KerkKutKapitaal 679-730

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.
Het is begin jaren ‘70. Het is oorlog in Vietnam. Elke avond is er op

televisie een verslag van de mensonterende schermutselingen in Indo-China.
Elke avond bloed, pijn, verdriet en ontploffende bommen, de grond bezaaid
met verminkte lijken. Iedere TV-kijker herinnert zich - nu, begin een en twin-
tigste eeuw - nog steeds die aangrijpende filmbeelden van dat wegrennende
meisje wier dorp werd getroffen door napalm. De bom met napalm spatte in
haar dorp uiteen. Het smerige spul had tot doel had om onuitblusbaar in
brand te vliegen nadat het zich vastgekleefd aan alle voorwerpen in de omge-
ving. In dit geval de kleding van het jonge meisje. Ik schat haar acht à tien jaar.
De brandende napalm kon niet worden gedoofd en alles wat haar restte was
haar kleren uittrekken en wegrennen. Haar geheel naakte lichaam met grote
stukken derde graads verbrandingen tonend aan de per ongeluk aanwezige
zijnde filmploeg van de TV. Per ongeluk, want het was niet de bedoeling dat
deze - verder perfect geregisseerde - oorlogsmisdaden werden gefilmd.
Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.0 679

Wat wel bedoeld was om te filmen was een andere gelegenheid, een
kleine misdadiger wordt meegevoerd over straat, de filmcamera’s van de TV
draaien, destijds was er nog geen bruikbare draagbare video-apparatuur. Er
zijn twee mannen in beeld, de kleine; die ineengedoken loopt, bang voor wat
komen gaat, de andere met een genadeloze blik op het gelaat. Later blijkt dat
de man in het (alleen in mijn associatieve herinnering) donkere overhemd ie-
mand van de geheime politie is. De kleine bange man is uit de cel gehaald om
op TV te worden getoond, de cameraploegen zijn uitgenodigd. Ze weten dat er
iets gaat gebeuren, maar hen is niet verteld wàt er gaat gebeuren. De geheime
politieagent trekt zijn pistool en zet dit pistool op de slaap van de arrestant.
De geheime politieagent haalt de trekker over en schiet de kleine crimineel ter
plekke dood. Standrechtelijk geëxecuteerd, zonder enige vorm van proces.
Deze vooraf geplande scène had een doel, maar miste volkomen. De
bedoeling van de agent in burgerkleding was om duidelijk te maken aan de
vrijheidsstrijders van de Viet Cong dat er niet te spotten viel met de autoriteit en
het gezag van de politie in Vietnam. Om dit te bewijzen nam hij een gevangene
uit zijn cel en voor de uitgenodigde pers werd hij vermoord. Het kleine crimi-
neeltje zat in de gevangenis omdat hij gestolen goederen verkocht. Omdat deze
goederen van het Amerikaanse leger waren gestolen werd hij aangemerkt als
een smerige communist. De bedoeling van de agent in burger was dat allen die
680 Kerk Kut & Kapitaal

heulden met de communisten bang zouden worden van deze daadkracht en
verder zouden afzien van acties die de Amerikanen benadeelden. Als een vrij-
heidstrijder niet vóór de Amerikanen is dan is het geen Freedom Fighter!
De daar op volgende gebeurtenissen waren iets anders dan voorzien
en gehoopt. De bevolking van Noord- en Zuid Vietnam kreeg uiteraard deze
beelden wel te zien, maar sloeg er geen acht op. De rest van de wereld kreeg
deze beelden ook te zien, en daar sloeg het in als een bom. Op dat moment kon
men deze beelden nog niet op de juiste waarde schatten, dat kwam later, dat is
nu. De bevolking van Vietnam kreeg dagelijks zoveel ellende te zien dat die
ene standrechtelijke executie geen enkele indruk maakte. Die dag erna reden
er weer gewoon auto’s en fietsen over dat ene kleine stukje van de straat, ster-
ker nog; het verkeer is er nauwelijks door opgehouden, voor of tijdens of na de
executie. Daarnaast maakte de executie geen enkele indruk op de doelgroep!
Eerder werden zij nog gesterkt in hun overtuiging dat de regering van Zuid
Vietnam onmenselijk was, en de Amerikanen voor een verkeerde zaak stre-
den. Dat zij aan de verkeerde kant stonden, aan de kant van het imperialisme,
het kapitaal en de uitbuiters van het volk. Murw en lamgeslagen hadden deze
beelden geen enkele invloed op de Vietnamese burgers.
Maar juist deze ene executie staat op het netvlies gebrand van de
TV-kijker in de ‘beschaafde’ wereld. In Amerika was het vertonen van deze op-
name het begin van een kentering. Nèt als met het wegrennende meisje, zonder
kleren en met loshangende lappen verbrandde huid. Maar er is één verschil tus-
sen deze twee situaties. Het ene is per ongeluk gefilmd, het andere met opzet.
Geënscèneerd, uitgedacht en op jacht naar goedkoop effect. Er is nog een klein
detail, bij het wegvluchtende meisje dacht de kijker nog hoe vreselijk de oorlog
toch wel was. Bij de semi-standrechtelijke executie dacht men verder. Men kon
de persoon zien die de trekker overhaalde en dat deze zich niet schaamde. Men
zag dat het een weloverwogen beslissing was om de arrestant neer te schieten.
Men zag het pistool naar het hoofd van de bange jongeman gaan, hij dook nog
iets verder ineen, men zag de trekker bewegen, men zag de kogel uit de loop
komen, en met een bijna onzichtbare snelheid ging de kogel het hoofd van de
arrestant binnen om er binnen no-time aan de andere kant weer uit te komen.
Als in een champoo-reclame golfden haren weg van de plaats van uitschot,
de hoofdhuid werd door stukjes bot en hersenen uiteengeduwd totdat deze
hoofdhuid - met haren er nog aan - uiteenspatte. De kogel verliet het hoofd en
een straaltje bloed kwam uit het gat. De man viel neer op de straat en een klein
plasje bloed kleurde de straat en de zwart-wit TV-beelden.
Wie is de schuldige van deze moord? Misschien is het de geheime
politieagent, of zijn het de Amerikanen die zich in deze onzalige oorlog hadden
gestort met de verkeerde uitgangspunten. Misschien moeten we in gedachten
even terug gaan naar de plaats waar het gebeurde. Op straat ergens in Vietnam.

Ergens in de buurt van een politiebureau. De uitgenodigde cameraploegen en
fotografen staan klaar. De politieagent in burger heeft het allemaal uitgedacht.
Hij neemt de man uit zijn cel om een daad te stellen. Hij wil iets duidelijk
maken aan de communisten; „Steel niet van de voorraden van de Amerika-
nen!“ Simpele boodschap, simpel nagedacht. Door een voorbeeld te stellen, zo
denkt hij, komt de boodschap over bij allen die zich verrijken door middel van
het bestelen van de het Amerikaanse leger. Hij had zich niet beseft dat deze
executie zijn doel voorbei zou schieten en zich wellicht tegen de oorlog zou
kunnen keren. De TV-kijker walgde van dit tafereel! De Amerikaanse TV-kijker
verafschuwde deze executie. Direct na de avondmaaltijd op het journaal. Zijn
belasting centen werden gebruikt om die kogel te financieren. De pijn was van
het gezicht van de arrestant te lezen, daar was geen woord Chinees bij.
Tien seconden televisie; gefilmd met als doel de diefstallen van voor-
raden te beperken hadden als effect dat bijna de gehele wereld zich keerde
tegen de oorlog in Viet Nam. Maar nu blijft de vraag wie de verantwoorde-
lijke is! We staan - denkbeeldig - op straat, er is een miezerig diefje gepakt
dat kauwgumpjes heeft gejat uit de overdadig goed bevoorrade kantine van de
Amerikanen. Het is de moeite niet waard om dit schoffie in te sluiten. Laat het
een brood wezen wat hij heeft gestolen, laat het een lasergestuurd luchtver-
dedigingsgeschut zijn. Het maakt niet uit. Deze arrestant moet als voorbeeld
worden gesteld. Zonder camera’s is er geen angstaanjagend voorbeeld dat
toekomstige dieven moest weerhouden van hun daad. Hier is het dus dat de
camera deel uit maakt van de opstelling. Omdat er camera’s voor de televisie
zijn wordt de man uit zijn cel gehaald, er wordt een aantal passen gelopen tot
het licht goed is, zodra er geen verkeer langskomt zet de agent-in-burger het
pistool op de slaap van het diefje. Hier is de kijker getuige van. Maar de kijker
realiseert zich meer; hij - de toeschouwer - hier de verantwoordelijke is. Omdat
hij de TV-kijker is en deze verrichtingen aanschouwd. De opnames zijn na-
melijk alleen gemaakt voor de TV-kijker, en de krantenlezer, want als er geen
camera’s zouden zijn geweest dan was er geen executie geweest. Als er geen
camera had gedraaid dan zou de jongeman nog in leven zijn geweest. De ge-
beurtenis heeft alleen plaatsgevonden omdàt er een camera was, en omdat er
aan de andere kant van de camera een TV-kijker zat. Geen kijker, geen execu-
tie! Een executie heeft alleen ten doel om een afschrikwekkend voorbeeld te
zijn. Zonder toeschouwer is geen executie. Zonder afschrikking geen angst, en
het gevolg daarvan; zonder angst geen afschrikking. Geen terreur!
De schok van de kogel door het hoofd werd gevoeld van Washington
tot Wolvega, van New York tot Nice, van L.A. tot Laos. Méér dan een halve we-
reldbol verder en de kijker - in zijn luie stoel zittend voor de televisie - pleegt
een moord. De kijker pleegt passief een moord, de kijker voltrekt bij volmacht
een executie; enkel en alleen door het kijken naar deze zwart-wit TV-beelden.

Zonder de TV-kijker was er geen executie, doordat de kijker kijkt neemt hij niet
alleen deel aan de executie; hij kijkt en daardoor is hij de eindverantwoorde-
lijke, hij is de echte dader.
Tien seconden televisie hebben daarvoor en daarna zelden meer een
grotere invloed gehad. In de oorlog in Vietnam zijn meer bommen afgeworpen
dan in de gehele tweede wereld oorlog. Dit maakte aan beide kanten van het
geschil niet veel indruk. Moreel gezien werd de oorlog in Vietnam door de Ame-
rikanen verloren op het moment dat de hersenen van dat onbeduidende diefje
op de grond spatten, zijn bloed kwam over alle Amerikanen, en hun kinderen.
De TV-kijker was de meeloper van de jaren 70. Zonder scrupules, karakter of
ruggegraat; de landverrader, de moordenaar op de achtergrond, de opdracht-
gever. De werkelijke dader van alle moorden op onschuldigen zat verscholen
in een willekeurige onopvallende huiskamer ergens in de Verenigde Staten.
Hij zat niet achter de stuurknuppel van de straaljager, hij zat niet in een B52
bommenwerper, zijn lading ging niet naar Loas en Cambodja. Zijn voetafdruk-
ken stonden niet in de met bloed doordrenkte aarde van het dorpje Milai, zijn
vingerafdrukken stonden niet op de handgranaten die in de vossenholen van
de Viet Cong werden geworpen. Erger dan dat. Zijn goedkeuring stond er op,
zijn welgevallen, zijn belastingcenten werden er voor gebruikt. De grootste
oorlogsmisdadigers zaten ‘s avonds met hun volgevreten vette pens voor de
televisie, te kijken hoe het ging met hun verrichtingen.
Een verlopen vrouw met een schelle stem, warrig haar dat losjes de
rimpels in haar gezicht bedekt. Ze ligt lallend in de goot, straal bezopen. Der-
tig jaar geleden waren haar korte rokjes nog heel koket, de grote hoeveelheid
goedkope ringen en prul kettingen zijn
nu voldoende voor een talloze peuter en
kleuter verkleedpartijtjes. Ouwe Tante of
Deftige Dame! Vroeger was zij de ster van
de „Bonte Dinsdag Avondtrein“ ja, vroe-
ger! Haar dikke lagen make-up zijn meer
dan voldoende om alle studenten van de
Theater- en Filmacademie een jaar lang
van kleur te voorzien. Vooral de kleuren
zonnebank-bruin en scharlaken rood.
Haar diva-status al lang gepas-
seerd, ver voorbij de uiterste houdbaar-
heidsdatum voor Bekende Nederlan-
ders, gaat zij op televisie te keer. Niets
is heilig, niets wordt ontzien. Er is geen
schaamte, en is absoluut geen enkele reserve. Persoonlijke vetes uit het ver-
re verleden worden met de TV-camera erbij nog eens dunnetjes overgedaan.

Oud rivalen, ouwe koeien en oud echtgenoten. Met de camera erbij zijn ze
wel stil, dan kan de actreutel annex voorma-
lig dansmarieke verhaal halen. Iedereen is
stil bij zoveel olifant poterigheid. Geen por-
seleinkast zo groot of Patty Brard raust er
doorheen, niet gehinderd door enige vorm
van gène, discretie of fijngevoeligheid. Ob-
sceniteiten worden breed uitgemeten ge-
bracht als doorbraak en vernieuwing. Klysma’s
worden ruim aangemeten op TV ingebracht
als ontspanning, met een fijn zeefje wordt
er ontslakt. Amusement voor het hele gezin.
Eerst de slang die in het achterste, dan met
een vergiet waar andere vrouwen de piepers
of de rijst of de spaghetti in afgieten de uitwerpselen opgevangen en grondig
onderzocht. Frisse en vernieuwende televisie volgens Patty Brard.
U zult zich afvragen wie de schul-
dige is van dit soort wansmaak! Dit is geen
vraag die beantwoord moet worden, dit is
geen bel-spelletje, er zijn geen leuke prijzen
te winnen. De kijker is verantwoordelijk. De
kijker die dit soort walgelijke wanproduc-
ties aanschouwt is de uiteindelijke eindver-
antwoordelijke. Net als met de dood van het
onbetekenende boefje ergens op straat in het
Vietnam van tijdens de oorlog in Indo-China
is nu de kijker weer de schuldige. Doordat
de kijker
het aan-
schouwt is er een adverteerder die dit soort
rotzooi betaalt. Doordat dit soort rotzooi
wordt betaald door adverteerders wordt het
uitgezonden. Zodra de verkoop inzakt van
de troep waarvoor geadverteerd wordt - tij-
dens, voor èn na de uitzendingen - zal ook
dit soort programma’s verminderen. Om-
dat men blijft kijken wordt dit soort rotzooi
- tekens weer opnieuw - gemaakt. Over veer-
tig jaar als Patty Brard meer dan 120 jaar
oud is dan moet zij in leven wordt gehouden
door de transplantatie van een bavianenhart.

En dan kan Patty Brard alleen nog maar in gang kan worden gehouden door
een nucleaire krachtcentrale, die elke ochtend weer in haar rimpelige reet moet
worden geschroefd. Dan is zij nog steeds op televisie. De kijker houdt, door zijn
blik dagelijks op dit soort troep te richten, deze rotzooi in stand. Het lijkt een
vicieuze cirkel. Doordat er troep wordt gemaakt wordt er naar gekeken, door-
dat men naar troep kijkt wordt het dagelijks steeds weer in grote getale op de
buis gebracht. Maar net als met de oorlog in Indo-China die werd verloren toen
de stukjes hersenen het plaveisel van de straat raakten en de ruggegraatloze
meeloper die thuis voor de televisie zit is nu ook weer de kijker de schuldige.
Alleen is dit maal niet de vrijheid van een volk het slachtoffer, dit maal is het de
vrijheid van expressie die het moet ontgelden, en de goede smaak.
Hier is een begrip voor, er is een vlag die kan worden geplaatst op
deze gigantische lading met stront; plaatsvervangende verantwoordelijkheid.
De toeschouwer is de verantwoordelijke. Op elk terrein waar mensen niet na-
denken, zich niet kunnen inleven hoe een ander hun actie ervaart, of wat de ge-
volgen er van zullen zijn, daar moet de toeschouwer ingrijpen. De buitenstaan-
der is de uiteindelijke eind-verantwoordelijke. Net als de paus in Rome die de
‘plaatsbekleder’ van christus is, op die zelfde manier is iedereen aansprakelijk
voor alles en iedereen. Dat is plaatsvervangende verantwoordelijkheid. De bur-
ger is verantwoordelijk voor de Min. President. Wat er op de schappen van
de winkels staat; de koper is verantwoordelijk voor de rotzooi die hem wordt
aangeboden. Dit kan tot in het oneindige worden doorgetrokken.

fotobijschrift: op bladzij 679 staat een foto van kinderen uit Viet Nam die wegrennen
voor een bombardement. Op bladzij 680 staat een foto van de standrechtelijke executie op straat
in Viet Nam, deze twee beelden zijn iedereen bij gebleven over de verschrikkingen van die oorlog.
Op bladzij 683 staat Patty Brard in een voor haar wel heel erg kenmerkende pose, met grote bek en
straalbezopen. Op bladzij 685 staat weer Patty Brard met haar andere bekende uitdrukking, die van
verlept oud wijf die haar gram wil halen. Gram in de betekenis van gramschap, venijn en gruwel.
Dan op diezelfde bladzij haar toekomstige donor voor een nieuw hart, een geile loopse baviaanse,
die met felrood opgezette schaamlippen de mannetjes bavianen het hoofd op hol moet brengen,
alleen zulk een hart is voor ‘Onze Diva’ van geschikte kwaliteit. Op de laatste foto op bladzij 684 ligt
Patty Brard in een spagaat, niet tussen goede smaak en exhibitionisme, mee gewoon met de benen
wijd op televisie. Het is niet duidelijk of deze voorvechtster van vrijheden op televisie hier in dit geval
dronken is of dat gramschap in dit geval slaat op diepgewortelde haat tegen al haar vroegere bed-
genoten die een lijntje van soms wel meer dan één gram niet wilden versmaden. Met de benen wijd,
op televisie, met de warme poes op het koude ijs. Dat zou en mooie afsluiting van een prachtige car-
rière kunnen hebben zijn, maar nee! Patty moet zo nodig verder. Op vorige bladzij staan vrouwen in
Iraq of Iran (deze zijn moeilijk uit elkaar houden, het zijn de benen van Patty Brard niet) die demon-
steren voor het recht om gebruik te kunnen blijven maken van nucleaire energie voor de verwar-
ming van hun natte poesjes en bruine sterretjes. Deze vrouwen hebben allemaal Ayatolla Khomeiny
nog persoonlijk meegemaakt, en alleen door elke ochtend een flinke stoot energie toegediend te
krijgen kunnen
zij in leven blij-
ven. En als dit
uit blijft dan
verschrom-
pelen zij tot
kakelende kip-
pen. Hiernaast
staat een van
de weinig
overgebleven
archiefbeelden
die er nog be-
staan van Pat-
ty Brard in de
Klysma-Show.
Hier kijkt Patty
Brard in de
anus van een
bekende Ne-
derlander. Patty in een voor haar zo kenmerkende pose als gevallen vrouw, op de grond, bijgestaan
door technici, geluidsman, cameraman, en mensen voor de verlichting.

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Deel Twee
Het is nog niet zolang geleden. Ze lopen met kort geknipte koppies,
legerkistjes. Lonsdale hemden. Niet al te veel hersens, het is een bekend feno-
meen. Rechtse jongeren, een foto van Rita Verdonk wordt gebruikt om zich op
af te trekken, of een foto van Auschwitz, dat is om het even. Rita weet tenminste
paal en perk te stellen. Grote hoeveelheid voorkeurstemmen kreeg ze.
Mannen in jurken, de hele
week niets te doen. Maar één taak, elke
maand het rechtmatigheidsformulier
invullen en op de juiste dag inleveren.
Er is wat dat betreft niet veel verschil
tussen Lonsdale jongeren en jonge
moslims. Jong en nu al volkomen uit-
gerangeerd. Het is totaal uitzichtloos.
De een verdiept zich in zijn normen
en waarden waarbij de ander niets
waard wordt geacht, en de ander ver-
heugt zich over zijn lage waarden en
goedkope normen waarbij de ander
niets waard wordt geacht. De lezer
mag beslissen welke groep hier nu als
eerste werd genoemd en welke groep
als tweede werd genoemd.
Plaatsvervangende verant-
woordelijkheid. Dat begrip moet nòg
duidelijker nader worden omschre-
ven. Het is een moeilijk begrip, in feite
is heel de mensheid als geheel een hele
grote democratie. De dictator ontleent zijn macht aan allen die verzuimen hem
tegen te spreken! Het accepteren van het dictatorschap is feitelijk gelijk aan een
democratische verkiezing. Maar anders. Een soort regeren bij volmacht.
Van Randwijk schreef eens, en dat staat bij de citaten: „Een volk dat
voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht.“ Dat
was in de Tweede Wereldoorlog een hele raak gedicht, en nu zoveel jaar later
heeft het nog steeds een essentiële waarheid. Er is in al die jaren niets verbeterd.
Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 687

Een Lonsdale jongere is per definitie kansarm, en heeft per definitie niet voor-
aan gestaan bij het uitdelen van intelligentie.
Als je al kleren nodig hebt waarbij het merk zo ontzettend groot moet
worden afgebeeld, dan moet de drager van die kleding wel een ontzettend laag
ontwikkeld gevoel voor eigenwaarde hebben. Lonsda-
lers hebben wel een grote bek, maar wat er uit komt
is niet veel meer dan dat ze de grootste zijn, en dat
iedereen die daaraan twijfelt wel een stomp voor
zijn kanis kan krijgen. Waarom het nodig is om de
grootste te zijn, dat is nooit in hen opgekomen. Nie-
mand is groter dan de som van alles bij elkaar. Geen
mens is sterker dan de rest. Al eerder in dit boek is
het even aangetipt, het is een begrip dat elke harts-
tochtelijke vereerder van Mohammed zal doen
gruwen, en feitelijk is dit het enige bewijs dat
voor een van de volgende twee mogelijkheden.
Of god en allah en jhwh bestaan niet, of de aan
hem of hullie toegedichte beschrijvingen kloppen
niet! De onveranderlijkheid van god is niet alleen
voor veel Christenen een vaststaand feit, ook bij
de Muzelmannen wordt op meerder plaatsen in
de koran er gewach van gemaakt dat allah zoge-
naamd onveranderlijk is. En jhwh idem dito.
Die onveranderlijkheid klopt niet. Dat
was al eerder vastgesteld. Er is een ontwikkeling
van god op te merken, allah maakt fouten en ook jhwh laat zich makkelijk beetne-
men door gewiekste business-jongens die hem voor hun karretje spannen.
De wegen van de heer zijn ondoorgrondelijk. ‘Het is alles zo onbegrij-
pelijk.’ Dat hebben we al meer
gehoord! Neen, het is niet onbe-
grijpelijk, de theorieën over god
kloppen niet. Want als er een god
- een liefdevolle vader - had be-
staan dan was er geen Auschwitz
geweest. Het gelijktijdig be-
staan van zowel allah alsook
Mohammed B. (de moordenaar
van Theo van Gogh) is totaal
onmogelijk. Het bestaan van
Mohammed B. is het bewijs dat allah niet bestaat. Toch gaat men rücksichlos
door met het verkondigen van leugens. De moskee moet worden afgebouwd.

De financiering van de Mercedes Benz van de voorganger moet worden afbe-
taald. Het huis in Alanya moet nog worden afgebouwd, en dat kost ook geld.
De overeenkomsten tussen de beide kampen van randgroepjongeren
onderling zijn groter dan de verschillen. Alleen wil de ene in Lonsdale kleding
lopen en de ander in burqa of djellaba.
En het maakt niet uit of men achter Geert
Wilders en Rita Verdonk aan loopt of ach-
ter opperturken Fatih Dag, Haci Karacaer
en consorten. Eigenlijk maakt het niet uit
achter wie je aanloopt, de ene groep is nog
stommer dan de ander. Beider groepen
hebben last van leiders met een verborgen
agenda. En het maakt niet uit of „vrijheid“
een van de partijpunten is. Die vrijheid is
ver te zoeken als het de vrijheid van een ander is. Het maakt ook niet uit of die
vrijheid voor de democratie geldt of voor religie. Zodra het de vrijheid van een
ander is dan heeft men er kanttekens bij. En
zowel de opperturken als ook Rita en Geert is
het maar om een ding te doen!
Alles draait om geld, alles gaat om
aanzien en macht, en geld en vrouwen en aan-
zien, en relaties en macht. En geld! Natuurlijk
niet bij Verdonk, dat is zelf een vrouw, die gaat
niet achter de wijven aan. Bij haar gaat het al-
leen om het geld en de macht. Natuurlijk ook
niet voor Wilders, met zo’n verwijfde nichten-
kop. Die gaat ook niet achter de wijven aan.
Dat heeft ook geen zin, veel vrouwen kunnen
toch harder lopen dan Geert Wilders. Want die
rennen voor hun eer! Als er ooit nog weer een bezetting komt en de joden en
homo’s worden weer weggevoerd of aan het kruis genageld, dan is Wilders daar
als ere-nicht zeker bij. Het kruis waar
Wilders aan gespijkerd zal gaan wor-
den staat dan midden op de roze mar-
meren driehoek van het Amsterdamse
Homomonument. Uitgejouwd door
zowel Marokkaanse schandknaapjes
en ook Dames- en Herenkappers. Wil-
ders gaat net als Rita, Fatih en Haci al-
leen voor het geld. Geld, geld, geld en
macht, en geld! En aanzien en geld.

Als er ooit eens in het verleden misschien eens sprake zou zijn geweest
van uitgangspunten en principes dan zijn die nu volkomen ondergesneeuwd.
Een kamerlid verdient meer dan een gemiddelde Dames- en Herenkapper. Of
een willekeurig Marokkaans schandknaapje, what ever! Een opperturk verdient
meer dan een nette
huisvrouw of zelfs een
brave ‘hardwerkende’
Marokkaanse Lover-
boy. Ze verdienen niet
meer, maar ze hebben
er voor gezorgd dat ze
meer krijgen. Hoeveel
miljoen was er ook al
weer zoek bij de mos-
kee of de Groene Fond-
sen? Hierop is door geen
zinnig mens antwoord
te geven, veel van de in-
vesteerders zullen nooit
naar buiten komen met
het feitelijke bedrag dat zij in de moskee hebben gestoken. Ook wel typisch
dat een moskee gebouwd gaat worden door een investeringsmaatschappij
met onduidelijke aandeelhouders. Mistige oorsprong van schimmig geld dat
op onverklaarbare wijze is verdiend en op een nog vreemdere manier is zoek-
gemaakt. Komt het geld uit de drugshandel, de import van heroïne? Is het geld
afkomstig van prostitutie en afpersing. Er is ook niemand te vinden die ècht ge-
looft dat argeloze gelovigen een lening hebben afgesloten bij een commerciële
bank, om dat geld in een groen fonds te stopten. Dat Islamitische groene fonds
levert alleen rente in het hiernamaals, voordat men dood gaat komt er toch geen
opbrengst. Al dat geld heeft een duistere herkomst, alleen omdat de herkomst
niet bekend mag worden hebben oplichters er mee weg kunnen komen.
De Lonsdale jongeren hebben een grote bek, en dulden geen tegen-
spraak of verstand dat tegen hen pleit. Ook de Opperturken en hun aanhang, de
moslims in de straat, die hebben ook allemaal een grote bek. En ook zij hebben
bij het uitdelen van verstand niet vooraan gestaan. Hun allah was de grootste!
De grootste wat? De grootste schoft? De grootste proleet? Nooit heeft iemand
nagedacht dat het wel eens allemaal niet waar kan zijn. De zaken zijn te tegen-
strijdig. Zo’n wispelturige allah kan niet bestaan. Er zijn een paar puntjes waarop
allah gelijk is aan de Joodse jhwh of Gristelijke god. Een paar dingen zijn over-
genomen, andere dingen weer aangepast. Maar een eenheid in de verhalen is er
niet, er is geen structuur, geen lijn, geen karakter, alleen maar uitzonderingen.

Er is geen touw op te trekken. Er ontbreekt een duidelijke filosofie. En dat wat
er is dat heeft een merkwaardige oorsprong en vreemde uitgangspunten. We
trekken de parallel nog even door tussen Lonsdale-extremisten en moslims-jon-
geren. Het moet zelfs de meest hartstochtelijke aanhangers van de beider bewe-
gingen wel enigszins gaan doorschemeren dat er wat schort aan het geheel als
systeem. Het is niet vol te houden, er zitten gaten in façades. Steeds weer komt
de realiteit als een mokerslag op de zere plek. We gooien Lonsdale en nieuw
rechts, de conservatieven en alles waar Geert Wilders en Rita Verdonk voor
staan maar op een stapel en dan blijft er een miezerig hoopje ellende over.
De eigenlijke allerlaatste bottom-line is niets anders dan dat men
angst heeft voor de ander, en de ander zijn plaats niet gunt. Men wil behoren
tot een groep, de groep is sterk, de groep biedt bescherming tegen de ander.
Hoe banger de persoon des te groter de bek. De democratisch geko-
zen kanselier van het vooroorlogse
Duitse rijk (toenmalig bevriend
staatshoofd) Adolf Hitler (Vrede Zij
Met Hem) had een bijzondere ma-
nier van spreken over anderen. Te-
genwoordig is dit te rangschikken
onder vuilbekkerij en laster. Maar
met de kennis van nu (analyse
achteraf) is dit terug te brengen tot
angsthazerij. Hitler was bang en
afgunstig. Hij scheet in zijn broek
voor zijn joodse kunsthandelaar. Hij
wilde succes en wraak. Lonsdale-
jongeren, Verdonk en Wilders zien
een Tsunamie aan moslims naar
Nederland komen. En daar heb-
ben ze gelijk aan. Het is onmisken-
baar. Een zeer grote groep. Ze zijn
bang, maar ze zien niet in waarom
die moslims naar Nederland ko-
men. Wilders is een oud wijf. En
Verdonk is een laffe miet. Hersens geeft geen van beiden. Compassie is ook ver
te zoeken. De enige reden waarom Nederland overspoeld wordt met laagopge-
leid en kansarm moslim-uitschot is dat het hier in Nederland beter is dan elders
op de wereld. Helaas hebben moslims net zo weinig intelligentie als sprinkhanen,
die gaan naar een gebied dat beter is, zij vreten dat kaal en vertrekken vervol-
gens met volle buik naar een gebied dat beter voorzien is van sappige groene ge-
wassen. Na dit kaal te hebben gevreten blijft er weer een doodse vlakte over.

The Titanic is gezonken, er zijn te weinig reddingsboten. Eigenlijk
zijn er te veel want The Titanic is onzinkbaar, de tussenschotten maken dat er
een lek in de romp mag ontstaan. Dan doet men de tussendeuren dicht, één
sectie van het schip loopt dan vol water, maar het schip blijft zijn reis afmaken.
Helaas waren de tussenschotten aan de bovenzijde open, en liep het water er

overheen. The unsinkable Titanic zonk toch, en toen bleken er toch te weinig
reddingsboten te zijn, pech gehad èn toch een wijze les voor de volgende keer.
De Titanic is aan het zinken en de mensen gaan in de reddingsboten.
Tien man in een boot, vijftig in een boot, dat gaat nog goed. Maar als het maxi-
maal aantal mensen in een reddingboot zit, en er zijn er nog tien in het water,
dan kunnen die er ook nog wel bij, de boot ligt dan iets dieper. Vijftig er bij en
ook de reddingsboot zinkt. De reddingsboot heeft geen eigen back-up!
Dit brengt een onmogelijk dilemma met zich mee, de reddingsboot
is er om mensen te redden, maar als de reddingsboot zinkt omdat te veel men-
sen in die boot willen dan worden de passagiers niet gered. Dan voldoet de
reddingsboot niet. Tot een bepaald aantal mensen is er plaats. Komen er meer
mensen in de reddingsboot dan gaat iedereen in die boot kopje onder.
Met de Nederlandse maatschappij is het net zo als met de reddings-
boten van de Titanic, ieder mens op de wereld heeft recht om aan boord te
klauteren van een ‘reddingsboot’! Maar de inzittenden van de reddingsboot
zijn het aan zichzelf verplicht om zodra het maximale aantal mensen is bereikt
geen anderen meer toe te laten, anders zinkt ook de reddingsboot.
Inwoners van Moslim-landen komen naar Nederland omdat het hier
veel beter is. Op de vlucht voor mensonterende toestanden, uitzichtloze ellende.

Met de koran in de hand wordt niet al te pientere mensen allerlei onzin op de
mouw gespeld. Bla bla bla, beloning in het hiernamaals, tuinen van genot, elke
dag 72 maagden. Het wordt tijd dat elke vrome rotschoft die dit soort praatjes
uitkraamt zelf naar het hiernamaals wordt geschopt. Net zolang tegen de klo-
ten van de imam blijven
trappen totdat hij erkent
dat hij elke ‘gelovige’ heeft
besodemieterd.
Moslims komen
naar Nederland omdat
het hier beter is. Nergens
anders om. Het is beter in
economisch opzicht. Hier
in Nederland mogen door
de overheid geen misda-
dige verhaaltjes worden
ophangen om daar be-
paalde groepen onmis-
kenbaar rijk mee te ma-
ken. Moslims komen naar
Nederland omdat men
hier vrijheid van gedachte heeft. Men mag zeggen wat men denkt, men mag
zeggen wat men voelt, men mag trouwen met iemand waar men van houdt.
Zelfs als iemand een schaap wil neuken dan mag dat volgens de wet. Wil men
elke dag een andere vrouw dan mag dat ook. Er zijn natuurlijk wel regels, dat is
overal zo. Maar Nederland is een vrij land. Men màg alle leugens geloven, maar
dat hoeft niet. Men is daar vrij in. Daar heeft men in Nederland voor gekozen.
Daarom heeft men vóór Nederland gekozen. Nederland is de reddingboot van
de wereld. Als er te veel mensen gebruik gaan maken van deze reddingsboot
dan blijft er geen drijfkracht meer over, dan gaat iedereen kopje onder.
Alle religieuze rotzooi die binnen de islam wordt verteld màg wor-
den verteld. Maar als te veel mensen werkelijk die onzin gaan geloven, dan
gaat Nederland naar de verdommenis. Als er één man is die denkt dat vrouwen
minderwaardig zijn dan heeft alleen hij zelf daar last van. Maar als veel men-
sen - mannen èn vrouwen - denken dat de vrouw minderwaardig is dan lijdt
een heel land daaronder. In de koran staat op veel plaatsen hoe mooi en lief en
prachtig de vrouw is, en hoe gelijk de vrouw zogenaamd is, maar tegelijk is het
resultaat dat de moslimse mannen alleen de kut van een vrouw waarderen en
dat de moslima verder haar bek moet houden. En ze moet doen wat haar man
wil. En doet een vrouw niet wat haar man wil dan geeft de koran advies over
hoe een vrouw moet worden geslagen. Met de hand, en niet met de vuist.

Als twee mensen samen er voor kiezen om een sado-masochistische
relatie te hebben, dan is men daar in Nederland vrij in. Maar als men kinde-
ren gaat opvoeden binnen die sado-masochistische relatie èn daarbij vertelt
men die kinderen dat dit gedrag normaal is dan beschadigt men die kinderen.
Dan houdt dáár die vrijheid op. Dan houdt die vrijheid op, daar! Basta!
Nederland heeft geen tot in het oneindig rekbare vrijheid. Aan de
vrijheid zit een grens, als de rek er uit is dan hoor je het kraken. De Nederlandse
cultuur - en de maatschappij - is ernstig beschadigd door een te grote toeloop
van andersdenkenden. Een hele lange tijd is men in Nederland op weg geweest
naar de ontwikkeling van een samenleving waarbij persoonlijke vrijheid, res-
pect en gelijkwaardigheid hoog in het vaandel staan. Iedereen mag zich ont-
wikkelen. Iedereen heeft rechten en plichten. Iedereen heeft recht op een plaats
binnen deze maatschappij, recht op werk, recht op inkomen, recht op geluk.
En dan komen er uit het buitenland anti-maatschappelijke andersden-
kenden, moslims dus. Zij zijn ook van mening dat het in Nederland goed is, er
is werk, er is een hoger inkomen te verkrijgen dan elders. En omdat men in Ne-
derland vrij is om te geloven wat men wil mag men ook in Nederland dingen
geloven die haaks staan op het gedachtengoed waaruit Nederland is ontstaan.
Wel gebruik willen maken van Nederland om vooruit te komen, maar
niet Nederland willen ondersteunen en bijdragen in dat wat Nederland groot
heeft gemaakt. Poldermodel, overlegcultuur, aandeelhoudersvergaderingen.
Dat is Nederland! Mogen doen waar je zin in hebt, dat is ook Nederland. Maar
zodra Nederland ‘democratisch’ gaat worden bestuurd, dat wil zeggen de mees-
te stemmen gelden, dan is de kans groot dat er ooit een sharia-rechtbank gaat
komen. Donner (toen MvJ) heeft dat al aangekondigd, hij is niet wijzer, maar
toch! Een rechtvaardige verdeling van kansen op werk en opleiding kan men
dan voorgoed vergeten. Er is nog nooit een land geweest dat onder islamitisch
bestuur stond dat niet werd uitgemolken door een kleine groep kleptocraten!

Ergens zouden die klootzak van een Wilders en een kankerhoer van
een Verdonk wel gelijk hebben kunnen hebben. Ware het niet dat zij er totaal
naast zitten. Als bouwbeschrijvingen van ‘reddingsboten’ worden uitgedeeld
dan hoeft bijna niemand hier in onze reddingsboot te komen zitten. Dan blijft
het drijfvermogen van onze reddingsboot volkomen intact, voor noodgevallen.
Voor (echte) vluchtelingen. De Nederlandse manier van werken, onze vrijheid,
onze Calvinistische hypocriete kruideniersmentaliteit moet worden verspreid.
Dit moet gebeuren om te voorkomen dat iedereen hier heen wil komen, het is
een recht als mens dat iedereen mag gaan naar een plek waar het beter is. Maar
om te voorkomen dat iedereen naar Nederland komt moeten wij er voor zorgen
dat het buitenland beter wordt! Leeghoofden als Verdonk en Wilders kunnen
alleen maar bedenken dat er een Tsunamie aan vreemdelingen aan zit te ko-
men, een Tsunamie is helemaal geen punt. Men moest alleen niet op het strand
een huisje bouwen. Huizen van steen bleven staan, huisjes verderop in het land
bleven ook staan. Het maakt niet uit hoeveel vluchtelingen er moeten worden
opgenomen in Nederland. Zolang men Nederland maar blijft onderstrepen,
steunen en verder opbouwen. Het maakt ook geen hoela uit of de zogenaamde
vluchtelingen èchte vluchtelingen zijn of leugenaars die onder het mom van
gevlucht zijn voor vervolging alleen maar op zoek zijn naar een hoger inkomen.
Als iemand de moeite neemt om een gevaarlijke reis te ondernemen, zijn vrien-
den en familie achter zich te laten en te doen alsof hij een vluchteling is, dan
moet dat beloond worden, niet bestraft. Als iemand alles en iedereen opzij wil
zetten voor een hoger inkomen dan moet dat voldoende bewijs zijn dat iemand
een succes van zijn leven wil maken. Gelukszoekers zijn ook welkom!
Dat is de juiste ‘VOC-mentaliteit’ waar Nederland behoefte aan
heeft. In het verleden is er veel mis gegaan met het gebruik van Nederland
als reddingsboot. Normaal is het zo dat alleen sterke mensen met een groot
doorzettingsvermogen kunnen emigreren. Zwakke en domme mensen worden
ook bedreigd, echter voor hen is het een onoverwinnelijk obstakel om naar een
ander land te gaan, de taal is vaak een barrière, reisgeld en nog tal van zaken.
De laatste vijftig jaar zijn er veel volksverhuizingen geweest, Turken en Marok-
kanen kwamen naar Nederland. Surinamers en Antillianen kwamen ook naar
Nederland, maar elk met hun eigen reden om hier te willen zijn. Surinamers
hebben doorgaans een betere opleiding, ze zouden overal met succes heen heb-
ben kunnen gaan. Zij kwamen naar Nederland op de vlucht voor de door Ne-
derland opgedrongen onafhankelijkheid van Suriname.
De Turken is een heel ander verhaal. In Turkije was armoede bij de
lager opgeleide bevolking. In Nederland was behoefte aan ongeschoolde arbei-
ders. Alleen maar omdat niemand de plee meer wilde schoonmaken, en nie-
mand meer in de beton-fabriek wilde werken, en niemand meer zijn rug wilde
beschadigen met te lang te veel tillen in een vreemde positie. Turken wilden wel.

Voor een minimaal salaris moesten deze laaggeschoolde gastarbeiders hier
‘s avonds achter de zwabber komen lopen. Ongeschoold in eigen land, hier in
Nederland kreeg men het salaris waar men in eigen land docent voor moest
zijn, of afdelingshoofd. Veel Turken hebben met het minimumloon wat zij hier
ontvingen een vakantie-huis aan de kust in Turkije kunnen kopen. Als men
in Turkije was gebleven had men dit nooit bereikt. Voor Marokko geldt iets
soortgelijks. Het in het verleden verdiende Nederlandse salaris was daar meer
waard, omdat daar een lagere standaard was. Tweede huis in Marokko, net als
tweede vrouw in Marokko, en een tweede auto in Marokko. Alles kan, zolang
men het geld verstandig uitgeeft. En dat is nu een probleem. Doordat er in Tur-
kije en in het Rif-gebergte in Marokko actief is gezocht naar ongeschoolde arbei-
ders heeft men twee soorten mensen in Nederland gekregen, één groep die wer-
kelijk te stom was om voor
de duvel te dansen, en dus
ongeschoolde arbeid kon
gaan verrichten. De andere
groep die zich voordeed als
laagopgeleid om te voldoen
aan de selectie-eis. Die is
ongeschoolde arbeid gaan
verrichten en heeft snel een
vakantie-huis laten bouwen
in het moederland. Maar
dat wat ooit bedoeld was
om er voor te zorgen dat
de landen van herkomst
niet ontdaan zouden wor-
den van de intelligentsia,
dat heeft in Nederland
voor problemen gezorgd.
Als men doelbewust op
zoek gaat naar arbeiders
die laagopgeleid zijn om
hen te laten werken als on-
geschoolde arbeider dan
is de kans groot dat men
mensen krijgt die niet al
te intelligent zijn. Naar de Verenigde Staten van Amerika mag men alleen
emigreren als men een schooldiploma heeft, en een borg. Naar Israël gaan
alleen hoog opgeleide mensen. Veel andere landen zitten op slot voor bui-
tenlanders, maar heeft men geld of een opleiding dan is men wèl welkom.

In Nederland heeft men in de onmetelijke wijsheid in het verleden besloten om
alleen ongeschoolden toe te laten voor ongeschoolde arbeid. Op dit moment
is het zo dat bij Albert Heijn om vakken te vullen een H.B.O. opleiding wordt
gevraagd. Men krijgt nog sollicitanten ook. Voor AH is het makkelijk dat de
vakkenvuller ook de klant zou kunnen uitleggen wat het verschil is tussen ver-
zadigde- en onverzadigde vetzuren, de kleurstoffen en de e-nummers.
Door een onnatuurlijke selectie toe te passen op immigranten heeft
men een onvoorzien probleem
in het leven geroepen. Dom
zijn gaat vaak gepaard met bij-
gelovig zijn. Als men niet weet
waarom iets plaatsvind dan
gaat men vaak daar een hogere
macht achter zien. ‘De zon draait
om de aarde omdat allah dat wil!’
Men heeft mensen verplaatst uit
hun omgeving waar dit domme
volksgeloof geen kwaad kon, en
men heeft hen overgeplant naar
een maatschappij waarin er geen
plaats meer is voor bullshit. Nu
is er een conflict. De vrijheid van geloof was ooit bedoeld om overheidsbemoeie-
nis onmogelijk te maken. Maar nu wordt deze vrijheid gebruikt om achterlijke
theorieën ruimte te geven. Grijze wolven in schaapskleren gebruiken de domme
moskee-bezoekers om beter van te worden. Er is geen allah, er komt geen dag des
oordeels. Er zijn geen tuinen van genot. Er zijn geen 72 maagden en zeker geen
28 knapen voor elke mar-
telaar van het geloof. Een
vrouw is geen slavin voor
haar man. Een beschrijving
hoe een vrouw moet wor-
den gecorrigeerd als zij
haar eigen verstand volgt
moet worden gezien als
inbreuk op de rechten van
de vrouw. De koran is een
boek dat systemen propa-
geert die tegen de univer-
sele rechten van de mens
zijn. Het uiteindelijke doel is verdriet en onderdrukking. Er is geen plaats voor
zo’n boek. Er is ook geen plaats voor dat andere boek tegen de mensenrechten.

Nederland heeft alle problemen met mensen die de islam volgen aan
zich zelf te danken. Doelbewust en opzettelijk zijn mensen gevraagd om hier
te komen. Men is naar buitenlanden vertrokken en heeft daar resultaat-belust
gezocht naar mensen met een lijst eigenschappen. Ze moesten ongeschoold
werk verrichten. Er moest geen kans zijn dat als zij - eenmaal in Nederland - de
makkelijke hoger betaalde baantjes zouden innemen. Daarom is gezocht naar
ongeschoolde arbeiders. En hoe kom je er achter of iemand stom genoeg is?
Hoe weet men zeker dat iemand het buskruit niet zal uitvinden? Hoeveel mos-
limse hersenchirurgen zijn er? Hoeveel zuiver gelovige islamitische rocket-sci-
entist zijn er? Zero! Zilch, Nada! Oorzaak en gevolg zijn heel nauw met el-
kaar verweven. Omdat de ontwikkeling van onafhankelijk denkvermogen niet
wordt gestimuleerd binnen de islam is het ook zo dat de islam een magneet is
al wat niet al te makkelijk zelf een gedachte kan ontwikkelen. Islamieten zijn
stom, oorzaak en gevolg, stomme mensen kiezen voor de islam.
Is men op zoek naar ietwat minder intelligente mensen, dan komt
mens als vanzelf bij moslims uit. Vierhonderd jaar kolonialisme in de Oost. Ne-
derland deed zaken met Indonesië. Nederlands-Indië had, voordat Nederland
er handelsposten en leger-bases plaatste, overwegend een animistisch soort van
geloof. Boom had geest, struik had geest, god zat in berg, in beest zat demon.
Duizenden goden, tienduizenden geesten, alles hoteldebotelde door elkaar.

Voor Nederland als koloniale overheerser was het makkelijker om een
bevolking te hebben die niet al te pienter was. Zaken doen met pientere mensen
kost veel meer geld dan zaken doen met mensen die alles geloven. Als men veel
winst wil maken op goederen dan moet men goedkoop inkopen, en duur ver-
kopen. Als de Javaanse boer weet wat pepers waard zijn in het verre Nederland
dan wil hij rechtvaardig betaald worden. Als de domme Indo niet weet wat iets
waard is dan doet hij de kostbare handel van de hand voor een plaatselijke prijs.
Daarom was de islam in Nederlands-Indië voordat de Nederlanders kwa-

men totaal niet van belang. Maar na vele honderden jaren van kolonialistische
overheersing was de islam de belangrijkste stroming binnen alle geloven op
bijna alle 16.000 eilanden. Nederland stuurde dominee’s. Maar Nederland sti-
muleerde geheimlijk de overgang tot de islam. Een land met nu rond de zes-
honderd miljoen inwoners heeft nu hoofdzakelijk de islam als religie omdat
het Nederland beter uitkwam om handel te drijven met domme inlanders. Die
inlanders werden domgehouden en dom gemaakt door de islam. Het christen-
dom was totaal niet geschikt voor de plaatselijke bevolking. Het christendom
leert genade en vergeving en gelijkheid. De islam leert dat er een machthebber
is die oorlog voert, en dat er een voorganger is die bepaalt wat er gedacht moet
worden. Omdat de islam zo dubbel is als de pest kan elke imam er uit ha-
len wat hij wil. De dubbele tong is het gevolg van de schizofrene stellingname.

Moorden mag niet; maar moorden voor het geloof weer wèl. Overspel mag
niet, maar een tijdelijk islamitisch huwelijk is een uitkomst. Vooraf betalen!
Het is dan wel dat er één god is die allah heet die één man voor één vrouw
heeft geschapen, maar één man met víer vrouwen is nog leuker! En een speciale
man mag zelfs twáálf vrouwen hebben, èlf vrouwen èn één negen jarig kind als
sex-speeltje. Maar dat was een speciale deal tussen allah en zijn Heilige Profeet
(Vrede Zij Met Hem) en dat geldt niet voor de gewone gelovigen. Stel je voor!
De islam maakt mensen dom! Domme mensen worden aangetrokken
door de islam alsof het een met honing ingesmeerde magneet is. Twee-compo-
nentenlijm vermengd met honing, aangedikt met stroop op een magneet met
weerhaakjes, dat blijft wel plakken, dat blijft wel kleven. Als een helder stra-
lende lamp lokt de islam alle domme vliegjes naar het verzengende licht. Volge-
vreten met de zoete woorden van de koran verbranden alle domme
vliegjes hun vleugeltjes als zij in aanraking komen met dat licht. Dui-
zenden dooie vliegjes bij de lamp. Geschonden vleugeltjes.
Incapabel verder te vliegen. De islam maakt mensen dom.
De machthebbers komt het niet uit om denkende mensen
binnen hun district te hebben, revolutionairen kunnen
denken. Mensen die alles evenredig of rechtvaardig willen
verdelen kunnen denken, maar daar hebben machthebbers
niets aan. De Maharadja wil onderdanen, geen gelijken. Als een sultan samen
met anderen in dezelfde kerkbanken zit dan zaagt hij de poten onder zijn troon
vandaan. Er is binnen de christelijke kerk maar één ‘koning’ en alle anderen zijn
gelijk, alle anderen zijn broeders, er zijn geen slaven!
De islam houdt mensen dom. Als men makkelijk te onderdrukken
onderdanen zoekt dan is het beter er voor te kiezen om de islam te propageren.
Zoekt men domme boertjes die kostbare producten verbouwen om die tegen
een lage prijs te verkopen dan doet men dit met de koran in de hand. De sultan,
de kalief, de maharadja of welke naam al die uitbuiters zichzelf hebben aange-
meten, hebben allemaal baat gehad bij het dom blijven van het volk.
Nederland komt in ‘De Oost’. Er is nauwelijks sprake van de aan-
wezigheid van iets wat op de islam lijkt. Er zijn tal van koninkrijkjes, eilanden
met een heerser en machthebbers. Maharadja hier, prins daar, vorsten overal.
En Nederland heeft het meest machtige wapen wat men zich kan voorstellen;
Nederland komt met geld! Nederland wil producten kopen, het liefst tegen een
lage prijs. Kruiden, noten, specerijen dit alles wordt duur verkocht in Europa,
tabak, thee en koffie, rubber en olie en hout. Ter plaatse is het niet zo heel erg
duur, maar aan de andere kant van de wereld levert het goud op. Nu is het han-
delen op zich niet verkeerd. Een product dat in het ene land aan de boom blijft
hangen omdat er geen behoefte aan is, kan in een andere land met een mooie
winst worden verkocht. Er is voordeel zowel bij de koper alsook bij de verkoper.

De pepers en de muskaat-noten die in overvloed aanwezig waren in Azië wer-
den geplukt en gedroogd, ingepakt en verkocht. Dit bracht óók geld in het laatje
van de plaatselijke bevolking. Als men handiger was geweest had men nog
meer kunnen verdienen. Hoe dan ook, het geld dat men hiervoor ontving was
tenminste iets. Anders had men niets gehad. De plaatselijke machthebber, de
kalief, sultan, de prins, de vorst oftewel de maharadja die maakte meer winst
dan de arbeiders die de noten moesten plukken of bewerken. Echter, de hande-
laar die de producten naar Europa liet brengen die maakte de meeste winst.
Nederland komt naar ‘De Oost’ met dominee’s en onderwijzers, han-

delaren en huurlingen. Vierhonderd jaar later zijn al die losse eilanden samen
een groot land geworden met het grootste aantal moslims ter wereld. Ra-ra, hoe
kan dat? Van ouds her was Indië een omvangrijk eilandenrijk met een lappen-
deken aan goden en geesten, ‘bijgeloof’ tierde welig. Kleurrijk, divers en met een
grote verscheidenheid aan verschillende culturen. Dan komt er een kolonisator
die brengt zwaar christelijke dominee’s en het volk gaat en-bloc over tot de is-
lam. Wat is hier zo vreemd aan? Het is toch allemaal heel logisch!
De kolonisator heeft behoefte aan onderdanige ondergeschikten. Het

bevrijdende christendom is hier niet zo heel erg voor geschikt. Op een of andere
manier wordt de islam gestimuleerd. Waarschijnlijk is dat gebeurd middels de
intact gelaten structuur van kleine vorstendommen, prinsen en landheren. Door
de handel te gunnen aan plaatselijke hoofdmannen komt de geldstroom voor
de in te kopen producten éérst bij deze heren. En dezen hebben de islam met
succes ingevoerd, opgelegd,
gepropageerd en uitgebreid.
De plaatselijke machtheb-
bers hadden geen boodschap
aan gelijkheid tussen man en
vrouw, en zeker geen behoefte
aan gelijkheid tussen broeders
onderling. Er moet één per-
soon zijn die de baas is, één
die het geld int. Een baas die
bepaalt wat het volk mag gelo-
ven. Gelijkheid en bevrijding
werden door de eeuwen heen
altijd al als lastig gezien. Later
werd gelijkheid en bevrijding
ook wel geassocieerd met revolutie en socialisme. Het is ook niet vreemd dat de
heren Marx en Lenin veel overeenkomsten hebben met ‘de Here Jezus’.

Nederland heeft veel economisch voordeel gehad bij het overgaan tot
de islam van de grootste helft van de Indische bevolking. Mohammedanen zijn
onderdanig en bijzonder makkelijk voor de gek te houden. Als men dagelijks
een grote hoeveelheid onzin te horen krijgt dan is de kans groot dat men het zelf
nadenken voorgoed afleert. In Nederlands-Indië heeft het goed gewerkt. De
handel werd goedkoop ingekocht, verscheept, en vervolgens duur verkocht.
Als de boeren en arbeiders daar zouden hebben geweten wat hun product wer-
kelijk waard was dan had men er meer geld voor gevraagd.
Nederland heeft in de jaren ‘50 en ‘60 behoefte aan goedkope arbei-

ders. Enige tijd ervoor werden Italianen en Spanjaarden aangetrokken als con-
tract-arbeiders. Dit gaat maar heel kort goed. De Italianen komen er in no-time
achter dat er in Nederland een goede markt is voor ijs en pizza. Bovendien
trekt de economie in het zuiden van Europa aan. Men heeft daar zelf ook meer
behoefte aan arbeiders. Vervolgens gaat men op zoek naar andere arbeiders.
Men komt op het idee om ongeschoolde arbeiders uit Turkije te halen. Het liefst
heeft men niet al te hoog opgeleide werknemers. Het soort dat niet binnen een
half jaar door heeft dat er bij een ander bedrijf meer te verdienen valt. Het soort
dat niet binnen een half jaar een eigen restaurant opzet met Turks ijs of Turkse
pizza. Het ene is niet te vreten en het andere is drie keer zo goedkoop als Itali-
aanse variant. Wie dit allemaal bedacht heeft is niet meer te achterhalen.

In vele jaren zijn er vele honderdduizenden gastarbeiders naar Ne-
derland gekomen. Maar wat een werkgever bedenkt dat voor hèm voordelig is,
dat hoeft niet voordelig te zijn voor de maatschappij. Grote bedrijven hadden
destijds behoefte aan mensen aan wie minder betaald kon worden en toch het
zelfde werk deden. Het lijkt er op dat alleen de industriëlen hier voordeel bij
hadden. Het is een voorbeeld van korte termijn denken. Het voordeel van het
lagere loon en de beschikbaarheid van voldoende werknemers was voor de
werkgever. De buitenlandse werknemer had er ook enig voordeel bij dat hij hier
meer kon verdienen. Het probleem met de huisvesting en het gevoel van ont-
heemd zijn werd voor lief genomen. Het werkelijke probleem zat hem in het feit
dat de buitenlandse werknemer niet werkelijk deel wilde nemen in de samen-
leving. Voor het sociale probleem van de gast-arbeider is een schijnoplossing
gekomen. Turkse koffiehuizen, toen kwamen de Turkse families. Vervolgens de
Turkse gezelligheidsvereniging en de Turkse moskee. Deze apartheid werd ver-
volmaakt met eigen Turkse winkels en satelliet-televisie. Voor de Marokkanen
geldt het zelfde behalve dat zij minder keuze hebben in satelliet-kanalen.
Dat de oplossing voor het sociale probleem van de buitenlandse
‘gast’-arbeider niet echt een oplossing was werd pas later duidelijk. Het werke-
lijke probleem werd zichtbaar toen de Nederlandse televisie beelden toonde van
een man en een vrouw - die 17 jaar in Nederland - de taal niet konden spreken.

Dit gebeurde rond de eeuwwisseling. Hun zoon was ontspoord. Hij had iemand
op straat doodgeslagen en was daarna ‘doodleuk’ gaan boodschappen doen.
En de TV-reporter vroeg de twee ‘liefhebbende’ ouders om opheldering. Pas
toen bleek dat er totaal geen wisselwerking met de rest van de samenleving is.
Hun wereldbeeld was hierdoor op zijn zachtst gezegd enigszins vreemd. Dit
heeft doorgewerkt in hoe hun kinderen in het leven en in de wereld staan.
Zelfs hier geboren kinderen moeten naar speciale klasjes om Neder-

lands te leren spreken. De apartheid tussen Nederlanders en ‘gastarbeiders’ &
hun nazaten is door de laatste groep uitdrukkelijk verkozen. Het afwijkende
a-sociale gedrag en de uitdagend demonstratieve kleding zijn daar kenmerken
van. Deze apartheid en het feit dat een volgende generatie weer volkomen bui-
ten de boot gaat vallen, dat zijn problemen die de op geld beluste werkgevers
twintig, dertig of veertig jaar geleden niet zouden kunnen hebben voorzien.
Dingen kunnen doorzien, en dingen kunnen voorzien, dat is niet veel
mensen gegeven. Ouders brengen kinderen naar school, het verkeer is zo ge-
vaarlijk. De extra verkeersdruk die dit met zich meebrengt zorgt voor meer
verkeersslachtoffertjes dan het oorspronkelijke verkeer. De oplossing voor het
gevaarlijke verkeer lijkt dus het naar school brengen met de auto, maar zorgt
voor een verergering van het probleem. De schijnoplossing brengt alleen een
oplossing voor een paar gevallen, alle anderen ervaren een groter probleem.
De eenzaamheid en ontheemdheid die door de buitenlandse arbeider
werd gevoeld werd opgelost door het opzetten van Turkse en Marokkaanse
koffiehuizen. De Turkse en Marokkaanse moskee. Vrouw uit het moederland.

Alleen als men naar zijn werk ging was men even ‘in Nederland’, maar daar
hoefde men niet te socializen. Het mocht, maar was niet verplicht. Als op het
werk moest worden gepraat, dan werd dit veelal beperkt tot alleen het aller-
noodzakelijkste basale Nederlands dat amper toereikend was voor instructie en
overleg op de werkvloer. De Nederlander is aan de huidskleur niet meer her-
kenbaar, eeuwen en eeuwen is er door middel van gemengde huwelijken meer
kleur in Nederland gekomen. Het wordt pas duidelijk als iemand zijn mond
open doet. Als iemand betrokken is met zijn klasgenoten, collega’s, stadsge-
noten, mensen uit de wijk, of op de markt een praatje maakt. Pas dan wordt
duidelijk wie men is, en waar men staat in de maatschappij.
Anti-maatschappelijke elementen die door middel van provocerende
kleding en een afwijkend uiterlijk zich buiten de samenleving hebben geplaatst,
die zijn zelf slachtoffer van hun eigen zelfverkozen apartheid. Er zijn twee ver-
liezers, de maatschappij èn de persoon die willens en wetens zich hier tegen
afzet. Nèt als de kinderen die naar school worden gebracht met de auto, de
gemiddelde schoolkinderen als groep in het algemeen zijn ze slechter af. Als
niemand met de auto de kinderen naar school zouden brengen dan zouden de
straten veiliger zijn. Een kind dat met de auto naar school wordt gebracht staat
gelijk aan een gastarbeider die zich in zijn huis opsluit, met zijn Turkse televisie,
zijn Turkse eten en zijn Turkse vrouw. Geen contact met de buitenwereld. Geen
interactie. Een kind dat veilig
met de auto naar wordt ge-
bracht komt gezond en wel
op school. Dit lijkt voordelig
en nuttig. Maar is het niet.
Voor de omgeving wordt het
verkeer drukker en onveili-
ger. Een ‘gastarbeider’-gezin
dat schijnbaar leuk en ge-
zellig opgesloten zit in hun
eigen kleine huisje met hun
bekrompen cultuur, dat lijkt knus en leuk, maar apartheid is niet gezellig.
Nu wil het geval, dat vaak Lonsdale jongeren en ‘gast-arbeiders’ vaak
in de zelfde wijken wonen. Ze wonen in prachtwijken, rotzooi op straat, oude
barrels als auto. In die wijken zijn koffie-shops ruim voorradig, evenals koffie-
huizen. De jeugd hangt doelloos op straat, de moskee of in de koffie-shop. Er
zijn veel overeenkomsten tussen de afzonderlijke groepen. Alleen vanwege het
feit dat men er voor kiest om tot ‘die andere groep’ te behoren behoort men tot
‘die andere groep’. Misschien telt afkomst ook mee, maar het is mogelijk om
aan het beklemmende milieu te onsnappen. Het probleem is wel dat men vaak
geen hersens genoeg heeft om zich uit de eigen groep te vechten.

Als men er voor kiest om te behoren tot een groep dan kiest men er
ook voor om de verantwoordelijkheid van die groep op zich te nemen. Men
wordt niet alleen een lid van die groep; men ìs die groep! Men maakt door eigen
keuze deel uit vàn die groep. Door middel van krachten binnen de groep kan
men die groep sturen, of wat vaker gebeurt, men kan zich laten sturen door de
groep. Een groep is gevaarlijk. Dat wat voor het individu wenselijk is hoeft voor
de groep niet positief te zijn. En omgekeerd geldt het zelfde. De groep kan flo-
rereren zonder of met dat ene individu, met of zonder dat maakt niet veel ver-
schil. Dat is het vreemde van de groep. Een groep gedraagt zich anders dan een
individu. Een overstekende voetganger moet uitkijken, steekt men over met
meerdere personen - de middelbare school gaat uit - dan hoeft men vaak niet op
te letten of er eventueel
een auto van links of van
rechts zou komen, de
groep geeft bescherming,
door de massa geeft de
groep kracht en bescher-
ming aan het individu.
Als alle toeschouwers
uit het voetbalstadion na
de wetstrijd gezamenlijk
weggaan, dan komt het
verkeer, dat voor de en-
kele voetganger gevaar-
lijk is, geheel tot stilstand;
de groep kan ongehin-
derd oversteken.
In de psycho-
logie heeft men er vele
studies aan gewijd om er
achter te komen waardoor
het gedrag van personen
anders gaat worden zo-
dra men zich bevind in
een groep. Als men zich
machteloos voelt, bena-
deeld en achtergesteld
dan gaat men er vaak toe
over om deel uit te gaan maken van een groep. Consumenten die door grote on-
dernemingen worden gebruikt als een vette melkkoe verenigen zich en spreken
voortaan met één stem, dan wordt men wel gehoord.

De bewoners van prachtwijken voelden zich in de hoek geduwd. Ka-
potte fietsen op straat, gebruikte injectienaalden van heroïne-hoeren, kinderen
die tot ‘s avonds 10 uur op straat rondhangen. De autochtone jeugd voelde de
opkomst van allochtone jeugd. De hoofddoekjes die in Turkije verboden zijn,
worden de laatste tien jaar steeds meer gemeengoed. Vooral meisjes gaan over
tot het dragen van een hoofddoek, chador en burqa. Men wil zich onderschei-
den. Jonge mannen tooien zich met de oude symbolen van het reeds begin vo-
rige eeuw teloor gegane fascistische Ottomaanse rijk. Met een zelfde ‘eergevoel’
tooien kortgeknipte blondgelokte jonge mannen van Arische bloede zich met
zwarte hemden en hakenkruizen, of wat gebruikelijker is en minder kwetsend;
de Lonsdale hemden! Het blijft het zelfde, men zoekt een teken dat mensen ver-
bind, en tegelijkertijd andere mensen die niet bij de groep horen afstoot.
In de bijbel werd al melding gemaakt van het gebruik van de hoofd-
doek als symbool voor de prostituée. Voor veel mannen is het een afstotende
gedachte om te gaan met een vrouw die haar seksuele diensten aanbiedt aan
andere mannen. Er zijn ook mannen die daar juist op trippen. Maar dat is een
kleine perverse groep. Het merendeel van de mannen heeft liever een exclu-
sieve relatie met een vrouw, geen hoer die door alle mannen wordt genomen.
De hoofddoek was in Arabische wereld van duizenden jaren geleden een teken
van zowel ‘onaanraakbaarheid’ èn tegelijkertijd on-exclusieviteit. Diezelfde
hoofddoek was ook een manier om onzichtbaar te worden, incognito te zijn,
ongezien door de massa te gaan. Door de belofte van onkuisheid is het een
herkenningssymbool geworden om de draagster ervan niet te benaderen. De
vrouw die een hoofddoek draagt wil geen deel uitmaken van de maatschappij
waarin zij leeft. Geen nuttig lid, alleen een parasiet. Doordat men zich afzet te-
gen de maatschappij met tekens en symbolen die moeten beledigen en kwetsen
houdt men zich de anderen die niet tot de groep behoren bij zich uit de buurt.
Lonsdale en hoofddoekjes hebben meer met elkaar gemeen dan men
op het eerste gezicht zou zeggen, de functie is gelijk, afstoting van de anderen.
De anderen uitsluiten, de eigen groep bijeen houden, de herkenbaarheid.
Een groep heeft andere kenmerken dan een individu. Met een groep
is het moeilijker onderhandelen dan met een individu. Een persoon kan nog
met rede worden overgehaald om het gedrag aan te passen aan de wensen,
de normen en de waarden van een samenleving. Maar een groep is vaak on-
beschoft en neemt rechten, of dat rechtvaardig is of niet. De machteloze krijgt
binnen een groep plotseling kracht. Er moet wel degelijk rekening worden ge-
houden met de afzonderlijke leden van een groep, want de groep kan zich als
een blok tegen iets keren om één van de leden van die groep te verdedigen. Het
strijden tegen een groep is moeilijker dan tegen een persoon. De groep heeft
een andere manier van benaderen nodig, een groep is logger en minder wend-
baar. Een nieuwe gedachte vindt minder snel een voedingsbodem in een groep.

Het IQ van een groep is vaak net zo laag als dat van de domste leden van
die groep. Kracht kan men wel uit een groep ontlenen, maar intelligentie niet.
Bescherming maar geen rede. Beschutting maar geen moraal. De mierenhoop

is een voorbeeld van een groep en groepsdenken. De groep zendt mieren uit
om op verkenning uit te gaan. Talloze mieren worden door de tuin gestuurd
op zoek naar voedsel, van alle richtingen waarvan geen enkele mier terugkomt
gaat geen grote groep werkers heen gezonden worden. De verkenners die niet
terugkomen zijn opgeofferd voor de groep. De verkenners die wel terugkomen
zijn gidsen voor de rest van de groep. Makkelijk, de individuele verkenner mier
heeft ook baat bij het geluk hebben bij het vinden van eten. Daarentegen heeft
de mierenhoop geen enkel nadeel van het niet terugkeren van één verkenner
minder. De groep heeft een ander doel dan het individu. Hoewel dat schijnbaar
voor beiden het voortbestaan is, klein verschil is wel dat de groep gewoon blijft
voortbestaan bij het wegvallen van dat ene individu.
Doordat men zich aansluit bij een groep stelt men de belangen van
die groep hoger dan de eigen individuele belangen. Ook is het zo dat men zich
bij het aansluiten bij die groep verbindt met die groep. Men neemt deel in de ge-
zamenlijke verantwoordelijkheid. De groep is niet het individu en omgekeerd,
maar de groep kan niets uitvoeren zonder de afzonderlijke leden. De handen
van de groep zijn de handen van de leden. De daden van de groep worden uitge-
voerd door de handen van de leden, de verantwoordelijkheid ligt bij de groep.

Helaas is de gemiddelde intelligentie van een groep nooit erg hoog. Als men het
als individu niet kan redden dan zoekt met de groep op, samen is men sterk.
Samen uit en samen thuis, door dik en dun steunt men de groep, ook als deze
zichtbaar iets fout doet. De aansprakelijkheid wordt afgewenteld op die groep.
„Ich hab es nicht gewußt!“, dat is een uitspraak die nog vaak geklonken heeft.
Onder invloed van groepsdenken worden vaak moreel verwerpelijke beslis-
singen genomen. Een groep heeft geen andere moraal dan het eigen voordeel.
Een groep heeft vaak een motor die verdacht veel lijkt op het functioneren van
een laag organisme. Zoeken naar bewegingsruimte, zoeken naar gewin, terri-
torium. Bij het binnentreden in een groep gaat de kracht omhoog en de intelli-
gentie omlaag. Het is geen wonder dat de Amerikaanse overheid in de Tweede
Wereldoorlog de atoombom heeft ontwikkeld. Er was al lang sprake van de
mogelijkheid van nucleaire energie. De universiteit van Leiden had al vóór de
oorlog een grote hoeveelheid grondstoffen voor onderzoek laten inkopen, en
pas na de oorlog is men hier mee verder gegaan. Het werkelijke wonder van
de Amerikaanse atoombom is dat dit door een grote groep wetenschappers is
ontwikkeld. Maar misschien als die grote groep wetenschappers had nagedacht
dan was de bom nooit ontwikkeld, misschien gaat ook voor deze groep de the-
orie gewoon op dat intelligentie in een groep lager is dan van het individu, de
moraal zwakker is dan van een zelfstandig persoon, meer beestachtig gedrag.

Is men een lid van een groep dan behoort men verantwoordelijk te
worden gesteld voor alle daden van alle leden van diezelfde groep. De voorde-
len heeft men, het samen-gevoel, de gedeelde overwinning. De gezamenlijke tri-
omf, het eten dat men samen deelt, de kracht of de bescherming. De verantwoor-
delijkheid moet men daarom ook samen nemen. Elke munt heeft twee zijden,

men kan niet slechts een zijde van een munt accepteren, en de andere kant af-
wijzen. Een groot Nederlands filosoof heeft ooit eens gezegd; „Elk voordeel hep
ze nadeel!“ En het is een waarheid als een koe. Het is onmogelijk om te behoren
tot een groep mensen en daarbij wel de positieve kanten van de groep te accep-
teren en de negatieve kanten te laten voor wat ze zijn. Dit kan dus niet. Het is
een totaalpakket. Geniet men van de bescherming van de groep dan moet men
ook verantwoordelijk zijn voor die groep.
Het behoort zo te zijn dat elk van de leden van een groep verantwoor-
delijk is voor alle verrichtingen van die groep. Vaak verschuilt men zich achter
een gebrek aan kennis. Men kan niet altijd weten wat anderen doen. Daardoor
zou men niet verantwoordelijk kunnen zijn voor de daden van die anderen.
Zou kunnen, hoeft niet. Er hebben dingen plaatsgevonden buiten de waarne-

ming, men keek de andere kant op. Toch is men lid van de groep; daarom is
men verantwoordelijk! Behoort men tot een groep, draagt men de kleding, men
deelt het gedrag en draagt men het gedachtengoed; dan is men aansprakelijk.
Men is aansprakelijk en verantwoordelijk omdat men de handen van de groep
is, en omdat men zelf de eigen intelligentie in de schoot van de groep heeft ge-
worpen. Dit is een zware verantwoordelijkheid; het eigen denkvermogen min-
der belangrijk achten ten gunste van de groep waartoe men wil behoren.

Onafhankelijke personen en zelfstandige individuen zetten hun ei-
gen verantwoordelijkheid en eigen aansprakelijkheid opzij om deel te gaan uit-
maken van een groep. Die groep geeft kracht en bescherming. Vaak neemt men
ten onrechte de vrijheid om
vanaf dat moment de eigen
persoonlijke verantwoorde-
lijkheid buiten werking te
stellen en alle gevolgen af te
wentelen op die groep. Men
verschuift doelbewust de
verantwoordelijkheid.
Maar er is meer,
het is nog erger. Niet alleen
heeft een groep een bestaan
in het heden, vaak zijn orga-
nisaties en groepen niet al-
leen actief in het heden, vaak
is er ook een voorgeschiede-
nis. Het komt voor dat men
eer wil ontlenen aan het lid
zijn van een groep. Zonder
er iets voor te hoeven doen.
Men verklaart dat men ach-
ter de ideeën staat, of trots is
op de verrichtingen. Men is
supporter van een football
club. Men bezoekt de cultu-
rele middagen van mensen uit het oude vaderland. Men voelt zich verwant
met de voorgeschiedenis. De rijke traditie. Men is erfgenaam van het roemrijke
verleden. Zelf heeft men er niet veel voor gedaan, alleen sympathie betuigen.
Maar verantwoordelijkheid werkt twee kanten op, niet alleen de eer,
de kracht, de historie en deelgenootschap van die groep. Ook is men - als men
deel uit wil maken van een groep - mede-verantwoordelijk voor alle misdaden
welke door groepsleden in het verleden zijn begaan. Het collectieve geweten
van een groep straalt of op alle nieuwe leden van een groep. Wordt een 20 ja-
rige jongen nú lid van de supportersvereniging van Liverpool dan is ook hij
schuldig aan het drama in Heizel. Een Neonazi, een skinhead of een Lonsdale-
jongere heeft ook zijn hand aan de ‘gaskraan’! Elke moslim heeft bloed aan de
handen kleven van al die oorlogen die in het verleden zijn begaan uit naam van
de islam. Dat is plaatsvervangende verantwoordelijkheid. Heel misschien kan
één woord geschrapt worden, het is feitelijk gewone verantwoordelijkheid.

Er is geen plaatsbekleder. Er is geen vervanger. Alleen door te verkla-
ren dat men er bij is wordt men deelgenoot van een traditie, de gebeurtenis, een
groep. Het Nederlandse leger is fout geweest in de oorlog in voormalig Joego-
slavië. Na de Tweede Wereldoorlog werd Anton Mussert ter dood veroordeeld
wegens landverraad. Dat was terecht. Door zijn stellingname alleen al heeft hij
zich solidair opgesteld met de bezetter, de deportatie stilzwijgend goedgekeurd
en zich hierdoor schuldig gemaakt aan massamoord. Luitenant-Kolonel Karre-
mans is een oorlogsmisdadiger. Net als Anton Mussert heeft Thom Karremans
nooit zelf de trekker overgehaald om de untermenschen over de kling te jagen.
Verantwoordelijk is hij wel. Door zich solidair te verklaren met de Nazi’s werd
Mussert een massamoordenaar. Door zijn smoel dicht te houden en zich van
zijn laffe kant te laten bekijken heeft Karremans zich schuldig gemaakt aan oor-
logsmisdaden. Feitelijk waren Mussert en Karremans dezelfde soort lafbekken.
Ergens in een of andere biografie over Mussert stond dat hij wellicht helemaal
wel eens niet zo heel erg antisemitisch zou kunnen hebben zijn als wordt aan-
genomen, de vrouw van Mussert was ‘half-joods’. (als dat al mogelijk geweest
zou kunnen zijn) Karremans heeft zijn taak niet goed uitgevoerd, maar hij is nog
een grotere klootzak dan de mensen denken. Er zijn meer en andere misdaden
gepleegd dan dat men nu wil toegeven. De moslim-enclave in Srebrenica moest
worden beschermd door de Nederlandse troepen onder Overste Karremans. Er
was oorlog in voormalig Joegoslavië, en niet alleen waren de grote groepen met
elkaar in gevecht, ook onderling was men aan het vechten. De enclave werd
gebruikt als veilig toevluchtsoort voor bepaalde strijders. Het behoorde tot de
taak van Dutchbat om niet alleen die ene groep te beschermen, maar ook die
zelfde groep te weerhouden van het doen van aanvallen. Aan de vooravond
van de val van Srebrenica zijn er buiten de enclave vele dorpen platgebrand.
Dit heeft kwaad bloed gezet bij de niet-moslim bevolking van Joegoslavië. De
moslims in de enclave dachten ten onrechte dat ze beschermd konden worden
door Karremans. Met zijn stoere snor en zijn prachtige uniform zag hij er wel
uit als een militair maar diep in zijn hart was hij een laffe miet. Karremans was
net zo sterk als allah! Geen spieren alleen maar praatjes! En met een glas sterke
drank en een schemerlamp gemaakt van stukken mensenhuid liet hij zich om-
praten door een would-be massamoordenaar. Met wat drog-redenen en wat
lariekoek liet karremans zich overhalen. Hij wist dat het al een verloren strijd
was, niet omdat er geen rugsteun kwam van de Navo, maar omdat Karremans
wist wat de andere partij had gedaan. Onder de bescherming van moeders rok-
ken durven de kinderen wel gekke bekken te trekken tegen voorbijgangers.
Onder bescherming van Dutchbat durfden de moslim-strijders wel aanvallen
te doen op Servische gebieden. Als Karremans zijn taak had uitgevoerd was dit
niet gebeurd. Maar dan moet Nederland geen slappe lul moeten sturen naar
voormalig Joegoslavië maar Gordon en Gerard Joling. Dat is duidelijker!

Geer en Goor zijn de meest verschrikkelijke relnichten die er op TV
rondlopen. Toch zou ik er meer vertrouwen in kunnen hebben als die twee
mannen waren gestuurd. Het maakt namelijk niet uit wie het zegt; de waarheid
kan worden verkondigd door iedereen.
Maakt niet uit hoeveel tegenstand er is.
Zolang het een juiste zaak is waarvoor
gestreden dient te worden is elk of-
fer aanvaardbaar. Als Gerard Joling en
Gordon tegen de moslim-mannen in de
moslim-enclave Srebrenica zouden heb-
ben gezegd dat ze alle wapens moesten
inleveren en ‘s nachts niet meer naar
buiten mochten om aanslagen te plegen
in de Servische gebieden dan had dat
meer effect gehad dan de verrichtingen
van Overste Karremans. Als Pipo de
Clown naar Srebrenica was gestuurd en
deze had duidelijk aan de naar enclave
gevluchte moslim-bevolking uitgelegd
dat er op elke actie van moslim-strijders een tegenactie van Serven of Kroaten
volgt, dan zouden de moslims dat hebben kunnen begrijpen.
Helaas dachten de moslim-strijders in de moslim-enclave Srebrenica
ten onrechte dat ze een soldaat hadden die hen beschermde, maar feitelijk was
het een clown, een slappe lul en een waardeloze flikker.
Als een moeder merkt dat kinderen zich plotseling komen verschui-
len achter haar rokken dan geeft een echte liefhebbende moeder die kinderen
direct een flinke draai om de oren. Ze zullen wel iets gedaan hebben. Iets heb-
ben uitgespookt, iets op hun geweten hebben. Karremans is geen liefhebbende
moeder, Karremans heeft zich voor een karretje laten spannen. Van twee kan-
ten, zowel door de moslims als ook door de Servo-Kroatische zijde. Nòg een
overeenkomst met de heren Gordon en Joling, van beide kanten.
In Joegoslavië heeft er sinds mensenheugenis een dictator de macht
uitgeoefend. Overmaarschalk Generaal Kolonel Tito heeft zo lang de knoet
over Joegoslavië gezwaaid dat pas tientallen jaren na zijn dood de verschil-
lende delen van het Joegoslavische republiek tegen elkaar durfden opstaan. In
één land woonden onder Sergeant-Majoor Tito verschillende culturen samen
‘vredig’ bij elkaar. Alle mensen waren oorspronkelijk van zelfde origine, maar
tijdens de bezetting door het Ottomaanse rijk is een gedeelte van de bewoners
bekeerd tot het geloof van de bezetter. Een gedeelte van de bevolking bleef
de orthodoxie trouw, terwijl landveraders heulden met de vijand. Het is altijd
makkelijk om mee te gaan met een bezetter. Af te zakken tot zijn lage moraal.

Dat leerde Mussert aan Nederland. NSB’ers mochten langer hun radio houden,
en er was altijd werk te vinden voor een ‘betrouwbare Nederlander’! Het enige
nadeel was dat NSB’ers hun ruggegraat moesten inleveren. Een weekdieren
mentaliteit. Dit zelfde heeft ook gegolden in het gebied dat later het Joegosla-
vische koninkrijk werd en nog weer later de republiek Joegoslavië is gaan wor-
den. Mannen die niet al te best van moraal waren konden als zij overgingen tot
het geloof van de Ottomaanse bezetter kans maken op voorrechten. Mannen
met een sterk karakter gaan niet
over tot het geloof van een bezet-
ter, maar voor een bord eten doet
men veel. Er komt in wat later de
Joegoslavische republiek ging wor-
den een verdeeldheid in de bevol-
king, geen verdeeldheid in ras en
afkomst, maar een verdeeldheid in
cultuur en geloof en gedrag.
In bepaalde gebieden
wonen de moslims na de Otto-
maanse bezetting in de heuvels in
andere gebieden woont men in de
dalen. Alle gedeelten van voorma-
lig Joegoslavië hebben geleden on-
der de Ottomaanse bezetting. En
tijdens die bezetting verviel een
gedeelte van de bevolking tot het
moslimse geloof, echter het was
een milde Europese vorm. Net als
de Italianen katholiek zijn, wèl de
rituelen, wèl de traditie, maar niet de scherpe kantjes. Misschien heeft de Joe-
goslavische moslim-bevolking meer geleden onder het Ottomaanse rijk dan an-
dere gebieden. Want daar trad namelijk een verwatering van het DNA op. In de
niet-moslim gebieden bleef men zuiver, en behield men hun ruggegraat, èn mo-
raal. Mede door al deze feiten was er iets gaande. Het Ottomaanse rijk dat vele
eeuwen lang grote gebieden overheerste was al eeuwen lang tanende. Wat ooit
militair sterk was geweest zwakte af. Begin vorige eeuw was er niets meer van
over. Ooit behoorde het noordelijkste gedeelte van Afrika en een groot gedeelte
van het midden oosten bij het Ottomaanse rijk. Turkije was het centrale gedeelte,
de Balkan werd bezet. Tot aan Wenen is men opgetrokken. Echter dit hield geen
stand. Dit had ook te maken met de ontstaansgeschiedenis van het Ottomaanse
rijk, en de semi-religieuze theorieën die er aan ten grondslag liggen. Dit rijk
kon alleen ontstaan in een machtsvacuüm en bij afwezigheid van tegenstand.

Doordat het Ottomaanse rijk was gebaseerd op geestelijke onderdrukking en
ziekelijke theorieën viel het uiteen. Alleen daar waar zwakte was konden de
Ottomanen overwinnen. Morele zwakte of fysieke zwakte, oftewel losers!
Het huidige Turkije is het allerlaatste stuk dat ooit heeft behoord
tot het Ottomaanse rijk. In 1923 viel tenslotte ook dit ten prooi een interne
zwakte. In de jaren ervoor wa-
ren steeds meer gebieden die
in het verleden onder de in-
vloed van het Ottomaanse rijk
hadden gestaan zelfbewust en
onafhankelijk geworden. De
bevolking hoefde er niet hard
voor te vechten om de vrijheid
te veroveren, alleen nadenken.
Voormalig Joegoslavië was ooit
ook deel van het Ottomaanse
rijk, net als wat nu Roemenië
heet, en Hongarije. Griekenland
werd bezet, net als Armenië
en Georgië. Griekenland heeft
terecht hier een diepe wrok en
grondige haat tegen het huidi-
ge Turkije aan over gehouden.
Turkije is van mening dat zij
de opvolgers zijn van het Otto-
maanse rijk, dit is ook de reden
dat Cyprus al tientallen jaren ge-
deeltelijk wordt bezet. De pro-
blemen in Libanon en Palestina,
de onderdrukking de Koerden
en de massamoord op de Arme-
niërs zijn allemaal het gevolg
van het Ottomaanse rijk.
Joegoslavië was een lappendeken van verschillende cultuurtjes. Het
oude christendom zoals dat was gekomen van de apostelen was één vorm van
geloof, dan was er ook nog de oosters orthodoxe vorm. Maar omdat de islam
sterkere rituelen heeft en makkelijker te begrijpen is heeft ook deze vorm van ge-
loof vaste grond onder de voeten gekregen. Joegoslavië was voordat het ooit tot
stand was gekomen intern verdeeld en opgebouwd en samengesteld uit zwakte.
Overste Karremans moest de strijdende partijen uit elkaar houden in een gebied
dat 400 jaar te lijden heeft gehad van negatieve selectie en onderdrukking.

Het is geen wonder dat het niet gelukt is. Er had géén militair heen
gestuurd moeten worden maar een onderwijzer van de middelbare school. Ie-
mand die de geschiedenis kan begrijpen en dit duidelijk kan uitleggen.
Het gaat niet om militaire bescherming! Dat is namelijk onmogelijk.

Het gaat om principes, om uitgangspunten, om verantwoordelijkheid. Er hoeft
maar een man op te staan die zegt: „Liever dood dan slaaf!“ Er is maar één
Nelson Mandela nodig die een heel volk naar vrijheid leidt. Er is maar één Ma-
hatma Ghandi nodig. Zodra een volk gaat nadenken komt de vrijheid vanzelf.
In voormalig Joegoslavië zijn heel erg veel dingen totaal fout gegaan,
en niemand die het heeft zien gebeuren. De inferieure landveraders die pos-
tuum heulden met de Ottomaanse bezetter/onderdrukker waren honderd jaar
na de bezetting NIET bezig met een vrijheidsstrijd. De NSB’ers van Joegoslavië
waren bezig met een heroverwinning van die groepen die zich hadden ontwor-
steld aan de islamitische onderdrukking en overheersing. Dat is heel iets anders
dan een vrijheidstrijd. Dat is een oorlog voor her-onderdrukking of rancune.
Overste Karremans is schuldig aan oorlogsmisdaden. Doordat hij de

moslimbevolking zijn gang heeft laten gaan zijn er door die untermenschen
van een moslim-bevolking van o.a. Bosnië-Herzegovina en iedereen die overal
is heen gevlucht misdaden gepleegd. Oude rekeningen moesten worden veref-
fend. Oude glorie moest worden hersteld. Maar er kan geen eer en glorie wor-
den ontleend aan een van ellende in elkaar gezakt rijk dat rechtstreeks onder
het bestuur van allah heeft gestaan. Als allah een land wil besturen dan doet hij
dat zelf wel. Iedereen die gelooft dat allah middels een kalief of een mullah of
een ayatollah een theocratisch land kan en wil besturen die is een beetje dom.
Die laat zich voor een karretje spannen. Die is net als Karremans.
Domheid gestapeld op religieuze rotzooi heeft er voor gezorgd dat ca.

8000 moslim-mannen zijn afgeslacht. Maar ook domme mensen moeten tegen
zichzelf worden beschermd, Karremans had die moslims moeten beschermen
door vóór hen te gaan staan. Een man tegen massa-slachting, dat kon Mandela
en dat kon Ghandi. Misschien mag het niet worden verwacht van een eenvou-
dige pianospeler. Tot in de eeuwigheid kan Thom Karremans onder het schijn-
sel van een prachtige schemerlamp genieten van zijn eigen pianospel. Jammer
dat er zoveel bloed kleeft aan zijn vingers. Maar ach, who cares! Er zou iemand
hebben moeten opstaan die zou hebben gezegd tegen de voormalige Joegosla-
vië moslim-bevolking dat hun ‘geloof’ alleen het gevolg is van onderdrukking.
Dat die zogenaamde verloren gegane eer er nooit is geweest en zal nooit (terug)
komen. Dat moslims mens moeten worden om te leven. Lastige boodschap!

Er zijn parallellen tussen de Nederlandse NSB’ers in ‘40-’45 , Vlaams
Belang, de Lonsdale-jongeren en de Engelse BNP-skinheads enerzijds en de
moslims in ondermeer voormalig Joegoslavië anderzijds. Allen dromen van
een maatschappij die gebaseerd is op macht en overheersing. Zwakte wordt
niet getolereerd en men is overtuigd van eigen gelijk en hoogstaande moraal.
Geheel ten onrechte! Omdat men zwak is en benadeeld wordt wil
men kracht ontlenen aan een groep. Omdat men de persoonlijke kracht ont-
beert van een Mandela gaat men met andere zwakkelingen een verbond sluiten.

Samen is men sterk, samen schreeuwen om de stem van de waar-
heid te overstemmen. Groepsdenken is verachtelijk. Juist doordat men in een
groep wil zitten probeert men kracht en bevestiging aan die groep te ontlenen.
Schijnbaar geeft een groep kracht, schijnbaar is het veiliger om met de auto naar
school te worden gebracht, en schijnbaar is het gezelliger om samen met andere
Turken of Marokkanen in een gezellige incestueuze kleffe troep te zitten. Schijn-
veiligeheid en schijnheiligheid. De islam is niets anders dan een grote groep
mensen die samen op rooftocht gaat en anderen wil onderdrukken. Als de her-
sens ontbreken om te bedenken dat er geen allah is, en dat alles is gelogen, dan
is men ook te dom om zelfstandig iets tot een succes te maken. Dan heeft men
de groep nodig om te bestaan.
Een achterlijke groep en een uitzichtloos bestaan.
fotobijschrift: op bladzij 687 staat de toen nog frisse en jonge Cassius Clay afgebeeld.
De Amerikaanse boxer, die later de naam van Mohammad Ali zou aannemen, en later zou overgaan
tot de Nation of Islam, droeg de kleren van zijn toenmalige sponsor Lonsdale. Het is nooit meer
goed gekomen. De Amerikaanse Nation of Islam is de tegenhanger van de Amerikaanse KKK, en
deze ontlopen elkaar niet veel qua intelligentie. Bij de KKK komt het door inteelt, bij de Nation of
Islam door negatieve selectie. Op bladzij 688 staat een sporttas van Lonsdale, en een skinhead
met een bomberjack. Op diezelfde bladzij is een afbeelding van de Westermoskee. Op bladzij 689
het verwrongen beeldmerk van Coca Cola gevolgd door een van de beste Turken die in Nederland
rondlopen, een van de opperturken van Milli Görüs, de Turkse gezelligheidsvereniging. De hui-
dige stroman is betrekkelijk onschuldig, hij zit alleen op deze positie omdat de vorige opperturk te
overduidelijk betrokken is geweest met het wegsluizen van zeer grote hoeveelheden zwart geld.
Op bladzij 690 staat een belangrijke klant van de Readers Digest Book of the Month Club, net als
Osama Bin Laden is het niet van belang wat je doet, het is niet van belang wat je denkt, het is
niet van belang wat voor schade je aanricht, als de boeken maar een leren band hebben met veel
goud-opdruk. Dat al die bullshit er ongelezen uitziet zegt ook wat. Op bladzij 691 staat het bewijs
dat alles vroeger beter was, met een postzegel van het Deutsche Reich van maar 6 Pfennig kwam
de post gegarandeerd op tijd aan. De treinen reden op tijd, en als er geen zitplaatsen genoeg
waren dan zette men extra treinen in met staanplaatsen. Op bladzij 692 staat de boeg van The
Titanic, ‘my hart will go on’ zong Seline Dion, maar feitelijk bedoelde ze, ‘jouw hart niet; maar mijn
hart zal wèl doorgaan!’ Bladzij 693 staat de op schaal na gebouwde Titanic met de twee geliefden.

Een passagier uit de eerste klasse en eentje uit de tweede klasse. Uiteraard overleefde de eerste
klasse passagier, omdat deze kon beschikken over een gereserveerde plaats in de reddingsboot.
Bladzij 694, homo-erotische SM in de Amerikaanse cinematografie. Bladzij 696 bij gebrek aan fo-
to’s van werkende Turken hier een stock-foto van een Amerikaan die met een smerige zwabber
vuil staat te verplaatsen in een wachtkamer. Op bladzij 697 staat een foto van een bus met nieuwe
gastarbeiders. En een interieur van een huis in Marokko, lieflijke plantjes, luchtig, open tuindeuren,
prachtige gezellige woonkamer. Men kan zichzelf afvragen welk mens met en normaal verstand
gaat in een prachtwijk in Nederland wonen! Welnu, dat doet geen enkel normaal mens. Op die foto
staan orthodoxe autochtonen uit Marokko afgebeeld, let op de hoofddoekjes, let op de afwezigheid
van rum in de cola, en let ook op het streng gescheiden zijn van mannen en vrouwen. Niet dus!
Op bladzij 698 Tempo Doeloe. En op bladzij 699 staat Multatuli, net als Mulish, Reve en Van Sont-
hove een hele grote schrijver. Op bladzij 700 staan twee biddende moslims, gericht naar , met het
hoofd op de grond. Op bladzij 702 staat Ons Indië afgebeeld, op 703 het huidige Indonesië, zoek
de verschillen op de plaatjes, het ene is zwart-wit en het andere is in kleur. Op het ene plaatje wer-
den honderden guldens verdiend door verre kolonialen, op het tweede plaatje worden er miljarden
verdiend door verre investeerders. Op bladzij 704 staan twee turken met Dahlia’s op de tafel, met
koffie en koekjes, een schaaltje Turks Fruit. Zij ontvangen twee andere allochtonen. Op bladzij 705
staat een probleemwijk afgebeeld. De mensen die hier wonen hebben tal van problemen, som-
migen moeten tot wel 50 meter lopen tot de parkeerplaats, de hypotheekrente-aftrek en waar heen
te gaan in de voorjaarsvakantie, alles gezien, overal geweest. Op bladzij 706 staat een vrouw met
een hoofddoekje. Op bladzij 708, 709 en 710 staan een foto’s van de ramp in het Heizel stadion
te Brussel. Ook op bladzijde 710 staat een munt afgebeeld, beide zijden van een munt. Op de kop
zijde van de munt staat Ludwig II van Bayern afgebeeld. Deze prins had net als Gerard Joling en
Gordon ‘m ook graag aan beide zijden. De prins overleed op mysterieuze wijze in een donker park
bij zijn Michael-Jackson-sprookjes kasteel met een mes in zijn rug. Net zo mysterieus als de ziekte
van Yasser Arafat, alleen was dat aids, en Ludwig II von Bayern had last van een jaloerse minnaar.
Yasser Arafat kreeg aids van een mysterieuze minnaar in een donker park. Op bladzij 711 wordt
één man genaaid, Mladic of Karremans. Op bladzij 712 staat een lief varkentje afgebeeld, een boek
met veel plaatjes leest makkelijker. En als men per bladzij betaald krijgt dan is het boek eerder vol
met veel plaatjes. Overigens heeft de illustratie wel degelijk een verband met de tekst. Op bladzij
714 staan Blonde Greet en Gelderse Neeltje na afloop van de onderlinge wedstrijd wie de meeste
matrozen kon pijpen. Op bladzij 715 staat de laatste telg (Danki Dios) uit het Ottomaanse geslacht
met zijn vrouw, de laatste troon-pretendent en opvolger van de vorige would-be monarch van Tur-
kije. Zie de ‘stoere’ standvastige blik in de ogen en de ‘stoere’ brede schouders. Gelukkig voor de
aanstande schoonfamilie zijn ze kinderloos, dus is dat probleem voorgoed opgelost. Op bladzij
716 staat een illustratie van een kudde moslims die voor de poorten van Wenen staan, let ook op
de Roemeense traditie waar Graaf Vlad zo beroemd mee is geworden het op speren spietsen van
afgehakte hoofden. Echter deze illustratie is vele honderden jaren ouder, waarmee de geschiedenis
van de inspiratie van Dracula ook wordt ontzenuwd. Zie ook waarom de belegering van Wenen is
mislukt, de kanonskogels zijn groter dan de kanonnen. 718 Een afbeelding van de glorieuze her-
positionering (aftocht) van moslim-strijders met medeneming van buit op karren en kamelen.

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid 3.11
Verder kun men zich afvragen of het verstandig is een eerste versie van een
nieuw systeem aan te schaffen. Daar kunnen nog onvolkomenheden in zitten.
Het oude Windows begon ook pas bij de derde versie ergens op te lijken.
De toeschouwer is verantwoordelijk. Doordat de toeschouwer zaken

in stand houdt zònder in te grijpen. Ook verantwoordelijk is elk individueel lid
van welke groep dan ook. Hoort men bij de club; dan is men aansprakelijk voor
àlle leden. Sterker nog; komt men later bij de groep dan is men óók verantwoor-
delijk voor de misdaden die de groep heeft gepleegd vóórdat men er bij kwam.
Men heeft namelijk een keuze. Men kan er voor kiezen om er toe over te gaan
om bij de groep te horen of niet. Als men er voor kiest om lid te worden van een
groep, partij, club of bende dan doet men dat in volle bewustzijn. Doordat men
er voor kiest is men ook met terugwerkende kracht mede-verantwoordelijk.
Want de feiten liggen al op tafel, men kan er van afzien om lid te worden.
Neonazi’s van dit moment zijn verantwoordelijk voor de massamoord
op de zigeuners, homo’s en joden (en communisten, evangelische christenen,
jehova’s getuigen etc. etc.) van meer dan zestig jaar geleden. Alleen omdat men
het gedachtengoed onderschrijft. Elke moslim kan worden aangerekend dat in
naam van allah en ten gunste van de islam talloze moorden zijn gepleegd, en
nog steeds worden gepleegd. De immer voortdurende acceptatie van slavernij
en uitbuiting, en ongelijkheid; dat is nog steeds een probleem van de islam.
Duizenden jaren geleden kwam men er al achter dat ‘slavenarbeid’
niet leuk is. In het Oude Testament staan verhalen van hoe het joodse volk uit
Egypte uitgeleid werd. Op andere plaatsen in de bijbel komt nog incidenteel
slavernij voor, maar in de koran is de onderdrukking aan orde van de dag. Dat
er nu in overwegend islamitische landen géén officiële slavernij meer is komt
alleen omdat de macht en de invloed van de islam feitelijk steeds verder inzakt.
Toch komt slavernij over de hele wereld incidenteel nog voor. Bijvoorbeeld op
het platteland van Amerika. Er is een verhaal bekend van een afgelegen boer-
derij. De boer nam lifters mee naar huis die nooit meer mochten vertrekken. In
Amsterdam komt slavernij voor in de rosse buurt. Oost-Europese meisjes en
jongens, aziatische meisjes of vrouwen met een verslaving. Verder komt slaver-
nij nog voor op véél plaatsen in Afrika. De islam is hier mede-verantwoordelijk
voor; er is nooit stelling genomen tegen de slavernij. De Profeet V.Z.M.H. had
slaven, daarom is het de wil van allah dat mensen in slavernij leven. Daarom
spreekt men zich in de islamitische wereld nooit uit tegen onderdrukking.
Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: 3.11 721

Er is nog een heel belangrijk punt dat een verbinding is tussen sla-
vernij en de islam, en dat behoort tot een van de belangrijkste geloofspunten.
Het kopen van ‘iets van geringe waarde’ wordt binnen de islam gezien als het
toewijden van de ziel aan iemand. Dat wil zeggen zodra allah de ziel gekocht
heeft van iemand dan behoort deze persoon aan allah toe. Mohammed Bouyeri
spreekt in zijn beroemdste gedicht (‘In Bloed Gedoopt’) over ‘de koop aangaan.’
De reden hiervan is voor mensen die kunnen nadenken wellicht niet zo duide-
lijk zichtbaar. Dat wat in de westerse wereld vaak in verband gebracht wordt
met de duivel is feitelijk een belangrijk islamitisch geloofsaspect. Namelijk men
wordt gekocht, daarna behoort men toe aan allah! Binnen het judaïsme en het
christendom is dit anders. Bij de joden leeft de gedachte dat de ziel (het leven)
van de mens van god is, en na de dood terug zal gaan. Bij de christenen is de ziel
misschien wel een persoonlijk bezit, maar dit maakt niet veel verschil; als men
er verstandig mee om gaat dan zal het wel los lopen, en anders is er vergeving.
Er is binnen de islam niet veel tijd, ruimte en aandacht voor zaken als eigen
verantwoordelijkheid en vergeving, maar des te meer nadruk wordt gelegd op
plichten en dienstbaarheid. Maar er is nog een belangrijk punt. In de begintijd
van de islam is het zo geweest dat iedereen die overging tot het Mohamme-
daanse geloof een som geld ontving, hiermee werd die persoon een slaaf van
allah. In werkelijkheid was dat natuurlijk De Profeet V.Z.M.H. en niet de Barm-
hartige Erbarmer zelf, want die heeft geen centjes om zieltjes te kopen.
Bij bepaalde derde wereld stammen is het nemen van een foto niet
toegestaan, want zodra men de foto genomen heeft is de bezitter van de foto ook
de eigenaar van de ziel. Vreemde redenering, maar toch leeft er angst. Bij pri-
mitieve volkeren heeft men stelsels van theorieën ontwikkelt om de wereld, de
samenleving en de natuur begrijpelijk te maken. Bijna altijd is er een godsdienst
die de ontbrekende stukken kennis met opvullen. Hoe lang men ook nadenkt
en filosofeert, telkens zijn er dingen die voor mensen niet te bevatten zijn. Zoals
de oneindigheid van het heelal, waar alles vandaan komt, en of er een eind aan
de tijd is, en waar alles aan het einde der tijden naar toe zal gaan. Er zijn maar
weinig sluitende en afdoende theorieën over alles. Met een paar goed gerichte
vragen kan men iedere geleerde aan het twijfelen brengen. Het is dan ook geen
wonder dat mensen die aanzien en geld willen hebben, gebruik maken van ge-
loof om volksmassa’s onder hun invloed te krijgen, en in hun macht!
Zodra men een theorie over ‘God’ heeft dan loopt het geld binnen.
Dat was drieduizend jaar geleden zo, en dat is nu nog steeds zo. Van Abraham
tot Henk ‘EO’ Binnendijk, van Andries ‘vrome’ Knevel tot de Westermoskee
Opperturken. Priesters, rabbi’s en dominees komen vertellen hoe het zit, en dan
is de mensheid gerustgesteld en kan de macht worden gebruikt voor nuttigere
zaken zoals oorlog voeren in naam van god, belasting innen in naam van de
koning of koninging die regeert bij de gratie van god, etc. etc.

De Heilige Profeet Mohammed V.Z.M.H. gebruikte geen foto-toestel
om de ziel van de gelovige te veroveren. In het geval van de moslims werd er
gebruik gemaakt van een eenvoudig gegeven. Op een of andere manier was
geld voor de Nobele Profeet V.Z.M.H. geen probleem, tenslotte was hij met
een rijke vrouw getrouwd. En ook de inkomsten uit het overvallen van han-
delskaravanen waren goed. Aan geld geen gebrek, maar weinig gelovigen die
de theorieën en de filosofieën van de Profeet V.Z.M.H. wilden aannemen als
het ware geloof. Er was destijds een veelvoud aan theologieën, alles leefde in
een multiculturele samenleving naast elkaar. De profeet Mohammed V.Z.M.H.
heeft gebruik gemaakt van geld om de eerste gelovigen te kopen. Hij bood geld
aan nadat hij de beginselen van zijn geloof had uitgelegd. Dit lukt alleen in een
samenleving met veel simpele mensen. Eerst maakt men de mensen bang met
wat er na de dood kan komen, dan belooft men de mensen dat er iets moois na
die dood is dat men kan verdienen. Vervolgens gaat men de mensen die daar
bevattelijk voor zijn lekker maken met een hemel en een Paradijs of zielerust.
Bij het christendom is de gelovige minder beïnvloedbaar en minder
kwetsbaar, tenslotte is de Heere Jezus gestorven voor de ziel van de gelovigen
vrij te maken van zonde. Dit geeft een zekere rust en maakt dat twijfel minder
invloed heeft. Bij de islam wordt de rol van Jezus gemarginaliseerd, bepaalde
aspecten van het leven en werken van de Christus zijn overgenomen en worden
benoemd, zijn functie als het offerlam en het vrijkopen wordt verzwegen. En
dat is geen wonder. Binnen de islam is het bezitten van de ziel van de gelovige
een belangrijk punt geweest waarmee de islam aan invloed heeft gewonnen.
Inwoners van de Arabische steden in wat nu Saudi Arabia is werd
voorgehouden dat als zij hun ziel verkochten voor geld dat deze ziel dan toe-
behoorde aan allah. Het komt altijd voor dat mensen in geldnood zijn, als men
aanbiedt de ziel te kopen in ruil voor geld dan zijn er veel die daar intrappen.
Of men die onzin gelooft is niet van belang. Ook iets wat niet stoffelijk is kan
worden verkocht, dat geldt voor de rechten op muziek, een idee, maar ook op
de ziel! Als men in de begintijd van de islam overging tot het mohammeda-
nisme dan kreeg men een som geld. De ziel werd gekocht door de Profeet!
Al geruime tijd wordt het niet meer gedaan dat er een som geld vloeit
naar de nieuwe moslim, toch zijn de begrippen nog levend. Binnen de islam
kan men worden gekocht. In tal van verzen in de koran wordt er aan gerefe-
reerd. De praktijk is al lang niet meer zo dat men iemand overhaalt met geld om
moslim te worden, echter de herinnering is leeft nog steeds.
In de beschaafde wereld, en daar is geen enkele theologische reden
voor, wordt het kopen van de ziel steeds in verband gebracht met de duivel.
Zodra iemand een bepaald talent wil hebben dan kan hij een pact met de Satan
sluiten, na de dood gaat de ziel naar de heerser van het hellerijk, en vóór de
dood mag de persoon die zijn ziel verkocht heeft dan genieten van zijn talent.

Nergens is het in de bijbel terug te vinden. Toch is het kopen van de
ziel van argeloze mensen een vaak terugkerend gegeven in goedkope verhalen.
Nergens in de Joodse verhalen is er ergens sprake van het kopen en verkopen
van de ziel door JHWH om hem zodoende toe te horen. Nergens in de chris-
telijke literatuur wordt er serieus op in gegaan dat een ziel verkoopbaar zou
zijn. Toch zijn er talloze verhalen in de westerse (niet christelijke - niet joodse)
literatuur bekend. Het kopen van de ziel door de duivel heeft geen bijbelse oor-
sprong. Het is een islamitisch gegeven. En dit heeft te maken met de begintijd
van de islam. Toen de Heilige Profeet Mohammed V.Z.M.H. zijn ideeën begon
rond te krijgen moest hij gelovigen hebben. Zijn plan was eenvoudig en doel-
treffend. „Iedereen die niet gelooft die gaat na zijn dood naar de hel!“

De klant is medeverantwoordelijk. De eindverbruiker is verantwoor-
delijk. De hoerenloper is aansprakelijk. De klant die het goedkope T-shirts wil.
Eigenlijk is alleen de klant verantwoordelijk, want hij wil erotiek waarvoor
betaald moet worden. Per definitie is dat al een ongelijkwaardige situatie. De
klant van de onderdrukte vrouw die wordt uitgebuit, die is verantwoordelijk.
Zonder hem was het niet mogelijk. Verder is iedereen bedenkelijk bezig die
goedkope producten koopt. Als iemand een prijs betaalt voor een artikel dat
zo goedkoop is dat het niet rechtvaardig geproduceerd kan worden maakt zich
schuldig aan uitbuiting. Koffie, gymschoenen, chocola of T-shirts.
De klant is de schuldige. Maar wie er ook schuldig zijn, de man en de
vrouw die ‘s avonds - voor de buis - naar de televisie kijken. De televisiekijker is
de schuldige van het nog steeds op tv zijn van Patty Brard. 40 Jaar na de oorlog
in Indo-china is de lethargische kijker verantwoordelijk voor elke willekeurige
oorlog die - nog steeds - in zijn naam wordt gevoerd. Een leger sturen naar een
gebied dat lijdt onder terreur, dat is alleen maar het uitvoeren van contra-ter-
reur. Het is geen oplossing. In tegenstelling zelfs. Als men een leger stuurt om
onlusten op te lossen dan onderschrijft men het nut van een leger. En dat is nu
juist wat er niet moet gebeuren. Een oorlog is alleen te winnen met principes!
Ooit komt er een tijd dat de militairen iedereen hebben uitgemoord.
Ooit komt er een tijd dat er geen mensen meer zijn die kunnen worden ge-
vonden om als levende bom, als kamikaze of als zelfmoord terrorist te dienen.
Dan is het tijd voor het verstand. Tijd voor bezinning. Tijd voor bevrijding.

Uitleggen dat er geen allah bestaat is een eerste stap in het beëindigen
van de moslim terreur. Als er geen allah is dan heeft het ook geen zin om voor
de ummah op te komen. Moslims moeten mens worden! Doordat men opzette-
lijk dom is gehouden is het moeilijk om door te dringen tot de botte hersens van
een moslim, maar ergens moet toch een mogelijkheid zijn om met verstand en
rede te praten met een moslim! Zodra het de Islamiet duidelijk wordt dat hij al
die jaren er tussen is genomen dan zal het misschien verbeteren. Maar dit kost
heel veel tijd en aandacht. Elk individu moet worden uitgelegd dat de islam al-
leen een instrument van onderdrukking is, en geen religie! Volgens de doctrine
wordt nu juist het tegendeel beweerd. En omdat deze ‘wijze leerstellingen’ jaar
op jaar er worden ingestampt is het moeilijk door te dringen met de realiteit.
Toch is dat de enige manier waarop er kan worden gewerkt aan de beëindiging
van de islamitische onderdrukking van de vrouw. Bewustmaking is het enige
wapen tegen islamitische terreur. De pen is machtiger dan het zwaard. Zodra
iemand niet meer gelooft in de leugens van de islam is het niet meer bevattelijk
voor de verachterlijke theorieën en doctrines.

Het wordt tijd voor herstelbetalingen! Want elke organisatie is ui-
termate hard te treffen in de porte-monnaie! Het maakt niet uit of het doel van
de organisatie is dat er dit of dat, gezellig zus-en-zo of ter ondersteuning van
weet-ik-veel. Alles draait om geld! Er zijn geen zuivere idealen. De jodenver-
volging voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog was niets anders dan een
groter stuk van de koek willen hebben voor de eigen groep. De joden waren de
slachtoffers. Nederland was destijds bevolkt met tien miljoen Karrenmansen
die allemaal hielpen de treinen op tijd te laten lopen. Soms hielp men koffers
pakken en werden de joden nog uitgezwaaid op het station. Maar al snel ver-
dampte de sympathie als de voormalig joodse huisraad werd verdeeld onder
de buurtgenoten. Diezelfde ‘sympathie’ treft men nu aan bij grote groepen van
de bevolking met betrekking tot de islam. Dit lijkt vèr weg. Maar er is wel dege-
lijk een verband. Er was voor, tijdens en na de Tweede Weeldoorlog geen enkele
binding met de joden, na de oorlog was er wel wat schuldbesef. Maar daar koop
je niets voor. Men liet alles gebeuren, men liet alles begaan. De joden waren de
slachtoffers van de Nazi’s maar voornamelijk van het feit dat de Nederlandse
bevolking zijn smoel niet durfde opentrekken. De slachtoffers van de Nazi’s
waren duidelijk aan te wijzen als de joden. Maar de veroorzakers van alle on-
vriendelijkheden naar de moslims toe, die schuldige is minder makkelijk aan te

wijzen. Dat zijn namelijk allereerst de moslims zelf. Maar bovenal iedereen die
het verdomd om zijn mond open te doen over al het onrecht dat de ene moslim
de andere moslim aandoet. En niet te vergeten; de misdaden die de moslims de
rest van de wereld aandoen. Iedereen die tussen 1940 en 1945 aan de kant stond
en niets deed is net zo schuldig als iedereen die nu zwijgt!
De koran is een fascistisch boek, er wordt gesproken over macht
en onderdrukking, over oorlog en schuld en vergelding. Uitbuiting en angst!

Mein Kampf is ook een fascistisch boek, net als de koran. Alleen heeft Mein
Kampf maar slechts vijftig miljoen doden tot gevolg gehad. De koran meer! De
rol van Mein Kampf is uitgespeeld, maar de koran heeft nog steeds slachtoffers,
tot op de dag van vandaag. Ook het punt dat de koran de schanddaden over een
langere termijn heeft uitgesmeerd maakt het niet minder erg. De mooie lovende
woorden die over de koran worden gesproken maken de agressie en de haat niet
minder erg. De resultaten zijn gelijk. Verpakt in stoere krijgshaftige taal zit in Mein
Kampf een blauwdruk verstopt voor een ellendig resultaat. Verpakt in mooie
poëtische woorden zit in de koran een kleine kankercel. Eenmaal in het hart van
de mens gaat deze kankercel uitgroeien tot een moeilijk uit te roeien probleem.
Zodra iemand valt voor de zoete woorden uit de koran is er één dader en mini-
maal een slachtoffer bij gekomen. Vaak zijn dader en slachtoffer een en dezelfde.
De twee boeken die in de huidige tijd de meeste slachtoffers eisen zijn beiden
gebaseerd op verschil in waarde die men aan mensen toekent. Er zijn speciale
mensen en er zijn de anderen. Voor de anderen is geen plaats in de heilstaat; het
duizend jarig rijk. Untermenschen moeten worden verwijderd uit de heilstaat.
Het zelfde is van toepassing op de islam. De ongelovigen moeten worden ver-
wijderd uit de maatschappij, er mag volgens de koran geen vriendschap zijn
tussen een moslim en een ongelovige. Zowel het Nazisme als ook het Moham-
medanisme proberen elk voor zich de gelovigen voor zich op alle fronten aan
zich te binden. Sport en spel, huwelijk en ontspanning, alles moet bij elkaar
blijven.
fotobijschrift: op bladzij 724 staat een Palestijn in een voor hem zo kenmerkende pose.
Op bladzijde 725 staat een bedankbriefje van Sadam Hussein en Yasser Arafat voor de familie van
de omgekomen Palestijnse vrijheidsstrijder. Op bladzijde 726 staat het zusje of de vriendin of de
echtgenote van een omgekomen Palestijnse vrijheidsstrijder, het geluk straat van het gezicht van
haar bij de wetenschap dat haar inmiddels dooie en op meer dan duizend verschillende lokaties
uit elkaar gespatte vriend/broer/man inmiddels bij allah in de tuin der lusten is, met 72 maagden en
stromen vol wijn en lekkere vruchten en zachte kussens. En niet te vergeten die 28 paarl-achtige
knapen. De afgunst straalt uit haar ogen. Was zei maar lesbisch, want die 28 knapen zijn toch
niet voor haar. Kon zij zich ook maar opblazen in de bus naar de ware hoofdstad van het bevrijde
Palestina. Maar ergens moet aan de gezichtsuitdrukking wel duidelijk zijn, dat dit soort onzin ook
door haar niet wordt geloofd. Op bladzijde 727 staat afgebeeld waar het allemaal om te doen is, de
cheque van de Palestijnse Autoriteit, 60 zilverlingen is tegenwoordig 25.000 Dollar. Dat lijkt een hele
hoop geld als je geen toekomst hebt.

Hieronder: kinderen zonder toekomst, omdat de ouders Palestijnen zijn.

Hieroner: welke allah-verdomde schoft neemt zijn kind mee naar een demonstatie
waarbij anderen automatisch wapens bij zich hebben. Om als menselijk schild te dienen is die baby
nog niet groot genoeg. Hij kan die baby nauwelijks voor zijn hart houden. Hij heeft geen hart. Hij
kan de baby beter als bescherming voor zijn pik en zijn kloten houden, dan kan hij nog meer kanon-
nenvlees bij elkaar neuken.

KerkKutKapitaal 679-730

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

KerkKutKapitaal 679-730

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.

Het is begin jaren ‘70. Het is oorlog in Vietnam. Elke avond is er op

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.0 679

680 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.0 681

682 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.0 683

684 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid Versie 1.0 685

686 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 687

688 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 689

690 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 691

Helaas waren de tussenschotten aan de bovenzijde open, en liep het water er

692 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 693

694 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 695

696 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 697

698 Kerk Kut & Kapitaal

Daarom was de islam in Nederlands-Indië voordat de Nederlanders kwa-

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 699

700 Kerk Kut & Kapitaal

Nederland komt naar ‘De Oost’ met dominee’s en onderwijzers, han-

De kolonisator heeft behoefte aan onderdanige ondergeschikten. Het

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 701

Nederland heeft in de jaren ‘50 en ‘60 behoefte aan goedkope arbei-

702 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 703

Zelfs hier geboren kinderen moeten naar speciale klasjes om Neder-

704 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 705

706 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 707

Bescherming maar geen rede. Beschutting maar geen moraal. De mierenhoop

708 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 709

710 Kerk Kut & Kapitaal

Zou kunnen, hoeft niet. Er hebben dingen plaatsgevonden buiten de waarne-

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 711

712 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 713

714 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 715

716 Kerk Kut & Kapitaal

Het gaat niet om militaire bescherming! Dat is namelijk onmogelijk.

Overste Karremans is schuldig aan oorlogsmisdaden. Doordat hij de

Domheid gestapeld op religieuze rotzooi heeft er voor gezorgd dat ca.

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 717

718 Kerk Kut & Kapitaal

Een achterlijke groep en een uitzichtloos bestaan.

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: Deel Twee 719

720 Kerk Kut & Kapitaal

De toeschouwer is verantwoordelijk. Doordat de toeschouwer zaken

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: 3.11 721

722 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: 3.11 723

724 Kerk Kut & Kapitaal

Plaatsvervangende Verantwoordelijkheid: 3.11 725

726 Kerk Kut & Kapitaal

vriendelijkheden naar de moslims toe, die schuldige is minder makkelijk aan te