Wikang Filipino

Tula ni Marvin Ric Mendoza Ang wikang Filipino ay ilaw ng Pilipinas

Ito ay punyal na ubod ng talim
Punyal na kumikinang sa gabing madilim
Ang puluhan nito ay utak na magaling
At ang talas nito’y kakaiba kung limiin.
Sa nakaraa’t sa ngayo’y patuloy na hinahasa
Na ang gamit ay kaydaming mga dila
Ang punyal na kaytagal nang ginawang
pananda
Ay may bakas na rin ng kalawang at dagta.
Liwanag sa pagtahak sa tuwid na landas
Gamitin natin at gawing lakas
At gawin ding pananggol sa darating na bukas.
Madaling magkaisa kung may
pagkakaunawaan
Madaling makakita kung may liwanag na
natatanaw
Medaling mananggol kung may lakas na
taglay.
Sa lahat ng ito’y wikang Filipino ang daan.

Sa bukas na darating ay ating mamamalas

Ang punyal na ito ay ang wikang Filipino Ang dating ilaw ngunit bago nang landas
Na patuloy na umuunlad sa pag-ikot ng mundo Maaaring paabante, maaaring paatras
Ang kapara nito’y matigas na bato Maaaring pababa, maaaring pataas.
Na ‘pag di ipukol ay di malaman kung ano.

Ang wikang Filipino’y magsisilbing gabay

Mula sa isang bibig ay kumalat nang kumalat Sa kayraming taong sa Pilipinas namamahay..
Mangyari’y dala-dala ng bapor na laging Sa tuwid na landas ay walang mawawalay
naglalayag
Kung tayo’y hawak-kamay sa pag-abot sa
Ang wikang Filipino’y katulad ng kamandag ng tagumpay…
ahas
Na sa isang sarili ay nagpapalakas.

Ang wika sa malayo ay kakaiba sa narito

Iba ang sa kanya, iba rin ang sa iyo
At dahil tayo ay kapwa Pilipino
Yakapin natin ang wikang Filipino.