Professional Documents
Culture Documents
ME 02 WielomianyFWymPot
ME 02 WielomianyFWymPot
Definicja
Wielomianem stopnia n zmiennej rzeczywistej x nazywamy funkcję
Definicja
Wielomianem stopnia n zmiennej rzeczywistej x nazywamy funkcję
Wykresy wielomianów
Wykresy wielomianów
wykres wielomianu jest ciągły
Wykresy wielomianów
wykres wielomianu jest ciągły
Wykresy wielomianów
wykres wielomianu jest ciągły
Wykresy wielomianów
wykres wielomianu jest ciągły
Wykresy wielomianów
Wykresy wielomianów
Dla dużych x, wykres jest nieograniczony z góry i/lub z dołu
Wykresy wielomianów
Dla dużych x, wykres jest nieograniczony z góry i/lub z dołu
Dla n nieparzytego
an > 0 an < 0
Wykresy wielomianów
Dla dużych x, wykres jest nieograniczony z góry i/lub z dołu
Dla n nieparzytego
an > 0 an < 0
Dla n parzystego
an > 0 an < 0
Dzielenie wielomianów
Dzielenie wielomianów
Twierdzenie
Jeżeli W (x) i Q(x) są wielomianami takimi, że Q(x) 6≡ 0 i stopień
W (x) jest większy lub równy stopniowi Q(x), to istnieją takie dwa
wielomiany P (x) i R(x), że
W (x) R(x)
W (x) = Q(x)P (x) + R(x) lub = P (x) +
Q(x) Q(x)
• W pionie: dodawaj
• Po przekątnej: mnóż przez x0
• W pionie: dodawaj
• Po przekątnej: mnóż przez x0
Twierdzenie
Reszta z dzielenia wielomianu W (x) przez dwumian (x − x0 )
r = W (x0 )
Pierwiastki wielomianu
Pierwiastki wielomianu
Definicja
Liczbę rzeczywistą x0 nazywamy pierwiastkiem wielomianu W (x),
jeżeli W (x0 ) = 0.
Pierwiastki wielomianu
Definicja
Liczbę rzeczywistą x0 nazywamy pierwiastkiem wielomianu W (x),
jeżeli W (x0 ) = 0.
Twierdzenie (Bezout)
Liczba x0 jest pierwiastkiem wielomianu W (x) wtedy i tylko wtedy,
gdy wielomian W (x) jest podzielny przez dwumian (x − x0 ). Istnieje
wówczas wielomian P (x), o jeden stopień niższy od W (x) taki, że
W (x) = (x − x0 ) · P (x)
Pierwiastki wielomianu
Definicja
Liczbę rzeczywistą x0 nazywamy pierwiastkiem wielomianu W (x),
jeżeli W (x0 ) = 0.
Twierdzenie (Bezout)
Liczba x0 jest pierwiastkiem wielomianu W (x) wtedy i tylko wtedy,
gdy wielomian W (x) jest podzielny przez dwumian (x − x0 ). Istnieje
wówczas wielomian P (x), o jeden stopień niższy od W (x) taki, że
W (x) = (x − x0 ) · P (x)
Pierwiastek k−krotny
Liczbę x0 nazywamy pierwiastkiem k−krotnym wielomianu
W (x) wtedy i tylko wtedy gdy W (x) jest podzielny przez (x − x0 )k ,
ale nie jest podzielny przez (x − x0 )k+1 , tzn. gdy istnieje wielomian
P (x) taki, że
Pierwiastek k−krotny
Liczbę x0 nazywamy pierwiastkiem k−krotnym wielomianu
W (x) wtedy i tylko wtedy gdy W (x) jest podzielny przez (x − x0 )k ,
ale nie jest podzielny przez (x − x0 )k+1 , tzn. gdy istnieje wielomian
P (x) taki, że
Pierwiastek k−krotny
Liczbę x0 nazywamy pierwiastkiem k−krotnym wielomianu
W (x) wtedy i tylko wtedy gdy W (x) jest podzielny przez (x − x0 )k ,
ale nie jest podzielny przez (x − x0 )k+1 , tzn. gdy istnieje wielomian
P (x) taki, że
Funkcje wymierne
Funkcja wymierna
P (x)
f (x) = , P (x), Q(x) − wielomiany, Q(x) 6≡ 0
Q(x)
Funkcja wymierna
P (x)
f (x) = , P (x), Q(x) − wielomiany, Q(x) 6≡ 0
Q(x)
Dziedzina
Df = {x ∈ R : Q(x) 6= 0}
Funkcja wymierna
P (x)
f (x) = , P (x), Q(x) − wielomiany, Q(x) 6≡ 0
Q(x)
Dziedzina
Df = {x ∈ R : Q(x) 6= 0}
Typowy przykład:
Sposób rozwiązania
1 Określ dziedzinę
2 Pomnóż obie strony równania przez wspólny mianownik
Sposób rozwiązania
1 Doprowadź nierówność do postaci
W (x)
>0 (≥ 0, < 0, ≤ 0)
Q(x)
2 Skorzystaj z równoważności
W (x)
≥0 ⇔ W (x) · Q(x) ≥ 0 ∧ Q(x) 6= 0
Q(x)
Funkcje potęgowe
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
1
y = x−n = n R − {0}
x
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
1
y = x−n = n R − {0}
x
p
y = xn R+ ∪ {0} dla n−parz.
R dla n−nieparz.
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
1
y = x−n = n R − {0}
x
p
y = xn R+ ∪ {0} dla n−parz.
R dla n−nieparz.
p
y = x− n R+ dla n−parz.
R − {0} dla n−nieparz.
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
1
y = x−n = n R − {0}
x
p
y = xn R+ ∪ {0} dla n−parz.
R dla n−nieparz.
p
y = x− n R+ dla n−parz.
R − {0} dla n−nieparz.
y = x0 R − {0}
Funkcje potęgowe
f (x) = xα , gdzie α ∈ R
Dziedzina, zbiór wartości, wykres zależą od wykładnika α:
n, p ∈ N Df
y = xn R
1
y = x−n = n R − {0}
x
p
y = xn R+ ∪ {0} dla n−parz.
R dla n−nieparz.
p
−n
y=x R+ dla n−parz.
R − {0} dla n−nieparz.
0
y = x R − {0}
y = xα , α ∈ IQ R+ dla α < 0
R+ ∪ {0} dla α > 0
p √
Jeżeli x > 0, to x n = n xp
Informatyka Matematyka Elementarna 17 / 18
Funkcje potęgowe Równania i nierówności pierwiastkowe
Ogólna zasada:
√
jeżeli pojawia się wyraz n . . ., podnieś obie strony równania lub
nierówności do n-tej potęgi.
Ogólna zasada:
√
jeżeli pojawia się wyraz n . . ., podnieś obie strony równania lub
nierówności do n-tej potęgi.
Twierdzenie
a=b ⇐⇒ an = bn
a<b ⇐⇒ an < bn
a≤b ⇐⇒ an ≤ bn
jeżeli n−parzysta, a, b ≥ 0
jeżeli n−nieparzysta, a, b ∈ R