lamang siya.

"Theon should go out now. I badly missed you, Rain." Ngumuso si Thunder. Napangiti
ako.

"Umalis ka na." Itinulak ko siya palabas sa pinto pero ninakawan niya akong muli ng
halik na may kasamang pagkagat sa labi ko bago tuluyang umalis sa kwarto ko.
Napailing nalang ako.

Inilaan ko ang maghapon ko sa pakikipag-usap kay Nanay Lourdes. Ikinukwento niya sa

akin kung gaano kaclose noon sila Thunder, Hunter at Mika. Noong elementary pa lang
sila. Nagbago daw lahat noong high school na. Nagkaroon ng competition between the
two.

Sabi ni Nanay Lourdes, may kinalaman ang daddy nila doon. Hindi man intensyon nito,
naipakita nito na mas angat si Thunder kaysa kay Hunter. That's why Hunter grew up
like that. Stealing what's Thunder's. Para mapakita na hindi nakakalamang si
Thunder sakanya.

I just really hope, someone will come along and will make Hunter feel special. Na
hindi siya dapat makipagkumpetensiya kay Thunder dahil para sa isang tao, he's more
than enough.

Tinulungan ko si Nanay Lourdes magluto. Wala si Mika, wala si Hunter... kami lang
ni Thunder at ang mga kasambahay nila ang kakain kaya naman hindi na ganoon karami
ang iniluto namin.

Ayaw nila akong patulungin sa takot na baka biglang dumating si Thunder at

mapagalitan sila pero nagpumilit ako. Wala naman sigurong masama sa paglalagay ng
plato sa lamesa.

Halos isang oras na akong naghihintay sa pagdating ni Thunder pero halos alas-otso
na, wala pa din siya.

"Baka dumaan pa kina PJ 'yun, Rain. Dinalaw ang inaanak niya."

Tumango-tango nalang ako. Pinilit ako nila Nanay Lourdes na kumain na dahil alas-
nueve na. Sinunod ko nalang ito para na din sa anak ko.

Nag-aalala man, umakyat na ako sa kwarto ko at tinawagan nalang si Thunder. Cannot

be reached ang telepono niya. Sinubukan ko ang mga kaibigan niya pero wala silang
alam kung nasaan ito.

He said he'll meet Storm. Posible kayang... no, hindi pwede. May tiwala ako kay
Thunder.

Pinilit ko nalang matulog kahit na halos hindi ako makatulog.

Mababaw lang ang tulog ko kaya nagising ako agad nang may kumatok sa pinto ko. Sa
pag-aakalang si Thunder ang kumakatok, nagmadali akong tinungo ang pinto nang
masilayan ko na ang oras. Alas-dos ng madaling araw. Nagulat pa ako nang makita ko
si Mika sa labas ng pinto ko at umiiyak.
"Mika, anong nangyari?" Nabigla ako sa nakikita kong paghagulgol niya.

"Ate Rain, si Kuya... nasa hospital siya." Halos hindi ko naintindihan ang sinabi
niya sa akin dahil sa paghagulgol nito.

"Ano?" Napahawak ako nang maramdaman kong naninigas ang tiyan ko dahil sa sinabi
niya.

"Si Kuya Thunder, nabaril siya."

Hindi ko namalayan na sunod-sunod na din ang pagluha ko. Hindi pwedeng mangyari
'to. No.

=================

Chapter 29

Salamat sa mga nagpunta sa meet up. Enjoy no? Sana makasama din ang iba.

Next meet up, (TENTATIVE) June 28, 2015. 1pm. Luneta (Chinese Garden). Meet up 'to
to celebrate my birthday, alright? Matagal pa naman pero ayun, pinaplano na. Sali
nakang kayo sa facebook group for info. :)

--

Hindi ko alam kung kaya ko pang titigan si Thunder ngayon sa kalagayan niya. Lagi
ko siyang nakikitang matatag. Malakas. Hindi nagpapatalo... pero ngayon... it was
heartbreaking.

May kung ano-anong aparato ang nakakabit sakanya. Nakapikit ang mata niya at may
bahid pa ng mga sugat ang mukha niya.

"What the hell happened to him, Daniel?" Narinig ko ang boses ni Hunter mula sa
labas nang buksan ng pumasok na nurse ang pinto. Ako lang ang nasa loob ng kwarto.
Minabuti ko na muna ang lumabas para malaman ang nangyari.

"Hunter, look, I am trying my best to know what happened, alright? I was with
Thunder before this happened. I actually don't know who'll do that to him."
Napatingin sa akin si Daniel. "Rain, I'm sorry."

Tinawagan ko na kanina ang ina nila Thunder. Ang sabi niya'y bukas ng umaga pa siya
makakarating dahil 'yun ang available flight.
Napatingin ako sa paligid... nandito sila PJ, Cupid at Blue. Hindi na nila sinama
ang mga asawa nila dahil alam nilang mas malulungkot lang ang mga ito.

Nakita ko si Mika na nakaupo sa gilid, hindi siya nagsasalita pero patuloy ang pag-
iyak niya. Lalapit sana ako pero naunahan ako ni Hunter at niyakap ang kapatid.

"Hush, Michelle. Thunder will be fine." Malanay na sabi ni Hunter dito. Mas lalo
namang umiyak si Mika.

"Kuya... I don't want to go through that pain again." Halos walang boses na sabi
niya dahil sa pag-iyak. "I've lost too many people in my life, already... ayokong
pati si Kuya Thunder, iwan ako." Hagulgol na sabi nito.

Ipinikit ni Hunter ang mata at niyakap ng mahigpit si Mika. "He'll be fine, Mika.
He'll be fine."

Lumapit sa akin si PJ at tinapik ang balikat ko. They were all worried about
Thunder. Iginiya niya ako papunta sa upuan na naroon.

Umupo siya sa tabi ni Cupid at pinaupo ako sa upuang bakante sa tabi ni Blue. Lahat
sila, halatang walang tulog. Kagabi pa sila nandito. Matapos ang operation ni
Thunder kaninang madaling araw para tanggalin ang bala, wala pang umalis sakanila.

"Tangina ni Thunder." Narinig kong sabi ni PJ. Nakapikit ang mata niya at
nakasandal ang ulo sa pader. "Bala lang pala magpapatumba 'dun, sana sinabi na niya
noon pa. Para ako na bumaril sakanya kesa ibang tao pa."

"Nakakatangina nga e. Mang-iistorbo nalang, gabing gabi pa. May date kami dapat
ngayon ni Sisiw at Kiro e. Pero wala. Andito ako. Tanginang Thunder." Iiling-iling
na sabi ni Cupid.

"Maniniwala akong bakla si Thunder kapag 'di siya nagising." Ani Blue.

Hindi ko alam kung maiiyak ako o matatawa. Pinapakita nilang bwisit sila kay
Thunder dahil sa naging epekto sakanila ng nangyari but at the same time, alam kong
ito ang paraan nila ng pagmamahalang apat. They will never leave each other's side.
Naniniwala akong kapag sumabak ang apat na 'to sa isang giyera, mas gugustuhin pa
nilang mamatay na magkakasama kesa may makaligtas na isa. They'll just kill that
one, just in case.

"Alam mo ba kung bakit 'di ka nilapitan ni Thunder kahit alam niya kung nasaan ka?"
Tanong ni PJ sa akin. Nilingon ko siya at kumunot ang noo ko. "Bakit?"

"Kasi duwag din si gago." Sagot nu Cupid.

"He's scared you'll reject him." Dagdag ni Blue.

"Irereject ko siya?" Takang tanong ko. Hinihintay ko lang naman siya. Ayun lang.

"Mukha lang malakas tignan si Thunder. He's bossy, dominant, manipulative, pero
kapag babaeng mahal na niya ang usapan, Rain... tumitiklop 'yan." Napangiti si PJ.
"I can still remember the day you left. He was on his beast mode. Trying to look
for you, hiring a lots of P.I just to look for you, eh gago 'tong si Asul..."
nilingon niya si Asul.

"Binayaran ng doble ni Blue ang P.I para iligaw si Thunder kung nasaan ka." Natawa
bigla si Cupid. "We wanted him to know what it feels like to lose something
important to him. Gusto naming matutunan niya ulit pahalagahan ang bagay na nasa
kanya. Na hindi lahat, katulad ng nakaraan niya."

"I've rewarded myself two punches in the face because of that. Thanks to the two of
you." Sumimangot si Blue.

Humalakhak naman si PJ. "Yeah, I remember that. Blame Cupid, bro. Siya nagsabi kay
Kulog."

"Noong nalaman niyang nakialam kami sa pagpapahanap sa'yo, hindi niya kami kinausap
ng isang linggo. Tangina 'nun, akala mo gwapo ang gago." Napailing nalang si PJ.

"Feeling, pre." Sang-ayon na sabi ni Cupid.

"When I found out I was pregnant, I actually don't know what to do." Pagsisimula
ko. Nanahimik naman silang tatlo. "Ang unang pumasok sa isip ko, hindi pwedeng
malaman ni Thunder 'to. Kasi alam ko, si Storm ang mahal niya."

"Maybe that's the problem with most of the women. You usually do things without
asking. Akala niyo hindi kayo mahal when the truth is, mahal kayo. We're just
scared to tell that to you because damn it, kahit lalaki kami, nahihiya din kaming
umamin ng feelings namin." Tila naiinis na sabi ni Blue.

"Matawagan nga si Cyan mamaya." Ani Cupid na lalong ikinasimangot ni Blue.

"Minsan, kung ano ang inisip natin, 'yun ang paniniwalaan natin. Sa simula pa lang,
naniwala ka na agad na mahal pa ni Thunder si Storm, paano kung hindi na pala pero
kakaisip mo 'nun, 'yun pa din ang pinaniwalaan mo?" Tanong sa akin ni PJ.

"Pero, PJ, hindi lang actions ang kailangan namin. We need words, too. Paano namin
malalaman na mahal kami kung hindi namin naririnig?" Tanong ko sakanya.

"Actions without words is pointless. Words without action is senseless. Aanhin mo

naman ang lalaking puro salita, Rain?" Tanong sa akin ni Blue.
Huminga nalang ako ng malalim. There's no sense in arguing. May sidr ako, may side
sila. Sa isang relasyon, dapat may pagkakaintindihan sa kakulangan ng bawat isa.

"Kaialangan magising ni Thunder." Ani PJ sabay lingon sa akin pababa sa tiyan ko.

"Oo naman. Gagastos pa siya para sa biyag ni Kiro at Caryl e." Ani Cupid bago
tumingin sa pintong kinaroroonan ni Thunder.

Hindi nagsalita si Blue pero ngumiti siya ng tipid sa akin. Lumapit sa amin si
Daniel at kinausap si PJ.

"Tangina, ang dakila naman talaga nung gago." Iiling-iling na sabi ni PJ. Kumunot
ang noo ko. "Nasaan ngayon si Storm?" tanong ni PJ.

Storm? May kinalaman ba si Storm dito?

"Lower down your voice, PJ." Sita nito kay PJ bago tumingin sa akin. Napamura na
naman si PJ.

"What's happening?" Tanong ko sakanila. Nagkatinginan silang dalawa. "PJ, what's

happening?"

Tumayo ako at lumapit sakanila. Inalalayan naman ako ni Cupid. "Tangina kasing PJ.
Maingay." Iiling-iling na komento ni Cupid.

"He was with Storm last night when this thing happened." Simula ni Daniel.
Pinipilit kong kontrolin ang galit ko. Galit ko kay Storm.

"According to a friend of mine who saw what happened, may lumapit na lalaki kay
Storm. Nagsasagutan sila and Thunder meddles in." Patuloy ni Daniel. Nakatingin
lang ako sakanya. "He said, the man left after arguing with Thunder. But it turns
out, inabangan nila si Thunder sa parking lot. It was six against one. Kahit kayang
patumbahin ni Thunder ang mga 'yun, naunahan siya ng pagbaril sakanya."

"Kilala mo na ba kung sino-sino sila?" Tanong ko. Napatingin si Daniel kay Hunter.
Tumango ito.

"They were after Hunter." Ani Daniel.

"Bakit nadamay si Thunder?" Tanong kong muli.

"He's trying to protect Hunter." Ani PJ. Narinig kong nagmura na naman siya. May
mga sinabi pa si Daniel sa amin tungkol sa nangyari at sa paghahanap nila sa gumawa
noon kay Thunder.
Nakaupo ako sa loob ng isang kwartong kinuha namin. Dalawa ang kama at si Mika,
natutulog na sa isang kama. Namamaga na ang mata niya sa kakaiyak. Hunter asked the
nurse to drugged her. Naaawa ako sakanya. It was just a year ago since she had an
accident. Kung may mangyayari din pati kay Thunder, baka 'di na niya kayanin.

"Hey." Bati sa akin ni Hunter nang makapasok siya sa loob ng kwarto. Ngumiti lang
ako ng tipid.

"It was my fault again." Kinuha niya ang isang upuan at itinalikod ito bago umupo.
Ipinatong niya ang braso sa sandalan ng upuan bago tumingin sa akin. "This happened
to him because of me."

"Hunter, it's not your fault." Pampalubag loob kong sabi. Kung ano man ang
nangyari, alam ko, ginawa lang ni Thunder 'yun dahil sa pagmamahal niya sa kapatid
niya.

"Hindi naman kami ganun, Einah. The last time I checked, we wanted to kill each
other. We're like Damon and Stefan in Michelle's favorite show. As much as we
wanted to kill each other, putangina, hinding hindi namin magagawa kasi kahit
ilang
babae pa ang darating sa amin, mas titimbang pa din 'yung salitang magkapatid
kami."

"Hunter..." Hinawakan ko ang kamay niya nang yumuko siya.

"If something bad happens to him... hindi ko mapapatawad ang sarili ko, Einah."

Napapansin ko ang mabining paggalaw ng balikat ni Hunter. It's not everyday you'll
see Hunter crying. Ipinikit ko ang mata at pinatatag ang loob. Kahit gusto kong
mag-iiiyak, maglulupasay o kahit ano, hindi maaari. Kailangan kong magpakatatag
dahil alam ko, hindi ako bibuguin ni Thunder. Kami ng anak niya. Babalikan niya
kami.

Naghatid si Nanay Lourdes ng pagkain sa amin noong magtatanghalian na. Dumalaw din
sila Steph, Cristine, Cyan at Zyline. Sa kwartong inookupa namin sila tumuloy dahil
bawal ang maramihan sa kwarto ni Thunder. Si Mika naman ay umuwi na muna sa utos na
din ni Hunter. Babalik nalang daw siya mamayang gabi. Sinundo siya ng kaibigan
niyang si Hugh.

"How's he?" Stephanie asked me. Ngumiti ako ng bahagya. "I know he'll be fine."
Sagot ko dito.

"Knowing Thunder, babangon 'yan. Hindi papayag 'yan na hindi masusundan si Theon."
Nakangiting sabi ni Cristine.

"Hell, yes! I do believe that it's not his time yet. Thunder will survive. Sex
starved 'yan. Di 'yan makakatagal na nakahiga lang na ganyan." Ani Cyan na kumakain
ng dala nilang cake.

Nginitian ako ni Zyline at pinalakas din ang loob ko. Pinuntahan ko si Thunder at
iniwan muna sila. Sabi nung doctor, wala pa ding pinagbago. Pero ibinilin niya na
kausapin si Thunder. Makakatulong daw iyon.

Hinawakan ko ang kamay niya at marahang pinisil. "Sweetheart, wake up." Marahang
bulong ko dito. "Hinihintay ka na naming lahat." Hinalikan ko ang kamay niyang
hawak ko. "Nangako ka, diba? Babalikan mo ako. Kami ni Theon."

Hindi ko napigilang pangilidan ng luha. "Thunder, gumising ka na."

Totoo pala talaga... kapag wala na sa'yo, tsaka ka lang manghihinayang. Sana sinabi
ko nalang ng mas maaga na magkakaanak na kami. Kung tama ang sinasabi nila PJ, ibig
sabihin, mahal niya ako... mahal ako ni Thunder.

"Huy, gumising ka na." Paos ang boses kong sabi. "Kapag 'di ka gumising, papatayin
talaga kita." Iniyuko ko ang ulo sa kamay niyang hawako at patuloy na umiyak.
"Mahal na mahal kita e. Sobra."

"Thunder..."

Patuloy ang pag-iyak ko. Tunog ng AC at mga aparato lang ang naririnig sa kwarto
pati na ang pag-iyak ko.

"Wake up... please."

"Hindi mo pa nasasabing mahal mo ako. Gumising ka na."

Wala akong makuhang reaction sakanya.

"For Theon and me... wake up, Thunder." Ipinikit ko ang mata at patuloy na
nagdadasal na magiging okay siya.

"Thunder..."

Hindi ko alam kung nananaginip lang ako o ano nang maramdaman ko ang paggalaw ng
isang daliri niya. "Thunder?"

Iginalaw niyang muli ang isang daliri.

"Thunder!" Hindi ko maiwasang mapatayo nang makita kong sinusubukan niyang imulat
ang mata niya.

"Wait, sweetheart. Tatawag akong doctor. Just wait for me, okay?" Muli na namang
naglandas ang luha sa mga mata ko. Sa pagkakataong ito, alam ko, luha ng kasiyahan
ito. Gising na siya.

Narinig ko ang pag-ungol niya. "What? Ano 'yun?" Inilapit ko ang mukha sakanya.
Nakita kong tinignan niya ako. Ngumiti siya ng bahagya kahit hirap siya dahil sa
nakakabit na mga tubo sa bibig niya.

"Ano 'yun?" tanong ko ulit sakanya. Nakita kong may namumuong luha sa gilid ng mata
niya. "Thunder..."

"Ma... hal..."

"Ha?" Nakikita kong nahihirapan siyang magsalita.

"Wait, sweetheart. Tatawag ako ng doctor." Hinawakan ko ang kamay niya at

naramdaman ko ang marahang pagpisil niya sa kamay ko.

"Thunder?" Pinipigilan niya ako. "What is it, sweetheart?"

Nagtataas baba ang dibdib niya. "Thunder..."

"Ma...hal... k-ki... ta..." Nakita ko ang pagtulo ng luha niya sa gilid ng mata
niya. "Ma...hal... ki... ta..."

Halos pabulong ang pagsasalita niya. Hindi ko mapigilang mapaiyak. "Mahal din
kita... sobra." Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan. "Babalik ako. Tatawag
lang ako ng doctor, okay?"

Hinalikan ko ang noo niya bago ako naglakad palayo. Binuksan ko ang pinto bago
lumabas ng kwarto niya. Nilingon ko siya ulit at nakatingin siya sa akin. Ngumiti
ako ng bahagya.

Ipinikit ni Thunder ang mata niya. Hindi na ako nakagalaw nang marinig ko ang isa
sa nga aparatong nasa kwarto niya.

Flat line.

--MAHAL KO KAYO, PROMISE. BATI NA TAYO. :3

=================

Chapter 30

Bati na tayo, alright? Labyu! :)

--

Idinilat ko ang mata ko nang maramdaman ko ang init ng araw sa pisngi ko.
Napatingin ako sa kisame. It was almost 3 months ago... 'yung huling nandito kami
sa hospital.

Napalingon ako sa maliit na higaan sa tabi ko kung saan naroon si Theon. I gave
birth to him four days ago. Kamukhang kamukha niya si Thunder.

Thunder... hindi ko alam kung ngingiti ako o malulungkot kapag naiisip ko ang
pangalan niya.

Nahuli na nila Daniel ang may gawa 'nun kay Thunder. He's right. They were after
Hunter. Base sa sinabi ni Daniel, malaki ang galit ng lalaking iyon kay Hunter
dahil iniwan ito ng fiancee niya sa mismong araw ng kasal nila dahil kay Hunter.
Ang mga kasama niyang lalaki, same story. Iniwan ng mga girlfriend dahil kay
Hunter.

Nalaman nilang si Storm ang girlfriend ni Hunter kaya gusto nilang balikan si
Hunter. Kahit alam na nilang break na si Storm at Hunter, nagbakasakali sila na
baka may koneksyon pa din ang dalawa kaya nang makita nila si Storm, kinompronta
nila. Nagkataon na naroon si Thunder na inalam ang problema ng mga ito. Bilang
kapatid, ipinagtanggol nito si Hunter sa mga ito. Hindi nga lang akalain ni Thunder
na aabangan siya ng mga ito sa parking at pagtutulungan. Malapit sa puso ang tama
sakanya.

Ipinikit ko ang mga mata ko at pilit inalala ang nangyari noong araw na 'yun.

Flat line.

Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ako.

Hindi pwede e.

Hindi pwedeng magkaganito.

"Thunder..." Halos walang boses kong tawag sakanya. Nakita ko ang paglaylay ng
kamay niya sa kama.

"Thunder..."

"What happened?" Lumapit sa akin si Hunter. Nanlaki ang mata niya nang makita niya
si Thunder.

"Fuck!" Nagmadali siyang lumapit kay Thunder. "Thunder!" Hinawakan nito ang
magkabilang balikat ni Thunder. Nakatayo lang ako at walang magawa.

"Doc!" Tumakbo palabas si Hunter at tumawag ng doctor. Naglabasan naman sila

Stephanie sa kabilang kwarto at lumapit sa akin. "What happened?" tanong niya.

"What's happening?" dumating sila PJ at agad na tumingin kay Thunder. "What the
hell? Anong nangyayari?" Hindi ko alam kung para sa akin ba ang tanong nila o ano.

Nagtatakbuhan ang doctor at nurse papunta kay Thunder. Hinawakan ako ni Hunter
palayo nang hawiin sila ng nurse. They're trying to revive him.

The doctor's using defibrillator and I was really stunned while they're trying to
revive Thunder. Para akong tinakasan ng sarili ko.

"Kuya..." Napatingin ako kay Mika na kakarating lang. "No... Kuya!" Lumapit siya
pero hinawakan siya ni Hunter. "Let me go! Kuya Thunder!" Nagpupumiglas siya kaya
niyakap na siya ni Hunter. Everyone's crying. Steph, Cristine, Zyline and even
Cyan.

"Kuya!" Patuloy ang pag-iyak ni Mika. "Kuya naman e. Huwag kang madaya! Bakit lahat
nalang kayo, iniiwan ako?! Kuya!"

Wala na akong ibang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak habang patuloy ang doctor sa
pagliligtas kay Thunder.

"Heaven..." Narinig ko ang pag-iyak ni Steph. Niyakap siya ni PJ. Nakita ko ang
pamumula ng mata ni PJ habang nakatingin sa kaibigan. "Tangina mo, Kulog. Bumangon
ka na. Pinapaiyak mo ang asawa kong hayop ka."

Mas lalo namang humagulgol si Steph. Matagal ng kaibigan ni Stephanie si Thunder

kaya alam ko, nasasaktan din siya sa nangyayari ngayon.

"Hindi ko ibebake ang pinapagawa mo kapag 'di ka bumangon, Thunder!" Umiiyak na

sabi ni Cristine. Nasa tabi niya si Cupid habang nakatingin kay Thunder. "Tangina
mo, Kulog. Araw-araw ka naming mumurahin kapag namatay ka."

Hindi kumikibo si Blue. Nakatingin lang siya kay Thunder. Kahit si Cyan, hindi
kumikibo. Pero nakikita kong umiiyak din siya.

Nakita ko din si Storm na naroon, nakasuot siya ng hospital gown at kasama niya si
Daniel.

Thunder... can't you see? Marami kaming nagmamahal sa'yo. Lumaban ka, please.
Please...

Hinawakan ko ang tiyan ko habang patuloy na nagdadasal na magiging okay siya.

Damang dama ko ang sakit na nararamdaman ni Mika sa bawat iyak niya. Yakap yakap
siya ni Hunter at pilit siyang pinapakalma. Hindi malaman ni Hugh kung paano niya
tutulungan si Mika.

Nilingon kong muli si Thunder.

Sweetheart, please come back to me. Please...

Ipinikit ko ang mata ko habang patuloy ang pagdarasal.

Please.

Not now. Please...

"Kuya, h'wag kang madaya." Idiniin ko ang pagkakapikit ng mata ko nang marinig ko
ang boses ni Mika. "Madaya ka. Madaya kayong lahat. Sabi niyo, 'di niyo ako iiwan
e. Pareho lang kayong dalawa." Tinignan ko si Mika na halos wala ng mata dahil sa
pamamaga ng maga ito. Wala nang nagawa si Hunter nang mapaupo si Mika sa sahig
habang umiiyak. Niyakap niya ang tuhod niya at patuloy na humagulgol.

Nilapitan ako ni Stephanie at niyakap. Tsaka naman ako napahagulgol. Hindi pwedeng
mawala si Thunder e. Si Thunder 'yun e. Hindi siya pwedeng mawala ng basta-basta.
Hindi pwede.

"He loves you, Rain. Mahal na mahal ka ni Thunder." Bulong ni Stephanie sa akin.

Tumango ako habang umiiyak. "I know. Alam ko. Mahal na mahal ko din siya."

"Be strong for Theon. Andito kaming lahat para sa'yo. Hindi ka namin iiwan."
Lumapit din si Cristine at niyakap ako.

Gusto ko ng bumigay. Pero may isang bagay akong dapat panghawakan kaya patuloy
akong lalaban.
Si Theon.

Hindi ko namalayan na napapaluha na naman ako. Sa tuwing babalikan ko ang eksenang

iyon, may tatlong buwan na ang nakakalipas, pakiramdam ko ay kahapon lang nangyari
ang lahat.

Kailangan ko din sigurong mang-move on sa pangayayaring 'yon. Walang may gustong

mangyari ang bagay na iyon kay Thunder.

Bumukas ang pinto at pumasok si Mika. May dala-dala siyang pagkain. "Good morning."
Ngumiti siya sa akin. I was surprised on how she handle what happened. I know she's
still hurting... 'yung sa aksidente niya at ang kay Thunder, parang ang hirap
tanggapin.

"Maaga ka." Ani ko. Inilapag niya ang falang paper bag sa lamesa at lumapit kay
Theon. "May lakad ako mamaya e. Kuya will be here later, nagpapagwapo pa daw. Like
duh? As if kailangan niya 'yun. And also, sila Ate Steph." Nilingon niya si Theon.
"Hi, there, baby!"

Lumiwanag ang mukha ni Mika habang nakatingin kay Theon. "You really looks like
Kuya Thunder." Sandaling napalis ang ngiti niya sa labi. "Kung buhay pa siguro
siya..." Huminga siya ng malalim. "Theon..." Tawag niya ulit dito.

She's pronouncing Theon's name as "Tiyon" when it's actually, "Diyon". May sarili
talagang way si Mika.

"We should start planning his binyag. The ninongs are of course, Kuya PJ, Kuya
Blue, Kuya Cupid, Kuya Daniel and Lance. We can ask the Amaranth, too, pero h'wag
na." Nilalaro-laro niya ang kamay ni Theon. "Baka kung ano pa ibigay nung mga 'yun
kay Theon."

"May gusto ka ba isama sa mga ninongs and ninangs?" Tanong niya sa akin. "Pag-
iisipan ko." Sagot ko dito.

Tumango-tango si Mika. Tinanong niya ako kung may gusto ba akong kainin pero
tumanggi ako. Hindi pa naman ako gutom.

Maya-maya, nagdatingan na sila PJ, Blue at Cupid kasama ang mga asawa nila. Hindi
kasama nila Steph at Cristine ang mga anak nila.

"Ang gwapo ni Theon." Nakangiting sabi ni Steph.

"Dela Cruz kasi siya, Ate Steph." Pagyayabang ni Mika.

"Mas gwapo ang Monteverde, Mika." Ani PJ dito.

"Mahiya ka sa Gonzales, Monteverde." Kontra ni Cupid kay PJ.

"De Guzman is perfect, dude. Stop it." Ani Blue sa dalawang kaibigan.

"Sabihin mo sa amin 'yan kapag may anak ka na. Tanginang 'to." Nakasimangot na sabi
ni PJ.

Tinignan naman ni Blue si Cyan. Ngumiti ito sakanya.

"How are you?" Tanong ni Steph sa akin kapagkuwan. Nakaupo ang tatlo habang
nanunuod ng basketball sa TV na narito sa loob ng kwarto ko. Si Cyan naman ay
tinatawagan si Zyline kaya lumabas muna. Nakaupo sa tabi ko si Steph habang si
Cristine naman ay pinanggigigilan na ata si Theon. Si Mika naman ay sinundo na ni
Hugh.

"I'm fine. Well, I'm trying to be fine." Sagot ko. Hinawakan niya ang kamay ko at
pinisil. "Be strong for Theon."

"Hello? Oh, buhay ka pa? Walang may pake." Napatingin kami kay PJ na may kausap sa
cellphone niya. "What the fuck? Ba't ako?" Kumunot ang noo nito. "Oo na. Bwisit
ka."

Tumayo ito at nagtanong ang dalawa kung anong meron. "Sumama nalang kayo. Gwapo
naman kayo, diba? Magmamacho dancer tayo."

"Heaven." Pinanlakihan ni Stephanie ng mata ang asawa.

"Joke lang." Kinindatan ni PJ si Steph. Nakita kong pinamulahan ito ng pisngi.

Makikita mo talagang mahal nila ang isa't isa. Hanggang ngayon, kinikilig pa din
sila sa isa't isa.

"Saan ba?" Tanong ni Blue dito.

"Kapag sumama ka, makakascore ka na." Ani Cupid kay Blue.

Napailing nalang si Blue.

"I pity Blue. Lagi nalang siyang kawawa sa dalawang 'yan." Natatawang sabi ni
Cristine na kumakain ng apple.

"What more kung andito si Thunder, diba?" Napangiti si Steph.

Napangiti nalang din ako. Thunder...

Dalawang araw pa bago kami lalabas ni Theon dito sa hospital. Iniisip ko kung
titira pa ba kami ni Theon sa bahay nila Mika o sa bahay na namin.

Two months ago, bininyagan si Kiro at Caryl. Nag-aasaran sila na baka daw maging
Gonzales si Caryl, todo tanggi naman si PJ. Hindi daw niya matatanggap na anak ni
Cupid ang mapapangasawa ng anak niya. Mga baliw talaga.

Maghapon silang dalawa na naririto. Nagpadeliver nalang sila ng tanghalian.

Nagtataka talaga ako na hindi sila umaalis.

Dumating si Hunter noong bandang hapon na. Ngumiti siya sa akin at lumapit kay
Theon. Naka-black na t-shirt ito at jeans.

"Hi, there, little perv." Ngumisi ito kay Theon.

"Hoy, Hunts, h'wag mo kayang hawaan ng kapervert-an mo si Theon!" Nakasimangot na

sabi ni Cristine dito.

"Si Thunder tatay nito, Cristine. Anong ineexpect mo?" Ngumisi ulit ito. Tumingin
sa akin at ngumiti. "How are you?"

"Okay lang naman." Sagot ko. Napalingon ako sa pinto nang may makita akong tao pero
agad ding nawala. Baka 'yung mga nurse na may crush kay Hunter.

"Mas okay pa din talaga kung Hero pinangalan mo kay Theon." Itinaas baba nito ang
kilay niya.

Umiling ako. "Theon Franco V. Dela Cruz is his name. Mas cute."

Sumimangot naman si Hunter.

Bandang alas siyete ng gabi, napapansin ko na ang pagkabalisa ni Steph at Cristine.

Kanina pa nasa nursery si Theon. Bukas ko na ulit siya makikita.

"Okay lang kayo?" tanong ko sakanilang dalawa. Tumango naman sila matapos
magkatinginan.

Pasado alas otso nang pumasok si Cyan kasama si Blue. Kasama na din nila si Zyline.

"Rain..." Tawag sa akin ni Blue. "Ano 'yun?" Tanong ko dito.

"Gusto mo lumabas?" Tanong ni Blue. Nakita ko namang pinaikot ni Zyline, Cyan,
Steph at Cristine ang mga mata nila na tila ba hindi nagustuhan ang sinabi ni Blue.

"No, I'm good. Hindi pa ba kayo uuwi?" Tanong ko dito. "Anong oras na din kasi.
Kailangan niyo magpahinga." Sabi ko sa mga ito.

"No. Not yet." Ngumiti sa akin si Cristine. Kumunot naman ang noo ko. Hindi pa
naman ako inaantok pero parang gusto ko kasi mapag-isa.

"Rain, labas tayo?" Aya ni Blue sa akin. Halos mapaungol naman ang mga babae sa
loob nh kwarto dahil sa sinabi ni Blue.

"Ugh." Ungol ni Cyan. "I heard kasi na may shooting star ngayon. Gusto mo ba
manuod?" Tanong sa akin ni Cyan. Umiling ako. Makikita ko din naman 'yun siguro
dito.

Pinaikot ni Cyan ang mga mata. "Let's just go." Lumapit siya sa akin at hinawakan
ang kamay ko. Lumapit din sila Steph sa akin at inalalayan ako. Hawak ni Blue ang
dextrose ko.

"Cyan, wait lang..." Medyo alalay ako sa paglalakad dahil kapapanganak ko pa nga
lang. Nakasunod naman sila sa aking lima. Ginamit namin ang elevator papunta sa
roof top ng hospit pero kinailangan pa naming maghagdan para makarating dito.

"Ano bang gagawin natin dito?" Tanong ko sakanila. Walang sumagot sa akin.

Dilim ang sumalubong sa akin at lamig ng hangin.

Naiyakap ko ang sarili. Manipis na hospital gown lang ang suot ko kaya nanunuot sa
balat ko ang lamig.

Maya-maya, biglang nagliwanag ang isang sulok ng roof top. I saw the Amaranth. Si
Adrian ang nasa harap at kakanta, si Fall ang nasa drums, si Rui sa keyboard, si
Clyde sa bass guitar at si Hugh ang nasa ryhthm. Nakilala ko asila dahil na rin kay
Mikaela.

Anong ibig sabihin nito?

"Hi, Miss Rain." Ngumiti sa akin si Adrian. Kumunot naman ang noo ko. Nagsimula na
siya pagtugtog.

~~Don't the water grow the treesDon't the moon pull the tideDon't the stars light
the skyLike you need to light my lifeIf you need me anytimeYou know I'm always
right by your sideAnd see I've never felt this loveYou're the only thing that's on
my mind
You don't understand how much you really mean to meI need you in my life, you're my
necessity, yeahBut believe me you're everything that just makes my world
completeAnd my love is clear the only thing that I'll ever see~~

Napatingin ako nang isa-isang lumabas mula sa isang sulok sila PJ, Blue, Cupid,
Hunter, Daniel, Stephanie, Cyan, Cristine, Zyline, at Mikaela. May hawak silang
kandila at lahat sila, nakaputi. May mga kasama din silang nurse at doctor na may
mga hawak ding kandila.

~~You're all I ever needBaby you're amazingYou're my angel come and save meYou're
all I ever needBaby you're amazingYou're my angel come and save me

Don't the water grow the treesDon't the moon pull the tideDon't the stars light the
skyLike you need to light my lifeWe can do anything you likeI know we both can get
it right tonightYou've got your walls built up highI can tell by looking in your
eyes

You don't understand how much you really mean to meI need you in my life, you're my
necessity yeahBut believe me you're everything that just makes my world completeAnd
my love is clear the only thing that I'll ever see~~

Napatingin ako sa langit nang biglang nagkaroon ng fireworks display. Hindi ko

mapigilang mamangha sa iba't ibang pailaw. He really did make an effort.

~~You're all I ever needBaby you're amazingYou're my angel come and save meYou're
all I ever needBaby you're amazingYou're my angel come and save me

When it comes to you, baby I'm addictedYou're like a drug, no rehab can fix itI
think you're perfect baby even with your flawsYou ask what I like about you, ooh I
love it all

When it comes to you, baby I'm addictedYou're like a drug, no rehab can fix itI
think you're perfect baby even with your flawsYou ask what I like about you, ooh I
love it all~~

Nakita ko ang paglalakad ni Cloud papalapit sa akin kasama si Kiro at si Caryl. The
two kids are holding something. Iniabot sa akin ito.

"Say yes. Please." - TDC

Napangiti ako. Nakita ko siyang nakatayo sa bungad ng roof top. May hawak siyang
isang boquet ng bulaklak. Nakasuot ng simpleng white polo shirt na ituniklop
hanggang siko.

Sinabayan niya ng pagkanta ang Amaranth.

~~You're all I ever need (all I ever need)Baby you're amazingYou're my angel come
and save me (save me yeah ooh)You're all I ever needBaby you're amazing
(amazing)You're my angel come and save me (save me)~~

Hindi na naiwasan ng luha sa mga mata ko. Gustong gusto ko siyang takbuhin at
yakapin ng mahigpit.

Naglakad siya papalapit sa akin.

"You're my angel come and save me." Nakangiti niyang sabi nang makalapit sa akin.

Niyakap ko siya ng mahigpit tsaka ako umiyak ng umiyak. "Nakakainis ka."

"I know." Ngumisi siya sa akin.

"Turn around." Bulong niya sa akin. Tumalikod naman ako sakanya.

"Wow." Namangha ako sa kung paano nagawa ni Thunder ito. Ang building malapit sa
hospital na kinaroronan namin, nakapatay ang mga ilaw pero may mga liwanag na ilan
lang ang bukas. May mababasang mensahe sa pinagdugtong-dugtong na ilaw mula sa mga
bintana nitong nakabukas.

"Will you marry me?"

Humarap ako kay Thunder. "Please?" medyo alangan niyang sabi.

"Bakit gusto mo akong pakasalan?" Tanong ko sakanya.

"So I could kiss you everyday?" ngumisi siya sa akin. "Because you're all I ever
need, my queen. Ikaw lang. I love you, Rain. I'm falling in love with you everyday
and I never thought that's even possible. To love someone more than you have loved
anyone else. They say nothing lasts forever... we'll prove them wrong. You and me."

Ikinawit ko ang kamay ko sa leeg niya. Inalalayan naman niya ang dextrose na
nalalagay sa kamay ko. "Forever is such a long time... but I wouldn't mind it
spending it with you. I love you, Thunder. It's a yes. I'll marry you." Ngumiti ako
sakanya bago ko siya hinila at hinalikan.

Hinapit naman niya ako papalapit sakanya at mas nilaliman pa ang halik.

Narinig ko naman ang pagtugtog na naman mg Amaranth ng isa pang tugtog. Isinuot
niya sa akin ang singsing.
Harry Winston.

Pansin na pansin ang diamond sa singsing na isinuot sa akin ni Thunder.

Lumapit sa amin sila PJ at nakangiting binabati kami. Lahat sila mukhang masaya
para sa amin.

"Welcome to the family, Ate Rain." Ngumiti sa akin si Mika at niyakap ako ng
mahigpit. "Finally, a Dela Cruz will tie a knot na!"

"Congrats, Rain!" Niyakap din ako ni Stephanie. Binati din ako nila Cristine, Cyan
at Zyline.

Naririnig ko naman ang pagbibiruan nang apat. They've missed each other. Halos
dalawang buwan ding nagpagaling si Thunder mula nang maaksidente siya. Hindi siya
nakakasama sa mga lakad nung tatlo kaya naman nang-iinggit pa ang mga ito.

Napalingon siya sa akin at ngumiti sa akin bago ako kinindatan.

Napangiti nalang ako.

Halos alas-onse na nang bumalik kami sa kwarto ko. May pagkain pa kasing inihanda
si Thunder doon na inakyat pa nung nag-cater.

Nag-asaran pa ang apat kung sino na ang best man ngayon, mukhang wala namang choice
si Thunder kundi kunin si Hunter.

Hawak-hawak ni Thunder ang kamay ko habang papasok sa kwarto ko.

Pagpasok namin ay hinila niya akong muli at hinalikan sa labi.

"Wala ng pwedeng unagaw sa'yo. Sa akin ka lang. Kahit kamatayan, lalabanan ko,
mapatunayan ko lang na mahal kita." Bulong niya sa akin.

"I love you, Thunder." Hinawakan ko ang pisngi niya at tinitigan ko siya sa mga
mata.

"I have a confession to make." Ani Thunder. Napataas ang isang kilay kilay ko.
"What is it?"

"I'm taking drugs."

"What? What drugs?" Anong kalokohan 'to?

"My drugs? You, your smile and your lips." Ngumisi siya sa akin at hinalikan akong
muli sa labi.

=================

Chapter 31

Thunder

Nakatayo ako sa harap ng isang malaking salamin habang nakatingin sa sarili ko.

Napangiti ako. This is it. She'll be mine... mine alone.

Inayos ko ang suot ko bago ko kinuha ang cellphone na nakapatong sa kama ko. I want
this to be perfect. I want her to be happy.

"PJ, is everything okay?" Tanong ko sa kaibigan. He's in charge of making sure Rain
will be in the church in time.

"Oo. Tangina mo naman. Limang minuto pa lang nakakalipas nung tumawag ka. Huwag ka
namang magpahalatang excited kang hayop ka." Sagot nito sa kabilang linya.
Napailing nalang ako. Ayokong patulan 'tong hayop na 'to. Baka mabiyuda si
Stephanie ng wala sa oras.

"Where's Blue?" I asked him. Inipit ko ang cellphone sa tenga ko at sa balikat

habang isinusuot ang relo ko.

"He's looking for the rings. Nawala daw e." Ani PJ.

"What? Tangina niyong tatlo, papatayin ko kayo isa-isa."

Damn. It can't be. Tangina talaga.

"Joke lang, pre. Calm your dick." Natatawang sabi ni PJ sa akin. Hindi ko naiwasang
murahin na naman siya. "Mamaya ka sa aking hayop ka." Binaba ko na ang tawag
matapos kong ibilin ang iba pang kailangan.

"Kuya, you're so slow. Mommy's waiting na kaya." Binuksan ni Mikaela ang pinto ng
kwarto ko. Nakaayos na siya at nakasimangot. Napangiti ako. She grew up really
beautiful. Pero hindi ko mapigilang maawa kay Mikaela. Kung ano man ang napagdaanan
niya, alam kong nahirapan siya ng sobra. But that makes her the strongest girl I
know. I know how hard it is for her when I almost died...
"I told you, mauna na kayo. Si Hunter ang magmamaneho sa inyo, diba?" I asked her.
Umupo siya sa kama ko. Tumingin sa akin.

"Kuya... I'll miss you." Bulong ni Mikaela. Kumunot naman ang noo ko. "What are you
talking about?" Tumabi ako sakanya.

"You'll leave na. You'll live with Ate Rain. Kuya Hunter will live in his condo na
ulit. Mommy will be busy again..." Yumuko siya. "Maiiwan na naman ako. Sana nandito
siya. Baka kahit papaano, may kasama ako."

"Baby..."

Pinunasan ni Mikaela ang mga mata bago tumingin sa akin. "I'm fine. I just missed
them." Ngumiti siya sa akin. Niyakap ko nalang siya. Alam kong hanggang ngayon,
nasasaktan pa din siya. I heard her sobs.

Humiwalay na sa akin si Mikaela at ngumiti. Napailing na lang ako. After crying,

she'll smile. My sister's crazy. No doubt about that.

"Aayain ko na si Mommy at Kuya Hunter. See you later." Hinalikan niya ako sa pisngi
bago pumunta sa kwarto ko. Nasa labas ng pinto si Hunter kaya nagulat si Mikaela
nang mabungaran niya ito.

"Kuya, let's go na." Aya niya dito. He told Mikaela to go downstairs. He said he
wanted to talk to me.

Pumasok siya at isinarado ang pinto. Sumandal sa pinto si Hunter at pinamulsa ang
kamay. "Can I just say something?" He asked me.

"Go." Sagot ko dito.

"Tangina mo."

Napangiti ako. "Tangina mo din."

Naglakad si Hunter papunta sa lamesa sa loob ng kwarto ko at nagsalin ng alak sa

baso at inisang lagok ito. "You're getting married... with Einah." He chuckled.
Nakatingin lang ako sakanya. Ngayon nalang kami ulit nag-usap ni Hunter na ganito.

"Mahal ko si Rain, Hunter."

"Alam ko. Putangina, alam ko." Sagot niya. "Mahal ka din niya."

Hindi ako nagsalita. Ipinikit ni Hunter ang mata bago tumingala at hinawakan ang
puno ng ilong niya.

"This is the hardest thing I'll ever do, Thunder." Tinignan niya ako. Hinintay kong
magsalita siya ulit. Lumapit siya sa akin.

"Please take care of her." Basag ang boses ni Hunter. "Hindi ko alam kung bakit
pero ang laking bagay ni Einah sa akin. Pero nangingibabaw sa aking kapatid kita."
Tumawa siya ng pagak. "Tangina mo kasi e. Ba't ba kapatid kita?"

"Gago, mas nauna ako sa'yo."

Hinawakan niya ang balikat ko. "I'm sorry. For everything. For stealing Storm...
and almost stealing her."

"It's okay."

"Congratulations... kuya." Tinapik niya ang balikat ko bago lumabas sa kwarto ko.

Napatingin nalang ako sa pintuang nilabasan ni Hunter. Even a beast deserves a

happy ending.

Lumabas na ako ng kwarto ko at inabutan ang mga tao sa bahay na abalang abala pa.
Sila Mikaela ay pasakay na sa sasakyan kasama si Mommy at Hunter.

Ang bagong Lamborghini naman ang ginamit ko papunta sa simbahan kung saan gaganapin
ang kasal. Kasal ko.

I called Cupid.

"Oh, napatawag ka?" Sagot nito sa tawag ko.

"Where are you?" Tanong ko habang nagmamaneho.

"Church. Nagkukumpisal."
"Fuck you. Is Rain there, already? Tangina. Hindi siya pwedeng mauna." Asik ko
dito. Pakiramdam ko, pinanlalamigan din ang kamay ko.

Damn it, Thunder. Ang bakla mo.

Narinig ko naman ang tawa ni Cristine sa background. "Chill, Kulog."

I groaned. That bastard put the call on loudspeaker.

"Hayop ka, Cupid."

Tawa naman ng tawa si Cristine at nakisali na si Stephanie.

"No you know the feeling, dude?" Pang-aasar ni PJ sa akin.

Maga hayop talaga. I wonder who's with them.

"Kulog, pachicks ka? On the way na si Rain. Ikaw pa ba hihintayin namin?" Tanong ni
Cupid sa akin.

"What? Fuck!" I stepped on the gas.

"Pare, you're whipped!" Pang-aasar ni PJ sa akin.

"Tangina mo." Ibinaba ko na ang tawag at nagmaneho na papunta sa simbahan.

Ipinarada ko ang sasakyan ko at lumabas na. Naglapitan naman sa akin ang mga
photographer at ilang bisita. I saw Deztinee and Macky and smiled at them. Nakita
ko din si Emz at Iricia. I am glad they came. Hannah's with Mary Grace, Mitz,
Lynchin, Marj and Bernadette. Kasama din nila si Milarca.

Lumapit naman agad sa akin si Blue.

"I can't contact Daniel." Ani Blue. Kumunot ang noo ko. "Why?"

Daniel will escort Rain's car. Where the fuck is he?

Nagkibit balikat naman si Blue.

"Tangina." Naglakad ako papalapit kina PJ at nagtanong kung ano na ba ang balita.

"I don't know, Kulog. Kanina, kausap pa namin si Daniel. He said they're on their
way. Now... we lost connection." Sagot ni PJ sa akin. Hawak niya ang cellphone at
may tinatawagan.

Nakita ko sila Steph at Cristine na nasa loob na ng simbahan at kinakausap ang

ilang bisita. My Mom's waiting inside, too. Mikaela's with her friend, Hugh. Gaya
ng sa proposal, his bad will sing later.

"Not funny." Kinuha ko na ang cellphone ko at sinubukang tawagan si Daniel nang

agawin ni Cupid ang cellphone ko.

"Thunder, kumalma ka nga. Tangina mo." Tawa ng tawang sabi ni Cupid. "They're
almost here, okay. We're just joking."

Tinitigan ko sila isa-isa at minura. "Gaguhin niyo na ako huwag lang ngayon."

Tawa pa din ng tawa si PJ. "Pre, your face is epic."

Hindi nalang ako nagsalita.

"They're here." Napatingin ako nang magsalita si Blue. Sinundan namin ng tingin ang
tinitignan niya. I saw her bridal car escorted by two cars. Isa sa likod at sa
harap.

"Okay, we should get inside... we'll start." Hinihila na ako nila PJ at Cupid.

"Damn it, I want to see her!" Asik ko sa dalawa.

"Pagnanasaan mo lang si Rain e." Ani PJ.

"What the fuck? Blue, umalis ka nga diyan!" Asik ko kay Blue na hinaharangan ako.

"Pumasok na daw." Ani Blue.

"Damn it." I hissed. Tinitigan ko ng masama ang tatlong animal. After everything
I've done for them, ganito mapapala ko? Tangina.

"Mura ka ng mura nasa simabahan ka kayang gago ka." Saway ni Cupid sa akin.
Tinitigan namin siyang tatlo ni Blue at PJ.

"Tara na kasi." Pumasok na kami sa loob. Napapailing nalang ako. I really wanted to
see her.

"Kuya." Lumapit sa akin si Mikaela nang makarating ako sa harap. "What?"

"Aren't you worried?" She asked me. Kumunot ang noo ko. "Why?"

"Kuya Hunter's the best man." She said. Tumaas ang isang kilay ko. "So?"

Hindi ko naintindihan ang sinasabi niya. Si Hunter ang napili kong best man. Sa
ayaw at sa gusto niya.

"Ate Rain's not going to marry the best man."

Napasimangot ako. "Your humor's below sea level, baby."

"The groom should be called the best man. Because he's the one the bride will
marry. Every girl deserve to have the best man." Ani Mikaela.

Hindi nalang ako kumibo.

Sumimangot nalang siya. "Hmp." Inirapan ako ni Mikaela bago naglakad papunta sa
labas para umayos na sa pagpasok nila sa simbahan.

Tumabi sa akin si Hunter. He's smiling.

"Huwag ka masyado matuwa. I'm the groom." I told him.

"Yeah. But still, I'm the best man." Ngumisi siya sa akin. Napailing nalang ako.

Huminga ako ng malalim. Nakita ko ang kinuhang wedding coordinator ni Rain na

sumenyas.

This is it.

Napatingin ako kay Adrian nang magsimula na siyang kumanta. I personally picked the
song... for her.
~From the moment I saw youFrom the moment I looked into your eyesThere was
something about you I knew, I knewThat you were once in a lifetimeA treasure near
impossible to findAnd I know how lucky I am to have you~

Binasa ko ang labi ko habang naghihintay sakanya. Hindi ko alam kung pinipigilan ko
ba anh paghinga o sadyang hindi talaga ako humihinga dahil sa nararamdaman ko.

PJ's with Stephanie. Cupid's with Cristine. Blue's with Cyan.

Sa nakikita ko, my friends are happy with their life now. Kami din kaya ni Rain?

Mikaela's with Daniel. Kasunod nila sila Vanessa, EunMin, Sarah, Rajenn at
Josephine. Kasama naman ni Kim si Daisy at Aji na naglakad sa gitna.

~Cause I've seen rainbows that could take your breath awayThe beauty of the setting
sun, on any given dayAnd when it comes to shooting stars I have seen a fewBut I've
never seen anything as beautiful as you~

Napangiti ako. Rain's the best thing that ever happened to me.

I was once a lost man. Lost in this world. Everyone thinks I am okay... I'm fine.
No one dared to ask me if I'm fine... until she came. My queen.

I never thought I'll fall in love with her. I never thought this is possible...
loving someone more and more and more as each day passed by. Kay Rain ko lang
naramdaman 'to.

~I can't believe that I have youI can't believe that you're here in my armsI've
been waiting a life time for you, for youAnd I've dreamed about youPictured in my
mind who I would seeBut I never imagined just how beautiful you'd be~

I almost her... her and Theon. I knowI don't deserve her. Them. Kasi gago ako.
Pinabayaan ko siya. Sinaktan ko siya... pero sadyang napakaswerte ko... minahal ako
ni Rain sa kabila ng kagahuhan ko. Minahal ako ni Rain kahit na hindi alam niyang
malabong magkaroon ng kami. Minahal niya ako nang higit sa pagmamahal niya sa
sarili niya.

Ngayon... I am in love with her... mas mahal ko pa siya kaysa sa pagmamahal niya sa
akin.

What happened to me and Storm taught me lesson... God's plans are the most
beautiful plans. He'll never let you suffer. Hindi man kami ni Storm ang
nagkatuluyan... that's because I am meant for Rain. Kami ni Rain ang lara sa isa't
isa.
~Cause I've seen rainbows that could take your breath away(take your breath
away)The beauty of the setting sun, on any given day (any given day)And when it
comes to shooting stars I have seen a fewBut I've never seen anything as beautiful
as youOh, oohh.~

Then I saw her... in white.

Napangiti ako.

She'a really mine now.

After everything what happened, I can still say she's mine. Sa akin lang.

Sa bawat paglalakad ni Rain, para akong hindi makahinga ng maayos. I saw her smiled
at me.

Oh, God. I really love this woman.

~I've seen rainbows that could take your breath away (take your breath away)The
beauty of the setting sun, on any given dayAnd when it comes to shooting stars I
have seen a fewBut I've never seen anything as beautiful, No I've never seen,
anything, as beautiful as you

From the moment I saw youFrom the moment I looked into your eyes~

Nakangiti siya nang makalapit sila sa amin.

"Why are you crying?" She asked me. Pinunasan niya ang gilid ng mata ko.

Damn it. I'm not even aware a tear escaped from my eyes.

"I love you." I whispered. Napangiti naman siya. "I love you, more."

Pinunasan ko na ang mata ko. I saw Cupid and PJ laughing. Makakapatay talaga ako ng
kaibigan.

"Thunder..." Rain's dad called me. "You hurt her once... huwag mo ng uulitin. I
know my daughter loves you. Ingatan mo siya. Sila ng apo ko." Anito sa akin.

Tumango ako. "Makakaasa kayo."

Niyakap muna ng mga magulang niya si Rain bago ibinigay ang kamay sa akin. They
hugged me, too, and welcomed me to their family.

"Congrats, Einah." Hunter smiled at Rain.

"Thank you, Hunter." Niyakap niya si Hunter.

"Let's go." Aya ko kay Rain. Inalalayan ko naman siyang makaupo bago ako umupo sa
tabi niya.

The father greeted us. Hawak-hawak ko ang kamay ni Rain. I will never let her go.
Never again.

"Bago tayo magsimula, nais ko lang malaman kung may tumututol ba sa kasalan na
ito?" Tanong ng pari.

"Ano ba, bitawan niyo nga ako!" Napalingon kami ni Rain kay Hunter na hawak ni
Cupid at PJ.

Napangiti naman si Rain. "Baliw talaga sila."

Nagtawanan tuloy sa simbahan. Pati ang pari, nakitawa na din.

Nagpatuloy siya sa sa seremonya.

"My queen... take this ring as sign of my love and my loyalty. I know, I'm not the
best man you'll meet. Hindi ako ang lalaking masasabi mong para sa'yo talaga...
pero gagawin ko ang lahat, maibigay lang ang mundo sa'yo. I'll do whatever it takes
to be the better man who deserves to be loved by the most amazing woman in the
world. I love you, so much. Mahal na mahal ko kayo ni Theon." Isinuot ko sakanya
ang singsing. I saw her crying.

"Thunder..." Ngumiti siya sa akin. "Take this ring as a sign of my promise that I
will love you forever..." Basag ang tinig ni Rain dahil sa pag-iyak. "Mahal na
mahal kita. Thank you for loving me... for living... Asahan mo na wala akong ibang
mamahalin na katulad ng pagmamahal ko sa'yo maliban sa inyong dalawa ni Theon. I
love you." Hinalikan niya ako sa labi bago niya isinuot sa akin ang singsing.

Napangiti naman sa amin ang pari. Matapos niyang ianunsyo na ganap na kaming mag-
asawa ni Rain, agad kong hinalikan ang labi niya. I heard them clapping. Hinawakan
ko ang bewang niya at hinapit pa siya papalapit.

"Kulog, magtira ka para mamayang gabi." Narinig kong komento ni PJ. Napangiti naman
kami ni Rain habang magkadikit pa din ang labi.

"Tigang ka, pre?" Tanong naman ni Cupid. Tinulak na ako ni Rain palayo.

Tanginang Kupido.

Tinitigan ko ng masama si Cupid. Wala akong matandaang ginawan ko ng masama 'tong

hayop na 'to. Ngayon lang kung sakali.

Lumapit naman sila sa amin para magpapicture. Nakita kong kausap din ni Mommy ang
mga magulang ni Rain.

Si Theon ay kasama ng yaya niya.

They're congratulating us. Niyayakap nila si Rain at tinatapik ang balikat ko.

Sinabuyan nila kami ng bigas at bulaklak nang palabas na kami ng simbahan. Si PJ na

ang bahala sa kanila papunta sa reception.

I helped Rain with her gown. Sumakay na din ako sa sasakyan.

"Mamaya pa ako makakapagpalit." Narinig kong sabi ni Rain. Nilingon ko siya. "Why
sweetheart, gusto mo na ba maghubad?" Ngumisi ako. Inirapan naman niya ako.

"I wouldn't mind it." I told her.

"Thunder!" Saway niya sa akin. Nakita ko ang pamumula ng pisngi niya.

"Can we ditch the reception?" I asked Rain. Kumunot ang noo niya. "Why?"

"Because I am craving for you."

--Those names na nabanggit, sila po ang nasa meet up. May kulang pa diyan. May next
chap pa naman, diba? :)))

=================

Epilogue
Thank you sa support sa story na 'to. Hopefully, Thunder will be seen in
bookstores, too. I love you, vampires!

Send me your reactions. :)

May story din po si Hunter. Hanapin niyo nalang ang HUNTER'S TEMPTATION sa profile
ko.

Para sa naconfused kay Mikaela, may story din siya. UNWANTED GIRLFRIEND naman
po. :)

For those who wants to avail Thunder's shirt, join my facebook group and look for
Jergen Camince. Thanks!

Spread the love.

---

Thunder

It was almost a two months since Rain and I got married. Napatingin ako sa larawang
nakasabit sa opisina ko. It was our first family picture. Me, Rain and Theon.

Two months. Napangiti nalang ako.

Ngayon alam ko na kung ano ang pakiramdam ng mga gago. Iba pala kapag may asawa
kang uuwian. Kapag may asawang naghihintay sa'yo. Kapag may asawang nag-aalala
sa'yo. I feel it now.

I dialed Rain's number. Nasa bahay siya ngayon kasama si Theon. We moved out,
already. Lumipat na kami sa bahay na binili ko sa Forbes. Kasama namang naiwan sa
Urdaneta Village ni Mika si Mommy at Hunter.

"Hi, sweetheart." I greeted her when she picked her phone.

"Oh, hi." Bati nito. Kumunot ang noo ko. "Are you alright, sweetheart?" Tumuwid ang
likod ko. Kaninang umaga, bago ako umalis, napansin ko na masama ang timpla ni
Rain. Hindi niya ako pinapansin at nakasimangot lang siya.

"Yeah." She sounded off. "Sweetheart, are you sick or something? You want me to go
there?" Tanong ko. I still have two meetings later. I'll interview an applicant,
too, later. PJ's supposed to do that but that retard told me Caryl's looking for
her. I can't hurt Caryl and that sucks as her godfather. Blue's with Cyan.
Magkasama sila sa meeting ngayon while Cupid's babysitting Kiro.
"No. Just stay there." Madiing sabi ni Rain. "But sweetheart..."

"Thunder, h'wag ka na ngang makulit!" Asik nito sa telepono.

Jeez. I married an amazon.

"Okay, okay. Do you want me to buy something? I'll ask Cess to deliver it to you."
I was tapping my fountain pen in my glass table while thinking of something to give
to her.

"I don't. I'll end this. Bye."

Napatingin ako sa telepono ko. What's with her? Sumandal nalang ako at ipinikit ang
mata. I dialed PJ afterward.

"Oh, ano na namang problema mong hayop ka?" Bati sa akin ni PJ.

Napailing nalang ako. "Paano ka natatagalan ni Stephanie, mas hayop ka?"

"Ako pa ba? Sa galing ko sa kama, alam na-- aray, Heaven!"

"Watch your mouth, Mister. Cloud and Caryl's here." I heard Stephanie berates him.
Napangisi ako.

"Magaling pala ha." Pang-aasar ko. Minura lang ako ni PJ ng pabulong.

"I just need to ask you something." Ani ko dito.

"Ano ba 'yun?" Tanong ni PJ. I can hear Caryl on the background and Cloud, too.
Nasa Sweet Desire sila ngayon kasama si Steph. Naroon din si Cupid ngayon, kasama
si Cristine.

"What are you doing when your wife's not in the mood?" I removed my coat. Binuksan
ko din ang isang butones ng polo ko bago umupo sa dulo ng lamesa ko.

I heard PJ and Cupid laugh.

Fuck. I shouldn't have asked him. Dapat ay si Blue nalang ang tinawagan ko.

"Give her a mind blowing sex, pre." Natatawang sabi ni Cupid sa akin.
"Ulol." Ani ko.

"Eat her right, Kulog. The best 'yun." Suhestiyon naman ni PJ.

Oh, crap! Bakit ba sila ang naging kaibigan ko?

"Tangina niyo. Wala akong mapalang matino sa inyo." Ani ko.

"Patas lang, pre. Hindi ka din naman matino." Sagot ni PJ sa akin.

Hayop talaga.

"Kulog, make sure you'll do good sa iinterviewhin mo. She passed the interview in
the HR. Kailangan nalang isa sa atin. Hindi kami available na tatlo. Ikaw nalang."
Sabi pa ni PJ.

"I still can't fathom why I need to do this." Naiiling na sabi ko. She passed the
HR, so? Why do I have to know her?

"Malay mo maintindihan mo mamaya." Ani Cupid.

"Hey, Thunder, Cloud's asking for a dinner. My house. Tomorrow. 7 pm. Bring Theon
and Rain, alright?" Paanyaya ni PJ.

"Sige. I'll tell my wife." Ibinaba ko na ang tawag. Wala akong napala. Mamaya na
ako mag-iisip ng pwedeng ibigay kay Rain mamayang pag-uwi ko.

I pressed the intercom and asked Cess if the applicant's there already. May meeting
ako ng 2 pm. Before lunch, I need to expunge the applicant.

"Sir, she's on her way." Ani ng secretary ko.

"Okay. Papasukin mo nalang siya." Sagot ko dito.

Umupo na akong muli. I scanned the papers on my table. Next month, makikipag-usap
kami ni PJ sa chinese investors. We need to go to China. I'm planning to bring
Theon and Rain with me.

I heard a knock. Napatingin ako sa pinto ng opisina ko.

"What the fuck?" Napatayo ako.

"Good morning, sir." Bati sa akin ng babaeng naka-corporate attire. Nakalugay lang
ang buhok niya at may manipis na make-up sa mukha.

I just stared at her. Is this some kind of a joke?

"What are you doing here?" Lalapit sana ako pero pinigilan niya ako.

"I am here to apply, Sir." Pigil niya sa akin.

"What the fuck, sweetheart?" Hindi ko mapigilang mapangiti. I saw her smile.

"Come on, Sir. Just give it a try. Malay mo, I'll fit." Ngumiti ito.

"So you're ignoring me the whole morning, hissing and frowning because you're up to
something?" I asked her, she nodded.

"Alam ng lahat 'to?" Tanong ko kay Rain na nakatayo pa din. Tumango siyang muli.
Kaya pala nag-alisan ang mga gago.

"I'm here to apply, Sir..." Naglakad siya papalapit sa akin. "Please, sit down,
Sir."

"Fuck." I muttered. Umupo ako sa upuan ko at tinignan si Rain na naupo na sa harap

ng mesa ko. Napangiti siya ng makita niya ang larawan niya gilid ng mesa ko.

"Seriously?" I asked her. Ngumisi siya. "I am here to apply as your..." Kinagat ni
Rain ang labi niya.

Damn it, Thunder. You're having a boner. Calm your dick, man!

Umayos ako ng upo.

"As my?" I cleared my throat.

"Maybe, I should better show the position I want than explaining it. What do you
think, Sir?" She said. She had her playful smile on her lips.

My wife's such a tease.

"Yeah. What position do you want?" I played with her.

"Hmmm... maybe I can use the famous line kahit anong posisyon, makapasok lang."
Fuck. Sumisikip na ang pantalon ko.

Tumayo si Rain at nagpunta sa likod ko. "Should I start now, Sir?" Her hand's on my
shoulders.

Hindi ako kumibo. Yumuko siya at inilapit ang bibig sa tainga ko.

"I want you to do me in your office, sweetheart. Para kapag may babae dito,
maaalala mo ang gagawin natin." She whispered in my ear. Napangiti naman ako.

She's being possessive.

Pinaharap ko ang upuan ko sakanya. "I don't need another pussy when I have yours,
Rain."

Ngumiti si Rain at hinawakan ang pisngi ko. "It turns me on when you're talking
dirty." She lowered down her face and kiss me. Hinawakan ko ang bewang niya at
iniupo sa kandungan ko. Ikinawit niya ang kamay sa leeg ko.

"Hmmm." Ungol nito habang hinahalikan ko. Iniupo ko siya sa lamesa habang patuloy
na hinahalikan.

Sinimulan ko nang hubarin ang suot niya. Tinanggal ko ang butones ng suot niya
isinunod ko ang bra.

"Fuck." I looked at her bosom and massaged it gently. I cupped it and played its
crown with my thumb.

"Hmmm..." She bit her lower lip. Nakahawak siya sa balikat ko habang patuloy na
pinagpapala ng kamay ko ang dibdib niya.

Inilapit ko ang mukha sa dibdib niya. I inhaled her scent. She's really
intoxicating.

Sinimulan kong halikan ang dibdib niya. My other hand's cupping her left breast
while the other's on her legs.

Napapaungol si Rain sa bawat dampi ng labi ko sa katawan niya. Pinagbuti ko pa ang

paghalik sa dibdib niya.

Umangat ang halik ko papunta sa leeg niya. Nararamdaman ko ang paghigpit ng kapit
ni Rain sa akin.
"I want you naked." I whispered in her ear as I sucked her earlobe. Tinignan naman
ako ni Rain. Inalalayan ko siyang makatayo. I removed her stiletto. Pinatalikod ko
siya sa akin at pinayuko sa lamesa ko.

I reached for the zipper of her skirt and unzipped it. Isinabay ko sa pagbaba ng
palda niya ang panloob niya.

"Fuck." I breathes as I stared at my wife's sexy back.

Hinawakan ko ang pagitan ng hita niya. She moaned as I pushed my thumb inside her.

Kagat ang labi niya akong nilingon. "More?" I asked her. She nodded.

I parted her legs and kissed her behind down to her core. "F-uck, you're so wet,
sweetheart." I thrust a finger inside her.

"Aaah..." Ungol ni Rain habang naglalabas-masok ang isang daliri ko sakanya.

Pinaharap ko siya sa akin.

Itinukod ni Rain ang siko sa lamesa ko. I put her feet on the side of my chair and
start eating her.

I looked at her while I'm kissing her core. Napapapikit si Rain sa bawat ulos ng
daliri ko. I was sucking and nibbling her sensitive part and Rain's gasping.

"Thunder..." She's moaning my name.

I reached for her bosom and kneads it. Hinawakan ni Rain ang kamay kong nasa dibdib
niya.

She arched her back as I thrust my tongue inside her. Lumalakas ang bawat ungol
niya.

Ibinalik ko ang daliri ko sa loob niya. Binilisan ko ang paglalabas-masok nito.

Bumibigat ang paghinga ni Rain. Malapit na siya.

"Hmmm... Aaaah..." Kagat ang labing umuungol siya. "Thunder..."

Tumayo ako at hinalikan ang labi niya habang patuloy ang paggalaw ng daliri ko sa
loob niya. Iniyakap niya ang kamay sa akin.

Moments later, I felt her reached her climax.

Habol ang hiningang tumingin sa akin si Rain. "Nakabihis ka pa din." Umupo siya sa
mesa ko at sinimulang hubarin ang damit ko. May pagmamadali sa galaw ni Rain.

"Are you in a hurry, sweetheart?" I teased her. Tinignan niya lang ako. She opened
my fly and kneeled down. She pulled my pants and my boxers down.

"Hmmm..." She moaned as she touched my length.

Itinulak niya ako paupo sa upuan ko. She looked at me as she start kissing the tip
of my length.

"Damn, Rain." Napasandal ako nang magsimula si Rain sa ginagawa nito.

"Hmmm..." She sucked the tip of my shaft as her hands moved up and down.

"Deeper, sweetheart." I plead. I moaned as she pushed her head deeper.

Man! My wife really knows how to pleasure me.

She moved her head faster. She's licking and sucking it. Nagiging eksperto na din
ang asawa ko.

She looked at me as she take me deeper. "Aaah... Rain." Hinawakan ko ang ulo niya
at idiniin pa sa harap ko.

She gasped for air as she released me. Hinawakan niya akong muli bago isinubo ang
ulunan.

"Enough with that, sweetheart." I pulled her up. Katulad kanina, pinatalikod ko
siya sa akin at pinayuko sa lamesa ko.

"Hmmm..." She moaned as I caressed her mountains. I positioned myself. I rubbed the
tip of my shaft to her wetness. She moaned aloud.

"Fuck!" I groaned as I thrust myself inside her. Naramdaman ko ang init ng kalooban
ni Rain.

"Aaaah..." Ungol ni Rain habang naglalabas masok ako sa loob niya. Niyakap ko siya
habang patuloy sa paggalaw sa loob niya. I bit her shoulders as I moved in and out.

"Hmmm... Thunder..." Kumapit siya sa braso ko. Hinawakan ko ang dibdib niya habang
patuloy ang ginagawa kong mabilis nag pag-ulos sa koob niya.
"Aaaah... Hmmmm... Thunder..." I moved faster and her moan's louder.

All I can hear is her moans, our body contact and our heavy breathings.

"Harder, Thunder..." Rain pleads. Nakadikit na ang katawan niya sa salamin ng

lamesa ko. Hinawakan ko ang bewang niya at mas binilisan pa ang paggalaw ko.

"I'm coming, Thunder." Itinukod ni Rain ang siko niya. Patuloy pa din ako sa
paggalaw.

I moved faster.

Deeper.

Harder.

"Thunder..." Naramdaman ko ang bahagyang panginginig ni Rain. I hugged her and

kissed her neck.

"Aaaah... Hmmmm... Hmmm..." Mabilis ang paghinga niya. Nilingon niya ako kaya naman
hinalikan ko ang labi niya.

I pulled my hard member out. Pinaharap ko siya sa akin bago ko binuhat papunta sa
sofa na nasa loob ng opisina ko.

Umupo ako ay ipinatong ko siya sa akin.

"My favorite position." She smiled at me. She really likes it when she's in charge.

Nakasandal ako habang nakaupo sa kandungan ko si Rain. She guided my shaft to her
core. Nakahawak naman ako sa bewang niya.

"Oh, fuck!" I groaned as she lowered down herself.

"Aaah!" She moaned.

Niyakap ko siya habang nagtataas-baba ang katawan niya sa ibabaw ko. I sucked her
crown and massaged the other. I can see sweat flowing from her neck. Mas lalo lang
akong nag-iinit sa nakikita ko.
I can see her bosom moving as she moved herself up and down. Damn! She looked so
sexy because of that.

"Make it faster, sweetheart." Hinawakan ko ang bewang niya at tinulungan siya sa

paggalaw. Parang nangangabayo si Rain sa nagiging paggalaw niya.

"Thunder..." Niyakap niya ako habang patuloy sa paggalaw. I kneads her behind.

"Aaah... Aaah... Hmmm..." Ungol niya sa leeg ko. I cupped her neck and kissed her
lips. Gumagalaw na din ako para salubungin ang galaw ni Rain.

"Aaaah..." Ungol niya habang hinahalikan ako. Kinagat ko ang pang-ibabang labi
niya.

"Thunder..." Humigpit ang yakap niya sa akin.

"I'm coming, sweetheart." I told her. Mas binilisan ko ang pagsalubong sakanya.

"Aaah... Hmmm... Aaah..." She bit my shoulder.

"Aaah. Damn!" I groaned as I feel my own orgasm.

I released my juice inside her. Naramdaman ko din ang pag-abot ni Rain sa dulo.

"Aaah..." Ungol ni Rain habang patuloy ako sa paggalaw.

"Shit!" I groaned as I pulled myself out.

Hingal na hingal naman si Rain sa ibabaw ko. Tumingin siya sa akin at ngumiti.
"Tanggap na ba ako, Sir?" Natatawang sabi niya.

"Yeah. Tanggap ka na. Kahit anong posisyon, pwede ka." Ngumisi ako.

Hinalikan naman niya ako sa labi.

Who would've thought that from a no strings attached relationship, I'll be forever
attached with her?

Forever with Rain. Not bad, I guess.

- END.
=================

Clarifications

Hi, there!

Sa mga nagtatanong kung may SPECIAL CHAPTER, MERON. Pero wala pa akong ipopost.
Okay? Hintay nalang tayo.

Mapapublish ba ang NSA? Sana. Ipapasa ko po ito at hopefully, makapasok si Thunder

sa Red Room. Okay? Hintay nalang tayo.

Magkakastory ba si Theon, Cloud, Kiro at Caryl, YES. Okay? Hintay nalang tayo.

Sino ba si Einah Villegas na author ng YOUR HUSBAND IS MINE AT NEVERMORE (na MIMS
ang pangalan ng bida)? She's my friend. Obviously, I used her name in this story.
Ginamit ko ang pangalan niya bilang heroine ni Thunder at ginamit niya ang pangalan
ko sa story niya. So kung tatanungin niyo ako kung ako si Einah, HINDI PO. I used
MY FRIEND'S name. Malinaw na po?

Abang nalang tayo sa book, sa SC at sa 2nd generation. Okay po? :)

I love you, vampires! :) <3

=================

Special Chapter

So, yeah. The long wait is overrrrr. Here's the special chapter. Enjoy, loves! :)

Please don't confuse the time here sa time ng ON GOING stories ko. Wala ng kasunod
'to, okay? :)

Warning: SPG (Anong ineexpect niyo? Haha!)

--Rain

"Are you ready?" Napatingin ako kay Thunder nang marinig ko ang boses niya.
Nakasuot ito ng plain black shirt at jeans at hawak nito sa magkabilang kamay ang
mga damit na dadalhin namin para sa pag-alis.

"Yeah, but..." ibinalik ko ang tingin kay Theon na mahimbing na natutulog sa crib
nito. "Isama na kaya natin si Theon?" Tanong ko kay Thunder. Napangiti naman ito
bago ibinaba ang hawak na mga bags.

"Sweetheart, Theon will be fine. Ilang buwan nalang, 2 years old na siya. And Mommy
will take care of him." Niyakap niya ako mula sa likod. "Ngayon nalang kita ulit
masosolo, eh." Bulong niya sa akin.

Hinawakan ko naman ang kamay niyang nakapulupot sa bewang ko. "Alam ko nan 'yon.
It's just that..." I sighed. "Hindi mo ba mamimiss si Theon?"

Narinig ko naman ang sexy'ng pagtawa ni Thunder. "Sweetheart, tatlong araw lang
tayong mawawala. Of course, I'll miss him. Anak ko din naman siya. Pero it's our
anniversary..." pinaharap niya ako sakanya at idinikit ang ilong sa ilong ko.
"Gusto kitang masolo..." he pulled me closer to his body.

"Thunder..." ikinawit ko ang magkabilang braso ko sa leeg niya.

Marahan siyang umiling sa akin bago inilapit ang mukha niya. Nararamdaman ko ang
labi niya sa labi ko ngunit hindi niya pa ako hinahalikan talaga.

"No more buts, Mrs. Dela Cruz." He smiled and then claimed my lips. Naramdaman ko
ang pagkagat niya sa ibabang labi ko kaya hindi ko napigilan ang ungol na kumawala
mula dito.

Nagpadausdos mula sa bewang ko ang kamay ni Thunder papunta sa pang-upo ko at

marahang pinisil ang isang pisngi.

"Thunder!" I gasped. Inilayo ko ng bahagya ang mukha ko sa mukha niya. Ngiting

ngiti naman ang loko sa akin.

"Gusto mo din naman akong masolo, eh. Tama na kakadrama mo." Nang-aasar na sabi
nito. Pino ko naman siyang kinurot sa braso na lalong nagpatawa sakanya. "Oo na."
Nakasimangot kong sabi ngunit bakas ang kasiyahan sa tinig.

Matapos kong hagkan si Theon ay nagbilin na kami sa yaya niya at maging kay Mommy
Lourdes tungkol kay Theon. Pupunta din naman si Mommy dito para tulungan si Mommy
Lourdes na bantayan si Theon.

Dahil hindi kami pwedeng umalis ng bansa ng matagal, napagdesisyunan namin ni

Thunder na gamitin ang yate nila para magcelebrate ng anniversary namin. Gusto kong
isama si Theon pero alam ko naman ang balak ng asawa ko kaya pumayag akong iwan
namin si Theon but of course, iniwan namin siya na may mag-aalaga sakanya.

Sa loob ng isang taong pagiging mag-asawa namin ni Thunder, nagkaroon na din kami
ng pagtatampuhan... lalo na kung lagi siyang nag-oovertime. I trust him, really.
It's just that... he's The Thunder Dela Cruz. Wala akong tiwala sa mga babaeng
pailalim tumitig sakanya.
Pero lagi namang pinapadama sa akin ni Thunder na ako lang ang babae sa buhay niya.
Kung minsan naman, kapag inaabot sila ng gabing gabi sa opisina, isa kina Blue, PJ
at Cupid ang tatawag sa akin para sabihin na kasama nila ang asawa ko. Alam kong
ganoon din ang ginagawa nila kina Cyan, Steph at Cristine.

Oh, well... mahirap matibag ang bromance nilang tatlo.

Nakaalalay naman sa akin si Thunder hanggang sa makasakay ako ng yate. May katulong
din siyang magdala ng mga gamit namin.

Nakangiti lang ako habang naglilibot sa loob ng yate na iyon.

May tatlong malaking kwarto na naroon na parehong may magandang pagkakadisenyo. May
malaking kamang nasa gilid at lahat ng kailangan mo sa isang bahay ay naroon.

Nagpunta ako sa railings at nagpahangin habang nakangiti at nakatingin sa tanawing

nasa harap ko. Dahil madaling araw kaming umalis ni Thunder, papasikat pa lang ang
araw.

Naramdaman ko na naman ang pagyakap sa akin ni Thunder mula sa likod. "This yacht
belongs to Miki... Dad's gift to her." He whispered.

Kumunot ang noo ko. "Nagpaalam ka ba sakanya?" Nilingon ko siya. He shook his head.
"Dad thought Miki will like this. I guess, kahit binigay niya na lahat kay Miki...
hindi niya pa rin kilala siya kilala ni Daddy..."

Hindi naman lihim sa lahat ang nangyari sa Daddy nila Thunder almost 2 years ago.
Kasabay ng aksidente na kinasangkutan ni Mika, their father died.

"I don't want to be like him." Thunder whispered. "Alam ko, mahal niya kami. Pero
ayokong lumaki si Theon na hindi ko alam kung anong gusto niya. I want to be with
him. Sa unang pasok niya sa school. Kapag kailangan na niyang magpatu... aray!"
natigilan siya ng kinurot ko ang kamay niyang nakayakap sa akin. Pinanlakihan ko
siya ng mata kaya naman niyakap niya ako ng mas mahigpit at ibinaon ang mukha sa
leeg ko. "I want to be with you and Theon and give you the best and of course, give
you what you want."

"Theon's so lucky to have you as his dad, Thunder. And I am lucky, too. Because
you're my husband." Isinandal ko ang likod ko dibdib niya at ipinikit ang mata.

Things would've been different kung hindi kami nagkatuluyan ni Thunder and I can't
imagine my life without him.

Pinabayaan na muna ako ni Thunder na magpahinga kaya naman natulog ako sa kwartong
inookupa namin habang nakikipag-usap siya sa mamamahala sa pagpapatakbo ng yate.
Halos tanghalian na nang magising ako kaya naman agad akong lumabas ng kwarto.
Sakto namang papasok sana si Thunder nang buksan ko ang pinto.

"Hi." He smiled. Natawa naman ako kaya hinila ko siya para halikan sa labi. Agad
naman niya akong niyakap ng mahigpit para idikit pa ang katawan niya sa katawan ko.

He lifted me up and cupped my behind as I wrapped my arms around his neck. I can
feel his lips smiling at me.

Naramdaman ko ang pagbagsak ng likod ko sa malambot na kama. He laughed heartily. I

can feel his weight above me.

"I love you..." Bulong niya sa akin habang hinahalikan ang leeg ko. Nakaramdam
namam ako ng mumunting kiliti sa bawat pagdampi ng labi niya sa balat ko. Hindi pa
rin nagbabago ang sensasyong hatid ni Thunder sa akin mula noon hanggang ngayon.

Itinukod niya ang magkabilang siko at tinignan ako. Inalis niya din ang mga buhok
na humaharang sa mukha ko. "I love you so much, sweetheart."

Iniyakap ko muli ang braso ko sa leeg niya at hinila siya. "I love you, too." I
claimed his lips and I was rewarded with a soft moan from him because of that.

I can feel his hands kneading my waist. Hindi ko naman napigilan ang paggalaw ng
balakang ko. I can feel his hard member against his jeans.

"Stop teasing me, my queen." He tugged my lower lip with his teeth. "We need to
eat." He said huskily.

"Hmm?" I continue teasing him. He shook his head and kissed my lips again. I feel
his tongue trying to make its way so I gladly parted my lips to meet his tongue
with mine.

"Fuck." Thunder groans. His one hand's now on my nape. Pulling me closer, trying to
deepened the kiss. We roll over so I'm now on top of him. Ipinagpatuloy ko ang
paghalik sakanya habang ang dalawang kamay ko ay nasa magkabilang pisngi niya.

Hinuli niya ang kamay ko at hinila ako palapit kaya naman nakatukod na sa dibdib
niya ang siko ko.

"You should stop, sweetheart." He breathes. Bumangon siya kaya naman nakaupo akong
paharap sakanya habang nakapulupot ang binti ko sa bewang niya. "Let's eat."
Mabilis niya lang akong hinalikan at inalalayan ng tumayo.

Hindi ko naman napigilan ang pagtawa ko. "Did you just stop me, Thunder?" Pang-
aasar ko sakanya. Nilingon niya ako at tumango. "Trust me, Rain, I want to make
love to you right now but we're not going to enjoy the day if one of us cannot walk
properly and I assure you, that'll be you."

Mas lalo namang lumakas ang tawa ko. "Okay." I smiled at him tenderly. "It's fine
with me since I'm not the one who is having a painful hard on right now." Nauna na
akong maglakad palabas nang lingunin ko siya. "Let's go?" Aya ko sakanya. Umiling-
iling naman ito habang nakangiti.

Hindi ko mapigilan ang pagsinghap habang nakatanaw ako sa malawak na dagat na nasa
harap ko. Nagpahanda si Thunder ng lunch namin sa sundeck kaya naman mas
nakakaganang kumain.

Bukod sa aming dalawa ay may tatlong tao pa kaming kasama para mag-asikaso sa amin
dito sa loob ng tatlong araw.

"Are you having fun?" Thunder asked me. "I'm sorry, sweetheart. Gusto ko talagang
umalis tayo ng bansa pero alam mo naman ang--"

"Are you serious?" Putol ko sa sasabihin niya. "Thunder, I am happy. I know,

kailangan ka sa opisina pero leaving for 3 days is enough for me. Masayang masaya
ako. So, you don't have to worry. Masaya ako." Ngumiti ako sakanya.

"I can't picture my life without you on it, Rain. Kayo ni Theon." Bulong niya sa
akin. Masuyo niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"I love you, Thunder Dela Cruz." Niyakap ko siya ng mahigpit. This is where I
belong. Kay Thunder.

"I love you more, Einah Dela Cruz."

Ang buong akala ko'y sa yate kami mananatili ni Thunder sa buong tatlong araw kaya
naman nagulat ako nang idaong nila ito sa isang pampang ng isla.

"What's your plan, Thunder?" I asked him. Naglalakad kaming dalawa sa buhanginan
habang bitbit ko sa kamay ko ang tsinelas ko at hinahayaan kong tumama ang alon sa
binti ko. Nakaakbay naman sa akin si Thunder habang naglalakad. Nagpalit na din
siya ng polo shirt na bukas ang mga butones kaya naman hantad na hantad ang katawan
niya.

"I just want to spend our anniversary away from everyone. Just you and me..." He
sighed.

Huminto ako at tumingin sakanya. "I told you, kahit saan naman, okay ako, eh."

Ginagap niya ang kamay ko at dinala ang mga ito sa labi. "Mahal na mahal kita."
Punong-puno ng pagmamahal niyang sabi. Niyakap ko nalang siya at hindi na
nagsalita.

Papalubog na ang araw at nakikita ko ang mga kasama namin sa yate na nag-aayos para
sa dinner namin mamaya ni Thunder. Inaya ko na muna siyang maglakad-lakad at agad
naman niya akong pinaunlakan.

Malayo na din ang nalakad namin at hindi na rin namin makita ang mga kasama namin
nang huminto ako sa paglalakad. Kumunot ang noo ni Thunder sa akin.

"May problema ba?" He asked me. I shook my head.

"What's wrong, sweetheart?" Hinawakan niya muli ang magkabilang pisngi ko. "Ayaw mo
ba dito?" Nag-aalalang tanong niya.

Umiling ako ulit.

Tila mas lalo siyang naguluhan kaya naman kinabig ko siya at hinalikan ng mariin sa
labi. Hindi naman ako nahirapan dahil agad ding tinugon ni Thunder ang mga halik
ko.

"Rain..." he said breathlessly.

"I want you to make love with me... under the twilight." Bulong ko sakanya.
Pinagdikit ko ang noo naming dalawa. Tinitigan niya ako. Hinihingal pa din siya
dahil sa halikan namin kanina.

"Are you sure?" He asked again. I nodded. "Don't tell me you'll say no again?"
Tinitigan ko siya ng masama. Ngumisi naman siya sa akin.

"The food can wait."

Napasinghap ako nang buhatin ako ni Thunder mula sa aking pang-upo kaya naman agad
kong iniyakap ang braso ko sa leeg niya at ang mga binti ko sa bewang niya.

He claimed my lips once again. Naramdaman ko din ang paghahanap ng entrada ng dila
niya kaya naman nagpaubaya ako at hinayaang siyang sakupin ako ng buong buo.

Naramdaman ko nalang ang paglapag sa akin ni Thunder sa buhanginan. I actually

don't mind kung nasaan kami. Alam kong hindi kami pupuntahan ng mga tauhan ni
Thunder dahil nagbilin kami kanina na babalik kami at huwag kaming hanapin.

Nasa pagitan ng mga hita ko pa rin ang katawan ni Thunder habang patuloy siya sa
paghalik sa labi ko. Ang isang kamay niya ay nasa leeg ko habang ang isa ay
masuyong hinahaplos ang dibdib ko.
Hindi ko mapigilan ang mahihinang ungol na kumakawala sa labi kong patuloy na
hinahagkan ni Thunder.

Bumaba ang halik niya papunta sa leeg ko kaya naman inarko ko ang katawan...
offering myself to him more.

Hinawakan ni Thunder ang dulo ng bestidang suot ko at naramdaman ko ang pag-angat

niya rito kaya naman damang dama ng pang-ibabang katawan ko ang lamig ng hangin na
dumadampi dito.

Pero hindi mapapatay ng lamig ng hangin na iyon ang apoy na patuloy na nabubuhay sa
amin ni Thunder.

Lalo pa kung nararamdaman ko ang matigas na parte ng katawan niya na bumubundol sa

pagkababae ko.

"Thunder..." I gasped when I felt his thumb rolling over and over on my hardened
nipple. He's sucking my left nipple while he's kneading my right breast.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko dahil sa ginagawa niya. Hindi ko rin mapigilan
ang pagpikit dahil sa kakaiba pero pamilyar na sensasyong ginagawa niya.

Lumayo siya sa akin at tuluyang hinubad ang bestidang suot ko. Leaving me with my
panties only.

Hindi maitago sa mata ni Thunder ang pagnanasa nang titigan niya ang katawan kong
nakalatag sa paningin niya. Muli, dinama ng magkabilang palad niya ang dibdib ko at
hindi ko mapigilang mapaungol nang marahan niya itong pisilin.

"Oh, Thunder..." Halos paos ang tinig kong daig. I can feel the wetness between my
legs, too. I want him. I want him now.

He kissed my neck again. Bukod sa paghalik, nararamdaman ko din ang pagdila at

pagsipsip niya sa balat ko... leaving me hickeys after hickeys.

Walang pagtutol akong umuungol na tila lalong nagsasabi kay Thunder na magpatuloy
lang.

Bumaba ang labi niya patungo muli sa dibdib ko at pinagpala ang bawat isa.
Nakakabaliw ang sarap na nararamdaman ko lalo na nang ipadausdos ni Thunder ang
kamay papunta sa pagkababae ko.

Narinig ko ang marahang pag-ungol niya nang hawakan niya ang sensitibong parte ng
pagkababae ko gamit ang kanyang hinlalaki.
"Sweetheart, you're so ready for me..." he breathes.

His thumb played a circular motion against my sensitive nub that makes me whined in
pleasure.

"Thunder, please..." I plead. Bumibigat na din ang paghinga ko. Wala pa kaming
ginagawang dalawa pero damang dama ko na ang sarap at ang kagustuhang ulitin ang
lahat ng ito.

"Of course, my queen." He kissed me again before moving down.

Naramdaman ko ang paghubad niya ng suot kong underwear. Maging ang paghawak sa
magkabilang hita ko para paghiwalayin ito. Now I am completely naked in front of
him.

Akala ko'y aangkinin na ako ni Thunder ngunit pumuwesto lang ito sa harap ng
pagkababae ko at alam ko na ang balak niya. Gustuhin ko man siyang pigilan,
nakulong lahat ng protesta ko nang maramdaman ko na ang labi niya sa pagkababae ko.

"Thunder..." I moaned out loud.

His expert tongue is playing with my bud and his finger's on my folds.

I arched my back when he slid two digits inside me while he's still kissing and
sucking my clit.

"Thunder..." I called his name again. Pabilis ng pabilis ang pagkilos ng daliri
niya sa loob ko. Pabigat din ng pabigat ang paghinga ko sa bawat galaw niya.

He's flicking his tongue back and forth and I can't help myself from cussing. He's
driving me crazy! Gaya ng lagi niyang ginagawa sa tuwing ginagawa niya sa akin ito.

This is one of Thunder's favorite foreplay.

And I guess, it's my favorite, too.

Naramdaman ko ang panginginig ko at maging ang pagtanggal ni Thunder ng daliri niya

sa loob ko. He's licking my fold while he's looking at me.

"My favorite..." he grinned at me.

Bumangon ako at hinubad sakanya ang suot na damit na madali lang namang nagawa.
Kasabay ng paghawak ko sa butones ng suot niyang pantalon.

"Easy, sweetheart..." natatawang sabi ni Thunder sa akin bago hinawakan ang kamay
ko. Tinulungan niya akong hubarin sakanya ang pantalon niya kasabay ng boxers niya
kaya naman nahantad sa paningin ko ang kahandaan ni Thunder.

Siguro nga'y sanay na sanay na akong makita ang parteng iyon ng katawan niya kaya
naman nang hawakan ko iyon ay hindi na ako inatake ng hiya katulad noon.

Hinawakan ko ito at marahang pinisil. I heard a soft groan from my husband.

Itinaas-baba ko ang kamay ko sa pagkalalaki niya. He's soft and hard at the same
time.

Humihingal si Thunder sa bawat paggalaw ng kamay ko. I'm on the verge of taking him
on my mouth when he stopped my hands from moving.

"You can do that later..." he whispered. "I'll take you now." Hinawakan niya muli
ang leeg ko at hinalikan ako ng mariin. Bumagsak muli ang likod ko sa buhanginan at
sumunod naman ang katawan niya sa akin.

He parted my legs again and I cried out loud when he thrust himself in one swift
move.

"Shit!" He groaned. He slightly pulls himself out before slamming into me again.

I can't help to whimper as he begin pumping himself in and out of me hard and fast.

Inangat ko ang balakang ko upang salubungin ang bawat pagpasok niya kaya naman
hindi din napipigilan ni Thunder ang mga mura na kumakawala sa labi niya.

Hinila ko siya para hagkan. May halong panggigigil ang pagtugon niya sa akin dahil
na rin sa maya't mayang pagkagat niya sa labi ko.

Ang isang kamay niya ay patuloy sa pagpisil ng dibdib ko habang ang isa naman ay
nasa leeg ko. Ang pang-ibabang katawan niya ay patuloy na sumasabay sa tugtog ng
sayaw na tanging kami lang ang nakakarinig.

"Damn it, sweetheart. You're making me insane. You are so damn good." He growls at
me.

Our hips moves in rhytm as we moved in unison. Meeting each thrust as he pushed
himself deeper.

"Thunder..." Naramdaman ko ang kamay niya sa magkabilang bewang ko habang patuloy

ang pagkilos niya ng madiin at mabilis.

Bawat galaw niya'y dinadala ako sa lugar kung saan ang tanging nararamdaman ko ay
sarap.

"Harder, please..." halos hindi ko na makilala ang sarili kong tinig dahil sa
pinaghalong pagnanasa at sarap na nararamdaman ko.

Mas dumiin ang hawak ni Thunder sa akin at naramdaman ko din ang pagbilis pa at
pagdiin pa ng ginagawa niya.

Halos pawala na rin ang araw at unti-unti ng kumakalat ang dilim ngunit kitang-kita
ko pa rin ang katawan ni Thunder na puno man ng pawis, ay mas lalo lang nagdagdag
sa apoy na buhay na buhay ngayon sa aming dalawa.

"Damn it." He said between gritted teeth.

Ang isang kamay niya'y naramdaman ko sa pagkababae ko. Habang patuloy ang paglabas-
masok niya sa loob ko'y abala naman ang kamay niyang damhin ang sensitibong parte
ng katawan ko na siyang naghahatid sa akin ng walang patid na kiliti.

Hindi ko napigilang i-arko muli ang likod ko dahil sa ginagawa niya. I am so close
in reaching my climax.

His pace's quickening again and I can hear his sexy moans that makes me whimper.

"Oh, Thunder!" I've reached my point but he didn't stop.

Nagpatuloy siya sa paggalaw so loob ko.

Pabilis nang pabilis...

Padiin nang padiin...

Pasarap nang pasarap...

I can feel another one building inside me. Hindi ko na napigilan ang malakas na
pag-ungol ko.

"Thunder!" Napakapit na ako sa braso niya.

Ibinaba naman niya ang katawan sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

Damang dama ko ang hingal niya habang nakalapat ang dibdib niya sa dibdib ko.

He buried his face on my neck.

"Rain..." he moaned my name.

Iniyakap ko ang braso ko sakanya habang patuloy siya sa paggalaw.

"Oh, fuck!" He moved slower.

"Ahhh... shit!" He cursed once again.

Pabagal ng pabagal ang paggalaw niya habang patuloy ang pag-ungol niya.

I really love to hear his moans.

He released his juice inside me.

Itinukod naman niya ang kamay sa magkabilang panig ng katawan ko at tinitigan ako.

He smiled at me. "Are you okay?" He said, panting.

Tumango ako. "I love you." Hinihingal kong pinunasan ang pawis na nasa noo niya.
Yumukod naman siya at muling inangkin ang labi ko.

"I love you, too." He whispered.

After a couple of minutes, he pulled his impressive length from me and lay down
beside me.

Wala na ang araw ngunit maliwanag pa rin dahil sa buwan.

Hinila niya ako at pinaunan sa braso niya.

"Kaya ayokong isama si Theon, kasi alam kong mangyayari 'to." He said. "Gusto mo
pang isama, ikaw naman 'tong mangungulit na gawin natin..." pang-aasar niya.
"Ikaw talaga..." kinurot ko siya sa tagiliran pero tinawanan lang niya ako.

"No, seriously, sweetheart, I love you so much. I will do everything to make you
and our son happy. Kayo ni Theon ang buhay ko." Hinalikan niya ako sa noo.

"You're saying sweet things while you're hard member's still exposed? Really,
Thunder?" Natatawang tanong ko. He didn't even bother to cover himself up. To think
na nakatihaya pa siya.

"Hey, that's one of my asset and you love my pet so much. Don't deny it, my queen."
He grinned at me. Niyakap ko nalang siya at hindi sumagot pero nabigla ako nang
kabigin niya ako at ako ang mapunta sa ibabaw niya.

"Ride me. Hayaan na natin silang maghintay sa atin. Babawi ako, diba? Pero ikaw na
muna. Ride me, sweetheart."

Hindi ko napigilan ang tawa ko nang maramdaman ko na naman ang pagkabuhay ng

bahaging iyon ng katawan ng asawa ko.

"I so love you, Thunder Dela Cruz!" I lowered down my face and claimed his lips.

Naramdaman ko din ang paghawak niya sa balakang ko at pagpasok niyang muli sa loob
ko.

Happy anniversary, sweetheart.