à i â wymawiamy jak polskie „a”

æ dzwięk pośredni między a i e

c – zwykle wymawiamy „k”, tylko przed e, i wymawia się „s” célèbre – sławny, un ciel
niebo

ç – przed a, o, u wymawia się jak „s” ça – to, un garçon – chłopiec, un façon – sposób

e – na końcu wyrazu nie czytamy belle – piękna, jolie – ładny, Belge – Belg

é czytamy zawsze nawet, gdy znajduje się na końcu wyrazu éduqué – wykształcony, un gré –
ochota

è czytamy zawsze, występuje najczęściej w środku wyrazu célèbre – sławny, première –

pierwszy

ê , ë czytamy jak „e”

g – przed spółgłoskami i samogłoskami a, o, u czytamy jak „g”

g – przed samogłoskami e, i czytamy jak „ż” une girafe – żyrafa, géant -olbrzymi,

h – w jezyku francuskim nie wymawia się,

î , ï – czytamy jak „i” une île – wyspa, un dîner – kolacja

j – wymawiamy „ż” un jour – dzień, un journal – gazeta, un juillet – lipiec

ô – wymawiamy jak „o” tôt – wcześnie, bientôt – wkrótce

œ – głoska pozstala z połączenia e i y, układamy usta jak do “e” i wymawiamy “y”

s – między samogłoskami czytamy „z” une maison – dom, une occasion – okazja, nuisible –
szkodliwy

u – dźwięk ten nie wystepuje w jezyku polskim wymawia się go układając usta jak do “u” i
wymawiając „i” pur – czysty, dur – twardy, un mur – ściana, un bus – autobus

ù – z poprzedzającą samogłoską o czytamy jak polskie „u” où – gdzie, d’où – skąd

û – kiedy û poprzedza samogłoska „o” czytamy jak nasze „u” un goûter – podwieczorek, soûl
– syty, pijany, kiedy występuje samo wymawia się jak “u” po francusku układając usta do “u”
i wymawiając “i” sûr – pewny, niezawodny