Αριστοφάνης/ Aristophanes

Σατιρικός ποιητής

Αθηναίος

445 π.Χ. – 386 π.Χ

Σε σχέση
11 διασωθέντα έργα
 Αριστοφάνης/ Aristophanes

Μισώ τον πόλεμο!

Κανένας άλλος; Μπααα…

1000
Η Εκκλησία του Δήμου ήταν η κύρια δημοκρατική συνέλευση στην αρχαία Αθήνα, και πραγματοποιούνταν
στο λόφο της Πνύκας, στην Αρχαία Αγορά ή στο Θέατρο του Διονύσου. Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτή είχαν
όλοι οι ενήλικες Αθηναίοι άνω των 20 ετών ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης που είχαν πλήρη πολιτικά
δικαιώματα, τα οποία αποκτούσαν εφόσον και οι δύο γονείς τους ήταν Αθηναίοι πολίτες και αφού είχαν
εκπληρώσει τις διετείς στρατιωτικές τους υποχρεώσεις.
Οι γυναίκες οι μέτοικοι και οι δούλοι που δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα αποκλείονταν, καθώς και όσοι
είχαν διαπράξει αδικήματα (άτιμοι). Οι πολίτες που στέλνονταν σε εκστρατείες και οι κάτοικοι της υπαίθρου
δεν μπορούσαν πρακτικά να συμμετέχουν συστηματικά σε όλες τις συνεδριάσεις εξαιτίας της απόστασης
(Θουκυδίδης, Iστοριών). Από γεωγραφική άποψη, η απόσταση των απώτατων ορίων της Αττικής ήταν
σαράντα πέντε χιλιόμετρα και για το λόγο αυτό οι περισσότεροι ψηφοφόροι έπαιρναν μέρος στις
συνεδριάσεις, μόνον όταν επρόκειτο να συζητηθούν σοβαρά ή δυσεπίλυτα προβλήματα. Μετά την
αποκατάσταση της δημοκρατίας το 400 π.Χ. προβλέφθηκε μισθός για τους περισσότερους πολίτες που
συμμετείχαν στις συνελεύσεις.των 6.000 συμμετεχόντων που ήταν απαραίτητο για τη λήψη των
αποφάσεων.
Η Εκκλησία του Δήμου αποτελούσε το κυρίαρχο όργανο της αθηναϊκής
δημοκρατίας, από την οποία εκπορεύονταν όλες οι εξουσίες. Συζητούσε
σημαντικά θέματα που αφορούσαν το πολίτευμα, ψήφιζε τους νόμους,
εξέλεγε τους στρατιωτικούς και οικονομικούς άρχοντες (Αριστοτέλης,
Αθηναίων πολιτεία και ), αποφάσιζε για τον αριθμό των πολιτών, των
μετοίκων και των δούλων που θα επιστρατεύονταν, επέβαλλε την ποινή
του θανάτου ή της εξορίας καθώς και τη δήμευση της περιουσίας.
Ακόμη, καθόριζε την εξωτερική πολιτική της Αθήνας, έπαιρνε τις
αποφάσεις για τη σύναψη ειρήνης ή πολέμου και συμμαχίας με άλλες
πόλεις και κράτη, δεχόταν τους ξένους πρέσβεις και εξέλεγε τους
πρέσβεις της Αθήνας.
Ἐκκλησιάζουσαι (393-391 π.X., χρονολόγηση αμφισβητούμενη· δε
μαρτυρούνται βραβείο και γιορτή), αριθμός στίχων 1.183

Oι γυναίκες, με επικεφαλής την Πραξαγόρα (πράσσω + ἀγορά),

μεταμφιεσμένες σε άντρες, καταλαμβάνουν με πραξικόπημα την
εξουσία και επιβάλλουν σε όλα την κοινοκτημοσύνη, θέμα που θα
το ξαναβρούμε στην Πολιτεία του Πλάτωνα. Με σατιρικό τρόπο
τίθενται νέες ιδέες για κοινοκτημοσύνη και χειραφέτηση των
γυναικών και σχολιάζεται η ανικανότητα των ανδρών να
κυβερνήσουν σωστά το κράτος. Oνομάστηκε έτσι από το Xορό των
γυναικών που προέρχονται από τους εξοχικούς δήμους της Aθήνας
και κάνουν συνέλευση (ἐκκλησιάζω = μετέχω στην Eκκλησία του
Δήμου).