Bogumiła Sobańska klasa 8

ODPOWIEDZI

Zadanie 1

Odp. b) ostateczne zjednoczenie z Bogiem w wieczności.

W chrześcijaństwie i wielu innych religiach głównym celem ludzkiego

życia jest dążenie do zjednoczenia z Bogiem w wieczności. Ostateczne
zjednoczenie z Bogiem jest postrzegane jako najwyższe osiągnięcie
duchowe i cel życia.

Zadanie 2

Odp. c) Kocham Boga i bliźniego swego jak siebie samego.

To jest zgodne z nauczaniem Jezusa Chrystusa, który mówił, że

najważniejszymi przykazaniami są miłość do Boga i miłość do bliźniego
jak do siebie samego.

Zadanie 3

Odp. a) Trójjedynym Bogu.

W chrześcijaństwie uważa się, że wszelka miłość pochodzi od Boga, który

jest miłością, i że ludzka miłość jest odzwierciedleniem tej Bożej miłości.
Trójjedyny Bóg jest często przedstawiany jako wzór doskonałej miłości
między Ojcem, Synem i Duchem Świętym.

Zadanie 4

Odp. Mogę okazywać miłość Bogu i drugiemu człowiekowi, gdy żyję

według Jego nauk, uczestniczę w sakramentach, modlę się, pomagam
potrzebującym, szanuję i doceniam każdego człowieka niezależnie od
jego pochodzenia, wyznania czy sytuacji życiowej, oraz staram się być
empatycznym i otwartym na potrzeby innych.

Zadanie 5

Odp. Każdy z nas powołany jest do świętości, bo został stworzony na

obraz i podobieństwo Boga, który jest święty, i jest wezwany do pełnego
uczestnictwa w Jego miłości i łasce, dążąc do doskonałości w życiu
duchowym i moralnym.

Zadanie 6

Odp. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus uczy nas "małej drogi", która
polega na prostocie, pokorze i pełnym zaufaniu do Boga. Uczy, że droga do
świętości nie zawsze wymaga wielkich czynów, ale może być osiągnięta
przez codzienne małe ofiary, akty miłości i pełne zaufanie do Bożej woli.
Zadanie 7

Odp. "Mała droga" dziecięctwa duchowego św. Teresy od Dzieciątka Jezus

polega na prostocie, pokorze i pełnym zaufaniu do Boga. Oto główne
aspekty tej duchowości:

1. Prostota i zaufanie: Św. Teresa uważała, że powinniśmy podchodzić

do Boga z prostotą i zaufaniem, podobnie jak małe dzieci podchodzą
do swoich rodziców. Dzieci nie komplikują rzeczy i ufają swoim
rodzicom; podobnie powinniśmy zaufać Bogu w każdej sytuacji.

2. Małe akty miłości: Zamiast dążyć do wielkich czynów, św. Teresa

promowała codzienne małe ofiary i akty miłości jako środek do
zbliżenia się do Boga. Nawet najmniejsze czyny, wykonane z
miłością, mają wielką wartość w oczach Boga.

3. Akceptacja cierpienia: Św. Teresa uważała, że cierpienie i trudności

są sposobem na głębsze zjednoczenie z Chrystusem. Zamiast unikać
cierpienia, powinniśmy je przyjąć z miłością i ofiarować je Bogu.

4. Pełne zaufanie do Bożej woli: Nawet w trudnych chwilach, św.

Teresa ufała, że Bóg kieruje jej życiem i że wszystko działa na dobre
dla tych, którzy kochają Boga.

5. Dążenie do doskonałości w codziennym życiu: Zamiast dążyć do

wielkich czynów, św. Teresa skupiała się na doskonałości w
codziennych obowiązkach i czynach, wykonując je z miłością dla
Boga.

Podsumowując, "mała droga" dziecięctwa duchowego polega na prostocie,

zaufaniu i miłości w codziennym życiu, przyjmując wszystko, co
przychodzi, z rękami otwartymi i sercem pełnym miłości do Boga.
Zadanie 8

Odp. Święta Teresa z Lisieux jest patronką misji, mimo że sama nigdy
fizycznie nie opuściła klasztoru w Lisieux, z kilku powodów:

1. Duchowa ofiara za misjonarzy: Teresa miała głęboką miłość i troskę

o misjonarzy. Modliła się za nich i ofiarowywała swoje cierpienia za
ich pracę, wierząc, że jej duchowe poświęcenie mogło przynieść
owoce w misjach.

2. Listy do misjonarzy: Teresa utrzymywała korespondencję z kilkoma

misjonarzami, oferując im duchowe wsparcie, modlitwy i zachętę.
Jej listy były źródłem inspiracji i pocieszenia dla wielu z nich.

3. Pragnienie bycia misjonarzem: Mimo że Teresa pozostała w

klasztorze, wyrażała pragnienie bycia misjonarzem i głoszenia
Ewangelii na całym świecie. W jednym ze swoich tekstów napisała,
że chciałaby "przemieszczać się z miejsca na miejsce" aby głosić
Ewangelię.

4. Jej duchowość jako uniwersalny przekaz: "Mała droga" dziecięctwa

duchowego, którą promowała Teresa, jest uniwersalnym przekazem,
który może być stosowany w różnych kulturach i kontekstach. Jej
nauki o prostocie, zaufaniu i miłości są uniwersalne i mają
znaczenie dla ludzi na całym świecie.

5. Kanonizacja i uznawanie jej roli: W 1927 roku papież Pius XI ogłosił

Teresę współpatronką misji obok św. Franciszka Ksawerego, uznając
jej wyjątkowy wkład w misje poprzez jej duchowe poświęcenie i
modlitwy.

Podsumowując, choć św. Teresa z Lisieux nie była misjonarzem w

tradycyjnym sensie tego słowa, jej głęboka miłość do misji, duchowe
poświęcenie za misjonarzy i jej uniwersalny przekaz duchowości uczyniły
ją patronką misji.
Zadanie 9

Odp. Różnica między chrześcijaninem świeckim a duchowym (często

nazywanym też duchownym) polega głównie na ich roli i powołaniu w
Kościele:

1. Chrześcijanin świecki: Jest to osoba, która żyje w świecie i nie jest

członkiem duchowieństwa. Chrześcijanie świeccy angażują się w
codzienne życie społeczne, zawodowe i rodzinne, dążąc do świętości
w swoim codziennym życiu i świadcząc o wierze w środowisku, w
którym żyją.

2. Chrześcijanin duchowny (duchowy): Jest to osoba, która przyjęła

święcenia kapłańskie lub zakonne i służy Kościołowi w specjalny
sposób, np. jako ksiądz, biskup, zakonnik czy zakonnica. Duchowni
zobowiązani są do życia według pewnych reguł i dyscyplin, takich
jak celibat dla księży w wielu tradycjach chrześcijańskich, oraz do
pełnienia określonych funkcji liturgicznych, duszpasterskich i
administracyjnych w Kościele.

Podsumowując, główna różnica polega na roli i powołaniu w Kościele:

chrześcijanie świeccy są powołani do świadectwa w świecie, podczas gdy
duchowni służą Kościołowi w specjalny sposób poprzez swoje święcenia i
obowiązki.

Zadanie 10

Odp. W świetle nauki Kościoła katolickiego, wszystkie powołania są

ważne i mają swoje unikalne miejsce w Ciele Chrystusa, które jest
Kościołem. Kościół nie klasyfikuje jednego powołania jako ważniejszego
od innego, ale zamiast tego podkreśla komplementarność i
współzależność wszystkich powołań.

1. Duchowni: Pełnią ważną rolę w Kościele jako pasterze i nauczyciele.

Administrują sakramentami, głoszą Słowo Boże i prowadzą
wspólnotę wiernych.

2. Świeccy: Mają specjalne powołanie do bycia solą ziemi i światłem

świata w codziennym życiu, przynosząc Ewangelię do różnych
obszarów społeczeństwa i kultury.

3. Osoby zakonne: Poprzez swoje życie w ubóstwie, czystości i

posłuszeństwie, dają świadectwo życia skoncentrowanego na Bogu
i służą Kościołowi w różnorodny sposób, w zależności od
charyzmatu danego zakonu.

Każde z tych powołań odzwierciedla różne aspekty życia

chrześcijańskiego i misji Kościoła. Wszyscy chrześcijanie, niezależnie od
swojego powołania, są wezwani do świętości i mają ważną rolę do
odegrania w budowaniu Królestwa Bożego na ziemi.
Zadanie 11

Odp. Modlitwa o rozeznanie powołania jest ważna z kilku powodów:

1. Poznanie Woli Bożej: Modlitwa o rozeznanie pomaga nam lepiej

zrozumieć, jakie jest konkretne powołanie, do którego Bóg nas
wzywa. Bóg ma plan dla każdej osoby, i przez modlitwę możemy
lepiej zrozumieć ten plan.

2. Wewnętrzny Pokój: Rozeznawanie powołania może być trudne i

pełne niepewności. Modlitwa pomaga znaleźć wewnętrzny pokój i
pewność w podejmowanych decyzjach.

3. Wzrost Duchowy: Proces rozeznawania powołania jest także okazją

do głębszego zjednoczenia z Bogiem i wzrostu w życiu duchowym.

4. Otwartość na Działanie Ducha Świętego: Modlitwa otwiera nas na

działanie Ducha Świętego, który prowadzi nas, inspiruje i umacnia
w naszym powołaniu.

5. Podjęcie Świadomej Decyzji: Modlitwa o rozeznanie pomaga podjąć

świadomą i przemyślaną decyzję dotyczącą naszego życiowego
kierunku, czy to w zakresie małżeństwa, kapłaństwa, życia
zakonnego czy innego świeckiego powołania.

6. Wsparcie w Trudnościach: Proces rozeznawania może napotkać na

różne przeszkody i wyzwania. Modlitwa daje siłę i wsparcie w tych
trudnych chwilach.

Podsumowując, modlitwa o rozeznanie powołania jest kluczowym

elementem w procesie odkrywania, jakie jest nasze miejsce w planie
Bożym i jak możemy najlepiej służyć Bogu i bliźniemu w naszym życiu.