Professional Documents
Culture Documents
Podstaw Automatyki
Ćwiczenie 2
Opracował:
mgr. inż. Łukasz Macyszyn
Poznań 2021
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
Wstęp teoretyczny
Sterownik programowalny (PLC, Programmable Logic Controller) jest mikrokomputerem
przemysłowym, który przyjmuje sygnały wejściowe z wyłączników i czujników, na podstawie ich
stanów wykonuje zadany program i steruje urządzeniami wyjściowymi. W systemach automatyzacji
opartych na przekaźnikach i układach logicznych program sterujący jest określany poprzez odpowiedni
sposób okablowania. Zastosowanie PLC pozwala na definiowanie algorytmu sterującego przy pomocy
oprogramowania. Instalacja sprzętowa kończy się na podłączeniu pozostałych elementów automatyzacji
do wejść i wyjść sterownika. Takie rozwiązanie zapewnia „elastyczność” systemu – w przypadku zmian
w procesie sterowania nie jest wymagane czasochłonne i kosztowne „przerabianie” całej instalacji,
wystarczy wprowadzić poprawki do programu realizowanego przez sterownik.
Sterowniki PLC zbudowane są z modułów wejściowych, jednostki centralnej (CPU), modułów
wyjściowych oraz interfejsów zapewniających komunikację z innymi urządzeniami (Rys. 1).
Wejścia PLC akceptują różne sygnały wejściowe, cyfrowe lub analogowe, pochodzące
z zewnętrznych urządzeń (czujników), które są następnie przetwarzane do postaci sygnałów logicznych,
akceptowalnych przez CPU. Procesor podejmuje decyzje i wykonuje funkcje sterowania bazując na
instrukcjach programowych zawartych w pamięci. Instrukcje programowe określają, co powinien
wykonać PLC przy określonym stanie wejść i w danej sytuacji. Dodatkowy interfejs operatorski (pulpit
sterowniczy) umożliwia wyświetlanie informacji o realizowanym procesie sterowania, pozwala na jego
kontrolę i wprowadzanie parametrów.
Sterowniki programowalne są używane w wielu gałęziach przemysłu do automatyzacji maszyn,
urządzeń i linii technologicznych. Są niedrogie, łatwe w instalacji i proste w obsłudze. Doskonale nadają
się do wielu praktycznych zastosowań. Zbierają one informację o przebiegu procesu przy pomocy
różnego rodzaju czujników: wyłączników, czujników zbliżeniowych, układów pomiarowych, liczników
impulsów, przetworników impulsowo obrotowych itp. Informacje te są wykorzystywane do sterowania
procesem. Ich wartości mogą być monitorowane, rejestrowane i przesyłane do innych urządzeń poprzez
łącza komunikacyjne. PLC realizują również funkcje diagnostyki programowej i sprzętowej.
Elementami wyjściowymi sterowników są np.: styczniki, elektrozawory, falowniki, wskaźniki.
Sterownik pracuje w sposób szeregowo-cykliczny (Rys. 2), tzn. wykonuje kolejno po sobie
pojedyncze rozkazy programu w takiej kolejności, w jakiej są one zapisane w programie. Na początku
każdego cyklu program odczytuje i zapisuje w pamięci stany wejść sterownika. Po wykonaniu
wszystkich rozkazów i określeniu aktualnego dla danej sytuacji stanu wyjść, sterownik wpisuje do
pamięci stany wyjść, a następnie steruje odpowiednimi wyjściami, włączając bądź wyłączając
podłączone do nich elementy wykonawcze. Niektóre z faz cyklu programowego mogą być w pewnych
2
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
trybach pracy sterownika pomijane. Czas cyklu wynosi kilka milisekund, zależy od rozmiaru programu,
liczby wejść/wyjść oraz od liczby niezbędnych procesów komunikacji.
Inicjalizacja cyklu
Czytanie stanów
wejść
Wykonanie
programu
użytkownika
Aktualizacja
stanów wyjść
Obsługa urządzeń
zewnętrznych
Wykonanie funkcji
diagnostycznych
3
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
4
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
5
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
Aby utworzyć nowy program należy kliknąć prawym przyciskiem myszy na folder „Lab.Automatyka”
(drzewko programu: PLC_01 / PLC / PLC Project / Lab.Automatyka) i wybrać opcję Add - POU.
Następnie nadać nazwę programu oraz wybrać typ „Program” i język „Ladder Logic Diagram (LD)”.
W górnym oknie definiuje się zmienne lokalne (rys. 7a), poniżej niego znajduje się obszar do tworzenia
schematów w języku drabinkowym (rys. 7b), a po prawej stronie znajduje się Toolbox (rys. 7c). Żeby
umieścić jakiś element z Toolboxa w programie, należy go przeciągnąć w odpowiednie miejsce.
6
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
7
Politechnika Poznańska
Instytut Technologii Mechanicznej
Zadania do wykonania:
1. Utworzyć nowy program.
2. Zbudować program, który włączy diodę E1, gdy wejście S5 będzie w stanie wysokim.
3. Zbudować program realizujący funkcje logiczne AND, OR, NAND, NOR, XOR w języku
drabinkowym.
4. Zbudować układ z podtrzymaniem używając tylko styków normalnie zamkniętych i normalnie
otwartych.
5. Zbudować program zadany przez prowadzącego.
Do sprawozdania:
1. Wykonać zrzuty ekranów utworzonych programów.
2. Opisać działanie programów linijka po linijce.